Avcı akar Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) un laboratuvar koşullarında bazı biyolojik özellikleri 1



Benzer belgeler
Avcı akar Typhlodromips (Amblyseius) enab El- Badry (Acari: Phytoseiidae) ın farklı sıcaklıklarda biyolojilerinin belirlenmesi*

FARKLI SICAKLIKLARIN AVCI BÖCEK SCYMNUS SUBVILLOSUS (GOEZE) (COLEOPTERA: COCCINELLIDAE) UN ERGİN ÖNCESİ DÖNEMLERİNİN ÖLÜM ORANLARINA ETKİLERİ *

Bademli (Ödemiş, İzmir) beldesi meyve fidanlıklarında zararlı Tetranychus urticae Koch (Acarina: Tetranychidae) nin populasyon yoğunluğu*

T A G E M. (Acarina) 1. TANIMI VE YAŞAYIŞI

Turunçgil Kırmızıörümceği Panonychus citri (McGregor) ve Avcı Akar Euseius scutalis

Bazı Tarımsal Savaş İlaçlarının Avcı Böcek Stethorus punctillum Weise (Coleoptera: Coccinellidae) Üzerine Etkileri

Van Gölü havzası ceviz bahçelerindeki önemli zararlı akarlar (Acari) ve bunlar üzerinde beslenen avcıların populasyon gelişmesi 1

Anthocoris nemoralis (F.) (Heteroptera: Anthocoridae) in üreme özelliklerine farklı avların etkisinin belirlenmesi

Phytoseiidae (Acari: Mesostigmata)

Turunçgil Üretim Alanlarında Kullanılan Bazı Tarımsal Savaş İlaçlarının Daldırma Yöntemi ile Turunçgil Kırmızıörümceği Panonychus citri

KSÜ. Fen ve Mühendislik Dergisi, 7(2) KSU. Journal of Science and Engineering 7(2)-2004

Doğa koşullarında Portakal güvesi [Cryptoblabes gnidiella Mill., 1867 (Lepidoptera: Pyralidae)] nin biyolojisi üzerinde araştırmalar 1

Çanakkale ve Balıkesir illeri yumuşak çekirdekli meyve ağaçları ve yabancı otlar üzerinde bulunan predatör akar türleri 1

TOKAT İLİNDE ELMA (Malus communis L.) BAHÇELERİNDE GÖRÜLEN BİTKİ ZARARLISI VE PREDATÖR AKAR TÜRLERİ

Görev Yeri Unvanı Sınıf. Biyoloji Manisa Merkez Bilim ve Sanat Merkezi

Summary. Ziraat Yüksek Mühendisi, Vangölü Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi, Van 3

BÖıDesi koıollarına oydon bazı üzüm teıiflerinde,

ISSN: Yıl /Year: 2017 Cilt(Sayı)/Vol.(Issue): 1(Özel) Sayfa/Page: Araştırma Makalesi Research Article

Ç.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü Yıl:2008 Cilt:17-3

Telli Terbiye Sisteminin Lobesia botrana Den. & Schiff. (Lepidoptera: Tortricidae) nın Bazı Biyolojik Özelliklerine Etkisi *

Summary. The effect of different temperatures and relative humidities on development of Carpoglyphus lactis (L., 1758) (Acari: Carpoglyphidae)

Malatya ili kayısı bahçelerinde yeni bir zararlı Eurytoma schreineri Schreiner (Hymenoptera:Eurytomidae)

SERALARDA KIRMIZI ÖRÜMCEKLER [Tetranychus spp. (Acarina: Tetranychidae)] İLE MÜCADELEDE PREDATÖR AKARLARIN KULLANIMI

FARKLI SICAKLIKLARIN AVCI BÖCEK Cheilomenes propinqua (Mulstant) (COLEOPTERA:COCCINELLIDAE) NIN ERGİN ÖNCESİ DÖNEMLERİNİN ÖLÜM ORANLARINA ETKİLERİ*


ÖZGEÇMİŞ DİL ADI SINAV ADI PUAN SEVİYE YIL DÖNEM. İngilizce Diğer Belge 75 İYİ 1980 Güz. Fransızca Diğer Belge 60 ORTA 1983 Güz

KİŞİSEL BİLGİLER EĞİTİM BİLGİLERİ

DOĞAL DÜŞMANLAR YARARLI BÖCEKLER

Cicadatra adanai Kartal, 1980 (Hemiptera: Cicadidae) nin İzmir İli Kiraz Bahçelerinde Yayılışı, Konukçuları, Zararı ve Biyolojisi *

2012 YILI HAZİRAN-AĞUSTOS DÖNEM ATAMALARI İÇİN KURULUŞ VE UNVAN BAZINDA İLAN EDİLEN BOŞ MÜHENDİS KADROLARI

Ordu Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü, ORDU. * Geliş Tarihi: Kabul Tarihi:

Domates Yaprak Galeri Güvesi Tuta absoluta

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1247

İslahiye (Gaziantep) İlçesinde Bağ Yaprak Uyuzu Colomerus vitis (Pgst.) (Acarina: Eriophyidae) in Üzümlerin Verim ve Kalitesine Etkileri

Arboridia adanae (Dlabola, 1957) (Hemiptera: Cicadellidae) nin Öküzgözü Asma Çeşidindeki Zararının Belirlenmesi İnanç Özgen 1* Yusuf Karsavuran 2

Prof. Dr. Erdal Şekeroğlu nun anısına (30 Haziran Ekim 2003)

Üniversitesi, Ziraat Fakultesi, Bahçe Bitkileri Bolumu Balcalı, Adana. (Sorumlu Yazar)

Çizelge yılında patlıcan ve 1999 yılında domates serasına ait bilgiler.

Bazı Pestisitlerin Avcı Akar Phytoseiulus persimilis Athias-Henriot (Acari:Phytoseiidae)'e Laboratuar Koşullarında Yan Etkilerinin Belirlenmesi

ÖNEMLİ ZARARLILARI. Spodoptera spp. (Yaprak kurtları) yumurta

Nilgün MADANLAR H. Sezin SAVAŞ Doğan S. ALDAĞ. Bitki Koruma Bölümü, Đzmir/TURKEY Đzmir/TURKEY

Ankara, Bursa ve Yalova illerinde domates yetiştirilen alanlarda zararlı ve faydalı akar (Acari) biyolojik çeşitliliği ve popülasyon dalgalanması 1

Ankara, Bursa ve Yalova illerinde domates yetiştirilen alanlarda zararlı ve faydalı akar (Acari) biyolojik çeşitliliği ve popülasyon dalgalanması 1

Bazı aspir genotiplerinin pas hastalığına karşı reaksiyonları hakkında ön çalışma 1

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 25 (4): (2011) ISSN:

Elma Bahçelerinde Faydalı ve Zararlı Akar Türlerinin Çeşit Tercihi* Cultivar preference of plant parasitic and predatory mites in apple orchards

KEMER BARAJ GÖLÜ'NDEKİ Cypr nus carpio L., 1758'NUN BAZI BİYOLOJİK ÖZELLİKLERİ

Süt Tipi Oğlakların Doğum, 30. Gün ve 60. Gün Canlı Ağırlıkları Üzerine Sistematik Çevre Etmenlerinin Etkileri

zeytinist

Köpek üzümü bitkilerinin (Solanaceae) zararlı veya avcı akarlar için barınak bitki olma potansiyelleri 1

7. Hafta: Yumuşak ve sert çekirdekli (elma, armut, ayva) meyve bahçelerinde zararlı önemli Nematod ve Akar türleri.

Nesrin AKTEPE TANGU. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı 2012

Türkiye için yeni bir nar zararlısı; Nar yassı akarı, Tenuipalpus punicae Pirtchard and Baker (Acari: Tenuipalpidae)

Summary. Yusuf KARSAVURAN ** Enver DURMUŞOĞLU **

Halil BOLU İnanç ÖZGEN. Yayın Geliş Tarihi: Yayın Kabul Tarihi:

AVCI BÖCEK Anthocoris nemoralis (F.) (HETEROPTERA: ANTHOCORIDAE) İN LABORATUVAR VE DOĞA KOŞULLARINDA GELİŞİMİ ÜZERİNDE ARAŞTIRMALAR

Erbey, M., Bazı Dysmachus (Diptera: Asilidae) türlerinin spermateka yapıları.

EGE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJE KESİN RAPORU EGE UNIVERSITY SCIENTIFIC RESEARCH PROJECT REPORT

(Biosı opho go ps enes (LJ )'no korsı Melhldolhlon'un elkisinin orusllrllmosl

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Arboridia adanae (Dlabola) (Hemiptera: Cicadellidae) nin populasyon değişimine ve zarar oranına farklı üzüm çeşitlerinin etkisi 1

GIDA, TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI MERKEZE BAĞLI TAŞRA TEŞKİLATI BİRİMLERİNİN İDARİ BAĞLILIKLARININ DÜZENLENMESİ HAKKINDA YÖNERGE

AMERİKAN BEYAZ KELEBEĞİ (Hyphantria cunea (Dry.)) ÜZERİNE BİYOLOJİK VE MORFOLOJİK ARAŞTIRMALAR * Erol AKKUZU 1 Torul MOL 2

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (3): (2012) 9-13 ISSN:

İÇİNDEKİLER Sayfa No:

BAZI LİMON ÇEŞİTLERİNİN YILLARI ARASINDA ANTALYA EKOLOJİK KOŞULLARINDA GÖSTERDİKLERİ VERİM VE POMOLOJİK ÖZELLİKLER

TÜRKİYE DE PESTİSİT KONUSUNDA YAPILAN ARAŞTIRMA FAALİYETLERİNİN SON DURUMU

Summary. Orijinal araştırma (Original article) Begül GÜLDALI 2 * Sultan ÇOBANOĞLU 3

Araştırma Enstitusu Mudurlugu, Tekirdag (Sorumlu Yazar)

DOI: Türk. entomol. bült., 2014, 4 (4): ISSN X

Sait ERTÜRK 1* Mustafa ALKAN 1 Tuğba FIRAT AKDENİZ 1

AVCI AKAR TYPHLODROMIPS ENAB EL-BADRY (ACARINA: PHYTOSEIIDAE) IN LABORATUVAR KOŞULLARINDA FARKLI BESİNLER ÜZERİNDE BİYOLOJİLERİ* 1

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakultesi Bahçe Bitkileri Bolumu Selçuklu/KONYA (Sorumlu Yazar)

Salihli Yöresinde Sulama Açısından Kuraklık Analizi

Selda TELLİ 2, Abdurrahman YİĞİT 3

Turunçgil üretiminde kullanılan altı farklı pestisitin avcı akar Iphiseius degenerans (Berlese) (Acari: Phytoseiidae) a etkileri 1

GIDA, TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI MERKEZE BAĞLI TAŞRA TEŞKİLATI BİRİMLERİNİN İDARİ BAĞLILIKLARININ DÜZENLENMESİ HAKKINDA YÖNERGE Amaç MADDE 1- (1)

AVCI AKAR Cheletomimus bakeri (ACARI: CHEYLETIDAE) NİN BAZI BİYOLOJİK ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

2015 YILI HAZİRAN-AĞUSTOS DÖNEM ATAMALARI İÇİN KURULUŞ VE UNVAN BAZINDA İLAN EDİLEN BOŞ MÜHENDİS KADROLARI

Ulusal Tarımsal Mekanizasyon Kongrelerinin Değerlendirilmesi

Muzun Farklı Kurutma Şartlarındaki Kuruma Karakteristiklerinin Belirlenmesi

T.C. GAZİOSMANPAŞA ÜNİVERSİTESİ

Flue Cured Tütün Çeşidinde Farklı Potasyum Formlarının Kaliteye Etkisi

Araştırma Makalesi (Research Article)

ÖZGEÇMİŞ. Adı-Soyadı : Miray DURLU KÜLBAŞ. Doğum Yeri : Beyoğlu-İstanbul. Doğum Tarihi : Medeni Hali : Evli. Yabancı Dili : İngilizce

Ege Bölgesi Bağ İşletmelerinde İşgücü Varlığı ve Kullanım Durumu

Araştırma Makalesi/Article

makalenin özettir Bu makalenin özettir Bu makalenin özettir Bu makalenin özettir Bu makalenin özettir

Nabi Alper Kumral 1, Hilal Susurluk 2. e-posta:

Araştırma Makalesi (Research Article)

T"RK~YE B~L~MSEL YE TEKNOLOJ~K ARASTIRMA KURUMU

Bursa İli Zeytin Ağaçlarında Bulunan Akar Türleri *

TÜRKİYE BUĞDAY ÜRETİMİNDE TARIM BÖLGELERİNE AİT ARZ ESNEKLİKLERİNİN TESPİTİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

FEN ve MÜHENDİSLİK BİLİMLERİ DERGİSİ

Elazığ İli Karakoçan İlçesinden Elde Edilen Sütlerde Yağ ve Protein Oranlarının AB ve Türk Standartlarına Uygunluklarının Belirlenmesi

Türk. entomol. derg., 2006, 30 (1): ISSN

Farklı Besinlerin Yeşilkurt, Helicoverpa armigera (Hübn.) (Lepidoptera:Noctuidae) nın Cinsiyet Oranı, Yumurta Verimi ve Ömrü Üzerine Etkileri

KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1239 KAHRAMANMARAŞ'TA SEBZE TARIMININ MEVCUT DURUMU, PROJEKSİYONLAR VE ÖNERİLER

T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Transkript:

Turk. entomol. derg. 2008, 32 (3): 185-193 ISSN 1010-6960 Orijinal araştırma (Original article) Avcı akar Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) un laboratuvar koşullarında bazı biyolojik özellikleri 1 M. Ali GÖVEN 2* Bilgin GÜVEN 2 Sultan ÇOBANOĞLU 3 Summary Some biological characteristics of the predaceous mite Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) under laboratory conditions In this study some biological characteristics of predatory mite Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) ) from Aegean region vineyards and their prey consumption capacity on phytophagous mite Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) were observed in the laboratory at 25 ± 1 ºC, 50 ± 10 % RH and 16 light/day conditions. Egg, larval, protonymphal and deutonymphal stages lasted around 2.73, 0.69, 2.55 and 2.23 days, respectively. Development time from egg to adult of T. perbibus was 7.82 days. Female preovipositional, ovipositional and postovipositional periods were of 3.05, 35.35 and 11.62 days, respectively. During the ovipositional period, each female produced 51.35 eggs and mean number of 1.45 eggs per day. Observations to determine preferences of predator on different developing stages of T. urticae revealed that T. perbibus prefered 1 Bu çalışma 27 29 Ağustos 2007 tarihinde Isparta da düzenlenen Türkiye II. Bitki Koruma Kongresi nde poster olarak sunulmuş ve özet olarak basılmıştır 2 Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü, 35040, Bornova, İzmir 3 Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bitki Koruma Bölümü, 06110, Dışkapı, Ankara * Sorumlu yazar (Corresponding author) e-mail: mehmetaligoven@hotmail.com Alınış (Received): 30.07.2008 Kabul ediliş (Accepted): 23.09.2008 185

eggs, larval instars and adults respectively. T. perbibus fed on 18.84, 28.44 and 19.8 eggs/day during protonymphal, deutonymphal and adult stages respectively. Key words: Biology, laboratory, Tetranychus urticae, Typhlodromus perbibus Anahtar sözcükler: Biyoloji, laboratuvar, Tetranychus urticae, Typhlodromus perbibus Giriş Türkiye de 513.826 hektar alanda 4.000.063 ton yaş üzüm üretimi yapılmaktadır (Anonymous, 2006). Ege Bölgesi nde 144.886 hektar alanda 1.658.716 ton üzüm üretimi yapılmakta ve toplam üretimin % 43 ü bu bölgeden karşılanmaktadır. Ege Bölgesi üretim alanlarının % 72 sini Sultani Çekirdeksiz üzüm çeşidi oluşturmaktadır (İlter & Altındişli, 2007). Bu üretim Ege Bölgesi' nde özellikle Manisa, İzmir ve Denizli illerinden sağlanmaktadır (Anonymous, 2003). Ege Bölgesi bağ alanlarındaki önemli zararlılardan biri de fitofag akarlar Tetranychus urticae Koch (Acarina: Tetranychidae), Colomerus vitis (Pagenstecher) ve Calepitrimerus vitis Nalepa (Acari: Eriophyidae) dır (Erkan et al., 1998; Göven et al., 2002). Bu zararlılarla mücadelede de en çok kullanılan yöntem kimyasal mücadeledir. Modern bağcılık yapılan birçok ülkede fitofag akarlarla mücadele biyolojik mücadele şeklinde ve avcı akarlardan yararlanılarak yürütülmektedir (Baillod et al., 1979; Kreiter & Brian, 1986). Ege Bölgesi bağ alanlarında yürütülen çalışmalarda, phytoseiidlerin yaygın olarak bulundukları ve tüm mevsim boyunca görüldükleri; phytoseiidlerden Türkiye faunası için yeni kayıt olarak belirlenen Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) türünün en yaygın ve yoğun bulunduğu saptanmıştır (Göven et al., 1999, 2002). Yapılan literatür incelemelerinde, T. perbibus un Macaristan ve Yunanistan bağ alanlarında da bulunduğu belirlenmiş, ancak biyolojisi ve etkinliğine yönelik verilere rastlanmamıştır (Polgar et al., 1993; Papaioannou-Souliotis et al., 1999). Bu çalışmanın amacı, Ege Bölgesi bağ alanlarında önemli sorunlardan biri olan fitofag akarların biyolojik mücadelesine yönelik olarak en yaygın phytoseiid türü olan T. perbibus un bazı biyolojik özelliklerinin ve T. urticae üzerindeki etkinliğinin araştırılmasıdır. Materyal ve Yöntem Çalışmanın ana materyalini Saruhanlı (Manisa) ilçesi bağ alanlarından toplanan T. perbibus bireyleri ve bu predatörlere av olarak verilen T. urticae bireyleri oluşturmuştur. Çalışmalar, Bornova Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü nde, 25±1 ºC sıcaklık, % 50±10 orantılı nem ve 16 saat/gün aydınlatılan koşullara sahip iklim odaları ve inkübatörde, 1999-2002 yılları arasında yürütülmüştür. 186

T. perbibus bireylerinin biyolojik özellikleri ile ilgili sayımlar günde iki kez yapılmıştır. Laboratuvarda T. perbibus bireylerinin üretimi, Şekeroğlu (1982) ndan yararlanılarak aşağıdaki şekilde yapılmıştır. Boyutları 3 x 11 x 20 cm olan şeffaf plastik kapların içine 1 cm kalınlığında sünger yerleştirilmiş ve süngerin üzerine 7x19 cm boyutlarındaki siyah plexiglass levha konmuştur. Plexiglass levhaların etrafı Tragant ticari isimli bir yapıştırıcı ile çevrilerek akarların kaçması önlenmiş, orta kısma ise 3 mm lik iki delik açılarak buraya pamuk fitil takılarak, bu fitilin nemli olması sağlanmıştır. Levhaların orta kısmına phytoseiidlerin yumurta bırakmalarını sağlamak için pamuk iplikçikler ve üzerine cam lamel konmuştur. Sünger devamlı nemli tutulmuştur. Phytoseidlere her gün akar fırçalama aletinde fasulye yapraklarından elde edilen T. urticae nin değişik dönem bireyleri av olarak verilmiştir. İki noktalı kırmızıörümceklerin yetiştirilmesi, phytoseiid bireylerinin yetiştirildiği koşullardaki iklim odalarında fasulye (Phaseolus vulgaris L.) bitkileri üzerinde yapılmıştır. T. perbibus un gelişme sürelerinin belirlenmesi çalışmalarında, phytoseiid bireylerinin yetiştirilmesinde kullanılan plexiglass levhanın yaklaşık 4 cm² lik bölmelere ayrılmasıyla elde edilen hücreler kullanılmıştır. Bu hücrelerde avcının yumurta döneminden ergin oluncaya kadar geçen süre, ergin dişilerin preovipozisyon, ovipozisyon ve postovipozisyon süreleri ile dişi başına bırakılan yumurta sayıları araştırılmıştır. Bu süre boyunca avcıya av olarak T. urticae nin farklı dönemleri karışık olarak verilmiştir. Denemelerde ergin öncesi dönemler 17 tekerrürlü, dişilerin preovipozisyon süresi 19 tekerrürlü, ovipozisyon süresi 17 tekerrürlü, postovipozisyon süresi 8 tekerrrürlü ve dişi başına bırakılan yumurta sayısı 17 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. T. perbibus un T. urticae yumurtalarını tüketim gücünü belirleme çalışmalarında, avcının gelişme sürelerinin belirlenmesi çalışmalarında kullanılan ünitelerden yararlanılmıştır. Bu çalışmada, her bir bireye larva döneminden itibaren ergin oluncaya kadar günlük olarak tüketebileceğinden fazla T. urticae yumurtası verilmiştir. Ergin öncesi dönemler için yapılan denemeler 18 bireyle, ergin döneminde ise sekiz bireyle (toplam 104 gün) yürütülmüştür. T. perbibus un T. urticae nin değişik dönemlerinin tercihini belirlemek amacıyla, Çobanoğlu & Düzgüneş (1987) den yararlanılarak aşağıdaki metot kullanılmıştır. Phytoseiid bireylerinin yetiştirilmesinde kullanılan levhalarda 7 cm² lik alanlar oluşturulmuş ve her bir hücreye döllemli ve 24 saat aç bırakılmış birer dişi konulmuş ve bu bireylere av olarak 10 ar adet yumurta, larva ve ergin T. urticae bireyleri günlük olarak verilmiştir. Deneme 12 tekerrürlü yapılmıştır. Denemeden elde edilen verilere varyans analizi (Anova) uygulanmıştır. 187

Araştırma Sonuçları ve Tartışma Ege Bölgesi bağ alanlarında en yaygın phytoseiid türü olan T. perbibus un bazı biyolojik özellikleri ve T. urticae üzerindeki etkinliğini belirlemek amacıyla yürütülen çalışmalar sonucunda; Predatörün, ergin öncesi dönemlerinin gelişme sürelerini belirlemek için yapılan gözlemlerde, yumurta döneminin 2.73 gün, larva döneminin 0.69 gün, protonimf döneminin 2.55 gün ve deutonimf döneminin 2.23 gün olduğu; yaklaşık 7.82 günde ergin olabildiği; preovipozisyon döneminin 3.05 gün, ovipozisyon döneminin 35.35 gün sürdüğü; bu sürede dişi başına toplam ortalama 51.35 adet ve dişi başına günlük ortalama 1.45 adet yumurta bırakabildikleri belirlenmiştir (Çizelge 1). Çizelge 1. Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) un farklı biyolojik dönemlerinin ortalama süreleri (gün) ve yumurta verimi Dönemler Tekerrür Ortalama süre (gün) (min. max.) Yumurta 17 2.73 ± 0.24 (2.5 3) Larva 17 0.69 ± 0.47 ( 0.5 1) Protonimf 17 2.55 ± 0.39 (2 3) Deutonimf 17 2.23 ± 0.38 (2 3) Ergin öncesi toplam 17 7.82 ± 2.14 (7 10) Preovipozisyon 19 3.05 ± 0.14 (2 4) Ovipozisyon 17 35.35±1.55 (25 49) Postvipozisyon 8 11.62 ± 2.10 (4-22) Ergin ömrü 8 50.75 ± 2.82 (39-63) Toplam yumurta (adet/ ) 17 51.35 ± 2.30 (40 60) Yumurta (adet/ /gün) 1.45 (0 3) Yapılan literatür incelemelerinde, Typhlodromus pelargonius El-Badry (Acari: Phytoseiidae) ile 24-27 ºC ve % 70 80 orantılı nem koşullarında yürütülen bir çalışmada, larva döneminin 0.9, protonimf döneminin 2.6 ve deutonimf döneminin 2.4 gün olduğu belirlenmiştir (El-Banhawy & El-Bagoury,1991). Laboratuvarda Neoseiulus umbraticus Chant (Acari: Phytoseiidae) ile 25 ºC ve % 65±10 orantılı nem koşullarında yürütülen bir çalışmada, predatörün gelişimini 8.0 günde tamamladığı, predatörün toplam ömrünün 67.0 gün olduğu, 188

dişi başına toplam 44.0 adet ve günlük ortalama 1.3 adet yumurta bıraktığı belirlenmiştir (Kazak et al., 2002). Literatür incelemelerinde, phytoseiid lerde genel olarak dişi başına günde bırakılan yumurta miktarının 1.5 2 arasında olduğunda maksimum düzeyde olduğu, dişi başına bırakılan ortalama toplam yumurta miktarının ise deneme koşullarına göre değişmekle beraber 30 50 arasında olduğu belirtilmektedir (Murtry et al., 1970). Mısır da, 25 ºC sıcaklık, % 70-85 orantılı nem koşullarında yürütülen bir çalışmada, Typhlodromus athiasae P. & S (Acari: Phytoseiidae) nin dişi başına toplam 46.3 adet yumurta bırakabildiği; ovipozisyon süresinin 48.6 gün sürebildiği belirtilmektedir (Nawar et al.,2000). Ayrıca, Camporese & Duso (1995) laboratuvarda 27 ºC sıcaklıkta Typhlodromus talbii Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) ile yürüttükleri çalışmalarda, bu türün preovipozisyon süresinin 2.57 gün, ovipozisyon süresini 26.64 gün sürdüğünü ve dişi başına bırakılan günlük yumurta sayısının 1.22 adet olduğunu; Şekeroğlu (1982), laboratuvarda 25 ºC sıcaklık ve % 75 orantılı nem de T. athiasae ile yürüttüğü çalışmalarda, bu türün preovipozisyon süresinin 2.8 gün, ovipozisyon süresini 19 gün, postovipozisyon süresi 12.8 gün, dişi başına bırakılan günlük yumurta sayısını 1.9 adet ve dişi başına bırakılan toplam yumurta sayısını 35.8 adet olarak belirlemişlerdir. Laboratuvarda 26.4 ºC sıcaklıkta, Neoseiulus fallacis (Garman) (Acari: Phytoseiidae) ile yürütülen çalışmalarda, bu türün preovipozisyon süresi boyunca en çok dişi başına 55 adet yumurta bırakabildiği belirlenmiştir (Ball, 1980). Avcının T. urticae nin farklı dönemlerinin tercihi ile ilgili çalışmalar sonucunda, avcının öncelikle avın yumurta dönemini tercih ettiği, daha sonra sırasıyla larva ve ergin dönemlerini tercih ettiği belirlenmiştir (Çizelge 2). Elde edilen verilere varyans analizi (Anova) uygulanmış ve yapılan analiz sonucunda % 95 güvenle gruplar arasındaki fark önemli bulunmuştur. Böylece T. perbibus un öncellikli olarak sırasıyla yumurta, larva ve erginleri tercih ettiği belirlenmiştir. Yapılan literatür incelemelerinde, Amblyseius pottentillae (Garman) (Acari: Phytoseiidae) nin Tetranychus viennensis Zacher (Acarina: Tetranychidae) in farklı dönemlerini tercihi ile ilgili yürütülen bir çalışmada avcının avın larva dönemini tercih ettiği (Çobanoğlu & Düzgüneş, 1987); Galendromus occidentalis (Nesbitt) (Acari: Phytoseiidae) in Tetranychus pasificus (McGregor) (Acarina: Tetranychidae) in farklı dönemlerini tercihi ile ilgili yürütülen diğer bir çalışmada avcının avın yumurta ve larva dönemlerini ergine göre daha fazla ve eşit olarak tercih ettiği belirtilmektedir (Croft, 1972). 189

Çizelge 2. Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) un döllemli dişilerinin Tetranychus urticae Koch (Acarina: Tetranychidae) nin farklı dönemlerini tercihi Tekerrür Tüketilen ortalama T. urticae birey sayısı / 3 gün Yumurta Larva Ergin 1 5.66 4.66 1.33 2 6.00 4.33 1.66 3 4.66 4.66 1.33 4 5.33 4.33 1.33 5 10.00 5.66 1.66 6 8.00 4.33 3.33 7 3.33 4.33 1.33 8 7.00 4.00 0.66 9 3.33 5.33 1.33 10 10.00 7.66 2.00 11 8.66 5.00 2.00 12 7.66 4.00 1.00 Ortalama 6.64 a 4.86 b 1.55 c * Sütunların ortalamalarının sonundaki farklı harfler, ortalamaların istatistiksel olarak önemli derecede farklı olduğunu gösterir (Anova, P<0.05) T. perbibus un ergin öncesi dönemlerinin T. urticae yumurtalarını tüketim gücünü belirlemek amacıyla yürütülen çalışmalar sonucunda, protonimf döneminde toplam 48.05 (günlük 18.84) adet, deutonimf döneminde toplam 63.44 (günlük 28.44) adet; ergin döneminde günlük ortalama 19.8 adet yumurta tükettiği belirlenmiştir (Çizelge 3). Çizelge 3. Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) un ergin öncesi dönemlerinin tükettikleri toplam Tetranychus urticae Koch (Acarina: Tetranychidae) yumurtası (adet) (n=18) Dönemler Tüketilen ortalama T. urticae yumurtası (adet/dönem) Protonimf 48.05 ± 3.39 (23 73) Deutonimf 63.44 ± 14.51 (39 86) Toplam 111.5 ± 24.5 (78 159) 190

Sonuç olarak, T. perbibus un Ege Bölgesi bağ alanlarında iki noktalı kırmızıörümceklerin mücadelesinde dikkate alınması gereken önemli bir doğal düşman olduğu kanısına varılmıştır. Özet Bu çalışmada, Ege Bölgesi bağ alanlarında en yaygın phytoseiid türü olan Typhlodromus perbibus Wainstein & Arutunjan (Acari: Phytoseiidae) un bazı biyolojik özellikleri ve Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae) üzerindeki etkinliği 25±1 ºC sıcaklık, % 50±10 orantılı nem ve 16 saat/gün aydınlık koşullarında araştırılmıştır. Predatörün yumurta döneminin 2.73 gün, larva döneminin 0.69 gün, protonimf döneminin 2.55 gün ve deutonimf döneminin 2.23 gün sürdüğü, yaklaşık 7.82 günde ergin olabildiği belirlenmiştir. T. perbibus dişilerinin, preovipozisyon döneminin ortalama 3.05 gün, ovipozisyon döneminin ortalama 35.35 gün olduğu ve bu sürede dişi başına toplam ortalama 51.35 adet ve dişi başına günlük ortalama 1.45 adet yumurta bırakabildikleri, postovipozisyon döneminin ortalama 11.62 gün sürdüğü belirlenmiştir. T. perbibus un T. urticae nin farklı dönemlerini tercihi ile ilgili yürütülen çalışmalar sonucunda, avcının öncellikli olarak sırasıyla yumurta, larva ve erginleri tercih ettiği belirlenmiştir. T. perbibus un ergin öncesi ve ergin dönemlerinin T. urticae yumurtalarını tüketim gücünü belirlemek amacıyla yürütülen çalışmalar sonucunda: Predatörün günlük ortalama olarak protonimf döneminde 18.84 adet, deutonimf döneminde 28.44 adet; ergin döneminde 19.80 adet yumurta tükettiği belirlenmiştir. Yararlanılan Kaynaklar Anonymous, 2003. Tarımsal Yapı ve Üretim. T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları, 591 s., Ankara. Anonymous, 2006. Tarımsal Yapı ve Üretim. T.C. Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları, 591 s., Ankara. Baillod, M., A. Bolay, R. Roehrich, K. Russ & J. Touzeau, 1979. La Lutte Integree en viticulture. La Défense des Végétaux, 33: 91-101. Ball, J. C., 1980. Development, fecundity, and prey consumption of four species of predacious mite (Phytoseiidae) at two constant temparatures. Environmental Entomology, 9: 298-3003. (Web adresi: http://scholar.lib.vt.edu/ theses/available/ etd-02282001-121659/unrestricted/1and2.pdf) (Erişim tarihi: 07.07.2008) Camporese, P. & C. Duso, 1995. Life history and life table parameters of the predatory mite Typhlodromus talbii. Entomologia Experimentalis et Applicata, 77: 149-157. 191

Croft, B. A., 1972. Prey stage distribution, a factor affecting the numerical response of Typhlodromus occidentalis to Tetranychus mcdanieli and Tetranychus pacificus. Great Basin Naturalist, 32 (2): 61 75. Çobanoğlu, S. & Z. Düzgüneş, 1987. Avcı akar Amblyseius potentillae (Garman) (Acarina: Phytoseiidae) nin taksonomik ve bazı biyolojik özellikleri üzerinde araştırmalar. Bitki Koruma Bülteni, 27 (1-2): 35-54. El-Banhawy, E. M. & M. E. El-Bagoury, 1991. Biological studies of the predacious mite Typhlodromus pelargonius predator of the two spotted spider mite Tetranychus urticae on cucumber plants (Acari: Phytoseiidae; Tetranychidae). Entomophaga, 36 (4): 587-591. Erkan, M., F. Ö. Altındişli & M. A. Göven, 1998. Ege Bölgesi bağlarında entegre mücadele çalışmaları. 4. Bağcılık Sempozyumu (20-23 Ekim 1998, Yalova) Bildirileri, Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü, Yalova, 233-238. Göven, M. A., S. Çobanoğlu, B. Güven & M. Topuz, 1999. Ege Bölgesi bağ alanlarındaki akar faunası üzerinde araştırmalar. Türkiye 4. Biyolojik Mücadele Kongresi (26-29 Ocak 1999, Adana) Bildirileri, Entomoloji Derneği Yayın No: 9, 491-500. Göven, M. A., B. Güven & S. Çobanoğlu, 2002. İzmir (Menemen) ve Manisa (Saruhanlı) illerindeki entegre ve geleneksel mücadele programı uygulanan bağların phytoseiid (Acarina: Phytoseiidae) popülasyonları yönünden değerlendirilmesi. Türkiye 5. Biyolojik Mücadele Kongresi (4-7 Eylül 2002, Erzurum) Bildirileri, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Erzurum, 319-326. İlter, E. & A. Altındişli, 2007. Çekirdeksiz Kuru Üzüm, 3-48. In: Türk Sultanları, Çekirdeksiz Kuru Üzüm, Kuru İncir, Kuru Kayısı (Ed.: O. Özkaban). Ege Kuru Meyve ve Mamulleri İhracatçıları Birliği, İzmir, 139 s. Kazak, C., S. Yildiz & E. Sekeroglu, 2002. Biological characteristics and life tables of Neoseiulus umbraticus Chant (Acari, Phytoseiidae) at three constant temperatures. Journal of Pest Science, 75 (5): 118-121. Kreiter, S. & F. Brian, 1986. Possibilites offertes paar la lutte biologique contre les acariens phytophages en viticulture en France. La Difesa Integrata Della Vite in Europa. 10-11, Octobre 1986, Roma, 111-117. Murtry, J. A., C. B. Huffaker & M. van de Vrie, 1970. Ecology of tetranychid mites and their natural enemies: a rewiev 1. Tetranychid enemies: their biological characters and the impact of spray practices. Hilgardia, 40: 331 390. 192

Nawar, M. S., M. A. Zaher, M. A. M. El-Enany & A. A. Ibrahim, 2000. Effect of some biotic and abiotic factors on the biology of Typhlodromus athiasae (Acari: Phytoseiidae). Acta Phytopathologica et Entomologica Hungarica, 34 (4): 355-361. Papaioannou-Souliotis, P., D. Markoyiannaki-Prinziou, I. Rumbos & I. Adamopoulos, 1999. Phytoseiid mites associated with vine in various provinces of Greece : A contribution to faunistics and biogeography, with reference to eco-ethological aspects of Phytoseius finitimus (Ribaga) (Acari : Phytoseiidae). Acarologia, 40 (2): 113-125. Polgar, L., R. Koleva & J. Gyoerffyne Molnar, 1993. Typhlodromus pyri or T. perbitus or perhaps T. perbibus? Noevenyvedelem, 29: 143-147. Şekeroğlu, E.,1982. Amblydromella sternlicht, Typhlodromus athiasae, Amblyseius commenticus, Amblyseius pottentillae (Acari: Phytoseiidae) nin Değişik Sıcaklık ve Nem Düzeylerinde Biyolojileri ve Yaşam Çizelgeleri ile Bazı Akar Öldürücü İlaçlara Karşı Tepkileri. Ç.Ü.Z.F. Bitki Koruma Bölümü, (Basılmamış) Doçentlik Tezi, Adana, 82 s. 193