KAVUN GENOTİPLERİNİN KURAKLIK STRESİNE TEPKİLERİ * Responses of Melon Genotypes to Drought Stress

Transkript

1 KAVUN GENOTİPLERİNİN KURAKLIK STRESİNE TEPKİLERİ * Responses of Melon Genotypes to Drought Stress Şebnem KUŞVURAN Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı Kazım ABAK Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı Özet Kavun genotiplerinin kuraklığa toleransının belirlenebilmesi amacı ile gerçekleştirilen bu çalışmada 30 farklı kavun genotipi ile Galia F1 çeşidi kuraklık stresi altında yetiştirilmiştir. Üç- dört yapraklı genç bitki aşamasında sulama tamamen kesilerek kuraklık ortamı oluşturulmuştur. Bitkiler 14 gün stres altında yetiştirilmiş ve kurak zararının semptomları belirince genotipler görsel olarak 0 5 skalasına göre değerlendirilmiş, membran zararlanma indeksi (MIDX), yeşil aksam yaş ve kuru ağırlık, bitki boyu, gövde çapı ve yaprak alanı bakımından incelenmiştir. Çalışma sonucunda, kavun genotiplerinin kurak stresi karşısında geniş bir varyasyon gösterdiği belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Kavun (Cucumis melo), kuraklık, membran zararlanma indeksi, yaprak alanı, tarama Abstract This study was carried out for determination of differential drought responses of 30 melon genotypes and Galia F1 under drought stress. Drought condition was performed when plantlets reach 3 to 4 leaves stages. Responses of the genotypes to drought were evaluated visually by using 0-5 scale, besides, membrane injury index, fresh and dry plant weights, plant height, plant diameter and leaf area. The melon genotypes showed significant variation for their drought stress. Key Words: Melon (Cucumis melo), drought, mebrane injury index, leaf area, screening Giriş Kuraklık dünyada tarımsal üretimi sınırlandıran en önemli sorunlardan biri olarak karşımıza çıkmaktadır (Jones ve Corlett, 1992). Kuraklık toleransı, suyun kısıtlı olduğu şartlarda bitkinin yaşamsal faaliyetini devam ettirebilme yeteneği olarak tanımlanabilir (Richandson ve MacCree, 1985). Bitkiler kuraktan sakınım ve kurağa tolerans şeklinde geliştirdikleri savunma mekanizmaları ile dayanımlarını sağlamaktadırlar. Dünya üzerindeki kullanılabilir alanlar stres faktörlerine göre sınıflandırıldığında doğal bir stres faktörü olan kuraklık stresi % 26 lık payıyla en büyük dilimi içermektedir. Bunu % 20 ile mineral stresi ve % 15 ile soğuk ve don stresi takip etmektedir (Kalefetoğlu ve Ekmekçi, 2005) * Doktora Tezi-Ph.D.Thesis

2 Değişen yağış rejimlerinin de etkisi ile topraklarda oluşan kuraklık ve beraberinde getirdiği tuzluluk, bitkisel üretimi önemli ölçüde sınırlandırmaktadır (Annan, 2000). Kuraklık stresi toprakta kullanılabilir suyun azalması, suyun transpirasyon ve evaporasyon sonucu kaybolması ile meydana gelmektedir. Küresel ısınmanın iklim değişikliği etkileriyle birlikte artan dünya nüfusunun gelecekte beslenme ve giyinme gereksiniminin sağlanması amacıyla kurağa tolerant ve daha az su ihtiyacı bulunan bitki genotiplerinin geliştirilmesi gerekmektedir (Sankar ve ark.,2008; Shao ve ark., 2006). Ülkemizin Orta Anadolu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerinde hatta son zamanlarda tüm ülke çapında yağış miktarının yetersiz olması nedeniyle tarımsal ürünlerin su ihtiyacı gerektiği kadar karşılanamamakta ve önemli ürün kayıpları meydana gelmektedir. Bu nedenle kuraklığa tolerant bitki genotiplerinin taramalar yapılarak belirlenmesi ve ıslah programlarının açılması acil ve oldukça önemli bir konudur. Materyal ve Metot Materyal Kuraklık stresinin genotipsel anlamda ortaya çıkardığı farklılığın ortaya konması amacıyla yapılan tarama çalışmasında 30 farklı genotipe ve Galia F1 çeşidine ait tohumlar 2:1 oranında hazırlanmış olan torf:perlit karışımı içeren viyollere ekilmiştir (Çizelge 1). Çizelge 1. Çalışmada kullanılan genotiplerin numaraları ve yerel isimleri Gen. No Yerel İsmi Gen. No Yerel İsmi Gen. No Yerel İsmi 2 Banaz- Uşak 94 Yuva 234 Susurluk 3 (Ananas) 99 Şereflikoçhisar 244 Ayvalık (Has.bey) 16 Lüleburgaz 100 Türkmenistan 252 Manisa (Kırkağaç) 23 Yalova 107 Adıyaman (Saf4) 265 Erciş- Van 25 Yusufeli- Artvin 130 Iğdır 280 (Şemame) 30 Niğde 133 (Kırkağaç 637) 305 Adana (Agrestis) 31 Söğüt- Bilecik 159 Van 372 Y20 40 Anka Üniver. 179 Mardin 375 Y35 48 Sındırgı- Balıkesir 196 Midyat Galia F1 52 Bucak 208 Bağpınar 69 Besni 231 Balıkesir

3 Metot Üç yapraklı aşamaya ulaşan yirmi günlük fideler, 2:1 oranında hazırlanmış torf:perlit karışımı bulunduran plastik saksılara, her saksıda iki bitki olacak şekilde şaşırtılmışlardır. Fideler şaşırtmadan 12 gün sonra % 30 oranında drenaj seviyesinde sulanmış, ardından stres bitkilerinde sulamaya son verilmiştir. Stres uygulanmayan kontrol bitkilerinde ise sulama devam etmiştir. Stres uygulamasından on dört gün sonra deneme sonlandırılmıştır. Hasat edilen bitkilerde 0-5 skalası, membran zararlanma indeksi, yeşil aksam yaş ve kuru ağırlıkları, bitki boy, gövde çapı, yaprak alanı analizleri yapılmıştır. 0-5 Skalası: Genç kavun bitkilerinde morfolojik olarak ortaya çıkan zararlanmanın derecesini ortaya koyabilmek amacıyla bir sakala oluşturulmuştur. Bunun için zararlanma derecesine göre bitkilere aşağıda belirtilen semptomlara göre 0 dan 5 e kadar puan verilmiştir. 0: Hiç etkilenme yok (kontrol bitkileri) 1: Büyümede yavaşlama 2: Alt yapraklarda solgunluk 3: Üs yapraklarda kıvrılma (kapanma) ve solgunluk 4: yapraklarda şiddetli solgunluk ve sararma, yaprak kenarlarında kuruma başlangıcı 5: Bitkide solma ve alt yapraklarda kuruma Bitkide gövde boyu, gövde çapı, yeşil aksam yaş ve kuru ağırlık ölçümleri: Bitkide en uzun gövde boyu cetvel ile ölçülerek cm olarak kaydedilmiştir. Gövde çapı dijital kompast yardımı ile mm olarak belirlenmiştir. Her genotipten tesadüfi olarak seçilen 4 er bitki hassas terazide tartılarak g olarak yaş ağırlıkları belirlenmiş, daha sonra 65 C etüvde 48 saat kurutulduktan sonra kuru ağırlık g olarak belirlenmiştir (Daşgan, H.Y. ve ark., 2006, Kuşvuran ve ark., 2007). Yaprak hücrelerinde membran zararlanmasının belirlenmesi: Membran zararlanma indeksi (%) hücreden dışarıya verilen elektrolitin ölçülmesi ile hesaplanmıştır (Fan ve Blake, 1994; Dlugokecka ve Kacperska-Palacz, 1978.)

4 Araştırma Bulguları ve Tartışma Çizelge 2. Skala, membran zararlanma indeksi, yaş ve kuru ağırlık bakımından ortaya çıkan değişimler Gen. No Sklala MIDX Yaş Ağırlık Kuru Ağırlık Kuraklık Kuraklık Kontrol Kurak % Değ. Kontrol Kurak bd 30.7 c-l 55.3 ab 18.3 c-g a 2.0 d-i ce 35.6 bf 60.4 a 14.8 g ab 1.5 i-k eh 32.0 c-l 25.9 g 19.9 a-f ij 1.5 i-k g-j 27.7 f-l 43.0 cd 19.8 a-g ce 1.9 d-j ce 28.9 hl 35.6 c-g 23.6 ab d-j 2.2 b-e g-j 36.5bd 33.5 c-g 16.4 e-g e-j 1.6 e-k eh 34.4bh 32.8 d-g 19.2 b-g d-j 1.9 d-j ab 40.5ab 30.8 d-g 17.1 d-g gj 1.5 jk f-i 27.4 gl 38.0 c-g 21.8 a-d d-i 2.1 c-h bc 28.8 dl 64.1 a 17.4 d-g a-c 1.6 hk bd 29.0 dl 45.4 bc 24.6 a d-i 2.3 b-e dg 30.3 c-l 32.8 d-g 20.1 a-f d-j 1.9 d-j dg 27.2 gl 30.4 e-g 18.9 b-g a 2.9 a bc 34.2 bi 45.0 bc 22.5 a-c e-j 1.3 k eh 26.3 i-l 26.9 fg 22.0 a-d e-j 2.2 b-f g-j 27.6 gl 36.7 c-g 22.1 a-d d-i 2.3 b-d j 29.5 c-l 29.5 e-g 17.5 dg e-j 1.9 d-i ,7 ji 26.7 hl 32.6 dg 21.0 a-f h-j 1.9 d-j hj 28.9 dl 33.8 c-g 16.3 fg d-j 1.9 d-j j 25.8 j-l 27.2 fg 21.4 a-e d-i 2.6 a-c f-i 33.3 bj 26.6 fg 17.8 c-g e-j 1.8 fk c-f 37.5 ac 38.8 c-f 16.7 e-g df 1.7 g-k g-j 28.0 el 40.0 c-e 19.9 a-f e-j 2.0 d-j f-i 32.1 ck 40.2 c-e 19.4 b-g d-g 2.0 d-j a 24.7bg 36.3 c-g 18.6 b-g d-i 1.7 e-k dg 45.1 a 40.0 c-e 20.5 a-f bd 2.1 b-g ji 35.8be 33.3 c-g 20.4 a-f d-i 2.6 ab j 26.6 hl 28.8 e-g 21.3 a-f j 1.6 h-k eh 27.3 gl 36.6 c-g 21.1 a-f d-g 1.9 d-j f-i 24.0 l 27.0 fg 16.6 eg f-k 1.8 e-k Galia F eh 25.1 kl 35.6 c-g 20.6 a-f d-i 1.8 d-j Ort LSD (%5) % Değ. Otuz bir adet farklı kavun genotipi ile gerçekleştirilen kuraklık çalışmasında ilk belirgin etkiler bitkilerin yeşil aksam ağırlığında azalma ve bitki büyümesinde duraklama olarak ortaya çıkmıştır. Bunu izleyen aşamada yaşlı yapraklardan başlayarak sararma, kuruma ve yaprak dökülmesi, hassas genotiplerde bitkinin ölümü gerçekleşmiştir. Otuz bir genotip ile yapılan kuraklık çalışması sonucunda 133, 196 ve 305 no lu genotiplerin 1.5 değer ile stres etkisinden en az etkilendiği

5 çalışmada 2, 40, 100 ve 69 no lu genotipler skala değerleri ile kuraklık stresinden en fazla etkilenen genotipler olarak belirlenmiştir (Çizelge 2). Yaprak disklerinde yapılan ölçümler ışığında en fazla hücre zararlanmasının 40, 252 ve 208 no lu genotiplerde meydana geldiği, 94, 130, 159, 196 ve 375 no lu genotiplerde ise yaprak hücrelerinde meydana gelen zararlanmanın diğer genotiplere oranla en düşük oranlarda kaldığı Tablo 2 de görülmektedir. Bajji ve ark. (2002) buğdayda, Ramachandra Reddy ve ark. (2004) dut meyvesinde, Zheng ve ark. (2004), aloe vera bitkisinde kuraklık stresi koşullarında hücre zararlanmasında artış meydana geldiğini vurgulamışlardır (Çizelge 2). Farklı kavun genotiplerinin kuraklık stresi sonucunda göstermiş oldukları tepkilerinin belirlenmesine yönelik tarama çalışmasında genotipler yeşil aksam yaş ve kuru ağırlıkları bakımından da değerlendirilmiştir (Çizelge 2). Geniş bir genotip yelpazesi içerisinde yapılan denemede 107, 159, 196 ve 305 no lu genotipler kurak şartlar altında ağırlık yeşil aksam ağırlık kayıplarını koruyarak kontrol bitkilerine yakın değerler göstermişlerdir (%18-30 ağırlık kaybı). Stres etkisinin daha fazla görüldüğü 3, 52, 2 ve 231 no lu genotiplerde yaş ağırlık bakımından kayıplar % oranlarında belirlenmiştir. Kurak stresi koşullarında kuru ağırlık miktarlarında azalma gözlenmiştir. Çalışmada 107, 159 ve 196 no lu genotiplerde ağırlık kayıpları en az düzeyde gerçekleşmiştir. Stres koşulları altında kuru madde kaybının en fazla olduğu 2, 3, 25, 52 ve 252 no lu genotiplerde kontrol bitkilerine oranlar %60-67 oranlarında azalma kaydedilmiştir (Çizelge 2). Kuraklık stresi ne bağlı olarak büyümede azalma, bitki yaş ve kuru ağırlığı, yaprak alanı gibi parametrelerde azalma meydana geldiği birçok araştırmada bildirilmektedir (Anyia ve Herzog, 2004; Kusvuran ve ark.2008). Sankar ve ark. (2008), kurak stresine maruz bırakılan bamyada kuru ağırlık kayıplarının %78 oranında gerçekleştiğini bildirirken, tütün bitkisinde meydana gelen kuru ağırlık kayıplarının %56 ile % 60 arasında değiştiği kaydedilmiştir (Karakas ve ark., 1997). Kuraklık stresine maruz bırakılan tüm genotiplerde stres etkisi ile kontrol bitkilerine oranla bitki boyu bakımından bir azalmanın meydan geldiği belirlenmiştir (Çizelge 3). Bu azalma özellikle 52, 3, 25, 52 ve 252 no lu genotiplerde belirginleşmiş ve % oranında kayıplar meydana gelmiştir. % 4-27 ile kontrol bitkilerine oranla daha az kayıpların meydan geldiği 16, 133, 23, 159, 159 ve 375 no lu genotiplerin bu parametre bakımından daha şanslı oldukları gözlenmiştir. Kuraklık stresi süresince bitki gövde çapında meydan gelen değişimler Çizelge 3 de gösterilmiştir. Genotipler arasında farklılıkların ortaya çıktığı parametre bakımından 159, 196 ve 375 no lu genotiplerin kontrol bitkilerine yakın değerler göstermişlerdir. Stres etkisi ile meydan gelen kayıplar en fazla 3, 40 ve 280 no lu genotiplerde belirlenmiştir. Bu genotiplerin kontrol bitkilerine oranla %20-23 oranında kayıpla karşı karşıya kaldığı tespit edilmiştir. Kurak stresi bitkinin ilk büyüme ve gelişme aşamasını sınırlandıran önemli bir faktör olarak karşımıza çıkmaktadır (Yin ve ark. 2005). Patates, soya fasulyesi gibi bitkilerde bitki boyunun kurak stresinden etkilenerek kontrol bitkilerine oranla %25 oranında azaldığı bildirilmektedir (Shao ve ark., 2008)

6 Çizelge 3. Bitki boyu, gövde çapı ve yaprak alanı bakımından ortaya çıkan değişimler Gen. No Bitki Boyu Gövde Çapı Yaprak Alanı Kontrol Kurak f-i 16.7 g-j e-i 14.2 ij ij 16.7 g-j j 14.0 ij be 29.7 a-c d-g 18.2 f-j d-g 22.7 c-g d-h 21.5 d-h c-g 22.0 d-h a 20.7 e-i ab 30.2 ab b-e 24.5 b-f a-c 31.0 ab d-g 13.0 j c-g 30.2 ab be 23.0 c-g ij 22.0 d-h a-c 22.0 d-h e-i 21.5 d-h b-f 32.0 a b-e 22.0 d-h c-g 19.7 ej c-g 22.2 d-g d-h 15.0 h-j a-c 22.2 d-g b-d 26.0 a-e d-h 26.0 a-e b-e 26.7 a-e b-e 21.5 d-h b-e 28.2 a-d GaliaF g-i 21.5 d-h Ort. % Değ Kontrol Kurak 7.2 a-g 5.3 e-i 7.4 a-e 4.2 j 5.7 i-k 4.1 j-l 6.2 f-k 5.7 c-i 6.2 g-k 4.7 h-k 5.8 ik 4.0 kl 5.7 c-j 5.2 ej 6.2 g-k 4.7 gk 7.2 a-g 6.0 b-f 6.5 d-k 5.1 g-k 7.8 ac 6.3 a-e 6.9 c-i 5.4 d-i 7.8 ac 6.3 a-e 5.8 h-j 3.5 l 5.5 k 4.2 i-l 6.7 c-j 7.2 a 5.9 h-k 5.4 d-i 7.9 a-c 6.5 a-d 6.3 e-k 5.4 d-i 7.6 a-d 6.9 ab 6.4 d-k 6.0 b-f 8.3 a 5.9 b-f 6.9 c-i 6.1 d-f 7.5 a-e 5.6 c-i 7.0 c-i 5.9 b-g 8.2 ab 6.6 a-c 7.2 a-g 6.1 a-f 5.8 ik 5.3 b-i 7.0 b-h 6.2 a-f 5.6 jk 5.7 b-h 7.4 a-d 5.8 b-g % Değ. Kontrol Kurak % Değ ,3 a 213,7 f-h a-c 203,5 gh ,4 e-i 267,2 c-g ,5 a-e 292,1 b-e ,6 d-h 246,1 c-g ,3 c-g 203,1 gh ,3 e-i 232,5 d-g ,6 ab 244,9 c-f ,4 e-i 271,6 c-f ,9 a-d 234,0 d-g ,2 c-g 255,7 c-g ,8 e-i 269,4 c-f ,5 f-i 253,2 c-g ,5 h-i 149,6 h ,8 i 145,4 h ,2 c-g 280,8 b-f ,8 e-i 294,4 b-d ,8 c-g b-e ,7 b-f 265,4 c-g ,4 a-d 452,7 a ,9 g-i 238,8 d-g ,8 e-h 226,8 e-g ,3 c-g 270,5 c-f ,4 c-g 258,4 c-g ,9 c-g 211,4 f-h ,6 c-f 307,7 bc ,7 c-g 344,4 b ,2 e-h 296,3 b-d ,3 e-h 263,3 c-g ,9 c-g 264,8 c-g ,0 c-f 252,4 c-g LSD (%5)

7 Strese koşullarında yetiştirilen kavun bitkilerinin kontrol bitkilerine oranla daha yaprak alanı oluşturduğu görülen çalışmada bu değerlere ait istatistik veriler Çizelge 3 de verilmiştir. Kuraklık stresinin oluşturduğu etkilerin araştırıldığı çalışmasında, yaprak alan ölçümleri de yapılmış olup stres koşullarında yaprak alan miktarları bakımından azalma gözlenmiştir. % kayıp oranları bakımından en düşük değerler F1 (%8,13), 196 (6,45), 280 (%3,57) numaralı genotipler olmuştur. Kurak stresi koşullarından en fazla etkilenerek daha az yaprak alanı oluşturan ve bu neden kontrol bitkileri ile kıyaslandığında en fazla % kaybın meydan geldiği genotipler arasında 2 (% 51,02), 3 (%55,10) ve 52 (%44,44) no lu genotipler ilk sırayı almışlardır. Asraf ve Iram (2005), Kusvuran ve ark. (2007) ve Kusvuran ve ark. (2008) kuraklık stresinin yaprak alanında azalmaya neden olduğunu ifade etmişlerdir. Sonuç Kavunda kuraklığa tolerans bakımından genotipsel farklılıklar (tür içindeki varyosyonun zenginliği) ve tolerant genotiplerin belirlenmesi amacıyla yapılan bu çalışmada görsel skala değerleri bakımından genotiplerin farklı puanlamalar aldığı ve farklı tepkiler gösterdiği belirlenmiştir. Kuraklık uygulamaları sonucunda yeşil aksam yaş ve kuru ağırlığı, bitki boyu, gövde çapı ve yaprak alanı gibi büyüme parametrelerinin olumsuz etkilendiği ve tüm genotiplerin değişen oranlarda kayıplara maruz kaldığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte tolerant olduğu düşünülen genotiplerde oluşan bu kayıplar hassas genotiplere oranla daha düşük oranlarda seyretmiştir. Bu çalışmada incelenen parametreler arasında özellikle bitki yaş ve kuru ağırlık, 0-5 skala değerlendirmesi ile membran zararlanma indeksi ön seçim aşamasında önemli birer tarama faktörü olabileceği görülmüştür. Kavun türü içinde kuraklık stresine tolerans bakımından genotipler asında önemli bir varyasyonun olduğu belirlenmiştir Kaynaklar ANYIA, A.O., HERZOG, H., Genotypic Variability in Drought Performance and Recovery in Cowpea under Controlled Environment. J.Agronomy& Crop Science, 190: ANNAN, K., UN Millennium Summit. ASRAF, M., IRAM, A., Drought Stress Induced Changes in Some Organic Substances in Nodules and Other Plant Parts of Two Potential Legumes Differing in Salt Tolerance. Flora, 200: BAJJI, M., KINET, J.M., LUTTS, S., The Use of the Electrolyte Leakage Method for Assessing Cell Membrane Stability as a Water Stress Tolerance Test in Durum Wheat. Plant Growth Regulation, 36 (1): DAŞGAN, H.Y, KOÇ, S., EKİCİ, B., AKTAŞ, H., ABAK, K., Bazı Fasulye ve Börülce Genotiplerinin Tuz Stresine Tepkileri. Alatarım, 5 (1):

8 DLUGOKECKA, E. VE KACPERSKA-PALACZ, A., Re-examination of electrical conductivity method for estimation of drought injuries. Biol Plant (Prague) 20: FAN, S., BLAKE, T.J., Abscisic acid induced electrolyte leakage in woody species with contrastic ecological requirements. Physiol Plant 90: KALEFETOĞLU, T., EKMEKÇİ, Y., The Effects Of Drought On Plants And Tolerance Mechanısms, G.Ü. Fen Bilimleri Dergisi, 18 (4), KARAKAS, B., OZIAS- AKINS, P., STUSHNOFF, C., SUEFFERHELD, M., RIEGER, M., Salinity and Drought Tolerance of Mannitol Accumulating Transgenic Tobacco. Plant, Cell and Environment, 20: KUSVURAN, S., ELLIALTIOĞLU, S., ABAK, K., YASAR, F., Responses of Some Melon (Cucumis sp.) Genotypes to Salt Stress. Journal of Agricultural Sciences, Ankara University Faculty of Agriculture. 13 (4), KUŞVURAN, Ş., DAŞGAN, H.Y., ABAK, K., Farklı Bamya Genotiplerinin Kuraklık Stresine Tepkileri. VII. Sebze Tarımı Sempozyumu, Ağustos, Yalova JONES, H.G., CORLETT, J.E., Current Topics in Drought Physiology. J.Agric. Sci. 119: RAMACHANDRA REDDY, A., CHAITANYA, K.V., JUTUR, P.P., SUMITHRA, K., Differential Antioxidative Responses to Water Stress among Five Mulberry (Morus alba L.) Cultivars Environ. Exp. Bot., 52: RICHARDSON, S.G., MCCREE, K.J., Carbon balance and water relations of sorghum exposed to salt and water stress. Plant Physiol. 79: SANCHEZ, F.J., ANDRES, E.F., TENORIO, J.L., AYERBE, L., Growth of epicotyls, turgor maintenance and osmotic adjustment in pea plants (Pisum sativum L.) subjected to water stress. Field Crops Research 86, SANKAR B, ABDUL JALEEL C., MANİVANNAN P., KİSHOREKUMAR A., SOMASUNDARAM R.,PANNEERSELVAM R., Relative efficacy of water use in five varieties of Abelmoschus esculentus (L.) Moench. under water-limited conditions, Colloids and Surfaces, 62: SHAO H.B., CHEN, X.Y., CHU, L.Y, ZHAO, X.N., WU, G., YUAN, Y.B.,.ZHAO, C.X, HU, Z.M.,2006. Investigation on the relationship of proline with wheat anti-drought under soil water deficits, Colloids Surf. B: Biointerfaces 53: SHAO HONG-BO, CHU Lİ-YE, JALEEL CHERUTH ABDUL, ZHAO CHANG-XING, Water-deficit stress-induced anatomical changes in higher plants. Plant biology and pathology, 331, TÜRKAN, I., BOR, M., ÖZDEMIR, F., KOCA, H., Differential responses of lipid peroxidants in the leaves of drought tolerant P.acutifolius Gray and drought sensitive P. vulgaris L. subjected to polyethylene glycol mediated water stress. Plant Science 168,

9 YIN, C., WANG X., DUAN, B., LUO, J., LI, C., Early Growth, Dry Matter Allocation and Water Use Efficiency of Two Sympatric Populus Species as Affected Water Stress. Environmental and Experimental Botany, 53: ZHENG Q.S., LIU, Z.P., LIU Y.L., LIU, L., Effects of Iso-Osmotıc Salt and Water Stresses on Growth and Ionic Distribution in Aloe Seedlings. Journal of Plant Ecology, 28 (6):

10 79

11 80

12 81