Bornova Koşullarında İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Farklı Mısır Çeşitlerinde Ekim Zamanlarının Silaj Özelliklerine Etkisi

Benzer belgeler
İkinci Ürün Silajlık Olarak Yetiştirilen Bazı Mısır Çeşitlerinde Farklı Ekim Zamanlarının Verim ve Kalite Özelliklerine Etkisi 1

Araştırma Makalesi (Research Article)

Ödemiş-İzmir Koşullarında Yetiştirilen Bazı Bakla (Vicia faba var. major) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Diğer Bazı Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma

BATI AKDENİZ SAHİL KUŞAĞINDA SORGUM

Yıllık İtalyan Çimi ve Tüylü Fiğ Karışımlarında Farklı Hasat Zamanlarının Bazı Kalite Özelliklerine Etkisi Üzerinde Araştırmalar 1

Banaz Şartlarında İkinci Ürün Silajlık Mısır Yetiştirilmesi Olanakları Üzerine Bir Araştırma

Farklı Ekim Zamanlarının Bazı Silajlık Mısır Çeşitlerinde Verim ve Verim Unsurlarına Etkisinin Belirlenmesi *

Mısır Bitkisinde (Zea mays L.) Ekim Zamanı ve Çeşidin Silaj Kalitesi Üzerine Etkisi*

Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma (1)

Bursa koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek bazı silajlık mısır çeşitlerinin ot verimi ve kalitesi üzerine bir araştırma

ÖZET. İlhan TURGUT * Arzu BALCI **

Şeker Mısırda Ekim Zamanı ve Yetiştirme Tekniğinin Hasıl Verim ve Bazı Özelliklere Etkisi

Bazı Yem Şalgamı (Brassica rapa L.) Çeşitlerinin Verim Özellikleri Üzerinde Araştırmalar

FARKLI SORGUM x SUDANOTU MELEZİ (Sorghum bicolor x Sorghum sudanense Stapf.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM ve VERİM ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

TTM-815 Mısır (Zea mays L.) Çeşidinde Azotlu Gübre Form ve Dozlarının Silaj Verimine Etkisi

Giresun Ekolojik Koşullarında Bazı Mısır Çeşitlerinin Tane Verimi ve Verim Ögelerinin Belirlenmesi*

Araştırma Makalesi. Hakan GEREN 1 Gülsüm ÖZTÜRK 2 Yaşar Tuncer KAVUT 2 Zihin YILDIRIM 3 ÖZET B. Anahtar Sözcükler:

ÇUKUROVA KOŞULLARINDA II

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 20 (39): (2006) 84-92

Araştırma Makalesi. An investigation on comparison of Sorghum (Sorghum sp.) species with corn (Zea mays L.) grown under second crop production

Ege Bölgesi Koşullarında Bazı Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin Silaj Kalite Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma 1

Sorgum x Sudanotu Melezi (Sorghum bicolor x Sorghum sudanense Mtapf.) Çeşitlerinde Hasat Zamanının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisi

DUFED 4(2) (2015) 77-82

Bezelye de (Pisum sativum L.) Farklı Ekim Zamanlarının Tane Verimi ve Diğer Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkisi

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK

ÇUKUROVA KOŞULLARINDA BAZI SORGUM X SUDANOTU MELEZİ ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE KALİTE ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ ÖZET

Kimi Yembezelyesi Çeşitlerinde (Pisum arvense L.) Sıra Arası Mesafelerinin Tohum Verimi ile Bazı Verim Özelliklerine Etkisi Üzerinde Bir Araştırma

ÇİFTLİK GÜBRESİNİN FARKLI FORM VE DOZLARININ, ÇUKUROVA BÖLGESİ KOŞULLARINDA, TEK YILLIK ÇİM

Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim Zamanlarının Belirlenmesi

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22

ESKİŞEHİR KOŞULLARINDA HAYVAN PANCARINDA YEM VERİMLERİ VE BAZI BİTKİSEL ÖZELLİKLER

Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 2(3): ,

SAMSUN EKOLOJİK ŞARTLARINDA II. ÜRÜN OLARAK YETİŞTİRİLEN SİLAJLIK MISIRIN KURU OT VE HAM PROTEİN VERİMİ ÜZERİNE SIKLIK VE BİÇİM ZAMANININ ETKİSİ*

Bazı Yem Şalgamı (Brassica rapa L.) Çeşitlerinde Verim Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Tohum yatağının hazırlanması:

Farklı Silajlık Mısır Genotiplerinin Eskişehir Koşullarında Adaptasyon Yeteneklerinin Belirlenmesi

Arpa ve Buğday Hasadından Sonra Bazı Yem Bitkilerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilme İmkanları

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Bitki Sıklığının Silajlık Mısırda Verim ve Bazı Agronomik Karakterlere Etkisi

Menemen Koşullarında Yetiştirilen Bazı Tritikale Çeşitlerinin Tane Verimi ve Diğer Verim Özellikleri Üzerinde Araştırmalar 1

Farklı Ekim Zamanlarında Yetiştirilen Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinde Verim ve Verimle İlgili Bazı Özelliklerin Belirlenmesi

Summary. Key words: Sweet corn, variety, ear yield, ear characteristic, TSSC

Anahtar kelimeler: Birlikte yetiştirme, mısır, baklagiller, tohum verimi

Farklı Sıra Arası Uzaklıklarının Kimi Arıotu (Phacelia tanacetifolia Bentham) Çeşitlerinde Ot Verimi ile Verim ve Kalite Özelliklerine Etkileri

BAZI SİLAJLIK MISIR ÇEŞİT ADAYLARININ SİLAJLIK VERİM VE KALİTE ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

İkinci Ürün Mısırda Farklı Potasyum Doz ve Su Stresi Koşullarının Kaldırılan N, P, K Miktarlarına Etkileri

DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ + ARPA KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ

SİLAJ YEMLERİ Prof.Dr. M. KEMAL KÜÇÜKERSAN

Kaba Yem - Mısır Silajı Özet

Tuz ve Mikrobiyal Katkı Maddesi İlavesinin Mısır - Soya Karışımı Silajlarda Kalite ve Aerobik Dayanıklılık Üzerindeki Etkileri

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Bazı Mısır Çeşitlerinin Erzurum Ovası Koşullarında Silaj Amaçlı Yetiştirilme Olanakları

FARKLI GÜBRE KOMPOZİSYONLARININ ÇAYIN VERİM VE KALİTESİNE ETKİSİ. Dr. GÜLEN ÖZYAZICI Dr. OSMAN ÖZDEMİR Dr. MEHMET ARİF ÖZYAZICI PINAR ÖZER

Yöney ve Gübrelemenin Meranın Otlatma Kapasitesi Üzerine Etkileri

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Konya Koşullarında Silajlık Sorgum Çeşitlerinde Farklı Ekim Sıklıklarının Bazı Verim ve Verim Özelliklerine Etkisi

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları

Süt Sığırcılığı İşletmelerinde Yapılan Silo Yemlerinde Silaj Kalitesinin Saptanması

FİĞ TARIMI Prof. Dr. Mustafa TAN Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ERZURUM

Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Mercimek (Lens culinaris Medic.) Genotiplerinde Bitki Sıklığının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisinin Araştırması

KAHRAMANMARAŞ SÜTÇÜ İMAM ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ TARLA BİTKİLERİ ANABİLİM DALI

Bazı Karnabahar Çeşitlerinin (Brassica oleracea var. botrytis) Verim, Kalite ve Bitki Özelliklerinin Belirlenmesi

BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ

Archived at

TOKAT ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN DEĞĐŞĐK MACAR FĐĞĐ+TRĐTĐKALE KARIŞIM ORANLARININ VERĐM VE KALĐTEYE ETKĐLERĐ

Prof. Dr. Nuray Mücellâ Müftüoğlu ÇOMÜ, Ziraat Fakültesi, Toprak Bölümü Çanakkale. Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü Rize

Toprağa Humik Asit Uygulamasının Mısır Bitkisinin (Zea mays L. indendata) Verim ve Bazı Verim Karakterleri Üzerine Etkisi

İncelenen özelliklere ait varyans ve regresyon analiz sonuçları aşağıda verilmiştir.

TÜRKİYE DE MISIR TARIMINDA SON GELİŞMELER VE ÇEŞİDİN ETKİSİ. Burhan KARA

BAZI MELEZ MISIR ÇEŞİTLERİNİN PERFORMANSLARININ BELİRLENMESİ. Yakup Onur KOCA, Osman EREKUL

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Yeni Geliştirilen Nohut Hatlarının Bornova Koşullarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Araştırmalar

Kompozit Şeker Mısırı Popülasyonu ile Hibrit Şeker Mısırı Çeşidinin Bazı Agronomik Özellikler Bakımından Karşılaştırılması

Pamukta Muhafaza Islahı

Çiftçi Şartlarında Sabit Silolarda Geleneksel Yöntemlerle Yapılan Silo Yeminin Yem Niteliğinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma

ÇUKUROVA KOŞULLARINDA 2. ÜRÜN OLARAK YETİŞTİRİLEN HİBRİT MISIRDA

Buğday ve Arpa Gübrelemesi

YULAF YETİŞTİRİCİLİĞİ

Abdulveli SİRAT 1* İsmail SEZER 2

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Flue Cured Tütün Çeşidinde Farklı Potasyum Formlarının Kaliteye Etkisi

Bazı Sofralık Üzüm Çeşitlerinde Farklı Şarj Ve Yaprak Gübresi Uygulamalarının Gelişme, Üzüm Verimi Ve Kalitesine Etkileri Üzerinde Araştırmalar

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 25 (4): (2011) ISSN:

ISPARTA YÖRESİNDE YETİŞTİRİLEN ARPA KÖY ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ

Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Ak Üçgül (Trifolium repens L.) de Ot ve Tohum Verimi ile Bazı Verim ve Kalite Komponentleri Üzerine Etkileri

SİLAJLIK MISIR ÇEŞİTLERİNİN ÖNEMLİ TARIMSAL VE KALİTE ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi Journal of Agricultural Faculty of Gaziosmanpasa University

Süt Tipi Oğlakların Doğum, 30. Gün ve 60. Gün Canlı Ağırlıkları Üzerine Sistematik Çevre Etmenlerinin Etkileri

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20

Rüveyde TUNÇTÜRK 1* Effects of Different Row Spacings on the Yield and Quality in Coriander (Coriandrum sativum L.) Cultivars

Atdişi Hibrit Mısır Adaylarının Ana Ürün Koşullarında Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Atdişi Hibrit Mısır Adaylarının Ana Ürün Koşullarında Performanslarının Belirlenmesi

Tokat- Kazova Koşullarında Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin (Triticum aestivum) Verim ve Diğer Özelliklerine Ekim Zamanının Etkisi

Yaşar Tuncer KAVUT. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (Özel sayı-2): Araştırma Makalesi (Research Article)

Araştırma Makalesi (Research Article)

Determination of Seed Rate on Winter Lentil (Lens culinaris Medik.) cv. Kafkas

Transkript:

Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2001, 38(2-3):47-54 ISSN 1018-8851 Bornova Koşullarında İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Farklı Mısır Çeşitlerinde Ekim Zamanlarının Silaj Özelliklerine Etkisi Hakan GEREN * Summary Effect of Sowing Dates on Silage Characteristics of Different Maize Cultivars Grown as Second Crop Under Bornova Conditions In this study, it was aimed to determine the effects of different sowing dates (30 th June and 15 th July) on ensilagebility and silage characteristics of various maize cv. grown in second crop seasons of 1997 and 1998 under Bornova-İzmir conditions. The results indicated that; the lowest loss of silage were obtained in Dracma cv. by sowings in 30 th June. Effect of sowing dates were not significant in terms of DLG and Flieg scores. Dracma and P- 3163 maize cv. gave the highest quality silages. Keywords: Maize cultivars, sowing dates, silage Giriş Hayvansal üretimde, kısa sürede ihtiyaç duyulan kaliteli, bol ve ucuz alternatif kaba yem, silo yembitkilerinden elde edilir. Silaj; besin maddelerindeki değer kaybını en aza indiren, su içeriği yüksek kaba yem özelliği ile gelişmiş ülkelerde yoğun olarak kullanılmaktadır. Ülkemizde ise gerek alışkanlıklar, gerekse bilgi eksikliği nedeniyle silaja gerekli önem verilmese de, son yıllarda özellikle mısır silajı yapımı artmaktadır. Silolanan materyalin nem içeriğine göre değişmekle birlikte, oluşan kaybın %0,31- %3,08 arasında gerçekleştiği bildirilmektedir (5). Bir başka araştırıcıya (12) göre mısır silajının kuru maddesi %24,1, ph sı 3,85 olup, silo tipine göre %5-15 arasında değişen fermantasyon kaybı oluşmaktadır. Mısır silajının kuru madde oranının %13,83-28,74 arasında değişim gösterdiği, DLG standartlarına göre, fiziksel kalite değerlendirme puanlarının da Çok İyi, İyi sınıflarına dahil edildiği ifade edilmektedir (7). Mısır silajlarındaki * Dr., Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, 35100, Bornova - İzmir-TURKEY, geren@ziraat.ege.edu.tr 47

kuru madde oranlarının %24,9 ile %33,5, ph değerlerinin 3,90 ile 4,30, Flieg puanlarının 97 ile 100 arasında değiştiği, bunun yanında koku 14, strüktür 4 ve renk de 2-1 dolayında puan aldığı saptanmıştır (3). Çukurova koşullarında yürütülen denemelerde; mısır silajı ph değerinin 3,63-4,81, kokunun 7-1, strüktürün 4-2, rengin de 1-2 nin arasında değişim gösterdiği vurgulanmıştır (13). Tekirdağ koşullarında yapılan bir çalışmada; melez mısırdan elde edilen silajın kuru madde oranı ve ph değerlerinin %28,3-28,9 ve 3,46-3,86 olduğu kaydedilmiştir (9,11). Bornova ekolojik şartlarında ikinci ürün koşullarında yürütülen bir çalışmada, ekim zamanlarının silaj kalitesi üzerine önemli etkisinin bulunmadığı, fakat mısır çeşitlerin önemli etkilere sahip olduğu belirtilmiş ve silaj kokusu, strüktürü, rengi ile DLG puanlarının sırasıyla 13,5-3,8-1,8-19,1, silaj kuru madde oranının %26, ph değerinin 3,9-4,0, ortalama kaybın %1,4 olduğu ifade edilmiştir (6). Materyal ve Metot Araştırma, 1997 ve 1998 yılları Haziran-Ekim ayları arasında, EÜZF Tarla Bitkileri Bölümü nün Bornova da bulunan deneme tarlalarında 2 yıl süreyle yürütülmüştür. Birinci ve ikinci yıl yetiştirme dönemlerine ait iklim verileri; toplam yağış 10,0-27,9 mm, sıcaklık 23,8-25,1 C, oransal nem %52-54 ve güneşlenme süresi 9,6-10,4 sa/gün olarak belirlenmiştir. Deneme tarlasının 0-20 cm lik toprak tabakası; milli-kil bünyede olup, ph 8,2, tuz %0,01, organik madde %1,3, kireç %21,52, azot %0,1, fosfor 0,4 ppm, potasyum 400 ppm değerlerine sahiptir. Bitki materyali olarak, 120-130 günlük olum süresine sahip 3 farklı melez mısır (Dracma, SG-304, P- 3163) çeşidi kullanılmıştır. Bölünmüş Parseller deneme desenine göre; 2,8m x 5m=14 m 2 'lik parsellere, 3 tekerrürlü olarak kurulan denemede; ana parselleri 2 farklı ekim zamanı (normal ekim 30 Haziran, geç ekim 15 Temmuz), alt parselleri 3 değişik mısır çeşidi oluşturmuştur. Tohumlar 70 cm x 15 cm aralıklarla ekilmiştir (6). Ekimden önce temel gübre olarak (15-15-15 NPK) dekara 10 kg N, 10 kg P 2 O 5 ve 10 kg K 2 O gübresi, bitkiler 50-60 cm kadar boylandıklarında ise 10 kg/da N, amonyum nitrat formunda uygulanmıştır. Farklı zamanlarda olgunlaşma gösteren bitkiler, sert hamur olum dönemine ulaştıklarında biçilmiştir. Örneklenen bitkiler laboratuvar tipi silaj parçalama makinasıyla 0,5-1 cm lik boyutlarda kıyılmış, içlerine koruyucu amaçlı %0,5 oranında sofra tuzu serpilerek karıştırılmış, 3-4 saat soldurulduktan sonra 3 litrelik cam kavanozlara, ardışık dolum tekniğine uygun olarak, özel bir presle iyice sıkıştırılmıştır. Ağızları hava izolasyonu sağlamak üzere, içine silikon sürülmüş metal kapaklarla sıkıca kapatılmış, kavanozların üzerine de 2-3 tur kalın koli bantları yapıştırılmış ve karanlık ortamda fermantasyona bırakılmıştır. 70 gün sonra kavanozlar analiz 48

yapılmak üzere açılmıştır (4). DLG Standartlarına göre silaj kokusu, strüktürü ve rengi 4 hakem tarafından puanlandırılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler Tarist (1) hazır paket programı kullanılarak istatistiki olarak değerlendirilmiştir. Araştırma Bulguları ve Tartışma 1. Fiziksel Özellikler Silaj Kokusu: İki yıllık ortalamalar dikkate alındığında (Çizelge 1), silaj kokusu bakımından ekim zamanı ve çeşit faktörleriyle, bunların interaksiyonları istatistiki bakımdan önemli bir farklılık saptanmamıştır. Silaj kalitesinin fiziksel yöntemlerle saptanmasında başvurulan ilk ve en önemli duyusal karakterlerden biri olan silaj kokusu; ekim zamanı ilerledikçe önemsiz bir azalma sergilemiş, P-3163 çeşidi de diğerlerinin önüne geçmiştir. Bilindiği gibi, silo yemi kalitesi büyük ölçüde fermantasyon olaylarının seyrine bağlıdır. İdeal kalitede bir silo yeminde; Çizelge 1: Farklı Ekim Zamanlarının Bazı Mısır Çeşitlerinin Kimi Fiziksel Silaj Özelliklerine Etkisi Silaj Kokusu (0-14 puan) 1997 1998 2 Yıl Ort nor. geç Ort nor. geç Ort nor. geç Ort Dracma 13,3 13,0 13,2 13,7 13,7 13,7 13,5 13,3 13,4 SG-304 13,3 13,3 13,3 13,7 12,3 13,0 13,5 12,8 13,2 P-3163 13,7 13,7 13,7 13,7 14,0 13,8 13,7 13,8 13,8 Ort. 13,4 13,3 13,4 13,7 13,3 13,5 13,6 13,3 13,5 LSD Y:ÖD EZ:ÖD Ç:ÖD EZxÇ:ÖD YxEZxÇ:ÖD EZ:ÖD Ç:ÖD EZxÇ:ÖD Silaj Strüktürü (0-4 puan) Dracma 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 SG-304 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 P-3163 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 Ort. 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 4,0 LSD Y:ÖD EZ:ÖD Ç:ÖD EZxÇ:ÖD YxEZxÇ:ÖD EZ:ÖD Ç:ÖD EZxÇ:ÖD Silaj Rengi (0-2 puan) Dracma 2,0 2,0 2,0 2,0 2,0 2,0 2,0 2,0 2,0 SG-304 1,7 2,0 1,8 1,7 2,0 1,8 1,7 2,0 1,8 P-3163 2,0 2,0 2,0 1,7 2,0 1,8 1,8 2,0 1,9 Ort. 1,9 2,0 1,9 1,8 2,0 1,9 1,8 2,0 1,9 LSD Y:ÖD EZ:ÖD Ç:ÖD EZxÇ:ÖD YxEZxÇ:ÖD EZ:ÖD Ç:ÖD EZxÇ:ÖD DLG (0-20 puan) Dracma 19,3 19,0 19,2 19,7 19,7 19,7 19,5 19,3 19,4 SG-304 19,0 19,3 19,2 19,3 18,3 18,8 19,2 18,8 19,0 P-3163 19,7 19,7 19,7 19,3 20,0 19,7 19,5 19,8 19,7 Ort. 19,3 19,3 19,3 19,4 19,3 19,4 19,4 19,3 19,4 LSD Y:ÖD EZ:ÖD Ç:ÖD EZxÇ:ÖD YxEZxÇ:ÖD EZ:ÖD Ç:0,5 EZxÇ:ÖD nor:normal ekim, geç:geç ekim, Y:yıl, EZ:ekim zamanı, Ç:çeşit ÖD:önemli değil 49

hoşa giden asidik, aromatik, yoğurt ve taze ekmek veya bunlara benzer kendine has bir koku bulunmasının, laktik asit bakterilerinin oluşturduğu ürünlerin kokusundan kaynaklandığı pek çok araştırıcı (2,4) tarafından açıklanmaktadır. Duyu organlarıyla her koşul altında, araç-gerece gereksinim kalınmadan, hızlı bir kalite saptaması yapılabilmekte ve bu yolla yapılan nitelik saptamaları pratik yaşamda bazı yönlerden önemli yararlar sağlamaktadır. Bulgularımız; pek çok araştırıcının (6,7) verdiği puanlarla paralellik göstermiştir. Bulgularımızın bazı araştırıcılarla (13) tam uyuşmamasının nedenini, silaj yapımında kullanılan materyallere uygulanan değişik agronomik ve teknolojik işlemler ile silaj yapım tekniklerinin farklı olmasına bağlamak olasıdır. Silaj Strüktürü: Uygulanan analiz sonucunda, ekim zamanı ve çeşit faktörleriyle, bunların interaksiyonlarının önemli etkilerde bulunmadığı anlaşılmıştır. Nitekim tüm kombinasyonlar 4 tam puana ulaşmışlardır. Silajlık materyalin iyi bir şekilde silolanması durumunda yem fiziksel görünümünü büyük ölçüde koruyabilmekte, yaprak ve saplar orijinal görünüşlerini silo içinde oluşan süt asidi sayesinde sürdürebilmektedirler. Kötü fermentasyon, elde edilen silo yeminin çoğu kez sümüksü-yapışkan ve çamurumsu bir görünüm ile küf ve hoşa gitmeyen bir kokuya sahip olmasını sonuçlamaktadır. Bitkinin kuru maddesindeki protein ve kül oranlarının yanısıra, parçalama işlemleri önemli görülse de, asıl faktörün fermentasyon olduğu bazı araştırıcılar (2,4,8) tarafından vurgulanmıştır. Sonuçlarımız; bir çok araştırıcının (6,7) bulgularıyla uyum içerisinde bulunmuştur. Silaj Rengi: Yapılan istatistiki değerlendirmelerde, silaj rengi üzerine ekim zamanı ve mısır çeşidi faktörleri ile bu ikisinin interaksiyonunun önemli etki yapmadığı belirlenmiştir. Geç ekimler, normal ekimlere göre önemli olmayan derecede yüksek puana, çeşitler arasında da Dracma en yüksek puana sahip olmuşlardır. Temelde silaj rengi, başlangıç yeminin rengine büyük ölçüde bağlıdır (4,14). Silaj rengi de, siloda oluşan fermentasyon hakkında bilgi vermektedir. Bulgularımız; ekim zamanı ve çeşitlerin silaj rengi üzerinde önemli etkilerinin bulunmadığını bildiren bazı araştırıcıların (6,7) bulgularıyla uyumlu olup, oluşan minik farklılıkların da, araştırma koşullarının farklı olmasından kaynaklanabileceği kanaatına varılabilmektedir. DLG Puanı: Uygulanan analiz sonucunda çeşit faktörünün önemli, ekim zamanı faktörüyle interaksiyonun önemsiz etkiye sahip olduğu saptanmıştır. Bu özellik bakımından P-3163 çeşidi üstünlük sağlamış, ancak bunun Dracma çeşidinden farklılığı önemsiz boyutta kalmıştır. Alman Tarım Örgütü (DLG) nün duyu organlarıyla saptanabilen silaj nitelik sınıflaması; (20-18:Çok İyi, 17-14:İyi, 13-10:Orta, 9-5:Düşük, 4-50

0:Bozulmuş) silajın koku, strüktür ve renk puanları toplamından elde edilir. Denememizde en düşük DLG puanının bile 18 in üzerinde olması, tüm silajların kalitesinin son derece yüksek olduğunun bir göstergesidir. Fiziksel yöntemlerle yapılan nitelik belirlemeleri, pratik yaşamda ve özellikle tarla çalışmalarında, bazı yönlerden daha yoğun yararlar sağlamaktadır. Fakat en kesin sonuç; silo asitleri oranı, bu asitlerin birbirlerine oranı, amonyak oranı gibi analizlerden sonra saptanabilmektedir. Bulgularımız; bazı araştırıcıların (6,7,8) ifade ettiği sınırlar içinde kaldığından sonuçlarda paralellik gözlenmiştir. 2. Kimyasal Özellikler Silaj Kaybı: Çizelge 2 den de izlenebileceği gibi, iki yıllık ortalamalarda, ekim zamanı ve çeşit faktörü ile bunların interaksiyonlarının önemli etkilere sahip olduğu izlenmektedir. En düşük silaj kaybı (%0,757) normal zamanda ekilen Dracma çeşidinde, en yüksek kayıp (%1,651) da geç ekilen P-3163 çeşidinde belirlenmiştir. Ekimleri geç yapılan parsellerdeki silaj kaybının, normal zamanda ekimi yapılanlara göre daha yüksek olduğu gözlenmektedir. Çeşitler arasında en az kayıp Dracma da belirlenmiştir. Pek çok araştırıcı silaj yapımında kayıp kaynaklarını 4 temel unsura bağlamış ve bunları; solunum-mekanik-fermantasyon ve yıkanma kayıpları olarak sıralamışlardır (2,8). Denememizde uygulanan silolama yöntemi gereği mekanik ve silo suyu ile yıkanma kayıpları sıfıra indirgendiğinden, meydana gelen kayıpların solunum ve fermantasyondan kaynaklanacağı doğaldır. Değerlerimiz, bazı araştırıcıların (5,6) sonuçlarıyla uyum içerisinde olup, kimi araştırıcıların (12) bildirdiğinden daha düşük olduğu dikkati çekmiştir. Silaj Kuru Madde Oranı: İki yıl ortalamasına göre, çeşit faktörünün önemli, ekim zamanı faktörüyle interaksiyonun önemsiz olduğu saptanmıştır. P-3163 ve Dracma çeşitlerinde en yüksek değerler kaydedilmiştir. Silodaki kimyasal olayların tam olarak gerçekleşmesinde büyük önem taşıyan kuru madde oranı üzerinde bitkinin olgunlaşma döneminin etkisi büyüktür. Erken hasat edildiğinde, suca zengin, karbonhidratça fakir olduğu ve kuru madde oranının düştüğü, hasadın hamur olum devresine doğru kaydırılmasıyla kuru madde oranının yükseldiği ve yemin silolanma yeteneğinin arttığı bildirilmektedir (4,10). Kaliteli bir silaj elde etmek üzere, her ekim zamanında ve belirtilen olgunluk dönemindeki bitkilerin biçilmesi ve tüm bitkisel materyale parçalama ve soldurma işlemlerinin uygulanması sonucunda, kuru madde oranı yükseltilmiş, dolayısıyla karbonhidrat içerikleri de arttırılmıştır. Bu işlemlerden sonra silolanan mısırların kuru madde oranlarındaki 51

değişiklikler üzerinde fermantasyon boyunca oluşan kimyasal olaylardan kaynaklanan kayıpların da etkili oldukları kanaatine varılmıştır. Çeşitler Çizelge 2: Farklı Ekim Zamanlarının Bazı Mısır Çeşitlerinin Kimi Kimyasal Silaj Özelliklerine Etkisi Silaj Kaybı (%) 1997 1998 2 Yıl Ort nor. geç Ort nor. geç Ort nor. geç Ort Dracma 0,674 1,346 1,010 0,841 1,459 1,150 0,757 1,403 1,080 SG-304 0,802 1,463 1,133 0,967 1,578 1,273 0,885 1,521 1,203 P-3163 1,317 1,699 1,508 1,457 1,603 1,530 1,387 1,651 1,519 Ort. 0,931 1,503 1,221 1,088 1,547 1,320 1,010 1,525 1,270 LSD Y:ÖD EZ:0,097 Ç:0,053 EZxÇ:0,075 YxEZxÇ:ÖD EZ:0,126 Ç:0,073 EZxÇ:0,103 Silaj Kuru Madde Oranı Dracma 26,52 26,38 26,45 28,25 27,53 27,89 27,39 26,96 27,17 SG-304 26,12 27,22 26,67 26,26 27,80 27,03 26,19 27,51 26,85 P-3163 27,32 28,11 27,71 27,83 28,33 28,08 27,58 28,22 27,90 Ort. 26,65 27,24 26,94 27,45 27,89 27,67 27,05 27,56 27,31 LSD Y:0,69 EZ:0,34 Ç:0,59 EZxÇ:0,83 YxEZxÇ:ÖD EZ:ÖD Ç:0,75 EZxÇ:ÖD Silaj ph sı Dracma 4,02 3,95 3,98 4,14 4,01 4,08 4,08 3,98 4,03 SG-304 4,26 4,00 4,13 4,25 4,09 4,17 4,26 4,05 4,15 P-3163 4,02 4,05 4,04 4,05 4,10 4,08 4,04 4,08 4,06 Ort. 4,10 4,00 4,05 4,15 4,07 4,11 4,12 4,03 4,08 LSD Y:0,05 EZ:0,06 Ç:0,03 EZxÇ:0,05 YxEZxÇ:ÖD EZ:ÖD Ç:0,04 EZxÇ:0,05 Flieg Puanı Dracma 98 100 99 96 100 98 97 100 98 SG-304 87 99 93 87 97 93 87 98 93 P-3163 99 99 99 99 98 98 99 98 99 Ort. 94 99 97 94 98 96 94 99 96 LSD Y:ÖD EZ:3 Ç:2 EZxÇ:2 YxEZxÇ:ÖD EZ:ÖD Ç:2 EZxÇ:3 arasında oluşan bu farklılığın nedeni, genetik kapasiteleri gereği üretebildikleri kuru madde miktarlarının farklı olmasına bağlanabilir. Ayrıca denemelerin yürütüldüğü yıllara ait farklı iklim parametrelerinin, yıllar arasında farklılıklar ortaya çıkardığı da, ulaşılan bir diğer sonucu oluşturmaktadır. Bulgularımız, pek çok araştırıcının (3,6,7) ifade ettiği sınırları kapsadığından bu değerlerle uyumlu bulunmuştur. Silaj ph sı: İki yıllık ortalamalar dikkate alındığında, ekim zamanı faktörü önemsiz, çeşit faktörü ve bu ikisinin interaksiyonunun önemli etkilere sahip olduğu anlaşılmıştır. En yüksek asitlik 3,98 ile geç ekilen Dracma çeşidinde elde edilmiştir. Çeşitler arasında Dracma da en düşük ph saptanmıştır. Silo yemlerinin fermentasyonu sonucu oluşan asitler nedeniyle yeterince ekşiyip-ekşimediğini gösteren en önemli ölçütlerden biri olan ph değerleri; ekim zamanı ilerledikçe önemli olmayan hafif bir düşme 52

eğilimine girmiştir. Silo içindeki ph nın temel kaynağı silaj sürecinde oluşan süt asitidir. asidi mükemmel bir koruyucu etkiye sahip olduğundan, işlem sonucunda yem de uzun süre saklanabilir bir özellik kazanmış olur (4,14). Bulgularımız; bir çok araştırıcının (9,11,12) belirttiği sınırlar içinde kalmış ve uyumlu olarak değerlendirilmiştir. Flieg Puanı: Uygulanan analizlere göre, iki yıllık ortalamalarda; ekim zamanı faktörü önemsiz, çeşit faktörü ve bu ikisinin interaksiyonu bulunmuştur. En yüksek Flieg puanı (100) geç ekilen Dracma çeşidinde, en düşük puan da (87) normal zamanda ekilen SG-304 çeşidinde hesaplanmıştır. Çeşitler arasında da P-3163 te öne çıkmıştır. Silo yemlerinin kalitesinin belirlenmesinde kullanılan en önemli ölçütlerden olan, silajın kuru maddesi ve ph sı arasındaki bir regresyon eşitliğinden yola çıkılarak hesaplanan Flieg Puanı, ekim zamanı ilerlemesiyle önemli olmayan yükseliş sergilemiştir. Zira, Flieg Puanı= 220+(2x%KuruMadde-15)-40xpH eşitliğinde kuru madde ve ph verileri yerlerine konulup puan hesaplaması yapıldığında, elde edilen puanın, nitelik sınıfı (100-81:Çok İyi, 80-61:İyi, 60-41:Memnuniyet Verici, 40-21:Orta, 20-0:Kötü) sıralamasına göre silaj değer almaktadır (4,10). 87-100 puan arasında değişen minimum ve maksimum değerlerin bile Comberg(4) de tanımlanan Çok İyi sınıfına dahil olması, tüm ekim zamanlarından ve çeşitlerinden elde edilen silaj kalitesinin çok iyi olduğu anlamını taşımaktadır. Bulgularımız; bazı araştırıcıların (6,7) bulgularıyla paralellik göstermektedir. Sonuç Ege Bölgesi sahil kuşağında, ikinci ürün olarak, kaliteli mısır silajı elde edebilmek için ekimler tahıl hasadından sonra yapılabileceği gibi, 15 Temmuz a kadar da geciktirilebilir. Ekimlerin gecikmesi, silaj kalitesi üzerine her hangi bir olumsuz etki yapmamaktadır. Tohumluk fiyatlarına göre, Dracma veya P-3163 mısır çeşitlerinden biri tercih edilerek doyurucu ve kaliteli bir silo yemi elde edilebilir. Özet Bornova-İzmir koşullarında, 1997 ve 1998 yıllarının ikinci ürün yetiştirme sezonunda yürütülen bu çalışmada; değişik mısır çeşitlerinin (Dracma, SG-304 ve P-3163) farklı ekim zamanlarındaki (30 Haziran ve 15 Temmuz) silolanma yetenekleri ve silaj kalitesine ilişkin karakterlere etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Sonuçlara göre; en düşük silaj kaybı 30 Haziran ekimlerinde Dracma çeşidinden elde edilmiştir. DLG ve Flieg puanları açısından ekim zamanları önemli bulunmamış, Dracma ve P-3163 çeşitleri en kaliteli silajları oluşturmuşlardır. Anahtar Sözcükler: Mısır çeşitleri, ekim zamanları, silaj 53

Kaynaklar 1. Açıkgöz, N., Akbaş, M.E., Moghaddam, A. ve Özcan, K., 1994, PC ler İçin Veritabanı Esaslı Türkçe İstatistik Paketi:TARİST, 1.Tarla Bitkileri Kongresi, 24-28.04.1994, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ofset Basımevi, Bornova, İzmir, s:264-267 2. Akyıldız, A.R., 1986, Yemler Bilgisi ve Teknolojisi (2.Tıpkı Basım), Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:974, Ders Kitabı:286, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara, 411s. 3. Alçiçek, A. ve Özdoğan, M., 1997, Çiftçi Koşullarında Yapılan Mısır ve Arpa Silo Yemlerinde Silaj Kalitesinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma, Hayvansal Üretim Ege Zootekni Derneği, Ocak-1997, Sayı:37, İzmir, s:94-102. 4. Comberg, G., 1974, Gärfutter: Betriebswirtschaft, Erzeugung, Verfütterung, Verlag Eugen Ulmer Stuttgart, Gerokstraße 19, Printed in Germany, ISBN:3-8001-4321-6, 260s. 5. Danley, M.M., Vetter, R.L. and Wedin, W.F., 1973, Modified Laboratory Silo Unit for Studying the Fermentation of Corn (Zea mays L.) Grain, Agronomy Journal, Vol:65, July-August, p:621-624. 6. Geren, H. ve Avcıoğlu, R., 2000, Ana ve İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Silajlık Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinde Ekim Zamanlarının Hasıl Verimleri İle Silaja İlişkin Tarımsal Özelliklere Etkisi Üzerinde Araştırmalar, EÜ Fen Bil.Enst.Tarla Bitk. Anabilim D. (Basılmamış Dr.Tezi), İzmir, 251s. 7. İptaş, S., 1993, Tokat Şartlarında Birinci Ürün Silajlık Mısır (Zea mays), Sorgum (Sorghum vulgare), Sudanotu (Sorghum sudanense) ve Sorgum-Sudanotu Melezinin Değişik Olgunluk Devrelerinde Yapılan Hasatların Verim ve Silajlık Özellikler İle Kaliteye Etkileri Üzerinde Araştırmalar, EÜ Fen Bil.Enst. Tarla Bitk Anabilim D.(Basılmamış Dr.Tezi), İzmir, 133s. 8. Kılıç, A., 1986, Silo Yemi (Öğretim, Öğrenim ve Uygulama Önerileri), Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, Bilgehan Basımevi, Bornova-İzmir, 327s. 9. Koç, F., Özdüven, M.L. ve Yurtman, İ.Y., 1999, Yaş Bira Posası-Mısır Karışımı Silajlarda Kalite Özellikleri ve Aerobik Dayanıklılık Üzerinde Çalışmalar, Uluslararası Hayvancılık 99 Kongresi, 21-24.Eylül.1999, İzmir, s:149-156. 10. McDonald, P., Henderson, A.R. and Heron, S.J.E., 1991, The Biochemistry of Silage, 2 nd Edition, Chalcombe Publications, Printed in Great Britain by Cambrian Printers Ltd, Aberystwyth, ISBN:0-948617-22-5, 327p. 11. Özdüven, M.L., Koç, F. ve Yurtman, İ.Y., 1999, Mikrobiyal İnokulantların Mısır Silajlarında Kalite ve Aerobik Dayanıklılık Üzerindeki Etkileri, Uluslararası Hayvancılık 99 Kongresi, 21-24.Eylül.1999, İzmir, s:157-163. 12. Tansı, V., 1987, Mısır Silajı, Çiftçi Dergisi, Adana Ziraat Odası, Yıl:1, Sayı:4, Adana, s:13-15. 13. Türemiş, A., Kızılşimşek, M., Kızıl, S. ve Sağlamtimur, T., 1997, Çukurova Koşullarında Yetiştirilen Bazı Yembitkileri ve Karışımlarına Değişik Katkı Maddeleri İlave Edilerek Hazırlanan Silajların Farklı Açım Zamanlarındaki Kalitelerinin Konigsberg Anahtarı İle Değerlendirilmesi, Türkiye Birinci Silaj Kongresi, 16-19.Eylül.1997, Hasad Yayıncılık Ltd.Şti., İstanbul, s:209-215. 14. Woolfort, M.K., 1984, The Silage Ferment, Grassland Research Institute, Hurley, England, 350p. 54