SU ALTI BORUSU ALTINDAKİ OYULMALARIN ZAMANSAL DEĞİŞİMİNİN DENEYSEL VE SAYISAL ARAŞTIRILMASI

Benzer belgeler
DALGA ETKİSİNDEKİ SU ALTI BORUSU ALTINDA OLUŞAN OYULMA DERİNLİKLERİ NİHAİ DEĞERLERİNİN DENEYSEL ARAŞTIRILMASI

DALGA ETKİSİ DURUMUNDA SU ALTI BORUSU ALTINDAKİ OYULMA SÜRECİNDE ZAMAN ÖLÇEĞİ PARAMETRESİNİN DENEYSEL ARAŞTIRILMASI

UVP ALGILAYICILARI KULLANILARAK SU ALTI BORUSU ALTINDAKİ OYULMALARIN ZAMANLA DEĞİŞİMLERİNİN DENEYSEL ARAŞTIRILMASI

SU ALTI BORU HATLARI TASARIM ve STABİLİTE

DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ HİDROLİK LABORATUVARI DALGA KANALI

DALGA ETKİSİNDEKİ SU ALTI BORUSU ALTINDA ZAMANA BAĞLI OLARAK OLUŞAN OYULMALARIN ARAŞTIRILMASI

BİR OFİS İÇİN TERMAL KONFOR ANALİZİNİN HESAPLAMALI AKIŞKANLAR DİNAMİĞİ YÖNTEMİ İLE MODELLENMESİ VE SAYISAL ÇÖZÜMÜ

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAK MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVARI DENEY 4

DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ HİDROLİK LABORATUVARI ÇALIŞMA EKİBİ

ÇEV207 AKIŞKANLAR MEKANİĞİ KİNEMATİK-1. Y. Doç. Dr. Güray Doğan

DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İN AAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ HİDROLİK LABORATUVARI

Ürkmez Barajı Çarpıtılmış Modelinde Ani Göçme Sonucu Oluşan Taşkın Dalgalarının Deneysel Araştırılması

Numerical Investigation of the Effect of Needle Tilting Angle on Irrigant Flow Inside the Tooth Root Canal

ÇEV207 AKIŞKANLAR MEKANİĞİ KİNEMATİK-1. Y. Doç. Dr. Güray Doğan

HİDROLİK. Yrd. Doç. Dr. Fatih TOSUNOĞLU

Bernoulli Denklemi, Basınç ve Hız Yükleri Borularda Piezometre ve Enerji Yükleri Venturi Deney Sistemi

Ders Notları 3 Geçirimlilik Permeabilite

KBM0308 Kimya Mühendisliği Laboratuvarı I BERNOLLİ DENEYİ. Bursa Teknik Üniversitesi DBMMF Kimya Mühendisliği Bölümü 1

AÇIK KANAL AKIMINDA PÜRÜZLÜLÜK ÜZERİNDE TÜRBÜLANS BÜYÜKLÜKLERİ

İ çindekiler. xvii GİRİŞ 1 TEMEL AKIŞKANLAR DİNAMİĞİ BERNOULLİ DENKLEMİ 68 AKIŞKANLAR STATİĞİ 32. xvii

Yrd. Doç. Dr. Fatih TOSUNOĞLU Erzurum Teknik Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü

Akışkan Kinematiği 1

ÇÖZÜM 1) konumu mafsallı olup, buraya göre alınacak moment ile küçük pistona etkileyen kuvvet hesaplanır.

KARAKURT BARAJI DOLUSAVAK YAPISI HİDROLİK KARAKTERİSTİKLERİNİN 3-BOYUTLU SAYISAL ANALİZLERLE BELİRLENMESİ

Yığma yapı elemanları ve bu elemanlardan temel taşıyıcı olan yığma duvarlar ve malzeme karakteristiklerinin araştırılması

AKIŞKANLAR MEKANİĞİ. Doç. Dr. Tahsin Engin. Sakarya Üniversitesi Makine Mühendisliği Bölümü

TAŞINIMIN FİZİKSEL MEKANİZMASI

KONUMA VE ZAMANA BAĞLI DEĞİŞEN DİP BATİMETRİSİ İÇİN GELİŞMİŞ BOUSSINESQ MODELİ VE UYGULAMALARI

Sıvı Depolarının Statik ve Dinamik Hesapları

KARE KESĠTLĠ KÖPRÜ ORTA AYAĞI ETRAFINDA ZAMANLA DEĞĠġEN AKIM NEDENĠYLE OLUġAN YEREL OYULMALAR

RÜZGAR YÜKÜNÜN BİR TİCARİ ARAÇ SERVİS KAPISINA OLAN ETKİLERİNİN İNCELENMESİ

Akışkanların Dinamiği

0(312)

AKM 205 BÖLÜM 3 - UYGULAMA SORU VE ÇÖZÜMLERİ. Doç.Dr. Ali Can Takinacı Ar.Gör. Yük. Müh. Murat Özbulut

ÇEV-220 Hidrolik. Çukurova Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü Yrd. Doç. Dr. Demet KALAT

KÜP BLOKLU BASAMAKLI DALGAKIRANLARIN STABİLİTESİ STABILITY OF CUBE ARMOR UNIT IN THE BERM OF A BREAKWATER

Fiziksel Sistemlerin Matematik Modeli. Prof. Neil A.Duffie University of Wisconsin-Madison ÇEVİRİ Doç. Dr. Hüseyin BULGURCU 2012

AKIŞKANLAR MEKANİĞİ-II

5. Boyut Analizi. 3) Bir deneysel tasarımda değişken sayısının azaltılması 4) Model tasarım prensiplerini belirlemek

T.C. GAZİ ÜNİVERSİTESİ TEKNOLOJİ FAKÜLTESİ ENERJİ SİSTEMLERİ MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ AKIŞKANLAR MEKANİĞİ LABORATUVARI

Şekil 1. DEÜ Test Asansörü kuyusu.

SIĞLAŞMA BÖLGESİNDE DENİZALTI BORU HATLARI ALTINDA YEREL OYULMA

EŞANJÖR (ISI DEĞİŞTİRİCİSİ) DENEYİ FÖYÜ

AÇIK KANAL AKIMI. Hopa Yukarı Sundura Deresi-ARTVİN

YALOVA ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ ENERJİ SİSTEMLERİ MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ UYGULAMALI MÜHENDİSLİK MODELLEMESİ

LİNEER DALGA TEORİSİ. Page 1

YAPILARDA BURULMA DÜZENSİZLİĞİ

5. Boyut Analizi. 3) Bir deneysel tasarımda değişken sayısının azaltılması 4) Model tasarım prensiplerini belirlemek

BİLECİK ŞEYH EDEBALİ ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE VE İMALAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

BİLECİK ŞEYH EDEBALİ ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE VE İMALAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

Borularda Akış. Hesaplamalarda ortalama hız kullanılır.

İnşaat Mühendisliği Bölümü Uygulama VIII ÇÖZÜMLER

Esin Ö. ÇEVİK Prof. Dr.

PERFORE KIYI DUVARLARININ HİDROLİK PERFORMANSI

Bölüm-4. İki Boyutta Hareket

(b) Model ve prototipi eşleştirmek için Reynolds benzerliğini kurmalıyız:

RADYATÖR ARKALARINA YERLEŞTİRİLEN YANSITICI YÜZEYLERİN RADYATÖR ETKİNLİĞİNE ETKİSİ

Karadeniz Teknik Üniversitesi

Hidrolik Mühendisliği (CE 310) Ders Detayları

KATI MADDELERİN KRİTİK HAREKET HIZLARINA DANE YAYVANLIĞININ ETKİSİ

MANOMETRELER 3.1 PİEZOMETRE

Selçuk Üniversitesi. Mühendislik-Mimarlık Fakültesi. Kimya Mühendisliği Bölümü. Kimya Mühendisliği Laboratuvarı. Venturimetre Deney Föyü

Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği (HAD)

NÖ-A NÖ-B. Şube. Alınan Puan. Adı- Soyadı: Fakülte No: 1. Aşağıda verilen fiziksel büyüklüklerin eşit olduğunu gösteriniz. 1/6

TEKNOLOJİK ARAŞTIRMALAR

SANTRİFÜJ POMPA DENEYİ

KLİMA SANTRALLERİNDEKİ BOŞ HÜCRELER İÇİN TASARLANAN BİR ANEMOSTAT TİP DİFÜZÖRÜN AKIŞ ANALİZİ

UZAYSAL VE DOLU GÖVDELİ AŞIKLARIN ÇELİK ÇATI AĞIRLIĞINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

ÇOK KATLI BİNALARIN DEPREM ANALİZİ

Kx, Ky, Kz ; Birim kütleye etki eden kütlesel kuvvet bileşenleri

Musa DEMİRCİ. KTO Karatay Üniversitesi. Konya

MÜHENDİSLİK MEKANİĞİ (STATİK)

TOA06 SÜRÜKLENME KANALLI TAŞKIN YATAKLARDA MİNİMUM TAŞKINLAŞMA HIZININ BELİRLENMESİ

ZEMİN SUYU Zeminde Su Akımı ve Akım Ağları. Y.Doç.Dr. Saadet A. Berilgen

Karadeniz Teknik Üniversitesi

İÇİNDEKİLER ÖNSÖZ Bölüm 1 DAİRESEL HAREKET Bölüm 2 İŞ, GÜÇ, ENERJİ ve MOMENTUM

Hidrostatik Güç İletimi. Vedat Temiz

NÖ-A NÖ-B. Adı- Soyadı: Fakülte No:

Yrd. Doç. Dr. Tolga DEMİRCAN. Akışkanlar dinamiğinde deneysel yöntemler

Şekil 6.1 Basit sarkaç

Mekân İçerisindeki Radyatörlerin Etrafındaki Engellere Göre Isıl Veriminin İncelenmesi

L KESİTLİ KİRİŞTE KAYMA MERKEZİNİN ANSYS İLE VE DENEYSEL YOLLA BULUNMASI

T. C. GÜMÜŞHANE ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK VE DOĞA BİLİMLERİ FAKÜLTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ DENEYLER 2

1.1 Yapı Dinamiğine Giriş

ZEMİN MEKANİĞİ VE TEMEL İNŞAATI İnce Daneli Zeminlerin Kıvamı ve Kıvam Limitleri. Yrd.Doç.Dr. SAADET A. BERİLGEN

Abs tract: Key Words: Meral ÖZEL Nesrin İLGİN

Köprü Yan Ayaklarının Oluşturduğu Daralmanın Atnalı Vorteks Sistemi ve Oyulmaya Etkisinin DES Modellemesi ile İncelenmesi

EGE ÜNİVERSİTESİ EGE MYO MEKATRONİK PROGRAMI

TORNA TEZGAHINDA KESME KUVVETLERİ ANALİZİ

Pompa tarafından iletilen akışkanın birim ağırlığı başına verilen enerji (kg.m /kg), birim olarak uzunluk birimi (m) ile belirtilebilir.

BATMIŞ YÜZEYLERE GELEN HİDROSTATİK KUVVETLER

HAVACILIK VE UZAY MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVAR CİHAZLARI ALIM İŞİ TEKNİK ŞARTNAME. Genel Çalışma Koşulları: 0-40 C. Sıcaklık

BİR JET EĞİTİM UÇAĞI KOKPİTİNİN YAPISAL ANALİZLERİ

AKIŞ REJİMLERİNİN SINIFLANDIRILMASI KRİTİK DERİNLİK KAVRAMI

Bölüm 5: Sonlu Kontrol Hacmi Analizi

ELASTİSİTE TEORİSİ I. Yrd. Doç Dr. Eray Arslan

BİLECİK ŞEYH EDEBALİ ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE VE İMALAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ

Karadeniz Teknik Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü

STATİK AĞIRLIK MERKEZİ. 3.1 İki Boyutlu Cisimler 3.2 Düzlem Eğriler 3.3 Bileşik Cisimler. 3.4 Integrasyon ile ağırlık merkezi hesabı

Mühendislik Mekaniği Statik. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

Transkript:

SU ALTI BORUSU ALTINDAKİ OYULMALARIN ZAMANSAL DEĞİŞİMİNİN DENEYSEL VE SAYISAL ARAŞTIRILMASI Mustafa DOĞAN 1 Vahid ABDİ 2 Birol KAYA 3 Yalçın ARISOY 4 1 Dr., D.E.Ü., Müh. Fak. İnşaat Müh. Bölümü, mustafa.dogan@deu.edu.tr 2 İnş. Y. Müh., D.E.Ü., Müh. Fak. İnşaat Müh. Böl., kambiz_abdi@hotmail.com 3 Doç. Dr., D.E.Ü., Müh. Fak. İnşaat Müh. Bölümü, birol.kaya@deu.edu.tr 4 Prof. Dr., D.E.Ü., Müh. Fak. İnşaat Müh. Bölümü, yalcin.arisoy@deu.edu.tr ÖZET Çalışmada dalga etkisindeki su altı borusu altında oluşan oyulmanın zamana bağlı değişimi deneysel ve sayısal olarak araştırılmıştır. Deneylerde dört farklı karakteristikte dalga, üç farklı çapta test borusu ve üç farklı irilikte taban malzemesi kullanılmıştır. Deneyler hem hareketli taban hem de temiz su oyulması koşullarında gerçekleştirilmiştir. Oyulma derinlikleri UVP (Ultrasonic Velocity Profiler) cihazı ile zamana bağlı olarak hassas bir şekilde belirlenmiştir. Deneysel oyulma derinliği kayıtları oyulma sürecinin gelişme ve denge olmak üzere iki fazda oluştuğunu göstermektedir. Problemin sayısal araştırılması için Flow3D paket programı kullanılmıştır. Programda ağ yapısı, sınır koşulları v.b. parametreler değiştirilerek en uygun çözüm aranmıştır. Farklı deneysel şartların yansıtıldığı sayısal model sonuçlarından, gerek oyulmanın gelişiminde gerekse denge durumuna ulaştıktan sonra, Flow3D sonuçları ile deneysel bulgular arasında uyum olduğu gözlenmiştir. EXPERIMENTAL AND NUMERICAL INVESTIGATION OF THE TIME DEVELOPMENT OF LOCAL SCOUR BELOW PIPELINES In this study, the temporal variation of local scour under submarine pipelines due to waves was investigated both experimentally and numerically. A wave channel with 33 m length, 3.6 m width and 1.2 m depth was used for experiments. In the experiments, four different types of waves, three different pipe diameters and three different sizes of bed materials were used. The experiments were carried out under both live-bed and clear-water conditions. The time-dependent scour depths were determined accurately through an UVP device. The experimental time series of scour depths has demonstrated that the scour process occurs in two phases: development and equilibrium stage. Flow3D software package was used for numerical analysis of the problem. The optimal solution was searched by changing the parameters such as mesh and boundary conditions in the software used. From the numeric model runs corresponding to different experimental configurations, a harmony between the Flow3D simulation results and the experimental findings was obtained for the both, development and equilibrium stages, of scour process. Anahtar Kelimeler: Su altı borusu, dalga etkisi, deneysel ve sayısal araştırma. 247

GİRİŞ Su, petrol, doğalgaz v.b. akışkanların iletiminin sağlanması, sıvı atıkların arıtma tesisinden çıktıktan sonra uzak kıyı bölgesine tahliyesinin gerçekleştirilmesi, limanlama işlemlerinde sıvı maddelerin taşınması gibi amaçların karşılanmasında kullanılan su altı boru hatları, günümüzde kıyı mühendisliği alanında önemli bir yer almaktadır. Bu sistemlerin maruz kaldığı dinamik etkiler özellikle yakın kıyı bölgesinde gerçekleşmektedir. Bu etkilerden başlıcaları dalgalar ve akıntılar tarafından yaratılmaktadır. Göreceli dalga sınıflandırmasına göre sığ su veya orta su bölgesinde yer alan bir dalganın etkisi deniz tabanına kadar devam etmekte ancak derin su bölgesinde tabana kadar ulaşmamaktadır. Dalga geçişi sırasında oluşan su parçacığı hareketi durağan su seviyesine yakın bölgelerde eliptik olmakla beraber tabana doğru yatay bir hal almaktadır. Bu bağlamda, su altı borularının yakın kıyı bölgesinde maruz kaldıkları kuvvetler, akıntı, dalga veya her ikisinin de birlikte etkimesi durumlarında oluşurken, açık deniz (uzak kıyı) bölgesinde ise yalnızca akıntı etkisinden kaynaklanmaktadır. Aşınabilir deniz tabanı üzerinde bulunan su altı boru hatları, yakın kıyı bölgesindeki dalga ve kıyı boyu akıntısı etkilerinden kaçınmak amacıyla sıklıkla gömülü olarak inşa edilmektedir. Boru hatlarının deniz tabanına gömülmesi özel inşaat teknikleri gerektiren pahalı bir mühendislik uygulamasıdır. Ayrıca, başlangıçta gömülü olarak inşa edilen boru hatları etrafında zamanla oyulmalar, birikmeler ve bunlarının tekrarlı hareketleri görülebilmektedir. Hem ekonomik açıdan hem de uygulamadaki güçlükler nedeniyle boruların gömülü olarak inşa edilmesi tek çözüm değildir. Yakın kıyı bölgesinde deniz tabanına oturan boru hatları etrafındaki zemin hareketlerinin incelenmesi ve boru-deniz-zemin etkileşiminin araştırılması inşaat mühendisliğinin bir dalı olan kıyı mühendisliği konusunda oldukça önemli bir yer edinmektedir. Su altı borusu etrafındaki akım ve zemin hareketleri, akıntı etkisi altında oldukça geniş bir şekilde araştırma alanı bulmuştur (Sümer ve Fredsoe, 2002). Bununla beraber, dalga etkisi altındaki durum, akıntıda olduğu kadar incelenmemiştir. Bugüne kadar birçok deneysel ve sayısal çalışma gerçekleştirilmiştir. Özellikle sayısal çalışmalar son yıllarda geliştirilen yeni yöntemlere ve bilgisayar teknolojisindeki gelişmelere bağlı olarak artış göstermektedir. Gerek deneysel gerekse sayısal çalışmalarda genellikle su altı borusu kesitindeki iki boyutlu akım ve oyulma mekanizması araştırılmıştır. Zemin hareketinin boru altı boyunca değişiminin hesaba katıldığı üç boyutlu akım ve oyulma mekanizması problemi yeni yeni araştırılmaya başlanmıştır. Gerçekleştirilen çalışma kapsamında, dalga etkisine maruz su altı borusu altıda meydana gelen oyulma süreci zamana bağlı olarak hem deneysel hem de sayısal olarak araştırılmıştır. Deneylerde gelişmiş hassas ölçüm aletleri kullanılmıştır. Deneyler farklı boru çapları, farklı taban malzemeleri ve farklı dalga durumları için gerçekleştirilmiştir. Elde edilen zamana bağlı oyulma derinlikleri, Flow3D paket programı kullanılarak hazırlanan ve deneylerin gerçekleştirildiği dalga kanalı koşullarının yansıtıldığı sayısal model bulguları ile karşılaştırılmıştır. 248

YÖNTEM Sunulan çalışma kapsamındaki deneysel çalışmalar, Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü Hidrolik Laboratuvarı bünyesinde yer alan 33 m uzunluğa, 3.6 m genişliği ve 1.2 m derinliğine sahip dalga kanalında gerçekleştirilmiştir (Şekil 1). Şekil 1. Deneysel çalışmaların gerçekleştirildiği dalga kanalı. Dalga kanalının açık deniz tarafında üç kontrollü bir düzenli dalga üreteci bulunmaktadır. Bu üreteç batıp çıkmalı duba şeklinde olup, dalga üreteci motoru girişinde yer alan hız kontrol cihazı ile istenilen dalga periyotları hassas bir şekilde ayarlanabilmektedir. Diğer bir kontrol ise ayar çarkı üzerinde eksantrik kolunun 5 farklı deplasman yapabilecek şekilde bağlanabilmesi ile sağlanmaktadır. Son kontrol ise eksantrik kolunun dalga dubası çatalına bağlandığı noktada bulunan sonsuz vida ile dubanın harekete başlama yüksekliğinin ayarlanabilmesidir. Dalga kanalının sahil kesiminde, kanalda ilerleyen dalgaların yansımasını önlemek amacıyla Şekil 1 de görülebileceği gibi bir sönümleme sistemi teşkil edilmiştir. Gerçekleştirilen çalışma kapsamında periyotları T w = 2.7, 3.1, 3.6 ve 4.3 sn ile bu periyotlara karşılık gelen yükseklikleri H = 30, 24, 16 ve 13 cm olan dalgalar kullanılmıştır. Deneyler öncesinde kanaldaki dalgalanmamış su derinliği 65 cm olup tüm deneylerde aynı değerdedir. Deneylerde kullanılan temsili deniz taban malzemesi kohezyonsuz kum olup dane medyan çapları d 50 = 0.55, 1.85 ve 3.75 mm olmak üzere üç farklı iriliktedir. Bu malzemeler deney öncesinde Şekil 1 de gösterilen malzeme çukuruna yatay bir taban oluşturacak şekilde yerleştirilmektedir. Test boruları D = 63, 90 ve 110 mm dış çapa sahip olacak şekilde üç tipte olup, Şekil 2 de gösterildiği gibi oluşturulan taban malzemesinin üzerinde uzanacak şekilde yatay bir konuda yerleştirilmekte ve kanal genişliği boyunca üç noktadan sabitlenmektedir. Bir başka deyişle test borusu, deney sırasında altındaki taban malzemesinin oyulması ile birlikte hareket etmemekte, sabit bir şekilde kalmaktadır. 249

Şekil 2. Deney bölgesi ve ölçüm cihazlarının konumları. Deneylerde iki farklı ölçüm aleti kullanılarak üç farklı ölçüm gerçekleştirilmiştir. Kullanılan ölçüm aletleri ultrasonik yöntemle çalışmakta olup kalibrasyona ihtiyaç duymamaktadır. Bu aygıtlardan ilki olan ULS (Ultra Lab System) ve buna bağlanan iki adet USS (Ultra Sound Sensor) algılayıcıları ile test borusunun bulunduğu kesitte ve bu noktadan 4.5 m açık deniz tarafına olan kesitte zamana bağlı su seviyeleri kaydedilmektedir (Şekil 2). Böylece test borusuna etki eden dalgaların periyot ve yükseklikleri ile iki farklı kesitte algılayıcı kullanılmasıyla dalga boyu hassas bir şekilde belirlenebilmektedir. Ultrasonik yöntemle çalışan ikinci cihaz olan UVP (Ultrasonic Velocity Profiler) ve buna bağlı algılayıcıları yardımıyla hem boru altında oluşan oyulma derinlikleri hem de boru ekseninde oluşan su parçacığı hızlarının yatay bileşeni zamana bağlı olarak kaydedilebilmektedir (Şekil 2). Esasen akış ortamındaki noktasal hızların ölçülmesi ve belirli bir kesit boyunca hız profilinin çıkarılması için kullanılan UVP nin ölçüm kayıtları kullanılarak zamana bağlı taban malzemesi değişimleri doğru ve hassas bir biçimde belirlenebilmektedir (Güney ve diğ., 2013). Çalışma kapsamında deneysel çalışmalara paralel olarak sayısal model çalışmaları da gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmalar için Flow3D paket programı kullanılmıştır. Flow3D paket programı, hesaplamalı akışkanlar dinamiği alanında sıklıkla kullanılan, üç boyutlu çözüm sağlayan ve sonlu hacimler çözüm tekniğini kullanan bir yazılımdır. Flow3D yazılımı zamana bağlı olarak değişen üç boyutlu akım problemlerini çözmek için gelişmiş sayısal teknikleri kullanmaktadır. Akışkan hareketi, doğrusal olmayan ve zamana bağımlı ikinci mertebeden diferansiyel denklemlerle tanımlanmaktadır. Hesaplamaların gerçekleştirildiği hücreler; i, j ve k sırasıyla x, y ve z eksenleri doğrultusundaki indisleri simgelemek üzere (i, j, k) adresiyle tanımlanmaktadır. Sıvıya komşu gazın eylemsizliği ihmal 250

edilmekte ve gaz tarafından işgal edilen hacim yerine üniform basınç ve sıcaklıkla temsil edilen kütle boşluğu yerleştirilmektedir. Flow3D nin kullandığı Akışkan Hacmi (The Volume of Fluid VOF) yöntemi; akışkan hacmi fonksiyonunun tanımı, VOF taşınım denklemini çözme yöntemi ve serbest yüzeyde sınır şartlarının oluşturulması başlıklı üç ana bileşenden oluşmaktadır (Flow Science Inc., 2007). Diferansiyel denklemler (x, y, z) kartezyen koordinatları kullanılarak yazılabilmektedir. Tüm denklemlerin formülasyonu karmaşık geometriye sahip bölgelerin modellenmesini sağlayan ve FAVOR (Fractional Area/Volume Obstacle Representation) yöntemi olarak adlandırılan yöntem ile yapılmaktadır. Alan ve hacim oranları genellikle zamandan bağımsız olmakla beraber hareketli engel modeli kullanıldığında zamana bağlı olarak değişebilmektedir. Flow3D paket programı yardımıyla Şekil 3 te gösterilen geometriye sahip model oluşturulmuştur. Deney kanalının tamamının tanımlanması yerine çözümün hızlanması ve asıl ilgilenilen bölgeye daha çabuk ulaşabilmek için kanalın belirli bir uzunluğunda işlem yapılmıştır. Kanal başlangıcında giriş sınır koşulu olarak, deneylerde olduğu gibi mekanik dalga üreteci tanımlamak yerine dalga sınır koşulu (wave) özelliğinden yararlanılmıştır. Dalga sınır koşulu, geometrinin bir sınırından istenen parametrelerle dalga gönderilmesini sağlamaktadır. Deneylerden elde edilen dalga özellikleri dikkate alınarak, kanal girişinde dalga parametreleri tanımlanmıştır. Kanal sonunda ise yansıma olmadığı kabul edilerek çıkış (outflow) sınır koşulu uygulanmıştır. Deney düzeneğinde temsili deniz taban malzemesinin bulunduğu kısım, sayısal modele de aynı şekilde yansıtılmıştır. Benzer şekilde boru, ekseni taban malzemesi çukurunun tam ortasına gelecek şekilde ve tabana oturacak bir vaziyette yerleştirilmiştir. Katı model oluşturulduktan sonra, kanal içersindeki akışkan için Flow3D programının kütüphanesinden 20ºC deki su seçilmiştir. Akım türbülanslı olarak tanımlanmış ve RNG (Renormalized Group) türbülans modeli kullanılmıştır. Sonlu hacimler yöntemi ile hesap yapan Flow3D programında, sayısal çözümde açık şema tercih edilmiştir. Gerçekleştirilen çözümler için oluşturulan ağ yapısı, su altı borusunun bulunduğu kesimde daha da sıklaştırılmıştır. Flow3D programında incelenen fiziksel olay iki boyutlu olarak modellenmiştir. Birinci boyut dalga ilerleme yönü, ikinci boyut dalga ilerleme yönüne dik olan kanal yüksekliği boyunca olup, kanal genişliği boyunca oluşan değişim değerlendirmeye alınmamıştır. SAYISAL MODEL SONUÇLARININ DENEYSEL BULGULAR İLE KARŞILAŞTIRILMASI Bu bölümde farklı deneysel koşulların, Flow3D paket programı ile oluşturulan sayısal modele yansıtıldığı durumlardan beşi örnek olarak verilmektedir. Öncelikle sayısal model kullanılarak elde edilen zamana bağlı oyulma derinlikleri Flow3D çıktısı olarak yer almakta, akabinde deneysel sonuçlar ile bir arada gösterildiği grafikler gelmektedir. Temsili deniz taban malzemesi dane medyan çapı d 50=0.55 mm, test borusu çapı D=110 mm, dalga yüksekliği H=24 cm ve dalga periyodu T w=3.1 sn olan 251

deneysel koşulun yansıtıldığı sayısal model durumunda Flow3D ile elde edilen boru altındaki oyulmanın zamana bağlı değişimi Şekil 4 te verilmektedir. 1.2m 3.2m Şekil 3. Flow3D ile çözüm için deney düzeneği modeli geometrisi. Şekil 4. d 50=0.55 mm, D=110 mm ve T w=3.1 sn durumunda sayısal modelde zamana bağlı oyulma derinlikleri (düşey eksen m, yatay e. sn birimindedir). Temsili deniz taban malzemesi dane medyan çapı d 50=3.75 mm, test borusu çapı D=110 mm, dalga yüksekliği H=30 cm ve dalga periyodu T w=2.7 sn olan deneysel koşulun yansıtıldığı sayısal model durumunda Flow3D ile elde edilen boru altındaki oyulmanın zamana bağlı değişimi Şekil 5 de verilmektedir. 252

Şekil 5. d 50=3.75 mm, D=110 mm ve T w=2.7 sn durumunda sayısal modelde zamana bağlı oyulma derinlikleri (düşey eksen m, yatay e. sn birimindedir). Temsili deniz taban malzemesi dane medyan çapı d 50=1.85 mm, test borusu çapı D=110 mm, dalga yüksekliği H=30 cm ve dalga periyodu T w=2.7 sn olan deneysel koşulun yansıtıldığı sayısal model durumunda Flow3D ile elde edilen boru altındaki oyulmanın zamana bağlı değişimi Şekil 6 da verilmektedir. Şekil 6. d 50=1.85 mm, D=110 mm ve T w=2.7 sn durumunda sayısal modelde zamana bağlı oyulma derinlikleri (düşey eksen m, yatay e. sn birimindedir). Temsili deniz taban malzemesi dane medyan çapı d 50=0.55 mm, test borusu çapı D=110 mm, dalga yüksekliği H=13 cm ve dalga periyodu T w=4.3 sn olan deneysel koşulun yansıtıldığı sayısal model durumunda Flow3D ile elde edilen boru altındaki oyulmanın zamana bağlı değişimi Şekil 7 de verilmektedir. 253

Şekil 7. d 50=0.55 mm, D=110 mm ve T w=4.3 sn durumunda sayısal modelde zamana bağlı oyulma derinlikleri (düşey eksen m, yatay e. sn birimindedir). Temsili deniz taban malzemesi dane medyan çapı d 50=1.85 mm, test borusu çapı D=63 mm, dalga yüksekliği H=30 cm ve dalga periyodu T w=2.7 sn olan deneysel koşulun yansıtıldığı sayısal model durumunda Flow3D ile elde edilen boru altındaki oyulmanın zamana bağlı değişimi Şekil 8 de verilmektedir. Şekil 8. d 50=1.85 mm, D=63 mm ve T w=2.7 sn durumunda sayısal modelde zamana bağlı oyulma derinlikleri (düşey eksen m, yatay e. sn birimindedir). Şekil 4 ile verilen Flow3D sonuçları ile d 50=0.55 mm, D=110 mm ve T w=3.1 sn koşullarında gerçekleştirilen deneyde elde edilen zamana bağlı oyulma derinlikleri Şekil 9 da karşılaştırma amacıyla bir arada gösterilmektedir. 254

Şekil 9. d 50=0.55 mm, D=110 mm ve T w=3.1 sn koşullarında deneysel ve sayısal zamana bağlı oyulma derinliklerinin bir arada gösterimi. Şekil 9 incelendiğinde, grafiğin her iki ekseninin de boyutsuz olabilmesi için düşey eksende göreceli zamana bağlı oyulma derinlikleri, yatay eksende ise boyutsuzlaştırılmış zaman değerleri yer almaktadır. Boyutsuzlaştırılmış zaman değeri; t zamanı, g yer çekimi ivmesini ve s deniz taban zemini göreceli yoğunluğunu göstermek üzere (1) eşitliği yardımıyla hesaplanabilmektedir. g ( s 1) d t (1) D t s 50 Aşağıda, Flow3D programıyla elde edilen sayısal model sonuçları ile deneysel sonuçların karşılaştırıldığı diğer grafiklerde de düşey eksen göreceli zamana bağlı oyulma derinliği ve yatay eksen boyutsuzlaştırılmış zaman olmaktadır. Şekil 5 ile verilen Flow3D sonuçları ile d 50=3.75 mm, D=110 mm ve T w=2.7 sn koşullarında gerçekleştirilen deneyde elde edilen zamana bağlı oyulma derinlikleri Şekil 10 da karşılaştırma amacıyla bir arada gösterilmektedir. Şekil 6 ile verilen Flow3D sonuçları ile d 50=1.85 mm, D=110 mm ve T w=2.7 sn koşullarında gerçekleştirilen deneyde elde edilen zamana bağlı oyulma derinlikleri Şekil 11 de karşılaştırma amacıyla bir arada gösterilmektedir. 255

Şekil 10. d 50=3.75 mm, D=110 mm ve T w=2.7 sn koşullarında deneysel ve sayısal zamana bağlı oyulma derinliklerinin bir arada gösterimi. Şekil 11. d 50=1.85 mm, D=110 mm ve T w=2.7 sn koşullarında deneysel ve sayısal zamana bağlı oyulma derinliklerinin bir arada gösterimi. Şekil 7 ile verilen Flow3D sonuçları ile d 50=0.55 mm, D=110 mm ve T w=4.3 sn koşullarında gerçekleştirilen deneyde elde edilen zamana bağlı oyulma derinlikleri Şekil 12 de karşılaştırma amacıyla bir arada gösterilmektedir. Şekil 8 ile verilen Flow3D sonuçları ile d 50=1.85 mm, D=63 mm ve T w=2.7 sn koşullarında gerçekleştirilen deneyde elde edilen zamana bağlı oyulma derinlikleri Şekil 13 de karşılaştırma amacıyla bir arada gösterilmektedir. 256

Şekil 12. d 50=0.55 mm, D=110 mm ve T w=4.3 sn koşullarında deneysel ve sayısal zamana bağlı oyulma derinliklerinin bir arada gösterimi. Şekil 13. d 50=1.85 mm, D=63 mm ve T w=2.7 sn koşullarında deneysel ve sayısal zamana bağlı oyulma derinliklerinin bir arada gösterimi. SONUÇ VE ÖNERİLER Sayısal sonuçlar ile deneysel bulgular karşılaştırıldığında tabandaki oyulmanın başladığı ve geliştiği bölgede bunların birbiri ile uyumlu olduğu görülmüştür. Farklı parametrelerde gerçekleştirilen her durumda bu uyum görülmektedir. Oyulmanın denge haline ulaşmasının beklendiği bölgede ise deneysel sonuçlarla hesap sonuçları arasında kısmen farklılıklar olduğu 257

belirlenmektedir. Oyulma derinliğinin belirli bir ortalamanın etrafında salınım yaparak kararlı sayılabilecek bir taban kotunun oluştuğu gözlenmekte olup, ortalama değerler açısından deneysel sonuçlarla sayısal sonuçlar arasındaki uyumun kabul edilebilir bir mertebede olduğu sonucuna varılmaktadır. Flow3D paket programı kullanılarak gerçekleştirilen sayısal çalışma iki boyutlu olarak ve yalnızca RNG türbülans modeli kullanılarak yapılmıştır. Farklı türbülans modellerinin kullanımı ve bu durumun sayısal model sonuçlarına etkisi çalışmayı hazırlayan ekip tarafından araştırılmaya devam edilmektedir. Düzensiz dalga etkisi durumu için su altı borusu altında oluşan oyulmaların zamana bağlı olarak hem deneysel hem de sayısal olarak araştırılmasının, konu ile ilgili gelecek çalışmalar arasında öncelikli olarak yer alacağı düşünülmektedir. TEŞEKKÜR Çalışmayı 2010.KB.FEN.023 nolu proje ile destekleyen D.E.Ü. Rektörlüğü ne ve 111M550 nolu proje ile destekleyen TÜBİTAK a teşekkür ederiz. KAYNAKLAR Flow Science Inc. (2007). Flow3D user s manual. Santa Fe, N.M. Güney, M. Ş., Bombar, G., Özgenç Aksoy, A. ve Doğan, M. (2013). Use of UVP to investigate the evolution of bed configuration. KSCE Journal of Civil Engineering, 17 (5), 1188-1197. Sümer, B. M. ve Fredsoe, J. (2002). The mechanics of scour in the marine environment. Singapore, World Scientific Publishing. 258