Kültür ve Sanat Dünyasından

Transkript

1 Kültür ve Sanat Dünyasından Dr. Tekin Özertem Hayırdır İnşallah! 46 Bir düş gördüm dün gece. Yazıya Hayırdır inşallah! diye başlamamın nedeni bundan. Aileden kalma bir alışkanlık bu. Ne zaman birimiz gördüğümüz düşü anlatmak istesek daha söze başlamadan Hayırdır inşallah! denir; düşler hayra yorulduktan sonra dinlenirdi. Gördüğüm düşü paylaşmadan önce hayra yorulsun diye seçtim bu başlığı. Düşümü siz değerli okuyucularım da okuyup paylaşmaya hayırdır inşallah diyerek başlayasınız diye

2 M ustafa Kemal in bir köyü ziyareti sırasında çekilmiş bir fotoğrafı vardır ya; ayağında çizme başında kalpak, golf pantolon, üç düğmeli spor ceketi ve karşısında da hazır ola geçmiş bir küçük bir oğlan çocuğu ile İşte o çocuk benmişim düşümde. Ama fotoğraftaki gibi kalabalık değil meydan. Sadece ikimiz; ben ve Gazi Paşamız. Merhaba çocuk diyor bana; Adın ne senin? Gözlerinin içi gülüyor, sevecen mi sevecen. Kimsecikler inanmaz yedi düveli alt ettiğine. İrfan diyorum esas duruşumu bozmadan. Söyle bakalım ne demek İrfan? Bocalıyorum, ne demek ola ki! İrfan işte... Başımı öne eğip susuyorum. İrfan, bilmek, öğrenmek, bilgili olmak, demek. diyor yanağımı okşayarak. Sonra da Ben kimim, biliyor musun? diye soruyor. Kim bilmez kim olduğunu. Göğsümü öne çıkararak yanıtlıyorum bir çırpıda: Sen vatanımızı düşmandan kurtaran, Cumhuriyetimizi kuran Gazi Paşamızsın! Gözlerimin içine bakıyor ışıl ışıl gözleriyle. Peki, cumhuriyet ne demek? Yine susuyorum. Cumhuriyet? Bak çocuk, diyor Gazi Paşamız, Cumhuriyet milletin hakimiyetini kendi elinde tuttuğu ve bunu belirli süreler için seçtiği milletvekilleri aracılığıyla kullandığı idare biçimidir. Bunu sakın unutma. Hakmiyet, kayıtsız şartsız milletindir. Ne demek istediğini kavrayamasam da başımı sallayıp anlamış gibi yapıyorum. İçimden de unutmayıp iyice belleyeyim diye tekrarlıyorum Hakimiyet kayıtsız şartsız milletindir diyerek. 47

3 Bağ evinden dönüştürülen Çankaya Köşkü Sonra, 864 rakımlı tepedeki bağ evinden dönüştürülmüş Çankaya Köşkü nün üst katında, kuleli bölümdeki çalışma odasının kapısında görüyorum kendimi büyümüş, bir delikanlı olarak. Yazı masasında bir şey okumakta olan Atatürk ü izlerken "gel, İrfan otur." diyor masanın hemen önündeki iki koltuktan birini, sağ taraftakini göstererek. Oturuyorum. Nasıl da bildi benim olduğumu? Arap harfleri ile yazılı az önce okuduğu kâğıdı uzatıyor. Demek ki henüz harf devrimi yapılmamış. Oku diye işaret ediyor başı ile okuyorum: Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyeti'ni, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir. Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dahilî ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve Cumhuriyet'i müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın 48 vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir. Ey Türk istikbalinin evlâdı!

4 İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi vazifen, Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur! Birden zaman ve mekân değişiyor. II. Türkiye Büyük Millet Meclisi nin o gösterişten uzak salonunda Atatürk ün sesinden dinliyorum çalışma odasında bana okuttuğu biz gençlere seslenişini. Sesi titremiş miydi yoksa bana mı öyle gelmişti. Ey Türk istikbalinin evlâdı! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi vazifen, Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur! diye nutkunu sonlandırırken. Az sonra da meclisteki o küçücük çalışma odasındayız birlikte. Sözcük sözcük, satır satır belleğime kazınmış altı gün boyunca okuyup söyledikleri. Bana bakıyor hiçbir şey demeden gözleri dolu dolu. Gençliğe Sesleniş ini okuduğumda bir anlam veremediğim soru kurcalıyor yine aklımı: Neden İstikbalde dahilî ve harici bedhahlarımız olsundu ki?! İktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler miydi hiç! Usulcacık soruyorum Neden böyle şeyler söylediniz? Bak çocuk... diyor. Koca adam olmuştum ama yine de çocuk diyordu bana, seviyordu büyük küçük herkese çocuk demeyi. BD EKİM 2018 Devrimler, halklar sahip çıkmadıkça sürüp gidemezler. Bilhassa eğitilmemiş, ilim irfan sahibi olamamış bilgisiz ve din bezirgânlarının sömürdüğü insanlardan oluşan çağın gerisinde kalmış halklar. Gençler farklıdır. İnançlıdır. Dürüsttür. Şartlar ne olursa olsun cumhuriyete sahip çıkmazlarsa gelecekteki kayıpların onların kaybı olacağını bilmek onların hakkıdır. Susuyor bir süre. Kahvesinden bir yudum alıp sigara yakıyor. Cehaleti yenmek cephede savaş kazanmaktan zordur. Hem de çok zor Sabırlı, inançlı ve bilgili olmayı, kendi çıkarı peşinde koşmayıp insanları sevmeyi gerektirir. Cehaletle savaş da aydınların, öncelikle de çocuklarımızı, gençlerimizi emanet ettiğimiz öğretmenlerin görevi. Yeni nesil, onların eseri 49

5 olacak. Eserin kıymeti de yetenekleri, özverileri ve inançları kadar olacaktır. Cumhuriyetin; fikren, ilmen, fennen, bedenen kuvvetli ve yüksek karakterli koruyucularını onlar yetiştirecek. İşte o zaman daha çok şeyler başaracağız çocuk, az zamanda çok büyük işler yapacağız... Gördüğü bir düşten söz eder gibiydi Atatürk. Umut doluydu, gördüğü düşe, ülkesinin çağdaş uluslar düzeyine ulaşacağına inanıyordu yürekten. Tam bir şey diyecektim ki o sırada uyandım. Sonra da uyku tutmadı. Kalkıp bir kahve yaptım kendime. Kahveyi sade içerim hanidir, ama bu kez Cehaleti yenmek cephede savaş kazanmaktan zordur. Hem de çok zor Sabırlı, inançlı ve bilgili olmayı, kendi çıkarı peşinde koşmayıp insanları sevmeyi gerektirir... şeker kattım içine onun hatırına o kahveyi şekerli içerdi diye. Sonra balkona çıkıp bir sigara yaktım. Akıllı telefonumdan kendi sesi ve görüntüsü ile Onuncu Yıl Nutku nu bir kez daha izlemeye koyuldum: Türk Milleti! Kurtuluş Savaşı'na başladığımızın on beşinci yılındayız. Bugün Cumhuriyetimizin onuncu yılını doldurduğu en büyük bayramdır. 50 Kutlu olsun! Şu anda, büyük Türk milletinin bir ferdi olarak, bu kutlu güne kavuşmanın en derin sevinci ve heyecanı içindeyim. Yurttaşlarım! Az zamanda çok ve büyük işler yaptık. Bu işlerin en büyüğü, temeli, Türk kahramanlığı ve yüksek Türk kültürü olan Türkiye Cumhuriyeti'dir. Bundaki muvaffakiyeti, Türk milletinin ve onun değerli ordusunun bir ve beraber olarak, azimkârane yürümesine borçluyuz. Fakat yaptıklarımızı asla kâfi göremeyiz; çünkü, daha çok ve daha büyük işler yapmak mecburiyetinde ve azmindeyiz. Yurdumuzu, dünyanın en mamur ve en medenî memleketleri seviyesine çıkaracağız. Milletimizi, en geniş, refah, vasıta ve kaynaklarına sahip kılacağız. Millî kültürümüzü, muasır medeniyet seviyesinin üstüne çıkaracağız. Bunun için, bizce zaman ölçüsü, geçmiş asırların gevşetici zihniyetine göre değil, asrımızın sürat ve hareket mefhumuna göre düşünülmelidir. Geçen zamana nispetle daha çok çalışacağız, daha az zamanda daha büyük işler başaracağız. Bunda da muvaffak olacağımıza şüphem yoktur. Çünkü, Türk milletinin karakteri yüksektir; Türk milleti çalışkandır; Türk milleti zekidir. Çünkü, Türk milleti millî birlik ve beraberlikle güçlükleri yenmesini bilmiştir. Ve çünkü, Türk milletinin, yürümekte

6 olduğu terakki ve medeniyet yolunda, elinde ve kafasında tuttuğu meşale, müspet ilimdir. Şunu da ehemmiyetle tebarüz ettirmeliyim ki, yüksek bir insan cemiyeti olan Türk milletinin tarihî bir vasfı da, güzel sanatları sevmek ve onda yükselmektir. Bunun içindir ki, milletimizin yüksek karakterini, yorulmaz çalışkanlığını, fıtrî zekâsını, ilme bağlılığını, güzel sanatlara sevgisini ve millî birlik duygusunu mütemadiyen ve her türlü vasıta ve tedbirlerle besleyerek inkişaf ettirmek millî ülkümüzdür. Türk milletine çok yakışan bu ülkü, onu, bütün beşeriyette, hakikî huzurun temini yolunda, kendine düşen medenî vazifeyi yapmakta muvaffak kılacaktır. Büyük Türk milleti! On beş yıldan beri, giriştiğimiz işlerde muvaffakiyet vadeden çok sözlerimi işittin. Bahtiyarım ki, bu sözlerimin hiç birinde milletimin hakkımdaki itimadını sarsacak bir isabetsizliğe uğramadım. Bugün, aynı iman ve katiyetle söylüyorum ki, millî ülküye, tam bir bütünlükle yürümekte olan Türk milletinin büyük millet olduğunu, bütün medenî âlem az zamanda bir kere daha tanıyacaktır. Asla şüphem yoktur ki, Türklüğün unutulmuş büyük medenî vasfı ve büyük medenî kabiliyeti, bundan sonraki inkişafı ile, atinin yüksek medeniyet BD EKİM 2018 ufkundan yeni bir güneş gibi doğacaktır... Burada kaydı durdurdum ve üzerini çizip söylevinde yer vermediği dileğini ben seslendirdim usulca: Bu söylediklerim hakikat olduğu gün, senden ve bütün medeni beşeriyetten dileğim şudur: Beni hatırlayınız! Türk milleti millî birlik ve beraberlikle güçlükleri yenmesini bilmiştir. Ve çünkü, Türk milletinin, yürümekte olduğu terakki ve medeniyet yolunda, elinde ve kafasında tuttuğu meşale, müspet ilimdir. Y ıllar, yıllar önce de üstünü çizdiği bu sözcükleri görüp okuduğum günkü gibi düğümlendi boğazım. Gözümden yaşlar süzülmeye başladı yine... Seni hatırlamamak, unutmak ne mümkün Atatürk. Gözlerimi yumdum tekrar gördüğüm düş kaldığı yerden devam eder umuduyla, ama olmadı. Güneş doğmak üzereydi. Bu güneş onun dediği, geleceğin yüksek medeniyet ufkundan doğacak olan güneş olmasa da biz, biz ona ve devrimlerine bağlı olanlar onu daima hatırlayacağız. Biz onun gençliğiyiz. Sesimiz onun sesi Cumhuriyet Bayramımız Kutlu Olsun! tekinozertembd@gmail.com 51