AVRUPA BİRLİĞİ GENEL SEKRETERLİĞİ AVRUPA BİRLİĞİ ELEKTRONİK İLETİŞİM MEVZUATI VE YAYINCILIK SEKTÖRÜ. Uzmanlık Tezi. Hasan Turgay TURSUN

Transkript

1 AVRUPA BİRLİĞİ GENEL SEKRETERLİĞİ AVRUPA BİRLİĞİ ELEKTRONİK İLETİŞİM MEVZUATI VE YAYINCILIK SEKTÖRÜ Uzmanlık Tezi Hasan Turgay TURSUN SEKTÖREL VE BÖLGESEL POLİTİKALAR DAİRESİ Mayıs 2004 ANKARA

2 ÖZET Elektronik İletişim Ağ ve Hizmetleri alanında kabul edilen Yeni Düzenleyici Çerçeve, 2000 yılının Mart ayında yapılan Lizbon Konsey toplantısında ortaya konulan: Avrupa Birliğinin rekabetçi ve dinamik-bilgi tabanlı bir ekonomi haline dönüştürülmesi hedefinin gerçekleştirilebilmesi için temel araçlardan birisidir. Yeni Düzenleyici Çerçevenin amacı, taşıdıkları hizmetin niteliğinden bağımsız olarak tüm iletim alt yapısına uygulanabilir bir çerçevenin oluşturulmasıdır. Üye Devletler genel yarar sağlayan hizmetlerin etkin bir şekilde yerine getirilebilmesi için gerekli çalışmaları yapmaktadır. Bu hedeflerin yerine getirilebilmesi için, Üye Devletler, piyasada faaliyet gösteren işletmelere: genel yetkilendirme ve frekans kullanım hakkı ile ilişkili şartlar, taşıma yükümlülüğü ve şartlı erişim hizmetleri ve ilgili tesislere erişim yükümlülüğü gibi yükümlülükler getirmektedir. Bu çalışmada Yeni Düzenleyici Çerçevenin temel ve yardımcı uygulama araçları incelenecek, yayıncılık sektörüne getirilen yükümlülükler ele alınacak ve Avrupa Birliği Üye Devletlerinin çeşitli uygulamalarına yer verilecektir. Anahtar Kelimeler: yayıncılık, elektronik iletişim, yeni düzenleyici çerçeve, bütünleşme ii

3 ABSTRACT The New Regulatory Framework (NRF) for Electronic Communications Networks and Services is a key tool to meet EU s objective of transforming the EU into a competitive - dynamic knowledge based economy that is set forth at Lisbon European Council in March The objective of the NRF is to determine a coherent framework applicable to all transmission infrastructures, irrespective of the services they carry Member States pursue general interest objectives related to broadcasting. In order to achieve these objectives, Member States impose certain measures and conditions on market players such as: conditions attached to general authorisation and to rights of use for radio frequencies, must-carry obligations, obligations on access to conditional access services and to associated facilities. Within this study, primary and secondary instruments of the New Regulatory Framework will be examined, the obligations of broadcasting sector will be analyzed and various practices of EU Member States will be studied. Keywords: broadcasting, electronic communications, new regulatory framework, convergence iii

4 İÇİNDEKİLER ÖZET... ii ABSTRACT... iii İÇİNDEKİLER... iv TABLOLAR... viii KISALTMALAR... ix GİRİŞ... 1 BÖLÜM: I. ELEKTRONİK İLETİŞİM ALANINDA YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVE YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVENİN TEMEL UYGULAMA ARAÇLARI Erişim Direktifi Yetkilendirme Direktifi Çerçeve Direktif Evrensel Hizmet Direktifi Mahremiyet Direktifi Rekabet Direktifi Radyo Spektrum Kararı YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVENİN YARDIMCI UYGULAMA ARAÇLARI...7 iv

5 BÖLÜM: II. YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVE KAPSAMINDA YAYINCILIK SEKTÖRÜNE GETİRİLEN YÜKÜMLÜLÜKLER YAYINCILIK ALANINDA GENEL YARAR SAĞLAYAN HİZMETLERİN UYGULANMASI Yetkilendirme ve Frekans Kullanım Hakkı Taşıma Yükümlülüğü Şartlı Erişim Sistemi EKONOMİK ETKİ DEĞERLENDİRMESİ Yetkilendirme ve Frekans Kullanım Hakkı Taşıma Yükümlülüğü Şartlı Erişim Sistemi YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVE KAPSAMINDAKİ ÖNLEMLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ...13 v

6 BÖLÜM: III. YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVE KAPSAMINDA ÜYE DEVLETLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ YETKİLENDİRME Yeni Düzenleyici Çerçeve Kapsamında Yetkilendirme Prosedürü Üye Devletlerde Yetkilendirme Prosedürleri FREKANS KULLANIM HAKKI Yeni Düzenleyici Çerçeve Kapsamında Frekans Kullanım Hakkı Üye Ülkelerde Frekans Kullanım Hakkı TAŞIMA YÜKÜMLÜLÜĞÜ Yeni Düzenleyici Çerçeve Kapsamında Taşıma Yükümlülüğü Üye Ülkelerde Taşıma Yükümlülüğü...24 BÖLÜM: IV. EKONOMİK ETKİ DEĞERLENDİRMESİ YETKİLENDİRME SÜRECİ VE FREKANS KULLANIM HAKKI İdari Fiyatlandırma İhale veya Artırma KAPSAM YÜKÜMLÜLÜĞÜ TAŞIMA YÜKÜMLÜLÜĞÜ ŞARTI ERİŞİM SİSTEMİNE ERİŞİM...37 vi

7 BÖLÜM: V. YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVE YÜKÜMLÜLÜKLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ TANIMLAR Açık Bir Şekilde Tanımlanma ve Şeffaf Olma Orantılılık Ayrımcı Olmayan Bir Şekilde Hareket Etme Nesnel (Objektif) Davranılması Adil ve Mantıklı Olma GENEL YETKİLENDİRMEYE EKLENEBİLECEK ŞARTLAR...40 SONUÇ KAYNAKÇA İNTERNET ADRESLERİ DİZİN vii

8 TABLOLAR Tablo 1: Avrupa Birliği Ülkelerinde Faaliyet Gösteren Televizyon Kanalları 16 Tablo 2: İngiltere'de 3,4 GHz Sabit Telsiz Erişim Lisans Süreci 32 Tablo 3: 2000 Yılında yapılan 28 GHz Geniş Bant Sabit Telsia Erişim açık artırma süreci 33 Tablo 4: Üçüncü nesil mobil hizmetler alanında 2000 yılında yapılan ihale 35 viii

9 KISALTMALAR AB: Avrupa Birliği AM: Genişlik Modülasyonu (Amplitude Modulation) ANFR: Ulusal Frekans Ajansı (Fransa) ARD: Almanya Kamu Yayın Kurumu (Allgemeine Rundfunkanstalten Deutschlands) ART: Telekomünikasyon Düzenleyici Kurumuna (Fransa) ATAD: Avrupa Toplulukları Adalet Divanı BBC: İngiliz Yayın Kurumu (British Broadcasting Corporation) CEPT: Avrupa Posta ve Telekomünikasyon İdareleri Birliği CSA: Medya Kurumu (Fransa) DSL: Sayısal Abone Hattı (Digital Subscriber Line) FM: Frekans Modülasyonu (Frequency Modulation) ITC: Bağımsız Televizyon Komisyonu (İngiltere) ITU: Uluslararası Telekomünikasyon Birliği ITV: Bağımsız Televizyon (Independant Television İngiltere) OFCOM: İletişim Piyasası Düzenleme Kurumu (İngiltere) OFTEL: Telekomünikasyon Piyasası Düzenleme Kurumu (İngiltere) RA: Radyo İletişim Ajansı (İngiltere) RegTP: Federal Telekomünikasyon ve Posta Düzenleyici Kurumu (Almanya) RStV: Federe Devletlerarası Yayın Sözleşmesi (Almanya) TPG: Televizyon Planlama Grubuna (İngiltere) ZDF: Alman İkinci Kanalı (Zweites Deutsches Fernsehen - Almanya) ix

10 GİRİŞ İletişim sektörünün dünya ekonomisinde bir itici güç olarak değeri, özellikle üretim olanaklarına, istihdama, gayri safi yurtiçi hasılaya yaptığı olumlu katkılardan açıkça görülmektedir. Özellikle mobil iletişim alanında bu etkisi dikkat çeken iletişim sektörü, Avrupa ekonomisinde de rekabetin / kalkınmanın temel taşlarından biri olduğunu ispatlamıştır. Sektörün sunduğu imkanların tüketicilerden gördüğü geniş kabul mobil iletişime artan bir güven olduğunu göstermektedir. Dünya ekonomisinin üretim olanakları, küresel rekabet ve müşteri memnuniyeti temelinde şekillendiği günümüzde kurumlar da bu gereksinimler ışığında kendi teşkilat yapılarını ve faaliyetlerini gözden geçirmektedirler. Sonuçta, kullanıcılar ile hizmet sunucuları arasındaki sınırlamalar ortadan kalkmakta ve elektronik işlemler bu dönüşümün küresel ölçekte gerçekleştirilmesinin temel aracı olmaktadır. Bu aşamada telekomünikasyon ve bilgi teknolojileri alanında Avrupa Komisyonu tarafından başlatılan eavrupa Eylem Planı 1 büyük önem taşımaktadır Mart 2000 tarihinde Lizbon da yapılan zirve toplantısında, elektronik bir toplumun oluşturulması, hizmetlerin elektronik ortamda daha verimli bir biçimde sunulması, tüm bireylerin bilgi toplumu çerçevesine dahil olabilmesi amacıyla Avrupa nın gelecek on yılda dünyadaki en rekabetçi ve dinamik bilgi tabanlı ekonomisi haline gelmesi hedefi koyulmuştur. Bu hedef, Avrupa nın bir an önce bilgi tabanlı ekonominin, özellikle de internetin sağladığı fırsatlardan sonuna dek yararlanması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır Bu hedefin gerçekleştirilebilmesi, işletmelerin faaliyet gösterdikleri iş ortamının iyileştirilmesi, yatırım, girişim ve yenilikçiliği teşvik eden bir düzenleyici çerçevenin oluşturulmasını gerektirmiştir. Elektronik İletişim Ağ ve Hizmetleri alanında kabul edilen Yeni Düzenleyici Çerçeve, bu hedefin gerçekleştirilebilmesi için temel araçlardan birisidir. Yeni Düzenleyici Çerçevenin amacı, taşıdıkları hizmetin niteliğinden bağımsız olarak tüm iletim alt yapısına uygulanabilir bir çerçevenin oluşturulmasıdır. Hazırlık çalışmalarına 1999 yılında başlanan Yeni Düzenleyici Çerçeve 2 ;

11 Basit, piyasaların rekabete açılmasını hedefleyen, teknolojik açıdan adil ve elektronik iletişim alanında yaşanan hızlı değişime ayak uyduracak derecede esnek, olacak bir kurallar bütünü oluşturma hedefini taşımaktadır. Üye Devletler, aynı zamanda, çeşitli programlara evrensel erişim, çoğulcu medya, kültürel çeşitlilik, ifade özgürlüğü, bilgiyi alma ve yayma özgürlüğü gibi genel yarar sağlayan 3 hizmetlerin de sağlanmasını gözetmektedirler. Bu hedeflerin yerine getirilebilmesi için, Üye Devletler, piyasada faaliyet gösteren işletmelere bazı yükümlülükler getirmektedir. Elektronik iletişim ağ ve hizmeti sunan işletmelere getirilen yükümlülükler ve bu yükümlülükler ile bağlantılı şartlar, işletmelere ve platformlara göre değişen bir maliyet ortaya çıkarmaktadır. Bu çalışmanın temel hedefleri ise şunlardır: Yayıncılık alanında genel yarar sağlayan ve yayıncılık sektörüne getirilen yükümlülüklerin uygulanmasının değerlendirilmesi, bu yükümlülüklerin ortaya çıkardığı maliyetin değerlendirilmesi, bu yükümlülüklerin orantılı, şeffaf ve ayrımcı olmayan bir şekilde uygulanabilmesinin değerlendirilmesi. Değerlendirme yapılırken, yukarıda sıralanan konuların her biri özellikle: yetkilendirme ve frekans kullanım hakkı, taşıma yükümlülüğü, şartlı erişim sistemi alanlarında detaylı biçimde incelenecektir. Bu çalışmada, yayıncılık sektörü ifadesi ile kastedilen, radyo ve televizyon işletmeleridir. Çalışmanın birinci bölümünde elektronik iletişim alanına ilişkin AB mevzuatı ve yardımcı uygulama araçları açıklanacak; ikinci bölümünde yayıncılık sektörüne getirilen yükümlülükler ele alınacak; üçüncü bölümünde Avrupa Birliği Üye Devletlerindeki uygulamalara ilişkin değerlendirme yapılacak; dördüncü bölümünde yükümlülüklerin ekonomik açıdan değerlendirilmesi yapılacak; beşinci bölümde ise bu yükümlülüklerin uygulanabilirliğinin değerlendirilecektir. 2 index_en.htm _18_march_2003.pdf

12 BÖLÜM: I. ELEKTRONİK İLETİŞİM ALANINDA YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVE Yeni Düzenleyici Çerçevenin amacı, taşıdıkları hizmetin niteliğinden bağımsız olarak tüm iletim alt yapısına uygulanabilir bir çerçevenin oluşturulmasıdır. Yeni Düzenleyici Çerçeve ayrıca elektronik iletişim piyasalarında rekabeti teşvik etmeyi, iç pazarın işlerliğini sağlamayı ve piyasa güçleri tarafından güvence altına alınmayacak olan kullanıcı menfaatlerini korumayı da amaçlamaktadır Yeni Düzenleyici Çerçevenin Temel Uygulama Araçları Yeni Düzenleyici Çerçevenin temel uygulama araçları 4 Kararından oluşmaktadır. altı Direktif ve bir Konsey Erişim Direktifi 2002/19/EC sayılı Erişim Direktifi 5 erişim ve / veya arabağlantı talebi olan operatör veya işletmeler için hak ve yükümlülükleri belirlemektedir. Direktifin dayandığı ilke piyasada rekabet ortamının oluşturulabilmesidir. Direktif; sabit, mobil, karasal yayın, kablo TV, uydu ve internet ağları konusunda hak ve yükümlülükler getirmektedir. Direktifte geçen erişim ifadesi; elektronik iletişim hizmeti sunmak amacıyla tesis ve / veya hizmetlerin diğer işletmelerin kullanımına açık tutulmasını ifade etmektedir. Arabağlantı kavramı bir işletmenin sunduğu imkanları kullananların, aynı işletmenin diğer kullanıcılarıyla veya diğer işletme kullanıcılarıyla iletişim kurabilmesi için veya diğer işletme tarafından sunulan hizmetlere erişebilmesi için kamu iletişim ağlarının fiziki veya mantıki olarak irtibatlandırılmasını ifade etmektedir. Operatör ifadesi ise kamu iletişim ağı veya ilgili tesisleri işleten işletmeleri ifade etmektedir. Direktif hükümlerine göre: Üye Devletler, aynı devlet veya farklı devletlerdeki işletmelerin erişim ve / veya arabağlantı hususunda birbirleriyle müzakere yapmasını engelleyecek bir düzenleme olmamasını temin etmek durumundadır. Operatörler arabağlantı hakkına sahip olup arabağlantı hususu kendilerinden talep edildiğinde ise bunu müzakere etme yükümlülüğü altında olacaktır. 4 index_en.htm Elektronik iletişim şebekeleri ve ilgili tesislere erişim ve arabağlantı yapılmasına ilişkin 7 Mart 2002 tarih ve 2002/19/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Direktifi, OJL 108, 24/04/2002, s

13 Ulusal Düzenleyici Otoriteler piyasada bir veya daha fazla operatörün etkin piyasa gücüne sahip olup olmadığını tespit etmek için düzenli olarak piyasa analizi yapmakla yükümlüdür. Etkin piyasa gücüne sahip bir operatörün mevcut olması durumunda ise ulusal düzenleyici otorite bu operatöre şu yükümlülükleri getirecektir: şeffaflık, ayrım gözetmeme, hesap ayrışımı, belirli ağ tesislerine erişim ve kullanım, fiyat kontrolü. Şeffaflık ve ayrım gözetmeme ilkeleri beşinci bölümde açıklanacaktır. Hesap ayrışımı ifadesi, işletme içi transferler de dahil her bir faaliyet ve ii birimi ile ilgili gelir, gider ve maliyetlerin ayrılmasını; erişim ifadesi, telekomünikasyon altyapısı ve/veya hizmetlerinin diğer bir işletmeciye sunulmasını; arabağlantı ifadesi, iki ayrı telekomünikasyon şebekesi arasındaki telekomünikasyon trafiğinin gerçekleştirilmesini teminen iki şebekenin birbirine irtibatlandırılmasını ifade etmektedir Yetkilendirme Direktifi 2002/20/EC sayılı Yetkilendirme Direktifi 6 elektronik iletişim ağ ve hizmetleri alanında geçerli olan bütün yetkilendirme türlerini kapsamaktadır. Direktifin amacı, elektronik iletişim ağ ve hizmetleri piyasasındaki hukuki ve teknik düzenlemeleri gerekli olan en düşük seviyeye çekmektir. Frekans ve numaralar konusunda bazı istisnai durumlar (zararlı etkinin varlığı vb durumlar) mevcudiyetini korusa da bu Direktifle bütün bireysel lisanslar genel yetkilendirme şekline dönüşmüştür. Bunun anlamı, ilgili işletmelerin, sunacakları hizmet hususunda sadece bildirimde bulunmalarının gerekeceği, ulusal düzenleyici otoritenin bir karar almasını beklemelerinin gerekmeyeceğidir. Direktifle, genel yetkilendirmeye eklenebilecek maksimum şartlar belirlenmiş olup, ulusal düzenleyici otoritelere, genel yetkilendirme karşılığında bir idari ödeme miktarı belirleme yetkisi tanınmıştır. 6 Elektronik iletişim şebekeleri ve hizmetlerinin yetkilendirmesine ilişkin 7 Mart 2002 tarih ve 2002/20/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Direktifi, OJL 108, 24/04/2002, s

14 Çerçeve Direktif 2002/21/EC sayılı Çerçeve Direktifin 7 amacı, elektronik iletişim ağ ve hizmetleri piyasalarının düzenlenmesi konusunda uyumlaştırılmış bir çerçeve oluşturmaktır. Direktif kapsam ve genel ilkeler, temel tanımlar, ulusal düzenleyici otoriteler hususundaki genel şartlar, etkin piyasa gücü kavramı, frekans numara geçiş hakkı gibi kaynakların tahsis şartları konularında uyulması gereken süreci belirlemekte ve böylelikle elektronik iletişim ağ ve hizmetleri hususunda alınabilecek önlemlere temel teşkil edecek ilkeleri belirlemektedir. İletişim teknolojilerinin birbirine yakınlaşması ve bütünleşmesi 8 sonucunda, yeni çerçeve sadece telekomünikasyon alanı ile sınırlı tutulmamış bütün elektronik iletişim ağ ve hizmetlerini kapsayacak şekilde oluşturulmuştur. Yayın içeriği, finansal hizmetler ve terminal ekipmanlar bu çerçevenin dışında tutulmuştur Evrensel Hizmet Direktifi 2002/22/EC sayılı Evrensel Hizmet Direktifi 9 rekabeti zedelemeden, tüm nihai kullanıcıların erişim imkanına sahip olacağı, ödenebilir bir fiyat ve belirli kalitede olması gereken minimum hizmet grubunu belirlemektedir. Direktif hükümlerine göre Üye Devletler: Elektronik veya basılı olarak ilgili otorite tarafından onaylanmış en az bir kapsamlı rehberin nihai kullanıcılara sunulmasını, yılda bir defadan az olmamak kaydıyla düzenli olarak güncellenmesini - kapsamlı bir telefon rehber danışma hizmetinin kamu ödemeli telefon kullanıcılarını da kapsayacak şekilde tüm nihai kullanıcılara sunulmasını; Ulusal düzenleyici otoritenin nihai kullanıcıların coğrafi kapsam, telefon sayısı, bu telefonlara engellilerin erişimi, hizmet kalitesi gibi mantıklı ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla işletmelere kamu ödemeli telefon hizmeti sağlama yükümlülüğü getirebilmelerini; 7 Elektronik iletişim şebekeleri ve hizmetleriyle ilgili ortak düzenleyici bir çerçeveye ilişkin 7 Mart 2002 tarih ve 2002/21/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Direktifi, OJL 108, 24/04/2002, s Bütünleşme kavramı Sonuç bölümünde detaylı olarak ele alınacaktır 9 Elektronik iletişim şebekeleri ve hizmetleri ile ilgili evrensel hizmetler ve kullanıcı haklarına ilişkin 7 Mart 2002 tarih ve 2002/22/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Direktifi, OJL 108, 24/04/2002, s

15 Sabit bir noktadan, sabit bir noktadaki kamu telefon ağına ve kamu telefon hizmetlerine erişimin en az bir işletme tarafından sağlanmasını; Kamu ödemeli telefon aracılığıyla tek bir Avrupa acil telefon kodu olan 112 nin ve diğer ulusal acil arama numaralarının ücretsiz olarak aranmasını temin etmek durumundadır. Üye Devletler ayrıca, uygun olan durumlarda, diğer nihai kullanıcılara denk olacak şekilde, engelli nihai kullanıcıların acil hizmetlere erişim ve rehber ve rehber danışma hizmetine erişimi de kapsayacak şekilde kamu telefon hizmetine erişimi ve ödenebilirliği için özel önlemler almak durumundadır Mahremiyet Direktifi 2002/58/EC sayılı Mahremiyet Direktifi 10 Üye Devletlerin kamu elektronik iletişim ağı yolu ile yapılan iletişimin gizliliğini ve elektronik iletişim sektöründe işlenen kişisel verilerin korunmasını sağlamak zorunda olduklarını ifade etmektedir. Kamu güvenliği, savunma, devlet güvenliği ve ceza hukuku alanına giren kamusal faaliyetler Direktifin kapsamı dışında bırakılmıştır. Direktif hükümlerine göre: Kamu elektronik iletişim hizmeti sunucusu, gerekli olduğu durumlarda kamu elektronik iletişim ağ sunucusu ile birlikte, hizmetlerin güvenliğini sağlamak için uygun olan teknik ve örgütsel önlemleri almak durumundadır. Ağ güvenliğinin ortadan kalkması riski mevcut olduğunda ise, kamu elektronik iletişim hizmeti sunucusu aboneleri bu risk konusunda bilgilendirmek durumundadır Rekabet Direktifi 2002/77/EC sayılı Rekabet Direktifi 11, elektronik iletişim ağ ve hizmetleri alanında rekabet ortamını oluşturmayı hedeflemektedir. Direktif hükümlerine göre: Üye Devletler; elektronik iletişim ağı kurulması ve / veya sunulması veya elektronik iletişim hizmeti sunulması hususlarında münhasır veya özel haklar tahsis etmeyecek veya bunlar mevcut ise bu durumu devam ettirmeyecektir. 10 Elektronik iletişim sektöründe kişisel bilgilerin işlenmesi ve gizliliğinin korunması hakkında 12 Temmuz 2002 tarih ve 2002/58/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Direktifi, OJL 201, 31/07/2002, s Elektronik iletişim, işletim sistemleri ve hizmetleri pazarındaki rekabete ilişkin 16 Eylül 2002 tarih ve 2002/77/EC sayılı Komisyon Direktifi, OJL 249, 17/09/2002, s

16 Üye Devletler, işletmelere verilen genel yetkilendirmenin nesnel, ayrımcı olmayan, orantılı ve şeffaf ölçülere dayanmasını sağlamak durumundadır Radyo Spektrum Kararı 2002/676/EC sayılı Karar 12 ; elektronik iletişim, yayıncılık, ulaştırma ve araştırma / geliştirme gibi alanlarda belirlenen Topluluk hedeflerinin gerçekleştirilebilmesi için spektrumun uyumlu ve etkin bir biçimde kullanılmasını sağlamayı amaçlamaktadır. Direktifte geçen spektrum kavramı, 9 khz ile 3000 GHz arası telsiz dalgalarını kapsamaktadır. Dalga ifadesi ise suni bir sebebe dayanmaksızın boşluğa yayılan elektromanyetik dalgaları ifade etmektedir Yeni Düzenleyici Çerçevenin Yardımcı Uygulama Araçları Temel araçlara ek olarak Yeni Düzenleyici Çerçevenin uygulanmasında işlerliği sağlayabilmek için bazı yardımcı araçlar 13 da öngörülmüştür. Yardımcı araçlar şu şekildedir: Etkin Piyasa Gücünün Değerlendirilmesi ve Piyasa Analizi Rehber İlkeleri: Bu görevleri yerine getirecek olan ulusal düzenleyici otoritelerin göz önünde bulunduracakları ilkeler ve yöntemleri ele almaktadır. İlgili Piyasalar Konulu Tavsiye Kararı: Ulusal düzenleyici otorite tarafından izlenecek olan 18 alt piyasayı tanımlamaktadır. 2003/311/EC sayılı Tavsiye Kararında yedi tanesi perakende, on bir tanesi toptan piyasalarda geçerli olan toplam 18 alt piyasa tanımlanmıştır. Bunlara ek olarak, Yeni Düzenleyici Çerçevenin uygulaması ve geliştirilmesi açısından 4 adet komite ve grup oluşturulmuştur. İletişim Komitesi: 2002/21/EC sayılı Çerçeve Direktif kapsamında kurulmuştur. Düzenleyici fonksiyonlarının yanında danışma organı özelliğine de sahiptir. Radyo Spektrum Komitesi: 2002/676/EC sayılı Radyo Spektrum Kararı kapsamında kurulmuştur. Frekans tahsisinin uyumlaştırılması ve spektrum politikası hedeflerinin oluşturulması gibi konularda teknik çalışmalar yürütmektedir. 12 Avrupa Topluluğunda radyo spektrum politikaları için düzenleyici çerçeveye ilişkin 7 Mart 2002 tarih ve 676/2002/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Kararı, OJL 108, 24/04/2002, s index_en.htm

17 Avrupa Düzenleyici Otoriteler Grubu: 2002/627/EC sayılı Konsey Kararı ile kurulmuştur. Yeni Düzenleyici Çerçevenin bütün Üye Devletlerde uyumlu bir şekilde uygulanmasına katkıda bulunmaktadır. Radyo Spektrum Politikası Grubu: 2002/622/EC sayılı Konsey Kararı ile kurulmuştur. Spektrum kullanımının koordinasyonu konusunda Üye Devletler, Komisyon ve ilgili tarafların buluştuğu ortak bir platform özelliğine sahiptir. 8

18 BÖLÜM: II. YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVE KAPSAMINDA YAYINCILIK SEKTÖRÜNE GETİRİLEN YÜKÜMLÜLÜKLER Üye Devletler toplumun genelini ilgilendiren haber programları, kültür programları gibi çeşitli programlara evrensel erişim, çoğulcu medya, kültürel çeşitlilik, ifade özgürlüğü, bilgiyi alma ve yayma özgürlüğü gibi genel yarar sağlayan hizmetlerin sağlanmasını gözetmektedirler. Bu hedeflerin yerine getirilebilmesi için, Üye Devletler, piyasada faaliyet gösteren işletmelere bazı yükümlülükler getirmektedir. Bu yükümlülükler şu şekildedir 14 : a - Genel yetkilendirme ve frekans kullanım hakkı ile ilişkili şartlar, b - Taşıma yükümlülüğü, c - Şartlı erişim hizmetleri ve ilgili tesislere erişim yükümlülüğü. Genel Yetkilendirme ve frekans kullanım hakkı konusunda getirilen temel yükümlülük, yetkilendirme sisteminin yeknesak bir yapıya dönüştürülmüş olmasıdır. Kapsamı ve eklenebilecek maksimum şartlar belirlenmiştir numaralı bölümde detaylı şekilde açıklanacak olan taşıma yükümlülüğü, kamunun geneline hitap eden radyo televizyon (TV) yayınlarının iletimi için kablo işletmecisinin belirli bant genişliğini her durumda hazır tutmasıdır numaralı bölümde açıklanacak olan şartlı erişim sistemi, önceden tanımlanmış alıcılara yayın yapılmasıdır. Bu konu ile ilgili olarak getirilen yükümlülükler ilgili bölümde detaylı biçimde ele alınacaktır. Giriş bölümünde de belirtildiği üzere, yukarıda sıralanan yükümlülükler şu kapsamda değerlendirilecektir: a uygulama, b ortaya çıkardıkları maliyet, c - orantılı, şeffaf, ayrımcı olmayan bir şekilde uygulanabilmeleri _18_march_2003.pdf

19 2.1. Yayıncılık Alanında Genel Yarar Sağlayan Hizmetlerin Uygulanması Yetkilendirme ve Frekans Kullanım Hakkı Yetkilendirme süreci, Üye Devletler arasında farklılık gösterebilmesine karşılık, genel çerçeve itibarıyla aynı özellikleri taşımakta ve rekabetçi bir yapıyı öngörmektedir. Yayın kuruluşları veya ağ işletmecileri ile ilgili yetkilendirmelere, belirli içerik / yayınların sunulması veya bölgesel / nüfus tabanlı kapsam gibi bazı genel şartlar eklenmektedir. Frekans kullanım hakkı konusunda da benzer şartlar getirilebilmektedir. Bu şartlar kapsam, içerik ve münhasır haklarla 15 ilgili olabilmektedir. Üye Devletlerin çoğunda, yayın amaçlı frekans kullanım hakkı, yayıncılara doğrudan sağlanmaktadır. Ücretler, lisansı veren kurumun idari masraflarını karşılamaya yönelik olup spektrumun kendisi ücretsizdir 16. Telekomünikasyon alanında faaliyet gösteren firmalar ise aynı kaynak için - kullandıkları frekans kaynağı için - ödeme yapmak durumundadır. Söz konusu ağların bütünleşmesi 17 ile, telekomünikasyon alanında faaliyet gösteren firmalar, yayıncılık firmalarının bahsedilen özel statülerinin frekans kaynağını ücretsiz kullanıyor olmaları durumunun - devam edemeyeceğini vurgulamaya başlamışlardır. Yayıncılık firmaları ise, kendileri açısından içerik (positive programming) zorunluluğu olmasına karşılık, telekomünikasyon alanında böyle bir zorunluluk olmadığını, bu nedenle spektrumun ücretsiz olmasının yerinde olduğunu savunmaktadır. Spektrum kullanmayan kablo operatörleri de alt yapı ve ağ yatırımları yapmak durumundadır. Bu nedenle kablo operatörleri de spektrum kullanım hakkının karşılıksız verilmesinin ayrımcılık 18 olduğunu vurgulamaktadır Taşıma Yükümlülüğü Taşıma yükümlülüğü (must carry) kuralları, belirli Radyo TV kanal ve hizmetlerinin kullanıcılara açık tutulmasıdır. Üye Devletlerin büyük bölümünde taşıma yükümlülüğü kuralları halihazırda uygulanmaktadır _18_march_2003.pdf _18_march_2003.pdf Bütünleşme kavramı Sonuç bölümünde detaylı olarak ele alınacaktır 18 _18_march_2003.pdf

20 Sunum yükümlülüğü 19 ise (must offer) yayıncı kuruluşların, programları tüm platformlarda (dijital yayın platformu, uydu yayın platformu,...) iletilmeye hazır hale getirmeleridir. Sunum zorunluluğu içerik ile ilişkili olduğundan bu çalışmada doğrudan ele alınmayacaktır. Bu yükümlülük, Yeni Düzenleyici Çerçeve kapsamında doğrudan ele alınmamaktadır. Taşıma yükümlülüğü, kablo ağı işletmecisine getirilen bir yükümlülüktür. Bu yükümlülük sayesinde kamunun geneline hitap eden kanallara da yayın amaçlı olarak belirli bant genişliği ayrılmaktadır. Bu yükümlülüğün olmaması durumunda kablo işletmecisi, tüm bant genişliğini abonelik esaslı (paralı) yayın yapan işletmelere ayıracak ve karşılığında önemli gelir elde edecektir. Bu yükümlülükten faydalanan kanallar genellikle kamı hizmeti 20 ifa eden kanallardır. Bu kanallar, bazı ülkelerde ilgili ulusal mevzuat kapsamında doğrudan işaret edilmekte, bazı ülkelerde ise Radyo TV kurulları tarafından belirlenmektedir. Belirli yayıncıların taşıma yükümlülüğü kapsamında değerlendirilmesi kablo işletmecilerinin faaliyet alanlarını ve ticari fırsatlarını kısıtlamaktadır. Zira bu kanallar için ayrılan kapasite diğer kanal ve hizmetler için kullanılamamaktadır Şartlı Erişim Sistemi Şartlı Erişim Sistemleri, yayıncıların, önceden tanımlanmış alıcılara yayın yapmalarına olanak sağlamaktadır. Şartlı erişim sistemi, şifreli hizmetler, yetkilendirmeye dayalı hizmetler, abone yönetim sistemi hizmetleri gibi bazı hizmetleri kapsamaktadır. 2002/19/EC sayılı Erişim Direktifinde de ele alınan şartlı erişimin: a - İşletmelerin şartlı erişim sistemini kullanan hizmetler üzerinde tam kontrol sağlamalarına imkan sağlayacak maliyet etkin teknik kapasiteye sahip olması gerektiği, b - Ekipman üreticilerine lisans verilirken şartlı erişim sistemi sunucularının fikri mülkiyet hakkı sahiplerine adil, mantıklı ve ayrımcı olmayan bir şekilde davranması gerektiği, c - Ulusal düzenleyici otorite tarafından bir işletmenin etkin piyasa gücüne sahip olmadığının belirlenmesi ve bu uygulamaya bağlı bazı yükümlülükleri ortadan kaldırması 19 _18_march_2003.pdf _18_march_2003.pdf

21 durumunda dijital radyo TV ile şartlı erişim sistemi pazarındaki rekabetin bu karardan olumsuz etkilenemeyeceği, öngörülmüştür. Şartlı erişim sistemleri konusunda AB üyesi ülkelerde halihazırda geçerli olan düzenlemeler 21, temel olarak sistemlerin karşılıklı işlerliği ve şartlı erişim sistemine erişim olanaklarının adil, mantıklı ve ayrımcı olmayan bir şekilde sağlanması konularına yoğunlaşmaktadır. Şartlı erişim sistemi ile ilgili hesap ayrışımı ve maliyet etkin yöntemlerin kullanımı konuları da çeşitli düzenlemelerde yer almaktadır Ekonomik Etki Değerlendirmesi Yetkilendirme ve Frekans Kullanım Hakkı Yetkilendirme süreci yüksek bir maliyet gerektirmemektedir. Kapsam (coverage) yükümlülüğü önceden belirlenmiş bir gruba yayın yapılması zorunluluğudur. Grubun büyüklüğü genel olarak yüzde şeklinde ifade edilmektedir. Bazı durumlarda ise grubun büyüklüğü sabit bir sayı olarak ifade edilebilmektedir. Kapsam yükümlülüğünün uygulanmaması durumunda, yayıncılar yayınlarını toplumun ekonomik olarak kâr getirecek kesimleri ile sınırlandıracaktır. Bu nedenle, bu yükümlülüğün maliyeti fırsat maliyeti şeklinde hesaplanabilir. Bu maliyet ticari açıdan karlı olabilecek kesime yapılan yayın ve reklam maliyetinin üzerine eklenen ve kapsam yükümlülüğü nedeniyle üslenilmesi zorunlu olan maliyettir. Bu yaklaşımın bir benzeri de telekomünikasyon alanında evrensel hizmetlerin maliyeti hesaplanırken kullanılmaktadır Taşıma Yükümlülüğü Evrensel Hizmet Direktifinin 31. maddesi Üye Devletlere, elektronik iletişim ağ hizmeti sağlayan işletmelere, belirli Radyo ve TV kanal ve hizmetlerinin iletilmesi için taşıma yükümlülüğü getirme olanağı vermektedir. Bu yükümlülüğün, genel çıkar sağlama hedefine yönelik olarak orantılı ve şeffaf bir şekilde getirilmesi ve belirli aralıklarla tekrar değerlendirmesi gerekmektedir _18_march_2003.pdf

22 Taşıma yükümlülüğünün ekonomik etkisi değerlendirilirken temel olarak kablo ağı işletmecileri 22 ele alınmaktadır. Kablo ağ işletmecileri programları nihai kullanıcılara taşımak suretiyle yayıncılara, karşılığı olarak veya olmayarak bir hizmet sağlamaktadır. İşletmecilerin gelirleri genel olarak iki kalemden oluşmaktadır: nihai kullanıcılara sunulan abone paketleri ve programların taşınması için yayıncılar tarafından yapılan ödemeler Şartlı Erişim Sistemi Yeni Düzenleyici Çerçeve, şartlı erişim sistemi hizmetlerine erişimin adil, mantıklı ve ayrımcı olmayan bir şekilde sağlanmasını öngörmektedir 23. Şartlı erişim sistemi işletmecilerinin sundukları hizmetleri fiyatlandırması konusunda zorluklar yaşanabilmektedir. Bu sürecin ticari müzakere aşamasına bırakılmış olması ve Yeni Düzenleyici Çerçeve kapsamında: adil, mantıklı, ayrımcı olmayan bir uygulamanın öngörülüyor olması fiyatın belirlenmesi konusunda farklı görüşlerin gündeme gelmesine neden olacaktır Yeni Düzenleyici Çerçeve Kapsamındaki Önlemlerin Değerlendirilmesi Yetkilendirme ve Frekans Kullanım Hakkı Bölümünde açıklandığı üzere Kapsam yükümlülüğünün maliyeti, ekonomik olarak kârlı sayılabilecek kesimlere yapılan yayına ek olarak yapılan yayının maliyeti şeklinde hesaplanabilir. Bu yükümlülüğün nesnel olabilmesi, kapsam 24 yükümlülüğünün her yerde (genel yarar) uygulanabilir olup olmadığı ile ölçülebilir. Bu yükümlülüğün şeffaf olması ise, belirlenen önlemlerin açık bir şekilde tanımlanması ilkesine dayanmaktadır. Bu yükümlülüğün orantılı ve ayrımcı olmayan bir şekilde uygulanabilmesi ise ilgili hükmün, kapsam yükümlülüğünün her yerde uygulanabilmesine (genel yarar) olanak sağlayacak minimum şartları içermesi ve rekabet şartlarının işlerliğine zarar vermeyecek bir şekilde belirlenmesine dayanır. Yayıncılık alanında faaliyet gösteren işletmelere spektrumun herhangi bir karşılık olmadan tahsis edilmesi, toplumun genel yararının gözetilmesi için uygulanıyor olsa da belirli 22 _18_march_2003.pdf Elektronik iletişim şebekeleri ve ilgili tesislere erişim ve arabağlantı yapılmasına ilişkin 7 Mart 2002 tarih ve 2002/19/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konsey Direktifi, OJL 108, 24/04/2002, s (Ek 1: Bölüm 1) 24 Elektronik iletişim şebekeleri ve hizmetlerinin yetkilendirmesine ilişkin 7 Mart 2002 tarih ve 2002/20/EC sayılı Avrupa Parlamentosu ve Konseyi Direktifi, OJL 108, 24/04/2002, s (Ek: 1, Bölüm: B) 13

23 alanlarda bu ilkeden sapma gösterebilmektedir 25. Bu alanda idari giderleri kapsayacak bir ücretin belirlenmesi ilk aşamada uygun bir yöntem olarak görülebilir. Bu değerlendirme yapılırken içerik ve kapsam yükümlülüğü de göz önünde tutulmalı ve toplam maliyet bu çerçevede dengeli bir şekilde dağıtılmalıdır. Frekansların bir ücret karşılığında tahsis edilmesi uygulamasına geçilmesi durumunda ve ilgili frekanslar için ihale yapılması durumunda ihaleye katılan işletmelerin seçilmesi aşamasında şeffaf ve nesnel bir sürecin, toplumun genel yararını da sağlayacak şekilde belirlenmesi ihtiyacı ortaya çıkacaktır. Taşıma yükümlülüğü konusunda Yeni Düzenleyici Çerçeve, Üye Devletlerin taşıma yükümlülüğünü, genel yarar sağlanması ilkesinin ön planda tutulacağı durumlarda mantıklı bir şekilde getirebileceklerini belirtmektedir. Bu uygulama orantılı, şeffaf ve belirli aralıklarla tekrar gözden geçirmeye tabi olmalıdır. Taşıma yükümlülüğü için bir ödeme öngörülmüşse bu uygulama da orantılı ve şeffaf bir şekilde uygulanmalıdır. Fiyatın ticari müzakereler sonucunda oluşmasının sağlanması uygulaması Yeni Düzenleyici Çerçevenin ilkeleri ile örtüşmektedir. Ancak, taşıma yükümlülüğünden faydalanan kanalların mevcut olması durumunda ticari müzakereler her zaman için piyasada etkin bir fiyatın ortaya çıkmasına yol açmayabilmektedir. Avrupa Toplulukları Adalet Divanının (ATAD) konu ile ilgili bir kararı 26, ekonomik sebeplerin, hizmet sunumu serbestisini engelleyici istisna kabul edilemeyeceği belirtilmiştir. Kararda, başka bir Üye Devlet tarafından yapılan radyo veya TV yayınının, kendi ülke dillerinden birini kullanmıyor olması sebebi ile engellenemeyeceği, mesleki ve teknik kurallara uyulmaması durumunda yayınlara sınırlamalar getirilebileceği ancak tüm sektörün hizmet sunumu serbestisine kapatılmasının mümkün olamayacağı belirtilmiştir. Yayınların dil sebebi ile engellenmesinin Avrupa Topluluğu Kurucu Anlaşması 27 ile çeliştiği belirtilmiş, bu durumun Antlaşmada belirtilen istisnalar 28 kapsamında değerlendirilemeyeceği vurgulanmıştır. ATAD ın bir başka kararında 29 ise reklamlar konusunda getirilen sınırlamaların hizmet sunumu serbestisine engel teşkil ettiği belirtilmiştir. Bu kararda, genel yarar sağlayan bir 25 _18_march_2003.pdf Avrupa Toplulukları Adalet Divanı Kararı, C-211/91 (Avrupa Komisyonu Belçika Krallığı), 16 Aralık Avrupa Topluluğu Kurucu Anlaşması, madde 59 (Konsolide metin madde 49) 28 Avrupa Topluluğu Kurucu Anlaşması, madde 56 (Konsolide metin madde 46) 29 Avrupa Toplulukları Adalet Divanı Kararı, C-288/89 (Hollanda Medya Kanunu Ön Karar), 25 Temmuz

24 hizmet olarak medyada çoğulculuk ilkesinin sağlanabilmesi amacıyla yapılan düzenlemelerin ve kültürel politikaların Avrupa Topluluğu Kurucu Antlaşması kapsamında hizmet sunumu serbestisine engel oluşturma bakımından bir istisna olduğu kabul edilmiştir. Ancak, söz konusu davaya esas teşkil eden olayın Avrupa Topluluğu Kurucu Antlaşmasına aykırılık teşkil ettiği vurgulanmıştır. Şartlı erişim sistemleri konusunda uygulanacak sürecin adil, mantıklı ve ayrımcı olmayan bir şekilde uygulanması gerekmektedir. Buna ek olarak, şartlı erişim sistemine erişim talebinde bulunan yayıncıların yapacağı ödemelerin adil, mantıklı ve ayrımcı olmayan bir şekilde belirlenmesi de gerekmektedir. 15

25 BÖLÜM: III. YENİ DÜZENLEYİCİ ÇERÇEVE KAPSAMINDA ÜYE DEVLETLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ Avrupa Görsel İşitsel Gözlemevi 30 tarafından Ocak 2004 te yapılan bir araştırmaya 31 göre Avrupa Birliğinin 15 Üye Ülkesinde faaliyet gösteren televizyon kanallarının sınıflandırılması şu şekildedir: 38 adet analog karasal yayın yapan ve ulusal kapsam şeklinde lisansı olan kamu hizmeti kanalı, 2 adet analog karasal yayın yapan ve ulusal kapsam şeklinde lisansı olan kamu / özel ortak kanalı, 43 adet analog karasal yayın yapan ve ulusal kapsam şeklinde lisansı olan özel kanal, 21 adet dijital platform üzerinden ticari paket sunan işletme, 75 adet kablo, uydu vs. yolu ile ulusal kapsam şeklinde yayın yapan kamu kanalı, 702 adet kablo, uydu vs. yolu ile ulusal kapsam şeklinde yayın yapan özel kanal, 218 adet ulusal olmayan pazarları (AB dışı ülkeler + bir üye ülkede yerleşik olup başka bir üye ülke pazarını) hedefleyen kamu / özel kanal, adet bölgesel ve yerel kapsamlı kanal. Kanallarının türü itibarıyla gelişimini gösteren bir çalışma neticesinde şu sonuçlara ulaşılmıştır. Tablo 1: Avrupa Birliği Ülkelerinde Faaliyet Gösteren Televizyon Kanalları Yayın türü Genel Çocuk Council of Europe - European Audiovisual Observatory, (2004), Transfrontier Television In The European Union: Market Impact And Selected Legal Aspects, Dublin & Drogheda, p. 6 16

26 Tablo 1: Avrupa Birliği Ülkelerinde Faaliyet Gösteren Televizyon Kanalları (Devam) Film Müzik Haber, iş, parlamento Spor Alışveriş Eğlence, bilgisayar, oyun Kültür, belgesel Sağlık, hava, seyahat Diğer Toplam Kaynak: Council of Europe - European Audiovisual Observatory, (2004), Transfrontııer Televıısııon Iın The European Unııon:Market Iımpact And Selected Legal Aspects, Dublin & Drogheda, p. 7. Toplam kanal sayısı 1990 yılında 103 iken bu sayı 2003 yılında 1132 ye yükselmiştir Yetkilendirme 2002/20/EC sayılı Yetkilendirme Direktifi elektronik iletişim ağ ve hizmetlerinin sağlanması sürecini uyumlaştırmak suretiyle elektronik iletişim ağ ve hizmetleri alanında tek pazar oluşturmayı hedeflemektedir. Uydu yayın ağları, karasal yayın ağları veya kablolu televizyon ağları gibi radyo ve televizyon yayın içeriğinin taşınması için kullanılan ağ ve hizmetler Yetkilendirme Direktifi kapsamında genel yetkilendirmeye tabi olup yayınların içeriği Yeni Düzenleyici Çerçeve 17

27 kapsamı dışındadır. Bu nedenle içerik konusundaki şartlar bu çalışmada kapsam dışı tutulmaktadır Yeni Düzenleyici Çerçeve Kapsamında Yetkilendirme Prosedürü Yeni Düzenleyici Çerçevenin yürürlüğe girmesi ile, elektronik iletişim ağ ve hizmetlerinin 32 sunumu bireysel bir lisansa tabi olamayacaktır 33. Bu durumda ağ ve hizmet sunumu konusunda geçerli hak ve sorumlulukların genel yetkilendirme kapsamında ele alınması ve frekans bireysel kullanım hakkından ayrıştırılması 34 gerekliliği ortaya çıkacaktır. Üye Devletler genel yarar sağlamaya yönelik hedeflerin yerine getirilmesi amacıyla yetkilendirmeye bazı hükümler ekleme olanağına sahiptir. Bu hükümler, yayın içeriği ile ve bu alanda temel mevzuat olan Sınır Tanımayan Televizyon Direktifi 35 ile ilgili olabilecektir. Eklenebilecek hükümler: evrensel hizmetin finansmanı, idari ödemeler, karşılıklı işlerlik, numaralara erişilebilirlik, çevre ve şehir planlaması şartları, tesis paylaşım ve ortak yerleşim durumunda kamu ve özel arazi kullanım şartları, taşıma yükümlülüğü, kişisel veri ve mahremiyetin korunması, tüketiciyi koruma şartları, yasal olmayan içeriğin taşınmasına ilişkin sınırlamalar, zararlı içeriğin taşınmasına ilişkin sınırlamalar, bildirimde bulunması gereken bilgiler, afet durumunda acil hizmetlerin iletişim sağlaması ve kamuya yayın yapılması, kamunun elektro manyetik alanlara maruz kalmasını sınırlandıracak hükümler, kamu iletişim bütünlüğünün sürdürülmesi, kamu ağlarının yetkisiz erişime karşı güvenliği gibi konuları kapsamaktadır Üye Devletlerde Yetkilendirme Prosedürleri Yetkilendirmeler genellikle dört tip operatör için verilmektedir 36 : a - Kablo ağı operatörleri, b - Uydu ağı operatörleri, 32 Çerçeve Direktif madde 2 (m) de elektronik iletişim ağ ve hizmetlerinin sağlanması ağın kurulması, işletilmesi, kontrolü ve hazır tutulması şeklinde tanımlanmıştır 33 Yetkilendirme Direktifi madde 3 (2) de elektronik iletişim ağ ve hizmetlerinin sunumunun ancak genel yetkilendirmeye tabi olabileceği belirtilmektedir 34 Yetkilendirme Direktifi madde 6 (4) te genel yetkilendirme şartlarının, frekans veya numara kullanım hakkı verilmesi durumunda tekrar edilmemesini gerektirmektedir 35 Yetkilendirmelere eklenebilecek maksimum hükümler 2002/20/EC sayılı Yetkilendirme Direktifi EK 1 Bölüm A da verilmiştir 36 _18_march_2003.pdf

28 c - Karasal ağ operatörleri, d Yayıncılar. Yetkilendirme koşulları yayıncılar açısından genellikle içerik, bölgesel veya nüfus kapsamı ile ilgili olup ağ operatörleri için ise kapsam ve program türleri ile ilgili olmaktadır. Kablo operatörleri için geçerli olan yetkilendirmeye eklenebilen bir şart ise taşıma yükümlülüğüdür. Yetkilendirme Direktifinin 6. maddesinin 4. fıkrası genel yetkilendirme içerisinde yer alan hak ve yükümlülüklerin, frekans veya numara kullanım hakkı içinde yer almamasını gerektirmektedir. Ancak yayıncılık için verilecek olan yetkilendirmenin frekans kullanım hakkından tamamıyla ayrılması bazı durumlarda uygulanmamaktadır 37. Gerekli ayrıştırmanın yapılması durumunda bile bu iki konu birbiriyle yakından ilgili olarak kalmaya devam etmektedir. İngiltere de yerel yayın lisansı almak isteyen bir işletme öncelikle yapmayı planlamış olduğu faaliyetler konusunda bir başvuru yapmak durumundadır. Başvurunun kayda geçirilmesi sonrasında, İngiltere de yayıncılık hizmetlerinin tamamının lisanslandırılması konusunda yetkili olan Bağımsız Televizyon Komisyonu (ITC) 38 ilgili yerel bölgede başvuru sahibine frekans tahsis edilmesi için Televizyon Planlama Grubuna (TPG) 39 öneride bulunur. Tahsis mümkün ise Radyo İletişim Ajansı (RA) prosedürler ve şartlarına uygun olarak 40 başvuru sahibine yayın lisansı verilmektedir. İngiltere de hazırlanan taslak İletişim Kanunu 41, ITC, Yayın Standartları Komisyonu, Telekomünikasyon Piyasası Düzenleme Kurumu (OFTEL), Radyo Düzenleme Kurumu ve RA nın birleştirilmesini ve İletişim Piyasası Düzenleme Kurumunun 42 (OFCOM) oluşturulması hedefiyle hazırlanmıştır. Yeni Düzenleyici Çerçevenin yürürlüğe girmesi sonrasında yukarıda bahsi geçen kurumlar birleştirilmiş ve 2004 yılında OFCOM oluşturulmuştur _18_march_2003.pdf

29 OFCOM un oluşturulması öncesinde faaliyet gösteren ITC nin görevi; a - analog ve dijital yayın yapan televizyonlara lisansların verilmesi, b - programların içeriği, reklam, sponsorluk, teknik kalite standartlarının belirlenmesi, c - standartlara uyumun takibi aksi takdirde müeyyide uygulanması, d - izleyicilerin televizyon hizmetlerini adil ve rekabetçi şekilde almalarının sağlanması, e - şikayetlerin değerlendirilmesi idi. İngiltere de oluşturulan yeni yapı kapsamına alınan Radyo Düzenleme Kurumu ve Radyo İletişim Ajansı; spektrum planlaması ve lisans tahsisi fonksiyonlarını ifa etmekte idi. Bu fonksiyonlar bütünleşme trendi kapsamına dahil olduğundan söz konusu kurumlar da yeni oluşturulan yapı içerisinde yerlerini almışlardır. Yayın Standartları Komisyonu ise bu alanda geçerli standartlar konusunda davranış kuralları belirlemektedir. Bağımsız Televizyon Komisyonuna benzer görevler ifa eden bu kurum da yeni yapıya dahil edilmiştir. OFTEL ise yeni yapının oluşturulması öncesinde İngiltere de telekomünikasyon piyasasının düzenlenmesinden sorumlu idi. Telekomünikasyon altyapısı ve hizmetleri tamamen bütünleşme 43 kavramı kapsamında yer aldığı için bu kurum da yeni yapı içersinde yer almıştır. Fransa da kablo operatörleri, ağın kurulacağı bölgenin yetkili kurumların önerisi üzerine Fransa Medya Otoritesi (CSA) tarafından yetkilendirilir. Yetkilendirmeler en fazla 30 yıllık 44 bir dönemi kapsamakta ve taşıma yükümlülüğü ve içerik (Fransızca nın kullanımı vb.) gibi çeşitli yükümlülükler içermektedir. Almanya da yayıncılık faaliyeti 45 Almanya nın federal yapısı sebebiyle eyaletler düzeyinde düzenlenmektedir. Bütün eyaletlerde geçerli olan ve yayıncılık alanında genel çerçeveyi çizen bir yapı olarak Rundfunkstaatsvertrag mevcut olup, bunun yanında her eyaletin kendi medya kanunu olarak Rundfunkgesetz ve medya düzenleme kurumu olarak 43 Bütünleşme kavramı Sonuç bölümünde detaylı olarak ele alınacaktır

30 Landesmedienanstalt 46 mevcuttur. Eyaletlerde yetkili olan bu kurumlar federal düzeyde de örgütlenmiş olup ortak çalışmalar da yürütmektedir. Yetkilendirmeler, yayıncının yerleşik olduğu eyalet medya düzenleme kurumu tarafından verilmektedir. Yetkilendirmenin verilmesinden sonra iletim ve frekans tahsisi konularında federal otoritelere başvurulması gerekmektedir. Yayıncılık sisteminin maliyeti ise dünyadaki en pahalı 47 örneklerden birini oluşturmaktadır Frekans Kullanım Hakkı Yeni Düzenleyici Çerçeve Kapsamında Frekans Kullanım Hakkı 2002/20/EC sayılı Yetkilendirme Direktifi ve 2002/21/EC sayılı Çerçeve Direktifi elektronik iletişim ağ ve hizmetleri alanında yayıncılık amaçlı olarak frekans kullanım hakkının uygulanması sürecini açıklamaktadır. Çerçeve Direktifin 9. maddesinin 1. fıkrasında Üye Devletlerin frekansların etkin bir şekilde idaresini ve frekansların ulusal düzenleyici otoriteler tarafından nesnel, şeffaf, ayrımcı olmayan ve orantılı bir şekilde tahsisini temin etmelerinin gerekliliği belirtilmektedir. Yetkilendirme Direktifinin 5. maddesinin 2. fıkrasında Direktifin diğer maddelerine atıfta bulunularak frekans kullanım hakkına eklenebilecek şartlar açıklanmıştır. Yetkilendirme Direktifinin 7. maddesinin 1. fıkrasında ise frekans kullanım hakkı sayısının sınırlanacak olması durumunda rekabet ortamının ve kullanıcı yararının ön planda tutulması gerektiği belirtilmiştir. Bu durumda izlenecek sürecin Çerçeve Direktifin 9. maddesinin 1. fıkrasında belirtildiği şekilde uygulanmasının gerekliliği vurgulanmıştır. Yetkilendirme Direktifinin Ek - B bölümünde ise frekans kullanım hakkına eklenebilecek maksimum koşullar sıralanmaktadır. Bu koşullar özetle şu şekildedir: Frekans kullanım hakkı tanınan ağ hizmet ya da teknolojinin belirtilmesi, kapsam yükümlülüğü, zararlı etki ve kamunun elektro manyetik alanlara maruz kalmasını sınırlandıracak hükümler, maksimum süre, kullanım ücretleri, işletmenin yapmış olduğu taahhütler ve ilgili uluslararası sözleşmeler kapsamında frekans kullanım yükümlülükleridir

31 Üye Ülkelerde Frekans Kullanım Hakkı Spektrum tahsisi, Avrupa Posta ve Telekomünikasyon İdareleri Birliği (CEPT) ve Uluslararası Telekomünikasyon Birliği (ITU) gibi teşkilatlar bünyesinde gerçekleşen müzakereler yolu ile uluslararası seviyede gerçekleşmektedir. Bu tahsisatlar, bireysel tahsislerin hangi kapsamda yapılması gerekeceğini de belirlemekte olup 48 ulusal idarelerin mevcut spektrumu farklı amaçlarla kullanmalarını engellemektedir. Bu çerçevede düşünüldüğünde, yayıncılık alanına yapılacak bireysel tahsisatın toplamı ancak bu alana yapılmış olan genel tahsisatla sınırlıdır. Spektrum tahsisi konusunda genel uygulama kanal mevcut olduğu sürece spektrum lisansının başvuru sahiplerine başvuru sırasına göre tahsis edilmesidir 49. Bu konuda geçerli ücretler lisans tahsisi yapan kurumun idari maliyetlerini kapsamaya yönelik olup, spektrumun kendisinin ücretsiz olmasıdır. Ancak, frekans kullanım hakkına bazı koşullar eklenebilmektedir. Tahsis edilmiş olan lisansın iptali veya geri alınması ise nadir olarak uygulanmaktadır. İptal durumunda uzun bir süre önceden bu durumun ilgili işletmeye bildirilmesi ise genel ilke olarak görülmektedir. Fransa da spektrum bandının tahsisi konusunda yetkili kurum Ulusal Frekans Ajansıdır 50 (ANFR). ANFR, ilgili bakanlıklara, Fransız Telekomünikasyon Düzenleyici Kurumuna 51 (ART) ve Fransa Medya Otoritesine (CSA) spektrum tahsisi yapmaktadır. Frekans kullanım hakkı Fransız Medya Otoritesi tarafından karşılıksız olarak tahsis edilmekte olup özel televizyon yayını yapan firmalara, Frequency modulation (FM) ve amplitude modulation (AM) bandı radyo yayıncılarına yayın lisansları da 52 CSA tarafından verilmektedir. Bu süreçte CSA, ilgili teknik şartları ve coğrafi alanı içeren bir artırma teklifi yayınlamaktadır _18_march_2003.pdf _18_march_2003.pdf

32 FM ve AM bandı frekans lisansları en fazla 5 yıllık bir süre için verilmektedir. Radyo yayınlarında kullanılan içeriğin en az yüzde 40 ının Fransızca olması 53 şartı mevcuttur. Özel televizyon yayın işletmelerine verilen lisanslar ise 10 yıllık bir süreyi kapsamakta ve bu süreçte de artırma süreci uygulanmaktadır. Kablo ağları konusunda verilen lisanslar ise en fazla 30 yıllık bir süre için geçerli olmaktadır. Almanya da iletim konusunda ve yayıncılara frekans tahsisi konusunda Federal Telekomünikasyon ve Posta Düzenleyici Kurumu 54 (RegTP) yetkilidir. Telekomünikasyon Kanunu 55 (Telekommunikationsgesetz), başvuru sahibinin frekans konusunda yetkilendirilebilmesi için öncelikle ilgili frekansın, başvuru sahibinin amacına uygun şekilde tanımlanmış olması gerektiğini öngörmektedir. Almanya Federal Telekomünikasyon Kanununun 48. maddesi ise frekans tahsis ve kullanımı için RegTP ye katkı payı ya da ücret 56 yükümlülüğü getirme yetkisi vermektedir. Bu süreç ile ilgili kesin rakamlar Frekans Ücret Yönetmeliği veya Frekans Kullanım Katkı Payı Yönetmeliğinde verilmektedir. RegTP, frekans talebinin arzdan fazla olması durumunda ihale veya açık artırma yolu ile mevcut frekansları tahsis edebilmektedir. Kurumun temel görevi posta ve telekomünikasyon piyasalarının serbestleşmesini ve rekabete açılmasını sağlamaktır. RegTP, 1 Ocak 1998 tarihi itibarıyla işlerlik kazanmıştır. Kurum, Federal Posta ve Telekomünikasyon Bakanlığının 57 yerine geçmiştir. Kurumun görevleri şu şekildedir: a kullanıcı çıkarlarını korumak ve mahremiyeti sağlamak, b rekabet ortamını sağlamak, c telekomünikasyon ve posta alanında evrensel hizmetin verilmesini sağlamak, d lisansları vermek, e frekans ve numara yönetimi, f piyasanın izlenmesi