T.C. Resmî Gazete. Kuruluş Tarihi : ( 7 Teşrinievvel 1336 ) 7 Ekim Temmuz 1987 PERŞEMBE. Bakanlar Kurulu Kararı

Transkript

1 T.C. Resmî Gazete Kuruluş Tarihi : ( 7 Teşrinievvel 1336 ) 7 Ekim 1920 Yönetim ve yazı işleri için Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğüne başvurulur. 2 Temmuz 1987 PERŞEMBE Sayı : YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ Karar Sayısı : 87/11874 Bakanlar Kurulu Kararı Ekli listede kimlikleri yazılı 134 kişiye Türk vatandaşlığından çıkma izni verilmesi; İçişleri Bakanlığı'nın 15/6/1987 tarihli ve sayılı yazısı üzerine, 403 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanunu'nun 20 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu'nca 16/6/1987 tarihinde kararlaştırılmıştır. T. ÖZAL Başbakan Kenan EVREN Cumhurbaşkanı İ. K. ERDEM Devlet Bak.-Başbakan Yrd. K. OKSAY Devlet Bakanı H. C. GÜZEL Devlet Bakanı M. v. DİNÇERLER Devlet Bakanı A. TENEKECİ Devlet Bakanı M. T. TİTİZ Devlet Bakanı A. KARA EVLİ Devlet Bakanı A. BOZER Devlet Bakanı M. O. SUNGURLU Adalet Bakanı Z. YAVUZTÜRK Millî Savunma Bakanı Y. AKBULUT İçişleri Bakanı V. HALEFOĞLU Dışişleri Bakanı A. K. ALPTEMOÇİN Maliye ve Gümrük Bakanı M. EMİROĞLU Milli Eğt. Genç. ve Spor Bak. i. S. GİRAY Bayındırlık ve İskan Bak. M. KALEMLİ Sağ. ve Sos. Yard. Bak. V. ATASOY Ulaştırma Bakanı H. C. ARAL Sanayi ve Ticaret Bakanı H. H. DOĞAN Tarım Orman ve Köyişleri Bakanı S. N. TÜREL Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı M. M. TAŞÇIOĞLU Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı A. M. YILMAZ Kültür ve Turizm Bakanı Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa : 1 Resmî Gazete Kodu : Resmî Gazete Fihristi 64. Sayfadadır.

2 Sayfa : 2 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : TÜRK VATANDAŞLIĞINDAN ÇIKMA İZİN LİSTESİ Kanun ve Madde No : 403/20 Liste No : 1 Sıra Doğum Nüfusta Kayıtlı No. Soyadı ve Adı Baba Adı Tarihi Olduğu Yer 1 Doğramacı Faruk Hüsamettin 1943 Ankara 2 Doğramacı Fatma Nermin Mehmet Alî 1945 Ankara 3 Cengiz Şuşi Melki 1949 Mardin 4 Cengiz Gelo Hapsuno 1950 Mardin 5 Özgün Hava Yusuf 1963 Mardin 6 Dağlıoğlu Deud Abdullah 1941 Hatay 7 Dağlıoğlu Rimi Abdullah 1951 Hatay 8 Çakıcı İşmuni Yakup 1932 Mardin 9 Beştepe Bedros Arşak 1966 İstanbul 10 Gülten Hatune İsa 1956 Mardin 11 Cansu Şemun Şabo 1943 Mardin 12 Cansu Fehime Sefer 1950 Mardin 13 Kodak Anagül Ohanes 1931 Elazığ 14 Kodak Ani Zakar 1966 Elazığ 15 Öğretmen Sevim Ali 1958 Konya 16 Öğretmen Mustafa Mahmut 1956 Konya 17 Selbeck Fatma Reşit 1957 Elazığ 18 Torhunoğlu Yertvart Aram 1931 Kayseri 19 Torhunoğlu Anayis Abraham 1946 Kayseri 20 Rolli Ceyhan Veli 1946 Manisa 21 Harahci Beatrice Emir Hüseyin 1955 İstanbul 22 Akkurt Suat Şabo 1966 Mardin 23 Akan Naile Fatrus 1962 Mardin 24 Demir Yusuf Paguz 1929 Mardin 25 Demir Şeydi Şemun 1335 Mardin 26 Dizer Halim Abdurrahman 1952 İstanbul 27 Geçergün Gençer Abdülkerim 1932 İzmir 28 Dipci Ayşe Gaye Sedat 1960 İstanbul 29 Doğanoğlu Bülent Mustafa Nafiz 1949 Ankara 30 Taraygil Günçay Petra Abdulkadir 1964 İstanbul 31 Eröz Sadullah Ahmet Ahmet 1930 İstanbul 32 Kebabçı İsmail Abdulvahap 1947 Tokat 33 Ünal Nafiz Hacı 1941 Yozgat 34 Gürkan Uğur Ali 1945 Çankırı 35 Atak Mehmet Halil İbrahim 1954 Kütahya 36 Deniz Garibe Abdullah 1961 Mardin 37 Tunç Miri Aziz 1963 Mardin 38 Maeter Ayşe İlyas 1965 Samsun 39 Kızılgöz Şehriban Ali Haydar 1961 Sivas 40 Burgu Yılmaz Enver 1936 İstanbul 41 Müller Yasemin Mustafa Esen 1960 İstanbul 42 Geyik Reşit Hanifi 1955 Hatay 43 Geyik Aynur Yaşar 1959 Hatay Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa 2

3 2 Temmuz 1987 Sayı : RESMİ GAZETE Sayfa : 3 Sıra Doğum Nüfusta Kayıtlı No. Soyadı ve Adı Baba Adı Tarihi Olduğu Yer 44 Berk Mehmet Adnan Ömer Feridun 1949 İstanbul 45 Civre Varet Jak Albert 1936 İstanbul 46 Dilek Bayhan Faik 1952 Zonguldak 47 İpek Lema İbrahim 1957 Mardin 48 Aykaz Zero Pito 1933 Siirt 49 Aykaz Zabıl Cemil 1968 Siirt 50 Palalı Osman Hacı 1957 Şanlıurfa 51 Kurt Sadettin Sefer 1947 Zonguldak 52 Demirdağ Şemun Melki 1951 Mardin 53 Demir dağ Masi Gevriye 1952 Mardin 54 Altunkaynak Enver Habib 1948 Mardin 55 Yıldız Bessi Musa 1951 Mardin 56 Erimez Erdem Hüsnü 1949 Aydın 57 Cengel Jak Yılmaz 1950 Tekirdağ 58 Patzak (Kaya) Nuvart Avadıs 1935 İstanbul 59 Alptekin Cozifin Melki 1961 Mardin 60 Gördü Hülya İbrahim 1949 Çanakkale 61 Baykal Nizamettin Muharrem 1950 Konya 62 Eygi Mehmet Senan Abdulkerim 1935 Mardin 63 Herling (Sarıyer) Nimet Ahmet İhsan 1938 Konya 64 Acemyan Hayguhi Muşeh 1966 İstanbul 65 Küçükdağ Yakup Haydo 1948 Mardin 66 Küçükdağ Yıldız İskender 1954 Mardin 67 Araz Emel Musa 1943 Mardin 68 Araz İstafyan Hanna 1941 Mardin 69 Araz Rena İstafyan 1969 Mardin 70 Akkurt Halit İlker Halil 1952 Eskişehir 71 Uz Mahmut Mehmet 1933 Yozgat 72 Savcı Halil Mustafa 1933 Hatay 73 Savran Leyla Ali 1968 Sakarya 74 Ertan İsmet İbrahim Mehmet Can 1959 Çanakkale 75 Mıhcı Kadriye Remzi 1951 İstanbul 76 Mıhcı Oktay Kadri 1945 İstanbul 77 Alan Atiya Yusuf 1951 Mardin 78 Alan Muşe Gelo 1946 Mardin 79 Aktan Melek Fatrus 1949 Mardin 80 Aktan Feride Süleyman 1952 Mardin 81 Kara Ali Ahmet 1952 Sivas 82 Bektaş Halil Mehmet 1949 Trabzon 83 Yeşiltepe Mustafa Yusuf 1940 Tunceli 84 Aslan Hane Hanun 1957 Mardin 85 Polat Yusuf Mustafa Kemal 1948 Şanlıurfa 86 Ataman Mustafa Faruk 1953 Trabzon 87 Niş Dinç Zeki 1953 Sakarya 88 Yalçın Ahmet Salih Ramazan 1956 Denizli 89 Yiğit Mustafa Osman 1954 Kırşehir 90 Adsay Fahrettin Ömer 1956 Mardin 91 Altayakman Savaş Ahmet 1941 İstanbul 92 Timur Desiree Mustafa 1964 Zonguldak 93 Cambey Mustafa İbrahim İzzet 1937 Şanlıurfa Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa 3

4 Sayfa : 4 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : Sıra Doğum Nüfusta Kayıtlı No. Soyadı ve Adı Baba Adı Tarihi Olduğu Yer 94 Cambey Fatma Ahmet 1946 Şanlıurfa 95 Cambey Aliye Mustafa 1966 Şanlıurfa 96 Keller Sibel Elizabeth Randal Shaffer 1959 İzmir 97 Borbor Lütfi Gökhan Mehmet Safaettin 1935 İstanbul 98 Damaroğlu Bayram Osman 1945 Çorum 99 Damaroğlu Aysel Lütfi 1947 Çorum 100 Eviç Füsun Ahmet Nihat 1965 İstanbul 101 Ünver Nuh Ömer 1939 Yozgat 102 Kısmetli Ali Ceylani Mehmet Aslan 1956 Denizli 103 Dalkıran Fatma Hamo 1963 Adana 104 Urcan Mehmet Mustafa 1961 Elazığ 105 Kasapoğlu Naciye Hanna 1952 Hatay 106 Kasapoğlu Mihail Abdullah 1946 Hatay 107 Aydın Muhlise Hamdi 1964 Konya 108 Ay Fatrus İsa 1938 Mardin 109 Ay Seydi Savmi 1938 Mardin 110 Bakırcı Zenur Haşim 1937 İstanbul 111 Janecek (Arslan) Fatma Rıza 1951 Diyarbakır 112 Karaaslan Hacı Kamo 1954 Malatya 113 Karaaslan Hatice İbrahim 1958 Malatya 114 Faal Meryem Musa 1964 Mardin 115 Gümüşel Leman Süleyman 1949 Mardin 116 Gümüşel Yusuf Habib 1955 Mardin 117 Akyol Sitto Abi 1336 Mardin 118 Çakıcı Firyal Selim 1966 Mardin 119 Tanklay Canan Erdoğan 1966 İçel 120 Ksingakis Afroditi Gavriel 1959 İstanbul 121 Saroyan Harman Agop 1951 İstanbul 122 Kalaç Mehmet Turgut Mehmet Muammer 1949 İstanbul 123 Hekimoğlu Apraham Atam 1944 İstanbul 124 Hekimoğlu Nadya Torkom 1949 İstanbul 125 Daş Türkiye Lahdo 1968 Mardin 126 Daş Lahdo Saliba 1949 Mardin 127 Daş Hatuni İbrahim 1950 Mardin 128 Erdem Lale Safiye Altay 1968 İstanbul 129 Dizbay Hasan Ahmet 1952 İzmir 130 Çilingir Mehmet Tayfun Ahmet 1950 Bursa 131 Çilingir Hülya Mustafa Hikmet 1953 Bursa 132 Öztürk Selami Hüseyin 1949 Ordu 133 Belge Naif Bedran 1945 Hatay 134 Belge Asiye Beşir 1950 Hatay Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa : 4

5 2 Temmuz 1987 Sayı : RESMÎ GAZETE Sayfa : 5 Milli Savunma Bakanlığından : Karar Sayısı : 87/33616 Atama Kararlan 1 Bu kararda kimlikleri yazılı (4) subay üye ile (7) hâkim subayın, karşılarında gösterilen görev yerlerine atanmaları 1402 Sayılı Sıkıyönetim Kanununun 11/4, 11/6, 23 ve 357 Sayılı Askeri Hâkimler Kanununun 16 ncı maddeleri uyarınca uygun görülmüştür. 2 Bu kararı Milli Savunma Bakanı yürütür. T. ÖZAL Başbakan 29 Haziran 1987 Z. YA VUZTÜRK Milli Savunma Bakanı Kenan EVREN CUMHURBAŞKANI 1 nci Or. K. Synt. (2) No.lu As. Mah. Sb. Üyeliğinden, P. Alb., H. Cahil YAZICI, ILGAZ, , 30/8/1984, Asıl görev yeri olan Hrp. Ak. K. Basımevi Md.Iüğüne. 3 ncü Or. K. Synt. (1) No.lu As. Mah. Sb. Üyeliğinden, P. Alb., M. Kemal ŞERBET- ÇİOĞLU, K. MARAŞ, , 30/8/1985, Asıl görev yeri olan 3 ncü Or. K. Loj. Bşk. Em. 3 ncü Or. Hrk. Bşk. Pl. ve Hrk. Ş. G-3 Hv. Sb.lığından, Kr. Plt. Alb., Besim TOLU- NAY, ANTALYA, 961-Top-133, 30/8/1985, Asıl görev yeri ile ilişiği saklı kalmak koşulu ile 3 ncü Or. K. Synt. (1) No.lu As. Mah. Sb. Üyeliğine. 7 nci Kor. ve Synt. (1) No.lu As. Mah. Sb. Üyeliğinden, Mu. Bnb., t. Hakkı DENİZ- MEN, ANKARA, , 30/8/1985, Asıl görev yeri olan 7 nci Kor. K.Mu. Tb. Hrk. Eğt. Sb.lığına. 3 ncü Or. K. Synt. As. Sav. lığından, Hâk. Bnb., Çetin ARKAYA, GÜMÜŞHANE, 970-Yd-1, 30/8/1981, Asıl görev yeri olan 1 nci Or. K. Yrd. As. Savcılığına. 3 ncü Or. K. As. Savcılığından, Hâk. Bnb., Hasan TÜYSÜZOĞLU, GÖRELE, 973-Yd-10, 30/8/1986, Asıl görev yeri ile ilişiği saklı kalmak koşulu ile 3 ncü Or. K. Synt. As. Savcılığına. 3 ncü Or. K. Synt. (1) No.lu As. Mah. Hâkimliğinden, Hâk. Yzb. Günbay SERT, KAY- SERİ, 973-Yd-ll, 30/8/1981, Asıl görev yeri olan 3 ncü Kor. K. As. Mah. Hâkimliğine. 6 ncı Kor. K. lığı Yrd. As. Savcılığından, Hâk. Yzb., A. Akif VURUCU, HATAY, 976-P-9, 30/8/1985, Asıl görev yeri ile ilişiği saklı kalmak koşulu ile 6 ncı Kor. K. Synt. Yrd. As. Savcılığına. 7 ncı Kor. K. Yrd. As. Savcılığından, Hâk. Yzb., Hasan DENGİZ, GERZE, 976-Per-2, 30/8/1985, Asıl görev yeri ile ilişiği saklı kalmak koşulu ile 7 ncı Kor. ve Synt. K. Synt. (1) No.lu As. Mah. Hâkimliğine. 6 ncı Kor. K. Synt. (1) No.lu As. Mah. Hâkimliğinden, Hâk. Yzb., Erdem GÜNDÜZ, ELAZIĞ, 979-Yd-10, 30/8/1985, Asıl görev yeri olan 21 nci Snr. J. Tuğ. K. As. Mah. Hâkimliğine. 3 ncü Or. K. As. Mah. Hâkimliğinden, Hâk, Yzb., M. Sadık LİMAN, BAKIRKÖY, 979-Yd-ll, 30/8/1985, Asıl görev yeri ile ilişiği saklı kalmak koşulu ile 3 ncü Or. K. Synt. (1) No.lu As. Mah. Hâkimliğine. Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa : 5

6 Sayfa : 6 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : Ulaştırma Bakanlığından : Karar Sayısı : 87/ Açık bulunan 1 inci derece kadrolu Ek göstergeli Kara Ulaştırması Genel Müdürlüğüne, Kara Ulaştırması Dairesi Başkanı Atilla Tekeoğlu'nun, 657 Sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 68 inci maddesinin (B) bendi ve 76 ıncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 inci maddesi gereğince tayini uygun görülmüştür. 2 Bu kararı Ulaştırma Bakanı yürütür. T. ÖZAL Başbakan 1 Temmuz 1987 v _., Kenan EVREN CUMHURBAŞKANI V. ATASOY Ulaştırma Bakanı Karar Sayısı : 87/ Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ek göstergeli Sivil Havacılık Genel Müdürlüğüne, Sivil Havacılık Dairesi Başkanı İsmet Erüstün'ün, 657 Sayılı Devlet Memurları Kanununun 76 ıncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 inci maddesi gereğince tayini uygun görülmüştür. 2 Bu kararı Ulaştırma Bakanı yürütür. 1 Temmuz 1987 T. ÖZAL V. ATASOY Başbakan Ulaştırma Bakanı Kenan EVREN CUMHURBAŞKANI Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Kararı Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Başkanlığından : Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunun 23/6/1987 gün ve 623 sayılı Kararı ile Danıştay ve Yargıtay Üyeliklerine seçilenlere ait liste; A Danıştay Üyeliklerine Seçilenler : 1 Nurettin Ünal Danıştay Tetkik Hakimi 2 Ahmet Nuri Çolakoğlu Danıştay Savcısı 3 Dalova Sancar Danıştay Tetkik Hakimi B Yargıtay Üyeliklerine Seçilenler : 1 Hasan Hilmi Özdemir Adalet Bakanlığı Müsteşar Yardımcısı 2 Koparan Başal Adalet Başmüfettişi 3 Erol Öcal Adalet Bakanlığı Personel Genel Müdürü 4 Kaya Öztekin Yargıtay Tetkik Hakimi 5 Ahmet Sevgili Yargıtay Tetkik Hakimi 6 Casim Yılmaz Yargıtay Tetkik Hakimi 7 Samia Akbulut Yargıtay Tetkik Hakimi 8 Nedim Turhan Gaziantep Hukuk Hakimi 9 Hüseyin Seyrek Adapazarı Tapulama Hakimi 10 Tufan Algan Adana Hakimi 11 Üzel Kızılkılıç Yargıtay Cumhuriyet Başsavcı Yardımcısı 12 Osman Kadri Keskin Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi Asıl Üyesi 13 Osman Arslan Ankara Hakimi 14 Tahsin Türkçapar Ankara Hukuk Hakimi 15 İbrahim Polat Solak Ankara Hukuk Hakimi Yürütme ve İdare Bölümü Sayfa: 6

7 2 Temmuz 1987 Sayı : RESMÎ GAZETE Sayfa : 7 YARGI BÖLÜMÜ UYUŞMAZLIK MAHKEMESİ KARARLARI Esas No : 1987/38 Karar No : 1987/42 Ceza Bölümü Davacı : K. H. Sanıklar : C. D. ve Ark. ÖZET : Bir bölgede sıkıyönetimin kaldırılmasından sonra; o bölgede kurulu sıkıyönetim askeri mahkemesine acılan davalara, 1402 Sayılı Kanun'un 23. maddesine göre bu mahkemede bakılamıyacağı, keza aynı kanunun 13/b. maddesindeki "bağlantı" koşulunun gerçekleşmemesi halinde de aynı davanın, sıkıyönetimin devam ettiği bölgede kurulu sıkıyönetim askeri mahkemesinde görülemiyeceği hk. KARAR OLAY : Sıkıyönetim Askeri Mahkemesince görülüp sonuçlandırılan ve aybastı davası diye bilinen davadan hükümlü olup, 3216 Sayılı Pişmanlık Yasası'ndan yararlanmak üzere dilekçe ile müracaat eden Y. K.'nın beyanları üzerine Erzurum Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Savcılığı'nca soruşturmaya başlanmış ancak, 19/11/1985 gününden itibaren Erzurum ili ve bölgesinde sıkıyönetim uygulaması kaldırılmış bulunduğundan, Erzurum Sıkıyönetim Askeri Savcılığı'nca, 22/11/1985 gününde, 1985/ sayı ile; askeri savcılığın yetkisizliğine ve suç dosyasının MSB'nin tebliğ uyarınca yetkili Elâzığ 8. Kolordu ve Sıkıyönetim Askeri Savcılığı 'na gönderilmesine karar verilmiştir. Anılan kararın altına not olarak suç dosyasının Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nde görülen Aybastı dava dosyası ile irtibatlı olduğu belirtilmiştir. Elâzığ Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Savcılığı : 18/3/1986 günlü, 1985/272, 1986/43 sayılı iddianame ve koğuşturmaya yer olmadığı kararı ile sanıklardan A.D, C.D, N.M, C.Y, Y.K.'nın TCK.nun 146/3., 173/3. maddelerine göre cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açmış, keza öteki sanıklar AFD, E.K, M.T, H.K, T.K. haklarında; bu sanıklardan bir kısmı için aynı eylemler sebebiyle daha önce kamu davası açılmış olması ve bir kısım sanıklar hakkında ise, kendilerine isnat olunan suçu işlediklerine dair haklarında kamu davası açılmasını haklı gösterecek yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediğinden, koğuşturmaya yer olmadığına karar vermiştir. Elâzığ Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi; 30/4/1986 gününde, 1986/ sayı ile; sanıklardan C.Y, N.M. hakkında Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nde TCK.nun 146/1. maddesinin uygulanması istemi ile açılan bir kamu davasının derdest olduğunun anlaşıldığı, mahkemelerindeki dava dosyasından daha ağırlıklı olan Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'ndeki dosyanın, sanıklar açısından fiili ve organik bağının mevcut bulunduğu ve suç vasfının doğru ve sağlıklı tayin edilebilmesi bakımından mahkemelerindeki bu dosya ile Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'ndeki dosyanın birleştirilmesinin zorunlu görüldüğü, her ne kadar mahal mahkemesinin olumlu görüşü yok ise de, bu iki sanık hakkındaki suç dosyalarının Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nin 1985/61 esasına kayıtlı dosya ile birleştirilmek üzere tefrikine ve mahkemelerinin yetkisizliğine karar vermiştir. Yargı Bölümü Sayfa: 1

8 Sayfa : 8 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : Bilâhare aynı sıkıyönetim komutanlığı askeri mahkemesi bu kez, 21/5/1986 gününde, 1986/ sayı ile; sanıklardan C.D, A.D, ve Y.K.'nın hakkında bu sanıkların, daha önce Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nin 1985/61 esasında yargılandıkları için mahkemelerince birleştirme kararı verilen N.M, ve C.G. adındaki sanıklar hakkında isnat olunan eylemlerle eylemlerinin irtibatlı olması, sanık Y.K.'nın 3216 Sayılı Kanun'dan yararlanmak için verdiği dilekçede, mahal mahkemesi olan Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nce delil durumu itibari ile daha iyi değerlendirme yapılacağının aşikâr olması ve böylece tüm sanıklar ve eylemleri açısından fiili ve organik bağın mevcut olduğu kanaatine varılması nedenleriyle dava dosyasının Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nin 1985/61 esasına kayıtlı dava dosyası ile birleştirilmek üzere mahkemelerinin yetkisizliğine karar vermiştir. Son yetkisizlik kararı ile Erzincan Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'ne gönderilen üç sanık hakkındaki dava dosyası 1 nolu askeri mahkemenin 1986/65 esasına kaydedilmiş ve yapılan yargılama sonunda 31/7/1986 gününde, 1986/65-45 sayı ile; her ne kadar Elâzığ Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nce bu üç sanık hakkındaki davanın mahkemelerinin 1985/61 esasında kayıtlı dava dosyası ile irtibatlı olduğundan bahisle, yetkisizlik kararı ile dosyayı mahkemelerine göndermiş ise de, mahkemelerinin 1985/61 esasa kayıtlı davanın 5/6/1986 gününde, karara bağlandığı ve bu dava sanıklarının Dev-Yol örgütü mensupları olmaktan yargılandıkları ve bu sanıklarla, yargılanan sanıklar arasında şahsi ve fiili herhangi bir irtibatın bahis konusu olmadığı, bir an için irtibat olduğu düşünülse dahi, Askeri Yargıtay Daireler Kurulu'nun 27/2/1986 günlü, 1986/36-25 sayılı kararı gereğince sıkıyönetim mahkemelerinin görev ve yetkilerinin sadece ellerinde bulunan davalar ve bu davaları sonuçlandırmak süresi ile sınırlı olduğu ve bu mahkemelere yeniden bir dava açılamıyacağı yolundaki kararı karşısında davaya bakmaya hukuken ve fiilen hiç bir imkân bulunmadığı kanısı ile davada mahkemelerinin görevsizliğine ve dosyanın görevli ve yetkili Ordu Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesine karar vermiştir. Ordu Ağır Ceza Mahkemesi : 9/1/1987 gününde, 1987/18-1 sayı ile; her üç sanık hakkında Erzincan Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nin görevsizlik kararı ile mahkemelerine intikal eden dava dosyası üzerinde yaptığı yargılama sonunda, davanın açıldığı tarihte Elâzığ ilinde sıkıyönetim uygulamasının devam ettiği, Elâzığ Sıkıyönetim Mahkemesi'nce davaya bakılırken Erzincan Sıkıyönetim Mahkemesi'nin görüşü alınmadan davanın bu sanıklarla ilgili kısmının tefrik edildiği ve yetkisizlik kararı verildiği, bilâhare Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nce görevsizlik kararı verilerek dosyanın mahkemelerine gönderildiği, Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nin bu durumda dosyayı görevli olan Elâzığ Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'ne yetkisizlik kararı ile göndermesi gerektiği ve buna ilişkin kararında irtibatlı olduğu bildirilen dava dosyasının sanıkları ile ilgili davanın karara çıktığını belirtmesi gerektiği, bunun yapılmayıp görevsizlik kararı verilerek dosyanın mahkemelerine gönderilmesinin doğru olmadığı, görevli mahkemenin Elâzığ Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi olduğu, zira davanın Elâzığ'da sıkıyönetim devam ederken sıkıyönetim askeri savcılığınca, sıkıyönetim askeri mahkemesine açıldığı gerekçeleri ile, mahkemelerinin görevsizliğine karar vermiştir. Böylece; Erzincan Sıkıyönetim Komutanlığı 1 No.lu Askeri Mahkemesi'nin sanıklar Cemil Daşkın, Ali Dinç ve Yüksel Kaya hakkında verdiği görevsizlik kararı ile, Ordu Ağır Ceza Mahkemesi'nin, aynı sanıklar hakkında verdiği görevsizlik kararları nedeniyle, 2247 Sayılı Kanun'un 14. maddesinde belirlenen olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuş, dosya Ordu Ağır Ceza Mahkemesi Başkanlığı'nın 10/3/1987 günlü, 1987/18-1 sayılı yazısına derkenar Ordu C. Savcılığının aynı günlü 1987/2 sayılı yazısı ekinde Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmiştir. Yargı Bölümü Sayfa : 2

9 2 Temmuz 1987 Sayı : RESMÎ GAZETE Sayfa : 9 İNCELEME VE GEREKÇE : Türk Ulusu adına Yargı yetkisini kullanan Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü; Servet Tüzün'ün Başkanlığı'nda, Mebrure Gözdemir, A. Mazhar Akman, Türkân Güven, Ergun Argon, Yavuz T. Özgen ve A. Vahap Özaslan'ın katılmaları ile yaptığı, 30/3/1987 günlü toplantıda, geçici raportör Hakim M. İlhan Dinç'in raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; toplantıya, Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Bekir Mavıoğlu ile Askeri Yargıtay Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Ertan Urunga'nın adli yargı yerinin görevli olduğu yolundaki sözlü açıklamaları dinlendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü. Görev Uyuşmazlığı; Erzincan Sıkıyönetim Komutanlığı 1 No.lu Askeri Mahkemesi'nin görevsizlik kararı ile Ordu Ağır Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararlan arasında oluşmakla beraber, olay kısmında açıklandığı üzere Elâzığ Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nin verdiği yetkisizlik kararı ile dosya, önce Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'ne ve bilâhare bu mahkemenin görevsizlik karan ile Ordu Ağır Ceza Mahkemesi'ne intikal ettiğine göre, görev uyuşmazlığının çözümünde öncelikle anılan askeri ve adli yargı yerlerinin görev alanları üzerinde durmak, başka bir anlatımla anılan yargı mercilerinin görev alanlarını, olayın gelişmesi ve niteliğine göre ayrı ayrı irdelemek gerekmektedir. Zira, Uyuşmazlık Mahkemesi görev uyuşmazlığını çözümlerken adli, idari ve askeri yargı mercilerinin görev alanlarının sınırlarını çizmekte, başka bir anlatımla adli, idari ve askeri yargı mercilerinin, çizilen bu sınırlar içinde görevli oldukları davalara bakmalarını sağlamaktır. Ordu ili ve çevresinde işlenen ve sıkıyönetim askeri mahkemelerinin görevine giren suçlar bakımından görevli ve yetkili olan sıkıyönetim askeri mahkemesinin kurulduğu Erzincan' da sıkıyönetim uygulaması 19/7/1985 gününden başlayarak kaldırıldığından, görevli yargı yerinin belirlenmesinde öncelikle, 1402 Sayılı Kanun'un sıkıyönetimin kaldırılması durumunda sıkıyönetim askeri mahkemelerinin görevini düzenleyen 23. maddesinin gözönünde bulundurulması, daha sonra da sanıklara ilişkin dava, sıkıyönetimin devam ettiği sırada Elâzığ Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nde açılmış bulunduğundan bu mahkemenin görev alanının belirlenmesi bakımından da aynı kanunun 13. maddesinin incelenmesi gerekmektedir. Yukarıda sözü edilen 1402 Sayılı Kanun'un 23. maddesinde; sıkıyönetimin kaldırılması durumunda sıkıyönetim askeri mahkemelerinde görülmekte olan davalar sonuçlandırılıncaya kadar bu mahkemelerin görev ve yetkilerinin devam ettiği, ancak sıkıyönetimin kaldırılması tarihinde henüz kamu davası açılmamış dosyalar ile, duruşmanın tatiline kadar verilen davaların, durumlarına ve niteliklerine göre ilgili mercilere gönderileceği öngörülmüş bulunmaktadır. Bu maddede sözü edilen "görülmekte olan dava" deyiminin; sıkıyönetim askeri mahkemelerine, gerek iddianame, gerekse adli ceza yargılama mercilerince verilen görevsizlik kararları ile sıkıyönetimin kaldırılmasından önce açılmış sayılan dava olduğu, Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü'nün konuya ilişkin pek çok kararında açıklığa kavuşturulmuştur. Örneğin; (30/3/1986 günlü, Sayılı Resmî Gazete'de yayınlanan 1986/16-20 sayılı ve 2/4/1986 günlü, Sayılı Resmî Gazete'de yayınlanan 1986/2-4 ve 1986/7-10 sayılı kararlar) İnceleme konusu olayda; sanıklar hakkındaki dava, Ordu ilinin bağlı bulunduğu sıkıyönetim askeri mahkemesinin kurulduğu Erzincan'da, sıkıyönetimin kaldırılış tarihi olan 19/7/1985 tarihinden sonra, sıkıyönetim devam eden bölgedeki Elâzığ Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nde, o ilde sıkıyönetimin kaldırılmasından bir gün önce açılmıştır. O halde, Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nde; bu bölgedeki sıkıyönetimin kaldırılmasından önce açılmış bir dava bulunmadığından, yukarıda sözü edilen 23.. maddedeki "görülmekte olan bir dava"nın varlığından söz edilemez. Buna karşıt bir düşünce anılan maddenin son fıkrasındaki sıkıyönetim askeri savcısına dahi sıkıyönetimin kaldırılmasından sonra anılan mahkemelerde dava açma yetkisi tanımayan kurulla bağdaştırılamaz. Yargı Bölümü Sayfa : 3

10 Sayfa: 10 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : Elâzığ Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'ne bu bölgede sıkıyönetimin kalkmasından bir gün önce 18/3/1986 günlü iddianame ile açılan davaya irtibat nedeniyle ve yetkisizlik karan üzerine Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nde bakılabilmesi için davanın; Erzincan'da sıkıyönetimin kaldırıldığı 19/7/1985 tarihinden önce bu mahkemede görülmekte olan bir dava niteliği taşıması gerekir. Oysa, yukarıda açıklandığı gibi, davanın Elâzığ Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nde açıldığı 18/3/1986 tarihinde, Erzincan'da sıkıyönetim 19/7/1985 tarihinden geçerli olmak üzere kaldırıldığına göre, mezkûr dava Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nde görülmekte olan bir dava niteliği taşımamaktadır. Bu itibarla, Elâzığ'da sıkıyönetimin kaldırılmasından önce açılan ve irtibat nedeniyle ve yetkisizlik karan ile Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'ne gönderilen davaya kamu davası açılmasından önce Erzincan'da ve suçun işlendiği mahalde sıkıyönetimin kaldırılmış olması nedeniyle Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nde bakılması mümkün değildir. Kaldıki; sıkıyönetimin kaldırılmasından sonra o bölgede yalnızca derdest davaların sonuçlandırma görevi devam eden sıkıyönetim askeri mahkemelerine, Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü'nün yerleşmiş içtihatlarında belirtildiği gibi irtibatlı bulunma nedeniyle kamu davası açılamıyacağı cihetle, sanıkların yargılanmalarının 1402 Sayılı Kanun'un 23. maddesi uyarınca Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nin görevi dışında kaldığı açıktır. Davanın, Elâzığ Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'ndeki görev alanına girip girmediğine gelince; yukarıdan beri açıklandığı üzere, sanıklara atılı suçlar, Ordu ili Aybastı ilçesinde işlenmiştir. Bu nedenle de Elâzığ Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi açısından anılan suçlar sıkıyönetim bölgesi dışında işlenmiş bir suç niteliği taşımaktadır. Bilindiği gibi; sıkıyönetim bölgesi dışında işlenen suçlarda sıkıyönetim askeri mahkemelerinin görevinin ne olacağı 1402 Sayılı Kanun'un 13/b. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan maddeye göre; sıkıyönetim bölgesi dışında işlenen suça sıkıyönetim devam eden bölgedeki sıkıyönetim askeri mahkemesinde bakılabilmesi için, bölge dışında işlenen suçla, sıkıyönetim askeri mahkemesinde görülmekte olan dava arasında, genel ve ortak amaç bağlantısı koşulunun varlığı gereklidir. Konuya bu açıdan bakılınca; sanıklara atılı suçların, Elâzığ Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nde görülmekte olan herhangi bir dava ile Uyuşmazlık Mahkemesi Genel Kurulu'nun 4/5/1981 günlü, 1/1 sayılı ilke kararında öngörüldüğü biçimde genel ve ortak amaç içinde işlendiğini gösteren ve bunun örgütsel ve organik yönünü belirleyen somut hiç bir belge ve bulguya rastlanamadığından, davaya Elâzığ Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nde de bakılamayacaktır. Bu duruma göre, ve tüm yukarıda açıklanan nedenlerle davaya, askeri yargı düzeni içinde yer alan, gerek Erzincan gerekse Elâzığ Sıkıyönetim Askeri Mahkemelerinde bakılması mümkün olmadığından, başka bir anlatımla davada askeri yargı yerleri görevli bulunmadığından söz konusu davanın adli yargı yerinde görülmesi gerekmektedir. Bu itibarla, davanın adli yargı yerinde görülmesine ve Ordu Ağır Ceza Mahkemesi'nin 9/1/1987 günlü, 1987/18-1 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir. SONUÇ : Anlaşmazlığın, niteliğine göre aldi yargı yerinde çözülmesi gerektiğine, bu nedenle Ordu Ağır Ceza Mahkemesi'nin 9/1/1987 günlü, 1987/18-1 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, 30/3/1987 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. Esas No : 1987/43 Karar No : 1987/47 Ceza Bölümü ÖZET : Adli Yargı düzeni içinde yer alan ceza mahkemelerince, sıkıyönetimin kaldırılmasından sonra verilen ve kesinleşen görevsizlik kararları üzerine, sıkıyönetimin kaldırıldığı bölgedeki sıkıyönetim askeri mahkemelerine gönderilen davaların, 1402 sayılı kanunun 23. maddesi uyarınca Adli Yargı yerinde görülmesi gerektiği hk. Davacı : K. H. Sanık : C. A. KARAR OLAY : Ünye C. Savcılığı'nca düzenlenen 22/4/1986 günlü, 1986/ sayılı iddianamede; halen Fatsa Dev-Yol davasından Erzincan 3. Ordu Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Yargı Bölümü Sayfa : 4

11 2 Temmuz 1987 Sayı : RESMÎ GAZETE Sayfa : 11 Mahkemesinde yargılanan Erzincan Askeri Cezaevinde tutuklu sanıklar N.A, M.A, Y.A.'in, yapılan yargılamaları sırasında yukarıda açık kimliği yazılı sanığın da 12 Eylül 1980'den önce Fatsa ve çevresinde faaliyet gösteren yasa dışı Dev-Yol örgütüne üye olduğunu ve örgüt doğrultusunda faaliyette bulunduğunu, duvarlara yazı yazdığını, mitinglere katıldığını, beyan ettikleri ancak sanık C. A.'ın halen devam etmekte olan Fatsa Dev-Yol davası ile ilgili olarak Erzincan Askeri Mahkemesinde davasının devam ettiğini beyan etmiş olup, 8/6/1979 tarihinde geceleyin Fatsa İlçesi Eskiköy kasabası Arslan Mahallesinde binaların duvarlarına sol içerikli sloganları yazdıkları sırada maktülenin evinin duvarlarına da yazı yazmak istediklerinde, maktülenin olayı duyması sonucu itirafçı sanıklar N.A, M.A. ve Y.A, ile birlikte sanığın da ateş ettiği, bilahare sabahleyin vurulup öldüğü, böylece sanığın adam öldürme suçuna katıldığı ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçunu işlediği toplanan delillerden anlaşılmış olmakla eylemine uyan TCK'nun 448., 61., 40., ve 6136 sayılı kanunun 13/2. maddesine göre cezalandırılması istemiyle sanık hakkında kamu davası açılmıştır. Ünye Ağır Ceza Mahkemesi, 21/5/1986 gününde, 1986/ sayı ile; Erzincan 3. Ordu Sıkıyönetim Komutanlığı 1 Nolu Askeri Mahkemesinde 1985/149 sayılı dosyada yargılanan Fatsa Dev-Yol davası itirafçı sanıklardan N.A, M.A., ve Y.A, C.A'in yapılan itirafları üzerine sanık C.A. hakkında mahkememize kamu davası açılmış, itirafçı sanıkların yargılandığı askeri mahkemedeki 1985/149 sayılı dosya ile irtibatı bulunması ihtimali ile 3. Ordu ve Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'ne dosya gönderilmiş, askeri mahkemeden alınan 14/5/1986 gün, ve 1985/149 sayılı yazı ile askeri mahkemedeki dava ile bu dava arasında fiili ve hukuki irtibat görüldüğünden birleştirilmelerine muafakat edilerek dosyanın gönderilmesinin istendiği, bu itibarla şahsi ve hukuki irtibat sebebiyle dava dosyasının Erzincan Sıkıyönetim Komutanlığı 1 Nolu Askeri Mahkemesi'nin 1985/149 esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar vermiştir. Anılan kararın sanık vekilince temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesi, 8/12/1986 gününde, 1986/ sayı ile; "3. Ordu Sıkıyönetim Komutanlığı Erzincan 1 Nolu Askeri Mahkemesi'nin 14/5/1986 günlü ve 1985/149 sayılı yazıları uyarınca fiili ve hukuki irtibat nedeniyle birleştirilmesinin uygun olacağı ve bu nedenle görevsizlik kararı verilmiş olmasına göre, tebliğnamedeki bozma düşüncesinin reddi ile usul ve yasaya uygun görülen hükmün onanmasına" karar vermiştir. Böylece görevsizlik kararı olarak mütalaa olunan Ünye Ağır Ceza Mahkemesi kararı 8/12/1986 gününde kesinleşmiştir. Erzincan Sıkıyönetim 1 Nolu Askeri Mahkemesi, 20/1/1987 gününde, 1987/5-2 sayı ile; 1402 sayılı kanunun 23. maddesine göre sıkıyönetimin kaldırılması durumunda sıkıyönetim askeri mahkemesinde görülmekte bulunan davalar sonuçlandırılıncaya kadar bu mahkemelerin görev ve yetkilerinin devam edeceği, Erzincan'da sıkıyönetimin 19/7/1985 gününde kaldırıldığı, adli yargının görevsizlik kararının bu tarihten sonra 21/5/1986 günü verildiği, bu kararın askeri mahkemede kamu davası açan bir işlem olduğu, oysa sıkıyönetim bu tarihten çok önce kaldırıldığından, askeri mahkemede görülmekte olan bir davadan sözedilemiyeceği, birleştirmeye askeri mahkemenin olumlu yanıt vermesinin davanın mahkemelerinde görülmesine mesnet olamıyacağı, bu itibarla davaya mahkemelerinde bakılmasına yasal imkan bulunmadığı gerekçeleriyle görevsizlik kararı vermiş ve anılan karar temyiz edilmemek suretiyle kesinleşmiştir. Böylece; adli yargı yerinin görevsizlik kararı sonucunu doğuran birleştirme kararı ile, askeri yargı yerinin görevsizlik kararlan arasında 2247 sayılı kanunun 14. maddesinde belirlenen olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuş, dosya bu uyuşmazlığın çözümü için Erzincan Sıkıyönetim Askeri Savcılığı'nın 24/3/1987 günlü, 1986/40 sayılı yazısı ekinde Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmiştir. Yargı Bölümü Sayfa : 5

12 Sayfa : 12 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : İNCELEME VE GEREKÇE : Türk Ulusu adına yargı yetkisini kullanan Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü Servet Tüzün'ün Başkanlığı'nda, Y. İsmet Ayer, Mebrure Gözdemir, Uğur Tönük, Ergun Argon, A. Vahap Özaslan ve Muammer Aksüt'ün katılmaları ile yaptığı 20/4/1987 günlü toplantıda, geçici raportör Hakim M. İlhan Dinç'in raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; toplantıya, Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Bekir Mavıoğlu ile Askeri Yargıtay Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Ferhat Ferhanoğlu'nun Adli Yargı yerinin görevli olduğu yolundaki sözlü açıklamaları dinlendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü : Özün incelenmesine geçmeden önce yönteme ilişkin bir sorun üzerinde durmak gerekmektedir. Olay kısmında açıklandığı üzere, sanık hakkında açılan kamu davasında Adli Yargı yeri; davanın Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesinin 1985/149 esas sayılı davası ile irtibatlı olduğundan bahisle ve anılan mahkemenin olumlu görüşünü de alarak birleştirme kararı vermiş bu kararın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesi anılan kararı görevsizlik kararı olarak mütalaa etmiş ve sonuçta onamış bu şekilde Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesine intikal eden davada da anılan mahkeme görevsizlik kararı vermiştir. Bu duruma göre önce; adli yargı yerinin verdiği ve yargı mercilerinde görevsizlik kararı olarak değerlendirilen birleştirme kararı ile askeri yargı yerinin verdiği görevsizlik kararı nedeniyle görev uyuşmazlığı oluşup oluşmadığının çözüme bağlanması gerekmektedir sayılı kanunun 14. maddesi "olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekir." hükmünü taşımaktadır. Olayda askeri yargı yerince verilmiş açık görevsizlik kararına karşın, adli yargı yerince verilmiş ve içeriği itibariyle görevsizlik kararının sonuçlarını doğuran ve görevsizlik kararı gibi kabul edilmesi icap eden bir birleştirme kararı bahis konusudur. Bu durum karşısında 2247 sayılı kanunun açık hükmüne göre anılan karar açık bir görevsizlik kararı olmadığından görev uyuşmazlığına yol açmayacağı ve görev uyuşmazlığının oluşmadığı söylenebilir. Gerçekten, aynı yargı düzeni içinde yer alan ceza mahkemelerince verilen birleştirme kararları, görevsizlik kararı sonucunu doğurur ise de, ayrı yargı düzeni içinde yer alan yargı merciilerince verilen birleştirme kararlarının bu sonucu doğurduğu aynı kesinlikle söylenemez. (Kunter Ceza Muhakemesi Hukuku 7. Bası İstanbul) Ancak anılan birleştirme kararının nitelik ve içeriğine ve veriliş amacına bakmak suretiyle böyle bir sonuç doğurup doğurmadığı belirlenebilir. Olayda adli yargı yerince verilen birleştirme kararının niteliğine, içeriğine ve veriliş amacına ve bu kararla adli yargı yerinin davadan elini çekmiş olmasına, askeri yargı yerinin dosyada bulunan birleştirmeye muvafakata ilişkin 14/5/1986 günlü, 1985/149 sayılı yazısında birleştirilmesi istenen dosyanın görevsizlik kararı verildikten sonra sıkıyönetim askeri mahkemesine gönderilmesinin istenmesine, bu yazı uyarınca adli yargı yerince birleştirme kararı verilmesine, ancak bu kararda göreve temas edilmemesine, bunun ise bir zuhule müstenit olmasına, amacın görevsizlik kararı niteliğinde birleştirme kararı bulunmasına ve Yargıtay 1. Ceza Dairesinin onama kararında da bu kararın görevsizlik kararı olarak değerlendirilip temyiz incelemesi yapıldığına göre, açıkca göreve temas edilmemiş olsa bile; bu kararın bir görevsizlik kararı olarak kabulü icap eder. Bu itibarla ortada iki ayrı kesinleşmiş görevsizlik kararı bulunduğundan oluşmuş bir görev uyuşmazlığının mevcudiyeti kabul edilmelidir. Özün incelenmesine gelince; sanığa atılı suç, Ordu ili Fatsa ilçesinde 12/9/1980 günü ilân olunan sıkıyönetimden üç aydan daha önce 8/6/1979 günü işlenmiştir. Ordu ili ve çevresinde işlenen ve sıkıyönetim askeri mahkemelerinin görevine giren suçlar bakımından görevli ve yetkili kılınan ve Erzincan'da kurulu bulunan Erzincan Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi bölgesinde sıkıyönetim uygulaması 19/7/1985 gününden itibaren kaldırıldığına göre; görevli yargı yerinin belirlenmesinde 1402 sayılı kanunun 23. maddesinin gözönünde bulundurulması gerekir. Yargı Bölümü Sayfa : 6

13 2 Temmuz 1987 Sayı : RESMÎ GAZETE Sayfa : 13 Anılan 23. maddeye göre, sıkıyönetimin kaldırılması durumunda sıkıyönetim askeri mahkemesinde görülmekte olan davalar sonuçlandırılıncaya kadar bu mahkemelerin görevi devam edecek, henüz kamu davası açılmamış dosyalar ise durumlarına, niteliklerine ve yasa hükümlerine göre görevli ve yetkili meciilere gönderilecektir; Yasanın 23. maddesinde sözü edilen "görülmekte olan dava" deyiminin sıkıyönetim askeri mahkemesine, gerek iddianame gerekse adli yargılama ceza mercilerinin verdiği görevsizlik karan ile sıkıyönetimin kaldırılmasından önce açılmış sayılan dava olduğu Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün konuya ilişkin olarak verdiği pek çok kararında açıklığa kavuşturulmuş bulunmaktadır. (30/3/1986 günlü sayılı Resmî Gazete'de yayınlanan 1986/16-20 sayılı ve 2/4/1986 günlü sayılı Resmî Gazete'de yayınlanan 1986/2-4 ve 1986/7-10 sayılı kararlar). İnceleme konusu olayda açıkça görüldüğü üzere, Ünye Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararı olarak değerlendirilen birleştirme kararı, Erzincan ve havalesinde 19/7/1985 tarihinde sıkıyönetimin kaldırılmasından sonra 21/5/1986 tarihinde verilip Yargıtay onamasından geçerek 8/12/1986 tarihinde kesinleştiğine göre, bu tarihte Erzincan Sıkıyönetim Askeri Mahkemesinde "görülmekte olan bir dava"nın varlığından söz edilemez. Aksi bir düşünce; sıkıyönetim askeri savasına dahi, sıkıyönetimin kaldırılmasından sonra sıkıyönetim askeri mahkemesine kamu davası açma yetkisi tanımayan 1402 sayılı kanunun 23. maddesinde öngörülen kuralla bağdaşmaz. Yukarıda açıklanan nedenlerle, davada sıkıyönetim askeri mahkemeleri değil adli yargı yerleri görevli bulunduğundan, Ünye Ağır Ceza Mahkemesinin 21/5/1986 günlü, 1986/ sayılı görevsizlik kararı sonucu doğuran birleştirme kararının kaldırılmasına karar verilmelidir. SONUÇ : Anlaşmazlığın, niteliğine göre Adli Yargı yerinde çözülmesi gerektiğine, bu nedenle Ünye Ağır Ceza Mahkemesi'nin 21/5/1986 günlü, 1986/ sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına 20/4/1987 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. Esas No : 1987/49 Karar No : 1987/52 Ceza Bölümü Davacı : K. H. Sanık : D. K. ÖZET : Uyuşmazlık Mahkemesi'nin görev alanı dışında kalan başvurunun reddi gerektiği hk. KARAR OLAY : 19/9/1984 günü sanıkların müşteki Hasan Kayaya ait garajı yıktıkları ve onu yaraladıkları ileri sürülerek TCK'nun 517., 522., 456/4., maddeleri uyarınca tecziyeleri istemiyle Havza C. Savcılığı'nın 9/11/1984 gün, sayılı iddianamesiyle haklarında kamu davası açılmıştır. Havza Asliye Ceza Mahkemesi, 15/3/1985 gününde, 1984/ /65 sayı ile; sanıkların müştekiyi yaralama suçlarından ötürü beraatlerine ve toplu ızrar suçu nedeniyle 2845 sayılı kanun gereğince davanın Devlet Güvenlik Mahkemesi'nde görülmesi gerektiğini belirterek mahkemesinin görevsizliğine karar vermiştir. Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi; 7/6/1985 gününde, 1985/34-34 sayı ile; sanıklara atılı toplu ızrar suçunun, siyasi amaç dışında ve devlete yönelik olmayan sebebe istinat eden, adiyen işlenmiş suçlardan bulunduğundan, 2845 sayılı kanunun 3200 sayılı kanunla değişik 9/e-1. maddesinde yazılı şart gerçekleşmediğinden, mahkemesinin görevsizliğine ve dosyanın Havza Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesine karar vermiştir. Yargı Bölümü Sayfa : 7

14 Sayfa : 14 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : Havza Asliye Ceza Mahkemesi, 14/2/1986 gününde, esas 1985/130, karar 1986/25 sayı ile; sanıklardan D.K.'nın TCK'nun 516/ilk maddesi uyarınca tecziyesine ve diğer sanıkların beraatlerine karar vermiştir. Bu kararın sadece mahkûm olan sanık D. K.'ya ilişkin kısmı aleyhine Vezirköprü C. Savcılığı tarafından temyiz talebinde bulunulmuş ve Yargıtay 9. Ceza Dairesi 29/1/1987 gününde, 1986/ /426 sayı ile; Devlet Güvenlik Mahkemesi ile oluşan olumsuz görev uyuşmazlığı çözümlenmeden davaya yeniden bakılarak yazılı şekilde hüküm tesisi, kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle D. K. hakkındaki hükmün bozulmasına karar vermiştir. Havza Asliye Ceza Mahkemesi, 20/3/1987 gününde, 1987/29-78 sayı ile; Yargıtay 9. Ceza Dairesinin bozma ilâmına uyarak olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmesine karar vermiştir. Dosya Havza C. Savcılığı'nın 16/4/1987 gün, 1984/502 sayılı yazısıyla Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmiştir. İNCELEME VE GEREKÇE : Türk Ulusu adına Yargı yetkisini kutlanan Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü Servet Tüzün'ün Başkanlığı'nda, Y. İsmet Ayer, Mebrure Gözdemir, A. Mazhar Akman, Necati Karakış, Yavuz T. Özgen ve A. Vahap Özaslan'ın katılmaları ile yaptığı 11/5/1987 günlü toplantıda, geçici raportör Hakim İsmet Köker'in raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; toplantıya, Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Bekir Mavıoğlu ile Askeri Yargıtay Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Faik Yıldız'ın başvurunun reddi gerektiği yolundaki sözlü açıklamaları dinlendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü : Olay yerinde açıklandığı üzere sanıklardan D. K.'nın TCK'nun 517. maddenin uygulanması istemiyle Havza C. Savcılığı'nca açılan kamu davasında Havza Asliye Ceza Mahkemesi'nin 15/3/1985 günlü, esas 1985/130, karar 1986/25 sayılı görevsizlik kararı ile Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin 7/6/1985 günlü, 1985/34-34 sayılı görevsizlik kararı arasında olumsuz bir görev uyuşmazlığı doğmuştur. Ancak, Anayasa'nın 158., ve 2247 sayılı kanunun 1. maddelerinde de belirtildiği gibi Uyuşmazlık Mahkemesi, adli, idari ve askeri yargı mercileri arasındaki görev ve hüküm uyuşmazlıklarını kesin olarak çözmek amacıyla kurulmuştur. Yani, Uyuşmazlık Mahkemesinin görev alanına giren olumsuz bir görev uyuşmazlığının doğduğunun ileri sürülebilmesi için, adlî,' idarî veya askerî yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Oysa, dava konusu olayda Uyuşmazlık aynı adlî yargı düzeni içinde yer alan Asliye Ceza Mahkemesi ile Devlet Güvenlik Mahkemesi kararları arasında doğmuştur. Bu tür uyuşmazlıkların ise 2845 sayılı Devlet Güvenlik Mahkemeleri kuruluş ve uygulama usulleri hakkındaki kanunun 28. maddesine göre Yargıtay ilgili Dairesince çözümlenmesi gerekir. Bu nedenle Uyuşmazlık Mahkememizin görev alanı dışında kalan başvurunun 2247 sayılı kanunun 1., ve 27. maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekir. SONUÇ : Olumsuz görev uyuşmazlığı aynı yargı düzeni içinde yer alan Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi ile Havza Asliye Ceza Mahkemesi kararları arasında çıktığı ve bu gibi görev uyuşmazlıklarının 2845 sayılı Devlet Güvenlik Mahkemelerinin kuruluşu ve yargılama usulleri hakkındaki kanunun 28. maddesi uyarınca Yargıtay ilgili ceza dairesince çözülmesi gerektiğine ve bu duruma göre, 2247 sayılı kanunun 14. maddesinde olumsuz görev uyuşmazlığı için öngörülen koşullar gerçekleşmediğinden, Uyuşmazlık Mahkemesi'nin görev alam dışında kalan başvurunun aynı kanunun 1., ve 27. maddeleri uyarınca reddine ve dava dosyasının gerekli yasal işlemler yerine getirilmek ve ilgili Yargıtay Ceza Dairesi'ne tevdi edilmek üzere Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine 11/5/1987 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verdi. Yargı Bölümü Sayfa: 6

15 2 Temmuz 1987 Sayı: RESMÎ GAZETE Sayfa : 15 Esas No : 1987/51 Karar No : 1987/54 Ceza Bölümü Davacı : K. H. Sanıklar : İ.D., A.Y. ÖZET : 2247 Sayılı Kanunun 14. maddesinde öngörülen koşullan içermeyen ve bu itibarla Uyuşmazlık Mahkemesi'nin görev alanı dışında kalan başvurunun reddi gerektiği hk. KARAR OLAY : PKK örgütü mensubu olan H.B.'nin pişmanlık yasasından faydalanmak üzere, 29/8/1985 günü teslim olarak cezaevine girdiği, bu şahsın aile mensuplarının, örgütçe, ifşaat nedeniyle intikam alınacağım, emniyete ihbar etmeleri üzerine, Bingöl Emniyet Müdürlüğü'nce, Genç İlçesi Emniyet Amirliğine talimat verildiği ve ayrıca sanık komiser muavini A.Y. emrinde 7 kişilik özel timin koruma ve tedbir ve eylemde bulunacak teröristlerin yakalanması için Genç ilçesine gönderildikleri ve 18/7/1986 gecesi zamanında pusuya yatılmadığı için teröristlerce H.B.'nin annesi ile kardeşinin oğlunun olay yerinde öldürüldükleri ve 4 kişinin de yaralandığı ve kendilerine talimat verilen emniyet amiri sanık İ.D. 'nin ile özel hareket grup amiri A.Y.'nin olaydan sonra mahalline geldikleri ve böylece görevlerini ihmâl ettikleri ileri sürülmüştür. Bu nedenle, Bingöl İl İdare Kurulu'nca 3/9/1986 gününde, 1986/32 sayı ile; her iki sanığın TCK'nun 230. maddesine göre Bingöl Asliye Ceza Mahkemesi'nde lüzumu muhakemelerine karar verilmiştir. Bu karara karşı sanıkların itiraz etmesi üzerine, Danıştay 2. Dairesi; 12/11/1986 gününde, 1986/ sayı ile; 2845 Sayılı Devlet Güvenlik Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usulleri Hakkındaki Kanun'un 9. maddesinin e. bendinde, devletin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğü, hür demokratik düzen ve nitelikleri Anayasa'da belirtilen Cumhuriyet Aleyhine işledikleri ve doğrudan doğruya devletin iç ve dış güvenliğini ilgilendirdikleri takdirde, TCK'nun belirtilen maddelerinde yazılı suçlan işleyenler ile bunların suçlarına iştirak edenler sıfat ve memuriyetleri ne olursa olsun devlet güvenlik mahkemelerinde yargılanacakları aynı kanunun 10. maddesinin 7. bendinde de bu kanun kapsamına giren suçlar hakkında suç görev sırasında veya görevden dolayı işlenmiş olsa bile cumhuriyet savcılıklarınca doğrudan doğruya takibat yapılacağı belirtilmiş olup, sanıkların üstlerine atılan suçun niteliği itibariyle TCK'nun 234. maddesine ilişkin ve 2845 sayılı kanunun 9/e. maddesi kapsamında bulunduğundan aynı kanunun 10/7. maddesine göre sanıklar hakkında C. Savcılıklarınca doğrudan doğruya takibatta bulunulması gerektiği anlaşılmakla yöntem ve yasaya aykırı bulunan İl Yönetim Kurulu kararının bozularak M.M.H.K. göre karar verilmesine yer olmadığına ve sanıklar hakkında doğrudan doğruya takibat yapılmak üzere dosyanın Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi'ne gönderilmesi için, yerine geri çevrilmesine karar verilmiştir. Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi C. Savcılığı, 21/1/1987 gününde, 1987/8-5 sayı ile; sanıkların fiillerinin görevlerini yapmakta savsama ve gecikme göstererek TCK'nun 230. maddesi kapsamına girdiği kanısı hasıl olmuş ise de, Bingöl İl İdare KuruIu'nun Lüzumu Muhakeme kararının Danıştay 2. Dairesi'nce bozularak fiilin TCK'nun 234. maddesine mümas bulunduğunun belirtilmesi ve sanıkların fiillerinin, örgüt mensubu sanıkların devletin iç ve dış güvenliğini ilgilendiren suçlarına bağlı olduğu gözetilerek konunun mahkemenin taktirine muhtaç bulunması nedeniyle, sanıkların TCK'nun 234. ve 2845 Sayılı Kanunun 39. maddeleri gereğince tecziyeleri istemiyle haklarında kamu davası açılmıştır. Yargı Bölümü Sayfa : 9

16 Sayfa : 16 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi, 25/3/1987 gününde, 1987/10-20 sayı ile; oluşa göre, olayda TCK'nun 234. maddede belirtilen sanıkların kendilerine verilmiş olan bir emri yapmakta geciktirmiş bulunmadıkları gibi verilmiş bir emri nizama karşı gelerek yapmamak konusunda da bir irade göstermiş olmadıkları ve gerekli tedbirleri alarak bir kaç gün devam ettikleri ve Hidayet Bozyiğit'in akrabalarının korundukları ancak olay tarihi olan günde emniyet tedbirlerini almakta savsaklama gösterdiklerinden dolayı olayın meydana geldiği ve bu itibarla olayda TCK'nun 234. maddede belirtilen suç unsurları değil TCK'nun 230. maddede belirtilen görevi savsaklama suçu unsurları bulunduğundan görevsizliğe ve davanın görevli Genç Asliye Ceza Mahkemesi'ne sevki gerektiğine ancak, Danıştay 2. Dairesi ile kendi mahkemesi arasında meydana gelen olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi bakımından dosyanın Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmesine karar verilmiştir. Dosya Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi savcılığının, 1/5/1987 gün, 1987/8 sayılı yazısı ile Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmiştir. İNCELEME VE GEREKÇE : Türk Ulusu adına Yargı yetkisini kullanan Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü Servet Tüzün'ün Başkanlığı'nda, Y. İsmet Ayer, Mebrure Gözdemir, A. Mazhar Akman, Necati Karakış, Yavuz T. Özgen ve A. Vahap Özaslan'ın katılmaları ile yaptığı 11/5/1987 günlü toplantıda, geçici raportör Hakim İsmet Köker'in raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; toplantıya, Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Yardıma Bekir Mavıoğlu ile Danıştay Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Tahsin Yağmurlu'nun başvurunun reddi gerektiği yolundaki sözlü açıklamaları dinlendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü : Olay yerinde etraflıca açıklandığı üzere, emniyet amiri ve komiser muavini olan sanıklar hakkında, Bingöl İl İdare Kurulunca, davaları Bingöl Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülmek üzere TCK'nun 230. madde ile tecziyeleri istemiyle, lüzumu muhakeme karârı verilmiş, bu karara sanıkların itiraz etmesi üzerine, Danıştay 2. Dairesi'nce, atılı suçun TCK'nun 234. maddesine mümas bulunduğu ve bu itibarla sanıklar hakkında doğrudan doğruya takibat yapılması gerektiği belirtilerek İl İdare Kurulu kararının bozulmasına ve memurin muhakematı hakkındaki kanuna göre bir karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ve Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi C. Savcılığı'nca verilip her iki sanık hakkında TCK'nun 234. madde ile tecziyeleri istemiyle tanzim olunan iddianame üzerine, Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi, atılı suçun subutu halinde TCK'nun 230. maddesine mümas olabileceği gerekçesiyle kendi mahkemesinin görevsizliğine ve dosyanın görevli Genç Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesine karar vermiştir. Bu durumda, hernekadar Danıştay 2. Dairesi'nce memurin muhakematı hakkındaki kanuna göre bir karar verilmesine yer olmadığına, biçiminde, görevsizlik kararı niteliğinde verilmiş bir karar mevcut ise de; Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin görevsizlik kararı, davanın Genç Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülmesi gerektiği yönünde olup gerek Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi gerekse Genç Asliye Ceza Mahkemesi aynı adli yargı düzeni içinde bulunduklarından 2247 sayılı kanunun 14. maddesinde belirlenen biçimde olumsuz bir görev uyuşmazlığı doğduğu kabul edilemez. Tabiidirki, dava dosyasının gönderildiği adlî yargı düzeni içerisindeki Genç asliye ceza mahkemesince, sanıklar hakkında, Memurin Muhakematı Hakkındaki kanuna göre lüzumu muhakeme kararı verilmesi gerektiği yolunda ve görevsizlik kararı niteliğinde bir karar verilmesi ve bu kararın kesinleşmesi takdirinde, daha önce Danıştay 2. Dairesince sanıklar hakkında Memurin Muhakematı hakkındaki kanuna göre bir karar verilmesine yer olmadığı biçiminde ve görevsizlik kararı niteliğinde bir karar verilmiş olduğundan adli ve idari yargı mercilerinin kararları arasında doğacak olan olumsuz görev uyuşmazlığının Uyuşmazlık Mahkememizce çözümlenmesi koşulları gerçekleşmiş olacaktır. Bu itibarla 2247 Sayılı Kanunun 14. maddesinde, olumsuz görev uyuşmazlığı doğabilmesi için öngörülen koşullar gerçekleşmediğinden, başvurunun aynı kanunun 1., ve 27. maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekir. Yargı Bölümü Sayfa : 10

17 2 Temmuz 1987 Sayı : RESMÎ GAZETE Sayfa : 17 SONUÇ : İdari Yargı düzeni içinde yer alan Danıştay 2. Dairesince davanın Adli Yargı yeri olan Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesinde görülmesi gerektiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi'nce uyuşmazlığın adli yargı mercilerinin dışında İdari Yargı mercilerince çözülmesi gerektiğine dair görevsizlik kararı verilmeyip, davaya adli yargı düzeni içinde yer alan Genç Asliye Ceza Mahkemesi'nce bakılması gerektiği belirtilip görevsizlik kararı verildiğine ve bu duruma göre de, sözü edilen idari ve adli yargı mercilerince verilen kararlar nedeniyle 2247 sayılı kanunun 14. maddesinde olumsuz görev uyuşmazlığı için öngörülen koşullar gerçekleşmediğinden, başvurunun aynı kanunun 1., ve 27. maddeleri uyarınca reddine ve dava dosyasının gerekli yasal işlemler yerine getirilmek üzere Erzincan Devlet Güvenlik Mahkemesi'ne geri çevrilmesine 11/5/1987 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. Esas No : 1987/53 Karar No : 1987/55 Ceza Bölümü Davacı : A. Ç. ÖZET : 1608 sayılı Kanuna göre Belediye Encümenlerince verilen ceza kararlarına karşı yapılan itirazların adlî yargı yerinde incelenmesi gerektiği hk. KARAR Vekili : Av. Ali Rıza İlhan, Denizli Barosu Davalı : Denizli Belediye Başkanlığı KONU : Denizli Belediye Encümenince verilen ve davacının işyerinin kapatılarak 7 gün süre ile ticaret ve meslekten men'ine ilişkin 7/10/1986 günlü, 6137 sayılı karara itirazla, anılan kararın iptali isteminden ibarettir. OLAY : 1 Davacı; Denizli, İnönü Caddesinde Çaputçu Ekmek Fabrikasını işletmektedir. 2 Davacının işyerinin denetiminde kimi aksaklıklar tesbit olunmuş ve tutulan zapta istinaden, anılan işyerinin kapatılarak davacının 7 gün süre ile meslek ve sanattan men'ine karar verilmiştir. 3 Davacı; Denizli Belediye Encümeninin 7/10/1986 günlü, 6137 sayılı işbu kararına itirazla, sulh ceza mahkemesinden mezkûr cezanın kaldırılmasını istemiştir. A) Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesi; 19/12/1986 gününde, 1986/63-63 sayı ile; itiraz olunan karar idari bir karar olup, idari kararların incelenmesi mahkemelerinin görevi haricinde bulunduğundan görevsizlik nedeniyle itirazın reddine karar vermiş ve karar kesinleşmiştir. Bu kez davacı aynı kararın iptali (kaldırılması) istemiyle idari yargı yerinde iptal davası açmıştır. B) Aydın İdare Mahkemesi; 31/12/1986 gününde, 1986/ sayı ile; iptali istenen kararın 1608 sayılı Kanunun 1. maddesine göre verilen ceza kararı olduğu, aynı Kanunun 5. maddesi uyarınca bu tür ceza kararlarına karşı sulh hakimliğine müracaatla itiraz olunabileceği, bu itibarla davada adlî yargı yerinin görevli bulunduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar vermiş ve anılan karar da kesinleşmiştir. Böylece, adlî ve idarî yargı yerlerince verilen ve kesinleşen görevsizlik kararları nedeniyle 2247 sayılı Kanunun 14. maddesinde belirlenen olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuş, davacı; Uyuşmazlık Mahkemesine sunulmak üzere Aydın İdare Mahkemesi Başkanlığı'na verdiği 17/2/1987 günlü dilekçe ile görev uyuşmazlığının giderilmesini istemiş, dosya Aydın İdare Mahkemesi Başkanlığı'nın 30/4/1987 günlü, 1987/128 sayılı yazısı ekinde Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmiştir. Yargı Bölümü Sayfa : 11

18 Sayfa : 18 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : İNCELEME VE GEREKÇE : Türk Ulusu adına yargı yetkisini kullanan Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümü, Servet Tüzün'ün Başkanlığı'nda, Y. İsmet Ayer, Mebrure Gözdemir, A. Mazhar Akman, Necati Karakış, Yavuz T. Özgen ve A. Vahap Özaslan'ın katılmaları ile yaptığı 11/5/1987 günlü toplantıda geçici raportör Hakim M. İlhan Dinç'in raporu ile dosyadaki belgeler; okunduktan, toplantıya Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Bekir Mavıoğlu ile Danıştay Başsavcısı yerine katılan savcı Tahsin Yağmurlu'nun adlî yargı yerinin görevli olduğu yolundaki sözlü açıklamaları dinlendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü : Dava, Denizli Belediye Encümenince verilen ve davacının işyerinin kapatılarak 7 gün süre ile ticaret ve meslekten men'ine ilişkin 7/10/1986 günlü, 6137 sayılı karara itirazla, anılan kararın iptali istemiyle açılmıştır. Dava konusu belediye encümeninin 7/10/1986 günlü, 6137 sayılı kararının incelenmesinden; anılan kararın, 1608 sayılı Kanunun 1. ve 2. maddelerine göre verildiği anlaşılmaktadır. Umuru Belediyeye Müteallik Ahkâmı Cezaiye Hakkında 486 sayılı Kanunun bazı maddelerini muaddil 1608 sayılı Kanunun 1. ve 2. maddesi; belediye meclis ve encümenlerinin kendilerine kanun nizam ve talimatnamelerin verdiği vazife ve selahiyet dairesinde ittihaz ettikleri kararlara muhalif hareket edenlerle, belediye kanun ve nizam ve talimatnamelerinin men veya emrettiği fiilleri işleyenlere veya yapmayanlara verilecek cezaları ve cezaların verilme yöntemini belirlemiş, 5. maddesi ise; ceza kararlarına tebliği tarihinden itibaren 5 gün içinde mahsus hakimlere ve bulunmayan yerlerde sulh hakimliğine müracaatla şifahi ve yazılı olarak itiraz olunabileceği belirtilerek, itirazın usül ve esasları gösterilmiştir. Yukarıda metni anılan 5. maddeye göre, belediye encümeninin 1608 sayılı Kanunun 1. ve 2. maddelerine göre aldığı ve davacının işyerinin (7) gün süre ile kapatılmasına ilişkin kararın itiraz üzerine inceleme yeri, mahsus hakimlere ve bulunmayan yerlerde sulh hakimliğine aittir, Bu nedenlerle davanın adlî yargı yerinde görülmesine ve Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 19/12/1986 günlü, 1986/63-63 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir. SONUÇ : Anlaşmazlığın, niteliğine göre Adlî Yargı yerinde çözülmesi gerektiğine, bu nedenle Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/12/1986 günlü, 1986/63-63 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, 11/5/1987 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. Esas No : 1986/51 Karar No : 1987/9 Hukuk Bölümü Davacı Vekili Davalı Vekili : Y.Z.C. ÖZET : Kamulaştırılan bir taşınmazın mülkiyeti 2942 Sayılı Yasa'nın 16. veya 25. maddelerine göre idareye geçmeden, bu taşınmazda bulunan mahsule verilen zararın tazmini davasında adli yargı yerinin görevli olduğu hk. KARAR : Av. M. Doğan Üstünalp, Adana Barosu : Adana Belediye Başkanlığı : Av. İsmet Tümer, ADANA KONU : Kamulaştırma işlemi kesinleşmeden ve bu işlemle ilgili olarak adlî ve idarî yargı yerlerine açılan davalar sonuçlanmadan, davacıya ait taşınmazda hafriyat yapılmak suretiyle ekili mahsule verildiği iddia olunan zararın tahsili isteminden ibarettir. YargıBölümüSayfa : 12

19 2 Temmuz 1987 Sayı : RESMÎ GAZETE Sayfa : 19 OLAY : 1 Davacının da hissedar olduğu Adana İli Buruk Köyünde kâin 1014 parsel sayılı taşınmaz, davalı idarece mezarlık yeri olmak üzere 29/5/1982 günlü, 9378 sayılı kararla kamulaştırılmıştır. 2 Kamulaştırma işleminin iptali istemiyle idare mahkemesinde açılan dava; Adana İdare Mahkemesi'nin 24/1/1985 günlü, 1983/590, 1985/45 sayılı kararı ile reddedilmiş, bu kararın temyizi istemi Danıştay 6. Dairesi'nce 7/10/1985 gününde, 1985/ sayılı kararla, keza karar düzeltme istemi de aynı dairenin 13/3/1986 günlü, 1985/1047, 1986/265 sayılı kararı ile reddolunmuştur. 3 Öte yandan; Adana 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'ne, 2942 Sayılı Yasa'nın 16. maddesine göre, davalı idarece tescil davası açılmış olup, bu dava sonunda anılan mahkeme 13/10/1986 günü, 1985/ sayı ile; anılan taşınmazın idare adına tesciline karar vermiştir. 4 Davacı; adli ve idari yargıda açılan davaların sonucunu beklemeden davalının kamulaştırılan taşınmazda hafriyat yapmak suretiyle ekili mahsule zarar verdiğini ileri sürerek, anılan zararın tazmini istemiyle 27/1/1986 günlü dilekçe ile adli yargı yerinde alacak davası açmış ve hafriyatın durdurulması için ihtiyati tedbir kararı verilmesini istemiştir. A) Adana 1. Sulh Hukuk Mahkemesi : 10/2/1986 günlü celsede; tedbir talebinin şimdilik reddine karar vermiş, 9/4/1986 gününde, 1986/ sayı ile de; tapu sicilinden gelen yazıda dava konusu yerin istimlâk edildiği, istimlâk üzerine bu yere idarece elkonulduğu, istimlâkin iptali için açılan davanın reddedildiği, bu karara karşı tashihi karar yoluna başvurulduğu hususlarının tarafların beyanından anlaşıldığı, davalının yaptığı işlemin idari bir hizmete ilişkin bulunduğu, idari hizmetin yürütülmesinden doğan zararın tazmini davası tam kaza davası olup, bu tür davalara bakmanın idare mahkemesinin görevine girdiği gerekçesi ile davanın görev yönünden reddine karar vermiş ve anılan karar kesinleşmiştir. Bu kez davacı; aynı istemle ve 12/5/1986 günlü dilekçe ile idari yargı yerinde tazminat davası açmıştır. B) Adana İdare Mahkemesi : 29/5/1986 gününde, 1986/ sayı ile; 2577 Sayılı Yasa'nın 2/1-b. maddesinde tam yargı davalarının, idari eylem ve işlemlerden dolayı hakları muhtel olanlar tarafından açılan davalar olduğu kuralının yer aldığı, bu nedenle tam yargı davası açılabilmesi İçin idari bir eylem veya işlemden dolayı bir hakkın ihlâli gerektiği, olayda ise, zararın idarenin kamu hizmetini yürütürken yaptığı bir tasarruf veya fiilden doğmayıp, hakkında kamulaştırma kararı alınan ancak, 2942 Sayılı Kanunun 16. maddesine göre, açılan tescil davası sonuçlanmadan taşınmazda hafriyat yapılması ve bu taşınmaza fiilen elkonulmasından doğduğu, bu yüzden oluşan zararın tazmini ve buna ilişkin uyuşmazlıkların çözümü idari yargının değil, adli yargının görev atanına girdiği gerekçesi ile davanın görev yönünden reddine karar vermiş ve anılan karar da kensinleşmiştir. Böylece; adli ve idari yargı yerlerinde açılan ve tarafları, sebebi ve konusu aynı olan davada bu yargı yerlerinin verdiği kesinleşen görevsizlik kararları nedeniyle, 2247 Sayılı Yasa'nın 14. maddesinde belirlenen olumsuz görev uyuşmazlığı oluşmuştur. Davacı vekili; 19/9/1986 günlü dilekçe ile anılan uyuşmazlığın çözümünü istemiş, dosya Adana İdare Mahkemesi'nin 3/10/1986 günlü, 1986/570 sayılı yazısı ekinde Uyuşmazlık Mahkemesi'ne gönderilmiştir. İNCELEME VE GEREKÇE : Türk Ulusu adına Yargı yetkisini kullanan Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü; Servet Tüzün'ün Başkanlığı'nda, Şerafettin Seyhun, Çetin Aşçıoğlu, Erol Çırakman, Uzdem Akyüz, İlhan Köseoğlu ve Abdullah Demir'in katılmaları ile yaptığı, 23/3/1987 günlü toplantıda, geçici raportör Danıştay Tetkik Hakimi M. İlhan Dinç'- in raporu ile dosyadaki belgeler Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 21/12/1986 günlü, TM-815 sayılı ve Danıştay Başsavcılığı'nın 6/11/1986 günlü, 1986/51 sayılı ve davada idari yargı yerinin görevli olduğu yolundaki yazılı düşünceleri okunduktan; toplantıya, Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Yardımcı Bekir Mavıoğlu ile Danıştay Başsavcısı yerine katılan Savcı Tahsin Yağmurlu'nun yazılı düşünceleri doğrultusundaki sözlü açıklamaları dinlendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü. Yargı Bölümü Sayfa : 13

20 Sayfa : 20 RESMÎ GAZETE 2 Temmuz 1987 Sayı : Dava; davalı idarece mezarlık yeri için kamulaştırılan taşınmazın kamulaştırma işlemleri kesinleşmeden ve bu işlemle ilgili olarak adli ve idari yargı yerlerine açılan davaların sonuçlanması beklenmeden, bu taşınmazda hafriyat yapılmak suretiyle ekili mahsule verildiği iddia olunan zararın tazminine ilişkin olup, görev uyuşmazlığı bu davanın adli veya idari yargı yerlerinden hangisinde görüleceği hususundan kaynaklanmaktadır. Davacı; zararın yukarıda belirtildiği üzere kamulaştırma işlemi tamamlanmadan ve bu işlemle ilgili olarak adli ve idari yargı yerlerinde açılan davaların sonuçlanması beklenmeden, davalı idarenin bu taşınmazda giriştiği faaliyetler sonucu ekili mahsulün tahrip edilmesinden ileri geldiğini öne sürdüğüne göre, öncelikle zarara yol açan eylemin idarenin haksız bir eylemi (haksız fiil) mi, yoksa idare hukuku yönünden (hizmet kusuru veya objektif) sorumluluğunu gerektirecek bir idari eylem mi olduğu hususlarının belirlenmesi gerekir. Bu belirlemeyi yapabilmek için evvelâ anılan eylemin; kamulaştırmanın tüm evreleri tamamlanıp, kamulaştırılan taşınmazın mülkiyetinin idareye geçmesinden önce mi, yoksa sonra mı yapıldığı araştırılmalıdır. Böylece; eylem taşınmazın mülkiyeti idareye geçmeden önce gerçekleşmiş ise, bunun mülkiyet hakkına tecavüz ve binnetice haksız fiil olduğu sonucuna ulaşılarak özel hukuk hükümlerine göre, bu eylem sonucu uğranan zararın tazmini gerekip gerekmediği ve buna ilişkin davanın anılan hükümleri uygulayacak adli yargı yerinin görevine girdiği, aksi takdirde davada idari yargı yerinin görevli olduğu hususları belirlenebilecektir. İncelenen dosya içeriğinden ve 8/12/1986 günlü, 1986/51 sayılı, keza 16/2/1987 günlü, 1986/51 sayılı ara kararı ile istenen belgelerin incelenmesinden, davacının da hissedarı olduğu Adana ili Buruk Köyünde kâin 1014 parsel sayılı taşınmazın mezarlık yeri olmak üzere davalı idarece 29/5/1982 günlü, 9378 sayılı kararla kamulaştırıldığı, bu kararın davacıya 2/3/1984 gününde, tebliğ edildiği, bu karara karşı idari yargı yerinde iptal davası açıldığı ve davanın Adana İdare Mahkemesi'nce 24/1/1985 günlü, 1983/590,1985/45 sayılı kararla reddedildiği, bu kararın temyizi isteminin Danıştay 6. Dairesi'nce 7/10/1985 günlü, 1985/ sayılı kararla keza, karar düzeltme isteminin de aynı dairenin 13/3/1986 günlü, 1985/1047,1986/265 sayılı kararı ile reddolunduğu, öte yandan anılan taşınmaza acele el koyma durumunda olan idarenin anılan taşınmazın durumunun tespiti ve taşınmazın adına tescili istemiyle adli yargı yerinde 2942 Sayılı Kanun'un 16. maddesine göre tescil davası açtığı, Adana 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen ve kesinleşen 13/10/1986 günlü, 1985/ sayılı karada, anılan taşınmazın idare adına tesciline karar verildiği, oysa gerek adli, gerek idari yargı yerinde açılan bu davaların kesin olarak sonuçlanmasından önce davalı idarenin kamulaştırdığı taşınmazda bir takım faaliyetlere giriştiği ve bu sırada taşınmazda ekili bulunan mahsulü, 16/1/1986 gününde mahkeme karan ile yaptırılan tespit sonucu düzenlenen bilirkişi raporuna göre 9/1/1986 gününde, tahrip ettiği anlaşılmaktadır. Bu belirlemelere göre, dava konusu zarara yol açan eylemin; idari yargıda kamulaştırma kararının iptali istemiyle açılan dava sonunda verilen temyiz ve karar düzeltme aşamalarından da geçmek suretiyle kesinleşen karardan önce, keza adli yargı yerinde açılan 2942 Sayılı Yasa'nın 16. maddesine göre tescil istemini içeren davanın sonunda verilen kararın kesinleşmesinden önce 9/1/1986 tarihinde gerçekleştirildiği ortadadır. Durum böyle olunca, konunun 2942 Sayılı Yasa'nın 25. maddesi, keza aynı yasa'nın 16. maddelerine göre değerlendirilmesi icap etmektedir Sayılı Kanun'un 25. maddesi mülkiyetin idareye geçmesi; bu kanundaki özel hükümler dışında kamulaştırma işleminin idari yargı yerinde kesinleşmesi ile olur..." hükmünü taşımaktadır. Maddeden anlaşıldığına göre, kamulaştırılan bir taşınmazın mülkiyetinin idareye geçmesi, kamulaştırma işleminin idari yargı yerinden kesinleşmesi ile yani, kamulaştırma kararının iptali istemiyle açılan davanın idari yargı yerlerinde kesinleşen bir kararla sonuçlandırılması ile mümkün olabilmektedir. Durum böyle olunca, kamulaştırma işleminin idari yargı yerinden kesinleşmesi, bu işleme karşı açılan dava sonunda verilen kararın, karar düzeltme isteminin rerdedildiği 13/3/1986 gününde gerçekleşmiştir. Oysa idarenin eylemi, yukarıda belirtildiği gibi 9/1/1986 tarihinde, yani mülkiyetin idareye geçmesinden önce vaki olmuştur. Yargı Bölümü Sayfa : 14