mücadeleyi büyütmemiz gerektiğini çok iyi biliyoruz.

Transkript

1 Geçtiğimiz Ağustos ayında başlayan Toplu İş Sözleşmesi sürecinde MESS in tüm dayatmalarına direnen metal işçileri açısından 2015 yılı önemli bir mücadele yılı olacak. Metal işçileri, 12 yıllık iktidarı boyunca işçi sınıfının en temel haklarını ortadan kaldıran, çalışma hayatını cehenneme çeviren, iş kazaları ve cinayetleri ile emekçilere savaş açan AKP iktidarından nemalanan metal patronları karşısında geri adım atmayacağını göstermiştir. Şimdi metal işçilerini önemli bir mücadele dönemi beklemektedir. Tarihten gelen gücümüzü ve birliğimizi ortaya koyduğumuz zaman işçilerin neler yapabileceğini patronlar ve işbirlikçileri çok iyi biliyor. Çalışma hayatının esnekleştirilmesi, ücretlerin düşmesi, toplu iş sözleşmesi sürelerinin uzaması kader değildir. Patronların ihracatlarını ve kârlarını arttırmak için bizi daha fazla sömürmek istemeleri de yeni bir şey değildir. Biz bu hikayeyi bir yerden hatırlıyoruz. Ve bu hikayenin patronlar için değil de, bu sefer bizler için mutlu sonla bitmesi için mücadeleyi büyütmemiz gerektiğini çok iyi biliyoruz. Patronlara, iktidardaki gerici partiye ve onların dümen suyundan çıkmayan sarı sendikalara inat edenler kazanacaklardır. Türkiye işçi sınıfının yolu açık, geleceği aydınlıktır. O zaman geri adım atmak yok! Grevse grev, direnişse direniş

2 2 Metal işçisi şu sorunun yanıtını arıyor: Patronlar greve ne kadar dayanabilir? İşçiler geçmişten gelen birçok hakkının patronlar tarafından gasp edilmesi üzerine, tek çareyi örgütlenmede ve sendikalaşmada bulmuştur. İşçiler, örgütlendikten sonra sendikalaşmanın getirdiği hırs içinde davranmaya, içlerindeki kaba tabiriyle öç alma duygusunu büyütmüşlerdir. Tabii ki patronlar da sendikalı olan işçilere daha farklı bir tavır takınmıştır. Birçok işyerinde asgari ücretle çalışırken patronlar işçiyi çok sevmiş, el üstünde tutmuştur. Ne zaman ki hak arama mücadelesi işçi tarafından başlatılınca patronlar gereksiz ihtarlar ve baskılarla işçileri yıldırma politikalarına başvurmuştur. Birçok fabrikada münferit sözleşmelerle Toplu İş Sözleşmesi imzalandığı gibi, sektörün büyük fabrikalarında da aynı şekilde patronların sendikalaşması başlamıştır. MESS de bunlardan bir tanesi olmasının yanı sıra, metal sektörünün ülke ekonomisinde bir lokomotif görevi gördüğünü bildiği için işçi sendikalarına daha zor anlar yaşatmaktadır. Zaten ülkemizde iş yasalarının birçoğunun patronlardan yana olmasının getirdiği zorluğun yanı sıra MESS yani patronlar bunu işçilere karşı çok iyi kullanmaktadır. MESS Toplu İş Sözleşmeleri ne işçiler bu dönem çok MESS süreci ile ilgili değerlendirme iyi hazırlanmıştır. Yıllarca işçiye, İşçinin borcu var, işçi greve dayanamaz dayatması yapılmasına rağmen bu dönem birçok işçi daha iyi bir bakış açısıyla Patronlar greve ne kadar dayanabilir? sorusuna cevap aramaya çalışıyor. Yıllarca kapitalist sistem emekçilere o şirin elbiselerini giyerek para satmış, emekçilerin ödedikleri faizlerle daha da büyümüştür. Ülkemizde birçok insan kapitalizm kelimesine yabancı, çünkü sistemin halkı nasıl çürüttüğünü, emeğin ne denli yok sayıldığını görememektedir. Tabii işçiler aslında patronlarla gündelik bir mücadele verirken, bir yandan da hayat şartları daha da zorlaşmakta, çıkarılan yeni yasalarla işçiler açısından yaşam standartları daha da gerilemektedir. Alım gücünün çok düştüğü bir sistemde gösterilen yanlış enflasyon değerleriyle maaşlar daha da frenlenerek işçiler açlık ve sefalet ücretine mahkum kılınmaya çalışılmaktadır. Ayrıca işyerlerinde birçok işçinin maaşlarında haciz bulunmaktadır ve nereye giderse gitsin sigortalı çalıştığı müddetçe o haciz onun peşinden gelmektedir. İlerici sendikalar her türlü sınıf mücadelesi vermesine karşın düşmanları sadece hükümetler ve patronlar değil. Sınıfın çıkarlarını savunan sendikalar ülkemizde de var olduğu gibi renkleri farklı olan, patronların elinde büyüyen sarı sendikalarla da ciddi bir savaş içerisindedir. Patronlarla ortak çalışan bu sendikalar varlığını sürdürmek için işçiye gözdağı verip, işçiyi işten atmakla korkutarak her dönem patronlara sattığı gibi, bir yandan da sınıf mücadelesinden uzaklaştırmaktadır. Çok açık ki, o sendikalar patron konumuna geçmişlerdir. Metal işçileri bu dönem ilk bakışta aslında yeni örgütlenmiş gibi görünse de, kendi içerisinde çok fazla kaynadığı için hesap sormaya hazırdır. Yıllarca yenilen haklarının hesabını patronlardan soracaktır. Her zaman sorulan İşçinin ne sıkıntısı var? sorusuna karşılık olarak çok basit bir cevap verecektir: İşçinin tek sorunu ayın 10 da cebinde para kalmaması. DİSK BİRLEŞİK METAL İŞ SENDİKASI İŞYERİ BAŞ TEMSİLCİSİ SAMET YILMAZ SCHNEİDER ELECTRİC (MANİSA) DİSK Birleşik Metal İş Sendikası Trakya Şube Başkanı Beyhan Vatansever Metalde Sınıf Tavrı na konuştu DİSK Birleşik Metal olarak MESS sözleşmelerini kabul etmedik ve bu sebeple mücadele kararı aldık. Üç yıllık sözleşmenin içi tamamen boştur ve bu önerilen sözleşme zam dilimlerine, enflasyona dayalıdır. Çelik İş ve Türk Metal bu içi boş sözleşmeyi hızlıca imzalayarak bir kez daha sermayeden yana olan tavırlarını göstermişlerdir. 2 Ocak ile birlikte her bölgede temsilci arkadaşlarımızla toplantılar yaptıktan sonra merkezi kurul toplantısı sonucunda kararımızı açıklayacağız. 21 Şubat tarihinde ise merkezi bir etkinlik planlıyoruz. Tüm dostlarımızı, sınıf kardeşlerimizi bu etkinliğe ve süreçteki dik duruşumuza destek olmaya çağırıyoruz. Grup toplu iş sözleşmesinde, MESS ile yapılan toplu iş sözleşmesi görüşmelerinde yaklaşık 130 günlük süreç geride kaldı. Bizler MAHLE işçileri olarak sendikamızın aldığı karaları bu süre zarfında harfiyen yerine getirdik ve bundan sonra alınan kararlar neticesinde mücadelemizden ödün vermeyeceğimizi dosta düşmana göstermek istediğimizi belirtiriz. Bizler işçiler olarak 2010 yılında sendikamıza üye olurken çok zorlu süreçlerden geçtik ve 2012 yılında büyük kazanımlar elde ederek toplu sözleşmemizi yaptık. Bizler bu zorlu süreçlerden 2014 MESS sözleşmesinde işçiler olarak ekmeğimizi bir parça büyütmek için mücadelemizi sonuna kadar sürdüreceğiz. Metal işçilerinin örgütsüz olduğu fabrikalarda örgütlenip sınıf mücadelesini daha da yukarıya taşıyacağı bir yıl olması dileğiyle... MAHLE (İZMİR) BMİS BAŞ TEMSİLCİSİ BAHRİ DURMAZ

3 Esneklik, ücret eşitsizliği, uzun çalışma süreleri... Metal işçisi MESS dayatmalarına boyun eğmeyecek Metal işçileri, Kardeşler, Geçtiğimiz Eylül ayından beri süren ve metal işçisini doğrudan ilgilendiren MESS grup toplu iş sözleşmesi sürecinde Türk Metal Sendikası yeni bir ihanete imza attı. Metal patronlarının örgütü MESS ile imzaladığı satış sözleşmesini açıklayan sendika bu ihanetin üzerini örtmeye çalışıyor. Türk Metal Sendikası açıklamasında, MESS dayatmalarına ne olduğu, sonraki 6 aylık dönemlere dair zamların ne olacağı hakkında en ufak bir ifadeye yer verilmedi. Tüm bunlar dört dörtlük bir satışın habercisidir. MESS in vermiş olduğu teklifte şunlar yer almaktadır: - Ücretlerde ilk 6 ay için 9,78 oranında zam (Fabrikalardaki ücret eşitsizliği hesaba katıldığında bu oran %3 lere kadar düşmektedir). - Toplu sözleşme süresi 3 yıla çıkarılmıştır. - İhbar ve kıdem tazminat süreleri yasanın üzerinde uygulanan işyerlerinde yeni işe giren işçiler için sürelerin yasa sınırına çekilmesi. - Ar-Ge destek personeli olarak görevlendirilenlerin görev sürelerince toplu sözleşmenin kapsamı dışında tutulmaları - İkramiye ödemelerinin aynı ücretler gibi fiili çalışma esasına göre yapılması, izin, istirahat vb durumlarda ikramiyelerin kesilmesi, ikramiye gün sayısının düşürülmesi. - Haftalık çalışma sürelerinin günlere dağıtımının eşit olmaktan çıkarılarak denkleştirme uygulanması ve bunun süresinin 4 ay olması. - Teklifte aynı zamanda telafi ve esnek çalışma yaptırılması bulunuyor. Bu tekliflerin metal işçilerinin çalışma ve yaşam koşullarını dikkate almayan ve onların koşullarını daha da ağırlaştırmayı hedefleyen teklifler olduğunu açıktır ve bu teklifler kabul edilemez. Kardeşler, İşyerlerinde şu an en düşük ücret 845 TL. Geçtiğimiz sözleşme döneminde işe giren bir metal işçisinin net çıplak ücreti ise 875 TL. 12 yıllık bir metal işçisinin net çıplak ücreti ise 1340 TL. Bu ücret aralığında çalışan işçilerin toplam işçiye oranı %75 leri aşıyor. Yani 80 binin üzerinde işçiyi kapsıyor. Grup toplu iş sözleşmesi kapsamındaki tüm işyerlerinin ortalama net çıplak ücreti ise 1160 TL. dir. Gelelim Birleşik Metal İş Sendikası nın taleplerine; - Ücretlerde ortalamada net 225 TL artış. - Bu zamdan önce en düşük 845 TL olan ücretlerin 875 TL ye tamamlanması TL ile 1340 TL olan işçilere net 63 TL iyileştirme yapılması. - İşe giriş ücretinin sözleşme ile 1150 TL ye yükseltilmesi talep ediliyor. Ayrıca, haftalık çalışma sürelerinin 45 saat ten 37,5 saat e düşürülmesi, kıdem tazminatlarının güvence altına alınması, vergi düzenindeki adaletsizliğe karşı vergi dilimlerindeki artışlardan kaynaklanan kayıpların patronlar tarafından karşılanması ve işçi sağlığı ve iş güvenliği gibi tüm çalışanları ilgilendiren hayati konuları içeren maddeler bulunuyor. Bu dönem grup toplu iş sözleşmelerinin ayırt edici özelliği, geçtiğimiz 2 yıl içinde metal işkolunda üretim, kârlılık, istihdam artışlarının olağan üstü düzeylere tırmanması olmuştur. Bu istihdam artışının gerçekleşme koşuluda tipiktir. Yeni işgücü, eskisine göre daha ucuzdur. Tersinden söyleyecek olursak, metal sermayedarları ancak ucuz çalışmaları şartıyla genç işçilere kapılarını açmışlardır. Diğer taraftan sermaye, son iki yıllık toplu iş sözleşme döneminin büyük bölümünü yüksek oranlı kârlarla geçirmiştir. Türkiye sermayesinin ve onun en saldırgan örgütlerinden biri olan MESS in uzun dönemdir toplu sözleşmelere geçirerek fiili olarak uygulatmaya çalıştığı en tehlikeli konulardan biri esnekliktir. Esneklik, sermaye sınıfına göre: İşletmelerin rekabet edebilirliğini ve hareket kabiliyetini artırma yöntemidir. Sermaye, kârı ve egemenliğini sınırlayan her şeyi katı olarak adlandırıyor. Ücretler, sendikal haklar, kıdem tazminatı, sosyal güvenlik, vergi, iş sözleşmeleri, çalışma süreleri, ücret dışındaki ödemeler bütün bunlar sermaye açısından katı bulunan ve esnetilmesi gereken kural ve uygulamalar. Esneklik formülüyle işçiler, üretimin asli değil, yardımcı unsuru konumuna indirgeniyor. İşçiler, bir makine gibi, sermayenin istediği zaman çalışıp istemediği zaman çalışmayan bir nesneye dönüşüyor; insan oldukları inkâr ediliyor. Bu yeni değil. Sermaye, işçileri her zaman ikincil ve önemsiz görür. Bütün kararlarının merkezine de kendisini koyar. Esneklik, alınan kararların maliyetini en aza indirmenin sermaye açısından en uygun yoludur. Siparişler arttığında işçi alınması ya da işçilerin daha uzun çalıştırılması işletmelerin doğal akışı sayılıyor. Esneklik uygulamalarıyla yapılmak istenen şu: 1) Siparişler arttığında alınacak işçi daha ucuz olmalı. 2) Siparişler arttığında fazla çalışan işçilerin ücreti yüksek olmamalı, ek ödeme yapılmamalı. 3) Siparişler azaldığında atılacak işçiler, sermayeye ek yük getirmemeli. 4) Siparişler azaldığında daha kısa çalışmak mümkün olmalı. Sermaye; ücretler, fazla çalışma ücretleri, toplu sözleşmeler, çalışmaya bağlı olmayan yan ve sosyal ödemeler, iş güvencesi ve kıdem tazminatını bu hedefleri gerçekleştirmesinin önündeki engeller olarak görüyor. Bu hedefleri gerçekleştirmek ve engelleri ortadan kaldırmak için sermayenin kullandığı araçlar ise şunlar: 1) Geçici işçilik 2) Fazla mesai ücretlerinin sıfırlanması (denkleştirme) 3) Hak eşitsizliği Esneklik uygulamaları ile işçiye, sermayesiz yapamayacağı, sermayenin egemenliğine şükretmesi dayatılmaktadır. 3 Oysa gerçek tam tersidir. İnsan ortaya çıktığında sermaye yoktu. Ama insan emeği, insanla birlikte vardı. Sermaye, emeğin ürünüdür. Sermaye, emeğin, karşılığı ödenmemiş ürünüdür. Sermaye miras yoluyla değil, emek sömürüsü yoluyla elde edilir. Sermaye, emek tarafından yaratılmasına rağmen, emeği kendisine bağımlı kılmış, onu kendi kölesi konumuna indirgemiştir. İşçi, putu kendisi yaratmasına rağmen, ona tapınmaya, onu yüceltmeye zorlanmaktadır. Esnekliğe karşıyız, çünkü sermayenin egemenliğine karşıyız. Sermayeyi yaratan biziz, ona boyun eğmeyeceğiz. Eminiz, bu tekliflere en iyi yanıtı metal işçileri verecektir. Metal işçileri, sokakta, işyerinde ve bulundukları her yerde bu teklife karşı seslerini yükseltecekler, haklarının gasp edilmeye çalışılmasına, esneklik dayatmasına karşı en kararlı mücadeleyi ortaya koyacaklardır. Bu nedenlerle, hangi sendikaya üye olurlarsa olsunlar tüm metal işçilerini MESS e karşı birlikte mücadele etmeye çağırıyoruz. Metal işçilerinin bu toplu sözleşmede haklı ve insani talepleri karşılanmadıkça, bedel ödemeyi göze alarak ama bedel de ödeterek mücadeleyi yükseltmeye çağırıyoruz. YAŞASIN İŞÇİLERİN BİRLİĞİ! KURTULUŞ YOK TEK BAŞINA YA HEP BERABER YA HİÇ BİRİMİZ! KEMAL ALIM BMİS İZMİR ŞUBE ÖRGÜTLENME UZMANI

4 4 Metal işçileri Türkiye işçi sınıfının içerisinde en mücadeleci bölümü olarak bilinmektedir. Kuşkusuz daha önce de mücadelesi olan metal işçileri tarihini 1949 dan itibaren kısa notlarla yazmaya çalıştık yılında Demir-İş sendikası kuruldu 1947 yılında çıkan sendikalar kanuna dayanarak bir grup metal işçisi Demir-İş adında bir sendika kurdular, 1956 yılında adını Türkiye Maden İş Sendikası olarak değiştiren sendika Türkiye işçi sınıfının mücadelelerinde başat rol üstlendi yılında İstanbul İşçi Sendikaları Birliği tarafından Saraçhane de Türkiye işçi sınıfı tarihinin ilk ve en kitlesel mitingi düzenlendi. Mitinge Türkiye nin birçok ilinden katılım oldu, mitingde metal işçileri başat rol aldı, grev hakkının talep edildiği mitingde Maden İş Sendikası Başkanı Kemal Türkler in konuşması tarihe geçti. Kavel Direnişi Yasalarda işçilerin grev hakkının olmadığı, grevin yasadışı sayıldığı ve grev yapanların cezalandırıldığı 1963 Türkiyesi nde, İstanbul Sarıyer de kurulu olan Kavel Kablo Fabrikası nda işçiler 28 Ocak 1963 te iş bırakma ve direniş eylemine başladılar. 35 gün süren direnişin ardından işçilerin grev hakkı 275 sayılı Toplu İş sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu ile yasalara geçti. Vehbi Koç a ait olan fabrikada, Amerika dan gelen genel müdürün göreve başlamasıyla işçiler üzerindeki baskılar artmıştı. Türk-İş e bağlı Maden-İş Sendikası na üye 170 işçinin sabrını taşıran ise fazla mesai ve kıdem esasına göre verilen yıllık ikramiyelerin kaldırılması ve sendikadan istifa etmeleri yönündeki baskılar oldu. Maden-İş in yaptığı görüşmelerde sonuç alınmadı. İşçiler, patronun bu saldırgan tutumunu protesto etmek için iş bırakarak tezgah başına oturdular. İşçiler kendilerini fabrikaya kilitledi İşçiler, fabrikanın kapılarını kaynaklayarak kendilerini içeri kilitlediler. Bir hafta içeride kalan işçiler, daha sonra seslerini duyurmak için dışarı çıktılar ve fabrikanın önüne çadır kurarak direnişe geçtiler. 4-5 Şubat günlerinde de eylemlerini sürdüren işçiler, fabrikada idari kadroda çalışan 40 kişiyi de fabrikaya sokmadılar. Fabrikaya alınmayanlar bunun üzerine Vali Niyazi Akı ile görüşerek şikayette bulundu. Vali, patron ve sendika temsilcileriyle bir görüşme yaptı. 9 Şubat ta İçişleri Bakanı Hıfzı Oğuz Bekata nın olaya el koyduğunun ve taraflar arasında anlaşma sağlandığının bildirilmesine karşın herhangi bir protokol yapılmadı. Pazartesi günü fabrikaya gelen patron, protokol yapılmaksızın işçilerden işbaşı yapmalarını istedi. İşçiler, protokol olmadan çalışmayacaklarını belirterek bu teklifi reddetti. Bunun üzerine bildiri yayımlayan Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK), işçilerin anlaşmaya uymadığını, hukuk düzeni ve devlet otoritesine saygının sağlanamadığını ileri sürdü. Savcılık patrondan yana 14 Şubat ta polis devreye girdi ve işçilere saldırdı. Saldırıda 9 işçi cop ve tabanca kabzasıyla yaralandı. Polise karşı geldikleri iddiasıyla 29 işçi hakkında tutuklama kararı çıkarıldı. Sarıyer Savcılığı, fabrika önünde meydana gelen olaylarla ilgili soruşturma başlattı. Savcılık, patronun tüm işçileri işten atmasının lokavt sayılmayacağını ileri sürerek patrondan yana tavır aldı. Bu arada Türk-İş İstanbul 1. Bölge Temsilciliği, valiye bir yazı göndererek uyuşmazlığın çözümü için hakem tayin edilmesini istedi. İşçilerin dayanışması Kavel işçileri, başka fabrikalarda çalışan işçilerce de desteklendi. Vehbi Koç a ait General Electric Fabrikası işçileri bir dayanışma kampanyası açarak Kavel işçileri için 335 lira topladı. Türk Demir de çalışan 800 işçi de yardım kampanyasının yanı sıra sakal bırakma eylemine başladı. Kavel Direnişi giderek daha büyük ses getirmeye başladı. 27 Şubat ta güney bölgesinde bulunan 23 sendika başkanıyla 45 yönetici, yaptıkları toplantıda Türk-İş in Kavel olaylarında olumsuz bir tutum aldığını belirterek konfederasyonla ilişkilerini kestiklerini açıkladılar. Sendikacılar, Türk-İş İcra Heyeti nin Kavel de pasif kaldığını, kendisinden bekleneni yerine getirmediğini, işçilerin ekonomik ve sendikal haklarını koruyamadığını ve patron zihniyetiyle hareket ettiğini söylüyorlardı. Açıklamada ayrıca, 4. Bölge Temsilciliği nde toplanan paranın Kavel işçilerine verileceği, Güney Bölgesi İşçi Sendikaları Konseyi nin oluşturulduğu ve başına Abdulgafur Demir in getirildiği belirtildi.

5 5 Kadınlar barikat kurdu Eyleme, 2 Mart günü işçi eşleri de katıldı. Direniş sürerken kablo yüklü kamyonların fabrikadan çıkarılmak istenmesi üzerine, kadınlar barikat kurarak bunu engellemek istedi. Ancak polis ekipleri kadınları dağıttı. Yaralananlar oldu. Sürdürülen temaslar ve arabuluculuk çabaları sonucu taraflar 4 Mart ta anlaşmaya vardılar. Anlaşmaya varılması üzerine işçiler işbaşı yaptı. Anlaşma nedeniyle Çalışma Bakanı Bülent Ecevit, Başbakan Yardımcısı Burhan Feyzioğlu, Vali Niyazi Akı, Emniyet Müdürü Haydar Özkın, Bölge Çalışma Müdürü Sabih Türsan ile sendika temsilcileri ve TİSK başkanının katıldığı bir tören düzenlendi. Sıkıyönetim el koydu Kavel Kabro Fabrikası ndaki direnişin sona ermesinin ardından 12 işçi tutuklandı. 52 işçi ile ilgili 5 ayrı dava açıldı. Bu işçilere, Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu na muhalefet, polise mukavemet, mesken masuniyetini ihlal ve benzeri suçlamalar yöneltiliyordu. 10 Haziran da tutuklu 6 işçinin serbest bırakılmasından sonra işten atılmalar üzerine, fabrikanın kaplama dairesindeki 30 kadar işçi toplu halde iş bıraktı. Bu eylem nedeniyle duruma el koyan Sıkıyönetim, 6 işçiyi gözaltına aldı, 5 inin grev kışkırtıcısı olduğu ileri sürüldü. Kavel maddesi Grev ve toplusözleşme yasalarının henüz çıkmadığı ve grevin yasak olduğu bir dönemde yapılan bu direniş, Türkiye işçi sınıfı tarihinde dönüm noktasıydı. Eylem, çalışma hayatını düzenleyen yeni yasaların çıkarılmasında önemli bir rol oynadı. 15 Temmuz 1963 te kabul edilen ve 24 Temmuz 1963 te yürürlüğe giren 275 sayılı Yasa da yer alan ve yasadan önce yapılan grev nedeniyle haklarında takibat yapılan işçilerin davalarının düşmesine ilişkin madde, Kavel maddesi olarak bilinir. DİSK in kuruluşu Paşabahçe Şişecam işçileri grevi nedeniyle Türk İş te çıkan görüş farklılığı sonucunda 13 Şubat 1967 de Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu nun kuruluşunda metal işçileri sendikası Maden İş aktif görev üstlendi ve daha sonraki tarihlerde DİSK sınıf mücadelesinde çok önemli roller aldı. Singer Direnişi 1969 yılı Ocak ayının sonunda, Maden İş sendikasına geçmek için örgütlenen 3 işçinin işten çıkartılmasından sonra işçiler fabrikayı işgal ettiler. Direniş İstanbul halkı ve gençlik örgütleri tarafından da büyük destek buldu, işçiler fabrikaya kapanıp kapıları kilitledi, fabrika etrafında büyük kalabalıklar toplandı, işçilerin eylemi kazanımla sonuçlandı. Demir Döküm Direnişi Maden İş Sendikası na üye olmak isteyen işçiler patron ve sarı sendika tarafında tehdit edilir, 2500 işçinin çalıştığı fabrikada, 1850 Maden-İş üyesi işçi işyerini işgal eder. İşgalden önce, Çelik-İş le işbirliği yapan patron, işçilere gözdağı vermek için 5 işçiyi de işten çıkarmıştır. İşgal çevre fabrikalar ve halk tarafından etkin şekilde desteklenir. Fabrika kapılarını işçiler kaynak yaparak kapatır. 5 Ağustos ta fabrikanın elektrik ve suyu devlet tarafından kesilir. Polisin ses ve sis bombalarına karşılık işçiler taşlarla karşılık verirler ve aileleri de direnişe destek verince, polis geri püskürtülür. Sabah da başlayan direniş akşam a kadar çatışmalarla sürer. Polisin kıramadığı direnişi bastırmak için 66. tümene bağlı 4000 jandarma fabrika önüne gelir. Fabrika önü bir savaş alanı gibidir. Fabrika 10 tank ve 15 zırhlı araçla sarılmıştır. İşçiler daha sonra işgale son verseler de geri adım atan patron olur, Maden-İş le masaya oturmak zorunda kalır. Gamak direnişi Topkapı da bulunan Gamak elektrik motorları fabrikasında işçilerin Maden İş Sendikası na üye olmaları ile birlikte patron 24 Aralık 1969 da 125 işçiyi işten çıkardı, fabrikaya polis yığınağı yaptırdı. 29 Aralık ta işçiler fabrikaya girmek isteyince çatışma çıktı. Çatışmada işçi önderi Şerif Aygül öldürüldü Haziran 1970 Sınıf mücadelesinde önemli görevler üstlenen DİSK i etkisizleştirmek için sendikalar kanunu AP ve CHP tarafından değiştirildi. DİSK, kanun çıkmadan önce meclisi uyardı, 14 Haziran da metal fabrikalarının işçi temsilcileri Maden İş Sendikası nda toplanıp durumu değerlendirdiler ve eylem kararı aldılar. 15 Haziran sabahı eylem başladı, metal işçilerini öncülük ettiği kalkışmaya başka sektörlerden işçiler de katıldı, iki gün süren ayaklanma Türkiye işçi sınıfı tarihinin en büyük kalkışması oldu. İstanbul da Anadolu yakasıyla Avrupa yakasındaki işçilerin buluşmaması için vapur seferleri iptal edildi, köprüler kapatıldı. Patronların bazıları soluğu havaalanlarında aldılar. 16 Haziran da Kadıköy Yoğurtçu Parkı nda çıkan çatışmada 3 işçi öldü. DGM direnişi Birinci MC Hükümeti nin Devlet Güvenlik Mahkemeleri ni (DGM) yeniden kurmak istemesi üzerine DİSK eylem kararı aldı, 16 Eylül 1976 da on binlerce işçi fabrikalarda direnişe geçti, metal işçileri bu eylemlerin de öncüsüydü. Faşizme ihtar eylemleri 16 Mart ta İstanbul Üniversitesi nde faşistler tarafından devrimci öğrencilere atılan bomba sonucu 7 öğrenci öldü. Bunun üzerine DİSK 20 Mart ta faşizme ihtar eylemlerini gerçekleştirdi. Metal işçileri bu eylemlerin de öncüsü oldu. DGM direnişi başarılı geçti amacına ulaştı ancak bunun sonucunda metal fabrikalarında 1000 i aşkın öncü işçi işten çıkarıldı arasında yapılan kitlesel 1 Mayıs kutlamalarında da metal işçileri yerini aldı. 22 Temmuz 1980 de Maden İş Sendikası Genel Başkanı Kemal Türkler sabah evinden çıkarken faşistler tarafında öldürüldü, yapılan cenaze törenine binlerce metal işçisi iş bırakarak katıldı. NETAŞ grevi 12 Eylül 1980 faşist darbesi DİSK e bağlı sendikaları kapattı, bunun üzerine Maden İş Sendikası nın üyeleri bağımsız Otomobil İş Sendikası nda örgütlendiler. Darbeden sonra iş ve sendika yasalarında yapılan değişiklerle işçi sınıfı mücadelesi baskı altına alınmış grev imkansız hale getirilmişti. 18 Kasım 1986 da Otomobil iş NE- TAŞ ta greve başladı, grev çok büyük ses getirdi. 12 Eylül faşizmi döneminde 3500 ye yakın işçinin çalıştığı bir fabrikada grevin olması önemliydi. 93 gün süren grev başarı ile sonuçlandı. 89 Bahar eylemleri sonucu yükselen sınıf mücadelesinde metal işçileri de yerini aldı grup toplu sözleşmesi görüşmelerinde Otomobil İş sendikasını kararlı tutumu sonucu metal iş kolunda 27 Aralık 1990 da grevler başladı. 32 gün sonra devlet 1. Körfez savaşını bahane ederek grevleri yasaklasa da, grevler başarılı olmuştur. ME-TA Elektronik ITT Schaub Lorenz direnişi Sınıf hareketinin geri çekilmeye başladığı dönemde yaşanan önemli bir deneyimdir de yaklaşık 1500 kişinin çalıştığı fabrika banka borçları nedeniyle iflas ilan etti. Fabrikanın üzerinde bulunan 1., 2. ve 3. derece ipotekler ve işletme rehinleri sonucu işçilerin tazminat ve diğer alacaklarını alamayacakları, fabrikanın bankalar tarafından da haciz edileceği söylenmişti. Bunun üzerine işçiler fabrikayı işgal etti. 62 gün süren işgal sonucu işçiler fabrikaya el koyup kendileri televizyon üretmeye başladılar. Kendileri üretip kendileri satan işçiler çok yüksek tutardaki bütün alacaklarını aldılar. Birleşik Metal İş Sendikası nın kuruluşu 1987 yılında Kale Kilit grevi, 28 ay süren Sace elektrik grevi, 2,5 yıl süren Süper Dizel grevi, Hurma Elektronik grevi de Otomobil-İş Sendikasının örgütlediği mücadelelerdir yılında Otomobil-İş, Çelik-iş ve Özdemir-İş Sendikaları nın birleştirilmesi yönündeki aktif tutum gösteren Otomobil-İş, işkolu sözleşmelerinde ortak teklif, ortak stratejiler ve ortak eylemliliklerin öncülüğünü üstlenmiş, ayrı sendikalarda örgütlü işçilerin ortak çıkarlar temelinde iş ve eylem birliği alışkanlıklarının gelişmesinde etkin bir güç olmuştur yılında DİSK ve bağlı sendikalar, hakkındaki davaların beraatle sonuçlanması üzerine 1992 de yeniden faaliyete geçti yılında yeniden faaliyete geçen Türkiye Maden-İş Sendikası ile T. Otomobil-İş Sendikaları arasında birlik sürecinin tartışıldığı görüşmeler yapıldı. Görüşmeler sonunda 4-5 Eylül 1993 tarihinde iki sendikanın birleşme genel kurullarının toplanmasıyla, birleşik sendika metal işçilerinin iradesi ile tarih sahnesindeki yerini aldı. Sendikanın adı da bu tarihsel adımın önemine uygun biçimde Birleşik Metal İşçileri Sendikası oldu. KEMAL PARLAK

6 6 GÖZLER BİRLEŞİK METAL İŞ in ÜZERİNDE Metal sektöründe devam eden Grup Toplu İş Sözleşmelerinde görüşmelerde sona yaklaşılırken patronların örgütü Metal Sanayicileri Sendikası (MESS), geçen dönemlerde işçilerin elde ettiği hakları tırpanlamaya çalışıyor. Metal sektöründe patronların bu tutumu akıllara sektörde yaşanan daralmanın emekçilerin üzerine yıkılmak mı isteniyor? sorusunu getiriyor. Sektörün en büyük sendikası konumunda olan sarı Türk Metal Sendikası, patronların örgütü olan MESS ile toplu 1 Eylül 2014 tarihinden itibaren devam eden MESS grup toplu iş sözleşmesi Türk Metal ve Çelik İş açısından sona erdi. Geçen ay içerisinde önce Türk Metal, yine bir gece yarısı, yine işçilerden habersiz, sözleşmeyi imzaladı, bir hafta sonrada Çelik İş, onları takip etti. O fabrikalarda çalışan, sözleşmeden haberi olmayan, temsilcisini tanımayan, işçi kardeşlerimize hayırlı uğurlu olsun DEMİYORUZ. Artık uyanın, sorun, araştırın, korkmayın, sen zaten bugüne kadar patrondan hep korktun, sendika senin örgütün, ses çıkar, hakkını ara kardeşim diyoruz. Sözleşme dahilinde olan üç sendikadan geriye kaldı bir tek sendika, Birleşik Metal İş. Yaklaşık üç aydır eylemlilik sürecindeyiz. İşe giriş çıkışlarda alkış-sloganlar, çalıştığımız sanayi bölgelerinde yürüyüşler, yarım saat işe geç girme, mesaiye kalmama, yemek boykotu, vergi dairesi önünde, MESS in önünde basın açıklamaları. Baktığınız zaman bunlar iyi işler. Diğer iki sendikadan çıt çıkmıyorken, bir sendikanın eylem sürecinde olması güzel, ama her dönem bunu yapıyorsan, pek esprisi kalmıyor, farklılık gerekiyor. Bu dönem MESS farklı bir şey yaptı, iki yıllık yapılan sözleşmeyi Türk Metal ile beraber üç yıla çıkardılar, patronların çıkarları doğrultusunda devrim yaptılar. Peki biz, 10,000 Birleşik Metal İşçisi, karşı devrim yapabilecek miyiz? 3 yıllık sözleşmeye evet demek, her iki dönemde bir dönem kaybımızın olması, alınan zamların devlete kesilen vergilerle erimesi, enflasyon dışında zam alınmaması demek, çalışma şartlarından dolayı, mesleki hastalıklara yakalanan metal işçilerinin, istirahat aldıklarında ikramiyelerinin kesilmesinin, kıdem tazminatlarının fona devredilmesinin yolunu açmak demek. Biz işçiler olarak, bu sözleşmeyi kabul etmiyoruz. MESS in, patronların oyununa gelmeyeceğiz. Neden mi? Neredeyse asgari ücretle çalışıyoruz. Ücretler çok düşük. Bu teklifle işçiler arasındaki ücret makası daha da artacak. Uzun çalışma süreleri ve yetersiz dinlenme süreleri ile birlikte, iş kazaları ve meslek hastalıkları da çoğalacak. Bu sebeplerden dolayı metal işçisi sözleşmeyi imzaladı. Sözleşmenin ardından durumu zafer olarak nitelendiren Türk Metal e yer yer işçi tepkileri ortaya çıkarken, Sakarya da Otokar işçileri Türk Metal den istifa etti. 3 YILLIK SÖZLEŞME DAYATILIYOR Bununla birlikte sektörde örgütlü bulunan ve on binden fazla işçiyi Grup Toplu İş Sözleşmesi nde temsilen Birleşik Metal İş bu durumu işçileri satmak olarak yorumladı. Birleşik Metal İş sendikası MESS ile görüşmelerini sürdürürken, sendika için grev süreci başlamış bulunuyor. Sözleşme süreci boyunca ise MESS özellikle işçilerin haklarını budama noktasında yaklaşıyor. MESS in özellikle 3 yıllık sözleşmeyi dayatması işçiler bakımından kabul edilemez olarak görülüyor. Metal sektöründe daha önceki Toplu İş Sözleşmeleri iki yıllık olarak imzalanıyordu. OTOMOTİVDE İHRACAT ARTARKEN YURTİÇİ TALEP AZALIYOR Bu durum akıllara metal ana sanayinde yaşanmakta olan daralmanın bedelinin emekçilere çıkartılacak olmasını getiriyor. Metal ana sektöründe 2013 yılı ve 2014 yılında kapasite kullanım oranları artış gösterirken, özellikle sektörün ana bileşeni konumunda olan otomotiv sanayi ihracat rekorları kırdı. Türkiye de ihracatın temelini oluşturan GREV istiyor. Bu kapitalist düzende, sermayeye çalışırken, fabrikaları büyütürken, işçiler olarak en azından kazanılan haklarımızı yedirtmek istemiyoruz. Her türlü bedeli ödemeye hazırız. O gücü, cesareti, kararlılığı kendimizde görüyoruz. Ücretler de tabiî ki çok önemli. Fakat şu an, iki yılda bir yapılan bu sözleşmenin, üç yıla çıkarılmasını, başlı başına bir grev sebebi olarak görüyoruz ve başka bir yöntemle çözüleceğine inanmıyoruz. Kemal Türkler in sözünü anımsayalım: BURJUVAZİ BİZİ KAVGAYA otomotiv sanayi 2014 yılında 22 milyar dolarlık ihracat geliştirirken, bunun 2015 yılında artış kaydetmesi bekleniyor. Öte yandan, otomotiv sanayi dış talep bazlı artış sağlarken, iç talepteki azalış sektörün canını sıkıyor. Yurtiçi talepleri bu yıl yüzde 4 civarında azalırken, 2015 in aynı şekilde zor geçeceği düşünülüyor. ÇELİK SEKTÖRÜNDE İHRACAT YÜZDE 4,3 KÜÇÜLDÜ Sektörün diğer ana bileşeni çelik imalatı ve ihracatında da problem yaşanıyor yılında geçen yıla oranla çelik ihracatı değer bakımından yüzde 4,3 ve miktar bakımından yüzde 4,5 oranında azalma gösterdi. Çelik İhracatçıları Birliği (ÇİB) Başkanı Namık Ekinci 2015 yılının daha iyi geçmesini umut ettiklerini belirtirken, özellikle Ortadoğu da ve Rusya da yaşananların ihracat konusunda gerilimler yarattığı ifade ediliyor. DAVET ETTİ, DAVETLERİ KABULÜMÜZDÜR. Ve işçi sınıfı tarihinde hafızalara kazınmış KAVEL GREVİ ni, ikramiyelerinin eksik ödenmesinden dolayı, grev yasağı sürerken, Maden İş sendikasına üye işçilerin, Kavel kablo fabrikasında, 35 gün kanunsuz grev yaptıklarını da hatırlayalım. Bu sendikanın geçmişinde mücadele, direniş, grev vardır. Bu gelenek artarak devam edecektir, bize yakışacak olan budur. DİSK BİRLEŞİK METAL İŞ SENDİKASI İŞÇİ TEMSİLCİSİ ELİF KOÇCAN SCHNEİDER ELECTRİC(İZMİR) MESS işçileri krizden ötürü mü sıkıştırıyor? Çelik sektörünün özellikle Çin den yapılan ithalat girdilerinden ötürü ihracatta bir düşüş yaşıyor. Türk sanayi ithal çelik girdileri ile yaşamayaz vurgusu yapılırken, sektörün patronları hükümetten teşvik bekliyor.bununla birlikte ihracatta özellikle üretim maliyetleri konusunda sıkıntı yaşayan ve düşük -orta teknoloji ürünlerinin ağırlık kazandığı sektörde emek maliyetlerinin azaltılması önem kazanıyor. METAL SEKTÖRÜNDE ÜCRET ARTIŞLARI DÜŞÜK Diğer yandan yapılan araştırmalar sektörde geçtiğimiz yıl metal işçisinin düşük ücret artışlarına tabi olduğunu gösteriyor yılı ücret artışları raporuna göre metal sektörünün alt bileşenlerinin tamamında ücretlerin artışı ortalama artışlarının altında kaldı. Genel ortalamaya göre 2014 yılında ücretlerin artışları yüzde 6,8 ile sınırlı kaldı. Demir-çelik sektöründe ücretler yüzde 6,6 civarında artış gösterirken, otomotivde yüzde 6,4 civarında artış gösterdi. Dayanıklı tüketim sektöründe de yüzde 6,5 civarında ücretler artış gösterdi. Enflasyonun yüzde 8,7 olduğu düşünülürse, 2014 te metal işçisinin ücretleri gerilemiş oldu. Patronlar daha fazla kazanırken, işçiler bundan pay alamadı.

7 7 Sınıfın, genç kuşakların enerjisine ihtiyacı var MESS süreci, metal işçisini sürece hazırlamak bakımından atılmış son derece önemli bir adımdır. Özellikle sarı sendika yönetimlerinin süreci sürüncemeye bırakan ve hasır altı etmeye çalışan tutumları karşısında sendikamızın söz ve karar sahibi olması son derece önemlidir. Zira böylelikle her şeyden önce MESS e ve sendika bürokratlarına meydanın boş olmadığı gösterilmiş olacaktır. Örgütlü-örgütsüz, TİS kapsamında ya da değil onlarca metal işçisi yan yana gelerek toplu sözleşme süreci konusunda tartışmış, fikir üretmiş ve mücadele etme kararlılığını göstermiştir. Hedeflerimizden biri de metal işçilerini TİS sürecini kazanmak üzere örgütlenme ve mücadele konusunda bilinçlendirmek ve silahlandırmaktır. Metal işçilerinin geniş bölümlerini sistematik biçimde eğitmeli, mücadeleye hazırlamalıyız. Zira taleplerin içeriği mücadelenin gerilimini ve eksenini belirlemelidir. Taleplerin belirlenme yöntemi ise metal işçisinin sürece aktif biçimde katılımı açısından özel bir önem taşımaktadır. Dolayısıyla bu dönemin müdahalesinin temel hedefi, bu yönde gerekli adımları atabilmektir. Yani bir yandan metal işçisinin haklı ve meşru taleplerini belirlemek ve bu talepleri metal işçilerine sahiplendirmektir. Diğer yandan bunu taban örgütlenmelerinin oluşturulması görevi ile bir arada ele almaktır. Son olarak metal işçilerinin taleplerini, hem sarı sendika bürokratlarına dayatacak, hem de MESS i zorlayacak bir mücadele hattı örgütlenmelidir. Sınıfın genç kuşakların enerjisine ve inisiyatifine ihtiyacı vardır. İşçi arkadaşlarımız artık enflasyona dayalı bir sözleşmenin ve üç yıllık TİS in reel ücretleri gerileteceğinin farkındadır. Bir grev süreci olacaksa tüm fabrikalarda toplu halde başlatılmalı. Sendikanın işçilerle açık açık konuşması gerekiyor. Grevlerin maddi yükünü çekemeyiz gibi bir söylemle belirsizliğe, güvensizliğe iten bir yaklaşım içinde olunmamalı. Belki aylarca sürecek, belki parasız kalacağız denebilmeli açık açık. Ama bu durumda da olsa devam etmek başarıldığında farklı bir mücadele çizgisinin bizi beklediği konuşulmalı. Metal işçisi greve gidiyor Bir diğer konu ise, bir bütün olarak sermayenin işçi sınıfına yönelik kapsamlı saldırı hazırlığıdır. Kıdem tazminatlarının gaspı ve esnek çalışmanın önündeki tüm engelleri kaldırmak anlamına gelen part-time çalışması ve özel istihdam büroları gibi uygulamaların önünün açılması gibi maddeleri olan bu saldırı programını önümüzdeki dönemde gündeme taşınacağı görülmektedir. Her bir maddesi dahi grev nedeni olan bu saldırı programını göğüsleyecek bir mücadele için şimdiden harekete geçmek ve hazırlanmak durumundayız. Bu bilinçle, saldırı programına karşı mücadeleyi örgütlemeyi temel bir görev saymaktayız.özellikle bu saldırı programının TİS sürecindeki temel çatışma başlıklarıyla da örtüştüğü gerçeğinden hareketle, bu saldırıya karşı mücadele ile TİS sürecinde MESS e karşı mücadeleyi birleştirmeliyiz yılından metal işçilerinin beklentileri fazladır. - Enflasyona dayalı bir TİS düzenini asla kabul etmiyoruz. - Çalışma koşullarının daha da iyileştirilmesi gerekiyor. - İşyerlerinde psikolojik baskının ortadan kaldırılması, - İşyerlerinde zaman etüdlerinin (PERFORMANS) doğru yapılması, - Dayatmacı bir toplu sözleşme düzeninden kurtulmak, - Çalışma saatlerinin düşürülmesi, - Vergi dilimlerinin % 15 ile sınırlandırılması, - Sendikanın iş güvenliği uzmanı ile beraber hareket edip gerçekten uzman kişilerle çalışılması gerekmektedir. DİSK BMİS İŞYERİ BAŞ TEMSİLCİSİ ÜMİT ASLANER DELPHI (İZMİR) yapılan toplantıda ele alınan başlıklar ise şu şekilde: Mücadele kesinlikle toplu verilecek, hiçbir şekilde işyeri bazında pazarlık yapılmayacak. Herkes greve hazır hale gelecek ve greve çıkacak. Olası grev oylamalarına karşı her türlü tedbir önceden alınacak. Hedef MESS dayatmalarını geriletmektir. Grev zamanlaması genel yönetim kurulu tarafından yapılacaktır dönemi MESS grup toplu iş sözleşme görüşmelerinde gelinen aşamayı değerlendirmek üzere, 10 Ocak 2015 tarihinde İstanbul da Birleşik Metal-İş Sendikası Merkez TİS Kurulu toplandı. Toplantıda alınan karar, metal işçilerinin yaşam standardını yükseltmeyen ve düşük ücret sistemini 3 yıllık sözleşme ile kalıcılaştırmayı hedefleyen sermayenin dayatmalarına karşı bedeli ne olursa olsun direnmek yönünde oldu. İşçi sınıfının elindeki en güçlü silah olan grev 2015 yılının ilk günlerinde metal sektöründe gündeme gelmiş durumda. TİS sürecinde eylemlerle, uyarı ve yemek boykotlarıyla tavrını ortaya koyan metal işçileri grev konusunda da ısrarcı. Ağustos ayı itibariyle başlayan grup toplu iş sözleşme görüşmelerinde MESS in önerdiği ücret zammı yöntemine, kıdem ve ihbar tazminatlarında toplu sözleşmedeki hakların yasa düzeyine geriletilmesine, devamlılık primlerinin kaldırılmasına, deneme süresi adı altında güvencesiz çalışma süresinin 4 aya çıkarılmasına ve esnek çalışma düzenin dayatılmasına karşı Birleşik Metal-İş TİS sürecini, görüşmelerin başından itibaren gerçekleştirdiği fiili kitlesel eylemlerle sokağa taşımıştı. TİS süreci resmi arabulucunun tuttuğu raporu taraflara göndermesinin ardından Aralık ayının son haftası itibari ile 60 günlük grev süresi başladı. Merkez TİS Kurulu üyeleri ile Tüm komiteler, grev komitesi olarak yeniden düzenlenecek ve gece gündüz faaliyet yürüteceklerdir. Komitelerin grev eğitimleri hızlıca başlatılacaktır. Zorunlu giderler dışında, sendika yönetici ve çalışanlarının ücret ve maaş ödemeleri ve diğer giderler grev sonuçlanıncaya kadar kesilecektir. Uluslararası sendikal dayanışma hızla devreye sokulacaktır yılına MESS e karşı mücadeleyle giren metal işçileri grev ile birlikte mücadelelerini daha da büyüteceklerdir.

8 Sınıf, tavrını koymalıdır; sermayeye, patronlara ve her türlü hak gaspına karşı, işçi ve emekçilerin insanca yaşam mücadelesinden yana! Sınıf, tavrını koymalıdır; kapitalizme ve emperyalizme karşı, bağımsızlıktan, laiklikten, kamuculuktan, yurtseverlikten yana! Sınıf, tavrını koymalıdır; yandaş, düzen içi, sarı ve işbirlikçi sendikalara karşı, işçi ve emekçiden yana, koltuk için değil mücadele eden sendikacılardan yana! Sınıf Tavrı nın ilkelerinden İnsanlık eşit ve özgür bir dünyaya, sınıfların, sömürünün ve baskının olmadığı bir düzenle ulaşabilir. İnsanlığın özgürlük talebi, eşitlik mücadelesi yükseltilmeden gerçekleştirilemez. Sömürü bir insanlık suçudur. Sömürünün kaynağı olan üretim araçlarının özel mülkiyetinin ortadan kaldırılmasından, yani kapitalizmin yıkılmasından ve yerine sosyalizmin kurulmasından yanayız. Bugün içinde yaşadığımız çağda emek ve sermaye arasındaki çelişki temel çelişkidir. Bu çelişkinin emek lehine çözülmesi tek gerçek kurtuluştur. Kapitalist sömürüyü hafifletmek adına emek ile sermaye arasındaki işbirliği arayışları yanlıştır ve kapitalizmin sürdürülmesine hizmet eder. Sınıflara bölünmüş kapitalist toplumsal düzende eşitlik mümkün değildir. Sermaye sınıfının iktidarda bulunduğu bu toplumsal düzende özgürlük yoktur, böyle bir düzende demokrasi ve özgürlük yalnızca sermaye için vardır. Sermayenin iktidarından emekçiler için baskıdan başka bir şey çıkmaz! Emekçilerin kurtuluşu için yeni bir emekçi cumhuriyetinin kurulmasından yanayız. İşçilerin ve emekçilerin eşitlikçi ve özgürlükçü cumhuriyeti sosyalist bir cumhuriyet olmalıdır. Sınıf Tavrı Neleri Savunur?. İnsanca bir yaşam için gerekli olan beslenme, barınma, ulaşım, sağlık ve eğitim gibi temel ihtiyaçlar ücretsiz olarak karşılanmalıdır. Günlük çalışma süresi 7,5 saat ile sınırlanmalıdır. Günlük çalışma süresinin azaltılması, istihdamı artırma ve işsizlikle mücadelede etkin bir politika olarak kullanılmalıdır. Fazla mesai, hafta sonu ve öğle arası çalışma gibi uygulamalar durdurulmalıdır. Her emekçinin haftada en az iki gün dinlenme hakkı vardır. Eşit işe eşit ücret ödenmelidir. Aynı işi yapan emekçilerin ücret ve sosyal hakları arasındaki ayrım ortadan kaldırılmalıdır. Çalışma özgürlüğü, en temel insan haklarının başında gelmektedir. Bu özgürlüğün gereği olan istihdamın güvence altına alınması kamusal bir sorumluluk olarak düzenlenmelidir. Emekçilerin çalışma hakkı, emeklilik hakkını elde edene kadar yasal güvenceye kavuşturulmalıdır. Kıdem ve ihbar tazminatı gibi hakları korunmalıdır. Bütün çalışanlar sigortalı olmalıdır. Sigortasız işçi çalıştırmak suç sayılmalı, yaptırımlar ve denetimler artırılmalıdır. Güvencesiz çalışma koşullarını yaygınlaştıran her tür esneklik uygulaması yasaklanmalıdır. Emeklilik için yaş kriteri ortadan kaldırılmalıdır. Erkeklerde 5000, kadınlarda 4500 işgünü çalışanlara emeklilik hakkı tanınmalıdır. Angarya yasaklanmalıdır. Çalışma koşulları toplu sözleşme ile belirlenmelidir. Toplu sözleşme özgürlüğü önündeki her tür yasak ve kısıtlama ortadan kaldırılmalıdır.. İşçi sağlığı ve iş güvenliği için alınması gereken önlemlere her koşulda eksiksiz uyulmalıdır. Gereken tedbirlerin kapsamı oluşturulurken işkolu ve işin niteliği ile işçinin yaş, cinsiyet, ebeveynlik gibi öznel durumları göz önünde bulundurulmalıdır. Sözleşmeli ve geçici istihdam, esnek çalışma, kiralık çalışma gibi uygulamalarla taşeronluk sistemi sona erdirilmelidir. İşçi ve emekçilerin çalışma koşulları ve çalışma ortamı insana yaraşır standartlarda olmalıdır. 50 ve üzerinde işçi çalıştırılan yerlerde kreş zorunlu olmalı, kadın işçiler için doğum ve süt izinleri eksiksiz ve yasalara uygun olarak kullandırılmalıdır. Ücretli annelik izni 1 yıl olmalı, babalar için de 6 aylık ücretli izin sağlanmalıdır. Ücretler, insanca yaşam koşullarını sağlayacak seviyede olmalıdır. Asgari ücret, işçinin ve ailesinin yoksulluk sınırının üzerinde yaşamasını garanti altına alacak seviyede belirlenmelidir. Asgari ücret tespit görüşmeleri demokratik ve kamuoyuna açık olarak yürütülmelidir. Asgari ücret tespit kararları, yargı denetimine açık olmalıdır. Çocuk işçi çalıştırılması yasaklanmalıdır. İşçi sınıfının ve sendikal örgütlenmenin önündeki bütün yasal/fiili engeller kaldırılmalıdır. Sendikal örgütlenmenin önündeki işkolu, işyeri gibi her tür baraj kaldırılmalıdır. Sendika seçme özgürlüğü teminat altına alınmalıdır. Sendikaların toplu sözleşme yapmak için işyerlerindeki çoğunluk tespitinde, bakanlık onayı değil, işyerlerinde gizli oy açık sayım yoluyla yapılacak referandum belirleyici olmalıdır. Sendikal örgütlenme ve toplu iş sözleşmesi hakkının olmazsa olmaz ön koşulu, grev hakkının özgürce kullanılabilmesidir. Her türlü grev yasağı kaldırılmalıdır. Dayanışma grevi, siyasi grev, genel grev gibi uygulamaların önündeki her tür yasal/fiili engelleme kaldırılmalıdır. Lokavt ve sendikalaşma karşıtı bir şantaj unsuru olarak kullanılan toplu işten çıkarma yasaklanmalıdır. İşkolu esasına dayalı sendikacılığın yanı sıra işyeri esasına dayalı sendikacılık da serbest bırakılmalıdır. Sendikaların birlik ve federasyon gibi üst örgütlenmeler oluşturmaları önündeki kısıtlamalar kaldırılmalıdır. İşçilerin sendikalara üyelik önündeki engeller kaldırılmalı, emekçilerin örgütlenmesinde tam özgürlük sağlanmalıdır. Sendika üyeliği için işçinin beyanı yeterli sayılmalıdır. Sendika üyeliği önündeki her tür bürokratik düzenleme ve devlet kontrolü kaldırılmalıdır. Bütün sendikalara, örgütlü olduğu işyerlerinde çoğunluğa sahip olma zorunluluğu olmaksızın kendi üyeleri için Toplu İş Sözleşmesi yapma yetkisi verilmelidir. İşçi, memur, kadrolu, sözleşmeli gibi çalışanlar arasındaki ayrımlar ortadan kaldırılmalı, aynı işkolu ya da işyerinde çalışanlar aynı sendikaya üye olabilmelidir. Ayrım yapılmaksızın bütün çalışanların sendikal örgütlenme hakkı yasal güvenceye alınmalıdır. Sendikacılık bir meslek değildir. Sendikaların yönetiminde yer alanların iki dönemden fazla aynı görevde bulunmaları engellenmelidir. Profesyonel sendikacıların ücretleri, sektördeki ortalama ücret düzeyinin üzerinde olmamalıdır. Sendikaların siyaset yapması önündeki engeller kaldırılmalıdır.