Diyalize Başlama Zamanı. Dr.Ahmet Uğur Yalçın

Benzer belgeler
DİYALİZE ERKEN BAŞLANMALI (?) Dr. Oktay OYMAK Erciyes Üniversiresi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

HEMODİYALİZE GEÇ BAŞLAMAK GEREKLİDİR. Dr. Rümeyza Kazancıoğlu Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

TRANSPLANTASYON- KRONİK REJEKSİYON. Dr Sevgi Şahin Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Nefroloji B.D.

HEMODİYALİZ ENDİKASYONLARI VE REÇETELENDİRİLMESİ

Diyaliz tedavisinde ilk seçenek: Periton diyalizi. Neslihan SEYREK, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD

RENAL PREOPERATİF DEĞERLENDİRME. Dr. Mürvet YILMAZ SBÜ. Bakırköy Dr. Sadi Konuk SUAM

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde İzlenen Olgularda Akut Böbrek Hasarı ve prifle Kriterlerinin Tanı ve Prognozdaki Önemi. Dr.

HEMODİYALİZDE SIK KARŞILAŞILAN KOMPLİKASYONLAR ve YÖNETİMİ. Dr. Lale Sever

HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİNDE HASTA SEÇİM KRİTERLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ DR. GÜLTEKİN GENÇTOY

PERİOPERATİF ANEMİ. Dr. Hüseyin İlksen TOPRAK İnönü Ün. Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Rean AD

PERİTON DİYALİZ HASTALARINDA SIVI KONTROLÜ

Bugün Neredeyiz? Dr. Yunus Erdem Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Ünitesi

HİBRİT TEDAVİLER. Dr. Aykut SİFİL Dokuz Eylül Üniversitesi

Diyaliz Sıklığını Azaltma ve Diyalizden Çıkarma Kararı Nasıl Verilmeli. Dr. Hüseyin ÇELİKER Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı

İntradiyalitik Sıvı Elektrolit Bozuklukları

24 Ekim 2014/Antalya 1

ADRENAL YETMEZLİK VE ADDİSON. Doç. Dr. Mehtap BULUT Bursa Şevket Yılmaz EAH Acil Tıp Kliniği

KRONİK BÖBREK YETMEZLİĞİ HEMODİYALİZ VE PERİTON DİYALİZİ İĞİ

PROGRAM İÇERİĞİ SUNUŞ. Şok Tedavisi - Doğrular ve Yanlışlar

TRANSPLANTASYONDAN DİYALİZE DÖNEN HASTADA İMMÜNSÜPRESİF TEDAVİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Zehirlenmelerde Diyaliz Uygulamaları. Dr. Ali Rıza ODABAŞ İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

Hemodiyaliz Hastalarında Serum Visfatin Düzeyi İle Kardiyovasküler Hastalık Ve Serum Biyokimyasal Parametreleri Arasındaki İlişki

Periton Diyalizi Neden Yapılmalı?

Ani Kardiyak Ölüm: Önleyebilir miyiz? Doç. Dr. Yakup Ekmekçi Özel Ankara Güven Hastanesi

GELECEKTE PERİTON DİYALİZİ GÜLER NASUHBEYOĞLU DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ

Dr. Evrim Kargın Çakıcı Dr. Sami Ulus Kadın Doğum Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları EAH

Beslenme ve İnflamasyon Göstergeleri Açısından Nokturnal ve Konvansiyonel Hemodiyalizin Karşılaştırılması

Dahiliye kliniğinde hemodiyaliz kararı vermek? Dr. Funda Türkmen

Renal Replasman Tedavilerinde Maliyet Karşılaştırma. Hemş.Hatice Gönül TOPRAK Aydın Devlet Hastanesi Periton Diyalizi Ünitesi

KRONİK BÖBREK HASTASINDA (HBV) TEDAVİ PROTOKOLU NASIL OLMALIDIR?

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA GLİSEMİK DALGALANMA

ÇOCUKLARDA DİYALİZ. Prof. Dr. Mesiha Ekim. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı

Magnezyum (Mg ++ ) Hipermagnezemi MAGNEZYUM, KLOR VE FOSFOR METABOLİZMA BOZUKLUKLARI

HİPOGLİSEMİNİN KOMPLİKASYONLARI

RUTİN KONTROLLERDE HEMŞİRENİN ROLÜ. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA VE UYGULAMA HASTANESİ Ferda Demirkale /KIBRIS

BÖBREK NAKLİ SONRASI HİPERÜRİSEMİ GELİŞİMİ İLE İLİŞKİLİ RİSK FAKTÖRLERİNİN ARAŞTIRILMASI. Dr. Şahin EYÜPOĞLU

Böbrek Naklinde Bazal İmmunsupresyonda Kullanılan Ajanlar

Birinci Basamakta Böbrek Fonksiyon Bozukluğu Olan Hastanın Değerlendirilmesi ve Sevk. Dr. İhsan ERGÜN Ufuk Üniversitesi Tıp Fakültesi

Türkiye'de yaşayan 345 Suriyeli Göçmenin Hemodiyaliz Deneyimi: Türk Hemodiyaliz Hastaları ile Karşılaştırılmalı Veri Tabanı Çalışması

HEMODİYALİZ DOZU Uygulamada Yaşanan Sorunlar

Sunu planı. Solunum yetmezliği NON-İNVAZİV MEKANİK VENTİLASYON NIMV

Prof Dr Barış Akin Böbrek Nakli Programı Başkanı İstanbul Bilim Üniversitesi Florence Nightingale Hastanesi

Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Akut Periton Diyalizi Yapılan Hastaların Değerlendirilmesi: 8 Yıllık Tek Merkez Deneyimi

Dr. Mehmet Özkahya E.Ü.T.F Nefroloji B.D

Yeni Veriler Işığında Hemodiyaliz Ne Zaman Başlatılmalıdır? Dr. Şükrü ULUSOY KTU Nefroloji Bilim Dalı Trabzon

Kronik Böbrek Hastalığında Rezidüel Renal Fonksiyonun Korunması. Dr.Erkin Serdaroğlu Dr.Behçet Uz Çocuk Hastanesi, 2014

HEMODİYALİZ HASTALARINDA 25-OH-D VİTAMİNİ. Dr. Ebru Aşıcıoğlu

Engraftman Dönemi Komplikasyonlarda Hemşirelik İzlemi. Nevin ÇETİN Hacettepe Üniversitesi Pediatrik KİTÜ

Diyabetik Nefropatili Hastada Diyalize Ne Zaman Başlanmalıdır. Dr. Harun Akar Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Aydın

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

PERİTON DİYALİZİNDE DİYALİZ YETERLİLİĞİNİN BELİRLEYİCİLERİ. Gülbahar KİRİKÇİ İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Periton Diyalizi Ünitesi

Glisemik kontrolün ölçütleri ve prognozla ilişkisi. Dr. Gülay Aşcı Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalı İzmir

START Çalışmasının Sonuçları: Antiretroviral Tedavide Yeni Bir Dönem mi Başlıyor?

DR.YUSUF CAN YURT HİPONATREMİ 2014 REHBERİ

NEFROLOJİ VE DİYALİZ PRATİĞİNDE YAŞANAN SORUNLAR. Dr. H. Zeki TONBUL Türk Nefroloji Derneği

Türkiye de ve Dünyada Diyaliz; Neler Değişiyor? Prof Dr Gültekin Süleymanlar Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji BD, Antalya

Toksikolojide Hemodiyaliz, Hemoperfüzyon, Hemofiltrasyon. Dr. Evvah Karakılıç Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Tıp Kliniği

PERİTON DİYALİZİ HASTA YÖNETİMİ. Özgül BALSEVEN Malatya Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Akut Böbrek Yetmezliği: Dr. Fehmi Akçiçek

Öğr.Gör.Dürdane Yalçın İstanbul Bilim Üniversitesi SHMYO

Çalışmaya katılan hasta sayısı: 7601 (7599 hastanın datası toplandı)

Ne Zaman Acil Diyaliz. Yard.Doç.Dr Şule Akköse Aydın U.Ü.T.F Acil Tıp AD 4.Ulusal Acil Tıp Kongresi

MODALİTE SEÇİMİNDE HASTA EĞİTİMİNİN ROLÜ

RENAL ARTER DARLIĞI VE HİPERTANSİYON TEDAVİSİ Medikal tedavi daha iyi

BÖBREK YERİNE KOYMA TEDAVİ DEĞİŞİKLİKLERİNDE YAŞANAN ZORLUKLAR

AF ve kalp yetmezliğinde ablasyon mu, konvansiyonel tedavi mi? Prof. Dr. Fethi KILIÇASLAN Medipol Üniversitesi

DİYABETİK DİYALİZ HASTALARINDA YAŞANAN SORUNLARI NASIL AŞALIM? HEMŞİRE SİBEL TALAY Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim Araştırma Hastanesi

TİP 2 DİYABETİK BİREYLERDE GLOMERULAR FİLTRASYON HIZI HESAPLAMADA KULLANILAN ÜÇ FARKLI YÖNTEMİN KARŞILAŞTIRILMASI

2.Valvüler kalp hastalıklarına cerrahi yaklaşım: Aort,Mitral, Trikuspit (2 saat)(yrd.doç.dr.şenol Gülmen)

ASTIM «GINA» Dr. Bengü MUTLU SARIÇİÇEK

PD den HHD ye geçiş: Ülkemizden deneyimler. Bilser Güneş Başhemşire Özel FMC Avcılar 2 Kliniği 11 Mayıs 2014 Cunda

HEMODİYALİZ FİZYOLOJİK PRENSİPLERİ VE DİYALİZ YETERLİLİĞİ NEŞE KIRIÇİMLİ ÖZEL A MERKEZ DİYALİZ MERKEZİ /BURSA

Arter Kan Gazları: Örnek Olgular. Prof. Dr. Turan Acıcan AÜTF Göğüs Hastalıkları ABD

Hemodiyaliz Kateterleri: İyi, Kötü ve Çirkin

Kronik Hipotansif Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Midodrin Tedavisinin Etkinliği

Renal Transplantasyonda Türkiye de Güncel Durum. Dr. Aydın Türkmen İstanbul Tıp Fakültesi

SEVELAMER HEMODİYALİZ HASTALARINDA SERUM ELEKTROLİT DÜZEYİ, METABOLİK VE KARDİOVASKÜLER RİSKLERİ VE SAĞKALIMI ETKİLER

ATRİYAL FİBRİLASYON ABLASYONU KİMLERE, NE ZAMAN YAPILMALIDIR?

Diyalizi Sonlandırma Mediko-Legal Sorunlar. Dr Hayriye Sayarlıoğlu Ondokuz Mayıs Üniversitesi

Membranoproliferatif Glomerülonefriti Taklit Eden Trombotik Mikroanjiopatili Bir Olgu

Renal Anemi Tedavisi. Dr. Bülent Tokgöz Erciyes Üniversitesi

TRANSPLANTASYONA HAZIRLIK

Prof. Dr. Rabin SABA Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Memorial Sağlık Grubu

EV HEMODİYALİZ SÜRECİ

ÜRÜN BİLGİSİ. 1. ÜRÜN ADI İNSUFOR 500 mg Film Tablet. 2. BİLEŞİM Etkin madde: Metformin hidroklorür

YAŞLILARDA BÖBREK HASARI

Prof. Dr. Sezgi ÇINAR PAKYÜZ. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi İç Hastalıkları Hemşireliği ABD. MANİSA

HEMODİYALİZDE ARTERİYOVENÖZ FİSTÜL KULLANIMI UZM. HEMŞİRE NACİYE ÖZDEMİR

İDRARI OLAN DİYALİZ HASTASINDA NELERE DİKKAT EDİLMELİDİR? Dr. İdris ŞAHİN İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD Nefroloji BD

Nilgün Çakar, Z.Birsin Özçakar, Fatih Özaltın, Mustafa Koyun, Banu Çelikel Acar, Elif Bahat, Bora Gülhan, Emine Korkmaz, Ayşe Yurt, Songül Yılmaz,

Hemodiyaliz Reçetesinin Düzenlenmesi

Sağlık Hizmetlerinde Yeni Rakip: Hastalar ve İnternet

SIVI-ELEKTROLİT METABOLİZMASI BOZUKLUKLARI

DÜŞÜK PREVALANS HEKİMLİĞİ. Yrd. Doç. Dr. Yasemin ÇAYIR Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği AD

MULTİPL MYELOM VE BÖBREK YETMEZLİĞİ. Dr. Mehmet Gündüz Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji B.D.

DİYALİZ VE GEBELİK ÖZLEM KABAK PERİTON DİYALİZ HEMŞİRESİ. D.P.Ü EVLİYA ÇELEBİ EĞİTİM ve ARAŞTIRMA HASTANESİ KÜTAHYA

Diyaliz Tedavisinde Geri Ödemenin Tarihçesi ve Ödeme Modelleri. Dr. Ali Rıza Odabaş

TÜRK NEFROLOJİ DERNEĞİ 2012 YILI TÜRK BÖBREK KAYIT SİSTEMİ RAPORU PROF. DR. NURHAN SEYAHİ

Kalp ve Damar Cerrahı Gözüyle. Op.Dr. Mesut KÖSEM Kalp ve Damar Cerrahisi Uzmanı Acıbadem International Hastanesi

Transkript:

Diyalize Başlama Zamanı Dr.Ahmet Uğur Yalçın

Zor bir karar Diyaliz tedavileri, bazıları hayatı tehdit oluşturabilen üremik semptom ve bulguların düzeltilmesinde son derece etkili olmakla beraber çoğu kez hayat boyu süren, bağlayıcı, yaşam kalitesini düşüren tedavi seçenekleridir Bu durum diyalize başlama kararını vermekte hekim ve hastaların zorluk yaşamasına neden olmaktadır Bu karar, yaşamsal riskler, üremik semptomlar ve yaşam kalitesi göz önüne alınarak hekim ve hastanın işbirliği ile verilmelidir

Erken mi yoksa geç mi başlayalım? Küçük çaplı gözlemsel çalışmaların sonuçları çelişkilidir 1980 ve 90 lı yıllarda hastalar asemptomatik iken diyalize erken başlamanın yararını öngören çok sayıda küçük gözlemsel çalışma yayınlanmıştır 2000 li yıllarda ise öncelikle yaşlı sonra ise tüm yetişkinlerde diyalize erken başlamanın zararını veya yararsızlığını gösteren gözlemsel çalışmalar ardarda yayınlanmıştır. Bu konudaki en geniş, randomize çalışma olarak IDEAL çalışması öne çıkmaktadır

IDEAL Çalışması (N Eng J Med 2010;363:609-619) Yeni Zellanda/Avusturalya orjinli çok merkezli randomize bir çalışma 18 yaş üstü egfr olan 10-15ml/dk/ 1.73 m 2 hastalar erken (egfr 10-14ml/dk/ 1.73 m 2 ) ve geç (egfr 5-7ml/dk/ 1.73 m 2 ) diyalize başlamak üzere randomize edilmiş Diyalize başlama zamanı erken grupta ortalama randomizasyondan sonra 1,8 (1,6-2,23) ay iken geç grupta 7,4 (6,23-8,27) ay olarak gerçekleşmiş

Kılavuzlar ne diyor? 2012 KDIGO Diyalize başlama kararı böbrek yetmezliğine bağlanan semptomların mevcudiyetine göre alınabilir Hastaların çoğunda diyaliz gereksinimini egfr 5-10ml/dk/ 1.73 m 2 arasında oluşur 2014 Kanada Kılavuzu egfr<15ml/dk/ 1.73 m 2 olan hastaların çok yakın izlem ve aktif tedavi gereksinimi vardır egfr< 6ml/dk/ 1.73 m 2 hastalar asemptomatik olsa bile diyalize başlamak gerekir

Kılavuzlar ne diyor? Avrupa Kılavuzu egfr<15 ml/dk/ 1.73 m 2 hastalar üremik semptomlar açısından izlenmelidir Çoğu hastada egfr 5-9 ml/dk/ 1.73 m 2 arasında iken diyaliz gereksinimi başlar 2015 KDOQI Diyalize başlama kararı egfr dan daha çok hastanın semptomları, volüm durumu, metabolik durumunun yönetilebilirliği, nutrisyon durumu değerlendirilerek verilmelidir

Mutlak diyaliz endikasyonları Üremik perikardit veya plörit Üremik ensefelopati egfr>5ml/dk/ 1.73 m 2 olan hastalarda çok nadir Başka bir nedene bağlanamayan ciddi bilişsel bozukluk

Sık rastlanan görece diyaliz endikasyonları Nutrisyonel durumun kötüleşmesi Diüretik tedavisiyle düzeltilemeyen veya tekrarlayan hipervolemi Diyet ve ilaçlarla kontol edilemeyen hiperkalemi Dirençli metabolik asidoz Diyet ve bağlayıcı ilaçlarla kontol edilemeyen hiperfosfatemi Ilımlı bilişsel bozukluk Giderek artan halsizlik, yorgunluk hissi

egfr>15ml/dk/ 1.73m 2 olan hastalar Bu dönemde diyaliz ihtiyacı oldukça nadir gelişir Temel prensip zorunluluk olmadıkça diyalize başlatmamak yönünde olmalı Kronik böbrek yetmezliği ile ilişkili olabilecek semptomların olası diğer sebebleri araştırılmalı Semptom ve bulgular medikal olarak tedavi edilemezse diyalize nadiren başlanması gerekebilir Bu dönemde diyaliz gereksiniminin en sık sebebi eşlik eden kardiyak disfonksiyon nedeniyle kontol edilemeyen hipervolemi

egfr 5-15ml/dk/ 1.73m 2 arasındaki hastalar Çoğu hastada diyaliz gereksinimi 5-10ml/dk/ 1.73m 2 arasında gelişir Hastalar aylık kontollerle izlenmeli ve asemptomatik iseler diyalize başlanmamalı Mutlak diyaliz endikasyonu olan durumlar gelişirse veya görece endikasyonlar medikal tedaviyle düzeltilemezse diyalize başlanmalı Özellikle egfr> 10ml/dk/ 1.73m 2 olan hastalar için önecelikle medikal tedaviye şans tanınmalı

egfr<15ml/dk/ 1.73m 2 olan hastaların izlem prensipleri Hemodiyaliz (HD) planlanıyorsa arteriyovenöz fistül hazır olmalı Aylık düzenli kontrol Her kontrolde, klinik, metabolik ve nutrisyonel değerlendirme egfr hesaplamada MDRD veya CKD-EPI kullanılabilir. Bu iki formül düşük egfr ı olan hastalarda çok yakın sonuçlar vermektedir Ancak ampute, felçli veya kaşektik hastalarda 24 saatlik idrarda kreatinin klirensi veya sistatin C bazlı formüllerin kullanılması gerekebilir

Hedefler KB<140/90mmHg Klinik övoleminin korunması Hb:10-11,5g/dl Plazma HCO3:22-26mmol/l Plazma albümin>3,5g/dl npcr>0,55g/kg/gün Normokalemi ve normofosfateminin korunması

egfr<5ml/dk/ 1.73m 2 olan hastalar Hastaların çok az bir kısmı bu değerlerde belirgin semptomları olmadan kalabilmektedir Bu hastalarda elektif koşullarda diyalize başlamazlarsa çoğunlukla kısa süre içinde acil diyaliz endikasyonu gelişmektedir Semptomatik hale geldiklerinde düzelmeleri çok daha güç ve uzun sürmektedir. Diyaliz tedavisine acil durumda başlamak artmış morbidite ve mortaliteye yol açmaktadır. Bu nedenle egfr<5ml/dk/ 1.73m 2 olan hastalarda asemptomatik bile olsalar elektif olarak diyalize başlanması önerilmektedir

Periton Diyalizi (PD) Temelde hemodiyaliz ve PD başlama endikasyonları benzer olmakla beraber PD nin tedaviye başlamayı etkileyebilecek kendine has özellikleri vardır AVF açılmasını takiben kullanmak için daha uzun süre gerekirken, PD de katater takılmasını takiben 10-14 gün sonra tedaviye başlanabilmektedir Hasta bu süre zarfında eğitime alınmaktadır. Bu işlemin geç döneme bırakılması halinde acil PD veya araya santral venöz katater ile HD yapılarak girilmesi gerekebilir. Bu iki alternatif de PD sağkalımını olumsuz etkileme potansiyeli taşır Katater takıldıktan sonra eğitim döneminde hastanın bilişsel bozukluğu varsa bu süreci zorlaştırabilir PD nin residü fonksiyonları daha iyi koruduğu bilinmektedir

İleri yaştaki hastalar için farklı yaklaşım gerekli mi? Yaş ilerledikçe kronik böbrek yetmezliği sıklığı artıyor İleri yaştaki (>75) son dönem yetmezlikli hastalarda yaşam beklentisi belirgin kısalıyor Diyalize bağlı morbidite ve komplikasyonlar bu hastalarda daha sık Yaşlı hastalarda transplantasyon şansı çok düşük Hastaların büyük çoğunluğu ömrün son günlerinde diyalize bağımlı kalmak istemiyor Ülkeler ve merkezler arasında bu hastalara yaklaşımda farklılıklar gözleniyor Çoğu Avrupa kaynaklı küçük serilerde diyaliz ve konservatif takip arasında sağ kalım farkı olmadığı rapor edilmiş

Timing of Dialysis Initiation in the Geriatric Population: Toward a Patient centered Approach Timing of Dialysis Initiation in the Geriatric Population: Toward a Patient centered Approach, Volume: 26, Issue: 6, Pages: 682-689, First published: 24 September 2013, DOI: (10.1111/sdi.12131)

Yaşlı hastalarda diyaliz tedavisinin konservatif takibe göre avantaj ve dezavantajlar Diyalizin potansiyel avantajları Olası daha uzun yaşam İştahın düzelmesi Diğer hastalar ve personelle sosyal ilişki kurma imkanı Akut böbrek hasarında hayat kurtarıcı olması Diyalizin potansiyel dezavantajları Ağrılı girişimsel işlemler Residüel böbrek fonksiyonlarının kaybı Diyalize bağlı halsizlik, hipotansiyon, kardiyak iskemi Ani ölüm ve serebrovasküler olay riskinde artış Hastane yatış ve diyalizle kaybedilen zaman İlk 3 ayda gözlenen yüksek mortalite hızı

İleri yaş hastalarında diyalize başlama kararı Karar hasta ve yakınlarının katılımıyla beraber hastanın eşlik eden sağlık sorunları ve egfr düşüş hızı göz önüne alınarak verilmeli Eşlik eden sorunları az ve hızlı egfr düşüşü (>5ml/yıl) olan hastalar büyük olasılıkla diyaliz ihtiyacı olacağı düşünülerek diyaliz hazırlığı yapılmalı Eşlik eden sağlık sorunları ağır ve/veya yavaş egfr düşüşü (<3ml/yıl) olan hastalarda konservatif izlem ön planda tutulabilir ve diyaliz acil endikasyonlar gelişene kadar ötelenebilir egfr düşüş hızı ortalama (3-5ml/yıl) olan hastalarda karar eşlik eden sorunlar ve beklenen yaşam süresine göre verilmeli