Renkli Tiftik Keçilerinde Hemoglobin ve Transferrin Tipleri*



Benzer belgeler
Bornova Tipi Keçilerde Kan Proteinleri Polimorfizmi ile Bazı Süt Verim Özellikleri Arasındaki İlişkiler *

Norduz Keçilerinde Kan Proteinleri Polimorfizmi ile Kimi Süt Verim Özellikleri Arasındaki İlişkiler (1)

Ankara Keçisi Oğlaklarının Büyüme Özelliklerine Bazı Çevre Faktörleri ile Amilaz ve Transferrin Tiplerinin Etkisi

Renkli Tiftik Keçisi ve Ankara Keçisi x Renkli Tiftik Keçisi F 1 Oğlaklarında Yaşama Gücü ve Büyüme Performanslarının Araştırılması

Süt Tipi Oğlakların Doğum, 30. Gün ve 60. Gün Canlı Ağırlıkları Üzerine Sistematik Çevre Etmenlerinin Etkileri

I. Projenin Türkçe ve İngilizce Adı ve Özetleri İvesi Koyunlarında mikrosatellite lokuslarında polimorfizmin tespiti Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştı

Ankara keçilerinde süt verimi ve oğlaklarda büyümeye etkisi

ARAŞTIRMA. Anahtar Kelimeler: Saanen, Kıl keçisi, Melezleme, Büyüme, Yaşama Gücü

DOĞU ANADOLU KIRMIZISI SIĞIRLARINDA TRANSFERRİN VE HEMOGLOBİN POLÎMRFİZMÎ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Mandalarda Alyuvar Potasyum Polimorfizmi Üzerine Bir Araştırma

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Geliş Tarihi: Kabul Tarihi:

Keçilerde Kan Proteinleri Polimorfizmi


Karakaş ve Norduz Koyunlarının Temel Üreme Özellikleri Bakımından Karşılaştırılması

İlk Tohumlama Döneminde Hamdani Koyunlarının Döl Verimi ve Kuzularının Süt Emme Dönemindeki Yaşama Gücü İle Büyüme Performanslarının Araştırılması

Hakkari Üniversitesi, Çölemerik Meslek Yüksekokulu, Laborant Veteriner sağlık, HAKKARİ, Türkiye 1

Muş Bölgesinde Yetiştirilen Saanen Oğlaklarının Büyüme Performansı ve Yaşama Gücü

VAN BÖLGESİNDE HALK ELİNDE YETİŞTİRİLEN AKKARAMAN KOYUNLARDA ÇEŞİTLİ VERİM ÖZELLİKLERİ I. DÖL VE SÜT VERİMİ ÖZELLİKLERİ *

YERLİ VE MELEZ BAZI KOYUN IRKLARINDA BİYOKİMYASAL POLİMORFİZM* Biochemical Polymorphism of Several Local Breeds and Cross Breeds

Saanen ve Saanen Melezi Erkek Oğlakların Besi Performansları*


Uluslararası Hayvancılık 99 Kongresi, Eylül 1999, İzmir

Yrd.Doç.Dr. Ayşe Özge Demir

MENDEL DIŞI KALITIM. Doç. Dr. Bengi ÇINAR KUL. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Genetik Anabilim Dalı

Köylü Koşullarında Yetiştirilen Karakaş Koyunlarının Çeşitli Verim Özellikleri ve Vücut Ölçüleri

Ezgi KARA*, Murat ÇİMEN**, Servet KAYA*, Ümit GARİP*, Mehmet ŞAHİNSOY*

Batı Anadolu İçin Bir Süt Keçisi: Bornova Keçisi

ÇİFTLİK HAYVANLARINDA LİF ÜRETİMİ. 5. Hafta. Prof. Dr. Gürsel DELLAL

Tunceli İli Pertek İlçesinden Elde Edilen Akkaraman Koyunu ve Yerli Kıl Keçi Sütlerinde Temel Lezzet Parametreleri

Karacabey Merinosu Koyunlarda Gebelik Süresine Bazı Çevre Faktörlerinin Etkisi

Doç.Dr. HAYRİYE DEĞER ORAL TOPLU

10.Sınıf Biyoloji. Genetik. cevap anahtarı

Sönmez Koyunlarında Tip Sabitleştirilmesi 1 (1. Döl Verimi ve Gelişme Özellikleri)

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

KIVIRCIK VE SAKIZ x KIVIRCIK MELEZİ Fj KOYUNLARIN DÖLVERİMİ VE KUZULARININ YAŞAMA GÜCÜ. The fertility of Kıvırcık and Sakız x Kıvırcık crossbred

Kantitatif özellikler

İzmir İli Bal Arısı (Apis mellifera L.) Populasyonlarında Enzim Polimorfizmi*

Prof. Dr. Mehmet KOYUNCU

DR. ONUR YILMAZ. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Biyometri & Genetik A.B.D.

ADIM ADIM YGS LYS Adım EKOLOJİ 15 POPÜLASYON GENETİĞİ

KALITIMIN GENEL İLKELERI. Mendel Genetiği Eksik baskınlık Eş baskınlık Çok alellilik Kontrol Çaprazlaması

Ankara Üniv Vet Fak Derg, 52,

Yetiştirici Koşullarında Kıl, Saanen x Kıl ve Alpin x Kıl Melezi Oğlaklarda Büyüme-Gelişme ve Yaşama Gücü Özellikleri

(Some morphological traits of Kilis, Norduz and Honamlı indigenous goats breeds) Geliş Tarihi: Kabul Tarihi:

POLİMERAZ ZİNCİR REAKSİYONU (PZR-PCR) VE RESTRİKSİYON PARÇA UZUNLUĞU POLİMORFİZMİ (RFLP)

14 HhBbeeAa X HhBbEeAa genotipli bireylerin çaprazlanmasından oluşacak bireyler kaç farklı genotipte olabilir? A) 16 B) 54 C) 27 D) 11 E) 4

SÜT KOYUNCULUĞUNDA LAKTASYON EĞRİSİ MODELLERİNİN KARŞILAŞTIRMALI OLARAK İNCELENMESİ. Researchıng the Lactatıon Curve Modelles of Producıng Sheep Mılk

Tunceli ili Pertek ilçesinde Yetiştirilen Koyun ve Keçi Sütlerinin Kaliteli Peynir Yapım Standartlarına Uygunluğu

Akın Pala,

*Soy ağacı: Bireylerin atalarını şekil ya da sembollerle gösteren tabloya soy ağacı denir. Dişiler; yuvarlak erkekler ise kare şekli ile gösterilir.

TEMEL ZOOTEKNİ KISA ÖZET KOLAY AÖF

Siyahbaşlı Merinos (Alman Siyahbaşlı Et x Karacabey Merinosu G 1 ) Koyunların Döl Verimi, Kuzularda Büyüme ve Yaşama Gücü Özellikleri

SNP TEK NÜKLEOTİD POLİMORFİZMLERİ (SINGLE NUCLEOTIDE POLYMORPHISMS)

Sakız, Kıvırcık ve Alman Siyah Başlı Koyun Irkları Arasındaki Melezlemeler İle Kaliteli Kesim Kuzuları Elde Etme Olanaklarının Araştırılması *

KONU 5 Evrim Mekanizmaları I: Seçilim ve Mutasyon. Aslı Sade Memişoğlu

KARAKAŞ KOYUNLARININ ÇEŞİTLİ VERİM ÖZELLİKLERİ

Sakız Koyunu. Prof.Dr.. Orhan KARACA. Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN

Yarı Entansif Koşullarda Yetiştirilen Şam Keçileri ile Kilis x Kıl Keçisi Melez Genotipinin Süt ve Döl Verim Özellikleri*

İ. Ü İstanbul Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı Prof. Dr. Filiz Aydın

Türkgeldi Tipi İkiz Kuzuların Besi Gücü, Kesim ve Karkas Özellikleri

G i r i ş. Araştırma Makalesi

YERLİ KEÇİ SÜTLERİNİN STANDARTLARA UYGUNLUKLARININ KONTROLÜ

TÜRKİYE DE BULUNAN BAZI YERLİ SIĞIR IRKLARININ GENETİK YAPILARININ KARAKTERİZASYONU

YAZILI SINAV SORU ÖRNEKLERİ BİYOLOJİ

Dr. Nilay HAKAN Muğla Sıtkı Koçman Üniv. Tıp Fak. Neonatoloji Bilim Dalı Perinatal Medicine Nisan 2017, İZMİR

önemli yer tutmaktadır. Çünkü Türkiye'nin coğrafi şartları, arazi durumu ve tarımsal ORTA ANADOLU'DA KOYUN YETİŞTİRiCİLİGİ VE EKONOMİK ÖNEMİ

HALK ELİNDE YETİşTİRİLEN ANKARA KEÇİLERİNDE (Capra hircus) BAZI KAN PROTEİN POLİMORFİzMİ

FEN ve TEKNOLOJİ / KALITIM KALITIM İLE İLGİLİ KAVRAMLAR

GÖKHÖYÜK TARIM İŞLETMESİNDE YETİŞTİRİLEN SİYAH ALACA SIĞIRLARIN SÜT VE DÖL VERİM ÖZELLİKLERİ 1. SÜT VERİM ÖZELLİKLERİ

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18(34): (2004) 1-10

HALK ELİNDE KÜÇÜKBAŞ HAYVAN ISLAHI ÜLKESEL PROJESİ. Dr. Bekir ANKARALI Daire Başkanı

ARAŞTIRMA MAKALESİ. Kuzey-batı Akdeniz şartlarında yetiştirilen Saanen ırkı oğlakların büyüme özelliklerinin belirlenmesi

ANKARA KECİSİNİN TANIMLAYICI ÖZELLİKLERİ. Prof. Dr. Okan ERTUĞRUL Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Genetik Anabilim Dalı

Siyah Alaca Sığırlarda Kuruda Kalma Süresi, Servis Periyodu ve İlkine Buzağılama Yaşı ile Bazı Süt Verim Özellikleri Arasındaki İlişkiler

Karacadağ Zom Koyununun Süt Bileşimi

Ödemiş Belediye Mezbahası nda Kırmızı Et Üretiminin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma

ayxmaz/biyoloji Enzimler

ZOOTEKNİ BÖLÜMÜ. Araş. Gör. Ertuğrul KUL

Çine Çaparı. Prof.Dr.. Orhan KARACA. Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN

All Characterictics of Morkaraman Sheep

Koyunlarda Besi Özelliklerini Geliştirmek Amacıyla Türkiye de Yapılan Melezleme Çalışmalarının Kantitatif Olarak Değerlendirilmesi

ZOOTEKNİ (VETERİNER) ANABİLİM DALI DOKTORA PROGRAMI

Parkinson Hastalığı ile α-sinüklein Geni Polimorfizmlerinin İlişkisinin Araştırılması

GENETĐK Popülasyon Genetiği. Doç. Dr. Hilâl Özdağ. Pierce B., Genetics: A conceptual Approach,

YERLĐ GEN KAYNAĞI ÇĐNE ÇAPARI KOYUNLARIN

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 24 (4): (2010) ISSN:

KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ'NDE ÇEŞİTLİ VERİM ÖZELLİKLERİ YÖNÜNDEN KARŞILAŞTIRILMASI* MEHMET İSFENDİYAROĞLU** HIDIR DEMİR*** ŞEBNEM G.

2 Çeşit Populasyon mevcuttur. Gerçek/Doğal Populasyonlar: Örneğin yaşadığınız şehirde ikamet eden insanlar.

BÜYÜKBAŞ HAYVANCILIK ARAŞTIRMALARI ÇALIŞMA GRUBU. Önder SÖZEN Koordinatör

Bazı Ceviz (Juglans regia L.) Çeşitlerinin Çimlenme ve Çöğür (Anaçlık) Gelişme Performanslarının Belirlenmesi

Sönmez Koyunlarında Tip Sabitleştirilmesi 1 (2. Kimi Vücut Ölçüleri ve Süt Verim Özellikleri )

: B.Sc., Ankara University. Faculty of Agriculture, Department of Animal Science


MOLEKÜLER TANISI DÜZEN GENETİK HASTALIKLAR TANI MERKEZİ. SERPİL ERASLAN, PhD

Populasyon Genetiği. Populasyonlardaki alel ve gen frekanslarının değişmesine neden olan süreçleri araştıran evrimsel bilim dalı.

İzmir İli Güzelbahçe ve Menderes İlçesinden Elde Edilen Koyun Sütlerinde Biyokimyasal Parametrelerin Karşilaştirilmasi

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 21 (42): (2007) 89-95

ARAŞTIRMA. Anahtar Kelimeler: Kıl keçisi, Saanen, Melezleme, Besi Performansı, Karkas özellikleri.

ÇİFTLİK HAYVANLARINDA LİF ÜRETİMİ. 4. Hafta. Prof. Dr. Gürsel DELLAL

Transkript:

Renkli Tiftik Keçilerinde Hemoglobin ve Transferrin Tipleri* 1 YYÜ Özalp Meslek Yüksekokulu, Van Türkiye 2 YYÜ Veteriner Fakültesi Zootekni ABD Van, Türkiye Bahattin ÇAK 1 Mürsel KÜÇÜK 2 Makale geliş ve kabul tarihleri:05/ 04/2005-07/ 07/2005, Sorumlu araştırmacı,432 7122636,bahabey2004@hotmail.com ÖZET Bu çalışmada Renkli Tiftik Keçilerinde Hemoglobin tipleri ve Transferin tipleri Nişasta jel elektroforez kullanılarak belirlenmiştir. Renkli Tiftik Keçilerinin 10 adedinde HbAA, 18 adedinde HbAB ve 2 adedinde ise HbBB tipi tespit edilmiştir.transferrin tipi olarak da 27 adet homozigot TfAA, 3 adet de heterozigot TfAB tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler : Renkli Tiftik Keçisi, Hemoglobin, Transferin, Elektroforez SUMMARY Haemoglobin and Transferin Types in Coloured Mohair Goats Haemoglobin and Transferin types were investigated in coloured Mohair Goats.Seperation of transferin (Tf) and hemoglobin (Hb) types was carried out using horizontal starch-gel electrophoresis.respectively 10 HbAA, 18 HbAB and 2 HbBB types and 2 transferrin alleles (A,B) were isolated from Colouerd Mohair Goats.This Tf phenotypes consisting of 27 homozygote types (TfAA ) and 3 heterozygote types (Tf AB) were detected. Keywords : Coloured Mohair Goats,Haemoglobin,Transferin,Electrophoresis. GİRİŞ Hayvan yetiştiriciliğinde ekonomik değere sahip karakterlerin ıslahında ve verimin artırılmasında uygulanacak yöntemin başarısı, populasyonun genetik yapısının tanınmasına bağlıdır. Son yıllarda elektroforetik yöntemlerin uygulama alanına girmesiyle evcil hayvanlarda biyokimyasal polimorfizme yönelik çalışmalarda yoğunlaşmış ve böylece genetik yapının daha iyi tanınması olanağı elde edilmiştir (3). Polimorfizm populasyondaki genetik dengenin bir ürünü olup, söz konusu bir populasyonda herhangi bir özelliğin iki yada daha fazla formunun aynı anda ve sadece tekrarlanan mutasyonlarla açıklanamayan oranlarda bulunmasını ifade eder (1,3). Biyokimyasal polimorfizm ise, kalıtsal bir durum gösteren biyokimyasal farklılıkların bulunmasıdır ve bu karakterlerin çoğu kanda tespit edilebilmektedirler. Bunları alyuvar karakteristikleri, serum karakteristikleri ve qlobinler şeklinde sınıflandırmak mümkündür. Alyuvar karakteristikleri içerisinde Hemoglobin, x-protein, potasyum ve sodyum miktarı, karbonik anhidraz ve alyuvar antijenleri sayılabilir. Serum karakteristiklerinin bazıları ise şöyle sıralanabilir; Transferin, albümin, prealbümin, esteraz-a,alkalen fosfataz (2,15). Çiftlik hayvanlarında genetik araştırmalar için kan grupları ve serum karakterlerinin bir avantaj sağladığı ileri sürülmektedir. Biyokimyasal polimorfik kan karakterleri büyük heterojenlik göstermekle beraber çevre faktörlerinden en az düzeyde etkilenmektedir (3,4,19). Kandaki biyokimyasal polimorfik sistemler dünyanın *Yüzüncü Yıl Üniversitesi Araştırma Fonu tarafından 2001 VF-017 nolu proje olarak desteklenen bu araştırma Bahattin ÇAK ın Doktora tezinin bir kısmını oluşturmaktadır. birçok ülkesinde çeşitli keçi ırklarında çalışılmış fakat benzer çalışmalar ülkemiz keçi ırklarında yeterince yapılmamıştır. Türkiye de bu konuda yapılan sınırlı sayıdaki araştırmalar özel önemi nedeniyle Ankara keçisinde yoğunlaşmış ancak diğer keçi ırklarında bu çalışmalar ihmal edilmiştir ( 5 ). Bu araştırmada ülkemiz yerli keçi popülasyonlarından olan renkli tiftik keçilerinin hemoglobin (Hb) ve transferin (Tf) tiplerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. MATERYAL ve METOT Araştırma materyalini Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Araştırma ve Uygulama çiftliğinde yetiştirilen 30 baş renkli tiftik keçisi ve bunlardan elde edilen 20 baş oğlak oluşturmuştur. Kan örnekleri vena jugularisten doğrudan 10 ml lik antikoagulantlı tüplere alınmıştır. 3000 dev/dk 15 dakika santrifüj edilmiştir. Serum fizyolojik ile üç kez yıkanan hücreler daha sonra 1:2 oranında saf su ilavesiyle bir gece +4 C de bekletilerek hemoliz edilmiştir. Analizler yapılıncaya kadar -20 C de saklanmıştır. Elektroforetik ayrım, horizontal nişasta jel elektroforezinde yapılmıştır. 13g nişasta ( Sigma, S- 4501 ) ve 100 ml jel tamponu 500 ml lik erlenmayer içerisinde jelleşme başlayıncaya kadar ısıtılarak karıştırılmış ve 30 dk. kaynatılmıştır. Hazırlanan nişasta jeli, bir su trombu ile havası alındıktan sonra yatay bir düzlem üzerinde 14x15 cm boyutundaki jel kalıbına dökülmüş ve 30 dk oda sıcaklığında, 30 dk da +4 C de bekletilerek sertleşmesi sağlanmıştır. Hazırlanan jellerin, katodal kenarından yaklaşık 3-3,5 cm ileriye örnek gözeleri (slot) açılmış ve filtre kağıtları ( 0,6 x 0,5 cm whatman no:3 ) bu gözelere yerleştirilmiştir. 65

YYÜ Vet Fak Derg 2005, 16 (2):65-69 Hemoglobin analizlerinde sürekli tampon sistemi (Tris:30.25g, Borik Asit:2.3 g, Distile Su:500 ml, ph:9.1) kullanılmıştır. Bu tampon çözelti hem jel hem de elektrot tamponu olarak kullanılmıştır. Elektroforez işlemi ilk 15 dk. 120 volt da yapılmış, daha sonra filtre kağıtları alınarak voltaj 220 ye çıkarılmıştır.yaklaşık 3-3,5 saat süren işlem sonunda hemoglobin bantları jel üzerinden boyanmaksızın doğrudan okunmuştur. Fotoğraf çekmede kullanılacak jeller ise Amido Black 10B ile boyanmıştır. Transferin tiplerinin elektroforetik ayrımında kesikli tampon sistemi kullanılmıştır. Bu yönteme göre gereksinim duyulan jel (Tris:1.709, Sitrik Asit:0.849, Distile Su:1000 ml, ph:8.7) olarak hazırlanmıştır. Elektroforez işlemine 200 volt ile başlanmış ve yarım saat sonra voltaj 280 e çıkarılarak Borat çizgisi 9-10 cm ilerleyene kadar (yaklaşık 2,5 saat ) devam edilmiştir. Elektroforetik ayrım tamamlandıktan sonra, transferin tiplerinin belirlenmesi amacıyla jeller genel protein boyası Amido Black 10B ile boyanmıştır. Boya çözeltisi yıkama solüsyonu olarak kullanılan çözeltinin 100 ml sine 0,5 gr. boya eklenerek hazırlanmıştır. Jeller 5 dakika süreyle boyandıktan sonra yıkama solüsyonu ( 500 ml ) Metil Alkol:500 ml, Saf Su: 100 ml, Glasiyel Asetik Asit içine alınarak fazla boyanın giderilmesine çalışılmıştır. Belirginleşen bantlardan transferin fenotipleri / genotipleri okunmuştur. Gen frekansları, üzerinde durulan genle ilgili homozigot fenotip sayısının iki katı ile heterozigot fenotiplerin sayısının toplamının tüm allel genlerin sayısına bölünmesiyle bulunmuştur (10). BULGULAR Çak ve Küçük Araştırmamızda kullanılan 30 baş renkli tiftik keçisine ait hemoglobin tipleri ve transferin tiplerine ait sonuçlar tablo 1 ve tablo 2 de verilmiştir. Ayrıca şekil 1 de hemoglobin tipleri, şekil 2 de ise transferin tiplerinin elektroforezine ait bantlar gösterilmiştir. Tablo 1 de görüleceği üzere renkli tiftik keçilerinin 10 adedinde HbAA, 18 adedinde HbAB ve 2 adedinde ise HbBB tipi tespit edilmiştir. Transferin tipleri olarak da 27 adet homozigot TfAA ve 3 adet heterozigot TfAB tipleri belirlenmiştir. Tablo 1: Hemoglobin ve Transferin fenotiplerinin dağılımı Hemoglobin tipleri AA AB BB Sayıları 10 18 2 30 % Beklenen ( 12.02 ) (13.90) (4.01 ) - Transferin tipleri AA AB Sayıları 27 3-30 % Beklenen (27.075 ) (2.85) - - Tablo 2: Hemoglobin ve transferin gen frekansları Allel Adı Gen Frekansı Hemoglobin A 0.633 B 0.367 Transferin A 0.95 B 0.05 Şekil 1: Nişasta jelinde Doğu Anadolu bölgesinde yetiştirilen renkli keçilere ait hemoglobin genotipleri. Hemoglobin A B AB AB AB AB A AB A A B AB AB B B AB AB AB AB AB AB A AB AB AB A A AB A AB AB A B 66

Şekil 2 : Nişasta jelinde Doğu Anadolu bölgesinde yetiştirilen renkli keçilere ait transferin genotipleri Transferrin Okunuşu: A A A A A A A A A A A A A A A A A A A AB A A AB A A A A AB A A A A A A A A A A AB A B TARTIŞMA ve SONUÇ Doğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilen Renkli tiftik keçilerinde yürütülen bu çalışmada bazı biyokimyasal polimorfik kan karakterlerinin (Hb, Tf) genetiği incelenmiştir. Bu araştırmada yatay nişasta jel elektroforezi kullanılarak Renkli Tiftik keçilerinin hemoglobin ve transferrin sistemlerinin polimorfizmi araştırılmıştır. Ele alınan populasyonda transferrin sistemi polimorf, hemoglobin sistemi ise monomorf olarak tespit edilmiştir. Hemoglobin ve transferrin, Mendel yasalarına göre kalıtılan otozomal genler tarafından kontrol edilirler. Bunlar kodominanttır. Bu çalışmada renkli tiftik keçilerinde Hb A ve Hb B allel genleri bulunmuştur. Hb A en hızlı seyreden, Hb B ise en yavaş seyreden band olarak gözlenmiştir. Renkli tiftik keçilerine ait üç adet (HbAA, HbAB, HbBB) hemoglobin genotipi tespit edilmiştir. Genotiplerin daima fenotiplere eşdeğer olduğu kodominant sistemlerde allel gen frekansları, gen sayma tekniği ile hesaplanabilir. Bu araştırmada gen frekansları Hb A ; 0.633 ve Hb B ; 0.366 olarak hesaplanmıştır. Keçiye ait hemoglobin standardının bulunamayışı nedeni ile sistemin hangi allel bakımından monomorf olduğu saptanamamıştır. Ancak keçi Hb A allelli ile koyun Hb B allellinin aynı elektroforetik mobiliteye sahip olması temelinde sistemin Hb A allelli bakımından monomorf olduğu söylenebilir (9, 14, 17). Türkiye'de Ankara keçileriyle Yaman (18) ve Erkoç ve ark. (6), tarafından yapılan çalışmalarda HbA ve Hb B allelleri saptanmış, allel frekansları sırasıyla 0.86-0.84 ve 0.14-0.16 olarak bulunmuştur. Güney Afrika'da yavru atan ve atmayan Ankara keçilerinde de bu lokusta, frekansları 0.93-0.94 ve 0.07-0.06 olan Hb A ve Hb B allelleri bildirilmiştir (11). Araştırmada tespit edilen HbA ve HbB gen frekansları sonuçları literatürler ile karşılaştırıldığında değerlerin oldukça düşük olduğu görülmektedir. Araştırmada ele alınan örnek genişliğinin küçük olması temelinde, hemoglobin sistemleri bakımından düşük frekanslı bir allellin belirlenemediği ileri sürülebilir. Ne varki benzer, hatta daha küçük örnek genişlikleriyle yapılan çalışmalarda hemoglobin lokuslarında polimorfizim saptanabilmiştir. Örneğin, Osterhoff (11), Ankara keçilerinde 110 ve 147 örnekte, Watanabe (17), Japon Saannenlerinde 21 örnekte, Endonezya yerli keçilerinde olan Bogor ve Medan da 50 örnekte, Filipin yerli keçisi olan Musvan da 51 örnekte çalışmışlar ve hemoglobin sisteminin Hb A ve Hb B olmak üzere iki allelini saptamışlardır. Sunulan çalışmada transferrin sistemi bakımından kodominant iki allel gen ile kontrol edilen Tf A ve Tf B olmak üzere iki transferrin genotipi (TfAA, TfAB) saptanmıştır. Çalışılan populasyonda diğer transferrin genotipleri bulunmamıştır. Elde edilen allellerin gen frekansları ise sırayla 0.95 ve 0.05 olarak hesaplanmıştır. Transferrin sistemi bakımından ele alınan populasyon Hardy-Weinberg dengesindedir. Bu verilere göre Renkli Tiftik keçisi populasyonunda TfA tipinin hakim olduğu belirlenmiştir. 67

YYÜ Vet Fak Derg 2005, 16 (2):65-69 Güney ve Darcan (7), Çukurova Üniversitesinde ( Alman Fawn melezi X kıl ) melezleme çalışmasında, üç aylık dönemdeki yavru ağırlıkları, laktasyon süt verimleri ve laktasyon süresi ile kan polimorfizmini incelemişlerdir. Hemoglobin tipleri olarak, HbAA ve HbBB genotipleri tespit edilmiştir. Transferinde ise TfAA, TfAB ve TfBC genotipleri gözlenmiştir. HbAA ve TfAB, diğer tiplere göre daha yüksek ve farklı bulunmuştur. Bunların verim özellikleri üzerine etkileri önemsiz olduğunu bildirmişlerdir (P>0.05). Yapılan çalışmada 3. ay süt miktarları TfAA tiplilerde 560.8 g ve TfAB tiplilerde ise 763.3 g olarak bulunmuştur. 90. gün toplam süt miktarı ise, TfAA 36.39 ve TfAB tiplilerde ise 48.09 kg olarak bulunmuştur.bu sonuçlara göre TfAB genotipliler TfAA tiplilere göre daha fazla süt verimine sahiptirler. Bu durum seleksiyon için bir avantaj sağlayabilir. Bu araştırmada ele alınan populasyonda, Transferrin lokusu polimorf olarak saptanmıştır. Transferrin lokusunda Tf A, Tf B ve Tf C olmak üzere kodominant 3 allel ile kontrol edilen altı genotipten sadece iki tanesi (TfAA ve TfAB) gözlenmiş, (TfBC, TfCC, TfBB ve TfAC) genotipleri bulunamamıştır. Tf A ve Tf B allel gen frekansları sırayla 0.95 ve 0.05 olarak hesaplanmıştır. Transferrin sisteminde gözlenen ve beklenen genotip frekansları arasındaki farklılık, önemli olmadığından populasyon bu sistem bakımından Hardy- Weinberg dengesindedir. Yaman (18), Ankara keçilerinde Tf A Tf B ve Tf C olmak üzere üç allel tespit etmiş ve frekanslarını sırayla 0.568, 0.427 ve 0.004 olarak hesaplamıştır. Lalahan Zootekni Araştırma Enstitüsünde bulunan Ankara Keçilerinde Uğrar ve ark.(12) tarafından yapılan bir araştırmada ise Tf A ve Tf B olmak üzere 2 allel saptanmış ve frekansları da sırayla 0.689 ve 0.302 olarak bulunmuştur. Erkoç ve ark. (6), Orta Anadolu Bölgesinde halk elindeki Ankara Keçilerinde ve Lalahan Zootekni Araştırma Enstitüsü sürülerinde yaptıkları bir araştırmada transferrin sisteminde AA, AB, BB, AC, BC ve CC olmak üzere altı genotip saptamışlar Tf A allelinin predominant olduğunu bildirmişlerdir. Sunulan çalışma ile karşılaştırıldığında, iki allel gen saptanması, Uğrar ve ark.(12) ile paralellik gösterirken Yaman (18), çalışmasıyla farklıdır. Ancak allel gen frekansları, yapılan çalışmada oldukça yüksek bulunmuştur. Güney Afrika'da yavru atan ve atmayan Ankara keçilerinde Tf A, Tf B, Tf C ve Tf D olmak üzere dört allel bulunmuş ve frekansları da sırayla yavru atanlarda, 0.76, 0.23, 0.00 ve 0.01, yavru atmayanlarda ise 0.80, 0.19, 0.01 ve 0.00 olarak hesaplanmıştır. Yavru atan Ankara Keçilerinde Tf C yavru atmayanlarda ise Tf D alleli tespit edilememiştir (11). Wang ve ark.(16), Amerika Birleşik Devletleri'nde Ankara keçilerinde Tf A (0.682) ve Tf B (0.318) olmak üzere iki allel belirlemişlerdir. Sunulan çalışmalar ile karşılaştırıldığında genotip olarak benzerlikler bulunurken allel gen frekansları Çak ve Küçük bakımından farklılıklar mevcuttur. Yapılan çalışmada Tf A allel gen frekansı bariz olarak yüksek bulunmuştur. Sadykulov ve Kim (13), koç, koyun ve kuzularda farklı Hb ve Tf fenotipleriyle vücut ağırlığı, karkas özellikleri, yapağı ağırlığını incelemiş; kesim ağırlığı, et verimi bakımından Tf AC, Hb BB veya Tf CC, Hb AB fenotiplerine sahip olanların Tf CC, Hb BB ve Tf AC, Hb AB fenotiplilere göre daha avantajlı olduğunu belirtmiştir. Gerek Ankara keçilerinde gerekse diğer keçi ırklarında yapılan araştırma sonuçları Tf A allelinin keçilerde predominant olduğunu göstermektedir. Tf C ve Tf D allelerinin çok düşük frekanslarda bulunması, bunların selektif bir avantajlarının olmadığının bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Elmacı ve Asal (4), Ankara keçilerinde Tf polimorfizmi adlı araştırmalarında TfAA, TfAB, TfBB ve TfAC genotiplerinin ve gen frekanslarını ise sırayla 0.801 (Tf A ), 0.195 (Tf B ) ve 0.004 (Tf C ) olarak hesaplamışlardır. Kargın ve ark. (8), Aydın Menderes Üniversitesinde çine tipi koyunlarda Hb ve Tf tiplerini araştırmış ve Hb genotipleri olarak HbAA ve HbBB bulurken, Tf tipleri olarak TfAA, TfAM, TfAD, TfAE, TfBD, TfMM ve TfDD genotiplerini bulmuştur. Gen frekansları ise sırayla Hb için : 0,048 ve 0.952, Tf için: 0.273, 0.034, 0.193, 0.466 ve 0.034 olarak hesaplamışlardır. Kargın ve ark.(8), iki Hb genotipini tespit ederken, yapılan çalışmada üç Hb tipi ve iki Tf tipi bulunmuştur.allel gen frekansları ise Hb ile benzerken Tf tipleri farklı bulunmuştur. Elmacı ve ark. (5), Bursa yöresi kıl keçilerinde Tf polimorfizmi araştırmalarında Kıl keçisi populasyonunu Tf sistemi bakımından polimorf olarak bulmuş ve Tf lokusunda saptanan Tf A ve Tf B allellerinin frekanslarını sırayla 0.54 ve 0.46 olarak hesaplamışlardır. Yapılan çalışmada tepit edilen allel gen frekansları bu sonuçlardan oldukça yüksek bulunmuştur. Transferrin lokusunda saptanan allel genlerin orta frekanslarda bulunması, çalışılan populasyonun gerçek bir polimorfizmi yansıttığını gösterir. Türkiye yerli keçi ırklarında bugüne kadar yapılan araştırmalarda Transferin lokusunda yaygın olaraktf A ve Tf B allelinin bulunduğu, nadir olarakda Tf C allelinin rastlandığı görülmektedir. Dünyada çeşitli keçi ırklarında yapılan araştırmalar,tf sisteminin Tf A, Tf B, Tf C ve Tf D olmak üzere kodominant dört allel ile kontrol edildiğini ve bunlardan Tf A ve Tf B allelinin yaygın olduğunu, Tf C ve Tf D allellerinin ise nadir frekanslarda bulunduğunu göstermektedir.bu sonuçlara bakıldığında yaygın olan allelerin(tf A vetf B ) hangi keçi ırkında olursa olsun selektif avantajlarının olduğunu söylemek mümkündür. Çalışılan populasyonda TfAA genotipinin hakim olduğu gözlenirken, incelenen özellikler bakımından elde edilen sonuçlara göre TfAB genotipli renkli keçiler daha üstün bulunmuştur. 68

KAYNAKLAR 1. Ashton, G. C (1958): Polymorphism in the B- globulin of sheep. Nature. 1958 ; 182 : 829. 2. Bildik A, Yur F, Odabaşıoğlu F, Çep S, Çamaş H (1999) : Kuzuların Doğum Ağırlığı Ve Besi Performansı İle Transferin Tipleri Arasındaki İlişkinin Araştırılması. Tr. J. Vet. Anim. Sc: 1999 : 23 : 43 48. 3. Düzgüneş O, Eliçin A, Akman N (1987) : Hayvan Islahı. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları. No:1003. A.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Ünitesi. 4. Elmacı C, Asal S (1998) : Ankara Keçilerinde Transferin (Beta-Globulin) Polimorfizmi. Tr. J. Vet. Anim. Sci. 1998 ; 22 : 321 323. 5. Elmacı C, Koyuncu M, Tuncel E (2001) : Bursa Yöresi Kıl Keçilerinde Transferin Polimorfizmi. Tr. J. Vet. Anim. Sci. 25 (2001) 131 134. 6. Erkoç F.Ü, Müftüoğlu Ş, Uğur E, Özekin N.C (1987) : Ankara Keçisi Kanlarında K, Hb, Tf, Ve Kükürtlü Proteinler İle Tiftik Kalite Ve Verimi Arasında İlişkiler. Doğa Veteriner Ve Hayvancılık Dergisi (VDH) 11, 2 115-132. 7. Güney O, Darcan N (2000) : The effects of Hb and Tf phenotypes on the performances of German FawnX hair crossbred does under subtropic Çukurova environments. 7 th Internatıonal Conference on Goats, France, 15-21. 8. Kargın F, Bildik A, Seyrek K (2003) : Çine tipli koyunlarda Hb ve Tf tipleri. Türk J.Vet. Anim.Sci.27 (2003) 1451-1455. 9. Khanolkar V.R, Naık S.N, Baxı A.J, Bhatıa H.M ( 1963) : Studies on Haemoglobin Variants and Glucose- 6- Phosphate Dehydrogenase in Indian Sheep and Goats Experientia, 19: 472. 10. Nei, M (1983): Malecular Evolutionary Genatics. Colombia Univ. Pres. New York. 1987. 11. Osterhoff D.R, Osterhoff J, Coubrough R.I ( 1972) : Biochemical Polymorphism and the aborting Angora goat VII Internationaler Kongress Für Tierische Fortpflanzung, München. 12. Uğrar E, Erkoç F.Ü, Kalkandelen G (1986) : Identification Of Transferin Types İn The Blood Of The Angora Goat, Doğa Tr.J.Vet.Sci.,10(2):198-203. 13. Sadykulov T.S, Kim G.L (1985) : Possibilty of Using Some Blood Polymarphisms in the Breeding of Degeres Sheep, Anim Breed Abst, (1986) 54. 14. Tucker E.M, Clarke S.W, Osterhoff D.R, Groenewald J (1983) : An Investigation Of Five Genetic Loci Controlling Polymorphic Variants İn The Red Cells Of Goats. Anim Blood Grps. Biochem. Goset, 14: 269-277. 15. Tüzemen N, Dayıoğlu H (1990) : Koyunlarda Polimorfik Kan Karakterlerinin Önemi Ve Çeşitli Verim Özellikleri Arasındaki İlişkileri. Atatürk Üniv. Zir. Fak. Derg. 1990 ; 21 : 119 127. 16. Wang S, Foote W.C, Bunch T.D (1990) : Transferrin And Haemoglobin Polymorphism İn Domesticated Goats İn The U.S.A. Anim. Genet. 21: 91-94. 17. Watanabe S, Tsunoda K, Suzukı S (1979) : On the polymorphism of Hemoglobin on Some Native Goats in Asia. J. Agric. Sci. Tokyo Univ. of Agric. 23(3-4): 255-259. 18. Yaman, K (1980) : Ankara Keçilerinde Transferrin Tipleriyle Bazı Tiftik Özellikleri. Arasındaki Bağıntı. A.U. Veteriner Faklütesi Dergisi, 27(3-4): 373-379. 19. Yaprak M, Macit M, Emsen H (1997) : İvesi Ve Morkaraman Koyunlarında Transferrin (Tf) Tipleri İle Çeşitli Verim Özellikleri Arasındaki İlişkiler. Atatürk Üniv. Zir. Fak. Derg. 1997 ; 28 : 420 432. 69