THE EUROZONE EXPLAINED I'll do whatever it takes To turn this around I know what s at stake I know that I ve let you down And if you give me a chance Believe that I can change I'll keep us together whatever it takes (Lifehouse, Whatever it takes) It was just under two years ago, when the Eurozone was close to collapse, that the European Central Bank s Chairman Mario Draghi made his now famous pledge to do 'whatever it takes' to save the Euro and keep the Eurozone together. In fact, until only recently, Europe was struggling with its 5th bailout, with Ireland the latest to join the 'bailout club'. Cyprus was on the brink of exit from the Euro and there was a fear of potential meltdown in bigger economies like Italy or Spain, together accounting for 28% of the Eurozone economy. Until just a year ago, the Eurozone was still synonymous with the word crisis. A year on and the Eurozone seems to be pulling its act together. European sovereign risk is at an all time low and Greece, with its two bailouts and 'B-' (S&P) junk credit rating (C and CCC from Moody s and Fitch respectively), was astonishingly able to raise EUR 3 billion of 5-year debt in April of this year at a cost of only 4.95%. Even more remarkably, Greece's bond issue was 8 times oversubscribed. Portugal s first bond issue in 3 years was issued a month ahead of its exit from the EU bailout program in May this year. Spain s 10-year bond is yielding less that US Treasuries. In fact, according to Deutsche Bank, Spain s 10-year yields have not been lower since 1789 and the French are at the all time lows since at least 1746. It this low yield environment the harbinger of Eurozone recovery and can Spanish bonds really be safer than US Treasuries. And what, if any, are the implications of all of this for the Euro? To begin with, the current low-yield environment in the periphery is not necessarily a manifestation of a robust economic picture, even Disclaimer: This document and its contents are to provide general information only and as such, is subject to change without notice. The information provided hereunder does not and cannot be deemed to fall under any regulated activities of an investment management or investment advisory institution which are subject to an administrative authorization. This document and its contents do not constitute an offer, invitation or solicitation to purchase or subscribe to any securities or other instruments; or to undertake or divest investments. The information in this report has been obtained from sources believed to be reliable, however we do not guarantee its accuracy, adequacy or completeness.
though low borrowing costs will no doubt aid the nascent recovery. Since the 2008 crisis, is the character of the Eurozone's government bonds has altered according to Financial Times. Bond rates no longer reflect yields linked to economic growth and inflation, rather they have become credit markets varying according to default dangers so that, for example, yields on troubled countries are market bets on the likelihood of their ejection from European Monetary Union. Eurozone countries have experienced such severe collapses in domestic demand that peripheral countries have shifted from large current account deficits to surpluses boosting global investor confidence in their stability. This has been massively important particularly for Southern euro-zone countries as it shows that they are no longer reliant on financing externally. The resulting fall in periphery government borrowing costs has hit historic lows and the risk premium on periphery Eurozone company debt with a 'BBB' rating compared to core country rival companies has disappeared (source Barclays). Nevertheless, serious economic issues remain. Greece has what can only be described as a mountain of debt (at 177% of GDP) and unemployment rate of around 27%. Spain is burdened by an unemployment rate of over 25%, with youth unemployment more than 50% of that level. There is a pressing worry of deflation and the possibility of associated stagnation such as experienced by Japan 15 years ago. In fact, inflation is now 0.5% and long way below the European Central Bank (ECB) s target of just under 2% and the bank forecasts inflation remaining well below its target into 2016. This deflationary outlook is dangerous for two reasons. As Paul Krugman explains, expectations that prices will drop results in consumers deferring spending, thus impending economic recovery. Secondly, falling prices worsen the position of debtors by increasing the real (i.e. inflation adjusted) burden of their debts. Thus, while economies are deflating, debts remain at the same level which looks very much like the situation in both Greece and Spain. Added to which is that the closer the possibility of deflation, the higher the risk that heavily indebted countries will be tempted to default. This is especially pressing considering the 1/20 rule requiring Eurozone states to reduce excessive -defined as over 60% debt to GDP ratio - by 1/20th every year or face a fine of 0.2% of GDP. Spain and Greece cannot inflate to reduce the public debt or to produce growth. The ECB s forecast is for a very weak recovery with GDP growth forecasts of 1.2% in 2014 and 1.5% in 2015. Fiscal adjustments are also unfeasible because years of austerity have already taken their toll. The only viable option seems to be restructuring of debt or some form of default. The risk of the debt deflation spiral partly explains Mario Draghi s injection of around half a trillion EURO liquidity into the financial system and the move into the fully negative interest rate Disclaimer: This document and its contents are to provide general information only and as such, is subject to change without notice. The information provided hereunder does not and cannot be deemed to fall under any regulated activities of an investment management or investment advisory institution which are subject to an administrative authorization. This document and its contents do not constitute an offer, invitation or solicitation to purchase or subscribe to any securities or other instruments; or to undertake or divest investments. The information in this report has been obtained from sources believed to be reliable, however we do not guarantee its accuracy, adequacy or completeness.
territory. This is supposed to engineer a Keynesianlike demand by encouraging lending to small and medium sized enterprises which constitute around 80% of the European economy. In theory, this could work. The reality however is more complex. This liquidity injection may end in a credit contraction if banks reduce lending to the real economy because their net interest margins are squeezed and are forced to invest in higher yielding assets to continue to preserve their deposit bases. Moreover, Eurozone banks may tap into this facility as a cheap and easy means to roll their soon to expire LTRO loans. A mechanism to check that the funds borrowed from ECB are used for lending and not for generating a positive carry seems notably absent, considering that the program has been named the 'targeted long term refinancing operations' rather than LTROs. In any case, there is a possibility that the package of rate cuts and banking lending stimulus may not be enough to provide the dynamism that markets crave. If inflation continues to undershoot projections, a full blown American style Quantitative Easing (QE) may be on the way. The International Monetary Fund (IMF) has urged the ECB to consider QE, citing the risk of deflation with its associated ills of stagnant growth, high debt and unemployment. They fear a Japanese lost decade'. The ECB has not ruled out QE if the conditions deteriorate further. However, as Pimco argues, the hurdles for QE are higher in the Eurozone than anywhere globally. This is because the ECB would exhaust its conventional arsenal and would to wait until the stress tests scheduled for Q4 2014 are available in order to avoid any accusations that unconventional measures are simply designed to improve the health of European banks. The ECB may embark on additional unconventional measures at a time when the US Federal Reserve is winding down its QE program. The timing and the scale of unconventional measures are important factor in the future of the Euro. There are mounting concerns over a strong Euro impeding growth and that its appreciation is pushing inflation even lower. Recent ECB action failed to push the Euro significantly weaker confirming the belief that all other things being equal, only a full blown QE will be able to deliver a lasting blow to the currency. Nevertheless, the market has recently seen the Euro being used for carry trades with assets managers shorting it to buy higher yielding assets such as EM currencies. This trade creates a large short position in the Euro and is in industry jargon a 'crowded trade'. The danger is that if speculative (non trade related) short positions become very large followed by a sharp Euro appreciation, then this may have a dangerously destabilizing effect on the currency market. In our view shorting the Euro at a time when Eurozone is generating EUR 15-20 billion trade surplus every month compared to, for example the United States generating US Dollars 40 billion trade deficit per month is unwise. Of course, if the Federal Reserve Disclaimer: This document and its contents are to provide general information only and as such, is subject to change without notice. The information provided hereunder does not and cannot be deemed to fall under any regulated activities of an investment management or investment advisory institution which are subject to an administrative authorization. This document and its contents do not constitute an offer, invitation or solicitation to purchase or subscribe to any securities or other instruments; or to undertake or divest investments. The information in this report has been obtained from sources believed to be reliable, however we do not guarantee its accuracy, adequacy or completeness.
turns hawkish from its current extremely dovish tone, the two central banks policies would be diverging from each other and we might then be due for a broad based US Dollar rally, putting downward pressure on the Euro. In its April posting, the Economist newspaper called the Euro area a minor miracle. Indeed the Eurozone economic recovery has been going from strength to strength manifested in lower yields and a stronger Euro. Despite the promising developments however, a mix of falling inflation, high debt and aging population risks pulling the Eurozone into a liquidity trap in a manner which is similar to Japan in the 1990s. Furthermore, the danger to the Eurozone may come not from the periphery but from the very founders of the union. Thus, ECB growth remains heavily dependent on Germany but its economy is forecast to slow down in the second quarter. Plus, the Eurozone bloc cannot rely on its second largest economy France anymore. The large budget deficit of the new enfant terrible is expected to break European limits this year. A deficit of 3.9% (and 3.4% next year) is above the 3% EU borrowing target. French unemployment rate is just above 10% and there is almost no economic growth. What's more, European elections in May marked a resurgence of the right wing National Front not seen in France since the birth of the Fifth Republic s. In fact the results challenge the very foundations of the political establishment who shaped Europe s post war integration. In his union speech, the EU Commission President Jose Manual Barosso underlined the problem of Europe as being that rather than having too much Europe, right now we have too little. Indeed it seems that the institutional set up created in the Eurozone is not complete, that there is a single currency but a lack of constitutional and monetary union. Most importantly there is a lack of centralized leadership which hinders proper political union. Now that we see signs of austerity fatigue it may only be a matter of time for Eurosceptics to start demanding real influence. Coupled with any shocks or deterioration in the economic environment this could lead to contagious effects across Europe diluting the current majority of the old guard. Unless the Eurozone fixes its major fundamental lacks, we face risk of either one of the smaller countries exiting the Euro due to the pressures of austerity or of Germany deciding to leave Eurozone instead of continuously propping out struggling economies at the German citizens expense. To conclude, while all is quiet on the horizon, now is good time for the Eurozone leadership to do what it takes to make some fundamental adjustments as there may not be another opportunity when and if the storm hits again. Disclaimer: This document and its contents are to provide general information only and as such, is subject to change without notice. The information provided hereunder does not and cannot be deemed to fall under any regulated activities of an investment management or investment advisory institution which are subject to an administrative authorization. This document and its contents do not constitute an offer, invitation or solicitation to purchase or subscribe to any securities or other instruments; or to undertake or divest investments. The information in this report has been obtained from sources believed to be reliable, however we do not guarantee its accuracy, adequacy or completeness.
AVRUPA BOLGESI: NE GEREKIYORSA.. (Lifehouse, Whatever it takes) Avrupa Merkez Bankası Başkanı Mario Draghi'nin, Euro Bölgesi çöküşe yaklaştığı sırada, Euro'yu kurtarmak ve Euro Bölgesi'ni birlikte tutmak için "ne gerekiyorsa" yapacağına dair verdiği artık meşhur olan sözünün üzerinden iki yıldan az bir zaman geçti. Nitekim, Avrupa daha düne kadar, beşinci kurtarma operasyonu ile uğraşmaktaydı. Kıbrıs Euro'dan çıkmanın eşiğine gelmişti ve İtalya veya İspanya gibi birlikte Euro Bölgesi ekonomisinin %28'ini oluşturan daha büyük ekonomilerde potansiyel bir erimeden endişe edilmekteydi. Sadece bir sene öncesine kadar, Euro Bölgesi kriz kelimesi ile aynı anlama gelmekteydi. Aradan bir sene geçti ve Euro Bölgesi toparlanmaya başlamış görünüyor. Avrupa ülke riski tüm zamanların en düşük seviyesinde ve Yunanistan iki kurtarma paketi ve 'B-' (S&P) kredi notu ile ( Moody's ve Fitch tarafından sırasıyla C ve CCC) şaşırtıcı biçimde bu senenin Nisan ayında 5 yıllık bonolarından sadece %4.95 (o günden günümüze getiriler düştü) maliyetle 3 milyar Euro tedarik edebilmeyi başardı. Kıbrıs da aynı örneği takip ederek, 750 milyon Euro değerinde 5 yıllık tahvil bastı. Portekiz'in 3 yıl aradan sonraki ilk tahvil ihracı bu sene Mayıs ayında AB kurtarma programından çıkışına bir ay kala gerçekleşti. İspanya'nın 10 yıllık tahvilleri Amerikan Hazinesi'nden daha az getiri sağlamakta. Nitekim, Deutsche Bank'a göre, İspanya'nın 10 yıllık tahvilleri 1789 senesinden beri en düşük seviyesinde, Fransızlar'ınki ise en azından 1746'dan bu yana tüm zamanların en düşük seviyesinde. Bu düşük getiri ortamı Euro Bölgesi'ndeki iyileşmenin habercisi mi? İspanyol tahvilleri gerçekten de Amerikan Hazinesi'ninkilerden daha güvenilir olabilir mi? Ve tüm bu olan bitenin Euro üzerindeki etkileri (varsa) neler? Öncelikle, düşük borçlanma maliyetleri şüphesiz ki henüz olgunlaşmamış iyileşmeye yardımcı olacaktır fakat yine de, etraftaki mevcut düşük getiri ortamının, sağlam bir ekonomik görünümün göstergesi olması şart değil. Financial Times'a göre, 2008 krizinden bu yana Euro Bölgesi devlet tahvillerinin karakteri şekil değiştirdi. Tahvil oranları artık ekonomik büyüme ve enflasyon ile bağlantılı getirileri yansıtmak yerine, temerrüde düşme riskine göre değişkenlik Yasal Uyarı: İşbu belge ve içeriği yalnızca genel bilgi vermeye yönelik olup önceden haber verilmeksizin değiştirilebilir. İçerikte yer alan bilgiler herhangi bir şekilde faaliyet izni alınmasına bağlı olarak yürütülebilecek portföy yönetimi veya yatırım danışmanlığı faaliyeti kapsamında verilmemekte olup, bu şekilde verildiği de kabul edilemez. İşbu belge ve içeriği hiçbir menkul kıymetin veya diğer araçların alımı veya iştiraki yahut yatırımların yapılması veya elden çıkartılması için bir teklif, davet veya talep oluşturmaz. Burada yer alan bilgiler güvenilir olduğuna inanılan kaynaklardan alınmış olup bu bilgilerin doğruluğu, yeterliliği veya tamlığı garanti edilmemektedir.
gösteren kredi piyasaları halini aldı. Örneğin, "sıkıntılı" ülkelerdeki getiriler, bu ülkelerin Avrupa Para Birliği'nden çıkarılmaları ihtimali üzerine yapılan piyasa bahsileridir. Euro Bölgesi ülkeleri iç talepte o kadar keskin daralmalar yaşadılar ki çevrelerindeki ülkeler büyük cari açıklardan artıya geçerek küresel yatırımcıların istikrarlarına olan güvenini arttırdı. Deutsche Bank'a göre bu artık dış finansmana bağımlı olmadıklarını gösterdiği için özellikle de güneydeki Euro Bölgesi ülkeleri açısından çok büyük bir önem taşımaktadır (kaynak Financial Times). Bunun sonucu olarak komşu hükümetlerin borçlanma maliyetlerindeki düşüş, tarihi seviyelere indi ve çekirdek ülkelerdeki rakip firmalara göre notu BBB olan Euro Bölgesi'ne komşu ülkelerdeki firmanın risk primi ortadan kalktı (kaynak Barclays). Bununla beraber, ciddi ekonomik meseleler devam etmekte. Yunanistan bir borç yığınına (GSYİH'sinin %177 si) ve yaklaşık %27 işsizlik oranına sahip. İspanya %25'i aşan işsizlik oranı yükü altında ki bu oranın %50'sinden fazlası genç işsizlik oranı. Yaklaşan bir deflasyon kaygısı ve buna bağlı olarak 15 sene önce Japonya'nın yaşadığına benzer bir duraklama ihtimali var. Nitekim, şu anda enflasyon % 0.5 ki bu Avrupa Merkez Bankası (AMB)'nin %2' nin biraz altındaki tahmininin çok altında ve banka enflasyonun 2016'ya kadar hedefinin oldukça altında kalacağını tahmin ediyor. Bu deflasyona yol açan görünüm iki sebepten ötürü tehlike arz etmektedir. Ekonomist Paul Krugman'ın açıkladığı gibi fiyatların düşeceğine dair beklenti tüketicilerin harcamayı ertelemesi ile sonuçlanmakta ki bu da ekonomik iyileşmeyi tehdit etmektedir. İkinci olarak, düşen fiyatlar borçluların reel borç yükünü arttırarak (enflasyona göre ayarlanmış olarak) borçluları daha kötü bir pozisyona sokmakta. Dolayısıyla, ekonomilerde deflasyon yaşanırken, borçlar aynı seviyede kalıyor, hem Yunanistan da hem de İspanya'daki durum büyük ölçüde bu şekilde. Deflasyon ihtimali yaklaştıkça, ağır borç yükü altında olan ülkelerin temerrüte düşme riskinin artması da buna eklenmekte. Borç / GSYİH oranı %60 'dan fazla olan Euro Bölgesi ülkelerinin, bu oranı her sene 1/20 oranında azaltmalarını gerektiren aksi takdirde bir yaptırım (kural olarak GSYİH 'nin % 0.2'si kadar faiz getiren mevduat) uygulamasını içeren 1/20 kuralı göz önünde bulundurulduğunda bu acil çözüm bekleyen bir konu. İspanya ve Yunanistan devlet borcunu azaltmak veya büyüme yaratmak için enflasyona gidemez. Avrupa Merkez Bankası'nın tahmini GSYİH büyümesinin 2014 için % 1.2, 2015 için % 1.5 şeklinde çok zayıf bir iyileşme olacağı yönünde. Yıllardır süren kemer sıkma politikalarının getirdiği yorgunluktan dolayı mali düzenlemeler de uygulanabilir değil. Geçerliliği olan tek seçenek borcun yeniden yapılandırılması veya bir çeşit temerrüt gibi görünüyor. 6 Yasal Uyarı: İşbu belge ve içeriği yalnızca genel bilgi vermeye yönelik olup önceden haber verilmeksizin değiştirilebilir. İçerikte yer alan bilgiler herhangi bir şekilde faaliyet izni alınmasına bağlı olarak yürütülebilecek portföy yönetimi veya yatırım danışmanlığı faaliyeti kapsamında verilmemekte olup, bu şekilde verildiği de kabul edilemez. İşbu belge ve içeriği hiçbir menkul kıymetin veya diğer araçların alımı veya iştiraki yahut yatırımların yapılması veya elden çıkartılması için bir teklif, davet veya talep oluşturmaz. Burada yer alan bilgiler güvenilir olduğuna inanılan kaynaklardan alınmış olup bu bilgilerin doğruluğu, yeterliliği veya tamlığı garanti edilmemektedir.
Borç - deflasyon döngüsündeki risk Mario Draghi'nin finansal siteme yaklaşık yarım trilyon Euro enjekte etmesini ve tamamen negatif faiz oranı dönemine girilmesini kısmen açıklıyor. Bunun, Avrupa ekonomisinin %80'ini oluşturan küçük ve orta ölçekli işletmelere borç vermeyi cesaretlendiren Keynesyen vari bir talep inşa etmesi beklenmekte. Teoride işe yarayabilir, fakat realite daha karmaşık. Eğer bankalar, net faiz marjları daraltıldığı ve baz birikimlerini korumaya devam edebilmek için daha yüksek getirili varlıklara yatırım yapmaya zorlandıkları için borç vermeyi azaltırlarsa, bu likidite enjeksiyonu bir kredi kısması ile sonuçlanabilir. Dahası, Euro Bölgesi bankaları bunu yakında vadesi dolacak LTRO (Uzun Vade Borç Yenileme Uygulaması) borçlarını döndürmek için ucuz ve kolay bir yöntem olarak görebilirler. Programın adının Uzun Vade Borç Yenileme Uygulaması olarak değil de 'Hedeflenen Uzun Vade Borç Yenileme Uygulaması' olmasına bakarak, Avrupa Merkez Bankası'ndan ödünç alınan fonların pozitif bir carry yaratmak için değil de borç vermek için kullanıldığını kontrol eden bir mekanizmanın eksikliği göze batıyor. Her halukarda, faiz indirimi ve bankaların kredi teşvik paketlerinin piyasanın istediği dinamizmi sağlamakta yetersiz kalma ihtimali var. Eğer enflasyon hedefleri ıskalamaya devam ederse, Amerikan tarzı bir Parasal Genişleme (QE) yolda olabilir. Uluslararası Para Fonu (IMF) deflasyon riskine ve beraberinde getireceği büyümede durgunluk, yüksek borç ve işsizlik gibi sıkıntılara değinerek Avrupa Merkez Bankası'nın Parasal Genişleme üzerinde düşünmesi için ısrar etmekte. Japonlar'ınki gibi bir 'kayıp on yıl'dan endişe etmekteler. Eğer durum daha da kötüye giderse AMB Parasal Genişleme'yi inkar etmez. Bununla beraber, Pimco'nun savunduğu gibi, Parasal Genişleme'nin çitleri Euro Bölgesi'nde dünyanın geri kalanında olduğundan daha yüksek. Böyle olmasının nedeni AMB'nin öncelikle konvansiyonel silahları tüketmeyi tercih edip 2014'ün son çeyreğinde çıkacak olan stres testlerini beklemek istiyor olması ki konvansiyonel olmayan önlemler Avrupa bankalarının sağlığını iyileştirmek için tasarlandı şeklinde suçlamalara maruz kalmasın. AMB, Amerikan FED' inin Parasal Genişleme programını yavaşlattığı bir zamanda konvansiyonel olmayan ek önlemler almaya başlayabilir. Konvansiyonel olmayan önlemlerin zamanlaması ve boyutu Euro'nun geleceği için önemli faktörler. Güçlü bir Euro'nun büyümeyi tehdit edeceği ve Euro'nun değer kazanmasının enflasyonu daha da aşağılara iteceği yönünde artan endişeler bulunmakta. AMB' nin son hamlesi Euro'yu önemli ölçüde zayıflatmaya yetmedi ki bu da diğer 7 Yasal Uyarı: İşbu belge ve içeriği yalnızca genel bilgi vermeye yönelik olup önceden haber verilmeksizin değiştirilebilir. İçerikte yer alan bilgiler herhangi bir şekilde faaliyet izni alınmasına bağlı olarak yürütülebilecek portföy yönetimi veya yatırım danışmanlığı faaliyeti kapsamında verilmemekte olup, bu şekilde verildiği de kabul edilemez. İşbu belge ve içeriği hiçbir menkul kıymetin veya diğer araçların alımı veya iştiraki yahut yatırımların yapılması veya elden çıkartılması için bir teklif, davet veya talep oluşturmaz. Burada yer alan bilgiler güvenilir olduğuna inanılan kaynaklardan alınmış olup bu bilgilerin doğruluğu, yeterliliği veya tamlığı garanti edilmemektedir.
herşey eşit kaldığında sadece Parasal Genişleme ile Euro'ya kalıcı bir hamle yapılabileceği yönündeki görüşleri onaylıyor. Bununla birlikte, fon yöneticilerinin daha yüksek getiri sağlayan varlıkları- Gelişmekte Olan ülke para birimleri gibi- almak için Euro satmasıyla son zamanlarda Euro, piyasada carry trade için kullanılır oldu. Bu alım-satım Euro' da büyük bir short (açığa satış) pozisyon yarattı ve sektörel deyişle 'popüler trade' oldu. Buradaki tehlike şu; eğer spekülatif (ticari ihtiyaçlara dayalı alışsatış ile ilgili olmayan) short pozisyonlar çok büyür ve arkasından Euro sert bir şekilde değer kazanırsa, o zaman bunun döviz piyasalarında tehlikeli biçimde dengeleri bozucu bir etkisi olur. Bizim fikrimize göre, ABD' nin aylık 40 milyar dolar ticari açığına karşılık Euro Bölgesi'nin her ay 15-20 milyar dolar ticaret fazlası ürettiği bir dönemde Euro' da short pozisyon almak akıllıca değil. Tabii ki eğer FED şu anki aşırı güvercin (dovish) tutumundan şahine (hawkish) dönerse, iki merkez bankasının politikaları birbirinden uzaklaşmaya başlar ve o zaman da geniş tabanlı bir ABD Doları rallisi ile Euro'ya aşağı yönlü baskı gelir. bu umut verici gelişmelere rağmen, düşen enflasyon, yüksek borç ve yaşlanan nüfus karışımından oluşan riskler Euro Bölgesi'ni 1990 larda Japonya'da yaşanana benzer bir likidite tuzağına doğru çekmekte. Ayrıca, Euro Bölgesi için tehlike komşu ülkelerden değil ama birliğin kurucularının kendilerinden gelebilir. Bu suretle, AMB Almanya'ya ciddi ölçüde bağımlı kalmaya devam etmekte fakat ekonominin büyüme yolunda momentumunu kaybedeceği yönünde endişeler mecvut. Buna ek olarak Euro Bölgesi bloğu artık en büyük ikinci ekonomisi olan Fransa'ya sırtını dayayamaz. Yeni 'yaramaz çocuk' un yüksek bütçe açığının bu sene Avrupa limitlerini aşması bekleniyor. %3.9' luk bir açık (önümüzdeki sene %3.4) AB'nin %3 'lük borçlanma hedefinin üzerinde. Fransa'da işsizlik oranı %10 'un biraz üzerinde ve neredeyse hiç ekonomik büyüme gerçekleşmedi. Dahası, Mayıs ayındaki Avrupa seçimleri, Beşinci Cumhuriyet'in doğumundan beri Fransa'da görülmeyen bir sağ kanat Milliyetçi Cephenin uyanmasına işaret etti. Nitekim, seçim sonuçları Avrupa'nın savaş sonrası entegrasyonunu şekillendiren politik kuruluşların temellerini zorlamaktadır. Economist dergisinin Nisan ayı baskısında Euro Bölgesini küçük bir mucize olarak tanımladı. Hakikaten de düşük getiriler ve güçlü bir Euro ile kendini gösteren Euro Bölgesindeki bu ekonomik iyileşme, gücüne güç katarak ilerliyor. Fakat Birlik konuşmasında, AB Komisyon Başkanı Jose Manuel Barroso' nun altını çizdiği nokta şuydu: "Öyleyse artık salt milliyetçi konuların ve bölgesel çıkarların ötesine geçip Avrupa için gerçek bir ilerleme 8 Yasal Uyarı: İşbu belge ve içeriği yalnızca genel bilgi vermeye yönelik olup önceden haber verilmeksizin değiştirilebilir. İçerikte yer alan bilgiler herhangi bir şekilde faaliyet izni alınmasına bağlı olarak yürütülebilecek portföy yönetimi veya yatırım danışmanlığı faaliyeti kapsamında verilmemekte olup, bu şekilde verildiği de kabul edilemez. İşbu belge ve içeriği hiçbir menkul kıymetin veya diğer araçların alımı veya iştiraki yahut yatırımların yapılması veya elden çıkartılması için bir teklif, davet veya talep oluşturmaz. Burada yer alan bilgiler güvenilir olduğuna inanılan kaynaklardan alınmış olup bu bilgilerin doğruluğu, yeterliliği veya tamlığı garanti edilmemektedir.
sağlamanın vakti gelmiştir". Hakikaten de görünüşe göre Euro Bölesi'nde yaratılan kurumsal yapı tam değil, tek bir para birimi var fakat yapısal ve finansal bir birlik mevcut değil. Hepsinden önemlisi merkezi liderlik yok, ki bu da Avrupa'nın tam anlamıyla bir siyasi birlik olmasına mani olmakta. Artık kemer sıkma uygulamalarından dolayı yorgunluk işaretleri gördüğümüze göre, Euro-şüphecilerinin (Eurosceptics) gerçek bir nüfuz talep etmeleri an meselesidir. Bu durum, ekonomik şartlarda bir kötüleşme olursa mevcut çoğunluk için özellikle tehlikeli olmaya başlayabilir. Euro Bölgesi majör temel eksikliklerini gidermedikçe ya küçük ülkelerden birinin kemer sıkma baskısı yüzünden Euro'dan çıkma, ya da Almanya'nın kendi vatandaşlarının parasıyla sürekli zorda olan ekonomileri desteklemek yerine Euro Bölgesi'nden çıkmaya karar vermesi riski ile karşı karşıyayız. Sonuç olarak, ufukta sessizlik hakim olsa da, eğer fırtına tekrar çıkarsa bir fırsat daha olmayabileceği için, şu anda Euro Bölgesi liderlerliğinin bazı temel düzenlemeler için 'ne gerekiyorsa yapmaları' için iyi bir zaman. 9 Yasal Uyarı: İşbu belge ve içeriği yalnızca genel bilgi vermeye yönelik olup önceden haber verilmeksizin değiştirilebilir. İçerikte yer alan bilgiler herhangi bir şekilde faaliyet izni alınmasına bağlı olarak yürütülebilecek portföy yönetimi veya yatırım danışmanlığı faaliyeti kapsamında verilmemekte olup, bu şekilde verildiği de kabul edilemez. İşbu belge ve içeriği hiçbir menkul kıymetin veya diğer araçların alımı veya iştiraki yahut yatırımların yapılması veya elden çıkartılması için bir teklif, davet veya talep oluşturmaz. Burada yer alan bilgiler güvenilir olduğuna inanılan kaynaklardan alınmış olup bu bilgilerin doğruluğu, yeterliliği veya tamlığı garanti edilmemektedir.