KURU FASULYE ISLAH ÇALIŞMALARINDA TARTILI DERECELENDĐRME SĐSTEMĐNĐN KULLANILMASI

Benzer belgeler
EKĐM SIKLIĞININ FASULYEDE (Phaseolus vulgaris L.) VERĐM VE VERĐMLE ĐLGĐLĐ KARAKTERLERE ETKĐSĐ. Lütfullah ÖZCAN

KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA DEĞİŞİK KIŞLIK MERCİMEK (Lens culinaris Medic.) ÇEŞİTLERİNDE VERİM VE VERİM ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI ADİ FİĞ (VİCİA SATİVA L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA *

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (1): (2012) ISSN:

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI YEM BEZELYESİ

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

ANKARA KOŞULLARINDA BEZELYE'DE (Pisum sativum L.) FARKLI EKĐM ZAMANLARININ VERĐM VE VERĐM ÖĞELERĐNE ETKĐLERĐ

Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi

SONBAHAR VE İLKBAHARDA EKİLEN BAKLA (Vicia faba L.) GENOTİPLERİNİN BAZI BİTKİSEL ÖZELLİKLER VE TANE VERİMİ BAKIMINDAN KARŞILAŞTIRILMASI

Bazı Soya Fasulyesi [Glycine max (L.) Merill] Çeşitlerinin Bursa Koşullarına Adaptasyonu Konusunda Bir Çalışma

Bazı Ceviz (Juglans regia L.) Çeşitlerinin Çimlenme ve Çöğür (Anaçlık) Gelişme Performanslarının Belirlenmesi

Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 23 (49): (2009) ISSN:

BAZI FASULYE (Phaseolus vulgaris L.) GENOTİPLERİNDE VERİM VE VERİM UNSURLARI ARASINDAKİ İLİŞKİLER ve PATH ANALİZİ

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK

Tokat- Kazova Koşullarında Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin (Triticum aestivum) Verim ve Diğer Özelliklerine Ekim Zamanının Etkisi

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia L. Willd) Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi

Kimi Yembezelyesi Çeşitlerinde (Pisum arvense L.) Sıra Arası Mesafelerinin Tohum Verimi ile Bazı Verim Özelliklerine Etkisi Üzerinde Bir Araştırma

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 25 (2): (2011) ISSN:

Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Mercimek (Lens culinaris Medic.) Genotiplerinde Bitki Sıklığının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisinin Araştırması

T.C. AHİ EVRAN ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Nohutta İleri Generasyonlarda Tane Verimi ve Tane İriliği İçin Yapılan Seçimin Etkinliği Üzerine Bir Çalışma

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (46): (2008) ISSN:

Patateste Genotip x Çevre İnteraksiyonları ve Yorumlanması

Yeni Geliştirilen Nohut Hatlarının Bornova Koşullarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Araştırmalar

Effects of Cycocel Application Times and Doses on Yield, Yield Components and Protein Content of Chickpea

Veysel BEYSARI Yüksek Lisans Tezi. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Danışman: Doç. Dr. Mehmet AYÇİÇEK

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

Determination of Seed Rate on Winter Lentil (Lens culinaris Medik.) cv. Kafkas

Kuru ve Sulu Koşullarda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkileri

Farklı Ekim Derinliklerinin Yem Bezelyesinin Verim ve Bazı Verim Özellikleri Üzerine Etkileri

Bazı Makarnalık Buğday Çeşitlerinin (T.durum Desf.) Erbaa Şartlarında Adaptasyonlarının İncelenmesi

SAMSUN KOŞULLARINDA BAZI FASULYE (Phaseolus vulgaris L.) GENOTİPLERİNİN TANE VERİMİ VE VERİMLE İLGİLİ ÖZELLİKLER BAKIMINDAN KARŞILAŞTIRILMASI

Ege Bölgesi nde Ana Ürün Olarak Yetiştirilen Bazı Soya Genotiplerinin Verimi, Verim Öğeleri ve Nitelikleri Üzerinde Bir Araştırma 1

Samsun Ekolojik Koşullarında İlk Turfanda Taze Fasulye Yetiştiriciliğinde Bazı Çeşitlerin Performanslarının Belirlenmesi Üzerinde Bir Araştırma*

BAZI EKMEKLİK BUĞDAY (Triticum aestivum L.) ÇEŞİTLERİNDE VERİM ve VERİM UNSURLARININ BELİRLENMESİ

Bazı Makarnalık Buğday (Triticum turgidum var. durum L.) Çeşitlerinin Erzurum Koşullarındaki Verim Yetenekleri

Bazı İleri Aspir Hatlarının Eskişehir Koşullarındaki Performansları

DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

DOĞU ANADOLU BÖLGESĐNDE DOĞAL OLARAK YETĐŞEN ÇOK YILLIK BĐR FĐĞ TÜRÜ (Vicia canescens Lab.)'NDE BAZI ÖZELLĐKLERĐN ĐNCELENMESĐ

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Çarşamba Ovası nda Bazı Bodur Taze Fasulye Çeşitlerinin Verimliliklerinin Belirlenmesi. Adaptation of Dwarfing Fresh Bean Varieties on Çarşamba Plain

Bazı Fizyolojik Yazlık Kanola Genotiplerinde Verim ve Verim Komponentleri Arasındaki İlişkiler

Kışlık Ekilen Nohut Hatlarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikler İçin Performans ve Adaptasyon İlişkisi

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN

Haşhaşta (Papaver somniferum L.) Bazı Fizyolojik ve Morfolojik Özellikler ile Yağ ve Morfin Miktarının Belirlenmesi

ISSN: Yıl /Year: 2017 Cilt(Sayı)/Vol.(Issue): 1(Özel) Sayfa/Page: Araştırma Makalesi Research Article

Eskişehir Koşullarında Macar Fiği (Vicia pannonica Crantz.) Hat ve Çeşitlerinde Yem ve Tohum Verimleri

SAMSUN KOŞULLARINDA GELİŞTİRİLEN BAZI TEK MELEZ MISIR ÇEŞİTLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

TEKİRDAĞ KOŞULLARINDA YETİŞTİRİLEN BAKLA (Vicia faba L) GENOTİPLERİNİN VERİM VE VERİM UNSURLARININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Sinem KOÇ

CEVĐZDE MEYVE ÖZELLĐKLERĐ ĐLE BAZI BESĐN MADDELERĐ ARASINDAKĐ ĐLĐŞKĐLERĐN PATH ANALĐZĐYLE DEĞERLENDĐRĐLMESĐ. Kenan YILDIZ H. Đbrahim OĞUZ Hüdai YILMAZ

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Seçilmiş bazı nohut (Cicer arietinum L. ) hatlarının agronomik ve kalite özellikleri bakımından değerlendirilmesi

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Yüksek Verimli Konservelik ve Kuru Tanelik Bezelye Hatlarının Geliştirilmesi

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20

Ayçiçeği Üretiminde Kullanılan Bazı Hibrit Çeşitlerin Kendine Döllenme Oranları

ÇUKUROVA BÖLGESİNDE ANA ÜRÜN KOŞULLARINDA BAZI SOYA ÇEŞİT VE HATLARININ VERİM VE TARIMSAL ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ *

Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi

Kışlık Nohutta Tane Verimi, Biyolojik Verim ve Tane İriliği İçin Genotipik Değişkenlik ve Adaptasyon

YAYGIN FİĞ (Vicia sativa L) HATLARININ TOHUM VERİMİ VE VERİM ÖGELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLER

DUFED 4(2) (2015) 77-82

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 25 (2): (2011) ISSN:

KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA FARKLI BİTKİ SIKLIKLARININ KIŞLIK VE YAZLIK EKİLEN BAZI NOHUT ÇEŞİTLERİNDE

YARASA VE ÇİFTLİK GÜBRESİNİN BAZI TOPRAK ÖZELLİKLERİ ve BUĞDAY BİTKİSİNİN VERİM PARAMETRELERİ ÜZERİNE ETKİSİ

Fasulye (Phaseolus vulgaris L.)'de İlk Gelişme Döneminde Kök ve Toprak Üstü Organlarının Durumu

Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, Tokat 2. Turhal Tarım İlçe Müdürlüğü, Tokat 3

Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim Zamanlarının Belirlenmesi

Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris Medik.) Genotiplerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

ÇEREZLİK AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU

BAZI BAKLA (Vicia faba L.) POPULASYONLARININ BİTKİSEL ÖZELLİKLERİ VE TAZE BAKLA VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

Bazı Yerfıstığı (Arachis hypogeae L.) Çeşitlerinin Niğde Koşullarında Yetiştirilebilme Olanaklarının Belirlenmesi

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22

RHIZOBIUM AŞILAMASI VE AZOT UYGULAMASININ NOHUTUN VERĐM VE VERĐMLE ĐLGĐLĐ KARAKTERLERĐNE ETKĐSĐ

Bazı Karnabahar Çeşitlerinin (Brassica oleracea var. botrytis) Verim, Kalite ve Bitki Özelliklerinin Belirlenmesi

Afyonkarahisar ve Yozgat Koşullarında Yüksek Verim Sağlayacak Uygun Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin Belirlenmesi

Bursa Koşullarında Yetiştirilen Ekmeklik Buğday (Triticum aestivum L.) Çeşit ve Hatlarının Stabilite Parametrelerinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma

Ekmeklik Buğday Hatlarının (Triticum aestivum L.) Tane Verimi ve Kimi Agronomik Özelliklerinin Belirlenmesi

TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ + ARPA KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (1): (2012) ISSN:

Yozgat Koşullarında Yetiştirilen Yeşil Mercimek Genotiplerinin Verimine Ekim Sıklığının Etkisi

Ege Sahil Kuşağına Uygun Kavuzsuz Yulaf Çeşidinin Geliştirilmesi Beslenme Yaklaşımı

Geliş Tarihi:

FASULYEDE EKĐM ZAMANININ BĐTKĐ BÜYÜMESĐ VE MORFOLOJĐK ÖZELLĐKLER ÜZERĐNE ETKĐSĐ

6. Seçilmiş 24 erkek tipte ağacın büyüme biçimi, ağacın büyüme gücü (cm), çiçeklenmenin çakışma süresi, bir salkımdaki çiçek tozu üretim miktarı,

BAKLİYAT DOSYASI. 4 TÜRKİYE ABD 240 Kaynak: FAO

TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ+TRĐTĐKALE KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ

ERZURUM EKOLOJĐK KOŞULLARINDA BAZI PATATES ÇEŞĐTLERĐNĐN ADAPTASYONU VE VERĐMĐ ÜZERĐNE BĐR ARAŞTIRMA. Kemalettin KARA

HAŞHAŞTA (Papaver somniferum L.) BAZI TARIMSAL ÖZELLİKLER İLE YAĞ VE MORFİN MİKTARININ BELİRLENMESİ* Şule İNAN, Mustafa Ali KAYNAK

Çukurova Bölgesinde İkinci Ürün Koşullarında Bazı Yerfıstığı Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

MAKARNALIK BUĞDAYDA ANA SAP VERİMİ VE BAZI VERİM ÖĞELERİNİN KORELASYONU VE PATH ANALİZİ

Bazı Çerezlik Ayçiçeği (Helianthus Annuus L.) Çeşitlerinin Tekirdağ Koşullarında Verim ve Verim Unsurları

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Hatay Amik Ovası Ana Ürün Koşullarında Bazı Atdişi Mısır Çeşitlerinin Verim ve Verimle İlişkili Özellikleri

Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları ile Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Bir Araştırma

Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Çeşitlerinin Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi

Transkript:

ANADOLU, J. of AARI 11 (2) 2001, 33-42 MARA KURU FASULYE ISLAH ÇALIŞMALARINDA TARTILI DERECELENDĐRME SĐSTEMĐNĐN KULLANILMASI Abdurrahman AĞSAKALLI Murat OLGUN Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü 25090 Dadaşkent-Erzurum/TURKEY ÖZ: Bu çalışmada 12 kuru fasulye çeşit ve hattına ait verim ve verim unsurları değerlendirilmiştir. Yapılan korelasyon analizinde çiçeklenme ile tane verim, bitki başına bakla sayısı ile verim ve 100 tane ağırlığı ile verim arasında istatistiki yönden çok önemli (P < 0,01) ilişki tespit edilmiştir. Yapılan path analizinde, çiçeklenme nin verim üzerine % 62,1; bitki başına bakla sayısının % 22,6; baklada tane sayısının % 0,6 ve 100 tane ağırlığının % 52,1 doğrudan etkileri belirlenmiştir. Tartılı derecelendirme sisteminde kullanılmak üzere çeşit/hatların aldığı seleksiyon puanını tespit etmek amacıyla verimin % 50' si, verim unsurlarından çiçeklenme nin % 20' si, bitki başına bakla sayısının % 10' u, baklada tane sayısının % 5' i ve 100 tane ağırlığının da % 15' i esas alınarak yapılacak seçimin gruplama yöntemlerine alternatif olarak güvenle kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Anahtar Sözcükler: Tartılı dereceleme, fasulye, Phaseolus vulgaris L., verim, verim unsurları. USE OF WEIGHTED SCALING METHOD IN DRY BEAN BREEDING PROGRAMMES ABSTRACT: In this study, yield and yield components of 12- dry bean varieties were tested. Coefficient of correlation between days to flowering and yield, pod number per plant and yield, 100 seed weight and yield were found to be very significant (P<0.01). analysis revealed that direct effects of yield components, days to flowering, pod number per plant, seed number per pod, and 100 seed weight on yield were 62.1 %, 22.6 %, 0.6 %, and 52.1 % respectively. It was found that 50 % of yield, 20 % of days to flowering, 10 % of pod number per plant, 5 % of seed number per pod, and 15 % of 100 seed weight should be taken into account in weighted scaling method. It was concluded that weighted scaling method could be satisfactorily used an on alternative method when evoluating experimental results. Keywords: Weighted scaling, dry beans, Phaseolus vulgaris L., yield, yield components. GĐRĐŞ Bitkisel protein kaynağı olan kuru fasulye danesinde % 18-30 oranında protein bulunmaktadır. Özellikle hayvansal protein kaynaklarının yetersiz ve pahalı 33

ANADOLU 11 (2) 2001 olduğu ülkemizde, beslenme yönünden ucuz protein kaynağı olduğu gibi sulu tarla alanlarında münavebe bitkisi olarak büyük öneme sahiptir (Akçin, 1988). Türkiye genelinde kuru fasulye ekim alanı 172,5 bin ha, üretim 230 bin ton ve ortalama verim ise 133,3 kg/da' dır. Doğu Anadolu Bölgesinde yer alan 12 ilde ekim alanı 11,7 bin ha (% 6,8); üretim 19,3 bin ton (% 8,4) ve ortalama verim ise 164,3 kg/da' dır (Anonymous, 1994). Bölgede birim alandan elde edilen verim Türkiye genelinin üzerinde olmasına rağmen bu miktarı yeni çeşit ıslahı ve yetiştirme tekniklerinin uygun kullanımı ile daha da artırmak mümkün olabilir. Bu çalışma 1987 ve 1994 (8 yıl süreyle) yılları arasında, 12 kuru fasulye çeşit ve hattı ile yürütülmüştür. Birim alandan daha yüksek tane verimi alabilmek için en önemli iki faktörden birisi adaptasyon kabiliyeti yüksek, hastalık ve zararlılara dayanıklı kaliteli yeni çeşitler geliştirmek, ikincisi ise yetiştirme tekniklerini yerinde ve zamanında uygulamakla mümkün olabilmektedir. Islah çalışmalarında seleksiyon yaparken, verim ve verime etki eden unsurları dikkatlice tespit etmek ve seleksiyon yapmak gerekir. Verim unsurlarının verim üzerine olan etkilerini tespit ve isabetli bir seleksiyon yapmak için tartılı derecelendirme sisteminin kullanılması kaçınılmaz olmuştur. MATERYAL VE METOT Denemede 12 kuru fasulye çeşit ve hattına ait sekiz yıllık verim ve verim unsurları incelenmiş olup bunlar Çizelge 1'de verilmiştir. Kuru fasulyede verim ve verim unsurları arasındaki ilişkileri belirlemek için korelasyon, verim unsurlarının tane verimi üzerine olan etkilerine ilişkin path ve etki oranlarına ait istatistiki analizler yapılmıştır (Yurtsever, 1984; Yıldız ve Bircan, 1991). Analiz sonuçlarında istatistiki yönden önemli bulunan verim ve unsurlar bakımından "frekans aralığına göre düzenlenmiş tartılı derecelendirme sistem grupları" belirlenmiştir (Gebeyahou ve ark., 1982; Yazgan, 1989). Bu sistemde verim ve verim unsurlarına ait maksimum ve minimum değerlerin farkı alınmış, bu fark 10 eşit kısma bölünerek on gruptan oluşan her bir frekans aralığı tespit edilmiştir. Daha sonra her bir fasulye genotipi için ayrı ayrı verim ile verim unsurlarının yer aldığı gruplar esas alınarak seleksiyon puanı hesap formülüne göre hesaplamalar yapılmış, sonuçlardan özel seleksiyon puanı elde edilmiştir. Sonuçta LSD gruplandırma metodu ve Tartılı Derecelendirme Sisteminin karşılaştırılması yapılarak hangi yöntemin seleksiyon ıslahında daha iyi sonuç verdiği ortaya konulmak istenmiştir. 34

A. AĞSAKALLI ve M. OLGUN: KURU FASULYE ISLAH ÇALIŞMALARINDA TARTILI DERECELENDĐRME SĐSTEMĐNĐN KULLANILMASI Çizelge 1. Kuru fasulye çeşit ve hatlarında sekiz yıllık verim ve verim unsurları ortalamaları. Table 1. Mean yield and yield components for eight years in dry bean varieties. Yıllar ortalaması (Average) No Çeşit ve hat Varieties and lines Çıkış Days to emergence Çiçeklenme Days to flowering 1 Waf 2 23,1 77,9 151,1 2 84Wan 79 21,8 74,0 149,0 3 85 Ak 38 21,4 72,4 147,1 4 Yakutiye-98 21,5 67,6 144,1 5 Şeker 21,8 73,1 153,6 6 84 Wan 14 22,1 75,6 153,8 7 Waf 9 21,5 76,9 151,4 8 85 Ak 76 21,4 70,3 147,8 9 Aras 98 21,4 72,4 146,4 10 85 Ak 160 21,5 74,3 150,6 11 Wan 3217/1-2 19,0 75,8 152,8 12 85 Ak 121 21,8 70,6 147,0 Ortalama (Mean) 21,7 73,3 149,6 No Çeşit ve hat Varieties and lines Bakla/Bitki Pods/Plant Yıllar ortalaması (Average) Tohum 100 tane ağırlığı sayısı/bakla (g) No. of seed/pod 100 seed weight Olgunlaşma Days to maturity Verim (kg/da) 1 Waf 2 23,8 4,4 27,9 213,4 2 84Wan 79 21,9 4,0 31,7 174,7 3 85 Ak 38 15,8 3,9 46,0 157,9 4 Yakutiye-98 15,6 3,9 43,4 155,9 5 Şeker 19,7 3,2 53,4 154,5 6 84 Wan 14 17,9 3,4 46,9 149,0 7 Waf 9 20,5 3,8 46,2 148,9 8 85 Ak 76 13,9 3,3 44,5 141,4 9 Aras 98 16,7 3,6 45,4 140,1 10 85 Ak 160 17,4 3,6 48,5 136,4 11 Wan 3217/1-2 18,8 3,7 43,2 134,6 12 85 Ak 121 14,2 3,3 45,3 132,9 Ortalama (Mean) 17,9 3,7 45,0 152,3 35

ANADOLU 11 (2) 2001 BULGULAR VE TARTIŞMA Verim unsurları ile verim arasındaki korelasyon katsayıları Çizelge 2'de, verim unsurlarının tane verimi üzerine olan etkisi ile alakalı path katsayıları ve etki oranları Çizelge 3'de, tartılı derecelendirme sistemine ait gruplar Çizelge 4'de, LSD testine göre verim grupları Çizelge 5'de ve Tartılı derecelendirme sistemi formülüne göre çeşit ve hatların seleksiyon puan sıralaması ise Çizelge 6'da görülmektedir. Çizelge 2'de verim unsurlarından çiçeklenme ile baklada tane sayısı, bitki başına bakla sayısı ile baklada tane sayısı arasında olumlu önemli (P<0,05), çiçeklenme ile tane verimi, bitki başına bakla sayısı ile verim arasında olumlu çok önemli (P<0,01) korelasyon katsayıları hesaplanırken, 100 tane ağırlığı ile tane verimi arasında olumsuz çok önemli (P<0,01) korelasyon belirlenmiş, diğer verim unsurları önemsiz olarak tespit edilmiştir. Lusse ve ark. (1996) tarafından yapılan kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) verimliliği üzerine yüksek gün sıcaklığının etkisi ile ilgili çalışmada, dokuz kuru fasulye çeşidine ait bitkiler sera şartlarında çiçeklenme öncesi ve sonrasında gündüz ve gece 28/18 C sabit sıcaklıkta, çiçeklenme safhasında ise gündüz ve gece 25/18, 28/18 ve 43/18 C sıcaklıklara maruz bırakılmıştır. Çiçeklenme devresinde gündüz sıcaklığı 28 C olduğunda çiçeklenme ve tane verimi maksimum seviyede gerçekleşmiş, sıcaklık 31 ve 34 C' lere yükseltildiğinde tane veriminin sırası ile % 14 ve 30 arasında düştüğü tespit edilmiştir. Görüldüğü üzere gündüz sıcaklığı çiçeklenme oranı ve zamanına, tane verimine etki etmektedir. Bu ıslah çalışmasında verim unsurlarından çiçeklenme nin tane verimi üzerine etkisine ait toplam 0,834' lük korelasyon nın yaklaşık olarak % 62,1' i (0,52) doğrudan etki, geriye kalan % 37,9' u dolaylı etkilerden özellikle 100 tane ağırlığı % 26,4 (0,22), bitki başına bakla sayısı % 11,1 (0,09) ve baklada tane sayısından % 0,4 (0,01) kaynaklanmıştır (Çizelge 3). Rols ve ark. (1994) Kolombiya ICA Quimbay' da bodur kırmızı fasulye üzerine yaptıkları çalışmada, yöreye adaptasyonunun iyi, çoğu hastalıklara dayanıklı olduğunu, bitki başına bakla sayısının 16-22 adet arasında değiştiğini belirlemişlerdir. Yürüttüğümüz araştırmada bitki başına ortalama bakla sayısının verim üzerine etkisi ile alakalı toplam 0,762' lik korelasyon nın yaklaşık % 22,6' sı (0,16 ) doğudan etki, geriye kalan % 77,4' lük kısmı dolaylı etkilerden, özellikle çiçeklenme % 40,3 (0,29), 100 tane ağırlığı % 32,7 (0,24) ve baklada tane sayısından % 0,4 (0,01) oluşmuştur. Çizelge 2. Kuru fasulyede verim ve verim unsurları arasındaki korelasyon katsayıları. Table 2. Coefficients of correlation between yield and yield components in dry beans. 36

A. AĞSAKALLI ve M. OLGUN: KURU FASULYE ISLAH ÇALIŞMALARINDA TARTILI DERECELENDĐRME SĐSTEMĐNĐN KULLANILMASI Verim unsurları components Çiçeklenme Days to flowering Olgunlaşma Days to maturity Bakla/bitki Pods/plant Tohum sayısı/bakla No. of seed/pod 100 tane ağırlığı100 seed weight Olgunlaşma Days to maturity Bakla/Bitki Pods/Plant Tohum sayısı/bakla No. of seed/pod 100 tane ağırlığı 100 seed weight Verim -0,007 0,566 0,661* -0,532 0,834** - 0,565-0,154 0,117 0,091-0,605* -0,575 0,762** - -0,719** 0,769** * Đşaretli katsayılar 0,05; ** işaretliler ise 0,01 seviyesinde önemlidir. Marked s with * and ** are significant at 0.05 and 0.01 level, respectively. - -0,782** Baklada tane sayısının verim üzerine etkisinin toplam 0,769' luk korelasyonun yaklaşık % 0,6' sı (0,01) doğrudan etki, geriye kalan % 99,4' lük kısmının dolaylı etkilerden, özellikle çiçeklenme % 43,6 (0,34), 100 tane ağırlığı % 42,1 (0,33) ve bitki başına bakla sayısından % 12,7 (0,10) meydana gelmiştir. Rols ve ark., (1994) yaptıkları çalışmada baklada ortalama tane sayısının tane verimini önemli derecede etkilediğini ıspatlamışlardır. Bu çalışma ise Erzurum iklim şartlarında kuru fasulyede tane verimi üzerine en yüksek etkiyi çiçeklenme yaparken, 100 tane ağırlığı ve bitki başına bakla sayısı ikinci ve üçüncü sırayı almışlardır. Çizelge 3. Kuru fasulyede verim unsurlarının verim üzerine olan etkilerine ilişkin path katsayıları ve etki oranları (%). Table 3. s and effectiveness (%) of yield components on yield in dry beans. Verim unsurları Dolaylı etkileri (Indirect effect) 37

ANADOLU 11 (2) 2001 components Çiçeklenme Days to flowering Bakla/Bitki Pods/Plant Tohum sayısı/bakla No. of seed/pod 100 tane ağırlığı 100 seed weight Doğrudan etkilenme Direct effect % 0,52 62,1 0,16 22,6 Çiçeklenme Days to flowering % Bakla sayısı/bitki Pod per plant % - - 0,09 11,1 0,29 40,3 - - 0,01 0,6 0,34 43,6 0,10 12,7-0,41 52,1-0,28 34,7-0,09 11,9 Verim unsurları components Çiçeklenme Days to flowering Bakla/bitki Pods/Plant Tohum sayısı/bakla No. of seed/pod 100 tane ağırlığı100 seed weight Dolaylı etkileri (Indirect effect) Tohum sayısı/bakla 100 tane ağırlığı Number seed per pod 100 seed weight % % Korelasyon Correlation 0,01 0,4 0,22 26,4 0,834** 0,01 0,4 0,24 32,7 0,762** - - 0,33 42,1 0,769** -0,01 0,5 - - -0,782** ** Đşaretli katsayılar 0,01 seviyesinde önemlidir. (Marked s are significant at 0.01). Kuru fasulye çeşit ve hatlarına ait sekiz yıllık (1987-1994) ortalama değerlere bağlı kalınarak (Gebeyahou ve ark., 1982; Yazgan, 1985)'e göre "Tartılı Derecelendirme Sistemi" esas alınmış, verim ve verim unsurları frekans aralığı grupları belirlenmiştir (Çizelge 4). Verim ve verim unsurlarına ait maksimum ve minimum değerler arasındaki fark 10' a bölünerek frekans aralıklarına göre 10 verim ve verim unsurları grubu belirlenmiştir. Her bir grupta alt ve üst sınır değeri olmak 38

A. AĞSAKALLI ve M. OLGUN: KURU FASULYE ISLAH ÇALIŞMALARINDA TARTILI DERECELENDĐRME SĐSTEMĐNĐN KULLANILMASI üzere iki rakam bulunmaktadır. Bu gruplarda tane verimi 130-215 kg/da, çiçeklenme 67,0 78,1 gün, bitki başına bakla sayısı 13,0 24,0 adet, baklada tane sayısı 3,20 4,50 adet ve 100 tane ağırlığı 27,00 53,50 g arasında değişmiştir. Sekiz yıllık ıslah çalışmasında kuru fasulye çeşit ve hatlarına ait LSD testine göre verim sıralamasında, genotipler arasında istatistiki yönden önemli (P<0,05) farklılığın olduğunu görmekteyiz (Çizelge 5). Bu yöntemde her ne kadar verim unsurları dikkate alınsa da, seleksiyonda dekara tane veriminin önemi daha fazla dikkate alınmaktadır. Bir diğer seleksiyon metodu olan Tartılı Derecelendirme Sisteminde ise daha hassas olan verim ve verim unsurları frekans aralığı gruplandırmasına göre (Çizelge 4), bütün unsurlar hesaba katılmaktadır. Çizelge 4. Kuru fasulyede tartılı derecelendirme sistemine göre verim ve verim unsurları grupları. Table 4. Groupping of yield and yield components according to weighted scalling method. Grup Group Verim Çiçeklenme Days to flowering Bakla/bitki Pods/plant Tohum sayısı/bakla No. of seed/pod 100 tane ağırlığı 100 seed weight 1 130-138 67,0-68,1 13,0-14,1 3,20-3,33 27,0-29,7 2 139-147 68,2-69,2 14,2-15,2 3,34-3,46 29,7-32,3 3 148-156 69,3-70,3 15,3-16,3 3,47-3,59 32,3-35,0 4 157-165 70,4-71,4 16,4-17,4 3,60-3,72 35,0-37,6 5 166-173 71,5-72,5 17,5-18,5 3,73-3,85 37,6-40,3 6 174-182 72,6-73,6 18,6-19,6 3,86-3,98 40,3-42,9 7 183-190 73,7-74,7 19,7-20,7 3,99-4,11 42,9-45,6 8 191-198 74,8-75,8 20,8-21,8 4,12-4,24 45,6-48,2 9 199-206 75,9-76,9 21,9-22,9 4,25-4,37 48,2-50,9 10 207-215 77,0-78,1 23,0-24,0 4,38-4,50 50,9-53,5 Tartılı derecelendirme sisteminde hububatta uygulanan her bir genotipe ait seleksiyon puanı hesabı aşağıdaki formül yardımı ile yapılmıştır. Çizelge 5. Kuru fasulye çeşit ve hatlarında verim gruplaması*. Table 5. Groupping of yield in varieties of dry beans. Verim* Verim* Verim* (kg/da) (kg/da) (kg/da) Variety No. Variety No. Variety No. Variety No. Verim* (kg/da) 39

ANADOLU 11 (2) 2001 1 213,4 a 4 155,9 bc 7 148,9 bc 10 136,4 bc 2 174,7 ab 5 154,5 bc 8 141,4 bc 11 134,6 bc 3 157,9 bc 6 149,0 bc 9 140,1 bc 12 132,9 c * Değişik harflerle gösterilen ortalamalar birbirinden önemli seviyede farklıdır. *Means with different letters are significantly different from each other. Seleksiyon Puanı = (Çiçeklenme frekans ara x 20) + (Bakla/bitki frekans ara x 10)+ (Tohum sayısı/bakla frekans ara x 5) + (100 tane ağırlığı frekans ara x 15) + (Verim frekans ara x 50) Formülde çeşit ve hattın tane verimi performansı % 50, çiçeklenme % 20, bitki başına ortalama bakla sayısı % 10, baklada tane sayısı % 5 ve 100 tane ağırlığı içinde % 15 oranlarında değerler verilmiştir. Bu formüle Çizelge 1' deki verim ve verim unsurlarına ait ortalama değerler konularak işlem yapıldığında, her çeşidin Çizelge 4' deki derecelendirilmiş frekans aralığı gruplarından hangi gruba girdiği tespit edilmiş, sonuçta çeşit ve hattın alacağı seleksiyon puanı ortaya çıkmıştır (Çizelge 6). Asgari önemli fark (LSD) testine göre yapılan verim gruplaması (Çizelge 5) ve Tartılı Derecelendirme Sistemi seleksiyon puanlamasını (Çizelge 6) birlikte incelediğimizde, her iki yöntemde de ilk üç ve son üç sıralardaki çeşit ve hatların yerleri değişmemiş olmasına rağmen, LSD testindeki 4., 5., 6., 7., 8. ve 9. sıralarda yer alan çeşit ve hatların, tartılı derecelendirme seleksiyon puanı tablosunda sıralarının değiştiğini görmekteyiz. Dördüncü sırada olan Yakutiye-98 (st) 6., beşinci sırada olan Şeker (st) 4., yedinci sırada olan Waf - 9 hattı 5., altıncı sırada yer alan 84 Wan - 14 hattı 7., dokuzuncu sırada bulunan Aras - 98 (st) 8. ve sekizinci sırada olan 85 Ak - 76 hattı 9. sırada yer almıştır. Bu sıralamalara göre, verim ve verim unsurlarına bağlı olarak çeşitlere ait ortalama seleksiyon puanı 457,9; maksimum puan 865 ve minimum puan ise 200 olarak hesaplanmıştır. Gelelim hangi hatları ümitvar gördüğümüze; bu husus ıslahçı tercihine bağlı olarak ve verim unsurlarını da göz önünde tutarak genel ortalamanın üzerinde olan hatları seçer; yada çalışmada kontrol olarak kullandığı çeşitlerden daha fazla seleksiyon puanı alanları ümitli hat olarak seçebilir. Çizelge 6. Kuru fasulye çeşit ve hatlarında verim ve verim unsurlarının tartılı derecelendirme sistemine göre puanlaması. Table 6. According to weighted scalling method, scoring of yield and yield components in varieties of dry beans. 40

A. AĞSAKALLI ve M. OLGUN: KURU FASULYE ISLAH ÇALIŞMALARINDA TARTILI DERECELENDĐRME SĐSTEMĐNĐN KULLANILMASI No. Genotip Genotype Verim Çiçeklenme Days to flowering Bakla/ bitki Pods/ plant Tohum sayısı/ bakla No. of seed/pod 100 tane ağırlığı 100 seed weight Seleksiyon puanı Selection scoring 1 Waf-2 500 200 100 50 15 865 2 84 Wan-79 300 180 90 35 30 635 3 85 Ak-38 200 160 30 30 120 540 4 Şeker 150 140 70 5 150 515 5 Waf-9 150 120 70 25 120 485 6 Yakutiye-98 150 160 30 30 105 475 7 84 Wan-14 150 140 50 10 120 470 8 Aras-98 100 100 20 20 105 365 9 85 Ak-76 100 100 10 10 105 325 10 85 Ak-160 50 80 40 20 135 325 11 Wan-3217/1-2 50 60 60 20 105 295 12 85 Ak-121 50 20 20 5 105 200 Ortalama (Mean) 162,5 121,7 50,8 21,7 101,3 457,9 Her ikisinde de birbirine yakın sayıda hat ümitvar görülmektedir. Ortalama esas alındığında, standart çeşitler Şeker 515 puan, Yakutiye - 98 475 puan ve Aras - 98 365 puana erişirken, hatlardan Waf - 2' nin 865 puan, 84 Wan - 79' un 635 puan, 85 Ak - 38' in 540 puan, Waf - 9' un 485 puan ve 84 Wan - 14' ün 470 puanla ümitvar görüldükleri tespit edilmiştir. Şayet LSD' ye göre seleksiyon yapılmış olsaydı Waf - 9 hattı seçilemeyecek ve bu hat kaybedilmiş olacaktı. Sonuç olarak, ıslah çalışmalarında tartılı derecelendirme sistemi diğer metotlardan gruplama yöntemine göre daha hassas ve daha güvenilir bir metot olarak kullanılabilir. LĐTERATÜR LĐSTESĐ Akçin, A. 1988. Yemeklik dane baklagiller. Selçuk Ü. Z. F. Yay. No: 8, Konya, 377 s. 41

ANADOLU 11 (2) 2001 Anonymous. 1994. Kuru fasulye yıllık çalışma raporları (1987-1994). T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Erzurum. Gebeyahou, G., D. R. Knott, and R. J. Baker. 1982. Relationships among duration of vegetative and grain filling phases, yield components, and grain yield in durum wheat cultivars. Crop Science 22: 287-290. Hoag, W. L., M. V. Adems, and J. V. Wiersma. 1978. Differential responses of dry bean genotypes to N and P fertilization on a central American soil. Agr. J. 70(4): 565-568. Lusse, J., P. S. Hammes, and A. J. Leibenberg. 1996. Effect of high day temperature on the reproductive of dry bean cutivars (Phaseolus vulgaris L.). Applied Plant Sci. 10 (2): 42-47. Rols, B. M. J., V. A. Ramon, O. G. Flojez, and S. H. Posada. 1994. ICA quimbaya dwarf red bean for a moderate climate. Actualidades Copoico 8 (88): 7-9, Colombia. Yazgan, A. 1989. Bahçe bitkileri deneme tekniği semineri (14-25 Ağustos 1989, Erzincan). T.C. Tarım ve Köyişleri Bak. Proje ve Uyg. Gen. Müd. Bahçe Bitkileri Araşt. Enst. Müd. Yıldız, N., ve H. Bircan. 1991. Araştırma ve deneme metotları. Atatürk Ü. Z. F. Yayınları No: 697, Erzurum. Yurtsever, N. 1984. Deneysel istatistik metotları. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara, 623 s. 42