Sinovyal kondromatozis: 13 olgunun değerlendirilmesi

Benzer belgeler
BİRİNCİL KEMİK KANSERİ

Artroskopi, ortopedik cerrahların eklem içini görerek tanı koydukları ve gerektiğinde

Total Kalça Protezi. Prof. Dr. Önder Yazıcıoğlu İstanbul Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı

Neden Çankaya Ortopedi?

LOKOMOTOR SİSTEM SEMİYOLOJİSİ

Tanı: Metastatik hastalık için patognomonik bir radyolojik. Tek veya muitipl nodüller iyi sınırlı veya difüz. Göğüs Cerrahisi Hasan Çaylak

ÖZGEÇMİŞ. Umut Akgün

DÖNEM V - C. GRUBU Ortopedi ve Travmatoloji Stajı Ders Programı 1. Hafta 09/09/2015. ÇARŞAMBA Doğuştan çarpık ayak. Kongenital Pes Ekuinovarus

Surgical Assessment of Diffuse Pigmented Villonodular Synovitis. Diffüz Pigmente Villonodüler Sinovite Cerrahi Yaklaşım

29 Ekim 2015, Perşembe

Türk Ortopedi ve Travmatoloji Eğitim Konseyi (TOTEK) Kurum Ziyaretleri ve Akreditasyon Programı Esasları. ve Akreditasyon Standartları

Artroskopik cerrahi ile tedavi edilen ayak bile i sinovyal kondromatozisi: Olgu sunumu

SINIRLI YÜZEY DEĞİŞTİRME BAŞARILI MI?

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Romatoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 28 Haziran 2016 Salı

Yafll bir hastada risk faktörü olmadan ortaya ç kan Hoffa hastal : Olgu sunumu

BOYUN AĞRILARI

ORTOPEDİK CERRAHİ GİRİŞİMLERLE İLİŞKİLİ İNFEKSİYONLARIN İRDELENMESİ. Dr. Hüsrev DİKTAŞ Girne Asker Hastanesi/KKTC

25. Ulusal Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi 27 Ekim 1 Kasım 2015

Toplantı ve Kongre Takvimi

Perthes hastalığında cihaz tedavisinin uzun dönem sonuçları

T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ORTOPEDİ VE TRAVMATOLOJİ ANABİLİM DALI

T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ORTOPEDİ VE TRAVMATOLOJİ ANABİLİM DALI

Rejyonel Anestezi Sonrası Düşük Ayak

TC. SAĞLIK BAKANLIĞI SAKARYA ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ. ERİŞKİN İSTMİK SPONDİLOLİSTEZİS (Bel Kayması) HASTA BİLGİLENDİRME BROŞÜRÜ

ORTOPEDİK VE SPORDA REHABİLİTASYON. Uygulama. Dersin Adı Kodu Yarıyıl Teori AKTS. (saat/hafta) (saat/hafta) (saat/hafta) FTR

25. Ulusal Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi 27 Ekim 1 Kasım 2015

MENİSKÜS ZEDELENMELERİ

Sporcularda Omuz Yaralanmaları Dr. Haluk Öztekin

Serebral Palside Algoritmalar

ELİN YUMUŞAK DOKU TÜMÖRLERİ

Omuz eklemi ve biseps tendonunda yaygın pigmente villonodüler sinovit: Olgu sunumu

KALÇA ARTROSKOPİSİ: ENDİKASYONLAR ve HASTA SEÇİMİ. Doç. Dr. Tahsin Beyzadeoğlu. Yeditepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi

Ali Haydar Baykan 1, Hakan Sezgin Sayıner 2. Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyoloji Ana Bilim Dalı, Adıyaman

GELİŞİMSEL KALÇA DİSPLAZİSİ PROGNOZU VE GÖRÜNTÜLEME. Dr. Öznur Leman Boyunağa Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Radyoloji Bilim Dalı

Ayak parmağında tendon kılıfı dev hücreli tümörü: Üç olgu sunumu

5. SINIF 1.KURUL 3.Döngü

Yaşlanmaya Bağlı Oluşan Kas ve İskelet Sistemi Patofizyolojileri. Sena Aydın

OMUZ VE DİRSEK BÖLGESİ YARALANMALARI

OMUZ AĞRISI. Klaviküla (Köprücük Kemiği)

Yrd. Doç.Dr. Alper Kaya Ufuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı

ÖZGEÇMİŞ DİL ADI SINAV ADI PUAN SEVİYE YIL DÖNEM. İngilizce ÜDS ÇOK İYİ 2002 Bahar

BAKER KİSTİ İLE BERABER OLAN EKLEM İÇİ LEZYONLARININ TEDAVİ SONUÇLARI

T.C. İZMİR KATİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ İÇ HASTALIKLARI KLİNİĞİ

Genç EriĢkinde Kalça Ağrısı Klinik Değerlendirme & Görüntüleme. PROF DR UĞUR ġayli YEDĠTEPE ÜNĠVERSĠTESĠ TIP FAKÜLTESĠ ORTOPEDĠ VE TRAVMATOLOJĠ

Dr. Tahsin Beyzadeoglu

ERKEN LOKAL NÜKS GELİŞEN VULVA KANSERİ: OLGU SUNUMU

Juvenil SPondiloArtrit/Entezit İle İlişkili Artrit (SPA-EİA)

Spondilolistezis. Prof. Dr. Önder Aydıngöz

ÖĞRENIM DURUMU Doktora ( ), İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve

TRD KIŞ OKULU KURS 2, Gün 3. Sorular

OSTEOARTRİT. Uzm. Fzt. Nazmi ŞEKERCİ

ÇOCUKLARDA HAREKET SİSTEMİ MUAYENESİ (ROMATOLOJİK MUAYENE) Özgür KASAPÇOPUR

Osteoid osteoma genellikle uzun kemiklerin korteksini, vertebraları ve nadiren kranial

The assessment of clinical approaches and properties of benign hindfoot tumors

TEŞHİSTEN TEDAVİYE > ALT EKSTREMİTE ATARDAMARI HASTALIĞI

HALİL ATMACA. Midyat Devlet Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği/Mardin

Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı Seminer Programı. Tarih Saat Yer Konuşmacı Konu Başlığı

MEME RADYOLOJİSİ DEĞERLENDİRME Kabul Şekli 1 (Bildiri ID: 39)/Meme Kanserinin Mide Metastazı Poster Bildiri KABUL POSTER BİLDİRİ

PİGMENTE VİLLONODÜLER SİNOVİT TEDAVİSİNDE KLİNİK SONUÇLARIMIZ

Yaşlanma ile birlikte deri ve saçlarda görülen değişiklikler gibi vücut duruşunda ve yürüyüşünde de değişiklikler meydana

AYAK BİLEĞİ LATERAL LİGAMENT YARALANMALARI TEDAVİSİ VE KLİNİK DENEYİMLERİMİZ

Böbrek kistleri olan hastaya yaklaşım

DİZ MUAYENESİ. Prof. Dr. Bülent Ülkar Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Spor Hekimliği Anabilim Dalı

Özgün Çalışma / Original Article

5. SINIF 1.KURUL 2.DÖNGÜ 5. S I N I F - 1. D E R S K U R U L U - 2. D Ö N G Ü

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

Omurga-Omurilik Cerrahisi

Trikoryonik Triamniyotik Üçüz Gebelikte Monofetal Cantrell Pentalojisi

KALÇA PARSİYEL ENDOPROTEZLERDE ASETABULER EROZYONUN DEĞERLENDİRİLMESİ

ADEZİV KAPSÜLİT FZT NAZMİ ŞEKERCİ

Rotator manşet yırtığı tamirinde mini açık yaklaşımla tek-sıra sütür-ankor tekniğinin klinik ve radyolojik sonuçları

Penetran Göz Yaralanmaları

Dil ve kapsam geçerliliğinin araştırıldığı metodolojik bir çalışma: Rowe omuz çıkığı ölçeği Türkçe versiyonu

TRD Yeterlilik Kurulu, Rehber ve Standartlar Komitesi. Kemik Pelvis ve Kalça Manyetik Rezonans Görüntüleme

25. Ulusal Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi 27 Ekim 1 Kasım 2015

5. SINIF 2.GRUP 1.KURUL HAREKET SİSTEMİ HASTALIKLARI 5.SINIF- 2.GRUP 1.DERS KURULU

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları ABD, Medikal Onkoloji BD Güldal Esendağlı

Diz kıkırdak lezyonlarında mikrokırık tedavi yöntemi sonuçları ve sonuca etki eden faktörler

ORTOPEDİ VE TRAVMATOLOJİ STAJI

Osteoporotik kırıkların tıbbi tedavisinde ortopedi ve travmatoloji uzmanlarının farkındalığında son on yılda artış var mıdır?

KONSERVATİF TEDAVİ UYGULANAN PLATO TİBİA KIRIKLARINDA RADYOLOJİK VE FONKSİYONEL SONUÇLAR UYUMLU MUDUR?

Primeri Bilinmeyen Aksiller Metastazda Cerrahi Yaklaşım. Dr. Ali İlker Filiz GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi Genel Cerrahi Servisi

T.C. İZMİR KÂTİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ İÇ HASTALIKLARI KLİNİĞİ

Safra Yolları Kanserlerinde SistemikTedaviler. Dr.M.Oktay TARHAN İzmir K.Ç.Ü. Atatürk E.A.H. Tıbbi Onkoloji Kliniği

Tiroidin en sık görülen benign tümörleri foliküler adenomlardır.

Ankilozan Spondilit BR.HLİ.065

5. SINIF 5.GRUP 1.KURUL HAREKET SİSTEMİ HASTALIKLARI 5. S I N I F - 5. G R U P 1. D E R S K U R U L U

AYAK TIRNAK BATMASININ SEGMENTER MATRÝKS

Spinal Tumors. Başar Atalay M.D. Yeditepe University Faculty of Medicine Department of Neurosurgery. Tuesday, April 3, 12

TIP FAKÜLTESİ. Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü. Prof. Dr. Eftal Güdemez

24. ULUSAL TÜRK OTORİNOLARENGOLOJİ & BAŞ - BOYUN CERRAHİSİ KONGRESİ

Dördüncü ve beşinci karpometakarpın kırıklı çıkıkları

Yüksek Lisans Ankara Üniversitesi Ankara Veteriner Fakültesi Lisans Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Veteriner Pr.

Osteoartrit. Uzm. Fzt. Kağan Yücel Ufuk Üni. SHMYO Öğrt. Grv.

SİNOVİTLER. Dr. Güldal Esendağlı Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji AD 16 Ekim 2015

KAFA TRAVMALI HASTALARDA GÖRÜNTÜLEMENİN TANI, TEDAVİ VE PROGNOZA KATKISI. Dr. Fatma Özlen İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Beyin ve Sinir Cerrahisi AD

Nodüler Guatr hastasını nasıl izleyelim? Dr.Fırat Tutal Şişli Kolan Interna4onal Hastanesi Genel cerrahi

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

Normal Omuz Normal omuz üç eklemden oluşmuştur. Bunlar glenohumeral eklem (asıl omuzumuzu hareket ettiren eklem budur ve top ve yuva şeklindedir),

Yrd.Doç.Dr. RAHİME YAYGINGÜL

Transkript:

Eklem Hastalıkları ve Cerrahisi Joint Diseases and Related Surgery Çalışma - Araştırma / Original Article Joint Dis Rel Surg 2007;18(3):121-125 Sinovyal kondromatozis: 13 olgunun değerlendirilmesi Synovial chondromatosis: An evaluation of 13 cases Servet Kerimoğlu, Osman Aynacı, Metehan Saraçoğlu Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı Amaç: Sinovyal kondromatozis nedeniyle kliniğimizde takip ve tedavisi yapılan 13 hasta değerlendirildi. Hastalar ve yöntemler: Sinovyal kondromatozisli 13 hastada (7 kadın, 6 erkek; ort. yaş 41; dağılım 16-68) tutulum yerleri diz (n=8), kalça (n=3), omuz (n=1) ve ayakta subtalar eklem (n=1) idi. On hastada tanı radyolojik incelemelerle kondu. İki hastada tanı artroskopik olarak kondu ve sinovyektomi ve serbest cisimlerin çıkarılması artroskopik olarak yapıldı. Subtalar eklem tutulumu olan hastada tanı eksizyonel biyopsi ve sinovyektomi sonucu kondu. Üç hasta cerrahi tedaviyi kabul etmedi. Diğer hastalarda cerrahi olarak serbest cisimlerin çıkarılması ve sinovyektomi uygulandı. Tanı bütün hastalarda histopatolojik olarak doğrulandı. Ortalama takip süresi altı yıl (dağılım 1-9 yıl) idi. Bulgular: Cerrahi tedavi gören bir hastada sekiz ay sonra nüks görüldü. Hastanın diz eklemine yeniden total sinovyektomi yapıldı ve sonraki takiplerinde başka nüks gelişmedi. Cerrahi tedavi gören hastalarda yakınmaların düzeldiği görüldü; bu hastalarda eklemlerde dejenerasyon bulguları gözlenmezken, konservatif olarak takip edilen hastalarda erken dönemde ileri düzeyde dejenerasyon bulguları gözlendi. Diz ve kalça eklemi tutulumu olan ve cerrahi uygulanmayan iki hastada ağrı ve hareket kısıtlılığı artış gösterdi. Kalça eklemi tutulumu olan hastaya, ileri derecede dejeneratif değişikliklerden dolayı beşinci yılda total kalça protezi uygulandı. Omuz eklemi tutulumu olan hastada takibin beşinci yılında hareket kısıtlılığı yoktu ve ağrı sıklığı düşüktü. Bu hastada serbest cisimlerin hem sayı hem de büyüklük bakımından arttığı görüldü. Ayrıca, eklem yüzeylerinde dejeneratif değişiklikler vardı. Sonuç: Sinovyal kondromatoziste mutlak olarak cerrahi tedavi uygulanmalı ve hastalar nüks açısından takip edilmelidir. Anahtar sözcükler: Kondromatozis, sinovyal/cerrahi; eklem serbest cisimciği/cerrahi. Objectives: We evaluated 13 patients who were treated and followed-up for synovial chondromatosis. Patients and methods: Thirteen patients (7 females, 6 males; mean age 41 years; range 16 to 68 years) had synovial chondromatosis localized in the knee (n=8), hip (n=3), shoulder (n=1), and subtalar joint in the foot (n=1). Diagnoses were made by radiologic assessment in 10 patients, by arthroscopic evaluation in two patients, and by excisional biopsy and histopathologic evaluation in one patient with subtalar joint involvement. Three patients refused surgical treatment and were treated conservatively. Joint loose bodies were removed together with synovectomy by open surgery in eight patients and by arthroscopic treatment in two patients. Histopathologic confirmation was obtained in all the patients. The mean follow-up period was six years (range 1 to 9 years). Results: One patient developed recurrence eight months after open surgery, for which repeat synovectomy was performed in the knee. No other recurrences were observed. Symptomatic improvement was obtained in all the patients treated surgically, without any signs of degeneration in the affected joints. However, three patients treated conservatively developed mild to severe degeneration. Of these, two patients with involvement of the knee and hip, respectively, had increased pain and limitation of movements. The latter required total hip arthroplasty in the fifth year of follow-up. The remaining patient with shoulder involvement had no limited range of motion, but had pain of less intensity and frequency. However, joint loose bodies in this patient increased in both number and size, accompanied by mild degenerative changes in articular surfaces. Conclusion: Surgical treatment is essential in synovial chondromatosis and patients must be followed-up with regard to recurrence. Key words: Chondromatosis, synovial/surgery; joint loose bodies/ surgery. Bu çalışma kapsamındaki 9 olguluk seri 5. Türk Ortopedik Onkoloji Kongresi nde sözel bildiri olarak sunulmuştur (15-17 Eylül 2004, Samsun). Geliş tarihi: 07.03.2007 Kabul tarihi: 28.03.2007 İletişim adresi: Dr. Servet Kerimoğlu. Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, 61080 Trabzon. Tel: 0462-377 54 86 Faks: 0462-325 22 70 e-posta: serkerim70@yahoo.com (Kerimoğlu) Yrd. Doç. Dr.; (Aynacı) Doç. Dr.; (Saraçoğlu) Arş. Gör. Dr.

122 Eklem Hastalıkları ve Cerrahisi - Joint Dis Rel Surg Sinovyal kondromatozis (osteokondromatozis), bir eklemin tendon kılıfının veya bursanın sinovyal membranının metaplazisi sonucu sinovyumda kondral veya osteokondral odakların oluşması sonucu gelişir. Bu kartilajinöz lezyonlar eklem içinde serbest cisimler haline dönüşüp ikincil dejeneratif değişikliklere neden olabilir. En sık 30-50 yaşları arasında görülür. En sık diz eklemi, daha az sıklıkla kalça, ayak bileği, omuz ve dirsek eklemi tutulur. [1-4] Eklemde ağrı ve ilerleyici hareket kısıtlılığına neden olur. Efüzyon ve bazı olgularda tekrarlayan kilitlenmeler de oluşabilir. [5,6] Bu çalışmada, sinovyal kondromatozis nedeniyle kliniğimizde takip ve tedavisi yapılan 13 hasta değerlendirildi. HASTALAR VE YÖNTEMLER Çalışmaya, 1997-2006 yılları arasında sinovyal kondromatozis tanısı konan 13 hasta (7 kadın, 6 erkek; ort. yaş 41; dağılım 16-68) alındı. Tutulum yerleri sekiz hastada diz (Şekil 1a), üç hastada kalça (Şekil 1b, c), bir hastada omuz (Şekil 1d, e), bir hastada ayakta subtalar eklem idi. On hastada tanı radyolojik olarak (düz radyografi, bilgisayarlı tomografi-bt, manyetik rezonans görüntüleme- MRG) kondu. Diz ağrısı, takılma, kilitlenme ve şişlik yakınmaları olan iki hastada tanı artroskopik olarak kondu (Şekil 2a, b). Bu iki hastada sinovyektomi ve serbest cisimlerin çıkarılması artroskopik olarak yapıldı. Subtalar eklem tutulumu olan hastada tanı eksizyonel biyopsi ve sinovyektomi sonucu kondu. Bu hastada fizik muayene bulgusu ve MR (Şekil 3a) görüntüsü yumuşak doku kitlesi izlenimini veriyordu ve düz grafide (Şekil 3b) ayak bileği lateralinde yumuşak doku şişliği dışında hiçbir bulgu yoktu. Sırasıyla diz, kalça ve omuz tutulumu olan üç olgu cerrahi tedaviyi kabul etmedi. Hastaların ortalama takip süresi altı yıldı (dağılım 1-9 yıl). (a) (b) (c) (d) (e) Şekil 1. Sinovyal kondromatozisli olguların radyolojik görüntüleri: (a) Bir hastada diz eklemi tutulumu. (b, c) Kalça eklemi tutulumu ve aynı hastanın kalça eklemi bilgisayarlı tomografisi. (d, e) Omuz eklemi tutulumu ve aynı hastanın konservatif takip sonucu beş yıl sonraki grafisi.

Sinovyal kondromatozis: 13 olgunun değerlendirilmesi 123 (a) (b) Şekil 2. Sinovyal kondromatozisli bir hastanın (a) diz ekleminin artroskopik görüntüsü ve (b) artroskopi ile çıkarılan çok sayıdaki kondral cisimler. BULGULAR Serbest cisimlerin çıkarılması ve sinovyektomi yapılan 10 hastanın birinde sekiz ay sonra nüks görüldü. Hastanın diz eklemine yeniden total sinovyektomi yapıldı ve sonraki takiplerinde ikinci bir nüks olmadı. Hiçbir hastada malign dejenerasyon gözlenmedi. Cerrahi tedavi yapılan 10 hastanın hepsinde tanı histopatolojik inceleme ile doğrulandı. Bu hastaların takiplerinde yakınmalarının düzeldiği görüldü. Düz radyografik incelemelerde cerrahi tedavi uygulanan hastalarda eklemlerde dejenerasyon bulguları gözlenmezken, konservatif olarak takip edilen hastalarda, özellikle yük binen eklem tutulumu olanlarda erken dönemde ileri düzeyde dejenerasyon bulguları geliştiği görüldü. Konservatif tedavi ile takip edilen hastaların, diz ve kalça eklemi tutulumu olan ikisinde ağrı ve hareket kısıtlılığının arttığı görüldü. Kalça eklemi tutulumu olan 68 yaşındaki bir hastaya takibinin beşinci yılında ileri düzeyde dejeneratif değişikliklerden dolayı (Şekil 4) total kalça protezi uygulandı. Omuz eklemi tutulumu olan diğer hastada takibin beşinci yılında hareket kısıtlılığı yoktu ve ağrı sıklığı düşüktü. Bu hastanın düz radyografilerinde serbest cisimlerin hem sayı hem de büyüklük bakımından arttığı görüldü. Ayrıca, eklem yüzeylerinde dejeneratif değişiklikler vardı (Şekil 1e). (a) (b) Şekil 3. Sinovyal kondromatoziste subtalar eklem tutulumunun (a) manyetik rezonans görüntüsü ve (b) aynı hastanın yumuşak doku şişliği dışında bir bulgu vermeyen düz grafisi.

124 Eklem Hastalıkları ve Cerrahisi - Joint Dis Rel Surg Şekil 4. Siynovyal kondromatozise bağlı ileri derecede dejeneratif osteoartrit gelişen hastanın grafisi. TARTIŞMA Sinovyal kondromatozis, sinovyal membranın kıkırdaksal metaplazisi sonucu gelişir. Nadir görülen bu hastalıkta intrasinovyal ve osteokondral pek çok nodül oluşur. Hastalık genelde tek bir eklemi tutar ve orta yaşlarda görülür. Genelde büyük eklemler tutulur. En sık tutulum dizde görülür. Hastalığın etyolojisi henüz tam olarak bilinmemektedir. [1,5,7] Milgram [8] tarafından hastalığın üç evresi tanımlanmıştır: Evre I (erken dönem): Aktif intrasinovyal hastalık dönemidir ve eklemde serbest cisim yoktur. Evre II (geçiş dönemi), intrasinovyal dönemden serbest cisim dönemine geçiş dönemidir. Aktif intrasinovyal hastalık ve serbest cisim vardır. Evre III te (geç dönem) intrasinovyal tutulum olmaksızın çok sayıda serbest cisim vardır. Tanı konduğunda 10 olguda evre III, üç olguda evre II hastalık vardı. Sinovyal kondromatoziste tanı spesifik olmayan klinik semptomlardan dolayı sıklıkla gecikir. Tanıda klinik muayene, düz radyografiler, ultrasonografi, BT ve MRG tanımlanmıştır. Ayrıca, histolojik inceleme de yapılmalıdır. Eklem içindeki kondral cisimler, kalsifikasyonun ya da ossifikasyonun derecesine bağlı olarak radyografilerde görüntülenebilir. Bu durumda tanı daha kolay olmaktadır. Fakat, bazı olgularda radyoopasitenin görülememesi tanıyı zorlaştırır. Hastalığın erken tanısında MRG en yararlı yöntemdir. [9] Primer ya da idiyopatik sinovyal kondromatozis, sinovyal metaplazi sonucu eklemde tipik olarak kalsifiye lezyonların oluştuğu nadir bir durumdur. Genel olarak ayırıcı tanısında pigmente villonodüler sinovit, romatoid artrit, sinovyal hemanjiyom, sinovyal sarkom ve kondrosarkom vardır. [10] Sinovyal kondromatozis aynı zamanda dejeneratif eklem hastalığı, osteokondritis dissekans, nörotrofik artrit, tüberküloz artrit ve osteokondral kırıklar gibi diğer eklem hastalıklarına bağlı olarak da gelişebilir. [1] Üç hastanın düz radyografilerinde bulgu olmadığından ayırıcı tanıda zorluk çekilmiştir. Diz tutulumu olan iki hastanın tanısı, artroskopik olarak serbest cisimlerin görülmesi ile konmuştur. Ayakta subtalar eklem tutulumu olan bir hastada ise öntanı olarak sinovyal sarkom veya kondrosarkom düşünülmüştü. Bu hastanın ayak bileği posterolateralinde bir kitle ile başvurması ve yerleşim yerinin subtalar eklemde olması çok nadir görülen özelliklerdir. Bu üç hastanın tanısı histopatolojik inceleme ile de doğrulandı. Uzun süreli takiplerde birkaç olguda malign dönüşüm bildirilmiştir. [11] Anract ve ark. [12] malign dönüşümün oldukça nadir olduğunu ve MRG de kemik tutulumu ve klinik tabloda hızlı ilerleme olduğunda bu durumdan şüphelenilmesi gerektiğini bildirmişlerdir. Hastalarımızın takiplerinde malign dönüşüm görülmedi. Sinovyal kondromatozisin kabul edilen tedavisi sinovyektomi ile birlikte serbest cisimlerin çıkarılmasıdır. [1,2,11,13] Bu, açık cerrahi ile ya da artroskopik olarak yapılmaktadır. Son yıllarda daha az morbidite içermesi ve erken rehabilitasyona olanak tanıması nedeniyle artroskopik tedavi tercih edilmektedir. [7] Artroskopik ya da açık tedaviye karar verirken hastalığın ciddiyeti ve tutulum yeri dikkate alınmalıdır. [1] Sinovyal kondromatozisle ilgili literatür incelendiğinde klasik kaynaklardan farklı bazı bilgiler görülmektedir. Örneğin, kendiliğinden gerileme gösteren olgular bildirilmiştir. [14] Omuzda osteoartrit ile birlikte sinovyal kondromatozis olan iki hastada aktivite modifikasyonu, nonsteroid anti-

Sinovyal kondromatozis: 13 olgunun değerlendirilmesi 125 enflamatuar ilaç ve buz tedavisi ile başarılı sonuç alındığı bildirilmiştir. [15] Öte yandan, konservatif tedavi ile ilgili uzun takip süresi ve deneyim olmamasıyla beraber, literatürde konservatif ve cerrahi tedavi yöntemleri arasında malignite sıklığı açısından fark olup olmadığına dair bir bilgi yoktur. Nadiren nüks olguları da bildirilmiştir. [13,16] Hastalarımızın yalnızca birinde cerrahiden sekiz ay sonra nüks görüldü. Bu hastada ikinci kez yapılan total sinovyektomi sonrası nüks gözlenmedi. Cerrahi tedaviyi kabul etmediği için konservatif yöntemlerle takip edilen üç hastadan diz tutulumu olan olguda eklemde orta düzeyde dejeneratif değişiklikler varken, kalça tutulumu olan hastaya takibin beşinci yılında kalça protezi uygulandı. Omuz tutulumu olan hastada ise yakınmalar yok denecek kadar azdı; eklemde hafif düzeyde dejeneratif osteoartrit bulguları vardı. Bu olgunun beş yıldır konservatif tedaviyle takip edilmesi bu hastalık için nadir görülen bir durumdur. Sonuç olarak, çalışmamızda literatürle uyumlu olarak en sık diz ekleminin tutulduğu ve görülme sıklığı açısından cinsiyet farkı olmadığı görüldü. Total sinovyektomi yapılan bir hastada nüks gelişmesinden dolayı, sinovyal kondromatozisli hastaların nüks açısından takip edilmesi gerektiğini söyleyebiliriz. Cerrahi tedavi uygulanmayan hastalarda, özellikle yük taşıyan eklem tutulumu olduğunda, erken dejeneratif osteoartrit geliştiğini ve bu hastaların takiplerinde artroplastiye ihtiyaç duyulabileceğini gördük. Omuz gibi yük binmeyen üst ekstremite tutulumunda konservatif tedavi etkili olabilir; fakat, bu hastalarda da erken dejeneratif değişiklikler gelişebileceği akıldan çıkarılmamalı ve hastalara mutlak olarak cerrahi tedavi önerilmelidir. Ayırıcı tanıda sorun yaşadığımız üç hasta dikkate alındığında, eklem ağrısı ve şişlik bulgularında sinovyal kondromatozis mutlaka akılda tutulmalıdır. KAYNAKLAR 1. Chillemi C, Marinelli M, de Cupis V. Primary synovial chondromatosis of the shoulder: clinical, arthroscopic and histopathological aspects. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc 2005;13:483-8. 2. Richman JD, Rose DJ. The role of arthroscopy in the management of synovial chondromatosis of the shoulder. A case report. Clin Orthop Relat Res 1990;(257):91-3. 3. Shpitzer T, Ganel A, Engelberg S. Surgery for synovial chondromatosis. 26 cases followed up for 6 years. Acta Orthop Scand 1990;61:567-9. 4. Keskin D, Ezirmik N. Sinovyal kondromatozis. Dört olgu sunumu ve literatürün gözden geçirilmesi. Artroplasti Artroskopik Cerrahi 1999;10:98-103. 5. Kural C, Akyıldız MF, Ertürk H, Bayraktar K. Dirsek ve ayak bileğinde sinovyal kondromatozis: İki olgu sunumu. Acta Orthop Traumatol Turc 2005;39:441-4. 6. Ogilvie-Harris DJ, Saleh K. Generalized synovial chondromatosis of the knee: a comparison of removal of the loose bodies alone with arthroscopic synovectomy. Arthroscopy 1994;10:166-70. 7. Bruggeman NB, Sperling JW, Shives TC. Arthroscopic technique for treatment of synovial chondromatosis of the glenohumeral joint. Arthroscopy 2005;21:633. 8. Milgram JW. Synovial osteochondromatosis: a histopathological study of thirty cases. J Bone Joint Surg [Am] 1977;59:792-801. 9. Buess E, Friedrich B. Synovial chondromatosis of the glenohumeral joint: a rare condition. Arch Orthop Trauma Surg 2001;121:109-11. 10. Goel A, Cullen C, Paul AS, Freemont AJ. Multiple giant synovial chondromatosis of the knee. Knee 2001; 8:243-5. 11. Hallam P, Ashwood N, Cobb J, Fazal A, Heatley W. Malignant transformation in synovial chondromatosis of the knee? Knee 2001;8:239-42. 12. Anract P, Katabi M, Forest M, Benoit J, Witvoet J, Tomeno B. Synovial chondromatosis and chondrosarcoma. A study of the relationship between these two diseases. Rev Chir Orthop Reparatrice Appar Mot 1996; 82:216-24. [Abstract] 13. Jeon IH, Ihn JC, Kyung HS. Recurrence of synovial chondromatosis of the glenohumeral joint after arthroscopic treatment. Arthroscopy 2004;20:524-7. 14. Swan EF, Owens WF Jr. Synovial chondrometaplasia: a case report with spontaneous regression and a review of the literature. South Med J 1972;65:1496-500. 15. McFarland EG, Neira CA. Synovial chondromatosis of the shoulder associated with osteoarthritis: conservative treatment in two cases and review of the literature. Am J Orthop 2000;29:785-7. 16. Loonen MP, Schuurman AH. Recurrent synovial chondromatosis of the wrist: case report and literature review. Acta Orthop Belg 2005;71:230-5.