11. Tarla Bitkileri Kongresi

Transkript

1 11. Tarla Bitkileri Kongresi Poster Bildirileri Cilt II Çayır Mera ve Yem Bitkileri Endüstri Bitkileri Tıbbi ve Aromatik Bitkiler ÇANAKKALE 2015

2 DÜZENLEME KURULU Kongre Onursal BaĢkanları Prof.Dr. Yücel ACER (ÇOMÜ Rektörü) Prof.Dr. Mehmet MENDEġ (ÇOMÜ Ziraat Fak. Dekanı) Kongre BaĢkanı Prof. Dr. Ahmet GÖKKUġ Düzenleme Kurulu Prof. Dr. Ahmet GÖKKUġ Prof.Dr. Harun BAYTEKĠN Prof.Dr. Mevlüt AKÇURA Doç.Dr. Altıngül ÖZASLAN PARLAK ArĢ.Gör.Dr. Fatih KAHRIMAN ArĢ.Gör. Onur Sinan TÜRKMEN ArĢ.Gör. Fırat ALATÜRK ArĢ.Gör. Onur HOCAOĞLU Kongre Sekreteyası Prof.Dr. Mevlüt AKÇURA ArĢ.Gör.Dr. Fatih KAHRIMAN iii

3 Adi Fiğ (Vicia sativa L.) de Farklı AĢılama Yöntemleri ile Bakteri (Rhizobium pisi) AĢılamasının Verim ve Azot Fiksasyonu Üzerine Etkisi Orta Anadolu KoĢullarında Adi Fiğ (Vicia sativa L.) Bitkisinin Farklı Biçim Zamanlarına Göre Biyolojik Verimi Trakya Bölgesi Doğal Florasında Fiğ (Vicia sp.) Türlerinin Belirlenmesi, Toplanması, Karakterizasyonu ve Değerlendirilmesi Kızıltepe Ekolojik KoĢullarında Bazı Ümitvar Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) Hatlarının Tohum Verim Performanslarının Belirlenmesi ve GGE Biplot Analiz Yöntemi ile Değerlendirilmesi Türkiye nin Farklı Ekolojik KoĢullarında YetiĢtirilen Bazı Ġskenderiye Üçgülü (Trifolium alexandrinum L.) Genotiplerinin Verim ve Kalite Değerlerinin Saptanması Sıra Arası Uygulamalarının Bazı Mürdümük Hatlarının Tohum Verimine Etkisinin Belirlenmesi Bazı Mürdümük Hat ve Popülasyonlarının Konya Ekolojik KoĢullarına Adaptasyon Durumlarının Belirlenmesi Erzurum Ekolojinde Bazı Yem Bezelyesi Genotiplerinin KıĢa Toleransı ile Bazı Agronomik Özelliklerinin Belirlenmesi Erzurum Ekolojik KoĢullarında Bazı Yem Bezelyesi Islah Hatlarının Denenmesi Bafra Ovası KoĢullarında Bazı Yem Bezelyesi (Pisum arvense L.) ÇeĢitlerinde Verim ve Verim Unsurları Arasındaki ĠliĢkilerin Path Analizi ile Belirlenmesi Bursa KoĢullarında YetiĢtirilen Birinci ve Ġkinci Ürüne Uygun Yemlik Soya Hatlarının Ot Verimine ĠliĢkin Bazı Özellikleri GümüĢhane Ekolojik KoĢullarında Farklı Ekim Zamanlarının Bazı Soya (Glycine max L.) ÇeĢitlerinde Verim ve Verim Unsurlarına Etkilerinin Belirlenmesi Farklı Oranlarda Arpa Kırması ve Saman Ġlavesinin Soyada Silaj Kalitesi ve Besin Değerine Etkileri Yemlik Karpuz (Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum.&Nakai var. citroides (Balley) Mansf.) un Söke/Aydın Ekolojik KoĢullarındaki Performansı Üzerine Bir AraĢtırma Farklı Dönemlerde Hasat Edilen Adi Fiğ, Macar Fiği ve Yem Bezelyesinde Ot Verimi ve Kalitesinin DeğiĢimi Tokat-Kazova Ekolojik KoĢullarında Farklı Anaerobik Ürün Dozlarının Macar Fiği+Arpa KarıĢımının Verim ve Kalite Özelliklerine Etkisi Arpa ve Mürdümüğün Saf ve Birlikte YetiĢtirilme Olanakları Üzerine Bitki Sıklığı ve Farklı KarıĢım Oranlarının Etkisi Farklı Yembitkisi KarıĢımlarının Verim ve Verim Potansiyellerinin Belirlenmesi Farklı Hasat Dönemlerinin Bazı KıĢlık Tahıllarda Hasıl Verimi ve Kalitesine Etkisi Türkiye nin Farklı Ekolojik KoĢullarında YetiĢtirilen Bazı Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) ÇeĢitlerinin Verim ve Kalite Değerlerinin Saptanması Bazı Tetraploid Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Klonlarının Ot Verimi Performanslarının Değerlendirilmesi Çok Yıllık Çim (Lolium perenne L.) Genotiplerinin Çoklu Melez Parsellerinde Bazı Bitkisel Özelliklerinin Belirlenmesi Çukurova KoĢullarında Bazı Sıcak Mevsim Yem Bitkilerinin Performanslarının Belirlenmesi Çukurova KoĢullarında Bazı Sıcak Mevsim Baklagil Yem Bitkilerinin Tohum Verimi ve Morfolojik Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine Bir AraĢtırma Mersin Sulu KoĢullarında Ġkinci Ürün Olarak YetiĢtirilen Sorgum x Sudan Otu (Sorghum bicolor (L.) Moench x Sorghum sudanense (Piper) Stapf) Melezinde Farklı Azot Dozu Uygulamalarının Verim ve Bazı Özelliklere Etkisi Sudan Otu ve Sorgum x Sudan Otu Melezlerinde Farklı Azot Dozlarının Kalite Özellikleri Üzerine Etkileri vii

4 Çukurova KoĢullarında Bazı Sıcak Mevsim Yem Bitkilerinin Performanslarının Belirlenmesi Recep Ġrfan Nazlı 1*, Alpaslan KuĢvuran 2, Mahmut Kaplan 3, Veyis Tansı 1 1 Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, Adana 2 Çankırı Karatekin Üniversitesi, Kızılırmak MYO, Kızılırmak, Çankırı 3 Erciyes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, Kayseri * Sorumlu Yazar İletişim: inazli@cu.edu.tr Özet: Bu araģtırma, bazı sıcak mevsim yem bitkilerinin Çukurova Bölgesi koģullarında, verim ve kalite performanslarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüģtür. AraĢtırmada 3 adet sorgum x sudanotu melezi çeģidi (Sugar Graze II, Super Grazer, Nutri Honey), 2 adet silajlık mısır çeģidi (Truva, PR31Y43), 1 adet yemlik soya çeģidi (Yemsoy) ve 1 adet amarant ıslah hattı (A14) materyal olarak kullanılmıģtır. AraĢtırma, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak 2012 yılında, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü AraĢtırma ve Uygulama Alanı nda yürütülmüģtür. ÇalıĢmada yeģil ot verimleri, bitki boyu uzunlukları, ham protein, ADF ve NDF oranları ölçülmüģtür. AraĢtırma sonuçlarına göre, yeģil ot verimi bakımından en yüksek değer (5416 kg/da) Sugar Graze II sorgum x sudanotu melezi çeģidinden, en düģük değer (1964 kg/da) ise yemlik soya bitkisinden elde edilmiģtir. Amarant bitkisi (4762 kg/da) ise Super Grazer sorgum x sudanotu melezi çeģidi (4764 kg/da) ile benzer sonuçlar ortaya koymuģtur. Kalite özellikleri bakımından ise, amarant ve yemlik soya en yüksek ham protein (%10,56-10,89) ve en düģük NDF oranlarını (%44,96-45,12) verirken, en düģük ADF oranları silajlık mısır çeģitlerinden (%29,44-30,34) elde edilmiģtir. ÇalıĢma sonunda, sorgum x sudanotu melezi ve amarant bitkilerinin bölge koģullarında yem üretimi amacıyla silajlık mısıra alternatif olarak baģarıyla yetiģtirilebileceği kanaatine ulaģılmıģtır. Anahtar Kelimeler: Amarant, silajlık mısır, sorgum x sudanotu melezi, yemlik soya Determination of Performance of Some Warm Season Forages under Cukurova Conditions Abstract: This study was conducted to determine yield and quality performance of some warm season forage crops under Cukurova conditions. Three sorghum x sudangrass hybrid cultivars (Sugar Graze II, Super Grazer, Nutri Honey), two silage maize cultivars (Truva, PR31Y43), one forage soybean cultivar (Yemsoy) and one amaranth bred line (A14) were used as materials in the research. Field trial was established at the experimental area of the Field Crops Department of Cukurova University according to randomized complete block design with three replications in Green herbage yields, plant heights, crude protein, ADF and NDF ratios of the forage crops were measured. According to results, the highest green herbage yield (5416 kg da -1 ) was obtained by Sugar Graze II, which is one of the sorghum x sudangrass hybrid cultivars whereas the lowest value was observed in forage soybean (1964 kg da -1 ). Amaranth gave the similar green herbage yield results (4762 kg da -1 ) to Super Grazer (4764 kg da -1 ), which is one of the sorghum x sudangrass hybrid cultivars in the study. With regard to quality properties, amaranth and forage soybean gave the highest crude protein ratios ( %) and the lowest NDF ratios ( %) whereas the lowest ADF ratios ( %) were observed in silage maize cultivars. In conclusion, amaranth and sorghum x sudangrass hybrid may be grown successfully as alternative forage crops to silage maize under Cukurova conditions. Keywords: Amaranth, forage soybean, silage maize, sorghum x sudangrass hybrid GiriĢ Ülkemiz hayvan varlığının yaģama payı gereksinimlerini karģılayabilmek için gerekli olan yıllık kaliteli kaba yem miktarı yaklaģık 50 milyon ton kuru ota eģdeğer olup, bu gereksinimi karģılayabilmek için değiģik yem bitkisi seçeneklerine önem verilmesi gerekmektedir (KuĢvuran ve ark., 2011). Çukurova Bölgesi nde modern tarım tekniklerinin uygulanması ile bitkisel üretimde oldukça yüksek verim düzeylerine ulaģılmasına karģın, tarımın diğer bir kolu olan hayvancılıkta aynı geliģme hızının yakalandığını söylemek mümkün değildir. Bölgede sulanabilen arazi miktarının fazla olması nedeniyle yaz ayları tarımsal aktivitenin en yüksek olduğu dönem olup, bu dönemde kaba yem üretimi çoğunlukla silajlık mısır (Zea mays L.) dan elde edilmektedir. Bununla birlikte, ikinci ürün koģullarında dekara 5-9 ton arasında yeģil ot verimi elde edilen sorgum x sudanotu melezi (Sorghum bicolor x sorghum bicolor var. sudanense) bitkisinin kaba yem üretimini sağlama yönünden en değerli 226

5 bitkiler arasında yer aldığı bilinmektedir (Baytekin ve ark., 1989; Nazlı ve ark., 2013). Karbonhidratlarca zengin ve enerji değeri yüksek yemler sağlamalarına rağmen baklagil yem bitkilerine kıyasla daha düģük ham protein ve daha yüksek lif içeriklerine sahip olmaları nedeniyle sorgum x sudanotu melezi ve silajlık mısır bitkileri ülkemiz hayvanlarının ihtiyaç duyduğu kaliteli kaba yem ihtiyacını karģılamada yetersiz kalmaktadırlar. Bununla birlikte, yüksek ham protein ve düģük lif oranları nedeniyle yem tipi amarant (Amaranthus spp.) ve soya (Glycine max) çeģitleri son yıllarda kaliteli kaba yem üretimi açısından dikkat çeken sıcak mevsim yem bitkileridir (Stordahl ve ark., 1999; Sheaffer ve ark., 2001; Aynehband, 2008; Pospisil ve ark., 2009; AyaĢan, 2011). Aynehband (2008), amarant çeģitlerinden elde edilen yeģil ot veriminin kg/da, ham protein oranının ise %11,9-16,0 arasında olduğunu, Hintz ve ark. (1992), soya çeģitlerinde kuru madde verimlerini kg/da, ham protein oranlarını %18,1-20,1, ADF ve NDF oranlarını ise sırasıyla %28,2-33,7, %38,6-42,8 arasında tespit etmiģlerdir. Bu araģtırmada, 4 farklı sıcak mevsim yem bitkisinin (amarant, silajlık mısır, sorgum x sudanotu melezi, yemlik soya) Çukurova koģullarında verim ve kalite performanslarının belirlenmesi amaçlanmıģtır. Materyal ve Yöntem AraĢtırma, tesadüf blokları deneme desenine göre, 2012 yılında, Ç.Ü.Z.F. Tarla Bitkileri AraĢtırma ve Uygulama Arazisinde, 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüģtür. Deneme alanının 0-30 cm derinliğinden alınan toprak örneğinde yapılan analiz sonuçlarına göre toprağın tekstürü kumlu killi tın; özellikleri tuz miktarı çok düģük (0.02 mmhos/cm), hafif alkali bir toprak ph sına sahip (8.0), orta kireçli (%11.36), çok az miktarda organik maddeye sahip (%0.81), ayrıca toprakta yüksek miktarda yarayıģlı fosfor (14.67 kg/da) ve potasyum (97.3 kg/da) saptanmıģtır. Bazı iklim verileri ise Çizelge 1.'de verilmiģtir. Çizelge 1. Denemenin yürütüldüğü Adana ilinin Haziran-Ekim 2012 ve uzun yıllar bazı iklim verileri Aylar Ortalama Sıcaklık (C ) Toplam yağıģ (mm) Nispi nem (%) Uzun Yıllar 2012 Uzun Yıllar 2012 Uzun Yıllar 2012 Haziran 25,7 26,2 18,5 17,1 67,3 66,3 Temmuz 28,2 28,7 8,6 14,0 70,6 63,2 Ağustos 28,5 29,4 6,2 0,1 70,6 61,1 Eylül 26,1 27,9 14,6 0,0 65,3 60,7 Ekim 21,6 22,2 44,5 63,4 61,4 60,9 Ort./Top. 26,0 26,9 92,4 94,6 67,0 62,4 Devlet Meteoroloji ĠĢleri Bölge Müdürlüğü, Adana, AraĢtırmada 3 adet sorgum x sudanotu melezi çeģidi (Sugar Graze II, Super Grazer, Nutri Honey), 2 adet silajlık mısır çeģidi (Truva, PR31Y43), 1 adet yemlik soya çeģidi (Yemsoy) ve 1 adet amarant ıslah hattı (A14) materyal olarak kullanılmıģtır. Ekimler, 29 Haziran tarihinde, ikinci ürün koģullarında, 4.2m x 5m = 21 m 2 lik parsellere, 70 cm sıra aralığında; silajlık mısır 16 cm, sorgum x sudanotu melezi 10 cm, amarant 20 cm ve yemlik soya 5 cm sıra üzeri mesafesine yapılmıģtır. Ekimden önce, yemlik soya hariç, saf olarak dekara 10 kg azot ve fosfor gelecek Ģekilde taban gübresi uygulanmıģ, yemlik soyaya ise dekara saf olarak 10 kg fosfor ve yaklaģık 4 kg azot gelecek Ģekilde DAP ( ) uygulanmıģtır. Yemlik soya bitkisinde ekimden hemen önce Rhizobium bredy japonicum bakteri aģılaması yapılarak bitkinin ilerleyen dönemlerde ihtiyaç duyduğu azotun fiksasyon yoluyla karģılanması amaçlanmıģtır. Diğer türlerde ise üst gübre olarak 10 kg/da saf azot, üre (%46 N) formunda bitkiler cm boylandığı dönemde verilerek toplamda 20 kg/da saf azot gübrelemesi yapılmıģtır. ÇıkıĢtan sonra belli aralıklarla yabancı ot ile mücadele yapılmıģ, ayrıca yetiģtirme sezonu boyunca ihtiyaç dâhilinde sulama yapılmıģtır. Hasatlar, silajlık mısır bitkisinde 2/3 süt çizgisi döneminde, Amarant bitkisinde çiçeklenme döneminde (Pospisil ve ark., 2009), yemlik soyada R6-R7 dönemi arasında (Hintz ve ark., 1992) ve sorgum x sudanotu melezi bitkisinde salkımların tam olarak görüldüğü dönemde olmak üzere yetiģtirme sezonu boyunca toplam 2 defada kenar tesiri dıģında kalan m 2 lik alanda gerçekleģtirilmiģtir. Her parselden, tesadüfen seçilen 10 bitkide bitki boyu ortalamaları saptanmıģtır. Bitki örnekleri 105 C de 24 saat süreyle, ağırlığı sabit kalıncaya kadar kurutulmuģ ve ardından 1 mm çapında eleklere sahip değirmende öğütülmüģ ve Kjeldahl yöntemi ile azot tayinleri yapılarak ham protein oranları (N x 6.25) tespit edilmiģtir (Kaçar ve Ġnal, 2008). Bitki örneklerinin ADF (Van Soest, 1963) ve NDF (Van Soest and Wine, 1963) içerikleri ANKOM

6 Fiber Analyzer (ANKOM Technology Corp. Fairport, NY, USA) cihazı yardımıyla tespit edilmiģtir. Elde edilen veriler JUMP 5.1 (SAS Institute, Inc., Cary, NC, USA) istatistik paket programında varyans analizine tabi tutulmuģ ve önemlilik derecesine göre LSD (0.05) testi uygulanmıģtır. AraĢtırma Bulguları ve TartıĢma Çizelge 2. AraĢtırmada kullanılan sıcak mevsim yem bitkilerinin verim ve kalite özelliklerine ait ortalama değerler ÇeĢitler YeĢil Ot Ham Bitki Boyu Verimi Protein (cm) (kg/da) Oranı (%) ADF (%) NDF (%) Silajlık mısır (PR31Y43) 3095 c 227,0 ab 4,70 d 30,34 de 57,96 c Silajlık mısır (Truva) 3075 c 235,3 a 4,65 d 29,44 e 66,12 b Sorgum x sudanotu M. (Sugar Graze II) 5416 a 226,0 ab 6,12 c 47,12 a 70,92 a Sorgum x sudanotu M. (Super 4764 b 217,3 b 6,82 b 43,25 b 65,72 b Grazer) Sorgum x sudanotu M. (Nutri 5109 ab 225,7 ab 6,32 c 46,12 a 69,95 a Honey) Amarant (A14) 4762 b 224,0 ab 10,56 a 35,38 c 44,96 d Yemlik soya (Yemsoy) 1964 d 59,1 c 10,89 a 31,16 d 45,12 d LSD (0.05) 463 ** 11,4 ** 0,47 ** 1,35 **, 1,70 ** Aynı sütun içerisinde benzer harf ile gösterilen ortalamalar LSD testine göre %5 hata sınırları içinde istatistiksel olarak farklı değildir. *: %5 hata sınırları içinde farklıdır. **: %1 hata sınırları içinde farklıdır. YeĢil ot verimi: ÇalıĢmada sorgum x sudanotu melezi çeģitlerinden elde edilen toplam yeģil ot verimi değerleri daha önceki bulgularımızla (Nazlı ve ark. 2013) benzer sonuçlar ortaya koyarken, GüneĢ ve Acar (2005), Balabanlı ve Türk (2005) ün bulgularından düģük çıkmıģtır. Silajlık mısır bitkisinde ise iki farklı çeģitten elde edilen toplam yeģil ot verimi değerleri Akdeniz ve ark. (2004), Çiğdem ve Uzun (2006), Erdal ve ark. (2009) nın saptadığı değerlerden düģük çıkmıģtır. AraĢtırmada, amarant bitkisi silajlık mısır çeģitlerinden daha yüksek, Super Graze ve Nutri Honey sorgum x sudanotu melezi çeģitleri ile benzer verim değerleri sağlamıģtır. OluĢan verim değerleri Svirskis (2003) ve Aynehband (2008) ın bu bitkide saptadığı değerlerden yüksek, Pospisil ve ark. (2009) nın saptadığı değerler ile benzer çıkmıģtır. Elde edilen değerlerin, diğer araģtırıcıların bulgularından farklılık göstermesinin, kullanılan çeģitlerin ve denemelerin yürütüldüğü ekolojilerin farklı olması ile iliģkili olduğu düģünülmektedir. Bitki boyu: Amarant bitkisinden elde edilen ortalama bitki boyu değerleri Aynehband (2008) in saptadığı değerler ile benzer, Svirskis (2003) in saptadığı değerlerden daha yüksek çıkmıģtır. Öte yandan, yemlik soya bitkisine ait ortalama değerler, Seiter ve ark. (2004) nın saptadığı değerlerden düģük çıkmıģtır. Amarant ve yemlik soya bitkisinden elde edilen bulguların önceki yıllarda yapılmıģ bazı çalıģmalardan elde edilen bulgulardan farklı olmasının, denemelerde kullanılan çeģitlerin ve denemelerin yürütüldüğü ekolojilerin farklı olması ile iliģkili olabilir. Ham protein oranı: ÇalıĢmada amarant bitkisinden elde edilen ham protein oranı değerleri, Pospisil ve ark., (2009) nın çiçeklenme döneminde yaptıkları hasatta saptadıkları değerlerle ve Svirskis (2003) in saptadığı değerlerle benzer, Stordahl (1999) ve Aynehband (2008) ın saptadıkları değerlerden düģük çıkmıģtır. Amarant bitkisinin ham protein oranı değerlerinin çalıģmalar arasında farklılık arz etmesinin çalıģmalar arasındaki hasat zamanı farklılıklarından kaynaklandığı düģünülmektedir. Öte yandan, sorgum x sudanotu melezi çeģitlerinin ham protein oranlarına iliģkin bulgularımız daha önceki bulgularımızdan (Nazlı ve ark. 2013) düģük çıkmıģtır. OluĢan farklılığın, biçim zamanlarının farklı olmasıyla iliģkili olduğu düģünülmektedir. Ayrıca, çalıģmada yemlik soya bitkisinden elde edilen ham protein oranına iliģkin bulguların, Hintz ve ark. (1992), Sheaffer ve ark. (2001) ve Seiter ve ark. (2004) nın bulgularından daha düģük olduğu görülmektedir. ADF oranı: ÇalıĢmada silajlık mısır çeģitlerinden elde edilen ortalama ADF oranına ait bulgular daha önceki bulgularla (Nazlı ve ark., 2014) uyum içeresinde iken, sorgum x sudanotu melezi çeģitlerinden elde edilen bulgular ise daha önceki bulgularımızdan yüksek çıkmıģtır (Nazlı ve ark., 2013). OluĢan bu farklılık biçimlerin daha geç yapılmasıyla iliģkili olabilir. Amarant bitkisinin ADF oranı ise %35,38 olarak tespit edilmiģtir. 228

7 NDF oranı: Amarant bitkisinin NDF oranına ait bulgular Pospisil ve ark. (2009) nın çiçeklenme döneminde yaptıkları hasatta elde ettikleri bulgularla benzer sonuçlar ortaya koymuģtur. Öte yandan yemlik soyadan elde edilen değerler Hintz ve ark. (1992) nın saptadığı değerlerden yüksek çıkmıģtır. Sonuç olarak; araģtırmada en yüksek yeģil ot verimi değerleri sorgum x sudanotu melezi çeģitlerinden elde edilirken, amarant bitkisi, Nutri Honey ve Super Graze sorgum x sudanotu melezi çeģitleri ile benzer yeģil ot verimi sonuçları vermiģtir. Bu itibarla, sorgum x sudanotu melezinin özellikle yaz döneminde yem sıkıntısı çekilen Çukurova Bölgesi nde belli aralıklarla birden fazla biçim ile yemin devamlılığını sağlaması bakımından, amarant bitkisinin ise hem yüksek yeģil ot veriminin yanı sıra yüksek besleme değeri nedeniyle hayvanların kaliteli kaba yem gereksinimini gidermek amacıyla baģarıyla yetiģtirilebileceği ve silajlık mısıra alternatif olabileceği düģünülmektedir. Kaynaklar Akdeniz H, Yılmaz Ġ, Andiç N, Zorer ġ, Bazı Mısır ÇeĢitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir AraĢtırma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 14: AyaĢan T, Soya Silajı ve Hayvan Beslemede Kullanımı. Erciyes Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 8(3): Aynehband A, Cultivar and Nitrogen Splitting Effects on Amaranth Forage Yield and Weed Community. Pakistan Journal Biology Science, 11: Balabanlı C, Türk M, Sorgum, Sudanotu Melez ve ÇeĢitlerinin Isparta KoĢullarında Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi Üzerine Bir AraĢtırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9(3): Baytekin H, Tansı V, Sağlamtimur T, Çukurova KoĢullarında Ġkinci Ürün Olarak YetiĢtirilen Ġki Sorgum*Sudanotu Melezi ÇeĢidinde Biçim Yüksekliği ve Biçim Sayısının Verim ve Bazı Tarımsal Karakterlere Etkisi Üzerinde Bir AraĢtırma. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 4: Çiğdem Ġ, Uzun F, Samsun Ġli Taban Alanlarında Ġkinci Ürün Olarak YetiĢtirilebilecek Bazı Silajlık Sorgum ve Mısır ÇeĢitleri Üzerine Bir AraĢtırma. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21: Erdal ġ, Pamukçu M, Ekiz H, Soysal M, Savur O, Toros A, Bazı Silajlık Mısır ÇeĢit Adaylarının Silajlık Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22: GüneĢ A, Acar R, Karaman Ekolojik KoĢullarında Silajlık Sorgum*Sudan Otu Melezinin II. Ürün Olarak YetiĢtirme Ġmkanlarının Belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19:8-15. Hintz RW, Albrecht KA, Oplinger ES, Yield and Quality of Soybean Forage as Affected By Cultivar and Management Practices. Agronomy Journal, 84: Kaça B, Ġnal A, Bitki Analizleri. Nobel Yayınları. ISBN , Ankara. KuĢvuran A, Nazlı RĠ, Tansı V, Türkiye de ve Batı Karadeniz Bölgesi nde Çayır-Mera Alanları, Hayvan Varlığı ve Yem Bitkileri Tarımının Bugünkü Durumu. Gazi OsmanpaĢa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28: Nazlı RĠ, Ġnal Ġ, KuĢvuran A, Sezer MC, Tansı V, Çukurova KoĢullarında Bazı Sorgum*Sudanotu Melezi ÇeĢitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. 10. Ulusal Tarla Bitkileri Kongresi, Eylül 2013, Konya, Nazlı RĠ, KuĢvuran A, Ġnal Ġ, DemirbaĢ A, Tansı V, Effects of Different Organic Materials on Forage Yield and Quality of Silage Maize (Zea mays L.). Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 38: Pospisil A, Pospisil M, Macesic D, Svecnjak Z, Yield and Quality of Forage Sorghum and Different Amaranth Species (Amaranthus spp.) Biomass. Agriculturae Conspectus Scientificus 74: Seiter S, Altemose CE, Davis MH, Forage Soybean Yield and Quality Responses to Plant Density and Row Distance. Agronomy Journal, 96:

8 Sheaffer CC, Orf JH, Devine TE, Jewett JG, Yield and Quality of Forage Soybean. Agronomy Journal, 93: Svirskis A, Investigation of Amaranth Cultivation and Utilization in Luthuania. Agronomy Research, 1: Stordahl JL, Sheaffer CC, Dicostanzo A, Variety and Maturity affect Amaranth Forage Yield and Quality. Journal of Production Agriculture, 12: Van Soest PJ, The Use of Detergents in The Analysis of Fibre Feeds II. A Rapid Method for The Determination of Fibre and Lignin. J. of the Assoc. of Official Analytical Chemists, 46: