AADMİ ASTRONTROLOJİ DRİSİ, 5; 4 (): 889 Skuamokolumnar bileşkede amasyon ve intestinal metaplazi: Helicobacter pylori infeksiyonunun rolü Inflamation and intestinal metaplasia in the squamocolumnar junction: The role of Helicobacter pylori infection Murat CİĞRİM, Ahmet TÜZÜN, Mustafa ÜLŞN, Yüksel ATŞ, Ömer ÜNHAN, Zülfikar POLAT, Murat ASLAN, Necmettin ARARN, emal DAĞALP ülhane Askeri Tıp Akademisi, astroenteroloji Bilim Dalı, Patoloji Ana Bilim Dalı, Ankara iriş ve amaç: Bat ülkelerinde Helicobacter pylori (Hp) prevalans n n azalmas ile birlikte, özofagus ve kardiya adenokarsinomalar n n insidans nda art ş olduğu bildirilmektedir. Türkiye de yetişkin popülasyonda Hp pozitifliği halen %75 in üzerindedir. lasik Barrett özofagusu bulunmayan hastalarda, gastroözofageal bileşkedeki adenokarsinomalar n, gastroskopiye giren hastalar n % 96 s nda saptanan, skuamokolumnar bileşkedeki intestinal metaplazi (İM) odaklar ndan köken ald klar görülmektedir. İM nin, kronik amasyonun bir sonucu olduğu var say lmaktad r. Skuamokolumnar bileşke (SB) deki İM de, bu bölgedeki amasyon gibi, Hp veya gastroözofageal reflü hastal ğ ile ilişkilidir. Bu çal şman n amac, SB deki amasyon ve İM nin, Hp pozitifliği yüksek olan bir popülasyonda araşt r lmas ; sözkonusu bakteri ile multipl endoskopik biyopsi örnekleri al narak olas korelasyonlar n belirlemektir. ereç ve yöntem: Bu çal şmada, özofagogastroduodenoskopi için başvuran 8 hastada ( erkek, 8 kad n) gastrik fundus, korpus, antrum, postbulber bölge, SB ve özofagustan endoskopik biyopsiler al nd. Biyopsi örnekleri tek bir patolog taraf ndan amasyon, aktivite, atrofi varl ğ, gastrik ve kardiyak İM aç s ndan değerlendirildi. Bulgular: Sonuçta çal şma grubunda 6 gastrit hastas n n 9 unda kronik Hp gastriti; 8 hastan n 8 inde (% 7.5) histolojik özofajit; 8 hastan n 7 sinde (%97) SB de amasyon, 5 inde (%) İM (4 ü komplet, i inkomplet) saptand. Fundus, korpus ve antrumdaki amasyon ve aktivite aras nda anlaml korelasyon saptand (p<.5). SB nin kolumnar taraf ndan al nan biyopsilerin 4 ü oksintik, si kardiyak, i skuamoz mukoza idi. intik ve kardiyak mukoza saptanan hastalar n karş laşt r lmas nda birinci gruptaki hastalar n yaş ortalamas, ikinci gruptaki hastalar n yaş ortalamas ndan anlaml olarak daha küçüktü (p<.). Sonuç: Bu çal şmada, Hp prevalans n n yüksek olduğu bir popülasyonda gastrik kardiyadaki amasyon ve İM nin sözkonusu bakterinin yol açt ğ kronik gastritle ilişkili olduğunu; fakat adenokarsinomayla beraberliği s k olmayan komplet tipte İM nin gözlendiğini ortaya koyduk. Anahtar sözcükler: Skuamokolumnar bileşke, intestinal metaplazi Background/aim: It is reported that the incidence of adenocarcinoma of the cardia and esophagus has increased in western countries simultaneously with a decrease in Helicobacter pylori (Hp) prevalence. In Turkey, Hp positivity is still above 75% in the adult population. In patients without classic Barrett s esophagus, adenocarcinomas of the gastroesophageal junction appear to arise from foci of intestinal metaplasia (IM) at the squamocolumnar junction (SCJ), which occur in 96% of patients undergoing gastroscopy. IM is assumed to be a consequence of chronic ammation. Like ammation at the SCJ, IM at the cardia has also been associated either with Hp gastritis or with gastroesophageal reflux disease. The aim of this study was detection of IM and ammation at SCJ in a population with high Hp positivity, by multiple biopsy specimens, and definition of probable correlations. Materials and methods: In this study, endoscopic biopsy specimens were taken from 8 patients ( male, 8 female) who presented for esophagogastroduodenoscopy (from gastric fundus, corpus, antrum, second portion of duodenum, SCJ, esophagus). Biopsy specimens were examined by one pathologist for ammation, activity, and presence of atrophy and gastriccardiac IM. Results: Chronic Hp gastritis was detected in 9 of 6 patients with gastritis; histologic esophagitis in 8 of 8 patients (7.5%); ammation at SCJ in 7 of 8 patients (97%); and IM at SCJ in 5 of 8 patients (%)(4 complete, incomplete). A significant correlation was detected between ammation and activity in fundus, corpus and antrum (p<.5). Biopsy specimens taken from the columnar side of the SCJ were oxyntic in 4, cardiac in, and squamous in. Comparison of the patients detected to have oxyntic and cardiac mucosa revealed that the mean age of the patients in the first group was significantly lower than that of the second group (p<.). Conclusion: We have shown, in a population with high Hp prevalence, a correlation between ammation at the gastric cardia and IM with chronic gastritis caused by the aforementioned bacterium; but put forward complete type IM, which is infrequently associated with adenocarcinoma, has been seen. ey words: Squamocolumnar junction, intestinal metaplasia R fi V AMAÇ astroözofageal bileşkeden kaynaklanan adenokarsinomaların insidansının, son yılda artış gösterdiği bildirilmektedir (). Bu bileşke kanserlerinin ya distal özofagusta veya proksimal midede (gastrik kardiya) bulunan intestinal metaplazi odaklarından köken aldığı bildirilmiştir (, ). astrik kardiya; özofagus alt ucunda,.5 cm uzunluğunda bir alan olarak tanımlanır. in Bu çalışma. Ulusal astroenteroloji Haftası nda poster olarak sunulmuştur (4, Antalya).
Skuamokolumnar bileşke ve intestinal metaplazi tik mukoza ve yassı epitel arasında yer alır ve gastrik antrumdaki epitele benzer özelliklere sahiptir (4). Fakat normal anatomik bir yapı olarak kabul edilmesi şüpheli olup, halen konjenital veya edinsel olduğu konusunda tartışmalar mevcuttur (5). rişkin bir hücrenin, bir diğerinin yerini aldığı metaplazi, kronik amasyonun bir sonucudur (6). Bu nedenle, gastroözofageal bileşkede gelişen intestinal metaplaziyi, normalde bileşke bölgesindeki epitelin kronik amasyonunun bir sekeli olarak varsaymak mantıklı bir yaklaşımdır. ronik amasyon veya karditis, gastroözofageal bileşke (B) mukozasında, yani normal yerleşimli skuamokolumnar bileşke (SB) nin altındaki sınırlı bölgede saptanabilir (7). ditisin klinik önemi bilinmemektedir. Bazı yayınlarda Helicobacter pylori infeksiyonunun neden olduğu pangastritin bir parçası olduğu; bazılarında ise, gastroözofageal reflü hastalığı (ÖRH) ile aralarında pozitif ilişki bulunduğu gösterilmiştir (8). Hatta, bağımsız lokalize karditisin ÖRH için objektif bir gösterge olduğu öne sürülmektedir (7). Bu çalışmada, rutin özofagogastroduodenoskopi sırasında B den ve farklı anatomik bölgelerden biyopsiler alarak, gastrik kardiyada amasyon ve intestinal metaplazi ile diğer lokalizasyonlardaki histopatolojik bulgular arasındaki olası korelasyonların varlığını araştırdık. RÇ V YÖNTM Çalışmaya kliniğimiz endoskopi ünitesine Nisan Temmuz tarihleri arasında ayaktan tanısal özofagogastroduodenoskopi için başvuran 8 randomize hasta alındı. Hastaların yaş ortalaması 7.45 ± 9.95 olup, hastaların u erkek; 8 i kadın idi. Rutin özofagogastroduodenoskopi işlemi Olympus IF Q4 endoskop ile gerçekleştirildi. Özofagogastroduodenoskopi endikasyonları; 7 hastada dispepsi, hastada Çölyak hastalığı şüphesi, 8 hastada anemi etiyolojisi araştırılması idi. Skuamokolumnar bileşke görüntüsel olarak tespit edildi. Diyafragmatik kıskaç ve skuamokolumnar bileşke kesici dişlerden itibaren ölçüldü. Diyafragmatik hiatus, distal özofagusun en dar yeri olarak; hiatal herni durumunda ise, hiatal herni kesesi ile mide birleşim yerinin en dar yeri olarak saptandı. Hiatus hernisi varlığı; endoskopla retrofleksiyon ile geniş bir hiatal açıklık ve diyafragmatik hiatus ile SB arasında cm yi aşan bir mesafe olduğunda kabul edildi. roziv özofajit varlığında, SavaryMiller sınıflaması kullanıldı. Tüm biyopsi örnekleri standart biyopsi forsepsi ile alındı. Prepilorik antrumdan ; antrumdan ; funduskorpustan ikişer; SB nin 5 mm altından ; SB den ; SB nin cm üzerinden adet biyopsi alındı. Özofagogastrik bileşkeden alınan biyopsiler endoskop anterograd pozisyonda iken alındı. Hastalara yapılacak işlem anlatılarak rızaları alındı. Son üç ay içerisinde antibiyotik, H reseptör blokerleri, proton pompa inhibitörleri alanlar, warfarin kullanmakta olanlar, ÖRH semptomları bulunan hastalar, gastroözofageal cerrahi operasyon geçirenler, gastroözofageal varisleri olanlar, ciddi kardiyopulmoner hastalığı bulunanlar çalışmaya dahil edilmedi. Özofagogastroduodenoskopi esnasında işlemi tolere edemeyen hastalar da çalışmaya dahil edilmedi. Alınan biyopsi örnekleri, % luk formalin solüsyonu ile fikse edildi. 46 mikronluk seri kesitler halinde incelendi. Örnekler hematoksilen eozin ve Helicobacter pylori için toluidin mavisi ile boyandı. Sonuçlar modifiye Sydney sistemine dayanılarak tek bir patolog denetiminde değerlendirildi. İstatistiksel analizler SPSS. programı ile yapıldı. Üzerinde durulan özellikler bakımından grupların ortalamaları arasındaki farklılıklar Student t testi ile değerlendirildi. Tüm grupta üzerinde durulan özellikler arasındaki ilişkilerin ortaya konması için korelasyon katsayıları Spearman yöntemi ile hesaplandı. p<.5 anlamlı olarak kabul edildi. BULULAR Hasta bilgileri ve hastalara ait parametrelerin karşılaştırılması Tablo ve Tablo de verilmiştir. ndoskopik Bulgular: Hastaların ünde Z hattı ; 5 inde olarak saptandı. hastada özofajit (Savary Miller sınıflamasına göre grade I), hastada duodenal ülser, 5 hastada pangastrit ile beraber bulbit, 5 hastada pangastrit, hastada gastrit, 5 hastada gastroduodenit, hastada pilor ve bulbus deformasyonu saptandı. astrik Mukoza Histopatolojisi: Hastaların sadece birinde gastrik biyopsi örnekleri normaldi. Bir hastada atrofik değişiklikler tespit A 89
CİĞRİM ve ark. Tablo. Hasta bilgileri Hasta No: 4 5 6 7 8 9 4 5 6 7 8 9 4 5 6 7 8 9 4 5 6 7 8 Cinsiyet Yafl 4 9 6 5 7 5 9 4 9 6 9 4 6 65 64 48 6 7 7 6 67 48 48 4 9 Tan P P, B D D P, B P, B P, B D Ö, P, DÜ P, B PB df P P P Ö,, DÜ D D ndoskopi Z Hatt Öz Öz A A F F SB eb Muk? Yas Duo,atr Aç klama F Mk F M F Mk F M F Mk F MF,,k F Mk : atrofi, : intik, : diyak, Yas: Yass, İM: İntestinal metaplazi, F: Fokal komplet, Fİ: Fokal inkomplet, F: Fundus, : orpus, A: Antrum, : diya, : astrit, P: Pangastrit, B: Bulbit, Ö: Özofajit, D: astroduodenit, DÜ: Duodenal Ülser, : Aktivite, : İnflamasyon, eb: astroözofageal bileşke, Muk: Mukoza, Öz: Özofagus, PB df: Pilor ve bulbus deformasyonu MA MA edildi. Diğer 6 hastanın biyopsilerinde antrumda veya oksintik mukozada değişken aktivitelerde amasyon saptandı. 5 vakada gastrik intestinal metaplazi saptandı (%). astriti bulunan 6 hastanın 9 u (tüm hastaların %76 sı) histolojik olarak Hp pozitif idi. Hp pozitif olan hastaların 4 ünde fundus, korpus, antrumun en az birinde intestinal metaplazi saptandı. Fundus, korpus ve antrumdaki amasyon ve aktivite arasında da anlamlı korelasyon saptandı (p<.5). Skuamokolumnar Bileşkeden Alınan Biyopsilerin Histopatolojisi: Skuamokolumnar bileşkenin kolumnar tarafından alınan biyopsilerin 4 ünde oksintik; sinde kardiyak; inde skuamoz mukoza saptandı. Bir hastada, biyopsi örnekleri çok yüzeyel olduğu için mukoza hakkında karar verilemedi. intik ve kardiyak mukoza saptanan hastaların karşılaştırılmasında birinci gruptaki hastaların yaş ortalaması (4. ± 6.77), ikinci gruptaki hastaların yaş ortalamasından (4.9 ± 6.9) anlamlı olarak daha küçüktü (p<.). Ayrıca fundus ve korpustaki amasyon ikinci gruptaki hastalarda birinci gruptaki hastalara göre anlamlı olarak daha fazla idi (p<.5). Özofagustan Alınan Biyopsilerin Histopatolojisi: Özofagustan alınan biyopsilerde 8 hastanın 8 inde (%7.5) histolojik özofajit saptandı. ndoskopik özofajit 8 hastanın sinde (%5) tespit edildi. Özofagustaki amasyonaktivite ve fundusta saptanan amasyon aktivite arasında anlamlı korelasyon saptandı (p<.5). A 9
Skuamokolumnar bileşke ve intestinal metaplazi Tablo. Hastalara ait parametrelerin karfl laflt r lmas Yafl ndz Öinf Öakt Ainf Aakt Finf Fakt inf akt SBinf Dinf ndz r:.9 r: p: r:.86 r:.86 r:. r:.8 r:.64 r:.8 r:.45 r:.6 r:. r:.9 Öinf r:.6 r:.86 r: p: r:. p<. r:.9 p:ö.d. r:.77 r:.9 p<.5 r:.66 p<.5 r:.46 r:.86 r:.5 r:.47 Öakt r:.6 r:.86 r:. p<. r: p: r:.9 p:ö.d. r:.77 r:.9 p<.5 r:.66 p<.5 r:.46 r:.86 r:.5 r:.47 Ainf r:.5 r:. r:.9 r:.9 r: p: r:.888 p<. r:.69 p<. r:.46 p<. r:.586 p<. r:.47 p<. r:.7 p Ö.D.: r:. Aakt r:.9 r:.8 r:.77 r:.77 r:.888 p<. r: p: r:.6 p<. r:.65 p<. r:.579 p<. r:.588 p<. r:.4 r:.4 Finf r:.88 r:.64 r:.9 p<.5 r:.9 p<.5 r:.69 p<. r:.6 p<. r: p: r:.856 p<. r:.978 p<. r:.88 p<. r:.9 r:.84 Fakt r:.74 r:.8 r:.66 p<.5 r:.66 p<.5 r:.46 p<. r:.65 p<. r:.856 p<. r: p: r:.86 p<. r:.977 p<. r:.95 r:.95 inf r:.6 r:.45 r:.46 r:.46 r:.586 p<. r:.579 p<. r:.978 p<. r:.86 p<. r: p: r:.84 p<. r:.9 r:.5 akt r:.9 r:.6 r:.86 r:.86 r:.47 p<. r:.588 p<. r:.88 p<. r:.977 p<. r:.84 p<. r: p: r:.94 r:.68 SBinf r:.46 r:. r:.5 r:.5 r:.7 r:.4 r:.9 r:.95 r:.9 r:.94 r: p: r:.8 p<.5 anlaml olarak kabul edilmiştir. Ö.D.: Önemli Değil (p>.5). Ö: Özofagus, A: Antrum, F: Fundus, : orpus, SB: Skuamokolumnar bileşke, D: Duodenum, İNF: İnflamasyon, AT: Aktivite Skuamokolumnar Bileşkede İnflamasyon: 8 hastanın 7 sinde (%97) SB de amasyon bulguları saptandı. Bu parametre ile çalışılan diğerleri ile arasında anlamlı bir korelasyon saptanmadı. Skuamokolumnar Bileşkede İntestinal Metaplazi: Skuamokolumnar bileşkede İM, 8 vakanın 5 inde saptandı (%). İnkomplet İM, vakaların inde (%.5), komplet İM ise 4 ünde (%.5) saptandı. 5 vakanın ünde kronik Hp gastriti, inde atrofik gastrit, inde ise kronik gastrit saptandı. Hiçbir hastada displazi bulgusu saptanmadı. Bu bölgede İM nin saptandığı 5 hasta da erkek idi. 5 hastanın biri 9 yaşında, diğerleri 6 yaşın üzerinde idi. Bir hastada fundus ve korpusta atrofi bulguları, diğer bir hastada fundus ve korpusta da fokal komplet İM saptandı. TARTIfiMA Özofagusta inkomplet intestinal metaplazi ile beraber bulunan cm lik uzunluktaki kolumnar epitel, özofagus adenokarsinoması için iyi bilinen bir risk faktörüdür. Bu klasik Barrett özofagusu, gastroskopik muayeneye giren hastaların sadece % sinde saptanan nadir bir bulgudur (,, 4). Özofagus adenokarsinomalarının sadece %6 sının bilinen Barrett özofaguslu hastalardan geliştiği rapor edilmiştir (5, 6). lasik Barrett özofagusu bulunmayan hastalarda, gastroözofageal bileşkedeki adenokarsinomaların hastaların %9 ila %6 sında gözlenen intestinal metaplazi odaklarından köken aldıkları bildirilmiştir (4, 7). SB deki veya kardiyadaki İM nin Hp infeksiyonu ile birlikte olduğu gösterilmiştir (, ). Batı ülkelerinde, Hp prevalansının azalması ile birlikte özofagus ve kardiya adenokarsinomalarının insidansında da artış eğilimi olduğu bildirilmektedir (). Türkiye de ise, yıl önce 74 yaş grubu çocuklarda Hp seropozitifliği %78.5 iken, yılında %6 olarak bulunmuştur. Yetişkin popülasyonda ise, Hp pozitifliği halen %75 in üzerindedir (, 4). anen ve arkadaşlarının yakınlarda bildirilen bir çalışmasında (HelsinkiFinlandiya) SB de amasyon bulunan hastaların iki ana gruba ayrılabileceği; birinci grupta antral fundal gastrit ve Hp pozitif vakaların, ikinci grupta ise mideleri sağlıklı olan hiatal herni ve histolojikendoskopik özofajitli vakaların bulunduğu belirtilmiştir (5). Bu çalışmada, birinci grupta SB de %86, ikinci grupta % hastada amasyon saptanmıştır. Bizim çalışmamızda ise, Hp pozitif gastritli hasta A 9
CİĞRİM ve ark. larda SB de %97 oranında amasyon saptanmış olup, ikinci grupta, hasta sayısı yetersiz olduğundan anlamlı bir amasyon oranı belirlenememiştir. anen ve arkadaşlarının çalışma grubunda %4. histolojik Hp pozitifliği saptanmış olup, bizim çalışmamızda bu oran %76 dır. Sözkonusu çalışmada, mide biyopsileri normal olarak bildirilen hasta oranı %74 iken, bizim çalışmamızda bu oran % idi. Bizim çalışmamızda mide biyopsilerinin normal olduğu hasta oranı çok düşük olduğu için, hastalarımızın çoğu birinci, yani Hp pozitif gastritli grupta idi. diyanın konjenital veya edinsel yapısı ve SB deki histolojik değişiklikler halen devam eden bir tartışma konusu olup, son yirmi yılda bu bölgedeki adenokarsinoma gelişim riskinin artışı ile daha da alevlenmiştir (5, 5, 6, 7). anen ve arkadaşlarının çalışmasında SB nin üzerinden veya hemen altından alınan biyopsilerde oksintikkardiyak mukozanın eşit oranda görüldüğü bildirilmiş olup, kardiyak mukozanın çok küçük bir yapı olduğu için örneklenmesinin zor olduğu ifade edilmiştir (5). Bizim çalışmamızda kardiyak mukoza, vakaların %.5 inde; oksintik mukoza ise %65 inde saptanmış olup, kardiyak mukozaya sahip olan vakaların yaş ortalaması (4.9 ± 6.9), oksintik mukozaya sahip olan vakalarınkinden (4. ± 6.77) anlamlı olarak yüksekti (p<. ). SB nin hem üzerinden, hem de.5 cm altından alınmış olan en az 4 örneğe rağmen oranın düşük olması, örnekleme yetersizliğinin yanı sıra, kardiyak mukozanın yaşla olan korelasyonu düşünüldüğünde; yaş ilerledikçe kardiyak mukozanın edinsel olarak uzunluğunda artış olabileceğine ait önemli bir bulgudur. Dikkat çeken bir diğer bulgu da, kardiyak mukoza saptanan hasta grubunda fundus ve korpustaki amasyon; oksintik mukoza saptanan hasta grubuna göre anlamlı olarak daha fazla idi (p<.5). Bu bulgu da, kardiyak mukozanın edinsel olarak amasyon ile korelasyon gösterdiğini düşündürmektedir. Çalışma grubumuzdaki SB de İM vakalarının hepsinin kardiyak mukozadan köken aldıkları gözönüne alındığında; bu bulgu korpusfundustaki amasyon ile İM nin korelasyon gösterebileceğini de düşündürmektedir. SB de İM gözlenen bir hastada fundus ve korpusta atrofi bulguları; diğer bir hastada ise fundus ve korpusta fokal komplet İM saptanması da bu varsayımı destekleyebilir. Çalışma grubumuzdaki hastaların %97 sinde SB deki mukoza ister oksintik, ister kardiyak olsun amasyon saptandı ki, bu bulgu daha önceki çalışmalarla uyumlu idi (8, ). İntestinal metaplazi, kronik amasyonun bir sonucu olarak düşünülmektedir (8, 9). İM de, SB deki amasyon gibi Hp gastriti veya ÖRH ile beraberdir (9). astrik kardiyadaki intestinal metaplazi de yıllarca süren aktif Hp infeksiyonunu takiben, biyopsi örneklerinde Hp tespit edilemese bile gelişebilir. Bizim çalışmamızda, 9 Hp pozitif gastrit vakasının 4 ünde (%.5) gastrik intestinal metaplazi saptandı. Bir gastrik İM vakası ise Hp negatif idi. Hp pozitif gastritli vakalardan ünde SB de İM saptandı (%). Diğer iki SB deki İM vakasının birinde atrofik gastrit; diğerinde ise kronik gastrit mevcuttu. İntestinal metaplazinin histolojik tanımı oblet hücrelerinin varlığını gerektirir. Ara (intermediate) oblet olmayan hücrelerin boyanma tipine göre İM nin komplet ve inkomplet tipleri ayırt edilebilir (9). Bunlardan kanserle daha çok birlikteliği olan inkomplet tiptir (). SB deki inkomplet tip İM nin, ÖRH ile; komplet tip İM nin ise Hp gastriti ile beraber olduğu öne sürülmektedir (). Bizim çalışmamızda, Hp pozitif gastritli hastadaki SB deki İM li vakamız da komplet tipte idi. Hp negatif, atrofik gastritli bir vakada SB de inkomplet İM saptandı. Skuamokolumnar bileşkedeki İM varlığının yaşla beraber arttığı saptanmıştır (, ). Bizim bulgularımız da mevcut verilerle uyumlu olup, 5 hastamızdan biri 9 yaşında, diğerleri 6 yaşın üzerindeydi. Sözkonusu 5 hasta da erkek cinsiyette idi. Skuamokolumnar bileşkenin, İM nin Hp pozitif gastritli vakalarda bulunduğu durumlarda sıklıkla makroskopik olarak normal; ÖRH vakalarında olarak gözlendiği bildirilmiştir (, 4, ). Çalışma grubumuzda Hp pozitif SB de İM bulunduran hastanın ikisinde Z hattı ; birinde ise di. Hp negatif olan hastada ise SB olarak gözlendi. Çalışma grubumuzda, hastada endoskopik özofajit saptanmasına rağmen, 8 hastada histolojik özofajit (%7.5) saptandı. anen ve arkadaşlarının çalışmasında histolojik özofajit oranı % olarak saptanmıştır (5). Histolojik özofajit oranının yüksek olmasının, çalışma grubumuzdaki yüksek Hp pozitifliği oranı ile birlikte bulunmasının olası anlamlılığı ise farklı bir araştırma konusudur. A 9
Skuamokolumnar bileşke ve intestinal metaplazi Sonuç olarak, bu çalışmada Hp prevalansının yüksek olduğu bir popülasyonda gastrik kardiyadaki amasyon ve İM nin sözkonusu bakterinin yol açtığı kronik gastritle ilişkili olduğunu; fakat adenokarsinoma ile beraberliği sık olmayan komplet tipte İM nin gözlendiğini ortaya koyduk. AYNALAR. Devesa SS, Blot WJ, Fraumeni JF Jr. Changing patterns in the incidence of esophageal and gastric carcinoma in the United States. Cancer 998; 8: 495.. Cameron AJ, Lomboy CT, Pera M, et al. Adenocarcinoma of the esophagogastric junction and Barrett s esophagus. astroenterology 995; 9: 546.. Clark W, Smyrk TC, Burdiles P, et al. Is Barrett s metaplasia the source of adenocarcinomas of the cardia? Arch Surg 994; 9: 694. 4. FenoglioPreiser CM, Noffsinger A, Stemmerman M, et al. astrointestinal pathology. An atlas and text, nd edition, Philadelphia: Raven Lippincott, 999:. 5. Chandrasoma PT, Lokuhetty DM, Demeester TR, et al. Definition of histopathologic changes in gastroesophageal reflux disease. Am J Surg Pathol ; 4: 445. 6. Madri JA. Inflammation and healing. In: issane JM, ed. Anderson s pathology. Volume. 9 th ed. St. Louis, MO: Mosby, 99: 67. 7. Riddell RH. The biopsy diagnosis of gastroesophageal reflux disease, "carditis", and Barrett s esophagus and sequela of therapy. Am J Surg Pathol 996 ( suppl ); S5. Review. 8. Clark WB, Ireland AP, Chandrasoma P, et al. Inflammation and metaplasia in the transitional epithelium of the gastrooesophageal junctiona new marker for gastroesophageal reflux disease. astroenterology 6 (4): A6A6 Suppl. S Apr 994. 9. enta RM, Huberman RM, raham DY. The gastric cardia in Helicobacter pylori infection. Hum Pathol 994; 5: 959.. oldblum JR, Vicari JJ, Falk W, et al. Inflammation and intestinal metaplasia of the gastric cardia: the role of gastroesophageal reflux and H. pylori infection. astroenterology 998; 4: 69.. Oberg S, Peters JH, DeMeester TR, et al. Inflammation and specialized intestinal metaplasia of cardiac mucosa is a manifestation of gastroesophageal reflux disease. Ann Surg 997; 6: 5; discussion 5.. Hirota W, Loughney TM, Lazas DJ, et al. Specialized intestinal metaplasia, dysplasia, and cancer of the esophagus and esophagogastric junction: prevalence and clinical data. astroenterology 999; 6: 7785.. Macdonald C, Wicks AC, Playford RJ. Ten years experience of screening patients with Barrett s oesophagus in a university teaching hospital. ut 997; 4: 7. 4. Spechler SJ, Zeroogian JM, Antonioli DA, et al. Prevalence of metaplasia at the gastrooesophageal junction. Lancet 994; 44: 56. 5. Bytzer P, Christensen PB, Damkier P, et al. Adenocarcinoma of the esophagus and Barrett s esophagus: a populationbased study. Am J astroenterol 999; 94: 869. 6. Conio M, Cameron AJ, Romero Y, et al. Secular trends in the epidemiology and outcome of Barrett s oesophagus in Olmsted County, Minnesota. ut ; 48: 49. 7. Johnston MH, Hammond AS, Laskin W, et al. The prevalance and clinical characteristics of short segments of specialized intestinal metaplasia in the distal esophagus on routine endoscopy. Am J astroenterol 996; 9: 57. 8. Nandurkar S, Talley NJ, Martin CJ, et al. Short segment Barrett s oesophagus: prevalence, diagnosis and associations. ut 997; 4: 75. 9. Spechler SJ. The role of gastric carditis in metaplasia and neoplasia at the gastroesophageal junction. astroenterology 999; 7: 88. Review.. Trudgill NJ, Suvarna S, apur C, et al. Intestinal metaplasia at the squamocolumnar junction in patients attending for diagnostic gastroscopy. ut 997; 4: 5859.. Ormsby AH, ilgore SP, oldblum JR, et al. The location and frequency of intestinal metaplasia at the esophagogastric junction in consecutive autopsies: Implications for patient treatment and preventive strategies in Barrett s esophagus. Mod Pathol ; : 64.. Blaser MJ. Hypothesis: The changing relationships of Helicobacter pylori and humans: implications for health and disease. J Infect Dis 999; 79: 5.. Özden A ve ark. Helicobacter pylori infeksiyonunun ülkemizdeki seroepidemiyolojisi. Turk J astroenterol 99; (4): 66468. 4. Özden A ve ark. Dispeptik yak nmalarla başvuran hastalarda H. pylori infeksiyonu ile dispepsi subgruplar ve dispeptik semptomlar aras ndaki ilişki. Turk J astroenterol ;, Supplement. 5. anen A, Sipponen P, ttunen R, et al. Inflammation and intestinal metaplasia at the squamocolumnar junction in young patients with or without Helicobacter pylori infection. ut ; 5: 948. 6. Chandrasoma PT, Der R, Ma Y, et al. Histology of the gastroesophageal junction: an autopsy study. Am J Surg Pathol ; 4: 4 9. 7. ilgore SP, Ormsby AH, ramlich TL, et al. The gastric cardia: fact or fistion? Am J astroenterol ; 95: 94. 8. Bowrey DJ, Clark W, Williams T. Patterns of gastritis in patients with gastrooesophageal reflux disease. ut 999; 45: 7988. 9. enta RM, raham DY. Comparison of biopsy sites for the histopathologic diagnosis of Helicobacter pylori: a topographic study of H. pylori density and distribution. astrointest ndosc 994; 4: 4 5.. Filipe MI, Potet F, Bogomoletz WV, et al. Incomplete sulphomucinsecreting intestinal metaplasia for gastric cancer. Preliminary data from a prospective study from three centers. ut 985; 6: 96.. Voutilainen M, Farkkila M, Juhola M, et al. Complete and incomplete intestinal metaplasia at the oesophagogastric junction: prevalences and associations with endoscopic erosive oesophagitis and gastritis. ut 999; 45: 6448.. Aste H, Bonelli L, Ferraris R, et al. astroesophageal reflux disease: relationship between clinical and histological features. OS P. ruppo Operativo per lo Studio delle Precancerosi dell'sofago. Dig Dis Sci 999; 44: 48.. loubeidi MA, Provenzale D. Does this patient have Barrett s esophagus? The utility of predicting Barrett s esophagus at the index endoscopy. Am J astroenterol 999; 94: 974. 4. Hackelsberger A, unther T, Schultze V, et al. Intestinal metaplasia at the gastrooesophageal junction: Helicobacter pylori gastritis or gastrooesophageal reflux disease? ut 998; 4: 7. A 9