TEMMUZ 2003 BULDAN (DENİZLİ) DEPREMLERİNİN MÜHENDİSLİK İNCELEMESİ



Benzer belgeler
02 MART 2017 ADIYAMAN SAMSAT DEPREMİ ÖN DEĞERLENDİRME RAPORU

2010 DARFIELD VE 2011 CHRISTCHURCH DEPREMLERİ VE SONUÇLARI

HEYELANLAR HEYELANLARA NEDEN OLAN ETKENLER HEYELAN ÇEŞİTLERİ HEYELANLARIN ÖNLENMESİ HEYELANLARIN NEDENLERİ

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ

YENİŞEHİR/BURSA İLÇESİ YERLEŞİM ALANI DEPREM ÇEKİNCESİ

Temel Kayaçları ESKİŞEHİR-ALPU KÖMÜR HAVZASININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ GİRİŞ ÇALIŞMA ALANININ JEOLOJİSİ VE STRATİGRAFİSİ

DEPREMLER - 2 İNM 102: İNŞAAT MÜHENDİSLERİ İÇİN JEOLOJİ. Deprem Nedir?

İMAR PLANINA ESAS JEOLOJİK-JEOTEKNİK ETÜT RAPORU

FAYLARDA YIRTILMA MODELİ - DEPREM DAVRANIŞI MARMARA DENİZİ NDEKİ DEPREM TEHLİKESİNE ve RİSKİNE FARKLI BİR YAKLAŞIM

TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası Bala Deprem Raporu

GİRİŞ. Faylar ve Kıvrımlar. Volkanlar

Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) Projeleri. TÜBİTAK Projeleri

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ

Posta Adresi: Sakarya Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü, 54187, Adapazarı, Sakara

JEO156 JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİNE GİRİŞ

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ

Şekil 6. Kuzeydoğu Doğrultulu SON-B4 Sondaj Kuyusu Litolojisi

B.Ü. KANDİLLİ RASATHANESİ ve DAE.

HASAR TÜRLERİ, MÜDAHALEDE GÜVENLİK VE ÖNCELİKLER

ANKARA ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ PEYZAJ MİMARLIĞI BÖLÜMÜ MİMARLIK BİLGİSİ DERSİ KONU: DUVARLAR

23 HAZİRAN 2011 ELAZIĞ-MADEN DEPREMİNDE MEYDANA GELEN YAPISAL HASARLARIN NEDENLERİ

:51 Depremi:

jeolojik özelliklerin yýkýmlar üzerindeki etkisi van depreminde

DEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN ve MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 5 Sayı: 1 sh Ocak 2003

B.Ü. KANDİLLİ RASATHANESİ ve DAE. BÖLGESEL DEPREM-TSUNAMİ İZLEME ve DEĞERLENDİRME MERKEZİ 20 ŞUBAT 2019 TARTIŞIK-AYVACIK-ÇANAKKALE DEPREMİ

DENİZLİ İL MERKEZİ YERLEŞİM ALANININ JEOLOJİK, JEOTEKNİK KENT BİLGİ SİSTEMİ (JEO-KBS)

:51 Depremi:

17 EKİM 2005 SIĞACIK (İZMİR) DEPREMLERİ ÖN DEĞERLENDİRME RAPORU

Kirişli Döşemeli Betonarme Yapılarda Döşeme Boşluklarının Kat Deplasmanlarına Etkisi. Giriş

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ

12 HAZİRAN 2017 (15:28 TSİ), Mw=6.2 İZMİR KARABURUN (EGE DENİZİ) DEPREMİ SİSMOLOJİK ÖN DEĞERLENDİRME RAPORU

DUVARCI Sınav Sorularının Kapsadığı Konular

) = 2.5 ve R a (T ,

İNM Ders 1.2 Türkiye nin Depremselliği

Akdeniz in Pleyistosen Deniz Düzeyi Değişimlerini Karakterize Eden, Çok Dönemli-Çok Kökenli Bir Mağara: Gilindire Mağarası (Aydıncık-İçel)

Yapıblok İle Akustik Duvar Uygulamaları: Digiturk & TV8

İzmir İli, Bayraklı İlçesi Manavkuyu İlçesi 30J-3D Pafta, 8474 Ada, 1 Parsele ait Başarı23 Apartmanı Ait Mikrotremor Çalışma Raporu

DUVARLAR duvar Yapıdaki Fonksiyonuna Göre Duvar Çeşitleri 1-Taşıyıcı duvarlar; 2-Bölme duvarlar; 3-İç duvarlar; 4-Dış duvarlar;

GEOTEKNİK DEPREM MÜHENDİSLİĞİ KAYNAKLAR 1. Steven L. Kramer, Geotechnical Earthquake Engineering (Çeviri; Doç. Dr. Kamil Kayabalı) 2. Yılmaz, I.

17 20 EKİM 2005, URLA SIĞACIK KÖRFEZİ DEPREMLERİ KUVVETLİ YER HAREKETİ İVME KAYITLARI ÖZELLİKLERİNİN İNCELENMESİ

TEKNİK RESİM 6. HAFTA

Prof. Dr. Osman SİVRİKAYA Zemin Mekaniği I Ders Notu

Bursa İl Sınırları İçerisinde Kalan Alanların Zemin Sınıflaması ve Sismik Değerlendirme Projesi

1967 YILI SAKARYA DEPREMİNE AİT KISA NOT

HEYELAN ETÜT VE ARAZİ GÖZLEM FORMU

MENDERES GRABENİNDE JEOFİZİK REZİSTİVİTE YÖNTEMİYLE JEOTERMAL ENERJİ ARAMALARI

EGE DENİZİ DEPREMİ

08 Mart 2010 Elazığ-Kovancılar Deprem Raporu

YAPI ELEMANLARI DERS SUNUMLARI 7. HAFTA

TUFA ve TRAVERTEN-III

Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü

DOĞRULTU-ATIMLI FAYLAR

KONYA ĐLĐ JEOTERMAL ENERJĐ POTANSĐYELĐ

BÖLÜM 6 - TEMEL ZEMİNİ VE TEMELLER İÇİN DEPREME DAYANIKLI TASARIM KURALLARI 6.1. KAPSAM

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

II. DOĞAL AFETLER (NATURAL DISASTERS)

Yrd. Doç. Dr. Selim BARADAN Yrd. Doç. Dr. Hüseyin YİĞİTER

YAPILARDA HASAR. V.Bölüm BETONARME YAPILARDA. Prefabrik Yapılar-I Ögr. Grv. Mustafa KAVAL AKÜ.Afyon MYO.Đnşaat Prog.

Geçmiş depremlerde gözlenen hasarlar Güncellenen deprem yönetmelikleri Tipik bir binada depremsellik incelemesi

İZMİR VE ÇEVRESİNİN ÜST-KABUK HIZ YAPISININ BELİRLENMESİ. Araştırma Görevlisi, Jeofizik Müh. Bölümü, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir 2

3 ŞUBAT 2002 SULTANDAĞI DEPREMİNİN YAPI MÜHENDİSLİĞİ YÖNÜNDEN İNCELENMESİ

EK-2 BERGAMA OVACIK ALTIN İŞLETMESİ TÜBİTAK RAPORU ELEŞTİRİSİ NE İLİŞKİN GÖRÜŞLER

B.Ü. KANDİLLİ RASATHANESİ ve DAE. BÖLGESEL DEPREM-TSUNAMİ İZLEME ve DEĞERLENDİRME MERKEZİ 25 MART 2019 YAĞCA-HEKİMHAN MALATYA DEPREMİ BASIN BÜLTENİ

INS13204 GENEL JEOFİZİK VE JEOLOJİ

21 NİSAN 2017, 17h12, Mw=4.9 MANİSA-ŞEHZADELER DEPREMİ SİSMOLOJİK ÖN DEĞERLENDİRME RAPORU

ANALİZ YÖNTEMLERİ. Şevlerin duraylılığı kaya mekaniği ve geoteknik bilim dallarının en karmaşık konusunu oluşturmaktadır.

11 MART 2011 BÜYÜK TOHOKU (KUZEYDOĞU HONSHU, JAPONYA) DEPREMİ (Mw: 9,0) BİLGİ NOTU

B.Ü. KANDİLLİ RASATHANESİ ve DAE. BÖLGESEL DEPREM-TSUNAMİ İZLEME ve DEĞERLENDİRME MERKEZİ

JEOLOJİK-JEOTEKNİK BİLGİ SİSTEMİNE BİR ÖRNEK: AKSARAY İL MERKEZİ

DRENAJ YAPILARI. Yrd. Doç. Dr. Sercan SERİN

Şekil :51 Depremi Kaynak Spektral Parametreleri

Zemin Suyu. Yrd.Doç.Dr. Saadet BERİLGEN

2004 Üniversitesi Y. Lisans İnşaat Mühendisliği İzmir Yüksek 2008 Teknoloji Enstitüsü Doktora İnşaat Mühendisliği Ege Üniversitesi 2015

SANCAKTEPE FATİH ve MEVLANA MAHALLELERİNDEKİ DUVAR YIKILMALARI HAKKINDA TEKNİK DEĞERLENDİRME RAPORU

DERİVASYON VE DİPSAVAK TASARIMI İnş. Y. Müh. MURAT IŞILDAK

Temeller. Onur ONAT Munzur Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü, Tunceli

19 Mayıs 2011 M w 6.0 Simav-Kütahya Depreminin Kaynak Parametreleri ve Coulomb Gerilim Değişimleri

LİMİT DENGE ANALİZİ (Deterministik Yaklaşım)

25 OCAK 2005 HAKKARİ DEPREMİ HAKKINDA ÖN DEĞERLENDİRME

Geoteknik Mühendisliği

BETONARME BĠR OKULUN DEPREM GÜÇLENDĠRMESĠNĠN ĠDE-CAD PROGRAMI ĠLE ARAġTIRILMASI: ISPARTA-KESME ĠLKÖĞRETĠM OKULU ÖRNEĞĠ

Gemlik-Armutlu Karayolu nun bitişiğinden güneye doğru uzanmaktadır.

DENiZLi JEOTERMAL ALANLARINDA JEOFİZİK ÇALIŞMALAR

İNŞAAT MALZEME BİLGİSİ

Yrd. Doç. Dr. Selim BARADAN Yrd. Doç. Dr. Hüseyin YİĞİTER

GAZBETON DUVAR VE DÖŞEME ELEMANLARI İLE İNŞA EDİLEN AZ KATLI KONUT BİNALARININ DEPREM GÜVENLİĞİ

İSTİNAT DUVARLARI YRD.DOÇ.DR. SAADET BERİLGEN

SARILMIŞ VE GELENEKSEL TİP YIĞMA YAPILARIN DEPREM DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ. Ali URAL 1

DEPREME DAYANIKLI YAPI İNŞAATI SORULAR

B.Ü. KANDİLLİ RASATHANESİ ve DAE. BÖLGESEL DEPREM-TSUNAMİ İZLEME ve DEĞERLENDİRME MERKEZİ 21 TEMMUZ 2017 GÖKOVA KÖRFEZİ- AKDENİZ DEPREMİ

KOLEKSİYON A.Ş. TEKİRDAĞ MOBİLYA FABRİKASI DEPREM GÜVENLİĞİ VE GÜÇLENDİRME ÇALIŞMASI

YIĞMA YAPI TASARIMI ÖRNEK BİR YIĞMA SİSTEMİN İNCELENMESİ

FAYLAR FAY ÇEŞİTLERİ:

ÇELİK PREFABRİK YAPILAR

SÜNEK OLMAYAN B/A ÇERÇEVELERİN, ÇELİK ÇAPRAZLARLA, B/A DOLGU DUVARLARLA ve ÇELİK LEVHALAR ile GÜÇLENDİRİLMESİ.

Dolgu ve Yarmalarda Sondaj Çalışması ve Değerlendirmesi. HAZIRLAYAN Özgür SATICI Mad. Yük. Jeo. Müh. (MBA)

TABAKALI YAPILAR, KIVRIMLAR, FAYLAR. Prof.Dr. Atike NAZİK Ç.Ü. Jeoloji Mühendisliği Bölümü

MANİSA İLİ ALAŞEHİR İLÇESİ KURTULUŞ MAHALLESİ ada 2 parsel- 10 ada 4, 5, 7 parsel -9 ada 12 parsel

Yığma Yapıların Rehabilitasyonu İçin Bir Yöntem

Transkript:

TEMMUZ 2003 BULDAN (DENİZLİ) DEPREMLERİNİN MÜHENDİSLİK İNCELEMESİ Prof. Dr. Halil KUMSAR*, Prof. Dr. Ömer AYDAN**, Prof. Dr. Hisataka TANO***, Araş. Gör. Sefer B. ÇELİK* ve Araş. Gör. Mustafa KAYA* *Pamukkale Üniversitesi, Müh. Fak. Jeoloji Müh. Bölümü, Kınıklı Kampüsü, Denizli **Tokai University, Department of Marine Civil Eng. Shizuoka-ken, Japan ***Nihon University, Department of Civil Eng. Koriyama, Japan 1. GİRİŞ 23-26 Temmuz 2003 tarihinde aletsel büyüklükleri 5.2 ve 5.6 olan iki orta büyüklükte deprem meydana gelmiş ve bu depremler sonucu Buldan ilçesi ve yakın çevresinde yığma ve bazı betonarme yapılarda hasarlar meydana gelmiştir. Ayrıca, deprem sonucu Buldan ve Güney ilçeleri arasında kalan bölgede önemli yamaç kaymaları meydana gelmiştir. Buldan depremlerinin önemli bir özelliği de, Türk ve Japon araştırcılar tarafından 2000 yılından günümüze kadar yürütülen uluslararası bir araştırma projesi çerçevesinde, depremlerin oluşumuna ilişkin çok parametreli veri ölçümlerinde Temmuz 2003 Buldan depremlerinin oluşumuna ilişkin verilerin deprem öncesinde elde edilmesidir. Bu çalışmada, yukarıda yürütülen çalışmalar deprem mühendisliği açısından değerlendirilmiştir. 1. İNCELEME ALANININ JEOLOJİSİ İnceleme alanı Gediz ve Büyük Menderes grabenlerinin kesişme alanında yer alır. İnceleme alanında Büyük Menderes ve Gediz grabenlerinin arasında kalan yüksek alanlar Buldan yükselimi (horstu) olarak adlandırılır ve bu yükselim alanlarında metamorfik birimler yeralır. Pliyosen yaşlı birimler ise daha düşük yüksekliklerde metamorfik birimleri uyumsuzlukla yüzeyler. Kuvaterner yaşlı birimler nehir ve akarsu yataklarında biriken alüvyon, yamaç eteklerinde oluşan yamaç molozu, karbonatlı termal suların akışı sonucu oluşan traverten ve alüvyon yelpazelerinden oluşur ve diğer birimleri uyumsuzlukla örter (Şekil 1). 93

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA 2. İNCELEME ALANININ SİSMOTEKTONİK ÖZELLİKLERİ Denizli graben havzası Batı Anadolu genişleme bölgesinde Büyük Menderes ve Gediz grabenlerinin kesiştiği alanın doğusunda yer alır. (Şekil 2). Genel olarak KB-GD uzanımlı olan graben, eğim atımlı normal faylarla sınırlanmıştır. Kuzeyde KB-GD doğrultulu Pamukkale-Karahayıt fayı, güneyde KB-GD doğrultulu Babadağ-Denizli fayı ve havzanın doğusunda yaklaşık D-B doğrultulu Honaz fayı bölgede deprem üreten ana faylardır (Şekil 2). Tarihsel dönemde meydana gelen depremlere ait veriler değerlendirildiğinde, günümüzde Pamukkale olarak adlandırılan ve antik dönemde adı Hierapolis olan kenti etkileyen yıkıcı depremlere ait kayıtlar mevcuttur. Bu verilere göre, MS 17, MS 60, 150, 350 ve 640 tarihlerinde Hierapolis ağır hasar görmüştür (D Andria, 2003). 1358 yılında meydana gelen deprem Pamukkale de çok büyük hasara neden olmuş ve bunun sonucunda da Pamukkale terk edilmiştir. 1878 yılında meydana gelen depremde Pamukkale ve çevresinde önemli hasarlar meydana gelmiştir (Kumsar ve Aydan, 2005). Şekil 1. Denizli ve Çevresinin Genelleştirilmiş Jeoloji Haritası (Özkul vd., 2002). 94

1900 yılından bu yana inceleme alanı ve çevresindeki deprem odaklarının dağılımı ve faylarla olan ilişkileri Şekil 2 de verilmiştir. 1965 yılında aletsel büyüklüğü 5.7 olan Honaz merkezli depremle ilgili olarak Karateke köyü, Honaz ilçesi ve Kızılyer köyü arasındaki alanda KD-GB doğrultulu ve 15 km boyunca bir yüzey kırığının oluştuğu, bu depremi yaşayan yöre halkı tarafından ifade edilmiştir. 21 Nisan 2000 de 5.2 büyüklüğünde ve merkez üssü Honaz olarak verilen deprem meydana gelmiştir. Bu depremlerden sonra, Denizli Ovası içinde yer alan yerleşim yerlerini tedirgin eden çok sayıda küçük depremler meydana gelmiştir. 23 ve 26 Temmuz 2003 tarihlerinde merkez üsleri Buldan ilçesi yakınlarında olan 5.2 ve 5.6 büyüklüğündeki depremler meydana gelmiş olup, yığma ve kerpiç evlerde hasara neden olmuştur (Kumsar vd., 2003). Şekil 2. Denizli ve çevresinde 1900-2005 yılları arasında meydana gelen depremlerin merkez üstleri ve başlıca faylarla olan ilişkisi. 95

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA 3. YAPISAL HASARLAR 2003 yılı Temmuz ayında meydana gelen Buldan depremleri sonucu Buldan içesi ve yakın çevresinde Kerpiç ve yığma yapılarda ve Bölmekaya köyü ile Yenicekent beldesindeki camilerde hasarlar meydana gelmiştir. Betonarme yapılarda kayda değer hasar bulunmamakla birlikte, Buldan ilçesi yakınında inşaatı devam eden prefabrik fabrika binasında hasarların varlığı gözlenmiştir. 3.1 Kubbeli ve Minareli Yapılardaki Hasarlar Depremden etkilenen Bölmekaya Köyünde 5.2 büyüklüğündeki deprem sonrası Köy camisinde dolgu duvarda sıva çatlakları meydana gelmiştir. 5.6 büyüklüğündeki deprem sonrasında ise cami minaresinin şerefe kısmı D-B yününde batıya doğru ötelenmiş, minare ile olan bağlantı yüzeylerinden ayrılmıştır. Deprem sonunda minare şerefesi düşmemiştir (Şekil 7.1). Meydana gelen artçı sarsıntılar sonucu devrilme tehlikesine karşı minarenin şerefe kısmı yetkililerce güvenli bir şekilde aşağıya indirilmiştir (Şekil 3). 5.6 büyüklüğündeki deprem sırasında Bölmekaya köy camisinin dolgu duvarlarında ve cami içinde kolon-kiriş bağlantı noktalarında kırılmalar ve çatlamalar meydana gelmiştir. Caminin doğu köşesinde 1. katta köşe duvarında makaslama kırılmaları meydana gelmiştir. Köşe duvarının kırılmasının nedeni de caminin doğu köşesinde kolon bulunmamasından kaynaklanmıştır. Caminin bodrum katında yapının her bir köşesinde bir kolon bulunmaktadır. Fakat 1. katta caminin doğu köşesindeki kolon devam ettirilmemiştir. 5.6 büyüklüğündeki deprem sonucu da bu köşedeki delikli tuğla ile örülmüş dolgu duvarı kırılmıştır (Şekil 4). Cami içinde çok sayıda fayans dökülmeleri gözlenmiştir. Ayrıca 1. kattaki kolon-kiriş bağlantı yerlerinde de kolonlarda çatlamalar meydana gelmiştir. 5.6 büyüklüğündeki deprem sırasında Yenicekent kasabasındaki merkez camisinin minaresinde de hasar meydana gelmiştir (Şekil 5). Cami minaresinin üst kısmındaki yanal ötelenmeden dolayı minarenin üst kesimi güvenli bir şekilde yetkililerce düşürülmüştür (Şekil 5). Ötelenme Şekil 3. Bölmekaya Köyü camisi minaresindeki yanal ötelenme 96

Şekil 4. Bölmekaya Köyü camisinin doğu köşesinde kolon eksikliğinden kaynaklanan duvar makaslama yenilmesi. 3.2 Kerpiç ve Taş Duvarlı Yapılarda Hasar 5.2 büyüklüğündeki deprem sırasında Bölmekaya köyünde evlerin bacalarında devrilmeler meydana gelmiştir (Şekil 6). Ayrıca çamur harcı ile örülmüş kerpiç ve taş duvarlarda ve delikli tuğla ile örülmüş yığma binaların duvarlarında çatlamalar ve açılmalar meydana gelmiştir. Bu deprem sırasında herhangi bir duvar yıkılması meydana gelmemiştir. Duvarlardaki hasar genellikle kerpiç ve taş malzemenin tutturulmasında kullanılan çamur harcının zayıf bağlayıcı özelliği, duvarların köşelerinde bağlantı noktalarının zayıf olması ve yığma yapılar üzerinde ağır çatının etkisi altındaki yapının deprem sırasındaki dinamik yükleri karşılayamaması sonucu meydana gelmiştir. Yanal Ötelenme Şekil 5. Yenice merkez camisi minaresi üst kesimindeki yanal ötelenme 97

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA Şekil 6. Bölmekaya Köyünde 5.2 büyüklüğündeki deprem sonucu meydana gelen baca devrilmeleri 5.6 büyüklüğündeki deprem sonrası kerpiç ve taş örme yapıların duvarlarında devrilmeler meydana gelmiştir. Ayrıca çok sayıda baca devrilmeleri meydana gelmiştir. 1992 Erzincan, 1995 Dinar (Aydan ve Kumsar, 1997) ve 2002 Çay-Eber depremlerinde de (Ulusay ve diğ., 2002) aynı tür yapılarda yenilmeler gözlenmiştir. Kerpiç yapılar genel olarak tek katlı veya iki katlıdır. İki katlı yapılarda alt kat genellikle ahır veya erzak deposu olarak kullanılmaktadır. Kerpiç duvarlarda devrilmeler genellikle bina köşelerinde birbirini dik kesen duvarlarda yan hatılların olmadığı ve çapraz ahşap bağların bulunmadığı kesimlerde meydana gelmiştir. Buldan depremlerinin etkilediği yerleşim yerlerindeki yapılarda kerpiç ve taş yapı malzemeleri beraber kullanılmıştır. Bu malzemelerden örülen duvarlarda da çamur harcı bağlayıcı yapı malzemesi olarak kullanılmıştır. Ayrıca taş ve kerpiç karışımından veya kerpiçten inşa edilen duvarlarda yer yer baca ve pencere boşlukları bırakılmıştır. Duvarda sürekliliğin kesildiği, yatay hatıl ve çapraz ahşap bağlarla desteklenmeyen kesimlerde duvar önce pencere ve baca boşluğunun bulunduğu kesimlerden devrilmiştir. Bırakılan bu boşluklar ve taş ve kerpiçleri bağlayan çamur harcının zayıf bir bağlayıcı yapı malzemesi olması duvarların dinamik yükler karşısındaki mukavemetini azaltmış ve duvarlarda zayıflık bölgelerinin oluşmasına neden olmuştur. Bu nedenle depremler sırasında bu zayıf kesimlerde duvarlar daha kolay devrilmişlerdir (Şekil 7 ve 8). 98

Şekil 7. Bölmekaya köyünde hatılsız ve çapraz bağlamaları olmayan bir kerpiç duvar devrilmesi Şekil 8. Çamköy de taş yapı malzemesi ile örülen 2 katlı yığma yapılarda duvar devrilmeleri. 3.3. Prefabrik Yapılar 26 Temmuz 2003 tarihinde meydana gelen 5.6 büyüklüğündeki Buldan depremi sırasında Buldan ilçe merkezinin 2 km kuzeydoğusundaki inşaatı tamamlanmamış prefabrik yapılarda da hasarlar meydana gelmiştir. Prefabrik yapı 100m boyunda ve 27 m eninde 2 ayrı kısımdan oluşmaktadır (Şekil 9). Yapı 5 m yüksekliğinde olup toplam 2.5 m yüksekliğinde 2 kat olarak inşa edilmektedir. Prefabrik yapının temel zemini çakıllı silt, kum ve alt kesimlerde ise siltli, kumlu ve az killi çakıldan oluşmaktadır (Şekil 10). Zemin orta sıkılıkta olup yer altı suyu en az 30m derinde olup temel zeminine olumsuz bir etkisi yoktur. Prefabrik yapıda kolonların temel pabuçları arasında zeminde bağlayıcı hatılların olmaması ve kolon ile kiriş (makas) bağlantılarının sadece ve sadece tek bir demir çubuk ile yapılması 5.6 büyüklüğündeki deprem sırasında yapının kolon-kiriş bağlantılarında tolere edilir limitlerin üzerinde açılmaların oluşmasına ve yapının duraylılığının azalmasına neden olmuştur (Şekil 11). 99

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA 27m 100m Şekil 9. Buldan ilçe merkezinin 2 km kuzey doğusunda inşaatı tamamlanmamış prefabrik yapılar 0.25m 0.90m Bitkisel toprak Az çakıllı, kumlu silt Orta sıkılıkta kumlu, siltli az killi çakıl Şekil 10. Prefabrik yapı inşaat alanı temel zemininin jeolojik kesiti 3m 100

6.60m 7.70m (a) Aralarında bağlantı hatılı atılmayan kolon temel pabuçları (b) (c) (d) Kirişi kolona bağlayan tek bir bağlantı çubuğu giriş deliği (e) (f) Şekil 11. Depremden etkilenen prefabrik yapıdaki hasarlar; (a) Prefabrik yapının boyutları,(b, c, d) köşelerde kolon kiriş bağlantı noktasındaki açılmalar, (e) ara kolonlarda kiriş bağlantılarındaki kırılma ve açılmalar, (f) bir kirişin kolona bağlandığı bölümü 101

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA 3.4. Köprüler 26 Temmuzda 2003 tarihinde meydana gelen 5.6 büyüklüğündeki deprem sonucu Bölmekaya köyü içindeki dere üzerindeki köprünün beton derzleri arasında açılma ve körü üzerinde de çatlamalar meydana gelmiştir (Şekil 12). Köprü kenarındaki plastik kullanma suyu borularında da açılmalar meydana gelmiş ve borular sonradan tamir edilmiştir (Şekil 12). Köprü beton derzlerindeki açılmalar Deprem sırasında hasar gören su borusu (a) (b) (c) (d) Şekil 12. Bölmekaya köyü köprüsünde meydana gelen hasarlar. (a) Beton derzlerinde açılmalar, (b) Köprü kenarında yeralan su borusundaki hasar, (c ve d) köprü üzerinde yoldaki çatlamalar. 4. YAMAÇ VE ŞEV DURAYSIZLIKLARI İnceleme alanında meydana gelen 5.2 ve 5.6 büyüklüğündeki depremler sonrasında çok sayıda yamaç ve şev duraysızlıkları meydana gelmiştir. Bu yamaç hareketleri Bölmekaya köyü, Yenicekent kasabası, Aşağı Derbent (Eski Derbent), Çakallar Mahallesi (Çamköy), Güney Şelalesi ve Adıgüzel Barajı santral sahası güneyi olarak gruplandırılabilir (Şekil 13). 102

Şekil 13. İnceleme alanında meydana gelen yamaç ve şev duraysızlıkları yer bulduru haritası (Kumsar ve diğ., 2003a). Yenicekent de terk edilen kum ocaklarını derinliği 5-8 m arasında değişmektedir. Tutturulmamış çakıl, kum ve siltten oluşan kum ocaklarının şevlerinde deprem sırasında alüvyon malzemesinde devrilmeler, kaymalar ve dökülmeler meydana gelmiştir. Bu şev duraysızlıkları sonucunda üzüm bağlarına ulaşım yollarında açılma çatlakları oluşmuş ve bu yollar devrilme riskinden dolayı ulaşıma kapanmıştır (Şekil 14). Yenicekent de antik Tripolis kenti yerleşimi zamanında neojen yaşlı kiltaşı, marn seviyeleri kolay kazılabilir olmasından dolayı mezarlık olarak kullanılmıştır (Şekil 15). Günümüzde bu yapılar kısmen korunmuş ve kısmen de yıkılmış durumdadır. Yenicekent yerleşim yerinin kuzey doğusunda Neojen yaşlı kiltaşı, marn birimleri içinde yeralan bu yer altı boşluklarının yeraldığı birim içinde kiltaşı, killi kireçtaşı devrilmeleri meydana gelmiştir (Şekil 15). Devrilen kiltaşlarında yapılan eğimlendirme 103

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA deneylerinde çatlak yüzeyinin sürtünme açısı 33 o Kumsar, 2005). olarak belirlenmiştir (Aydan ve Şekil 14. Yenicekent de alüvyon birimi içinde açılmış kum ocakları şevlerindeki devrilme, kayma ve dökülmeler. Devrilen kiltaşı-marn blokları Antik zamana ait mezar kazıları Şekil 15. Yenicekent-Tripolis antik şehri kaya içi mezarlarının yapıldığı yamacın genel görünümü. 104

Yenicekent in kuzeyinde yaklaşık 14 yıl önce kaya düşmesi ve devrilmesi riski altında olduğu için afet bölgesi ilan edilerek terk edilmiş eski Narlıdere Köyü vadisinde çapı en fazla 2 m ye varan büyüklükte kaya blokları düşmeleri meydana gelmiştir (Şekil 16). Şekil 16. Eski Narlıdere köyü vadisinde Buldan depremleri sonucu meydana gelen kaya düşmeleri. (a) terk edilen Narlıdere köyünün genel görünümü, (b) blok düşmeleri. Soğuk su travertenleri olarak da bilinen ve sıcaklıkları termal kökene bağlı olmayan karbonatça zengin suların akışı sırasında meydana gelen kalsiyum karbonat çökeltisi sonucu tufa çökelleri oluşmaktadır. Suların akışı ile tufa kalınlığı eklenik olarak artmaktadır. Akan suyun sıcaklığı günlük sıcaklık sınırları arasında kalmaktadır ve tufa çökelleri yoğun bitki kalıntıları içerirler. Denizli ili Güney ilçe sınırları içerisinde karbonatça zengin tatlı suların yamaç aşağıya akması sonucu çok güzel bir doğal görümde olan Güney şelalesi oluşmuştur. 5.6 büyüklüğünde meydana gelen Buldan depremi sonucunda Güney Şelalesinin üzerinden aktığı Tufa kütlesinden blok düşmeleri meydana gelmiştir. Ayrıca ana tufa kütlesi üzerinde şelale altında çatlaklar meydana gelmiştir (Şekil 17). Bu çatlaklar takip edildiğinde şelalenin üzerinden aktığı ana tufa kütlesinde deprem sonrası yamaç önüne doğru serbest salınımından dolayı bir ayrılma olduğu anlaşılmıştır. Şelale önünde genişliği 2.5 cm olan açılma çatlakları Şelalenin üst kısmında tufa bloğunun tepe kesiminde 13 cm ye ulaşmaktadır. Mevcut durumda şelalenin üzerinden aktığı büyük tufa kütlesi her an devrilme riskine sahiptir (Şekil 18). 105

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA Deprem sonucu Tufa bloğunda oluşan ana çatlak Şekil 17. 5.6 büyüklüğündeki deprem sonucu Güney Şelalesinin üzerinden aktığı tufa (traverten) kütlesinde oluşan ana çatlak Hareket yönü Açılma çatlağı Şekil 18. Güney Şelalesinde meydana gelen açılma çatlağı ve yakından görünümü. (a) (b) 106

5. DENİZLİ OVASI ÇOK PARAMETRELİ GÖZLEM SİSTEMİ VE TEMMUZ 2003 BULDAN DEPREMLERİ İLE İLİŞKİLİ DEĞİŞİMLER Depremler öncesi ve depremler sırasında termal suların sıcaklık değişimlerinin meydana geldiği farklı araştırmacılar tarafından incelenmiştir. Aydan ve diğ., (2002) Denizli ve çevresindeki termal kaynak sularındaki sıcaklık değişimlerinin bölgedeki depremlerle ilişkili olduğunu belirtmişlerdir. 22-27 Temmuz 2004 Buldan (Denizli) depremleri ile ilişkili olarak termal sulardaki ısı değişimleri Kumsar ve diğ., (2003b) tarafından incelenmiştir. Denizli ovasında termal suların sıcaklık değişimlerini kısa zaman dilimlerinde ve sürekli olarak ilk kez 2001 yılında ölçmeye başlanmıştır (Aydan ve diğ., 2001). İlk ölçümler Pamukkale-Jandarma, Pamukkale-Çukurbağ (Şekil 19) termal kaynaklarında alınmıştır (Şekil 8.1). Daha sonra Yenice-Kamara, Sarayköy-Tekkehamam (Şekil 20) termal kaynak sıcaklık ölçüm istasyonları kurulmuş ve 5 dakika aralıklarla ölçümler alınmış ve ölçülen değerler 8000 veri depolama kapasiteli mikro işlemciler üzerine kayıt edilmiştir. Günümüzde bu istasyonlarda elektrik alan değişimi (mv), sıcaklık ve akustik emisyon (AE) değişimleri 5 dakika aralıklı zaman dilimlerinde ölçülmektedir. Honaz fay yüzeyi üzerinde elektrik alan, akustik emisyon ve kaya sıcaklık değişimi verileri ölçülmektedir. Temmuz 2003 Buldan depremlerinden sonra da Buldan ilçesi Bölmekaya kaynağına da sıcaklık ölçüm istasyonu kurulmuş, ancak buradaki termal suyun sıcaklığının 35 o C olması ve kaynak suyunun boru ile köylüler tarafından şebeke suyuna aktarılması sonucu bu sıcaklık ölçüm istasyonu iptal edilmiştir. Babadağ ilçesinde de uzun süreli heyelan hareketi izleme araştırmaları için 2 adet akustik emisyon (AE) istasyonu kurulmuştur (Şekil 19). Şekil 19. Ölçüm istasyonları ve depremin merkez üssü dağılımları (AE: Akustik Emisyon; VR: Elektrik Potansiyeli; TR: Sıcaklık) 107

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA Şekil 20. Pamukkale-Çukurbağ ölçüm istasyonunun genel görünümü ve veri aktarım işlemi. Şekil 21 Tekkehamam istasyonunda Akustik emisyon ölçüm cihazları ile ölçülen pufpuf sayısının (puf-puf sayısı birim zaman aralığında ölçüm istasyonundaki gaz kabarcıklarının kaplıca çamurunda neden olduğu Akustik Emisyon sayısı olarak tanımlanmıştır) değişimini göstermektedir. Olağan durumda puf-puf sayısı gelgit dalga yüksekliğine benzer bir değişim gösterir. Herhangi bir olağandışı durumda bu genel değişimden bir sapma olarak olabilecek depremin öncüsü sayilabilecek puf-puf sayısı değişimi beklenir. Bu şekilden görüleceği üzere deprem oluşumundan önce puf-puf sayısında çok büyük bir artış gözlenmekte ve bu artış azalmaya başladıktan belirli bir süre sonra M5.2 lik deprem meydana gelmiştir. M5.2 lik depremden sonra bir düşme nin ardından puf-puf sayısında artış aynı şekilde devam etmiş ve M5.6 lık deprem meydana gelmiştir. Gözlenen bu olgulardan puf-puf sayısının zamanla değişimi, süresi ve değişim hızı ile depremin büyüklüğü doğrudan orantılı olduğu anlaşılmaktadır (Aydan vd., 2005). Şekil 21. Tekkehamam istasyonunu için deprem büyüklük-uzaklık indeksi (MRI) 108

-6. SONUÇLAR Temmuz 2003 tarihlerinde merkez üssü Denizli ilinin Buldan ilçesi yakınlarında olan depremler sonucu Buldan ilçesi ve yakın çevresinde kerpiç ve yığma yapılarda, önemli hasarlar meydana gelmiştir. Ayrıca prefabrik yapılar ile camilerde ve minarelerde de kısmi hasarlar oluşmuştur. Herhangi bir can kaybı ve yaralanma olmamıştır. Bu depremde faylanmadan dolayı bir yüzey kırığı net olarak gözlenmemiştir. Meydana gelen Buldan depremlerini önemli bir özelliği, depremler sonucu çok sayıda yamaç ve şev duraysızlıklarının meydana gelmesidir. Denizli ovasında kurulmuş olan çok parametreli deprem verisi ölçüm istasyonlarından elde edilen veriler değerlendirildiğinde, Denizli ve yakın çevresinde meydana gelebilecek depremlerin tahmini ileriki çalışmalarda mümkün olabilecektir. KATKI BELİRTME Yazarlar yapmış oldukları bu çalışmada destek sağlayan Pamukkale Üniversitesi Rektörlüğüne, Denizli Sivil Savunma ve Tarım İl Müdürlüklerine, Japonya Milli Eğitim Bakanlığına, Japonya ın Nihon ve Tokai Üniversitelerine teşekkür ederler. KAYNAKLAR Aydan, Ö. and Kumsar, H. 1996. A site investigation of Dinar earthquake of October 1, 1995. Turkish Earthquake Foundation, TDV/DR 97-003, İstanbul, p 115. Aydan, Ö. ve Kumsar, H., 2005. 2003 Buldan depremlerinin özellikleri ve hasar gören Yenice (Denizli) Roma yeraltı mezarlarına ilişkin bir değerlendirme, Mühendislik Jeolojisi Bülteni (Bulletin of Engineering Geology), Uluslararası Mühendislik Jeolojisi Türk Milli Komitesi Yayını, sayı 20, s 61-73. Aydan, Ö, Kumsar, H. and Ulusay R., 2002. How to infer the possible mechanism and characteristics of earthquakes from the strations and ground surface traces of existing faults. JSCE, Earthquake and Structural Engineering Division, Vol. 19, No.2, 199-208. Aydan, Ö., Kumsar, H. and Ulusay, R., and Tano, H., 2001. Denizli ve yakın çevresindeki jeotermal kaynakların ve Denizli fayı zonundaki sıcaklık değişimlerinin yerkabuğundaki değişimlerle ilgisi olabilir mi? Jeoteknik III İzmir ve Çevresinin Deprem-Jeoteknik Sorunları Sempozyumu, 12-14 Kasım 2001, (Sempozyum CD sinde), 1-25, 2002. Aydan, Ö., Kumsar, H. and Tano, H., 2005. Multi-Parameter Changes In The Earth Crust And Its Relation To Earthquakes In Denizli Region Of Turkey, Proceedings World Geothermal Congress 2005, Antalya, Turkey, 24-29 April 2005, on CD., pp 1-10. D Andria, F., 2003. Hierapolis (Pamukkale) Arkeoloji Rehberi. Ege Yayınları, İstanbul, 240s. 109

H. KUMSAR, Ö. AYDAN, H. TANO, Sefer B.ÇELİK, M.KAYA Kumsar, H., and Aydan, Ö., 2005, Faulting and shaking characteristics of earthquakes in the Denizli Province (Turkey). Proceedings of International Earth Sciences Colloquium on the Aegean Region, IESCA-2005, İzmir, p 232. Kumsar, H., Çelik, S. B., and Aydan, Ö., 2003a. Some characteristics of recent earthquakes in western Turkey: Seferihisar (İzmir) and Buldan (Denizli) earthquakes. An International Colloquium on the Instrumentation and Monitoring of Landslides and Earthquakes in Japan and Turkey, Koriyama, Japan, 111-122. Kumsar, H., Aydan, Ö., Tano, H. and Ulusay, R., 2003b, Multi parameter measurement system in Denizli and It s response during July 2003 Buldan Earthquakes. An International Colloquium on The Instrumentation and Monitoring of Landslides and Earthquakes in Japan and Turkey, 67-78, November, 8, 2003. Japan. Özkul, M., Varol, B. ve Alçiçek, M. C., 2002. Denizli travertenlerinin petrografik özellikleri ve depolanma ortamları. MTA Dergisi, 125, 13-29. Ulusay,R., Aydan, Ö., Erken, A., Kumsar, H., Tuncay, E. ve Kaya, Z. 3 Şubat 2002 Çay-Eber Depreminin Saha İncelemesi ve Mühendislik Açısından İncelenmesi, Türkiye Deprem Vakfı Araştırma Projesi, Deprem Raporu, TDV/Dr 012-79, 2000. 110