TÜRKMEN TÜRKÇESİ ÜZERİNE BİR KAYNAKÇA DENEMESİ *

TÜRKMEN TÜRKÇESİ ÜZERİNE BİR KAYNAKÇA DENEMESİ * Özet Günümüzde cehalet, okuryazarlıkla değil de bilgiye nasıl erişeceğini bilme ile ölçülmektedir. Araştırmacıların, çalıştıkları konuyla ilgili bilginin nerede, hangi kaynakta bulunabileceğini bilmesi, doğru kaynaklara ulaşması, araştırma sürecinin en önemli bölümlerinden biridir. Böylece, bu süreçte, dönüşler yaşamadan daha önceden yapılan değerlendirmelerin üzerine eklemeler yapılabilecektir. Kaynakça bilgisi önemi inkâr edilemez bir ihtiyaçtır. Türkmen Türkçesi üzerine hazırlanan kaynak eserlerin, Türkiye de bu alanda çalışan uzmanlar tarafından bilinmesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, kısmen de olsa bu ihtiyacın karşılanması hedeflenmektedir. Anahtar Kelimeler: Türkmen Türkçesi, Türkmence, kaynakça, bibliyografya. ON TURKMAN TURKISH A TRIAL OF BIBLIOGRAPHY Abstract At present times, ignorance is measured not by literacy but by knowing how to gain access to information. That the researchers should know where and in which source they can find the information relating the subject matter they are studying is one of the most significant matters in carrying out research. Thus, it will be easier in the process of study to add to the evaluations made previously without a need to revise them. The bibliographic information is a need whose significance is incontestable. It is of crucial importance for experts studying in this field to have information about the source books prepared on Turkman Turkish. This study is intended to satisfy this need at least partly. Keywords: Turkman Turkish, Turkman language, bibliography, source book. Sinan DİNÇ Türkmen Türkçesi, Türkiye Türkçesinin de içinde olduğu Batı Grubuna mensup bir Oğuz Grubu lehçesi olması sebebiyle Türkiye Türkçesine en yakın lehçelerden biridir. Türkmen Türkçesi, Türkiye Türkçesinin tarihî gelişimine dair önemli ipuçlarını da içinde barındırmaktadır. Bu sebeple de söz konusu lehçenin Türkiye Türkologları ve dilbilimcileri tarafından araştırılıp incelenmesi, Türkiye Türkçesi ile mukayese edilmesi, büyük önem taşır. Geçmişte bu incelemeleri ve karşılaştırmaları kapsamlı bir şekilde yapmak, başta Sovyetler Birliğinin tutumu olmak üzere birçok sebepten mümkün olamamıştır. Günümüzde ise, bu tür çalışmalar yapmak isteyen araştırmacıların önünde büyük engeller yoktur. Ancak araştırılacak * Bu çalışma, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü bünyesinde hazırladığımız aynı addaki Seminer çalışmamızdan hareketle yapılmıştır. İlgi ve desteklerinden dolayı değerli hocalarım Prof. Dr. Cengiz Alyılmaz a ve Doç. Dr. Funda Kara ya teşekkür ederim. Arş. Gör.; Atatürk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları Bölümü, sinandinc@atauni.edu.tr.

167 Sinan DİNÇ konuların hangi kaynaklarda yer aldığının bilinmesi gerekir. Daha yerinde bir ifadeyle Kaynakça sorunu basit bir sorun gibi görünse de araştırmacıları çoğu kez zor durumda bırakmaktadır. Bu yazı, söz konusu açığı kısmen de olsa kapatmak düşüncesinden yola çıkılarak hazırlanmıştır. Böylece araştırmacılar konularıyla ilgili kaynakların künyelerine ulaşarak neyi, nereden bulabileceklerini görebileceklerdir. Yazıda yaklaşık 230 kitap ve makalenin künyesi verilmiştir. Kaynaklar konularına göre; ses bilgisi, şekil bilgisi, cümle bilgisi gibi başlıklar altında toplanmıştır. Türkmen Türkçesi ile İlgili Genel Bilgileri İçeren Kaynaklar AHALLI, S. (1958). Mahmut Kaşgarınıñ Sözlügi ve Türkmen Dili. Aşkabat: Türkmenistan İlimlar Akademiyası Neşiryatı. ANNANUROV, A. (1971). Dil Biliminiñ Esasları. Aşkabat ATAMÄDOV, N., GARIPOVA, G. ve HAZRATOVA, R. (1960). Häzirki Zaman Türkmen Dili. Aşkabat: A. M. Gorkiy Adındaki Türkmen Dövlet Universiteti. ATANİYAZOV, S. (1990). Etnonimi v Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. AZİMOV, P. (1969). Türkmen Diliniñ Meseleleri. AZİMOV, P. (1975). Türkmen Dili Araştırmalarının Tarihçesi Üzerine Bilimsel Bildiriler 1972, Ankara: TDK Yayınları. AZİMOV, P.; HIDIROV, M. N. ve SOPIYEV, G. (1960). Häzirki Zaman Türkmen Dili. AZİMOV, P.; SOPIYEV, G. ve ÇÖÑÑEYEV, Y. M. (1974). Türkmen Dili. Aşkabat: Türkmenistan Neşiryatı. BASKAKOV, N. A.; HAMZAYEV, M. Y. ve ÇARIYAROV, B. (1970). Grammatika Turkmenskogo Yazıka, I Fonetika i Morfologiya. BAYLIYEV, H. (1981). Saylanan İşler. Aşkabat: Turkmenistan SSR Ilımlar Akedimiyası. BAYLIYEV, S. (1992). Türkmen Diliniñ Tarihi Grammatikası. BAZİN, L. (1959). le Turkmene Philologiya Turcicae Fundamenta I Wiesbaden, s. 308-317 Türkçeye Tercümesi: Efrasiyap Gemalmaz, Türkmence Metinler. Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum, 1988. BELYAYEV, İ. A. (1915). Grammatika Turkmenskogo Yazıka. BORCAKOV, A. (1992). Türki Dilleriñ Günorta-Günbatar Toparında İşligiñ Buyruk Forması. Aşkabat: Ilım Neşiryatı. BORCAKOV, A. ve HOCAYEV, B. (1976). Türki Dilleriñ Günorta-Günbatar Toparında İş Adları.

168 Sinan DİNÇ BORCAKOV, A. ve HOCAYEV, B. (1980). Türki Dilleriñ Günorta-Günbatar Toparında Arzuv ve Hökmanlık Añladyan İşlik Formaları. ÇARIYAROV, B. (1969). Günorta-Günbatar Türki Dillerinde İşlik Zamanları. Aşkabat: Ilım Neşiryatı. ÇARIYAROV, B. ve ŞAMIRADOV, K. (1956). Yazık Naroda, Turkmeskaya İskra. DERYAYEV, H. (1934). Grammatika II Bölüm Nahuv. DOĞAN, L. (1996). Türkmen Türkçesinin Fonetik ve Morfolojik Özellikleri Üzerine I. Türk Lehçeleri ve Edebiyatı Dergisi, 5, 65-75. DOĞAN, L. (1996). Türkmen Türkçesinin Fonetik ve Morfolojik Özellikleri Üzerine II. Türk Lehçeleri ve Edebiyatları Dergisi, 6, 74-85. DULLING, G. K.(1960). An Itroduction to the Turkmen Language. Oxford. GELDİYEV, M. ve ALPAROV, G. (1929). Türkmen Diliniñ Grammatikası, Sarf, Nahuv (Latin Alfabesinde). GRUNİNA, E. A (2005). Turkmenskiy Yazık, (Uçebnoye Posobiye). Vostoçnaya Literatura RAN(Rusya Bilimler Akademisi), Moskova. GURBANOV, A. ve KÜRREYEV, N. (1959). Türkmen Diliniñ Grammatikası. GURBANOV, G. (1992). Köne Türkmen Yazuvı. Yaşlık Jurnalı, HAMZAYEV, M. (1969). Türkmen Diliniñ Morfologiyasınıñ ve Sintaksisiniñ Meseleleri. HAMZAYEV, M. Y.; KULMANOV, G. ve MUHİYEV, H. (1964). Sravnitel naya Grammatika Russkogo i Turkmenskogo Yazıkov, Fonetika i Morfologiya I. HANSER, O. (1977). Turkmen Manual (Discriptive Grammar Contemporary Literary Turkmen-text-Glossary). Wien. HANSER, O. (2003). Türkmence Elkitabı. (Yayına hazırlayan: ÖLMEZ KARGI, Z.). İstanbul: Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi: 17 HIDIROV, M. N. (1957). Türkmen Diliniñ Tarıhı Hakından Käbir Maglumat, HIDIROV, M. N. (1960-1962). Türkmen Diliniñ Tarıhından Materialler, HIDIROV, M. N., ÇUNGAYEV, Y. M., IBRAYIMOV, A., SOPIYEV, K. (1971) Türkmen Dili II Bölüm, HOCAYEV, B. (1977). Türki Dilleriñ Günorta-Günbatar Toparında Ortak İşlik Formları. Aşkabat: Ilım Neşiryatı. KARA, M. (1998). Türkmen Türkçesi ve Edebiyatı Üzerine Araştırmalar. Ankara: Akçağ Yayınları. KARA, M. (2000). Türkmence (Giriş-Gramer-Metinler-Sözlük). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 2479.

169 Sinan DİNÇ KARA, M. (2005). Türkmen Türkçesi Grameri. Ankara: Gazi Kitabevi. MUHAMMEDOVA, Z. B. (1973). XI-XIV Asır Türkmen Diliniñ Tarıhı Boyunça Derñevler. Aşkabat: Ilım Neşiryatı. POTSELUYEVSKİY, A. P. (1946). Osnovı Grammatiki. POTSELUYEVSKİY, A. P. (1975). İzbrannıye Trudı. SÖYEGOV, M. (1981). Türki Dilleriñ Günorta-Günbatar Toparında Hal İşlikleri. Aşkabat: Türkmenistan SSR Ilımlar Akedimiyası. TÄÇMIRADOV, T. (1972). Türkmen Edebi Diliniñ Grammatik Gurluşunıñ Sovyet Dövründe Normlanışı. VEYİSOV, B. (1992). Türkmen Diliñ Tarıhı. Magarıf: Türkmen Türkçesinin Ses Bilgisi ile İlgili Kaynaklar ANNANUROV, A. (1959). Fonetika Dil Biliminiñ Bölümüdür. AZMUN, Y. (1983). Ana Çizgileriyle Türkmence Dilbilgisi, I C. (Ses Bilgisi). Ankara: Ankara Ü. Dil ve Tarih Coğrafya Fak. Yayınları. AZMUN, Y. (1990). Türkmence Asli ve Dolaylı Uzun Ünlüler. Journal of Turkish Studies (Türklük Bilgisi Araştırmaları Dergisi) Volume 14, Center For Middle East Studies of Harvard University, 75-94. BAGIYEV, H. (1985). Türkmen Dilinde Kombinator Ses Üytgemeleri. DİMİTRİYEV, N. K. (1955). Dolgiye Glasnıye v Turkmenskom Yazıke (İsseledovaniya Po Sravnitel noy Grammatike Tyurkskih Yazıkov) Çast I, Fonetika, İzd-vo AN SSSR. DUMAN, M. (1991). Türkmencede Ünlü Uzunluklarıyla Birbirinden Ayrılan Kelimeler Üzerine. Türk Dili, 447, 212-218. HIDIROV, M. N. ve BEGENCEV, K. (1960). Sovremennıy Turkmenskiy Yazık, Aşkabat: Fonetika, İzd-vo TGU. HIDIROV, M. N. ve BEGENCEV, K. (1977). Türkmen Diliniñ Fonetikası. HUDAYGULIYEV, M. (1992). Häzirki Zaman Türkmen Dili. Aşkabat: Fonetika, Turan I. Neşiryat. KÜRENOV, S. (1971). Türkmen Diliniñ Uzın ve Gısga Çekimlileri (Eksperimental-Fonetik Oçerk). Aşkabat: ILIM Neşiryatı. KÜRENOV, S. (1994). Türkmen Diliniñ Gısga ve Uzın Çekimli Fonemaları ve Olarıñ Semantik Funksiyası. Dil Dergisi (Lenguage Journal), 15, 73-74. KÜRENOV, S. ve GÖKLENOV, C. (1979). Koliçestvennaya Harekteristika Bezudarnıh Glasnıh v Mnogoslojnıh Slovah Turkmenskogo Yazıka.

170 Sinan DİNÇ KÜRENOV, S., MOLLAYEV, A. ve SAPAYEV, A. (1980). Türkmen Dilinde Cogap ve Buyruk Frazalarıñ İntonatsiyası, (Eksperimental - Fonetik Dernev). KÜRENOV, S.; NURMUHAMMEDOV, A. ve SAPAYEV, A. (1977). Türkmen Dilinde Yönekey ve Sorag Sözlemleriñ İntonatsiyası, (Eksperimental - Fonetik Dernev). MAŞAKOV, H. (1975). Türkmen Diliniñ Çekimsiz Sesleriniñ Fonema Sostavı. MOLLAYEV, A. (1975). Edebi Gepleşikte Basımıñ Rolı. NURMUHAMMEDOV, A. ve KÜRENOV, S. (1979). Türkmen Dilinde Süykeş ve Sonorlı Çekimsizler. POTSELUYEVSKİY, A. P. (1936). Fonetika Turkmenskogo Yazıka. SAPAYEV, A. (1966). Türkmen Dilinde Basımıñ Ornı. SARIYEV, B. ve GÜDER, N. (1998). Türkmencenin Grameri (I Fonetik = Ses Bilgisi). Ankara: Türk Dünyası Gençleri Mahtumkulu Yayın Birliği. TÄÇMIRADOV, T. ve HUDAYGULIYEV, M. (1970). Häzirki Zaman Türkmen Edebi Diliniñ Fonetikası. Türkmen Türkçesinin Şekil Bilgisi ile İlgili Kaynaklar ALLANAZAROV, Ö. (1975). Häzirki Zaman Türkmen Edebi Dilinde Öten Zaman İşligi. Aşkabat: Ilım Neşiryatı. ANNANUROV, A. (1974). Türkmen Dilinde Hal İşlik Formaları (Tarıhı Aspektde ). Aşkabat: Ilım Neşiryatı. ANNANUROV, A. (1984). Türkmen Dilinin Yazuv Yadıgerliklerinde Sostavlı İşlikler. Aşkabat: Türkmenistan SSR Ilımlar Akademiyası. ÄRNAZAROV, S. (1982). Türkmen Dilinde Sözleyiş İşlikleri: Deñeştirme planda. Aşkabat: Ilım. ÄRNAZAROV, S. (2004). Türkmen ve Türkiye Türkçesinin Ortak Fiillerinin Anlam Bakımından Genel Bir Mukayesesi. V. Uluslararası Türk Dili Kurultayı 2004. Ankara: Türk Dil Kurumu, 193-220. ÄRNAZAROV, S. (2007). Türkmen ve Türkiye Türkçesinde Düşmek ve Diğer Benzeri Fiillerin Anlamları Üzerine. IV. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri 2000. Ankara, 125-130. ATAYEV, G. (1956). Türkmen Dilinde Yeñiş Düşümiñ Ulanılışı, I goyberliş, ATAYEV, G. (1957). Türkmen Dilinde Eyelik Düşüm. Aşkabat: TSSR. Ilımlar Akademiyasınıñ Dil ve Edebiyat İnstitutınıñ İşleri II. ATAYEV, G. (1959). Grammatiçeskiye Padeji v Turkmenskom Yazıke, Aşkabat: AKD.

171 Sinan DİNÇ AZIMOV, P. (1944). Turkmen Dilinde Affikslerin Özara Tirkeşip Geliş Düzgünleri. Aşkabat: Ilımlar Akademiyası Turkmenistan Filial. AZİMOV, P. (1947). İsimdeş İşlikleri Yasayan Suffiksler Yıgındıda. A. M. Gorkiy Adındaki Türkmen Dövlet Pedegogik İnstitunıñ işleri II goyberiliş, AZİMOV, P. (1947). Türkmen Dilindäki Fars Söz Yasayıcıları. AZİMOV, P. (1950). Türkmen Dili (Söz Yasaycı Goşulmalar). Aşkabat: Turkmenokuvpedneşr. AZİMOV, P. ve AMANSARIYEV, C. (1957). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Konspekt, Giriş ve Çalışmalar. BALLIYEV, G. (1967). Türkmen Dilinde Kem İşlikler (XVIII - XIX asır yazuv Yadıgärlikleri esasında). Kand. Dis. BAYLIYEV, H. (1956). Slojnıye Glagolı v Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: İzd-vo AN TSSR. BERDİYEV, D. (1960). Vidı Glagola v Sovremennom Turkmenskom Yazıke, Çarcov. BERDİYEV, R. (1958). Slojnıye Slova v Soremennom Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: İzd-vo AN TSSR. BORCAKOV, A. (1962). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Çalışmalar. Aşkabat: Kand. Dis. BORCAKOV, A. (1964). Mestoimeniya v Sovremennom Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. BORCAKOV, A. (1970). İmya Deystviya na ası/esi v Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: İzvestiya A.N. TSSR. Seriya Obşestvennıh Nauk. BORCAKOV, A. (1978). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde İş Adları. Aşkabat: Türkmenistan SSR IA. BORCAKOV, A. (1994). Türkmen Dilinde İş Adları. Aşkabat: TIA. BORCAKOV, A.; SARIHANOV, M.; SÖYEGOV, M.; HOCAYEV, B. ve ÄRNAZAROV, S. (2000). Türkmen Diliniñ Grammatikası, Morfologiya. Aşkabat, 1999. (TDK hediyesi). Ankara: Ruh Neşiryat. ÇARIYAROV, B. (1957). Häzirki Zaman Türkmen Dilindäki İşlik Dereceleri. ÇARIYAROV, B. (1957). Kategoriya Zaloga v Sovremennom Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: İzd-vo AN TSSR. ÇÖÑÑEYEV, Y. M. (1957). Türkmen Dilindäki Ümlükler. Çärcev. ERDEM, M. (2004). Türkmen Türkçesindeki Mental Fiillerin İstem e Göre Anlam Değişmeleri, V. Uluslararası Türk Dili Kurultayı 2004, Ankara: Türk Dil Kurumu, 939-950. GACAROVA, E. (1964). Türkmen Diliniñ XVIII-XIX Asır Yazuv Yadıgärliklerinde İşligin Öten Zamanı. GACAROVA, E. (1990). Türkmen Diliniñ Yazuv Yadıgärliklerinde İşligin Öten Zamanı. Aşkabat: Türkmenistan SSR Ilımlar Akademiyası.

172 Sinan DİNÇ GAFUROVA, H. (1956). Nareçiye v Sovremennom Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: İzd-vo AN TSSR. GAVUROVA, H. (1959). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Hallar. GUZIÇIYEV, T. (1983). Türkmen Diliniñ Yazuv Yadigärliklerinde Ortak İşlikler. Aşkabat: Ilım. HAMZAYEV, M. Y. (1948). Türkmen Dilinde Lokal Düşümler. Aşkabat: Kand. Dis. HIDIROV, M. N. (1947). Türkmen Dilindäki Soyuzlar. HOCAYEV, B. (1975). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Ortak İşlik Formaları. Aşkabat: Ilım. HOCAYEV, B. (1978). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde İşlik Formaları. HOSRAVI, A. M. (1953). Deepriçastiya v Turkmenskom Yazıke. Avt. Ref. Kand. Dis. Çärcev. HOSRAVI, A. M. (1957). Türkmen Dilinde Hal İşlikler. Çärcev. HUDAYKULIYEV, M. (1962). Podrajatel nıye Slova v Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: İzd-vo AN TSSR. KARAHANOV, A. Ş. (1931). Grammatika Turkmenskogo Yazıka. C. I Morfologiya. M, Taşkent. MAHTUMOVA, G. (1958). Znaçeniye Predlogov, Upotreblyayemıh s Roditel nım Padejom Russkogo Yazıka, Spasobı Peredaçi ih na Turkmenskiy Yazık, Uçenıye Zapiski Turkmenskiy Gosudarstvennogo Universiteta İm. M. Gor kogo, vıp. XVI, MIRADOV, A. (1985). Türkmen Dilinde isimlerde Söygüligiñ ve Kemligiñ Añladılışı. Aşkabat: ILIM Neşiryat. NEZİFİ, M. (1960). Nekotorıye Voprosı Sopostavitel noy Grammatiki Russkogo i Turkmenskogo Yazıkov. Aşkabat: Turkmenuçpedgiz. ÖVEZOV, A. (1971). Ob İranoyazıçnıh Slovoobrazovatel nıh Affiksah v Sovremennom Turkmenskom Yazıke, İzvestiya A.N. TSSR Seriya Obşestvennıh Nauk. PENDCİYEV, M. (1962). İmena Çislitel nıye v Sovremennom TurkmenskomYazıke. Çarcov. POTSELUYEVSKİY, A. P. (1945). Nekotorıye Rudimentarnıye Padejniye Formı v Turkmenskom Yazıke. İzvestiya Turkmen FAN. POTSELUYEVSKİY, A. P. (1947). Proishojdeniya Liçnıh i Ukazatel nıh Mestoimeniya (Materialı k İstorıyi Turkmenskogo Yazıka). SARIYEV, B. ve GÜDER, N. (1998). Türkmencenin Grameri (II Morfologiya = Şekil Bilgisi). Ankara: Türk Dünyası Gençleri Mahtumkulu Yayın Birliği. SOPIYEV, G. ve BAYLIYEV, H. (1934). Grammatika, I. Bölüm Morfologiya. ŞAMIRADOV, K. ve IBRAYIMOV, A. (1956). Türkmen Dilinde Sıpatlar. TÄÇMIRADOV, T. (1959). Kategorya Prinadlejnosti v Sovremennom Turkmenskom Yazıke, Aşkabat: AKD.

173 Sinan DİNÇ TÄÇMIRADOV, T. (1959). Türkmen Dilinde Degişlilik Kategoryasınıñ Añladılış Yolları, Turkmenskoy SSR. Ilımlar Akademiyası Dil ve Edebiyat İnstitunıñ İşleri III. goyberiliş. TÄÇMIRADOV, T. (1962). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Yönekey Degişlilik Söz Düzümleri, IV. goyberiliş. Türkmen Türkçesinin Cümle Bilgisi ile İlgili Kaynaklar ANNANUROV, A. (1959). Türkmen Nakıllarınıñ ve Atalar Sözüniñ Sintaktik Ayratınlıkları. Aşkabat: Kand. Dis. M. ANNANUROV, A. (1959). Voprosı Sintaksisa v Plane Perevoda s Russkogo na Turkmenskıy Yazık. AZİMOV, P. ve BAYLIYEV H. (1953). Türkmen Diliniñ Grammatikası, II Bölüm Sintaksis. BAYLIYEV, H. ve AZİMOV, P. (1939 / 1941). Sintaksis. BEGLİYEV, M. (1988). Funksionalnaya Perspektiva Razvernutogo Proizvedeniya Reçi. BİRAY, H. ve BİRAY, N. (1999). Türkmen Türkçesi ile Türkiye Türkçesinin Sentaks Bakımından Karşılaştırması Üzerine Bir Deneme. Gazi Ü. Eğt. Fak. Dergisi Dr. Himmet Biray Özel Sayısı, 22-45. CUMAYEV, S. (1971). Glavnıye Çlenı Prostogo Predlojeniya Sovremennom Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. ÇARIYAROV, B. ve SARIYEV, G. (1953/1977). Türkmen Diliniñ Grammatikası, II Bölüm Söz Düzüminiñ ve Yönekey Sözlemiñ Sintaksisi, ÇARIYAROV, B. ve SARIYEV, G. (1954). Häzirki Zaman Türkmen Diliniñ Sintaksisi Boyunça Gısgaça Konspekt. ÇARIYAROV, B. ve SARIYEV, G. (1962). Häzirki Zaman Türkmen Dili, Sintaksis, A. M. Gorkıy Adındakı Türkmen Dövlet Unıversiteti. ÇARIYEV, M. (1964). Türkmen Dilinde Ümlüklerin Sözlemden Daşarı Yagdaydaki Sintaktik Funksiyası. Turkmenskoy SSR. Ilımlar Akademiyasınıñ Habarları Cemgiyetçilik Ilımları seriyası. ÇARIYEV, M. (1965). Slova Grammatiçeskii ne Svyazannıye s Çlenami Predlojeniya v Sovremennom Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. GUZICIYEV, T. (1984). Türkmen Diliniñ Yazuv Yadıgärliklerinde Yönekey Sözlemler (Gurlış Tipleri).

174 Sinan DİNÇ GUZICIYEV, T. (1992). Türkmen Diliniñ Yazuv Yadıgärliklerinde Yönekey Sözlemiñ Baş Agzaları. Aşkabat: Ilım. HAMZAYEV, M. Y. (1959). Türkmen Dilinde Soyuzlı Düzmeli Goşma Sözlemler. Turkmenskoy SSR. Ilımlar Akademiyası Dil ve Edebiyat İnstitunıñ işleri III. Goyberliş. HAMZAYEV, M. Y.; GURBANOV, M.; HARLANOVA, M. S. ve AMANGELDİYEVA, K. B. (1977). Sravnitel naya Grammatika Russkogo Turkmenskogo Yazıkov, Sintaksis. IBRAYIMOV, A. (1958). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Yönekey Sözlemleriñ Käbir Tipleri. MURADOV, A. (1977). Napolniye Predlojeniya v Sovremennom Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. NARTIYEV, N. (1980). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Goşma Sözlemiñ Gurlışı, I. Bölüm. NARTIYEV, N. (1981). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Goşma Sözlemiñ Gurlışı, II. Bölüm. NARTIYEV, N., PENCİYEV, M. ve MIRADOV, A. (1998). Häzirki Zaman Türkmen Dili Sintaksis. POTSELUYEVSKİY, A. P. (1943). Osnovı Sintaksisa Turkmenskogo Literaturnogo Yazıka. SAPAROV, H. (1971). Poryadok Çlenov Prostogo Predlojeniya v Sovremennom Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: A.K.D. SARIYEV, B. (1987). Odnosostavnıye Predlojeniya v Sovremennom Turkmenskom Yazıke. Avt. Ref. Kand. Dis. SARIYEV, B. ve GÜDER, N. (1998). Türkmencenin Grameri (III Sintaksis = Cümle Bilgisi). Ankara: Türk Dünyası Gençleri Mahtumkulu Yayın Birliği. SARIYEV, G. (1972). Türkmen Edebi Dilinde Söz Düzümleri. SARIYEV, G. (1980). Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Yönekey Sözlemler. SÖYEGOV, M. (1991). Razvitiye Sintaksiçeskoy Sistemi Turkmenskogo Literaturnogo Yazıka v Sovetskuyu Epohu. Türkmen Türkçesinin Şive ve Ağızları ile İlgili Kaynaklar AKMAMEDOV, M. (1975). Karadaşlınskiy Dialekt Turkmenskogo Yazıka. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. AMANSARIYEV, C. (1954). Türkmen Diliniñ Yomut Dalektiniñ Demirgazık Gepleşikleri, (Severniye Govorı Yomudskogo Dialekta Turkmenskogo Yazıka) Aşkabat: Kand. Dis. AMANSARIYEV, C. (1960). Türkmen Dialektologiyasınıñ Programması.

175 Sinan DİNÇ AMANSARIYEV, C. (1970). Türkmen Dialektologiyası. Aşkabat: Türkmenistan Neşiryat. AMANSARIYEV, C., ATAMÄDOV, N. ve MUHİYEV, H. (1978). Türkmen Dialektologiyasında Praktikum. ANNANUROV, A. (1967). K Voprosu o Klassifikatsii Dialektov Turkmenskogo Yazıka, İzv. AN TSSR. Seriya obş. Nauk. No: 2. ANNANUROV, A.; BERDİYEV, R.; DURDİYEV, N. ve ŞAMIRADOV, K. (1972). Türkmen Diliniñ Ärsarı Dialekti. ARAZKULİYEV, S. (1962). Govorı Turkmen Turtkul skogo Rayona Karakalpakskoy ASSR, Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. ARAZKULİYEV, S. (1987). Garagalpagıstan Türkmen Gepleşiklerinde Garındaşlık Terminleri. Aşkabat: ILIM. ARAZKULİYEV, S. (1991). Türkmen Diliniñ Farab Dialekti, (Morfologiya ve Leksika). Aşkabat: Ilım. ATACANOV, M. (1958). Türkmen Dialektlerini Övrenmeniñ Tarıhından Gısgaça Maglumat (Gayıbanaçılar Üçin Gollanma). ATACANOV, M. (1958). Türkmen Diliniñ Salır Dialekti, Morfoloji ve Leksika (Gayıbanaçılar Üçin Gollanma). Aşkabat: Marı. ATACANOV, M. (1959). Türkmen Diliniñ Salır Dialekti. Aşkabat: Kand. Dis. ATAMÄDOV, N. (1965). Manışskiy Govor Anauskogo Dialekta. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. AZMUN, Y. (1978). İran Türkmencesi Bir Yomut Ağzı, Journal of Turkish Studies (Türklük Bilgisi Araştırmaları Dergisi) Volume2, Center for Middle East Studies of Harvard University, 1-46. BAGIYEV, H. (1964). Türkmen Diliniñ Olam Dialektinde Çekimli Sesler, Uç. Zap. TGU, 29. Baskı, BAGIYEV, H. (1965). Olamskiy Dialekt Turkmenskogo Yazıka. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. BAYRAMDURDIYEV, B. Türkmen Diliniñ Teke Dialektiniñ Ahal Gepleşiği (Ahalskiy Govor Tekinskogo Dialekte Turkmenskogo Yazıka). Aşkabat: Kand. Dis. BERDİYEV, R. (1969). Türkmen Dialektleriniñ Bölünişi ve Olarıñ Yerleşyän Territoriyaları, İzvestiya Akademiya Nauk Turkmenskoy SSR. Seriya Obşestvennıh Nauk, No:3, BERDİYEV, R. (1988). Türkmen Diliniñ Dialektlerinde ve Gepleşiklerinde İşlikler (Leksiki- Morfologik Ayratınlıkları ve Şahs Görkezyän Formaları). Aşkabat: Ilım Neşiryatı. BERDİYEV, R. (1989). Glagol v Dialektah i Govorah Turkmenskogo Yazıka (Leksiko- Semantiçeskiye Osobennosti i Liçniye Formı). Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. BERDİYEV, R.; KÜRENOV, S.; ŞAMIRADOV, K. ve ARAZKULIYEV, S. (1970). Türkmen Diliniñ Dialektleriniñ Oçerki.

176 Sinan DİNÇ ÇOMMADOV, O. (1975). Dialekt Ata Turkmenskogo Yazıka (Dorgan-Atinskiy Rayon). Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. ÇOMMADOV, O. (1991). Türkmen Diliniñ Kerki Topar Dialektleri. ÇOMMADOV, O. (1992). Kerkinskaya Gruppa Dialektov Turkmenskogo Yazıka. ÇORLIYEV, O. (1964). Marıyskiy Govor Turkmenskogo Yazıka. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. DİMİTRİYEV, N. K. (1954). Yazık Turkmenskih Skazok Marıyskogo Rayona, Turkmenskiye Narodnıye Skazki. Moskova-Leningrad. DURDIMIRADOV, N. (1950). Türkmen Diliniñ Alili Şivesi (Dialekti Alili Turkmenskogo Yazıka). Aşkabat: Kand. Dis. KULMANOV, G. (1960). Geoklenskiy Dialekt Turkmenskogo Yazıka. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. KULMANOV, G. (1991). Geoklenskiy Dialekt Turkmenskogo Yazıka. Aşkabat: Ilım. KÜRENOV, S. (1959). Demirgazık Kavkaz (Stavropol) Türkmenleriniñ Gepleşiginiñ Käbir Fonetik Ayratınlıkları. Turkmenskoy SSR. Ilımlar Akademiyası Dil ve Edebiyat İnstitunıñ İşleri, 3. C., KÜRENOV, S. (1962). Demirgazık Kavkaz (Stavropol) Türkmenleriniñ Gepleşiginde İşlikleriñ Ayratınlıkları. Turkmenskoy SSR. Ilımlar Akademiyası Dil Bilimi İnstitunıñ İşleri, IV. C., MAŞAKOV, H. (1949). Çovdurskiy Dialekt Turkmenskogo Yazıka. Aşkabat: Kand. Dis. MAVIYEV, N. (1987). Türkmen Diliniñ Arabaçı Dialekti. Aşkabat: Ilım. MEÑLİYEVA, G. (1964). Türkmen Diliniñ Sakar Dialekti. Aşkabat: Kand. Dis. MUHİYEV, H. (1959). Nohurskiy Dialekt Turkmenskogo Yazıka. NARTIYEV, N. (1959). Türkmen Diliniñ Sarık Dialekti. Çärcov. NARTIYEV, N. (1994). Türkmen Dialektologiyasının Esasları. Seyit Nazar Seydi Adındaki Türkmen Dövlet Pedagogik İnstitutı, Çärcov. POTSELUYEVSKIY, A. P. (1936). Dialektı Turkmenskogo Yazıka. SAPAROVA, G. (1970). Dialektı Hosarlı Turkmenskogo Yazıka. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. SOPIYEV, G. (1958). Türkmen Edebi Dili ve Onuñ Şiveleri (Edebi Dil ve Şiveleri Hakında Umumı Maglumat). Materialı iz istorii Turkmenskogo Yazıka, Turkmenskiy Gosudarstvennıy Universitet İmeni A. M. Gor kogo. ŞAMIRADOV, K. (1958). O Sostayanii İzuçeniya Dialektov Turkmenskogo Yazıka. Voprosı Dialektologii Tyurkskih Yazıkov, Bakü. ŞAMIRADOV, K. (1960). Zapadnıye Govoru Yomudskogo Dialekta. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. ŞİHİYEV, A. (1983). Govorı Turkmen Buharskoy Oblastı Uzbekskoy SSR. Avt. Ref. Kand. Dis.

177 Sinan DİNÇ TENİŞEV, E. R. (1963). Salarskiy Yazık. Moskova. Türkmen Türkçesinin Anlambilimi, Kelime Bilgisi, Yazım Kuralları ile İlgili Kaynaklar AMANSARIYEV, C. (1951). Türkmen Diliniñ Lenguistik Terimlerini Düzgüne Salmak Hakında. BAYLIYEV, H. M. (1944). K Semantike Form Diyip i Diyen i v Svyazı S Etim Vopros o Peredaçe Kosvennoy Reçi Turkmenskom Yazıke. ÇÖÑÑEYEV, Y. Häzirki Zaman Türkmen Dili (Leksika). HOCAYEV, B. Häzirki Zaman Türkmen Dilinde Öz Hakıkı Manısından Daşlaşan Şert Formasındaki Sözler ve Söz Düzümleri. Turkmenskoy SSR. Ilımlar Aakademiyası Dil ve Edebiyat İnstitutınıñ İşleri, I Goyberiliş, KULİYEV, A. (1967). Terminı Rodstva v Turkmenskom Yazıke. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. MESGUDOV, V. (1982). Sözlüklerde İşliklerin Alnış ve Leksikografirleniş Printsipleri. Türkmenistan SSR Ilımlar Akademiyası, Aşkabat: Ilım MURADOV, A. (1956). Nekotorıye Voprosı Turkmenskoy Orfoepii. Aşkabat: Avt. Ref. Kand. Dis. NAZAROV, O. (1981). Türkmen Dilinde Rus Alınma Sözleri. Turkmenistan Ilımlar Akademiyası, ÖVEZOV, A. (1988). Türkmen Edebi Dilinde Alınma Sözleriñ Ulanılışı. Turkmenistan Ilımlar Akademiyası, POTSELUYEVSKIY, A. P. (1937). Türkmen Edebi Diliniñ Orfografiyasınıñ Kadaları. SOPIYEV, G. (1938). Orfografiya Kadaları ve Olara Degişli Gönükmeler. SOPIYEV, G. (1958). Türkmen Diliniñ Orfografiya, Punktuatsiya ve Terminalogiya Meseleleri. ŞIHIYEVA, O. (1997). Türkmen Dili ve Sözleyiş Sungatı (Okuv Gollanma). Aşkabat: ILHAM Türkmen Türkçesi ile İlgili Ders Kitapları BAYLIYEV, H. (1948). Häzirki Türkmen Diliniñ Gramatikasınıñ Gısga Kursı. Aşkabat: Türkmenuçpedgiz. BAYLIYEV, H. ve DERYAYEV, H. (1932). Yevropalılar Üçin Türkmen Diliniñ İş Kitabı. BAYLIYEV, H. ve İSHAKOV, M. Y. (1935). Oruslar Üçin Türkmen Dilini Övreniş Kitabı. HOCAMÄMMEDOVA, A.; KÜLLEKOV, S. ve HIDIRGULİYEV, A. (1996). Ene Dili-2, Aşkabat: Magarıf

178 Sinan DİNÇ PİRLİYEV, G.; SÖYEGOV, M.; SARIHANOV, M. ve GULBAYEV, G. (1996). Türkmen Dili- 6. Aşkabat: Magarıf POTSELUYEVSKİY, A. P. (1929). Rukovodstvo Dlya İzuçeniya Turkmenskogo Yazıka. SÖYEGOV, M.; NİYAZOV, S. ve BAYLIYEV, Y. (1996). Türkmen Dili-5. Magarıf. YUSUPOV, N. ve YUSUPOVA, C. (1992). Türkmen Dili ve Edebiyatı. (Yokarı Okuv Cayına Gircekler Üçin Gollanma), Aşkabat: Dessur Türkmen Türkçesi ile İlgili Sözlükler ALTAYEV, S.; AÇILOVA, G.; GÜCÜKOV, S.; ATAYEV, G.; BORCAKOV, A. ve SÄHEDOV, A. (1976). Türkmen Diliniñ Frazeologik Sözlügi. Aşkabat: ILIM Neşiryatı. ALTAYEV, S.; ATAYEV, G.; AÇILOVA, G.; AKSAKOV, K.; GAYIBOVA, K.; GAFUROVA, H.; KULIYEV, A.; MESGUDOV, V.; MIRADOVA, S. ve HOCAMGULİYEV, M. (1986). Ulı Rusça-Türkmençe Sözlük. (2 Cilt). Türkmenistan Ilımlar Akademiyası Magtımgulı Dil ve Edebiyat İnstitutı. Moskova: Ruskiy Yazık. ARAZKULİYEV, S.; ATANİYAZOV S.; BERDİYEV, R. ve SAPAROVA, G. (1977). Türkmen Diliniñ Gısgaça Dialektologiya Sözlügi. Aşkabat: ILIM Neşiryat. ATANİYAZOV, S. (1970). Türkmenistanıñ Toponomik Sözlügi. Aşkabat: ILIM Neşiryat. ATANİYAZOV, S. (1992). Türkmen Adam Atlarınıñ Düşündirişli Sözlügi. Aşkabat: Ripo Türkmenistan. AZİMOV, P. ve ÇARIYAROV, B. (1989). Türkmen Diliniñ Orfografik Sözlügi. Aşkabat: Türkmenistan Neşiryat. BAGDANOVA, M. İ. (1937). Kratkiy Russko-Turkmenskıy Slovar Sotsialno-Politiçeskiy Terminov. BASKAKOV, N. A.; GARRIYEVA, B. A. ve HAMZAYEV, M. Y. (1968). Turkmensko- Russkıy Slovar / Türkmençe Orsça Sözlik. Moskova: Türkmenistan Ilımlar Akademiyası Magtımgulı Dil ve Edebiyat İnstitutı. BAYLIYEV, H. ve KARRIYEV, B. (1940). Turkmeno-Russkiy Slovar. BORCAKOV, Ş. (1989). Türkmen Diliniñ Deñiz Derya Leksikasınıñ Gısgaça Sözligi. Aşkabat: ILIM Neşiryat. CUMAYEV, P.; KOZİN, V. S. ve MOSESOVA, A. M. (1980). Maldarçılık Terminleriniñ Rusça Türkmençe Sözlügi. Aşkabat: ILIM Neşiryat. ÇARIYAROV, B. (1978). Türkmen Diliniñ Orfoepik sözlügi. Aşkabat: ILIM Neşiryat. ÇENELİ, İ. (1986). Türkmen Türkçesi Sözlüğü, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1982-1983. Ankara, s. 29-84.

179 Sinan DİNÇ ERCİLASUN, A. B. vd. (1991). Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (2 cilt, 2. cilt dizin). Ankara: Kültür Bakanlığı Yay. GAFUROVA, H.; AMANGELDİYEV, K.; KULIYEV, A.; CAPPAROV, S. ve HOCAKULIYEV, M. (1979). Oba Hocalık Terminleriniñ Türkmençe Rusça Sözlügi. Aşkabat: ILIM Neşiryat. GÜRSOY-NASKALİ, E. (1997). Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu. Ankara: Türk Dil Kurumu Yay. HAMZAYEV, M. Y.; ALTAYEV, S.; ATAYEV, G.; AÇILOVA, G.; MESGUDOV, V. ve MERETGELDİYEV, A. (1962). Türkmen Diliniñ Sözlügi. Aşkabat: Turkmenistan Ilımlar Akademiyası Dil Bilim İnstitutı. KARA, M. ve KARADOĞAN, A. (2004). Türkmen Türkçesi - Türkiye Türkçesi Deyimler Sözlüğü. İstanbul: Çağlar Yayınları. MEREDOV, A. ve AHALLI, S. (1988). Türkmen Klassıkı Edebiyatınıñ Sözlügi / Slovar Turkmenskoy Klassiçeskoy Literaturı. Aşkabat: Türkmenistan Neşiryat. MESGUDOV, V. (1988). Türkmençe-Rusça Okuv Sözlügi. Moskova. SARIHANOV, M. (1989). Türkmen Etnonimleriniñ Sözlügi. Aşkabat: Yaş Kommunist. TÄÇMIRADOV, T. ve ÇARIYEV, M. (1967). Türkmen Edebi Diliniñ Orfoepiyası ve Gısgaça Orfoepik Sözlügi. Aşkabat: İlim Neşiryat. TEKİN, T.; ÖLMEZ, M.; CEYLAN, E.; ÖLMEZ, Z. ve EKER, S. (1995). Türkmence-Türkçe Sözlük. Ankara: Simurg Yayınları. KAYNAKLAR BORCAKOV, A., SARIHANOV, M., SÖYEGOV, M., HOCAYEV, B. ve ÄRNAZAROV, S. (2000). Türkmen Diliniñ Grammatikası, Morfologiya. (Türk Dil Kurumu hediyesi). Ankara. GEMALMAZ, E. (1987). Türkmence Metinler. Erzurum: Atatürk Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Yayınları, No: 10. KARA, M. (1998). Türkmen Türkçesi ve Edebiyatı Üzerine Araştırmalar. Ankara: Akçağ Yayınları. KARA, M. (2000). Türkmence (Giriş-Gramer-Metinler-Sözlük). Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları. SARIYEV, B. ve GÜDER, N. (1998). Türkmencenin Grameri (I Fonetik = Ses Bilgisi). Ankara: Türk Dünyası Gençleri Mahtumkulu Yayın Birliği. SARIYEV, B. ve GÜDER, N. (1998). Türkmencenin Grameri (II Morfologiya = Şekil Bilgisi). Ankara: Türk Dünyası Gençleri Mahtumkulu Yayın Birliği.

180 Sinan DİNÇ SARIYEV, B. ve GÜDER, N. (1998). Türkmencenin Grameri (III Sintaksis = Cümle Bilgisi). Ankara: Türk Dünyası Gençleri Mahtumkulu Yayın Birliği. KISALTMALAR TSSR: Türkmenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti AN: Akedemiya Nauk (Bilimler Akademisi) (T)IA: (Türkmenistan) Ilımlar Akademiyası [(Türkmenistan) Bilimler Akademisi] Avt. Ref. Kand. Dis.: Avtoreferat Kandidatskiy Dissertatsiya [Doktora Tezinin Semineri (Özeti)]