Eğitim yılı 2018 OCAK AYI EĞİTİM BÜLTENİ

Transkript

1 Eğitim yılı 2018 OCAK AYI EĞİTİM BÜLTENİ 1

2 Sayın Velimiz; OKUL ÖNCESİ EĞİTİM PROGRAMLARIMIZ ve TÜM UYGULAMALARIMIZ Milli Eğitim Bakanlığı müfredatı doğrultusunda hazırlanan ÇAMLICA ÇOCUK Yayınları nın Eğitim bültenlerine göre yapılmaktadır. Dolayısıyla bu eğitime ait ŞUBAT 2018 ayı Bültenini ve diğer ayların bültenleri wwwcamlicacocuk.com adresinden AYLIK PLAN ve GÜNLÜK EĞİTİM AKIŞI bölümünde görebilir ve yaş guruplarına göre oradan takip edebilirsiniz. Bu nedenle sizlere ayriyeten AYLIK EĞİTİM BÜLTENİ gönderilmemektedir. Bilgilerinize arz ederiz. Saygılarımızla.. Okul Müdürü 2

3 Eğitim Yılı ŞUBAT ayı REHBERLİK BÜLTENİ Hazırlayan: Okul Rehberlik Servisi ÇOCUKTA MAHREMİYET EĞİTİMİ Mahremiyet eğitimi, cinsel eğitimden daha kapsamlı bir kavramdır. Cinsel eğitim, çocuğun kendi cinselliğini tanıması, gelişim sürecinde cinsellikle ilgili yaşayacağı fiziksel ve duygusal farklılıkları öğrenmesi yanında, anne babasına sorduğu cinsellikle ilgili soru ve cevapları kapsar. Mahremiyet eğitimi ise cinsel bilgilerin yanında daha çok kendisinin ve diğer insanlarının özelinin/özel alanının farkına varması, sosyal hayatın içinde kendi özel alanını koruması, diğer insanların özeline saygı duyması, kendisi ile çevresi arasında sağlıklı sınırlar koyması gibi bilgileri içerir. Mahremiyet eğitimi anne baba tarafından verilir. Bu eğitimin verilmesi çocuğun ruhsal ve cinsel açıdan korunması adına çok önemlidir. Çocuğa mahremiyet eğitimi verirken aşağıda belirtilen konulara dikkat etmekte fayda vardır. 1. Adım: Özel Alan Tanımlama Çocuğun kendi mahremini, özel alanını koruyabilmesi için öncelikle bu alanı çocuğa tanımlamak gerekir. Vücudun kişiye özel olan bölgeleri, bu bölgelerin gizlenmesi gerektiği çocuğa iki yaşından itibaren yavaş yavaş anlatılabilir. Bu özel alan ailenin yaşadığı topluma ve sahip olduğu inanca göre değişmekle birlikte genel olarak cinsel bölgeleri kapsar. Her aile kendi inancına, düşüncesine göre çocuğun vücudunda mahrem alan tanımlayabilir. 3

4 Bu alanın başkalarından gizlenmesi ve anne-baba ve doktorlar dışında bu bölgeye kimsenin dokunmaması gerektiği çocuğa öğretilmelidir. Çocuk için tanımlanan özel alan aynı zamanda anne-babanın da özel alanıdır. Çocuk anne-babasının bu alanları görmek istediğinde aile izin vermemeli, bu alanların kişiye özel olduğunu belirtmeli ve kimseye gösterilemeyeceğini anlatmalıdır. Çocuğa cinsel organlar, ancak o sorduğunda onun anlayacağı dille ve yumuşakça anlatılmalıdır. Cinsel organlar çocuk sorduğunda anne-baba üzerinden değil, çocuğun kendi cinsel organları ya da kitaplar üzerinden öğretilmelidir. Bu şekilde yapıldığında çocuk, kendi özel alanını korumayı, başkalarının da özel alanlarına dokunmamayı ve bakmamayı öğrenecektir. 2. Adım: Odanıza İzin Alarak Girmesi Gerektiğini Öğretme Çocuklara dört-beş yaştan itibaren anne-babanın odası kapalı ise odaya kapıyı çalarak ve izin alarak girmesi gerektiği öğretilmelidir. Çünkü bu oda anne-babanın özel alanıdır ve özel alanlara girişte izin alınır. Çocuğun odasına girerken kapısının çalınması çocuğa iyi bir model oluşturacaktır. Odaya izinsiz girdiğinde çocuğa, Odamızda giyiniyor olabiliriz, bu yüzden kapı kapalı ise tıklatıp izin alarak içeri girmelisin şeklinde açıklama yapılabilir. 3. Adım: Tuvaletin Kapısını Kapalı Tutması Gerektiğini Öğretme Çocukların iki yaşında tuvalet alışkanlığını kazanması, en geç dört yaşında tuvalet sonrası temizliklerini yapmayı öğrenmesi beklenir. Anne-baba bu dönemleri dikkate alıp çocuğa tuvalet eğitimi verebilir ve eğitimin bir parçası olarak tuvalette yalnız olunması, başkalarının göreceği şekilde tuvaletini yapmaması gerektiği çocuğa anlatılabilir. Anne-baba belirlediği bu kurala kendisi uyarsa, çocuğun bu kuralı öğrenmesi daha kolay olacaktır. Çocuk oturak (lazımlık) kullanıyorsa, bu oturak evin ortak kullanım alanlarına konmamalı, tuvalet ya da banyoda kullanılmalıdır. 4

5 4. Adım: Çocuğun Özel Alanlarına Saygılı Olma Çocuğu küçük yaştan itibaren başkalarının yanında giydirmemek, altlarını değiştirirken bile bir başka odaya götürmek çocuğun mahremiyetine saygıyı gösterir. Daha küçük diye düşünerek çocuğu iç çamaşırına varıncaya kadar başkalarının önünde soyup giydirmek doğru değildir. Özellikle dört-beş yaşından sonra çocuğu iç çamaşırı ile yıkamak, iç çamaşırı çıkarırken ve temizlerken gözleri kısarak ya da başı hafif yana çevirerek o alana saygı gösterdiğimizi hissettirmek çocuklarda mahremiyet duygusunun gelişmesine katkı sağlayacaktır. Yedi yaşından sonra banyoda çocukların kendi mahrem alanlarını kendi temizlemelerine fırsat tanımak da mahremiyet duygusunun gelişimi açısından güzel olacaktır. Yine kardeşleri dört-beş yaşından sonra birlikte banyoya sokmamak, sokulması zorunlu olan durumlarda ise onları iç çamaşırları ile yıkamak gerekmektedir. Sağlıklı bir mahremiyet duygusu açısından çocuğun başkalarının önünde elbiselerini çıkarmaması, giyinip soyunmaması gerektiği ayda birkaç defa tekrar edilerek çocuğa hatırlatılmalıdır. Tabi ki anne-babanın da çocuğun görmeyeceği bir alanda giyinip-soyunması da çocuğun bütüncül bir mahremiyet duygusu geliştirmesi açısından önemlidir. 5. Adım: Çocuğun Cinsel Organlarını Sevgi Objesi Yapmama Küçük çocukları cinsel organlarına dokunarak, onları konu yaparak sevmek doğru değildir. Çünkü bu durum, onların özel alanlarının ihlalidir. Çocuk bu şekilde hem mahremiyet ihlaline uğramış olur, hem de başkalarının özel alanlarının kullanılarak onlara şaka yapılabileceği inancını taşır. Ayrıca çocukları cinsel organlarını konu ederek sevmek, onları kendilerini kötü niyetli yabancılardan korumak konusunda etkisiz kılabilir. Çocuk, bir başkası özel alanına dokunmak istediğinde bunun iyi mi yoksa kötü mü olduğunun ayrımını yapamayabilir. Bu sebeple bezlemek, pişik kremi sürmek ve temizlemek durumlarında bile abartıya kaçmamak, aşırı baskı uygulayarak silmemek, çocuğun cinsel organlarıyla oynamamak daha doğrudur. Çocuğun cinsel organlarını şaka konusu yapmak, göstermesini istemek, onlara dokunmaya çalışmak çocuğun cinsel kimlik gelişimi açısından oldukça sakıncalıdır. 5

6 6. Adım: İlkokul la Birlikte Özel Mekan Tanımlama İlkokul dönemi ile birlikte çocuklar için evde bir çekmece ya da sepet belirlenip, çocuğa özel eşyalarını buraya koyabileceği söylenebilir. İlk başlarda çocuklar buraya gerekli gereksiz birçok şeyi koyabilir, ancak zamanla daha seçici davranacaklardır. Onun bu özel alanını anne-babanın izin alarak kullanması çocuğun özel alan düşüncesini pekiştirir. Ergenlik dönemi ile birlikte gençler, kilidi olan daha güvenli özel alanlar talep edebilirler. Ergenler yalnız kalmak isteyebilirler, çocukluk dönemine göre daha utangaç olabilir. Vücudunu anne-babasından gizlemek isteyebilir. Onların bu taleplerini normal karşılamak, özel alanlarına izinsiz girmemek, telefonlarını karıştırmamak, günlüklerini okumamak daha doğru bir davranıştır. 7. Adım: Ebeveynle ve Kardeşle Yatakları Ayırmak Bebeğin yatağının anne-baba yatağından ne zaman ayrılacağı tartışmalı bir konudur. Kimi ebeveynlik ekolleri çocuğa dilediği kadar müsaade ederken, kimi yaklaşımlar ise daha katı bir yaklaşımla çocuğun odasının ve yatağının ayrılmasını savunmaktadır. Bu konuda genel yaklaşım şu şekildedir: Altı aya kadar çocuk annesi ile yatabilir. Altı aydan sonra ise annesi ile aynı odada yer yatağında ya da beşikte yatabilir. İki yaşla birlikte çocuk yavaş yavaş bağımsızlığını kazanır ve kendi başına yemek yemeye, yolda kendi başına yürümek istemeye başlar. Bu dönem gelişim olarak da çocuğun odasının ayrılabileceği bir zamandır. Ancak yalnızlık, anneden ayrılma, karanlık gibi konularda aşırı duyarlı ve kaygılı olan çocukların zorla yataklarını ayırmak doğru değildir. Öncesinde var olan kaygılar uzman yardımı ile giderilmeli, sonrasında yatak ayrımına gidilmelidir. Birlikte aynı yatakta yatan kardeşlerin yataklarını ise dört-beş yaşından itibaren ayrılabilir. 6

7 8. Adım: Kız ve Erkek Çocukların Odalarını Ayırma Kız ve erkek kardeşlerin ilkokul dönemiyle birlikte odaları ayrılmalıdır. Çünkü beraber bulundukları odada, giyinip soyunurken, yatarken, temizlenirken birbirlerinin özel alanını ihlal edebilirler. Ayrıca okulla birlikte çocuklara vücudunun dışında iç çamaşırlarının belki de özel eşyalarının (günlük vb.) bulunduğu bir özel alan da gerekebilir. Bu alanın farklı odalarda olması daha doğru olacaktır. Yer darlığı gibi sebeplerle bu konu ertelenmemelidir. Gerekirse diğer bir odada bir köşe oluşturularak çözüm bulunmalıdır. Onlar kardeş bir sorun olmaz diye düşünmek kadar, bu konuda aşırı kaygılı davranıp endişelerimizi çocuklara hissettirmek de sakıncalıdır. 9. Adım: Özel Alan İhlallerine Tepkinizi Belli Etme Çocukla birlikte dışarıda gezerken veya televizyon izlerken aniden karşımıza mahremiyet ihlali içeren sahneler ve durumlar çıkabilir. Bu gibi durumlarda çocuğa bir şey demeden onun duyacağı şekilde mahremiyet ihlali yapan kişiye tepki belli edilebilir. Örneğin bir televizyon sahnesinde arkadaşlarının mahrem alanına şaka amaçlı dokunan kişiye seslice kızılabilir. İnsanların özel yerlerine dokunulmaz gibi cümlelerle tepki belli edilebilir. Böylece çocuk anne-babanın tepkilerini modelleyerek mahremiyet ihlallerine karşı duyarlı hale gelir. Çünkü çocuklar anne-babaların kendilerine değil de başkalarına verdikleri tepkiler yoluyla daha kolay öğrenmektedirler. Mahremiyet eğitimini alan çocuklar kendi özel alanını bilir, bu alanını korur ve başkalarının özel alanlarına da saygı gösterir. Bu durum, aynı zamanda çocuğun sağlıklı bir kişilik gelişimine zemin hazırlar. Cinsel tacizlerin arttığı günümüzde çocukları korumanın ilk adımı onlara mahremiyet eğitimi vermektedir. Bu eğitim sayesinde onlar kendilerinin ve başkalarının özel alanını korumayı öğrenerek daha sağlıklı bireyler olabilirler. 7

8 Mahremiyet eğitimini soru cevap ile tekrarlayarak pekiştirelim; -Mahremiyet eğitimi neleri kapsıyor? Bu eğitimin öneminden bahseder misiniz? Mahremiyet eğitimi denince genellikle akla cinsel eğitim gelse de aslında mahremiyet eğitimi, bundan çok daha geniş bir kavramdır. Cinsel eğitim, çocuğun kendi cinselliğini tanıması, gelişim sürecinde cinsellikle ilgili yaşayacağı fiziksel ve duygusal farklılıkları öğrenmesi yanında, anne babasına sorduğu cinsellikle ilgili soru ve cevapları kapsar. Mahremiyet eğitimi ise cinsel bilgilerin yanı sıra daha ziyade kendisinin ve başkalarının özelinin/özel alanının farkına varması, sosyal hayatın içinde kendi özel alanını koruması, diğer insanların özeline saygı duyması, kendisi ile çevresi arasında sağlıklı sınırlar koyması gibi bilgileri içerir. -Bu eğitimi kız ve erkek çocuklara anne mi yoksa baba mı vermeli? Mahremiyet eğitimi anne-baba tarafından verilir. Bu eğitimin verilmesi çocuğun ruhsal ve cinsel açıdan korunması adına çok önemlidir. 6 yaşa kadar; anne, kız ve erkek çocuklara mahremiyet eğitimi verebilir. Zira pratikte her iki cinsiyetteki çocuğun da tuvalet, banyo, beden temizliği konularını anne takip etmektedir. Daha ileriki yaşlarda ise her çocuğa kendi cinsiyetinden olan ebeveynin eğitim vermesi daha uygundur. -Mahremiyet eğitimi zihinsel bir eğitim mi, reflektif davranışlara yönelik bir eğitim midir? Çocuğa bazı kavramları bilgi olarak vermek ve bazı tanımlamalar yapmak gerekir. Bu yanıyla mahremiyet eğitiminin zihinsel bir tarafı olsa da önemli olan, çocukta bir refleks oluşturmayı başarmaktır. Böylece çocuk, zihnindeki bilgi ile refleksini ortaya koyup mahrem alanını koruyabilecektir. 8

9 -Mahremiyet eğitimi ne zaman verilmeye başlanmalıdır? Vücudun kişiye özel olan bölgeleri, bu bölgelerin gizlenmesi gerektiği her çocuğa iki yaşından itibaren yavaş yavaş anlatılabilir. Büyüdükçe de anlayabileceği basitlikte bilgiler verilmelidir. -Çocuklara giyinme soyunma, banyo, tuvalet mahremiyetini nasıl vermeliyiz? Bu refleksler nasıl kazandırılabilir? Aile kendi inancına, düşüncesine göre çocuğun vücudunda mahrem alan tanımlayabilir. Bu alanın başkalarından gizlenmesi ve anne-baba ve doktorlar dışında bu bölgeye kimsenin dokunmaması gerektiği çocuğa öğretilmelidir. Çocuk için tanımlanan özel alan aynı zamanda anne-babanın da özel alanıdır. Çocuk, anne-babasının bu bölgelerini görmek istediğinde aile müsaade etmemeli, bu alanların kişiye özel olduğunu belirtmeli ve kimseye gösterilemeyeceğini anlatmalıdır. Çocuk merak eder ve cinsel organlarla ilgili de sorular sorar. Bu konu çocuğa ancak o sorduğunda ve yaşına uygun bir dille ve yumuşakça anlatılmalıdır. Cinsel organlar, çocuk sorduğunda anne-baba üzerinden değil, çocuğun kendi cinsel organları ya da kitaplar üzerinden öğretilmelidir. Bu biçimde hareket edilirse çocuk, kendi mahrem alanını korumayı, başkalarının da mahrem alanlarına dokunmamayı ve bakmamayı öğrenecektir. Anne babanın odasına girerken kapıyı vurması ve izin alması gerektiği öğretilmeli, bunu yapmadığında sakin bir dille uyarılmalıdır. İlkokula başlandığından itibaren mümkünse kız ve erkek çocukların odası ayrılmalıdır. Çocuklar yaşı çok büyüdüğü halde anne baba ile yatmamalı, kardeş bile olsalar birlikte de yatırılmamalıdır. Tuvalette ve banyoda iken kapıyı kapalı tutması gerektiği öğretilmelidir. Küçük yaştan itibaren çocukları başkalarının yanında soyup giydirmemek, altını değiştirirken bile başka bir odaya götürmek, çocuğun mahremiyetine saygıyı gösterir. Daha küçük deyip çocuğu iç çamaşırına kadar başkalarının önünde soyup giydirmek doğru değildir. Bilhassa dört-beş yaşından sonra çocuğu iç çamaşırıyla yıkamak gerekir. İç çamaşırını çıkarırken ve mahrem bölgelerini temizlerken başı hafif yana çevirerek o alana saygı gösterdiğimizi hissettirmek çocuklarda mahremiyet duygusunun gelişmesine katkı sağlar. Çocukların yedi yaşından sonra banyoda kendi mahrem alanlarını temizlemelerine fırsat vermek de mahremiyet duygusunun gelişimi bakımından yerinde olacaktır. Yine kardeşleri dört-beş yaşından sonra birlikte banyoya sokmamak, sokulması zorunlu olan durumlarda ise onları iç çamaşırları ile yıkamak gerekmektedir. 9

10 Sağlıklı bir mahremiyet duygusu açısından çocuğun başkalarının önünde elbiselerini çıkarmaması, giyinip soyunmaması gerektiği ayda birkaç defa tekrar edilerek çocuğa hatırlatılmalıdır. Tabi ki anne-babanın da çocuğun görmeyeceği bir alanda giyinip-soyunması da çocuğun bütüncül bir mahremiyet duygusu geliştirmesi açısından önemlidir. -Çocuğun taciz ve suiistimallere karşı korunması ve uyanık olması için nasıl bir yol izlenmelidir? Çocuk kendinin ve başkalarının mahrem alanlarını ve bunlara saygı duyulması gerektiğini öğrenmelidir. Bunlara anne-baba ve doktor dışında kimsenin dokunmaması gerektiği öğretilmelidir. Rahatsız edici bir durumla karşılaştığında keskin bir şekilde Hayır! İstemiyorum! Bana dokunma! demesi ve çığlık atması öğretilmelidir. Bunun provası yapılabilir. Çocuğa gücü yettiğince çığlık atarak etraftaki bir başka yetişkinden (öğretmen, esnaf, polis vb.) yardım istemesi öğretilmelidir. Çocuk kendinden üç-beş yaş büyük başka çocuklarla ve ergenlerle, yetişkinlerle uzun süre yalnız bırakılmamalıdır. Araştırmalara göre taciz olaylarının % 80 i maalesef tanıdıklardan gelmektedir. Bu yüzden akrabamız, tanıdığımız denilerek çocuklar kimseye kolay kolay teslim edilmemelidir. Yine araştırmalara göre tacizciler genellikle hayır diyemeyen, tabiri caizse pısırık çocukları tercih etmektedirler. O yüzden genel bir yaklaşım olarak çocuklarımıza, istemedikleri bir şeye hayır diyebilme iradesi kazandırılması, kendilerini ifade edişlerine saygı duyulması gerekir. -Mahremiyet eğitiminde yapılan yanlışlardan bahseder misiniz? Kimi aileler o daha çocuk diyerek mahremiyet eğitimini ileri yaşlara bırakmaktadır. Bundan kaçınmak gerekir. Bazı refleksler küçük yaşta oturmazsa sonra kazandırılması zor olabilir. Çocukları kardeşlerinden ayrı yatırma veya akrabalarla yalnız bırakma konusunda duyarsız olmak ne kadar yanlışsa anormal bir tepki verip çocuğa bunu namus meselesi gibi yansıtmak da o derece yanlıştır. Tedbirli olmak gerekir ama bunu bir paranoya şeklinde çocuğa hissettirmek onun psikolojisini olumsuz etkiler. Çocuğa vermek istediğimiz her davranışı yetişkinler olarak önce bizim uygulamamız ve örnek olmamız gerekir. Mahremiyet dâhil her türlü değer eğitimi ancak örneklik yoluyla verilir. -Son- Özel Karamürsel Beyaz Zambak ANAOKULU Rehberlik servisi 10

11 NADİR İNSANLARIM BAŞRISI ; TV SİZ EVLER TV SİZ EVLER Bu yazı, sizi ikna etmek için yazılmadı. Öyle olsa idi zaten, bu yazıyı okuduktan sonra tv nin fişini çekme cesareti gösterip hayatın tadını yeniden yakalayanlar gibi, herkesin hayatının değişmesi gerekirdi. O hep duyduğunuz ya da hayretle sorduğunuz. Gerçekten sizin evde televizyon yok mu? Suali, böyle bir şeyin mümkün olabileceğini göstermekte ve cesaretinizi yoklamaktadır. Bakarsınız, TV ye Hiçte vazgeçilmez değilsin! diyerek sesinizi yükseltebilirsiniz. Televizyon en geç 6 ay içinde piyasadan silinecektir. İnsanlar her akşam böyle bir kutuya bakmak istemez. İcadının ardından 1944 te söylenen bu sözü, çoğu insan bir yerden duymuştur. Buradan maksat icadı kötülemek değil tabi, insan aklının böyle bir şeye tevessül etmeyeceğine duyulan itimat kesilmiştir. Günümüze gelelim. Yıl 2017, İstanbul dan bir bahar günü. Yeşil Bursa ya yolculuk yaparken tam orta noktaya televizyonun konulduğunu pek kimse umursamaz. 11

12 Çünkü alışılmıştır, bağımlılık yapmıştır. Vapurda haberler açıktı ve bu açıklık 2 saatlik yolculuk bitene kadar devam etti. En çok onun sesi çıkıyordu. Muhtemelen akşama kadar bütün seferlerde böyleydi. Her gün yolumun mahallenin tek bisiklet tamircisinin 4 metrekarelik küçük dükkânına yerleşmişti. İstisnasız her yanından geçtiğimde açıktı. Tıraş olmaya gittiğimde berberde, artık berber muhabbeti bili yoktu yine televizyon açıktı. Memleket ziyaretine giderken kara kara lastiklerle çevrili, adeta bir kömür madenini hatırlatan siyahlığıyla lastikçi dükkanında, kapının üstünde bir baykuş gibi tünemişti Söz şuraya varıyor. Yolculuk vasıtaları değiştiği gibi insanın da seyirlik vasıtaları değişti. Yol manzaraları yerini, hemen her mekanda, kendine narkoz yemiş hasta gibi baktırıyordu. En nihayetinde şehirler arası otobüs koltuklarının arkasına kadar iliştirilmişti TV. Daha yüz yıllık mazisi bile yokken, bütün değerlerin önüne geçip, ne çabuk ilişmişti ve müdahil olmuştu. TELEVİZYON GORİLLERİN CAN SIKINTISNI GİDERİYOR 12

13 Hollanda daki Waessenaar hayvanat bahçesindeki beş gorilin o kadar canı sıkılıyordu ki ölecekmiş gibi zayıflamaya başladılar. Hayvanat bahçesindekilerin aklına dahiyane bir fikir geldi. Goriller daha büyük kompartımana taşındı ve karşılarına da iki televizyon yerleştirildi. Derhal değişme görüldü, goriller kendilerini görmeye koşan ziyaretçilere bakmaya tenezzül dahi etmiyorlardı. Birkaç hafta sonra hangi programları en çok beğendikleri bile belli oldu. Sırasıyla; en küçük çocuklar için yayınlanan programlar, sonrada doğa veya hayvan üzerine hazırlanmış filmler ilgilerini çekiyordu. İnsanlar Televizyonda; Sudan iç savaşı ile tuvalet kağıdı reklamını aynı duyarsızlıkla izlemektedir. Televizyonu kapattıktan sonra Sudan daki iç savaş devam etse bile onun için bitmiştir. İşte insanın yaşadığı bu dünya simülasyon dünyasıdır. Televizyondaki her şey görüntüden ibaret olduğu için, gerçek hayatta zamanla cansız görünmeye başlar. FİŞİ ÇEKMEK SİZE NE KAZANDIRIR HAREKETSİZLİĞE VE OBEZİTEYE SON TV nin obezite ile alakasını sorgulayabilirsiniz. Her beş çocuktan biri aşırı kiloludur. Bunların yarısı ciddiyet arz ediyor. Sebebi ise hareketsizlik ve zayıf beslenme alışkanlıklarının kombinasyonundan kaynaklanıyor. TV yi kapattığınızda, aktif olmak için daha fazla zamanınız olur; Yüksek yağlı, yüksek kalorili, işlenmiş gıdaları yemeyi teşvik eden reklamları izlemek zorunda kalmazsınız. AİLE İLİŞKİLERİNİZİ DÜZELTİR Nasıl mı? ABD de evlerin yüzde 50 sinde fazlasında, Türkiye de ise yüzde 30 undan fazlasında üç veya daha fazla TV bulunuyor. Anne ve babaların çocuklarla anlamlı görüşmelerde geçen dakika sayısı: 38,5 dakika. Daha az TV izleyerek, ailenizle daha çok iletişim kurabilirsiniz. 13

14 BÜTÇENİZ AÇIK VERMEZ Reklamlar satın alma ihtiyacını gereksiz yere kabartırlar ve haddinden fazla harcama yaptırırlar. Çocuklar genellikle her yıl televizyon reklamı görürler Oyuncak endüstrisi, reklam bütçesinin yüzde 90 ını, çocuklarımızı hedefleyen TV reklamlarına harcıyor. Aile harcamasına kendiniz karar verin, reklam verenlerin çocuklarınızla olan iletişimini kesmek istiyorsanız televizyonu kapatın. ÇOCUĞUNUZU HAYATA HAZIRLARSINIZ Çocuklar televizyon karşısında, sınıfta olduklarından daha çok vakit geçiriyorlar. Televizyonun genelde açık olduğu yerlerde, TV olmayan evlerdeki çocuklara göre 6 yaşına kadar okunması daha zordur. Bazı anaokulunda ki TV ler sizin çocuğunuzu hayata hazırlamaz. SAĞLAM BİR HİKAYE ARŞİVİ OLUŞUR Kelime dağarcığınızı geliştirmek için, kelimelerin manasını çocuklarınıza sorun. Beraber oynayacağınız oyunlar planlayın, hikaye anlatma günleri düzenleyin, Hafta sonu nezih mekanları ziyaret edin. İki üç ay sonra ne kadar TV izlediğinizi unutacaksınız. SAYILAR NE SÖYLER İstatistik yapılırken belki size sorulmadı. Bütün bu sayılar genelin bir özetidir. Siz, aileniz arasında bir istatistik yaparsanız, kendi gerçek değerlerinize ulaşabilirsiniz. TV nin hayatınıza ne kadar müdahale ettiğini rahatlıkla göreceksiniz. (15-24 Yaş Grubu Zaman Kullanım araştırması TÜİK ) 14

15 ÇOCUKLAR TV izlemeseydiniz ne yapardınız? % 63.3 Kitap okumak % 41.1 ders çalışmak % 39.7 oyun oynamak EVDE KAÇ TELEVİZYON %43.6 iki adet EĞİTİM SEVİYESİNE GÖRE ORTALAMA SAAT Düşük Eğitimliler 3,8 AİLELER Rahatsız Olunan Görüntüler ile Karşılaşıldığında Sergilenen Davranışlar % 81,7 Kanal değiştiriyorum %11.1 İzlemeye Devam ediyorum %4.6 Televizyonu kapatıyorum Evde Kaç Adet Televizyon Var 1 adet %60 2 adet %31 3 adet ve üzeri %8.2 TELEVİZYON YAYINLARI NEREDEN TAKİP EDİLİYOR? 598 Televizyon %7 Bilgisayar %0.2 Cep Telefonu %66 Akşam Yemeğini Televizyon Karşısında Geçiriyor Orta Eğitimliler 3,5 Yüksek Eğitimliler 3,5 MESLEKLERE GÖRE İZLEME SAATLERİ İş yeri sahibi veya ortağı 3,9 Esnaf Veya Sanatkar 3,5 Ev Hanımı 4,2 Vasıflı Teknik Personel 3,5 Profesyonel Meslek Sahibi (Doktor,Avukat,Mühendis vs.) 3,3 Müdür orta düzey yönetici 2,5 Masa başı çalışan memur 3,7 Vasıfsız İşçi 3,5 Öğrenci 3,2 Çiftçi,balıkçı 3.2 Emekli 4,3 İşsiz 3,9 15

16 7-14 yaş %58.4 ü kendime ait bir odam var diyenlerin %29.3 ünü odalarında bulunduruyor. 17:00 22:00 İlk öğretim çağındaki öğrencilerin en fazla TV izledikleri zaman dilimi. Hafta içi televizyon izleme süresi : 3 saat Hafta sonu 2.5 katına yani 5-9 saate çıkıyor. TELEVİZYON İZLEME SEBEBLERİ % 66 televizyon izlemeyi sevdiği %21,4 hayal dünyamı geliştirdiği %21.2 yapacak başka bir şeyim olmadığı için %9.1 TV izlemenin bir faydası olmadığını düşünüyor (7-14 Yaş arası İlköğretim çağındaki çocukların televizyon izleme alışkanlıkları Kamuoyu araştırması) FİŞİ ÇEKMEYİ BAŞARAN AİLELER TELEVİZYONSUZ EVLER DAHA HUZURLU -Ailem ile yaşadığım dönem içerisinde bile, televizyon karşısında çok vakit geçiren bir insan değilim. -İlk baştan beri, evime TV şart değil diye düşündüm. -Herkesin TV izlediği saatlerde kitap okuyorum. -Fazla gelen zamanı evdeki rutin işlerime, eş dost ile telefon görüşmelerine ayırıyorum. -Tamamen toplum baskısı, ağında örülmüş bir TV gerçeği var. - İzlediğimden değil, evde ses olsun diyenler -en az tehlikeli olanı. -Bir televizyonun olmamasını garipseyen, Televizyonsuz ev mi olur canım? diyenler var. 16

17 -Evime ilk kez gelen misafirlerim evin çok sessiz olduğunu dile getirdiler; fakat çıkarken muhabbetten keyif aldıklarının dile getirdiler. İnanın televizyonu açık bir evden çıkarken, hiç kimse muhabbetin ne olduğunu hatırlamaz, aksine derdi dizinin nasıl biteceği, reklam bitene dek eve varıp varamayacağını düşünür. (Matematik Öğretmeni, Özçelik Ailesi AKSARAY ) BİRLİKTE KARAR ALDIK Her evlilik aşamasında olduğu gibi bizde eşimle beraber alınacak eşyalar listesini yazıyorduk. Oturma odası kısmına geldiğimizde ikimizde Hayatımızda TELEVİZYON olmamalı, bunun yerine birlikte daha farklı etkinlikler yapmalıyız. Dedik. Ve televizyon almadık. Tabi ki de farz değil bu durumdan biz çok memnunuz Eşimin yaptığı iş gereği Matematiğe karşı tutkusu olduğundan, o genelde araştırma yapar, ben de ya kitap okurum yada farklı hobilerle uğraşırım. Bazı akşamlar dışarı çıkıp yürüyüş yaparız yada arkadaşlarımızla görüşürüz. Tv siz evi herkese tavsiye ederim. Evimize misafir geldiği zaman, gerçekten çok güzel muhabbet ortamı oluşuyor ve bu beni çok mutlu ediyor. (Öğretmen ve Ev hanımı Çiftçi ailesi KONYA ) SANA İZLEMENİN GETİRİSİ NE? Dizi müptelaları, TV nin bir numaralı müşterileridir. Bütün heyecanları, dizi takip etmek üzerinedir. Ömür muhasebesi yapacak olursak, getirisi olmayan bir şey üzerine yatırım yapılmaz. Ekonomide, şirketlerin hayatta kalma kurallarıdır bu. İnsanın kendi hayat muhasebesini yapması lazım. İzlemediğinde getirisi ne asıl soru bu? (Finans Sektöründe 2 çocuklu Başarır ailesi ANTALYA ) Saygılarımızla.. Özel Karamürsel Beyaz Zambak ANAOKULU 17