Yoğun Bakım Hemşirelerinin Kateter ile İlişkili Üriner Sistem Enfeksiyonlarının Önlenmesi Hakkındaki Bilgi Durumları



Benzer belgeler
HASTA TRANSFER PROSEDÜRÜ

Bir Kamu Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Kateter İlişkili Üriner Sistem Enfeksiyonlarının Önlenmesi Hakkındaki Bilgi Durumları

ÇALIŞAN SAĞLIĞI BİRİMİ İŞLEYİŞİ Hastanesi

YAYGIN ANKSİYETE BOZUKLUĞU OLAN HASTALARDA NÖROTİSİZM VE OLUMSUZ OTOMATİK DÜŞÜNCELER UZM. DR. GÜLNİHAL GÖKÇE ŞİMŞEK

Veri Toplama Yöntemleri. Prof.Dr.Besti Üstün

YATAKLI TEDAVİ KURUMLARI ENFEKSİYON KONTROL YÖNETMELİĞİ

Ara rma, Dokuz Eylül Üniversitesi Strateji Geli tirme Daire Ba kanl na ba

ELLE SÜT SAĞIM FAALİYETİNİN KADINLARIN HAYATINDAKİ YERİ ARAŞTIRMA SONUÇLARI ANALİZ RAPORU

1. AMAÇ : Hastanenin tüm bölümlerini kapsayan enfeksiyonların önlenmesini sağlamak ve enfeksiyon kontrol programını sağlamak.

İŞLEVSEL DÜZENLEMELERİN, ENGELLİ HASTA MEMNUNİYETİNE OLAN YANSIMASI ERCİYES TIP ÖRNEĞİ

HEMŞİRELİK BÖLÜMÜ İNTÖRN PROGRAMI UYGULAMA ESASLARI BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

ARAŞTIRMA. Bir Üniversite Hastanesinde Temizlik Çalışanlarının Temizlik ve Hijyen Konusundaki Davranışlarının Değerlendirilmesi

Cerrahi Alan Enfeksiyonu Önleme Talimatı

1 OCAK 31 ARALIK 2009 ARASI ODAMIZ FUAR TEŞVİKLERİNİN ANALİZİ

İKİNCİ BASAMAK SAĞLIK KURUMLARININ (HASTANELERİN) ACİL SERVİSLERİNDE ÇALIŞAN SAĞLIK PERSONELİNİN GÖREV TANIMLARI*

T.C AĞRI İBRAHİM ÇEÇEN ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK YÜKSEKOKULU HEMŞİRELİK BÖLÜMÜ DÖNEM İÇİ UYGULAMA YÖNERGESİ BİRİNCİ BÖLÜM. Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

ÖZEL KARAMAN MÜMİNE HATUN HASTANESİ

17-19 EYLÜL 2010 TARİHLERİ ARASINDA MEHMET AKİF ERSOY ÜNİVERSİTESİN DE YAPILAN ADIM ÜNİVERSİTELERİ İDARİ GRUP TOPLANTI KARARLARI

ÖZGEÇMİŞ DİL ADI SINAV ADI PUAN SEVİYE YIL DÖNEM. İngilizce ÜDS ORTA 2004 Güz

İSTANBUL KEMERBURGAZ ÜNİVERSİTESİ. ÇİFT ANADAL ve YANDAL PROGRAMI YÖNERGESİ

ÖZGEÇMİŞ. Derece Bölüm Üniversite Yıl. Okullarda Uyuşturucu ve AIDS Mücadele Kulüplerinin Geliştirilmesi Semineri, 9 Ekim 2009, İZMİR

İngilizce Öğretmenlerinin Bilgisayar Beceri, Kullanım ve Pedagojik İçerik Bilgi Özdeğerlendirmeleri: e-inset NET. Betül Arap 1 Fidel Çakmak 2

ÇANKAYA BELEDİYESİ EVDE BAKIM HİZMETLERİ YÖNERGESİ

T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye İlaç ve Tıbbi Cihaz Kurumu

BEBEK VE ÇOCUK ÖLÜMLÜLÜĞÜ 9

SİİRT ÜNİVERSİTESİ UZAKTAN EĞİTİM UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ BÖLÜM. Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar. Amaç

KİTAP İNCELEMESİ. Matematiksel Kavram Yanılgıları ve Çözüm Önerileri. Tamer KUTLUCA 1. Editörler. Mehmet Fatih ÖZMANTAR Erhan BİNGÖLBALİ Hatice AKKOÇ

TOBB ETÜ LİSANSÜSTÜ BURSLU ÖĞRENCİ YÖNERGESİ* (*) Tarih ve S sayılı Senato oturumunun 4 nolu Kararı ile Kabul edilmiştir.

HEMŞİRE İNSANGÜCÜNÜN YETİŞTİRİLMESİ VE GELİŞTİRİLMESİ

YÖNETMELİK. a) Çocuk: Daha erken yaşta ergin olsa bile 18 yaşını doldurmamış kişiyi,

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

YÖNETMELİK. c) Merkez (Hastane): Selçuk Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezini (Selçuklu Tıp Fakültesi Hastanesini),

Yoğun Bakım Ünitesi Enfeksiyon Kontrol Talimatı

MUŞ ALPARSLAN ÜNİVERSİTESİ UZAKTAN EĞİTİM UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ YÖNETMELİĞİ

ZONGULDAK KARAELMAS ÜNİVERSİTESİ BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR YÜKSEKOKULU ÖZEL YETENEK GİRİŞ SINAVI YÖNERGESİ BİRİNCİ BÖLÜM

MAKÜ YAZ OKULU YARDIM DOKÜMANI 1. Yaz Okulu Ön Hazırlık İşlemleri (Yaz Dönemi Oidb tarafından aktifleştirildikten sonra) Son aktif ders kodlarının

Ara Dönem Faaliyet Raporu MART 2014

YILDIRIM BEYAZIT ÜNİVERSİTESİ İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KOORDİNATÖRLÜĞÜ YÖNERGESİ BİRİNCİ BÖLÜM

ANKARA EMEKLİLİK A.Ş GELİR AMAÇLI ULUSLARARASI BORÇLANMA ARAÇLARI EMEKLİLİK YATIRIM FONU ÜÇÜNCÜ 3 AYLIK RAPOR

2. Kapsam: Bu prosedür erişkin ve çocuk hastanın yoğun bakım ünitesine kabul edilmesinden taburcu edilmesine kadar yürütülen işlemleri kapsar.

DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ HASTANESİ PEDİATRİK RESÜSİTASYON HİZMETLERİ YÖNERGESİ

Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulaması Yönetmeliğinin Getirdiği Yenilikler

Danışma Kurulu Tüzüğü

BİR SAYININ ÖZÜ VE DÖRT İŞLEM

Deprem Yönetmeliklerindeki Burulma Düzensizliği Koşulları

ELEKTRİK ÜRETİM SANTRALLERİNDE KAPASİTE ARTIRIMI VE LİSANS TADİLİ

BÜRO YÖNETİMİ VE SEKRETERLİK ALANI HIZLI KLAVYE KULLANIMI (F KLAVYE) MODÜLER PROGRAMI (YETERLİĞE DAYALI)

ENFEKSİYON KONTROL HEMŞİRELERİNİN EĞİTİMİNE VE SERTİFİKALANDIRILMASINA DAİR TEBLİĞ

BİREYSEL SES EĞİTİMİ ALAN ÖĞRENCİLERİN GELENEKSEL MÜZİKLERİMİZİN DERSTEKİ KULLANIMINA İLİŞKİN GÖRÜŞ VE BEKLENTİLERİ

KİŞİSEL GELİŞİM VE EĞİTİM İŞ GÜVENLİĞİ VE İŞÇİ SAĞLIĞI MODÜLER PROGRAMI (YETERLİĞE DAYALI)

HEMŞİRELİKTE DEĞİŞİM VE ÖRGÜTLENME

UÜ-SK ORGAN VE DOKU NAKLİ PROSEDÜRÜ

Giresun Üniversitesi Akademik Değerlendirme Ve Kalite Geliştirme Uygulama Yönergesi

ÖZEL MOTORLU TAŞITLAR SÜRÜCÜ KURSLARI TOPLANTISI RAPORU

Diyabette Öz-Yönetim Algısı Skalası nın (DÖYAS) Türkçe Versiyonu: Geçerlik ve Güvenirlik Değerlendirme

YÜKSEKÖĞRETİM KURUMLARI ENGELLİLER DANIŞMA VE KOORDİNASYON YÖNETMELİĞİ (1) BİRİNCİ BÖLÜM. Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

MEHMET AKİF ERSOY ÜNİVERSİTESİ STRATEJİK İŞBİRLİĞİ PROJE DANIŞMANLIK EĞİTİM UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ YÖNETMELİĞİ

BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ DENİZ İŞLETMECİLİĞİ VE YÖNETİMİ YÜKSEKOKULU DENİZCİLİK İŞLETMELERİ VE YÖNETİMİ BÖLÜMÜ STAJ UYGULAMA YÖNERGESİ

İNGİLTERE DE ÜNİVERSİTE PLANLAMA VE BÜTÇELEME ÖRGÜTÜ

K z Ergenlerin Ergenlik Fizyolojisine liflkin Bilgi Düzeyleri (Manisa Örne i)

Akreditasyon Çal malar nda Temel Problemler ve Organizasyonel Bazda Çözüm Önerileri

FORMAL AFET EĞİTİMLERİNİN FARKINDALIK ve TUTUM ÜZERİNE ETKİLERİNİN KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE ARAŞTIRILMASI

MUSTAFA KEMAL ÜNİVERSİTESİ ÖĞRETİM ELEMANLARININ YURTİÇİ VE YURTDIŞI GÖREVLENDİRME YÖNERGESİ

İş Sağlığı İş Sağlığı nedir? Çağdaş İş Sağlığı anlayışı nedir?

TESİSAT TEKNOLOJİSİ VE İKLİMLENDİRME ÇELİK BORU TESİSATÇISI MODÜLER PROGRAMI (YETERLİĞE DAYALI)

Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı) tan:

Döküm. Prof. Dr. Akgün ALSARAN

Erkek öğrenci hemşirelerin halk sağlığı stajında yaşadıkları endişe ve deneyimler: Şanlıurfa örneği

Hemşirelik Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Eğilimleri ve Bunu Etkileyen Faktörler*

ÖZGEÇMİŞ. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. HemĢirelik Fakültesi

BÖLÜM 3 : SONUÇ VE DEĞERLENDİRME BÖLÜM

MADDE 2 (1) Bu Yönerge, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu ve değişiklikleri ile İzmir Üniversitesi Ana Yönetmeliği esas alınarak düzenlenmiştir.

Kullanım Kılavuzu. İçindekiler 1 o Cihaz Tanımı ve Aksesuarlar 2 o Cihaz Tanımı 3 o Güvenlik notları 3. Kireçlenme hakkında önemli hatırlatmalar 8

ARAŞTIRMA RAPORU. Rapor No: XX.XX.XX. : Prof. Dr. Rıza Gürbüz Tel: e-posta: gurbuz@metu.edu.tr

HUZUREVİNDE YAŞAYAN YAŞLI BİREYLERDE YAŞAM KALİTESİ

GEKA NİHAİ RAPOR TEKNİK BÖLÜM. 1. Açıklama

Otizm lilerin eğitim hakkı var mıdır? Nedir ve nasıl olmalıdır?

Enstitü Başvuru Sistemi Kullanım Kılavuzu

AVRASYA ÜNİVERSİTESİ

1.3. NİTEL ARAŞTIRMA YÖNTEMLERİ GİRİŞ NİTEL ARAŞTIRMALARDA GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK SORUNLARI... 2

T.C. YAŞAR ÜNİVERSİTESİ ARAŞTIRMA, GELİŞTİRME, UYGULAMA, HİZMET VE DANIŞMANLIK PROJELERİ YÖNERGESİ

Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı Değerlendirme Notu Sayfa1

DEĞERLENDİRME NOTU: Mehmet Buğra AHLATCI Mevlana Kalkınma Ajansı, Araştırma Etüt ve Planlama Birimi Uzmanı, Sosyolog

TÜRKİYE DE MEZUNİYET SONRASI EĞİTİM KAPSAMINDA İÇ HASTALIKLARI HEMŞİRELİK EĞİTİMİNİN DURUMU

YÖNETMELİK. a) Basamak kontrolü: On beş basamaklı IMEI numarasının son basamağının doğruluğunun kontrolünü,

c) Genel Müdürlük: Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Teşkilatlanma ve Destekleme Genel Müdürlüğünü,

İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ UYGULAMALARI

TEBLİĞ. c) Eğitim merkezi: Bakanlık tarafından kan bankacılığı ve transfüzyon tıbbı eğitimi vermek üzere yetkilendirilmiş kan hizmet birimini,

" YANGIN SİGORTASI KAPSAMINDA MEYDANA GELEN HASARLARDA MUHASEBE EVRAKLARININ İNCELENMESİ EĞİTİMİ" BAŞVURU VE UYGULAMA KILAVUZU

Firmadaki Mevcut Öğrenme Faaliyetleri 2.2. Aşama

Yolsuzlukla Mücadele Politikası

TEOG ÖZEL OKULLAR MODELİ İLE ÖĞRENCİ ALACAK ÖZEL OKULLARIN KAYIT TAKVİMİ 2016

a) Birim sorumluları: Merkez çalışmalarının programlanmasından ve uygulanmasından sorumlu öğretim elemanlarını,

ÖZEL İLETİŞİM VERGİSİ GENEL TEBLİĞİ (SERİ NO: 14) BİRİNCİ BÖLÜM

Tekrar ve Düzeltmenin Erişiye Etkisi Fusun G. Alacapınar

KADININ STATÜSÜ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ. Tarımda Kadınların Finansmana Erişimi Esra ÇADIR

BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

KAHRAMANMARAŞ SÜTÇÜ İMAM ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL DERGİLER YÖNERGESİ BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Türk-Alman Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Staj Yönergesi. Ek İsterler

Transkript:

ARAŞTIRMA YAZISI Hemşirelik Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi Cilt: 2 Sayı: 4 Ekim 2011 Yoğun Bakım Hemşirelerinin Kateter ile İlişkili Üriner Sistem Enfeksiyonlarının Önlenmesi Hakkındaki Bilgi Durumları Sevim Çelik 1, Dilek Karaman 2, Fatma Yanık 3, Funda Veren 4 1 Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak Sağlık Yüksekokulu, Hemşirelik, Zonguldak, Türkiye 2 Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Ahmet Erdoğan Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu, Zonguldak, Türkiye 3 Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Uygulama ve Araştırma Hastanesi, Zonguldak, Türkiye 4 Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak Sağlık Yüksekokulu, Hemşirelik, Zonguldak, Türkiye ÖZET Amaç: Araştırma, Zonguldak İl Merkezi ndeki üniversite ve devlet hastanelerinde çalışan yoğun bakım hemşirelerinin üriner sistem enfeksiyonlarını önlemek üzere üriner kateter kullanımına ilişkin bilgi durumlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: 123 yoğun bakım hemşiresinden 96 sı ile tanımlayıcı nitelikte yapılmıştır. Veriler, hemşirelerin demografik özelliklerini, bilgi durumlarını belirlemeye yönelik 5 lı likert türünde hazırlanmış anket formu ile toplanmış, sayı, yüzde, aritmetik ortalama, tek yönlü Anova ve Kruskal Wallis testleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Yoğun bakım hemşirelerinin üriner kateterizasyonun endikasyonları ve kateteri olan hastada dikkat edilecek genel noktalar konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları, üriner kateteri yerleştirme sırasındaki uygulamalara ilişkin bilgi durumlarının yeterli olduğu belirlenmiştir. Üniversite hastanesinde çalışan, enfeksiyon eğitimi alan ve 1-5 yıl arasında yoğun bakım hemşiresi olarak görev yapan hemşirelerin uygulamalar konusunda bilgi larının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Sonuç: Araştırma, çalışılan kurum, enfeksiyon eğitimi ve çalışma yılının hemşirelerin kateter ile ilişkili üriner enfeksiyonları önleme konusundaki bilgi durumlarını etkilediğini göstermektedir. THE KNOWLEDGE OF INTENSIVE CARE NURSES ABOUT PREVENTING CATHETER-RELATED URINARY TRACT INFECTIONS ABSTRACT Aim: This study was carried out to evaluate the knowledge of the intensive care nurses, working at a university and public hospitals in Zonguldak city center, about preventing catheter-related urinary tract infections with using urinary catheter. Material and Methods: In this descriptive study 96 intensive care nurses of 123 intensive care nurses took place. Data were collected by using 5 point likert type scale and a questionnaire to determine the knowledge and sociodemographic characteristics of the nurses. Data were evaluated by using numbers, percentages, arithmetic average, one way Anova and Kruskal- Wallis tests. Results: It was determined that intensive care nurses did not have sufficient knowledge about urinary catheterization indications and the general points to be aware of patients with urinary catheter. On the other hand intensive care nurses had sufficient knowledge about the interventions while urinary catheter placement. Nurses who worked at university hospital, were educated about infection and worked 1-5 year in intensive care units, had higher score on catheterization. Conclusion: This study showed that the institution, the education about infection controlling and working years affected the knowledge of the nurses about preventing catheter-related urinary tract infections. Anahtar sözcükler: üriner infeksiyon, yoğun bakım, hemşire, önleme, hemşirelik girişimleri Key words: urinary tract infections, intensive care, nurse, prevention, nursing interventions. Gönderilme Tarihi: 04 Şubat 2011 Revizyon Tarihi: 16 Temmuz 2011 Kabul Tarihi: 17 Temmuz 2011 İletişim: Sevim Çelik Tel: 0(372)2613349 E-Posta: sevimakcel@yahoo.com 215

Yoğun Bakım Hemşirelerinin Bilgi Durumları Hastaneye yatan hastalarda üriner kateterler %15-25 oranında kullanılmakta, bu oran yoğun bakım hastalarında %75-90 lara kadar artmaktadır. Yaygın kullanım sonucu, özellikle yoğun bakım hastalarında, üriner enfeksiyonların (%30-40) en sık gözlenen nozokomiyal enfeksiyonlar arasında yer aldığı, üriner enfeksiyonların %80 nin nedeninin de üriner kateterizasyon olduğu bildirilmektedir (1-6). Leblebicioğlu ve arkadaşları tarafından çok merkezli yapılan çalışma da, ülkemizde üriner enfeksiyonların %65 inin kateter ile ilişkili olduğu belirtilmektedir (7). Üriner enfeksiyonlar yoğun bakım hastalarında hastanede kalış ve ölüm oranlarındaki artışta önemli rol oynamaktadır (1,3,5,6,8-10). Üriner kateterlerin yoğun bakım ünitelerinde kullanımının diğer servislere göre daha fazla olması, hastada daha uzun sürelerde kalması, morbidite ve mortaliteye neden olması, beraberinde bakımının da daha ciddiye alınmasını gerektirmekte ve yoğun bakım hemşirelerine önemli sorumluluklar yüklemektedir (6,11). Literatürde, gereksiz kateter uygulamalarından kaçınılması, üriner kateterizasyonda aseptik tekniğe dikkat edilmesi, üriner kateter yerleştirilen hastalarda kapalı drenaj sisteminin sürdürülmesi, kateterizasyon süresi, drenaj torbalarının seviyesi, boşaltılması işlemlerine yönelik uygulamalara, meatüs hijyenine özen gösterilmesi konusunda yoğun bakım hemşirelerinin sorumlulukları olduğuna dikkat çekilmektedir (3,6,11,12). Bu nedenledir ki, yoğun bakım hemşireleri üriner enfeksiyonların önlenmesi konusunda güncel bilgilere sahip olmalı ve bu bilgilerini uygulamalarında kullanarak hastaları için etkili bakımı sürdürmelidir (13). Bu çalışma, Zonguldak İl Merkezi ndeki üniversite ve devlet hastanelerinde çalışan yoğun bakım hemşirelerinin üriner sistem enfeksiyonlarını önlemek üzere üriner kateter kullanımına ilişkin bilgi durumlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve yöntem Araştırmanın Evreni ve Örneklemi Tanımlayıcı nitelikteki bu araştırma, üniversite ve devlet hastanelerinin yoğun bakım ünitelerinde çalışan 123 yoğun bakım hemşiresinden 96 sı ile yapılmıştır. 24 yoğun bakım hemşiresi araştırmaya katılmayı kabul etmedikleri, üç yoğun bakım hemşiresi de anket formunu yetersiz doldurdukları için örneklem dışı bırakılmıştır. Verilerin Toplanması Verilerin toplanması için, hemşirelerin demografik özelliklerini, üriner kateter kullanım endikasyonları, üriner kateter yerleştirilmesi ve kullanımı sırasındaki uygulamalara ilişkin bilgi durumlarını belirlemeye yönelik 5-10 dakikada yanıtlayabilecekleri anket kullanılmıştır. Anket formunda üriner enfeksiyonları önlemeye yönelik bilgi durumlarını değerlendiren sorular, 5 lı likert (1, bilmiyorum; 2, hiçbir zaman;3,bazen; 4, genellikle; 5, her zaman) türünde hazırlanmıştır. Uygun üriner kateterizasyon endikasyonunu, kateter bakımı sırasında, idrar torbasına ilişkin gerçekleştirilen girişimleri ve katetere ilişkin genel önlemleri tanımlayan sorularda kendi içinde ters lamalara yer verilmiştir. Örneğin; üriner kateter endikasyonu için derin sedasyon/ paralizisi olan hastalarda uygun 5 iken, hasta isteği durumunda uygun 2 olarak tanımlanmıştır. Formların anlaşılırlığını kontrol etmek amacıyla 10 hemşire ile ön uygulama yapılmıştır. Ocak-Şubat 2010 da hemşirelere yanıtlamaları için anketler dağıtılmış, gündüz vardiyasında çalışanlardan anketler doldurma işlemleri tamamlanınca hemen alınmış, gece vardiyasındaki ve hafta sonu nöbetine gelecek hemşireler için anketler ünitenin sorumlu hemşiresine bırakılarak 3-4 gün içerisinde kendilerinden geri alınmıştır. Verilerin Değerlendirilmesi Veriler, sayı, yüzde, aritmetik ortalama ve homojen gruplarda tek yönlü Anova ve homojenite olmayan gruplarda Kruskal Wallis testi kullanılarak değerlendirilmiştir. p<0.05 anlamlılık derecesi ile %95 lik güven aralığında değerlendirilmiştir. Etik Yaklaşım Araştırmaya başlamadan önce, Hastane Etik Kurulu ndan, Başhekimliği ve Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü nden yazılı onay, yoğun bakım hemşirelerinden sözel onay alınmıştır. Bulgular Hemşirelerin %88.5 inin kadın, %42.7 sinin lisans mezunu olduğu, %56.3 ünün üniversite hastanesinde çalıştığı, %19.8 lik eşit oranlarda nöroloji ve genel cerrahi yoğun bakım ünitelerinde görev yaptığı, %55.2 sinin 1-5 yıl arasında hemşirelik yaptığı ve %54.2 sinin enfeksiyon eğitimi aldığı belirlenmiştir (Tablo 1). 216

Çelik S ve ark. Tablo 1. Hemşirelerin demografik özellikleri. Demografik özellikler n % Cinsiyet Kadın Erkek Eğitim Durumu Sağlık meslek lisesi Önlisans Lisans Yükseklisans Çalıştığı Kurum Üniversite Hastanesi Devlet Hastanesi Çalıştığı Yoğun Bakım Ünitesi Anestezi Genel cerrahi Kardiyovasküler cerrahi Koroner Nöroloji Dahiliye Göğüs hastalıkları Çalışma Yılı 1-5 6-10 11-15 16-20 20 üzeri Enfeksiyon Eğitimi Evet Hayır 85 11 23 31 41 1 54 42 17 19 6 18 19 7 10 53 17 19 5 2 52 44 88.5 11.5 24.0 32.3 42.7 1.0 56.3 43.7 17.7 19.8 6.3 18.8 19.8 7.3 10.4 55.2 17.7 19.8 5.2 2.1 54.2 45.8 Hemşirelerin sadece derin sedasyon/paralizili hastada ve kritik yaralanma ya da hastalıkta idrar çıkışını izleme durumunda kateterizasyon için endikasyonun varlığını uygun belirttikleri saptanmıştır (Şekil 1). Tablo 2. Hemşirelerin kateter yerleştirilmesi sırasındaki uygulamalara ilişkin bilgi durumları. Kateterle ilgili işlem öncesi ve sonrası eller yıkanır 4.9±0.1 4-5 Kateter takarken steril eldiven kullanılır 4.9±0.2 4-5 Aseptik teknikle kateter takılır 4.7 ±0.8 1-5 Kateter takarken steril malzeme kullanılır 5.0 5 Povidon iyot ile periüretral bölge temizlenir 4.8±0.7 1-5 Uygun çapta kateter kullanılır 4.8± 0.3 4-5 Üriner enfeksiyonları önlemek üzere kateter yerleştirilmesi sırasında uygulanması gereken girişimler konusunda bilgi durumlarının yeterli olduğu belirlenmiştir (Tablo 2). Hemşirelerin demografik özellikleri ile kateter yerleştirilmesi sırasında gerçekleştirilen girişimlere ilişkin bilgi ları karşılaştırıldığında, steril eldiven kullanma (KW=4.8, p=0.02), aseptik teknik kullanarak kateteri takma (KW=6.7, p=0.009) girişimlerinden enfeksiyon eğitimi alan hemşirelerin istatistiksel açıdan anlamlı şekilde daha yüksek aldıkları belirlenmiştir. Ellerini işlem öncesi ve sonrası yıkama girişimi konusunda istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterir şekilde 16-20 yıl arasında çalışanların en az, 1-5 yıl çalışanların ise en yüksek ı aldıkları saptanmıştır (KW=10.2, p=0.01). Diğer girişimlere ilişkin bilgi ları ve demografik özellikler arasında bilgi ları yönünden istatistiksel anlamlı farklılık bulunmamıştır. Şekil 1. Hemşirelerin foley kateter kullanım endikasyonlarına ilişkin bildirimlerinin ortalamaları. 217

Yoğun Bakım Hemşirelerinin Bilgi Durumları Tablo 3. Hemşirelerin kateter bakımına ilişkin bilgi durumları. Günlük kateter bakımı yapılır 4.3±0.9 1-5 Kateter bakımı yaparken meatüste kir varsa su ve sabunla bölge temizlenir 3.9±1.3 1-5 Kateter bakımı yaparken meatüste kir varsa antiseptik ile bölge temizlenir 4.1±1.2 1-5 Kateter bakımı yaparken meatüste kir olmasa bile su ve sabunla ile bölge temizlenir 3.2±1.4 1-5 Hemşirelerin günlük kateter bakımı yapılması ve kateter bakımı sırasında meatüste kir olması durumda antiseptik ile temizleme uygulamalarından yeterli aldıkları belirlenmiştir. Diğer yapılması gereken uygulamalar konusunda ortalama 4 ün altında ile yetersiz bilgiye sahip oldukları saptanmıştır (Tablo 3). Meatüste kir olduğunda sabun ve su ile bölgeyi temizleme girişiminden üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin istatistiksel anlamlı şekilde (KW=3.97, p=0.04) daha yüksek aldıkları belirlenmiştir. Diğer girişimler de istatistiksel anlamlı farklılık oluşmamasına karşın enfeksiyon eğitimi alan hemşirelerin uygun ları aldıkları bulunmuştur. Diğer uygulamalara ilişkin bilgi ları ile demografik özellikler arasında istatistiksel anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Tablo 4. Hemşirelerin idrar torbası kullanımı konusunda bilgi durumları. Hastanın transferi öncesinde kateterin torbası boşaltılır 4.6± 0.7 1-5 İdrar torbası hasar, sızıntı, sediment toplanması, koku olmadıkça değiştirilmez 2.8± 1.3 1-5 İdrar torbası haftada bir değiştirilir 4.0± 1.3 1-5 Yeni bir idrar torbası takmadan önce bağlantı yeri %70 lik alkol veya povidon iyot ile temizlenir 3.7± 1.3 1-5 İdrar torbası 2/3 ü dolmadan değiştirilir 3.9± 1.2 1-5 İdrar torbalarının içine antiseptik solüsyon koyulur 2.0± 0.7 1-5 İdrar torbası boşaltılırken sistemden ayrılmamasına, alttaki musluktan boşaltmaya özen gösterilir 4.6± 0.8 1-5 Her hasta için ayrı bir idrar boşaltma kabı kullanılır 3.5± 1.4 1-5 Puanlar: 1, bilmiyorum; 2, hiçbir zaman;3,bazen; 4, genellikle; 5, her zaman Hemşirelerin transfer öncesinde torbanın boşaltılması, idrar torbasının haftada bir değiştirilmesi, boşaltılması sırasında sistemden ayrılmaması, alttaki musluktan boşaltılmasına özen gösterilmesi ile torbanın içine antiseptik solüsyon koyulması konusunda yeterli a sahip oldukları belirlenmiştir (Tablo 4). Hemşirelerin demografik özellikleri ile idrar torbasına yönelik gerçekleştirilen uygulamalara ilişkin bilgi durumları karşılaştırıldığında, idrar torbasını boşaltırken sistemden ayrılmamasına, musluktan boşaltmaya özen gösterme girişimi konusunda üniversite hastanesinde çalışan (KW=4.8, p=0.02) ve enfeksiyon eğitimi alan hemşirelerin (KW=7.08, p=0.008) hemşirelerin daha yüksek aldıkları, bu sonucun da istatistiksel açıdan anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Diğer uygulamalara ilişkin bilgi ları ile demografik özellikler arasında istatistiksel anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Tablo 5. Hemşirelerin üriner kateterizasyonun genel noktaları konusunda bilgi durumları. Kateter uygulamasında kapalı drenaj sistemi sürdürülür 4.7± 0.7 1-5 Drenaj sistemini ayırmadan önce bağlantı yeri dezenfekte edilir 3.9± 1.4 1-5 Kateter tıkanırsa irigasyon yapılır 4.2± 1.1 1-5 İrigasyon yaparken antimikrobiyal ajan kullanılır 2.7± 1.3 1-5 Hastanın transferi öncesinde kateterin bağlantı bölgeleri kapatılır 3.9± 1.2 1-5 Kateteri sadece tıkanırsa değiştirilir 2.8± 1.2 1-5 Kateterin mesane seviyesinin altında olması sağlanır 4.7± 0.8 1-5 7 günde bir kateter değiştirilir 3.1± 1.2 1-5 Kateterden düzenli olarak kültür alınır 3.4± 1.1 1-5 Kültür/örnek alırken sistemi ayırarak enjektöre idrar akması sağlanır 3.0± 1.3 1-5 Örnek /kültür almak için kapalı sistemin sürdürülmesine özen gösterilir 4.6± 0.8 1-5 Drenaj sisteminin yere temas etmesi önlenir 4.9± 0.3 1-5 Tablo 5 de hemşirelerin kateter uygulamasında kapalı drenaj sistemini sürdürme, katater tıkanırsa irigasyon yapma, kateteri mesane seviyesinin altında tutma, kültür alma sırasında kapalı sistemi sürdürme ve drenaj sisteminin yere temasını önleme konularında ortalama 4 ün üzerinde alarak yeterli bilgiye sahip oldukları, diğer uygulamalar konusunda bilgilerinin yetersiz olduğu belirlenmiştir. 218

Çelik S ve ark. Üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin drenaj sistemini ayırmadan önce bağlantı yerini dezenfekte etme konusunda bilgi ın daha yüksek olduğu (F=4.7, p=0.03), 1-5 yıl çalışan hemşirelerin drenaj sisteminin yere temas etmesini önleme uygulamasına ilişkin en yüksek ı aldıkları (KW=9.47, p=0.02) belirlenmiştir. Hastanın transferi öncesi kateterin bağlantı bölgelerini kapatma (F=5.8, p=0.01), kateteri sadece tıkanırsa değiştirme (F=5.7, p=0.01), en kısa sürede kateterin çıkarılması (KW=4.1, p=0.04) uygulamalarına ilişkin enfeksiyon eğitimi alan hemşirelerin bilgi larının daha yüksek olduğu belirlenmiştir, sonuçlar istatistiksel açıdan da anlamlı bulunmuştur. Diğer uygulamalara ilişkin bilgi ları ile demografik özellikler arasında istatistiksel anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Tartışma Yapılan çalışmalarda, ülkemizde %20-65 oranında görüldüğü bildirilen üriner enfeksiyonların, yoğun bakım ünitelerinde önemli bir sorun olduğu görülmektedir (7,14,15,16). Literatürde, hastaneler için önemli bir sorun olduğu bildirilen üriner sistem enfeksiyonlarını önlemek üzere kullanılan kateter türlerinin ve kateter endikasyonlarının enfeksiyon oluşumundaki etkisi üzerine çok sayıda çalışma olduğu, ancak hemşirelerin üriner kateter ile ilişkili enfeksiyonu önlemek üzere bilgi, tutum ve davranışlarını araştıran çalışmaların çok az sayıda olduğu saptanmıştır (2,17). Bu çalışma, yoğun bakım hemşirelerinin üriner kateter ile ilişkili enfeksiyonları önlemek üzere yapılabilecek uygulamalar konusundaki bilgi durumlarını yansıtmaya yardımcı olarak, bu konuda alınması gereken önlemlere ışık tutacaktır. Çalışmada hemşirelerin sadece derin sedasyon/paralizili hastada ve kritik yaralanma ya da hastalıkta idrar çıkışını izleme durumunda kateterizasyon uygulanması konusunda beklenilen ı aldıkları saptanmıştır. Bu bulgu, hemşirelerin üriner kateter kullanım endikasyonlarına ilişkin bilgilerinin olmadığını ortaya koymaktadır. Drekonja ve arkadaşları tarafından yapılan çalışmada da, bu çalışma bulgusunu destekler şekilde hemşirelerin, üriner kateter kullanım endikasyonlarına ilişkin bilgilerinin yeterli olmadığı bildirilmiştir (2). Yoğun bakım hemşirelerinin üriner kateter yerleştirilmesi sırasında dikkat etmeleri gereken uygulamalar konusunda yeterli bilgiye sahip oldukları, enfeksiyon eğitimi alan hemşirelerin istatistiksel olarak da anlamlı farklılık gösterir şekilde daha yüksek aldıkları saptanmıştır. Bu sonuç, yoğun bakım hemşirelerinin üriner kateterleri yerleştirirken üniversal önlemlere özen gösterdiğini yansıtması açısından sevindiricidir. Enfeksiyon eğitimi alan hemşirelerin bu eğitimi almayan hemşirelere göre daha yüksek almaları, verilen enfeksiyon eğitiminin hemşireler için yararlı olduğunu göstermektedir. Çalışmada, hemşirelerin üriner kateter yerleştirilen hastalarda uygulanması gereken girişimler konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları belirlenmiştir. Aytaç ve arkadaşları tarafından yapılan çalışmada hemşirelerin % 47.6 sının günlük kateter bakımına ilişkin doğru bilgiye sahip oldukları belirtilmektedir (11). Yoğun bakım hemşirelerinin yarısının meatüste kir varsa antiseptik solüsyon kullanarak ya da su ve sabunla meatüs bakımının yapılmasının gerektiğini bildirmesi ve bu uygulamaya ilişkin bilgi larının beklenen ortalama lar olmaması, hemşirelerin bu konuda yetersiz bilgiye sahip olduğunu göstermektedir. Tsuchida ve arkadaşları yaptıkları çalışmada, günlük perineal bölge temizliğinin kateter ile ilişkili üriner enfeksiyonları %20 oranında azalttığını belirtmişler, özellikle fekal inkontinansı olan hastalarda alanın su ve sabunla temizlenmesinin önemini vurgulamışlardır (9). Kösgeroğlu ve arkadaşları da çalışmalarında, meatüs bakımında antiseptik solüsyon kullanılmasının enfeksiyon oranlarının azalmasında etkisinin olmadığını bildirmişlerdir (8). Gould ve arkadaşları (18) ile Hooton ve arkadaşlarının (19) üriner enfeksiyonlarının önlenmesine ilişkin hazırladıkları kılavuzlarda da, rutin meatüs bakımının yapılması ve bu bakım sırasında antiseptik solüsyonların kullanımının enfeksiyonları önlemede yeri olmadığı belirtilmektedir. Çalışmada, yoğun bakım hemşirelerinin idrar torbası kullanımına yönelik uygulamalarda, idrar torbasının değiştirilmesi ve her hasta için ayrı bir boşaltma kabının kullanılması konularında yetersiz bilgiye sahip oldukları saptanmıştır. Literatürde, her hasta için ayrı bir boşaltma kabının kullanılması, idrar torbasının hasar, sızıntı, sediment toplanması ya da koku olmadıkça rutin değişiminden kaçınılması, yeni bir idrar torbası takmadan önce giriş alanının dezenfekte edilmesi gerektiği bildirilmektedir (1,20). Hemşirelerin kateter uygulamasında kapalı drenaj sistemini sürdürme, katater tıkanırsa irigasyon yapma, kateteri mesane seviyesinin altında tutma, kültür alma sırasında kapalı sistemi sürdürme ve drenaj sisteminin yere temasını önleme konularında ortalama 4 ün üzerinde alarak yeterli 219

Yoğun Bakım Hemşirelerinin Bilgi Durumları bilgiye sahip oldukları belirlenmiştir. Diğer girişimlere ilişkin alınan ların uygun olmadığı saptanmıştır. Literatürde, üriner sistem enfeksiyonlarını önleme kılavuzunda, tıkanmadıkça kateter irigasyonunun yapılmamasını, kapalı drenaj sisteminin sürdürülmesini, drenaj sisteminin yere temas etmesinin önlenmesi, kateterin mesane seviyesinin altından olmasına dikkat edilmesi, hasta transferi öncesi kateterin bağlantı bölgelerinin kapatılması, drenaj sistemini ayırmadan önce bağlantı yerlerinin dezenfekte edilmesi önerilmektedir. Yine aynı literatürde, rutin kateter değişiminden, kateterden düzenli kültür alımından kaçınılması gerektiği vurgulanmaktadır (1,6, 10,18, 21). Sonuç ve öneriler Araştırma sonucunda yoğun bakım hemşirelerinin, yaklaşık yarısının enfeksiyon eğitimi almadıkları, üriner kateterizasyonun endikasyonları ve kateteri olan hastadaki dikkat edilecek durumlar konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları, üriner kateteri yerleştirme sırasındaki uygulamalara ilişkin bilgi durumlarının yeterli olduğu belirlenmiştir. Enfeksiyon eğitimi alma, çalışılan kurum ve çalışma yılının bilgi larında etkili olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda, Yoğun bakım hemşirelerine kurumlarında nozokomiyal enfeksiyonlar konusunda sürekli eğitimlerin verilmesi, enfeksiyon kontrol hemşireliği sertifika programlarına katılmalarının özendirilmesi, Yoğun bakım hemşirelerinin konuya ilişkin güncel yaklaşımları öğrenebilmek üzere kongre ve süreli yayınları izlemeleri, Üriner kateteri olan hastanın bakımına ilişkin kurumda yazılı protokollerin oluşturulması, hemşirelerin bu protokollere uyumunun denetlenmesi önerilebilir. Kaynaklar 1. Akpınar RB, Yurttaş A, Karahisar F.Üriner kateterizasyona bağlı enfeksiyonun önlenmesinde hemşirenin rolü. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 2004; 1(1): 1-8. 2. Drekonja DM, Kuskowski MA, Johnson JR Internet survey of Foley catheter practices and knowledge among Minesota nurses. Am J Infect Control 2010; 38(1): 31-37. 3. Orucu M, Geyik MF. Yoğun bakım ünitesinde sık görülen enfeksiyonlar. Düzce Tıp Fakültesi Dergisi 2008; 1: 40-43. 4. Saint S, Kowalski CP, Kaufman SR, Hofer TP, Kauffman CA, Olmsted RN, Forman J, Banaszak-Holl J, Damschroder L, Krein SL. Preventing hospitalacquired urinary tract infection in the United States: a national survey. Clinical Infectious Diseases 2008; 46(15): 243-250. 5. Taher MT, Golestanpour A. Symptomatic nosocomial urinary tract infection in ICU patients: identification of antimicrobial resistance pattern. Iranian Journal of Clinical Infectious Diseases 2009; 4(1): 25-29. 6. Willson M, Wilde M, Webb ML, Thompson D, Parker D, Harwood J, Callan L, Gray M. Nursing interventions to reduce the risk of catheter-associated urinary tract infection. JWOCN 2009; 36(2): 137-154. 7. Leblebicioğlu H, Esen S, Turkish Nosocomial Urinary Tract Group. Hospital- acquired urinary tract infections in Turkey: a national multicenter point prevelance study. J Hosp Infect 2003; 53 (3): 207-10. 8. Köşgeroğlu N, Durmaz G, Bahar M, Kural M, Yelken B. The role of meatal disinfection in preventing catheter- related bacteriuria in an intensive care unit: a pilot study in Turkey. J Hosp Infect 2004; 56(3): 236-38. 9. Tsuchida T, Makimoto K, Ohsako S, Fujino M, Kaneda M, Miyazaki T, Fujiwara F, Sugimoto T. Relationship between catheter care and catheterassociated urinary tract infection at Japanese general hospitals: a prospective observational study. International Journal of Nursing Studies 2008; 45(3): 353-361. 10. Vincent JL. Nosocomial infections in adult intensive care units. Lancet 2003; 361(14): 2068-77. 11. Aytaç N, Naharcı H, Öztunç G. Adana da eğitim ve araştırma hastanelerinin yoğun bakım ünitelerinde hastane infeksiyonları bilgi düzeyi. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2008; 9(3): 9-15. 12. Marjklew A. Urinary catheter care in the intensive care unit. Nursing in Critical Care 2004; 9(1): 21-27. 13. Yüceer S, Demir SG. Yoğun bakım ünitesinde nozokomiyal enfeksiyonların önlenmesi ve hemşirelik uygulamaları. Dicle Tıp Dergisi 2009; 36(3): 226-33. 14. Çelik İ, İnci N, Denk A, Sevim E, Yaşar D, Yaşar MA. Prevelance of hospital acquired infectious in anesthesiology intensive care unit. Fırat Tıp Dergisi 2005; 10(3): 132-135. 15. Ersoy Y, Fırat M, Kuzucu Ç, Bayındır Y, Karaaslan Ş, Bilişik G, But AD. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi nde hastane infeksiyonları. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2003; 10(3): 133-137. 16. Küçükbayrak A, Özdemir D, Şencan İ, Yavuz T, Behçet M, Erdoğan S. ABİÜ Düzce Tıp Fakültesi Hastanesi nde yoğun bakım infeksiyonları: 2003 yılı sonuçları. Düzce Tıp Fakültesi Dergisi 2004; 3: 15-19. 17. Elpern EH, Killen K, Ketchem A, Wiley A, Patel A, Lateef O. Reducing use of indwlling urinary catheters and associated urinary tract infections. American Journal of Critical Care 2009; 18(6): 535-541. 18. Gould CV, Umscheid CA, Agarwal RK, Kuntz G, Pegues DA, The Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee. Guideline for Prevention of Catheter-associated Urinary Tract Infections 2009. http://www.cdc.gov/hicpac/pdf/cauti/cautiguideline2009final.pdf, adresinden 25.02.2011 tarihinde erişilmiştir. 19. Hooton T.M, Bradley SF, Cardenas DD, Colgan R, Geerlings SE, Rice JC, Saint S, Schaeffer AJ, Tambayh PA, Tekne P, Nicole LE. Diagnosis, prevention, and treatment of catheter- associated urinary tract infection in adults: 2009 international clinical practice guidelines from the Infectious Diseases Society of America. Clinical Infectious Diseases 2010; 50(5): 625-63. 20. Aygün P. Kateter ile ilişkili üriner infeksiyonların önlenmesi. Hastane Enfeksiyonları: Koruma ve Kontrol Sempozyum Dizisi 2008; 60: 131-137. 21. Kadanalı A. Üriner sistem infeksiyonları.the Eurisian Journal of Medicine 2006; 38 (3): 119-123. 220