Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi 2015, 6 (2): Turkish Journal of Biological Control Orijinal araştırma (Original article)

Transkript

1 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi 2015, 6 (2): Turkish Journal of Biological Control ISSN Orijinal araştırma (Original article) Chilocorus nigritus (Fabricius) (Coleoptera: Coccinellidae) un Doğu Akdeniz Bölgesi'nde Aonidiella aurantii (Maskell)'ye karģı salım çalıģmaları ve adaptasyonu Derya ġenal 1, Nedim UYGUN 2 Mass-release and adaptation of Chilocorus nigritus (Fabricius)(Coleoptera: Coccinellidae) to Aonidiella aurantii (Maskell) in the East Mediterranean Region of Turkey Abstract: Aonidiella aurantii (Maskell) (Hemiptera: Diaspididae), is one of the most important pests on citrus. Although red scale has natural enemies in the East Mediterranean Region of Turkey, they are not sufficient to control the pest. Chilocorus nigritus (Fabricius) (Coleoptera: Coccinellidae), which is an effective predator of red scale in different regions of the world, was imported from California, USA to Adana, Turkey. In this study, the massrearing of C. nigritus was carried out in a climate control chamber and its adaptation to A. aurantii in citrus orchards was investigated in the East Mediterranean Region of Turkey between 2001 and In order to determine the extent of adaptation of C. nigritus, its adult and egg stages were released into citrus orchards infested with scale insects. After a certain time the release, there were no predators detected. Furthermore, predators reared in cages under semi-field conditions were able to survive in summer but in winter no individuals survived. It was therefore concluded that C. nigritus could not adapt to the citrus orchards of East Mediterranean Region of Turkey. Keywords: Chilocorus nigritus, mass releasing, adaptation, Aonidiella aurantii Öz: Aonidiella aurantii (Maskell) (Hemiptera: Diaspididae) turunçgillerin en önemli zararlılarından biridir. Bu zararlının Doğu Akdeniz Bölgesi nde parazitoit ve predatörleri olmasına rağmen, bunlar zararlıyı tam olarak baskı altına almada yeterli değildir. Bu nedenle diğer bazı ülkelerde zararlıyı baskı altına aldığı bilinen avcı böcek Chilocorus nigritus (Fabricius) (Coleoptera: Coccinellidae) Kalifornia dan Adana'ya getirtilmiģtir. Bu çalıģmada, C. nigritus'un kitle üretimi iklim odasında gerçekleģtirilmiģ ve Doğu Akdeniz Bölgesi'nde turunçgil bahçelerinde A. aurantii'ye karģı yılları arasında adaptasyonu araģtırılmıģtır. 1 Bilecik ġeyh Edebali Üniversitesi, Tarım Bilimleri ve Teknolojileri Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü Bilecik 2 Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü Adana Sorumlu yazar (Corresponding author) derya.senal@bilecik.edu.tr AlınıĢ (Recieved): Kabul ediliģ (Accepted):

2 Chilocorus nigritus'un doğaya adaptasyonu Chilocorus nigritus un doğaya adaptasyonunu belirlemek amacıyla, avcının ergin ve yumurta dönemleri kabuklubit ile bulaģık turunçgil bahçelerine salınmıģtır. Salımlardan sonra yapılan kontrollerde avcının herhangi bir dönemine rastlanmamıģtır. Ayrıca avcı yarı doğal koģullarda kafesler içerisinde takip edilmiģtir. Yaz süresince kafeslerde avcıya rastlanırken, kıģ aylarında tüm bireylerin öldüğü belirlenmiģtir. Yapılan salım çalıģmaları sonucunda C. nigritus bölgeye yerleģmemiģtir. Anahtar kelimeler: Chilocorus nigritus, salım, adaptasyon, Aonidiella aurantii GiriĢ Son yıllarda tüm dünyada tarım alanlarında önemli kayıplara neden olan hastalık, zararlı, nematod ve yabancı otlarla savaģımda Entegre Mücadele çalıģmalarına ağırlık verilmektedir. Entegre mücadele programı içerisinde ise öncelik biyolojik mücadele uygulamalarınındır. Biyolojik mücadele çalıģmaları, doğada var olan doğal düģmanların korunması ve desteklenmesi, kitle halinde üretilerek salınması ve ekosistemde zararlıyı baskı altına alabilecek doğal düģman türleri mevcut değilse dıģarıdan ithal edilerek yerleģtirilmesi Ģeklinde uygulanmaktadır (Lodos 1991; Uygun 1991; Öncüer 1995; Uygun et al. 2010). Biyolojik mücadele içerisinde farklı etmen gruplarının yeralmasına rağmen, Coleoptera takımından gelin böceği veya uğur böceği olarak bilinen Coccinellidae familyasına bağlı türler önemli bir yer tutmaktadır. Bu türlerin avlarını yaprakbitleri, kabuklubitler, unlu ve mumlu bitler, beyazsinekler, yaprakpireleri, kırmızıörümcekler vb. zararlılar oluģturur (Uygun 1981). Bu familyadan Uzak Doğu kökenli Chilocorus nigritus (Fabricius) kabuklubitlerin önemli bir avcısı olup bazı bölgelerde yayılma özelliği göstermekte ve salımı yapılan yerlerde kabuklubitleri kontrol altına alabilmektedir (Samways 1984). Woglum (1913) Hindistan ın değiģik bölgelerinde turunçgillerde zararlı olan kırmızı kabuklubit, Aonidiella aurantii (Maskell) (Hemiptera: Diaspididae) üzerinde bu avcı böceğin oldukça önemli bir etkiye sahip olduğuna iģaret etmiģtir. Aynı zamanda Hindistan da, Tirumala et al. (1954) turunçgillerde A. aurantii nin de dahil olduğu değiģik kabuklubitlerin mücadelesinde zararlının farklı dönemlerine karģı etkisinden dolayı coccinellidler arasında C. nigritus un en etkili avcı olduğuna değinmektedirler. Turunçgil yetiģtiriciliğinin yapıldığı birçok yerde olduğu gibi ülkemizde de özellikle Doğu Akdeniz Bölgesi turunçgil alanlarında A. aurantii ana zararlılar arasında yer almaktadır. Doğada bu zararlının Chilocorus bipustulatus (L.), Rhyzobius lophantae (Blaisdell) ve Aphytis melinus DeBach gibi doğal düģmanlarının olmasına karģın değiģik nedenlerle zararlı tam olarak baskı altına alınamamaktadır (Samways 1985). Avcı böcek C. nigritus un, A. aurantii nin populasyonunu baskı altına almada yardımcı olabileceği düģünülerek 1986 yılında Kaliforniya (A.B.D.) dan Prof. Dr. Nedim UYGUN tarafından Türkiye ye getirilerek çalıģmalara baģlanmıģtır. 86

3 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control ġenal &Uygun 2015, 6 (2): Bu çalıģmada, birçok kültür bitkisinde zararlı olan kabuklubitlerin biyolojik mücadelesinde önemli bir avcı olarak bilinen C. nigritus un Doğu Akdeniz Bölgesi turunçgil alanlarında ekonomik anlamda önemli zararlara neden olan A. aurantii ye karģı salım çalıģmaları yürütülerek avcının bölgeye adaptasyon durumu araģtırılmıģtır. Materyal ve yöntem Aspidiotus nerii ve Aonidiella aurantii'nin kitle üretimi Aspidiotus nerii (Bouché) ile A. aurantii (Maskell) (Hemiptera: Diaspididae)'nin üretimleri, C. nigritus un kitle üretim ve adaptasyon çalıģmalarında kullanılmak üzere gerçekleģtirilmiģtir. A. nerii'nin üretimi patates yumruları (Solanum tuberosum L.), A. aurantii'nin üretimi ise bal kabağı (Cucurbita moschata Duch.) üzerinde, 26±1 C sıcaklık ve uzun gün (16:8) aydınlatmalı üretim odalarında yürütülmüģtür. Chilocorus nigritus'un kitle üretimi Kaliforniya (A.B.D.) dan Prof. Dr. Nedim UYGUN tarafından 1986 yılında getirtilen Chilocorus nigritus'un kitle üretimi, üzerinde havalanmayı sağlayan tüllerle kaplı kavanozlarda yapılmıģtır. Üretim kavanozlarının içerisine, A. nerii ile bulaģık patatesler yerleģtirilmiģ ve C. nigritus un ergin bireyleri bu kavanozlara aktarılmıģtır. Avcının yumuģak dokulu yüzeylere yumurta bırakması nedeniyle kavanozların içerisine küçük polyester lif parçaları yerleģtirilmiģtir. Kavanoz içerisinde C. nigritus populasyonun artmasıyla erginler emgi tüpüyle toplanmıģ ve yeni hazırlanmıģ üretim kavanozlarına aktarılmıģtır. Üretim kavanozlarının içerisindeki besin durumuna göre A. nerii ile bulaģık patatesler eskileriyle değiģtirilerek avcı üretiminin devamlılığı sağlanmıģtır. Üretim çalıģmaları, 26±1 C sıcaklık ve uzun gün (16:8) aydınlatmalı iklim odalarında gerçekleģtirilmiģtir. Chilocorus nigritus un Doğu Akdeniz Bölgesi turunçgil bahçelerine adaptasyon çalıģmaları Doğu Akdeniz Bölgesi'ne C. nigritus un yerleģip yerleģmeyeceğini saptamak amacıyla çalıģmalar, 2001 ve 2002 yıllarında A. aurantii ve diğer diaspidid türleriylele bulaģık yedisi Adana'da ve üçü Hatay'da olmak üzere on farklı turunçgil bahçesinde yürütülmüģtür. Salımlar ilaçlama yapılmayan bahçelerde gerçekleģtirilmiģtir. Adana'da belirlenen birinci bahçeye Çizelge 1.'de de görüldüğü gibi kırmızı kabuklubitin her üç dölüne karģı, ikinci bahçeye birinci ve ikinci dölüne, üçüncü bahçeye ise sadece birinci dölüne karģı iki yıl süreyle periyodik salımlar yapılmıģtır. Salımlar her bahçeden kabuklubitlerle bulaģık 5 ağaça uygulanmıģ ve salımlarda C. nigritus'un ergin ve yumurtaları kullanılmıģtır. 87

4 Chilocorus nigritus'un doğaya adaptasyonu Adana ve Hatay'da seçilen diğer yedi bahçede ise periyodik olmayan ergin ve yumurta salımları yapılmıģtır. Çizelge 1. Aonidiella aurantii'nin döllerine göre Chilocorus nigritus un ergin ve yumurtalarının salım tarihleri. Table 1. Dates of mass releasing of Chilocorus nigritus adults and eggs according to generations of Aonidiella aurantii. Salım tarihleri Bahçe 1 Bahçe 2 Bahçe A. aurantii 1. döl A. aurantii 2. döl A. aurantii 3. döl Toplam A. aurantii 1. döl A. aurantii 2. döl A. aurantii 3. döl Toplam Genel Toplam - Salım yapılmadı 750 ergin ergin ergin 3000 yumurta ergin 1000 yumurta ergin ergin 1000 yumurta 1000 ergin 2000 yumurta ergin 500 ergin 1000 yumurta Chilocorus nigritus un ergin salımları için pupadan yeni çıkmıģ ve olgunlaģma besinini almıģ yaklaģık 10 ar günlük bireyler ağaç baģına en az 50 adet gelecek Ģekilde uygulanmıģtır. Yumurta salımı için ise 48 saat içerisinde polyester lifler üzerine bırakılmıģ en az 100 er adet yumurta kullanılmıģtır. Daha önce A. aurantii ile bulaģık olarak belirlenmiģ olan ağaçlara erginler, kutular içinde getirilerek salınmıģtır. Üzerinde yumurta bulunan polyester lifler ise yine kabuklubitle bulaģık olan yaprak, sürgün, dal veya gövdelere ataç veya raptiye ile tutturulmuģtur (Samways & Mapp 1983). Chilocorus nigritus un bahçeye yerleģip yerleģmediğini belirlemek amacıyla salım yapılan dönemlerden itibaren 15 gün arayla darbe yöntemi (Steiner 1962) kullanılarak kontroller yapılmıģtır. Belirlenen herbir ağaçtan 7 dala 3 darbe vurularak örnekleme aleti içine düģen C. nigritus ve diğer avcılar sayılarak kayıtları tutulmuģtur. 88

5 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control ġenal &Uygun 2015, 6 (2): Chilocorus nigritus un Doğu Akdeniz Bölgesi'nde yarı doğal koģullarda Aonidiella aurantii ve Aspidiotus nerii üzerinde adaptasyon çalıģması Yarı doğal ortamlarda C. nigritus un geliģme durumunun araģtırılması için çalıģmalar, 2002 ve 2004 yılları arasında Çukurova Üniversitesi nin turunçgil bahçelerinde yürütülmüģtür. Bahçe içerisine tülle kaplı 4 adet kafes yerleģtirilmiģ ve herbirinin içerisine avcıya doğal bir ortam sağlanabilmesi amacıyla toprak ile bitki artıkları konulmuģtur. Kafeslerden ikisine besin olarak A. nerii nin tüm dönemleri ile bulaģık patates yumruları, diğer ikisine ise A. aurantii nin tüm dönemleriyle bulaģık kabak yerleģtirilmiģtir (ġekil 1.). ġekil 1. Açık alanda kafesler içerisinde Chilocorus nigritus'un geliģmesini belirlemek amacıyla oluģturulan düzenek. Figure 1. The assembly created in order to determine the development of Chilocorus nigritus within the cages in citrus orchard. Kafes içerisine her iki besinin de bulunduğu yarı doğal koģullara, ilkbahar aylarında C. nigritus un yumurta ve ergini birarada bırakılmıģ ve ekim ayına kadar haftada bir, kıģ aylarında ise iki haftada bir olmak üzere bireylerin geliģmesi gözlenmiģtir. Kafesler içerisindeki kabuklubitlerin durumuna göre zaman zaman A. nerii ile bulaģık patates ve A. aurantii ile bulaģık kabak ilave edilerek eskiler ortamdan uzaklaģtırılmıģtır. Böylece C. nigritus'un yarı doğal koģullarda adaptasyonu araģtırılmıģtır. Bulgular ve tartıģma Chilocorus nigritus un Doğu Akdeniz Bölgesi turunçgil bahçelerine adaptasyonu Önemli bir diaspidid avcısı olan C. nigritus un Adana'daki üç turunçgil bahçesinde A. aurantii'nin üç dölüne karģı 2001 ve 2002 yıllarında salımı yapılmıģ ve periyodik aralıklarla yerleģip yerleģmediği kontrol edilmiģtir. Birinci bahçeye A. aurantii'nin birinci, ikinci ve üçüncü dölüne karģı iki yılda toplam 1500 ergin, 3000 yumurta; ikinci bahçeye kabuklu bitin birinci ve ikinci dölüne karģı

6 Chilocorus nigritus'un doğaya adaptasyonu ergin, 2000 yumurta; üçüncü bahçeye ise birinci dölüne karģı 500 ergin, 1000 yumurta salımı (Çizelge 1.) yapılmasına karģın turunçgil bahçelerinde yerleģmediği saptanmıģtır. Materyal ve yöntem bölümünde belirtildiği gibi periyodik salımların dıģında ayrıca Samandağ (Hatay)'da üç bahçeye toplam 1100 ergin ve Adana'daki dört bahçeye de toplam 2890 ergin ve 2120 yumurta periyodik olmayan Ģekilde uygulanmıģtır. Salımlardan sonraki kontrollerde Samandağ'daki bahçelerde yaz aylarında birkaç C. nigritus ergini saptanmıģ olup, kıģ aylarında avcının herhangi bir dönemine rastlanmamıģtır. Adana'da yapılan kontrolerde ise hem yaz hem de kıģ aylarında C. nigritus elde edilememiģtir. Chilocorus nigritus un Doğu Akdeniz Bölgesi'nde yarı doğal koģullarda Aonidiella aurantii ve Aspidiotus nerii üzerinde adaptasyonu Materyal ve yöntem bölümünde belirtildiği gibi C. nigritus'un yarı doğal koģullarda adaptasyonunu belirlemek amacıyla hazırlanan kafesler bir turunçgil bahçesine yerleģtirilmiģ ve iki yıl ( ) süreyle takip edilmiģtir. Her iki yılda da yaz aylarında yapılan kontrollerde avcının yumurta, larva, pupa ve ergin dönemleri saptanmıģ, ancak kıģ aylarında ve ertesi ilkbaharda herhangi bir canlı birey saptanmamıģtır. Sonuç olarak, gerek Adana'daki üç turunçgil bahçesine A. aurantii'nin dölleri dikkate alınarak yapılan periyodik salım ve kontrollerde, gerekse Adana ve Samandağ'daki turunçgil bahçelerine yapılan periyodik olmayan iki yıllık salım çalıģmalarında ve gerekse de bahçe içerisinde kafeslerde oluģturulan yarı doğal koģullarda C. nigritus'un Doğu Akdeniz Bölgesi'nde kıģı geçiremediği belirlenmiģtir. Chilocorus nigritus, bugüne kadar dünyanın bir çok ülkesinde farklı kabuklubit türlerine karģı mücadele amaçlı ithal edilerek üretilmiģ ve salımları yapılmıģtır. Yapılan salım çalıģmaları sonucunda belirli bölgelere baģarıyla adapte olup kabuklu bitleri kontrol altına alırken, bazı alanlarda aynı baģarıyı göstermemiģtir. Vesey-Fitzgerald (1941) Hindistan'dan ġeysel'e 1938 yılında C. nigritus'u getirtmiģ ve hindistan cevizinde zararlı olan kabuklubit türlerinden Pinnaspis buxi, Ischnaspis longirostris ve Chrysomphalus ficus'a karģı 1940 yılında salımlarını yapmıģtır. Salım sonrasında C. nigritus bölgeye yerleģerek kabuklu bit türlerinin kontrolünde etkili olmuģtur. Hindistan ve Çin'den, 1910 ve 1948 yıllarında C. nigritus Kaliforniya ve Florida (A.B.D.) eyaletlerine getirtilerek turunçgil alanlarında zararlı olan A. aurantii'ye karģı salınmıģ, ancak avcının yerleģmesi baģarısızlıkla sonuçlanmıģtır (Woglum 1913, Smith & Flanders 1949). Chilocorus nigritus Mauritius'dan 1947 yılında Bennet & Hughes (1959) tarafından Carulaspis minima (Targ.) ve Insulaspis (Lepidosaphes) newsteadi (Sulc)'ye karģı Bermuda'ya, 1970 yılında Greathead & Pope (1977) tarafından da Madagaskar'a getirtilmiģtir. Ancak yapılan kotrollerde C. nigritus un Bermuda ve 90

7 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control ġenal &Uygun 2015, 6 (2): Madagaskar a yerleģmediği ortaya konmuģtur. Omkar & Pervez (2003)'de avcının salımının yapıldığı ülkeler arasında Ġsrail ve Uganda'nın yer aldığını ancak avcının bu ülkelere de yerleģmediğini bildirmektedirler. Samways et al. (1999) CLIMEX programı yardımıyla yapılan tahminlerde C. nigritus un Ecological Index değerinin oldukça düģük çıkması nedeniyle iklimsel özelliklere bağlı olarak Ġsrail e yerleģemeyeceğini belirtmektedirler. Omkar & Pervez (2003), Uygun & ġekeroğlu (1987)'nun yayınını referans göstererek C. nigritus'un Türkiye'de yerleģtiğine değinmektedirler. Ancak, Uygun & ġekeroğlu (1987)'nun çalıģmasında, C. nigritus'un A. aurantii'nin mücadelesi için getirtilerek laboratuvarda kitle üretiminin gerçekleģtirildiğinden söz edilmektedirler. Adı geçen çalıģmada, C. nigrirus'un araziye salımından ve yerleģmesinden bahsedilmemektedir. Sonuç Aonidiella aurantii'nin biyolojik mücadelesinde kullanabilmek amacıyla kitle üretimi ve turunçgil bahçelerine salımı yapılan C. nigritus'un Doğu Akdeniz Bölgesi'ne yerleģmediği belirlenmiģtir. Ayrıca avcı kafes içerisinde yarı doğal koģullarda da takip edilmiģ olup, benzer sonuçlar alınmıģtır. Ponsonby & Copland (1996) C. nigritus'un 18 o C'de ergin öncesi dönemlerini tamamlayamadığını ve geliģme eģiğinin de 16.6 olduğunu bildirmektedirler. ġenal (2006)'da C. nigritus'un 34 o C'de yumurta bırakmadığını, 26 o C'de % 80 nem düzeyinde ergin öncesi dönemlerde % oranında ölümlerin meydana geldiğini ve geliģme eģiğinin 16.7 olduğunu belirtmektedir. Literatür bildiriģlerinden ve bu çalıģmadan ortaya çıkan sonuçlar incelendiğinde C. nigritus'un salım yapılan bölgelere adapte olamamasının nedeni, avcının yüksek ve düģük sıcaklıklara toleransının düģük olmasına bağlanabilir. Ancak, daha kesin karara varabilmek için her türlü biyotik ve abiyotik faktörler dikkate alınarak daha ayrıntılı çalıģmaların yapılmasında yarar vardır. TeĢekkür Bu çalıģma, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü'ne bağlı Bitki Koruma Anabilim Dalı'nda yürütülmüģ olan doktora tezinin bir bölümü olup, Çukurova Üniversitesi, Bilimsel AraĢtırma Projeleri birimi tarafından desteklenmiģtir (FBE.2002.D.189). Kaynaklar Bennett F.D. & I.W. Hughes Biological control of insects pests in Bermuda. Bull. Ent. Res. 50, Greathead D.J. & R.D. Pope Studies on the biology and taxonomy of some Chilocorus spp. (Coleoptera: Coccinellidae) preying on Aulacaspis spp. (Hemiptera: 91

8 Chilocorus nigritus'un doğaya adaptasyonu Diaspididae) in East Africa, with the description of a new species. Bulletin of Entomological Research Lodos N Türkiye entomolojisi. Cilt 1. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Yayın No: 282, Ġzmir, 365 s. Omkar R.B. & A. Pervez Ecology and biocontrol potential of a scale-predator, Chilocorus nigritus. Biocontrol Science and Technology, Vol: 13, No: 4, Öncüer C Tarımsal zararlılarla mücadele yöntemleri ve ilaçları. Ege Üniversitesi Basımevi, Ġzmir, 326 s. Ponsonby D.J. & M.J.W. Copland Effect of temperature on development and immature survival in the scale insect predator, Chilocorus nigritus (F.) (Coleoptera: Coccinellidae). Biocontrol Science and Technology, 6, Samways M.J. & J. Mapp A new method for the mass-introduction of Chilocorus nigritus (F.) (Coccinellidae) into citrus orchards. The Citrus and Subtropical Fruit Journal, October, 4-6. Samways M.J Biology and economic value of the scale predator Chilocorus nigritus (F.) (Coccinellidae), Biocontrol News and Information, June, Vol. 5, No 2, Samways M.J Relationship between red scale, Aonidiella aurantii (Maskell) (Hemiptera: Diaspididae), and its natural enemies in the upper and lower parts of citrus trees in South Africa. Bull. Ent. Res., 75, Samways M.J., R. Osborn, H. Hastings & Hattingh Global climate change and accuracy of prediction of species geographical ranges: Establishment success of introduced ladybirds (Coccinellidae, Chilocorus spp.) worldwide. Journal of Biogeography, 26, Smith H.S. & S.E. Flanders (1949) Recent introductions of entomophagous insects into California. J. Econ. Ent. 42, Steiner H Anleitung zum integrierten pflanzenschutz im apfelan bau (O.I.L.B) Lanolesanstalt für Pflanzenschutz Stutgart. 7, ġenal D., Avcı böcek Chilocorus nigritus (Fabricus) (Coleoptera: Coccinellidae) un bazı biyolojik ve ekolojik özellikleri ile doğaya adaptasyonu üzerine araģtırmalar. Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Fen Bil. Enst., Adana, 127s. Tirumala R. V., A. L. David & K.R. Mohan Attempts at the utilisation of Chilocorus nigritus Fab. (Coleoptera: Coccinellidae) in the Madras State. Indian Journal of Entomology 16, Uygun N Türkiye Coccinellidae (Coleoptera) faunası üzerinde taksonomik araģtırmalar. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 157. Adana. Uygun N. & E. ġekeroğlu Çukurova ya ithal edilen bazı doğal düģmanların biyolojik savaģta kullanılma olanakları. Türkiye I. Entomoloji Kongresi, Ekim, Ġzmir, Uygun N Ülkemizde biyolojik mücadele. Tarım Orman ve KöyiĢleri Bakanlığı Dergisi, 63: Uygun N., M.R. Ulusoy & S. Satar Biyolojik mücadele. Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi, 1 (1): Vesey-Fitzgerald D Progress of the control of coconut-feeding Coccidae in Seychelles. Bulletin of Entomological Research, 32,

9 Türkiye Biyolojik Mücadele Dergisi Turkish Journal of Biological Control ġenal &Uygun 2015, 6 (2): Woglum R.S Report on a trip to India and The Orient in search of the natural enemies of the citrus white fly. United States Department of Agriculture, Bureau of Entomology, Bulletin No. 120, 58 pp. 93