Çocuk Acil Serviste Akut Bakteriyel Menenjiti Öngörmede Laboratuvar Testlerinin Etkinliği

Benzer belgeler
MENENJİTLİ OLGULARIN KLİNİK VE LABORATUAR ÖZELLİKLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ

BOS GLUKOZ DÜġÜKLÜĞÜ ĠLE SEYREDEN TÜBERKÜLOZ MENENJĠT ÖN TANILI VARİCELLA ZOSTER MENENJİTİ OLGUSU

HEMODİYALİZ HASTALARINDA PROKALSİTONİN VE C-REAKTİF PROTEİN DÜZEYLERİ NASIL YORUMLANMALIDIR?

Yenidoğan Sepsisi Tanı ve Tedavisinde Son Gelişmeler


Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

Epstein-Barr virüs enfeksiyonlarında trombosit parametrelerinin değerlendirilmesi

Bruselloz tanılı hastalarda komplikasyonları öngörmede nötrofil/lenfosit oranı, trombosit/lenfosit oranı ve lenfosit/monosit oranının değeri

Santral Sinir Sistemi Enfeksiyonları Tanıda Gelişmeler. Dr. Cemal Bulut Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi

GİRİŞ. Kan dolaşımı enfeksiyonları (KDE) önemli morbidite ve mortalite sebebi. ABD de yılda KDE, mortalite % 35-60

Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

ERİŞKİN HASTADA İNFLUENZAYI NASIL TANIRIM?

Tükürük kreatinin ve üre değerleri kullanılarak çocuklarda kronik böbrek hastalığı tanısı konulabilir mi? Dr. Rahime Renda

KLİNİK ÖRNEKLERDE GERÇEK ZAMANLI MULTİPLEKS POLİMERAZ ZİNCİR REAKSİYONU YÖNTEMİYLE AKUT BAKTERİYEL MENENJİT TANISI

Santral Sinir Sistemi Enfeksiyonlarında Karar Verme Süreçleri

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

Tiroid nodüllerinde TİRADS skorlamasının güvenirliliği

Pozitif kan kültürü şişesinden doğrudan MALDI-TOF MS ile identifikasyon

KANSER HASTALARINDA ANKSİYETE VE DEPRESYON BELİRTİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ UZMANLIK TEZİ. Dr. Levent ŞAHİN

İNFEKSİYÖZ ENSEFALİTLER: HSV-1 E BAĞLI OLAN VE OLMAYAN OLGULARIN KARŞILAŞTIRILMASI

Streptococcus sanguinis Menenjiti: Olgu Sunumu

STREPTOKOKSIK FARENJİT TANISINDA BREESE SKORLAMA SİSTEMİ

ÇORUM HİTİT ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ NDE HEMODİYALİZ KATETER ENFEKSİYONLARI

IV. KLİMUD Kongresi, Kasım 2017, Antalya

Beyin Omurilik Sıvısında Myelin Basic Protein Testi; CSF myelin basic protein; BOS da myelin basic protein;

BU İNFLUENZA SALGIN DEĞİL: ÇOCUK VE ERİŞKİN HASTALARIMIZIN DEĞERLENDİRİLMESİ

Tanı Testlerinin Değerlendirilmesi. ROC Analizi. Prof.Dr. Rian DİŞÇİ

Doç. Dr. Erdinç DEVRİM Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı

İdrar Yolu Enfeksiyonu Tanı. Dr. Z. Birsin Özçakar Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nefroloji B.D.

ERKEN MEMBRAN RÜPTÜRÜNDE MYOMETRIYAL ELASTROSONOGRAFIK DEĞIŞIKLIKLER. Dr. Rukiye KIZILIRMAK

Çocuklarda Menenjite Güncel Yaklaşım

OLGULARLA PERİTONİTLER

Sepsis Hastalarının Yoğun Bakımdan Servise Taburculukta ph, LDH ve Kalp Hızının Sistematik Değerlendirilmesi

Riskli Ateşli Çocuklar. Prof Dr Yücel Taştan Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD Genel Pediatri Bilim Dalı

İstanbul daki El Ayak Ağız Hastalığı Vakalarında Coxsackievirus A6 ve Coxsackievirus A16 nın Saptanması

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği

BİRİNCİ BASAMAKTA AKILCI LABORATUVAR KULLANIMI

HEREDİTER SFEROSİTOZ TANISINDA EOZİN 5-MALEİMİD BAĞLANMA TESTİ, OSMOTİK FRAJİLİTE VE KRİYOHEMOLİZ TESTLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Total Tiroidektomi yapılan hastalarda MSKKM Nomogramının Değerlendirilmesi

TÜM MİDE BİYOPSİLERİNE RUTİN OLARAK GIEMSA VE ALCIAN BLUE UYGULAMALI MIYIZ?

lk Kez Ateflli Nöbet Geçiren Çocuklarda Bakteriyel Menenjit Riski

STERİL VÜCUT SIVILARINDA HÜCRE SAYIM KAMARASI VE SYSMEX UF-1000İ CİHAZI İLE LÖKOSİT SAYIM SONUÇLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

İçerik AKUT APANDİSİT TANISINDA TESTLERİN DEĞERİ VE KULLANIMI. Testler. Öykü ve fizik muayene. Öykü

The Importance of the History and Laboratory Tests in the Differential Diagnosis of Acute Abdominal Pain Cases in the Pediatric Emergency Department

YENİDOĞAN SEPSİSİNİN TANISINDA C-REAKTİF PROTEİN İLE PROKALSİTONİN DEĞERLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Asist. Dr. Ayşe N. Varışlı

Hekimlerin Splenektomi Planlanan Hastalarda Aşılama Hakkındaki Bilgi ve Tutumlarının Değerlendirilmesi

Piperasilin-Tazobaktam(TZP) a Bağlı Hematolojik İstenmeyen Etkiler

Meningokok Aşısını Her Çocuğa Yapalım mı?

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

Konjuge Aşılar Döneminde Ateşli Süt çocuğuna Yaklaşım. Dr. Necdet KUYUCU

Meningokokların halk sağlığı açısından önemi ve Türkiye verileri. Dr. Mehmet Ceyhan 2009

SERVİKAL YETMEZİĞİNDE MCDONALDS VE MODDIFIYE ŞIRODKAR SERKLAJ YÖNTEMLERININ KARŞILAŞTIRILMASI

Yenidoğanın Geç Başlangıçlı Sepsisi

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

Dr.Şua Sümer Selçuk Üniversitesi Selçuklu Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD KONYA

Enterobacteriaceae Ġzolatlarında Karbapenemazların Saptanmasında Modifiye Hodge Testi ve Carba NP Testlerinin Karşılaştırılması

Çocuk ve Yetişkin Üriner Escherichia coli İzolatlarında Plazmidik Kinolon Direnç Genlerinin Araştırılması

Dr. Semih Demir. Tez Danışmanı. Doç.Dr.Barış Önder Pamuk

Kan Dolaşım Enfeksiyonlarında Karar Verme Süreçleri. Prof. Dr. Aynur EREN TOPKAYA Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

İnvaziv olmayan mekanik ventilasyon tedavisinde klinik ve polisomnografik izlem: Basınç ayarı kontrolü rutin olarak yapılmalı mı?

Naciye Sinem Gezer 1, Atalay Ekin 2

TÜBERKÜLOZUN MOLEKÜLER TANISINDA GÜNCEL DURUM

ORTOPEDİK PROTEZ ENFEKSİYONLARINDA SONİKASYON DENEYİMİ

ALİ BÜLBÜL, DERYA GİRGİN, SİNAN USLU, SELDA ARSLAN, EVRİM KIRAY BAŞ, ASİYE NUHOGLU

Enzimlerinin Saptanmasında

Kırım-Kongo Kanamalı Ateş hastalarında tip I (α, β) interferon ve viral yük düzeyleri ile klinik seyir arasındaki ilişkinin araştırılması

Zeynep Eras, Gözde Kanmaz, Banu Mutlu, Fuat Emre Canpolat, Evrim Durgut Şakrucu, Uğur Dilmen

hs-troponin T ve hs-troponin I Değerlerinin Farklı egfr Düzeylerinde Karşılaştırılması

Fungal Etkenler. Toplantı sunumları Dr.AyşeKalkancı. Santral Sinir Sistemi Enfeksiyonlarında Tanı. Ege Mikrobiyoloji Günleri-3

Çocuklarda menenjit: 92 olgunun değerlendirilmesi

TONSİLLOFARENJİT TANI VE TEDAVİ ALGORİTMASI

Olgu Eşliğinde Sepsise Yaklaşım

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Yıllarında İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları

Ateş Nedeniyle Enfeksiyon Hastalıkları Kliniğine Yatırılarak Takip ve Tedavi Edilen Hastaların Değerlendirilmesi

Minimum Bakterisidal. Prof.Dr.Ayşe Willke Topcu Mart 2010, Aydın

TOPLUM KÖKENLİ DERİ VE YUMUŞAK DOKU ENFEKSİYONLARINDA RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ VE TEDAVİDE SIK KULLANILAN ANTİBİYOTİKLERİN KARŞILAŞTIRILMASI

Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinin Beş Yıllık ( ) Kansere Bağlı Ölüm Kayıtlarının Değerlendirilmesi

Santral kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonları önlenebilir mi? Hemato-Onkoloji Hastalarımızdaki tecrübelerimiz Doç.Dr.

Orijinal makale Ateşli Term Yenidoğanlarda Ciddi Bakteriyel Enfeksiyon Birlikteliği

Kadın ve Erkek Psikiyatri Kapalı Servislerinde Fiziksel Tespit Uygulamasının Klinik Özelliklerle İlişkisi

SÜT ÇOCUKLARINDA UZUN SÜRELİ PERİTON DİYALİZİNİN SONUÇLARI

ENFEKSİYON RİSKİNİ AZALTMA YÖNTEMLERİ. Prof.Dr.Halis Akalın Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları AD

Parapnömonik Plevral Efüzyon Tanısında Plevral Sıvı Prokalsitonin Düzeyinin Rolü

TOKSOPLAZMA İNFEKSİYONUNUN LABORATUVAR TANISI UZM.DR.CENGİZ UZUN ALMAN HASTANESİ

ÖRNEK BULGULAR. Tablo 1: Tanımlayıcı özelliklerin dağılımı

Thwaites in Diagnostik Skorlamasının Akut Bakteriyel ve Tüberküloz Menenjitli Hastaların Ayırıcı Tanısındaki Değeri

T.C. İZMİR KÂTİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ İÇ HASTALIKLARI KLİNİĞİ

ORTOPEDİK CERRAHİ GİRİŞİMLERLE İLİŞKİLİ İNFEKSİYONLARIN İRDELENMESİ. Dr. Hüsrev DİKTAŞ Girne Asker Hastanesi/KKTC

doğrudur? Veya test, sağlıklı dediği zaman hangi olasılıkla doğrudur? Bu soruların yanıtları

SSS ENFEKSİYONLARI OLGU SUNUMLARI. Dr. Hande Aydemir Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları A.D

Steril pyrüili böbrek nakli hastalarında gerçek zamanlı multipleks polimeraz zincir reaksiyon test sonuçları

HEMODİYALİZ HASTALARINDA KORONER ARTER KALSİFİKASYON PROGRESYONU VE OSTEOPROTEGERIN / RANKL

Kronik Hepatit B'li Genç Hastalara Karaciğer Biyopsisi Hemen Yapılmalı mı?

HBsAg KANTİTATİF DÜZEYİ İLE HEPATİT B nin KLİNİK- VİROLOJİK-SEROLOJİK DURUMU ARASINDAKİ İLİŞKİ *

Doç. Dr. Ahmet ALACACIOĞLU

GERİATRİK HEMODİYALİZ HASTALARINDA KOMORBİDİTE VE PERFORMANS SKORLAMALARININ PROGNOSTİK ÖNEMİ; TEK MERKEZ DENEYİMİ

Doripenem: Klinik Uygulamadaki Yeri

Transkript:

Doi: 10.5505/cayd.2015.47955 J Pediatr Emerg Intens Care Med 2015; 1: 19-24 Özgün Araştırma Çocuk Acil Serviste Akut Bakteriyel Menenjiti Öngörmede Laboratuvar Testlerinin Etkinliği The Effectiveness of Laboratory Tests for Predicting Acute Bacterial Meningitis in Pediatric Emergency Department Gamze Gökalp 1, Alkan Bal 1, Yüksel Bıcılıoğlu 1, Fulya Kamit Can 2, Neslihan Zengin 2, Murat Anıl 1, Ayşe Berna Anıl 3 İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Kliniği, İzmir, Türkiye İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Kliniği, İzmir, Türkiye 3 izmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Kliniği Ve İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Çocuk Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir, Türkiye 1 2 ÖZET Amaç: Çocuk acil servisinde akut bakteriyel menenjit ön tanısıyla lomber ponksiyon yapılan çocuklarda laboratuvar tetkiklerinin tanıdaki yerinin araştırılması. Yöntemler: 01.01.2008 31.12.2013 yılları arasında İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Servisi nde akut bakteriyel menenjit ön tanısıyla lomber ponksiyon yapılan çocukların tıbbi kayıtları geriye dönük olarak incelenmiştir. Başvuru öncesi antibiyotik kullanan olgular çalışma dışı bırakılmıştır. Olgular 3 grup altında toplanmıştır: Normal beyin omurilik sıvısı (BOS), aseptik menenjit ve akut bakteriyel menenjit. Bu üç grubun laboratuvar tetkikleri karşılaştırılmıştır. Bulgular: Toplam 632 olgu (ortalama yaş: 42,2 ± 0,8 ay; minimum: 1 ay; maksimum: 210 ay; 387 erkek) çalışmaya dahil edildi. Toplam 205 olguda (%32,4) normal BOS bulguları, 401 olguda (%63,4) aseptik menenjit ve 29 olguda (%4,6) akut bakteriyel menenjit saptandı. Akut bakteriyel menenjit grubunda serum prokalsitonin düzeyi yüksek ve BOS glikoz düzeyi düşük saptandı (p < 0,05). Serum prokalsitoninin (< 24 ng/ml) ve BOS glikozunun (< 49 mg/dl) duyarlılıkları %95 ve %51,8; özgüllükleri %92 ve %70,6 olarak saptandı. Periferik kandaki lökosit ve nötrofil sayıları, serum Creaktif protein düzeyi, BOS lökosit sayısı ve protein düzeyleri açısından gruplar arasında fark saptanmadı (p > 0,05). Sonuç: Acil serviste lomber ponksiyon yapılan çocuk olguların çok az bir kısmında akut bakteriyel menenjit saptanmıştır. Serum prokalsitonin ölçümü çocuk acil servisinde akut bakteriyel menenjiti ayırt etmede etkin bir laboratuvar testi olarak öne çıkmıştır. CAYD 2015;2(1):19-24. Anah tar Ke li meler: Menenjit, prokalsitonin, BOS glikoz, Çocuk Acil SUM M A RY Objective: To evaluate the accuracy of laboratory tests in identifying children who had lumbar puncture for suspected bacterial meningitis in the ED. Methods: Retrospective review of the medical records of children with preliminary diagnosis of acute bacterial meningitis and had a lumbar puncture between January 1st, 2008 and December 31st, 2013. All patients presenting to the emergency department (ED) of Izmir Training and Research hospital during the study period. Children who received antibiotics prior to admission to the ED were excluded. The patient population was stratified into three group based on the results of cerebrospinal analysis and culture (CSF); normal, aseptic meningitis, and bacterial meningitis. The results of all laboratory tests were compared between the groups. Results: We enrolled 632 patients. The mean age was 42.2 ± 0.8 month (range 1-210 months) and 387 were males. Normal CSF was noted in 205 patients (32.4%), aseptic meningitis 401 patients (63.4%), and 29 (4.6%) had bacterial meningitis. Children with acute bacterial meningitis had a higher level of procalcitonin and lower levels of CSF glucose Kayıt Tarihi: 22.01.2015 Kabul Tarihi: 07.03.2015 İletişim: Gamze GÖKALP, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Kliniği, İzmir E-posta: drgamzegokalp@mynet.com 19

20 Gamze Gökalp ve ark. CAYD 2015;2(1):19-24 than children with aseptic meningitis and children with normal CSF (P<0.05). The sensitivity of serum procalcitonin < 24 ng/ml and CSF glucose < 49 mg/dl were 95% and 51.8%, specificity was 92% and 70.6% respectively. No significant difference was noted between the groups for total white blood cell count, neutrophil count, serum C-reactive protein, CSF leukocytes or protein level (P>0.05). Conclusion: Our study results are limited by the small number of patients with acute bacterial meningitis was small in our study population. However, serum procalcitonin appears to accurately identify the majority of children with acute bacterial meningitis in the ED. CAYD 2015;2(1):19-24. Key words: Menengitis, procalcitonin, CSF glucose, Pediatric emergency GİRİŞ Bakteriyel menenjit çocuklardaki ciddi enfeksiyonlarından biridir. Akut ve kronik çeşitli komplikasyonlara neden olabilmektedir. Etkili tedavi başlanmayan hastalarda mortalite ve morbidite yüksektir (1). Acil servise başvuran bir çocukta ateş yüksekliği ve meningeal irritasyon bulgularının varlığı akut bakteriyel menenjitin klasik bulgularıdır (2). Ancak hiçbir klinik bulgu bakteriyel menenjit için özgün değildir (3). Periferik kandan ölçülen lökosit sayısı, nötrofil sayısı ile C-reaktif protein (CRP) ve prokalsitonin düzeyleri ciddi bakteriyel enfeksiyonları öngörmede en çok kullanılan biyolojik göstergelerdir (4). Prokalsitoninin ateş odağı saptanamayan olgulardaki ciddi bakteriyel enfeksiyonu öngörmede lökosit sayısı ve CRP ye göre daha hassas bir laboratuvar parametresi olduğu bildirilmiştir (4-5). Beyin omurilik sıvısında (BOS) pleositoz, protein düzeyinde yükseklik ve glikoz düzeyinde düşüklük bakteriyel menenjitlerde görülen laboratuvar bulgularıdır (1). Fakat hastalığın farklı evrelerinde BOS bulguları değişebilir ve tüm olgularda aynı klasik bulgular saptanamayabilir (6-7). Bu çalışmada çocuk acil servisinde akut bakteriyel menenjit ön tanısı ile lomber ponksiyon yapılan olgulardaki lökosit sayısı, nötrofil sayısı, CRP ve prokalsitonin düzeyleri ile BOS tetkiklerinin akut bakteriyel menenjit tanısındaki etkinliklerinin araştırılması amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM Bu çalışmanın yapıldığı İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Servisi, üçüncü basamak bir çocuk acil servisi ve yandal eğitim kliniğidir. Yıllık başvuru sayısı yaklaşık 170000 i bulmaktadır. Hastanemizdeki işleyiş gereği, acil servise başvuran ve akut bakteriyel menenjit düşünülen çocukların lomber ponksiyon işlemleri ile BOS da lökosit sayımı çocuk acil servis içinde, Çocuk acil yandal uzmanı, çocuk acil yandal asistanı, çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı, kıdemli çocuk sağlığı ve hastalıkları asistanı tarafından yapılmaktadır. Bu çalışmada 01.01.2008-31.12.2013 tarihleri arasında İzmir Tepecik ve Araştırma Hastanesi çocuk acil servisine başvuran ve akut bakteriyel menenjit ön tanısıyla acil serviste lomber ponksiyon yapılan çocuklar geriye dönük olarak değerlendirildi. Olguların hastane kayıtlarından demografik bilgileri, başvuru öncesi antibiyotik kullanma durumları, acil servise başvuru sırasında periferik kandan ölçülen lökosit sayısı, nötrofil sayısı, CRP düzeyi, prokalsitonin düzeyi, BOS daki lökosit, protein ve glikoz düzeyleri elde edildi. Kayıtların incelenmesi sırasında, BOS nötrofil sayısının pek çok olguda kayıt altına alınmadığı saptandığından bu parametre değerlendirme dışı bırakıldı. Mikrobiyoloji laboratuvarında BOS'un gram boyaması iş yoğunluğu ve personel kısıtlılığı nedeniyle rutin olarak yapılmamaktadır. Ayrıca BOS da lateks aglütinasyon testleri ve PCR tetkiki teknik kısıtlılıklar nedeniyle yapılamamaktadır. Başvuru öncesi son yedi gün içinde antibiyotik kullandığı belirlenen olgular çalışma dışı bırakıldı. BOS lökosit sayısının 10/mm³ olması anormal BOS bulgusu olarak değerlendirildi (8). BOS bakteri kültüründe üreme saptanması veya anormal BOS bulgularına sahip bir olguda BOS kültürü steril olmasına rağmen kan kültüründe anlamlı üreme saptanması bakteriyel menenjit ; anormal BOS bulgularına sahip bir olguda BOS ve kan kültüründe bakteri üremesi saptanmaması aseptik menenjit olarak kabul edildi. Ayrıca Dünya Sağlık Örgütü nün tanımlamasına göre olası menenjit (BOS da lökosit 100/mm³ veya lökosit 10-99/ mm³ ve BOS proteini 100 mg/dl veya BOS glikoz konsantrasyonu < 40 mg/dl) olan olgular belirlendi (9). Periferik kandan ölçülen lökosit, nötrofil, CRP ve prokalsitonin ADVIA Centaur XP (Siemens, Almanya); BOS biyokimyası ise Beckman Coulter AU 680 A97670 (ABD) marka cihazlarla çalışıldı. İstatistiksel analizde birbirinden bağımsız üç grubun rakamsal verilerinin karşılaştırmasında Kruskal Wallis Testi; iki grubun rakamsal verilerinin karşılaştırılmasında Mann-Whitney U Testi; bağımsız grupların kategorik

Çocuk Acil Serviste Akut Bakteriyel Menenjiti Öngörmede Laboratuvar Testlerinin Etkinliği 21 verilerinin karşılaştırılmasında ise Ki-kare Testi kullanıldı. P < 0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Analizler SPSS 16.0 paket programı ile yapıldı (IBM, SPSS Statistics, USA). Çalışma 2014 yılında İzmir Yepecik Eğitim Araştırma Hastanesi Bilimsel Araştırma Etik Kurulu tarafından onaylandı BULGULAR Çalışmada toplam 719 olgu değerlendirildi. Seksen yedi olgu başvuru öncesi antibiyotik kullandığı için çalışma dışı bırakıldı. Çalışmaya alınan 633 olgunun yaş ortalaması 42,2 ± 0,8 ay (minimum 1 ay, maksimum 210 ay), 387 si erkek (%61,2) ve 245 i (%38,8) kızdı. Beş bakteriyel menenjit, 1 ensefalit ve 1 sepsis tanılı olmak üzere toplam 7 hasta (%1,1) kaybedildi. Olguların 442 si (%69,9) hastaneye yatırıldı. Olguların 25 inde (%4) BOS kültüründe ve 21 inde (%3,3) kan kültüründe anlamlı bakteri üremesi saptandı. Yirmi dokuz olgu (%4,6) akut bakteriyel menenjit, 401 olgu (%63,4) ise aseptik menenjit olarak kabul edildi. Hastaların 205 inde (%32,4) BOS bulguları normaldi. Akut bakteriyel menenjit tanısı alan olguların bakteri kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar şunlardı: Streptococcus pneumoniae (toplam 14; BOS ve kan: 5; BOS: 5; Kan: 4), Group B streptococcus (toplam 6; BOS: 5; kan: 1), Staphilococcous aureus (toplam 3; BOS ve kan: 2; kan:1), Esherichia coli (toplam 3; BOS ve kan: 2; kan 1), Klebsiella pneumoniae (toplam 2; BOS: 1; kan: 1), Haemophilus influenzae (toplam 2; BOS: 2) ve Neiserria meningitides (toplam 2; BOS ve kan: 2). BOS bulguları normal olan hastalarla, aseptik menenjit ve bakteriyel menenjit tanılarını alanların periferik kandaki lökosit, nötrofil, CRP ve prokalsitonin düzeyleri karşılaştırıldı. En yüksek serum prokalsitonin düzeyi bakteriyel menenjit grubunda ölçüldü. Her üç grubun prokalsitonin düzeyleri istatistiksel olarak birbirinden farklıydı (p < 0,001) (Tablo 1). Aseptik ve bakteriyel menenjitli grubun BOS lökosit, protein ve glukoz düzeyleri karşılaştırıldığında, sadece BOS glikoz düzeyi istatistiksel olarak farklıydı (p= 0,031) (Tablo 1). Prokalsitonin ve BOS glikoz düzeyleri için ROC analizinde prokalsitonin (> 24 ng/ml) için eğri altın- Tablo 1. BOS Bulguları Normal Olan Hastaların, Aseptik Menenjiitli Hastaların ve Bakteriyel Menenjitli Hastaların Laboratuvar Parametrelerinin Karşılaştırılması Parametre Toplam BOS Normal Aseptik Bakteriyel p n: 632 n: 202 menenjit menenjit n: 401 n: 29 Lökosit (/mm³) 13796 ± 8301 12650 12610 12650 0,309* (1200-130000) (7225-15900) (8300-19400) (9750-17750) Nötrofil (/mm³) 8666 ± 3900 6100 7100 9050 0,091* (72-100000) (4325-10400) (3715-14450) (4575-12000) CRP (mg/l) 36,1 ± 0,7 11,5 13 17 0,354* (0-700) (2,7-29,7) (0,8-90,5) (2,7-85,5) Prokalsitonin (ng/ml) 18,9 ± 32,6 0,08 4,5 67 <0,001** (0-170) (0-0,2) (0,3-11,2) (62,5-88,5) BOS lökosit/mm³ 242,5 ± 327,9-300 280 0,942*** (0-2000) (155-500) (187-500) BOS protein (mg/dl) 96,6±134,2-73 92 0,204*** (1-737) (37-192) (45-328) BOS glukoz (mg/dl) 60,3 ± 22,4-52 49 0,031*** (1-198) (42-71) (33-59) Yüksek olasılıklı 316 (50) - 288 (72) 19 (65,6) 0,455**** menenjit (%) Daha önceden 87 (13,8) 26 (12,9) 60 (15) 1 (3,4) 0,200 antibiyotik kullanma (%) *: Normal BOS, Aseptik menenjit ve Bakteriyel menenjit gruplarının Kruskal-Wallis Testi ile karşılaştırılması **: Her üç grup birbirinden istatistiksel olarak farklı ***: Aseptik menenjit ve Bakteriyel menenjit gruplarının Mann-Whitney U Testi ile karşılaştırılması ****: Aseptik menenjit ve Bakteriyel menenjit gruplarının Ki-Kare Testi ile karşılaştırılması

22 Gamze Gökalp ve ark. CAYD 2015;2(1):19-24 Tablo 2. Serum Prokalsitonin ve BOS Glikoz Değerlerinin Bakteriyel Menenjit Tanısında ROC Analizi Sonuçları Parametre Kesim noktası Duyarlılık Özgüllük Pozitif olasılık Negatif olasılık EAA (%95 GA) (%95 GA) oranı (n) oranı (n) (%95 GA) Prokalsitonin > 24 95 92,9 13,4 0,054 0,916 (ng/ml) (75,1-99,9) (85,3-97,4) (12,0-15,1) (0,007-0,4) (0,845-0,961) BOS glikoz 49 51,8 68,1 1,77 0,68 0,629 (mg/dl) (31,9-71,3) (63,2-72,7) (1,2-2,4) (0,4-1) (0,580-0,675) %95 GA: %95 güven aralığı; EAA: eğri altındaki alan; BOS: beyin omurilik sıvısı daki alan (EAA) 0,916 birim² olup, duyarlılığı %95 ve özgüllüğü %92 olarak saptandı. BOS glikozu ( 49 mg/dl) için EAA, duyarlılık ve özgüllük sırasıyla 0,629 birim², %51,8 ve %70,6 idi (Tablo 2, Grafik 1). TARTIŞMA Çalışmamızda, menenjit ön tanısı ile lomber ponksiyon yapılan 632 hastanın yaklaşık üçte birinde normal BOS bulguları elde edildi. Bu hastaların sadece %4,6 sında bakteriyel menenjit saptandı. Serum prokalsitonin düzeyindeki yükseklik ve BOS glikoz düzeyindeki düşüklük bakteriyel menenjiti ayırt etmede en duyarlı iki laboratuvar parametresi olarak belirlendi. Prokalsitonin, kalsitoninin ön-hormonu olup, ciddi bakteriyel enfeksiyonları belirlemede, CRP ve lökosit sayısına göre daha duyarlıdır (10-12). Bakteriyel ve aseptik menenjit ayrımında serum prokalsitonin düzeyinin 0,5 ng/ml, > 2 ng/ml, > 4,8 ng/ml, 5 pg/ml düzeylerindeki kesim noktalarındaki duyarlılığı %100-89 ve özgüllüğü %93,5-66 arasında değiştiği rapor edilmiştir (13-17). Bu çalışmaların bir kısmında prokalsitoninin, CRP ve tam kan sayımı parametrelerine göre bakteriyel menenjiti öngörmede daha duyarlı bir laboratuvar testi olduğu bildirilmiştir (14-17). Çalışmamızda lökosit sayısı açısından gruplar arasında hem rakamsal hem de istatistiksel olarak fark saptanmadı. Nötrofil sayısı ve CRP düzeyi normal BOS bulguları olan hastalarda en düşük, bakteriyel menenjit grubunda ise en yüksek ölçüldü. Fakat bu fark istatistiksel olarak anlamsızdı. Sadece serum prokalsitonin düzeyi, bakteriyel menenjit tanılı çocuklarda anlamlı olarak yüksek saptandı. Prokalsitonin > 24 ng/ml olması durumunda duyarlılık %95 ve özgüllük %92,9 ölçülmesi literatürle uyumluydu. Ayrıca ROC analizinde EAA ın 0,916 birim² olarak saptanması, prokalsitoninin klinisyene çocuk acil servisinde önemli bir tanı aracı olabileceğini düşündürmektedir. Akut bakteriyel menenjitli çocuklarda BOS lökosit sayısının tipik olarak > 1000 hücre/mm³ dir. Ancak genel olarak 3 aydan büyüklerde > 6 hücre/mm³, 1 ay-3 ay arasındakilerde > 9 hücre/mm³ anormal sayılmaktadır (6,19,20). Bu Şekil 1. Akut bakteriyel menenjit ön tanılı çocuk olgularda serum prokalsitonin ve BOS glikoz değerlerinin ROC analizi ile eğri altında kalan alanların gösterilmesi.

Çocuk Yoğun Bakım Servisinde İzlenen Bir Bebekte Gelişen Digoksin Zehirlenmesi: Olgu Sunumu 23 çocukların yarısında BOS glikoz düzeyinin 40 mg/dl nin altında olup, protein düzeyi tipik olarak 100-500 mg/dl arasındadır (6). Ayrıca bakteriyel menenjiti öngörmede Bakteriyel Menenjit Skoru (21) ve Meningitest (13) gibi skorlama sistemleri geliştirilmiştir. Bu skorlama sistemlerinde BOS proteininin 80 mg/dl (21) veya 50 mg/dl (13) olması anlamlı kabul edilmektedir. Çalışmamızda aseptik ve akut bakteriyel menenjitli olguların BOS lökosit düzeyleri arasında anlamlı fark saptanmadı; hatta aseptik menenjit grubunun lökosit sayısı bakteriyel menenjite göre biraz daha yüksek ölçüldü (300 hücre/mm 3 e karşılık 280 hücre/mm 3 ). Ayrıca bakteriyel menenjit grubunun lökosit sayısının literatürde bildirilen değerden (> 1000 hücre/mm³) çok daha düşük olduğu görüldü. Bakteriyel menenjitli hastaların BOS protein düzeyleri aseptik menenjit grubundan daha yüksek saptandı (92 mg/dl'e karşılık 73 mg/dl) ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Bakteriyel menenjit grubunun protein düzeyi klasik kitaplarda ifade edilen > 100 mg/dl değerinden daha düşüktü. Klinik skorlama sistemleri açısından değerlendirildiğinde ise Meningitest'in BOS protein düzeyi kriterini ( 50 mg/dl) her iki grup karşılarken; Bakteriyel Menenjit Skoru'nun kriterini ( 80 mg/dl) ise sadece bakteriyel menenjit grubu karşıladı. Fakat bu skorlama sistemleri içinde BOS nötrofil sayısı ve BOS'da gram boyama gibi tetkikler olduğundan, çalışmamızda bu klinik skorlama sisteminin etkinliği araştırılamadı. Hastalarımızda sadece BOS glikoz düzeyinin bakteriyel menenjit grubunda anlamlı olarak düşük (49 mg/dl e karşılık 52 mg/dl) olduğu saptandı. Fakat bu parametrenin de duyarlılığı (%51) ve özgüllüğünün (%68) yeterli olmadığı görüldü. Araştırmanın geriye dönük olarak yapılması, tek bir merkezi içermesi, BOS nötrofil sayısına dair tıbbi bilginin belgelerde yetersiz olması, BOS da gram boyama ve hızlı antijen testinin yapılamaması çalışmamızın kısıtlayıcı yönleridir. Ancak altı yüzden fazla çocuk hastanın değerlendirilmesi çalışmanın güçlü noktasıdır. SONUÇ Menenjit ön tanısıyla lomber ponksiyon yapılan çocukların çok az kısmında bakteriyel menenjit saptanmıştır. Bakteriyel menenjiti öngörmede serum prokalsitonin ölçümü, çocuk acil servisinde çalışan hekime yararlı bir laboratuvar parametresi olarak öne çıkmaktadır. KAY NAK LAR 1. Prober CG, Dyner LL. Central Nervous System Infections. In: Nelson Textbook of Pediatrics 19th edition. Philedelphia Elsevier Saunders: Kliegman RM, Stanton BF, Joseph WG, 2011; 2086-89. 2. Kanra G, Ceyhan M, Kara A. Menenjit I:etiyopatogenez. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2003; 46: 57-66. 3. Curtis S, Stobart K, Vandermeer B, Simel DL, Klassen T. Clinical features suggestive of meningitis in children: a systematic review of prospective data. Pediatrics. 2010;126: 952-60. 4. Yo CH, Hsieh PS, Lee SH, Wu JY, Chang SS, et al. Comparison of the test characteristics of procalcitonin to C-reactive protein and leukocytosis for the detection of serious bacterial infections in children presenting with fever without source: a systematic review and meta-analysis. Ann Emerg Med. 2012; 60: 591-600. 5. Dubos F, Korczowski B, Aygun DA, Martinot A, Prat C, et al. Serum procalcitonin level and other biological markers to distinguish between bacterial and aseptic meningitis in children: a European multicenter case cohort study. Arch Pediatr Adolesc Med. 2008; 162: 1157-63. 6. Kim KS, Bacterial meningitis beyond the neonatal period. In:Feigin and Cherry s Textbook of Pediatric Infectious Disease, 7th ed, Cherry JD, Kaplan SL; et al. Elsevier Saunders, Philadelphia 2014: 425-47. 7. Feigin RD, McCracken GH Jr, Klein JO. Diagnosis and management of meningitis. Pediatr Infect Dis J. 1992;11: 785-814. 8. Lee BE, Davies HD. Aseptic meningitis. Curr Opin Infect Dis. 2007; 20: 272-7. 9. WHO recommended standards for surveillance of selected vaccine preventable disease. WHO/V and B/03.01: Department of Vaccines and Biologicals, 2003. 10. Chia-Humg Yo, Pei-Shan Hsieh, Si-Huei Lee, Jiunn-Yih Wu, Shy-Shin Chang et al. Comparison of the Test Characteristics of Procalcitonin to C-Reaktive Protein and Leukocytosis for the Detection of Serious Bacterial Infections in Children Presenting With Fever Without Source: A Systematic Review and Meta-analysis. Ann Emerg Med. 2012; 60: 591-600. 11. Mahajan P, Grzybowski M, Chen X, Kannikeswaran N, Stanley R, et al. Procalcitonin as a marker of serious bacterial infections in febrile children younger than 3 years old. Acad Emerg Med. 2014; 21: 171-9. 12. Gilbert DN. Use of plasma procalcitonin levels as an adjunct to clinical microbiology. J Clin Microbiol. 2010; 48: 2325-9. 13. Dubos F, Korczowski B, Aygun DA, Martinot A, Prat C, et al. Distinguishing between bacterial and aseptic meningitis in children: European comparison of two clinical decision rules. Arch Dis Child. 2010; 95: 963-7. 14. Alkholi UM, Abd Al-Monem N, Abd El-Azim AA, Sultan MH. Serum procalcitonin in viral and bacterial meningitis. J Glob Infect Dis. 2011; 3: 14-8. 15. Ibrahim KA, Abdel-Wahab AA, Ibrahim AS. Diagnostic value of serum procalcitonin levels in children with meningitis: a comparison with blood leukocyte count and C- reactive protein. J Pak Med Assoc. 2011; 61: 346-51. 16. Prasad R, Kapoor R, Mishra OP, Srivastava R, Kant Singh U. Serum procalcitonin in septic meningitis. Indian J Pediatr. 2013; 80: 365-70. 17. Dubos F, Moulin F, Gajdos V, De Suremain N, Biscardi S, et al. Serum procalcitonin and other biologic markers to distinguish between bacterial and aseptic meningitis. J Pediatr. 2006;149: 72-6.

24 Gamze Gökalp ve ark. CAYD 2015;2(1):19-24 18. Kestenbaum LA, Ebberson J, Zorc, Hodinka RL, Shah SS. Defining cerebrospinal fluid white blood cell count reference values in neonates and young infants. Pediatrics 2010; 125: 257-64. 19. Byington CL, Kendrick J, Sheng X. Normative cerebrospinal fluid profiles in febrile infants. J Pediatr 2011; 158:130-4. 20. Feigin RD, McCracken GH Jr, Klein JO. Diagnosis and management of meningitis. Pediatr Infect Dis J 1992; 11: 785-814. 21. Nigrovic LE, Kuppermann N, Macias CG, Cannavino CR, Moro-Sutherland DM et al, Pediatric Emergency Medicine Collaborative Research Committee of the American Academy of Pediatrics. Clinical prediction rule for identifying children with cerebrospinal fluid pleocytosis at very low risk of bacterial meningitis. JAMA 2007; 297: 52-60.