ADI: ÇEVREYLE DOST BALIK

Transkript

1 PROJEN N ADI: ÇEVREYLE DOST BALIK YET T R C L S STEMLER 1. PROJEN N AMACI Önerilen projeyle a a ıdaki amaçların gerçekle tirilmesi hedeflenmektedir. Bunlar: 1.Biyofiltre olarak sularımızda do al olarak da ılım gösteren su piresi (Daphnia) ve mikroalg (Scenedesmus spp.) türlerinin balık çiftliklerinde kullanılma olasılı ının belirlenmesi, 2.Daphnia ların ve alglerin suda kirlili e neden olan nütrientlerin uzakla tırılmasındaki rollerinin belirlenmesi, 3. Suda bulunan katı atıkların Daphnia ve çözünmü nütrientlerin (amonyum, nitrit, nitrat, fosfat) algal büyüme üzerine etkilerinin belirlenmesidir. 2. G R Balık yeti tiricili i sektörü ve ya di er adıyla Akvakültür, son yıllarda çok hızlı geli en bir sektördür. Artan akvakültür faaliyetleri suyun ta ıma kapasitesini olumsuz yönde etkilemektedir. Akvakültür ün çevreye olan olumsuz etkileri balıkların dı kılarından ve balık tarafından tüketilemeyen yemlerinden kaynaklanan partikül ve çözünmü nütrientler nedeniyle olu ur (Krom ve Neori, 1989). Atık sularda partikül maddenin uzakla tırılması için günümüzde kullanılan teknikler daha çok sedimentasyon ve mikro elekten geçirmek gibi mekanik sistemlerden olu ur (Gowen ve di., 1989; Cripps, 1991). Ancak partikül maddenin uzakla tırılmasında sedimentasyon tekni i tek ba ına yeterli de ildir (Hennessy, 1991) ve mikro elek sistemi de oldukça da pahalıdır ve düzenli bakım gibi ek maliyet gerektirir (Heerfordt, 1991). Balık çiftliklerinin, alglerin hızlı geli imi üzerinde gözle görülür bir etkiye sahip oldu u bildirilmi tir (Rosenthal ve di., 1988). Balık çiftliklerinin çevresindeki alglerin, kontrol istasyondakilerle kar ıla tırıldı ında 20 kat daha, fazla yo un oldu u bulunmu tur (Leskinen ve di., 1986). Alglerin balık havuzlarında olu an çözünmü nitrojeni uzakla tırılması konusu pek çok ara tırmacı tarafından çalı ılmı tır (De Boer ve Ryther, 1977; Fralick, 1979). Harlym ve di. (1979) kırmızı bir alg türü olan Gracilaria sp. yi bir akvaryum balı ı (Fundulus heteroclitus) tarafından üretilen amonyumun uzakla tırılması için kullanılmı lardır ve aynı biyomasa sahip balı ın üretti i amonyumdan biraz fazlasını Gracilaria nın tüketti ini bulmu lardır. Benzer sonuçlar Haglund ve Pedessen (1993) yaptı ı çalı mada da G. tenuistipitata için de bulunmu tur. Vandermeulen ve Gordin (1990) Çipura (Sparus aurata) havuzlarından gelen suda yeti en ye il bir alg türü olan Ulva lactuca nın sudaki toplam amonyum nitrojenin (TAN) % 85 ini etkili bir ekilde uzakla tırdı ını rapor etmi lerdir. Aynı ara tırmacılar etkili ve ucuz bir ekilde 1

2 Ulva nın nütrientlerin uzakla tırılmasında kullanılabilirli ini göstermi lerdir. srail de dı ortamda bulunan alg havuzlarında, balık havuzlarından gelen suyu kullanarak U. lactuca yeti tiren Neori ve di. (1991), U. lactuca nın yüksek büyüme oranına, yüksek biyomasa, ve kompozisyonunda azalan C/N oranlarına dikkati çekmi tir. Shipigel ve di. (1993) U. lactuca nın yo unlu unun 1 kg Ulva/m 2 olarak ayarlandı ında, sudaki 2 gr TAN/m 2 /gün miktarın U. lactuca tarafından %90 ının uzakla tırıldı ını bulmu tur. Jimenez del Rio ve di. (1994) Ulva nın Gracilaria dan daha fazla azotu uzakla tırma kapasitesine sahip oldu unu bulmu lardır. Aynı Ara tırmacılar 1996 yılında yapmı oldukları çalı mada Biyofiltre olarak U. rigida nın yaz aylarında 2.2 gr DIN (Çözünmü norganik Nitrojen)/m 2 /gün ve kı aylarında 1.1 gr DIN/m 2 /gün yi uzakla tırdı ını rapor etmi lerdir (Jimenez del Rio ve di., 1996). Neori ve di. (2000) yılında yaptıkları çalı mada balı ın, kabukluların ve makroalglerden olu an 3.3 m 3 lük bir sistem geli tirerek, U. lactuca nın sistemde meydana gelen TAN ın %67 sini uzakla tırdı ını bulmu lardır. Schuenhoff ve di. (2003) 3 a amalı makroalg sistemini intensif balık havuzuyla birle tirerek, U. lactuca nın sudaki TAN ın %70 ini uzakla tırdı ını ifade etmi lerdir. Neori ve di. (2003) yılında yapmı oldukları benzeri çalı mada ise U. lactuca nın bu defa TAN ın %85-90 ını uzakla tırma kapasitesiyle günlük 2.9 gr TAN/m 2 nın uzakla tırıldı ını kaydetmi lerdir. Msuya ve di. (2006) yılında U. reticulata nın biyofiltre olarak performansı üzerine çalı arak, balık havuzlarının çıkı kanalına yerle tirilen alglerin yeti tiricili inin yapılabilirli ini ve balık havuzlarından gelen kirli suyun temizlenmesinde U. reticulata nın kullanılabilirli ini göstermi tir lı yıllarda Gracilaria nın yeti tiricili i agar endüstrisi için ilk kez Tayvan da ba ladı. Önceleri Gracilaria lar Tilapia (Oreochromis massambicus) ve Süt balı ı (Chanos chanos) havuzlarının su çıkı kanallarına yerle tirilerek yeti tirildi (Casalduero, 2000). Daha sonraları, özellikle 1967 yılından itibaren Gracilaria lar balık havuzlarının içine yerle tirilerek yeti tirilmeye ba landı. Bu sistemde, Gracilaria nın balık atık materyalini gübre olarak daha etkili kullanması ve Gracilaria üzerinde olu an ve epifit bir alg türü olan Entromorpha nın (yeni adıyla Filamentli Ulva) balıklar tarafından tüketilmesiyle daha iyi verim alınmı tır (Casalduero, 2000). Kırmızı algler özellikle Gracilaria ve Graciariopsis spp. Balık çiftliklerinde olu an çözünmü Azot ve fosfat atıklarını Ulva gibi etkili bir ekilde uzakla tırarak i letmeye hem çevresel hem de ekonomik yönden pek çok faydalar sa lamaktadır (Buchmann ve di., 1996; Troel ve di., 1997; Alcantara ve di., 1999; Jones ve di., 2001) Hernandez ve di. (2006) Gracilariopsis longissiman ın biyofiltre kapasitesinin yüksek oldu unu hem laboratuar ortamında hem de büyük ölçekli yaptıkları çalı malarda kanıtlayarak, G. longissiman ın etkin bir ekilde Azot ve Fosfatı uzakla tırdıklarını bulmu lardır. 2

3 çinde alglerin de bulundu u Entegre yarı-kapalı veya kapalı devre sistemlerinin yüksek maliyet gerektiren yatırımlar gerektirmesi nedeniyle bir süre askıya alınmasına ra men, srail de örnek bir yarı-kapalı entegre sistem kurulmu tur. Bu sistemde Japon abalon (Haliotis sp.) kültür tanklarından geçen su, peletle beslenen Çipura (Sparus aurata) tankına aktarılmı tır. Balık tankından çıkan su alg (Ulva veya Gracilaria) tanklarına ula ır. Burada yeti en algler abalonları beslemek için kullanılır (Neori, 2004). Bu sistemde abalon ve çipuralar bol miktarda yeti ir. Alg ekstra olarak üretilen ürünlerdendir. Algler sayesinde sistemde kullanılan suyun sadece %20 lik bölümüne taze deniz suyu ilavesi yapılır. Sistemdeki toplam azot %10 azaltılır. Hawaii de yüzer kafes sistemlerinde yeti tirilen Gracilaria lar karides çiftli inden gelen suyun gübre olarak kullanılmasıyla yeti tirilir. Brezilya da karideslerin açık denizlerde kafes sistemlerinde yeti tiricili i, karides endüstrinin çevreye olan etkilerini azaltmak için geli tirilmi tir. Alglerin karides çiftliklerinde yeti tirilmesi hem karides hem de algin ekonomik sonuçlarını daha da iyile tirmi tir.bu tip sistemlerde G. parvispora suda bulunan toplam nitrojenin %3 ünü kullanır (Casalduero, 2000). ili de Gracilaria yeti tiricili i Salmon çiftli i ile entegre edildi inde, alg in iyi geli ti i ve balıktan atılan amonyum miktarının büyük bir bölümünün uzakla tırıldı ı görülmü tür. Bu sistemde balık çiftli inden gelen çözünmü inorganik nitrojenin %5 i ve fosfatın %27 si algler tarafından kullanılır (Troell ve di., 1997). Fransa da, Gracilaria nın kapalı ve yarı-kapalı sistemlerde yeti tiricili i yapılan stiridyelerin atık sularında Gracilaria ların iyi bir geli im gösterdi i ve meydana gelen Amonyumun %90 nın Gracilaria lar tarafından uzakla tırıldı ı belirlenmi tir (Casalduero, 2000). Türkiye denizlerinde do al olarak bulunan alglerin yeti tiricili inin yo un akvakültür sistemlerinde yapılması hem ekonomik hem de çevresel yönden pek çok avantajlar sa layacaktır. Denizlerimiz alg yönünden oldukça zengindir. Alg türleri azot yönünden çok zengin ortamlarda daha iyi geli me gösterdi inden dolayı nitrofil formlar olarak da adlandırılır (Cirik ve Cirik, 1999). Nitrojen Gracilaria tarafından 24 saat boyunca alınabilmektedir. Di er alglerin aksine Gracilaria da karanlıkta dahi nitrojen emilim miktarı azalmamaktadır. Alglerden beslenme üzerideki nitrojenin etkisi fazla olmakla beraber, Gracilaria üzerinde fosforun etkisi nitrojenden daha fazladır. Büyük kapasiteli yosun üretim çiftliklerinde tüm makro ve mikro besinler içeren gübre türü yemlerin mutlaka verilmesi gerekmektedir. Örnek olarak fermantasyon i leme ünitelerinin artıkları Gracilaria için besin kayna ıdır. Alg kaynaklarımızın akvakültür ba ta olmak üzere elde edilen biyomasın sonraki a amalarda eczacılık, kozmetoloji, tıp, gıda, gübre, ve enerji alanında de erlendirilmesini sa layarak Ülke ekonomisine katkıda bulunacaktır. 3

4 3. MATERYAL VE METOD Balıkların, Daphnia ve Alglerin Temini: Dere lepistesi, Daphnia ve Scenedesmus spp. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Urla Ara tırma Merkezinde bulunan Akvaryum Ünitesinden ve Alg Laboratuarından temin edilecektir. Çalı ma için hazırlanan canlılar, Ege Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Laboratuar Ünitesine (Bornova) getirilecek ve burada uygun akvaryumlara yerle tirilecektir. Suyun Nütrient (Besleyici element) Tayin Analizleri: Sudaki Nitrit, Nitrat ve Fosfat miktarlarının belirlenmesinde Ateks kimyadan alınan kitler kullanılmı tır. ekil 1: Nitrit, Nitrat ve Fosfat tayininde kullanılan kitler. N TR T TAY N lem: 1. Deney kabına 5ml numune alınır, saf suyla 5 litreye seyreltilir ve iyice karı tırılır. 2. Deney kabına hazırlanan çözeltiden 5ml alınır, üzerine ½ mikroka ık NO-A ilave edilir,iyice çalkalanır. 3.Üç dakika sonra olu an renk,renk skalası ile karı tırılır. N TRAT TAY N lem: 1.Analiz edilecek numuneden 2.5ml mezüre alınır. 2.Üzerine N-1 dikkatli bir ekilde konularak 5ml ye tamamlanır.numune ısınır. 3.Daha sonra N-2 den 5 damla damlatılır.eser miktarda ( en dü ük 1 ppm ) Nitrat pembe rengi verir.nitrat konsantrasyonunun yüksek olması halinde renk sarı ve sarı-kahverengi tonuna döner. 4

5 FOSFAT TAY N lem: 1.Deney kabına 10 ml numune doldurunuz. 2. Üzerine 5 damla PR-1 ve 1 damla RP-2 damlatır. Olu an renk skala ile kar ıla tırılır. 3. Damlatma i lemi damlalık dik tutularak yapılmalıdır. Standart çözeltilerden, kör örneklerden ve analizi yapılacak örneklerden 50 ml alınır, üzerlerine 5 ml reaktif karı ımı ilave edilip iyice karı tırılır, 10 dakika beklenip 700 nm de spektrofotometre ile absorbansları saptanır. Faktör bulunduktan sonra ortamdaki fosfat miktarı formüle göre bulunur. 4-SONUÇLAR VE TARTI MA Yapmı oldu umuz projede çevreye hiçbir zarar vermeden, bütün balık çiftliklerinde uygulanabilecek bir sistem olu turduk. Bu sistemde var olan bütün canlılar çevre temizli inde rol oynamı lardır. Bu sistemin kurulu u ekonomik bakımdan ucuzdur. Kısaca yeti tirilen balıkların artıkları daphnialar tarafından sindirilir. Daphniaların sindirmedi i nitrit, nitrat ve fosfatıda mikroalgler sindirirler. ekil 2: Madde döngüsü 5

6 ekil 3: Mikroalg, Daphnia ve Derelepistesinin ya adı ı tanklardan alınana su örnekleri ekil 4: Mikroalg, Daphnia ve Lepistesin ya adı ı tanklardan alınana su örneklerdeki Nitrit miktarları 6

7 ekil 5: Mikroalg, Daphnia ve Lepistesin ya adı ı tanklardan alınana su örneklerdeki Nitrat miktarları ekil 6: Mikroalg, Daphnia ve Lepistesin ya adı ı tanklardan alınana su örneklerdeki Fosfat miktarları Yaptı ımız deneylerde ve su analizlerinde en yüksek kirlilik en koyu renk ölçüleriyle sudaki küçük canlı ve cansız atıkları süzerek beslenen bir tür olan Su piresi (Daphnia ) larda gözlendi.bunları ekil-3, ekil-4, ekil-5 ve ekil-6 da görebiliyoruz. Su temizli ini çoktan aza do ru suda çözünmü Nitrit, Nitrat ve Fosfat gibi kirleticilerle beslenen Mikro algler (Scenedesmus), Daphnia' lar ile beslenen Dere Lepistes'leri ve mikroalg ve balık atıklarıyla beslenen Daphnia'lar olarak sıralayabiliriz. Bizim amacımızda artıkların ve besinlerin geri dönü ümlü kullanılıp balık tankında temiz su elde etmek idi. Türkiye nin suları alg türü yönünden oldukça zengindir. Türkiye de alg konusunda yapılmı olan çalı maların ço u bunların taksonomisi üzerinedir. Türkiye de bulunan Nitrofil alglerin yeti tiricilik çalı maları üzerine yapılanlar ise çok sınırlı sayıdadır. Bu nedenle, nitrofil alg türlerimiz üzerinde bunların Biyofiltre olararak akvakültür sistemlerinde kullanım 7

8 protokollerinin ara tırılması gerekmektedir. Bu çalı maların kapsamı suların arıtılması için potansiyel türlerinin belirlenmesi, optimum verim için türlere ait kültür protokollerinin olu turulması, türlerle metot seçimi, türün ve yo unlu unun etkinli inin belirlenmesi, protokol formlarının ve formüllerinin kurulması, etkisinin korunması, kimyasal, ve mikrobiyolojik sabitli in sa lanması gelecekte üzerinde yo un olarak çalı ılması gereken konulardır. Bu çalı maların tümü gerçekle ti inde ve sonuçları birle tirildi inde çevreyle dost akvakültür sistemlerinin geli mesini bekleyebiliriz. 5-TE EKKÜR Projelerimizde bize destek veren okul müdürümüz Sayın Yavuz KAHRAMAN a ve müdür yardımcımız Sayın Aylin MUSLUO LU na, her türlü problemimize ko an Özel Ege Lisesi Fen Bilimleri Bölümü Biyoloji Ö retmeni Sayın Mesut ESEN e çok te ekkür ederiz. Ayrıca; bilimsel destek ve alan bilgisi sa layan Ege Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Ara. Gör. Gamze Turan a te ekkür ederiz. 6-KAYNAKLAR 1.Casalduero, F.G. (2000). Integrated systems: Environmentally clean aquaculture. Estuarine, Costal and Shelf Science, 66: Cirik, S. ve Cirik,. (1999). Su Bitkileri: Deniz Bitkilerinin Ekolojisi, Biyolojisi ve Kültür Teknikleri. Ege Üniversitesi, Su Ürünleri Fakültesi Yayınları, No: 58, Bornova. 3. C R K, S., ve GÖKPINAR,. (2009). Plankton Bilgisi ve Kültürü. E.Ü. Su Ürünleri Fakültesi Yayın No: 47, Ders Kitabı Dizin No:17, Bornova, zmir (6. BASKI) 4. C R K, S., GÖKPINAR,., KORU, E., SEYHANEYILDIZ,., TURAN, G., TEKO UL, H., (2007). Evsel Atık Suların Planktonik Alg Spirulina platensis Geitler, le Arıtılması Üzerine Gözlemler, XIV. Ulusal Su Ürünleri Sempozyumu 4-7 Eylül 2007 Mu la 5. C R K, S., TURAN, G., AK,., KORU, E. (2006). Gracilaria verrucosa (Rhodophyta) Culture in Turkey. International Conference on Coastal Oceanography and Sustainable Marine Aquaculture. Confluence and Synergy, 2-4 May 2006, Sabah, Malaysia. 6. Cripps, S.J. (1991). Comparison of methods for the removal of suspended particles from aquaculture effluents. EAS (European Aquaculture Society) Özel Sayısı, No: 14, 18 sayfa. 7. De-Boer, J. Ve Ryther, J. (1977). Potential yields from a waste recycling algal mariculture system. The Marine Plant Biomass of the pacific Northwest Coast, R.W Krauss (yazar). Oregon State University Yayını Egemen, O. ve Sunlu, U. (1999). Su Kalitesi. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Yayınları, No:14, Bornova. 8

9 9. Fralick, R.A. (1979). The growth of commercially useful seaweeeds in a nutrient enriched multipurpose aquculture system. Proceedings International Seaweed Symposium (IX), Jensen, A. Ve Stein, J.R. (yazarlar). Science Pres, Princeton, Gowen, R.J., ve Bradbury, N.B. (1987). The ecological impact of salmon farming in coastal waters: A review. Oceanography Marine Biology Annuals Review, 25: Gowen, R. J., Rosenthal, R., Makinen, T ve Ezzi, I. (1999). Environmental impact of aquaculture activities. EAS (European Aquaculture Society) Özel Sayısı, No:10, 300 sayfa. 12. Haglund, K., ve Pedersen, M. (1993). Outdoor pond cultivation of the subtropical marine red alga Gracilaria teniustipata in brackish water in Sweeden. Growth, nutrients uptake, cocultivation with rainbow trout and epiphte control. Journal of Applied Phycology, 5: Harlym, M.M. Thorne-Miller, B. Ve Thursby, B.G. (1979). Ammonium uptake by Gracilaria sp. (Florideophycea) and Ulva lactuca (Chlorophycea) in closed system fish culture. Proceedings International Seaweed Symposium (IX), Jensen, A. Ve Stein, J.R. (yazarlar). Science Pres, Princeton, Heerfordt, L. (1991). Test of the efficiency of alternative treatment system on the effluent from traditional trout farms in Denmark. EAS (European Aquaculture Society) Özel Sayısı, No: 14, 142 sayfa. 15. Hennessy, M. (1991). The efficiency of two aquaculture effluent treatment system in use in Scotland. EAS (European Aquaculture Society) Özel Sayısı, No: 14, 142 sayfa. 16. Jiménez del Rio, M., Ramazanov, Z., Garcia-Reina, G. (1994). Optimization of yield and biofiltering efficiences of Ulva rigida cultivated with Sparus aurata in wastewaters. Scientia Marina, 58: Jiménez del Rio, M., Ramazanov, Z., Garcia-Reina, G. (1996). Ulva rigida (Ulvales, Chlorophyta) tank culture as biofilters for dissolved inorganic nitrogen from fish effuents. Hydrobiologica, 62: Krom, M.D. ve Neori, A. (1989). A total nutrient budget for an experimental intensive fish pond with circulatory moving seawater. Aquaculture, 88: Leskinen, E., Kolemainen, O. Ve Istalo, I. (1986). The response of periphytic organisms to the load of organic and inorganic nutrients from a fish farm. Water Resource Institution, Nutritional Waters. Fillandiya, 68: Neori, A., Chopin, T., Troell, M., Buschmann, H., Kraemer, G.P., Halling, C., Shpigel, M., ve Yarish,C. (2004). Integrated aquaculture: rationale, evolution and state of the art emphasizing saeweed biofiltration in modern mariculture. Aquaculture. 231: Rosenthal, H., Weston, D., Gowen, R., ve Black, E. (1988). Report of the ad hoc Study Group on Environmental Impact of Maricultura. Cooperative Research Report, No: 154. ICES, 2-4 Eylül, Kopenhag, Danimarka, 83 sayfa. 9

10 22. Seyhaneyıldız,, Cirik, S., and Turan, G. (2005) Culture of Botryococcuss braunii in different mediums. The Second International Exergy, Energy and Environment Symposium (IEEES2), 3-7 July 2005, Kos Island, Greece. 23. Troell, M., Halling, C., Nilson, A., Buchmann, A.H., Kautsky, N., and Kautsky, L. (1997). Integrated maricultivation of Gracilaria chilensis (gracilariales, Rhodophyta) and salmon cages for reduced environmental impact and increased economic output. Aquaculture, 156: Teko ul, H., Cirik, S., Turan, G. (2005). A small scale study on treatment of nutrient rich waste waters by duckweed, Lemna minor: Changes in water quality and biomass. The Second International Exergy, Energy and Environment Symposium (IEEES2), TEKO UL, H., C R K, S., TURAN, G., KORU, E., SEYHANEYILDIZ,., (2007). Atık Suların Lemna minor (Su Mercime i) le Biyolojik Arıtımı üzerine ncelemeler, XIV. Ulusal Su Ürünleri Sempozyumu 4-7 Eylül 2007 Mu la 26. TURAN, G., ve C R K, S., (2008). Culture, mineral-vitamin composition and applications in Thalassotherapy of Seaweeds. 11th International Society of Applied Phycology, June 2008, Galway, Irland. 27. TURAN, G., KORU, E., TEKO UL, H., SEYHANEYILDIZ,., CAN, E., PEKER, O., C R K, S., (2007). Seaweed Aquaculture in Turkey: Pilot Projects With potential For Integrated Aquaculture Systems, Aquaculture Europe 07 October 24-27, 2007, - Istanbul- Turkey, TURAN, G., KORU, E., TEKO UL, H., SEYHANEYILDIZ,., PEKER, O., C R K, S., (2007). Seaweed Resources of Turkey, Aquaculture Europe 07 October 24-27, 2007, - Istanbul-Turkey, p. 29. TURAN, G., C R K, S., TEKO UL, H., KORU, E., SEYHANEYILDIZ,., PEKER, O., CAN, E. (2007). Entegre Akvakültür Sistemlerinde Deniz Yosunlarının Yeti tiricili i, XIV. Ulusal Su Ürünleri Sempozyumu 4-7 Eylül 2007 Mu la 30. TURAN, G., TEKO UL, H., SEYHANEYILDIZ CAN,., C R K, (2007). Endüstriyel deniz yosun kaynaklarımız, kullanım alanları ve yeti tiricilik çalı maları. Inno-venture 2007 Proje Pazarı, Aralık Ege Üniversitesi Atatürk Kültür Merkezi, zmir. 31. TURAN, G., AK,, C R K, S., KORU, E., ve KAYMAKÇI BA ARAN, A., (2006). Entansif Balık kültüründe Gracilaria verrucosa (Hudson) Papenfuss Yeti tiricili i. EÜ Su Ürünleri Dergisi Cilt:23, Ek:1/2, Sayfa: TURAN, G., AK, I., CIRIK, S., KORU, E., and KAYMAKCI-BASARAN, A. (2005). Gracilaria verrucosa culture at Intensive Marine fish aquaculture systems. The XIII Natiaonal Aquaculture and Fisheries Symposium, 1-3 September 2005, Canakkale Onsekiz Mart University 10

11 11