Makroskobik Özellikleri Şapka



Benzer belgeler
ZEHİRSİZ DOĞA MANTARLARI. Yrd.Doç.Dr. Halil DEMİR

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Picea (Ladin) Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin)

Juglans (Cevizler), Pterocarya (Yalancı cevizler), Carya (Amerikan cevizleri)

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Picea A. Dietr. Ladinler

T.C İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN ALTI ODUNSU BİTKİLER. Hazırlayan: Danışman: Yrd.Doç.Dr Nurgül KARLIOĞLU

P E P _ H 0 5 C

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

Kanlıca Mantarı: Lactarius salmonicolor (Melki mantarı olarak ta adlandırılır) Şapka Büyüklüğü 5-15 cm kadardır. Mantar gençken ortası hafifçe

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

GENUS: Convolvulus (gündüz güzeli, gündüz sefası)

BİTKİ TANIMA I. P E P _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) Yrd. Doç. Dr.

Dichotomous Key Sınıflandırma anahtarı

Quercus ilex L. (Pırnal meşesi)

SERT ÇAMLARDAN TÜRKİYE DE DOĞAL OLARAK YETİŞENLER

İbreliler. Sequoia sempervirens (Kıyı Sekoyası) Sequoiadendron giganteum (Mamut Ağacı) Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR SAÜ PMYO

Salix caprea L., Keçi Söğüdü, Orman Söğüdü

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

TAXODIACEAE. Sequoia (Monotipik) Sequoiadendron (Monotipik) Taxodium Cryptomeria (Monotipik) Sequoia sempervirens. Sequoiadendron giganteum

Çin ve japonyada yetişir. İki veya çok yıllıktır. Yapraklar mızrak veya spatül şeklindedir. Çiçekler mavi, mor, kırmızı veya beyazdır.

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

BİTKİ TANIMA I. Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR

Juniperus communis. Adi Ardıç

OCİCAT. Tüy Bakımı Düzenli fırçalamanın yanısıra ellerle masaj yapılması onlar için iyi olacaktır.

GENUS: ABİES (GÖKNARLAR)

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI III

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

OTU 1 Çok yıllık otsular. Gövdeler dik, cm, salgı tüysüz, bütün kısımlar pubessent tüylü. Yapraklar gövde üzerinde, basit, linear-oblong,

GENUS: LARİX (MELEZLER)

Orman Altı Odunsu Bitkiler

ACER BUXUS TİLİA FRAXİNUS

Cins Fagus (Kayın) Castanea (Kestane) Quercus (Meşe) Gövde kabuğu

ACER CİNSİNİN ORMAN ALTI FLORASI

BETULACEAE. Alnus cinsleri vardır.

SU BİTKİLERİ 11. Prof. Dr. Nilsun DEMİR

Kullanım Yerleri. İnsan beslenmesinde kullanılır. Şekerin hammadesidir. Küspesi hayvan yemi olarak kullanılır. İspirto elde edilir

Elma kış dinlenmesine ihtiyaç duyan meyve türü olup, soğuklama gereksinimi diğer meyvelere göre uzundur.

CUPRESSUS L. Serviler

Çayın Bitkisel Özellikleri

10 cins; Sciadopitys Metasequoia Cunninghamia Taiwania Athrotaxis. Glyptostrobus Sequoia Sequoiadendron Cryptomeria Taxodium

zeytinist

AZAMETLER. SARI AZAMET (Colias crocea) GÜZEL AZAMET (Colias alfacariensis)

Gürkan Alpsoy ANADOLU ÜNİVERSİTESİ İKTİSAT KIRSAL ÇEVRE KAMU ÇALIŞANI. Tel. : E-posta : guralpsoy@hotmail.com, galpsoy@sayistay.gov.

CUPRESSACEAE. 22 cins ve 200 takson. 3 cins ve 13 takson doğal!!! kozalak vesürgün bakımından dört alt familyaya ayrılmaktadır.

BAHÇE ÇİÇEKLERİ Perenniyal veya mevsimlik olan çok boylanmayan çiçeklerdir. Yer örtücü işlevi vardır Ağaç veya çalı gibi bitkilerin altında kullanılır

MAĞARA OLUŞUMLARI Soda Tüpü Sarkıt Dikit Sütun

aşağıya sarkar, pulların kenarları sylvestrisle son orman sınırını sistemi yayvandır. oluşturur.

İSMAİL ŞENEL MADEN Y. MÜH. (ODTÜ) DOĞA VE KUŞ GÖZLEMCİSİ

MEYVE AĞAÇLARINDA GÖZLER MEYVE AĞAÇLARINDA DALLAR

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

ZBB106 KODLU TASARIM BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç. Dr. Soner KAZAZ

1-) Yaprak eksenin ucu, mukro veya arista, bitkiler daima çok yıllık, gövde kanatsız, çiçekler salkımsı

C e d r u s ( S e d i r ) C e d r u s a t l a n t i c a C e d r u s b r e v i f o l i a C e d r u s d e o d o r a C e d r u s l i b a n i

T.C. MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI TEMEL EĞİTİM GENEL MÜDÜRLÜĞÜ OKUL ÖNCESİ EĞİTİM PROGRAMI PAMUK ŞEKERİM I (Kavram Eğitimi Kitabı)

Akkemik, Ü. (Editör) Türkiye nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara. 680 s.

FAGACEAE. kürenin subtropik ve serin bölgelerinde ormanlar kuran 600 kadar türü vardır.

MALVACEAE (EBEGÜMECİGİLLER)

* Ülkemizde doğal olarak yetişmemekle birlikte park ve bahçelerde çok yaygın olarak iki türü kullanılmaktadır.

Erkek çiçekler bir eksen etrafında dizilmiştir. Etaminlerde iki polen tozu torbası vardır. Çiçek tozları marttan itibaren olgunlaşır.

zeytinist

TÜM BEYAZMELEKLER TANI KARTI

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

TÜRKİYE NİN DOĞAL-EGZOTİK AĞAÇ VE ÇALILARI. II Angiospermler (H-Z) Editör. Bölüm Yazarları (Alfabetik sırayla) Prof. Dr.

Adianthum Arapsaçı Egreltisi

ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç.Dr. Soner KAZAZ

BROKKOLİ (Brassica oleracea var. italica)

Buğday ve Arpa Gübrelemesi

MANTAR ZEHİRLENMELERİ VE BAŞLICA ZEHİRLİ MANTARLAR

Cupressaceae Juniperus (Ardıçlar)

ZBB106 KODLU TASARIM BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç. Dr. Soner KAZAZ

Kayın Panel. Kalınlıklar : 15 mm - 50 mm. Enler : 1250 mm ve altı. Boylar : 4500 mm ve altı

verimli bir sezon için İÇİNDEKİLER KARPUZ KABAK KAVUN Görkem, Destan...2 Barçın, Dorukan...3 Gürkan, Karacan...4 Zümrüt, Berrak... 5 Yağız, Meram...

BÜYÜK MANTAR ZEHİRLERİ Prof.Dr. Ali BİLGİLİ

Vitroplant Anatolia Tarımsal Faaliyetler Fidancılık Tohum San.

F. Takım: Coleoptera

İSMAİL ŞENEL MADEN Y. MÜH. (ODTÜ) DOĞA VE KUŞ GÖZLEMCİSİ

Pinus halepensis te Glaf (Kın)

AYI (Ursus arctos) SAYIMI

ANTEP FISTIĞI YETİŞTİRİLMESİ VE BAKIMI

AHUDUDUÇEŞİTLERİ. Şadan Yakut Doç. Dr. Hüdai Yılmaz.

TARLA BİTKİLERİ MERKEZ ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ TESCİL YILI:

Patchwork kırkyama örgü bebek battaniyesi yapımı için gerekli malzemeler. Patchwork kırkyama örgü bebek battaniyesi kullanılan örgü teknikleri

DİŞLİ ÇARK MEKANİZMALARI

Alman Çoban Köpeği (Alman Kurdu) Irk Standartları AlmanKurtlari.com. SempatiVeteriner tarafından yazıldı.

ZBB306 KODLU SÜS BİTKİLERİ YETİŞTİRİCİLİĞİ DERSİ NOTLARI. Doç.Dr. Soner KAZAZ

Yaşam Döngüsü. Yaygın İsimleri: Karahindiba, acıgıcı, acıgünek, güneyik, çıtlık, cırtlık, arslandişi, radika. Bilimsel İsmi: Taraxacum officinale

Ayakkabı numaralarımız arasıdır.

Teknik Uyarlama: Zeynel Cebeci Taslak Sürüm , ( )

Uzman Gözünden Deck Çeşitleri

ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR

Tırnak Mantarının Özellikleri

Transkript:

Mycena rosea Sınıf Takım Familya : Basidiomycetes : Agaricales : Tricholomataceae Makroskobik Özellikleri Şapka 2-5 cm çapında, genç evrede konik iken, sonradan yaygınlaşır ve umbosu kalır. Şapka donuk, biraz parlak ve yağsı görünüştedir. Yüzeyi düzgün ancak bazen radyal olarak ondülelikıvrıklı bir durumdadır. Şapka rengi pembe, umbosu ise bazen sarımsı veya krem renginde, kenarları daha soluk ve saydam çizgili ve ekseriya akuttur.

Makroskobik Özellikleri Sap 5-9x0,4-0,8 cm, silindirik, dip kısma doğru hafifçe kalınlaşır. İçi genç iken dolgun ve sert daha sonra ise tünel biçiminde oyuklaşır. Sapın yüzeyi beyaz, zayıf ve ince boylu boyunca fibrilöz iken, dip kısmı beyaz yünümsü bir görüntüye sahiptir. Sap rengi beyaz ancak bazen pembemsi tonlarda olabilir. Eti beyaz, ince, tadı ve kokusu turpsudur. Lameller genç iken beyaz, daha sonra açık pembe, sapa küçük bir çentik ile bağlanır, enli ve kenarları düzgündür.

Habitat Bu tür tek tek veya grup halinde sert odunlu veya çam ormanlarında ya da bu iki tip ağaçların teşkil ettiği karışık ormanlarda daha ziyade döküntü yapraklar ve ibreler arasında bulunur. sonbahar aylarında yetişir Yayılışı Batı Anadolu'da belirlenmiştir.

Pantherina sendromuna neden olan türler Amanita muscaria Sınıf : Basidiomycetes Takım : Agaricales Familya : Amanitaceae Makroskobik Özellikleri Şapka 5-20 cm çapında, başlangıçta küresel veya konik küresel ve tamamen beyaz bir örtü ile kaplı gençlerde konik veya yarı küresel, sonra konveks ve olgunlarda en sonunda düzgün hale gelir.

Makroskobik Özellikleri Şapka yüzeyi genel olarak tüysüz ve düz, nemli iken biraz tutkallı gibi ve az parlak gençlerde konsantrik, konik ve beyaz siğilimsi artıklar ya da büyük pullar şapka yüzeyini kaplar, bu örtü artıkları zamanla kaybolur veya yağmurlar ile yıkanır. Kırmızı turuncu rengi dikkat çekicidir. Şapka rengi sonradan turuncuya kayabilir. Şapka kenarları uzun süre içe kıvrık, akut ve çizgili olup geçici olan beyaz yünümsü artıkları taşır.

Sap 6-20 x 1,5-3 cm, silindirik uç kısmı çok hafif şişkinleşir, içi dolu, mantar yaşlanınca yuvarlak uzunca oyuk kısımlar oluşur. Sapın üst kısmının yüzeyi tamamen kırağı serpilmiş görünüşte iken alt kısmı tabana doğru beyaz, genelde küçük, düzensiz ağsı çizgiler bulunur. Annulus genellikle sapın üst yarısında bulunur. Zarımsı, nazik, beyaz ve aşağıya doğru sarkan bir biçimdedir. Annulusun alt yüzeyi yünümsü, üst yüzeyi ise basıklaşmış pamuksu değildir ve sapın dip kısmı, çok sayıda beyaz-gri, yünümsü siğiller halindedir. Bu siğiller 3-4 adet tamamlanmamış halka biçimli zonlar teşkil etmiştir.

Eti beyaz ancak şapka yüzeyinin (kütikülün) alt kısımlarında turuncu sarı bir renk gösterir, kokusu ve tadı hoş, fındıksıdır. Lameller beyaz, yaşlı örneklerde zayıfça kahverengimsidir. Serbest, enli, sık, kenarı ince dişli ve yünümsüdür. Lamelcikler de vardır.

Habitat Genellikle çam ve yaprak döken ağaçların ormanlarında, özellikle huş ağacına yakın olarak bazen tek, genelde gruplar halinde (birinci derecede çam ormanlarında böyledir), aynı zamanda ormanların kenarları boyunca yetişirler. Çam, huş ve ladin ağaçlarının mikorizal ortakları olduğu bilinmektedir. Asit toprakları severler Yaz ortasından sonbahara kadar ortaya çıkarlar. Yayılışı Karadeniz Bölgesi, Kars, Bolu civarı, Bursa, Balıkesir civarı, Akdeniz Bölgesi ve İstanbul'da yetiştiği bilinmektedir.

Amanita pantherina Sınıf : Basidiomycetes Takım : Agaricales Familya : Amanitaceae Makroskobik Özellikleri Şapka 5-10 cm çapında, genç iken yarım küre biçiminde, olgunlarda konveks, daha sonra düzleşir, yaşlı örneklerde merkezden biraz basık bir hale gelir. Yüzeyi nemli iken kaygan ve yapışkanımsı, parlak, kuru iken saten gibidir, yüzey siğilimsi artıklar veya beyaz yama gibi parçalar ve az çok konsantrik dizilimli pullar ile kaplıdır. Bunlar şapka merkezinde bir araya gelip bir beyaz alan oluşturabilirler.

Kahverengi, koyu kırmızı-kahverengi veya sütlü kahveden açık kahverengimsi-koyu sarı renge kadar değişen renklerdedir. Şapkanın kenarı uzun süre içe kıvrık, baştan itibaren normal olarak çizgili bir zon taşır veya en azından yaşlı örneklerin kenarı çizgi zonuna sahiptir. Sap 5-13 x 1-2 cm, silindirik, nazik yapılı, genelde şapkanın çapından daha uzundur. Eti oldukça sıkı ve sert, dış kısmı kalınca kabuksu, iç kısmı ise süngerimsi, mantar yaşlanınca sapın içi tünel şeklinde oyuklaşır.

Yüzeyi uç kısımda biraz kırağı serpiştirilmiş gibi, diğer kısımlar ise beyaz, az çok tüysüz, zayıfça, düzensiz, boyuna fibrilözden önemsiz derecede pulludur. Annulus sıklıkla sapın üst yarı kısmında, aşağıya doğru sarkık ve zarımsı yapılı, beyaz, alt ve üst yüzeyi çizgili görünüşte değil, kenarları çizgili dişlidir. Eti beyaz, ancak şapka yüzeyinin hemen alt kısımlarında kahverengimsi veya beyaz, kokusu hafifçe turpsu, tadı tatlımsıdır. Lameller beyaz, serbest, enli, sık, kenarı ince yünümsü, bazen kenar dalgalı ve zayıfça kahverengi bir hal alabilir. Lamelcikler bulunur.