Anoplophora chinensis(turunçgil uzun antenli böceği) Sürvey Talimatı

Benzer belgeler
Dryocosmus kuriphilus(kestane gal arısı)sürvey Talimatı. Dryocosmuskuriphilus(Yasumatsu) (Kestane gal arısı)

zeytinist

8. Familya: Curculionidae. Sitophilus granarius (L.) (Buğday biti) Sitophilus oryzae (L.) (Pirinç biti)

ORMAN ÜRÜNLERİ İTHALATI UYGULAMA TALİMATI

Domates Yaprak Galeri Güvesi Tuta absoluta

zeytinist

zeytinist

F. Takım: Coleoptera

6. Familya: Tenebrionidae

zeytinist

BADEM YETİŞTİRİCİLİĞİ

İbreliler. Sequoia sempervirens (Kıyı Sekoyası) Sequoiadendron giganteum (Mamut Ağacı) Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR SAÜ PMYO

INSECTA (HEXAPODA) SINIFI P T E R Y G O T A A L T S I N I F I EXOPTERYGOTA HEMIPTEROID GRUBU

EKİN KURDU (Zabrus Spp.) Özden Güngör Ziraat Mühendisleri Odası Genel Merkez Yönetim Kurulu Başkanı 23.Temmuz Ankara

Teknik Uyarlama: Zeynel Cebeci Taslak Sürüm , ( )

NOHUT HASTALIKLARI VE ZARARLILARI

ÖNEMLİ ZARARLILARI. Spodoptera spp. (Yaprak kurtları) yumurta

BETULACEAE. Alnus cinsleri vardır.

SERİ B CİLT 44 SAYı ORMAN FAKULTESI DERGISI

BİTKİ TANIMA I. P E P _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) Yrd. Doç. Dr.

NERGİS ZARARLILARI

KARASİNEKLER SUNUM: İLKER KIRHAN ZİRAAT MÜHENDİSİ/ZOOTEKNİST

E. Takım: Lepidoptera. 1. Familya: Pyralidae 2. Familya: Galleriidae 3. Familya: Tineidae 4. Familya: Gelechiidae

GRYLLOBLATTODEA (GRYLLOBLATTARIA)

ANTALYA İLİNDE NAR ZARARLILARI ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR: GÖVDE VE DALLARDA ZARAR YAPANLAR

ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

Alt sınıf: Apterygota otakım 1. Diplura (Çift kuyruklular) otakım 2. Protura otakım 3. Collembola (Kuyrukla sıçrayanlar) otakım 4.

ZİRAİ MÜCADELE TEKNİK TALİMATLARI CİLT IV. BAĞ MİLDİYÖSÜ Plasmopara viticola (Berk. Et Curt) Berl et de Toni

zeytinist

SARI ÇAY AKARININ ÇAY BİTKİSİ ÜZERİNDE OLUŞTURDUĞU ZARARLANMALAR. RAPOR

Erzurum Yöresinde Malacosoma neustria (L.) (Lepidoptera: Lasiocampidae) nın Biyolojisi, Konukçuları ve Zararı Üzerine Bir Araştırma

ELMA İÇ KURDU. Elma iç kurdu larvası

Patates te Çözümlerimiz

EKİN KAMBUR BİTİ (Rhyzopetrha dominica )

Uzm. Sedat EREN AĞUSTOS-2015 Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü/DİYARBAKIR

Barbus conchonius (Rosy barb)

HAMAMBÖCEKLERİ ve MÜCADELE YÖNTEMLERİ

Önceden Tahmin ve Erken Uyarı

BAĞ MİLDİYÖSÜ Plasmopara viticola

Yrd. Doç. Dr. DENİZ GÜNEY ( GÜZ DÖNEMİ)

BOTANİK _II. Prof. Dr. Bedri SERDAR

Vegetatif (eşeysiz) çoğaltma

HAVUÇ YETİŞTİRİCİLİĞİ (Daucus carota L.)

ZİRAİ MÜCADELE TEKNİK TALİMATLARI CİLT IV. ALTIN KELEBEK Euproctis chrysorrhoea L (Lepidoptera: Lymantriidae)

VIII. Hafta: Şeker Pancarında Toprak altı Zararlılar; Nematodlar, Tel kurtları, Toprak Kurtları ve Toprak Pireleri

AYI (Ursus arctos) SAYIMI

BİTKİ TANIMA I. Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR

KAVAK VE HIZLI GELİŞEN TÜRLER

İKİNCİ BÖLÜM I- İKİNCİ BÖLÜM HAKKINDA GENEL BİLGİLER II- AKARLAR III- FARE VE SIÇANLAR IV- SÜMÜKLÜ BÖCEKLER

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

T A G E M. (Acarina) 1. TANIMI VE YAŞAYIŞI

GÜL ZARARLILARI VE MÜCADELESİ. Bölüm I

CUPRESSUS L. Serviler

7. Hafta: Yumuşak ve sert çekirdekli (elma, armut, ayva) meyve bahçelerinde zararlı önemli Nematod ve Akar türleri.

Bağ zararlıları ve Mücadelesi -Bölüm II

Juniperus communis. Adi Ardıç

TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

AMERİKAN BEYAZ KELEBEĞİ (Hyphantria cunea (Dry.)) ÜZERİNE BİYOLOJİK VE MORFOLOJİK ARAŞTIRMALAR * Erol AKKUZU 1 Torul MOL 2

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

Bitkisel Tasarım -1. Bitkisel Tasarım

BİYOLOJİK SAVAŞ. Kültür bitkilerinde zararlı organizmalara karşı doğal düşmanlarının kullanılmasıdır.

YAPRAKLARI YENEN SEBZE ZARARLILARI Takım: Tylenchida Familya: Heteroderidae Tür: Heterodera cruciferae Franklin (Lahana kist nematodu)

SİLVİKÜLTÜRÜN TEMEL İLKELERİ. Doç. Dr. Zafer YÜCESAN

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU

Phthiraptera (Bitler)

VEJETATİF ÇOĞALTMA (EŞEYSİZ)

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

Juglans (Cevizler), Pterocarya (Yalancı cevizler), Carya (Amerikan cevizleri)

10 cins; Sciadopitys Metasequoia Cunninghamia Taiwania Athrotaxis. Glyptostrobus Sequoia Sequoiadendron Cryptomeria Taxodium

Ceviz Fidanı-Ağacı İklim ve Toprak İstekleri

Picea (Ladin) Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin)

zeytinist

ORDO: PHTHRİPTERA (HAYVAN BİTLERİ)

GAP Bölgesinde Yetiştirilen Bitkilerin Sulama Proğramları

P E P _ H 0 5 C

12. BÖLÜM: TOPRAK EROZYONU ve KORUNMA

12/24/2015 ENGİNAR ZARARLILARI. Takım: Homoptera Familya: Aphididae Tür: Brachycaudus cardui L. (Enginar yaprakbiti) Tanınması

ÜRETİM AŞAMASINDA ADIM ADIM HASTALIKLARLA MÜCADELE

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

TOHUMLUKLARDA GDO ANALİZİ İÇİN NUMUNE ALMA TALİMATI Amaç

CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI

Yem Bitkileri Zararlıları: Benekli yonca aphidi (Hemiptera: Callaphididae) Therioaghis trifolii Monell. Anholocyclic bir yaşama sahiptir.

Türkiye Cumhuriyeti-Ekonomi Bakanlığı,

Orman Altı Odunsu Bitkiler

FARKLI SICAKLIKLARIN AVCI BÖCEK SCYMNUS SUBVILLOSUS (GOEZE) (COLEOPTERA: COCCINELLIDAE) UN ERGİN ÖNCESİ DÖNEMLERİNİN ÖLÜM ORANLARINA ETKİLERİ *

BİY455 OMURGASIZLAR BİYOLOJİSİ II

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

Turunçgil zararlıları Bölüm II Prof. Dr. Selma ÜLGENTÜRK 2017

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ

TAXODIACEAE. Sequoia (Monotipik) Sequoiadendron (Monotipik) Taxodium Cryptomeria (Monotipik) Sequoia sempervirens. Sequoiadendron giganteum

ZBB106 KODLU TASARIM BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç. Dr. Soner KAZAZ

ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç.Dr. Soner KAZAZ

YURTDIŞI GEÇİCİ GÖREV DÖNÜŞÜ BİLGİLENDİRME TOPLANTISI

Akdeniz Bölgesi nde yeni bir Hurma ağacı (Phoenyx dactylifera L.) zararlısı: Rynchophorus ferrugineus (Olivier, 1790) (Coleoptera: Curculionidae)

* Ülkemizde doğal olarak yetişmemekle birlikte park ve bahçelerde çok yaygın olarak iki türü kullanılmaktadır.

Prof. Dr. Nuray Mücellâ Müftüoğlu ÇOMÜ, Ziraat Fakültesi, Toprak Bölümü Çanakkale. Çay İşletmeleri Genel Müdürlüğü Rize

Gymnosperm-Angiosperm Farkları GYMNOSPERMLERDE

BU BELGE İSPANYA NIN ARAGON EYALETİNDE BULUNAN GENEL GIDA MÜDÜRLÜĞÜNE BAĞLI BİTKİ KORUMA MERKEZİ TARAFINDAN HAZIRLANMIŞTIR.

Transkript:

Anoplophora chinensis(turunçgil uzun antenli böceği) Sürvey Talimatı Zararlı Organizma Anoplophorachinensis(Forster, 1771) (Turunçgil uzunantenli böceği) Sınıf: Insecta Takım: Coleoptera Familya:Cerambycidae Tanımı Ergin boyu 25 mm (erkek) ile 35 mm (dişi) arasında değişmektedir. Erkekler dişilere göre daha küçüktür. Antenleri 11 segmentli olup, siyah zemin üzerinde beyaz yada açık mavi renkli bantlar bulunur. Erkeklerde antenler vücut boyunun 2-2,5 katı kadar olabilmektedir. Vücutları siyah renklidir. Elytra erkeklerde abdomen kısmını tamamen kapatırken dişilerde görülmemektedir.elytra erkeklerde dar, dişilerde daha geniş ve yuvarlak olup, üzerinde çok sayıda düzensiz beyaz leke bulunmaktadır. Bacaklarının üst kısımları beyazımsı mavimsi bir renktedir.yumurta ortalama 5,5 mm büyüklüğünde ve 1,7 mm genişliğinde olup, kremsi beyaz renktedir. Yumurta geliştikçe rengi sarımsı kahverengiye dönmektedir.larva bacaksız olup gelişmiş larvanın boyu 50 mm ve daha fazla olabilmektedir. Kremsi beyaz renkliolan larvanınprothoraxı üzerinde kitinleşmiş sarımsı kahverengi bir iz bulunmaktadır.pupa 27-38 mm uzunluğundadır. Erginler mayıs ve ağustos ayları arasında ortalama 1-3 ay yaşarlar. Doğal yolla yayılması genellikle sınırlıdır. Yeterli besin kaynakları bulunduğu sürece fazla hareket etmezler. Bulundukları ağacın civarında 50 m kadar hareket ederler.dişilerin bıraktığıyumurta sayısı zararlının beslenme durumuna ve yaşadığı bölgeye göre 70 ile 194 adet arasında değişebilmektedir. Yılda tek döl verir. Ancak, iklime ve beslenme koşullarına bağlı olarak gelişimini tamamlaması iki yıl sürmektedir. Konukçuları Anoplophorachinensis yapraklı ağaçları tercih eder. Doğal yayılış alanlarında özellikle Citruscinsine bağlı bitki türlerinde (turunç, limon, mandalina gibi) önemli zararlara sebep olmaktadır. Zarar yaptığı diğer bitki türleri arasında; Acer spp.,(akçaağaç), Aesculushippocastanum,(at kestanesi), Alnusspp. (kızılağaç), Betulaspp. (huş ağacı), Cornusspp., (kızılcık), Corylusspp.,(fındık), Cotoneasterspp.,(dağ muşmulası), Crataegusspp.,(alıç), Fagusspp.,(kayın), Ficusspp., Hibiscusspp., Lagerstroemiaspp., Mallotusspp., 1

Malusspp.,(elma), Morusspp.(dut), Platanusspp.,(çınar), Populusspp.,(kavak), Prunus spp.,(kiraz), Pyrusspp.,(armut), Salixspp., (söğüt), Rosaspp. (gül), Ulmusspp.(karaağaç) sayılabilir. Zarar şekli/ Belirtileri Anoplophorachinensiskonukçu olduğu bitki türlerine çok ciddi zararlar vererek ölümüne yol açan bir böcektir. Erginler mayıs ve ağustos ayları arasında yaşmaktadır. Dişiler genellikleağacın gövdesinin topraktan 60 cm yüksekteki yüzeyine ya da dışarıda kalmış kök bölümlerindeki kabuklara ovipozitorü ile T biçiminde yarıklar açarak her birine bir yumurta bırakmaktadır. Yumurtalardan çıkan larvalar öncelikle kambiyum tabakası ile beslenir zaman içinde ağaçların odun dokusu içine girerek gelişimlerini tamamlarlar. Larvalar ağaçların odun dokusunda beslenerek kalitesinin bozulmasına neden olmaktadır.larvaların saldırısı ile ağaçlar zayıflar ve hastalık ve rüzgar zararına daha hassas hale gelirler. Erginler ince dalları ve kabukları yiyerek zarar verirler. Ergin olduktan sonra ağacın dallarından çıkışyaptığı 1-1,5 cm çapındaki delikler dışarıdan görülür. Kışı larva nadiren de pupa döneminde geçirmektedir. Odun dokusunda larva döneminde beslendiği alanda pupa olmaktadır. Sürvey Zamanı Zararlının varlığının bilinmediği yerlerde sürveyler yılda en az bir kez olmak üzere yılın herhangi bir döneminde yürütülmelidir. Eylül-ekim ayları tercih edilebilir. Sürveyler sırasında nisan-mayıs aylarında pupa, haziran-temmuz aylarında genç larva ve eylül-ekim aylarında ise olgun larva görülmesi beklenir. Sürveyler, zararlının taşınmasına olanak sağlayacak olan ithal edilen konukçu bitkilerin bulunduğu, dağıtımının yapıldığı ve depolandığı noktaların kontrolü esasına dayalı olmalıdır. Buralarda bulunanbitkiler zararlının bulunma olasılığı en yüksek olan bitkilerdir. Zararlının tespitinde A. chinensis in bulaşık olduğu bilinen ülkelerden dikim amaçlı olarak ithal edilmiş olan bitkiler öncelikle kontrol edilmelidir. Bu zararlı özellikle çapı 1 cm den daha kalın gövde ve köklerde bulunabilmektedir. Sürveyler sırasında kabukta renk değişimi ve deformasyonlar olup olmadığı, larvanın neden olduğu galeriler ve ergin çıkış deliği aranmalıdır. Sürveylerde ithal edilen bitkilerin depolandığı veya dikilebileceği alanlar, fidanlıklar, park ve bahçeler, özel bahçeler, ormanlık alanlar, sokak ağaçları dikkatli bir şekilde incelenmelidir. 2

Örnekleme Yöntemi Bu böceğin konukçusu olduğu bitkiler gözle inceleme yöntemi ile incelenir.bu böceğin bitkiler üzerinde tespit edilmesi güçtür. Ancak larvaların bitkilere yoğun zararlar vermesi durumunda fark edilmesi mümkün olabilmektedir. Ergin olduktan sonra ağacın gövdesinden çıkış yapan erginlerin oluşturduğu çıkış deliklerinin ya da erginlerin görülmesi ile zararlının varlığı daha kolay tespit edilebilmektedir.ergin çıkış delikleri 10-15 mm çapında olabilmektedir.larvaların sürgünlerde beslenme belirtilerinin ve talaş artıklarının görülmesi zararlının varlığına işaret olabilmektedir. Şüphe duyulması halinde ağacın toprak üzerindeki yada altındaki bir dalı kesilerek larvanın oluşturduğu galerilere bakılır. Larva mevcut ise örnek alınarak teşhise gönderilir. Sürveylerde zararlının varlığını tanımlamada ağacın oluşturduğu simptomlar dikkatle takip edilir. Ör; yaprakların dökülmesi, ağacın geriye doğru ölümü ve zayıf düşmesi gibi. A. chinensis in aktif olma durumunu işaret eden belirtiler ise, larvanın oluşturduğu galerilerin görülmesi, ortalama 10-15 mm çapındaki ergin çıkış deliklerinin bulunuşu, çıkış deliklerinde böceğin dışkısının bulunması larva aktivitesini göstermektedir. İncelemeler sırasında ağacın gövdesinin yüzeyinde odaklanmalıdır. Zarar görmüş olduğu belirlenen ağaçların gövdesiküçük dilimler halinde kesilerek özellikle gövdenin alt kısımları incelenir ayrıca toprakta kalan gövde kısmı ve kökleri de incelenmelidir. ANOPLOPHORA SPP. KONUKÇU BİTKİLERİNİN KONTROLÜNDE UYGULANACAK TAHRİPKAR ÖRNEKLEME TALİMATI Bitki Karantinası Yönetmeliği Ek-1A listede yer alan Anoplophora türlerinin (A. chinensis, A. glabripennis, A. malasiaca) konukçu bitkilerinin ithalatında bitki sağlığı kontrolüne ilişkin yapılması gereken tahripkar örneklemenin detayları bu talimatta belirtilmektedir. Özellikle Anoplophora chinensis için Bitki Sağlık Sertifikasında, Bitki Karantinası Yönetmeliğinin Ek 4, 6ıncı maddesinde belirlenen ithalat koşulları yerine getirilmiş olmalıdır. Konukçu bitkiler ülkemize giriş noktalarında özellikle gövde ve köklerinde Anoplophora türlerinin varlığının tespiti için çok dikkatli bir incelemeye tabi tutulmalıdır. Bu inceleme zararlının neden olduğu belirtiler açıkça görülmüyor olsa bile tahripkar bir örneklemeyi kapsamalıdır. Çünkü bitkileri kesip açmadan bu zararlıyı ve açtığı tünelleri tespit etmek zor olabilmektedir. Anoplophora türlerinin konukçu bitkileri aşağıda belirtilmiştir: Acer spp., Aesculus hippocastanum, Alnus spp., Betula spp., Carpinus spp., Citrus spp., Corylus spp., Cotoneaster spp., Fagus spp., Lagerstroemia spp., Malus spp., Platanus spp., Populus spp., Prunus spp., Pyrus spp., Salix spp. ve Ulmus spp. Anoplophora türlerinin varlığı bilinen ülkeler aşağıda belirtilmiştir: İtalya, Çin, Japonya, Kore Cumhuriyeti, Vietnam, Tayvan, Endonezya, Filipinler, Malezya, Myanmar, Amerika Birleşik Devletleri (Kuzey Amerika, Hawai). İngiltere ve Hollanda (Temmuz 2010 eradike edildiği belirtilmiştir, EPPO Reporting Service.) Anoplophora spp. nin konukçusu olan bitkilerin diğer ülkelerden yapılacak olan ithalat kontrollerinde de bu talimat uygulanmalıdır. Eğer yapılan kontrollerde zararlıya veya belirtisine rastlanırsa tüm konukçu bitkiler yasal işleme tabi tutulacaktır. (iade veya imha) Tahripkar örneklemeye tabi bitki sayısını belirlemek için listelenmiş tüm konukçuların tüm bitkileri toplanarak ekli tabloda belirtildiği gibi örnekleme büyüklüğü uygulanmalıdır. Her bir cins için örneklenmiş bitkilerin sayısı toplamda 3

bu konukçuların sayısına orantılı olmalıdır. Bitkilerin tüm büyüklükleri ve karışımları örneklenmelidir. Tahripkar örnekleme zararlının veya açtığı tünellerin belirtisini aramak için toprak seviyesi altında uzanan kökün tüm uzunluğunun 3 cm lik bölümlerde kök kesimini içermelidir. Tablodaki belirtilen örnekleme oranı sevkiyatın %20 maksimum bir örnekleme büyüklüğü ile %95 olasılıkla %1 lik bulaşma seviyesinin tespitine dayanır. Bu örnekleme oranı, özellikle küçük sevkiyatlarda çok sayıda böceğin gelişme, çiftleşme ve popülasyon oluşturma olasılığı açısından daha az bir risk taşımaları sebebiyle orantısız bir etki yaratmaktan kaçınmak için istatistiksel kesinliğe duyulan ihtiyacı dengelemektedir. Tablo. Anoplophora spp. yi % 1 bulaşma oranında tespit etmek için ihtiyaç duyulan örnekleme büyüklüğü. GS= Güven sınırı Sevkiyat büyüklüğü (A) Örnek büyüklüğü (95% GS) (B) 1-4 0-5-9 1 10-14 2 15-19 3 20-24 4 25-29 5 30-34 6 35-39 7 40-44 8 45-49 9 50-99 10-19 100-199 20-29 200-299 40-59 300-399 60-79 400-499 80-99 500-999 100-199 1000-1999 200-289 A nın B ye yüzdelik oranı (95% GS için) Bir sevkiyattaki toplam bitki sayısının %20 si 2000-4999 290 %14.5-5.8 5000-9999 294 %5.9-2.9 10000-24999 297 %1.82 5000-49999 298 %0.912 >50,000 299 %0.918 Sürveyin Değerlendiril mesi SürveylerdeAnoplophorachinensis (Turunçgiluzunantenliböceği) invarlığısaptandığındabulaşıkolduğusaptanana ğaçlarişaretlenir. Tespitedilen larva veerginlerinteşhisiiçinörnekalınır. Durum acilenbakanlığabildirilir. 4

Anoplophorachinensis(Dişi ve Erkek) ve kanat örtüsündeki tüberküller (Foto.: Erdem Hızal) 5

6

7