Steril - Apirojen ADRİBLASTİNA 10 mg Liyofilize Enjektabl Flakon FORMÜLÜ: Her bir flakon; Doksorubisin Hidroklorür Laktoz Metil paraben Her bir ampul; Enjeksiyonluk su içerir. 10 mg 50 mg 1 mg ihtiva eder. 5 ml FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER: Farmakodinamik Özellikler Adriblastina nın etki mekanizması antibiyotiğin DNA ya bağlanma ve nükleik asit sentezini inhibe etme kapasitesi ile ilgilidir. Hücre kültürlerinde yapılan incelemelerde, antibiyotiğin hücreye hızlı şekilde nüfuz edişi ve perinükleoler kromatinde yaygın lokalizasyonu gözlemlenmiştir. Aynı zamanda bu incelemeler nükleik asit sentezinin ve mitotik aktivitenin hızlı inhibisyonunu ve kromozom sapmalarının oluşumunu da göstermiştir. Hayvanlar üzerinde yapılan incelemelerde Adriblastina nın çok sayıda deneysel tümör üzerinde etkili olduğu görülmüştür. Farmakokinetik Özellikler İntravenöz olarak kullanılan işaretli Adriblastina ile yapılan farmakokinetik çalışmalar, ilacın plazma seviyelerinde, idrar ve safra ile yavaş atılmasına rağmen, yaygın olarak dokulara dağılımına bağlanabilecek hızlı bir düşüş olduğunu göstermiştir. Florometri aracılığıyla belirlenen üriner atılım, beş gün içerisinde verilen dozun yaklaşık % 5 ine eşittir. Ana eliminasyon yolunu temsil eden safra atılımı, yedi gün içerisinde verilen dozun % 40-50 sine eşittir. Azalmış karaciğer fonksiyonları, ilacın daha yavaş olarak atılımını belirler ve bunun sonucu olarak plazma ve dokularda birikimi ile sonuçlanır. Adriblastina kan-beyin engelini geçmez. 22 Temmuz 2009 Sayfa 1 / 9
ENDİKASYONLARI: Adriblastina, göğüs, akciğer, mesane, tiroid bezi, yumurtalık kanserleri, kemik sarkomu ve yumuşak doku sarkomu, Hodgkin ve Hodgkin olmayan lenfomalar, nöroblastoma, Wilms tümörü, akut lenfoblastik lösemi, akut miyeloid lösemi gibi çeşitli neoplastik hastalıkların gerilemesi ile kendini gösteren olumlu sonuçlar vermiştir. Adriblastina gerek transüretral rezeksiyon (önleyici tedavi) sonrasında gerekse terapötik amaçlar için intravesikal yoldan verildiğinde yüzeyel mesane tümörlerinde olumlu sonuçlar elde edilmiştir. Diğer solid tümör türlerinde de olumlu sonuçlar elde edilmiş ancak çalışmalar, spesifik endikasyonların kanıtlanması için halen çok sınırlıdır. KONTRENDİKASYONLARI: Adriblastina tedavisi Doksorubisine veya ürünün herhangi bir diğer bileşenine, diğer antrasiklinlere veya antrasenediyonlara karşı hipersensitivite durumlarında kontrendikedir. İntravenöz (IV) uygulama: persistan kemik iliği supresyonu (miyelosupresyon) ciddi hepatik yetersizlik ciddi miyokard yetersizliği yeni miyokard infarktüsü ciddi aritmi maksimum kümülatif doksorubisin, daunorubisin, epirubisin, idarubisin ve/veya diger antrasiklinler ve antrasenediyonlar dozlari ile daha önce uygulanan tedavilerde kontrendikedir. İntravezikal Uygulama: üriner enfeksiyonlar mesanenin inflamasyonu hematüri Üretral kateterizasyonu engelleyen üretral striktürlü mesane tümörleri olan hastalarda da topikal intravesikal Adriblastina tedavisi kontrendikedir UYARILAR/ÖNLEMLER: Genel: Doksorubisin yalnızca sitotoksik tedavi uygulaması konusunda deneyimli olan hekimlerin gözetimi altında uygulanmalıdır. Doksorubisin ile tedaviye başlamadan önce hastalar daha önceki sitotoksik tedavilere ilişkin akut toksisiteler (stomatit, nötropeni, trombositopeni ve yaygın enfeksiyonlar vb.) yönünden iyileşmiş olmalıdırlar. Doksorubisin in sistemik klerensi obez hastalarda azalmıştır (örn. >%130 ideal vücut ağırlığı). Kardiyak Fonksiyon: Kardiyotoksisite, antrasiklin tedavisinin erken (örn. Akut) veya geç (örn.gecikmiş) olay olarak ortaya çıkabilen bir riskidir. Erken (Akut) Olaylar. Doksorubisin in erken kardiyotoksisitesi esas olarak spesifik olmayan ST-T dalga değişikikleri gibi elektrokardiyogram (EKG) anormalliklerinden ve/veya sinüs taşikardisinden oluşur. Prematüre ventriküler kontraksiyonları ve ventriküler taşikardileri içeren taşiaritmiler ve bradikardi de atriyoventriküler ve dal blokları gibi bildirilmiştir. Genellikle mütakip gecikmiş kardiyotoksisite gelişimine işaret etmeyen bu etkiler nadir olarak klinik öneme sahiptir ve genellikle doksorubisin tedavisinin sonlandırılmasını gerektirmez. Geç (Gecikmiş) Olaylar. Gecikmiş kardiyotoksisite genellikle doksorubisin tedavisinin seyrinin geç döneminde veya tedavinin sonlandırılmasından sonra 2-3 hafta içinde meydana 22 Temmuz 2009 Sayfa 2 / 9
gelir, ancak tedavinin tamamlanmasından birkaç ay veya yıl sonra meydana gelen daha geç olaylar da bildirilmiştir. Gecikmiş kardiyomiyopati, azalmış sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) ve/veya konjestif kalp yetersizliğinin (KKY) dispne, pulmoner ödem, iliş kili ödem, kardiyomegali, hepatomegali, oligüri, asit, plevral effüzyon ve galo ritmi gibi semptom ve bulgularıyla kendini belli eder. Perikardit/miyokardit gibi subakut etkiler de rapor edilmiştir. Hayati-tehdit taşıyan KKY antrasiklinle indüklenen kardiyomiyopatinin en ağır formudur ve ilacın kümülatif doz-kısıtlayıcı toksisitesine işaret eder. Kardiyak fonksiyonlar, hastalara doksorubisin tedavisi başlanmadan önce değerlendirilmelidir ve ciddi kardiyak yetersizliğin meydana gelme riskini en aza indirmek için tedavi süresince takip edilmelidir. Bozulmuş fonksiyona ilişkin ilk bulgu saptandığında doksorubisinin derhal kesilmesi ile birlikte tedavinin seyri esnasında LVEF in düzenli kontrolü ile söz konusu risk azaltılabilir. Kardiyak fonksiyonun tekrarlanan değerlendirmesine (LVEF in değerlendirilmesi) ilişkin uygun kantitatif metod multi-gated radyonüklid anjiyografi (MUGA) veya ekokardiyografiyi (EKO) içerir. Özellikle artmış kardiyotoksisite açısından risk faktörleri taşıyan hastalar için kardiyak fonksiyonların başlangıçta bir EKG ve gerek bir MUGA tarama gerekse EKO ile değerlendirilmesi önerilmektedir. Özellikle yüksek kümülatif antrasiklin dozlarında LVEF tekrarlanan MUGA veya EKO ile belirlenmelidir. Değerlendirme için kullanılan teknik, izlem süresince tutarlı olmalıdır. 300 mg/m2 kümülatif dozda %1-2 civarında olduğu tahmin edilen KKY meydana gelme olasılığı, 450-550 mg/m2 total kümülatif dozlara doğru yavaşça artar. Bundan sonra KKY meydana gelme riski inanılmaz olarak artar ve 550 mg/m2 lik maksimum kümülatif dozun aşılmaması önerilmektedir. Mediastinal/perikardiyal bölgeye uygulanacak olan önceki veya eş zamanlı radyoterapi, diğer antrasiklinler veya antrasenediyonlarla uygulanan önceki tedaviler, kardiyak kontraktiliteyi baskılama özelliği olan ilaçların veya kardiyotoksik ilaçların (örn. Trastzumab) eş zamanlı kullanımında kardiyak toksisite açısından risk faktörleri, aktif veya pasif kardiyak hastalığı içermektedir. Doksorubisin de dahil olmak üzere antrasiklinler hastanın kardiyak fonksiyonları yakın olarak izlenmeden diğer kardiyotoksik ajanlarla kombine olarak uygulanmamalıdır. Diğer kardiyotoksik ajanlarla özellikle de trastzumab gibi yarı-ömrü uzun olan ilaçlarla uygulanan tedavinin sonlandırılmasından sonra antrasiklin alan hastalar da aynı zamanda kardiyotoksisite gelişimi açısından artmış risk altında olabilirler. Trastzumab ın yarıömrü yaklaşık olarak 28.5 gündür ve dolaşımda 24 hafta kadar kalabilir. Bu nedenle, hekimler mümkün olduğunda trastzumabın sonlandırılmasından sonra 24. haftaya kadar antrasiklin-tabanlı tedaviden kaçınmalıdırlar. Antrasiklinlerin söz konusu süreden önce kullanılması durumundan kardiyak fonksiyonların dikkatle izlenmesi önerilmektedir. Yüksek kümülatif doz alan ve risk faktörleri taşıyan hastalarda kardiyak fonksiyonlar yakından izlenmelidir. Ancak, kardiyak risk faktörleri olsun ya da olmasın düşük kümülatif dozlarda doksorubisine ilişkin kardiyotoksisite meydana gelebilir. Çocuklar ve adölesanlar, doksorubisin uygulamasını takiben gecikmiş kardiyotoksisite gelişimi açısından artmış risk altındadır. Kadınlar erkeklere oranla daha yüksek risk altında olabilir. Bu etkinin değerlendirilmesi için periyodik olarak kardiyak değerlendirme önerilmektedir. Doksorubisin ve diğer antrasiklinlerin veya antrasenediyonların toksisitesinin de eklenmesi olasıdır. 22 Temmuz 2009 Sayfa 3 / 9
Hematolojik toksisite: Diğer sitotoksik ajanlar gibi doksorubisin de miyelosupresyona neden olabilir. Doksorubisin tedavisinin her siklusundan önce ve tedavi esnasında ayrı beyaz kan hücresi (WBC) sayımı da dahil olacak şekilde hematolojik profil değerlendirilmelidir. Doz bağımlı geri dönüşlü lökopeni ve/veya granülositopeni (nötropeni) doksorubisine ilişkin hematolojik toksisitenin predominant manifestasyonudur ve bu ilacın en yaygın akut dozkısıtlayıcı toksisitesidir. Lökopeni ve nötropeni ilacın uygulanmasından sonra 10-14 gün arasında en alt noktaya ulaşır; WBC/nötrofil sayıları çoğu vakada 21. günde normale döner. Aynı zamanda trombositopeni ve anemi de meydana gelebilir. Ciddi miyelosupresyonun klinik sonuçları arasında ateş, infeksiyonlar, sepsis/septisemi, septik şok, hemoraji, doku hipoksisi veya ölüm yer alır. Sekonder Lösemi: Antarsiklinlerle (doksorubisin de dahil olmak üzere) tedavi edilen hastalarda prelösemik faz olsun ya da olmasın, sekonder lösemi bildirilmiştir. Söz konusu ilaçlar DNA-tahrip edici antineoplastik ajanlarla veya radyoterapi ile kombine olarak uygulandığında, hastalar sitotoksik ilaçlarla yoğun olarak ön tedavi uygulandığında veya antrasiklinlerin dozları artırıldığında sekonder lösemi daha sıktır. Bu lösemilerde 1-3 yıllık latent dönem söz konusu olabilir. Gastrointestinal: Doksorubisin emetojeniktir. Mukozit/stomatit genellikle ilacın uygulanmasından sonra erken dönemde görülür ve eğer şiddetli ise birkaç gün içerisinde mukozal ülserasyonlara ilerleyebilir. Çoğu hastada bu advers olay tedavinin üçüncü haftasında iyileşir. Doksorubisin ve sitarabin dahil olmak üzere polikemoterapi ile üç ardışık gün boyunca tedavi edilen lenfatik olmayan akut lösemi hastalarında, kolon ülserasyonu veya nekrozuna rastlanabilir. Bu olaylar kanama veya enfeksiyonların ortaya çıkması nedeniyle ölümle sonuçlanabilir. Hepatik Fonksiyonlar: Doksorubisinin ana eliminasyon yolu hepatobiliyer sistemdir. Serum total bilirubini doksorubisin tedavisinden önce ve tedavi esnasında değerlendirilmelidir. Bilirübin seviyesi yüksek olan hastalarda ilacın temizlenmesi (klerens) daha yavaş ve genel risk artmış olabilir. Bu hastalarda daha düşük dozlar önerilmektedir (bakınız Bölüm 4.2 Pozoloji ve Uygulama Şekli, Hepatik Disfonksiyon). Ciddi hepatik bozukluğu olan hastalara doksorubisin verilmemelidir (bakınız Bölüm 4.3 Kontrendikasyonlar). Enjeksiyon Bölgesindeki Etkileri: Küçük bir damardan yapılan enjeksiyon sonucu veya aynı venden yapılan tekrarlanan enjeksiyonlar sonucu fleboskleroz meydana gelebilir (bakınız Bölüm 4.2 Pozoloji ve Uygulama Şekli). Ekstravazasyon: İntravenöz enjeksiyon esnasında doksorubisinin ekstravazasyonu lokal ağrıya, ciddi doku lezyonlarına (vezikasyon, şiddetli selülit) ve nekroza neden olur. Doksorubisin in intravenöz uygulanması esnasında tekstravazasyona ilişkin semptom ve bulgular görüldüğü takdirde infüzyon derhal durdurulmalıdır. Tümör-lizis sendromu: Doksorubisin, neoplastik hücrelerin ilaçla-indüklenen hızlı lizisinin eşlik ettiği yoğun pürin katabolizmasının bir sonucu olarak hiperürisemiyi indükleyebilir. Kan ürik asit seviyeleri, potasyum, kalsiyum fosfat ve kreatinin tedavinin başlamasından sonra değerlendirilmelidir. Hiperürisemiyi önlemek amacıyla uygulanan hidrasyon, idrarın alkalinizasyonu ve allopurinolle profilaksi tümör-lizis sendromunun potansiyel komplikasyonlarını en aza indirebilir. İmmünosupresan Etkiler/İnfeksiyonlara Karşı Artmış Duyarlılık: Doksorubisin de dahil olmak üzere kemoterapötik ajanlarla immün sistemi baskılanan hastalara canlı veya canlı- 22 Temmuz 2009 Sayfa 4 / 9
atenüe aşıların uygulanması ciddi veya fatal enfeksiyonlarla sonuçlanabilir. Doksorubisin alan hastalarda canlı bir aşı yapılmasından kaçınılmalıdır. Öldürülmüş veya inaktive edilmiş açılar uygulanabilir: ancak bu aşılara karşı verilecek yanıt azalmış olabilir. Diğer: Doksorubisin diğer antikanser tedavilerin toksisitesini potansiyalize edebilir. Siklofosfamidle indüklenen hemorajik sistitin alevlenmesi ve atrmış 6-merkaptopürin hepatotoksisitesi bildirilmiştir. Radyasyonla indüklenen toksisiteler de (miyokardiyum, mukoza, cilt ve karaciğer) bildirilmiştir. Diğer sitotoksik ajanlarda olduğu gibi doksorubisin kullanımına ilişkin olarak da pulmoner emboliyi de (bazı vakalarda fatal) içeren tromboembolik fenomen ve tromboflebit koinsidental olarak bildirilmiştir. Diğer Uygulama Şekillerine ilişkin İlave Uyarılar ve Önlemler: İntravezikal yol. Doksorubisinin intravezikal yolla uygulanması kimyasal sistit semptomlarına (dizüri, poliüri, noktüri, strangüri, hematüri, mesane huzursuzluğu, mesane duvarının nekrozu gibi) ve mesane konstriksiyonuna neden olabilir. Kateterizasyondan kaynaklanan problemlere (örn. Masiv intravezikal tümörlerden kaynaklanan üretral obstrüksiyon) son derece dikkat edilmelidir. İntra-arteryel yol. Doksorubisin intra-arteryel olarak (transkateter arteryel embolizasyon) primer hepatoselüler karsinomanın veya karaciğer metastazlarının lokalize veya bölgesel tedavisinde uygulanabilir. Söz konusu uygulama (doksorubisinin intravenöz uygulanımını takiben görülen sistemik toksisiteye niteliksel olarak benzer toksisiteye ilave olarak) gastroduodenal ülserlere (muhtemel olarak ilaçların gastrik artere reflüsün nedeni ile) ve ilaçla indüklenen sklerozan kolanjit nedeni ile safra kanallarının daralmasına neden olabilir. Bu uygulama yolu, perfüze olan dokunun yaygın nekrozuna yol açabilir. Ayrıca Adriblastina, uygulandıktan sonraki 1-2 gün boyunca idrar kırmızı bir renk alabilir. Tüm antineoplastik ilaçlar için geçerli aşağıdaki güvenlik önlemlerinin alınması önerilmektedir: - Personel kullanım ve hazırlama için gerekli doğru teknikler konusunda eğitilmelidir; - Gebe personel bu ilaçla ilgili görevlerden uzak tutulmalıdır; - İlacı uygulayacak olan personel koruyucu giysiler giymelidir: Gözlükler, önlükler, maskeler ve tek kullanımlık eldivenler; - İlacın rekonstitüsyonu için özel bir alan hazırlanmalıdır (tercihen dikey laminar akış sistemi); çalışma yüzeyleri altı plastik emici kağıt ile korunmalıdır; - Eldivenler dahil uygulama ve temizlik için kullanılan tüm eşyalar, yüksek ısıda yakılmak üzere tek kullanımlık, yüksek riskli atık torbalarına konulmalıdır; - Ürünün yanlışlıkla cilt veya gözlerle temasında, cilt bol su ve sabun ile ve gözler sodyum bikarbonat solüsyonu ile derhal yıkanmalıdır. İlaca maruz kalan bölgeler uzman doktor tarafından dikkatle muayene edilmelidir. - Ürünün yanlışlıkla nesnelere temasında, bu nesneler sodyum hipoklorit (% 1) solüsyonuna daldırılır ve sonra bol miktarda su ile çalkalanır. - Temizlik için kullanılan her malzeme yukarıda belirtildiği şekilde atılmalıdır. Adriblastina tedavisi intravesikal yolla gerçekleştirildiğinde özel özen gösterilmelidir. Gerek kullanım esnasında gerekse ilaçlı solüsyonun mesaneden boşaltılması sonrasında periüretral bölgenin itinayla yıkanması tavsiye edilir. Gebelik ve Laktasyonda Kullanımı: Gebelik kategorisi D dir. 22 Temmuz 2009 Sayfa 5 / 9
Adriblastina nın gebelik ve/veya fetus/yenidoğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır. Adriblastina gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır. Bu nedenle bir kadın gebe iken doksorubisin alıyorsa veya ilacı alırken gebe kalırsa, fetusun karşı karşıya olduğu potansiyel riskler konusunda bilgilendirilmelidir. Erkeklerde, doksorubisin mutajeniktir ve insan spermatozoasında kromozomal hasarı indükleyebileceğinden Doksorubisin tedavisi uygulanan erkekler etkin kontraseptif yöntemler kullanmalıdır. Anne sütüne geçtiğinden, emzirme döneminde kullanılmamalıdır. Araç ve Makine Kullanımına Etkisi: Doksorubisinin araç ve makine kullanımı üzerindeki etkileri sistematik olarak değerlendirilmemiştir. YAN ETKİLER / ADVERS ETKİLER: Doksorubisin tedavisine ilişkin olarak aşağıdaki advers olaylar bildirilmiştir: Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar: enfeksiyon, sepsis/septisemi İyi huylu ve kötü huylu neoplazmlar (Kist ve polipler de dahil olmak üzere ): akut lenfositik lösemi, akut miyelojenöz lösemi Kan ve lenfatik sistem bozuklukları: lökopeni, nötropeni, anemi, trombositopeni Bağışıklık sistemi bozuklukları: anaflaksi Metabolizma ve beslenme bozuklukları: anoreksi, dehidratasyon, hiperürisemi Göz bozuklukları: konjuktivit/keratit, lakrimasyon Kardiyak bozukluklar: sinüs taşikardisi, taşiaritmiler, atriyoventriküler ve dal bloğu, konjestif kalp yetersizliği Vasküler bozukluklar: kanama, sıcak basmaları, flebit, tromboflebir, tromboembolizm, şok Gastrointestinal bozukluklar: bulantı/kusma, mukozit/stomatit, oral mukozanın hiperpigmentasyonu, özefajit, karın ağrısı, gastrik erozyonlar, gastrointestinal kanal kanaması, diyare, kolit. Deri ve derialtı doku bozuklukları: alopesi, lokal toksisite, döküntü/kaşıntı, deri değişiklikleri, deri ve tırnak hiperpigmentasyonu, fotosensitivite, irrite derinin hipersensitivitesi ('radyasyon geri tepme (recall) reaksiyonu '), ürtiker, akral eritem, palmar plantar eritrodizestezi. Böbrek ve idrar bozuklukları: ilacın uygulanmasından sonra 1-2 gün süre ile idrarda kırmızı renk değişikliği. Hematüri, mesanede ve üretrada yanma hissi, disüri, strangüri, pollakiüri. Üreme sistemi ve meme bozuklukları: amenore, oligospermi, azospermi. Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin durumlar: kırgınlık/halsizlik, ateş, üşüme. ekstravazasyonu, nekroz, venöz skleroz Araştırmalar: EKG anormallikleri, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunda asemptomatik azalmalar, transaminaz seviyelerinde değişiklikler. Doksorubisin içeren Adjuvan tedavi alan Erken evre meme kanseri olan hastalarda advers reaksiyonlar: Randomize, açık etiketli çalışmaya (NSABP B -15) katılan yaklaşık 2300 kadından aksiler lenf nodu tutulumu olan erken evre meme kanseri tedavisinde CMF ye karşı AC kullanımı değerlendirilerek güvenilirlik verisi lde edildi. Bu çalışmada bildirilen en ilişkili 22 Temmuz 2009 Sayfa 6 / 9
advers olayların doksorubisine ilişkin advers olay profili güvenilirliği ile tutarlı olduğu görüldü. Ek advers olaylar şunları içermektedir: Araştırmalar: kilo alımı BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ. İLAÇ ETKİLEŞMELERİ VE DİĞER ETKİLEŞMELER : Doksorubisin esas olarak diğer sitotoksik ilaçlarla kombine olarak kullanılır. Özellikle kemik iliğine ve gastrointestinal etkilerine ilişkin olarak ek toksisite meydana gelebilir. (bakınız Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri). Doksorubisinin diğer kardiyoaktif bileşenlerle eş zamanlı olarak kullanımında olduğu gibi diğer potansiyel kardiyotoksik ilaçlarla (örn. Kalsiyum kanal blokörleri) birlikte kombinasyon kemoterapisinde kullanımında tedavi boyunca kardiyak fonksiyonların takibi gereklidir. Karaciğer fonsksiyonlarında eş zamanlı tedavilerle indüklenen değişiklikler doksorubisinin metabolizmasını, farmakokinetik özelliklerini, terapötik etkinliğini ve/veya toksisiteyi etkileyebilir. Paklitaksel doksorubisinden önce verildiği takdirde doksorubisinin ve/veya metabolitlerinin plazma-konsantrasyonlarında artışa neden olabilir. Adriblastina kemoterapide diğer antitümor ilaçlarla birlikte kullanılabilir, ancak hiçbir zaman birden fazla ilacın aynı şırıngada karıştırılmaması şiddetle önerilir. Geçimsizlik : Adriblastina, kimyasal geçimsizlik nedeniyle ve belirli oranlarda karıştıklarında çökelti oluşturduklarından dolayı heparin ile karıştırılmamalıdır. KULLANIM ŞEKLİ VE DOZU: İntravenöz uygulama: Adriblastina tek bir antiblastik ilaç olarak kullanıldığında, erişkinler için önerilen doz 60-75 mg/m 2 vücut yüzeyidir. Bu doz hastanın kan ve kemik iliği durumu göz önünde bulundurularak 21 günlük aralıklarla tekrarlanmalıdır. Daha az miktardaki doz (60 mg/m 2 ), yaşlılık, önceki tedaviler veya kemik iliğindeki neoplastik infiltrasyon nedeniyle kemik iliği rezervleri azalan hastalar için önerilir. 60-75 mg/m 2 lik doz, tek bir enjeksiyon halinde veya 2-3 ardışık güne bölünmek suretiyle verilebilir. Özellikle pediyatrik kullanım için, üç ardışık günde günlük 30 mg/m 2 lik alternatif intravenöz doz önerilmiştir; bu döngü her dört haftada bir tekrar edilmelidir. İntravenöz enjeksiyonlu Adriblastina kümülatif dozu kullanım rejimine bakılmaksızın vücut yüzeyinin 550 mg/m 2 sini aşmamalıdır (Bkz.Uyarılar/Önlemler). Adriblastina aynı zamanda kemik iliği depresyonuna yol açtığı bilinen diğer ajanlarla birlikte polikemoterapide 3-4 haftada bir 25-50 mg/m 2 lik mutad dozlarda ve kemik iliği toksisitesine yol açmayan ilaçlarla ise 60-75 mg/m 2 lik dozlarda sıkça kullanılmaktadır. Adriblastina nın dozajı, global toksisiteyi engellemek amacıyla karaciğer işlev bozukluğu olan hastalarda azaltılmalıdır. Genel bir kural olarak, kandaki bilirubin seviyeleri 1.2-3 mg/100 ml civarında olduğunda ve bromosülfatalein (BSF) retansiyonu % 9-15 olduğunda, Adriblastina nın normal dozunun yarısının verilmesi tavsiye edilir. Kandaki bilirubin seviyeleri ve BSF retansiyonu bundan çok daha yüksekse, normal dozun çeyrek dozu verilmelidir. Adriblastina nın böbrek yoluyla düşük oranda atıldığı göz 22 Temmuz 2009 Sayfa 7 / 9
önüne alındığında, orta şiddetli böbrek bozukluğu, önerilen dozların değiştirilmesi için bir neden teşkil ediyor gözükmemektedir. İntravesikal uygulama: Intravesikal yolla uygulanacak topikal tedavi için önerilen doz, 1 hafta ile 1 ay arasında değişen aralıklarda instilasyon ile verilecek olan 30-50 mg dir. Tedavinin önleyici veya terapötik özelliği dikkate alınmak suretiyle, uygulama sıklığı ve tedavi süresi her vakada doktor tarafından belirlenmelidir. İlacın genel dolaşımdaki emilimi ve geçişi çok sınırlı olduğundan intravenöz yolla gerçekleştirilecek Adriblastina tedavisine yönelik sınırlamalar intravesikal kullanım için geçerli değildir. Uygulama Yöntemi: Adriblastina oral yolla alındığında etkili değildir ve intramüsküler veya intratekal yolla verilmemelidir. Kullanım intravenöz enjeksiyon yardımıyla gerçekleştirilmelidir ve tümörlerin lokal tedavisi söz konusu olduğunda artere yavaş infüzyonla veya katater yardımıyla topikal intravesikal yolla kullanılmalıdır. Adriblastina gerek suda gerekse serum fizyolojikte tamamen ve hızla çözülür. Daha iyi tolere edilen izotonik bir solüsyon elde edilmesini sağladığından serum fizyolojik tercih edilmelidir. İntravenöz kullanım, iğnenin damara istenilen şekilde yerleşmiş olduğundan emin olunduktan sonra serum fizyolojik içeren intravenöz enfüzyon seti kanalıyla 5-10 dakika boyunca sürdürülmelidir. Bu teknik, ciddi sellülit veya nekroza yol açacak tromboz veya perivenöz ekstravazasyon tehlikesini azaltır. Küçük damarlara enjeksiyon veya aynı damara tekrarlanan enjeksiyonlar venöz skleroza yol açabilir. Bu teknik, ilacın sızma tehlikesini azaltır ve kullanımdan sonra damarın yıkanmasını sağlar. İntravesikal tedavi için ilacın 1 mg/ml konsantrasyonda verilmesi önerilir. DOZ AŞIMI VE TEDAVİSİ: Doksorubisinin akut doz aşımı ciddi miyelosupresyon (esas olarak lökopeni ve trombositopeni), gastrointestinal toksik etkiler (esas olarak mukozit) ve akut kardiyak değişikliklerle sonuçlanır. İLACIN SULANDIRILMASI VE SAKLAMA KOŞULLARI: Enjeksiyonlar için 5 ml lik bidistile su veya aynı miktarda serum fizyolojik kullanılır. Hazırlanan solüsyon 4 C de 24 saat saklanabilir. 25 C nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız ve ışıktan koruyunuz. TİCARİ TAKDİM ŞEKLİ VE AMBLAJ MUHTEVASI : 10 mg liyofilize doksorubisin hidroklorür ihtiva eden flakon, 5 ml enjeksiyonluk su içeren çözücü ampul. DİĞER TİCARİ ŞEKLİ: Adriblastina 50 mg: 50 mg liyofilize doksorubisin hidroklorür içeren flakon + 25 ml enjeksiyonluk su içeren ampul. 22 Temmuz 2009 Sayfa 8 / 9
ÇOCUKLARIN GÖREMEYECEĞİ, ERİŞEMEYECEĞİ YERLERDE VE AMBALAJINDA SAKLAYINIZ. Reçete ile satılır. Hekime danışmadan kullanılmamalıdır. Sulandırıldıktan sonra bekletilmeden kullanılmalıdır. Ruhsat Numarası: 28.2.1977 125 / 30 Ruhsat Sahibi: Pfizer Inc./ABD lisansı altında DEVA İlaç San.ve Tic. A.Ş. Halkalı Merkez Mah.Basın Ekspres Cad. No: 1 34303 Küçükçekmece - İstanbul Tel: 0 212 692 92 92 Fax: 0 212 697 23 10 İmalatçı: DEVA İlaç San. ve Tic. A.Ş. Davutpaşa cad. Cebe Ali Bey Sok. No.:12 34020 Topkapı - İstanbul Çözücü Üretim Yeri: Deva İlaç San. ve Tic. A.Ş. Ulus Mah. Ankara Cad. No:2 Kartepe-KOCAELİ Prospektüs Onay Tarihi: 05.01.2007 22 Temmuz 2009 Sayfa 9 / 9