Venöz Tromboembolizmde Korunma

Transkript

1 Fisun Karada *, Orhan Çilda * * Adnan Menderes Üniversitesi T p Fakültesi, Gö üs Hastal klar ve Tüberküloz Anabilim Dal, Ayd n ÖZET Venöz tromboembolizm (VT), genellikle ciddi bir medikal hastal k veya majör cerrahi nedeniyle hospitalize edilen olgularda ortaya ç kan, birbiriyle iliflkili derin ven trombozu ve pulmoner embolizmden (PE) oluflur. VT tüm dünyada önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir ve hospitalize olgularda beklenmeyen ölümlerin en s k sebebidir. nsidans ve mortalitesi yüksek olan PE yi önlemek, tan ve tedavisinden daha kolay ve daha ucuzdur. Üstelik PE nedeniyle kaybedilen olgular n 2/3 ü ilk 30 dk içinde kaybedilmektedir ve bu süre tedavi için yeterli de ildir. Yüksek risk grubundaki olgularda yeterli korunman n her 10 olgudan birinde VT i önleyebilece i ve her 200 olgudan birinin yaflam n kurtaraca saptanm flt r. Bu derlemede VT profilaksisinde kullan lan yöntemler avantaj-dezavantajlar ve etkinlikleri aç s ndan tart fl lm flt r. Akci er Arflivi: 2001; 2: Anahtar kelimeler: Derin ven trombozu, pulmoner emboli, venöz tromboembolizm, profilaksi SUMMARY Venous thromboembolism (VT) consists of deep vein thrombosis and pulmonary embolism (PE), usually detected in hospitalized patients for serious medical illness or major operation. VT is an important cause of morbidity and mortality on the world and it is the most frequent cause of unexpected deaths in hospitalized patients. Prophylaxis of PE is easier and cheaper than its diagnosis and treatment. Besides, 2/3 of the patients are lost in first 30 min which is not sufficient for treatment. Prophylaxis will prevent VT in 1/10 of patients and will save 1/200 of patients in high risk group. The methods used for prophylaxis of VT are discussed with their advantages-disadvantages and efficiency. Archives of Pulmonary: 2001; 2: Key words: Deep venous thrombosis, pulmonary embolism, venous thromboembolism, prophylaxis Venöz tromboembolizm (VT), genellikle ciddi bir medikal hastal k veya majör cerrahi nedeniyle hospitalize edilen olgularda ortaya ç kan, birbiriyle iliflkili derin ven trombozu (DVT) ve pulmoner embolizmden (PE) oluflur. VT tüm dünyada önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir ve hospitalize olgularda beklenmeyen ölümlerin en s k sebebidir (1). Otopsi çal flmalar na göre tüm hastane ölümlerinin % 5-10 undan masif PE sorumludur ve klinik olarak önemli derecede PE lilerin 2/3 üne asla tan konamamaktad r. ABD de y lda olgu VT bafllang c saptanarak, olgu da nüks nedeni ile tedavi edilmekte iken, kiflide de ölüm nedeni olarak VT bildirilmifltir (2,3). Yaz flma Adresi: Yard.Doç.Dr.Fisun Karada, Adnan Menderes Üni. T p Fak. Gö üs Hast. ABD Otopsi çal flmalar hospitalize olgularda PE tan s - n n atland n, özellikle yafll ve altta yatan kardiyopulmoner hastal olanlarda tan koyman n güçleflti ini göstermektedir (4). VT riskinin operasyon sonras taburcu edilen hastalarda bir aydan fazla devam etti i bildirilmifltir(5). nsidans ve mortalitesi yüksek olan PE yi önlemek, tan ve tedavisinden daha kolay ve daha ucuzdur. Üstelik PE nedeniyle kaybedilen olgular n 2/3 ü ilk 30 dk içinde kaybedilmektedir ve bu süre tedavi için yeterli de ildir (6). Bu nedenle tüm riskli olgularda VT e karfl koruyucu önlemler al nmal d r. Seçilecek korunma yöntemi hastan n risk derecesine ve hangi korunma yönteminden daha çok yarar görebilece ine göre de iflir. deal korunma yöntemi güvenli, uygulanmas ve izlemi kolay, ucuz, hastalar, hemflireler ve doktor- 85

2 lar taraf ndan kabul edilebilir nitelikte olmal d r. Klinik tan n n duyarl l ve özgüllü ü düflük oldu- undan, VT in fatal PE öncesi klinik tan s kabul edilebilir bir korunma yolu de ildir. Günümüzde DVT da primer korunma hem maliyet, hem de yararl l k aç s ndan tan sal tarama testlerinden üstündür (7). Tamamiyle etkili bir korunma yöntemi henüz gelifltirilmemifl olmakla beraber, yüksek risk grubundaki olgularda etkili oldu u bilinen yöntemler farmakolojik ve fiziksel olarak ikiye ayr labilir: I) Farmakolojik Yöntemler Sabit düflük-doz ve ayarlanm fl-doz subkutan heparin: Sabit düflük-doz heparin profilaksisi (operasyondan 2 saat önce 5000Ü sc ve post op 7 gün boyunca 8 saatte bir 5000Ü) üzerine en genifl, kontrollü, çok merkezli çal flma 40 yafl n üzerinde elektif majör cerrahi uygulanan olgudan oluflmaktad r. Otopsi yap lan olgulardan kontrol grubundan 16, heparin grubundan 2 olgu PE nedeni ile kaybedilmifltir. Heparin uygulanan olgularda yara hematomu daha fazla görülmüflse de, kanama nedeni ile ölüm say s nda art fl gözlenmemifltir (8). Collins ve arkadafllar 78 randomize kontrollü çal flmadan olgunun verilerini analiz etmifller ve heparin uygulanan olgularda non-fatal PE de %40, fatal PE de %64 azalma saptam fllard r. Heparin uygulanan olgularda, uygulanmayanlar n 1/3 ü kadar venöz tromboembolizm ata geliflmifltir. Heparin grubu ile kontrol grubunda fatal hemoraji aç s ndan fark saptanmam flt r. Hemorajik yan etkiler %2 dolay ndad r (4). Ortopedik cerrahi ve di er yüksek risk grubundaki olgularda sabit düflük-doz heparin etkisiz kalabildi inden, ayarlanm fl-doz sc heparin verilebilir. Bu uygulamada bafllang ç dozu 3 x 3500Ü/ gün dür ve aptt yi normalin üst limitinde tutacak flekilde doz ayarlamas yap l r (1). Bu yöntem yüksek risk gruplar nda etkili olmakla birlikte izlemi zordur. Düflük molekül a rl kl heparin (DMAH) ntravenöz heparin yar m yüzy ldan uzun bir süredir VT de etkili bir tedavi ve korunma sa lam flt r ancak tedavinin izlemi ve yeterli serum düzeyinin sa lanmas sorun olmufltur (9). Laboratuvar yöntemleri ile izlemi ve doz ayarlamas gerektirmeyen DMAH in biyoyararlan m daha yüksektir ve plazma yar ömrü daha uzundur, böylece günde 2-3 enjeksiyona gerek kalmaz (4,9). DMAH kullan m kolayl n n yan s ra etkinlik aç - s ndan da yeterli bulunmufltur. Klinik çal flmalarda ve meta-analizlerde DMAH ile tekrarlayan tromboembolizm ve ölüm oranlar n n unfraksiyone heparine göre daha düflük oldu u saptanm flt r (3). Rosendaal n meta-analizinde DMAH ile venöz tromboembolizm riski, düflük-doz heparin uygulamas na göre %20 daha az bildirilmifltir (10). DMAH ile kanama riskinin düflük-doz-heparin ve oral antikoagülan tedaviye göre daha az oldu u da belirtilmektedir (11,12). Heparin profilaksisi alan hastalarda kaç n lan epidural veya spinal anestezi s ras nda kanama riskinin artt na dair bulgu yoktur (4). Ayr ca heparine-ba l trombositopeni ve osteoporoz da azalm flt r (3). DMAH in maliyetinin unfraksiyone heparine göre daha fazla olmas nedeni ile birçok maliyet-etkinlik analizi yap lm flt r. Sonuç olarak VT de DMAH kullan m tedavinin komplikasyonlar n azaltt ve evde tedavi olana sa lad için toplam maliyeti düflürmektedir (13,14). Oral antikoagülanlar: Heparin alamayan yüksek risk grubundaki olgularda ayarlanm fl-doz warfarin profilaksisi uygun olabilir. Randomize bir çal flmada ayarlanm fl-doz warfarin profilaksisinin (hedef INR ) kalça k r nedeniyle opere edilen olgularda VT s kl n %20 ye düflürdü ü, plasebo grubunda bu oran n %46 oldu u bildirilmifltir (15). Sabit çok-düflük-doz warfarinin (1 mg/gün) kateter trombozu s kl n ve majör jinekolojik operasyon geçiren olgularda VT insidans n düflürdü ü bildirilmifltir (4). Warfarin profilaksisinde hedef INR in aras tutulmas önerilmektedir. Tedavi operasyondan birkaç gün önce bafllat larak, operasyon gününde INR in 1.5 a ulaflmas, post-op dönemde ise aras tutulmas sa lanabilir. kinci bir yöntem de profilaksiye operasyondan bir gün önce veya bir gün sonra bafllayarak, post-op 4-5.günde INR in a ulaflmas d r (1). Oral antikoagülan tedavinin laboratuvar yöntemleri ile yak n izlem gerektirmesi ve kanama riski 86

3 nedeni ile kullan m özellikle ortopedik cerrahi gibi çok yüksek risk gruplar ile s n rlanm flt r (7). Antitrombosit tedavi: Aspirin DVT profilaksisinde genifl olarak araflt r lm fl ve çeliflkili sonuçlar elde edilmifltir. Bir metaanalizde aspirinin DVT nu %30-40 ve PE yi %60 azaltabilece i bildirilmiflse de, genel olarak di er yöntemlere göre daha az koruma sa lad kabul edilmektedir (6,16) kd luk dall -zincirli polisakkaridler olan dekstranlar n mikrosirkülasyondaki ak m çeflitli mekanizmalarla art rarak DVT nu önleyebildikleri bildirilmifltir (6). Trombosit agregabilitesini azaltarak fonksiyonlar n bozan, fibrin polimerizasyonunu ve plazma viskozitesini azaltan dekstran n yan etkileri aras nda anafilaksi, volüm yüklenmesi, nefrotoksisite ve kanama say labilir. Farmakolojik profilaksi gerektiren, ancak yan etkileri nedeni ile di er ilaçlar kullanamayan olgularda denenebilir (4). Etkinli inin hemen hemen düflük-doz heparin kadar oldu u, kanama komplikasyonunun doza ba ml geliflti i, dezavantajlar n n ise allerjik reaksiyonlar, V verilme gereklili i ve yüksek maliyeti oldu u belirtilmifltir (6). Günümüzde antitrombin-iii ten ba ms z yeni trombin inhibitörleri üzerine klinik çal flmalar sürmektedir. Bunlar aras nda hirudin, hirudin fragmanlar, küçük molekül a rl kl peptidlerden argatroban, klormetilketon inhibitörü, D-phe-pro-argCH2Cl (PPACK) ve PPACK deriveleri say labilir (1). Hirudin sülük tükrük bezlerinden izole edilen potent ve spesifik bir trombin inhibitörüdür. Hirudin fragmanlar ndan hirugen sentetik bir peptiddir. Yap lan çal flmalarda spesifik trombin inhibitörlerinin akut kardiyak iskemik sendromlarda k sa dönemde etkili oldu u, heparine-ba l trombositopeni geliflen VT li olgularda ölümü, bacak amputasyonlar n ve yeni tromboembolik komplikasyonlar önledi i, güvenlik profilinin kabul-edilebilir oldu u bildirilmifltir. Ayr ca TAP ve Antistasin de rekombinan DNA teknolojisi Tablo 1: VT profilaksisinde fiziksel yaklafl m Yöntem Dereceli bas çorab Aral kl pnömatik bas botu nferior vena cavaya giriflim Kombine non-farmakolojik metodlar ile gelifltirilen yeni faktör Xa inhibitörleridir. Ancak direk trombin inhibitörlerinin yayg n klinik kullan m zaman alacakt r (17-19). II) Fiziksel yöntemler Venöz staz n DVT patogenezine katk s, bald r kaslar n n kontraksiyonu veya d fltan bas uygulanmas ile engellenebilir (Tablo 1). Dereceli bas çoraplar (DBÇ) DVT için düflük risk grubundaki olgularda yeterli profilaksiyi sa layabilir, fakat orta risk grubundaki olgularda aral kl eksternal pnömatik bas (APB) uygulamas daha etkilidir (6). Dereceli bas çoraplar genellikle ayak bile ine 18, bald ra 14, dize 8, alt kas a 10, orta kas a 8 mmhg bas uygular. Düflük risk grubundaki genel cerrahi olgular nda VT i %50 den fazla azaltt bildirilmifltir (20). DBÇ periferik arter hastal olanlar d fl nda hastanede yatan tüm olgularda ilk korunma yöntemi olarak düflünülebilir. Yaln z çoraplar n proksimal k sm nda bir turnike etkisi yaratmas ndan kaç n lmal d r (4). Aral kl pnömatik bas botlar bacaklarda venöz staz engeller ve endojen fibrinolitik sistemi stimüle eder. Bacaklardaki kan ak m h z n iki kattan fazla art r r (4). Kan dolafl m bozuk olgularda kontraindike olmakla beraber, hemorajik yan etkisi olmad ndan kanama riskinin göze al namayaca nöroflirurji operasyonlar nda, spinal kord travmalar nda seçilebilecek bir profilaksi yöntemidir. Fakat kalça protezi operasyonlar nda etkinli i tart flmal d r (6). Yanl fl ve yetersiz kullan m baflar s z sonuçlar n önde gelen nedenidir (21). nferior Vena Cava ya giriflim: VC ya giriflim için bafll ca endikasyonlar: 1) Antikoagülan tedavinin kontraendike olmas 2) Antikoagülan tedavinin baflar s zl 3) Baz özel durumlarda ve çok yüksek risk grup- Etki mekanizmas Venöz staz önler Venöz staz önler, endojen fibrinolitik aktiviteyi art r r Pe yi mekanik olarak engeller, ancak dvt yi önlemez Aditif veya sinerjik etki 87

4 lar nda profilaksi (örn. PE sonras kalça k r operasyonu veya önceki PE ye ba l kronik a r pulmoner hipertansiyon). VC ya uygulanabilecek cerrahi giriflimler aras nda direk cerrahi ligasyonu, plikasyonu veya klip konmas say labilir (6). Son y llarda cerrahi tekniklerin yerini büyük ölçüde perkütan yerlefltirilen intrakaval filtreler alm flt r. Seçilecek filtrenin büyük kan p ht lar n tutabilmesi, VC kan ak m n engellememesi, komplikasyonlar n n minimal olmas gerekir (4). En çok kullan lan filtreler aras nda Kimray-Greenfield, Titanium Greenfield, Bird s nest say labilir. Filtre seçiminde hastan n beklenen yaflam süresi ve VC n n geniflli i de gözönüne al n r. Greenfield filtresi ile emboli riski %4 ün alt nda bildirilmifltir (22). VC filtrelerinin filtrenin yanl fl yere yerlefltirilmesi (%4), yerinden ayr lmas ve Vena Cava perforasyonu gibi komplikasyonlar s k görülmez (6). Yak n izlem: Post-op hastalar I125 iflaretli fibrinojen gibi tekniklerle DVT yönünden yak ndan izlemek de PE yi önlemek aç s ndan etkili olabilecek bir yöntemdir ancak maliyeti yüksektir (6). 88 Kombine yöntemler: Fiziksel yöntemlerden dereceli bas çorab ile aral kl pnömatik bas birbirini tamamlayabilir. Genel cerrahi olgular nda yap lan randomize bir çal flmada ikisi birlikte kullan ld nda, tek bafl na aral kl pnömatik bas dan daha etkili bulunmufltur (23). Orta-yüksek risk grubundaki olgularda vasküler kompresyon metodlar ile düflük-doz heparin uygulamas kombine edilebilir. Genel cerrahi olgular nda dereceli bas çorab ile düflük-doz heparinin tek bafl na heparin profilaksisinden daha etkili oldu u gözlenmifltir (24). Genel cerrahi olgular nda DVT profilaksisi yönünden yap lan 45 çal flman n meta-analizinde kombine yaklafl m tek bir profilaksi metoduna göre daha etkili bulunmufltur (25). Özel Yüksek Risk Gruplar nda Yaklafl m Tablo 2: Genel cerrahi olgular nda VT den korunma yöntemlerinin sonuçlar Genel cerrahi: 40 yafl n üzerinde olup bir saatten uzun süren genel cerrahi operasyonu geçiren her 4 olgudan 1 inde profilaksi uygulanmazsa DVT geliflebilece i bildirilmifltir (26). Di er yönlerden sa l kl olan ve tam iyileflme beklenen bu olgular PE ile kaybetmemek için koruyucu önlemler al nmas gerekti i aç kt r. Genel cerrahi olgular nda yetersiz korunma uygulanmas n n nedenleri aras nda post-op VT riski hakk nda kesin veriler olmamas, kanama gibi yan etkilerden çekinilmesi ve maliyet endifleleri say labilir. Ayr ca klinik çal flmalar n sonuçlar da de iflken ve çeliflkilidir. Bu nedenle son y llarda literatürdeki çal flmalar n metaanalizleri yap lmaktad r. Clagett ve arkadafllar n n meta-analizinde genel cerrahi olgular nda DVT insidans %25, PE insidans %1.6, fatal PE insidans ise % 0.87 bulunmufltur (27). Tablo 2 de genel cerrahi olgular nda çeflitli VT profilaksi yöntemlerinin sonuçlar izlenmektedir (27). Son y llarda çal flmalar DMAH üzerine yo unlaflm flt r. DMAH in standart heparinden üstün oldu- u yolunda birçok yay n olmas na karfl n, 1993 te yay nlanan multisentrik bir çal flmada majör genel cerrahi yap lacak 3809 olguda standart heparin ile DMAH karfl laflt r lm fl ve ikisinin etkinli i ayn bulunmufltur. DMAH grubunda majör hemorajide %23 azalma gözlenmifltir, ancak fark istatiksel olarak anlaml de ildir. Ayr ca heparin kullan m kolonik ve gastrik cerrahide çekinilen anastomoz aç lmas ve infeksiyonu oran n art rmam flt r (28). Ortopedik cerrahi: Özellikle kalça protezi operasyonu yap lan olgularda profilaksi uygulanmad Yöntem Olgu say s nsidans % Rölatif risk azalmas % Kontrol grubu DMAH Düflük doz heparin Dereceli bas çorab Aral kl pnömatik bas Aspirin

5 takdirde DVT nun %45-70, PE ye ba l mortalitenin de %1-3 dolay nda oldu u bildirilmektedir. Bu olgularda sabit düflük-doz heparin uygulamas n n etkinli inin yetersiz kald ve her 8 saatte bir 5000Ü sc heparin verildi i için hemorajik komplikasyonlar n da yüksek oldu u öne sürülmüfltür (29). DVT nu önlemede DMAH in daha etkili ve güvenli oldu u, kanama komplikasyonunu art rmad, birçok Avrupa ve Kuzey Amerika ülkesinde majör ortopedik cerrahide seçilen profilaksi metodu oldu u belirtilmifltir (30). Maliyet-etkinlik analizinde de DMAH in unfraksiyone heparine göre belirgin avantajlar oldu u bildirilmifltir (31). Tablo 3 te elektif kalça protezi operasyonlar nda VT profilaksisi sonuçlar izlenmektedir (27). Elektif diz protezi operasyonlar nda DMAH ve aral kl pnömatik bas oldukça etkili bulunurken kalça k r klar nda oral antikoagülanlar ve DMAH önerilmifltir (32). Nöroflirurji operasyonlar ve spinal kord yaralanmalar : Nöroflirurji operasyonu geçiren olgular n uzun operasyon süresi, operasyon s ras nda sal nan tromboplastik ajanlar, uzun post-op yatak istirahati veya immobil ekstremiteler, yüksek doz kortikosteroid tedavisi ve osmotik tedavi nedenleri ile VT için yüksek risk grubunda olduklar bilinmektedir (33). Primer veya metastatik beyin tümörü saptanarak opere edilen olgularda post-op PE ye ba l mortalite %1 olarak bildirilmifltir. Tam doz antikoagülan tedavi nöroflirurjide a r perioperatif komplikasyonlara yol açt ndan parsiyel antikoagülasyonun etkinli i araflt r lmaktad r. 138 olguluk bir seride hastalara operasyon s ras nda aral kl pnömatik bas, post-op birinci günden itibaren de 2x5000Ü sc heparin uygulanm fl Tablo 3: Elektif kalça protezi operasyonlar nda VT profilaksisi sonuçlar ve sadece APB uygulanan kontrol grubunda tromboembolik komplikasyonlar %3.2 oran nda iken, heparin eklenen grupta hiç VT gözlenmemifltir (33). Spinal kord yaralanmalar nda APB ile profilaksi ideal gibi gözükmekte ise de bir çal flmada APB uygulanan olgularda tromboz oran %33, uygulanmayanlarda %78 bulunmufltur. Üstelik olgular mobilize olmad ndan APB n n aylarca uygulanmas gerekmektedir ki bu da hastan n rehabilitasyon program na uymaz (34). Spinal kord yaralanmalar ndan sonraki ilk birkaç haftada kanama riski yüksek oldu undan düflük doz warfarin APB ile kombine edilip daha sonra yüksek doza ç k labilir (35). Sabit düflük-doz heparin ile yap lan çal flmalar profilakside yetersiz oldu unu göstermifltir (36). DMAH profilaksisi yap lan 60 olgudan 5 inde tromboz saptanm fl, sadece 1 olguda kanama gözlenmifltir (37). Opere edilecek spinal kord travmas olgular nda heparin profilaksisinin operasyondan 24 saat önce kesilmesi ve post-op 6.saatte bafllanmas önerilmektedir (36). Majör travma ve inme: Majör travmas olan 719 olgunun incelenmesinde en az bir risk faktörü olan 177 olgudan 12 sinde (%7) VT geliflti i, risk faktörü olmayan 542 olguda ise hiç VT saptanmad bildirilmifltir. Yine bu çal flmada 45 yafl n üstü VT aç s ndan risk faktörü olarak belirlenmifltir (37). nme rehabilitasyonu uygulanan olgularda DVT prevalans yüksek bulundu undan profilaksi metodlar n n etkinli i araflt r lmaktad r. 102 olguluk bir seride 11 olguda (%11) inmeden ortalama 60 gün sonra VT geliflmifl ve 2 olgu PE ile kaybedilmifltir. Bu olgulardan 6 s profilaksi almamakta Yöntem Olgu say s nsidans % Rölatif risk azalmas % Kontrol grubu Ayarlanm fl-doz hep DMAH Warfarin Aral kl pnömatik bas Dextran Düflük-doz heparin Dereceli bas çorab Aspirin

6 90 iken, 4 ü düflük-doz heparin,1 i IVC filtresi ile izlenmektedir (38). Sonuç: Son y llarda daha az invaziv cerrahi tekniklere e ilim (endoskopik cerrahi vb) ve hospitalizasyon sürelerinin k salmas n n VT insidans n düflürüp düflürmeyece i merak konusudur. Di er yandan hastalar n daha erken, dolay s ile VT aç - s ndan devam eden risk faktörleri ile eksterne edilmeleri söz konusudur. Bu nedenle profilaksiye tüm konsensus raporlar nda da belirtildi i gibi hasta tamamen mobilize oluncaya kadar devam edilmelidir (7). Bir di er sorun da tüm dünyada VT profilaksisinin risk alt ndaki tüm olgulara uygulanmamas d r. ABD de yap lan bir araflt rmada hospitalize edilen olgular n %17 sinde en az bir risk faktörü bulunmas na karfl l k ancak 1/3 üne VT profilaksisi uyguland, 16 hastanede profilaksi oranlar n n %9-56 aras nda de iflti i, e itim hastanelerinde bu oran % 44 iken e itim vermeyen hastanelerde %19 a düfltü ü, profilakside düflük-doz heparin (%78), APB (%13), warfarin (%12), IVC filtresi (%3) uyguland saptanm flt r (2). Egermayer ve arkadafllar n n çal flmas nda ise incelenen 387 olgunun %80 i primer korunmaya aday oldu u halde ancak %20 sine korunma yöntemleri olarak düflük-doz heparin veya elastik çorap uyguland -, yüksek risk grubundaki olgulardan %7 sine tromboprofilaksi yap ld belirlenmifltir (39). Genifl randomize çal flmalarda yüksek risk grubundaki olgularda yeterli korunman n her 10 olgudan birinde VT i önleyebilece i ve her 200 olgudan birinin yaflam n kurtaraca saptanm flt r (7). Bunun için Tablo 4 de özetlenen risk grubundaki olgular belirlenmeli ve her olgunun özelliklerine ve risk derecesine göre uygun profilaksi metodu, yan etkilerinden çekinilmeden uygulanmal - d r. Kaynaklar Tablo 4: VT aç s ndan risk gruplar ve önerilen profilaksi yöntemleri 1. Agnelli G. Anticoagulation in the prevention and treatment of pulmonary embolism. Chest 1995; 107 (1) suppl.: Anderson FA, Wheeler HB, Goldberg RJ, et al. Physician practices in the prevention of venous thromboembolism. Ann Intern Med. 1991; 115 (8): Pineo GF, Hull RD. Heparin and low-molecular weight heparin in the treatment of venous thromboembolism. Baillieres Clin Haematol 1998; 11(3): Goldhaber SZ, Morpurgo M. Diagnosis, treatment and prevention of pulmonary embolism. JAMA 1992; 268 (13): Huber O, Bounameaux H, Borst F, Rohner A. Postoperative pulmonary embolism after hospital discharge. Arch Surg. 1992; 127: Weinmann EE, Salzman EW.Deep-vein thrombosis. N Engl J Med.1994; 331(24): Anderson AF, Wheeler HB. Venous thromboembolism- Risk factors and prophylaxis. Clinics in Chest Medicine 1995; 16 (2): International Multicentre Trial. Prevention of fatal postoperative pulmonary embolism by low doses of heparin. Lancet 1975; 2: Düflük Risk Grubu Orta Risk Grubu Yüksek Risk Grubu <40 yafl, >40 yafl, operasyon >40 yafl, operasyon süresi >60 dk ile ek operasyon süresi >60 dk, AMI, risk faktörleri: önceki DVT veya PE veya süresi<60 dk, KKY, postpartum yayg n tümör; elektif kalça veya diz hamilelik period, önceki DVT operasyonu, yayg n yumuflak doku veya PE öyküsü. travmas, majör k r klar,a r travma, inme PE % Profilaksi DBÇ+erken heparin, DMAH, APB, heparin, DMAH, APB, V dekstran, mobilizasyon V dekstran warfarin, VC ya giriflim-filtre

7 9. Hull RD, Pineo GF, Stein P. Heparin and lowmolecular weight heparin therapy for venous thromboembolism. The twilight of anticoagulant monitoring. Int Angiol 1998; 17(4): Rosendaal FR, Nurmohamed MT, Buller HR, et al. Low molecular weight heparin in the prophylaxis of venous thrombosis: a metaanalysis. Thromb Haemost. 1991; Monreal M, Roncales FJ, Ruiz J, Muchart J, Fraile M, Costa J, Hernandez JA. Secondary prevention of venous thromboembolism: A role for low molecular weight heparin. Haemostasis 1998; 28(5): Levine MN, Hirsh J, Gent M, et al. Prevention of deep vein thrombosis after elective hip surgery: a randomized trial comparing low molecular weight heparin with standard unfractionated heparin. Ann Intern Med. 1991; 114: Gould MK, Dembitzer AD, Sanders GD, Garber AM. Low-molecular-weight heparins compared with unfractionated heparin for treatment of acute deep venous thrombosis. A cost-effectiveness analysis. Ann Intern Med 1999; 130(10): Haas S, Haas P. Therapy of thromboses with low-molecular-weight heparins. Wien Med Wochenschr 1999; 149 (2-4): Powers PJ, Gent M, Jay AM, et al. A randomized trial of less intense postoperative warfarin or aspirin therapy in the prevention of venous thromboembolism after surgery for a fractured hip. Arch Intern Med. 1989; 149: Antiplatelet Trialist s Collaboration. Collaborative overview of randomized trials of antiplatelet therapy-iii. Reduction in venous thrombosis and pulmonary embolism by antiplatelet prophylaxis among surgical and medical patients. BMJ 1994; 308: Pineo GF, Hull RD. Thrombin inhibitors as anticoagulant agents. Curr Opin Hematol 1999, 6(5): Greinacher A, Janssens U, Berg G, et al. Lepirudin (Recombinant hirudin) for parenteral anticoagulation in patients with heparin-induced thrombocytopenia. Circulation 1999; 100(6): Huhle G, Hoffmann U, Song X, et al. Immunologic response to recombinant hirudin in HIT type II patients during long-term treatment. Br J Haematol 1999; 106(1): Jeffery PC, Nicolaides AN. Graduated compression stockings in the prevention of postoperative deep vein thrombosis. Br J Surg. 1990; 77: Comerota AJ, Katz ML, White JV. Why does prophylaxis with external pneumatic compression for deep vein thrombosis fail? Am J Surg. 1992; 164: Greenfield LJ, Michna BA. Twelve-year clinical experience with the Greenfield vena caval filter. Surgery 1988; 104: Scurr JH, Coleridge-Smith PD, Hasty JH. Regimen for improved effectiveness of intermittent pneumatic compression in deep venous thrombosis prophylaxis. Surgery 1987; 102: Torngren S. Low dose heparin and compression stockings in the prevention of thromboembolic complications of major abdominal surgery: a randomized trial. Br J Surg. 1985; 72: Colditz GA,Tuden RL, Oster G. Rates of venous thrombosis after general surgery: combined results of randomised clinical trials. Lancet 1986; 2: Oster G, Tuden RL, Colditz GA. Prevention of venous thromboembolism after general surgery. Am J Med. 1987; 82: Clagett GP, Reisch JS. Prevention of venous thromboembolism in general surgical patients. Ann Surg. 1988; 208 (2): Kakkar VV, Cohen AT, Edmonson RA, et al. Low molecular weight versus standard heparin for prevention of venous thromboembolism after major abdominal surgery. Lancet 1993; 341: Leyvraz PF, Richard J, Bachmann F, Melle GV, et al. Adjusted versus fixed-dose subcutaneous heparin in the prevention of deep-vein thrombosis after total hip replacement. N Engl J Med. 1983; 309 (16):

8 30. Anderson DR, O Brien BJ, Levine MN, et al. Efficacy and cost of low-molecular-weight heparin compared with standard heparin for the prevention of deep vein thrombosis after total hip arthroplasty. Ann Intern Med. 1993; 119 (11): Marchetti M, Liberato NL, Ruperto N, Barosi G. Long-term cost-effectiveness of low molecular weight heparin versus unfractionated heparin for the prophylaxis of venous thromboembolism in elective hip replacement. Haematologica 1999; 84(8): Francis CW, Pellegrini VD, Marder VJ, et al. Comparison of warfarin and external pneumatic compression in prevention of venous thrombosis after total hip replacement. JA- MA 1992; 267 (21): Frim DM, Barker FG, Poletti CE, et al. Postoperative low-dose heparin decreases thromboembolic complications in neurosurgical patients. Neurosurgery 1992; 30(6); Green D, Rossi EC, Yao JST,et al. Deep vein thrombosis in spinal cord injury: effect of prophylaxis with calf compression, aspirin, and dipyridamole. Paraplegia 1982; 20: Francis CW, Marder JV, Evarts CM, et al. Twostep warfarin therapy. JAMA 1983; 249: Green D. Prophylaxis of thromboembolism in spinal cord-injured patients. Chest 1992; 102 (6) suppl. : Shackford SR, Davis JW, Hollingsworth-Fridlund P, et al. Venous thromboembolism in patients with major trauma. Am J Surg. 1990; 159: Oczkowski WJ, Ginsberg JS, Shin A, et al. Venous thromboembolism in patients undergoing rehabilitation for stroke. Arch Phys Med Rehabil. 1992; 73: Egermayer P, Robins C, Town GI. Survey of the use of thrombophylaxis for medical patients at Christchurch Hospital. N Z Med J 1999; 112(1091):