DİCLE ÜNİVERSİTESİ HASTANELERİ SAĞLIK KURULU NA SİLAH RUHSATI ALMAK İÇİN YAPILAN BAŞVURULARIN DEĞERLENDİRİLMESİ: RETROSPEKTİF BİR ÇALIŞMA

Transkript

1 ORİJİNAL MAKALE DİCLE ÜNİVERSİTESİ HASTANELERİ SAĞLIK KURULU NA SİLAH RUHSATI ALMAK İÇİN YAPILAN BAŞVURULARIN DEĞERLENDİRİLMESİ: RETROSPEKTİF BİR ÇALIŞMA ORIGINAL ARTICLE EVALUATION OF THE DICLE UNIVERSITY HOSPITALS HEALTH BOARD S GUN LICENSE APPLICATIONS: A RETROSPECTIVE STUDY Cem Uysal 1, Abdullah Atli 2, Ziya M. Kır 3, Mahmut Bulut 2, Mustafa Korkmaz 1, Cem Uysal 1, Abdullah Atli 2, Ziya M. Kır 3, Mahmut Bulut 2, Mustafa Korkmaz 1, Mehmet Güneş 2, Süleyman Sivri 1, Süleyman Gören 1 Mehmet Güneş 2, Süleyman Sivri 1, Süleyman Gören 1 1 Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Adli Tıp Anabilim Dalı, Diyarbakır, Türkiye 2 Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, Diyarbakır, Türkiye 3 Adalet Bakanlığı, Adli Tıp Kurumu, Erzurum Şube Müdürlüğü, Erzurum, Türkiye Alındı: / Kabul: Sorumlu Yazar: Cem Uysal Dicle Üniversitesi Hastaneleri Başhekimliği, Sur / Kampüs, Diyarbakır, 21080, Türkiye Diyarbakır - Türkiye, e-posta: drcemuysal@gmail.com 1 Department of Forensic Medicine, Medical Faculty, Dicle University, Diyarbakir, Turkiye 2 Department of Psychiatry, Medical Faculty, Dicle University, Diyarbakir, Turkiye 3 Erzurum Regional Office, Council of Forensic Medicine, Ministry of Justice, Erzurum, Turkiye Received: March 7, 2013 / Accepted: May 23, 2013 Correspondence to: Cem Uysal Dicle Üniversitesi Hastaneleri Başhekimliği, Sur / Kampüs, Diyarbakır, 21080, Türkiye Diyarbakır - Türkiye, e-posta: drcemuysal@gmail.com ÖZET Amaç: Toplumumuzda şiddet gün geçtikçe yükselmekte, kişilerin ateşli silah taşımaya karşı olan eğilimleri artmakta ve bireysel silahlanmada hızlı bir artış olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada amacımız Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri Sağlık Kurulu na silah ruhsatı alımı için başvuran kişilerin sosyodemografik ve klinik özelliklerinin, retrospektif olarak incelenmesidir. Yöntemler: Çalışmamız Ocak 2011 Ocak 2012 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri Sağlık Kuruluna silah ruhsatı almak için başvuran toplam 146 kişilik (142 erkek ve 4 kadın) evren örnekleminde yapılmıştır. Veriler retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Bireylerin sosyodemographic özellikleri değerlendirildiğinde, katılımcıların aralığının arasında bulunduğu belirlenmiştir. Silah ruhsatı için başvuru yapan kişilerin en sık dağılımı (%43,8, n=64) olarak bulundu. Olgularımızın 7 (%4,8) tanesinin ilköğretim olduğu, 92 tanesinin (%63) lise olduğu ve 16 (%11) tanesinin yüksekokul ya da üniversite olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, 130 olguya (%89) silah ruhsatı alma izni verildiği ve 16 (%11) olguya verilmediği anlaşılmaktadır. Sonuç: Silahlanma toplum sağlığını etkileyen bir problemdir. Ülkemizdeki ateşli silahlar ile meydana gelen ölümlü ve yaralamalı olaylar incelendiğinde, yeni yasal ve sosyal düzenlemelerin yapılması gerektiği görülmektedir. Anahtar Kelimeler: silah ruhsatı, Diyarbakır, sağlık kurulu ABSTRACT Objective: The violence is rising day by day with increasing trend towards to carry gun and appears to be a rapid increase in individual armament. In this study we aimed to determine the demographical and clinical features of the persons who had been admitted to Health Committee of Dicle University Faculty of Medicine for taking gun license, retrospectively. Methods: A total of 146 people (142 men and 4 women) who were referred to the Health Committee of Dicle University Faculty of Medicine for gun license between January 2011 and January 2012 were included in the study. The data of the cases were evaluated retrospectively. Results: Sociodemographic characteristics of individuals evaluated and it is determined that the age interval of the participants were between years. The most common age group that admitted for gun license were years (43.8%, n=64). Seven (4.8%) of the participants were primary school graduates, 92 (63%) were high school graduates, and 16 (11%) were found to be a graduate of a college or university. As a result 130 participants (89%) were allowed to get gun license and 16 (11%) were not. Conclusion: The armament is a problem which influences public health. When we analyse fatalities and injury incidents caused by firearms in our country, it appears that new legal and social studies should be performed. Key words: gun license, Diyarbakir, health committee Uysal C, Atli A, Kir ZM, Bulut M, Korkmaz M, Gunes M, Sivri S, Goren S. Evaluation of The Dicle University Hospitals Health Board s gun license applications: a retrospective study. J For Med 2014;28(2): doi: /adlitip Uysal C, Atli A, Kir ZM, Bulut M, Korkmaz M, Gunes M, Sivri S, Goren S. Evaluation of The Dicle University Hospitals Health Board s gun license applications: a retrospective study. J For Med 2014;28(2): doi: /adlitip

2 GİRİŞ Toplumumuzda şiddet gün geçtikçe yükselmekte, kişilerin ateşli silah taşımaya karşı olan eğilimleri artmakta ve bireysel silahlanmada hızlı bir artış olduğu bilinmektedir (1,2). Silah yüzyıllardan beri, insanoğlu için hem bir beslenme hem de güvenlik sağlama amacıyla kullanılan aletlerden olagelmiştir (3). Buna ek olarak her ne kadar silah günümüzde avcılık ve spor amaçlı kullanılsa da, güvenlik amaçlı kullanımı hep daha fazla olmuştur (4). Ateşli silahlar ile ilgili olarak; ateşli silah satın alınması, bulundurulması ve taşınması, 6136 sayılı Ateşli Silahlar Yasası ve bu yasalara dayanılarak çıkarılmış yönetmelikler ile 2521 sayılı Avda ve Sporda Kullanılan Tüfekler, Nişan Tabancaları ve Av Bıçaklarının Yapımı, Alımı, Satımı ve Bulundurulmasına Dâir Yasa ile düzenlenmiştir (5-7). Yasal düzenlemelere rağmen, Türkiye de yapılan çalışmalarda ateşli silahların %66 ilâ %75,6 sının ruhsatsız olduğu belirlenmiştir. Cinayet vakalarında da ruhsatsız silah kullanımının ruhsatlı silah kullanımına oranı 4/1 olarak tespit edilmiştir (2,3). Silah başvurularında Karadeniz Bölgesi insanları ilk sırada yer almaktadır (3). Silahla ilgili suç verileri değerlendirildiğinde, son on yılda Türkiye deki silah sayısının on kat arttığı, cinayet vakalarının yarısının silahla gerçekleştiği, intiharlarda silah kullanımının ikinci sırada yer aldığı, eş öldürmelerinin yüzde 35 inin evde bulundurulan silahla gerçekleştirildiği görülmektedir. Emniyet Genel Müdürlüğü nün 2006 verilerine göre, yaklaşık 612 bin kişinin silah ruhsatı aldığı, Türkiye genelinde her 10 kişiden 1 inde, her 3 evden 1 inde ateşli silah bulunduğu bildirilmiştir. Yaklaşık sekiz milyon olarak belirlenen silah sayısının yüzde 60 ının sivil vatandaşlarda olduğu tespit edilmiştir. Bunun sonucu da intihar, kazayla öldürme, aile içi cinayetler, evde şiddet olarak görülmektedir (8). Türkiye İstatistik Kurumu nun verilerine göre Diyarbakır ilinde ateşli silahlara bağlı yaralama veya ölümlü olaylara karışıp cezası kesinleşen ceza infaz kurumlarında hükümlü oranına göre Güneydoğu illeri içerisinde ilk sıralarda yer almaktadır (9). Bu çalışmada amacımız Güneydoğu illerimizden Diyarbakır da Bölge hastanesi olma özelliği gösteren Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri Sağlık Kurulu na silah ruhsatı alımı için başvuranların özelliklerinin retrospektif olarak incelenmesidir. YÖNTEM Çalışmamız Ocak 2011 Ocak 2012 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri Sağlık Kurulu na silah ruhsatı almak için başvuran 142 si erkek ve 4 ü kadın olan 146 kişilik evren örnekleminde retrospektif olarak yapılmıştır. Örneklemdeki bireylerin cinsiyetleri, ları, öğrenim durumları, sosyoekonomik düzeyleri, meslekleri, ikametleri, silahlanma gerekçeleri, silah alma ruhsatı öncesi kendilerini silah ruhsatı almaya itecek önemli bir olay varlığı, medenî hâlleri, patoloji varlığı, sonuç ve bu değişkenlerin birbiri ile olan ilişkileri değerlendirilmiştir. Çalışmamız için gerekli olan etik kurul kararı Dicle Üniversitesi Etik Kurulu ndan alınmıştır. İstatistiksel Analiz SPSS for Windows 18 paket programında yapılmıştır. Tanımlayıcı istatistikler sürekli değişkenler için ortalama, standart sapma veya ortanca değer bulunmuş ve vaka sayısı (%) olarak gösterilmiştir. Numerik olarak karşılaştırmalar için parametrik testler ve grup karşılaştırmaları için nonparametrik testler kullanılmıştır. Numerik karşılaştırmalarda Ki kare testi ve nonparametrik testlerde ise Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Sonuçlara dair p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. BULGULAR Olgu Sayısı Çalışmamızda sağlık kurulumuza silah ruhsatı almak için başvuran 146 olgudan en genç olanı 22 ında olup, en lısı 83 ında idi. Başvuru yapan kişilerin ları incelendiğinde; en sık başvuru yapılan lar her birinde 9 olgu ile 23 (%6,2), 25 (%6,2), 28 (%6,2) ve 30 (%6,2) ları idi. Yaş aralıklarına göre değerlendirdiğimizde kurulumuza en sık Öğrenim durumu İlköğretim Lise Yüksekokul ya da üniversite Cevap vermek istememiş 64 43, ,8 4, ,9 Yaş Aralıkları Grafik 1: Yaş aralıklarına göre olgu sayısı başvuru yapanlar 64 kişi ile aralığında (% 43,8) idi (Grafik 1). Silah ruhsatı almak için kurulumuza başvuru yapan 146 kişiden 4 ü (%2,7) kadın olup 142 si (%97,3) erkekti. 2,1 1 0,7 Tablo 1: Yaş aralıklarına göre öğrenim durumu değişimi Yaş aralıkları Sıklık Yüzde 146 olgumuzun öğrenim durumlarına baktığımızda; 7 (%4,8) tanesinin ilköğretim olduğu, 92 tanesinin (%63) lise olduğu ve 16 (%11) tanesinin yüksekokul ya da üniversite olduğu tespit (%34,3) 7 (%5) 35 (%24) (%43,8) 48 (%32,9) (%5) 92 (%63) 16 (%11) 31 (%21) 146 (%100)

3 Olgu Sayısı ,7 6 4, İlkokul Ortaokul Lise Yüksekokul Üniversite Cevap yok Öğrenim Durumu 9 6,2 7 4, ,2 Sıklık Yüzde Tablo 3: Bir patolojisi olup da silah ruhsatı alma izni verilen ve verilmeyen vakaların bilim dallarına göre incelenmesi Patolojisi olup ruhsat onayı verilen Patolojisi olup ruhsat onayı verilmeyen Göz hastalığı 31 %64,6 8 %16,7 %81,3 Tremor %10,4 %10,4 Psikiyatrik hastalık (anksiyete, depresyon vs.) %4,2 %4,2 Grafik 2: Öğrenim durumuna göre olgu sayısı Ortopedik-FTR 1 %2,1 - - %2,1 Göz ve kulak sorunu %2,1 %2,1 edilmiştir (Grafik 2). 31 (%21,2) olgu ise öğrenim durumunu belirtmemişti. Yaş aralıklarına göre öğrenim durumu dağılımı Tablo 1 de gösterildiği gibidir. 146 olgumuzun 71 tanesi (%48,6) ilk olarak hastanemiz sağlık kuruluna başka bir merkezden sevk edilmeden başvurmuş olup 75 tanesi (%51,4) Diyarbakır Eğitim ve Araştırma Hastanesi nden kurulumuza ileri tetkik ve muayenesi için sevk edildiği anlaşılmıştır. Olgularımızın 93 (%63,7) tanesi resmi nikâhlı olup, 49 tanesi (%33,6) bekârdı. 4 olgu (%2,7) medeni durumlarını belirtmemişti. Olgularımızın 119 (%81,5) tanesi il merkezinde ikamet etmekte olup 27 (%18,5) tanesi de il merkezi dışında (ilçe, köy, mezra vb.) ikamet etmekte idi. Olgularımız silahlanma gerekçeleri olarak; 122 si (%83,6) güvenlik, 8 i (%5,5) riskli işte çalışıyor olma ve 9 u (%6,2) diğer nedenleri göstermişti. 7 olgu (%4,8) silah ruhsatı alım nedeni kısmını doldurmamıştı. Diğer nedenler arasında; komşusunda silah olduğu için silah almak isteme, silah miras kalması ve avcılıkla uğraştığı için gibi nedenler bulunmakta idi. Olgularımızın 127 (%87) tanesi silah alma ruhsatı öncesi kendilerini silah ruhsatı almaya itecek önemli bir olay adığını belirtmiş olup, 19 (%13) tanesi kendilerini silah ruhsatı almaya itecek herhangi önemli bir olay amadığını belirtmişti. Tablo 2: Olgularda herhangi bir hastalık olup olmama durumu Sıklık Yüzde Patoloji yok 98 67,1 Göz hastalığı 39 26,7 Tremor 5 3,4 Psikiyatrik hastalık (anksiyete, depresyon vs.) 2 1,4 Ortopedik-Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon (FTR) 1 0,7 Göz ve kulak sorunu 1 0, ,0 32 %66,7 16 %33,3 %100 Kurulumuza başvuran 146 olgudan 98 inde (%67,1) herhangi bir hastalık söz konusu değildi. Herhangi bir hastalığı olan 48 (%32,9) olgunun; 39 unda (%26,7) göz hastalığı, 5 inde tremor, 2 sinde psikiyatrik bir rahatsızlık ve 1 olguda ortopedi-fizik tedavi ve rehabilitasyon (FTR) ve 1 olguda da hem göz hem de kulak sorunu beraber bulunuyordu (Tablo 2). Olgularımızın hastane heyetimizce yapılan değerlendirmesi sonucunda 130 olguya (%89) silah ruhsatı alma izni verildiği ve 16 (%11) olguya silah ruhsatı alma izni verilmediği anlaşılmaktadır. Herhangi bir rahatsızlığı olan 48 olgunun 16 sı kendinde mevcut hastalıktan dolayı silah ruhsatı alamamıştı. 39 göz hastasından 8 i (%16,7) için ve 5 (%10,4) tremor, 2 psikiyatri, 1 göz ve kulak hastalığı bulunan vakaların hepsine silah ruhsatı alamaz kararı verilmişti (Tablo 3). Cinsiyetlere göre değerlendirildiğinde; başvuran kadınlardan hiçbirisinde herhangi bir hastalık teşhisi yokken tüm teşhis edilen hastalıklar erkek cinsiyette idi. Başvuran tüm kadınlara silah ruhsatı alabilir kararı verilmişken, silah alabilir ruhsatı verilmeyen 16 olgunun hepsi de erkek cinsiyetten idi. Yaş aralıkları göz önüne alınarak yapılan incelemede en fazla olgu sayısının olduğu aralığı olan aralığında 64 olgunun 58 (%39,7) tanesine silah alabilir onayı verilmişken 6 (%4,1) tanesine ruhsat onayı verilmemiştir aralığında başvuru yapan 7 olgunun 7 sine (%4,8) de silah alabilir onayı verilmişken 71 üzerinde başvuru yapan 4 olgunun 3 üne (%75) silah alabilir onayı verilmemiştir (Tablo 4). Vakaların başvuru ları ve sayısının orantılı bir şekilde değişimi Grafik 3 te gösterildiği gibidir. Sağlık Kuruluna silah ruhsatı alımı izni için başvuran olguların meslekleri incelendiğinde (Tablo 5) en fazla olgunun güvenlik görevlisi olarak çalıştığı (%61,6) tespit edilmiştir. Sınıflama yapılırken en sık başvuru yapan meslekler tercih edilmiş olup 2 ve daha az başvuru yapılan meslekler diğer meslekler adı altında sınıflandırılmıştır. Çalışmamıza dâhil edilen olguların mesleklerinin eğitim düzeyleri ile ve dağılımına göre incelenmesi Tablo 6 ve 7 de gösterildiği gibidir. TARTIŞMA Silahlanmanın intihar etme, adam yaralama/öldürme gibi bazı ciddi sosyal sorunların artmasında önemli etkisi olabilir. Türkiye de cinayetlerin yarısında suç aleti olarak silah kullanılmaktadır (8). Ülkemizde 1990 a kadar bulundurma ve taşıma ruhsatlı toplam silah sayısı iken, 2003 sonunda bu sayı e yükselmiştir (10) yılında tüm Güneydoğu Anadolu da 773 adet yaralama ve öldürme olayının 341 (%45,9) tanesi ateşli silah ya da kesici-delici aletlerle meydana gelmiştir (9)

4 Tablo 4: Sağlık kurulu heyet kararlarının aralıklarına göre değerlendirilmesi Yaş aralığı Sağlık kurulu heyet kararı Silah alabilir onayı verilen Silah alabilir onayı verilmeyen %39,7 %4,1 %43, %31,53 %1,37 %32,9 Olgu Sayısı Sağlık Kurulunun Silah Ruhsatı Alabileceğine Onay Verdiği Vakalar Sağlık Kurulunun Silah Ruhsatı Alabileceğine Onay Vermediği Vakalar %8,25 %2,75 %11, %4,8 %,0 %4, %4,12 %0,68 %4, ,7 %1,4 %2, %0,0 %0,7 %0, %89,0 %11,0 %100,0 Grafik 3: Silah ruhsatı kararlarının aralıklarına göre değerlendirilmesi Yaş Aralıkları vuranların önemli bir kısmının aralığında ve lise öğrenimli kişiler olması toplumda bilinçsiz bir şekilde artan silahlanma açısından uyarıcı niteliktedir. Bu özellik Balcıoğlu ve arkadaşlarının yapmış oldukları çalışmadaki sonuçlarla paralellik göstermektedir (3). Tan ve arkadaşlarının yapmış oldukları çalışmada ise silah ruhsatı alımı için başvuran kişilerin %51,7 sinin üniversite olduğu tespit edilmiş olsa da Goldberg ve arkadaşlarının yapmış olduğu çalışmada ise eğitim düzeyi ile silahlanmanın ters orantılı olduğu belirtilmektedir (11,13). Çalışmamızda en sık silah ruhsatı izni alımı için başvuru nedeni; güvenlik görevlisi olarak çalışmak olmuştur. Balcıoğlu nun yapmış olduğu çalışmada ise silah ruhsatı alan meslek gruplarının başında esnaf, emekli, işçiler ve çiftçiler ilk sırada yer almaktadır (3). Tan ve arkadaşlarının yapmış olduğu bir başka çalışmada ise silah ruhsatı izni için başvuranların meslek gruplarının ilk sıralarında iş adamları ve müteahhitler gelmektedir (11). Torun ve arkadaşlarının yapmış oldukları çalışmada ise en sık silah alma ruhsatı başvurusu yapan meslekler olarak ön sırada esnaflar, işçi ve memurlar yer almaktadırlar (12). Hepburn L. ve arkadaşlarının yapmış oldukları çalışmada en sık silah edinme nedeni olarak %46 oranıyla güvenlik ön sırada yer almaktadır (14). Hastanemize olan silah ruhsatı başvurularının nerede ise tamamını erkekler (%97,3) oluşturmuştur. Çalışmamızda kadın erkek oranı 4/142 olarak bulunmuştur. Balcıoğlu ve arkadaşlarının yapmış oldukları çalışmada kadın erkek oranı 1/24 oranında bulunmuştur (3). Tan ve arkadaşlarının yapmış olduğu başka bir çalışmada ise 80 nin (%92,0) erkek ve 7 sinin (%8,0) kadın olduğu tespit edilmiştir (11). Torun ve arkadaşlarının yapmış oldukları çalışmada ise; kadın erkek oranı 13/79 olarak bulunmuştur (12). Çalışmamızda hastanemize silah ruhsatı alımı için başvuranların aralıkları 22 ila 83 aralığında değişmekte idi. Ayrıca aralıklarına göre incelendiğinde silah alım ruhsatı için yapılan başvuruların en fazla aralığında olduğu ve bunların çoğunun da lise (%34,3) olduğu tespit edilmiştir. Tan ve arkadaşlarının yapmış oldukları çalışmada ise dağılımlarının 25 ila 80 arasında değişken bir özellik gösterdiği görülmektedir (11). Öte yandan hastanemize silah ruhsatı alımı için yapılan baş- Tablo 5: Silah ruhsatı almak için başvuru yapanların meslekleri Meslek Sıklık Yüzde Çiftçi 10 6,8 Çalışmıyor 15 10,3 Diğer 31 21,2 Güvenlik görevlisi 90 61, ,0 Konuyla ilişkili akla gelebilecekler arasında intihar ve adam öldürme/yaralama da vardır. Türkiye de ateşli silahla intiharlar 2002 yılında %18,1 ile iken 2011 yılında %26,1 e yükselmiştir yılında Güneydoğu Anadolu bölgesindeki 251 toplam intihar vakasının 88 tanesi ateşli silahla meydana geldiği ve bunların 69 erkek, 19 tanesi ise kadın olduğu

5 Meslek Tablo 6: Silah ruhsatı almak için başvuru yapanların eğitim düzeylerinin meslekleri ile karşılaştırılması İlköğretim tespit edilmiştir yılında Diyarbakır daki toplam 63 intihar vakasının 24 ü ateşli silahla gerçekleşmiştir. Bunlardan 15 erkek ve 9 ise kadın cinsiyette idi (15). Lise Eğitim düzeyi Yüksekokul ya da üniversite Silah ruhsatı alamayacak kişiler Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Yönetmelik te açıkça belirtilmiştir. Aynı yönetmeliğin 15. maddesi silah taşıma veya bulundurma ruhsatı almak isteyenlerden, silah taşımalarında veya bulundurmalarında psikolojik, nörolojik veya fiziki rahatsızlıklar bakımından sakınca bulunmadığına dair doktor raporu alınmasını şart olarak Cevap vermek istememiş Çiftçi Çalışmıyor Diğer Güvenlik görevlisi Meslek Yaş aralıkları koşmuştur (5,16). Çalışmamızdaki 146 vakanın 16 tanesine silah ruhsatı alamayacağına dair rapor verilmiştir. Verilmeme nedenlerine baktığımızda en sık nedenlerin sırasıyla göz hastalığı, tremor, psikiyatrik hastalık (anksiyete, depresyon vb.) olduğu görülmektedir. Yaş gruplarına göre incelendiğinde Çiftçi Çalışmıyor Diğer Güvenlik görevlisi Tablo 7: Silah ruhsatı almak için başvuru yapanların mesleklerinin aralıkları ile karşılaştırılması aralığındaki olguların %9,4 üne silah ruhsatı alamaz kararı verilmişken 61 ve üzerinde silah ruhsatı alamaz oranı %36,4 oranına kadar çıkmaktadır. SONUÇ Silahlanma toplum sağlığını etkileyen bir problemdir. Ülkemizdeki ateşli silahlar ile meydana gelen ölümlü ve yaralamalı olaylar göz önüne alındığında silahlanmanın ele alınması gereken ciddi bir toplum sağlığı sorunu olduğu ortaya çıkmaktadır. Türkiye de bireysel silahlanmadaki artış da dikkate alınarak hem eğitim düzeyine hem de a yönelik sınırlamaları da içeren yeni bir yasal yapılanmanın gerekli olduğu düşünülmektedir. Silah ruhsatı almak isteyen kişileri bir sertifikasyon programına alarak bu kişilere silah tanıtılması, silahla ilgili aile içi ve çevresel risklerin ve bunlardan korunma yollarının öğretilmesi sağlanmalıdır (2). Hastanelere silah ruhsatı alımı için yapılan başvuru sonucunda kişiler daha çok herhangi bir patolojilerinin olup olmadığı hususlarında değerlendirilmekte ve bu patolojik durumun ağırlığına göre silah ruhsat izni verilmekte veya verilmemektedir. Ancak hukuk psikopatolojileri; kişinin gerçeği değerlendirmesi ve yargılama yetisini bozup bozmaması ölçütüne göre ele aldığından dolayı hekimlerden daha farklı değerlendirmektedir (6). Bu nedenden dolayı yasa ve kanun yapıcıların tıbbi bir konu ile ilgili herhangi bir yasa ya da kanun çıkarmadan önce tıp kökenli kişilerden görüş almasının ve yasaların bir görüş birliği içerisinde çıkarılmasının daha uygun olacağı kanaatindeyiz

6 KAYNAKLAR 1. Demirkan Ö, Demirkan S, Dal U, Beyaztaş FY. Silah sahibi olması sakıncalı kişilik özellikleri. Adli Psikiyatri Dergisi 2005;2(1): Buken B, Erkol Z, Bahcebasi T, Buken E, Ozdincer S, Ercan N. The effect of firearms in inducing stress in high school students in the city of Duzce (Turkey). Turk Psikiyatri Derg 2009;20(3): Balcıoğlu İ. Adli psikiyatri ve silah. Anatolian Journal of Psychiatry 2006;7(suppl.1): Boylan M. Gun control in the United States: ethical perspectives for the twentyfirst century. Clin Orthop Relat Res 2003 Mar;408: İlkiz F. Silah ve ruhsatlandırma. Anatolian Journal of Psychiatry 2006;7(suppl.1): Özalp E, Soygür, H. Silah ruhsatlandırmasında ruh hekiminin rolü. Anatolian Journal of Psychiatry 2006;7(suppl.1): sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun ile Türk Ceza Kanunu ( tarih, sayılı Resmi Gazete). 10. Altındağ A, Özdemir B, Yanık M. Şanlıurfa da ateşli silahla intiharlar (Firearm suicides in Şanlıurfa). Anatolian Journal of Psychiatry 2005;6(4): Tan S, Aldemir S, Sevinç ŞS, Özer İ. Ruhsatlı silah bulunduran ve taşıyanların kişilik profillerinin değerlendirilmesi. New/ Yeni Symposium Journal 2011;49(2): Torun F, Torun SD, Yıldırım EA. Silah ruhsatı almak için başvuranlarda depresyon, öfke, aleksitimi ve kişilik özellikleri. Nobel medicus 2011;7(1): Goldberg BW, Whitlock E, Greenlick M. Firearm ownership and health care workers. Public Health Rep 1996;111(3): Hepburn L, Miller M, Azrael D, Hemenway D. The US gun stock: results from the 2004 national firearms survey. Inj Prev 2007;13(1): TUİK. İntihar İstatistikleri Erişim: id=24&ust_id=11. Erişim tarihi: 12 Aralık Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Yönetmelik ( tarih ve sayılı Resmi Gazete). 8. Akcan A. Silahlanma... diğer ülkelerde neler oluyor? Anadolu Psikiyatri Dergisi 2006;7(suppl.1): TUIK. Ceza İnfaz Kurumu İstatistikleri Erişim: do?istab_id=136. Erişim tarihi: 26 Ocak