YTÜ Makine Mühendisliği Bölümü Konstrüksiyon Anabilim Dalı Özel Laboratuvar Dersi Yay Katsayısı Deneyi Çalışma Notu Laboratuar Yeri: B Blok Zemin Kat Konstrüksiyon Laboratuvarı Laboratuar Adı: Yay katsayısı deneyi Konu: Yay katsayısının deneysel olarak belirlenmesi Kullanılan Cihaz Donatım ve Malzemeler: - Yay katsayısı deney düzeneği. Teorik Bilgi: Helisel çeki ve bası yaylarında yay katsayısı teorik olarak aşağıdaki formülle hesaplanabilir. 4 d G k teorik 3 8ND [N/mm] (1) Formülde; d tel çapı [mm] G kayma modülü. [ 77kN/mm ] N aktif sarım sayısı D sarım çapıdır (D d d) [mm]. Tablo 1. Deneyde kullanılacak çeki ve bası yaylarına ait veriler. Çeki yayları A B C Bası yayları D E F d [mm] 1,67 1,85 2,38 d [mm] 2,7 2,68 3,3 D d [mm] 15,9 19,1 22,1 D d [mm] 31,8 25,2 31,4 N 77 37 48,5 N 23 14 19 L [mm] 128,7 68,4 115,5 L [mm] 153 Kuvvet (F) [N] 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 Tablo 2. Deneyden elde edilen değerler. A Şekil değişimi (Δ) [mm] B C D E F
Yay Katsayısının Deneysel Olarak Belirlenmesi: Deneyde yanda görülen çeki deney düzeneği ve bası deney düzeneği kullanılacaktır. Çeki deney düzeneğine maksimum 38 mm çapında ve 200 mm uzunluğunda çeki yayları bağlanabilmekte, bası deney düzeneğine ise maksimum 38 mm çapında ve 150 mm uzunluğunda bası yayları bağlanabilmektedir. Deneylerde Tablo 1 de parametreleri verilen helisel yaylar kullanılacaktır. Deneyin yapılışı: Her bir yay için yay katsayısı belirlenirken şu sıra izlenmelidir; (1) Yayı deney düzeneğine bağlayın, (2) Ölçüm skalasını sıfırlayın, (3) Yayı sırayla Tablo 2 de yer alan kuvvetlerle yükleyerek yaydaki şekil değişimlerini skaladan ölçün ve Tablo 2 yi oluşturun. Değerlendirme: Tablo 2 deki değerler kullanılarak her bir yay için yay karakteristik eğrisi çizilerek, eğrilerin eğiminden her bir n yay katsayısı deneysel olarak belirlenmiş olacaktır.
Department of Mechanical Engineering Mechanical Design Division Spring Constant Test Lab. Report Lab. Date: Lab. Instructor: Number: Name & Surname: Group/Sub group:.. /. Place of Lab: B Block Basement Mechanical Design Lab. Course Topic: Mechanical Design Spring Constant Test Subject: Determination of Spring Constant Devices and Materials: Spring Constant Test Apparatus Required: For the measured spring Force and displacement values: 1. State briefly determination of spring characteristic and spring constant. 2. Calculate the constant of the spring you used in experiment theoretically (method you have learned at Machine Elements courses). 3. Calculate the constant of the spring you used in experiment (According to test results). 4. Compare those two results. Experimental Study: 1. Information about Spring Constant and Spring characteristic.
2. Calculate the constant of the spring you used in experiment theoretically. (method you have learned at Machine Elements courses) 3. Calculate the constant of the spring you used in experiment. (According to test results) (Plot F x diagram of the springs you used in experiment) 4. Compare theoretical and experimental spring constant values.
YTÜ Makine Mühendisliği Bölümü Konstrüksiyon Anabilim Dalı Özel Laboratuvar Dersi Makine Elemanlarında Yorulma Dayanımının ve Çentik Faktörünün Belirlenmesi Deneyi Çalışma Notu Laboratuar Yeri: B Blok Zemin Kat Konstrüksiyon Laboratuvarı Laboratuar Adı: Yorulma Dayanımının ve Çentik Faktörünün Belirlenmesi Konu: Makine Elemanlarında Yorulma Dayanımının ve Çentik Faktörünün Belirlenmesi Kullanılan Cihaz Donatım ve Malzemeler: - Yorulma dayanımı ve çentik faktörü incelenecek numune (Çelik malzemeden) - Yorulma dayanımı test cihazı Teorik Bilgi: Makina mühendisliği uygulamalarında statik zorlanmalara ender olarak rastlanır. Makinelere ve dolayısıyla makina parçalarına, büyüklüğü ve yönü düzenli veya düzensiz olarak sürekli değişen kuvvetler ile eğilme ve burulma momentleri etki ederler. Değişen zorlamalardan dolayı kırılma, söz konusu malzemenin akma sınırının çok altındaki gerilmelerde oluşabilir. Bu yüzden statik halden farklı bir dayanım tanımı yapmak ve makine elemanlarını bu dayanım sınırına uygun tasarlamak gereklidir. Dinamik yükler etkisi altında gerçekleşen kırılmalara yorulma kırılması ve bu tür dinamik yük altındaki dayanıma yorulma dayanımı denilmektedir. Parçanın geometrisi, yüzey kalitesi, ortamın korozif etkisi, kuvvet iletiminin türü, ön gerilmeler, malzeme hataları, mikro yapının büyük ölçüde heterojen olması gibi nedenlerle parça içindeki gerilme dağılımı homojen olmaz. Belli noktalarda sayılan nedenler ile bölgesel gerilme yığılmaları oluşur. Bölgesel olarak görece büyük bu gerilmeler malzemenim kopma (ayrılma) dayanımı sınırını aşar, mikroskobik boyutlarda küçük çatlaklar oluştururlar. Zorlama sırasında bunlar mikro ve makro çatlaklar olarak birleşir ve bu çatlakların herhangi biri sonunda yorulma kırılmasına neden olur. Yorulma Dayanımının Saptanması Malzemelerin yorulma dayanımı aşağıda detaylı olarak anlatılan yorulma deneyi ile belirlenir. Bu deneyde malzeme, biçim ve yüzey kalitesi bakımından tümüyle aynı olan deney parçalarının her biri farklı seviyelerde zorlanarak kırılmanın oluştuğu çevrim sayıları saptanır. Bir deney serisinde tüm parçalar için ortalama gerilme σ o sabit tutularak her deney için ayrı gerilme genliği σ g seçilir. Đlk deney parçasında üst gerilme genellikle akma sınırına yakın olacak şekilde yüksek düzeyde zorlanır. Daha sonraki deney parçalarına ise gittikçe daha düşük zorlama uygulanarak kırılma çevrim sayısının çok yüksek değerlere ulaşması sağlanır. Bir deney serisi sonunda uygulanan gerilme genlikleri ve kırılmanın görüldüğü çevrim sayılarının bir eğri olarak çizimi ile, eğer noktalar büyük dağılmalar göstermiyor ise, Şekil-1 de verilen Wöhler eğrileri elde edilir. Grafiği uygulamada daha kullanışlı hale getirmek için apsis (çevrim sayısı) logaritmik, ordinat (gerilme genliği) ise metrik bölümlü olarak seçilir. Sonsuz çevrim sayısında kırılmanın görülmediği en büyük gerilme genliği yani eğrinin asimptotuna karşılık gelen değer yorulma dayanımıdır. Diğer yandan pratikte bir değer saptamak için belli bir sınır çevrim sayısından sonra eğriyi sonsuz çevrim sayısına yaklaşıyor kabul etmek gerekir. Bu değer oda sıcaklığında, çelik malzeme için 1x10 7 dir.
Şekil 1. Değişik malzemeler için Wöhler diyagramları Deney Düzeneği Durdurma sviçi Devir sayacı (B) Emniyet bariyeri Gövde Tablası A Karşı ağırlık ve yük sistemi Test numunesi Yataklama bloğu Elektrik motoru Kontrol paneli A Detayı l Şekil 2 - Deney düzeneği Şekil 2 de gösterilen düzenek dönel-eğme olarak adlandırılan klasik yorulma test düzeneklerinden biridir. Uygulanan yük sabit olmasına rağmen, dönme nedeniyle dinamik gerilme elde edilir. Numunede meydana gelen eğilme gerilmesi sonucunda üst lifler çekmeye, alt lifler basıya zorlanırlar. Dolayısıyla bir devirde maximum ve minimum değerden geçen gerilmenin değişimi bir sinüzoidal eğri şeklinde olur (Tam değişken, σ o =0 ). Şekil 3 de statik yükleme ve çeşitli dinamik yükleme durumlarına ait gerilme-zaman grafikleri verilmiştir.
Şekil 3. Dinamik gerilmelerin zamanla değişim şekilleri Düzenek, basitçe bir elektrik motoru, redüksiyon elemanları, numune bağlantı ve yükleme sistemi ve bir sayaçtan oluşur. Elektrik motorundan gelen dönme hareketi dişli kayışlar ile numuneye iletilir, diğer yandan basit bir ip makara sistemi ile numune üzerine yük bindirilir (Şekil 4). Dönel hareket - yukarıda söylendiği gibi- gerilmeyi zamanla tam değişken hale getirir. Karşı ağırlık askısı (C) Yük askısı (D) Amaç: Şekil 4. Yükleme durumu 1. Fe34 malzemenin süreli mukavemetinin belirlenmesi 2. Aynı malzemenin aşağıda verilen çentik geometrisine göre çentikli süreli mukavemetinin belirlenmesi 3. Çentik faktörünün deneysel ve teorik olarak hesaplanması
Kullanılacak numuneler: Şekil 5. Çentiksiz numune Şekil 6. Çentikli numune Deney Prosedürü Deneyde, 3 çentikli ve 3 çentiksiz numune, süreli mukavemet bölgesinde kalacak büyüklükte 3 gerilme ile dinamik olarak eğilmeye zorlanacak ve numunelerin kırılma çevrim sayıları tespit edilecektir. Đşlem adımları: 1. Şekil 2 de B ile gösterilen devir sayacını, üzerinde takılı anahtarı kullanarak sıfırlayınız. 2. Numunenin Şekil 2 de A ile gösterilen yere montajı yapılır. Montaj esnasında numunenin merkezlenmesine dikkat edilmelidir. Setskur vidalar sıra ile ve kademeli olarak sıkılmalıdır. 3. Numune ve tutacakların ağırlığını karşılayacak uygun değerde ağırlık ( 3N), Şekil 4 de C ile gösterilen karşı ağırlık askısına asılır. 4. Numune el ile birkaç kez döndürülerek yalpa yapmadığına emin olunur. Böylece setskur vidaların uygun sıkılıp sıkılmadığı ve karşı ağırlığın uygun değerde olup olmadığı kontrol edilmiş olur. Eğer numune yalpa yaparak dönüyor ise adım 1 e dönülür.
5. Numuneye uygulanacak yük, Şekil 4 de D ile gösterilen yük askısına asılır. 6. Numune bağlantısı ve ağırlıklar son kez kontrol edilir. 7. Kontrol panelindeki yeşil renkli (on) düğmesine basılarak düzenek çalıştırılır. 8. Numune kırılıncaya kadar deneye devam edilir. Herhangi bir aksaklık halinde (setskur vidaların gevşemesi, ağırlıkların titreşim sebebiyle düşmesi vb.) kontrol panelindeki kırmızı renkli O (off) düğmesine basılarak düzenek durdurulur, adım 1 e dönülür. 9. Numune kırıldığında düzenek, durdurma svici düşeceğinden, otomatik olarak duracaktır. Durduğunda devir sayacı üzerindeki değer, numunenin kırılmadaki çevrim sayısıdır. (sayaç numunenin 100 devrine karşılık 1 kez atmaktadır.) 10. Düzenek durduğunda Şekil 2 de B ile gösterilen devir sayacı üzerinden okunan değer 100 ile çarpılarak Tablo 1 e işlenir. 11. Kırılmış numune sökülür, düzenek bir sonraki deneye hazır hale getirilir. Hesaplamalarda kullanılacak denklemler: Eğilme gerilmesinin denklemi aşağıda veirlmiştir. N/mm 2 Nmm mm 3 d numunenin en küçük çapı mm l numunenin en küçük çapının yük koluna uzaklığı mm (Şekil 2, A detayı) F Numuneye uygulanan yük N σe Eğilme gerilmesi N/mm 2 We Eğilme direnç momenti mm 3 Me Eğilme momenti Nmm Düzenek üzerinden alınan ölçüler gerilme denkleminde yerine yazılırsa, gerilmenin büyüklüğü (genliği) uygulanan yüke bağlı olarak; olarak bulunur. N/mm 2
Department of Mechanical Engineering Mechanical Design Division Fatigue Life Test Lab. Report Lab. Date: Lab. Instructor: Number: Name & Surname: Group/Sub group:.. /. Place of Lab: B Block Basement Mechanical Design Lab. Course Topic: Mechanical Design Fatigue Life Test Subject: Determination of fatigue life on two different notch types Devices and Materials: Sample (notched and unnotched) Fatigue Life Test Apparatus Required: For the given mild steel rod: 1. Plot Wöhler (S N) curves according to results on table 1 2. Calculate notch factor using the curves you have plotted and with the empirical method you have learned at Machine Elements courses 3. Compare those two results. Experimental Study: 1. Plot Wöhler curves according to results on table 1 Table 1. Fatigue Life Test Results Load (F) [N] Stress Amplitude (σ g ) [N/mm 2 ] Number of Cycles (n) 1 Notched Specimen 2 3 1 Unnotched Specimen 2 3
2. Calculate notch factor using the curves you have plotted and with the empirical method you have learned at Machine Elements courses 3. Conclusion: