LAYġMANYOZ YUSUF ZĠYA DEMĠROĞLU

Benzer belgeler
Global Leishmaniasis. Leishmaniasis. Türkiye de leishmaniasis. Leishmaniasis. Leishmaniasis

Deri Layşmanyazisi. Prof. Dr. Mehmet HARMAN Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Dermatoloji Anabilim Dalı

OLGU SUNUMU. Dr. Ali Kaya Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları AD

LAYŞMANYAZ VE KOLERA. Dr. Behice Kurtaran Ç.Ü.T.F. Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Hidrazon Yapısındaki On Adet Bileşiğin Antileishmanial Aktivitesinin Araştırılması

Sivrisinek ve Phlebotomus mücadelesinde veya parazit hastalıkların anlatılmasında kullanılan ve de pek anlaşılmayan iki kavram vardır.

Leishmania nın Türkiye deki Epidemiyolojisi ve Tanısı

Cilt Layşmanyazı. Dr. Mustafa NAMIDURU Gaziantep Ün. Tıp Fak. Enf. Hst. ve Kl. Mik. AD.

BRUSELLA ENFEKSİYONU. Doç. Dr. Mehtap BULUT Bursa Şevket Yılmaz EAH Acil Tıp Kliniği

Acil Serviste Akılcı Antibiyotik Kullanımının Temel İlkeleri Dr. A. Çağrı Büke

Uzm. Dr. Serkan DEMİRKAN Şanlıurfa-Birecik Devlet Hastanesi

TULAREMİ OLGU SORGULAMA FORMU. Dr. Güven ÇELEBİ Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

LEISHMANIASIS. Prof. Dr. Mehmet HARMAN, Dicle Ü. Tıp F. Dermatoloji Anabilim Dalı 1

Vektörlerle Bulaşan Hastalıklar

Tularemi Tedavi Rehberi Doç. Dr. Oğuz KARABAY Sakarya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği

Amfoterisin B ve eşzamanlı intralezyonel meglumin antimonat ve çinko ile tedavi edilen, kısa sürede yarada iyileşme gözlenen layşmanyoz olgusu

Moleküler Yöntemlerin Klinik Mikrobiyolojide Kullanımı Ne zaman? Nerede? Ne kadar? Klinik Parazitoloji

DOÇ. DR. GÜNAY ERTEM S. B. Ankara Eğitim Araştırma Hastanesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği

İmmünyetmezlikli Konakta Viral Enfeksiyonlar

OLGULARLA PARAZİTER HASTALIKLAR. Dr. ZEHRA KARACAER Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Akut Hepatit B ve Kronik Hepatit B Reaktivasyonu Ayrımı. Dr. Şafak Kaya SBÜ Gazi Yaşargil SUAM Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

Ülkemizdeki Mülteciler Viral ve Paraziter İnfeksiyonlar. Dr. Süda TEKİN Koç Üniversitesi Hastanesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

HIV & CMV Gastrointestinal ve Solunum Sistemi

Leishmaniasis. Türkiye deki Durum ve Tanı

ASETOMİNOFEN ZEHİRLENMELERİ UZ. DR. MEHMET YİĞİT SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ HASEKİ EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ «

ADRENAL YETMEZLİK VE ADDİSON. Doç. Dr. Mehtap BULUT Bursa Şevket Yılmaz EAH Acil Tıp Kliniği

LENFATİK VE İMMÜN SİSTEM HANGİ ORGANLARDAN OLUŞUR?

Bruselloz: Klinik Özellikler

Pappataci / Three day Fever Tatarcık Ateşi. Dr. Kamuran TÜRKER Bağcılar Eğitim Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları Bölümü

HEPATİT DELTA Klinik Özellikler, Tanı ve Tedavi. Prof. Dr. Mustafa Kemal ÇELEN Diyarbakır

Olgu Sunumu Dr. Işıl Deniz Alıravcı Ordu Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

TÜBERKÜLOZ DIŞI MİKOBAKTERİ ENFEKSİYONLARI. Tanı ve Sorunlar. Süheyla SÜRÜCÜOĞLU. Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD Manisa

Uzm. Dr. Altan GÖKGÖZ Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırma Hastanesi Şanlıurfa

Vücutta dolaşan akkan sistemidir. Bağışıklığımızı sağlayan hücreler bu sistemle vücuda dağılır.

çocuk hastanesi

VAKA SUNUMU. Dr. Neslihan Çiçek Deniz. Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bölümü

TONSİLLOFARENJİT TANI VE TEDAVİ ALGORİTMASI

REHBERLER: TEDAVİYE NE ZAMAN BAŞLAMALI? Dr. Behice Kurtaran Ç.Ü.T.F. Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Akut Hepatit C: Bir Olgu Sunumu. Uz.Dr.Sevil Sapmaz Karabağ İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Manisa

VİRAL HEPATİTLER 5. Sınıf Entegre Ders. Prof. Dr. Fadıl VARDAR Prof. Dr. Sema AYDOĞDU

EDİRNE MERKEZ İLÇESİ KEDİ VE KÖPEK EVİNDEKİ KÖPEKLERDE LEISHMANIASIS SEROPREVALANSI

Nötropenik Ateş: Olgu Sunumu. Dr Şahika Zeynep Akı

EnfeksiyonlaKarışabilecek EnfeksiyonDışıNedenler. Dr. Ferit KUŞCU Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hst ve Kli.

S İ S T E M İ K M İ K O Z L A R

Kronik Delta Hepatiti Tanı ve Tedavi

Akut ve Kronik Hepatit B Aktivasyonunun Ayrımı. Dr. Murat Kutlu Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi

İNVAZİV PULMONER ASPERJİLLOZ Dr. Münire Gökırmak. Süleyman Demirel Üniversitesi Göğüs Hastalıkları A.D.

KLİMİK İZMİR TOPLANTISI

HODGKIN DIŞI LENFOMA

Karaciğer Fonksiyon Bozukluklarına Yaklaşım

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Romatoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 28 Haziran 2016 Salı

Yrd. Doç. Dr. Ali DUMAN Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp A. D.

Nocardia Enfeksiyonları. Dr. H.Kaya SÜER Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

TLERDE SEROLOJİK/MOLEK HANGİ İNCELEME?) SAPTANMASI

KIRIM-KONGO KANAMALI ATEŞİ

Akut Hepatit C Tedavisi. Dr. Dilara İnan Akdeniz ÜTF, İnfeksiyon Hastalıkları ve Kl. Mikr AD, Antalya

OLGU SUNUMU-1. Dr. Nazlım AKTUĞ DEMİR

VİRUS HASTALIKLARINDA TANI YÖNTEMLERİ

Deneysel Hayvan Modelinde Candida Tropicalis Peritonitinin Tedavisinde Kaspofungin ve Amfoterisin B Etkinliğinin Karşılaştırılması

Diyarbakır Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Dokuz Yıllık Kutanöz Leyşmanyazis Olgularının Değerlendirilmesi*

Kronik Hepatit C Tedavisinde Güncel Yaklaşımlar

Fungal Etkenler. Toplantı sunumları Dr.AyşeKalkancı. Santral Sinir Sistemi Enfeksiyonlarında Tanı. Ege Mikrobiyoloji Günleri-3

Engraftman Dönemi Komplikasyonlarda Hemşirelik İzlemi. Nevin ÇETİN Hacettepe Üniversitesi Pediatrik KİTÜ

1. OLGU. Tüberküloz Kursu 2008 Antalya

Kronik Hastalığı Olanlarda ve İmmünsüpresif Hastalarda Bağışıklama. Dr. Hüsnü Pullukçu Ege ÜTF Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

PEG-IFN ALFA 2B /RİBAVİRİN /BOSEPREVİR KOMBİNASYONU İLE TEDAVİ EDİLEN KHC OLGUSU

3. OLGU. Tüberküloz Kursu 2008 Antalya

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği

Doç. Dr. Kaya SÜER. Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD Lefkoşa -KKTC

ÇOCUKLUK ÇAĞINDA KRONİK KARIN AĞRISI

NEFRİTİK SENDROMLAR. Dr.LATİFE ERDOĞAN Ekim 2013

Dünyada ve Türkiye de İnfluenza Epidemiyolojisi. Dr. Nurbanu Sezak Atatürk EAH Enfeksiyon Hst. ve Kln. Mikrobiyoloji Kliniği Kasım 2015

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Romatoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 9 Ağustos 2016 Salı

Böbrek kistleri olan hastaya yaklaşım

Piperasilin-Tazobaktam(TZP) a Bağlı Hematolojik İstenmeyen Etkiler

GEBELİK ve BÖBREK HASTALIKLARI

Çeşitli nedenlerle oluşabilen karaciğer fibrozisi hemen daima geri dönüşümsüzdür.

Diyabetes Mellitus. Dr. İhsan ESEN Fırat Üniversitesi Hastanesi Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı

Dr. Servet ALAN Memorial Sağlık Grubu

Kronik HCV İnfeksiyonlarında Güncel Tedavi Yaklaşımları Dr. Kaya Süer

AKUT GRAFT VERSUS HOST HASTALIĞI. Hemş.Birsel Küçükersan

İnvazif Mantar Enfeksiyonlarının Takibinde Takım Çalışması DR. AHMET ÇAĞKAN İNKAYA HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ TİP FAKÜLTESİ

Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesinde Febril Nötropenik Hasta Antifungal Tedavi Uygulama Prosedürü

Manisa İli 3 Yerli Kutanöz Leishmaniasis Olgusu

Kronik Hepatit C Tedavisinde Kullanılan Diğer ilaçlar. Doç.Dr. Özgür Günal Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

AKUT VİRAL HEPATİT TEDAVİSİNDE ORAL ANTİVİRALLERİN YERİ DOÇ.DR.MUSTAFA KEMAL ÇELEN DİCLE ÜNİVERSİTESİ SAPANCA

Kan Kanserleri (Lösemiler)

WEİL-FELİX TESTİ NEDİR NASIL YAPILIR? Weil Felix testi Riketsiyozların tanısında kullanılır.

Enfeksiyon Bakıs Ac ısı ile Biyolojik Ajan Kullanımı. Rehberler Es lig inde Hasta Yo netimi

Dr Gülden ERSÖZ Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Prof. Dr. Ahmet Özbilgin Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Anabilim Dalı,Manisa

Bruselloz. Muhammet TEKİN. Bulaşıcı Hastalıklar Çevre ve Çalışan Sağlığı Şube Müdürü

Gastrointestinal Sistem Hastalıkları. Dr. Nazan ÇALBAYRAM


Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

KALA-AZARLI HASTALARDA ETKEN TÜRLERİN PCR-RFLP YÖNTEMİ İLE TANIMLANMASI

Hepatit B Virüs Testleri: Hepatit serolojisi, Hepatit markırları

Lafora hastalığı, Unverricht Lundborg hastalığı, Nöronal Seroid Lipofuksinoz ve Sialidozlar en sık izlenen PME'lerdir. Progresif miyoklonik

VİRAL ENFEKSİYONLAR VE KORUNMA. Yrd. Doç. Dr. Banu KAŞKATEPE

Çocukluk Çağında Akut Myeloid Lösemi

Transkript:

LAYġMANYOZ YUSUF ZĠYA DEMĠROĞLU BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ ADANA UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ ENFEKSİYON HASTALIKLARI VE KLİNİK MİKROBİYOLOJİ

PLAN Tanım Epidemiyoloji (Dünya ve Türkiye) Parazit Vektör İmmunopatogenez Visseral layşmanyoz Visserotropik layşmanyoz PKDL Kutanöz Layşmanyoz Korunma

LAYġMANYOZ Leishmania spp. Zorunlu hücre içi parazitleri Enfekte dişi tatarcık (Phlebotomus türleri)

LAYġMANYOZ Visseral (VL) Kutanöz (KL) Mukokutanöz (MKL)

Epidemiyoloji 88 ülke, 350 milyon insan 12 milyon kişi enfekte Her yıl 2 milyon yeni olgu 500.000 VL, 1,5-2 milyon KL 50.000-60.000 ölüm

Visseral LayĢmanyoz

Eski dünya KL L.tropica/L.aethiopica

Eski Dünya KL - L. major

Yeni Dünya KL ve MKL

Epidemiyoloji Visseral LayĢmanyoz Hindistan Bangladeş Sudan Nepal Brezilya % 90 Kutanöz LayĢmanyoz Afganistan Cezayir Kolombiya Brezilya İran Irak Suriye Etopya Kuzey Sudan Kosta-Rika Peru %75

Epidemiyoloji- Türkiye Türkiye de yıllık 37 VL, 2300 KL 1990-2010 arası 46.003 olgu* %96 sı Şanlıurfa, Adana, Osmaniye, Hatay, Diyarbakır, İçel ve Kahramanmaraş Son 20 yılda bildirilen KL olgularının %50 si Şanlıurfa *Gürel MS, Turkiye Parazitol Derg. 2012;36(2):121-9

Leishmania Dimorfik hayat siklusu olan protozoa Viannia ve Leishmania subgenusu Viannia orta ve güney Amerika Leishmania tüm dünyada

Amastigot; 2-4 µm yuvarlak veya oval Leishmania Monositler, PMNL ve endotel hücreleri içinde, bazen kümeler halinde bazen de bu hücrelerin parçalanması sonucu hücrelerin dışında tek tek

Leishmania Promastigot 10-15 µm boy, 1,5-3,5 µm Mekik 20 µm uzunlukta ön uçtan çıkan kamçılı Tatarcıklarda NNN by

Leishmania hayat siklusu

Vektör Phlebotomus ve Lutzomia Tatarcık; yakağan; yakarca; gübdüşen

Vektör Deniz seviyesinden yüksek dağlara, nemli topraklardan çöllere kadar değişik habitatlara adapte olabilirler 2-3 mm, oldukça uzun bacaklara sahip, vücutları tüylü, geceleri aktivite gösterir, gün boyu karanlık ve nemli mikrohabitatlarda saklanır İstirahat halindeyken kanatlarını karın üzerinde V şeklinde tutmaları, kan emmek için yöneldikleri konakçısına konmadan önce çevresinde kısa sıçramalar yapmaları ile tanınırlar Yaman M. Türkiye Parazitol Derg 2008;32:280-7

Akdeniz ülkelerinde; Vektör P. ariasi, P. perniciosus L. infantum Ege bölgesinde* P. sergenti, P. papatasi, P. major, P. syriacus L. infantum rezervuar köpekler P. sergenti L. tropica *Ok Uz. Acta Tropica 84 (2002) 43-48

Vektör Çukurova yı da içine alan bir çalışmada*; 14 Phlebotomus 2 Sergentomia genusu En sık görülen türler %32 P. tobbi, %18 P. papatasi, % 13.3 P. perfiliew, %11 P. halepensis **Çukurova da yapılan bir çalışmada P. tobbi nin L. infantum u taşıdığı gösterilmiş. *Şimşek FM. J Vector Ecology 2007;32:269-79 Svobodová M, Alten B. Int J Parasitol. 2009 Jan;39(2):251-6.

ĠMMUNOPATOGENEZ Parazit-vektör Vektör- memeli konak hyalüronidaz-maksadilan Parazit-memeli konak Doğal bağışık yanıtın aşılması Adaptif immun yanıtın aşılması

ĠMMUNOPATOGENEZ Th1/Th2 dengesinin Th2 yönüne kayması veya Th1 yanıtının baskılanması KL e duyarlılık IL-4 artışı ile oluşan Th2 yanıtı Hastalık IL-12 ile yönlendirilen IFN- nın dominant olduğu Th1 yanıtı Şifa

ĠMMUNOPATOGENEZ VL de polarize olmuş Th2 yanıtı değil de baskılanmış Th1 yanıtı kronikleşme ve visseralizasyondan sorumlu

Visseral LayĢmanyoz Kala-azar, dumdum ateşi, assam ateşi, infantil splenomegali L. donovani complex (L.infantum, L.donovani, L. cahagasi) Asemptomatik enfeksiyon; çocuklarda 6.5:1 erişkinlerde 18:1 (Brezilya da)

VL Erkek /kadın 3:1-4:1 İnkübasyon genellikle 2-8 ay (10 gün - >1 yıl) Kolaylaştırıcı faktörler HIV Kronik immunsupresif tedavi ( MTX, steroid, TNF-alfa blokerleri) Solid organ transplantasyonu Lösemi, lenfoma

VL-Klinik Akut Subakut Kronik

VL-Klinik Akut Ateş (ani, şiddetli ) Splenomegali ( çoğunlukla yumuşak) Hepatomegali ( yumuşak, keskin kenarlı ve düzgün yüzeyli) Hiperpigementasyon KCFT yüksekliği ve sarılık ( kötü prognoz) Pansitopeni Hematüri, proteinüri, ekimoz, peteşi, diş eti kanamaları Asit ve ödem, 2-3 ay içinde ölüm

VL-Klinik Subakut En sık, selim seyirli (tdv edilmez ise 2 yıl sürer) Ateş (başlangıçta günde 2 kez pik, sonra dalgalı) Splenomegali ( yumuşak----sertleşir) Pansitopeni Hepatomegali ( 1. ayın sonunda farkedilir) LAP ( boyunda, Afrika da sık) Granülositopeni, lökopeni, monositoz Hipoalbuminemi, gamaglobülin artışı Purpura, gingivit, deride tropik bzklar,

VL-Klinik Kronik Hafif seyirli İştahsızlık Kilo kaybı Anemi

Ayırıcı Tanı Akut VL Sıtma Tifo Enfektif Endokardit Sarkoidoz Hemofagositik Send Tifüs Miliyer TB KC Amip absesi Subakut-Kronik VL Bruselloz Histoplazmoz EMN Lösemi, Lenfoma Myeloproliferatif hst Hepatosplenik şiştomiyaz Sıtma

Visserotropic layģmanyoz L. tropica 1990-91 yılında Körfez savaşı - ABD askerleri Düşük derecede ateş, bitkinlik, huzursuzluk ve bazı vakalarda ishal Bazı vakalarda hafif splenomegali Klasik kala-azar veya progresif VL gelişmez Benzer oligosemptomatik olgular İtalya ve Brezilya dan bildirilmiş

POST KALA-AZAR DERMAL L. donovani LAYġMANYOZ (PKDL) VL olgularında tedavi sonrası %5-10 unda 2-4 yıl sonra (Hindistan) %50 sinde 6 ay sonra (Sudan) Beş değerli antimon tedavileri sonrası Hiperpigemente, hipopigemente makul olarak başlayıp kalabileceği gibi papül, nodül veya verrüköz forma dönüşebilir Lezyonlar yüzde, gövdede, ekstremitelerde ve ağız çevresinde görülebilir

PKDL *Lipozomal AmB tedavisi alan ve miltefosin** alan olgularda da PKDL bildirilmiş *Das V. J Postgrad Med. 2013 Jul-Sep;59(3):226-8. **Das V Am J Trop Med Hyg. 2009 Mar;80(3):336-8.

PKDL Hindistanda deri lezyonları 20 yıla kadar devam ederken, Sudan da birkaç ay veya 1 yılda iyileşir Tanı klinikle konmasına karşın deriden inceleme yapılırsa %80 amastigotlar görülür Hindistan da tedavi gerekirken Sudan daki vakalarda çoğu zaman spontan iyileşme görülür. *L. İnfantum tarafından oluşturulan AIDS tanılı, öyküsünde VL tanısı ile antimon tedavisi alan bir İtalyan hastada HAART tedavisi sonrası gelişen PKDL olgusu bildirilmiştir Ridolfo AL, J Infect. 2000 Mar;40(2):199-202

TANI A- Etkensel Tanı 1- Dokuda amastigotların gösterilmesi Dalak aspirasyonunda %93-99 Kemik iliği %53-86 Lenf nodu % 53-65 KC biyopsisi ( KI ve dalak aspirasyonuna göre daha az ancak sıklıkla KI negatifken pozitif) Dalak aspirasyonu? ( Hayatı tehdit edici kanama??) Report of a meeting of the WHO Expert Committee on the Control of Leishmaniases, Geneva, 22 26 March 2010

2- kültürde üretilmesi TANI NNN ( Novy-MacNeal-Nicole) Schneider s modifiye besiyeri 22-26 C Parazit inokulumuna bağlı olarak birkaç gün ile birkaç haftada üreme 3- Parazit DNA sının dokuda gösterilmesi PCR KI yada kan

TANI B-Serolojik tanı İndirekt floresan testi (IFA) ELİSA rk39 ELİSA rk39 hızlı tanı testi (rk39 dipstick) Direkt Aglütinasyon testi (DAT) Hızlı Aglütinasyon tarama testi (FAST) Western Blot (WB)

VL-TANI Sensitivite % Spesifite % IFA 55-70 70-89 ELİSA rk39 100 100 rk39 hızlı test 67-70 97-100 DAT 91-100 72-95 KATEX 68-100 - Sundar Syham. Clin Diagn Lab Immunol. 2002 September; 9(5): 951 958.

TANI *Ş. Urfa dan 51 KL (tedavi edilmemiş), 62 KL (tedavi altında), 29 VL, 43 negatif kontrol ELISA Sensitivite Spesifite PPD NPD KL (113) 78 95.3 97.8 63.1 VL (29) 93.1 95.3 93.1 95.3 WB KL (113) 99 72.1 90.3 96.9 VL (29) 100 72.1 70.7 100 *Zeyrek FY. CLINICAL AND VACCINE IMMUNOLOGY, Nov. 2007, p. 1409 141

TANI C-Leishmanin (montenegro) deri testi Aktif enfeksiyon sırasında negatif, iyileşme ya da tedavi sonrası pozitif Epidemiyolojik çalışmalarda önemli ancak VL tanısında önemi yok

Leishmania-Quantiferon Anti Leishmania antijenleri kullanılarak, 18 VL ( tedavi görmüş) 20 KL ( tedavi görmüş) 20 kontrol VL olgularında L. major ve L. infantum H2B antijenlerine karşı IFN- yanıtı Turgay N. Am J Trop Med Hyg. 2010 October 5; 83(4): 822 824

Leishmania-Quantiferon Leishmania donovani ( Hindistan) H2B, H2B- PSA2,H2B-Lepp12; crude soluble antijen (CSA) ve Soluble Leishmania antijen (SLA) 13 aktif VL 15 VL ( tedavi sonrası 6 ay geçmiş) 11 kontrol (Non endemik bölgeden), 19 kontrol ( endemik bölgeden ) SLA antijen, kullanıldığında sensitivite %80, spesifite %100 Gidwani K. PLoS Negl Trop Dis. 2011 Apr 19;5(4):e1042

VL- Tedavi 1- Beş değerli antimon bileşikleri Sodyum stiboglukonat Pentsotam 100 mg/ml Meglumin antimonat Glukantim 81 mg/ml 20 mg/kg/gün IM veya IV (%5Dextroz içinde 5-10 dk) 30 gün

Antimon bileģikleri- yan etkiler 1- GİS yan etkileri Bulantı, kusma, karın ağrısı, iştahsızlık 2- Kardiyotoksik etkiler En sık: T dalga negatifliği En ciddi: Q-T aralığının uzaması, aritmi, ani ölüm Q-T >0.5 saniye tedavi kesme endikasyonu 3- Hematolojik yan etkiler Nadir: anemi, lökopeni, trombositopeni 4- Biyokimyasal testlerde bozulma: Pankreatik enzimlerde artış Karaciğer fonksiyon testlerinde artış

Antimon bileģikleri ile tedavide prognozu kötü etkileyen faktörler 45 yaş (Afrika) Malnütrisyon Hipoalbuminemi Ödem Böbrek ve hepatik hastalıklar Ko-enfeksiyonlar (pnömoni, TB veya HIV gibi)

VL- Tedavi 2- Lipozomal Amfoterisin B FDA önerisi İmmunkompetan; 3 mg/kg/gün 1-5,14,21.gün İmmunkompromize 4 mg/kg/gün 1-5, 10,17,24, 31,38 gün Gebelik kategorisi B *Sudan da 12 gebe VL olgusunda kullanılmış, anomali yok, 1 prematüre * Mueller M, J Antimicrob Chemother 2006;58:811-5.

3- Paramomisin (PM) Aminoglikozid VL- Tedavi 15mg/kg/gün IM, 21 gün Renal ve ototoksisite açısından dikkatle izlem Antimon bileşikleriyle kombine kullanım önerilir

4- Miltefosin (MF) VL- Tedavi Anti neoplastik, fosfokolin analoğu Oral yoldan kullanılan tek ilaç 100 mg/gün, çocuklarda 2,5mg/kg/gün 4hf Sık bulantı, kusma, grade 3 yan etki %3 En önemli yan etki teratojenik Tedavi sonrası 3-5 ay kontrasepsiyon

VL- Tedavi 5- Klasik amfoterisin B ( AmB-deoksikolat 1mg/kg/gün 15 gün yada gün aşırı aynı doz 30 gün Nefrotoksisite 6- Pentamidin isethionate Ciddi yan etkiler Hipotansiyon Hipoglisemi; hayatı tehdit edici, pankreasta hasar İnsülin bağımlı DM,

Deneysel çalışmalar VL- Tedavi *İnvitro olarak klaritromisin ve azitromisin in L. tropica promastigot ve amastigotlar üzerine etkisi gösterilmiş. * Balcıoğlu İC. Kafkas Univ Vet Fak Derg 18 (Suppl-A): A115-A120, 2012

Report of a meeting of the WHO Expert Committee on the Control of Leishmaniases Geneva, 22 26 March 2010 VL, L.infantum, Akdeniz,Ortadoğu, Orta Asya, Güney Amerika LAMB: 3-5 mg/kg/gün 3-6 gün, total doz: 18-21 mg/kg (B) Antimon: 20 mg Sb/kg her gün im veya iv 28 gün (B) Klasik AMB: 0.75-1 mg/kg infüzyon her gün ya da gün aşırı 20-30 doz Total doz:2-3 gr (C)

Kutanöz LayĢmanyoz Urfa Çıbanı, Antep çıbanı, yıl çıbanı, Halep Çıbanı, Şark Çıbanı, güzellik yarası Eski dünya L. tropica, L. major ya da L. aethiopica en sık L. infantum / L. chagasi, L. donovani basit KL Yeni Dünya L.brazilens, L. mexicana, L. panamensis L.infantum/L.chagsi

KL Şanlıurfa Leishmania tropica Çukurova da Leishmania infantum ve L. tropica

KL-Klinik Kuru tip; L. tropica ve L. infantum İnkübasyon 2-8 ay (kuru tip) En sık YaĢ tip ; L. major inkübasyon 2 aydan kısa Komşu ülkelerde, bazen Ş. Urfa da

KL-Klinik En sık yüzde, açık alanlarda eritemli papül olarak başlar, yavaşça yumuşak ve üzeri kurutlu nodüle dönüşür Yaş tip fronkül benzeri nodül olarak başlar Tedavisiz olgular 1-1,5 yıl içinde sosyal, psişik ve estetik problemlere yol açarak skatris ile iyileşir Akut vaka; %90-95 Kronik vaka; %5-10 (2 yıl içinde iyileşmeyen)

KL Doğal seyir Eritematöz papül şeklinde başlar.. zamanla büyür..ülserleşir ülser ağrısız-nekrotik tabanlı ve endüre kenarlı olup genellikle sıkıca yapışık bir kabukla örtülüdür ve skar ile iyileşir.

Volkan belirtisi santral bir krater ve eğimli sert kenarlar

Kabuğun alt kısmındaki dikensi çıkıntılar Çivi Belirtisi

%60..lezyonların çoğu vücudun açık bölgelerine lokalizedirler (%90)

KL-nodüloülseratif

KL-papüler

KL- nodüler

KL-plak

KL impetijinize Verrüköz

KL Hiperkeratotik Ekzamatoid

KL zosteriform

Rezidivan KL İyileşmiş bir KL sikatris dokusunun periferinde, sınırında yeni eritemli kırmızı-sarımsı papüllerin ortaya çıkması ve bunların bir araya gelip birleşmesi KL lezyonu tamamen iyileştikten 1-2 yıl sonra bile papüller ortaya çıkabilir. Tedavisi oldukça güç Lupoid Leishmaniasis Lupus vulgarise benzer

Rezidivan KL Gürel MS. Turkiye Parazitol Derg 2012

Ayırıcı Tanı Bakteriyel deri enfeksiyonları Deri tüberkülozu Sarkoidoz Şarbon Malign ülserler Enfekte böcek ıssırığı Mikotik enfeksiyonlar Sporotrikoz Miyazis

Tanı 1- Dermal kazıntı yaymaları 2- Kültür 3- insizyonel biyopsi ( H+E veya Giemsa) 4-PCR

Endikasyonları Tedavi 1- Kozmetik olarak kabul edilemez lezyonlar 2- İnatçı lezyonlar ( >6 ay, lupoid ve kronik) 3- Büyük lezyonlar (>2 cm 4- Eklem üzeri / yüze lokalize lezyonlar 5- Çok sayıda lezyon ( >5 ) 6- Mukozal lezyonlar 7- Nodüler lenfanjitin eşlik ettiği lezyonlar 8- Psikolojik olarak etkilenmiş hastalar 9- İmmun yetmezliği olan hastalar Soner Uzun. Layşmanyazis Kutis. Dermatolojide tedavi. Nobel Tıp 2010; 466-74

Tedavi Antienfektif tedavi 1- Beş değerli antimon bileşikleri; intralezyonel (hf 1-3 kez, 5-10 uygulama) sistemik (IM/IV, 15-20 gün) 2- Lipozomal AmB; 0,5-1mg/kg/gün, 20 gün 3- Miltefosin;? 2,5 mg/kg/gün, 28 gün 4-Flukonazol, itrakonazol, azitromisin;? Ketakonazol 600 mg/gün 6 hf

Tedavi Fiziksel tedavi Kriyoterapi (sıvı azot veya karbondioksit) İnfaruj Ultrason Termoterapi Fotodinamik tedavi İmmunoterapi İnterferon İmikimod

Tatarcıkların kontrolü Korunma Habitatlarının tahribi veya değiştirilmesi yoluyla savaş İnsan ve hayvan barınaklarına kalıcı insektisit püskürtme yoluyla savaş İnsektisit emdirilmiş cibinlikler ve perdelerle savaş Repellent kullanımı Deltamethrin emdirilmiş köpek tasmaları Aşı