YARGITAY İLGİLİ CEZA DAİRESİ NE GÖNDERİLMEK ÜZERE.. NÖBETÇİ AĞIR CEZA MAHKEMESİ VASITASIYLA İSTANBUL 14. AĞIR CEZA MAHKEMESİ BAŞKANLIĞINA 200 / E., / K. SANIK VEKİLİ SUÇ SUÇ TARİHİ SUÇ YERİ KARAR TARİHİ KONU :.. : AV. AYTEKİN TETİK AV. AHMET AYDIN Adres Antette : Suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma, korku, kaygı ve panik oluşturabilecek tarzda silahla ateş etme :...2005 öncesi : Kocaeli :.. : Yerel Mahkeme kararının bozulması hakkında temyiz dilekçemizin sunulmasıdır. AÇIKLAMALAR : Müvekkil Sanık. hakkında, Kocaeli ve civarındaki bar ve klüp gibi eğlence mekanları sahip ve işleticilerini tehdit ederek bu işyerlerine güvenlikçi olarak kendi adamlarını yerleştirmek, bu eğlence yerlerine gelen müşterilerden alınan kapı parası olarak tabir edilen paralara sahip olmak, ayrıca çek ve senet tahsilatı yapmak, hukuki ihtilaf içinde bulunan şahıslar arasındaki ilişkileri cebir, tehdit kullanmak suretiyle taraflardan biri lehine çözmek amacıyla bir örgütün kurulduğu ve bu örgüte üye olduğu, yine.. tarihinde müştekilerden... a ait 41. plakalı park halinde bulunan aracın kurşunlanması eylemi ile irtibatını gösteren telefon konuşmalarının bulunduğu, eylemin planlanması ve eylem sonrası müşteki ile yapılacak görüşmeler konusunda diğer sanıklarla işbirliğinde olduğu gerekçesi ile açılan kamu davasında Yerel Mahkeme mahkumiyet kararı vermiştir. Olayın gerçeklerine, yasaya aykırı şeklinde toplanan telefon görüşmeleri ( tek delil ) verilen işbu kararın bozularak merciine iadesi gerekmektedir. Çünkü;
1 Müvekkil Sanık ın konumu : Müvekkilim.., olay tarihinden önce Kocaeli bulunan adlı eğlence mekanının işleticisi olarak çalışmaktaydı. Ayrıca aynı şehirde.. toptan satıcılık işi ile de meşgul olan müvekkilim bir çok kişi tarafından tanınmakta, sosyal bir kişiliğe sahip olmasından dolayı kendisi ile görüşmek isteyen herkesle görüşen bir kişiliğe sahiptir. Hem müştekilerle hem de kendisi ile beraber yargılanan diğer sanıklarla bire bir insani ilişkisi olan tek kişidir. Zaten hem bar işleticisi hem de.. toptancılığı yapan Müvekkilimin, iyi giden işini bırakıp çek senet tahsildarclığını yapmasını beklemek, kendi eğlence mekanı olduğu halde başka eğlence mekanlarının kapı görevlilerini değiştirmeye kalkışmak, buradan bir rant elde etme düşüncesinde olmak şeklindeki iddiaların Müvekkilim hakkında verilen kararın ne kadar subjektif değerlendirmelerle yapıldığı daha iyi anlaşılacaktır. 2 - Müvekkil Sanık. ın diğer Sanıklarla olan ilişkisi ; Sanıklardan.,,. ile ilişkilerinden dolayı müvekkilim hakkında suç işlemek için kurulan örgüte üye olunduğu mahkemece kanaat gösterilmiştir. Ancak Müvekkilim, belirtilen şahıslarla hiçbir şekilde bir örgüt kurma, kurulan bir örgüte üye olma şeklinde bir bağı olmamıştır. Bu şahıslarla olan yakınlığı Kocaeli. bulunan.. ın işleticisi olarak, bu bara gelen kişilerle ilgilenmesi, bu şahısların dostane ilişkilerinden dolayı kendisine sorulan sorulara bir bilen olarak cevap vermesinden ibarettir. Ayrıca özellikle şunu da belirtmek gerekir ki ; kendi etrafında olan bitene bir şekilde müvekkilimin kulak kabartması, olayları öğrenmek için sanıklarla diyalog halinde bulunması, hatta sanıklar dışında kendi işlettiği barın komşuları olan diğer müştekilerle de bu ilişkisini sürdürmesi müvekkilimi herkeste olabilecek merakın kurbanı olmuştur. 3 - Müvekkil Sanık. ın diğer Müştekilerle olan ilişkisi ; Müştekilerden da Kocaeli....da müvekkilim gibi bir barın işleticisi olarak çalışmaktadır. Bu sebeple kendi komşusu olan, müşteki.. tarafından mahkemede veya kovuşturmada hiçbir şekilde kendisi hakkında ithamda bulunulmayan müvekkilimin bu şahısla husumet içinde olduğunu düşünmek iddianamenin ne kadar zormalama bir iddianame olduğu, mahkeme kararının gerekli araştırmadan uzak bir kanaatle hasıl olduğu görülecektir. Müvekkil Sanık bar işleticisi olduğu için etrafında gelişen olayları bilmesi, bilmek istemesi kadar doğal bir istek olamaz. Kocaeli ve civarındaki bar ve klüp gibi eğlence mekanları sahip ve işleticilerini tehdit ederek bu işyerlerine güvenlikçi olarak kendi adamlarını yerleştirmek, bu eğlence yerlerine gelen müşterilerden alınan kapı parası olarak tabir edilen paralara sahip olmak şeklindeki bir olayın varlığı düşünüldüğü takdirde Müvekkilimin kendisine ait barı olduğu için bu şekilde ön önlem almak istemesi, olup bitenden haberdar olmak istemesi, bunu diğer müştekilerle paylaşması kadar doğal bir durumun olmaması gerekmektedir.
4 - Müvekkil Sanık. ın telefonunun dinlenmesi hakkında herhangi bir Mahkeme Kararı bulunmamaktadır. Müvekkilim hakkında yapılan suçlamaların hepsi ama hepsi, diğer sanıklar tarafından müvekkilime yapılan telefonlardaki görüşmelerin dinlenmesinden çıkan bir kanaatle oluşmuştur. Müvekkilimin telefonu hiçbir şekilde bir mahkeme kararı ile dinlenmemiştir. Yapılan tespit sadece ve sadece diğer sanıkların kendi telefon görüşmelerinden yola çıkılarak yapılan değerlendirmeden ibarettir. Müvekkilim hakkında toplanan deliller herhangi bir mahkeme kararına dayanmadan, sadece sanıkların müvekkilime telefon etmeleri ile toplanan deliller olduğu için hukuk dışı delillerdir. 5 - Müvekkil Sanık ın telefonunun dinlenmesinde elde edilen bilgiler maddi kanıtlarla desteklenmemektedir Telefon dinlemeleri konusunda Türk Hukuk sistemi belli bir usul ve kaideyi bugün itibari ile tam olarak oturtmuş değildir. Bununla ilgili olarak Yargıtay ın vermiş olduğu emsal kararlarla bu açık giderilmeye çalışılmaktadır. Yargıtay 8. Ceza Dairesi, Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 11 sanık hakkında ''suç işlemek için örgüt kurma, örgüte üye olma, yardımda bulunma, parada sahtecilik, kıymetli damgada sahtecilik, mühürde sahtecilik, belgede sahtecilik'' suçlarından verilen hapis cezaları hakkında yapılan temyiz neticesinde telefon dinleme kayıtlarının hangi durumlarda delil olarak kullanılacağına ilişkin aşağıda belirtilen kararı vermiştir. Daire, 3 sanık hakkındaki temyiz incelemesini yaparken, dosya içeriğine göre bu sanıklar hakkında mahkeme kararıyla dinlemeye elverişli suçlardan dinleme yapıldığına işaret etmiştir. Verilen kararda şunlar belirtilmiştir. ''Bu sanıkların yaptıkları telefon görüşmelerinden elde edilen bilgilere ilişkin maddi kanıtlarla desteklenmeyen belirti kanıtların cezalandırılmalarına yeterli kesin ve inandırıcı olmaması, sanıkların üzerlerinde ve evlerinde yapılan aramalarda herhangi bir suç unsuruna rastlanmaması karşısında, sanıklar hakkında beraat yerine mahkumiyet kararı verilmesi hükmün bozulmasını gerektirmiştir.'' Yargıtay 8. Ceza Dairesi, daha önce de ''içeriği maddi bulgularla desteklenemeyen telefon görüşmelerine dayalı iletişim kayıtlarını'' delil olarak kabul etmemiştir. Bilindiği üzere; Haberleşme özgürlüğü; ulusal ve uluslararası mevzuatta açık ve korunaklı biçimde düzenlenmiştir. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 8.maddesinde ve Anayasamızın 22.maddesinde yer alan haberleşme özgürlüğü ve bu özgürlüğe saygı gösterilmesi hakkının, kesintiye uğramadan ve başkaları ile sansür edilmeden, gizliliğinin ihlal edilmeden iletişim kurma hakkı olduğu konusunda şüphe ve tartışma yoktur. Aksi davranışlarda Türk Ceza Kanunun 132. maddesi ve devamı hükümlerinde, her mağdur birey ve her eylem için ayrı ayrı yaptırıma bağlanmıştır. Avrupa İnsan
Hakları Sözleşmesi, haberleşme özgürlüğünün sınırlandırılması konusunda bazı ölçütler getirerek, bu özgürlüğün sınırlandırılmasına ilişkin hükümlerin dar yorumlanması gerektiği sıkça vurgulanmaktadır. Telefon dinleme kayıtları tek başlarına kesin delil niteliğinde olmadıkları, suçun telefonda ikrar edilmesi halinin dahi Kayseri 2.Ağır Ceza Mahkemesinin kesinleşen kararında da belirtildiği üzere mahkeme dışı ikrar niteliğinde bulunduğu, ikrarında mahkeme huzurunda dahi yapılmış olmasının Yargıtay Ceza Genel Kuruluna göre mahkumiyet için tek başına yeterli olmadığı dikkate alındığında, sadece telefon dinleme kaydına dayanılarak ceza verilemeyeceği sonucuna ulaşmak doğru bir mantıktır. Kayseri 2.Ağır Ceza mahkemesinin 16.03.2007 tarih ve 206/290 esas, 2007/85 sayılı kesinleşmiş kararında, CMK 135.madde de belirtilen (katalog suçlar) koşulların varlığı halinde sanıkların telekomünikasyon yolu ile iletişiminin tespit edilebileceği bilinmektedir. Bu sebeple yasal yolla elde edilen bu görüşme tutanaklarının Mahkeme Dışı İkrar olarak değerlendirilmesi gerekecektir. Hâkimin huzurunda olmayan bu ikrar çeşidi, bütün deliler gibi takdir olunur. Mahkeme dışında ikrarın ne muteber, ne de böyle bir ikrarın kesin delil olduğu söylenebilir, takdire tabidir bir ikrarın sanık aleyhine delil olabilmesi için, CMK maddesi gereğince hakim veya C.savcısı huzurunda veya müdafiinin hazır bulunduğu kollukta yapılması, sonrasında kovuşturma aşamasında geri alınmaması ve yan delillerde de doğrulanması gerekir. şeklinde tespit ve değerlendirme yapılmış, kararda, CMK nın 213.maddesine de yer verilmiştir. Kaldı ki tek başına ikrar yani suç işlediğini kabul etmenin, mahkumiyet için yeterli olmadığı Yargıtay Ceza Genel kurulunun 10.12.1990 tarih ve 1990/6-257 esas, 1990/335 sayılı kararında çok net olarak belirtilmiştir. Kararda Usul Yasamıza göre, sanığı hakim sorguya çekebilir. Meşhut suçlarda ve gecikmede tehlike olan hallerde bile, savcı veya kolluk sanığı sorguya çekemez. Hazırlık soruşturması sırasında henüz sanık sıfatını alamamışken, kuşkulunun dinlenmesi "sorgu" olmayıp "ifade almadır. Sorgu gerekiyorsa, C. Savcısı sulh hakimine başvurur ve sanık isnadı bu sorgu sırasında öğrenir. (CMK nın 135/1. maddesi). Sorgu savunma vasıtası olup, kanıt elde edilmek üzere kabul edilmiş bir kurum değildir. Ancak maddi gerçeğin hakim tarafından öğrenilmesinde değerlendirilebilir...cmk nın 247. maddesine göre, duruşma dışındaki ikrarı içeren tutanağın, kanıt olabilmesi için ikrarın hakim önünde yapılması zorunludur. Savcılık veya kolluktaki ikrarı içeren tutanaklar duruşmada kanıt olarak okunamaz. Dolayısıyla kanıt olarak hükme esas alınamazlar. Kaldı ki duruşma sırasındaki ikrarın bile tek başına kesin kanıt olduğu kabul edilemez. Zira bir insanın kendisini suçlu kabul etmesi veya bir başkasının suçunu kabullenmesi olanaklıdır. Bu itibarla duruşmadaki ikrarın da başkaca yan kanıtlarla desteklenmesi gerekir. Yani, bırakın telefondaki mahkeme dışı ve hâkimin huzurunda olmayan ikrarı, mahkemenin huzurunda yapılan ikrarın dahi maddi ve yan deliler ile desteklenmesi gerektiği Yargıtay Ceza Genel kurulu tarafından belirtilmektedir.
Telefon konuşmalarında geçen ikrarların, CMK 213.madde kapsamında yer alan ikrar nitelik ve gücüne sahip olmadığı gerek uygulama gerekse akademi çevreleri tarafından tek başına mahkûmiyete esas alınamayacağı, ikrarın mutlaka maddi ve yan deliller ile desteklenmesi gerektiği de belirmiştir. Telefon konuşmalarının ve burada geçen suç kabullerinin tek başına ispata yeterli olmayacağı, mutlak şekilde maddi ve destekleyici yan deliller ile kuvvetlendirilmesi gerekmektedir. Müvekkilimin gerek iş yerinde gerekse evinde yapılan aramalar suç unsuruna dair herhangi bir kanıtın bulunmaması, olaydan sonra müştekiler tarafından yapılan şikayetlerde müvekkilimin adının hiç zikredilmemesi, sanıkların hazırlık soruşturması esnasında müvekkilime suç isnat edebilecek beyanda bulunmaması, suç örgütü ile fiili bağlantısının hiçbir şekilde saptanmaması, mahkeme kararında belirtilenin aksine bu dava ile ilgili müvekkilimin tutuklu bile yargılanmaması maddi hiçbir yan delilin bulunmadığı, varsayımlar üzerinden kararın verilmek istendiği sonucuna ulaşılmaktadır. Yukarıda açıklanan nedenlerle ve suçun mevcut delil durumu ile sanık beyanları göz önüne alındığında; yüklenen suçun her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delillerle ispatlanması, elde edilen maddi bulguların olaya uygun bulunması gerekmektedir. Bu nedenle suçun müvekkil tarafından işlendiğine dair somut bir delil dosya kapsamında yer almamaktadır. Telefon konuşmalarının ve burada geçen suç kabullerinin tek başına ispata yeterli olmayacağı, mutlak şekilde maddi ve destekleyici yan deliller ile kuvvetlendirilmesi gerektiği konusunda Yargıtay 8. Ceza Dairesinin vermiş olduğu kararın Müvekkilimle bire bir örtüştüğü ve müvekkilimin tek yanlı olarak dinlenen sanık telefonlarından elde edilen delilin yetersiz olduğu, iddia edilen suçları destekleyecek maddi başka delilin bulunmadığı göz önüne alınarak şüpheden sanık yararlanır ilkesinin müvekkilim hakkında uygulanması, yani şüpheden uzak ve kesin kanıt bulunmamaktadır. Dolayısı ile ceza hukukunun temel prensiplerinden olan ŞÜPHEDEN SANIK YARARLANIR İLKESİ gereği müvekkilin şüpheden yararlandırılması gerekmektedir. Tüm bu nedenlerden dolayı Sayın Mahkemenin vermiş olduğu aleyhe kararın temyizi zorunluluğu ortaya çıktığından, İlk Derece Mahkemesinin vermiş olduğu kararın bozulmasına karar verilmesini Saygılarımla vekaleten ister ve dileriz. Sanık Müdafiileri Av. Aytekin TETİK - Av. Ahmet AYDIN