Kestel Ormanlarından (Konya) Türkiye Miksomisetlerine Katkılar

Benzer belgeler
KFBD Karadeniz Fen Bilimleri Dergisi / The Black Sea Journal of Sciences 3(8):47-51, 2013

SUFEFD (2015),41,76-82 KARACAÖREN BARAJ GÖLÜ (BUCAK-BURDUR) ÇEVRESİNİN MİKSOMİSETLERİ. Gönül Eroğlu*, Gıyasettin Kaşık, Celaleddin Öztürk, Sinan Aktaş

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 6/3 (2013)

KEMALPAŞA VE ÇEVRESİ (İZMİR) MİKSOBİOTASININ BELİRLENMESİ

Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi

Afyon Kocatepe Üniversitesi 6(2) Afyon Kocatepe University FEN BİLİMLERİ DERGİSİ JOURNAL OF SCIENCE

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

Makroskobik Özellikleri Şapka

Türkiye Mikoflorası İçin Ascomycetes ten Yeni Kayıtlar

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

Dichotomous Key Sınıflandırma anahtarı

SERT ÇAMLARDAN TÜRKİYE DE DOĞAL OLARAK YETİŞENLER

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

Quercus ilex L. (Pırnal meşesi)

1-) Yaprak eksenin ucu, mukro veya arista, bitkiler daima çok yıllık, gövde kanatsız, çiçekler salkımsı

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Cins Fagus (Kayın) Castanea (Kestane) Quercus (Meşe) Gövde kabuğu

ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ

Juglans (Cevizler), Pterocarya (Yalancı cevizler), Carya (Amerikan cevizleri)

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Salix caprea L., Keçi Söğüdü, Orman Söğüdü

ZEHİRSİZ DOĞA MANTARLARI. Yrd.Doç.Dr. Halil DEMİR

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

FAGACEAE. kürenin subtropik ve serin bölgelerinde ormanlar kuran 600 kadar türü vardır.

CUPRESSUS L. Serviler

P E P _ H 0 5 C

BİTKİ TANIMA I. P E P _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) Yrd. Doç. Dr.

GENUS: Convolvulus (gündüz güzeli, gündüz sefası)

Akkemik, Ü. (Editör) Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s.

Juniperus communis. Adi Ardıç

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

BAŞLICA TOPRAK TİPLERİ

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Erkek çiçekler bir eksen etrafında dizilmiştir. Etaminlerde iki polen tozu torbası vardır. Çiçek tozları marttan itibaren olgunlaşır.

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

BİTKİ TANIMA I. Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

10 cins; Sciadopitys Metasequoia Cunninghamia Taiwania Athrotaxis. Glyptostrobus Sequoia Sequoiadendron Cryptomeria Taxodium

SU BİTKİLERİ 11. Prof. Dr. Nilsun DEMİR

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

ACER CİNSİNİN ORMAN ALTI FLORASI

İbreliler. Sequoia sempervirens (Kıyı Sekoyası) Sequoiadendron giganteum (Mamut Ağacı) Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR SAÜ PMYO

Orman Altı Odunsu Bitkiler

* Ülkemizde doğal olarak yetişmemekle birlikte park ve bahçelerde çok yaygın olarak iki türü kullanılmaktadır.

TAXODIACEAE. Sequoia (Monotipik) Sequoiadendron (Monotipik) Taxodium Cryptomeria (Monotipik) Sequoia sempervirens. Sequoiadendron giganteum

BÖLÜM 3. Artvin de Orman Varlığı

Çayın Bitkisel Özellikleri

Picea (Ladin) Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin)

zeytinist

BAZI METEORİT OLMAYAN NUMUNELER VE NEDENLERİ (VERSİYON 2)

TARLA BİTKİLERİ MERKEZ ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ TESCİL YILI:

ACER BUXUS TİLİA FRAXİNUS

Havacılık Meteorolojisi Ders Notları. 8. Bulutlar

MAĞARA OLUŞUMLARI Soda Tüpü Sarkıt Dikit Sütun

GENUS: LARİX (MELEZLER)

Bölgesel iklim: Makroklima alanı içerisinde daha küçük alanlarda etkili olan iklimlere bölgesel iklim denir.(marmara iklimi)

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

Arbutus andrachne L. (Sandal) Yayılışı Botanik Özellikleri

TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU

ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR

BİNA BİLGİSİ 2 ÇEVRE TANIMI - İKLİM 26 ŞUBAT 2014

Öğr. Gör. Dr. İlker BÜYÜK, Botanik, 7. Hafta: Gövde

ANKARA KECİSİNİN TANIMLAYICI ÖZELLİKLERİ. Prof. Dr. Okan ERTUĞRUL Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Genetik Anabilim Dalı

Petrifilm Maya ve Küf Sayım Plakalarında maya ve küf kolonilerini birbirinden ayırmak için aşağıda belirtilen genel özelliklere dikkat edin: MAYA

Dryocosmus kuriphilus(kestane gal arısı)sürvey Talimatı. Dryocosmuskuriphilus(Yasumatsu) (Kestane gal arısı)

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI III

Kullanım Yerleri. İnsan beslenmesinde kullanılır. Şekerin hammadesidir. Küspesi hayvan yemi olarak kullanılır. İspirto elde edilir

Şeker Kamışı Sugarcane (Saccharum officinarum L.)

Pano Kalınlığı M M M M

BİTKİ TANIMA 2. Dr. Sergun DAYAN

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

İzmir ve Çevresinde Buğday Alanlarında Görülen Bazı Trifolium Türlerinin Teşhisi

ZİRAİ MÜCADELE TEKNİK TALİMATLARI CİLT IV. BAĞ MİLDİYÖSÜ Plasmopara viticola (Berk. Et Curt) Berl et de Toni

10 cins; Sciadopitys Metasequoia Cunninghamia Taiwania Athrotaxis. Glyptostrobus Sequoia Sequoiadendron Cryptomeria Taxodium

AZAMETLER. SARI AZAMET (Colias crocea) GÜZEL AZAMET (Colias alfacariensis)

2-3 metre kadar boylanabilen, bol dallı bir çalıdır. Kışın yapraklarını döker. Dalları köşeli ve dikenlidir.

Öğr. Gör. Dr. İlker BÜYÜK, Botanik, 8. Hafta: Yaprak

Seramik / Banyo. Küvet Kenar Profilleri 02. Küvet Kenar Profilleri Tezgah süpürgelikleri. Küvet - Lavabo Kenar Bantları 04. PVC Fayans Profilleri 05

Cupressaceae Juniperus (Ardıçlar)

BAHRİ DAĞDAŞ ULUSLARARASI TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST. ALDANE TRAKYA TARIMSAL ARAŞTIRMA ENST./EDİRNE

Bağbahçe Bilim Dergisi

GENUS: ABİES (GÖKNARLAR)

Ö:1/ /02/2015. Küçüksu Mah.Tekçam Cad.Söğütlü İş Mrk.No:4/7 ALTINOLUK TEL:

(2010)(Soykan, A., Sönmez, S., Cürebal, İ. ile birlikte). Edremit in Anıtsal ve Korunmaya Değer Ağaçları. Karakutu Yayınları. ISBN:

İSMAİL ŞENEL MADEN Y. MÜH. (ODTÜ) DOĞA VE KUŞ GÖZLEMCİSİ

TÜM BEYAZMELEKLER TANI KARTI

4. LINEASYON, LINEER YAPILAR ve KALEM YAPISI

Hatay İli Heterocera (Lepidoptera) Faunasına Katkılar

Picea A. Dietr. Ladinler

Sarıçam (Adana, Güney Türkiye) Jeositi: İdeal Kaliş Profili. Meryem Yeşilot Kaplan, Muhsin Eren, Selahattin Kadir, Selim Kapur

TÜRK KIZILAYI MADALYA KUTUSU VE PLAKET TEKNİK ŞARTNAMESİ

Bu listedeki fiyatlar değişmiş olabilir. Lütfen mail ile teyit alınız...

BETULACEAE. Alnus cinsleri vardır.

Ordu Üniv. Bil. Tek. Derg., Cilt:5, Sayı:1, 2015,50-55/Ordu Univ. J. Sci. Tech., Vol:5, No:1,2015,51-55

zeytinist

8. Familya: Curculionidae. Sitophilus granarius (L.) (Buğday biti) Sitophilus oryzae (L.) (Pirinç biti)

Transkript:

Geliş(Received) :26.02.2010 Kabul(Accepted):05.04.2010 Araştırma Makalesi Kestel Ormanlarından (Konya) Türkiye Miksomisetlerine Katkılar 1 1 1 Gönül DEMİREL, Gıyasettin KAŞIK, Celâleddin ÖZTÜRK 1 Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Böl. (42031)KONYA Özet: Kestel Ormanlarında (Konya-Türkiye) yapılan taksonomik araştırmaların sonucunda 6 cinse ait 6 cıvıkmantar taksonu üzerinde taksonomik incelemeler yapılmış ve 5 taksonun bu çalışmanın parçası olduğu yüksek lisans teziyle Türkiye için ilk kez kaydedildiği tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: Miksomiset, Kestel Ormanlar, Yeni kayıtlar, Kadınhanı, Konya, Türkiye Contributions to Turkish Myxomycets in Kestel Forests (Konya) Abstract: As a results of taxonomic investigations carried out in the Kestel (Konya-Turkey) Forests, taxonomic investigation on the six myxomycets taxa belonging to six genus have been made and the five taxon which is part of this study were recorded for the first time for Turkey with master thesis have been made. Key words: Myxomycets, Kestel Forests, New records, Kadınhanı, Konya, Turkey Giriş Miksomisetlerin dünyadaki bilinen tür sayısı yaklaşık 1000 civarındadır (Lado 2001). Yapılan bu çalışmalar Türkiye'de henüz çok yenidir. Türkiye'nin sahip olduğu makro ve mikro iklim özellikleri ve zengin vejetasyona sahip olması cıvıkmantarların yetişmesi açısından oldukça uygundur. Türkiye'de ilk miksomiset kaydı makromantar çalışması içinde yer almaktadır (Lohwag 1957, 1964). Bu çalışmayı takip eden yıllarda Härkönen & Uotila (1983), Härkönen (1987) ve Lado (1994) gibi araştırıcıların yaptığı çalışmalarda cıvıkmantarlara geniş yer verilmiştir. Şimdiye kadar Türkiye'den 219 tür rapor edilmiştir (Sesli and Decnhev 2009). Bölgenin cıvıkmantarlarının listesi yayınlanmış olup, çalışmada 32 takson verilmiştir (Demirel et al.1996). Kestel Ormanları (Beykavağı), Konya ili sınırları içinde, kuzeyinde Kadınhanı ve Sarayönü-Ladik, güneybatısında Derbent ve güneydoğusunda Selçuklu ilçesi bulunan, 1250-1767 m yükseltiye sahip bir yöresidir. Doğu-batı 35 km, kuzey-güney 25 km'lik bir alan içerisinde uzanır. Araştırma bölgesi; yarı-kurak, çok soğuk Akdeniz İklimi özelliği göstermektedir(akman 1990). Çalışma alanında Ketele Deresi kenarında Pinus nigra J.F.Arnold, Quercus pubescens Willd. and Juniperus oxycedrus L., Salix sp. ve Populus sp. gibi ağaçlar bulunmaktadır. Materyal ve Metot Bu çalışmada çürümüş kabuk, yaprak, odun ve canlı ağaçların kabukları gibi materyaller 2003-2004 yılları arasında Kestel Ormanlarından (Kadınhanı-Konya) toplanmıştır (Şekil 1). Çalışma alanındaki vejetasyon Pinus nigra J.F. Arnold, Quercus pubescens Willd. and Juniperus oxycedrus L., Salix sp. ve Populus sp. gibi E-mail:gonuldemirel@hotmail.com 21 ağaçları içermektedir. Çalışma bölgesinden toplanan bu materyallere nem odası kültürü tekniği uygulanmıştır. Materyaller üzerinde gelişen mantarların özellikleri çıkarılmış ve teşhis edilmiştir. Tanımlanan örnekler, Selçuk Üniversitesi Mantarcılık Uygulama ve Araştırma Merkezi Fungariumu'nda saklanmaktadır. Bulgular Bu çalışmada Kestel Ormanlarından altı takson tespit edilmiştir. Taksonların taksonomideki yeri, tür isimleri, varsa sinonimleri, özellikleri, lokalitesi sırasıyla verilmiştir; Myceteae, Myxomycota, Myxomycetes Myxogastromycetidae,Liceales Cribrariaceae 1. Cribraria mirabilis (Rost.) Massee. Mon. 60; 1892. Syn: Dictydium mirabile (Rost.) Meylan. Özellikleri: Sporoforları dağınık, saplı, zayıf yumurta formundan yuvarlağa kadar değişik şekilli, baş kısmı eğik, kırmızı kahverengi, 0.3-0.6 mm çapında, toplam yükseklik 3 mm.; sap koyu kırmızı kahverengi, mikroskopta kırmızı kahverengi, uca doğru incelir, buruşuk, 1.5 mm uzunluğuna kadar olabilir; peridium tabanında bazal bir zemin örtüsüne benzer, ince veya geniş damarlar içerir, diken benzeri siğiller içerir, çanak radyal olarak granüllerle döşenmiş, mikroskopta bakıldığında granüle rastlanmaz; sporlar yığın halinde kırmızı kahverengi, tarçın kahverengi, mikroskop ışığında soluk kırmızı, ince siğilli, 6-6.5 µm çapındadır (Şekil 2a, b). Yayılışı: Keçiyatağı sırtı mevkii, Pinus nigra odunu üzerinde, 1400 m, 26.06.2004, GDemirel 144b.

Cribrariaceae 2. Cribraria piriformis Schrad., Nov. Gen. Pl. 4. 1797. Syn: Cribraria intermedia Schrad. Özellikleri: Sporofor sporangium şeklinde (Şekil 3a), saplı, tek tek bulunur, 0.3-0.6 (-0.9) mm çapında, globoz şekilli, dik, pembemsi kahverengi renkte; sap genellikle orantılı kısalıkta, 0.5-0.7 mm uzunlukta, yukarı doğru incelir, uzunlamasına buruşuk, kahverengi; kap çok iyi gelişmiş, sporangiumun 1/3'ü kadar, iplikler küçük damarlı ve işlenmiş, koyu kahverengi, ağ basit, ağ gözü büyük, üç köşeli, genellikle az serbest uçlu, nodlar kalın, konveks ya da biraz yassılaşmış, 2.5 µm çapındaki granüllerle dolu; sporlar yığın halinde koyu sarıkahverengi, mikroskop ışığında açık kırmızı ya da açık toprak rengi, zayıf siğilli, 6-8 µm çapındadır (Şekil 3b). Yayılışı: Mesire yeri civarı, Pinus nigra odunu üzerinde (doğal), 1200 m, 19.10.2003, GDemirel 21b; Hasanağa Yamacı civarı, Pinus nigra'nın odun ve kabukları üzerinde, 1300 m, 18. 04.2004, GDemirel 104a. Şekil 1. Araştırma alanı a) Stereomikroskop görüntüsü (45x) a) Stereomikroskop görüntüsü (40X) b) Peridial ağ (100x) Şekil 2. Cribraria mirabilis Şekil 3. Cribraria piriformis 22

Liceales Liceaceae 3. Licea marginata Nann.-Brem., Acta Bot. Neerl. 14: 144; 1965. Özellikleri: Sporofor grup veya tek olarak meydana gelir(şekil 4a), sapsız, yuvarlak ya da oval, siyah renkli, tabanını koyu renkli çıkıntılar çevreler, 0.1-0.2 mm çapında; peridium ince, mikroskop ışığında sarımsı kahverengi, küçük parçalarla dolu; sporlar yığın halinde koyu kahverengi-siyah renkte, mikroskop ışığında açık sarımsı kahverengi, 10-14 (16) µm çapındadır (Şekil 4b). Yayılışı: Kağnıbeli sırtı, ölü Pinus sp. odunu üzerinde, 1350 m, 19.10.2003, GDemirel, 29. Özellikleri: Sporofor saplıdan sapsıza kadar değişik formlarda (Şekil 5a), yuvarlağımsı, taban kısmı düz, açık gri, kireç olmayan kısımlar çelik grisinden siyahımsı renkte, 0.5-1 mm çapında, toplam 1.5 mm uzunlukta, hipotallus kahverengi, sap buruşuk, kahverengi, sap tabanı koyu kahverengi-siyah renkte, ışık altında mat sarımsı kahverengi veya siyahımsı kahverengi renkte, tanecikli, koyu, amorf elementler içerir, 0.8 mm uzunluğa kadar olabilir, peridium basit renksiz, çoğunlukla veya az miktarda beyaz kireç parçaları bulunmakta, açık gri renkte, mikroskop ışığında renksiz, düzensiz yırtılır, kapillitium az kireçli nodlara sahip olan hiyalin ipliklerden oluşur, sporlar yığın halinde koyu kahverengi, mikroskop ışığında menekşe kahverengi, ince siğilli, bazı kısımlarında siğiller grup oluşturur, 9-12 µm çapındadır (Şekil 5b). Yayılışı: Cimboz Tepesi civarı, Pinus nigra odunu üzerinde (doğal), 1350 m, 19.10.2003, GDemirel 22a. a) Stereomikroskop görüntüsü (90x) a) Stereomikroskop görüntüsü (45x) b) Sporlar(1000x) Şekil 4. Licea marginata Physarales Physaraceae 4. Physarum robustum (Lister) Nann.-Brem. var. robustum Proc. Kon. Ned. Akad. Wet. C 76: 484; 1973. Syn: Physarum nutans Pers. var. Lister robustum Şekil 5. Physarum robustum var. robustum Trichiales Trichiaceae 5. Perichaena depressa Libert, Pl. Crypt. 378.1837. 23

Syn: Trichia circumscissa Wallr., Stegasma depressum (Libert) Corda, Perichaena artocreas Berk. & Rav., Perichaena irregularis Berk. & Curt., Stegasma australe Ces., Perichaena marginata Berk. & Br., P. marginata Schw., 1832, Cornuvia circumscissa (Wallr.) Rost, Hemiarcyria applanata Cooke & Massee, Perichaena australis (Ces.) A. Berl., Perichaena applanata (Cooke & Massee) Massee, Ophiotheca circumscissa (Wallr.) Massee, Ophiotheca irregularis (Berk. & Curt.) Massee, Perichaena quadrata Macbr.. Özellikleri: Sporangium yastık şeklinde (Şekil 6a), kalabalık gruplar halinde ve ortak kenarlarıyla çok köşeli, bazen dağınık, 0.1-1 (- 1.5) mm çapında, kestane kahverengiden koyu pembemsi kahverengi veya hemen hemen siyah; peridium çift katlı, dış kat bazen buharlaşmadan beyazlaşır veya amorf ya da kristal kireç ile kaplı, iç tabaka zarımsı, belirli bir kapakla açılır, kapillitium ince, basit veya dallanmış, sarı renkli, kapillitial iplikler 2-3 µm çapında, açıkça siğilli veya dikenli ve sıklıkla elastik veya genişlemiş; sporlar yığın halinde koyu sarı, mikroskop ışığında soluk renkli, siğilli, 9-12 µm çapındadır (Şekil 6b). Yayılışı: Ketele Deresi kenarında, Populus sp.'nin çürümüş kabuğu üzerinde, 1200 m, 19.10.2003, GDemirel 60a. Stemonitales Stemonitaceae 6. Stemonitis pallida Wingate, in Macbr., N. Am. Slime Moulds 123. 1899. Syn: Stemonitis carolinensis Macbr. Özellikleri: Sporofor sporangium şeklinde (Şekil 7a), dik, küçük gruplar halinde veya dağınık, saplı, silindirik, her biri yuvarlak uçla sonlanır, 0.2-0.5 mm çapında, 1-5 mm uzunluğunda, toplam 2-6 mm uzunlukta, mat kahverengi renkte, hipotallus ortak, kahverengi, sap çevresi koyu kahverengi; sap koyu kahverengi, parlak, 0.5-1.5 (-2) mm uzunluğunda mikroskop ışığında koyu kırmızımsı kahverengi; kolumella mikroskop ışığında koyu renkli, uç kısmı sivri ve dar bir şekilde sonlanır, ağsı görünüşü vardır, çoğu zaman kopar; kapillitium kolumellanın tamamından çıkar, iç tarafı simetrik ağsı, ağ gözleri açılı olarak genişler, iplikler 2-5 mm çapında, ağ gözü 2-4 kenarlı, mikroskop ışığında kırmızımsı kahverengi, yüzeyi ince ağsı, açık kırmızı kahverengiden hemen hemen renksiz, simetrik değil, ekseriyetle küçük ağ gözlü, 3-20 (-25) µm çapında, iplikler kısa, siğilli; sporlar yığın halinde açık kahverengi, kırmızımsı kahverengi, mikroskop ışığında kırmızımsı kahverengi, hemen hemen renksiz, sık ince siğilli 7-9 (-10) µm çapındadır (Şekil 7b). Yayılışı: Cimboz Tepesi, Pinus nigra odun parçaları üzerinde, 1300 m, 19.10.2003, GDemirel 45b. a) Stereomikroskop görüntüsü (20x) a) Stereomikroskop görüntüsü (20x) Şekil 6. Perichaena depressa Şekil 7. Stemonitis pallida 24

Tartışma Bu çalışmada Kestel bölgesi cıvıkmantarlarına altı, Türkiye cıvıkmantarlarına beş yeni takson ilave edilmiştir. Bu taksonlar; Cribraria mirabilis, Cribraria piriformis, Licea marginata, Physarum robustum var. robustum, Perichaena depressa ve Stemonitis pallida. Mantarlardan ilk beşi Türkiye için yeni kayıt olarak yüksek lisans tezinde verilmiştir. Taksonların morfolojileri incelenmiş ve özellikleri belirlenmiştir. Yeni taksonların habitatları Türkiye'de diğer cıvıkmantarlar ile ilgili çalışmalarda belirtilen substratlarla uygunluk göstermektedir. Not: Bu taksonlara ait sonuçlar gerek Yağız ve Afyon (2007) tarafından, gerekse Sesli ve Denchev (2009) tarafından yayın haline getirilmemiş olan yüksek lisans tezine (Gönül, 2005) atıf yapılarak kullanılmıştır. Adı geçen yayınlar kontrol listesi olup, bu yayınlarda da belirtilen taksonların, bu makalenin hazırlandığı yüksek lisans çalışmasında Türkiye için ilk defa kaydedildikleri belirtilmiştir. Bu sonuçlar özgün bir araştırma makalesinde yayınlanmadığı için hazırlanmıştır. Teşekkür Bu çalışma Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Koordinatörlüğü tarafından desteklenmiştir (Proje no: 2004/86). Bu çalışma yüksek lisans çalışmasının bir parçasıdır. Kaynaklar Akman Y., İklim ve Biyoiklim. Palme Yayınları, Mühendislik Serisi No: 103, Ankara, (1990). Härkönen M., Uotila P. Turkish Myxomycetes developed in moist chamber cultures. Karstenia 23: 1-9 (1983). Härkönen M., Some additions to the knowledge of Turkish Myxomycetes. Karstenia 27: 1-9 (1987). Lado C., A checklist of Myxomycetes of Mediterranean countries. Mycotaxon 52: 117-185 (1994). Lado C., Nomenmyx. A nomenclatural taxabase of Myxomycetes. CSIC Madrid. 224 pp. (2001). Lohwag K., Türkiye'nin mantar florası hakkında araştırma. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi (SeriA) 7: 129-137 (1957). Lohwag K., Belgrad Ormanında mikolojik notlar. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi (Seri B) 14: 129-135 (1964). Martin G.W., Alexopoulos C.J., The Myxomycetes. University of Iowa Press, Iowa City, pp. 560 (1969). Neubert H., Nowotny W. & Baumann K., Die Myxomyceten. Karlheinz Baumann Verlag, Band1, Gomaringen (1993). Sesli E., Denchev C.M., Checklist of Myxomycetes, Larger Ascomycetes and Larger Basidiomycetes in Turkey. Mycotaxon 106: 65-68 (2009). Yağız D., AfyonA., The ecology and chorology of myxomycetes in Turkey. Mycotaxon 101,279-282 (2007). 25