BALIKESİR VE YAKIN ÇEVRESİNDE YAĞIŞ PRECIPITATION OF BALIKESİR AND ITS CLOSE SURROUNDING

Transkript

1 BALIKESİR VE YAKIN ÇEVRESİNDE YAĞIŞ PRECIPITATION OF BALIKESİR AND ITS CLOSE SURROUNDING Arş.Gör.Alaattin Kızılçaoğlu* Yrd.Doç.Dr.Abdullah Soykan* ÖZET İnceleme alanı sınırlan; Marmara Denizi' nin güneyinde, Ege Denizi' nin kuzeydo'ğusunda ve Edremit Körfezi' nin doğusunda bulunan Balıkesir ilini kapsamaktadır. Yağış miktarını büyük ölçüde Planater ve fiziki coğrafya faktörleri belirlemektedir. Gerçekten yağışın dağılışı ve şiddeti daha çok frontal aktivitelere bağlıdır. Bu aktivitelerle yağışın değişmesi tarımsal verimi etkilemektedir. Çalışma alanındaki esas klimatik tip Akdeniz ikilmi ve Karadeniz iklimi arasındaki Akdeniz geçiş iklimidir. Bu sebebler nedeniyle tipik Akdeniz ikliminin yağış ve sıcaklık rejimi bazı değişikliklere uğramaktadır. Yıllık yaz yağışları toplamı Akdeniz ikliminden daha fazladır. Yaz sıcaklıkları ise Akdeniz iklimine göre daha azdır. Bu makalede inceleme alanındaki yağışın ve sıcaklığın dağılışı hakkında bilgi verilmektedir. ABSTRACT Study area covers the Balıkesir province covering between southern section of Marmara Sea and eastern part of Edremit Gulf, northeast of Aegean Sea. Planetary and physical geographical factors determine considerably the amount of the precipitation. Indeed the distribution of the annual precipitation and its frequency and intensity mostly are related to the frontal activities. Theese activities and changing of the precipitation effect the agricultural productivity. The main climatic type of the study area is the transiditional Mediterranean climate between the Black Sea climatic regime and typic Mediterranean climate. For this reason the precipitation and temperature regime of the typic Mediterranean climate is subjected to some BAÜ Necatibey Eğitim Fakültesi, Coğrafya Eğitimi Bölümü, Balıkesir. 24

2 important changes. The amount of summer rainfall is more than that of the Mediterranean climate. Summer temperature is cooler than the Mediterranean. In this article detail information is given relating to the precipitation and tempereture in the study area. I GİRİŞ Araştırma sahası, Balıkesir ili ve yakın çevresi içinde kalan sahayı kapsamaktadır. Balıkesir ili, Türkiye'nin kuzeybatısında yeralan, topraklarının büyük bir kısmı Marmara bölgesinin Güney Marmara bölümünde kalanı ise Ege bölgesinde bulunan, 4292 km^ lik yüzölçümü ile Türkiye topraklarının % 2 lik bölümünü kaplamaktadır (Şekil ) ŞEKİL LOKASYON HARİTASI FIGURE LOCATION MAP OF BALIKESİR 25

3 II ARAŞTIRMA SAHASINDA YAĞIŞI ETKİLEYEN ETMENLER Herhangi bir yerin yağış özelliklerinin belirlenmesinde fiziki coğrafya faktörlerinin önemli etkileri vardır (Şekil ). Bunlar hava kütlelerini konu alan "planetar faktörler" ile denize yakınlık, yükselti, bakı gibi "fiziki coğrafya faktörleri" olup, bölgeyi etkileyen hava kütlelerinin zemindeki sirkülasyonunda önemli değişmeler oluşturur, buna bağlı olarak da yağış ve sıcaklığın dağılışında önemli değişmeler meydana getirir. Sahadaki oroğrafik özellikler, Batı rüzgarları sistemi içinde oluşan sirkülasyon şartlarını etkilemektedir. Batı sektöründen esen rüzgarlar sahadaki dağların uzanışına paralel geldiği taktirde oroğrafik yönden yükselme yavaşlar ve yükseltiye bağlı yağış miktarlarında az bir artış meydana gelir. Buna karşılık, sirkülasyonun kuzey sektörden esen rüzgarlara neden olduğu dönemlerde ve cephelerin gelişine dik olarak uzanan dağlık alanlar ve yamaçlar, yağış miktarında artmalara neden olmaktadır. (Şekil 2). Araştırma sahasına düşen yağış miktarı esas olarak planetar, ikinci derecede de coğrafi faktörlere bağlıdır. Bir başka deyimle, yağışların aylara dağılışı, başta havadaki yoğunlaşma koşullarının yıl içindeki durumuyla, sonra relief ve bakı koşulları ile ilgilidir (Sür, A. 977). Araştırma sahasında yağışın yıl içindeki dağılışı, şiddet ve etkinliği hava kütlelerine bağlı cephe sistemlerinin oluşumu ve hareketleri ile ilgilidir. Kışın Tropikal (T) ve Kutupsal (P) hava kütleleri arasında Akdeniz üzerinde oluşan cephe, Marmara Bölgesi, dolayısıyla araştırma sahası üzerinden geçen cephenin mevsim boyunca hareketleri, sahada frontal yağışlara neden olur (Koçman, A. 987). En yağışlı mevsimin kış mevsimi olması da bununla ilgilidir. İlkbahar aylarında kutupsal (Polar) hava kütleleri ve buna bağlı olarak cephe hareketleri yavaş yavaş gerilemeye başlar. Yaza girerken sahayı kuru ve daha stabil hava kütleleri kaplar. Bu şartların etkisine giren sahada ilkbahar sonundan itibaren yaz mevsimi boyunca genelde kuraklık hüküm sürer. Sonbahann Eylül ve Ekim aylannda zaman zaman görülen kısa süreli yağışları, basınç ve hava kütlelerindeki değişmelere uyarak yeniden yağışlı dönem izler. Araştırma sahasında yağış tutarlarının dağılışı, yağış rejimi ve yağış şiddeti gibi unsurlara ait değişik özellikleri inceleyebilmek için, sahada yer alan rasat istasyonlarının verilerinden yararlanılmış ve yağışın yükselti ile gösterdiği değişikliklerin tesbiti ve yağış haritasının hazırlanmasında Schreiber formülü kullanılmıştır (Erinç, S. 969). Bununla birlikte, relief ve bakı şartları bakımından değişik özellikler gösteren sahanın değişik kesimlerine, farklı miktarlarda yağış düşeceği hususu gözönünde tutularak, enterpolasyona gidilmiştir. 26

4 ŞEKJL 2 BALIKESİR İLİ TOPOGRAFYA HARİTASI FIGURE 2 TOPOGRAPHICAL MAP OF BALIKESİR İŞARETLER Q fc]izohips!er(300ermt) JSürekli akarsu.isüreksiz akarsu [8»J Yerleşim merkezi CT^ Karayolu loemiryolu f*^*jil sınırları <

5 HI BALIKESİR VE YAKIN ÇEVRESİNDE YAĞIŞIN GÖSTERDİĞİ ÖZELLİKLER Araştırma sahasında yer alan büyük klima istasyonlarında yıllık ortalama yağış tutarları 569 mm (Balıkesir) ile708 mm (Edremit) arasında değişmektedir (Tablo, Şekil 3,4,5,6,7,8,9). Ancak bu değerlerin rasat dönemleri içinde yıldan yıla önemli farklar gösterdiği tesbit edilmiştir. Ömeğin;. Balıkesir'de yılları arasında yağış rasatlarında her yıla ait ortalama yağış tutarları incelendiğinde, mutlak maksimum 90 mm ile 940 yılma rastladığı, mutlak minimum değerinin" ise 360 mm olarak 957'de kaydedilmiştir. Şüphesiz aynı durum sahadaki diğer istasyonlardma gözlenmektedir. Yıllık yağış tutarlarında görülen bu düzensizlik araştırma sahasında yağış oynaklığının önemi ve çeşitli ekonomik faaliyetler üzerindeki etkisi açısından ayrıca ilgi çekicidir. Yıllık yağış tutarları, dağ sıralarının uzanış yönü ve yüksekliğine (oroğrafik özellikler) bağlı olarak artış gösterir. Sahada rasat istasyonu bulunmayan platolar ve dağlık kesimlerde yağışın arttığını, toprak ve bitki örtüsünde görülen farklılaşma ortaya koymaktadır. Nitekim; yüksek relief üzerinde asit reaksiyon gösteren kahverengi orman topraklarının ve karaçam ormanlarının yaygın olarak bulunması bu kesimlerde yağışın arttığını gösterir (Örneğin:Kaz dağlarının doğu ve güney yamaçları) Sahada aylık ve mevsimlik yağış tutarlarının yıl içerisindeki dağılışına gelince, yağışın bu açıdan göze çarpan ilk özelliği, yılı teşkil eden aylara ve mevsimlere dağılışının düzensiz olmasıdır (Tablo 2,3,4,5,6,7,8, Şekil 0,,2,3,4,5,6)..Gerçekten, araştırma sahasında yağışların büyük bir kısmı kış mevsiminin etrafında toplanmıştır ve yıllık yağış tutarlarının yarısı (Tablo 3,7) veya yarısına yakın bir bölümü (Tablo 2,4,5,6,8) kış aylannda düşmektedir. Yaz aylarında düşen yağış ise son derece azdır. Sahada enyağışlı ay Aralık, en kurak ay ise Ağustostur. Bu özellik araştırma sahasının bütün büyük klima istasyonlarında aynıdır Bu durum; sahanın yağış rejimi tipini ortaya koymaktadır. Sahada yağış Eylül ve Ekim aylarındaki kısa süreli yağışlardan sonra artmaya başlar. En yüksek değere, Aralık ayında ulaşır. Ocak ve Şubat aylarından itibaren yağışlardaki azalma, Ağustos ayında minimum değere ulaşır. Sahada yağışların yıllık dağılışında, yani yağış rejiminde kuvvetli bir benzerlik gözlenmekle birlikte, rasat istasyonlarının aylık ve mevsimlik yağış tutarları arasında, kıyılardan iç kısma doğru bir farklılık ve azalma görülmektedir. 28

6 20 _ 00 E ~» ~ 60 <o> a 40 > 20 0 Uf V İl }\ " * k, i I' «s I cc ü fi V L O Ş M N M H T A E E K A A Y L A R Şekil 3 Gönen'in aylık yağış tutarları > O Ş M N M H T A E E K A A Y L A R * Şekil 4 Balıkesir'in aylık yağç tutarları (56 yi) O Ş M N M H T A E E K A A Y X A R Şekil 5 Ayvalk'n aylıkyağış tutarları (29yi) 20 I 00 ~ _ "» 80. _ o > S 0 ra J,. fa r ~ ''i.'< _ m /' i,, < _ 5 _ 7 * IS. I? f tu "',iı ; i IMI *! jf'ı O Ş M N M H T A E E K A A Y~ L A R Şekil 6 Bandırma'nn aylık yağış tutarları(6 yıl) p 00 " 80 '*» 60 " t O Ş M N M H T A EE KA A Y L A R Şekil 7 Burhaniye'nin ayiık yağış tutarları (35 yi) O Ş M N M H T A E E K A A Y L A R Şekil 8 Dursunbey'in aylk ortalama yağtş değerlen (5 yıl) O Ş M N M H T A E E K A A Y L A R Şekil 9 Edremit'in aylıkyağış fularları (57 yi) 29

7 Rejimdeki uygunluk, yağışın mevsimlere göre dağılış oranlannda daha rahat olarak izlenmektedir (Tablo 2,3,4,5,6,7,8). Bu oranlara göre araştırma sahasının her tarafında en yağışlı mevsim kış olmaktadır. Fakat kış mevsimine düşen yağış oranı sahanın Ege denizi kıyısında, Akdeniz yağış rejiminin etkisini daha fazla hissettirdiği Ayvalık'ta % 49.4, Edremit'te % 48.2 iken, Karadeniz'in etkisini arttırdığı Marmara sahili ve yakınındaki Bandırma'da % 43.,Gönen'de % 40.7, iç kısımlarda ki Balıkesir'de % 43.2 ve Dursunbey'de % 40.9'dur. MEVSİM mm % MEVSİM mm % MEVSİM mm % MEVSİM mm % MEVSİM mm % Tablo 2. Balıkesir'de mevsimlere düşen yağış miktarları ( 56 Yıl) İLKBAHAR YAZ SONBAHAR Tablo 3. Ayvalık'da mevsimlere düşen yağış miktarları ( 29 Yıl) İLKBAHAR YAZ SONBAHAR Tablo 4. Bandırma'da mevsimlere düşen yağış miktarları (6 Yıl ) İLKBAHAR YAZ SONBAHAR Tablo S. Burhaniye'de mevsimlere düşen yağış miktarları (35 Yıl ) İLKBAHAR YAZ SONBAHAR Tablo 6. Dursunbey'de mevsimlere düşen yağış miktarları (5 Yıl ) İLKBAHAR YAZ SONBAHAR KIŞ KIŞ KIŞ KIŞ KIŞ MEVSİM mm % Tablo 7. Edremit'te mevsimlere düşen yağış miktarları ( 57 Yıl) İLKBAHAR YAZ SONBAHAR KIŞ MEVSİM mm % Tablo 8. Gönen'de mevsimlere düşen yağış miktarları ( 7 Yıl) İLKBAHAR YAZ SONBAHAR KIŞ

8 Sahada yağış tutan veya yağış oram fazla görünen ikinci mevsim bazı istasyonlarda ilkbahar, bazılarında sonbahar mevsimidir. Araştırma sahasında kış mevsiminden sonra yağış tutan veya oram en fazla ilkbahar mevsimi olan istasyonlar Balıkesir, Burhaniye ve Dursunbey istasyonlandır (Tablo 2,5,6). Sonbahar mevsimi olan istasyonlar ise Ayvalık, Bandırma, Edremit ve Gönen' dir (Tablo 3,4,7,8). İlkbahar mevsiminde cephenin iç kısımlarda kısa bir süre oyalanması veya cephe kalktıktan sonra konveksiyon hareketleri yağış oranını az da olsa arttırmaktadır (Tablo 6, Şekil 2). Balıkesir ve Dursunbeyde yaz yağışlan oramnda, Ege sahilindeki istasyonlara göre görülen nispi artışlar, iç kesimlerin etkisinden kaynaklanabilir. Bandırma ve Gönen istasyonlarında yaz yağışlan oranındaki artışlar, Karadeniz yağış rejiminin etkisi ile ilgili olabilir. Bununla birlikte sahada genelde hüküm süren yağış rejimi açıklanan bu özelliklere göre; Akdeniz yağış rejimine dahil edilebilir. Araştırma sahasının ovalık alanlarında, yıllık yağış miktan mm civarındadır. (Gönen, Manyas, Balıkesir, Ayvalık, Burhaniye, İvrindi, Kepsut, Bandırma, Bigadiç ovalan). Ancak yükseltinin artması ile birlikte yağış miktarlarında da önemli artışlar görülmektedir (Şekil 7). BALIKESİR VE İLÇELERİNDE YAĞIŞIN MEVSİMLERE DAĞILIŞI (% OLARAK) S Y 24. " Y 23.5 S /\\ / \ K İ 253 / \Y / y.3, ŞBKİL! 23&DIKBSİR şmi&l} BSBHAIÜYE şâ&î. u âsmu% ŞEKİL * DUR3UIBEY şskil i2 mmıtm BKiı i6 mwm

9 ŞEKİL 7 BALIKESİR VE ÇEVRESİNDE YAĞISIN DAĞILIŞI FIGURE 7 THE DISTRIBUTION OF PRECIPITATION İN! THE BALIKESİR AND ITS CLOSE SURROUNDING

10 İSTASYONLAR BALIKESİR AYVALIK BANDIRMA BURHANİYE DURSUNBEY EDREMİT GÖNEN RAS.SÜR u AL 57 7 I _JÜJL_j ,3 Tablo. Orifilnıııa yağış miklarlan (mm) AYLAR III , rritf IV V _2 i_ı LİöT) 35. i"]..5 VI _2GJ_j 6, VII 0 23 Ü2J 7.,3.0.3 :5,5 4 2 VIII H[ ~ IX I.FJ itstt, 22.7) 5, X 4,3, XI ^JILL. 07 XII , YIL. TOP , '' İSTASYONLAR BALIKESİR AYVALIK BANDIRMA BURHANİYE DURSUNBEY EDREMİT GÖNEN Ras. S (İr I 4.7.7H 5.5 0, II nft~ (Til 9j 24 III. 9 6 ~ü~\ 4 rn 6 IV riöt" 7.5 İLİ V Tablo 9. Yağışlı gün sayısı 9. <Tij 9 6 VI 4.5 ILü VII VIII r o,7,7, j X T XI ~ş \ 3.3 AYLAR XII ~utl TOR İSTASYONLAR BALIKESİR AYVALIK BANDIRMA BURHANİYE DURSUNB Y EDREMİT GÖNEN RAS.SÜR I '~rıj 56.4 II ~?Tİ r~49"8~ ' III IV 4, Tabid 0. Günlük en çok yağış nukıarları (mm) AYLAK V 53, "" 67T 47. r 66?6 2 VI , VII VIII IX X (7775^ XI 8 86! 74.8 ' r ~Tr6 XI! FTIF 22 r ~9üT _ MAX

11 T.ı.blo I I (JnalaiiKi kar yağışlı JMIH sayısı İSTASYONLAR IİALİKLSİR AYVALIK IIANDIRMA nuftiianlyi; DURSUNIIKY LDHKMlT <;ONI:N KAS.SUR, 29 3K,S ±ı 7 [ 2J 0 2 o.i ll " 0 2 r! ZJAT o.:\~ L!!_ 0 9 OJ. _.i_r _ : o I' 7 "\ 0_l "l Î" IV 0 0 "'.~n~ AYl.AR V VI _^. VII VIII : IX : X ' 0 0 XL XII 0 0,9 " 0, 2 ı 0 0 rpi'. V il fi 6 OS 7,7 Tablo l'2.üıtalaına karla örüilil gün sayısı İSTASYONLAR IIALlkLSİR AYVALIK IIANDIRMA nıııuianlvı DUIİSUNHKV LDRLMİT GONLN. UAS.sOlt. s\ 2') (<l) İS 5 sı 7 I.7 Ol.7 O.İ.VI (t.s 2 i II I/, 9 0., <):() 2 ti III. 0 5 ) o.r> 0 S 00 2 IV «0 0.2 AYİ.AR V. VI VII.. VIII ; JX_ X 0.0 " XI 0 " 0 XII , TOP ) 7 (i S 7 İSTASYONLAR IİALİKLSİR AYVALIK BANDIRMA IHJRIIANİYL nursiinuly LDRIMİT fiohln KAS. SOK S\ 29. CO M.VI S7 7 ır> o.ı " 2:9 ıo İH; İl" Tablo.. I.in yiıl sek kar öılilstl kalınlığı, (eınj AYI AK II V i VI VII VIII 2. T III i ' _rı 2 ıc> IV : 2. ' _ j :_ : : : JX X : XI S : : 2 ~T6~" XII 38 OJ ~23 I AS 20 TOI' A 0 AS 33

12 Araştırma sahasında ovalık alanlarla bu alanların yanı başında yükselen relief arasında sıcaklık, rüzgar ve nem bakımından ortaya çıkan farklılaşma yağışlar açısından da kendini gösterir. Örneğin: Edremit ovası ile hemen yanı başında yer alan Kaz dağlan arasında toplam yağış miktarı bakımından büyük fark göze çarpar. Edremit Körfezi sahilinde yıllık yağış tutarı 700 mm dolayında iken, bu değer körfezin yaklaşık 5 km kuzeyinde Kaz dağlarının doruğunda 500 mm'yi aşar (Şekil 7). Yağış ile ilgili özelliklerin belirtilmesinde yağışlı günler sayısı ve yağış şiddetinin de önem taşıdığı bilinmektedir. Araştırma sahasında, yağışlı günlerin yıllık ortalama sayısı her tarafta aynı değildir. Bu sayı, sahadaki istasyonlarda en fazla 0 gün (Gönen) ve en az 63.6 gün (Ayvalık) olarak belirlenmiştir (Tablo 9). Sahanın dağlık alanlarında yağışlı gün sayısı daha da artar. Bunun yanısıra; yıllık yağış tutarlannda olduğu gibi, yağışh gün sayılarının yıllar arası değişimlerinde de bir düzensizlik vardır. Sahadaki istasyonlarda, yağışlı günlerin aylık ortalama sayısı bakımından en yüksek değerlere, yağışların en fazla olduğu kış aylannda rastlanılır. Araştırma sahasında Aralık ve Ocak aylannda yağışlı günlerin ortalama sayısı tüm istasyonlarda 06 gün arasında değişir (Tablo:9). Yağışlı günler sayısı tüm istasyonlarda Şubat ayından itibaren azalmakta, Şubat' tan Nisan' a kadar olan dönemde 73 gün arasında değişen yağışlı günlerin sayısı, giderek azalır. En düşük değerlere, aynı zamanda ortalama yağış miktarının en az olduğu yaz aylannda ulaşır. Temmuz ve Ağustos ayları*, en az yağış alan aylardır. Bu aylarda, sahadaki yağışlı gün sayısı 0.5 gün ile 3 gün arasında değişmektedir. Sonbaharda başlayan ve kışın maksimuma ulaşan frontal aktivite, yağış miktarlannda olduğu kadar, yağışlı gün sayılarını arttırmak hususunda da önemli bir rol oynar. Bu durum; sahanın tümü için geçerlidir. Yaz mevsiminde değerin düşük olması, yine bu mevsimde ki dinamik koşullardan ileri gelmektedir. Sahada rasat süreleri boyunca kaydedilen günlük maksimum yağışlar, sahada hüküm süren yağış rejimine uygun olarak genelde kış aylannda yüksek, yaz aylannda ise düşük değerler gösterir (Tablo 0). En yüksek değerlere, frontal faaliyetin artmaya başladığı sonbahar aylannda veya bu faaliyetlerle birlikte sahayı etkileyen, hava kütlelerinin taşıdığı mutlak nem miktannm fazla olduğu, kış döneminde rastlanmaktadır. Balıkesir ve yakın çevresindeki istasyonlarda, kar yağışlı günlerin sayısı önemli bir sayıya ulaşmadığı gibi (Tablo ) yağan karın enmeden yerde kalış süresi de genelde kısadır (Tablo 2). Bununla birlikte Ege sahilindeki Ayvalık, Edremit, Burhaniye ile Marmara kıyısı 35

13 yakınındaki Bandırma, Gönen ve iç kısımlarda kalan Balıkesir, Dursunbey istasyonları arasında, dikkati çeken farklar vardır. Meteoroloji istasyonlarının verilerine göre Ayvalık, Burhaniye ve Edremit' te kar yağışlı ve karla örtülü günlerin ortalama yıllık sayısı bir günü bulamadığı halde (Tablo 2); Balıkesir, Bandırma ve Gönen' de 48 gün; Dursunbey' de 3 5 gün kadardır. Bunun yanında araştırma sahasının yüksek reliefe sahip kısımlarında her yıl kış mevsiminde kar yağar ve ortalama olarak 5 günün üzerinde yerde kalabilir diyebiliriz. Ege sahilinde Ayvalık, Burhaniye ve Edremit' te kar yağışı son derece azdır ve toprak üstünde devamlı bir örtü oluşturmamaktadır (Tablo 3). Meteoroloji istasyonlarının kayıtlarında da bu yerlere her yıl değil, bazen bir kaç yılda bir kann düştüğünü ve düşen kann yerde önemli bir örtü oluşturmadığı görülmektedir. Sahada kar yağışı, soğuk hava kütlelerinin sahayı en çok etkilediği kış aylarında meydana gelmekle birlikte, kar yağışlı günlerin sayısı her yılm iklim karakterine ve o yıl hüküm süren hava şartlarına bağlı olarak değişmektedir. rv SONUÇ Sonuç olarak, Balıkesir ve yakın çevresinde yağışın zamana ve mekana dağılışında sahada etkili hava kütlelerinin ve fiziki coğrafya faktörlerinin önemli etkisi vardır. Araştırma sahasında yağışın yıl içerisindeki seyri büyük ölçüde cephelerin oluşumu ve hareketlerine bağlıdır. Kış'm en yağışlı mevsim olması da Tropikal ve Polar hava kütleleri arasında oluşan cephenin sahayı bu mevsimde etkilemesinden kaynaklanır. İlkbaharda Kutupsal hava kütleleri ve buna bağlı olarak cephe hareketleri etkisini giderek kaybeder ve neticede sahanın yağış alma olasılığı da düşer. Yaz' in ise saha kuru ve stabil hava kütlelerinin etkisiyle kurak bir dönem yaşar. Sonbahann başından itibaren görülen kısa süreli yağışların, basınç ve hava kütlelerindeki değişmelere uyarak yeniden yağışlı dönem izler. Sahadaki: istasyonların verilerinden anlaşıldığına göre; hissettirmektedir. AJcdeniz iklimi, sahada yağış rejimleri üzerinde etkisini fazlasıyla 36

14 KAYNAKLAR Ardel, A.,Kurter,A. vedönmez,y. 969 Klimatoloji Tatbikatı., İÜ. Coğr. Enst.Yay., No:40, İSTANBUL. Darkot,B. 943 Türkiye'de Yağışların Dağılışı., Türk Coğ. Derg., No: 2, İSTANBUL. Dönmez,Y. 979 Umumi Klimatoloji ve İklim Çalışmaları., I.Ü. Coğ. Enst. Yay., No: 02, İSTANBUL. Erinç, S. 969.Klimatoloji ve Metodları., İÜ Coğ. Enst. Yay., No:35, İSTANBUL. Erol, Genel Klimatoloji., Deniz Bil. ve Coğ. Enst.Yay., No:9, İSTANBUL. Kızılçaoğlu, A. 995 Balıkesir ve Çevresinin İklimi., Deniz Bil. ve İşi. Ens., Yüksek Lisans Tezi (Yayınlanmamıştır)., İSTANBUL. Koçman, A. 984 Bozdağlar ve Çevresinin İklimi., Ege Coğ. Derg, No:2 İZMİR. Koçman, A. 993 Türkiye İklimi., Ege Üni. Ed. Fak., No:72, İZMİR. Sungur, K. 979 Coğrafya'da İstatistik Metodları., İÜ. Coğr. Enst. Yay., No:09 İSTANBUL. Sür, A. 977.Alanya' nm İklimi., AÜ DTCF Yay., No:270, ANKARA. 37