Koç Kuzuların Damızlıkta Kullanılmasıyla Sağlanan Islah Olanakları

Benzer belgeler
Süt Tipi Oğlakların Doğum, 30. Gün ve 60. Gün Canlı Ağırlıkları Üzerine Sistematik Çevre Etmenlerinin Etkileri

Yetiştirme Amacı Farklı Koyunlarda Kuzu Üretim Etkinliği

Sönmez Koyunlarında Tip Sabitleştirilmesi 1 (1. Döl Verimi ve Gelişme Özellikleri)

ARAŞTIRMA. Anahtar Kelimeler: Saanen, Kıl keçisi, Melezleme, Büyüme, Yaşama Gücü

Sönmez Koyunlarında Tip Sabitleştirilmesi 1 (2. Kimi Vücut Ölçüleri ve Süt Verim Özellikleri )

İlk Tohumlama Döneminde Hamdani Koyunlarının Döl Verimi ve Kuzularının Süt Emme Dönemindeki Yaşama Gücü İle Büyüme Performanslarının Araştırılması

Batı Anadolu ve Trakya da Melezleme ile Elde Edilen Yeni Koyun Tipleri

Siyahbaşlı Merinos (Alman Siyahbaşlı Et x Karacabey Merinosu G 1 ) Koyunların Döl Verimi, Kuzularda Büyüme ve Yaşama Gücü Özellikleri

J. Fac. Vet. Med. istanbul Univ. 29 (2) ,2003

Orta Anadolu Merinosu Koyunların Yetiştirici Şartlarındaki Ergin Canlı Ağırlıkları ve Bazı Döl Verimi Özellikleri

Menemen Koyunlarında Kimi Verim Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma


Karacabey Merinosu Koyunlarda Gebelik Süresine Bazı Çevre Faktörlerinin Etkisi


Karakaş ve Norduz Koyunlarının Temel Üreme Özellikleri Bakımından Karşılaştırılması

The Reproduction and Livability Traits of Bafra Sheep (Chios x Karayaka B1) at Kazım Karabekir Agriculture Centre

Norduz Koyunlarında Mevsim Dışı Koç Katımının Döl Verimine ve Kuzularda Yaşama Gücüne Etkisi

Kıvırcık Kuzularında Bazı Testis Özellikleri

Kuzu üretim teknikleri:

Batı Anadolu İçin Bir Süt Keçisi: Bornova Keçisi

Akın Pala,

Zootekni Anabilim Dalı, Ankara.

Ankara keçilerinde süt verimi ve oğlaklarda büyümeye etkisi

Uluslararası Hayvancılık 99 Kongresi, Eylül 1999, İzmir

Hayvan Islahı ve Yetiştirme 2. ders

Menemen Koyunu. Menemen Sheep

Sakız Koyunu. Prof.Dr.. Orhan KARACA. Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN

Sakız, Kıvırcık ve Alman Siyah Başlı Koyun Irkları Arasındaki Melezlemeler İle Kaliteli Kesim Kuzuları Elde Etme Olanaklarının Araştırılması *

KOYUNCULUK GAP TEYAP İHG

The Growth Traits of Bafra Sheep (Chios x Karayaka B1) at Kazım Karabekir Agriculture Centre

KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ'NDE ÇEŞİTLİ VERİM ÖZELLİKLERİ YÖNÜNDEN KARŞILAŞTIRILMASI* MEHMET İSFENDİYAROĞLU** HIDIR DEMİR*** ŞEBNEM G.

Hakkari Üniversitesi, Çölemerik Meslek Yüksekokulu, Laborant Veteriner sağlık, HAKKARİ, Türkiye 1

Kıvırcık Erkek Kuzularında Bazı Testis Özellikleri (1)

Key Words: German Black-Headed Mutton. Chios. Kıvırcık, Turkish Merino. Crossbreeding, Environmental factors.

VAN BÖLGESİNDE HALK ELİNDE YETİŞTİRİLEN AKKARAMAN KOYUNLARDA ÇEŞİTLİ VERİM ÖZELLİKLERİ I. DÖL VE SÜT VERİMİ ÖZELLİKLERİ *

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (45): (2008) 89-93

Renkli Tiftik Keçisi ve Ankara Keçisi x Renkli Tiftik Keçisi F 1 Oğlaklarında Yaşama Gücü ve Büyüme Performanslarının Araştırılması

Islah Stratejileri ve Türkiye Ulusal Sığır Islah Programı

Saanen ve Saanen Melezi Erkek Oğlakların Besi Performansları*

VİRANŞEHİR İLÇESİNDE GELENEKSEL ÜRETİM YAPAN KOYUNCULUK İŞLETMELERİNDEN ELDE EDİLEN VERİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 23 (49): (2009) ISSN:

Çine Çaparı ve Karya Koçlarında Testis ve Sperma Özelliklerinin Mevsimsel Değişimi

BAFRA GENOTĐPĐNĐN ANKARA ŞARTLARINDA YETĐŞTĐRĐCĐLĐĞĐ

I. Projenin Türkçe ve İngilizce Adı ve Özetleri İvesi Koyunlarında mikrosatellite lokuslarında polimorfizmin tespiti Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştı

Ankara Keçisi Oğlaklarının Büyüme Özelliklerine Bazı Çevre Faktörleri ile Amilaz ve Transferrin Tiplerinin Etkisi

SIK KUZULATMA SİSTEMLERİ VE UYGULANABİLİRLİĞİ

BAFRA KOYUNUNUN (SAKIZ KARAYAKA G 1 ) KAZIM KARABEKİR TARIM İŞLETMESİ ŞARTLARINDA DÖL VERİMİ, YAŞAMA GÜCÜ VE BÜYÜME ÖZELLİKLERİ

Tuj Kuzularında Testis Ölçüleri ve Bu Ölçülerle Canlı Ağırlık ve Yaş Arasındaki İlişkiler

Muş Bölgesinde Yetiştirilen Saanen Oğlaklarının Büyüme Performansı ve Yaşama Gücü

Köylü Koşullarında Yetiştirilen Karakaş Koyunlarının Çeşitli Verim Özellikleri ve Vücut Ölçüleri

KIVIRCIK VE SAKIZ x KIVIRCIK MELEZİ Fj KOYUNLARIN DÖLVERİMİ VE KUZULARININ YAŞAMA GÜCÜ. The fertility of Kıvırcık and Sakız x Kıvırcık crossbred

1. Keçi eti 2. Et Verimi ve Kalitesi için ıslah

Gen Kaynağı Olarak Korunan Kıvırcık, Gökçeada ve Sakız Koyun. Irklarının Bazı Verim Özellikleri

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 24 (4): (2010) ISSN:


Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (4): (2012) ISSN:

BAZI KOYUN IRK ve TİPLERİNİN KUZU ÜRETİM ETKİNLİĞİNİN BELİRLENMESİ

Akkaraman, GD 1 x GD 1 (Dorset Down x Akkaraman) ve Akkaraman x GD 1 Genotipli Kuzularda Canlı Ağırlık ve Vücut Ölçülerinin Tekrarlanma Dereceleri *

SÜT KOYUNCULUĞUNDA LAKTASYON EĞRİSİ MODELLERİNİN KARŞILAŞTIRMALI OLARAK İNCELENMESİ. Researchıng the Lactatıon Curve Modelles of Producıng Sheep Mılk

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Anestrus Koyunlarda Progesteron ve Pregnant Mare Serum ile Üremenin Kontrolü Üzerine Araştırmalar II. Mevsimsel Anestrusun Giderilmesi

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 21 (42): (2007) 89-95


KOYUN VE KEÇİLERİN BESLENMESİ

GİRİŞ RESEARCH ARTICLE. Onur YILMAZ 1 Tamer SEZENLER 2 Emre ALARSLAN 2 Nezih ATA 1 Orhan KARACA 1 İbrahim CEMAL 1. Özet. Abstract

Serdar MAVİLİ Yüksek Lisans Tezi Zootekni Anabilim Dalı Prof. Dr. Zafer ULUTAŞ 2012 Her hakkı saklıdır.

Çine Çaparı. Prof.Dr.. Orhan KARACA. Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, AYDIN

AKVARYUM BALIKLARINDAN LEPİSTESLERİN KALİTATİF VE KANTİTATİF KARAKTERLERİ İÇİN KALITIM DERECELERİNİN HESAPLANMASI*

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Irkların Sınıflandırılması

Hemşin Kuzularında büyüme ve bazı vücut ölçülerinin belirlenmesi

Key Words: German Black-Headed Mutton, Chios, Kıvırcık, Turkish Merino, Crossbreeding, Survival. Growth.

ET VERİMİ. Et verimi kavramı. Karkas kalitesi. Karkas bileşimini etkileyen faktörler. Karkas derecelendirme. Karkas parçalama tekniği.

Entansif Koşullarda Beslenen Herik Kuzularında Karkas Kompozisyonun Belirlenmesi *

Türkiye Koyunculuğunda Melezleme Çalışmaları

Dr. Öğretim Üyesi Yüksel AKSOY

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Yrd. Doç. Dr. Yüksel AKSOY

TUJ ERKEK KUZULARIN ENTANSİF ŞARTLARDAKİ BESİ PERFORMANSLARI İLE KESİM VE KARKAS ÖZELLİKLERİ

Karayaka Toklularında Bazı Testis Özellikleri

Dr. AKIN PALA ÇOK SAYIDA GEN. Basit kalıtım. Kalitatif/Kategorik özellikler. Bazı Kantitatif Özellikler. Kantitatif Özellikler, kantitatif genetik

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18(34): (2004) 1-10

Koyunlarda Besi Özelliklerini Geliştirmek Amacıyla Türkiye de Yapılan Melezleme Çalışmalarının Kantitatif Olarak Değerlendirilmesi

Sütten Kesim Yaşının Koyunlarda Süt Verimi ve Kuzularda Büyüme Üzerine Etkisi (1)

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Bandırma-I Ve Bandırma-II Melez Kuzuların İlk Yaş Üreme ve Büyüme Özellikleri

Kahverengi Yumurtacı Saf Hatların Yumurta Verim Özellikleri Bakımından Seleksiyonu. Selection for Egg Production Traits in Purebred Brown Egg Layers

Türkgeldi Tipi İkiz Kuzuların Besi Gücü, Kesim ve Karkas Özellikleri

ARAŞTIRMA. Anahtar Kelimeler: Tuj koyunu, kondisyon puanı, büyüme özellikleri, yaşama gücü.

Siyah Alaca Sığırlarda Kuruda Kalma Süresi, Servis Periyodu ve İlkine Buzağılama Yaşı ile Bazı Süt Verim Özellikleri Arasındaki İlişkiler

Prof. Dr.Türker SAVAŞ

SİYAH ALACA SIĞIRLARDA 305 GÜNLÜK SÜT VERİMİ ÜZERİNE ETKİLİ FAKTÖRLERİN PATH ANALİZİ İLE İNCELENMESİ

Kilis Keçilerinde Vücut Kondisyon Puanı ve Döl Verimi Arasındaki İlişki

önemli yer tutmaktadır. Çünkü Türkiye'nin coğrafi şartları, arazi durumu ve tarımsal ORTA ANADOLU'DA KOYUN YETİŞTİRiCİLİGİ VE EKONOMİK ÖNEMİ

(A Research on the Effects of Only Barley Ration Added Urea As A Protein Source on the Fattening Performance of Lambs).

Doğu Anadolu Bölgesi Sürdürülebilir Kırsal Kalkınma Sürecinde Organik Süt Koyunu Yetiştiriciliğinin Geliştirilmesi ve Yaygınlaştırılması.

Ödemiş Belediye Mezbahası nda Kırmızı Et Üretiminin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma

Yetiştirici Koşullarında Kıl, Saanen x Kıl ve Alpin x Kıl Melezi Oğlaklarda Büyüme-Gelişme ve Yaşama Gücü Özellikleri

Bazı Fizyolojik Yazlık Kanola Genotiplerinde Verim ve Verim Komponentleri Arasındaki İlişkiler


Transkript:

Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2002, 39(1):79-85 ISSN 1018-8851 Koç Kuzuların Damızlıkta Kullanılmasıyla Sağlanan Islah Olanakları Erdinç DEMİRÖREN 1 Summary The Possibilities of Genetic Improvement by Using Ram Lambs in Early Breeding This study was conducted to investigate the possibilities of early breeding of Kıvırcık ram lambs. The another goal of the experiment were shorthening of generation interval and to investigate the correlation between the ranked values of the individual performances and the breeding values of the sires. Key words: early breeding, ram lamb, generation interval. Giriş Genotipik ıslahta seleksiyonun olumlu sonuçları oldukça uzun bir zaman sürecinde alınabilmektedir (5, 7). Ancak, seleksiyon ile daha kısa zaman dilimlerinde sonuç alma olanakları da vardır. Bu amaçla, generasyonlar arası sürenin kısaltılması dolayısı ile yıllık genetik ilerlemenin arttırılması önerilmektedir (2,4). Generasyonlar arası sürenin kısaltılması amacı ile koç kuzuların erken yaşlarda damızlıkta kullanılma olanakları araştırılmış ve bunların daha 6-8 aylık iken başarı ile damızlıkta kullanılabilecekleri ortaya konmuştur. Bu olanaktan yola çıkarak erken yaşlarda yavru kontrolu yapılabilmekte, hayvanların damızlık değeri erken yaşlarda saptanabilmektedir (3,9,14). Çalışmamızda, Kıvırcık ırkından erkek kuzuların erken damızlıkta kullanma olanakları araştırılmıştır. Bu yöntemden yararlanarak generasyonlar arası sürenin ne ölçüde kısaltılabileceği saptanmıştır. Ayrıca Kıvırcıklarda, bireysel performanslara dayalı sıralamanın yavru performanslarına dayalı sıralamayla uyumu da irdelenmiştir. 1 Doç. Dr., E.Ü.Z.F. Zootekni Bölümü, Bornova İZMİR e-mail:demirören@ziraat.ege.edu.tr 79

Materyal ve Yöntem Araştırma Türkgeldi Tarım İşletmesinde 1982 ve 1983 yıllarında yürütülmüştür. Çalışma materyalini Kıvırcık ırkı koyunlar oluşturmuştur. Dişi materyal olarak, işletmede daha önceki yıllarda yapağı-et yönünden seçilen koyunlar kullanılmıştır. Kuzu doğum ağırlıkları, doğumu izleyen ilk 24 saat içinde 0.1 kg. duyarlılıkla saptanmıştır. Kuzular, iki ay süre ile analarına emiştirilmiştir. Sütten kesim ± 5 gün hoşgörü ile gruplar halinde gerçekleştirilmiştir. Canlı ağırlık ölçümleri 12 saat önceden aç bırakılarak ve dört haftada bir saptanmıştır. 60. ve 90. gün canlı ağırlıkları, bu sürelere isabet eden tartılardan belirlenmiştir. Kuzuların, araştırma konusu yaş dönemlerine ait canlı ağırlıkları, doğrusal interpolasyon yöntemi ile hesaplanmıştır (16). Damızlıkta kullanılmak üzere seçilen koç kuzular, aşım döneminden bir ay önce ve aşım mevsiminin ortalarına kadar, günde 0,5 kg. yoğun yem, ortalama 100 gr. kuru üzüm ve iki baş koç kuzuya l adet yumurta ile kaliteli yonca kuru otu verilmek üzere beslenmişlerdir. Kuzu yemliklerinde, doğumlardan bir hafta sonra yoğun yem ve kaliteli yonca kuru otu bulundurulmuştur. Kuzular sütten kesimden sonra mer'aya çıkarılmıştır. 90.güne kadar mer'a dönüşü, kuzulara günde ortalama 0,5 kg. yoğun yem verilmiştir. Damızlıkta kullanılmaya aday erkek kuzular gelişme hızı ve konformasyon yönünden ön seçime alınmıştır. Seçilenler, aşım döneminden 10 gün önceden başlanarak, kızgınlık gösteren koyunlara bırakılmıştır. Bu şekilde, koç kuzuların çiftleşme istekleri uyarılmış ayrıca aşım yetenekleri geliştirilmiştir. Çiftleştirme mevsimine kadar, gelişme hızı, konformasyon ve yeterli çiftleşme performansı gösteren koç kuzulardan, her yıl için 18 er baş, ergin koyun ile elden çiftleştirilmiştir. Kuzuların doğum ağırlığı, 60.gün ağırlığı ve 90.gün ağırlığı aşağıda tanımlanan doğrusal modelde incelenmiştir. Y ijklmn = M+Y i + b ij +Q k +d 1 +e m +e ijklmn modelde: Y ijklmn : n'nci bireyin incelenen özellikler bakımından fenotifik değeri; M: Populasyon ortalaması; Y i : i'nci yılın fenotipin ölçüsü cinsinden etki payı; b ij : j'nci yılda, j'nci babanın fenotipin ölçüsü cinsinden etki payı; k: k'nci anayaşının, fenotipin ölçüsü cinsinden. etki payı; d 1 : l'nci doğum tipinin, fenotipin ölçüsü cinsinden etki payı; e m : m'nci eşeyin fenotipin ölçüsü cinsinden etki payı; e jklmn : hata değişkeni; 80

Modelde yer alan etmenlerin istatistik değerlendirilmesinde en küçük kareler yöntemi kullanılmıştır (7). Generasyonlar arası süre, yavruları doğduğu zaman, sürüde kullanılan ebeveynlerin ortalama yaşından hesaplanmıştır. Koçların ortalama yaşı ile doğuran koyunların ortalama yaşı toplanıp, ortalaması alınmıştır ( 4). Koçların, bireysel ve yavru performansları arasındaki ilişkiler, "Sperman rank korelasyonu" ile incelenmiştir (17). Araştırma Bulguları ve Tartışma Sistematik Çevre Etmenleri Sistematik çevre etmenlerinin yaş dönemleri üzerine etkileri literatür ile uyumludur. Beş yaşlı koyunlardan doğan kuzular, tekler ve erkekler tüm yaş dönemlerinde daha yüksek canlı ağırlığa ulaşmıştır. Beş yaşlı analardan doğan kuzular DA na.068 kg; 60A na.489 kg; 90A na.590 kg olumlu katkı sağlamıştır. Tek doğan kuzular DA na.286 kg; 60A na 1.202 kg; 90A na 1.545 kg olumlu katkı sağlamıştır. Erkek kuzular DA na.172 kg; 60A na.584 kg 90A na.885 kg olumlu katkı sağlamıştır. Çizelge-1. Modelde yer alan etmenlere ilişkin etki payları (kg) Etmen Alt Sınıf Gözlem Sayısı DA 60A 90A Yıl Birinci yıl 171.184 -.270 -.024 İkinci yıl 153 -.184.270.024 Ana 2 40 -.026.037 -.304 Yaşı 3 84.011 -.124.024 4 104 -.065 -.193 -.084 5 38.068.489.590 6 58.013 -.209 -.226 Doğum Tek 286.286 1.202 1.545 Tipi İkiz 38 -.286-1.202-1.545 Erkek 156.172.584.885 Eşey Dişi 168 -.172 -.584 -.885-324 3.029 15.877 20.564 İlk Defa Damızlıkta Kullanma Yaşı Araştırmanın yürütüldüğü iki yılda gerçekleştirilen 195 ve 216 günlük ortalama ilkine damızlıkta kullanma yaşı (çizelge-2), literatürde bildirilen en az ve en çok yaş olan 6-8 aylık sınırlar arasında kalmıştır (5,10,11,14). Karşılaştırma konusu ırklar sırası ile, Rahmani ve Alman et Merinosu X Rahmani; Clun Forest; İzlanda; Kıvırcık, İvesi, Ost. Friz X ivesi ve Edilbaev ırklarıdır. 81

Çizelge-2. Koç kuzuların ilk defa aşımda kullanma yaşı (gün) Yıllar Koç sayısı x ± S x V min max Birinci yıl 18 195.83±1.396 3.02 185 203 İkinci yıl 18 216.80±1.549 1.18 205 232 İlk Defa Damızlıkta Kullanma Canlı Ağırlığı Koç kuzularda, ilkine damızlıkta kullanma canlı ağırlığı birinci yıl 40,5 kg, ikinci yıl ise 37,4 kg; olmuştur. (Çizelge-3). Bu değerler, değişik araştırıcılarca gerçekleştirilen, 35-45 k,g. canlı ağırlık sınırları arasında kalmıştır (5,13,14,15). Çizelge-3. Koç kuzuların ilk defa aşımda kullanma canlı ağırlığı (Kg.) Yıllar Koç sayısı x ± S x V Min Max Birinci yıl 18 40.5±0.687 7.20 35 47 İkinci yıl 18 37.4±0.720 8.15 33 45 Koç kuzularda çiftleşme performansı (Kuzulama oranı) Çiftleşen koyun başına kuzulama oranı, yıllara göre %75,9 ve %61,4 oraklarında gerçekleşmiştir (Çizelge-4). Sulimov (15), bu döl verim ölçütünü koç kuzularda %54,6 ergin koçlarda ise %56,1 olarak saptamıştır. McDonald (10) aynı oranı %45-%83.7 arasında bildirmektedir. Araştırmamızda, koç kuzulardan elde edilen kuzulama oranı, literatür bildirişlerinden genellikle daha yüksektir. Çizelge-4. Koç kuzularla çiftleşen koyuna göre kuzulama oranı (%) Yıllar Koç sayısı x ± S x V min max Birinci yıl 18 75.97±3.682 20.56 45.5 100 İkinci yıl 18 61.43±3.243 22.40 40 81.8 Kuzulama oranı ile damızlıkta kullanma yaşı ve damızlıkta kullanma canlı ağırlığı arası ilişkiler Yıl, Damızlıkta kullanma yaşı ve damızlıkta kullanma canlı ağırlığı kuzulama oranında önemli bir varyasyon oluşturmamıştır. Kuzulama oranı üzerine yıl etki payı ve damızlıkta kullanma yaşı (DKY) ile damızlıkta kullanma canlı ağırlığının (DKCA) Kısmi doğrusal regresyon kat sayıları çizelge 5 de özetlenmiştir. Araştırmanın yürütüldüğü birinci yılın, kuzulama oranı üzerine, ikinci yıla kıyasla olumlu bir etki oluşturduğu saptanmıştır. 82

Kuzulama oranına, damızlıkta kullanma yaşının ve damızlıkta kullanma canlı alırlığının kısmi doğrusal regresyon katsayıları negatif bulunmuştur. Çizelge 5. Kuzulama oranına yıl etki payı ve DKY ile DKGA nın kısmi doğrusal regresyon katsayıları Etmen Alt sınıf Gözlem sayısı Etki payı Yıl 1982 18 7.378 1983 18-7.378 b 1 - - -.062 b 2 - - -.541 36 68.647 b 1 : DKY na kısmi doğrusal regresyon katsayısı b 2 : DKCA na kısmi doğrusal regresyon katsayısı Generasyon aralığı Araştırmanın birinci yılında, baba tarafından generasyon aralığı 11.5 ay, ana tarafından generasyon aralığı 3.7 yıl olarak; ikinci yıl ise baba tarafından generasyon aralığı l yıl, ana tarafından generasyon aralığı 4.2 yıl olarak saptanmıştır. Araştırmanın yürütüldüğü Kıvırcık sürüsü için hesaplanan generasyon aralıkları, çizelge-5'de özetlenmiştir. Baba tarafından gerçekleştirilen ortalama l yıllık generasyon aralıkları, bu konuda Alpbaz ve Bıchard(1) in bildirdikleri 1,5-2,12 ve 3,70 yıllık aralıklardan oldukça kısadır. Çizelge 6. Türkgeldi Kıvırcık sürüsünde, generasyon aralıkları YILLAR Baba- Yavru aralığı (yıl) Ana-Yavru aralığı (yıl) Sürü generasyon aralığı (yıl) Birinci yıl 0.96 3.7 2.33 İkinci yıl 1.0 4.2 2.6 Koçların bireysel ve yavru performansları arasında ilişkiler Araştırmamızda, kullanılan koçların, bireysel performanslarına ve yavru denetim sonuçlarına göre sıralanışları arasında uyum düzeyleri her yaş dönemi için ayrı ayrı saptanmıştır (Çizelge 7). 83

Çizelge-7. Koçların bireysel ve yavru performansları arasında ilişkiler (r s değerleri). YILLAR Koç sayısı r s değerleri DA 60A 90A Birinci yıl 16 -.76** -.19 -.36 İkinci yıl 17.06.78**.23 **: P<0.01 Çizelge 7'den izleneceği gibi, Araştırmamızda yıl içi hesaplanan sıra korelasyonu (rank correlation), birinci yıl, doğum ağırlığı için çok önemli olmasına karşın, ters yönlüdür. Bu durumda, düşük doğum ağırlığı yönünde yapılacak bireysel seleksiyon sonucunda seçilecek koçların yavrularından yüksek doğum ağırlığının beklenmesi bilgilerimize uymamaktadır. Bu nedenle, doğum ağırlığı için yavru testinin yeğlenmesi yerinde olacaktır.ikinci yılda ise, 60.gün canlı ağırlığı için hesaplanan sıra korelasyonu önemli bulunmuştur. Araştırmanın yürütüldüğü sürüde sadece 60.gün canlı ağırlığı için bireysel performansa dayalı seçimin isabetli olacağı, diğer yaş dönemleri için yapılacak koç seçimlerinde ise yavru denetimlerinden yararlanmanın yerinde olacağı sonucuna varılmıştır. Nitekim çizelge 7 incelendiğinde birinci yılda doğum ağırlığında, ikinci yılda ise 60.gün ağırlığında bireysel sıralamanın, yavru performanslarına dayalı sıralamayla ilişkili olduğu anlaşılmaktadır. Owen (12), 90.gün canlı ağırlığı için aynı ilişkiyi 0.19 ve 0.29 düzeylerinde saptamıştır. Özet Bu araştırma Kıvırcık koç kuzularının erken damızlıkta kullanılma olanaklarını ve koçların bireysel performansları ile yavru performansları arasındaki sıra ilişkilerini (rank correlation) irdeleme.amacı ile yürütülmüştür Ayrıca, erken damızlıkta kullanma ile generasyonlar arası sürenin kısaltılması da amaçlanmıştır. Anahtar kelimeler: erken aşım, koç kuzu, generasyonlar arası süre. Kaynaklar 1. ALPBAZ, A.G. ve BICHARD, M.1972. Report on "studies of selection for average litter size in a Clun Forest Flock. Department of agriculture, The University Newcastle upon Tyne, NE l 7 RU. 2. ARITURK, E. ve YALÇIN, B.C. 1966. Hayvan yetiştirmede seleksiyon. A.Ü.Veteriner Fakültesi Yayınları 194. 3. BRADFORD, G.E. ve SPURLOCK, G.M.1972. Selection For meat production in sheep. Results of a progeny test. J.Anim. Sci., 34. 4. DÜZGÜNEŞ, O.1974. Hayvan Islahı, Teksir. 5. DYRMUNDSSON, D.R LEES, J.L.1972. A.not on mating ability in Clun Forest 84

ram lambs. Anim. Prod., 14; 6. GÖNÜL, T. 1974. Kasaplık kuzu üretimi için Dağlıç koyunları üzerinde melezleme denemeleri. E.Ü.Ziraat Fakültesi Yayınları. No.236. 7. HARVEY, W.R. 1960. Least squares analysis of data with unequal subclass numbers. U.S.D.A.A.R.S. 8. JAMES, J.W. 1979. The theory behind breeding schemes. Sheep breeding (second edition). Butterworth and Co Ltd, ISBN 0 106333 6, 1979 Sh. 205 9.JONESKU, F., TIMARIU, S. ve PETCU, D.1977. Early use of young male sheep for breeding. Bevista de Cresterea Animalelor. 1977 (27,3). 10.McDONALD, M.F. 1974. The use of ram lambs as sires. Sheepfarming Annual. 1974 (37). 11.NAURZALISV, M., SIŞENGALIEV, K., SATBER GENOV, B. ve MUKASHEV, U. 1980. Effect of early mating of rams on subsequent reproductive value. Anim. Breed. Abst.1980 (633); 12.OWEN, J.B. 1978. An evaluation of performance testing of rams using artifical rearing. Anim. Prod. 1978 Vol.27; 13.SHREFFLER, C., HOHENBOKEN, W.D. 1974. Dominance and mating behavior in ram lambs. J.Of.Anim. Sci (1974) 39(4); 14.SÖNMEZ, R. ve DEMİRÖREN, E. 1977. Koyunların erken damızlıkta kullanılma olanakları. Batı Anadolu l.süt hayvancılığı semineri; Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları 208; 15.SULIMOV, A.G. 1964. İt is possible to progeny test rams at an earlier age? A.B.A. 1964 (2113). 16.TAYLOR, JM. ve HAZEL, L N. 1955. The growth curve of pigs between 134 and 174 days of age. J.Anim. Sci. Vol; 14: 1133-1139. 17.TOPSEVER, Y.1977; Davranış bilimleri için, parametrik olmayan istatistikler. Çeviri. A.Ü:Dil ve Tarih,Coğrafya Fak. Yay. 274. 85