BETONARME YAPILARDA TAŞIYICI SİSTEM VE YAPI YÜKSEKLİĞİNİN DAVRANIŞA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Benzer belgeler
ÇELİK PREFABRİK YAPILAR

Perdeli-Çerçeveli Taşıyıcı Sistemli Binalarda Taşıyıcı Sistem Seçiminin Yapı Davranışı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi

Kirişli Döşemeli Betonarme Yapılarda Döşeme Boşluklarının Kat Deplasmanlarına Etkisi. Giriş

İtme Sürme Yöntemi İle İnşa Edilmiş Sürekli Ardgermeli Köprülerin Deprem Tasarımı. Özgür Özkul, Erdem Erdoğan, Hatice Karayiğit

ÇOK KATLI BİNALARIN DEPREM ANALİZİ

DOKUZ KATLI TÜNEL KALIP BİNA SONLU ELEMAN MODELİNİN ZORLAMALI TİTREŞİM TEST VERİLERİ İLE GÜNCELLENMESİ

Orta Doğu Teknik Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Bölümü

KISA KOLON TEŞKİLİNİN YAPI HASARLARINA ETKİSİ. Burak YÖN*, Erkut SAYIN

Perdeli-Çerçeveli Taşıyıcı Sistemli Binalarda Taşıyıcı Sistem Seçiminin Yapı Davranışı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi

ÇELİK YAPILAR YÜKSEK BİNALAR

CE498 PROJE DERS NOTU

MESLEKTE UZMANLIK KURSLARI 2017 EKİM OCAK BETONARME TASARIM BETONARME İLERİ TASARIM ÇELİK TASARIM ÇELİK İLERİ TASARIM GEOTEKNİK TASARIM

MOMENT AKTARAN BİRLEŞİMLER YAPI MERKEZİ DENEYSEL ÇALIŞMALARI

Burulma Düzensizliğinin Betonarme Yapı Davranışına Etkileri

ANTAKYA MÜZE OTEL TAŞIYICI SİSTEM PROJESİ. İnş.Yük.Müh. Bülent DEVECİ

Prefabrik yapıların tasarımı, temelde geleneksel betonarme yapıların tasarımı ile benzerdir.

Taşıyıcı Sistem İlkeleri. Dr. Haluk Sesigür İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu

YAPILARIN SINIFLANDIRILMASI

Orta Doğu Teknik Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Bölümü

LTESİ. Yrd.Do ÇELİK K YAPILAR-II ÇELİK YAPILAR II (IMD3202) 2. BAÜ. MÜH. MİM. FAK. İNŞAAT MÜH. BL. Yrd.Doç.Dr.

BETONARME I Döşemeler. Onur ONAT

BETONARME - II. Onur ONAT

Deprem etkisindeki betonarme binaların taşıyıcı sistem maliyetine yapısal düzensizliklerin etkisi

SARILMIŞ VE GELENEKSEL TİP YIĞMA YAPILARIN DEPREM DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ. Ali URAL 1

DEPREME DAYANIKLI YAPI TASARIMI

UZAYSAL VE DOLU GÖVDELİ AŞIKLARIN ÇELİK ÇATI AĞIRLIĞINA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

ÇOK KATLI BETONARME YAPILARIN DİNAMİK ANALİZİ

BİNAYA TEMEL SEVİYESİNDE TESİR EDEN TABAN KESME KUVVETİNİN BULUNMASI V = W A(T ) R (T ) 0,10.A.I.W

Yapıblok İle Akustik Duvar Uygulamaları: Digiturk & TV8

DUMLUPINAR ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ GÜZ YARIYILI

İZMİR İLİ BUCA İLÇESİ 8071 ADA 7 PARSEL RİSKLİ BİNA İNCELEME RAPORU

BETONARME YAPILARDA BETON SINIFININ TAŞIYICI SİSTEM DAVRANIŞINA ETKİSİ

Eşdeğer Deprem Yüklerinin Dağılım Biçimleri

ABD-KANADA TASARIM SORUMLULUKLARI ABD YÖNETMELİKLERİ VE GENEL KAPSAMLARI ÖNÜRETİMLİ (PREKAST) BİNA/ÜRÜN UYGULAMA ALANLARI SİSTEM TANIMLARI

ÇATI KONSTRÜKSİYONLARINDA GAZBETON UYGULAMALARI Doç.Dr.Oğuz Cem Çelik İTÜ Mimarlık Fakültesi Yapı Statiği ve Betonarme Birimi

DOĞRUSAL OLMAYAN ANALİZ İÇİN KULLANILAN TİCARİ PROGRAMLARIN ÇERÇEVE SİSTEMLER İÇİN KARŞILAŞTIRILMASI

Burkulması Önlenmiş Çelik Çaprazlı Sistemler ile Süneklik Düzeyi Yüksek Merkezi Çelik Çaprazlı Sistemlerin Yapısal Maliyet Analizi Karşılaştırması

ihmal edilmeyecektir.

İTME ANALİZİ KULLANILARAK YÜKSEK RİSKLİ DEPREM BÖLGESİNDEKİ BİR PREFABRİK YAPININ SİSMİK KAPASİTESİNİN İNCELENMESİ

YAPAN: ESKISEHIR G TIPI LOJMAN TARİH: REVİZYON: Hakan Şahin - ideyapi Bilgisayar Destekli Tasarım

Ön-üretimli Yapıların Bağlantı Tekniklerinde Son Gelişmeler

GEBZE TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MİMARLIK FAKÜLTESİ MİMARLIK BÖLÜMÜ

BİNALARDA KISA KOLONA ETKİ EDEN PARAMETRELERİN İNCELENMESİ

TAŞIYICI SİSTEM TASARIMI 1 Prof. Dr. Görün Arun

1 Mayıs 2003 Bingöl Depreminde Yıkılmış Betonarme Üç Katlı Bir Okul Binasının Statik ve Dinamik Analizi

BETONARME-II ONUR ONAT HAFTA-1 VE HAFTA-II

YAPILARDA BURULMA DÜZENSİZLİĞİ

BÖLÜM 3 YAPI MEKANİĞİ ANABİLİM DALI

Betonarme Yapılarda Perde Yeri Seçiminin Yapısal Davranışa Etkisinin İncelenmesi

MEVCUT BETONARME BİNALARIN DOĞRUSAL ELASTİK VE DOĞRUSAL ELASTİK OLMAYAN HESAP YÖNTEMLERİ İLE İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ TASARIMI

Gazbeton Duvar ve Döşeme Elemanları ile İnşa Edilen Az Katlı Konut Binalarının Deprem Güvenliği*

İTÜ Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu BETONARME YAPILAR MIM 232. Döşemeler

RİSKLİ YAPILARIN TESPİT EDİLMESİNE İLİŞKİN ESASLAR. 5- Risk Tespit Uygulaması: Betonarme Bina

10 - BETONARME TEMELLER ( TS 500)

TÜRKİYE DEKİ ORTA KATLI BİNALARIN BİNA PERFORMANSINA ETKİ EDEN PARAMETRELER

K VE DİRSEK TİPİ EĞİK ELEMANLARLA RİJİTLEŞTİRİLMİŞ DEPREM ETKİSİNDEKİ YAPILARIN LİNEER DAVRANIŞLARININ KARŞILAŞTIRMALI OLARAK İNCELENMESİ

Kirişsiz Döşemelerin Uygulamada Tasarım ve Detaylandırılması

ÇELİK YAPILAR 7 ÇELİK İSKELETTE DÖŞEMELER DÖŞEMELER DÖŞEMELER DÖŞEMELER. DÖŞEMELER Yerinde Dökme Betonarme Döşemeler

ITP13103 Yapı Malzemeleri

Yapı Elemanlarının Davranışı

Bina Taşıyıcı Sistemlerinde Çerçeve Düzensizliklerinin Yatay Ötelemeye Etkisi

İTÜ Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü Yapı ve Deprem Mühendisliği Çalışma Grubu BETONARME YAPILAR MIM 232. Yüksek Binalar

ÖĞRETİM ÜYELERİ Yrd. Doç. Dr. Mürüde Çelikağ Yrd. Doç. Dr. Giray Özay Yrd. Doç. Dr. Serhan Şensoy Yrd. Doç. Dr. Masoud Negin Yarı zamanlı Prof. Dr.

Mukavemet. Betonarme Yapılar. Giriş, Malzeme Mekanik Özellikleri. Dr. Haluk Sesigür İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Yapı ve Deprem Mühendisliği

YAPILARIN ÜST RİJİT KAT OLUŞTURULARAK GÜÇLENDİRİLMESİ

Bartın Üniversitesi Mühendislik ve Teknoloji Bilimleri Dergisi

ESKİŞEHİR OSMANGAZİ ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK MİMARLIK FAKÜLTESİ İnşaat Mühendisliği Bölümü DÖŞEMELER 1

Nautilus kalıpları, yerinde döküm yapılarak, hafifletilmiş betonarme plak döşeme oluşturmak için geliştirilmiş kör kalıp sistemidir.

YAPILARIN DEPREME KARŞI KORUNMASINDA ETKİN BİR ÇÖZÜM

RİSKLİ BİNALARIN TESPİT EDİLMESİ HAKKINDA ESASLAR 5-Kontrol Uygulaması

Proje Genel Bilgileri

TMMOB İNŞAAT MÜHENDİSLERİ ODASI ESKİŞEHİR ŞUBESİ SEMİNER 27 Nisan Prefabrik Betonarme Yapıların Bağlantı Tekniklerinde Son Gelişmeler

Çelik Yapılar - INS /2016

GÜZ DÖNEMİ YAPI STATİĞİ 1 DERSİ PROJE RAPORU

Yapılara Etkiyen Karakteristik Yükler

BETONARME BİNALARIN FARKLI HESAP YÖNTEMLERİNE GÖRE PERFORMANS SINIRLARININ İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Taşıyıcı Sistem İlkeleri

YÜKSEK BİNALARDA SÜRTÜNMEYE DAYALI SÖNÜMLEYİCİLER İLE BAĞLI PERDE DUVAR SİSTEMİ

BETONARME BĠR OKULUN DEPREM GÜÇLENDĠRMESĠNĠN ĠDE-CAD PROGRAMI ĠLE ARAġTIRILMASI: ISPARTA-KESME ĠLKÖĞRETĠM OKULU ÖRNEĞĠ

RİSKLİ YAPILARIN TESPİT EDİLMESİNE İLİŞKİN ESASLAR. 4- Özel Konular

Temeller. Onur ONAT Munzur Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü, Tunceli

Temel sistemi seçimi;

KESİT HASAR SINIRLARININ BELİRLENMESİNDE SARGILAMA DURUMUNUN ETKİSİ

PERDELERDEKİ BOŞLUKLARIN YATAY ÖTELENMEYE ETKİSİ. Ayşe Elif ÖZSOY 1, Kaya ÖZGEN 2 elifozsoy@hotmail.com

GAZBETON DUVAR VE DÖŞEME ELEMANLARI İLE İNŞA EDİLEN AZ KATLI KONUT BİNALARININ DEPREM GÜVENLİĞİ

YÜKSEK RİSKLİ DEPREM BÖLGESİNDEKİ BİR PREFABRİK YAPININ FARKLI YER HAREKETLERİ ETKİSİNDEKİ SİSMİK DAVRANIŞININ İNCELENMESİ

EŞDEĞER DEPREM YÜKÜ YÖNTEMİ İLE BETONARME KIZAĞIN DEPREM PERFORMANSININ İNCELENMESİ

BÖLÜM 2: DÜŞEY YÜKLERE GÖRE HESAP

Tünel kalıplar yardımıyla, yapının taşıyıcı elemanları bitirme işlemlerinin çoğunluğu geleneksel tekniklerle gerçekleştirilmektedir.

33. Üçgen levha-düzlem gerilme örnek çözümleri

Bulanık Mantık ve DURTES Yönteminde Uygulanması İçin Bir Öneri

Farklı Zemin Sınıflarının Bina Deprem Performansına Etkisi

İÇERİSİ BETON İLE DOLDURULMUŞ ÇELİK BORU YAPI ELEMANLARININ DAYANIMININ ARAŞTIRILMASI ÖZET

4. HAFTA TEMELLER, DUVARLAR, KEMERLER, TONOZLAR VE KUBBELER

TEMELLER. Celal Bayar Üniversitesi Turgutlu Meslek Yüksekokulu İnşaat Bölümü. Öğretim Görevlisi Tekin TEZCAN İnşaat Yüksek Mühendisi

ÇELİK UZAY ÇATI SİSTEMLİ HAL YAPILARIN DEPREM DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ. Armağan KORKMAZ *, Zeki AY **

BÜYÜKADA ÇARŞI CAMİİ MİMARİ PROJE YARIŞMASI STATİK RAPORU

DÖŞEMELER. Döşeme tipleri: Kirişsiz döşeme. Dişli (nervürlü) döşeme Asmolen döşeme Kaset (ızgara)-kiriş döşeme

Transkript:

XVIII. ULUSAL MEKANİK KONGRESİ 26-30 Ağustos 2013, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa BETONARME YAPILARDA TAŞIYICI SİSTEM VE YAPI YÜKSEKLİĞİNİN DAVRANIŞA ETKİSİNİN İNCELENMESİ Mohammed Hazım ve M. Tolga Göğüş Gaziantep Üniversitesi, İnşaat Mühendisliği Bölümü, 27310 Gaziantep. ÖZET Yüksek yapılar ilk olarak dini ve anıtsal yapılarla başlamış, gelişen teknoloji ile bugünkü şeklini almıştır. Yüksek yapılar, özellikle nüfusun yoğun olduğu, dolayısıyla küçük alanlar üzerinde mümkün olduğunca daha fazla konut ve işyerinin konumlandırıldığı büyük kent merkezlerinde zorunlu çözümlerdir. Yüksek yapı inşasının ilerleyen yıllarda daha da artacağı görülmektedir. Yüksek yapılar, yapı tasarımında yatay yüklerin düşey yüklerden etkin olduğu ve dayanım, yer değiştirme ve işletme ölçütlerine göre tasarlanan yapılar olarak tanımlanabilir. Yatay yüklerin etkinliğinden dolayı, yapıdaki taşıyıcı sistem seçimi ve yerleşimi çok önemlidir. Yapı taşıyıcı sistemi yapı davranışını etkileyen önemli faktördür. Bu çalışmada, farklı yapı taşıyıcı sistemlerinin farklı yapı yüksekliklerinde yapının davranışına etkisi incelenecektir. ABSTRACT Religious and monumental architecture was first started in high structures, with the growing technology of today has taken shape. High structures, especially in densely populated, so as much as possible on the smaller areas are located in large urban centers and the establishment required more housing solutions. The construction of high rise building is seen to increase in the coming years. High structures, building design, horizontal loads and withstand the vertical loads to be effective, relocation and operation of structures designed according to the criteria defined. Due to the effectiveness of horizontal loads, structural load bearing system selection and placement of structures is very important. load bearing system is the important factor affecting the behavior of structure. In this study, the effect of different load bearing system systems studied the behavior of the structure of different heights. 1. GİRİŞ İnsanoğlunun, yüksek yapılar inşa etme arzusu ilk çağlardan beri artarak devam etmektedir. Yapıların gelişimine bakılacak olursa yüksek yapı yapmak saygınlık sebebi olmuştur. İlk akla gelen eski yüksek yapılar olarak Mısır Piramitleri, Maya Tapınakları, Babil Kulesi ve Kutup Minar ilk akla gelen örneklerdir. Bu yapılar yığma olarak yapılmış ve kullanım amaçlarına ihtiyaç olmaktan çok anıt özelliğindeki yapılardır. Günümüzde ise rekabet ve prestij yüksek 263

yapı inşasının etkileyen en önemli faktördür. Ayrıca, tüm dünyada kentlerdeki arazi fiyatları ve nüfus yoğunluğun artışı yüksek yapıların sayılarının artmasına sebep olmaktadır. Yapılara, kat yükseklikleri veya toplam yüksekliğini esas alarak yüksek olarak nitelendirmek yanlış bir yaklaşımdır. Örneğin, çok katlı yapıların sayısın az olduğu bir kentte sekiz katlı bir yapı yüksek olarak nitelendirilecekken yüksek yapıların çok olduğu bir metropol kentte ise 20 katlı bir yapı yüksek olarak nitelendirilemeyebilir. Yüksek yapı tanımı, konuma, zamana ve kişiye göre değişiklik göstermektedir. İnşaat mühendisliği açısından yüksek yapı kavramı ise yapı tasarımında yatay yüklerin düşey yüklerden etkin olduğu ve dayanım, yer değiştirme ve işletme ölçütlerine göre tasarlanan yapılar olarak tanımlanabilir. Yatay yüklerin etkinliğinden dolayı, yapıdaki taşıyıcı sistem seçimi ve yerleşimi çok önemlidir. Son yıllardaki, yeni taşıyıcı çeşitlerini geliştirilmesi, yapı malzemelerindeki gelişmeler, yeni yapım tekniklerinin geliştirilmesi ve bilgisayar teknolojisindeki gelişmeler yüksek yapıları temelden çatıya değiştirmiştir. 60 lı yıllara kadar yüksek yapılarda malzeme olarak çelik tercih edilirken, günümüzde betonarme ve karma sistemlerde uygulanmakladır [1]. Bu bildiride; yüksek yapılardaki taşıyıcı sistemlerden bahsedilmiş ve farklı betonarme taşıyıcı sistemler ve farklı kat yüksekliklerindeki bina tipi yapılardaki çeşitli yükler altındaki davranışı incelenecektir. 2. YÜKSEK YAPI TASARIMI Yüksek yapıların tasarımında çok farklı sorunlarla karşılaşılmaktadır. Bu sorunlar, yapıya etkiyen yüklerle ilgili olarak malzeme ve taşıyıcı sistem seçimi ile ilgilidir. Yapı yüksekliğinin artması, yapı elemanlarına gelen yükleri arttırmaktadır. Yapı elemanlarının kesitleri fazla zorlanmakta ve ölçüleri ekonomik olmaktan çıkmaktadır. Taşıyıcı sistem seçiminde yapıya etki eden düşey ve yatay yükler dikkate alınmaktadır. Sabit ve hareketli yükler düşey yükler sınıfındadır. Sabit yükler yapıya sürekli olarak etkiyen yüklerdir. Hareketli yükler ise konum ve büyüklükleri yapının kullanım amacına göre değişen yüklerdir. Yatay yükler ise yüksek yapı tasarımında dikkate alınması gereken rüzgar ve deprem yükleridir. Yapı yüksekliği arttıkça yatay yüklerin etkisi hızla artmaktadır [2]. 2.1 Yüksek Yapılarda Kullanılan Malzemeler Yüksek yapı tasarımında malzeme seçiminde öncelikle malzemenin avantaj ve dezavantajları değerlendirilmelidir. Kullanılan malzemeler açısından, betonarme, çelik ve kompozit (karma) yüksek yapılar olarak sınıflandırılabilir. Betonarme yüksek yapılar, beton malzemesinin ekonomi, işlev, kolay şekil alabilme ve zamanla ortaya çıkabilecek bozulmalara dirençli olması dolayısıyla sıklıkla tercih edilmektedir. Çelik yüksek yapılar, 1800 lü yıllarda kullanılmaya başlayan çelik malzemesi günümüzde sıklıkla kullanılmaktadır. İnşaat süresinin kısalığı, geniş açıklıkların kolaylıkla geçilebilmesi, projede yapılabilecek onarımlara imkan vermesi ve yapı ağırlığının az oluşu nedeniyle yatay yüklerden daha az etkilenmesi ve inşaat sürecindeki hava şartlarından fazla etkilenmemesi malzeme olarak çeliğin tercih sebepleridir. Karma yüksek yapılar, beton ve çelik malzemenin bir arada kullanıldığı karma yapılardır. Çeliğin hızlı yapım süreci ve mukavemeti, betonun ekonomik oluşu ve yangına karşı direnci dolayısıyla karma yapılar son yıllarda yaygın bir şekilde tercih edilmektedir [3] 264

2.2 Yüksek Yapılarda Kullanılan Taşıyıcı Sistemler Yüksek yapılarda taşıyıcı sistemlerde seçilen malzeme yapı yüksekliği, kat adedi ise yapının işlevine göre çeşitlilik gösterir [3]. Yüksek yapılara etkiyen yatay ve düşey yükleri taşıyan taşıyıcı sistem tipleri Çerçeve sistem, kolon ve kirişlerin rijit olarak birbirine bağlanmasıyla oluşan Perde duvarlı sistem, yapı içinde yapılacak sabit bölmeler düşey ve yatay yüklere karşı koyacak şekilde düzenlenerek perde duvarlardan oluşturulan Çerçeve ve perde duvarlı sistem, perde ve çerçeve sistemlerin birlikte kullanıldığı Çekirdekli sistem, yatay yüklere karşı zeminden konsol olarak çıkan büyük kirişli Tübüler sistem, yapı çevresinde sık aralıkla kullanılan kolonlarla oluşturulan 3. SAYISAL ÖRNEK Sayısal uygulama için, Şekil 1 ve 2 de görülen iki farklı kalıp planı, 10, 20 ve 40 katlı olarak üç farklı kat adedinde modellenmiştir. Her iki kalıp planı da 30m 30m olacak şekilde 3m kat yüksekliğinde teşkil edilmiştir. Taşıyıcı elemanlardan kirişler 40/60, döşemeler ise 15 cm olarak belirlenmiş ve bütün katlar boyunca sabit alınmıştır. Kolon ve perde boyutları ise, kalıp içinde kolon ve perde elemanların alanları toplamı, kalıp planı toplam alanın %1,%2 ve %4 olacak şekilde seçilmiştir. Malzeme olarak C25 beton ve S420 çelik sınıfı esas alınmıştır. Bütün katlarda hareketli yük q=2.5 kn/m 2, kaplama yükü ise g=1.5 kn/m 2 alınarak hesap yapılmıştır. Oluşturulan tüm modeller, Amerika ve Avrupa şartnamelerine göre değerlendirlmiştir. Amerikan şartnamesi olarak Internetional Building Code (IBC) [4], Avrupa şartnamesi olarak Eurocode 8 (EC8) e [5] göre sonuçlar sunulmuştur. Şekil 1. İncelenen 1. Kalıp planı 265

Şekil 2. İncelenen 2. Kalıp planı Şekil 3. İncelenen 2. Kalıp planı 266

Tablo 1. %1 kolon ve perde alanı için yapının kat sayısına göre periyotları Periyot (sn) %1 Tip 1 Tip 2 Tip 3 10 Katlı 1.584 0.901 1.099 20 Katlı 2.783 2.029 2.503 40 Katlı 5.500 5.324 5.712 Tablo 2. %2 kolon ve perde alanı için yapının kat sayısına göre periyotları Periyot (sn) %1 Tip 1 Tip 2 Tip 3 10 Katlı 1.584 0.901 1.099 20 Katlı 2.783 2.029 2.503 40 Katlı 5.500 5.324 5.712 Tablo 3. %4 kolon ve perde alanı için yapının kat sayısına göre periyotları Periyot (sn) %1 Tip 1 Tip 2 Tip 3 10 Katlı 1.584 0.901 1.099 20 Katlı 2.783 2.029 2.503 40 Katlı 5.500 5.324 5.712 Tablo 4. %1 kolon ve perde alanı için yapının kat sayısına göre IBC ve EU8 göre maksimum yer değiştirmeler Mak. Dep. (cm) IBC Eurocode Tip 1 Tip 2 Tip 3 Tip 1 Tip 2 Tip 3 10 Katlı 2.861 1.584 2.135 5.925 3.514 4.860 20 Katlı 9.871 6.783 9.638 21.520 15.191 21.996 40 Katlı 43.553 47.011 50.133 97.101 108.102 113.956 Tablo 5. %2 kolon ve perde alanı için yapının kat sayısına göre IBC ve EU8 göre maksimum yer değiştirmeler Mak. Dep. (cm) IBC Eurocode Tip 1 Tip 2 Tip 3 Tip 1 Tip 2 Tip 3 10 Katlı 1.912 1.227 4.406 4.296 2.680 3.342 20 Katlı 6.715 3.734 4.704 14.607 8.060 10.056 40 Katlı 29.209 23.895 24.470 65.138 54.745 55.538 267

Tablo 6. %4 kolon ve perde alanı için yapının kat sayısına göre IBC ve EU8 göre maksimum yer değiştirmeler Mak. Dep. (cm) IBC Eurocode Tip 1 Tip 2 Tip 3 Tip 1 Tip 2 Tip 3 10 Katlı 1.870 1.140 1.385 4.201 2.477 3.053 20 Katlı 6.329 3.184 3.978 13.762 6.812 8.592 40 Katlı 26.872 18.851 20.425 59.861 43.082 46.310 4. SONUÇLAR 10, 20 ve 40 katlı üç adet yapı için perde ve kolon alanları toplam kat alanının %1, %2 ve %4 olacak şekilde seçilerek dinamik analizleri yapılmıştır. Tip 2 olarak belirtilen tüp perde ile teşkil edilen kalıp planının her üç dağılımda da en düşük periyot değerlerine sahip olduğu görülmüştür. Ayrıca, dinamik analizi yapılan her model için seçilen iki farklı şartnameye göre deprem yükleri hesabı ve analizi yapılmıştır. Hesaplar yapılırken şartnamelerdeki farklılıklar mümkün olduğunca yakın durumlar seçilmeye çalışılarak maksimum yer değiştirmeler hesaplanmıştır. EC8 şartnamesinde IBC şartnamesine göre daha yüksek taban kesme kuvveti hesaplanmıştır. Değerlendirilen her üç kalıp planı için tüp perde ve kolonlarla teşkil edilen kalıp planı en düşük yer değiştirme değerlerine sahiptir. KAYNAKÇA [1] Özgen, A. ve Sev, A., Çok katlı yüksek yapılarda taşıyıcı sistemler Birsen Yayınevi, İstanbul, 2000. [2] Hasgür, Z. ve Gündüz, A.N., Betonarme yüksek binalar İ.T.Ü İnşaat Fakültesi Matbaası, İstanbul, 1992. [3] Koç, Y., Gültekin, A.B., Durmuş, G. ve Dikmen, Ç.B., Yüksek yapı tasarımının malzeme ve taşıyıcı sistem kapsamında incelenmesi 5. Uluslararası İleri Teknolojiler Sempozyumu, Karabük, Türkiye, 2009. [4] IBC, International Building Code International Code Council, Inc., Falls Church, Virginia, 2006. [5] Eurocode 8(EN 1998-1) Design of structures for earthquake resistance 2006, 268