PROSPEKTÜS. VANCORIN- 500 mg, IV infüzyon için, liyofilize toz içeren flakon Steril, Apirojen

Transkript

1 PROSPEKTÜS VANCORIN- 500 mg, IV infüzyon için, liyofilize toz içeren flakon Steril, Apirojen Her bir flakon; Etken madde olarak; 500 mg vankomisin e eşdeğer steril vankomisin HCl (USP) içerir. Farmakolojik Özellikleri Vankomisin HCl, Nocardia orientalis ten üretilen bir trisiklik glikopeptid antibiyotiktir. Farmakodinamik özellikler: Etki spektrumu: Metisiline dirençli suşları da dahil olmak üzere, Staphylococcus aureus ve Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes ve B grubu streptokokların bazı suşlarına etkilidir. Clostridium difficile vankomisine yüksek derecede duyarlıdır, ancak diğer clostridia türlerinin duyarlılığı değişkenlik gösterir. Actinomyces türleri, Bacillus anthracis, Corynebacterium türleri, bazı Lactobacilli organizmalar ve Listeria grubu genellikle duyarlıdır. Enterococcus faecalis gibi enterococci grubu organizmalara normal plazma konsantrasyonlarında bakterisit etkili değildir. Hemen hemen bütün Gram negatif organizmalar, mycobacteria ve mantarlar, vankomisine dirençlidir Minimum İnhibitör Konsantrasyonu(MIC): Duyarlı organizmaların çoğu için vankomisinin minimum inhibitör konsantrasyonu μg/ml dir. Çoğu organizma için MIC değerinden çok yüksek olmayan konsantrasyonlarda bakterisit etkilidir. MIC değerleri 4 μg/ml ye kadar olan organizmalar genel olarak vankomisine duyarlı kabul edilir. MIC değerleri 4-16 μg/ml olanlar ise orta derecede duyarlı olarak değerlendirilir. Diğer antimikrobiyallerle aktivitesi: Vankomisin, aminoglikozitlerle birlikte kullanıldığında sinerjik etki gözlenir ve bu kombinasyon enterococcus türlerine karşı, vankomisine dirençli suşları da dahil olmak üzere, bakterisit etkilidir. Sinerjik etkinin, gentamisinle, streptomisine göre daha fazla olduğu bildirilmiştir.

2 Etki mekanizması: Vankomisin etkisini, bakterinin hücre duvarının peptidoglikan polimerlerinin oluşumunu inhibe ederek gösterir. Daha çok hücre duvarının gücünü sağlayan peptidoglikanların karşılıklı bağlanmasını önleyen penisilinlerden farklı olarak vankomisin, peptidoglikan molekülünü yapan muramylpentapeptid transferine ve eklenmesine engel olarak, molekülün kendisinin oluşumunu önler. Vankomisinin, aynı zamanda, protoplastın sitoplazmik membranına zarar verdiği ve bakteriyal RNA sentezini önlediği düşünülmektedir. Farmakokinetik özellikler: Vankomisin, gastrointestinal kanaldan çok az emilir, ancak gastrointestinal kanalın iltihaplı olduğu durumlarda absorbsiyonu daha yüksek olabilir. İntramusküler uygulama ağrıya ve doku nekrozuna yol açtığından, sistemik dozlar intravenöz yolla verilir. 1 g dozun 60 dakikada IV verildiği durumlarda plazma konsantrasyonunun, infüzyonun bitmesinden hemen sonra 60 μg/ml, 2 saat sonra yaklaşık 25 μg/ml olduğu, 11 saat sonra ise 10 μg/ml in altına düştüğü bildirilmiştir. Bununla birlikte, vankomisinin farmakokinetiği bireyler arasında önemli farklılıklar gösterebilir: Renal fonksiyonları normal hastalarda, yarı ömürde 3 saatten 13 saate kadar değişkenlik görüldüğü, ortalamanın yaklaşık 6 saat olduğu bildirilmiştir. Renal bozukluğu olan hastalarda yarılanma ömrü uzayabilir, anefrik hastalarda 7 gün veya daha uzun olabilir. Vankomisin, % 55 oranında plazma proteinlerine bağlanır, ancak büyük değişkenlikler de bildirilmiştir. Vankomisin, pleural, perikardiyal, asidik ve sinovyal sıvılar da dahil olmak üzere, ekstrasellüler sıvılara dağılır. Safra kesesinde az miktarda bulunur. Bununla birlikte, serebrospinal sıvıya çok az geçer ve menenjlerin iltihaplı olduğu durumlarda bile etkili konsantrasyonlara ulaşılamayabilir. Vankomisin peritoneal boşluğa geçebilir; Intraperitonal dozun yaklaşık % 60 ının 6 saat içinde absorbe edildiği bildirilmiştir. Plasentaya ve anne sütüne geçtiği bilinmektedir.

3 Vankomisinin metabolize olmadığı veya çok az metabolize olduğu düşünülmektedir. Böbreklerden, daha çok glomerular filtrasyonla, değişmeden atılır. 24 saat içinde verilen dozun yaklaşık % ı idrarla vücuttan atılır. Küçük bir miktarın böbrek dışı yollarla atıldığı saptanmıştır. Vankomisinin farmakokinetiği, renal atılımı etkileyen koşullara bağlı olarak değişebilir: Bazı yanık vakalarında vankomisin atılımının arttığı bildirilmiştir. Renal bozukluk veya renal fonksiyonlarda azalma olduğu durumlarda (yeni doğanlar ve yaşlılar gibi) atılım azalır, plazma konsantrasyonu ve yarı ömrü artar. Bu durumlarda doz ayarlaması gerekir. İdeal olarak, bu ayarlama, plazma konsantrasyonunu izleyerek yapılmalıdır. Hepatik bozukluklarda da atılım değişir ancak diğer faktörler yoksa, doz ayarlamasının gerekli olmadığı ileri sürülmektedir. Vankomisinin plazma konsantrasyonlarının konvansiyonel hemodiyalizle çok az etkilendiği bildirilmiştir. Ancak yüksek akışlı membran kullanımı, vankomisin konsantrasyonunu önemli derecede azaltabilir. Peritonal diyaliz, konsantrasyonu azaltabilir. Ancak bu etkinin önemli derecede olmadığı düşünülmektedir. Hemoperfüzyon veya hemofiltrasyon ise, vankomisinin kandan etkili bir şekilde temizlenmesine neden olur. Endikasyonları Metisiline rezistan Stafilokok, grup A beta- hemolitik streptokok, Streptococcus pneumoniae, enterococci, Corynebacterium, Clostridium spp., C. difficile ler de dahil pek çok gram pozitif organizmalara karşı aktiftir. 1. VANCORIN, deri ve derinin yapısal enfeksiyonları, alt solunum kanalı enfeksiyonları, kemik enfeksiyonları, endokardit gibi, stafilokokların neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde etkilidir. 2. Penisiline- allerjik hastalar, penisilinleri ya da sefalosporinleri alamayan ya da diğer ilaçlara cevap vermeyen hastalar ve vankomisin e duyarlı organizmaların neden olduğu enfeksiyonlar ile, diğer antimikrobiyal ilaçlara rezistans durumlarında endikedir.

4 3. Vankomisin in paranteral formu, stafilokokların neden olduğu enterokolit ve C. difficile in neden olduğu pseudomembran kolitin tedavisinde oral olarak kullanılabilir. Kontrendikasyonları Vankomisine aşırı duyarlı hastalarda kullanılmamalıdır. Uyarılar/Önlemler Hızlı bolus uygulama (örn; birkaç dakika içinde) aşırı hipotansiyon ve nadiren kalp durmasıyla birlikte görülebilir. Seyreltilmiş çözelti, infüzyon hızına bağlı reaksiyonlardan sakınmak için, 60 dakikadan daha az olmayan bir süre boyunca uygulanmalıdır. Genellikle, infüzyonun durdurulması, bu reaksiyonların hemen kesilmesine neden olur. Vankomisin alan hastalarda ototoksisite oluşabilir. Bu geçici ya da sürekli olabilir. Bu olay aminoglikozidler gibi diğer ototoksik ajanlarla sürekli tedavi alan, duyu kaybı olan ya da aşırı dozların verildiği hastaların çoğunda bildirilmiştir. VANCORIN, uzun süreli ve yüksek kan konsantrasyonları sonucu oluşabilen toksisite riski nedeniyle, renal yetmezliği olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. VANCORIN dozajı, renal disfonksiyonda ayarlanmalıdır. 1) C. difficile e bağlı akut pseudomembranöz koliti olan bazı hastalarda, multipl-doz oral vankomisin alınmasını takiben, klinik olarak anlamlı serum konsantrasyonları bildirilmiştir. 2) Vankomisin in uzun süreli kullanımı, duyarlı olmayan organizmaların gelişimine neden olabilir. Bu hastalarda dikkatli bir gözlem gereklidir. Tedavi sırasında süperenfeksiyon oluşursa, uygun önlemler alınmalıdır. Nadir olarak, intravenöz vankomisin alan hastalarda C. difficile nedeniyle gelişen pseudomembranöz kolit bildirilmiştir. 3) Renal disfonksiyonlu veya vankomisinle birlikte aminoglikozid uygulanan hastaların tedavisi sırasında nefrotoksisite riskini minimize etmek için, renal fonksiyonlar izlenmeli ve önerilen uygun doz programlarına uyulmasına özellikle özen gösterilmelidir.

5 4) Ototoksisite riskini en aza indirmek için, işitme fonksiyonlarının seri testleri yardımcı olabilir. 5) Vankomisin alan hastalarda, geçici nötropeni bildirilmiştir. Vankomisin ile uzun süreli tedavi alanlarda ya da nötropeniye yol açma potansiyeli olan ilaçları birlikte alan hastalarda lökosit sayısı periyodik olarak izlenmelidir. 6) Vankomisin dokularda irritan etki gösterir ve güvenli bir intravenöz uygulama yolu ile verilmelidir. Vankomisin HCl in intramüsküler enjeksiyonu veya yanlışlıkla çevre dokulara sızması, ağrı, gerginlik ve nekroza yol açar. 7) Trombofilebit oluşabilir. İnfüzyon bölgesinin rotasyonu ve seyreltilmiş solüsyonun (2.5-5 g/l) yavaş uygulanmasıyla, tromboflebit sıklığı ve şiddeti azaltılabilir. 8) Anestezi ajanlarıyla birlikte uygulanmasının, infüzyona bağlı olayların (hipotansiyon, sıcak basması, eritem, ürtiker ve kaşıntı dahil) sıklığını arttırdığı bildirilmiştir. İnfüzyona bağlı olaylar, vankomisinin anestezik indüksiyonundan önce, 60 dakika süreli bir infüzyon şeklinde uygulanmasıyla minimize edilebilir. Araç ve makine kullanmaya etkisi: Vancorin, araç ve makine kullanımını etkilemez. Hamilelikte Kullanım Fetus üzerine zararlı etkileri olabileceği için, doktorun önerisi ile, gerçekten kullanılması gereken durumlarda, yarar-zarar oranı değerlendirilerek hamilelere verilebilir. Hamilelik kategorisi: C dir. Laktasyonda kullanım Vankomisin HCl, anne sütüne geçer, emziren kadınlara verildiğinde dikkatli olunmalıdır. Advers etki potansiyeli nedeniyle, ilacın anne için yararı değerlendirilerek, ya emzirmenin kesilmesi, ya da ilacın kesilmesi yönünde karar alınmalıdır.

6 Çocuklar ve YaĢlılarda kullanım Prematüre yeni doğanlar ve bebeklerde istenen serum konsantrasyonlarına ulaşıldığının teyidi uygun olur. Anestezik ajanlar ve vankomisinin birlikte kullanımları, çocuklarda histamin- benzeri kızarma ve eritem ile karakterizedir. Yaşlılıkla birlikte glomerüler filtrasyonun doğal azalması, eğer doz ayarlanmamışsa, vankomisinin yükselmiş serum konsantrasyonuna neden olur. Yaşlı hastalarda vankomisin dozu ayarlanmalıdır. Yan Etkiler/Advers Etkiler İnfüzyona bağlı olaylar Vankomisin in hızlı infüzyonu sırasında ya da sonrasında hastalarda hipotansiyon, hırıltılı soluma, dispeni, ürtiker ve kaşıntıyı da içine alan anafilaktik reaksiyonlar gelişebilir. Hızlı infüzyon, göğüs ve sırtta kas spazmı ya da vücudun üst kısmının ( kırmızı boğaz ) kızarmasına da neden olabilir. Bu reaksiyonlar genellikle 20 dakika içinde sona erebileceği gibi, bir kaç saat boyunca devam da edebilir. Nefrotoksisite Nadir olarak, özellikle vankomisinin yüksek dozlarının verildiği hastalarda, serum kreatinin veya BUN konsantrasyonlarındaki artışla kendini gösteren renal yetmezlik, bildirilmiştir. İntersitisyel nefrit vakaları da seyrek olarak bildirilmiştir. Bu vakaların çoğu, hikayesinde böbrek disfonksiyonu olan ya da birlikte aminoglikozid verilen hastalara aittir. Vankomisin kesildiğinde, hastaların çoğunda azotemi ortadan kalkar. Ototoksisite Vankomisin kullanımına bağlı olarak az sayıda vakada işitme kaybı bildirilmiştir. Bu hastaların çoğunda, böbrek disfonksiyonu, işitme kaybı hikayesi veya birlikte ototoksik bir ilaç uygulaması söz konusudur. Vertigo, baş dönmesi ve kulak çınlaması nadiren bildirilmiştir.

7 Hematopoietik Genellikle, vankomisin tedavisinin başlamasından 1 hafta veya daha uzun süre sonra ya da 25 g dan daha fazla bir total dozaj sonrası, birkaç düzine hastada reversibl nötropeni bildirilmiştir. Nötropeninin, vankomisin kesildiğinde hızla reversibl olduğu görülmüştür. Trombositopeni nadiren bildirilmiştir. Nadir olarak reversibl agronülositozis (granülosit sayısı 500/ mm 3 den az) bildirilmiştir, ancak nedensel ilişki henüz kanıtlanmamıştır. Filebit Enjeksiyon bölgesinde inflamasyon bildirilmiştir. Çeşitli Vankomisin kullanımıyla birlikte seyrek olarak, anafilaksi, ilaç ateşi, bulantı, titreme, ösonofili, eksfolyatif dermatitleri de içine alan kaşıntılar, Stevens- Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz ve daha nadir olarak da vaskülit bildirilmiştir. BEKLENMEYEN BĠR ETKĠ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAġVURUNUZ. Ilaç EtkileĢmeleri Anestezik ajanların ve vankomisin in birlikte uygulanması, anafilaktoid reaksiyonlar, histamin- benzeri kızarma ve eritem ile karakterizedir. Endike olduğu durumlarda, amfoterisin B, aminoglikozitler, basitrasin, polimiksin B, kolistin, viomisin ya da cisplatin gibi diğer potansiyel nörotoksik ve/veya nefrotoksik ilaçlarla, sistemik ya da topikal olarak, ardarda veya birlikte kullanımı dikkatli gözlem gerektirir. Kullanım ġekli ve Dozu Normal renal fonksiyonlu hastalar Yetişkinler: Genel günlük intravenöz doz, ya 12 saatte bir 1 g ya da her 6 saatte bir 500 mg olarak bölünmüş 2 g dır. Her bir doz, 10 mg/dak dan daha fazla olmayan, ya da en az 60 dakikalık bir süre ile yapılacak uygulamalardan hangisi daha uzun süre ise, o yöntemin uygulanması ile verilmelidir. Yaş ve

8 şişmanlık gibi diğer hasta faktörleri genel intravenöz günlük dozunun modifikasyonunu gerektirebilir. Çocuklar: VANCORIN in genel intravenöz dozajı her 6 saatte bir verilen 10 mg/kg dır. Her bir doz en az 60 dakikalık bir süre üzerinden uygulanmalıdır. Yenidoğanlar ve Bebekler : Yenidoğanlar ve bebeklerde, toplam günlük intravenöz doz daha düşük olabilir. Yeni doğan ve genç bebeklerin her ikisinde de, başlangıç doz olarak 15 mg/kg takibinde, yenidoğanların yaşamlarının 1. haftasında, her 12 saatte bir 10 mg/kg ve 1 aylık yaşlarına kadar her 8 saatte bir verilir. Her bir doz 60 dakika üzerinden uygulanmalıdır. Vankomisin in serum konsantrasyonunun yakın takibi, şu hastalarda yapılmalıdır: Renal Fonksiyon Bozukluğu Olan Hastalar ve Yaşlı Hastalar : Dozaj ayarlaması, renal fonksiyonu bozulmuş hastalarda yapılmış olmalıdır. Prematüre yeni doğanlar ve yaşlılarda beklenilenden daha büyük dozaj azaltmaları renal fonksiyon azalmasından dolayı gerekli olabilir. Vankomisin serum konsantrasyonlarının ölçümü özellikle renal fonksiyon değişikliği olan ağır hastalarda, tedaviyi optimize etmek için yardımcı olabilir. Vankomisin serum konsantrasyonları mikrobiyolojik tayin, radyoimmünoassay, floresan polarizasyon immünoassay, floresan immüno assay ya da yüksek basınçlı sıvı kromatografisiyle tayin edilebilir. Eğer, kreatinin klerensi ölçülebiliyor ya da doğru olarak değerlendirilebiliyorsa, renal hasarı olan hastaların çoğu için dozaj aşağıdaki tablo kullanılarak hesaplanabilir. Mg olarak günlük VANCORIN dozu, ml/dak. olarak belirtilen glomeruler filtrasyon oranının yaklaşık 15 katıdır.

9 RENAL FONKSĠYON BOZUKLUĞU OLAN HASTALARDA VANKOMĠSĠN ĠN DOZAJ TABLOSU Kreatinin Klerensi (ml/dak) Vankomisin Dozu (mg/24 saat) Hafiften orta dereceye kadar renal yetmezliği olan hastalarda başlangıç doz, 15 mg/kg dan az olmamalıdır. Bu tablo, fonksiyonel olarak böbreği olmayan hastalar için geçerli değildir. Böyle hastalar için terapötik serum konsantrasyonlarını hızla sağlamak için 15 mg/kg vücut ağırlığı başlangıç dozu verilmiş olmalıdır. Stabil konsantrasyonu sürdürmek için gereken doz 1.9 mg/kg/24 saat tir. Renal yetmezliği belirgin olan hastalarda, ilacın günlük olarak uygulanmasından çok, birkaç günde bir kez 250 ila 1000 mg lık sürdürme dozları daha uygun olabilir. Anüride, 7-10 günde bir 1000 mg lık doz önerilir. Sadece, serum kreatinin konsantrasyonunun bilindiği durumlarda, aşağıdaki formül (hastanın yaşı, ağırlığı ve cinsiyeti üzerinden) kreatinin klerensini hesaplamak için kullanılabilir. Hesaplanan kreatinin klerensi (ml/dak.) sadece tahminidir. Kreatinin klerensi, süratle ölçülmüş olmalıdır.

10 ağırlık (kg) x (140- yıl olarak yaģ) Erkekler: x serum kreatinin konsantrasyonu (mg/dl) Kadınlar: Yukarıda bulunan değer x 0.85 Serum kreatinini, renal fonksiyonun düzenli durumunu temsil etmelidir. Aksi durumda, kreatinin klerensi için beklenilen değer geçerli değildir. Bu şekilde hesaplanan klerens, şu durumları olan hastalarda gerçek klerensin bir değerlendirmesidir: (1) Şok, ciddi kalp yetmezliği ya da oligoüri gibi renal fonksiyon azalmasıyla karakterize (2) Obez hastalar ya da karaciğer hastalıkları, ödem ya da karında asit toplanmaları olan obez hastalar gibi kas kütlesi ve total vücut ağırlığı arasında normal bir ilişki bulunmayanlar ve (3) zayıflama, beslenme bozukluğu ya da aktivite yokluğunun eşlik ettiği hastalar. İntratekal yollar ile (intralumbar ya da intraventriküler) Vankomisin uygulanmasının etkinliği ve güvenirliliği değerlendirilmemiştir. Aralıklı infüzyon kullanım yolu olarak önerilir. Sulandırma ve Uygulama VANCORIN, sistemik enfeksiyonların tedavisinde yavaş IV infüzyon olarak uygulanır. İlaç dokulara karşı çok irrite edicidir ve IM yolla verilmemelidir. VANCORIN, her ml sinde 50 mg ilaç içeren solüsyonu sağlamak için 500 mg Vankomisin içeren etiketli flakona 10 ml steril enjeksiyonluk suyun eklenmesiyle sulandırılır. Aralıklı IV infüzyon için, 500 mg lık sulandırılmış solüsyon en az 100 ml seyreltici ile seyreltilmiş olmalı ve en az 60 dakikalık bir süre boyunca uygulanmalıdır. Aralıklı IV infüzyon uygulanmazsa VANCORIN sürekli infüzyonla verilebilir. Bu metodda ise, 1-2 g. VANCORIN e eşdeğer miktar % 0.9 luk sodyum klorür ya da % 5 lik dekstroz solüsyonunun yeterli derecede büyük hacmine eklenir.

11 Günlük doz 24 saatlik bir sürede verilir. İnfüzyonla ilişkili olaylar Vankomisin in uygulama hızı ve konsantrasyonla ilişkilidir. Yetişkinler için konsantrasyonların 5 mg/ml den fazla, hızların ise, 10 mg/dak. dan fazla olmaması önerilir. Sıvı kısıtlamasının olduğu bilinen hastalarda 10 mg/ml ye kadarki konsantrasyon uygulanabilir: Bu şekilde daha yüksek konsantrasyonların uygulanması infüzyona bağlı olayların riskini artırabilir. Bununla birlikte, infüzyona bağlı olaylar herhangi bir hız ya da konsantrasyonda da oluşabilir. AĢırı Doz Tedavisi Glomerüler filtrasyonun devamı için destekleyici tedaviler önerilir. Vankomisin dializ ile az miktarda uzaklaştırılır. Polisülfon reçine ile hemofiltrasyon ve hemoperfüzyonun artan vankomisin klerensiyle sonuçlandığı bildirilmiştir. Saklama KoĢulları Aşırı sıcaklık ve ışıktan korunarak, 25 0 C nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır. Sulandırma sonrası, flakonlar buzdolabında 1 gün boyunca saklanabilir. Ticari Takdim ġekli ve Ambalaj Muhtevası VANCORIN, 500 mg IV infüzyon için liyofilize toz halinde hidroklorid içeren flakon ve ticari kutu içinde mevcuttur. vankomisin Ruhsat Sahibinin Ġsim ve Adresi HEMAT ĠLAÇ SANAYĠ ĠTHALAT VE ĠHRACAT LTD. ġtġ. KoĢuyolu Cad. Cenap ġehabettin Sok. No: 73, Kadıköy/ ĠSTANBUL Tel: Ruhsat Tarih ve No: /50

12 Üretici ve Üretim Yeri Ġsim ve Adresi CHEIL JEDANG Corporation, Pharmaceutical Division, 10 TH FL. CHEIL BLDG., 500, 5-GA NAMDAEMUN- NO, CHUNG- KU, SEOUL, , KORE Reçeteli satılır. Çocukların eriģemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız. Beklenmeyen bir etki görüldüğünde doktorunuza baģvurunuz. Hekime danıģmadan kullanılmamalıdır.

13