KONVERTER DİPTEN GAZ ÜFLEME REFRAKTERLERİNİN AŞINMA PARAMETRELERİ

Transkript

1 KONVERTER DİPTEN GAZ ÜFLEME REFRAKTERLERİNİN AŞINMA PARAMETRELERİ Muammer BİLGİÇ ÖZET Metalurjik ve ekonomik gerekçeler ile Bazik Oksijen Konverterlerinde yaygın bir şekilde uygulanan Dipten Gaz Üfleme sistemlerinin refrakterleri söz konusu çelik yapım ünitelerinin genel refrakter aşınması mekanizmalarından ve hızından bağımsız bir şekilde aşınmalar göstermektedir. Aşınma hızı ve tipi enjekte edilen gazın baloncuklu akış veya jet akış tipinde olmasına göre farklılıklar göstermektedir. Modelleme çalışmaları gazın jet akış tipinin yarattığı refrakter aşınmasının en düşük aşınma olduğunu göstermektedir. Jet akış tipi, gazın basıncına ve tüyer delik çapına göre değişmektedir. Çalışmanın bir diğer konusu bu bölgede kullanılan refrakter tipleridir. Termomekanik gerilimlere dayanımlı refrakterlerin genel özellikleri özet olarak verilmektedir. WEAR PARAMETERS OF CONVERTERS BOTTOM STIRRING REFRACTORIES ABSTRACT Because of Metallurgical and economic reasons Bottom Stirring applications in Basic Oxygen Steelmaking is a very common practice. Wear mechanism of bottom stirring system refractories is different than main refractory wear mechanism of Converters. Speed of wear is depending on whether the form of gas stream is bubble type or jet type. Modelling studies made to evaluate the wear mechanism showed that jet type gas flow causes lower rate of wear. Jet type of gas flow is closely related with the gas flow rate, pressure and pipe diameter. At the second part of this study some brief information concerning refractories resistant to thermomechanical stresses is given. Keywords: Converters, Refractory, Bottom Stirring, Thermomechanic stresses. Buble, jet, gas flow, GİRİŞ Çalışmamızın amacı, Bazik Oksijen Konverterlerinde uygulanan Dipten Gaz Üfleme sistemlerinde görülen tüyer refrakter aşınmalarının irdelenmesidir. Çalışmamızda değerlendirmeler sadece refrakter aşınması bağlamında yapılacak ve temel aşınma mekanizmaları tanımlanmaya çalışılacaktır. 1

2 Bazik Oksijen Konverterlerinde argon, azot veya karbondioksit gazları ile tabandan gaz üfleme tekniklerinin uygulaması ; Sıcaklık ve kimyasal kompozisyon homojenizasyonu, Konverter refrakter ve proses malzemelerinin tüketiminde düşüş, Curufta daha düşük FeO yüzdeleri ile çalışma ve randıman artışı, Daha iyi fosfor ve kükürt dağılım katsayıları ile çalışma, Banyoda daha düşük serbest oksijen değerleri ve sekonder metalurji işlemlerinde düşük deoxidant malzeme tüketimi, %C X %O sabitinin denge değerine daha yakın bir düzeyde elde edilmesi, gibi avantajları gündeme getirmiştir. Uygulanan bu teknik için kritik donanım gaz üfleme elementidir. Genelde kullanılan tipleri, MgO- C refrakter içine gömülmüş çok düşük çaplı metal borucuklar şeklindedir. Uzun dayanım ve çalışma süreleri elde edebilmek için enjektörün karakteristikleri ve onu çevreleyen refrakterin özellikleri iyice değerlendirilmelidir. Refrakter, sadece genelde konverter refrakterlerinde görülen termomekanik ve kimyasal gerilimlere karşı koymamalı, aynı zamanda gaz enjeksiyonu sonucu ortaya çıkan özel gerilimlere de dayanabilmelidir. Genellikle bu özel gerilimler nedeni ile üfleme refrakterleri konverter çalışma astarının diğer bölümlerine göre daha hızlı aşınır. Bu özel gerilimler temel olarak tüyerin konfigürasyonu ve gaz üfleme parametreleri ile ilişkilidir. Söz konusu gerilimleri saptayabilmek ve tanımlayabilmek için bir çok araştırmacı yüksek sıcaklıktaki gaz ve metal sistemlerinin fiziksel modelleri üzerinde laboratuar çalışmaları yapmışlardır. GAZ AKIŞ TİPLERİ VE ETKİLERİ ( TARİHÇE ) Çelik üretiminde gaz enjeksiyon sistemleri gazın deşarj şekline bağlı olarak iki ana grup altında toplanabilir. İlk grup baloncuklu akış olarak adlandırılır; bu grup kesintili ve birbirinden bağımsız baloncuklar ile karakterize edilir. İkinci grup ise sürekli gaz jeti şeklindedir. Baloncukların bittiği ve sürekli jetin başladığı noktanın tanımlanması tartışmaların başladığı temel noktalardan biridir. Bu nokta refrakter aşınması ve tüyere çelik sızmasının engellenmesi açısından da önemlidir. Bu konuda çeşitli kriterler geliştirilmiştir.[ 3 ] Hoefele ve Brimacombe un diyagramı baloncuklu akışdan jetsi akışa geçişi modifiye edilmiş Froude sayıları ve gaz sıvı yoğunluğu oranları cinsinden tanımlamaya çalışır. Wraith ve Chalkley yüksek enjeksiyon hızlarında, nominal Mach sayısının 0.16 dan büyük ve orifis çapı 3.25 mm olduğu durumlarda ard arda çıkan baloncukların birbirleri ile bütünleştiğini bulmuşlardır. Hoefele ve Brimacombe baloncuktan jet şeklindeki akışa geçiş noktasını 3.25mm orifis çapında 0.2 Mach sayısı olarak hesaplamışlardır. Farmer ise kararlı jet oluşumunu tüyer çıkışındaki jetin genişleme açısına ve bununla bağlantılı Mach sayısına bağlamıştır. Söz konusu araştırmanın sonucunda tüyer ucundaki 10 dereceden büyük genişleme açısının ki bu açı 1.25 Mach değerine tekabül etmektedir, tüyere metal sızmadığı ve geri tepme oluşumunun azaldığı bir durumu temsil ettiği saptanmıştır. Sharma dolayındaki Froude sayısının metal sızmasının olmayacağı jet koşullarını tanımladığını belirmektedir. Sharma Mach sayısı ile tanımlanan gaz hızlarının geçerli bir kriter olamayacağını düşünmektedir. Onun yaptığı çalışmaya göre tüyer çapına bağlı olarak sonik hızlar ile gaz enjeksiyonu tüyere metal sızmasının olmaması için yeterli olmayabilir. Sharma gaz kütle hızının, 2

3 tüyerlere metal sızmasının önlenmesi için bir kriter olarak kullanılabileceğini belirmektedir. Örneğin çapları 1 ve 1.5 mm olan iki tüyerden çıkış kütle hızları aynı olabilir, 1.5 mm olana çelik sızar, fakat 1 mm olana çelik sızmaz. Araştırmacılar arasında varılan konsensüs şudur; Sabit jet şeklindeki gaz akışı refrakter aşınmasını azaltıcı etki yapar, ayrıca tüyer ucundaki baloncuk oluşumunun azalan frekansı tüyerlere metal sızmasını da önleyici etki yapar. Ballal, Haida, ve Blostein, elektrokimyasal teknikleri kullanarak, su modellerinde taban duvarında yanal gerilimleri ölçmeye çalışarak, taban aşınma mekanizmalarını açığa çıkarmaya çalışmıştır. Carlsson ise su modelinde, [ 2 ] çelik yapım potalarında ve konverterlerde geri tepme frekanslarını ölçmeye çalışmış ve bunun tüyer dizaynı ile gaz enjeksiyon basıncına bağlı olduğunu saptamıştır. Burada değinilen ve değinilmeyen bir çok çalışma baloncuklu akış ile jet tipi akışın geçiş noktası üzerine yoğunlaşmaktadır, çünkü bu geçiş noktası aynı zamanda geri tepme olarak adlandırılabilecek oluşumunun da başlangıç noktasıdır. Tüyer çıkışında kopan balonun tüyere değdiği noktada, hemen arkasından gelen balonun tepe noktasının teması ve bu dizilimin süreklilik arz etmesi baloncuklu akıştan jet tipi akışa geçişi temsil eder. Küçük hacimli balonlar jet tipi akışta da varlığını belli bir ana kadar sürdürebilir. Baloncuklu akıştan, jet tipi akışa geçiş anı geri tepme olarak adlandırılan olgununda başlangıç anıdır demiştik, nedir bu geri tepme ve bu oluşumun gaz üfleme refrakterlerinin aşınmalarına etkileri nasıldır?. GERİ TEPME VE ETKİLERİ Geri tepme olgusu ilk olarak Aoki [ 3 ] tarafından açıklanmıştır. Aoki çalışmasında tüyer çıkışındaki gaz oyuğunun belli koşullarda, çıkan gazı refrakter yüzeyine doğru geri yönlendirdiğini ve bununda refrakter yüzeyini aşındırdığını söyler. Daha önceden saptanamayan bu olgu özel video kameralar ile saptanmıştır. Gaz jetinin birden bire çökmesi ve tüyer çıkışında gaz baloncuğunun oluşumu ile üflenmiş olan gaz tüyer çıkışına doğru tekrar büyük bir basınç ile geri üflenir. Mekanizma aşağıdaki gibi açıklanabilir. (Şekil 1) Şekil 1) Dipten gaz üfleme elemanlarında geri tepme mekanizması. 3

4 1. Gaz tüyerden çıkarak daha önceki gaz akış jetinin oluşturduğu boşluğun içine doğru üflenir ve boşluğun metal ile ara yüzeyinden mikro baloncuklar halinde yükselir. 2. Eğer baloncuklar şeklinde ayrılan gazın miktarı boşluğun içine üflenenden daha az ise gaz boşluğu genişlemeye devam eder. 3. Aşırı genleşmenin ardından gaz boşluğu kararsız hale gelir ve gaz jetinden kopup olduğu gibi geriye hücum eder. 4. Geri üflenen gaz tüyer ağzına çarpar ve ardından gelen gaz ile birlikte tekrar gaz jeti oluşturur, bu geri çarpma, tüyer ağzında refrakter aşınmalarına neden olur. Kararlı olan gaz jeti dalgalı bir hal alır, jet aniden söner, balonumsu yapı genişlemeye başlar ve tüyer çıkışı üzerine çöker. Bu olgu sadece refrakter aşınmasına neden olmaz, aynı zamanda tüyer içine metal sızmasına da neden olabilir. Laboratuar çalışmaları, [ 2 ] geri tepme frekansının yüksek geri basınç ve yüksek debi ile azaldığını göstermektedir. ( Şekil 2, 3) Ancak bu çalışmalar ve söz konusu parametreler olayı Şekil 2) Geri tepme frekansı ve geri tepme ilişkisi. tam olarak açıklamaya yetmemektedir, bu nedenle daha sonra yapılan çalışmalarda gaz hızı da yani M sayısı da bir kontrol parametresi olarak değerlendirilmeye başlanmıştır. [ 3 ] Kullanılan gazlar ile ilgili olarak da ilginç bir sonuç saptanmıştır. Helyum ve Azot ile yüksek gaz debilerinde bile kesikli olarak geri tepmeye rastlandığı halde, Argon gazı ile yüksek debilerde hiçbir geri tepmeye rastlanmamıştır. Her ne kadar Argon gazında da zaman zaman gaz jetinin kararsızlığı görülmüş olsa da, oluşan geri tepme tüyer çıkışına çarpmamaktadır. Aynı koşullarda azot gazı daha yüksek geri tepme frekansı göstermektedir. ( Şekil 3 ) Geri tepmenin temel refrakter aşınma nedeni olarak algılanması nedeni ile, geri tepme frekansını azaltmak amacı ile bir çok çalışma yapılmıştır. Optimum dizaynı bulmak için yapılan çalışmalarda küçük tüyer yüzey alanlarının ve küçük üfleme açıklıklarının geri tepme frekansını azalttığı görülmüştür. ( Şekil 4 ) Gustavsson, Oi Xing Yang ve Eric Burström [ 6 ] geri tepme ve refrakter aşınması ilişkilerini modellemek için yaptıkları çalışmada borik asit disklerini refrakter simülatörü olarak kullanmışlar, baloncuklu akıştan jetimsi akışa geçiş noktasını, geri tepmeyi ve tüyer ucundaki oyulma şeklindeki aşınmayı incelemeye çalışmışlardır. Deney sonuçları da maksimum 4

5 Şekil 3) Gaz cinsine bağlı olarak debi ve geri tepme frekansı ilişkileri. Şekil 4) Gaz debisi, basıncı, tüyer çapı ve geri tepme frekansı ilişkileri aşınmanın, geri tepme frekansındaki artış ile doğru orantılı olduğunu göstermiştir. Maksimum aşınma ve geri tepme enjekte edilen gazın nominal hızının ses hızına yakın olduğu ve baloncuklu akıştan, jet tipi akışa geçişin söz konusu olduğu koşullarda oluşmaktadır. Şekil 5 ve 6 aşınma hızı, geri tepme frekansı ve Mach sayısı ( M ) arasındaki ilişkiyi vermektedir. Araştırmacılar refrakter aşınması ve geri tepme frekansını üfleme karakteristikleri açısından irdelemişlerdir. Denemeler geri tepme frekansı ile baloncuklu akış ve jet tipi akışın geçiş noktasının arasında çok yakın bir ilişki olduğunu göstermektedir. M<1 olduğu durumlar baloncuklu akış, M> olduğu durumlar ise jet tipi akışı temsil etmektedir. İki tür akışın geçiş noktası yani M=1 olduğu durumlar geri tepme frekansının en yüksek olduğu durumlardır. Şekilden görüldüğü aşınma hızı M=1 e kadar artmakta, bu noktada en yüksek değerine çıkmakta, M>1 durumunda ise geri tepme frekansında azalma ve aşınma artışında ise duruş söz konusudur. M=1 durumundaki yüksek tuğla aşınma hızının temel nedeni 5

6 baloncuktan jete geçiş noktasındaki yüksek geri tepme frekansıdır. Gaz basıncındaki ani yükselmelerde baloncuğun hızla genişlemesine ve tüyer ağzına çökmesine neden olur. Basınç dalgalanmaları tüyer etrafında oyuk oluşumu için uygun koşulları hazırlar. Şekil 5) Mach sayısı ve aşınma ilişkisi. Şekil 6) Mach sayısı geri tepme frekansı ilişkisi. Su modellerindeki çalışmaların bir adım ilerisi, refrakterleri çelik yapım koşullarına çok yakın koşullarda test etmektir. Oi Xing Yang ve Bo Björkman [ 4 ] yaptıkları çalışmada 0,3 tonluk deney konverterini kullanmışlar, tüyerlerin ve tüyer 6

7 refrakterlerinin aşınma mekanizmalarını saptamaya çalışmışlardır. Deneyde kullanılan refrakterler ve tüyer çapları aşağıdaki gibidir. Tuğla tipi : Reçine bağlı, sinter ve fused magnezya katkılı MgO-C tuğla. % MgO :97,5 % Fe 2 O 3 :0,3 % Al 2 O 3 : 0,2 % CaO : 1,5 % SiO 2 :0,5 Hacim ağırlık ( gr/cm 3 ) :2,92 Porozite ( % ) : <6 Soğukta basma mukavemeti ( N/mm 2 ) >30 tüyer çapları 0,8 ve 2 mm Deneyin sonucunda tüyer aşınma karakteristiği Şekil 7 ve 8 da gösterildiği gibidir. Şekil 7) Tüyer aşınmasının üstten şematik görüntüsü Şekil 8) Test edilen tuğlanın kesit görünüşü ve ölçüm yapılan aşınma bölgeleri Aynı araştırmacılar [ 1 ] 1996 da yayınladıkları çalışmalarında tek bir tuğla içine yerleştirilmiş bir veya iki tuyerin etkileşimlerini irdelemişlerdir. Şekil 7, deney sonunda tuğladan bir kesiti göstermektedir. Şekilde üç ayrı bölge görülmektedir. 7

8 1. Ağır aşınma bölgesi : Bu bölge tüyerin ve derin aşınma bölgesinin etrafını çerçeveler. Bu bölgede tuğla matriksi bozunmuş. ve sadece iri MgO taneleri kalmıştır. 2. Hafif aşınma bölgesi : Bu bölge ağır aşınma bölgesinin etrafını çerçeveler, tuğla matriksinden bazı parçalar kopmuştur ve ince taneler görülmektedir. 3. Gaz enjeksiyonundan etkilenmemiş bölge: Bu bölge aşınmamıştır. Tüyerler arası mesafe derin aşınma bölgesinin yarıçapının iki katından düşük ise, tüyerlerin derin aşınma bölgeleri birbirlerinin üzerine geçişir, buda aşınmayı arttırır, aynı şekilde hafif aşınma bölgelerinin de kesişmemesi için tüyerler arası mesafe, hafif aşınma bölgesinin yarı çapının iki katından büyük olmalıdır. Rayleigh bu baloncuk geri çökmesi ile ilgili olarak yaptığı çalışmada söz konusu geri tepmenin 10 kilo barlık bir basınca neden olabileceğini saptamıştır. [ 3 ] Bu değer bir çok metalin akma mukavemetinden büyüktür. Kornfeld ve Suvorov yaptıkları çalışmada bu geri tepmenin veya balonun jetten kopuşunun, tüyere doğru bir sıvı jetinin oluşumuna neden olduğunu saptamışlardır. Hatta bu sıvı katı çarpışmasını sıvı balyozu olarak adlandırmışlardır. Jet tipi akış koşullarında tüyer ucunda sonik hızlarda olan gaz jeti, geri tepme anında supersonik bir hız ile tüyere yönelir. Mader, Leseer, Dear ve Field, şok dalgalarının 2,5 kilo barlık bir şokun 400m/sn lik bir hızla tüyer ağzına doğru çarpması şeklinde olabileceğini hesaplamışlardır. Bu hız ve basınç, bir refrakterin aşınması için yeterli bir miktardır. Bu sıvı çarpması, çarptığı malzemede, plastik deformasyona, kristal yer değiştirmesine, malzeme yorulmasına ve aynı yerde çok fazla tekrarında da malzemenin kalmasına neden olur. Bunun çarpma bölgesindeki görünümü, bir çok çukurdan oluşmuş bir görünümdür. Tüyerlerin birbirine çok yakın olması durumunda, jetten kopan ve geri tepen balonlar, yakındaki tüyerdeki balon ile birleşerek olayın şiddetini arttırabilir. BALONCUK GENLEŞMESİ NEDENİ İLE OLUŞAN TÜYER AŞINMASI M = 1 olmadığı, yani geri tepmenin olmadığı durumlarda da tüyerden çıkan baloncuğun iki aşamalı büyüme sürecinde oluşan yanal kuvvetler de tüyer çevresinde aşınmaya neden olabilir. Bu yanal kuvvetler balonun oluşumu ve genleşmesi sürecinde oluşur. Oi Xing Yang, Bo Björkman ve Göran Carlsson 1997 de yayınladıkları çalışmalarında [ 7 ] M<1olduğu durumlarda, yani baloncuklu akışta tüyer refrakterlerinin aşınmasını incelemişlerdir. Şekil 9, M<1 olduğu durumlarda çift aşamalı baloncuk büyüme davranışının refrakter aşınmasına etkilerini şematik olarak vermektedir. a) Başlangıçta yarı yuvarlak balon yüksek bir hızda ve radyal olarak genleşmeye başlar, sıvıyı refrakter yüzeyinde kenarlara doğru itmeye başlar. Uygulanan yanal gerilim çok yüksektir, balonun tabanına da balon içindeki yüksek basınç uygulanır. b) Büyüme devam ettikçe yarı yuvarlak balonun büyüme hızı düşer, buna bağlı olarak gerilim ve basınç değerleri de düşer. P 1 ve S 1 olarak adlandırılan basınç ve gerilim değerleri P 2 ve S 2 değerlerinden daha yüksektir. c) Büyümenin daha sonraki aşamasında genişleyen balon sıvıyı dışarı doğru iter, yüzeye gelen yanal gerilim düşer. d) Balonun yüzeyden ayrılması ile birlikte sıvı tüyere doğru akar ve yanal gerilim yüzeyde ters yönde uygulanmaya başlar. 8

9 Şekil 9) Çift aşamalı baloncuk büyümesinin şematik görüntüsü. Pratik uygulamalardan alınan tuğla örneklerindeki tüyer ucundaki fazla aşınmış bölgenin çapı ile, tüyer ucunda gazın genleşmesi sonucu oluşan balonun hesaplanmış çapı arasındaki uyum bu modellemenin M < 1 olduğu durumlar için geçerli bir modelleme olduğunu göstermektedir. Bu örneklerde fazla aşınmış bölgenin matriksine bakıldığında manyezit tanecikleri beyaz olarak görülür. Az aşınmış bölgede ise manyezit taneleri koyu olarak görülür. Beyazlaşma ciddi bir dekarbürizasyon olarak açıklanır. UYGULAMA ÖRNEKLERİ Tüyer refrakterlerinin diğer aşınma nedenleri olarak, tüyer ucu aşınmasının dışında, birde genel olarak bu bölgede kullanılan refrakterlerin termal genleşmesi ve soğuk gaz geçişinin yarattığı sıcaklık farklılığı sonucunda, termomekanik gerilimlerin neden olduğu aşınma da söz konusudur.[ 5 ] [ 8] Reçine bağlı, fused MgO ve anti oksidant metalik malzeme katkılı, MgO-C tuğlaların kullanıldığı bu bölgede özellikle termal genleşme paylarının verilmesi bir çok işletmede uygulanan bir yöntemdir. [ 8 ]Verilen bu yanal termal genleşme payları, termal genleşme sonucu oluşan termomekanik yüklerin tuğla mukavemetinden daha düşük bir düzeyde tutulmasını sağlayacaktır. Konverter tabanında Zift bağlı tuğla kullanımında ise, ziftin yük altında yüksek sıcaklıktaki deformasyon özelliği nedeni ile söz konusu termemekanik gerilimler reçine bağlı tuğlaya göre daha düşük olacaktır. KÜMAŞ ın tüyer refrakteri olarak kullandığı tuğlaların tipik özellikleri aşağıdaki gibidir. Tuğla tipi : Reçine bağlı, sinter ve fused magnezya esaslı MgO-C tuğla. % MgO : 98,3 % Fe 2 O 3 : 0,3 % Al 2 O 3 : 0,1 % CaO : 0,76 % SiO 2 : 0,4 Hacim ağırlık ( gr/cm 3 ) :2,95 9

10 Porozite ( % ) : <4 Soğukta basma mukavemeti ( Kg/cm 2 ) >350 SONUÇ VE DEĞERLENDİRME Çalışmamızda bazik oksijen konverterlerinde dipten gaz üfleme sistemlerinde kullanılan tüyerlerin ve tüyer refrakterlerinin aşınma mekanizmaları incelenmeye çalışılmıştır. Sonuçlar şu şekilde özetlenebilir. 1. Tüyer refrakteri aşınmasında bir numaralı etken, tüyerden çıkan gazın hızıdır. Etken mekanizma gazın geri tepmesidir. 2. M > 1 olduğu durumlarda jet tipi akış nedeni ile tüm aşınma parametrelerinde azalma görülür. En yüksek aşınma ise M = 1olduğu durumlardadır. 3. Gaz üfleme sistemleri için küçük çaplı tüyer kullanılmalı ve 0,5<M<1,5 aralığının dışında çalışılmalıdır. 4. M < 1 aralığındaki aşınma mekanizması baloncuk büyümesi şeklindedir. 5. M = 1 civarı, hem aşınma, hem de tüyere metal sızması açısından kritik bölgedir. Çapı 2 mm den küçük veya eşit olan tüyerler için, C de optimum çalışma bölgesi 0,15<M<0,45 aralığıdır. 6. Refrakter aşınmasının az olması ve tüyere çelik sızmasının olmaması için akışın jet tipi şeklinde olması gerekmektedir. 7. Aşınmanın azaltılması için genel kural, akış rejiminin geçiş noktasının saptanması ve ardından o değerden çok uzak bir M değeri ile çalışılmasıdır. 8. Konverter taban refrakterlerinde termal genleşme payının mutlaka değerlendirmeye alınması gerekmektedir. KAYNAKÇA 1. Qı Xıng Yang, Bo Bjorkman, Goran Carlsson The wear of MgO-C Refractory for the BOF Stirring Plug With Multiple Tuyeres and the Tuyere Interaction Steelmaking Conference Proceeding Iron and Steel Society. 2. Göran Carlsson and Eric Burström Alternative Tuyere Design, Prolonging the Life of Tuyere 4 th International Conference on Injection Metallurgy Proceedings, 1986, Mefos - Sweeden. 3. Peter Tapp, Sharon O Rourke, Mark Lee and Neill Molloy Basic Oxygen Wear Control by Hydrodynamic Design Steelmaking Conference Proceeding Iron and Steel Society. 4. Qı Xıng Yang, Bo Bjorkman The Wear of Converter Stirring Plugs and the Tuyere Gas Injection 7 th International Conference on Refining Process Proceedings, 1995, Mefos - Sweeden. 5. B. Grabner Performance and Wear Characteristics of Permeable Elements in LD Vessels and Ladles 4 th International Conference on Injection Metallurgy Proceedings, 1986, Mefos - Sweeden. 6. Qı Xıng Yang, Eric Burström and Hakan Gustavssonn Erosion of Refractory During Gas Injection A Cavitation Based Model 5 th International Conference on Ladle Metallurgy Proceedings, 1989, Mefos - Sweeden. 7. Qı Xıng Yang, Bo Bjorkman, Goran Carlsson Effects of buble expansion on wear of refractory for BOF stirring plugs embedding tuyeres. Steel Research Thomas A. Vert KOBM Bottom refractories at Dofasco Unitecr