Nail YILDIRIM* ve Mahmut EROĞLU* I. JEOLOJİ

Transkript

1 MADEN KARMAŞIĞINA AİT DASİTİK KAYAÇLARLA İLİŞKİLİ HİDROTERMAL TİP BAKIR CEVHERLEŞMELERİNE GÜ- NEYDOĞU ANADOLUDAN BİR ÖRNEK (YUKARI ŞEYHLER, DİYARBAKIR) Nail YILDIRIM* ve Mahmut EROĞLU* Öz: Bu çalışma, Maden Etüt ve Arama Dairesi nin arama projeleri kapsamında, 2012 ve 2013 yılları arasında, Diyabakır iline bağlı Ergani ilçesinin 25 km batısında yer alan ruhsat sahasında yürütülmüştür. İnceleme alanındaki cevherleşmeler iki farklı tipte izlenmektedir. Bu cevher tiplerinden biri; Maden Karmaşığı nın çamurtaşı-radyolaritleri içerisinde tabaka düzlemlerine paralel ve çatlak dolgusu şeklinde gelişmiş kalkozin, pirit, malahit ve limonitli cevher damarlarıdır. Bu cevher damarcıklarının derinlere doğru oldukça zayıfladığı, yüzeysel zenginleşmeler olduğu, muhtemelen tektonik faaliyetlerin etkisiyle derin kökenli primer cevherleşmelerden remobilize olduğu belirlenmiştir. Bu tip cevherleşmeler ekonomik olarak önemsiz olup Maden Karmaşığı içerisinde farklı alanlarda da izlenebilmektedir. Diğer bir cevherleşme tipi de; Maden Karmaşığının diyabazik-gabroyik kayaçlarını kesen ve yer yer yoğun silisifiye olmuş dasitik kayaçlar içerisinde saçınım-stokvork ve damarcık halinde gelişmiş Cu cevherleşmeleridir. Cevherleşmenin en yaygın olduğu alanda m boyutlarında silisleşmiş bir kafa şeklinde mostra vermektedir. Yan kayaç alterasyonu olarak limonitleşme, hematitleşme, kloritleşme, silisleşme ve epidotlaşma izlenir. Cevher mineralleri; baskın olarak pirit, pirotin, kalkopirit daha az kalkozin-kovellindir. Oksidasyon zonlarında hematit, limonit, malahit ve azurit bulunur. Gang minerali olarak kuvars, kalsit, klorit ve epidot izlenir. Cevherleşme alanında yapılan sondaj çalışmalarında sadece bir lokasyonda cevherli seviyeler kesilmiştir. Cevherleşme alanının bindirme zonu içinde kalması nedeniyle bunun köksüz olduğu, ayrıca bindirme düzlemleri tarafından kesildiği belirlenmiştir. Rezerv hesaplama çalışmaları ile bu ruhsat sahasında; ppm Cu tenörlü ( % 0,85 ) ton görünür rezerv hesaplanmıştır. I. JEOLOJİ Dağ kuşaklarının orojenik gelişimlerini esas alarak Türkiye dört tektonik birliğe ayrılmıştır (Ketin, 1983). Bunlar kuzeyden güneye doğru; Pontidler, Anatolidler, Toridler ve Kenar Kıvrımları bölgesidir. İnceleme alanı Toridler ile Kenar Kıvrımları arasında (Güneydoğu Anadolu Orojenik Kuşağı) yer alır (Şekil 1). Şekil 1-Türkiye nin tektonik birlikleri (Ketin, 1983). * Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Orta Anadolu IV. Bölge Müdürlüğü, Malatya. 31

2 Ruhsat alanı Elazığ L42-b3 ve L43-a3,a4 paftaları içinde, Amedi (Armutova) Köyü ile Yukarı Şeyhler köyünün arasında yer alır. Cevherleşme alanı; farklı yaş ve litolojilere sahip birimlerin tektonik olarak bir arada yer aldığı Güneydoğu Anadolu Orojenik Kuşağındadır. Bu kuşak çalışma alanında; Paleozoyik yaşlı Pütürge Metamorfitleri, Üst Kretase yaşlı Guleman Ofiyoliti, Orta Eosen yaşlı Maden Karmaşığı ve Alt Miyosen yaşlı Çüngüş formasyonu ile temsil edilir. İnceleme alanı, Alp-Himalaya Orojenik Kuşağının Doğu Toroslar kesiminde yer almaktadır. Neotetis Okyanusu nun güney kolunun kuzeye doğru yitimi, Orta Miyosen sonlarında Arabistan ile Anadolu kıtasal levhalarının çarpışmasını doğurmuştur (McKenzie, 1972; Şengör, 1980; Şengör ve Yılmaz, 1981; Dewey vd., 1986). Araştırılan sahada Üst Jura Alt Kretase den Orta Eosen e kadar olan birimlerin birbirleriyle olan stratigrafik ve tektonik ilişkileri tamamen bu yitim olayı ve kıtasal çarpışmayla şekillenmiştir. Geç Jura-Erken Kretase de açılan Neotetis Okyanusu nun güney koluna ait birimler (Guleman Ofiyoliti), Geç Kretase de okyanusun kapanmasıyla ilişkili olarak kıtasal kabuk üzerine yerleşmiştir. Neotetis Okyanusu nun Geç Kretase den Orta Eosen sonuna kadarki evrim süreci içinde, değişik dönemlerde Hazar ve Maden havzaları açılmış ve daha sonraki (Orta Eosen sonu) yaklaşık K-G doğrultulu sıkışma rejimiyle bu havzalar kapanmıştır. Arabistan levhasının kuzeye doğru bağıl hareketinin devam etmesi, bu havzalardaki birimlerin kuzeyden güneye doğru nap paketleri halinde ilerlemesini sağlamıştır (Perinçek, 1980; Perinçek ve Özkaya, 1981; Yazgan, 1983; 1984; Michard vd. 1984; Aktaş ve Robertson, 1984; Yazgan ve Chessex, 1991; Yılmaz, 1993; Yılmaz vd., 1993; Yiğitbaş ve Yılmaz, 1996; Yılmaz ve Yıldırım, 1996, Kaya, 2004). Güneydoğu Orojenik Kuşağı içerisinde yer alan Doğu Toroslar, bir çok önemli tektonostratigrafik / tektonomagmatik birim içermektedir. Bu kuşak şiddetli kırılma, kıvrılma, ekaylanma ve şariyaj hareketlerinden etkilenmiştir. Paleozoyik yaşlı metamorfitlerin muhtemelen Hersiniyen orojenezi ile kıvrımlandığı, diğer birimlerin ise (Üst Kretase- Alt Eosen-Miyosen flişleri) Alpin orojenezi ile kıvrımlandığı belirtilmektedir (Keser, 1977). Alp orojenezi esnasında kırılan çökellerin arasına ofiyolitik seriler, hareket hatları boyunca yerleşmişlerdir. Bu yerleşimler ile ekaylanmalar sırasında serpantinitler, tabandaki ultrabazik kayaçların en kayganı olduğundan, uzaklara kadar taşınmışlardır (Keser, 1977). Güneydoğu Orojenik Kuşağı içerisinde yer alan ve inceleme alanının en yaşlı birimi olan istif, metamorfik kökenli ve Paleozoyik yaşlı Pütürge Metamorfitleri dir. Bu birim tektonik olarak Üst Kretase yaşlı Guleman Ofiyoliti ne bindirmiştir. Ruhsat alanı şaryaj kuşağı içerisinde yer aldığından, birçok birimi, ekaylanmış halde bir arada görmek mümkündür. Kuzeyden güneye doğru; Orta Eosen yaşlı Maden Karmaşığı nın, Üst Kretase yaşlı Guleman Ofiyoliti ile Çüngüş Formasyonu üzerine bindirmiş; Alt Miyosen yaşlı Çüngüş formasyonu da daha güneydeki Alt Miyosen yaşlı Lice formasyonu üzerine tektonik olarak gelmiştir (Şekil 2-3). Ekonomik potansiyel oluşturabilecek Cu cevherleşmeleri ise sadece Maden Karmaşığı nın silisifiye dasitleri içerisinde izlenir. Maden Karmaşığı ile ilgili ayrıntılı bilgi aşağıda verilmiştir. Maden Karmaşığı (Orta Eosen): Tipik olarak Elazığ ın Maden ilçesi ve çevresinde gözlenen bu birimi ilk defa Maden Birimi diye adlandıran araştırmacı Rigo de Righi ve Cortesini (1964) olmuştur. Güneydoğu Anadolu Orojenik Kuşağı nda yer alan Maden Karmaşığı nın tektonik konumunu açıklamaya çalışan Yiğitbaş vd. (1993), Maden Grubu nun, üç yapısal kuşak olarak ayırt ettikleri Güneydoğu Anadolu Orojenik Kuşağının en kuzeyindeki nap alanı içinde bulunduğunu belirtmişlerdir. Maden Karmaşığı, Orta Eosen başındaki bir riftleşme ile gelişmiş olan bir havzada oluşmuş, daha sonraki nap- 32

3 Şekil 2- Çalışma alanı ve çevresinin 1/ ölçekli Jeolojisi Haritası (MTA, 2002 den değiştirilerek). laşma hareketlerinin başlamasıyla da olistolit ve olistostromlu seviyeler meydana gelmiştir (Yiğitbaş vd., 1993). Maden Karmaşığı nın çökelme ortamının sürekli yoğun tektonizma etkileri altında olması aynı zamanda ortamsal şartların sık sık değişmesine neden olduğundan, litolojik birimlerin yanal devamlılıkları da oldukça sınırlı kalmıştırr (Perinçek, 1979). Önceki çalışmacılardan Özkaya (1978), Perinçek (1979), Yazgan (1983, 1984), Sungurlu vd. (1984), Hempton (1984, 1985) ile Yiğitbaş vd. (1993) birimin yaşının Orta Eosen olduğunu belirtirler.,inceleme alanında geniş bir yayılım sunan bu birim genellikle Guleman Ofiyoliti ile ekaylı bir yapı göstermekte olup Çüngüş formasyonunun üzerine tektonik olarak gelmektedir (Şekil 2). Maden Karmaşığı, cevherleşmeyi içerisinde bulunduran ana birimi oluşturmaktadır. Birim, inceleme alanı içerisinde, çamurtaşı-radyolarit, volkanitler (lav akıntıları, yastık lav ve spliti) dasit ve diyabaz-gabrolar ile temsil edilmektedir (Şekil 3). Çamurtaşı-radyolarit: Şarabi renkli olan bu birim, genellikle tabakalı bir yapı sunmakla beraber, yer yer lav akıntılarından oluşmuş spilitlerle ardalanmalı olarak da bulunur (Şekil 3, şekil 8f). Genellikle D-B doğrultulu ve K e eğimlidir. Ruhsat sahasının doğusunda (Armutova) bu kayaçların kırık-çatlaklarına ve tabaka düzlemlerine yerleşmiş şekilde cevherleşmeler izlenir. 33

4 34 Şekil 3- Çalışma alanı ve çevresinin yarı detay maden jeolojisi haritası (Yıldırım vd., 2014).

5 Ayrıca birim, tektonizmanın etkisiyle yer yer yönelim kazanmış ve kataklastik bir yapı kazanmıştır. Volkanitler: Koyu-yeşilimsi renklerin hakim olduğu, ince taneli ve genelde fenokristallerden yoksun olan volkanik kayaçlar, haritalanan sahadaki en yaygın kayaç birimini oluştururlar (Şekil 3) ve iki ayrı tipte izlenirler. Bunlar, yastıklavlar ve bunların akıntılarıdır. Volkanitlerde yer yer spilitleşmenin oldukça yaygın olduğu görülmektedir. İnceleme alanında geniş yüzeylemeler vermekte ve yer yer çamurtaşları ile ardalanmalı olarak bulunabilmektedir. Bazaltik lavlar kahverengi ve yeşil renkli, porfirik dokulu ve gözeneklidir. Gözenekler 5 ila 15 mm çapında olup, içleri ikincil minerallerle (kuvars, klorit, kalsit, prehnit, epidot, pirit) dolguludur. Volkanizmanın denizaltı volkanizması olduğunu vurgulayan yastık yapısı yaygındır. Volkanitleri oluşturan ana mineraller plajiyoklas, klinopiroksen (ojit), amfibol, klorit, kuvars ve kalsit tir. Tali mineraller ise epidot, prehnit, pumpelleyit, manyetit, pirit, sfen ve az da olsa hematittir. Dasit: İnceleme alanın batısında (Şeref Tepe nın batısı) dar bir alanda yüzeylemekte olup volkanitler ile diyabaz-gabroları kesmekte ve yer yer tonalitik bir görünüm sunmaktadır (Şekil 3, Şekil 8 g,h,i). Asıl olarak plajiyoklas ve kuvarstan oluşan bu kayaçlar tali olarak epidot ve klorit içermektedir. İnceleme alanındaki cevherleşmeler bu kayaçların içerisinde olup, hidrotermal çözeltilerin etkisiyle yer yer yoğun silisleşmiş ve sülfür minerallerince zenginleşmişlerdir. Diyabaz-Gabro: İnceleme alanının kuzeybatısında yer alan bu kayaçlar yer yer dasitlerce kesilmiş şekilde izlenmektedir (Şekil 3, Şekil 8 a,b.c,d,e). Bu kayaçlar esas olarak plajiyoklas ve klinopiroksen den oluşmuş, ince ve orta taneli olup subhedral granüler doku ile intersertal doku gösterirler. Bu kayaçların kırık zonlarına yerleşmiş zayıf cevherleşmeler izlenmiş olup hidrotermal çözeltilerin etkisiyle bazı seviyeleri yoğun silisifiye olmuştur. II. CEVHERLEŞME İnceleme alanındaki cevherleşmeler iki farklı tipte izlenmektedir. Bunlar; a) Çamurtaşları içerisinde kalkozin-kovellin içeren çatlak dolgusu cevherleşmeleri, b) Dasitik kayaçlarla ilişkili stokvork-diissemine kalkopirit cevherleşmeleridir. a) Çamurtaşları içerisinde kalkozin-kovellin içeren çatlak dolgusu cevherleşmeleri: Maden Karmaşığı nın çamurtaşı-radyolaritleri içerisinde tabaka düzlemlerine paralel ve çatlak dolgusu şeklinde gelişmiş, kalkozin, pirit, malahit ve limonitli cevher damarlarından ibarettir (Şekil 4). Çamurtaşları içerisinde b damarların konumları genellikle K80D/ KB olup cevherleşmelere genellikle kuvars-kalsit mineralizasyonları eşlik etmektedir (Şekil 3). Cevher damarcıkları 0,5-2 cm kalınlığında, cm uzunluğunda kesik kesik izlenebilmektedir. Ruhsat sahasının doğusunda, MTA ya ait mücavir ruhsat sahası içerisindeki Armutova mevkiinde de benzer cevherleşmeler daha yoğun olarak görülmektedir. Bu alanda MTA tarafından yapılan sondaj çalışmalarında olumlu sonuçlar elde edilememiştir. Yüzeydeki çamurtaşlarında bulunan kalkozin damarcıklarına sondajlarda rastlanmamış, sadece ender pirit saçınımları ile serpantin dokanağına yakın zonlarda ender olarak pirit-kalkopirit saçınımları izlenmiştir. Sonuç olarak, yüzeydeki çamurtaşlarında izlenen kalkozin-kovellin damarcıklarının derinlere doğru oldukça zayıfladığı, bunların yüzeysel zenginleşmeler olduğu, muhtemelen tektonik faaliyetlerin etkisiyle derin kökenli primer cevherleşmelerden remobilize olduğu ve ekonomik öneminin olmadığı anlaşılmıştır. b) Dasitik kayaçlarla ilgili stokvork-diissemine kalkopirit cevherleşmeleri: Cevherleşmeler, Maden Karmaşığı nın diyabazik-gabroyik kayaçlarını kesen ve yer yer yoğun silisifiye olmuş dasitik kayaçlar içerisinde yer alır (Şekil 3). Özellikle silisleşmiş dasitler içerisindeki cevher- 35

6 Şekil 4- Çamurtaşları içerisinde izlenen kalkozin-kovelliln damarcıkları ve malahit olu- şumları. leşmeler, saçınım-stokvork ve damarcık halinde gelişmiştir. Cevherleşmenin en yaygın olduğu alanda, m boyutlarında silisleşmiş bir kafa mostra vermektedir (Şekil 5). Ayrıca Maden Karmaşığı nın gabroik seviyelerinde dasitik sokulumlarla ilişkili olarak gelişmiş hematitizelimonitize-malahitli (oksidasyon) ve silisleşmiş seviyeler izlenmektedir. Bu zonlar, yoğun piritik seviyelerin alterasyonu sonucu gelişmiş oksidasyonlar olup, yer yer 250 m uzunluğa 5 ila 20 m kalınlığa erişebilmektedir (Şekil 3 ve 6). Yan kayaç alterasyonu olarak limonitleşme, hematitleşme, kloritleşme, silisleşme ve epidotlaşma izlenmektedir. Cevher mineralleri; baskın olarak pirit, pirotin, kalkopirit daha az kalkozin-kovellindir. Oksidasyon zonlarında hematit, limonit, malahit ve azurit yaygındır. Gang minerali olarakta kuvars, kalsit, klorit ve epidot bulunur (Şekil 8 d,e). Ruhsat sahasında 2012 yılında 5 farklı lokasyonda sondaj çalışması yapılmıştır. NS-1: ,80 m, NS-2:199,40 m, NS-3:220,70,NS4: 227,50 m ve NS-5: 222,00 m olmak üzere toplamda 1084,40 m karotlu sondaj gerçekleştirilmiştir (Şekil 3 ve şekil 7). Maden Karmaşığı içerisindeki cevher içeren silisifiye dasitler ile oksidasyon zonlarını hedefleyen bu sondajlardan NS-2 no.lu sondajın 143,20-158,20 metrajları arasında 15 m lik yoğun silisli, pirit-kalkopirit içeren stokvork ve dissemine seviyeler kesilmiştir (Şekil 7, şekil 8 j,k,l). Ancak bu seviye haricinde, diğer sondajlarda gabrolar içerisinde oldukça kalın (40-50 m) silisifiye zonlar kesilmesine karşın, pirit ve pirotin haricinde cevher mineraline rastlanmamıştır (Şekil 7, şekil 8 a,b,c). Sonuç olarak cevherleşme alanının şaryaj zonu içerisinde bulunması sebebiyle köksüz oldukları, bindirme düzlemlerince kesildikleri görülmüştür (Şekil 7). Yapılan rezerv hesaplamasına göre; ruhsat sahasında; ppm Cu tenörlü ( % 0,85) ton görünür rezerv hesaplanmıştır.

7 Şekil 5- Gabroları kesen silisleşmiş dasit ve oksidasyon zonunun görünümü ve dasitler içerisin- de izlenen yoğun silisleşme, kalkopirit-malahit oluşumları. Şekil 6- Gabroları kesen silisleşmiş dasit sokulumları ile ilişkili gelişmiş yer yer silisleşmiş oksidasyon (hematitleşme, limonitleşme, malahitleşme) zonlarından görünüm. 37

8 38 Şekil 7- Çalışma alanında yapılan sondajlardan geçen jeoloji enkesitleri (Yıldırım vd., 2014).

9 Şekil 8- (a, b, c) Yoğun silisifiye gabrolar içerisinde pirit-pirotin saçınım ve damarcıkları, (d, e) epidotlaşmış, klo- ritleşmiş pirit saçınımlı gabro, (f) Çamurtaşı, (g, h,i) gabroları kesen silisifiye dasıtler, (j, k, l) NS-2 no.lu sondajda kesilen cevherli zonlardan görünümler (Gabrolar içerisinde stokvork şeklinde izlenen kalkopirit- pirit mineralizasyonları ile hidrotermal breş dokuları). SONUÇLAR Çalışma alanındaki cevherleşmelerin, Güneydoğu Anadolu Orojenik Kuşağıda yer alan Maden Karmaşığı içindeki Cu cevherleşmelerinden farklı özellikler sergiledikleri ve tipik Kıbrıs Tipi VMS yataklarından farklı bir yataklanma tipi oluşturdukları belirlenmiştir. Maden Karmaşığı içerisindeki gabroyik kayaçların okyanusal kabuk kökenli olduğu, bunları kesen dasitlerin ise okyanusal kabuk üzerinde gelişen ve henüz ilk aşamalarında olan erginleşmemiş ensimatik bir ada yayı volkanizmasının ürünü olduğu bilinmektedir. Maden karmaşığına ait asidik bileşimli intrüzyonların (dasit-tonalit) hidrotermal akışkanların kaynağını oluşturduğu düşünülmektedir. Akışkanların, tektonik olarak oldukça hareketli olan basen içerisinde zayıf 39

10 40 zonları (fay,kırık,şistozite düzlemi) kullanarak taşındığını söylemek mümkündür. Bundan sonraki çalışmalar ile bu cevherleşmelerin eşleniklerinin kuşak boyunca belirlenmesi ve benzer cevherleşmelerle deneştirilerek yeni bir metalojenik kuşağın ortaya konması olanaklı görünmektedir. DEĞİNİLEN BELGELER Aktaş, G., Robertson, H.F The Maden Complex,S E Turkey : evolution of a Neotethyan active margin In : The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean (J.E.Dixon and A.H.F. Robertson eds.). Published for The Geological Society by Blackwell Scientific Publication Oxford London Edinburgh Boston Palo Alto Melbourne, p Dewey, J. F., Hempton, M. R., Kidd, V. S. F., Şaroğlu, F., Şengör, A. M. C Shortening of Continental Lithosphere: The Neotectonics of Eastern Anatolia-a Young Collision zone, In: M. P. Coward and A. C. Ries (Eds.), Collision Tectonics, Geol. Soc. London, Spec. Publ., 19, Hempton, M. R Results of detailed mapping near lake Hazar (Eastern Taurus Mountains): Tekeli, O. ve Göncüoğlu, M.C., ed., Geology of the Taurus Belt Proceedings, Hempton, M. R Structure and deformation history of Bitlis suture near lake Hazar, southeastern Turkey, Geol. Soc. Ame. Bull., 96, Kaya, A Gezin(Maden-Elazığ) çevresinin jeolojisi. Pamukkale Üniversitesi, Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cit.10, Sayı.1, Sayfa Keser, Ü İnceleme alanının yakın kuzeyindeki cevherleşmelerle ilgili olarak Ergani-Amediköy bakır sahası Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Rapor No:6490 (yayımlanmamış). Ketin, l. 1983, Türkiye Jeolojisine Genel Bir Bakış: l.t.ü. Kütüphanesi, Sayı 1259, 595s. Maden Tetkik ve Arama Geological Map of Turkey, 1: , Maden Tektik ve Arama Genel Müdürlüğü. Ankara: General Directorate of Mineral Research and Exploration. McKenzie, D. P Active Tectonics of the Mediterranean Region, Geophys. J. R. Astr. Soc., 30 (2), Michard A., Bouchez J.L., Ouazzani-Touhami M. 1984, Obduction-related planar and linear fabrics in Oman. Journal of Structural Geology, 6, Özkaya, İ Ergani-Maden yöresi stratigrafisi: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 21/2, Perinçek, D The Geology of Hazro-Ko- rudağ-çüngüş-maden-ergani-hazar- Elazığ- Malatya Area: Guide Book, Tür. Jeol. Kur. Bull., 33s Perinçek, D Arabistan Kıtası Kuzeyindeki Tektonik Evrimin Kıta üzerinde Çökelen İstifteki Etkileri, Türkiye 5. Petrol Kong., Tebliğler Perinçek, D., Özkaya, Arabistan Levhası kuzey Kenarı tektonik evrimi: H.Ü. Yerbilimleri, B, Rigo de Righi, M., Cortesini A.1964, Gravity tectonicsin foothills Structure belt of southeast Turkey. Bull. Amer. Assoc. Petroleum Geol., v.48, pp Sungurlu, O., Perinçek, D., Kurt, G., Tuna, E., Dülger, S., Çelikdemir, E. Naz, H Elazığ - Hazar - Palu alanının jeolojisi: TPAO dergisi, no. 29,83-135, Ankara. Şengör, A.M.C Türkiyenin neotekniğinin esasları: TJK Konferans dizisi, 1.40 s., Ankara.

11 Şengör, A. M. C., Yılmaz Y Tethyan Evolution of Turkey: A Plate Tectonic Approach. Tectonophysics, 75: Yazgan, E A geotraverse between the Arabian Platform and the Munzur Nappes: Int. Symp. Geol. Taurus Belt, Sept-, Ankara, Guide Book for Excursion V. Yazgan, E Geodynamic evolution of eastem Taurus belt: Tekeli, O. ve Göncüoğlu, M.C., ed., Geology of Taurus Belt Proceedins, Yazgan, E., Chessex, R Geology and tectonicevolution of the Southeastern Taurides in the region of Malatya. Türkiye Petrol Jeol. Der. Bült., 3, Yıldırım, N., Eroğlu, M., Çetiner, G Diyarbakır-Çermik-Yukarışeyhler Köyü Yöresindeki AR: (ER: ) no.lu IV. Grup Ruhsat Sahasına ait Cu Madeni Buluculuk Talebine Esas Maden Jeolojisi Raporu. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Maden Eüt ve Arama Dairesi Arşiv No: 5572, 36 s, Ankara (yayımlanmamış). Yılmaz, Y New evidence and model on the evolution of the southeast Anatolian orogen. Geological Society of American Bulletin, 105, Yılmaz, Y., Yiğitbaş, E., Genç, C Ophiolitic and metamorphic assemblages of southeast Anatolia and their significance in the geological evolution of the orogenic belt. Tectonics, 12, p Yılmaz, Y., Yıldırım, M Güneydoğu Anadolu Orojenik Kuşağında Nap Alanının (Metamorfik masiflerin) Jeolojisi ve Evrimi. TÜBİTAK Tr. J. of Earth Sciences, 5, Yiğitbaş, E., Genç, Ş. C., Yılmaz, Y Güneydoğu Anadolu orojenik kuşağında Maden grubunun tektonik konumu ve jeolojik önemi. A. Suat Erk Sempozyumu, Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi. Yiğitbaş, E., Yılmaz, Y New Evidence and Solution to the Maden Complex Controversy of the Southern Anatolia orogenic Belt (Turkey). Geol. Rundsch, 85, s. 41

12 42