Farklı Ekim Zamanlarının Nohutta Verim ve Verim Unsurlarına Etkisi

Benzer belgeler
DUFED 4(2) (2015) 77-82

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22

Yeni Geliştirilen Nohut Hatlarının Bornova Koşullarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Araştırmalar

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları

BAZI KIRMIZI MERCİMEK HAT VE ÇEŞİTLERİNDE VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ

(Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu)

Dış Kaynaklı Mercimek Hatlarının Tarımsal ve Morfolojik Özellikler için Yerel Çeşitlerle Karşılaştırılması

KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA FARKLI BİTKİ SIKLIKLARININ KIŞLIK VE YAZLIK EKİLEN BAZI NOHUT ÇEŞİTLERİNDE

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Nohutta Farklı Ekim Zamanlarının Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkileri

Mardin Kızıltepe Ekolojik Koşullarında Farklı Bitki Sıklıklarının Nohutta (Cicer arietinum L.) Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkisi

Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi

KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA DEĞİŞİK KIŞLIK MERCİMEK (Lens culinaris Medic.) ÇEŞİTLERİNDE VERİM VE VERİM ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (46): (2008) ISSN:

ÇEREZLİK AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU

Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim Zamanlarının Belirlenmesi

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI YEM BEZELYESİ

SONBAHAR VE İLKBAHARDA EKİLEN BAKLA (Vicia faba L.) GENOTİPLERİNİN BAZI BİTKİSEL ÖZELLİKLER VE TANE VERİMİ BAKIMINDAN KARŞILAŞTIRILMASI

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Seçilmiş bazı nohut (Cicer arietinum L. ) hatlarının agronomik ve kalite özellikleri bakımından değerlendirilmesi

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

SAMSUN KOŞULLARINDA GELİŞTİRİLEN BAZI TEK MELEZ MISIR ÇEŞİTLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Bingöl Ekolojik Koşullarında Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Hat ve Çeşitlerinde Tohum Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi

Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris Medik.) Genotiplerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi

Tritikale (xtriticosecale Wittmack) de Farklı Ekim Sıklıklarının Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Kışlık Ekilen Nohut Hatlarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikler İçin Performans ve Adaptasyon İlişkisi

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

Tokat- Kazova Koşullarında Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin (Triticum aestivum) Verim ve Diğer Özelliklerine Ekim Zamanının Etkisi

ADİ FİĞ TESCİL RAPORU

MERCİMEK (Lens culinaris Medik.) HATLARININ VERİM VE VERİM ÖZELLİKLERİ YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Kuru ve Sulu Koşullarda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkileri

Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Mercimek (Lens culinaris Medic.) Genotiplerinde Bitki Sıklığının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisinin Araştırması

Şeker Mısırda Ekim Zamanı ve Yetiştirme Tekniğinin Hasıl Verim ve Bazı Özelliklere Etkisi

Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, Ekim 2009 Hatay, (Sunulu Bildiri)

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI ADİ FİĞ (VİCİA SATİVA L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA *

EGE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ (YÜKSEK LİSANS TEZİ)

TR 5913, TR 5958, SERTORI, KT HASAB, MURGAVETS, TSAREVETS, TE , SOLVEIG VE HAMZA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYLARININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 23 (49): (2009) ISSN:

Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları ile Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Bir Araştırma

DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Farklı Dönemlerde Ekilen Nohut Çeşitlerinde (Cicer arietinum L.) Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi

Effect on yield and yield components in some chickpeas (Cicer arietinum L.) varieties of irrigation applied in different development stages

OLGUN-13 EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

Veysel BEYSARI Yüksek Lisans Tezi. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Danışman: Doç. Dr. Mehmet AYÇİÇEK

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (1): (2012) ISSN:

Afyonkarahisar ve Yozgat Koşullarında Yüksek Verim Sağlayacak Uygun Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin Belirlenmesi

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Nohutta Farklı Bitki Sıklıklarının Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkileri

Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi

Bazı Soya Fasulyesi [Glycine max (L.) Merill] Çeşitlerinin Bursa Koşullarına Adaptasyonu Konusunda Bir Çalışma

Farklı Ekim Derinliklerinin Yem Bezelyesinin Verim ve Bazı Verim Özellikleri Üzerine Etkileri

Abdulveli SİRAT 1* İsmail SEZER 2

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 25 (2): (2011) ISSN:

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Determination of Seed Rate on Winter Lentil (Lens culinaris Medik.) cv. Kafkas

Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin Farklı Çevrelerde Antraknoz (Ascochyta rabiei) a Dayanımları ve Tane Verimleri Üzerine Bir Araştırma*

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Trakya Bölgesinde Yetiştirilen Bazı Arpa (Hordeum vulgare L) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları İle Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

ANKARA KOŞULLARINDA BEZELYE'DE (Pisum sativum L.) FARKLI EKĐM ZAMANLARININ VERĐM VE VERĐM ÖĞELERĐNE ETKĐLERĐ

Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, Tokat 2. Turhal Tarım İlçe Müdürlüğü, Tokat 3

II. ÜRÜN MISIR TESCİL RAPORU

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Konya Koşullarında Bazı Aspir Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi

BAZI NOHUT ÇEġĠTLERĠNĠN FARKLI TOHUM ĠRĠLĠĞĠ ve EKĠM ZAMANLARINDA VERĠM ve KALĠTE PERFORMANSLARININ BELĠRLENMESĠ

BAZI BAKLA (Vicia faba L.) POPULASYONLARININ BİTKİSEL ÖZELLİKLERİ VE TAZE BAKLA VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

ANTALYA KOŞULLARINDA TURFANDA PATATES (Solanum tuberosum L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE BAZI ÇEŞİTLERİN VERİM VE VERİM İLE İLGİLİ ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Ekmeklik Buğday Hatlarının (Triticum aestivum L.) Tane Verimi ve Kimi Agronomik Özelliklerinin Belirlenmesi

AYÇİÇEĞİNDE (Helianthus annuus L.) GENETİK ERKISIR HATLARIN SEÇİMİ VE VERİM ÖGELERİNİN TOHUM VERİMİNE ETKİSİ

Başaktaki Sıra Sayısının Arpada Verim, Bazı Kalite ve Morfolojik Parametrelere Etkisi

Eskişehir Koşullarında Macar Fiği (Vicia pannonica Crantz.) Hat ve Çeşitlerinde Yem ve Tohum Verimleri

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20

Anahtar Kelimeler: Pamuk, Gossypium hirsutum L., Verim, Verim Unsurları, Lif Kalite Özellikleri

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

MV SUBA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Farklı Sulama Programları Uygulamasının Nohutta Verim ve Kaliteye Etkisi

ORTA ANADOLU BÖLGESİ KURUDA EKMEKLİK BUĞDAY TESCİL RAPORU

ÖZET. İlhan TURGUT * Arzu BALCI **

Iğdır University Journal of the Institute of Science and Technology. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi

Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi 5 (2): , 2012 ISSN: , E-ISSN: X,

IMI GRUBU AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU

Kasım Külek ÖZ Özaltın Tarım İşletmeleri San. Ve Tic. A.Ş. 21. Yüzyılda Pamuk Çalıştayı Mart 2016-Kahramanmaraş

İncelenen özelliklere ait varyans ve regresyon analiz sonuçları aşağıda verilmiştir.

Kışlık ve Yazlık Olarak Yetiştirilen Bazı Makarnalık Buğday (Triticum durum L.) Çeşit ve Hatlarının Bazı Kalite Özelliklerinin Karşılaştırılması*

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (46): (2008) ISSN:

NOHUTTA MUTASYON ISLAHI

Bazı İleri Aspir Hatlarının Eskişehir Koşullarındaki Performansları

Farklı Gübreleme Yöntemlerinin Nohut (Cicer arietinum L.) ta Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Etkileri *

Kimi Yembezelyesi Çeşitlerinde (Pisum arvense L.) Sıra Arası Mesafelerinin Tohum Verimi ile Bazı Verim Özelliklerine Etkisi Üzerinde Bir Araştırma

CİN MISIR (Zea mays everta Sturt. ) HATLARININ VE YOKLAMA MELEZLERİNİN VERİM VE VERİMLE İLGİLİ ÖZELLİKLER BAKIMINDAN KARŞILAŞTIRILMASI *

YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

*E-posta:

ALBATROS YULAF ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

Çukurova Bölgesinde İkinci Ürün Koşullarında Bazı Yerfıstığı Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Transkript:

ADÜ ZİRAAT DERG, 2017;14(1):51-57 doi: 10.25308/aduziraat.295351 Behiye Tuba BİÇER *1, Önder ALBAYRAK 1, Cuma AKINCI 1 1 Dicle Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, DİYARBAKIR. Araştırma / Research Özet: Bu araştırma farklı ekim zamanlarının (kışlık ve erken ilkbahar) nohut (Cicer arietinum L.) genotiplerinin verim ve verim unsurları ile tane kalitesine etkisini incelemek amacıyla Diyarbakır merkez ve Mardin iline bağlı Kızıltepe ilçesinde yürütülmüştür. Ekim zamanlarının çiçeklenme ve olgunlaşma süresi, bitki boyu, bitkide bakla ve tane sayısı, 100 tane ağırlığı ve tane verimine etkisi önemli bulunmuştur. Kışlık ekimlerde bitki boyu, bitkide bakla ve tane sayısı ve tane verimi değerleri ilkbahar ekimlerine göre yüksek bulunmuştur. Tane verimi kışlık ekimlerde 92.2 kg/da ile 195.4 kg/da arasında, ilkbahar ekimlerinde 81.0 kg/ da ile 140.3 kg/da arasında değişmiştir. Azkan ve Arda çeşitleri kışlık ekimlerde yüksek verimli bulunmuştur. Kışlık ekimlerde tüm hatlar antraknoz hastalığına (Ascochyta rabiei) hassas, standart çeşitler dayanıklı/tolerant bulunmuş, Gökçe çeşidinde kışlık ekimlerde yüksek oranda antraknoz hastalığı saptanmıştır. Protein oranı %24.0 olarak belirlenmiş, ekim zamanları arasında fark bulunmamıştır. Pişme süresi kışlık ekimlerde ortalama 51.1 dakika, ilkbahar ekimlerinde 47.7 dakika olmuştur. Anahtar Kelimeler: nohut, Cicer arietinum L., verim, ekim zamanı, tohum kalitesi Effect of Different Sowing Dates on Yield and Yield Characters in Chickpea Abstract: The research was aimed to determine the yield, its components and seed quality of chickpea (Cicer arietinum L.) genotypes at different planting dates (winter and early spring) in the Diyarbakir province and Kiziltepe district of Mardin. The effect of different planting dates for number of flowering and matuiry dates, plant height, number of pods and seeds per plant, 100 seed weight and seed yield was significant. Plant height, number of pods and seeds per plant, 100 seed weight and seed yield in winter planting were found higher than spring planting. Seed yield ranged from 92.2 kg/da to 195.4 kg/da in winter planting, ranged from 81.0 kg/da to 140.3 kg/da in spring planting. Arda and Azkan varieties were high yielding in winter planting. All chickpea lines were susceptible to anthracnose disease (Ascochyta rabiei) in winter planting, Standard varieties were resistance/tolerance to anthracnose disease. Cooking time was about 51.1 minute in winter planting and 47.7 minute in spring. Keywords: chickpea, Cicer arietinum L., yield, sowing date, seed quality GİRİŞ Türkiye nohut (Cicer arietinum L) ekim alanı 388,169 ha olup ekim alanı ile Hindistan (9,927,000 ha), Pakistan (949,513 ha), İran (594,489 ha) ve Avustralya (507,800 ha) dan sonra Dünyada 5. sırada gelmektedir (Anonim, 2017a). Ülkemiz nohut üretimi 460,000 ton ve tane verimi 1280 kg/ha olarak belirlenmiştir (Anonim, 2017b; 2017c). Güneydoğu Anadolu Bölgesi nohut ekim alanı 32,494 ha, üretimi 44,609 ton ve ortalama verimi 1460 kg/ha olup, ekim alanı yönünden Orta Anadolu (73,000 ha) ve Ege bölgesi (68,491 ha) inden sonra 3. sırada yer almaktadır. Nohut yetiştiriciliğinde kış ve ilkbahar aylarında düşen yağıştan mutlaka yararlanılması gerekmektedir. Nohudun çimlenmeden bakla bağlamaya kadar geçen sürede istemiş olduğu optimum iklim istekleri, (düşük sıcaklık, yüksek oransal nem ve yağış) güzlük ekimin yapılması ile karşılanabilmektedir. Yapılan araştırmalar, kışlık ekilen bitkinin vejetatif ve generatif devresinin, yazlık ekilenlere göre daha düşük sıcaklık derecelerine ve daha iyi bir su rejimine maruz kaldığını göstermektedir (Aydoğan ve ark., 2009). Nohut üreticisi ülkelerde olduğu gibi Türkiye de de nohut tarımının başta gelen sorunu antraknoz (Ascochyta rabiei) hastalığıdır. Ülkemizde antraknoz hastalığına karşı önlem olarak ekimler geciktirilerek yazlık yapılmaktadır. Bu durumda, özellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde nohut ekiminin yapıldığı alanlarda Mayıs ayı itibariyle yağışlar yetersiz ve düzensiz dağılım göstermesiyle birlikte, erken gelen yüksek sıcaklık stresi bitkinin vejetatif ve generatif dönemini kısaltarak verimde düşüşe neden olmaktadır. Bölgede üreticiler tohumluklarını çoğunlukla kendi kaynaklarından sağlamaktadırlar. Bu tohumluklar genellikle hastalık etmeni konukçu etkileşimi sonucu dayanıklılık özelliklerini kaybetmiş çeşitlerden oluşmaktadır. Bu çeşitler kışlık ekimlerde rastgele kullanıldığında antraknoz hastalığı ve soğuktan zarar görmektedirler. Bu durum ise dayanıklı çeşit geliştirme gereği ve gerçeğini ön plana çıkarmaktadır (Erdemci, 2012). İklim şartlarının uygunluğu nedeniyle yazlık ekimlerde antraknoz hastalığı kışlık ekimlere göre daha düşük seviyede görülmektedir (Porta-Puglia ve ark., 2000). Kışlık ekimlerde bitki, daha fazla yeşil aksam geliştirmekte, bu da bitkinin daha fazla generatif aksamını desteklemekte ve yazlık ekime nazaran %20 60 daha yüksek verim vermektedir (Andrews, 1987; Singh ve ark., 1997; Tayyar ve ark., 2008). Ayrıca araştırıcılar kışlık ekimlerin mümkün olmadığı iklim bölgelerinde ilkbaharda da erken yapılacak ekimlerde %70 verim artışı olacağını ve verim üzerine bölgenin iklim şartlarının yıllık değişiminin de etkili bir faktör olduğunu bildirmişlerdir (Üstün ve Gülümser, 2003). Güneydoğu Anadolu bölgesinde son birkaç yıldır üreticiler kışlık ekimin yüksek verim avantajını elde etmek amacıyla kışlık nohut ekimine yönelmiştirler. Kışlık ekime uygun çeşitler henüz çok az olmasına rağmen bu çeşitlerin tohumluk üretimi ile bölgenin ihtiyacı karşılanamaya çalışılmaktadır. Bu araştırmanın amacı farklı kaynaklardan elde edilen nohut genotiplerinin Diyarbakır ve Mardin/Kızıltepe ekolojik koşullarında kışlık ve erken ilkbahar ekiminde verim ve verim özelliklerini incelemektir. MATERYAL ve YÖNTEM Bu araştırmada 13 nohut hattı 5 nohut çeşidi (Diyar 95, Gökçe, Çağatay, Azkan 95 ve Arda) kullanılmıştır. Denemede kullanılan hatlar 2001 yılında diallel melezleme (Konya Balıkesir, Konya ILC3279, ILC3279 Balıkesir ve Diyar 95 ILC 482) ile elde edilen ve geliştirilen ileri kademedeki hatlardan oluşmaktadır. Konya kodlu anaç; orta erkenci, iri krem taneli * Sorumlu Yazar: tbicer@dicle.edu.tr Bu çalışma TUBİTAK 214O118 nolu Güneydoğu Anadolu Bölgesine Uygun Nohut ve Mercimek Çeşit ve Hatlarının Belirlenmesi isimli projeden üretilmiştir. Geliş Tarihi: 28 Şubat 2017 Kabul Tarihi: 24 Mayıs 2017 51

Çizelge 1. Deneme alanlarına ait iklim verileri Ortalama Sıcaklık ( C) Min. Sıcaklık ( C) Toplam yağış (mm) Nisbi Nem 2015 Diyarbakır Kızıltepe Diyarbakır Kızıltepe Diyarbakır Kızıltepe Diyarbakır Kızıltepe Kasım 9.5 10.1 2.8 3.4 9 9.0 Aralık 3.8 4.5-2.1 3.8 23.2 19.0 2016 Ocak 0.9 5.3-2.9-5.8 79.2 143.4 82.5 64.1 Şubat 7.5 11.1 2.5-0.8 62.2 68.8 75.2 66.8 Mart 9.3 12.0 3.1 0.4 39.6 86.4 70 57.9 Nisan 15.2 17.5 6.7 2.5 18 38.5 59.9 51 Mayıs 19.3 21.0 11.2 6.7 38.2 21.4 56.1 33.4 Haziran 26.1 29.1 16.7 10.7 4.2 0.0 35.1 24.2 Kaynak: Meteoroloji Genel Müdürlüğü/Ankara ve antraknoz hastalığına toleranslı bir karaktere sahiptir. Balıkesir kodlu anaç; erkenci, iri beyaz taneli ve antraknoza hassas bir karaktere sahiptir. Konya ve Balıkesir hatları köy çeşitlerinden teksel saf hat yöntemiyle elde edilmiştir. ILC3279 hattı; uzun boylu, erkenci, küçük taneli ve antraknoz hastalığına tolerans bir hat olup ICARDA koleksiyonundan seçilmiştir. Diyar 95 çeşidi Güneydoğu Anadolu bölgesi koşulları için geliştirilmiş, erken ilkbahar ekimine uygun geççi, iri koyu krem taneli ve antraknoza kışlık ekimlerde hassas bir çeşittir. ILC 482 (Güney sarısı) çeşidi Güneydoğu Anadolu bölgesi koşulları için geliştirilmiş, küçük taneli antraknoza tolerans ve yüksek verimli bir çeşittir. Denemede kullanılan D2 5, D2 8, D1 3 ve D2 6 hatları Konya Balıkesir melezinden, D1 13 ve D1 14 hatları Konya ILC3279 melezinden, D1 28 hattı ILC3279 Balıkesir melezinden, R4 ve R6 hatları Diyar 95 ILC 482 melezinden elde edilmiştir. N5 5 hattı Diyarbakır köy çeşidinden teksel saf hat yöntemiyle geliştirilmiştir. FLIP98 206C, FLIP98 143C ve FLIP99 34C ICARDA koleksiyonundan seçilmiştir. Denemenin yürütüldüğü aylara ve lokasyonlara ait iklim verileri ile uzun yıllar ortalaması Çizelge 1 de verilmiştir. Diyarbakır ili Ocak Haziran arası toplam yağış miktarı 241.1 mm, aynı döneme ait Kızıltepe toplam yağış miktarı 358.1 mm dir. Nisbi nem oranları ve ortalama sıcaklık incelendiğinde Kızıltepe lokasyonun yüksek buharlaşma ile su kaybının fazla olduğu Çizelge 1 den görülmektedir. Diyarbakır lokasyonu deneme alanı toprakları; killi tınlı, ph: 7.19-7.24 arasında nötre yakın, organik madde miktarı (%79) ve fosfor (1.32 kg/da) bakımından oldukça fakirdir. Kızıltepe lokasyonu toprakları; killi, ph: 7.59 olup organik madde içeriği (%1.69) ve fosfor bakımından fakirdir. Deneme 2015 2016 yetiştirme mevsiminde Diyarbakır merkez ve Mardin in Kızıltepe ilçesinde farklı ekim tarihlerinde (kışlık ve erken ilkbahar) yürütülmüştür. Kışlık ekimler Diyarbakır da 20 Kasım, Mardin Kızıltepe de 22 Kasım 2015 tarihlerinde, erken ilkbahar ekimleri Kızıltepe de 15 Şubat, Diyarbakır da 18 Şubat 2016 tarihlerinde yapılmıştır. Araştırma faktöriyel deneme desenine göre 4 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Ekim zamanları ana parsel, çeşitler alt parsel olarak belirlenmiştir. Parseller 5 m uzunluğunda 6 sıra, 40 cm sıra arası mesafe olarak düzenlenmiştir. Ekimler, ekim sıklığı 55 tohum/m 2 olacak şekilde elle yapılmıştır. Denemede gübre olarak 3 kg/da saf azot ve 5 kg/da fosfor (P 2 O 5 ) kullanılmıştır. Hasat alanı 6.4 m 2 olarak alınmıştır. Çeşit ve hatlara ait tohum kalite analizleri Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü laboratuvarında yaptırılmıştır. Verilere ait analizler MSTATC (Michigan State University, East Lansing, MI) istatistik paket programında yapılmıştır. 52 BULGULAR ve TARTIŞMA 2015 2016 yetiştirme sezonunda kışlık ve erken ilkbaharda Diyarbakır ve Kızıltepe de ekilen nohut hat ve çeşitlerine ait verim ve verim unsurları incelenmiştir. %50 çiçeklenme ve olgunlaşma gün sayısı, bitki boyu, bitkide bakla ve bitkide tane sayısı, tane verimi ve 100 tane ağırlığı yönünden lokasyon, ekim zamanı, lokasyon ekim zamanı, çeşit, lokasyon çeşit, ekim zamanı çeşit ve lokasyon ekim zamanı çeşit interaksiyonu önemli bulunmuştur. Çiçeklenme gün sayısı kışlık ekimlerde Diyarbakır da 147.7 gün ve Kızıltepe de 141.6 gün, erken ilkbahar ekiminde Diyarbakır da 65.4 gün Kızıltepe de 58.8 gün olmuştur. Kışlık ekimde Diyarbakır ve Kızıltepe de Diyar 95 çeşidi geç, D1 3 (Diyarbakır), D1 13 ve FLIP98 206C hatları erken çiçeklenmiştir. Erken ilkbahar ekiminde Diyarbakır ve Kızıltepe de D2 8 hattı, Diyar 95, Arda ve Azkan çeşitleri geç, Diyarbakır da D1 28, Kızıltepe de D1 13 ve Gökçe çeşidi erken çiçeklenmişlerdir. Lokasyon ortalamasına göre; kışlık ekilen hatların 144.6 gün, erken ilkbahar ekilenlerin ise 62.0 günde çiçeklendikleri belirlenmiştir (Çizelge 2). Olgunlaşma gün sayısı kışlık ekimlerde Diyarbakır da 198.7 gün, Kızıltepe de 190.0 gün, ilk bahar ekiminde Diyarbakır da 114.9 gün ve Kızıltepe de 109.1 gün arasında değişmiştir. Kızıltepe lokasyonunda toplam yağış yüksek olmasına rağmen buharlaşma ile su kaybının fazla olduğu bu nedenle yaklaşık bir haftalık erkencilik sağlandığı saptanmıştır. Kışlık ekimlerde Diyarbakır da Diyar 95 geç, D1 3 erken, Kızıltepe de Diyar 95 geç, R4, D2 5 ve D1 14 erken, ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır ve Kızıltepe de Diyar 95 geç, FLIP98 143C erken olgunlaşmışlardır Lokasyon ortalamasına göre; kışlık ekilen hatlar 194.3 gün, erken ilkbahar ekilenler ise 112.0 günde olgunlaştıkları belirlenmiştir (Çizelge 2). Bulgularımız Özgün ve ark. (2005) nın Diyarbakır da ekim zamanı geciktirildikçe çiçeklenme ve olgunlaşma zamanın azaldığını bildiren sonuçlarıyla paralel bulunmuştur. Bitki boyu kışlık ekimlerde Diyarbakır da 52.9 cm, Kızıltepe de 46.1 cm, ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır da 44.4 cm ve Kızıltepe de 40.6 cm arasında değişmiştir. Kışlık ekimlerde en yüksek bitki boyu Diyarbakır da Azkan ve Diyar 95 çeşitlerinde Kızıltepe de Arda çeşidinde, en düşük bitki boyu Diyarbakır da FLIP97 254C hattında, Kızıltepe de D1 13 hattında saptanmıştır. İlkbahar ekimlerinde Diyarbakır ve Kızıltepe de Diyar 95 çeşidi yüksek, Diyarbakır da D1 14, Kızıltepe de D1 3 düşük bitki boyu değerine sahip olmuşlardır. Lokasyon ortalamasına göre; kışlık ekilen hatların 49.5 cm, ilkbaharda ekilenlerin ise 42.5 cm oldukları belirlenmiştir (Çizelge 3). İki ekim zamanı arasında ortaya çıkan bu durum bitkilerin uzun yetişme periyotlarında daha fazla vejatatif aksam

BİÇER BT, ALBAYRAK Ö, AKINCI C Çizelge 2. Kışlık ve erken ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır ve Kızıltepe de nohutta % 50 çiçeklenme ve olgunlaşma gün sayılarına ait ortalamalar % 50 Çiçeklenme Gün Sayısı (gün) Olgunlaşma Gün Sayısı (gün) Diyarbakır Kızıltepe Diyarbakır Kızıltepe Çeşit/hat Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar D2 5 150.3 cd 66.2 bc 144.5 bc 59.5 cd 196.5 ef 114.3 d 187.5 f 106.3 gh D2 8 146.0 fg 70.5 a 140.0 de 63.7 a 197.0 ef 113.8 d 190.3 b-f 109.8 def D1 3 145.5 g 66.2 bc 139.5 de 60.5 bc 195.5 f 112.3 de 188.3 ef 109.0 d-g D2 6 146.0 fg 66.2 bc 140.0 de 59.7 c 199.3 b-e 113.3 de 190.8 a-f 107.5 e-h D1 13 145.0 g 64.7 cd 139.0 e 54.5 h 199.8 b-e 115.8 cd 190.8 a-f 108.0 efg D1 14 146.0 fg 66.5 bc 140.0 de 59.0 cde 197.3 ef 113.5 d 187.8 f 108.5 efg D1 28 148.0 ef 59.5 g 142.0 cd 58.0 c-g 198.5 b-f 115.8 cd 188.8 def 111.8 cd R4 148.5 de 60.7 efg 142.0 cd 56.2 e-h 196.8 ef 113.8 d 187.3 f 107.3 e-h R6 146.0 fg 61.0 efg 140.0 de 55.7 gh 199.3 b-e 115.0 cd 190.0 b-f 110.0 de N5 5 148.0 ef 67.2 b 142.0 cd 59.2 cd 201.0 -d 115.3 cd 192.5 abc 107.0 fgh FLIP97 254C 147.0 efg 62.7 de 141.0 de 56.7 d-h 197.3 ef 113.3 de 188.5 def 107.0 fgh FLIP98 206C 145.0 g 67.0 bc 139.0 e 58.7 c-f 197.8 c-f 115.3 cd 191.5 a-e 106.5 gh FLIP98 143C 146.3 fg 62.0 ef 140.3 de 56.0 fgh 201.0 a-d 109.8 e 190.8 a-f 104.8 h FLIP99 34C 147.0 efg 61.2 efg 141.0 de 56.7 d-h 197.0 ef 113.0 de 189.0 cdef 108.0 efg Diyar 95 154.8 a 72.0 a 148.5 a 64.0 a 204.3 a 122.5 a 194.3 a 117.3 a Arda 152.3 bc 71.0 a 146.0 ab 64.0 a 201.3 abc 120.5 ab 192.0 a-d 113.3 bc Azkan 153.0 ab 71.5 a 147.0 ab 63.0 ab 201.5 ab 118.3 bc 193.5 ab 115.0 ab Gökçe 146.0 fg 60.0 fg 140.0 de 54.0 h 197.3 ef 112.5 de 188.0 ef 107.5 e-h Çağatay 145.5 g 66.7 bc 139.5 de 58.7 cdef 197.5 def 115.8 cd 188.3 ef 108.3 efg Ortalama 147.7 65.4 141.6 58.8 198.7 a 114.9 c 190.0 b 109.1 d Kışlık Ekim 144.6a Erken İlkbahar 62.1 b Kışlık Ekim 194.4 a Erken İlkbahar 112.0 b LSD % 2.02** 2.4** 2.72** 2.99** 3.69** 3.57** 3.68** 2.95** Ç: 1.26** L Ç: 1.78** EZ Ç: 1.78** Ç L EZ: 2.5** Ç: 1.88** L Ç: 2.47** EZ Ç: 2.47** Aynı harflerle gösterilen ortalamalar arasındaki fark istatistiki olarak önemli değildir. Çizelge 3. Kışlık ve erken ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır ve Kızıltepe de nohutta bitki boyu ve bitkide bakla sayısı değerlerine ait ortalama değerler Bitki Boyu (cm) Bitkide Bakla Sayısı (adet) Diyarbakır Kızıltepe Diyarbakır Kızıltepe Çeşit/hat Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar D2 5 50.0 de 41.5 d-g 44.2 ghı 40.0 cde 21.8 bcd 18.9 b-f 20.2 abc 14.2 cd D2 8 50.0 de 39.7 fgh 44.2 ghı 39.7 de 22.2 bcd 16.7 def 20.6 ab 15.5 c D1 3 50.5 de 45.2 cd 45.5 d-ı 37.7 e 20.6 d 14.7 f 15.1 efg 12.4 de D2 6 50.5 de 49.7 bc 43.2 hı 38.2 de 22.1 bcd 21.6 a-e 14.0 fgh 15.2 c D1 13 52.7 b-e 43.7 def 42.5 ı 40.7 b-e 20.9 d 17.6 c-f 12.9 gh 14.8 cd D1 14 53.7 bcd 36.0 h 47.5 a-f 38.7 de 22.3 bcd 16.7 def 13.9 fgh 18.1 b D1 28 53.2 b-e 39.0 gh 44.7 e-ı 39.5 de 21.0 cd 22.0 a-d 11.3 h 15.0 c R4 54.5 bc 45.2 cd 47.7 a-e 38.5 de 22.5 bcd 20.9 a-e 17.4 b-f 18.6 ab R6 55.7 b 44.7 de 48.3 a-d 40.2 cde 24.4 a-d 22.2 abc 18.8 a-d 18.4 b N5 5 52.7 b-e 44.0 def 45.0 e-ı 40.0 cde 20.7 d 24.7 a 14.8 e-h 20.9 a FLIP97 254C 49.5 e 44.2 def 44.5 fghı 40.0 cde 27.9 a 19.8 a-f 15.8 d-g 15.3 c FLIP98 206C 52.2 b-e 44.7 de 44.7 e-ı 41.0 b-e 26.6 ab 24.5 a 18.1 b-e 20.2 ab FLIP98 143C 50.2 de 40.5 e-h 46.0 c-h 40.0 cde 23.7 a-d 22.3 abc 17.4 b-f 18.5 ab FLIP99 34C 50.7 cde 44.5 de 44.2 ghı 40.2 cde 26.4 ab 23.6 ab 16.8 c-f 19.3 ab Diyar 95 60.0 a 50.5 b 48.7 abc 47.2 a 26.0 ab 16.9 c-f 17.8 b-e 11.4 e Arda 53.5 bcd 50.7 ab 50.0 a 43.5 bc 25.9 abc 24.7 a 20.4 abc 14.4 cd Azkan 60.7 a 55.2 a 49.5 ab 44.2 ab 28.2 a 16.4 ef 21.8 a 15.1 c Gökçe 50.5 de 39.0 gh 46.7 b-g 41.5 bcd 23.5 a-d 20.6 a-e 16.3 d-g 18.0 b Çağatay 55.0 b 44.2 def 49.0 abc 40.5 cde 23.3 a-d 23.1 ab 17.5 b-f 14.3 cd Ortalama 52.9 a 44.4 c 46.1 b 40.6 d 23.7 a 20.4 b 16.9 c 16.3 c Kışlık Ekim 49.5 a Erken İlkbahar 42.5 b Kışlık Ekim 20.3 a Erken İlkbahar 18.3 b LSD % 3.79** 4.63** 3.08** 3.70** 4.94** 5.46** 3.68** 2.49** L EZ: 0.87 Ç:1.89** L Ç: 2.66** EZ Ç: 2.66** Ç L EZ: 77** Ç: 2.1** L Ç: 2.97** EZ Ç: 2.97** Ç L EZ: 4.21** Aynı harflerle gösterilen ortalamalar arasındaki fark istatistiki olarak önemli değildir. geliştirmesinden kaynaklanmaktadır. Bulgularımız Yiğitoğlu (2006) nun Maraş ta erken kış ve erken ilkbahar ekimlerinde bitki boylarının sırasıyla 2003 04 yılında 42.9 ve 38.5 cm, 2004 05 yılında 40.8 ve 38.2 cm, Erdemci (2012) Diyarbakır ve Hazro da ortalama bitki boyu değerlerinin kışlık ekimlerde 54.6 cm, yazlık ekimlerde ise 49.4 cm arasında değiştiğini bildiren sonuçlarına benzer bulunmuştur. Bitkide bakla sayısı kışlık ekimlerde Diyarbakır da 23.7 adet ve Kızıltepe de 16.9 adet, ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır da 20.4 adet ve Kızıltepe de 16.3 adet arasında değişmiştir. Kızıltepe lokasyonunun kısa olan vejetasyon süresi ve ani yüksek sıcaklıklarla karşılaşması bitki üzerinde oluşan çiçeklerin bakla bağlamadan kurumalarına sebep olmuş, bu durum bitkideki bakla sayısını olumsuz etkilemiştir. Bakla sayısı değerleri kışlık ekimlerde Diyarbakır da Azkan ve FLIP97 254C hattında yüksek, D1 3, N5-5 ve D1 13 hattında düşük, Kızıltepe de ise Azkan çeşidinde yüksek, D1 28 hattında düşük bulunmuştur. İlkbahar ekimlerinde Diyarbakır da Arda, FLIP98 206C ve N5 5 yüksek, D1 3 hattında düşük, Kızıltepe de N5 5 yüksek, Diyar 95 düşük değer vermiştir. Lokasyon ortalamasına göre; kışlık ekilen hatların 20.3 adet, ilkbahar ekilenlerin ise 18.32 adet olduğu, Azkan ve Diyar 95 çeşitlerinin kışlık ekimlerde yüksek, erken ilkbahar ekimlerde ise düşük değer verdikleri belirlenmiştir (Çizelge 3). N5 5 hattının ilkbahar ekimlerinde yüksek bakla ürettikleri, ICARDA kökenli hatlarla, Diyar 95 ILC 482 melezinden gelen R4 ve R6 hatlarının her iki ekim zamanında da ortalama bakla sayısından daha yüksek değerler verdiği saptanmıştır. Diyar 95 çeşidi Diyarbakır bölgesi için 53

Çizelge 4. Kışlık ve erken ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır ve Kızıltepe de nohutta bitkide tane sayısı ve 100 tane ağırlığına ait ortalama değerler Bitkide Tane Sayısı (adet) 100 Tane Ağırlığı (g) Diyarbakır Kızıltepe Diyarbakır Kızıltepe Çeşit/hat Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar D2 5 19.6 de 18.0 c-f 16.3 c-f 13.3 gh 48.1 ab 48.1 ab 46.6 ab 44.7 a-d D2 8 17.9 de 16.1 ef 18.4 bcd 14.6 fgh 47.5 ab 46.5 abc 46.8 ab 45.2 ab D1 3 18.4 de 14.6 f 13.9 fgh 11.8 h 48.5 ab 47.6 ab 47.2 a 46.7 a D2 6 19.3 de 21.6 b-e 10.5 ı 14.6 fgh 49.2 a 47.9 ab 47.5 a 46.2 ab D1 13 17.3 e 16.6 def 10.8 ı 13.6 gh 47.7 ab 46.8 abc 47.2 a 44.5 a-e D1 14 17.5 de 16.1 ef 11.3 hı 17.6 cde 47.7 ab 44.9 a-e 47.7 a 45.0 abc D1 28 20.5 cde 21.0 b-f 10.3 ı 14.3 fgh 47.7 ab 44.3 b-e 46.0 ab 41.0 fg R4 21.8 cd 23.6 abc 15.9 def 17.8 cd 43.9 cd 41.7 e 42.0 cde 41.7 d-g R6 21.4 cde 22.9 bcd 17.8 b-e 18.6 cd 44.1 cd 42.2 de 42.5 cd 42.0 c-g N5 5 20.8 cde 21.0 b-f 12.8 ghı 18.9 bc 46.1 bc 48.9 a 45.0 b 45.7 ab FLIP97 254C 24.3 bc 21.2 b-e 18.0 b-e 16.8 c-f 42.0 d 41.3 e 41.2 cde 40.7 fg FLIP98 206C 27.0 ab 29.8 a 19.8 ab 24.5 a 42.4 d 41.6 e 42.7 c 42.0 c-g FLIP98 143C 24.9 abc 26.9 ab 18.8 abc 21.6 ab 42.9 d 42.8 cde 42.5 cd 40.2 g FLIP99 34C 24.7 bc 25.7 ab 18.0 b-e 23.2 a 42.7 d 42.1 de 40.7 de 41.5 efg Diyar 95 24.6 bc 16.6 def 15.3 efg 11.8 h 43.8 cd 42.9 cde 42.7 c 40.5 fg Arda 28.3 ab 24.5 ab 21.6 a 14.9 efg 38.6 e 42.9 cde 40.5 e 41.7 d-g Azkan 29.3 a 18.0 c-f 21.3 a 14.7 efg 42.8 d 43.1 cde 41.2 cde 41.0 fg Gökçe 21.2 cde 22.0 b-e 16.4 c-f 18.2 cd 43.7 cd 43.8 b-e 40.2 e 41.0 fg Çağatay 24.2 bc 22.9 bcd 16.1 c-f 15.8 d-g 44.3 cd 46.0 a-d 42.7 c 43.5 b-f Ortalama 22.3 a 21.0 b 15.9 c 16.7 c 44.96 44.5 43.8 42.9 Kışlık Ekim 19.1 Erken İlkbahar 18.6 Kışlık Ekim 44.4 Erken İlkbahar 43.7 LSD % 4.49** 6.35** 2.84** 2.87 4.54** 4.23** 1.73** 3.06** LxEZ: 1.0** Ç: 2.18** L Ç: 3.08** EZ Ç: 3.08** Ç: 1.5** L Ç: 2.14** EZ Ç: 2.13** Ç L EZ: 3.52** Aynı harflerle gösterilen ortalamalar arasındaki fark istatistiki olarak önemli değildir. yazlık olarak geliştirilmiş bir çeşittir. Ancak bu çeşit uzun yıllardan beri yapılan denemelerde geççi karakterinden dolayı yüksek bakla oluşturamadan olgunlaşmasını tamamladığı için verimsiz olarak kabul edilmektedir. Topalak ve Ceyhan (2015) çalıştıkları çeşitlerin ekim zamanlarına göre bakla sayılarının 8.3 adet (25 Nisan) ile 18.5 adet (25 Mart) arasında değiştiğini bildirmişlerdir. Erdemci (2012) nin en yüksek bakla sayısının denemenin birinci yılında Hazro lokasyonundan, ikinci yılında ve iki yıllık birleştirilmiş ortalamalarda Diyarbakır lokasyonundan elde edildiğini, Diyarbakır ve Hazro koşullarında en yüksek bakla sayısının Azkan çeşidinin kışlık ekiminden, en düşük ortalama değerin Azkan çeşidinin yazlık ekiminden elde edildiğini bildirmişlerdir. Bitkide tane sayısı değerleri kışlık ekimlerde Diyarbakır da 22.3 adet, Kızıltepe de 15.9 adet, ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır da 21.0 adet ve Kızıltepe de 16.7 adet olarak saptanmıştır. Kışlık ekimlerde Diyarbakır da Azkan yüksek, D1 13 düşük, Kızıltepe de Azkan ve Arda yüksek, D2 6, D1 13 ve D1 28 düşük değer vermiştir. İlkbahar ekimlerinde Diyarbakır da FLIP98 206C yüksek, D1 3 düşük ve Kızıltepe de FLIP98 206C ve FLIP99 34C yüksek, Diyar 95 ve D1 3 düşük değerler vermiştir. Lokasyon ortalamasına göre; kışlık ekilenlerin 19.1 adet, ilkbaharda ekilenlerin ise 18.6 adet oldukları belirlenmiştir (Çizelge 4). Özgün ve ark. (2005) Diyarbakır da ekim zamanı geciktirildikçe bakla sayısı, tane sayısı, tek bitki veriminin azaldığını bildirmişlerdir. 100 tane ağırlığı kışlık ekimlerde Diyarbakır da 47.2 g, Kızıltepe de 42.9 g, ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır da 44.5 g ve Kızıltepe de 42.9 g olarak saptanmıştır. Kışlık ekimlerde en yüksek değer Diyarbakır ve Kızıltepe de D2 6 hattında, düşük değer Diyarbakır da Arda, Kızıltepe de Gökçe çeşidinde saptanmıştır. İlkbahar ekimlerinde Diyarbakır da N5 5 yüksek, FLIP97 254C düşük, Kızıltepe de D1 3 yüksek, FLIP98 143C düşük değer vermiştir. Lokasyon ortalamasına göre; kışlık ekilen hatların 45.1 g, ilkbaharda ekilenlerin ise 43.7 g oldukları belirlenmiştir (Çizelge 4). Bulgularımız Yiğitoğlu (2006) nun kış ve ilkbahar ekimlerinde 100 tane ağırlıkları arasındaki farkın 54 önemli olmadığını bildiren bulgularından farklı, Özgün ve ark. (2005) nın Diyarbakır da ekim zamanı geciktirildikçe yüz tane ağırlığının azaldığını bildiren sonuçlarına benzer bulunmuştur. Kışlık ekimlerden elde edilen 100 tane ağırlığı değerleri ilkbahar ekimlerden elde edilen değerlerden düşük olmasına rağmen bazı hat ve çeşitlerin ilkbahar ekimlerinde daha yüksek 100 tane ağırlığı değeri verdikleri belirlenmiştir. Melezlerden elde edilen hatlarla Diyarbakır yerel çeşidinde 100 tane ağırlığı değerlerinin standart çeşitlere göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Tane verimi kışlık ekimlerde 157.9 kg/da, ilkbahar ekimlerinde 122.0 kg/da olarak belirlenmiştir. Ekimlerin kışlık olarak yapılması tane verimini olumlu olarak etkilemektedir. Kışlık ekimlerde bitkinin daha fazla yeşil aksam geliştirmesi bitkinin daha fazla generatif aksamı desteklemesine yol açmakta ve yazlık ekime nazaran %20 60 daha yüksek verim vermesine neden olmaktadır (Andrews, 1987). Üstün ve Gülümser (2003) Şubat ayında ekilenlerin Mayıs ayında ekilenlerden %70, Erman ve Tüfenkçi (2004) Nisan ayında ekilenlerin Mayıs ayında ekilenlere göre %14 25 ve %29 47 daha fazla verimli olduklarını bildirmişlerdir. Tane verimi değerleri Diyarbakır da kışlık ekimlerde 177.2 kg/da, ilkbahar ekimlerinde 129.8 kg/da olarak saptanmıştır. Kışlık ekimlerde tane verimi 150.8 kg/da ile 211.5 kg/da arasında değişmiştir. Bazı hat ve çeşitler genel ortalamadan daha yüksek verimli bulunmuşlardır. Kışlık ekimlerde en yüksek verim FLIP97 254C (211.5 kg/da), FLIP99 34C (211.0 kg/ da) hatları ile Arda (210.4 kg/da) çeşidinde saptanmıştır. En düşük verim D2 6 (150.7 kg/da), D1 13 (150.8 kg/ da) ve D1 28 (151.9 kg/da) hatlarında saptanmıştır. Erken ilkbahar ekimlerinde en yüksek tane verimi değeri FLIP99 34C (172.7 kg/da) hattında, en düşük ise D1 3 (91.6 kg/ da) hattında saptanmıştır. Çalıştığımız melezlerden gelen hatlar düşük verimli, ICARDA kökenli hatlar yüksek verimli, standart çeşitlerden Azkan ve Arda çeşitlerinin erken ilkbahar ekimlerinde düşük verimli olduğu saptanmıştır (Çizelge 5). Bulgularımız Erdemci (2012) nin tane veriminin Diyarbakır da

Çizelge 5. Kışlık ve erken ilkbahar ekimlerinde Diyarbakır ve Kızıltepe de nohutta tane verimlerine ait ortalama değerler Tane verimi (kg/da) Diyarbakır Kızıltepe Çeşit/hat Kışlık Ekim Erken İlkbahar Kışlık Ekim Erken İlkbahar D2 5 179.6 abc 108.8 def 143.8 cde 101.6 fgh D2 8 151.9 c 93.9 ef 185.8 ab 118.4 cde D1 3 190.9 abc 91.6 f 92.2 ı 96.7 h D2 6 150.7 c 133.7 bcd 135.3 d-g 108.0 e-h D1 13 150.8 c 126.7 cd 99.50 f-ı 104.2 e-h D1 14 158.2 c 127.5 cd 96.67 hı 96.9 h D1 28 158.4 c 136.5 bcd 117.1 e-ı 98.8 gh R4 165.0 bc 144.5 abc 148.3 b-e 118.6 cde R6 182.0 abc 150.9 abc 166.1 a-d 127.3 a-d N5 5 174.9 abc 138.9 bc 98.11 ghı 123.8 bcd FLIP97 254C 211.5 a 123.1 cde 131.6 d-h 108.1 e-h FLIP98 206C 182.7 abc 159.6 ab 147.6 cde 130.1 abc FLIP98 143C 183.2 abc 160.5 ab 145.6 cde 134.6 ab FLIP99 34C 211.0 a 172.7 a 117.1 e-ı 136.8 ab Diyar 95 167.0 bc 95.15 ef 141.8 cde 81.0 ı Arda 210.4 a 146.5 abc 177.1 abc 113.0 d-g Azkan 202.4 ab 95.7 ef 195.4 a 117.5 cde Gökçe 156.8 c 128.2 cd 136.9 def 140.3 a Çağatay 189.4 abc 131.3 bcd 159.4 a-d 115.9 c-f Ortalama 177.2 a 129.8 c 138.7 b 114.3 d Kışlık Ekim 157.9 a Erken İlkbahar 122.0 b LSD % 41.54** 29.57** 37.71** 15.18** L EZ:7.36** Ç:16.04** L Ç:22.68 EZ Ç:22.68** Ç L EZ:32.07** Aynı harflerle gösterilen ortalamalar arasındaki fark istatistiki olarak önemli değildir. kışlık ekimlerde 143.54 kg/da, yazlık ekimlerde 133.75 kg/da bildiren bulgularına benzer bulunmuştur. Tane verimi Kızıltepe de kışlık ekimlerde 138.7 kg/da, ilkbahar ekimlerinde 114.3 kg/da olarak saptanmıştır. Kışlık ekimlerde verim 92.2 kg/da ile 195.4 kg/da arasında değişmiş, Azkan en yüksek, D1 3 en düşük verime sahip olmuştur. İlkbahar ekimlerinde en düşük tane verimi Diyar 95 (81.0 kg/da ), en yüksek tane verimi Gökçe (140.3 kg/da) çeşitlerinde saptanmıştır. Diyar 95 çeşidinin düşük verimli olduğu diğer araştırıcılar tarafından da bildirilmiştir (Erdemci, 2012; Türk ve Koç, 2003; Doğan ve ark., 2015). Doğan ve ark. (2015) Kızıltepe de tane veriminin farklı yıllarda 159.18 kg/da ve 124.83 kg/da (ILC 482) ile 117.76 kg/da ve 100.16 kg/da (Diyar 95) arasında değiştiğini bildirmişlerdir. Çizelge 6. Diyarbakır ve Kızıltepe de nohutta antraknoz gözlemlerine ait değerler Antraknoz gözlemi (1-9) Diyarbakır Kızıltepe Diyarbakır (Kışlık) (Kışlık) (İlkbahar) Blok 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 Çeşit/hat D2 5 (Konya Balıkesir) 3 3 3 3 3 3 3 1 3 3 3 3 D2 8 (K B) 5 5 5 3 3 3 3 1 1 1 1 1 D1 3 (K B) 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 D2 6 (K B) 5 5 5 3 3 1 1 1 1 1 1 1 D1 13 (Konya ILC 3279) 5 3 3 3 7 7 7 7 1 1 1 1 D1 14 (K. ILC 3279) 3 5 5 3 3 3 3 5 3 3 3 3 D1 28 (ILC3279 Balıkesir) 1 1 3 1 5 3 3 3 1 1 1 1 R4 (D. 95 ILC 482) 1 5 3 1 3 3 3 3 1 1 1 1 R6 (D. 95 ILC 482) 1 3 3 3 3 3 3 3 1 1 1 1 N5 5 (Yerel) 5 5 5 5 7 7 5 3 3 5 5 5 FLIP97 254C 3 3 3 5 3 5 5 5 3 1 1 1 FLIP99 34C 5 3 3 3 1 1 1 1 3 1 1 1 FLIP98 143C 3 3 3 5 3 3 5 5 3 3 1 1 FLIP98 206C 5 3 3 3 3 3 5 5 3 3 1 1 Diyar 95 5 5 3 3 3 5 3 3 3 3 3 1 Arda 1 1 1 1 1 3 3 1 1 1 1 1 Azkan 1 1 1 1 1 3 1 1 1 1 1 1 Gökçe 5 5 5 3 5 3 3 3 1 1 3 3 Çağatay 1 3 3 3 1 1 1 1 1 1 1 1 BİÇER BT, ALBAYRAK Ö, AKINCI C Antraknoz Gözlemleri Diyarbakır ve Kızıltepe de nohutta antraknoz gözlemlerine ait değerler Çizelge 6 da verilmiştir. Her iki lokasyonda da antraknoz hastalığı gözlemi bitkilerin çiçeklenme döneminde alınmış, ileriki gelişme dönemlerinde bitkilerde bu hastalık yönünden ilerleme gözlenmemiştir. Antraknoz hastalığı bakımından skala değerleri 1 ve 7 arasında değişmiştir. Lokasyonlara ait iklim verileri incelendiğinde bitkilerin çiçeklenme öncesinde ve süresince yüksek yağış, sıcaklık ve nem altında olduklarından (Çizelge 1) dolayı bu hastalığa yakalandıkları gözlenmiştir. Hastalığın daha çok kapalı, yağışlı, nispi nemin yüksek olduğu sıcak havalarda oluştuğu, hastalığın yayılmasında yağmurun en önemli etken olduğu diğer araştırıcılar tarafından da bildirilmektedir (Akdağ, 2001). Diyarbakır da kışlık ekimlerde N5 5 yerel hattı tüm parsellerde 5 skala değerini, D2 6, D2 8 hatları ile Gökçe 3 parselde 5 skala değerini almışlardır. Hatların tümünün hastalığa hassas olduğu, Arda ve Azkan çeşitlerinin hastalığa dayanıklı oldukları saptanmıştır. İlkbahar ekimlerinde D2 5, D1 3 ve D1 14 hatlarının tüm parsellerinde, Diyar 95 çeşidinin iki parselinde 3 skala değeri belirlenmiştir. Gökçe çeşidi uzun yıllar bu hastalıktan etkilenmezken her iki lokasyonda da bu hastalık belirlenmiştir. Gökçe çeşidinde oluşan bu hassasiyet Dolar ve Gürcan (1992) ın antraknozun 6 ırkı bulunduğunu, bitkilerde bunların tümüne dayanım sağlayacak bir genin olmadığını, çeşit ve fungus arasındaki etkileşim nedeniyle bitkilerin dayanımlarının zamanla azaldığını bildiren bulguları ile açıklanabilir. Kızıltepe de kışlık ekimlerde FLIP99-34C hattı hariç tüm hatların antraknoz hastalığına duyarlı oldukları belirlenmiştir. D2-6 hattı ve Çağatay çeşidinde 1-3 skala değeri ile etkilenmenin düşük olduğu kaydedilmiştir. D1-13 hattı 7 skala değerini alarak en hassas hat olmuş, bunu 3-7 skala değeri ile N5-5 hattı ve 3-5 skala değeri ile FLIP97-254C, FLIP98-206C, FLIP98-143C hattı izlemiştir. Arda ve Azkan çeşitlerinde de 3 skala değerinde iki parselde hastalık simptomları görülmüştür. Denemeye alınan nohut hatlarının kışlık ekimlere uygun olmadığı saptanmıştır. Bu lokasyonda erken ilkbahar ekimlerinde antraknoz hastalığı gözlenmemiştir. Kalite Analiz Sonuçları Nohut hat ve çeşitlerinin erken ilkbahar ve kışlık ekimlerinden elde edilen tohum örneklerine ait kalite analiz sonuçları 2 şer tekrarlamalı olduğundan ve tüm hatlar ait analiz yapılamadığından ham sonuçlar Çizelge 7 de verilmiştir. Verilere istatistik analiz uygulanmamıştır. Kışlık ekimlerde kuru hacim, yaş hacim, kuru ağırlık, pişme süresi ve 100 tane ağırlığı erken ilkbahar ekimlerinden yüksek bulunmuştur. Pişme süresi kışlık ekimlerde 51.1 dakika yazlık ekimlerde 47.7 dakika olarak saptanmıştır. Kışlık ekimlerde erken pişme süresi 43 dakika ile Diyar 95 ILC 482 melezi olan R6 hattında, en geç pişme süresi ise 58 dakika ile N5 5 çeşidinde belirlenmiştir. Erken ilkbahar ekimlerinde 41 dakika ile N5 5 çeşidinde erken, 55 dakika ile FLIP97 254C en geç pişme özelliği göstermiştir. Singh ve ark. (1990) nohutun pişme süresinin 35 103 dakika arasında değiştiğini, küçük tanelilerin iri tanelilere göre daha kısa sürede piştiğini bildirmişlerdir. Protein oranı kışlık ekimlerde %24.2, ilkbahar ekimlerinde %24.7 olduğu, kışlık ekimlerde bu oranın %22.98 ile %25.64, yazlık ekimlerde %23.36 ile %26.58 arasında değiştiği 55

Çizelge 7. Farklı ekim tarihlerinde ekilen nohutta kalite analiz sonuçları Çeşit/hat Kuru Hacim (ml) Yaş Hacim (ml) Yaş Ağırlık (g) Su Alma Kap. (g/tane) Su index Şişme Kap. (ml/tane) Şişme İndex Pişme Süresi (dak) Protein 100 Tane Ağ. (g) Kışlık ekim D2 5 89.5 195 106.8 0.56 1.10 0.56 2.41 50 24.20 50.38 D2 6 86.0 186 91.9 0.49 1.10 0.49 2.38 52 23.16 46.33 D1 14 86.0 185 94.2 0.49 1.09 0.49 2.36 46 23.62 44.88 FLIP98 206C 87.5 191 101.1 0.52 1.10 0.54 2.43 51 22.98 48.51 FLIP99 34C 88.0 195 105.8 0.56 1.14 0.57 2.50 55 25.64 49.88 R6 88.5 193 104.6 0.55 1.10 0.55 2.42 43 24.27 49.43 R4 86.5 189 99.8 0.52 1.10 0.53 2.44 58 25.13 47.73 N5 5 89.0 190 100.9 0.52 1.06 0.51 2.31 59 23.45 48.16 Gökçe 82.0 178 87.2 0.45 1.11 0.46 2.44 46 24.91 41.28 Ortalama 87.0 189.1 99.2 0.50 1.1 0.5 2.40 51.1 24.2 47.4 Erken İlkbahar Ekimi D2 5 85.5 187 97.1 0.52 1.14 0.52 2.45 46 26.05 45.06 D2 6 85.0 182 90.9 0.47 1.08 0.47 2.34 42 23.36 43.33 D1 14 84.0 180 88.4 0.48 1.14 0.46 2.35 51 25.24 40.41 FLIP98 206C 82.5 180 88.4 0.46 1.14 0.48 2.46 44 23.50 41.77 FLIP97 254C 83.5 183 92.0 0.49 1.16 0.50 2.48 55 26.58 42.63 R6 88.0 183 92.4 0.49 1.05 0.45 2.18 49 25.11 43.03 R4 86.0 180 90.4 0.48 1.02 0.49 2.16 53 25.01 42.03 N5 5 83.5 183 92.2 0.49 1.17 0.50 2.48 41 23.81 42.42 Gökçe 81.0 175 84.0 0.44 1.10 0.44 2.42 48 23.95 39.87 Ortalama 84.3 181 90.7 0.50 1.10 0.5 2.40 47.7 24.7 42.3 belirlenmiştir. En yüksek oran ilkbahar ekiminde FLIP97 254C hattından, kışlık ekimde FLIP99 34C hattından elde edilmiştir. Bulgularımız, Tayyar ve ark. (2008) nın, ilkbahar ekiminin ham protein oranının %23.2, sonbahar ekiminin ise %20.5 olduğunu, Topalak ve Ceyhan (2015) ın protein oranının ekimin gecikmesiyle (25 Mart-25 Nisan) arttığını bildiren sonuçlarından farklı bulunmuştur. SONUÇ Diyarbakır ve Kızıltepe de kışlık ve erken ilkbaharda ekilen nohut hat ve çeşitlerinin incelenen özellikler yönünden önemli farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir. Tane veriminin kışlık ekimlerde yüksek olduğu ancak hatların antraknoz hastalığına hassas olduğu için kışlık ekime uygun olmadıkları saptanmıştır. Denemede kullanılan ICARDA kökenli hatların kışlık ekimlerde antraknoz hastalığına rağmen iyi verim verecekleri ancak bu hatlarla melezlerden gelen hatların ilkbaharda ekimlerinin daha iyi olacağı kanaatine varılmıştır. KAYNAKLAR Akdağ C (2001) Tokat ta Yüksek Verim Sağlayacak Nohut Çeşitleri ile Ekim Zamanlarının Belirlenmesi. GOÜ Ziraat Fakültesi Yayınları No: 59, Araştırma Serisi No: 19, Tokat. Andrews CJ (1987) Low-Temperature Stress in Field and Forage Crop Production An Overview. Canadian J. of Plant Science, 67: 1121-1133. Anonim (2017a) http://www.fao.org/faostat. Alıntı tarihi: 10/02/2017 Anonim (2017b) http://www. biruni.tuik.gov.tr/bitkiselapp/ bitkisel.zul: Alıntı tarihi: 10/02/2017 Anonim (2017c) http://www.dunya.com/ekonomi/11- dayanikli-nohut: 11 Şubat 2017 Aydoğan A, Gürbüz A, Karagül V, Aydın N (2009) Yüksek Alanlarda Kışlık Nohut (Cicer arietinum L.) Yetiştirme İmkanlarının Araştırılması. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi 18 (1-2): 11-16 Doğan Y, Çiftçi V, Ekinci B (2015) Mardin Kızıltepe Ekolojik Koşullarında Farklı Bitki Sıklıklarının Nohutta (Cicer arietinum L.) Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkisi. Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Dergisi 5(1),73-81. Dolar FS, Gürcan A (1992) Determination of Resistance of Chickpea (Cicer arietinum L.) Cultivars to Ascochyta rabiei (Pass.) Labr. in Turkey. J. Turkish Phytopathology 19:(2-3). Erdemci İ (2012) Güneydoğu Anadolu Bölgesi Koşullarında Farklı Nohut (Cicer arietinum L.) Genotiplerinin Yazlık ve Kışlık Ekimlerinde Bazı Tarımsal ve Teknolojik Özelliklerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana. Erman M, Tüfenkçi Ş (2004) Farklı Ekim Zamanlarının Nohutta (Cicer arietinum L.) Verim ve Verim ile ilgili Karakterlere Etkisi. Tarım Bilimleri Dergisi 10 (3): 342-345. Özgün ÖS, Biçer BT, Şakar D (2005) Gökçe Nohut Çeşidinde Farklı Ekim Zamanlarının Bitkisel ve Tarımsal Özelliklere Etkisi. Türkiye 6. Tarla Bitkileri Kongresi, Antalya, 279-284. Porta-Puglia A, Bretag TW, Brouwer JB, Hawer MP, Khalil SA (2000) Direct and Indrect Influences of Morphologica Variations on Diseases, Yield and Quality. Current Plant Science and Biotechnology in Agriculture. Linking Research and Marketing Opportinities for Pulses in the 21th. Editors: R. Knight. Century. Kluwer Academic Publishers. Singh KB, Williams PC, Nakkoul H (1990) Influence of Growing Season, Location and Planting Time on Some Quality Parameters of Kabuli Chickpea. Journal of the Science of Food and Agriculture 53(4): 429-44. Singh KB, Malhotra RS, Saxena MC, Bejiga G (1997) Superiority of Winter Sowing Over Traditional Spring Sowing of Chickpea in The Mediterranean Region. Agronomy Journal 89:112-118. Tayyar Ş, Egesel CÖ, Gül KM, Turhan H (2008) The effect of Autumn and Spring Planting Time on Seed Yield and Protein Content of Chickpea Genotypes. African Journal of Biotechnology 7 (11): 1655-1661. Topalak C, Ceyhan E (2015) Nohutta Farklı Ekim Zamanlarının Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkileri. Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi 2(2):128-135. Türk Z, Koç M (2003) Ceylanpınar Ekolojik Koşullarında Nohut (Cicer arietinum L.) ta Verim ve Verim Öğelerini Sınırlayan Etkenlerin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi, 13-17 Ekim, Diyarbakır, 118-420. 56

Üstün A, Gülümser A (2003) Orta Kara-deniz Bölgesinde Nohut İçin Uygun Ekim Zamanının Belirlenmesi. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi, 13-17 Ekim, Diyarbakır, 110-120. BİÇER BT, ALBAYRAK Ö, AKINCI C Yiğitoğlu D (2006) Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Bitki Sıklıklarının Kışlık ve Yazlık Ekilen Bazı Nohut Çeşitlerinde (Cicer arietinum L.) Verim ve Verim İle İlgili Özelliklere Etkisi. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana. 57