Hastane İnfeksiyonları

ISSN 1301-3912 Turkish Journal of Hospital Infections Hastane İnfeksiyonları Dergisi Y l : 2004 Cilt : 8 Ek : 1 HASTANE İNFEKSİYONLARI DERNEĞİ 2004 ÜRİNER KATETER İNFEKSİYONLARININ ÖNLENMESİ KILAVUZU

Hastane İnfeksiyonları Dergisi Dr. Murat AKOVA Dr. Metin ÇAKMAKÇI Dr. Semra ÇALANGU Dr. Mehmet DOĞANAY Dr. Volkan DÜNDAR Dr. Güler KANRA Dr. Halis AKALIN Dr. Ayhan AKBULUT Dr. Firdevs AKTAŞ Dr. Yıldırım AKTUĞLU Dr. Hüsnü ALTUNAY Dr. Dilek ARMAN Dr. Eralp ARIKAN Dr. Hande ASLAN Dr. Celal AYAZ Dr. Kemalettin AYDIN Dr. Mehmet BAKIR Dr. Semih BASKAN Dr. Mustafa BERKTAŞ Dr. Kadir BİBEROĞLU Dr. Mehmet BİTİRGEN Dr. Yavuz BOZFAKİOĞLU Dr. Nahit ÇAKAR Dr. Mete ÇEK Dr. Hasan ÇOLAK Dr. Elvin DİNÇ Dr. Başak DOKUZOĞUZ Dr. Bengül DURMAZ Dr. Atilla ENGİN Dr. İsmail H. DÜNDAR Dr. Selma ERBAYDAR Dr. Suna GEDİKOĞLU Dr. Oya GÖKMEN Dr. Feridun GÖKIRMAK Dr. Paşa GÖKTAŞ Dr. Deniz GÜR Genel Yay n Koordinatörü Dr. Serhat ÜNAL Dr. Yeşim ÇETİNKAYA ŞARDAN Dr. Mustafa Aydın ÇEVİK Dr. F. Şebnem ERDİNÇ Editörler Kurulu Dan flma Kurulu Yay n Yürütme Kurulu Dr. Volkan KORTEN Dr. Hakan LEBLEBİCİOĞLU Dr. Latife MAMIKOĞLU Dr. Emin TEKELİ Dr. Kurtuluş TÖRECİ Dr. Haluk VAHABOĞLU Dr. Volkan ÖZGÜVEN Dr. Mehmet Ali ÖZİNEL Dr. Murat HAYRAN Dr. Mehmet KARAHAN Dr. Sadık KILIÇTURGAY Dr. İftihar KÖKSAL Dr. Levent KUTLUAY Dr. Lütfiye MÜLAZIMOĞLU Dr. Özcan NAZLICAN Dr. Beril ÖZBAKKALOĞLU Dr. Oktay ÖZDEMİR Dr. Onur ÖZGENÇ Dr. Halit ÖZSÜT Dr. Recep ÖZTÜRK Dr. Mehmet PARLAK Dr. İskender SAYEK Dr. Engin SEBER Dr. Fatma SIRMATEL Dr. Mehmet TAŞYARAN Dr. Murat TUĞRUL Dr. Necla TÜLEK Dr. Rüçhan TÜRKYILMAZ Dr. Eyüp Sabri UÇAN Dr. Onur URAL Dr. Gaye USLUER Dr. Sercan ULUSOY Dr. Ömrüm UZUN Dr. Ayşe WILLKE Dr. A. Nevzat YALÇIN Dr. Güler YAYLI Dr. Ayşe YÜCE Dr. Şükran YAVUZDEMİR Dr. Gül Ruhsar YILMAZ Dr. M. Arzu YETKİN Hastane İnfeksiyonları Dergisi Hastane İnfeksiyonları Derneği Tarafından Bilimsel Olarak Desteklenmektedir. Bu Ekte Üriner Kateter İnfeksiyonlarının Önlenmesi Kılavuzu Kateterle İlişkili Üriner Sistem İnfeksiyonları ve Korunma...................3 Kateterle İlişkili Üriner Sistem İnfeksiyonlarının Önlenmesi..................9 Dr. Mehmet Ali ÖZİNEL Dr. Mehmet BAKIR Dr. Mete ÇEK Dr. Ferruh ZORLU Dr. Muhammet GÜVEN Dr. Semra BOZFAKİOĞLU Hastane İnfeksiyonları Dergisi Yıl : 2004, Cilt : 8, Ek : 1 Yayımlayan: Bilimsel Tıp Yayınevi Bükreş Sokak No: 3/20 Kavaklıdere - ANKARA Tel : 0 312 426 47 47 Faks : 0 312 426 93 93 Yazışma Adresi: Hastane İnfeksiyonları Dergisi P. K. 130 Kavaklıdere - ANKARA Hastane İnfeksiyonları Dergisi nde yayınlanan yazılar, resim, şekil ve tablolar yayıncının izni olmadan kısmen veya tamamen çağaltılamaz, reklam ya da tanıtım amaçlı materyallerde kullanılamaz. Bilimsel makalelerde kaynak gösterilmek şartı ile alıntı yapılabilir.

Hastane İnfeksiyonları Dergisi YAZIM KURALLARI 1. Hastane nfeksiyonlar Dergisi Bilimsel T p Yay nevi nin süreli yay n olarak üç ayda bir yay mlanmaktad r. 2. Derginin amac Hastane nfeksiyonlar n ilgilendiren konularda yap lan deneysel çal flmalar, klinik çal flmalar, epidemiyolojik çal flmalar, derlemeler, olgu sunumlar, k sa raporlar ve editöre mektup türünden yaz lar ile okuyucular aras bilgi al flveriflini sa lamak ve böylece ülkemizin bilimsel geliflimine katk sa lamakt r. 3. Derginin dili Türkçe dir ve Türkçe yaz lm fl makaleler kabul edilmektedir. Ancak deneysel çal flmalar, klinik ve epidemiyolojik çal flmalar, olgu sunumlar için ngilizce bafll k, ngilizce özet, ngilizce anahtar kelimelerin bulunmas zorunludur. Derleme türü makaleler için Türkçe ve ngilizce özete gerek yoktur. K saltmalar uluslararas kabul edilen flekilde olmal ve ilk kullan ld klar yerde aç k olarak yaz lmal ve parantez içinde k salt lm fl flekli gösterilmelidir. 4. Yaz da mikroorganizmalar n latince isimleri ilk geçtikleri yerde tam ve aç k olarak yaz lmal, daha sonraki kullan mlarda cins isminin ilk harfi büyük harfle yaz larak, nokta konulmal ve tür ismi küçük harflerle yaz larak k salt lm fl olarak kullan lmal d r. Örne in: Streptococcus pneumoniae... S. pneumoniae gibi. Mikroorganizmalar n orjinal Latince isimleri ya italik olarak yaz lmal veya italik yaz lmalar n sa lamak için altlar çizilmelidir. Yaz da mikroorganizmalar n sadece cins ad belirtiliyorsa türkçeye kazand r lm fl flekli ile yaz labilir. Örne in: stafilokok, streptokok gibi. Bu durumda italik yaz l ma gerek yoktur. 5. Antibiyotik isimleri dil bütünlü ünü sa lamak aç s ndan okundu u gibi yaz lmal ve cümle bafl nda de ilse ilk harfi küçük olarak yaz lmal d r. Örne in: sefotaksim, streptomisin, penisilin gibi. 6. Gönderilen yaz lar, isimleri gizli tutulan konuyla ilgili üç dan flma kurulu üyesinden en az iki olumlu görüfl karfl l nda yay mlanmaya hak kazan r. 7. Gönderilen yaz n n de erlendirmeye al nmas için yazarlar n B L MSEL TIP YAYINEV nin 106310 nolu posta çeki hesab na "yaz de erlendirme posta ve k rtasiye giderleri" için 30.000.000 TL yat rmalar ve posta çeki dekontunu yaz ile birlikte göndermeleri gerekmektedir. 8. Yaz lar n hemen iflleme konulabilmesi için belirtilen yaz m esaslar na tam olarak uygun olmas gereklidir. 9. Yaz lar yaz c ile A4 ka da, ka d n sadece bir yüzüne ve çift aral kl olarak yaz lmal ve 3.5 disket ile birlikte gönderilmelidir. 10. Araflt rma fleklindeki makaleler mutlaka afla da belirtilen düzene uygun olmal d r; 1. sayfa: Bafll k (Türkçe), Yazarlar, Kurum, Yaz flma Adresi. 2. sayfa: Özet (Türkçe), Anahtar Kelimeler, ngilizce Bafll k, ngilizce Özet, ngilizce Anahtar Kelimeler. 3. sayfa ve sonraki sayfalar s ras yla Girifl, Materyal ve Metod, Sonuçlar, Tart flma ve Kaynaklar. 11. Olgu sunumu fleklindeki makalelerde de yukar daki ilk 2 sayfa için geçerli düzene uyulmal, üçüncü sayfadan itibaren yaz n n türüne uygun flekilde kaleme al nmal d r. 12 Derlemelerde kaynak say s mümkünse 40' n üzerinde olmamal d r. Dergide yay nlanacak derleme türündeki yaz lar editörler kurulu taraf ndan önceden planland için, planlanan n d fl ndaki derleme türü makaleler ile ilgili olarak yaz gönderilmeden önce editörler kurulunun onay al nmal d r. 13. Tablo, fiekil ve Resimler (Numaralar ve/veya alt yaz lar ile birlikte) gönderilecek olan üç örnekten yaln zca birinde yaz içinde yer almas istenilen flekilde haz rlanmal (eklenmeli, yap flt r lmal vs.), di er iki örnekte numara, bafll k veya alt yaz lar ile birlikte herbiri bir A4 ka da (çizilmifl, yaz lm fl veya yap flt r lm fl olarak) haz rlanarak yaz ya eklenmelidir. Yine bu son iki örnekte yaz dan flma kurulu üyelerine isim sakl olarak gönderilece i için, yazar isimleri ve çal flman n yap ld yer ile ilgili bilgiler bulunmamal d r (bofl b rak lmal veya okunamayacak flekilde silinmelidir). 14. Kaynak numaralar metinde parantez içinde ve cümle sonunda belirtilmeli, metin sonunda eser içindeki geçifl s ras - na göre numaraland r lmal d r. Kaynaklar n yaz l m afla daki örneklere uygun olmal d r. Kaynak bir dergi ise; Yazar(lar) n Soyad Ad n n baflharf(ler)i, (6 ve daha az say da yazar için yazarlar n tümü, 6 n n üzerinde yazar bulunan makaleler için ilk 3 yazar belirtilmeli Türkçe kaynaklar için "ve ark.", yabanc kaynaklar için "et al." ibaresi kullan lmal d r). Makalenin bafll. Derginin Index Medicus a uygun k salt lm fl ismi Y l; Cilt: lk ve son sayfa numaras. Örnek: Fagon JY, Novara A, Stephan F, Girou E, Safar M. Mortality attributable to nosocomial infections in the ICU. Inf Contr Hosp Epidemiol 1994;15:428-34. Kaynak bir kitap ise; Yazar(lar) n Soyad Ad n n baflharf(ler)i. Kitab n Ad, Kaç nc Bask oldu u, Bas m Yeri, Bas mevi, Bas m Y l. Örnek: Sherlock S. Diseases of the Liver and Biliary System. Eighth edition, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1989. Kaynak kitaptan bir bölüm ise; Bölüm yazar(lar) n n Soyad Ad n n baflharf(ler)i, Bölüm bafll, In: Editör(ler)in soyad ad n n baflharf(ler)i (ed) veya (eds). Kitab n ad, Kaç nc bask oldu u, Bas m yeri: Yay nevi, Bask y l : Bölümün ilk ve son sayfa numaras. Örnek: George DL. Nosocomial pneumonia. In: Mayhall CG. (ed). Hospital Epidemiology and Infection Control. Baltimore: Williams & Wilkins, 1996:175-95. 15. Olgu sunumlar n n girifl ve tart flma k s mlar k sa-öz olmal, kaynak say s k s tl olmal d r. 16. K sa raporlar özet içermemeli, k sa-öz olmal, kaynaklar s - n rl olmal, sonuna s ras yla yazar isimleri, ünvanlar ve yaz flma adresleri eklenmelidir. 17. Editöre mektup bölümü, dergide daha önce yay mlanm fl yaz lara elefltiri getirmek, katk sa lamak ya da orjinal bir çal flma olarak haz rlanmam fl ve haz rlanamayacak bilgilerin iletilmesi amac yla oluflturuldu undan k sa-öz olmal, özet içermemeli, kaynaklar s n rl olmal d r. 18. Yaz lar, yaz n n daha önce bir dergide yay mlanmam fl veya yay mlanmak üzere gönderilmemifl oldu unu bildiren, makaledeki isim s ras na uygun biçimde yazarlarca imzalanm fl bir üst yaz ile gönderilmelidir. 19. Daha önce sunulmufl bildiriler yer ve tarih belirtmek kofluluyla yay mlanabilir. 20. Yay mlanan yaz lar n bilimsel ve hukuki sorumlulu u yazarlar na aittir. 21. Dergimizde yay mlanan yaz lar n yay n hakk B L MSEL TIP YAYINEV ne aittir. Yazarlara telif ücreti ödenmemektedir. 22. Yaz lar afla daki adrese yukar daki kurallara uygun flekilde 3.5 disket ile birlikte ve mutlaka üç nüsha olarak gönderilmelidir. HASTANE NFEKS YONLARI DERG S P.K. 130 Kavakl dere - ANKARA Sahibi : Bilimsel T p Yay nevi ad na Osman ÇEV K Yaz flleri Müdürü : Gül Ruhsar YILMAZ

HASTANE NFEKS YONLARI DERNE 2004 ÜR NER KATETER NFEKS YONLARININ ÖNLENMES KILAVUZU

Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1 Hastane İnfeksiyonları Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu KATETERLE L fik L ÜR NER S STEM NFEKS YONLARI ve KORUNMA Gerek hastane içinde gerekse hastane d fl nda üretral kateterler çok yayg n olarak kullan lmaktad r. Hastaneye yatan hastalar n %15-25 ine hastanede yatt süre içinde en az bir kez üretral kateter uyguland tahmin edilmekte ve üretral kateter kullan m s kl n n son 20 y lda artt bildirilmektedir (1,2). Kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonlar, epidemiyologlar n bafll ca u rafl alan d r. Nozokomiyal üriner sistem infeksiyonlar (NÜS ) n n yaklafl k %60-80 i katetere ba l olarak geliflmektedir. Ülkemiz için genel kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonlar oran n vermek mümkün olmamakla birlikte; yap lan araflt rmalarda üriner sistem infeksiyonlar n n en s k rastlanan nozokomiyal infeksiyon oldu u görülmektedir (3-7). Ülkemizde yap lan çok merkezli bir araflt rmada, üriner sistem infeksiyonlar n n yaklafl k %65 i üriner kateterlerle iliflkili bulunmufltur (8). Gebelerde, yafll larda, beraberinde ciddi hastal olanlar ve ürolojik anomalisi bulunanlarda tek bir kateterizasyonu takiben bakteriüri geliflmesi riski daha fazla bulunmufltur (9-12). Hastaya kateter tak ld nda günlük bakteriüri geliflme olas l %1-10 dur. Birinci haftan n sonunda hastalar n %10-40 ndan fazlas nda bakteriüri geliflir. Bir kez tak l p ç kar ld nda bakteriüri riski %1-5 tir (13-16). Katetere ba l bakteriürilerin büyük ço- unlu u asemptomatiktir; ancak bakteriürili hastalar n %10-30 unda atefl ve di er semptomlar da içeren üriner sistem infeksiyonu bulgular vard r (9,13-20). Kateterizasyonun S n fland r lmas K sa süreli kateterizasyon: Yedi güne kadar uygulanan üretral kateterizasyon için kullan lan bir tan md r. Genel olarak perioperatif dönemde kullan lan kateterler örnek verilebilir. Kateterler olgular n üçte birinden daha fazlas nda bir günden daha k sa süre kal rken, ortalama uygulama süresi iki-dört gündür (9,10,13,14). Orta süreli kateterizasyon: Yedi-yirmisekiz gün aras nda kullan lan kateterler için kullan l r. Genel olarak yafll ve ortopedik hastalarda ameliyat sonras uygulan r (13). Uzun süreli kateterizasyon: Yirmisekiz günden daha uzun süreli kateterizasyon için kullan lmaktad r. Bu hastalar n ço unda kateterler aylarca, hatta bazen y llarca kalmaktad r. Bu hastalarda inkontinans veya mesane boynu obstrüksiyonu gibi önemli sorunlar vard r. Bu hastalar n hepsinde bakteriüri geliflir (13,17,21). Kateterizasyonun s n fland r lmas K sa süreli kateterizasyon: < 7 gün Orta süreli kateterizasyon: 7-28 gün Uzun süreli kateterizasyon: > 28 gün 3

Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu Kateterizasyon Endikasyonlar Bafll ca kateter uygulama nedenleri; anatomik ya da fonksiyonel akut ya da kronik obstrüksiyona ba l retansiyon, idrar inkontinans, ameliyat öncesi idrar drenaj, postoperatif drenaj, nörojenik mesane disfonksiyonlar, mesane irrigasyonu, sitotoksik tedavi, idrar at l m n n ölçümü, tan ve tetkik amaçl uygulamalard r (8,13,16,22,23). Üriner kateterler hastalara sadece gerekli ise uygulanmal d r. Gereksiz uygulanan kateterler hastay rahats z eder, fonksiyonlar n k s tlar ve infeksiyonlara neden olur. Yap lan çal flmalar hastalar n %21-31 inde kateterizasyon için herhangi bir endikasyonun olmad n göstermifltir (13-16,23-28). Yak n zamanda yap lan bir araflt rma hastalar n önemli bir k sm na yata- a idrar yapmas nedeniyle hemflirelerin kendilerini kötü hissettikleri için kateter tak ld n göstermifltir (29). Aralar nda ülkemizden 12 hastanenin de yer ald Avrupa Birli i ve Avrupa Birli i d fl ülkelerden 228 hastaneyi içeren yeni bir nokta prevalans çal flmas nda üriner kateterizasyon nedenleri s ras yla; inkontinans, perioperatif takip, cerrahi d fl idrar ölçümü olarak tespit edilmifltir. Mesane kateterizasyonu yap lan hastalar n %7.6 s nda kateter uygulamas için yeterli bir neden bulunamam flt r. Hastalar n %31.3 ünde ise kateterizasyonun devam etmesine gerek olmad belirtilmifltir (30). Alternatif Yöntemler Eksternal toplay c araçlar (kondom kateter): Sa lam ifleme refleksi olan ve ç k fl obstrüksiyonu olmayan inkontinansl erkek hastalara uygulanabilir. Deri maserasyonu ve fimozis gibi lokal komplikasyonlardan sak nmak için çok titiz bak m gerekir. Bu uygulamada da deri ve üretrada üropatojen bakteriler kolonize olur ve bakteriüriye neden olur. Kontrollü çal flmalar olmamas - na karfl n katetere ba l bakteriüri oran n n daha düflük oldu u bildirilmektedir (10,23,31-34). Temiz aral kl kateterizasyon: Belirlenen aralarla hastan n kendisi veya bak m n yapan kifli taraf ndan uygulanan temiz sondalar ile idrar n periyodik olarak mesaneden boflalt lmas d r. Bakteriüriyi geciktirmek için lokal olarak povidon iyot ve klorheksidin, sistemik olarak antibiyotik veya metenamin uygulamalar denenmifl, fakat sonunda olgular n hepsinde bakteriüri geliflmifltir. Bu tip uygulamalar n yarar gösterilememifltir (10,31-33). Suprapubik kateterizasyon: Mesane drenaj küçük bir kateter ile kar n ön duvar ndan d flar yap lmaktad r. nfeksiyon riskinin azalt lmas üzerine etkisi ile ilgili bilgiler cesaret verici olmas na karfl n, kontrollü klinik çal flmalar yap lmam flt r. Bu uygulaman n daha düflük oranda bakteriüriye neden olmas, üretral darl k geliflmemesi ve iflemenin kontrol edilmesine yard mc olmas gibi avantajlar vard r (10,31,32). Özellikle bak m zor ve kontaminasyon riski yüksek hastalarda suprapubik kateterizasyon daha uygundur (35). ntraüretral kateterizasyon: Son 10 y l içinde benign prostat hipertrofisine sekonder geliflen idrar retansiyonunu önlemek için intraüretral araçlar n kullan lmas gündeme gelmifltir. Bu amaçla spiral tüpler veya poliüretan kateterler uygulanm flt r. Bu araçlar haftalarca ve aylarca yerinde kalabilmektedir. Bakteriüri ve semptomatik infeksiyon oranlar n n düflük oldu u belirtilmifltir (32). Hasta bezleri: Hasta bezlerinin kullan m, üriner sistem infeksiyonu için cinsiyet, yafl inkontinans, immobilite ve hastanede kal fl süresinden ba ms z risk faktörüdür. Bez kullanan bebeklerde oluflan dermatitin üriner sistem infeksiyonunu artt rd bilinirken, eriflkinlerde gaita ile direkt temas n m, perineal maserasyonun mu yoksa dermatitin mi üriner sistem infeksiyonu oran n artt rd henüz belirginleflmemifltir (36). Üriner Kateterizasyon Endikasyonlar 1. nfravezikal obstrüksiyonlar 2. Üriner sistem anatomisini bozan cerrahi giriflimler 3. Mesane disfonksiyonu ya da idrar retansiyonu oluflturan nörolojik bozukluklar 4. Yo un bak m gerektiren hastalarda idrar ç k fl n n ölçülmesi 5. Terminal dönemdeki idrar inkontinans olan hastalarda palyatif bak m (yatak de ifliminin uygun olmad hastalar) 6. drar inkontinans na ba l perineal alanda cilt lezyonlar oluflmas 7. Mesane içi ilaç uygulamalar 8. Mesanenin tan amaçl doldurulmas 4 Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1

Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. Alternatif yöntemler 1. Eksternal kateterler 2. Temiz aral kl kateterizasyon 3. Suprapubik kateterler 4. ntraüretral kateterizasyon 5. Hasta bezleri Kateter Seçimi Uygulanacak kateterin özellikleri katetere ba l infeksiyon geliflme riskini etkilemektedir. Kateterin kendisi yabanc cisim oldu u için üretra ve mesanede inflamasyona neden olabilir. Hastaya ve uygulamaya özel olarak en uygun çapl kateter seçilmelidir. Gere inden daha dar ve genifl kateterler komplikasyon riskini artt r r. Kad nlar için 12-14 Ch (1 Charriere unit= 0.33 mm), erkekler için ise 14-16 Ch kateterler uygundur. 12 Ch lik bir kateterden günde 100 litre idrar geçebilir. drar çok konsantre ve bulan k olmad kça daha genifl çapl kateterlerin tak lmas na gerek yoktur. Bu durumlarda 18 Ch lik kateter; kan p ht s ya da doku parças varsa 22 Ch lik kateter önerilmektedir. Özel durumlar d fl nda 10 ml hacimli balonlu kateterler kullan lmal d r. Baz özel ameliyatlardan sonra, bas nç uygulamas gerekli olan hastalarda büyük balonlu kateterler kullan l r. Balonun içi steril su ile doldurulmal d r (13,21,37,38). Kateter materyalinin, kateterle ilgili infeksiyon geliflmesi üzerine etkisinin olmad belirtilmektedir. Allerji oluflturmayan ve irritasyon yapmayan bir kateter tercih edilir (39). Kateter Tak lmas Kateter, e itimli bir kifli taraf ndan aseptik teknik ve steril malzeme kullan larak tak lmal - d r. Steril tüm malzemeleri içine alan haz r kateter seti kullan lm yorsa uygulay c n n yan nda bir yard mc bulunmal d r. Kateter tak lmas nda uygulanacak prosedür afla da maddeler halinde yaz lm flt r: a. Eller y kan r, kurulan r, steril eldiven giyilir. b. Steril aletle tamponlar tutulup antiseptik solüsyona bat r l r, eksternal mea çevresi temizlenir (haz r kateter takma seti kullan lm yorsa, antiseptik solüsyonu yard mc n n vermesi gerekir). c. Steril örtü ile uygulama alan örtülür. d. Kateter haz rlan r (haz r kateter takma seti yoksa, yard mc n n paketi açarak steril kateteri uygulay c ya vermesi gerekir), kateterin balonunu fliflirmek için kullan lacak steril s v enjektöre çekilir, steril idrar toplama kab hastan n bacaklar aras na yerlefltirilir (steril idrar toplama kab yoksa, steril kapal drenaj torbas katetere ba lan r). e. Kayganlaflt r c jel üretraya s k l r. f. Kateter üretraya yerlefltirilir, idrar n geldi i izlenir. Kateterin mesanede oldu u düflünülüyor, buna karfl l k idrar gelmiyorsa hafif suprapubik bas yaparak idrar n gelip gelmedi i kontrol edilir. Yine idrar gelmiyorsa, mesane steril serum fizyolojikle irrige edilerek, kateter ucunun mesanede oldu u kontrol edilir. g. Balonlu kateter ise 8-10 ml steril s v ile balon fliflirilir, kateter yavaflça geri çekilerek mesane boynuna oturtulur. h. Steril kapal drenaj torbas tak l r. i. Balonsuz kateter ise, gelen idrar bitti inde kateter yavaflca geri çekilerek mesanenin tamamen boflalmas sa lan r. drar ak fl bitti inde kateter çekilerek ç kart l r. j. Steril örtü kald r l r. k. Kateter takma s ras nda perinede kirlenme olduysa, antiseptik solüsyonla temizlenir. l. Hasta kalkt nda drenaj sisteminin bükülüp t kanmad kontrol edilir. drar torbas n n ve toplay c sistemin mesane düzeyinin alt nda tutulmas gerekti i hat rlat l r. m. Eldiven ç kar l r, eller y kan r, kurulan r. Ellerin y kanmas ifadesinden, el hijyen tekni- ine uygun olarak antimikrobiyal katk l ya da katk s z sabun ve su ile y kama veya su gerektirmeyen alkol bazl el antiseptikleri ile el dekontaminasyonu anlafl lmal d r. Centers for Disease Control and Prevention (CDC) taraf ndan yay nlanan Sa l k Kurulufllar nda El Hijyeni K lavuzu nda, hasta ile temastan önce ve sonra, eldiven giymeden önce ve sonra, cerrahi prosedür gerektirmeyen invaziv giriflimlerden önce ve periferik vasküler kateter tak lmas nda oldu u gibi üriner kateter tak lmas s ras nda da el dekontaminasyonunun gerekli oldu u belirtilmektedir (40). Kateter Komplikasyonlar Üriner kateter tak lan hastalarda en yayg n komplikasyon bakteriüri ve bu olgular n birço- unda ortaya ç kan üriner sistem infeksiyonlar - d r. K sa süreli kateterizasyona ba l bakteriürilerin ço u asemptomatiktir. Atefl veya di er üri- Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1 5

Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu ner sistem infeksiyonu semptomlar %10-30 a yak n bir oranda görülür. Katetere ba l bakteriürili hastalar n %5 inden daha az nda bakteremi geliflmektedir. Bununla birlikte kateterize hasta say s n n fazlal nedeniyle nozokomiyal bakteremilerin %15 kadar kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonuna ba l d r. Katetere ba l üriner sistem infeksiyonu sonucunda ölüm görülebilmesine karfl n, atfedilen mortalitenin oran kesin olarak bilinmemektedir. Katetere ba l bakteriürili hastalarda yap lan otopsilerde akut piyelonefrit, üriner tafllar veya perinefritik apseler tespit edilmifltir. Kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonlar di er nozokomiyal infeksiyonlar n kayna da olabilir (9,13,17,20,32,41,42). Uzun süre kateterizasyon uygulanan hastalarda görülen komplikasyonlar iki gruba ayr l r. lki k sa süreli kateterizasyonda görülen akut piyelonefrit, bakteremi gibi semptomatik üriner sistem infeksiyonlar n içermektedir. kincisi ise kateter t kan kl, periüretral infeksiyonlar, kronik renal inflamasyon, üriner sistem tafllar, böbrek yetmezli i ve ilerleyen y llarda ortaya ç kan üretral darl k ve mesane kanseri gibi daha özel sorunlard r (10,13,25,26,32,43). Yafll ve uzun süre kateter tak lan olgularda febril ataklar n 2/3 ten fazlas ndan üriner sistem infeksiyonlar sorumludur. nsidans her 100 kateterizasyon günü için bir febril atakt r. Bu ataklar n ço u bir gün ya da daha k sa sürede sonlan r. Antibiyotik tedavisi ya da kateter de iflikli i olmaks z n iyileflir. Febril ataklar n baz lar n n nedeni ise akut piyelonefrittir. Uzun süre kateterizasyonlu olup ölen hastalar n 1/3 ten daha fazlas nda otopside akut piyelonefrit tan mlanm flt r (25,26,32,43). Uzun süreli kateterizasyonun di er bir komplikasyonu kateter obstrüksiyonudur. Kateterleri t kayan materyaller bakteri, glikokaliks, Tamm- Horsfall proteini ve presipite olan kristallerdir. Proteus mirabilis üreaz oluflturdu u için kateter t - kan kl ile iliflkili bulunmufltur. Üreaz üreyi amonyuma hidrolize eder ve sonuç olarak ph n n artmas na ba l olarak kateter lümeninde strüvit ve apatit kristalleri çöker. Elektron mikroskopi ile biyofilm içinde bu kristaller gösterilmifltir. P. mirabilis ve üreaz oluflturan di er mikroorganizmalar infeksiyon tafl oluflumuna da neden olabilir. Mesane tafllar kateter balonu etraf nda oluflur ve nispeten iyi huyludur. Ancak böbrek tafllar daha ciddi olabilir ve piyelonefrite yol açabilir (31,32). Kronik böbrek inflamasyonu kateterizasyonun süresi ile ilgili olarak ortaya ç kar. Erkeklerde daha az s kl kla üretrit, üretral fistül, epididimit, skrotal apse, prostatit ve prostatik apse geliflebilir. Kateterin y llarca kald hastalarda ise mesane kanseri oluflabilir (32,43). Kateter komplikasyonlar 1. Akut komplikasyonlar Bakteriüri Travma Nonbakteriyel üretrit 2. Kronik komplikasyonlar Tafl Obstrüksiyon Epididimit Üretral darl k Kanser Piyelonefrit Kateterle liflkili Üriner Sistem nfeksiyonlar nda Tan Tan için semptomlar, klinik bulgular, idrar n mikrobiyolojik incelenmesi, kan kültürü, biyokimyasal ve sonografik incelemeler, gerekirse endoskopik ve radyolojik araflt rmalar yap lmal d r. nfeksiyonun tan mlanmas için klinik, histolojik ve immünolojik kan tlar gereklidir. Baflka bir deyimle üriner sistem infeksiyonuna ait klinik bulgular, doku invazyon bulgular (piyüri) ve idrarda mikroorganizman n üretilmesi gereklidir. Kateterle iliflkili bakteriüri tan m için baz araflt - r c lar 100.000 colony forming unit (cfu) /ml lik üremeyi kabul ederken, bir baflka görüfle göre daha düflük say daki üremeler de anlaml d r. Genellikle düflük seviyedeki üremelerin ilerleyen günlerde artt tespit edildi i için 100 cfu/ml üremeler anlaml bakteriüri lehine yorumlanmaktad r (23). K sa süreli kateterizasyonda genellikle tek bakteri tespit edilirken, %15 olguda polimikrobiyal etken bulunabilir. Kateterle iliflkili bakteriüriye ço u kez piyüri de efllik etmektedir. Asendan yol d fl nda altta yatan hastal a ba l olarak geliflen infeksiyonlarda en önemli etkenler Staphylococcus aureus ve Candida türleridir. Baz araflt r c lar Salmonella ve Pseudomonas türlerinin benzer özellikler tafl yabilece ini belirtmek- 6 Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1

Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. tedir. Bu hastalara yaklafl m katetere ba l bakteriüriden farkl d r. Kandidüri tan mlamas nda kesin bir fikir birli i yoktur. Ancak genellikle piyüri ile birlikte 10 4-10 5 cfu/ml kandidüri varl anlaml kabul edilmektedir (25,32). Tart flmal olmakla birlikte en yayg n uygulanan yöntem CDC kriterlerinin uygulanmas d r. Kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonlar semptomatik ve asemptomatik olarak iki gruba ayr lmaktad r. CDC nin belirledi i kriterlere göre semptomatik ve asemptomatik nozokomiyal üriner sistem infeksiyonlar n n tan mlar Tablo 1 de görülmektedir (24). Tablo 1. Semptomatik ve Asemptomatik Nozokomiyal Üriner Sistem nfeksiyonu Tan s çin CDC Kriterleri. Kateterle iliflkili semptomatik üriner sistem infeksiyonu afla daki kriterlerden birinin bulunmas ile tan mlanabilir: 1. Atefl (38 C), s k idrara ç kma, dizüri ve palpasyonla suprapubik hassasiyet gibi semptomlardan birine ek olarak idrar kültüründe 10 5 cfu/ml bir ya da iki tür bakteri üremesi. 2. Atefl (38 C), s k idrara ç kma, dizüri ve palpasyonla suprapubik hassasiyet gibi semptomlardan ikisine ilaveten afla daki bulgulardan birinin bulunmas : a. Lökosit esteraz ve/veya nitrat test pozitifli i, b. Piyüri ( 10 lökosit/mm 3 veya çevrilmemifl idrar n x400 büyütme ile incelenmesinde her sahada 3 lökosit bulunmas ), c. Çevrilmemifl idrar n Gram boyamas nda bakteri görülmesi, d. Uygun koflullarda al nan iki ayr idrar örne inde 10 2 cfu/ml ayn üropatojen bakterinin üremesi, e. Uygun antibiyotik tedavisinden sonra 10 3 cfu/ml saf kültür üreme olmas. Oniki ay ve alt nda yafl grubundaki çocuklar için afla daki kriterlerden birinin bulunmas gereklidir: 1. Atefl (38 C), hipotermi, apne, bradikardi, dizüri, letarji veya kusma gibi bulgulardan biri ve idrar kültüründe 10 5 cfu/ml üreme olmas. 2. Atefl(38 C), hipotermi, apne, bradikardi, dizüri, letarji veya kusma gibi bulgulardan birine ilaveten afla daki bulgulardan birinin bulunmas : a. Lökosit esteraz ve/veya nitrat test pozitifli i, b. Piyüri ( 10 lökosit/mm 3 veya çevrilmemifl idrar n x400 büyütme ile incelenmesinde her sahada 3 lökosit bulunmas ), c. Çevrilmemifl idrar n Gram boyamas nda bakteri görülmesi, d. Uygun koflullarda al nan iki ayr idrar örne inde 10 2 cfu/ml ayn üropatojen bakterinin üremesi, e. Uygun antibiyotik tedavisinden sonra 10 5 cfu/ml saf kültür üreme olmas. Asemptomatik üriner sistem infeksiyonu tan s için, idrar kültürü gereklidir ve afla daki kriterlerden biri bulunmal d r: 1. Yedi günden daha uzun bir süre üriner kateteri olan bir hastada; a. Atefl, s k idrara ç kma, s k flma hissi, dizüri veya palpasyonla suprapubik hassasiyet gibi belirtilerin bulunmamas, b. drar kültüründe 10 5 cfu/ml iki ya da daha az bakteri üremesi. 2. Daha önce kateteri bulunmayan bir hastada iki ayr idrar kültüründe 10 5 cfu/ml ayn bakterinin üremesi ve atefl (38 C), s k idrara ç kma, s k flma hissi, dizüri veya palpasyonla suprapubik hassasiyet gibi belirtilerin bulunmamas. 3. E er klinik belirtiler belirlenemezse (örne in; sedatize hastalar), kültürde bir veya iki tür üropatojen bakteri önemli say da üretildi i zaman (kateter idrar nda 10 5 cfu/ml; mesaneden al nan idrarda üropatojenlerden herhangi birinin üremesi) infeksiyon olas d r. Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1 7

Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu Kateterle liflkili Üriner Sistem nfeksiyonlar çin Risk Faktörleri Kateter uygulamas na ba l bakteriüri için birbirinden ba ms z baz risk faktörleri tan mlanm flt r. Bunlar kateterizasyon süresi, operasyon odas d fl nda kateter tak lmas, drenaj torbas n n mikrobiyal kolonizasyonu, di er bir alanda aktif infeksiyon varl, diyabet, malnütrisyon, sistemik antibiyotik kullan lmamas, kad n cinsiyet, anormal serum kreatinini varl, kateter bak m ndaki hatalar, idrar ölçmek için kateter uygulanmas ve üreteral stent varl fleklindedir. Kad nlarda erkeklerden daha s k görülmektedir. Potansiyel patojenler ile periüretral kolonizasyon önemli bir risk faktörüdür (9,10,12-14,17,23,45,46). Diyabetli hastalar idrar n bakterisidal etkisinin azalmas (Tamm-Horsfall proteininin at l m n n azalmas ) yan nda granülosit fonksiyon bozuklu u nedeniyle de üriner sistem infeksiyonuna yatk nd r. Ayr ca, diyabetli hastalar n mesane epitel hücreleri bakteriler için artm fl adezyon kapasitesine sahiptir. CD4 hücre say s 200/mm 3 ün alt nda olan Human Immunodeficiency Virus (HIV) pozitif hastalarda bakteriüri riski artm flt r. Hastalardaki kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonu riski hastanede kal fl süresiyle ba lant l olarak artmaktad r (24). Sistemik antibiyotik kullan lmas k sa süreli kateterizasyonda infeksiyon riskini azaltmakla birlikte, dirençli bakterilerle infeksiyon geliflimi riskini artt rmaktad r. Bu nedenle önerilmemektedir (15,23). Kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonlar için risk faktörleri 1. Bak m hatalar 2. Baflka bir alanda aktif bir infeksiyon varl 3. Böbrek fonksiyon bozuklu u 4. Diabetes mellitus 5. Drenaj torbalar n n mikrobiyal kolonizasyonu 6. Hastal n fliddeti 7. Kad n cinsiyet 8. Kateterin kal fl süresi 9. Malnütrisyon 10. Meatus kolonizasyonu 11. Operasyon odas d fl nda kateter tak lmas 12. Sistemik antibiyotik kullan lmamas 13. Üreter stenti Katetere Ba l Bakteriüri ve Üriner Sistem nfeksiyonlar nda Tedavi Komplike üriner sistem infeksiyonlar nda antimikrobiyal tedavi, komplike eden faktörler ortadan kald r ld ve ürodinamik fonksiyonlar düzeltildi i zaman baflar l olmaktad r (24). Asemptomatik bakteriürinin tedavisi tart flmal olmakla birlikte genel olarak baz özel durumlar d fl nda tedavi önerilmemektedir. mmünyetmezlikli hastalar, gebeler, cerrahi giriflim uygulanacak hastalar ve protez uygulanan hastalarda asemptomatik bakteriüri tedavi edilmelidir. Ayr ca, Serratia marcescens ile geliflen bakteriüride bakteremi ve mortalite olas l n n yüksek olmas nedeniyle tedavi edilmesi önerilmektedir (32,43). Bakteremi ve atefl geliflen hastalarda tedaviye karar vermeden önce üriner sistem d fl ndaki olas infeksiyonlar de erlendirilmelidir (43). Günümüzde tedavide kullan labilecek çok say da antimikrobiyal ilac n varl na karfl n, seçilebilecek ilaçlar s n rl d r. Tedavi için ideal olan etken mikroorganizmay saptamak ve bu mikroorganizmaya karfl antibiyotiklerin etkinli ini belirlemektir. Ancak bunlar n yap labilmesi için bir süreç gereklidir. Kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonu geliflen hastalarda ço u kez altta ciddi bir hastal k bulunmakta ve mortalite ve morbiditeyi artt rmaktad r (47). Bu nedenle de s kl kla ampirik tedavi gerekmektedir. Seçilecek antimikrobiyaller yeterli farmakodinamik ve farmakokinetik özelliklere sahip olmal d r. Örne in; asit ve alkali idrarlar n her ikisinde de iyi antibakteriyel aktivitesi olmal, böbreklerden aktif halde yüksek konsantrasyonda at lmal d r (24). Kateterle iliflkili üriner sistem infeksiyonu etkeni mikroorganizmalar genel olarak toplum kökenli infeksiyon etkenlerine k yasla daha dirençlidir. Bu nedenle tedavi edecek hekimin ilgili kliniklerin mikrobiyal floras n ve antibiyotik direnç durumunu bilmesi gerekir. Bunun için de sürekli bir sürveyans n yap lmas zorunludur. Bu sürveyans n amac hastanenin ve ilgili kliniklerde üriner sistem infeksiyonuna neden olan etkenlerinin tespiti ve bu etkenlerin duyarl l k durumlar n n belirlenmesidir. drar n Gram boyal incelenmesi olas etken konusunda bilgi verir. Ampirik tedaviye bu de erlendirmeler fl nda bafllamal d r. Tedaviye bafllamadan önce mutlaka idrar ve kan kültürleri al nmal d r (14,43). Tedaviye bafllad ktan iki-üç gün sonra hasta yeni- 8 Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1

Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. den de erlendirilmelidir. Bu süreç sonunda hastan n tedaviye cevab ve elde edilen mikrobiyolojik sonuçlara göre gerekirse tedavi de ifliklikleri yap labilir. Kateter üzerindeki biyofilm tabakas nda bakterinin bulunmas nedeni ile semptomatik kateter infeksiyonu olan hastalarda baz hekimler kateterin ç kar lmas n veya de ifltirilmesini önermektedir (14,43). Kateterize hastalarda kandidüri geliflebilir. nsidans kateterizasyon, hastanede kal fl süresi ve antibiyotik kullan m ile ilgilidir. Genel olarak asemptomatik olmakla birlikte renal pelvis veya mesanede mantar topu, renal veya perirenal apse oluflumu veya sistemik kandidiyazise neden olabilmektedir. Asemptomatik kandidüri, üst üriner sistem t kan kl olmad kça nadiren kandidemiye neden olur (48). Asemptomatik kandidüride en s k yaklafl m risk faktörlerinin düzeltilmesidir. Bu yaklafl mlar diyabetin kontrolü, antibiyoti in kesilmesi ve kateterin ç kar lmas n içermektedir. Kateterin ç kar lmas ile hastalar n 1/3 ünde kandidüri kaybolmaktad r. Kandidürisi devam eden veya kateterin kalmas gereken hastalarda baz tedavi yöntemleri denenmifltir. Farkl konsantrasyonlarda amfoterisin B ile mesane irrigasyonu, k sa süreli intravenöz amfoterisin B veya oral flukonazol verilmesi bunlardan birkaç d r. Böbrek transplantasyonu geçiren hastalar, düflük do um a rl kl bebekler, nötropenik hastalar ve invaziv ürolojik giriflim geçirecek hastalarda geliflen kandidüriler ve semptomatik üriner sistem kandida infeksiyonlar n n tedavi edilmesi gereklidir (49). KATETERLE L fik L ÜR NER S STEM NFEKS YONLARININ ÖNLENMES 1. Kateter Takmaya Karar Verilmesi Kateter tak lmas zorunlu mu? (bak n z endikasyonlar). Kateter komplikasyonlar nedeniyle (bak - n z komplikasyonlar) alternatif yöntemleri (bak - n z alternatif yöntemler) de erlendiriniz. Sadece endikasyon varsa kateter tak lmal d r 2. Uygulay c Sadece do ru teknik ve aseptik yöntemleri bilen ve bak m n yapabilen kifli uygulamal d r. Uygulay c do ru teknikler ve komplikasyonlar için periyodik olarak e itilmelidir. Uygulama yapan kifli kateter takma tekni i ve bak m konusunda e itimli olmal d r 3. El Y kama Kateter ile ilgili her türlü ifllem öncesi ve sonras eller y kanmal d r. Ellerinizi y kay n 4. Kateter Tak lmas Aseptik teknikler ve steril malzeme kullan - larak tak lmal d r. Uygun bir antiseptik solüsyon ile periüretral temizlik yap lmal d r. Steril eldiven giyilmeli, kateterin kontaminasyonunu önlemek amac yla steril örtü kullan lmal, tek kullan ml k paketlerdeki jeller kullan - larak kayganlaflt rma sa lanmal d r. Drenaj sa layabilecek en az travma riski oluflturan uygun çapl kateter kullan lmal d r (bak n z kateter seçimi). Balonlu kateter ise 8-10 ml steril s v ile balon fliflirilmelidir. Kateter aseptik teknik ile steril malzeme kullan larak tak lmal ve uygun flekilde sabitlenmelidir 5. Kapal Drenaj Steril, sürekli kapal drenaj sistemleri kullan lmal d r. Gerekmedikçe kateter ve drenaj sistemi birbirinden ayr lmamal d r. Kateter ve drenaj sistemi ayr ld ysa ba lant yeri dezenfekte edilerek yeni bir drenaj sistemi tak lmal d r. drar torbalar sa lam olmal, alt k s mda idrar boflalt lmas için musluk olmal, idrar ölçümüne uygun olmal d r. Kapal drenaj sistemi bozulmamal d r 6. drar Ak m Drenaj sisteminin bükülerek idrar ak fl n n engellenmesi önlenmelidir. Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1 9

Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu drar torbas ve toplay c sistemin tamam mesane düzeyinin alt nda olmal d r. Torba yere de memeli, ask ile yata a sabitlenmelidir. drar n rahat ak fl n n sa lanmas için torba düzenli boflalt lmal ; boflaltma muslu u kontamine toplama kab ile temas etmemelidir. Kesintisiz idrar ak m sa lanmal d r 7. Y kama Kateterde t kanma oldu unda y kama yap lmal d r. Drenaj sistemi ayr lmadan önce ba lant yeri dezenfekte edilmelidir. Aseptik tekni e uygun flekilde steril malzeme kullan larak ve büyük hacimlerle irrigasyon yap lmal d r. rrigasyon için antimikrobiyal bilefliklerin kullan m yarars z bulunmufltur. T kanma olmad kça y kama yap lmamal d r 8. Örnek Al nmas Bakteriyolojik örnek için kateterin distali dezenfektan solüsyonlarla temizlenir, enjektörle örnek al n r. Di er idrar analizleri için torban n boflalt c sisteminden aseptik koflullarda örnek al n r. Rutin bakteriyolojik incelemeler gereksizdir. Ancak infeksiyon flüphesinde yap lmal d r. Örnek almak için kapal drenaj sisteminin bütünlü ü bozulmamal d r 9. Kateter Bak m Kateterle temastan önce ve sonra eller y - kanmal d r. drarla temas riski varsa eldiven kullan lmal d r. Meatusta kir birikimi varsa kontaminasyonu önlemek için su ve sabunla temizlenmelidir. Ancak periyodik y kama veya antiseptiklerle silmenin infeksiyonu önlemede faydas yoktur. Hasta banyo yapabilir. Ancak öncesinde torba boflalt lmal ve ba lant lar n kapal oldu u kontrol edilmelidir. Hastan n transferi s ras nda torba boflalt lm fl ve ba lant lar kapal olmal d r. drar torbalar hasarlanmad kça veya kateterden ayr l p temizli i bozulmad kça de ifltirilmemelidir. 10. Kateter De iflimi ve Ç kar lmas Y kama ile giderilemeyen t kan kl k durumunda kateter de ifltirilir. Sabit aral klarla de iflim uygun de ildir; hastaya göre karar verilmelidir. Mümkün olan en k sa zamanda kateter ç kar lmal d r. KAYNAKLAR 1. Gastmeier P. Nosocomial urinary tract infections: Many unresolved questions. Clin Microbiol Infect 2001;7:521-2. 2. Burke JP, Zavasky DM. Nosocomial urinary tract infections. In: Mayhall CG (ed). Hospital Epidemiology and Infection Control. 2 nd ed. Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkins, 1999:173-87. 3. Willke A, Aysev AD. Epidemiology of nosocomial infections. In: Tümbay E, nci R (eds). The International Symposium and Workshop on Hospital Infection Control. zmir: Ege University Press, 1996:137-144. 4. Dökmetafl, Bak r M, Yalç n AN, Gürün A, Bak c MZ. Hastanede geliflen idrar yollar infeksiyonlar nda predispoze faktörler, kliniklere göre da l - m, etkenler ve baz antibiyotiklere duyarl l k durumu. ANKEM Dergisi 1995;9:38-42. 5. Görenek L, Beflirbellio lu B, Gül C, Tabak F, Hac - bektaflo lu H. GATA E itim Hastanesi nde hastane infeksiyonu insidans. Hastane nfeksiyonlar Dergisi 1997;1:97-100. 6. Bak r M, Yalç n AN, Dökmetafl, Sab r N. The effect of infection control program on nosocomial infections. CÜ T p Fak Dergisi 1994;16:273-5. 7. Mam ko u L, Günseren F, Özçelik FT ve ark. Akdeniz Üniversitesi Hastanesi nde hastane infeksiyonlar : 1994-1995. Hastane nfeksiyonlar Dergisi 1998;1:42-5. 8. Leblebicioglu H, Esen S, and Turkish Nosocomial Urinary Tract Infection Study Group. Hospital-acquired urinary tract infections in Turkey: A nationwide multicenter point prevalence study. J Hosp Infect 2003;53:207-10. 9. Korten V. Hastane infeksiyonlar n n epidemiyolojisi ve genel risk faktörleri. Akal n HE (editör). Hastane nfeksiyonlar. Ankara: Feryal Matbaas, 1993:34-44. 10. Bak r M. Üriner kateter infeksiyonlar n n önlenmesi ve tedavide temel prensipler. Yo un Bak m Dergisi 2002;2(Ek 1):106-15. 11. Schaeffer AJ. Catheter associated bacteriuria. Urology Clin North Am 1986;8:61-7. 12. Turck M, Stamm W. Nosocomial infection of the urinary tract. Am J Med 1981;70:651-4. 10 Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1

Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. 13. Falkiner FR. The insertion and management of indwelling urethral catheters-minimizing the risk of infection. J Hosp Infect 1993;25:79-90. 14. Warren JW. Catheter-associated urinary tract infections. Infect Dis Clin North Am 1997;11:609-22. 15. Guidelines for preventing infections associated the insertion and maintenance of short-term indwelling urethral catheters in acute care. J Hosp Infect 2001;47:39-46. 16. Wong ES, Hooton TM and Working Group. Guideline for prevention of catheter associated urinary tract infections CDC guidelines, http://www.cdc.gov /ncidod/hip/guide/uritract.htm 17. Özen H. Nosokomial üriner infeksiyonlar. Akal n HE (editör). Hastane nfeksiyonlar. Ankara: Feryal Matbaas, 1993:187-91. 18. Garibaldi RA, Mooney BR, Epstein BJ, et al. An evaluation of daily bacteriologic monitoring to identify preventable episodes of catheter-associated urinary tract infection. Infect Control 1982; 3:466-70. 19. Hartstein AI, Garber SB, Ward TT, et al. Nosocomial urinary tract infection: A prospective evaluation of 108 catheterized patients. Infect Control 1981;12:380-6. 20. Saint S. Clinical and economic consequences of nosocomial catheter-related bacteriuria. Am J Infect Control 2000;28:68-75. 21. Tenney JH, Warren JW. Bacteriuria in women with long term catheters: Paired comparison of indwelling and replacment catheters. J Infect Dis 1987; 157:199-202. 22. Bouza E, San Juan R, Munoz P, Voss A and European Study Group on Nosocomial Infections, A European perspective on nosocomial urinary tract infections II. Report on incidence, clinical characteristics and outcome (ESGNI-004 study). Clin Microbiol Infect 2001;7:532-42. 23. Maki DG, Tambyah PA. Engineering out the risk of infection with urinary catheters. Emerg Infect Dis 2001;7:1-6. 24. Wagenlehner FME, Naber KG. Hospital-acquired urinary tract infections. J Hosp Infect 2000;46:171-81. 25. Joanna Briggs Institute. Management of Short Term Indwelling Urethral Catheters to Prevent Urinary Tract Infections. Evidence Based Practice Information Sheets for Health Professionals Volume 4, Issue 1, 2000. 26. Warren JW. Catheter-associated urinary tract infections. J Antimicrob Chemother 1992;29:1-24. 27. Robinson J. Urethral catheter selection. Nurs Stand 2001;15:39-42. 28. Jain P, Parada JP, David A, Smith LG. Overuse of the indwelling urinary tract catheter in hospitalized medical patients. Arch Intern Med 1995; 155:1425-9. 29. Saint S, Wiese J, Amory JK, et al. Are physicians aware of which of their patients have indwelling urinary catheters? Am J Med 2000;109:476-80. 30. Bouza E, San Juan R, Munoz P, Voss A and European Study Group on Nosocomial Infections, A European perspective on nosocomial urinary tract infections I. Report on the microbiolgy workload, aetiology and antimicrobial susceptibility (ESGNI-003 study). Clin Microbiol Infect 2001;7: 523-31. 31. Stickler DJ, Zimakoff J. Complications of urinary tract infections associated with devices used for long-term bladder management. J Hosp Infect 1994;28:177-94. 32. Warren JH. Nosocomial urinary tract infections. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds). Principles and Practice of Infectious Diseases. 5 th ed. New York: Churcill Livingstone, 2000:3028-39. 33. Opal JM. Urinary tract infections. In: Rippe JM, Irwin RS, Fink MP, Cerra FB (eds). Intensive Care Medicine. 3 rd ed. Boston: Little, Brown and Company, 1996:1152-62. 34. Warren JW. Urethral catheters, condom catheters, and nosocomial urinary tract infections. Infect Control Hosp Epidemiol 1996;17:212-4. 35. Shapiro J, Hoffmann J, Jersky J. A comparison of suprapubic and transurethral drainage for postoperative urinary retention in general surgical patients. Acta Chir Scand 1982;148:323-7. 36. Warren JW. Catheter-associated bacteriuria and the role of biomaterial in prevention. In: Naber K, Pechere JC, Kumazawa J, S.Khoury J, Gerberding JL, Schaeffer AJ (eds). 1 st International Consultation on Nosocomial and Health Care Associated Infections in Urology. June 27-28, 2000 Paris. Co- Sponsored by WHO. Health Publication. Plybridge Distributors Ltd., Plymouth, United Kingdom. 2001:153-76. 37. Michelson JD, Lotke PA, Steinberg ME. Urinarybladder management after total joint replacement surgery. N Engl J Med 1988;319:321-6. 38. Huth TS, Bruke JP, Larsen RA, Classen DC, Stevens LE. Randomized trial of meatal care with silver sulfadiazine cream for the prevention of catheter associated bacteriuia. J Infect Dis 1992;165: 14-8. 39. Pomfret IJ. Continence clinic. Catheters: Design, selection and management. Br J Nurs 1996;5:245-51. 40. Centers for Disease Control and Prevention. Guideline for Hand Hygiene in Health-Care Settings: recommendations of the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee and the HICPAC/SHEA/APIC/IDSA Hand Hygiene Task Force. MMWR 2002; 51 (RR-16) http://www.cdc.gov /mmwr/pdf/rr/rr5116.pdf 41. Bak r M, Elald N, Dökmetafl, Bilgiç A, Bak c MZ, fiahin F. Nozokomiyal üriner sistem infeksiyonlar : nsidans, etyoloji ve sonuçlar. Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2003;7:35-44. 42. Rooser CJ, Bare RL, Meredith W. Urinary tract infections in the critically ill patient with a urinary catheter. Am J Surg 1999;177:287-90. 43. Warren JW. Catheter-associated urinary tract infections. Int J Antimicrob Agents 2001;17:299-303. 44. Sedor J, Mulholland SG. Hospital-acquired urinary tract infections associated with the indwelling catheter. Urologic Clin North Am 1999;26:821-6. Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1 11

Özinel MA, Bak r M, Çek M, Zorlu F, Güven M, Bozfakio lu S. Üriner Kateter nfeksiyonlar n n Önlenmesi K lavuzu 45. Puri J, Mishra A, Mandal A, et al. Catheter associated urinary tract infections in neurology and neurosurgical units. J Infect 2002;44:171-5. 46. Lanara V, Plati C, Paniara O, et al. The Prevalence of urinary tract infection in patients related to type of drainage bag. Scand J Caring Sci 1988;2: 163-70. 47. Bergogne-Berezin E. Current guidelines for the treatment and prevention of nosocomial infections. Drugs 1999;58:51-67. 48. Lundstrom T, Sobel J. Nosocomial candiduria: A review. Clin Infect Dis 2001;32:1602-7. 49. Craven DD, Zweig S. Urinary catheter management. Am Fam Physician 2000;61:369-76. YAZIfiMA ADRES : Prof. Dr. Mehmet Ali ÖZ NEL Ege Üniversitesi T p Fakültesi Mikrobiyoloji Anabilim Dal 35100 Bornova/ ZM R 12 Hastane nfeksiyonlar Dergisi 2004; 8: Ek 1