T. C. KÜLTÜR VE TURizM BAKANllGI ESKi ESERLER VE MÜZELER GENEL MÜDÜRLÜGÜ SONUÇLARI ARAŞTIRMA. TOPLANTısı. ANKARA-6 fo NisAN 1987



Benzer belgeler
MAĞARALARI VE YERLEŞİM ALANI

İzmir İli Arkeolojik Yüzey Araştırmaları

2011 YILINDA DOĞU ANADOLU BÖLGESİN DE URARTU BARAJ, GÖLET ve SULAMA KANALLARININ ARAŞTIRILMASI ALİKÖSE KANALI

TÜRKİYE DOĞAL VE KÜLTÜREL VARLIKLARI KORUMA ENVANTERİ ENV. NO. SİT ADI

Konya İli Beyşehir İlçesi Fasıllar Anıtı ve Çevresi Yüzey Araştırması 2013 Yılı Çalışmaları

RESULOĞLU YERLEŞİMİ VE MEZARLIK ALANI 2013 YILI KAZI RAPORU

STRATONIKEIA ANTİK KENTİ SU YAPILARI. Antik kent Muğla Milas yolu üzerindedir. Aşağıda görüldüğü gibi Helenistik kurulmuştur.

ŞANLIURFA YI GEZELİM

TÜRKİYE DOĞAL VE KÜLTÜREL VARLIKLARI KORUMA ENVANTERİ ENV. NO. SİT ADI

15. MÜZE ÇALIŞMALARI ve KURTARMA KAZILARI SEMPOZYUMU

COĞRAFİ YAPISI VE İKLİMİ:

DASKYLEİON 2011 KAZI SEZONU ÇALIŞMALARI

BURGAZ KAZILARI 2008 YILI ÇALIŞMALARI

AĞILKAYA (PAĞAÇ) HÖYÜĞÜ

MENTEŞE YÖRESİ Kıyı Ege Bölgesinün Büyük Menderes Oluğu güneyinde kalan kesimine "Menteşe Yöresi" denilmektedir. 13. yüzyılda Manteşe yöresi

ULAŞIM YOLLARINA İLİŞKİN TANIMLAR 1. GEÇKİ( GÜZERGAH) Karayolu, demiryolu gibi ulaşım yollarının yuvarlanma yüzeylerinin ortasından geçtiği

ARPAÇAY DA TARİHİ VE ARKEOLOJİK ARAŞTIRMALAR Historical and Archaeological Research in Arpacay

Bayraklı Höyüğü - Smyrna

KİTABIN REHBERLİK PLANLAMASI. Bölümler. Bölümlere Ait Konu Kavrama Testleri KONU KAVRAMA TESTİ DOĞA VE İNSAN 1 TEST - 1

MUGLA LETOON ANTİK KENTİ ÖZDİRENÇ UYGULAMALARI

The Byzantine-Era Daily Use Pottery Found in the Thermal Spring in Allianoi

ŞANLIURFA İLİ MERKEZ İLÇESİ NEOLİTİK ÇAĞ VE ÖNCESİ 2015 YILI YÜZEY ARAŞTIRMASI RAPORU

YEŞİLOVA HÖYÜĞÜ- İZMİR İN PREHİSTORİK YERLEŞİM ALANI

2011 YILI RESULOĞLU KAZISI

Adıyaman'ın İsmi Nereden Geliyor?

HABERLER ÖZBEKİSTAN-TÜRKİYE ULUSLARARASI ARKEOLOJİK ÇALIŞMALAR PROJESİ: ÖZBEKİSTAN DA YERKURGAN MERKEZ TAPINAĞI 2013 YILI ARKEOLOJİK KAZI ÇALIŞMASI

Makale Bilgisi / Article Info Geliş/Received: Kabul/Accepted:

ORDU SIRA NO İLÇESİ ADI SİT TÜRÜ 1 FATSA GAGA GÖLÜ 1.VE 3. DERECE DOĞAL SİT ALANI 2 MERKEZ

EDİRNE UZUNKÖPRÜ DOĞAL ORTAMI TEMİZ HAVASI İLE SÜPER BİR YAŞAM BURADA UZUNKÖPRÜ DE. MÜSTAKİL TAPULU İMARLI ARSA SATIŞI İSTER YATIRIM YAPIN KAZANIN

HASSUNA YERLEŞİMİNİN KONUMU

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİ ARAŞTIRMA PROJELERİ YARIŞMASI ŞENKAYA İLÇE MERKEZİNİN MEKAN OLARAK DEĞİŞTİRİLMESİ PROJESİ ONUR PARLAK TUĞÇE YAĞIZ

MED SANATI: Arkeolojik kaynaklar ise çok sınırlıdır. Iran arkeolojisinde Demir Devri I I I. safhasıdır (Orta Batı İran da: ).

Konu: 2015 Yılı Erzurum-Erzincan İl ve İlçeleri Yüzey Araştırması Sonuç Raporu TÜRK TARİH KURUMU BAŞKANLIĞINA

MEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE. Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri

ANKARA KECİSİNİN TANIMLAYICI ÖZELLİKLERİ. Prof. Dr. Okan ERTUĞRUL Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Genetik Anabilim Dalı

TEOS ARAŞTIRMALARI,1996

DOĞAL MATERYALLER TAŞ

Murat TÜRKEŞ ve Telat KOÇ Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü, Çanakkale

HALFETİ İLÇEMİZ. Halfeti

PERVARİ İLÇESİ. Siirt deki Kültür Varlıkları

BEÇİN KALESİ KAZISI KALE ÇEŞMESİ SONUÇ RAPORU

Dünya üzerindeki herhangi bir yerde Güneş in tam tepe noktasında olduğu an saat kabul edilir. Buna göre ayarlanan saate yerel saat denir.

UŞAK İLİ NDE BULUNAN NEOLİTİK VE KALKOLİTİK BİR YERLEŞİM: ALTINTAŞ HÖYÜK

GÜNCEL ARKEOLOJİK BULGULAR IŞIĞINDA GİRESUN İLİNİN DAĞLIK KESİMİNİN PREHİSTORYASI * Salih KAYMAKÇI

Beşparmak, Karakümes ve Marçal Dağları'ndan oluşan dağlara "Batı Menteşe Dağları" denir.

TÜRKİYE DOĞAL VE KÜLTÜREL VARLIKLARI KORUMA ENVANTERİ ENV. NO. SİT ADI

2014 Yılı Akhisar Thyateira (Thyatira) Antik Kenti ve Hastane Höyüğü Kazıları


PRT 303 KIBRIS ARKEOLOJİSİ Prof. Dr. Vasıf Şahoğlu

Dr. Öğr. Üyesi Sercan SERİN

Doğal ve doğal olmayan yapı ve tesisler, özel işaretler, çizgiler, renkler ve şekillerle gösterilmektedir.

Kuzey Marmara Otoyolu (3. Boğaz Köprüsü dâhil) Projesi için Çevresel ve Sosyal Etki Değerlendirmesi (ÇSED): Ekler

HARİTA OKUMA BİLGİSİ

COĞRAFYA BÖLÜMÜ NDEN EDREMİT KÖRFEZİ KUZEY KIYILARINA ARAZİ ÇALIŞMASI

MOBİLYA. Gelenekten gelen ustalığın eseri olan ahşap merdiven çeşitleri kataloğu

VAN URARTU GÖLETLERİ

TEMEL HARİTACILIK BİLGİLERİ. Erkan GÜLER Haziran 2018

Muhammet ARSLAN KARS KÜMBET CAMİİ (ONİKİ HAVARİLER KİLİSESİ)

Haritanın Tanımı. Harita Okuma ve Yorumlama. Haritanın Tanımı. Haritanın Özellikleri. Haritanın Özellikleri. Kullanım Amaçlarına Göre

KALKOLİTİK VE TUNÇ ÇAĞI NDA NORŞUNTEPE NİN SURİYE VE MEZOPOTAMYA İLE İLİŞKİLERİ. Yüksel ARSLANTAŞ

ORIENTEERING SEMBOLLERİ VE AÇIKLAMALARI

Atoller (mercan adaları) ve Resifler

Roma ve Bizans Dönemi Tarihi Eserleri. Ahmet Usal - Edirne Vergi Dairesi Başkanlığı

TÜRKİYE DOĞAL VE KÜLTÜREL VARLIKLARI KORUMA ENVANTERİ ENV. NO SİT ADI

Türk Halı Sanatında Bir Teknik Özellik

ANKARA ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ PEYZAJ MİMARLIĞI BÖLÜMÜ ANADOLU SELÇUKLU DÖNEMİ BAHÇELERİ

Rüzgarlar kum çakıl gibi gevşek maddeleri havalandırarak taşımak, zemine çarparak aşındırmak ve biriktirmek suretiyle yeryüzünü şekillendirirler.

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

Uygarlığın Doğuşu ve İlk Çağ Uygarlıkları Video Flash Anlatımı 2.ÜNİTE: UYGARLIĞIN DOĞUŞU VE İLK UYGARLI

Başkale nin Tarihçesi: Başkale Coğrafyası:

Atatürk Üniveristesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi Journal of the Fine Arts Institute (GSED), Sayı/Number 34, ERZURUM 2015,

Muhteşem Pullu

Herhangi bir noktanın dünya üzerinde bulunduğu yere COĞRAFİ KONUM denir. Coğrafi konum ikiye ayrılır. 1. Matematik Konum 2.

B A S I N Ç ve RÜZGARLAR

KIRŞEHİR KALELERİ. Veli ÜNSAL. Kırşehir in Coğrafi Durumu

Bugün hava nasıl olacak? 16 Şubat 2017

HARPUT/ELAZIĞ YÖRESİNİN TARİHİ COĞRAFYASI Prof. Dr. Recep YILDIRIM

PRT 403 Geç Asur-Geç Babil Arkeolojisi

COĞRAFİ FAKTÖRLERDEN YERŞEKİLLERİNİN HARPUT UN KURULUŞU, GELİŞMESİ VE ŞEHRİN YER DEĞİŞTİRMESİ ÜZERİNE OLAN ETKİLERİ

ATATÜRK KÜLTÜR, DİL VE TARİH YÜKSEK KURUMU KAZI DESTEĞİ: POLEMAİOS ONUR ANITININ KAZI, RESTİTÜSYON VE RESTORASYON RAPORU

TÜRK KIZILAYI MADALYA KUTUSU VE PLAKET TEKNİK ŞARTNAMESİ

Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 6, Sayı: 64, Ocak 2018, s

ANTİK ÇAĞDA ANADOLU ANATOLIA AT ANTIQUITY KONU 3 FRİGLER 1

ERZURUM OVASI NDA ÖNEMLİ BİR MERKEZ: CİNİS HÖYÜK

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

ANALİZ SONUÇLARI. 1 Mart 2017 tarihine kadar kullanmayınız.

Urla / Klazomenai Kazıları

ANKARA KEÇİSİ. Yayılma Alanı : Ankara ili başta olmak üzere, İç Anadolu bölgesi ile Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgesinin bazı illeri

HİERAPOLİS, 06/08/14-21/08/14 ÇALIŞMALARI MERMER RESTORASYONU ÇALIŞMALARI

TARİHİ ESERLER. Yapılan araştırmalar, iki kırık dökük hanın bulunması nedeniyle Kırıkhan isminin verildiğini destekler mahiyettedir.

Kültür ve Turizm Bakanlığından: ANTALYA KÜLTÜR VARLIKLARINI KORUMA BÖLGE KURULU KARAR Toplantı Tarihi ve No : Karar Tarihi ve No :


KARTEPE-MAŞUKİYE-SAPANCA GEZİMİZ

BİRECİK İLÇEMİZ Fırat ta Gün Batımı

YENİ ŞEHİR ARNAVUTKÖY / 2. İSTANBUL. Daha İyi Bir Gelecek İçin Bugün`den Harekete Geçin

T.C. ŞIRNAK VALİLİĞİ 1990 ULUDERE

1- Çevresine göre alçakta kalmış ve vadilerle derin yarılmamış düzlüklere ne denir?

Yönler ve Yön Bulma. Yönler ikiye ayrılır.

Türkiye de bir ilk: Mersin ilinde omurgalı fosili Metaxytherium (Deniz İneği) bulgusu

Transkript:

T. C. KÜLTÜR VE TURizM BAKANllGI ESKi ESERLER VE MÜZELER GENEL MÜDÜRLÜGÜ ARAŞTIRMA V SONUÇLARI TOPLANTısı ii ANKARA-6 fo NisAN 1987

Not Bildiriler araştırınacılardan geldiğ! şekliyle ve sunuş sırasına göre hasılınıştır.

içindekiler Veli SEViN Elazığ Bingöl İlleri Yüzey Araştırması, 1986. A. Semih GÜNERi Erzurum Çevresindeki Höyüklertn Yüzey Araştırması.. A. Semih GÜNERi Orta Anadolu Höyüklcri 1986.. Oliver PELON Les Travaux A Porsuk En 198'6 ". Refik DURU Hacılar Mezarlık Arama Çalışmaları 1986 Hayat ERKANAL 1986 Cudi Dağı Araştırması Altan ÇiLiNGiROCı.U Van Bölgesi Yüzey Araştırması 1986. 1 45 77 105 109 111 119 Tsugio MİKAMİ, Sachihiro OMURA 1986 Kırşehir İli Suurlaı-ı i-çinde Yapılan Yüzey Araştırmaları. 123 Mehmet ÖZDOGA.N 1986 Yılı Trakya ve Marmara Bölgesi Araştırmaları 157 Ursula WiTrWER BACKOFEN Palaeodemography of the Early Bronze Age Cemctery of ikiztepe/samsun. ı75 Ursula WİrTWER.BACKQFEN AnthropologicaI Study of the Skeleton Material From Lidaı-... 191 Andreas MÜLLER. KARPE M. Ö. 'IIi. ve II. Binele Anadolu'da El Sanatları Konusunda Yapılan Araştırmalar 1986 203 ilhan KAYAN Arkeotojik Jeomorfolojı Açısından Yenişehir ve İznik Havzajannın Çevre ÖzeJ1lklerİ... 211

Jürgen SEEHER Antalya Yakınlarında Karain Mağarasındaki Kalkollük çağ Buluntuları,,... 221 Mehmet ÖZSAİT 1986 Yılı Amasya-Ladik Çevres-i Tarihöncesi ~raş.tırmaları 239 Mehmet ÖZSAİT 1985 ve 1986 Yılı Yalvaç Çevresi Tarihöncesi Araştırmaları 257 Angela MİNZONİ - DEROeHE 1986 Yılı Gaziantep Yöresi Paleolitik Araştırmaları 275 Erol ATALAY İzmir ve Aydın Yörelerinde Mağara Araştırmaları ". 297 Mehmet ÖZDOGAN Yarımburgaz Megarası 1986 Yılı Kazı Çalışmaları...... 323 Erksin GÜLEÇ Topaklı Populasyonunun Demografik ve Palecantropolojik Analizi,... 347 Oğuz EROL Mustafakemalpaşa. Paşalar Köyü Memeli Hayvan Fosil Yataklan Dolayının Jeoloji ve Jeomorfolojisi Hakkında Bir Ön Not 3'59 Metin ÖZBEK Çayönü İnsanlarında Diş 've Dişeti Hastalıkları 367

ELAZIG BİNGÖL İLLERİ YÜZEY ARAŞTIRMASI, 1986 Veli SEviN-I< Malatya, Elazığ. Bingöl ve Tunceli illeı-i sınırları içinde, csasen Urartu Devleti'nin güneybatı yayılımı ile ilgili olarak başlattığımız yüzey araştırmalarının ilkini 1985 yılında gerçekleştirmiştik. Araştırmamızın ilk yılında bilim kurulumuz çalışmalarını daha çok, kısa süre sonra su altında kalacak olan, Karakaya Baraj Gölü alanı üzerinde yoğunleştır. mıştı'. 1986 yılında iyiden iyiye gözden geçirdiğimiz bu yöreyi geride bırakarak, çalışmalarımızı batıda, göl alanı dışındaki alanlardan, doğuda, Bingöl'ün Solhan İlçesine değin uzanan bölge üzerinde yoğunlaşurdikı, 1986 yılı araştırmaları, Elazığ'ın batısı ve doğusu olmak üzere iki bölüme ayrılabilir. Batıdaki çalışmalar daha çok Fırat kıyısı ilc Elazığ arasındaki eski ulaşım sistemine İlişkin bulgulan saptamaya yönelikti'. Bu bölgedeki engebeli arazi yapısı, Malatya üzerinden gelip, Fırat'ı aşarak kuzey - kuzeydoğu yönünde yapılacak ulaşıma ancak, günümüzde de kullanılan iki doğal geçitle olanak tanımaktadır: Bunlardan doğudaki {*) Doç. Dr. Veli SEVİN, İstanbul Üniversitest Edebiyat Fakültesi, Fen PTT/İs TANEUL. lı) Bkz, Sevin" 279 vdd. (2) ı986 yılı araştırmamız Kültür ve Turizm Bakanlığı, Eski Eserler ve Muzeler Genel Müdürrügü ile İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi ve Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu'nun maddi katkılarıyla gerçekleştirilebilmiştir. Araştırmarmza gösterdikleri yakın ilgi ve destek nedeniyle, başta Sayın Dr. Nurettin Yardımcı, Sayın Prof. Dr. Sencer Tonguç ve Sayın Çelik Gülersoy olmak üzere, ilgili kurum elemanları. bunun yanında inceleme gezüerimıxı yapabilmemiz için sağladığı izin nedeniyle İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yönetim Kurulu'na teşekkürü zevkli bir görev sayarım. Ayrıca, bilim Kurulumuza Bakanlık Temsilcisi olarak katılan Sivas Müzesi Araştıı- macısı Sayın Fahrettin Kayıpmaz'a. gösterdiği büyük ilgi ve Işbir-ligi nedeniyle şükranlarımı sunarım. {3) Yüzey araşürmamiaa Marmara Üniversitesi Fen - Edebiyat Fakültesi'nden Araştırma Görevlisi Kemalettin Körogtu. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nden Araştırma Görevlisi Zafer Derin ve İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Esktçnğ Tarihi Yüksek Lisans öğrencisi Aynur Ôzfu-at'n ek olarak, kısmen İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nden Araştırma Görevlisi Oguz Tekin, Selçuk Üniversiıesi Fen-Edebiyat Fakültesi'nden Araştırma Görevlisi Hasan Bahar ve Fırat Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi'nden uzman M. Beşir Aşan katılmışlardır. ı

Habibuşağı " Kuşsaray - Basktl: batıdaki ise Çiğdemlik - Arapuşağı - Kı" ziluşağı - Baskil güzcrgaludır (Resim: LJ. Araştırma programımıza uygun olarak giriştiğimiz çalışmalarda, öncelikle Fırat Irmağr'ndan Elazığ/Harput'a doğru bir ulaşımı olanaklı kılan geçitlerden batıdaki üzerinde durulmuştur. Çiğdemlik Köyü ve Baskil arasında uzanan, 30 km. kadar uzunluğundaki.bu doğal geçit günümüzde yöreselolarak «Har-put Gediği» adıyla tanımlanmaktadır. Fırat ırmağı'nın doğu kıyısı üzerindeki Çlğdemlik'tcn başlayıp, vadiler içinde giderek kuzeye doğru yükselen bu geçidin 15. km. sinde, Arapuşağı Köyü'nün 500 m. kadar kuzeyindeki Barsıkkale mevkiinde eski bir yerleşme yeri saptanmıştır. Doğudan bir dere ile sınırlanan, güneye doğru burun şeklinde çıkıntıh, 35x70 m. kadar boyutlarındaki,güney ve batı etekleri çok sarp. doğal bir- konglomera kayalığı üzerindeki Barsıkkale yerleşme yerinin üzeri oldukça düzdür ve bu düzlüktc taş temelli yapılara ilişkin, kimıleri tasar veren mimarlık kalıntıları görülebilmektedir. Zaman zaman harcın kullanılmış olduğu bu kalıntılar Ortaçağ'a aittir. Tepenin üst kesiminde, mimarlık kalınularının görülebildiği düz Iüktc. yüzey buluntusu olarak çok sayıda Ortaçağ seramik parçası vardır. Tümü hızlı dönen bir çarkla biçimlendirilmiş olan bu parçaların hamurları ince kum katkıh olup, iyi ve orta derecede plsirilmistirler: iç ve dış yüzleri kahverengi bir astar-la kaplıdır. Bil' parçanin gövdesi hamur yaşken ıstampa olarak yapılmış yaprak motifleriyle bezcltdlr'. Bunların yanında, daha az sayıda sırh parçalara da rastlanır). Barsıkkale yerleşme yerinin güney ve batıya göre. çok daha az sarp olan doğu etekleri üzerinde, Ortaçağ malzemesi yanında, çok az sayıda Erken ve Orta Demir Çağ türünde seramik parçaları görülmektedir. Bu türde kapların yüzeyi kırmızı ve dcvetüyü renkli kalın bir astarla kaplı ve açkılıdır. Yine doğu etekte, biçim yönünden 2. binyılın sonlarına ait olabilecek kuşkulu bir örnek dışında (Resim: 2/3), açık krem astar üzerine donuk mor ve kahverengi boya ile yapılmış yatay bant ve şevren, 2 (4) Korucutepe'den bu türde ıstampa bezemeli bir Ortaçağ seramik parçası için bkz. Baku-er, PJ. 61;/A. n CW 25. (5) Mavi ve yeşil sırlı olan bu parçalar iyi tanınan sgraffitto tekniğinde değildirler. Fırat veetsrnde 1985 yılında yaptığımız yüzey araştırrnalarma göre, başta İmfkuşağı Höyüğü olmak üzere, Üvücek (050/5), Höyükkôy {OS012I, Grfktepe (P51/2), Karababa (050/20), Kamikli (OSO/tl, Hasıkü (050/4) ve Kale II rp 5113) gibi yerleşmelerde sgraffitto türünde sırtı mallara rastlarımamış oluşu, bu küçük ıskan yerlerinin, adı geçen tekniğin ortaya çıkışından önce, 12. yüzyıl civannda terkedilmiş olabitecekler-ine işaret ediyor olabilir: krs Bakirer. 222 vd., Mitchell 49.

bezcmcsi içeren, el yapımı Orta Tunç i Dönemi seramik parçaları da bulunmuştur (Resim: 2/2) ", Yüzey malzemeleri arasında en eskiye ait olanları ilk Tunç III Dönemi boyahlarıdu-. Bunlar Altınova ve Aşağı Fırat yörelerinden çok iyi tanınanların bir tekranndan Ibarettir (Resim: 2/1 ) Barsı kkale'den, vadiyi izleyerek kuzeydoğu yönünde ilcrlcnildiğlnde 1l km. sonra Kızılköyü'ne gelinir (Resim: 3). Şimdi köyün içinde kalmış, doğu ve batıdan birer dere yatağı ile sınırlı, 65xll'Ü m. boyutlarındaki çok sarp, kalker bir tepe üzerinde eski yerleşme izleri açık biçimde görülchilmek tcdu-. Tepenin güney ucundaki daha alçak 'bir tcrasta. dikdörtgen tasarlı bir Ortaçağ yapısının harçlı duvarları, yer yer 2.00 m. yüksckliğc değin korunmuştur (Resim: 4). Yerel halk tarafından «Kaurhan» olarak adlandırılan bu kalıntıların kuzeyindeki daha yüksek tepede de taş temelli yapılara ilişkin kimi mimarlık izleriyle bol sayıda Ortaçağ seramiği yanında, Erken ve Orta Demir çağ (Resim: 6/1), tck parça halinde Orta Tunç, boyalısı (Resim: 5/4) ve boya bezerneli (Resim: 5/3) ya da Kar-az t ii rii siyah-kırmızı alacah cçkıu (Resim: 5/1-2) İlk Tunç çağı parçalarına rastlanmıştır. Ortaçağ'ın tck renkli scramiği, teknik ve biçim açısından Barsrkkalc'dckjlerm benzeridir. tümü çar-ktu yapılmış olup, su-lı tek par-ça vardır. Orta Demir Çağ parçalarındanen ilgincini. yeşil damar-lı ser-t taştan yapılmış, ağız kenan ise beyaz renkli tas kakmalar-la bezeli bir çanak oluşturur (Resim: 6/2). Gerek Barsıkkale ve gereksc" Kıziluşaği'nda Ortaçağ, Demir çağ, Orta Tunç i ve İlk Tunç II' dönemler-i seramik malzemesi dışında herhangi bir yüzey bulurnusu t-hlc edilmiş değildir. Anlaşılacağı üzere, Barsıkkale ve Kızıluşağı yerleşme alanları bu gcçidin, Ortaçağ'da yoğun olmak üzere, ilk Tunç Çağı'ndan beri kullamldığma ilişkin malzeme sağlamıştır. Ancak her iki merkezde de Orta Tunç] dışında, yukarıda belirttiğimiz kuşkulu bir parça hariç, 2. binyı! kullammma tanıklık edecek bulunuı ele gcçirilmcmistir. Aynı şekilde yolun J1ellenistık ve Roma dönemlerinde bir trafiğe sahip olduğunu söylememize yardımda bulunacak herhangi bir yüzey bulurnusu da yoktur. (ü) Altınova'da yalnızca sınırlı bir biçimde Tepecik 8-4 (Esin 143, Iev. 103/ı-21, Norsuntopo V IV üiuupımann- as, Abb. 5/9) ve karışık tabakalardan gelmekle birlikte, Korucutepe'de [Crinin Ij'i'. PI. :ı/n. S, Wl görülen bu seramik lürüııün, bat, günovbuu yönlerine gidıldikçe yng unlaştrg ı anlaşılmaktadır. Bu lürün Fırat Irmagınm doğu kıyısında k ulfunıldtg ı merkezler, imikuşagı tscvin! nı;, res, ı3; Sevin Derin, res. 19l, Şcmstvotcpe (Darga. Iov. IVhl, Maltepe Har'abesi LO 50/13), Kale LL! (P5ı/,,) ve Griktepe ıp5112), batı kıyısınrtakiler- ise İmamoğlu (Uzunoglu 184, res. ı2-13), Karababa ro 50/20), xösohöyü.k LO SQ/14l, Kütsotepe LO 50/191 ve Arslantepe'dir (Purdısı-Palmtert 84, fi", 8). 3

Kızıluşağı aşıldıktan sonra, kuzeydoğu yönünde LO km. kadar llerlerıer-ek Baskil düzlüğüne ulaşılır. Fırat kıyısından gelen iki doğal geçidin birleşme noktasında kurulmuş bulunan Baskil'in yakın çevresinde, şimdiye değin herhangi bir kalıntı saptayabilrmş değiliz 'I. Buna karşılık ilçe merkezinin 12 km. kuzeydoğusunda.modern Elazığ - Baskil karayolu üzerindeki Haroğlu (bugün Sarıgül) Köyü'nün güneyinde, 30 x 60 m. ka daı' boyutlannda bir höyük belirlenmiştir(resim; 7). Modern yol düzeyinden 15 m. kadar yükseklikteki bu höyüktc, taştan temelleri tüm tepcyi kaplayacak biçimde sıkışık yapılara ait duvar kalıntıları görülebilmektedir. Toplanan seramiklerin çok büyük bir bölümünü Ortaçağ'ın. tek renkli \'e az sayıda yeşil sn-lı parçaları oluşturur. Bunların yanında, Erken Demir çağı'nın ağız kenan ile omuz keskirıliği arasında kalan kcsimi yivli, kir-crnit kırmızısı renginde kalın astar-lı parçaları az da olsa görülmektedir. ElazığjHarput'a 30 km. kadar uzaklıktaki Haroğlu Höyüğü, Eskiçağ koşullarıyla Harput'a bir günlük uzaklıktadır; Fırat yöresinden gelip, Baskil'de birleşen ve buradan başlayarak Elazığ'a doğru uzanan tar-ihi yol üzerindeki konumu nedeniyle de dikkat çekicidir (Resim: 1). Nitekim, aşağıda değinileceği üzere, Haroğlu Köyü'nün 3-4 km. kadar kuzeyinde güçlü bir Urartu kalesinin bulunuşu bu yörenin stratejik önemine işaret eder niteliktedir. 1987 yılında yapacağımız yüzey araştrrmalarmm bir bölümünde, bu kez de Habibusağı - Kuşsaray - Baskil geçidi ile Baskil çevresini ele alarak, ulaşım ve yerleşim tarihi sorunlarına çözümler getireceğimizi ümit etmekteyiz. 1986 yılında çalışmalanrruzın ikinci bölümünü Urartu'nun güneybatı yayılımı ile ilgili olan ve daha çok Elazığ'ın doğusundaki araştırmalar oluşturmuştur. Elazığ'ın doğusunda ve Bingöl İli içinde yürüttüğümüz bu çalışmalarda,geçen yılki raporumuzda sözünü ettiğimiz, belki de Eskiçağ'dan günümüze kalmış ulaşım sistemlerinin en eskisi durumundaki antik yol ve bununla ilgili birimler üzerinde durulmuştur. 1985 yılı raporunda, Bingöl Dağları üzerinde çok eski bir yol ile il merkezinin 26 km. doğusundaki Zulümtepe'de. bu yolla ayrılmaz bağı olan, bir Ur-ar-tu tesisinin bulunduğundan söz etmiştik. 1986 yılında bu ulaşım sistemi ile ilişkili olarak, günümüzde Keban Baraj Gölü tarafın- (7) Bask.il ilçe merkezinin 5 km. kadar batısındaki Odabaşı Kövu'rıde, çıkilması hemeri hemen olanaksız bir kayıtlığın doğu yüzü üzerine açılmış dikdörtgen deliğin işlevi ve yapıldığı dönemi saptayamadık. Bunun yamnda, Baskil lıceeı içinde bir evin bahçesinde durduğu bildirilen, üzeri vazith stlindtrik taşı (Roma mil taşı?) da henüz incelenebilmiş degildir. 4

dan iki kısma ayrılmış olan bölgenin hem doğu ve hem de Harput yakınlarındakibatı kesiminde araşurmalarımızr sürdürdük (Resim: 1). Doğudan batıya doğru gelinecek olursa, antik yolla ilişkili olarak karşılaştığımiz ilk merkez, Bingöl İli'nin doğu sınırlarında, Solhan İlçesi içindeki Cankurtarantepe'dir (Resim: 8). İlçe merkezinin güney sınırındaki, doğu-batı yönünde 100 m, kadar uzanan bu doğal kayalık üzeı-inde, önceki yılların ağaçlandırma etkinlikleri ve başarısızlıkla sonuçlanan park yapım girişimleri sırasında yıkıma uğratılmış mimari kalınular yer almaktadır. Günümüze iyi durumda kalmamış olan mimarlık kalıntıları, doğudan batıya doğru yükselen teraslar üzerinde kurulmuş, Orta Demir Çağı'nın. olasılıkla tüm etrafı taştan duvarlarla çevrili bir tesisine ilişkindir. Batı uçta, şimdi düzleştirllmlş tabanı 30 m. kadar çapında konik bir yükseltinin varlığı anlaşılmaktadır; iri taşlardan yapılmış duvar kalıntıları ise doğu etektcdir (Resim: 9), Doğudan batıya doğru teraslarla yükselen biçimiyle Cankurtarantepe'dekl tesis, 33 km, batısındaki Zulümtepe'yi andırmaktadırô. Cankurtarantepe'den toplanan yüzey seramikleri homojen bir küme oluştururlar. Saman katkılı bir örnek dışında, genelde ince kum katkıh, mikalı kiremidi hamur1arıyla dikkati çeken bu parçalar çoğu kez hamurlarının renginde astarhdırlar: çeperleri kalın olan iri depo kaplarının dış yüzeyleri ise açkıhdrr. Kalın çepeı-libir gövde parçasıüzerinde, ip-baskıbezemeli bir destek kuşağı görülür (Resim: 10/5) ki, bu türde plthoslara Urartu kalelerindeki depolarda çok sık rastlanır9, Daima çarkta biçimlendirilmiş olan parçalar arasında, kanımca daha çok İ. Ö. 7, yüzyıl öncesine uzanan, basit ağız kenarları dışa çekik. omuzu keskince profilli çanaklar (Resim: 11/1-2) LO ile ağız kenarının içi bir kapak konmak üzere oluklu yapılmış ve bu yöredeki Demir çağ merkezlerinde değişik çeşitlernelerine rastlanan il çömlekler (Resim: 12/4, 6-7; 13/1) dikkat çekicidir; kimi kapların yüzeyi harnur yaşken yapılmış kazıma çizgilerle bezenmiştir (Resim: 10;1-5; 12;1-2,7; 13/2), Zulümtepe'de de karşılaşılan 12 bu türde bezemeler onların yöresel Erken Demir çağ geleneğine bağlılık- (8) Krş. Sevtne, res. 13. (g) Ke.yahdere, Altıntepe ve Karmtr-Blur'darı bu türde destek kuşaklı pithoslar için bkz. Hurney 85 vdd., Type 1-2: Özgüç 35, res, 35: Piotrovskü», lig. 6'] ortadaki: Kroll- HO, Typ, 71a. uoı xron- 118, Typ. 19; Kronl. 51, Abb. 7/1-4. (lll Winn, Pl. 56/4: Sevin', res. 14/21. uar Sevins, res, 14/21-25 5

laı-ırun en açık kanıtıdır n. Tarafımızdan «Biairıili Seramiği- olarak adlandırılan tipik lüks Ur-ar-tu eserlerine bir parça dahi olsa rastlanrlmıs. değildir. Solhan'da bir ara genişleyen ve sarp. kayalık yapısını ekime elverişli küçük bir yayla ovasına bırakan Bingöl Dağları, batıya doğru 5 10 km. kadar ilerlendiğindeyeniden eski durumuna girmekte ve buna kosut olarak antik yolun izlenebilmesi olanağı bir kez daha doğmaktadır. Bu yolla ilişkili olarak, SolhanjCankurtarantepe'den 33 km. uzaklıktaki Zulümtepe'ye ulasılmaktadır". Zulümtepe'deki 1986 yılı çalışmalarımız daha çok yol üzerinde olmuştur. Burada yolun tesis ilc kopmaz bir bağ içinde olduğu son derecede açıktır (Resim: 14); bu yüzden de tesis ilc aynı zamanda tasar-larup inşa edildiği söylenebilir. Bu kesimde kuzeyi yamaca bakan yolun kenarına ir-ice taşlardan özenltbir set çekilmiştir. Serin yapım özclliği düz alanlarda yolun her iki yanında yer alan kaba sınır taşlarında görülenlerden farklıdır Tesisin kuzey duvarına koşut olarak batıya, Zulümtepe'yi bu yönde çevreleyen dcreye doğru alçalan yol, cılız olmakla birlikte suları Ağustos sonlarında bile kurumayan bu dcreyi, her iki yakasına yol genişliğinde (5.40 m.) yapılmış, düzenli taştan ayaklar yardımıyla ahşap bir köprüyle geçmiş olmalıdır; köprünün genişliği 3.50 m. dir (Resim: 15-17). Zulümtepe'den batıya doğru yola devam edildiğinde Bingöl Ovasi'na gelinir. Birdenbire genişleyen ve dağlık arazideki kayalık yapısı değişen bu ova içinde antik yolun izlerini bulabilmek oldukça zor ve hatta olanaksrzdır. Ancak buna karşılık Zulümtepe'nin 25 km. batısında, Bingöl İl merkezinin 1 km. kadar kuzeydoğusundakikaleönü Mahallesinde, 30-35 m. yüksekliğindeki bir tepede, Demir Çağı'ndan kalıntıların varlığı ortaya konmuştur. Ovanın kuzey kesimindeki tepenin doruğunda. ÇC\.TC duvarı ı.s m. kalınlığında, iri taşların üst üste oturtulmasıy!a oluşturulmuş, kabaca 29x39 m. boyutlarında, dikdörtgenimsi tasarlı merkezi bir yapının varlığı açıktır (Resim: 18). Bu yapının kuzey iç kesiminde, birbirlerinden ı.oo m. kalınlığında taş temelli duvarlar-la ayrılmış, yan yana en az sekiz mekanın varlığı görülebilmektedir. Doruktaki bu yapının ya nında, daha az meyilli olan batı ve güneybatı eteklerde teraslar ve bu teraslarda da kimi yapıların bulunduğu anlaşılmaktadır. (l:ı) Özellikle Ur-ar-tu merkezi bölgesindeki İ. Ö, 8. -7, yüzyılın tipik kalelerinde pek rastlanmayan bu türde bezerne anlayışı Kaı-mir-Blu.r'cia Urartu-öncesr ta.bukada karşımıza cıkmaktadır, bkz. Serok'in res, 7/1-7; krş. Winn, PI. 56/1 - ı8 (14) Sevin' 284 ydd, res, ı Il. Bu tesıs ı835-[0 krş-babur- aylarında ne yazık ki, otdukça kütü bir biçimde yıkıma uğratılmıştır 6

Üzerindeki yoğun tarım etkinliği nedeniyle mimari kalıntılar ve yüzey buluntulartnm iyi bir biçimde incclencmcdiği Bingöl yerleşme alanı yüzey seramikleri sayıca fazla değildir LS. İri depo kaplan dışında, çanak-çömlekler çark yapımıdırlar; ince kum katkılı, kiremit ve pembe renkli hamurlan belki de aynı yöresel kil yataklarını kullanmış olan Cankurtarantepe ve Zulümtepe'dckilcr gibi mikalı 16 ve hamurlanmn renginde astarhdır (Resim: 19/1-4). Güneybatı etekteki teras üzerinden toplanan kalın çepeeli kap parçalarının iyi pişir-ilrniş olan hamurları kal" kcı-ll-kaba kum katkıh. kızıl kahverenginde asıarlı ve iyi açkılıdır 17. Urartular'a özgü olduğunu birçok örnekten bildiğimiz, yüzeyleri dörtgen ya da üçgen biçimii çukurluklaz-la bezeli piıhos parçaları (Resim: 19/5-6), 1985 yılından beri yörede sürdürdüğümüz yüzeyaraştırmalarındakarşılaştığrmız ilk tipik Urartu seramik örnekleridir ". Böylelikle yaklaşık olarak 60 km. lik bir yol üzerinde, birbirinden hemen hemen eşit uzaklıkta, yalnızca Demir Çağı'nda yerlesilmiş. boyutlar ve tasatları yönünden birer konaklama merkezi olarak nitelenebilecek üç merkezi ortaya çıkarmış bulunmaktayız19, Bunlardan günümüze en iyi durumda kalmış oları Zulümtepe'nin. gerek mimari teknik ve gerekse tasarı açısından Urar ıulu bir karakter ıaştdığma önceden değinmiştik 20. Aynı şekilde, henüz ayrıntılı bir çalışma yapamamış olmamıza karşın, çevre duvarlarındakiyan-kyklepik taş işçiliği, dikdörtgen tasarlı merkezi yapısı ve teraslanyle Bingöl'deki tesise Urartu'dan pek çok benzer bulabilmek olasıdır 2l. Seramiklcrl açısından ele alınacak olursa, her üç merkezin de pek çok özelliği paylaştrğr, geniş bir tarihlerneyle biçimlerin İ. Ö, 8. yüzyıldan çok daha crkcne ve 7. yüzyılın sonlarından çok daha geçe gjdilcmeyeccğine işaret ettiklerini söyleyebilirim. Yörede Eskiçağ'a uzanan başkaca bir kalıntı da saptanabilmiş değildir. Sonuç olarak, tüm bu bulguların us: Bingöl tesisi üzerindeki çalışmalara 1987 yılındada devam olunacaktır. (16) Yüzeyinde mikamsı maddelerin bulunduğu devetuyu renkli mallara İ. Ö. 7. yüzyılın sonları ya da 6. yüzyılın başlarında son bulmuş olan Akreptepe'de de rastlamlrmştu- Muscarellu [is. Ancak bunu belirli bir dönemin ayırtkan özelliği olarak açıklayabilmek olası degildir. (17) Bu yaptın özellikleri Kayalıdere deposundakilerin aynıdır: Burncy 85. ([8) Krş. Burney 85 vdd., fig. 15, Type 3. Pl. XV la; Plotrovskii-, fig. 66; Piotrovskhe. Iev. 12-13; Kroll- 140, Typ. 71b. (L9) Yeni Assur Devleti zamanında, hiç olmazsa harran sarri gibi önemli yollar üzer-inde monzntıaneıerın rkalliu) varhğma mektuplarda değinilmektedir: Saggs ın vd., Hercdotos CV,52) Pers Kral Yolu üzerinde çok sayıda konaklama istasyonu ((5"'("0( -ep05) bulunduğundan söz edilmektedir. (20) Sevine 7.84 vd., avrrcaıbkz. Kloıss 284 Abb. i. taı ı Kleiss, Abb. 1 Shergaiyeh Amir; Qaleh Tazabıılağ; Mudjesir. 7

ışığında, Cankurtarantepe. Zulümtepe ve Bingöl hattı boyunca uzanan antik yolun, tesisleriyle birlikte Uraı-tu Dönemi'nde tasarlanmış olduğunu söyleyebilecek duruma gelmiş durumdayız. 1986 yılı araşurmalarunız sırasında bizzat Urartu yolu üzerindeki çalışmalanrmzı da sürdürerek, ufak-tefek boşluklarla Karakoçan-Solhan arasındaki 100 km. lik bir bölümünü iyi bir biçimde inceleyebildik (Resim: 1). Bu yolun günümüze en sağlam durumda kalmış olan kesimi, Bingöl - Karakoçan arasındaki Yeniköy çevresidir. Bu yörede yolun ortalama genişliği zaman zaman 5.00 5.50 m. yi bulmaktadır. Ancak birçok yerinde yapuğirmz ölçümlere göre, arazinin uygun kesimlerinde yol genişliğinin 5.40 m. civarında tutulmasına özen gösterildiği ve fakat ki~ mi kısımlarda da 3.90 m. ye değin daraldığı anlaşılmaktadır (Resim: ıd - 21). tki yanına belirleyici olarak yan yana iri taşların (30x40 cm.: 47xııO cm.: 46x75 cm.) dizildiği yolun düzgün yüzeyine, tüm yüzeyi kaplamamakla birlikte, zaman zaman kaplama levhaları yerleştirildiği açık bir biçimde gözlenebilmiştir.hatta çok iri olmayan kimi kayaların kesilerek yol düzeyine indiı-ilmiş olduğunu ve bu yüzey üzerine de kırık taş - mıcır ser-ildiğini söyleyebilecek durumdayızi.2. Daha sonraki Roma yollarının en belirgin özelliği olan ve karayolunu iki eşit parçaya bölen bir omurganın hiç bir yerde uygulanmamis olduğunu da kesinlikle gözlemledik 13. Bingöl Dağlan'nın batı eteklerinde araziye uyarak virajlarla alçalmaya başlayan Uraı-tu yolunu 1986 yılında Karakoçan yakınlarına değin Izleycblldik. Bu yörede yolla ilişkili sayılabilecek tek yerleşme yeri, Karakaçan yol ayrımının birkaç km. güneyindeki Bahçecik Höyüğü'düı (Resim: 1).70-80 m. kadar çapında ve ıo-15 m. kadar yükseklikteki höyüktc herhangi bir mimari kalmtıya rastlanmaz. Üzerinde yüzey malzernesi olarak son derecede az, tck renkli İlk Tunç çağ seramik ile yoğun olarak, kazı bczcmcli Demir çağ parçaları bulduğumuz höyüğün. yalnızca yüzey buluntularından yola çıkarak, Zulümtepe ve Cankurtarantepe ilc çağdaş ya da daha ihtiyatlı bir biçimde İ. Ö. 7. yüzyıl öncesine ilişkin olduğunu söyleyebiliriz (Resim: 22/1-7L 1987 yılı çalışmaları sırasında Karakoçan - Palu ve Karakoçan - Bingöl hattını ayrıntılarıyla ele alarak, gerek Urartu yolunun güzergahı ve gerekse bunun üzerinde olması gereken öteki konaklama tesislerini belirlemeye çalışacağız. (22) French 704'te Küçük Asya'da Roma-öncesi yolların taş döşemclf olamayacamnı büdtrmıssede. yeni bulgularımızin ışrğında, bu görüşü yalnızca klasik Küçük Asya yani fırat Irmağı'nın batısı için geçerli olabilir. (23) Omurgah bir Roma yolunun kesiti için bkz. French, Dıagram 6, PI. i. VL 8

1986 dönemi yüzey araşurmalarımızda ziyaret ettiğimiz bir başka Urartu yerleşme yeri de Genefik Kalesi'dir (Resim: 23-24) ". Çünkü Bingöl üzerinden gelen Urartu yolunun Fırat ırmağı'nı Palu'da geçtikten sonra, Mastar Dağı'nın kuzey yamaçlan boyunca uzanarak Genefik'. teki kaleye ulaşmış olduğunu sanmaktayız. Ancak 1986 yılındaki geziler-imiz sırasında bu yörede herhangi bir yol kalıntısı saptayabilmiş değiliz. Buna karşılık, bugünkü Elazığ - Bingöl karayolunun kuşuçumu 10 km. kadar güneyindeki, bilim dünyasınca iyi tanınmayan Genefik, kayaya oyulmuş batı etekteki platformu (Resim: 25), sarnıçları (Resim: 26) ve basamak şeklindeki sur - temel yataklarıyla gerçekten tipik bir Urartu kalesinin hemen tüm özelliklerini taşımaktadır. 70x40 m. kadar boyutlarındaki, batı ve güneyi oldukça yalçın kayalık bir tepe üzerinde yer alan kalıntılar, şimdi Keban Baraj Gölü altında kalmış olan tüm Altınova'ya egemen bir durumdadır. Surlarından günümüze hiç bir iz kalmamış bulunan bu kalede yüzeyden toplanan seramik malzeme, kuşkulu bir örnek dışında, tümüyle çark yapımıdır. ilginç olan özellik, hamur katkıları arasında, gerek çanak ve gerekse çömleklerde samanın fazla oranda kullanılmış oluşudur". çoğu kez kızıl kahverenginde hamurlu ve aynı renkte astar-lı olan çanak - çömleklerden iri çcpcrlflcr. öteki merkezlerdeki gibi, gayet iyi bir biçimde açkıhdrrlar: iyi ve orta derecede pisirilmiştirler. iki kabm üzeri beyaz bir astarla kaplıdır ki, yöreye Orta Anadolu'dan gelmiş olabileceğini düşündüğümüz bu teknik özellik Orta Demir çağı'na özgüdür.". Çanak biçimleri arasında, basit ağız kenar-lı, hafifçe içe dönük olanlar çoğunluktadır(resim: 27/1 3); bunlardan biri ise yatayoluk bezcmelidir (Resim: 27/8). Tüm yüzey seramikleri arasında kazı bezcmeye, bir parça halinde de olsa, rastlanmaması yanında, kalmlaşurrlmıs ağız kenar-lı çanaklar (Resim: 27/9-10) ve benzerleri NorşuntepeGüneyTeras güneyalanındaki Orta Demir çağ yapısında görülebilen dışa çekik ağız kenarh. keskin profilli çanaklar (Resim: 271 5 6) II Genefik Kalesi'nin Zulümtepe lii ve Cankurtarantcpe'den daha sunraya, kesin olmamakla birlikte, Norsumepc Orta Demir çağ yapısıyla yakın bir döneme tarihlcnmesi gerektiğine işaret ediyor olabilir. Biainili Seramiği türünde parlak kırmızı mallara yine hiç rastlanmamışur. Norşuntcpe'nin kuşuçumu 10 km. kadar güneyinde kurulmuş bulunan bu kale ile ilişkili herhangi bir yol kalıntısı bclirlcycbilmiş değiliz. Ancak çıplak gözle Pulu'yu görebilen ve günümüzde ulaşılması hayli' güç (24) Kalenin ı900 yılındaki ilk keşf'i için bkz. Huntington 146. 151. (2-5) Bu özelliği Korucutepe'de de gôrebtlmekteylz : Winn 157 vd. (26) Bovaz astara, çok az sayıda olmakla birlikte. Norsuntepe ve Zulüriitepe'de da rastlanmıştır: Sevin' 285 ve not 33. (27) Krs. Huuptmarm«, Abb. 23/3. (28) Krş. Sevin". res. 14. 9

olan bu sarp alanın Urartular açısından önemli bir rol oynadığını, günümüze kalmış kalıntilardan çıkarabilmek hiç de zor değildir. Biz bu noktada Urartu yolunun kuzeye doğru, önce Altınova içindeki Norşuntepe'ye. sonra da aynı yöne doğru devamla Harput'un kuzeydoğusundaki Hacıseli. Kurdemlik (yeni Sarıbük) yöresine doğru uzandığmı sanmaktayız". Çünkü, SOx40 m. boyutlarında dikdörtgen bir tasar gösteren çevre duvarı ı-izalit ve destekli Güney Teras yapısını 10 Urartular'm öteki konaklama merkezlerinden ayırdedebilmek olası değildir. Bu düşüncemize bağlı olarak, Harput'un kuzeydoğu yakınlarında 1986 yılında da araştırmalara devam olunmuştur. 1985'te Uraı-tu özellikleri gösteren bir kaya mezarı ile antik bir yola ilişkin kalıntılar bulduğumuz Hacıseli Köyüne yeniden gidihp, antik yol üzerinde 10 km. yürümek suretiyle güzergahuun saptanmasına ve yolun ayrıntıları konusunda bilgi derlcnmeye gayret edilmiştir. Hacıseli'den güneybatı yönünde Harput'a doğru devam eden bu yol, kimi yönlerden Bİngöl Dağları üzerindeki Urartu yoluna benzcmekle birlikte, şimdilik çağdaş olduklarını söylcyebilecek durumda değiliz. Burada da her iki yanına düzenli olmayan smu- taşlarının dizildiği yolun genişliği 2.40 m. ile 5.50 m. arasında değişmektedir. Ancak doğudakinin aksine, yüzeyi büyük çapta kaplama taşlarıyla döşeli olan bu yolun ortasında, zaman zaman, bir Roma özelllği olan, omurgayı andu-ır taş sırasının varlığı görülebilmektedir (Resim: 28-31). Bu yöredeki incelemelerimizin bir bölümü de Hacıseli'nin doğusundaki KürdemIik Köyü çevresinde yürütülmüştür. Antik yola ilişkin herhangi bir ize rastlayamamakla birlikte, Elazığ merkezinin 24 km. kuzeydoğusundaki Kiirdemlik yakınlarında, iki kaya odası ile köyün. 2 km. kuzeyindeki, günümüzde Taarruztepe adını taşıyan kayalık bir sırt üzerinde Demir Çağı'na ilişkin küçük bir yerleşme yerini belirledik. Kiirdemlik'teki kaya odalarından ilkine erişememekle birlikte (Resim: 33), ilkinde olduğu gibi konglamcra cinsi kayaya oyulmuş ikincisini inceleme olanağını bulabildık. Tabanı toprakla kaplı olan oda 3.00x2.20 m. boyutlarında, dikdörtgene yakın bir tasar vermektedir (Resim: 32 34); gerek köşelcrde, gerekse tavan ve yan duvarların oyulusunda özen gösterildiğmc ilişkin hiç bir ii. yoktur ki, bu özellik Ur-ar-tu halk mezarlarında sık sık kaı-sılasilau bir olgudur'i. Odanın şimdiki yüksekliği 1.70 m. kadardır. ı:vı Alı iova içinde, Mnnzuroğ!u Köyü yakınlarından Harput yönüne doğru uzatarihi bir yola ilişkin köprü için bkz. A. Koyuulu. Keban Proıesı 1974 ~ 75,şmaları. ı982, lev. 139/L.ıupımann-, lev. 83.,",1;.evm- [ci';'/vd. \0

Taarruztepe'dekj yerleşme alanı ise Fırat Vadisi'ne bakan ve doğudan batıya doğru hızla alçalan konglomera bir sırt üzerinde kurulmuştur. 1.00 m. kalınlığındaki taş temel kalıntıları, arazinin topografik yapısına uygun bir biçimde, batı yöne doğru yayılmaktadırlar (Resim: 35). Yüzeyden derlenen son derecede az sayıdaki seramik parçaları ara" sırıda. Demir çağı özelliğini taşıyan, devetüyü renkli hamuru orta kum katkılı, çark yapımı yatay yivli çanak parçası dikkat çekicidir (Resim: 36/1) 32; ağız kenan İçten oluklu, uzun boyunlu çömleğin de bu yörenin Demir çağ seramiği için tipik bir özellik olduğuna yukarıda değinmiştik (Resim' 36/2). 1986 yılı çalışmalarımızın son durağını, Baskil'in 12 km. kuzeydoğusunda, Basktl - Elazığ karayolunun 3-4 km. kadar kuzeyindeki Haroğlu Kalesi oluşturmuşturıı. Malatya üzerinden gelip, Fırat kıyılarından Harput'a doğru uzanan doğal geçitlerin Elazığ Ovası'na giriş noktasında, oldukça stratejik bir kesimde yer alan, 7OxlOO m. kadar boyutlarındaki kale, aynı adlı dağın güneydoğu ucunda, ancak kuzey ve kuzeybatı yönlerden ulaşrlabilen sarp bir kalker kayalığı üzerinde kurulmuştur (Resim : 37-38). Urartular'a özgü kayaya oyulmuş basamaklı tünel (Resim: 41) ve sarnıcıyla dikkat çekici olan kalenin. üzerinde çok az Roma ve büyük çapta Ortaçağ'a ilişkin bir yerleşmenin oluşu yüzünden, güney etekteki kayalara oyulmuş sur-temel yuvalan (Resim: 39-40) ve samıçları dışında, Urartu mimari izlerine rastlanmaz. Doğanın çıkılmasım olanaksızlaştırdığı kalenin güney ve güneydoğu yüzlerine oyulmuş pencercmsi üç dikdörtgen oyuğun nasıl bir mekana açıldıklan ise anlaşılarnamışur (Resim: 42). Bir bölümü sn-lı. yeşil sgraffitto tekniğinde bezemeli Ortaçağ seramik parçalan ve daha çok Roma çağı'na ilişkin gibi görünen çok küçük iki örnekle birlikte, Haroğlu Kalesi Demir çağ seramikleri bütünüyle çark yapımıdırlar. Kahverenginden kızıl - kahverengine değin değişen hamurları orta kum, genellikle de saman katkılı ve kötü pişirilmiş olan bu parçalar çoğu kez hamurlarının renginde kalın astarhdırlar. Bu kalın astar belki de yavaş dönen çömlekçi çarkının izlerinin görülmesini engeller. Çanakların çok yoğun olduğu biçimler arasında, bölgeden iyi tanınan, omuzu çok keskin profilli. kimilerinin omuz keskinliğiyle ağız kenan arası yatayoluk bczcmeli türler egemendir (Resim; 43/1"7; 44/1-10)'". l32) Aşvandan bir benzeri için bkz. MitchelL. rrs. 1l.2/8, {33} Kalenin ı900 yılındaki ilk keşü için bkz. C. F. Lehmann-Haupt, Zeitschrift tur Ethnologie 32. 1900 vertı. 613. (34) Hauptmann-, Abb. 19/3-4, 7, 10-11; wtnn. PI. 58/21. 25, 32, 40-41; Duru.lev, 61134-36. 11

Yöredeki öteki Urartu merkezlerinde görmeye alışık olduğumuz daha çok yuvarlak profilli çanaklardan (Resim: 45/1-3) 35, fazlaca keskin, içe dönük ağız profilleriyle ayrılan Haroğlu çanaklarınınbir bölümünde, ağız kcnarmdan omuz keskinliğinin hemen altına değin,uzanan boyun kesimi kızıl ~ kahverenginde boyalı ve açkılıdır (Resim: 44/1, 8). Bu türde çanakların yakın koşutlanna Palu yakınındaki Pınartepe Höyüğü'nde rastlanmıştır (Resim: 46/1-6), Tüm olarak ele alındığında Haroğlu Kalesi çanak-çömlekleri. gerek biçim ve gerekse yapım özellikleriyle öteki Urartu kale ve tesislerinde bulunanlara kıyasla daha erken gibi görünmektedir-ler. Spekülasyona kaçmamak için şimdilik fazla birşey söyleyemeyeccğimiz Haroğlu Kalesi yüzey malzemesi, ileride yapacağımız keşiflerin ışığında büyük bir önem kazanabilir. Şöyle ki, yörede şimdiye değin incelediğimiz öteki Uraı-tu kaleler-indekilere göre erken özellikleri ağır basan bu seramik kümesi, Haroğlu'nun erken bir tarihte kurulup terkedilmiş olduğuna kanıt olarak kullanılabilir. Böyle bir dayanak noktası ele geçirilecek olursa Uraı-tu'nun güneybatı yayılımı sorunu, seramik malzemenin ışığında, çok daha inandırıcı bir biçimde açıklanabilme olanağına kavuşacaktır, (35) Burada sunduğumuz Habibuşağı örneklerinin bir bölümü Özdoğan, Iev. 75/4-5 tarafından yayınlanmış. ötekiler ise 1980-81 yıllannda tararımıadarı toplanmıştır. Aynca krs. Sevin'. res. l~/l- 3. Bagm'dak! Urartu kalesinden benzer bir Orta Demir çağ çanağı için bkz. Russel, fig. 18/287.2. 12

Resim, 2 Resim: 5 Resim: 6 Resim, 10 KATALOG * ı. EL yapımı, ler-em renkte (7,,,YR G/4), hamuı-lu ince kum katkılı, içi hamurunun renginde astarti, dışı açık krem (loyr 8/3), boya siyah (sy 2.5/2) İyi pişirilmiş, 2. El yapımı, krem renkte (7,::;YR R/4J hu.murlu, ince kum kaıkih. açık krem (loyr e/sı astar!ı, boya mor vu siyahımsı kahverengi (2.5YR 2.,,/4) İyi ptşn-ıtrms. 3. Çar-k yapımı ('I) koyu pembe (ıcr Ei/G) hamur-lu, saman ve ince kum kntkılı, içi kahverengi (loh 1/11 asıarn. ackıh. Orta pişfr-ilrniş. 1. El yapımı, kahverengi (2.5YR 4/1) hamur-lu, ince kum katkılı, dışı kırmızı - siyah alacah. acküı. İyi pirişilmiş, 2. Çark yapımı, krem (7,5YR 8/41 hamur'lu. ince kum katkılı, hamurunun renginde asıuru. İyi pisir-ilmts. 3 El yapımı, kr-crrı (7.5YR 7/4) hamurlu. ince kum.katkıh, hamurunun renginde asıartı. boya siyah C:>Y 2.5/2). İyi pişir-ilmiş. 1. Çark yapımı (?), krcm (7.5YR 8/4) hamurtu, ince kum katkuı. içi hamurunun renginde. dışı açık kı-em (2.5Y 8/2) astar-lı. boya siyah en 2,5/2) İyi pişiri'lmiş. 5. Çark yapımı. kahverengi (ıor 4/41 hamurlu, ince kum katkılı, hamurunun renginde astarh, açkıh. İyi pişirflrniş. 6. Çark yapımı, kiremit (LOR 6/1)) hamur-lu. ince kum katkrh. açık krem (2.SY B/21 astarh İyl pişirilmiş. ı. Çark yapımı, ku-errut (ıar 6/8) hamurlu, orta kum katkılı, kah'verengi (2.[iYH 4/4) asıartı. İyi ptşmlm.s. 2. Yesthmsi darnarh, siyah taştan. 3. Çark yapımı, pembe (2.sYR 6/1) harnur'lu. ince kum katkılı hamurunun renginde asterıı. İyi pjşirümts. YL yapımı, koyu pembe (ler (i/6l harnur-lu. orta kum katkılı, hamu runun renginde astar-h. iyi pişirilmiş. 2. Çark yapımı, kahverengi (5YR 1/1J hamurlu. orta kurn katkıiı, ha. mürunun renginde astarli, orta pısiritmrş. 3. Çark yapımı, kahverengi U,YR 4/4) hamuriu, ınce kum katkılı, hamurunun renginle astar-lı. orta pişirilmiş. 4, Çark yapımı, ıorcmıt (ıah 6/8) hamurlu, mikalı orta kum katkilı. 'hamur-unun renginde astar-h. dışta açk ı izleri, iyi pişirijmiş, 5 El yapımı, kiremit (LAR tveı hamur-lu, mikalı kaba kum kat.kılı. humur-unun renginde asıarn. orta pisuilrnis. (*) -İnce- kum katkı, kum içindeki taneler-in ı mm. çapından daha. küçük olduğu dur-umlar-da. -orta- kum katkı, kum içindeki tanelur-in ı - 2 mm. olduğu durumlarda «ir-i» kum katkı ise kum içindeki taneler-in çaplar-mm 2 mm.hen daha büyük olduğu dur-umlar-du kullanılmıştır Kap çoporinin iç ve dış yüzleri kiremidi, ortası sjvabsu "orta pişir-ilmiş», çeper- tümüyle kiremidi renktcvee -İvi pişirllrniş», çcper- tümüyle»ivahsa "kötü pisirümtş- terimleri kullanılmıştır. Renkler için Munsel So il Cotor Cnarıe t aaıümore 1975) kutaloğu kullanılmıştır. 13

Resim, II Resim: ıa 1. Çark yapımı, kiremtt (ıor 61s) hamurlu, ince kum 'katkılı, hamurunun renginde astar-lı, içte hafif açkı izleri, orta pişirilmiş, 2. Çark yapımı, kiremit uoa 6/S) hamut-iu, orta kum katkrh, hamurunun renginde astarh, iyi pişirilmiş. 3, Çark yapımı, kiremit llor 6/S1 hamurlu, ince kum katıeti. hamurunun renginde astarrı. dışta açkı izleri, iyi pişirilmiş. 4. Çark yapımı, kahverengi ilar 414).hamur'Iu. İnce kum katkılı, hamurunun renginde astar-lı, iyi pişirilmiş. 5. Çark yapımı, kiremit (ıor 6/S) hamur'lu. mikalı orta kum katkılı, iyi pişirilmiş. 6. El yapımı, kiremit non 6/S) harnur'lu. kabakum katkılı, hamurunun renginde astar-lı. iyi pişirilmiş. 1. Çark yapımı, kızı! - karıverengt lıor 5/6) hamur-lu. mikalı ince kum katkılı hamurunun renginde astarlı, iyi pişirilmiş 2. Çark yapımı, kızıl- kahverengi llor 5/6) hamur'lu. ince kum katkılı, hamurunun renginde aatarn. iyi pişirilmiş. 3. Çark yapımı, ktremit (IoR 6/8) hamur-lu. ince kum katkılı, hamurunun renginde astar-h. iyi pişirilmiş. 4. Çark yapımı, kiramit (lar {I/d1 hamur-lu, orta kum katkılı, hamurunun renginde astarlı, iyi pışrrümlş 5, Çark yapımı, krem (7.5YR 7/4) hamurlu, mikalı ince kum katkrh;----- hamurunun renginde astern. orta pişirilmiş. 6, Çark yapımı, kiremit (lar 6/S) hamur-lu, orta kum katkılı, hamurunun renginde astarlı, iyi pişirhmiş. 7, Çark yapımı, kiremit (lar 6/81 hamur'lu. samantı orta kum katkılı, hamurunun renginde astar-lı, açkılı, iyi pişiıilmiş. Resim: 13 Resim: 19 14 ı. 2. 3. 4. 5 ı. 2. Çark yapımı, kiremit (lor 6/S) hnmur-iu, mikah orta kum katkılı, ha. murunun renginde astarlı, içte ve dışta hafif açkı izleri, iyi pişirilmiş. Çark yapımı, kiremh llar 6/S1 hamurlu, mikalı orta kum katkılı, hamurunun renginde. astarlı, iyi prşh-ilrniş. Çark yapımı, pembe 12.5YR 6/4) hamur-lu. orta kum katkıh. hamurunun renginde as ta ı-h. iyi pişirilmiş. Çark yapımı, kiremit (WR 6/S) hamur-lu. ince kum katkrh, hamurunun renginde astarh, dışta hafif ackı izleri. iyi pişirijmiş, Çark yapımı, krem (loyr 8/4) hamurlu, orta kum katkılı, hamurunun renginde astar-lı, iyi pişirilmiş, Çark yapımı. kir-ernit lıor 6/S) hamurlu, mikalı orta kum katkılı, hamurunun renginde astar-lı. iyi pişirilmiş, Çar-k yaprrru. kiremit llar 6/8) hamurlu, mikalı orta kum katkıh, içi hamurunun renginde, dışı kızıl - kabverengt (lor 5/6) astar-ir. iyi pışirilmiş

;" Çark yapımı, pembe (2.sYR 6/4) hamurlu, m ik alr ince kum kutkıli, hamurunun.rerıgdnde astarh, iyi pişirilmiş 4. Çark yuprrru. kahverengi (lok 5/4) hamurlu, mlkulı orta kum kat. krh, humurunun renginde astar-lı, orta pişirilmiş. S.EI yapımı, koyu pembe (lor 6/6) hamur-lu, mikalı kaba kum katkılı, kıromu (lor 6/8) asıartı. orta pişu-ilrmş. h. EI yapımı, koyu pembe (ıor u/6) hamurju, mikalı kaba kum katkılı, dışı kiremit (ıor 5/8) astar-lı. orla pişirilmiş. Resim,22 1 Çark yapımı, kir-ernit (lor e/sı hamurlu, orta kum kat.kı'h, hamur-unun renginde astartı, ağrzda ve dışta açkı, orta pistrtlmiş. 2 Çark yapımı, kir'ernit (lor e/h) hamurlu, orta kum katkth. kahverengi (SYR 4/1) astar-h, uçkıh, iyi pişirilmiş. 3. Çark yapımı, kızıl - kahverengi (ıok.'il61 hamur-lu. ince kum k atkrl: hamurunun renginde astar-h, açkıh, iyi pişirilmiş. 4. Çark yupırm. kiremit (lor.5/81 hamur-lu, ince kum ka.tkıh, kız.ılkahverengi (lor 4/1) astar-lı. üğız kenan ve kulbu ackın. iyi pişi r-ilrniş. 5. Çark yapimi gri U,Y 6/1) hamur-lu. ince kum ka tk.ılı, hamurunun renginde ası.arn, dış) açkin, iyi pfsu-ilmis. 6. Çark yapımı, kahverengi (5YR 4/4) hamur'lu. or-ta. kum katkitı. hamurunun renginde astar-lı, dışta açk ı izleri, or-ta pişirilmiş. 7 Çar-k yaprm ı. k rem (7.SYH 8/4) hamur-lu. mikalı Ince kurn katkıh, hamurunun renginde astar-h, or-ta pişirilmiş. Resim, 27 1. Çark yapımı, kahvoronst OOR 4/1) hamurlu, samnnlı ince kum katkılı. hamurunun renginde astarh, orta pişirilmiş. 2 Çnrk y aprrnı, kahverengi OOR 4/4) hamurlu, kaba kum katktlı. içi hamur-unun n,,,ginde, dışı ku-emn (!ÜR 318) ustartı. orta pişirilrııiş 3. Çark yapımı, kir'ernit (lon li/h) hurnur-lu. samanh orta kurn ku tkıli, hamurunun renginde astar-n, hafif izler halinde uçkt, iyi pıştrürms. 1. Çark yapımı, kahverengi (2,c;YR 4/4) hamurlıı, Inco kum katkrh. hamurunun renginde astar-li, açkrh. iyi pişir-ilrniş. 5. Çark yupımı. kahverengi (5yn 6/1) hamur-lu, ince kum kat.kıli. haırıur-unun renginde ustartı nçkıh iyi pişirilmiş li. Curk yapımı, ıcahvorongı (5YJ-\ 1/1,) hamutlu, hamurunun rengin (k asıarn. ince kum katkıit, açkılı, iyi pişirilmiş. 1. Çark yapımı, kiremil (lgh u/81 hamuı-iu. ince kum katkılı içi hamuru nun renrrindo. dışı kahverengi (2"YR 4/ 1) astar-lı. dışı açkrlı, iyi pişirilmiş 8. Çark yapırnı, hamuruntın r'engi kötü pişme riodentyle belli değil, orta kum kat.kih, krem rv.svn fl/1) astar-h. 9. Çark yapımı, kahverengi (7.5 YR s/4) hamur-lu, orta kurn katkılı, içihumuruıııın renginde as-urh, ona pişirilnıiş ıs

10. II 12 13. 14. 15. 16. Çark yapımı, ktremıı OoR 6/8l hamur-lu, ince kum katkilı, pembe (Z.sYR 6/4) astar-h, açkıh, orta pişirtlmtş. Çark yapımı, kızıj. kahverengi (WR 5/6J bamurfu, tascıkh orta kum katkıh, harnurunun renginde astar-lı, ağızda ve dışta hafif açkı iz" leri, İYİ pişirilmiş. Çark yapımı, kimmit (lar 5/8J hamur-lu. orta kum katkıh, hamurunun renginde astarlı, iyi pişu-ilmiş. Çark yapımı, kızıl" kahvcrongt (!OR 4/41 hamur-lu. samantı. orta kum katkılı, hamurunun renginde astar-lı, dışı açkılı, orta pişirtlmiş. El yapımı, pembe (2.sYR 6/4) hamurlu, samanh kaba kum katkılı, hamurunun renginde astarlı, iyi pişrr-ilmiş. Çark yapımı, kızıl- kahverengi (ıür 4/4) harnurlu, ince kum kaıkıh. hamurunun rengmde astarh, açkıh, iyi pişrrrlmiş. Çark yapımı, pembe (2.SYR 6/4) hamur-lu. ince kum katkrh, hamurunun renginde asıartı. ağrzda ve dışta hafif açkı izleri, iyi piştrilrruş. Resim: 36 Resim: 43 ı. 2. a. 4 Çark yapımı, krem (7.sYR 8/4) hamurlu, kaba kum- kafkrh. kötü pişirilmiş. Çark yapımı, krem (7.sYR 8/4 hamur-lu, kaba kum katkılı, içi hamurunun renginde astarlı, İyi piştrtlmiş. Çark yapımı, krem (7.SYR 8/4) hamur-lu. kaba kum katkılı, ıvı pişirtlmiş. Çark yapımı, kiremit OoR ElI8} hamurlu, hamurunun renginde astarh orta kum katkılı, iyi pişirilmiş. Resim,44 ı. 2. 3. 4. 5 6. 7. Çark yapımı, krem (7.sYR 8/4) hamur-lu, samanh orta kum katkılı, kiremit ucn 5/8) astarlı, açkılı, orta pişirilmiş. Çark yapımı. kircmit (ıoyr B/aJ hamurlu, orta kum katkılı, dışı krem (7.sYR 7/4) astar-lı, iyi plşirflmtş Çark yapımı, krem (7.SYH 8/4) hamur-lu, sarnarılı orta kum katkılı, hamurunun renginde astar-lı, kötü pişirilmiş. Çark yapımı, krem (7.5 YR 8/4) hamurlu, orta kum katkılı, içi ha. murunun renginde, dışı kahverengi (SYR 0/4) açkih, iyi ptşirtlmtş. Çarık yapımı. kahverengi (2.sYR 4!4) hamur-lu, kaoa kum katkıh. hamurunun renginde astartı. içi uçkıh, orta piştrtlmtş Çark yapımı. krem [loyr 8/4) hamur-lu ince kum katkın. hamurunun renginde astar-lı, açkılı, iyi pişirilrrtiş. Çark yapımı, kahverengi (IOR 5/4) hamurlu. mikalı ince kum katkılı. hamurunun renginde astarh. iyi pişjr-ilmiş 1. Çark yapımı, koyu pembe llor 6/0) hamurlu, ince kum katkılı, hamurunun renginde asıartı. boya kızıl, kahverengi uoa 1/4), orta pişirilmiş. 16

Resim, 45 Resim, 46, 2. Çark yapımı. kiremit (ıor 6/8) hamur-lu, sarnarılı orta kum katkih. hamurunun renginde astar-lı, orta pişrrilmiş. 3. Çark yapımı, kiremit (lor B/Bl hemuriu, samanlı orta kum katkın. haınurununrenginde astarlı, orta piştrilmiş. ağız kenarının altında kızil. kahverengi (ıor 4/4) boya izleri. 4. Çark yapımı, kiremit OoR e/ei hamur-lu, sernarılı orta kum katkılı, hamurunun renginde astarh. dışta açkı ızıen. orta ptşirtlmiş, 5. Çark yapımı, ktremtt 1l0R 6/8) hamurju sarnarılı orta kum katkılı, hamurunun renginde ustartı. kötü pişirilmiş. 6. Çark yapımı, kiremit UoR B/al bamurıu. samanh orta kum katkıh, hamurunun renginde astarlı. orta pişirilmiş. 7. Çark yapımı, kiremit (ıor 6/8) hamur-lu, samantı orta kum karkıh, hamurunun renginde astarlı, kötü pişirilmiş. 8. Çark yapımı, kı-em (7.5 YR a/4j hamur-lu, ince kum katkılı, hamurunun renginde asteru. boya kızıl- kahverengi (lor 4/4), orta ptştralmiş. 9. Çark yapımı, kiremit (wr e/ei hamuriu, sarnarılı orta kum ketkrlı, hamurunun renginde aatartı. kötü pişirilmiş. ıo; Çark yapımı, kızıl- kahverengi (lor 5/6J hamurlu, samanlı orta kum katkılı, hamurunun renginde astar-lı, dışı açkılı, kötü pişirilin:i.ş 1. Bolbitki,.az taşcık katkılı hamur-lu, yüzeyi açsnlı. koyu kızıl kahverengi - siyah alacalı. Bkz. Özdoğan 209, Iev. 75/5 2. Yüzeyi hafif açıklı, devetüylü renkli. Bkz. Özdoğan 209, Iev. 75/4 3. Çark vaoımıç kiremit (ıor 6/8) harnur-lu. ince kum katkıh. hamurunun renginde astarh. kötü pişirümis. 4, Çark yapımı, kızıl, kahverengi (lor 5/6) hamur-lu. orta kum katkılı, hamurunun renginde estarh, açkılı. kötü pişirilmiş. ı. Çark yapımı, kiremıt rıox 6/BI hamurlu, orta kum katkıh, kızıl- kahverengi (lor 4/4) astar-lı, ackıh. iyi pişiıilmiş. 2. Çark yapımı, koyu pembe 110H 6/6) hamurlu, orta kum katkılı, hamurunun renginde astar-lı, açkıh, boya kızıl-kahverengi (lar 4/4), iyi pişirilmiş. 3, Çark yapımı, koyu pembe non 6/6), cı-re kum katkılı, hamurunun renginde astarlı. açkıh boya kızıl-kahverengi uoa 4/4) iyi pişirilmiş. 4. Çark yapımı,koyu pembe (ıor 6/6) hamurlu, orta kum katkılı, hamurunun renginde asıartı. boya kızıl-kahverengi (lor 4/41, iyi piçtrilmiş. 5. Çark yapımı, kahverengi (lor 5/4l hamur-lu, orta kum katkılı, hamurunun renginde estaı-iı, eckıtı. iyi piştr-ılrrus. 6. Çark yapımı, kiremit (lor 6/81 hamur-lu, orta kum katkılı, hamurunun renginde astarlı, iyi pişiıilmiş. 17

BİBLİYOGRAFYA VE KıSALTMALAR BAKIRER, Ö. «The Medieval Potteryand Baked Clay Objects.. ed. M. N. van Loon, Korucutepe 3 tamsterdam 1980), 189-249. BURNEY, C. E., ~A First Seasorı of Excavations at the Urartian Cuadet of Kayabdere.., AnataUan Studies XVI, 1966; 55 - ı ı ı. DARGA, M" -Şemsiyetepe 1984 Yılı Kazı Çalışmaları.., VLL. Kaıı Sonuç. lan Toplantısı (Ankara 1985), 119-128. DURU, R, Keban Projesi Deçirmerıteoe Kazısı (Ankara 1979). ESİN, U,. -Tepecik Kazrsı, 1970., Keban Projesi 1970 Çalışmalan (Ankara 1972), 139-147. FRENCH, D" «The Roman Road-system of Asia Minoı--. Aufstieg und Niedergand der rômiscnerı Welt II, 1980, 698-729. Griffin GRIFFIN, E. K, "The Middle and Latc Bronze Age Potterv-. cd. M. N, van Loon, Korucutepe 3 ramsterdam 1980), 3-125, Bakırer- Burrıey Darga Duru Esin French Hauptmann- HAUPTMAN:-':, H" -Norşun-Tcpc. Historische Geographie und Ergebnisse der Grabungen 1968/69», lstanbuler Mlttdlungen 19-20, 1009-70, 21-78, Hauptmarıns Norşuntepe Kazıları, 197b, Kebcuı Projesi 1971 Çalışmalan IAnkara 1974), 71-82, Huntington HUNTIXGTON, E" -Armenısche Altertumer-«, Zeitschrift für Ethrıoloçic 32, 1900 vc-s.. 140 151. Kleiss KLEISS, W" -Grössenvergtctche urartaeıscncr Burgcn und Siedlungen Beitraege wl' Altertumslıunde Kteinasiens. Fetsehrift tur Kurt Bitte! rmatnz aın Rhein 1983), 283-290, Kroll- KROLL. S" Keramue Urtırtrıeiscner Festunaen in [ran (Berlin 1976). "Die Burgcn von Libliuni ı Scqindul l B. Die Obcrf'Iuechenlundc Archaeologische Mitteilungen aus Iran 13, 1980, 33-61. Muscarella :vfuscarella, o. W" -Excavntions at Agrab Tepe, Iran", Metropolitan Mıueura Journal 8, 1973, 47-76, \8

Mitchell MITCHELL, S., Aşvan Kale. Keban Rescue Excavations, Eastem Anatolia. i. The Hellenistic, Roman and ııtomıc Sites (Oxfor'd 198OJ. Özdoğan Öagüç ÖZDüGAN, M., Aşağı Fırat Havzası ld77 Yilzey Araştırmaları (Ankar-a 1977) ÖZGÜç, '1'., A/tıntepc II (Ankara 1969). Pjotrovskfj- PTQTROVSKll, B, Karmir-Blur (1969) (Rusça-İngilizce öxetuı. Piotr-ovskiib Urartu (Geneva 19rmL. Puglisi-Palmieri PUGLIST. S. M.. -PALMIERI, A., -Hesearches in Malatya District rıuse. 196(ih, Türk Arkeoloji Dergisi XV - II 1966 (J968), 81-101. Russel Saggs Sevin' Sevin" Sevine RUSSEL, H. F., Pre-Classical Pottery of Eastcm AnataZia toxroro J9801. SACGS, H. W.. "The Nimr-ud Lctters, 1952 - Part V», Irag XXl/2, 1959, 158-179. SEviN, v, «Van Kalesinden Bir Kaya Mezur-ı ve Urartular'da Ölü-Yakma Geleneği", Anadolu Araştırmaları \1111, 1980, ls1-158. --, «İmlkuşağı Kazıları. 1983", Vi. Kazı Sonuçlan Toplantısı (İzmir 19H4), 93-.102. «Ma.latya Elazığ-Birigôl İlleri Yüzey Arasın-ması. 1985". IV. Araştırma Sonuçları Toplantısı (Ankara 1986), 279-300. Sevin-Derin SEVİN, V., - DERİN, Z., -İmtkusam Kazıları, 198,5", VLLL. Kazı Sonuçlan Toplantısı (Ankara 19861, 181 204. Sor-ekin SOROKIN. V. S., -vosıtces d'urı hubitat prehistortque pres de Karmir Blour». scvıaıeteaıc Arkheologiia 195&, no. 2, H0-163 IHusça) Uzunoglu UZUNOGLU, E. -İmumoğtu Kazıları 1984 Yılı Çalışmaları", VIL. Kazı Sonuçları Toplantısı (Ankara 1985), 181-199. Winn \VH\N, M. M., «The Early Iran Age Pottery», ed. M. N. van Loorı. Borucutepe 3 t Amsterdam 1980),155-1.75. 19

N O ReElim 1 1 - Elazığ - Bing61 yönleii Urartu araştırmalan h,rit&91

i.. i, " 2 A 3Dcn\. GEI:& 3 o 5cm. RMim. i 2 - Barsıkkale y(lzey seramlideri Resi.m., 3 - Kızıluşağı, kuzeybatıdan Resim, 4 Kızıloşağı. Katır Han kalıntılairı - 21

il 3~ tm. ıi ) R 24 em. (. ' il 32 em., il Bem. il J~cm_ Z ı ı V 3 O,, ( B,, fij 4, O 2crn i ) ı i, - - - ~ 1,, 5 L- i i ı i \ locm. 1 5 O- - -~ Re8im ı 5 - Kızıluşağı yüzey seramiklert 1Ocm. 22

RJOı;;m. Reı!llm, 6 - Kizıloşağı yüzey seramlideri Resim i 7 - Haroğlu Höyüğu, kuzeyden Resim i 8 - Cankurtarantepe, kuzeyden. 23

---"""''''-''''"..," BMim 19 - CuiklU'taranıepEl, teinatlktasar ve doo o LU batı kfl6itl 2 i' o, 3 \' 4 5 -~"- - 24 Resim, 10 - CankurtarMtepe yüzey seramiklert - ".._~'~~, o 5 10cm.

; -, 1 rr ) -R JOcm. R 2locm../ 1 i (.i' i 2 f R 34em., 3 «.. R 18em ı, ) R ICem. 5 ~-.. ". -.. R 30ell\;. 6 O.,5 10em. _". Reslm i 11 - Cankurtarantepe' yqzey-seram1k1erl i 25

R 32 cm.,/ R JOc:m. 2 R 26cm. 3 r- " 4 5,T6 R30c:m. 1 LmM1o/, i 7 R8!II.m, 12 - Cankurtarantepe yüzey seramlkleri --- o 5 10cm. 26

R 34em. l ı,, R31em.,. 2, R 32 cm. 1 T ), i 3 r. 1 =r R24cm, 4 " i R 11cm. ( i 5 O 5 10c (Tl.,...;.- i Resim. 13 - cankuı1arantepe yiizey seramikleri 27

2 3 4 5m. =~=l.;.!_;;;;;=~ Resim: 14 - Yolun Zulümtepe önünden kesiti Resim i 18 - Zulümtepe köprüsü tom1elı.ml1 tasar ve ke6!t 28

Re8tm i 17 - Zulfimtepe köpıilsünün ayaklanndan birinin görünüma. batıdan. Besfm 18 - Bingöl tesisinin şematik tasan 202 10m..:ı::.ı:::co::ı 29

R.30c"'. \ i./ R 2~ cm. ~> 1 ) R ncm. ".,~ R 13cm. 5 Resını i 19 - BJııgö1 tesısl Yüzey seraıntkleri' o 5 10.. -.. Cm. 30 Resim i 20 - Yoldan. bir görünüm

o ı.2 3 4 5m. ~!_ -L_.:J Resim, 21 - Yo-lun Bingöl- Karakoçan arasındıa. korucu yakınlarındıın bir tasar ve kesiti R 10em. ı,y 3 fo/v i, R 10em..f f" lf!lij 6 it 5 o 5 locm. --- Resim, 22 - Bahçedk Höyil@ yüzey serarnlklert 31 7

o lo' "Q..11. i"""'""'"'" 4 Resim.2.3 - Generlk Kaılesi'nin şematlk tasan Resim z4 - Generlk Kalesi'nın genel görünümü 32