İSTANBUL SANAyİ ODASı

İSTANBUL SANAyİ ODASı

5. Sanayi Kongresi'ne katkıda bulunan sponsor kuruluşlara teşekkür ederiz. Kongre Sponsorlan AKBANK $ Kalebodur KALEKiM IITEB Oturum Sponsorlan _arçelik [~BORUSA~ ~~ iletişim Sponsorları Ulaşım Sponsoru TURtt'SH AIRlIHES ~ TÜRK HAVA YOLLARI 'ICJ Destek Sponsorları

istanbul SANAYi ODASı 5. SANAVi KONGRESi Sürdürülebilir Rekabet Gücü Küresel Değişimde Yeni Dinamikler Türk Sanayiinin Yol Haritası 1-2 Kasım 2006 ve

SUNUŞ Sanayimizin rekabet gücünü geliştirmeye yönelik çalışmalarımız içinde önemli bir yeri olan Sanayi Kongrelerinin beşincisini bu yıl 1-2 Kasım 2006 tarihlerinde gerçekleştirdik. Daha önceki yıllarda olduğu gibi 5. Sanayi Kongresi'nde de ana temayı "Sürdürülebilir Rekabet Gücü" oluşturmuş, alt tema ise "Küresel Değişimde Yeni Dinamikler ve Türk Sanayiinin Yol Haritası" olarak belirlenmiştir. Kongremiz, başta KOBi'ler olmak üzere sanayicilerin, kamu yöneticilerinin, iş dünyası, üniversite ve sivil toplum kuruluşları temsilcilerinin katılımı ile gerçekleştiri Imiştir. 5. Sanayi Kongresi kapsamında, "Küresel Dinamikler ve iş Dünyasına Etkileri", "Finansmanda Yeni Yaklaşımlar", "Ürün ve Üretimde Yenilikçi Bakış", "Geleceğin Sektörleri ve Fırsatlar", "Küresel Trendterin KOBi'lere Stratejik Etkileri", "Yenilikçi Firmaların Öne Çıkan Değeri: Entelektüel Sermaye", "Küresel ve Coğrafi Dinamiklerin irdelenmesi", "Türkiye'nin Sanayi Stratejisi" konuları ele alınmış ve yedi imalat sanayi sektörü analiz edilmiştir. Kongremiz esnasında katılımcılarımız, ulusal ve uluslararası boyutta yaşanan gelişmelere ilişkin değerlendirmeleri dinleme ve dünya ekonomisindeki gelişmeler ışığında Türk sanayisinin uluslararası alanda daha kalıcı ve etkin bir rol üstlenebilmesi için izlemesi gereken yol hakkında bilgilenme imkanına sahip olmuştur. Kongremizde bu yıl ilk defa gerçekleştirilen sektörel oturumiarda, küresel rekabette başarıyı yakalamış ulusal ve uluslararası kurumların temsilcileri deneyim ve tavsiyelerini bizlerle paylaşmışlar ve sanayinin sorunları hakkında bir tartışma platformu yaratarak çözüm önerilerine katkıda bulunmuşlardır. 5. Sanayi Kongremizin birinci gününde konuk konuşmacı olan The Economist Dergisi Eski Genel Yayın Yönetmeni Bill Emmott, "Küresel Dinamikler ve iş Dünyasına Etkileri" başlığını ele almıştır. ikinci gün ise katılımcılar, "Küresel Trendleriri KOBi'lere Stratejik Etkileri" başlığıyla bir sunum yapan Global Change firması kurucusu ve gelecek bilimci Patrick Dixon'ı dinleme imkanı bulmuşlardır. Daha önceki kongrelerimizde olduğu gibi, 5. Sanayi Kongremiz kapsamında dile getirilen görüşleri ve yapılan sunumları da kitap haline getirerek, kalıcı bir başvuru kaynağı olması amacıyla kamuoyunun bilgisine sunuyoruz. Türk Sanayiinin oluşturacağı yol haritasına bir katkı olarak düşündüğümüz kitabımızın ilgili tüm kesimler için yararlı olacağını ümit ediyoruz. C. Tanıl KÜÇÜK istanbul Sanayi Odası Yönetim Kurulu Başkanı

5. SANAVi KONGRESi Yürütme Kurulu - CTanll Küçük - Ataman Onar - Zeynep Bodur Okyay - Bülent Demireioğlu - Mete Meleksoy - Haktan Akın Program Komitesi - Ataman Onar - Zeynep Bodur Okyay - Bülent Demireioğlu - Uran Tiryakioğlu - Doç. Dr. Talat Çiftçi - Haktan Akın - Z. Gonea Ündül - Burçin Değirmeneioğlu

içindekiler Açılış Konuşmaları C. Tanıl Küçük istanbul Sanayi Odası Yönetim Kurulu Başkanı Hüsamettin Kavi istanbul Sanayi Odası Meclis Başkanı M. Rifat Hisarcıklıoğlu Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulu Başkanı Ali Coşkun T.C. Sanayi ve Ticaret Bakanı 11 1. Gün Konuk Konuşmacı Küresel Dinamikler ve iş Dünyasına Etkileri 25 Bill Emmott The Economist Dergisi Eski Genel Yayın Yönetmeni 1. Gün Öğle Yemeği Konuk Konuşmacı istanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti 33 Nuri Çolakoğlu istanbul 2010 Girişim Grubu Yürütme Kurulu Başkanı Oturum 1A Finansmanda Yeni Yaklaşımlar 41 Oturum Başkanı Yavuz Canevi Türk Ekonomi Bankası Yönetim Kurulu Başkanı Konuşmacılar Hasan Candan Türkiye iş Bankası Risk Yönetimi Müdürü Doç. Dr. Nezih Hekim Pakize Tarzi Laboratuarları Süleyman Yılmaz KOBI A.ş. Genel Müdürü Kurucu Ortağı Oturum 1B Ürün ve Üretimde Yenilikçi Bakış 61 Oturum Başkanı Dr. Erdal Karamercan Eczacıbaşı Topluluğu Genel Koordinatörü, CEO Konuşmacılar Şemsettin Eksert Arçelik Araştırma ve Teknoloji Geliştirme Direktörü Ruhi Gürdal, Doç. Dr. RGA Danışmanlık Yönetici Ortağı Mateja Dermastia Anteja ECG ve The Competitiveness Institute Bölge Direktörü Cengiz Tevek Mercedes Benz Türk DCPS/Kaizen Ofis Kısım Müdürü

Oturum 1C Geleceğin Sektörleri ve Fırsatlar 85 Oturum Başkanı Doç. Dr. Talat Çiftçi Bosfor Bioscience Partners Danışmanlık Ortağı Konuşmacılar Cengiz Ultav Vestel Şirketler Grubu icra Kurulu Üyesi Doç. Dr. Candan Tamerler itü Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölüm Başkanı Prof. Dr. izzet Öztürk itü Çevre Mühendisliği Bölümü Öğretim Üyesi Oturum 2A Sektör Analizleri: Tekstil ve Konfeksiyon Sanayii 109 Oturum Başkanı Ataman Onar Portaş Giyim Yönetim Kurulu Başkanı Konuşmacılar Önder Eren Avrupa Tekstil ve Hazır Giyim Organizasyonu (Euratex) Yönetim Kurulu Üyesi Cecilio Maria Calvo Persentili Internacional S.L. Genel Müdürü Bülent Başer Avrupa Tekstil ve Hazır Giyim Organizasyonu (Euratex) Başkan Yrd. Vassilis Masselos Uluslararası Hazır Giyim Federasyonu Başkanı Oturum 28 Sektör Analizleri: Elektrik ve Elektronik Sanayii 129 Oturum Başkanı Dr. A. Zafer incecik Siemens Yönetim Kurulu Başkanı ve Genel Müdürü Konuşmacılar Ali Akurgal Platform-a Yönetim Kurulu Üyesi H. Uran Tiryakioğlu Neta Elektronik Stratejik Planlama Dr. Tibet Mimaroğlu Beko Elektronik Genel Müdür Yardımcısı Suat Baysan Türk Elektronik Sanayicileri Derneği Yönetim Kurulu Bşk. Oturum 2C Sektör Analizleri: Otomotiv Sanayii 149 Oturum Başkanı Turgay Durak Otomotiv Sanayi Derneği Yönetim Kurulu Başkanı

Konuşmacılar Doç. Dr. Orhan Alankuş Platform (Tofaş Mühendislik ve ArGe) Genel Müdürü Ahmet Bayraktar Farba Otomotiv Yönetim Kurulu Başkanı Vekili Alain Gabillet Oyak Renault Genel Müdürü 2. Gün Konuk Konuşmacı Küresel Trendierin KABi'iere Stratejik Etkileri 171 Konuk Konuşmacı Patrick Dixon Global Change Ltd Kurucusu ve Başkanı Oturum 3A Sektör Analizleri: Metal ve Mekanik imalat Sanayii 183 Oturum Başkanı Mustafa Özkazanç Özer Metal Yönetim Kurulu Başkanı Konuşmacılar Serdar Koçtürk immib Demir Çelik ihracatçıları Birliği Yön. Kur. Bşk. Hayrettin Çaycı Sarkuysan Elektrolitik Bakır Genel Müdürü Bahadır Özer Assan Alüminyum Ticaret Başkan Yrd. H. Can Azergün Türk DemirDöküm Genel Müdür Yrd. Merih Eskin Darka Makina Şirket Ortağı Oturum 38 Sektör Analizleri: Kimya ve ilaç Sanayii 213 Oturum Başkanı Prof. Dr. Hasancan Okutan itü Kimya Metalurji Fakültesi Dekanı Konuşmacılar Dr. Dieter Ambros AmChem Danışmanlık Yönetim Kurulu Üyesi Timur Erk Türkiye Kimya Sanayicileri Derneği Yönetim Kurulu Bşk. Doç. Dr. R. Serdar Alpan Nobel ilaç iş Geliştirme Direktörü Oturum 3C Sektör Analizleri: Taş ve Toprağa Dayalı Sanayii 231 Oturum Başkanı Gülsüri"ı Azeri Şişecam Cam Ev Eşyası Grup Başkanı

Konuşmacılar ismet Kasapoğlu Türkiye Madenciler Derneği Yönetim Kurulu Başkanı Peter Piets Piets B.V. Danışmanlık Başkanı Prof. Dr. Mehmet Ali Taşdemir itü inşaat Fak. Yapı Malzemesi Anabilim Dalı Başkanı 2. Gün Öğle Yemeği Konuk Konuşmacı 253 israfın Önlenmesi, Gıda Bankacılığı ve Mikro Kredi Uygulaması Prof. Dr. Aziz Akgül T.B.M.M. Diyarbakır Milletvekili Oturum 4A Sektör Analizleri: Tarım ve Gıda Sanayii 261 Oturum Başkanı Şemsi Kopuz Türkiye Gıda ve içecek San. Dernekleri Fed. Yön. Kur. Bşk. Konuşmacılar Muharrem Yılmaz SÜTAŞ Yönetim Kurulu Başkanı izzet Karaca Unilever Türkiye Yönetim Kurulu Başkanı Prof. Dr. Artemis Karaali itü Gıda Mühendisliği Bölümü Öğretim Üyesi David G. Lindsay Avrupa Teknoloji Platformları "Food for Life" Raportörü Oturum 4B Yenilikçi Firmaların Öne Çıkan Değeri: Entelektüel Sermaye 283 Oturum Başkanı Şerif Kaynar K Partners International Yönetici Ortak Konuşmacılar Otto Bauer Teknolojik Eğitimi Geliştirme Vakfı (TEGEV) Başkanı Dr. Yılmaz Argüden ARGE Danışmanlık Yönetim Kurulu Başkanı Simon Bensasson CEDEFOP Halkla ilişkiler ve iletişim Koordinatörü Oturum 4C Küresel ve Coğrafi Dinamiklerin irdelenmesi 301 Oturum Başkanı Osman Ulagay Milliyet Gazetesi Köşe Yazarı Konuşmacılar Prof. Dr. Hasan S. Köni Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Öğretim Üyesi

Prof. Dr. Ahmet Davutoğlu Büyükelçi, Başbakan Başmüşaviri Prof. Dr. Ersin Kalayeıoğlu Işık Üniversitesi Rektörü Kapanış Oturumu Türkiye'nin Sanayi Stratejisi 319 Oturum Başkanı Prof. Dr. Güven Sak Türkiye Ekonomi Politikaları Arş, Vakfı (TEPAV) Direktörü Konuşmacılar Ömer Dinçkök Akkök Sanayi Yatırım ve Geliştirme Yönetim Kurulu Başkanı Faik Öztrak TüsiAD-Koç Üniversitesi Ekonomik Araştırma Forumu Direktörü Murat Arzum Kolbaşı Genel Müdürü Kapanış Konuşması 337 C. Tanıl Küçük istanbul Sanayi Odası Yönetim Kurulu Başkanı

A~ILIŞ KONUŞMALARı C. Tanıl Küçük istanbul Sanayi Odası Yönetim Kurulu Başkanı Hüsamettin Kavi istanbul Sanayi Odası Meclis Başkanı M. Rifat Hisarcıklıoğlu Ali Coşkun Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulu Başkanı T.C. Sanayi ve Ticaret Bakanı

C. Tanıl Küçük istanbul Sanayi Odası Yönetim Kurulu Başkanı istanbul Sanayi Odası tarafından düzenlenen "Sürdürülebilir Rekabet gücü; Küresel Değişimde Yeni Dinamikler ve Türk Sanayiinin Yol Haritası" temalıs. Sanayi Kongresi'ne hoş geldiniz diyor ve Yönetim Kurulumuz adına sizleri saygıyla selamlıyorum. Açılışımızı onurlandıran siz değerli konuklarımıza ve değerli katılımcılarımıza Kongremize gösterdikleri ilgiden dolayı teşekkür ediyoruz. Sanayi Kongrelerimizin ilkini 2002 yılında 50. Kuruluş Yılı etkinliklerimiz çerçevesinde gerçekleştirdik ve 2002 yılından bu yana kongrelerimizi aralıksız olarak devam ettiriyoruz. ilk kongremizin başlığı "Sürdürülebilir Rekabet Gücü" idi. içinde yaşadığımız zamanın ruhunu çok iyi yansıttığına inandığımız bu ilk başlık, daha sonraki yıllarda, sanayi kongrelerimizin geleneksel üst teması haline geldi. Bu üst temayı hep koruduk, ancak beraberinde, her yıl farklı bir alt temaya odaklandık. 2003 yılındaki 2. Sanayi Kongremizde, "Geleceği Yakalamak ", 2004 yılındaki 3. Sanayi Kongremizde "Küresel Değişime Uyum", geçen yıl, 4. Kongremizde ise, "Avrupa Birliği'ne Tam Üyelik Sürecinde Türk Sanayii" alt temalarını ele aldık. 5. Kongremizde de, "Küresel Değişimde Yeni Dinamikler ve Türk Sanayiinin Yol Haritası" alt teması etrafında bir araya gelmiş bulunuyoruz. Değerli konuklar, küreselleşme,henüz tamamlanmış bir süreç değil, hayatlarımızı değiştirmeye devam ediyor ve yol boyu kendi dinamikleri de değişiyor. Sunduğu imkan ve fırsatlar gibi, getirdiği tehditler de çeşitleniyor. Tehditlerden korunmak, fırsatlardan faydalanabilmek için, bu değişken ve çok boyutlu yapıyı iyi takip etmek ve anlamak gerekiyor. Bizler de, sanayi kongrelerimizle, işte bu takip etme ve anlama sürecine katkıda bulunabilmeyi hedefliyoruz. 5. Sanayi Kongremizde, değerli konuşmacılarımızın rehberliğinde, küresel değişimdeki son dinamiklere daha geniş bir açıdan bakmaya çalışacağız. Küresel değişimdeki yeni dinamikler çerçevesinde, işletmelerimizin ve genelde Türk sanayinin, küresel rekabette, nasıl bir yol izlemesi gerektiği üzerine beraberce düşüneceğiz. Değerli konuklar, sınırları ortadan kaldıran küreselleşme, hem iç hem dış pazarlardaki rekabeti iyice keskinleştirdi. Bugün artık, firmaların ve ekonomilerin geleceği, rekabet güçlerini geliştirmekte ortaya koyacakları performansa bağlıdır. Bilindiği gibi, son dört yılda, Türkiye ekonomisinde önemli kazanımlar elde edilmiştir. Ancak, üretim ve yatırım ortamının iyileştirilmesinde, rekabet gücünün desteklenmesinde yavaş kalınmıştır. Rekabet gücü açısından ciddi sıkıntılarımız bulunmaktadır. Yüksek girdi maliyetlerini, yüksek vergi ve prim yükünü, rekabet ettiğimiz ülkelerle eşit düzeylere çekecek yapısal reformların temel önceliğimiz olduğunu her zaman ifade ettik, ediyoruz. Ne yazık ki, son dört yıl, bu anlamda, yeterince verimli kullanılamamıştır. ilgili yapısal reformlarda, ya, hiç ilerleme sağlanamamış, ya da, yapılan reformların olumlu sonuçları hala üretime yansıyamamıştır. Bu anlamda, hükümet ve ekonomi yönetiminden hala önemli beklentilerimiz var. Her zaman söylediğimiz gibi, kamunun ürettiği girdi maliyetlerini uluslararası standartlara çekecek, vergi yükünü hafifletecek, bürokrasiyi azaltacak, yapısal reformların gerçekleştirilmesinde sorumluluk hükümet ve ekonomi yönetimine aittir. Ama, yine her zaman söylediğimiz gibi, bundan biz sanayicilerin her şeyi devletten beklediği gibi bir anlam çıkmamalıdır, çıkarılmamalıdır. Sürdürülebilir rekabet gücüne sahip olmak ilgili tüm tarafların, hükümetin, bürokrasinin, yerel yönetimlerin, üniversitelerin, araştırma kurumlarının katkısını ve işbirliğini gerektirmektedir. istanbul Sanayi Odası olarak, tüm bu kurumlarla işbirliği ve ilişkimizi geliştirmenin gayreti içinde olacağız. Ama, rekabet asılolarak işletmelerin sorumluluğundadır. Türk sanayicisi bu gerçeğin farkındadır. Emeğiyle, sermayesiyle, riskiyle, tüm gücüyle, iç pazarını korumanın, dış pazarlarını genişletmenin mücadelesini vermektedir. Rekabet gücünü ve karlılığını artırmak için kendi yapması gerekenler konusundaki farkındalığı her geçen gün artmaktadır. Sanayi kongrelerimizin her yıl artan bir ilgi ve destekle beşinci yılına ulaşması bunun önemli bir göstergesidir. Beşyıl önce 50. Yıl etkinliklerimiz çerçevesinde yola çıktığımız zaman, Kongremizin, sanayicilerin devletten taleplerini sıralama kolaycılığına kaçacakları bir platform olacağı yönünde öngörüler dile getirilmişti. Ama öyle olmadı. Kongrelerimizde her zaman esas olarak, işletmelerin yapması gerekenler tartışıldı. Teknoloji geliştirme, Ar-Ge, verimlilik, yenilikçilik, inovasyon, tasarım, marka yaratma, fark yaratma gibi yeteneklerin geliştirilmesi için işletmelerde yapılması gerekenler konuşuldu ve sanayicilerimiz bu Kongrelere sahip çıktı, destekledi, bizleri cesaretlendirdi. Değerli sanayicilerimiz, Kongrelerimize gösterdiğiniz ilgi için sizlere bir kez daha teşekkür ediyor, verdiğiniz desteğin sorumluluğumuzu daha da artırdığını özellikle ifade etmek istiyorum. Değerli konuklar, birkaç gün önce Cumhuriyetimizin, 84. yılını kutladık. Bu vesileyle çıkardığımız bazı istatistiki verileri sizlerle paylaşmak istiyorum. 1923-2005 arasındaki 82 yıllık dönemde, Türkiye yılda ortalama %4.6 oranında büyümüştür. 1923-2005 arasında, tarım sektörü reelolarak 10 kat, hizmetler sektörü 57 kat büyürken, sanayi sektörü ise tam 170 kat büyümüştür.

82 yıllık sürede, yaratılan katma değer, tarım sektöründe yıllık ortalama %2.5, hizmetlerde %5.1 artarken, sanayi sektöründe %6.6 artmıştır. Görüldüğü gibi, Türkiye'nin mal ve hizmet üretiminde bu gün geldiği noktaya ulaşmasında en büyük katkı sanayi sektöründen gelmiştir. Sanayimiz küresel rekabete uyum açısından ekonominin en başarılı sektörü konumundadır. Bunlardan büyük gurur duyuyoruz. Ancak, kendimize sormak ihtiyacını hissediyor, acaba daha iyisini de başarabilir miydik diyoruz. Uluslararası karşılaştırmalarla baktığımızda, özellikle yola beraber çıktığımız, Güney Kore'yi ve diğer Asya ülkelerini, Avrupa Birliği'nden kaynaklanan özel avantajları olsa da, ispanya ve Portekiz'in bugün geldiği noktayı göz önüne aldığımızda, aslında daha iyisini yapabileceğimiz ortaya çıkıyor. Bu nispi başarısızlıkta, elbette tüm kesimlerin sorumluluğu vardır. Ama Türk özel sektörü olarak, bizlerin hatalarının olduğu da kuşkusuzdur. Araştırma geliştirmeye, teknoloji üretmeye, buluşçuluğa yeterince yatırım yaptığımızı söyleyebilir miyiz? Devletin yapması gerekenleri devletten talep etmeye ve eksikler için eleştirilerimizi dile getirmeye devam edeceğiz. Ama kendi eksiklerimizi de iyi görmeli ve benzer hataları yapmamalıyız! Geçtiğimiz aylarda, The Economist dergisi, gelişmekte olan ülkelerin dünya ekonomisindeki yeri ile ilgili kapsamlı bir araştırma dosyasıyayınladı. Buna göre, 2005 yılında, gelişmekte olan ülkelerin dünya gayri safi hasılasındaki payı %50'yi geçmiş bulunuyor. Yine bu ülkelerin dünya ihracatındaki payı, 1970'de %20 iken, şimdi %43'e yükselmiş. Bu tarihi bir dönüm noktası. Yani, gelişmiş ülkeler, artık dünya ekonomisinin mutlak hakimleri değiller. Bu dönüşüm dalgası, Türkiye'ye de önemli fırsatlar getiriyor. Ancak, Çin ve Hindistan'la birlikte, küresel rekabet yeni bir boyut kazandı. Bu iki ülke, her şeyi, özellikle de Türkiye'nin üretim alanındaki ürünleri, çok daha ucuza üretebiliyorlar. Normal şartlarda bu ülkelerle, maliyet üzerinden rekabet edebilmenin imkanı yok. Maliyet dışında, başka rekabet avantajları yaratmamız gerekiyor. Evet, önümüzde fırsatlar var ama, unutmayalım ki, "gideceği limanı bilmeyen gemiye hiçbir rüzgarın faydası olmazmış." Hedeflerimizi, rotamızı ve buralara nasıl ulaşacağımıza ilişkin yol haritamızı bir an önce oluşturabilmeliyiz. 5. Sanayi Kongremizin bu sürece katkıda bulunmasını ümit ediyor ve diliyoruz. Değerli konuklar, adım adım 2007'ye doğru ilerliyoruz. 2007, 2006'ya göre daha sıkıntılı bir yılolabilir. Uluslararası likidite koşullarında belirsizlikler söz konusu. Yüksek cari açık bu belirsizliklere hassasiyeti artırıyor, direnci düşürüyor. Öte yandan, Cumhurbaşkanlığı seçimi ve genel seçimler bizleri bekliyor. Her iki seçim sürecinin nasıl geçeceği çok önemli. Siyasigerilimin yükselmesi, istikrarın riske girmesi hiç arzu etmediğimiz bir durum. Bir diğer etken, ekonomi açısından önemli bir dış çapa niteliğindeki Avrupa Birliği ilişkileri. Önümüzdeki dönemin gündeminde, Avrupa Birliği ile Türkiye arasında hassas başlıklar yer alıyor. Türkiye Avrupa Birliği'ne tam üyelik hedefine ve müzakere sürecine kararlılıkla devam etmelidir. Bu noktada, Avrupa Birliği ülkelerinin de sorumluluk ve sağduyu içinde davranacaklarını ümit ediyoruz. Önümüzdeki bu kritik dönemde, yönetme sorumluluğunu taşıyanlar başta olmak üzere tüm kesimlere, siyasi ve ekonomik istikrarı riske atacak söylemlerden ve uygulamalardan kaçınmak gerektiğini bir kez daha hatırlatmak istiyor Yönetim Kurulumuz adına sizleri bir kez daha saygıyla selamlıyor ve birlikte geçireceğimiz bu iki günün sanayimiz için verimli olmasını diliyoruz.

Hüsamettin Kavi istanbul Sanayi Odası Meclis Başkanı Bu yılki ana temamız, her yılolduğu gibi "Sürdürülebilir Rekabet Gücü" ana başlığı altında "Küresel Değişimde Yeni Dinamikler ve Türk Sanayisinin Yol Haritası". Başlığa dikkatle baktığımızda, önümüzdeki resmi çok iyi tarif ettiğini görüyoruz. Aranan şey, bizi hedefe ulaştıracak olan yol ve hatta yol boyu yeniden şekillendirmek zorunda kalacağımız araçlardır. Detaylara girmeden evvel, öncelikle mevcut resme bir bakalım. Cumhuriyetimizin 84. yılına giren Türkiye nasıl bir Türkiye'dir? Oldukça hassas, önemli bir bölgede yerleşmiş ama son derece özel ve güzel bir ülkemiz var. 800.000km 2 'ye yakın bir yüzölçümüne sahip bu topraklarda 73 milyon insanımız yaşıyor ve bunların 20 milyonu bugün eğitim görüyor. Bu 20 milyonun 5 milyonu, 78 üniversitemizde ve 585 Meslek Yüksek Okulunda öğretim görüyor. Tam sayıyı kestirmek zor ama en az 10-15 milyon da yaratıcı, girişimci insanımız var. Bütün bunlara ilaveten, bence, çok şükür ki petrolümüz ve altınımız yok. Küreselleşme ve küresel değişim kaçınılmaz ise, bu gerçeği doğru anlamak ve oyunun kuralları oluşurken masada olmak zorundasınız. Bugünün küreseloyununda, büyüklerin bu oyunu lehlerine çevirme şansı çok yüksek, çünkü onlar bu küresel oyuna çok uzun yıllardır hazırlanıyorlar. KOBi'lerini hazırladırlar ve bu fırsatı da iyi kullanmak istiyorlar ama bu oyunun sürdürülebilir olması gerektiği gerçeğini de unutmamalıyız. Ekonomideki büyük oyuncuların bunu iyi değerlendirmeleri lazım. Bizse, daha KOBi'lerimizi hazırlayamadan önce Gümrük Birliği'ne, oradan da küresel rekabet ortamına girdik. Oysa Çin, Hindistan, Brezilya ve Rusya gibi oyuna yeni katılan oyuncular var. Onların her birinin elinde, KOBi'lerini koruyacak farklı joker kartları var. Ya sizin? Kamu ve özel sektör işbirliğini ele alalım. Geçtiğimiz 20 yıla bakarsak, başarılı olmuş ülkelerin en önemli sihirli değneği budur. Acaba Türkiye; sinerji, ortak akıl, network, katılım ve paylaşım sürecinin neresindedir? Zamanın ağır maliyetine katlanırken ne kadar başarılı olmuştur? Ülkemizin yönetildiği, siyasetimize yön verilen yer olan Ankara, "Türkiye neyi başardıysa, bu özel sektör sayesinde olmuştur," diyor ama özel sektörün daha hızlı, daha etkin kararlar alabilmesi için acaba bizlerle yeterince işbirliği yapıyor mu? Mesela, dört yıldır yolun sonuna geldiğimiz söyleniyor -inşallah doğrudur ve 2007 yılına farklı gireriz- ama Türkiye'deki firmaların rekabet gücünü en çok etkileyen unsurlardan bir tanesi olan CEbelgesini, hala Türkiye'deki bir kuruluştan temin edemiyoruz. Umuyorum 2007'de bu konuda önümüze yeni imkanlar çıkar. Dış ticaret açığımız var. Gümrüklerimiz acaba ne kadar doğru çalışıyor? Piyasadenetimi konusunda, gümrüklerimizden yurtiçine giren mallar acaba gerçekten doğru değerlendiriliyor mu? Gerekli standartlar, kalite mekanizmaları doğru çalışıyor mu? Niyetten değil, sonuç alınan fiili işbirliğinden söz ediyorum. Burada ayrıma gerek yok, hepimiz, hükümetimiz de, siyasetçimiz de, bürokratımız da, özel sektörümüz de, sivil toplumumuz da kendimize sormalıyız: Kamu ve özel sektör işbirliğinin neresindeyiz? Dış ticaret ve cari işlemler açığını çok uzun zamandır konuşuyoruz da, bunu kontrol altına alabilmek ve kontrollü bir şekilde sürdürebileceğimiz bir düzeyde tutmak için döviz kurunun dışında acaba neler konuşuyoruz ve başka bir stratejimiz var mı? Kur aşağıda mı, yukarıda mı, ArGe, teknoloji üretimi, yüksek katma değerli ürünler, daha etkin bir sanayiüniversite işbirliği konularını bir müddettir konuşuyoruz. Konuşuyor olmamız dahi çok önemli ama yeterli değil. AB'nin 6. ve 7. Çerçeve Programlarını çok iyi bilmesek bile böyle önemli bir enstrümanın varlığından hepimiz haberdarız. Teknoloji platformları var. 2006 yılı başından beri Türkiye'ye TÜBiTAK ve önemli kurumlarla beraber anlatılmaya çalışılan bir gerçek var: Teknoloji platformlarını kurduk mu? Önemli tüm paydaşlarla beraber, hedefi belirleyip, hedefe kilitlendik mi? Gelin bu Kongre bir vesile olsun, teknoloji ve ArGe konularını 2007 yılının seferberliği haline getirelim. Vergi reformundan, kayıtdışını kayıt altına almaktan, sosyal güvenlik reformundan, özel sektörün üzerindeki yükleri azaltarak küresel rekabette, hiç olmazsa eşit koşulları sağlamak adına, ne zaman adım atacağımızı konuşuyoruz. Bu, Sayın Başkanımızın her vesileyle altını çizdiği bir konu. Kayıt dışının, vergi sonuçlarının yanında kalite ve sağlık yönünden de fevkalade olumsuz sonuçları vardır. Gıda sektöründe ve akaryakıt sektöründe bu konudaki kayıtdışının, kalite ve sağlık yönünden bize ne gibi ve ne boyutta olumsuz etkileri olabileceğini bir düşünün. Halbuki, biz bunları aşmak yerine, şu an yeni vergiler ve yeni teknikler kullanarak, yurtiçinde vergi gelirlerini artırabilmenin yollarını arıyoruz. Yurtdışındaysa AB ve IMF ile sürdürdüğümüz beraberliğe son derece önem veriyor, sahip çıkıyor ve destekliyoruz, ancak taşlı, engebeli bir sürece girdiğimizi de görmek zorundayız. Sizce AB ve IMF, Türkiye'nin problemlerine kalıcı çözümler bulabilir mi? 1960'11 yılları hepimiz hatırlarız. Belki de o tarihlerdeki tek aktüalite dergisi olan Hayat mecmuasının Başyazarı Şevket Rado, bir yazısında ilginç bir konuyu tartışmaya açmıştı: Hangi ülkeye gelişmiş ülke denir? Uzmanlar tartıştılar. Para mı, eğitim mi, gelir mi, yeraltı ve yerüstü kaynakları mı, teknoloji mi? Bütün bu uzun tartışmalardan sonra, uzmanlar bir tanım üzerinde mutabık kaldılar: "Kendi problemlerini, kendi

insanlarının ürettiği projeler ve kendi imkanlarıyla aşan ülkelere gelişmiş ülke" denir. Değerli arkadaşlar, bu gerçeği görmek bu kadar zor değil. Hepimiz, Ankara'dan veya bir başkasından veya birbirimizden beklemek yerine, "bu senaryoda benim rolüm nedir?" diye soramaz mıyız? Nerelerde hangi yanlışlıklar yaptığını, nerelerde hangi eksiklikleri olduğunu bilen bizler için, bu sorunun cevabı kesinlikle "evet"tir. Bu iki gün, büyük bir fırsattır. Her yıl, Sanayi Kongremizde, inanıyorum ki hepimiz vizyonumuzu yeniden gözden geçiriyoruz. Bu Kongreden sonra geleceğe başka türlü bakmak istiyoruz. Değerli konuklar, bu bir vesiledir. Yeniden düşünelim, doğrularımızı ve ihtiyaçlarımızı tespit edelim, zor ama imkansız olmayan gerçekleri masamızınüzerine koyalım. Yarınlar için, genç Türkiye Cumhuriyeti için hala çok erken. Birleşelim, güç birliği yapalım, büyük ölçekli işletmeler için sermaye yaratalım. Küçük sermayeler yerine, sermayelerimizi yan yana koyalım ve büyük projelere imza atalım. Stratejik ortaklıklar oluşturalım ve enerjimizi içerdeki cılız mücadelede harcamak yerine, küresel rekabette daha iyi bir pozisyonalmaya bakalım. Bugün ve yarın, yurtiçinden ve yurtdışından Kongremize katılmayı kabul ederek fikirlerini ve önerilerini bizlerle paylaşacak değerli konuklarımız, bu soruların cevabını arayanlara ışık tutacak ipuçlarını verecekler. Çözüm, tabii ki sizlerin ve bizlerin elinde, ekibimizin başarısında, takım kültüründe, yenilikçilikte, velhasılortaya koyacağımız Türk sanayiinin yol haritasındadır. Bu haritayı oluşturacak olan sizlersiniz.

M. Rifat Hisarcıklıoğlu Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Yönetim Kurulu Başkanı Türkiye son dönemde, tarihinde hiç yaşamadığı kadar hızlı bir değişim sürecine girmiştir. Buna istinaden, karşımızda yeni bir dünya, yeni bir küresel harita şekillenmektedir. Dünün davranış kaiı p lar i, iş ya pm a b içim Ier i art ik b ugün e uymamaktadır. Değişen dünya, alışkanlıklarımızı ve iş görme biçimimizi değiştirmemizi zorunlu kılmaktadır. Bu yüzden yeni bir stratejiye, yol haritasına ve vizyona olan ihtiyacımız her zamankinden daha fazla hale gelmiştir. 1960'larda özel girişimle tanışan, 1970'lerde sanayi hamlesi gerçekleştirmeye çalışan Türkiye, 1980'lerde dışa açılmayı, rekabet etmeyi öğrenmeye başlamıştır. Ancak bu dışa açılmayla beraber, yapılması gereken temel reformları yapamayan, erteleyen Türkiye, 1990'larl yerinde sayarak hatta kaybederek geçirmiştir. Reformları yapmamanın faturası çok ağır olmuş ve 2001 kriziyle acı bir şekilde ödenmiştir. Bu ağır kriz aslında bize çok da önemli bir fırsat sunmuştur. 1990'lardayapamadığımız yapısalreformlar 2001'den sonra birer birer yapılmaya başlanmıştır. Bu sayede, dün büyüme süreciüzerindeki esasbağlayıcı kısıt olan istikrarsız makro ekonomik ortam değişmeye başlamıştır. Beş yıldır kesintisiz süren özel sektör kaynaklı büyüme, enflasyonun ve reel faiz oranının tek haneli seviyelere gerilemesi, kamu maliyesinde sağlanan düzelme, krizden sonra uygulanan reform programının sonucudur. Makro anlamda başarılı olduğu görülen bu program, ekonominin istikrarlı büyümesi için gerekli altyapıyı hazırlamıştır. Türkiye 10 yıldır kanıksamış olduğu %4 büyüme oranından daha iyisini başarabileceğini son 4 yıl içinde göstermiştir. Artık alışkın olduğumuzun üzerinde büyüme oranlarını yakalamak ve sürdürülebilir kılmak mümkündür. Büyümeyi sürdürülebilir kılmamız için yapmamız gereken bir taraftan bu programın sürdürülebilirliğini korumak, diğer taraftan şirketler kesiminin rekabet gücünü artıracak mikro ekonomik tedbirler paketini oluşturmaktır. Eğer bu tedbirleri geçmişte yarım bırakmamış olsaydık, şimdi zayıflayan sektörlerimizdeki sıkıntıları değil, yükselen sektörlerimizin başarılarını konuşuyor olacaktık. Sanayimizin rekabet edebilmesi için elimizdeki silah, artık ucuz işgücümüzdeğil, sahip olduğumuz bilgimiz, sahip olduğumuz yenilikçiliğimiz olmak zorundadır. Değerli katılımcılar, Türk sanayinin faaliyet gösterdiği konular son 5 yıl içinde büyük ölçüde değişmiştir. Daha dün mahallesindeki ya da komşu şehirdeki firmalarla rekabet edebilen üreticilerimiz, bugün Çin'deki, Hindistan'daki firmaların rekabetiyle karşı karşıyadır. Enflasyona bağlı yapılan zamlarla, cömertçe dağıtılan kamu teşvikleriyle para kazanabilen iş adamlarımız, bugün kar etmek için işletmelerini asgari düzeyde verimli çalıştırmak mecburiyetindedirler. Birçok sektörümüzde, dünün kar marjları artık ortadan kalkmıştır. "Ne üretirsem satarım" devri kapanmıştır. Bu yeni ekonomik iklim, imalat sanayine yönelik yeni politikaların uygulanmasını her zamankinden daha çok zorunlu kılm..aktadır. işte böyle bir yeni politika çerçevesi, DPT'nin 9. Kalkınma Planı, Sanayi Politikaları Özel ihtisas Komisyonu çalışmaları çerçevesinde, TOBB'un düşünce kuruluşu olan Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfımız tarafından hazırlanmıştır. DPT ve TEPAV yakın işbirliğiyle sanayicimizin rekabet gücünü artırmaya yönelik bir sanayi politikası çerçevesini öneren bir çalışma, kamu ve özel sektörün politika tasarımında bir araya gelmeleri açısından da Türkiye'de bir ilki oluşturmuştur. Türk imalat sanayinin rekabet gücünü ve verimliliğini artırmak, sanayinin kü reselleşmeden za ra r görmesi n i değ i i faydalanmasını sağlamak amacıyla temel bir politika çerçevesi öneren bu raporla başlayan işbirliği sürecinin, ileride kamu-özel sektör işbirliğinin kurumsallaşması sürecinde de devam etmesini umuyoruz. 2007'den beri oluşturduğumuz politika tasarım kapasitesi sayesinde, Türk özel sektörü ile kamu sektörü arasındaki diyaloğa her zaman destek sağlamaya da hazırız. Gerek TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi'nde, gerek TEPAV'da oluşturduğumuz teknik kapasite önümüzdeki dönemde hem özel sektörde hem de kamuda verilecek kararlara hayati katkılarda bulunacaktır. Böylece Türk özel sektörü, kamu-özel sektör diyaloğunda sadece söz dinleyen değil, aynı zamanda söz söyleyen, öneri getiren taraf olacaktır. Türk imalat sanayi küresel ekonomiye hızla entegre olmaktadır. Ancak bu entegrasyon tamamen stratejiden yoksun bir şekilde gerçekleşmektedir. Son dönemde hızla artmakta olan cari açığın yarattığı kırılganlık da, işte bu strateji eksikliğiyle yakından ilgilidir. Bu durumun en güzel örneği, tekstil, konfeksiyon, hazır giyim sektöründe dünya çapındaki kotaların 2005'te kalkacağı yıllar öncesinden belli olduğu halde, kamunun ve özel sektörün bu konuda net bir strateji geliştirmemiş olmasıdır. Bu yüzden, bugün rekabet gücümüzün azaldığı bu sektörlere, kamunun da teşviğiyle önemli yatımlar yapılmıştır. Kamu-özel sektör arasında bir diyalog mekanizması tesis edilemezse, sanayi envanter sistemi kurulamazsa, bundan sonra da benzer stratejik hatalar yapılması işten bile değildir. Ne yazık ki, hangi sektörde nasıl bir gücümüz var, nerede eksiğimiz var, hala bilmiyoruz, çünkü mevcut sanayi yatırımlarının bile düzgün ve güncel bir envanteri yoktur. TOBB olarak, sanayi envanter sistemine geçişin ilk adımını attı k ve bir veri tabanı oluşturduk. Kapasite raporu alan 70.000 firmanın ürün bilgisini, üretim kapasitelerini il bazında internet üzerinden kullanıma açtık. Şimdi, bu bilgilerin güncelliğini koruyabilmek için, çalışan sayılarını ve elektrik kullanım bilgilerini de eklemek gerekiyor. Ama bunların sisteme eklenmesi konusunda ilgili kamu kurumlarının bilgi paylaşımına yönelik isteksizliğini yıllardır aşabilmiş değiliz. Öte yandan, imalatımızın lokomotifi olan yükselen sektörlerimizde de

üretimlerinin büyük bir kısmı, ithalata bağımlı olarak gerçekleştirilebilmektedir. Yükselen sektörlerimizde yerel kümelenmelerin cılız olması ithalatı kamçılamakta, cari açığın yarattığı kırılganlığı derinleştirmektedir. Firmalarımızı rekabet güçlerinin yüksek olacağı alanlara doğru yönlendirmek için, böyle yatırımlara verilecek desteğin çerçevesinibelirleyecek bir kamuözel sektör diyalog mekanizmasının kurulmasının zorunludur. Ancak bunun için, kamu ve özel sektörün bir arada çalışabilmeyi, kararları ortak tasarlamayı öğrenebilmesi gerekir. Ankara merkezli yaklaşımın değişmesi elzemdir. Türkiye birlikte düşünüp karar almayı öğrenmek zorundadır. Sanayi politikası, münferit dar çıkar gruplarının lobi girişimlerinin sonucu olmamalıdır. Küresel ekonomide rekabet etmenin şartlarına uygun, aynı zamanda AB ve DTÖ ile imzaladığımız anlaşmaları ihlal etmeyen yeni bir teşvik sistemi acilen tesis edilmelidir. Her türlü sanayi yatırımının değil, öncelikle daha yüksek katma değer yaratabilecek faaliyetlerin teşvik edilmesi, ülkemiz için artık bir zorunluluktur. Bunun için de, bir sanayi stratejimiz, buna bağlı olarak da bir yabancı yatırım stratejimizin tasarlanması zorunludur. Devir, doğrudan yabancı yatırımlarından korkma devri değildir. Fakat yalnızca "yabancı sermaye girişi iyidir" diyen tek cümlelik bir yabancı sermaye politikası dünyanın hiçbir ilerlemiş ülkesinde mevcut değildir. "Yabancı olsun da kim gelirse gelsin" demek yerine, rekabet gücümüze katkıda bulunabilecek yabancı yatırımların çekilmesi gerekmektedir. Türkiye'nin, daha fazla katma değer üreten, ileri teknoloji getirebilen, ihracat gerçekleştiren yabancı yatırımları çekmesi, yerel şirketlerimize ve sanayimize önemli katkılarda bulunacaktır. Ancak aynı zamanda gerçekçi olmak da lazımdır. Türkiye'nindört bir yanında ideal yatırım ve iş yapma ortamları oluşturmak, kısavadede mümkün olmayacaktır. Neyse ki, bu sorunu çözmek için elimizde etkin bir mekanizma bulunmaktadır. Yaklaşık 40 yıldır uyguladığımız ve geliştirdiğimiz Organize Sanayi Bölgelerimiz (OSB), birçok orta ve küçük boyutlu işletmeyi bir araya getirerek, bunlara altyapı, lojistik ve çevre gibi konularda destek sağlamıştır. OSB modeli, ülkemizin sanayi leşmesinde, sanayi n i n Anadol u'ya yayılmasında önemli bir roloynamıştır. Son yıllarda yapılan yasal düzenlemeler sayesinde, OSB'ler teknik destek sağlamanın ötesinde, birçok ruhsat ve izin verir hale gelmiştir. Dolayısıyla, OSB'ler aracılığıyla sanayicilerimizin üstündeki bürokrasi yükü asgariye indirilmiştir. Elektrik, su, telefon gibi altyapı hizmetlerinin işletmelere bağlaması, OSB dışındaki bölgelerde 15 ila 20 gün sürerken, OSB'lerde bunun yarısı sürede, yani ortalama iki kat daha hızlı gerçekleşmektedir. Benzer durum, inşaat sözleşmeleri için de söz konusudur. OSB'lerde kurulu şirketler yapı ruhsatlarını ya da yapı kullanma izin belgelerini ortalama 40 günde alırken, bu süre OSB dışındaki işletmeler için ortalama 80 gündür. Bütün bunlar, üstün altyapı hizmetleriyle de birleşince mikro ölçekli sanayicilerimiz için sağlıklı bir yatırım ortamı tesis edilmiştir. OSB'ler yatırımların ve iş yapmanın önündeki engelleri, yerel düzeyde büyük ölçüde azaltabilmektedirler. işte bu yüzden bugün, Türkiye'nin öncelikle yapması gerekenlerin başında, OSB'lerin kapasitelerini ve yetkileri artıracak tek durak şeklinde çalışabilmelerini sağlamak gelmelidir. Hem sanayileşmenin hem de şehirleşmenin düzgün ve sağlıklı bir şekilde gelişmesi açısından da kritik nokta haline gelen OSB'lerin bu işlevlerini etkin olarak yerine getirebilmeleri, sayılarının ve niteliklerinin artırılması ve tüm ülke geneline yaygınlaştırılması, Türkiye ekonomisinin önümüzdeki yıllardaki gelişimi açısından son derece önemlidir. Öte yandan Türkiye'nin acilen bir beceri dönüşüm seferberliğine de ihtiyacı bulunmaktadır. Rekabet, bilgiye dayalı hale geliyorsa, işgücümüzün niteliklerini de buna göre geliştirmemiz gerekmektedir. Daha fazla katma değer yaratabilmenin yolu, daha kaliteli, daha bilgili, daha donanımlı bir işgücüyle mümkün olacaktır. Bugün işsizliğin kaynağı, artık sanayimizin ihtiyaç duyduğu becerilerle okullarımızın kazandırdığı becerilerin birbiriyle uyuşmamasıdır. Bu beceri uyuşmazlığı yakında daha açık bir biçimde görünür hale gelecektir. Çalışma yaşına gelen genç nüfusa beceri kazandırılması, Türkiye'nin beka meselesidir. Bu alanda atılacak adım, AB sürecini de rahatlatacaktır. Türkiye, bölgesindeki en güçlü özel sektöre sahiptir. Bizim insanırnız müteşebbistir. Bugün Türkiye'yi büyütenler, Türkiye'yi sırtında taşıyanlar, Türk müteşebbisleridir. Orta Doğu'da, Orta Asya'da, Avrupa'da, Rusya'da, Kuzey Afrika'da hep Türk müteşebbisleri vardır. Yalnız ticaretle ya da inşaatla değil, aynı zamanda üretimle de uğraşmaktadırlar. Orta Doğu'da ve Kuzey Afrika ülkelerinde yapılan toplam sanayi malları entegrasyonunda da Türkiye vazgeçilmez bir öneme sahiptir. Türkiye'yi vazgeçilmez kılan, Türk ekonomisinin bütün bu bölgedeki ağırlığıdır. Türk sanayi, Türk müteşebbisleri Türkiye Cumhuriyeti'nin en büyük kazanımıdır. "80 yılda bu topraklarda ne yaptınız?" diye soranlara, petrolümüz, doğal kaynağımız, elde bir hazinemiz olmadan, bir tek kendi gücümüze güvenerek ortaya çıkarttığımız bu üretim kapasitesini göstermeliyiz. AB uyum sürecinde gerçekleştird iğ i m iz mevzuat dönüşüm ü, müteşebbislerimizin elini rahatlatacaktır. Keyfiliğin yerini, kural hakimiyeti alacaktır ve bu da hepimiz için iyidir. Almanya'daki Türk müteşebbisleri nasıl oluyor da, bizden, Türkiye'deki müteşebbislerden daha verimli olabiliyorlar. insan aynıdır ama içinde faaliyet gösterilen ortam farklıdır. işte bu ortamı meydana getirmek, ülkemizdeki iş görme biçimini değiştirmek için, AB sürecine inanıyoruz. Şimdi Türkiye, bir değişim sürecinin tam başındadır. Bu bir fırsattır ve fırsatlar kullanılmak içindir.

Ali Coşkun T.e. Sanayi ve Ticaret Bakanı Üyesi olmakla daima gurur duyduğum istanbul Sanayi Odası tarafından düzenlenen bu toplantının ülkemiz ve bütün katılımcılar için hayırlara vesile olmasını diliyorum. Dünya ekonomisinde son yıllarda yaşanan hızlı gelişmeler, sanayi politikalarının amacını ve etki alanını da değişmeye zorlamaktadır. Önceki yıllarda sanayileşme temel amaçken, günümüzde, uygulanan politikaların temel amacı rekabet gücünü artırmak olmuştur. Bir yandan AB'ye üyelik süreciyle dünyanın en gelişmiş sistemlerinden biriyle bütünleşmeye hazırlanan sanayimiz, bir yandan da Çin gibi Uzakdoğu'nun ucuz maliyetlerine sahip olan ülkelerin yarattığı rekabet baskısıyla karşı karşıya kalan Türkiye sanayisi için, rekabet gücüne yönelik politikalar ve stratejiler son derece önem taşımaktadır. Bu noktadan hareketle, ekonomik büyümenin ve sosyalkalkınmanın istikrarlı bir yapıda sürdürülmesi yolunda bölgeler arası gelir dağılımının dengelenmesi, istihdamın artırılması, beşeri sorumluluğun geliştirilmesi, sosyal dayanışmanın güçlendirilmesi, kamu hizmetlerinde bürokratik engellerin yok edilerek etkinliğin artırılması fevkalade önemlidir. Altını çizerek söylüyorum, dört yıldır mücadele ettiğimiz bürokratik engelleri tam kaldırabilmiş değiliz, bunları kaldırmak değil yok etmek gerektiğine inanıyorum ancak yılların birikimini de kısa zamanda düzeltmek mümkün olmuyor. Siyasi otorite olarak, bürokrasiye karşı değiliz, bürokratik engellere karşıyız, dolayısıyla mücadeleye devam etmekteyiz. Temel gelişme eksenleriyle birlikte verimliliğin artırılması, kalite ve markalaşma hedeflenerek ArGe destekleriyle rekabet gücünün artırılmasını da stratejik amaç olarak belirlemiş bulunuyoruz. Son yıllarda gerçekleştirilen yapısal reformlar ve sağlanan makro ekonomik istikrar sonucu önemli verimlilik artışları elde edilmesine rağmen, benden önce konuşan değerli başkanların da belirttiği gibi, ülkemizin rekabet gücü yeterince geliştirilememiştir. Bunun temel sebepleri arasında, makro ekonomik istikrarda, iş ortamının kalitesinde, altyapıda, ArGe ve yenilikçiliğin geliştirilmesinde, bilgi ve iletişim teknolojilerinin yaygınlaştırılamamasında, teknik eleman yetiştirmede yaşanan yetersizliklerle, maalesef kayıtdışılıkla birlikte vurgunlar, soygunlar ve yolsuzluklar döneminin büyük etkisi vardır. Bugün sanayimizin, 2002 yılı öncesi yaşanan ekonomik krizlerle birlikte, teknolojik yetersizlik, modern teknoloji kullanımının hızlı yaygınlaştırılamaması, nitelikli işgücü noksanlığı, yüksek katma değerli ürünlerde sınırlı üretim kabiliyeti, gelişen sektörlere yeterince yatırım yapılamaması, tesislerin yönetim ve üretim yapılarında yenileştirme ihtiyacı, yatırımcıların bilgiye erişimindeki zorluklar, Organize Sanayi Bölgeleri ihtiyacının yeterli düzeyde karşılanamamasıyla kayıtdışılık ve Gümrük Birliği uygulamaları sonucu üçüncü ülkelerden yapılan ithalattan kaynaklanan haksız rekabet gibi, hızlı gelişmeyi sınırlayan yapısal nitelikteki sorunlar devam etmektedir. Bununla birlikte, son dört yılda elde edilen, ortalama %7,8 oranındaki sürdürülebilir büyümede, sektörel yapısına bakıldığında, en büyük katkının sanayi sektöründen geldiği de görülmektedir. Bu bakımdan özel sektör öncülüğünde kalkınma modelini benimsemiş bir hükümetin aranızdan gelen bir üyesi olarak, rnilletim ve hükümetim adına özel sektöre buradan şükranlarımı sunuyorum. Bu gelişmeler sonucunda, sanayi sektörünün toplam katma değer içindeki payı artmıştır. Bu durum, özel sektörün önemini açık bir şekilde ortaya koymaktadır. Değerli konuklar, AB'ye üyelik sürecinde, 9. Kalkınma Planı hedeflerinde sanayi vizyonumuzu, "ileri teknolojiye dayalı, rekabet gücü ve katma değeri yüksek, yenilikçi, sosyal güvenlik beklentileri ve tam istihdam hedefini karşılayan bir sanayi yapısına sahip olmak" şeklinde belirledik. Bu kapsamda, sanayi politikası iki temel sütun üzerine inşa edilmektedir. ilk sütun, Türkiye'de sektörlerin küresel ekonomiye uyumu ve rekabet güçlerinin artması için, sektörel politikaların geliştirilmesine yönelik zeminin oluşturulmasıdır. ikinci sütun ise, Türkiye'de şirketlerin yatırım ve iş yapmalarının ve verimliliklerini artırmalarının önündeki engellerin kaldırılmasına yönelik politika çerçevesidir. Bu bağlamda, Türkiye ekonomisinin gelişmesinin yolunun özel sektörden geçtiğinin bilincinde olarak, ekonomik yapımızı yöneten ve rekabet edebilen bir hale getirebilmek için, Bakanlık olarak sanayicilerimize, rekabete açık serbest piyasa ekonomilerinde olmazsa olmaz kuruluşlar olan KOBi'lerden sorumlu olan KOSGEB, Türk Standardları Enstitüsü, Milli Prodüktivite Merkezi, Türk Patent Enstitüsü, Türk Akreditasyon Kurumu ve Rekabet Kurumu gibi, bağlı, ilgili ve ilişkili kuruluşlarımızia birlikte özel bir önem vermekteyiz ve özel sektörün emrindeyiz. Değerli konuklar, Türkiye'de son dönemde, makro ekonomik istikrarın sağlanması yanında, değerli Oda Başkanımızın da veciz olarak belirttiği gibi, işletmelerin rekabet gücünü artırma yönünde yeterli sonuç alınamamıştır. Gerçekleştirilen çeşitli düzenlemelerle, işortamının iyileştirilmesinde önemli mesafe alınmış ve yatırımlarda artış kaydedilmiştir ancak yeterli değildir. Yatırım ortamının iyileştirilmesi reform programı kapsamında, yatırım ve işletme dönemlerinde karşılaşılan idari engellerin kaldırılmasına yönelik birçok düzenleme gerçekleştirilmiştir.

Bu çerçevede, izninizle bazı örneklere değinmek istiyorum; üç-dört ayda kurulan şirket yapısının bir günde halledilebilir olması olumlu bir gelişmedir. Ancak bir şirketin tasfiyesi veya şekil değiştirmesi gibi konular, hala 2-3 yıl sürmektedir. Türk Ticaret Kanunu yeniden yazılmıştır, 1.500'ü aşkın maddeden oluştuğu için (AB'nin uyum yasalarından kaynaklanan TBMM'nin yoğun trafiği dolayısıyla), Türk Ticaret Kanunu şu an için Komisyon'da beklemektedir. Sizleri ve bizleri rahatsız eden birçok sorun, bu yasanın yürürlüğe girmesiyle çözülecektir, bu konuda da desteklerinizi bekliyorum. Doğrudan yabancı yatırım için aranan en düşük sermaye miktarı kaldırılmış ve izin sisteminden bilgilendirme sistemine geçilmiştir. Şirket kurma öncesinde yapılan işlemlerde yabancı ve yerli yatırımlar arasındaki ayrım giderilmiştir. Yabancı sermayenin 2002 yılından önce, yılda 1 milyar dolarlardan geçen yıl 9,8 milyar Dolara, bu senede 20 milyar ABD Doları'nın üzerinde doğrudan yatırıma yönelmesinde bu kararlar fevkalade etkili olmuştur. Ancak Sayın Hisarcıklıoğlu'na katılıyorum, yabancı sermayeyi kontrolsüz bırakmak ve hangi konuda olursa olsun yatırımı teşvik etmek gibi bir düşüncemiz yoktur. 2005 yılında KOBi tanımı konusundaki karmaşa giderilerek AB mevzuatıyla uyumlu düzenleme yapılmıştır. Türkiye ekonomisinde önemli bir yeri olan KOBi'lerin kurumsal yönetimlerinin geliştirilmesi, iş geliştirme merkezleri, teknoloji merkezleri, girişimci sermaye şirketleri, kredi güvence fonu gibi destek kurumları aracılığıyla teknik yardım sağlanması ve destekleri çeşitlendirilmiş finansman imkanlarının bunlar için de artırılması, işortamlarının geliştirilmesi açısından önemli adımlar atılmış bulunmaktadır. Beklenen daha fazla destek, kaynak yetersizliğinden gelmektedir. Sınai Mülkiyet Hakları sistemi güçlendirilmiş ve hak korsanlığı ile taklitçiliğin önlenmesi amacıyla düzenlemeler yapılmıştır. Yıllardır tartıştığımız üniversite-sanayi işbirliğinde önemli adımlar atılmış, üniversitelerin araştırma kurumlarındaki bilim ve teknoloji altyapısını, sanayi sektörü başta olmak üzere, ekonomik faaliyetlerle bütünleştirip geliştirmek amacıyla özellikle orta ve küçük işletmeler için 20 adet Teknoloji Merkezi ve 8 adet Duvarsız Teknoloji Desteği dediğimiz inkübatör faaliyete girmiş bulunmaktadır. Ayrıca, bizim hükümetimiz döneminde, 22 üniversiteyle Teknoloji Geliştirme Bölgeleri kuruluşu gerçekleştirilmiş, bunun 14'ü aktif olarak teknoloji üretir hale gelmiştir. Teknoloji Geliştirme Merkezleri'ne, 2013 yılına kadar vergi muafiyeti başta olmak üzere birçok teşvikler getirilmiştir. Gelişmiş ülkelerdeki teknoparklarla kıyaslandığında, çok kısa sürede yapılanması tamamlayan bu merkezlerde, şu anda 533 şirket çalışmaktadır, istihdam edilen personel sayısı 7.750'ye çıkmıştır. 2002 yılında, üzerinde çalışılan proje sayısı30 seviyesindeydi, şu anda 2.470 proje ArGe çalışması olarak sürdürülmektedir. Bölgelerden teknoloji ihracatı, dünkü tarih itibarıyla, 105 milyon dolara erişmiştir. bu belki küçük bir rakam olabilir ama Türkiye'nin artık teknoloji ihraç etmeye başlamış olması bakımından, hedefe varması için bu ilk adımın çok önemli olduğuna inanıyorum. Bu bölgelerde yabancı sermayeli firma sayısı 23'e yükselmiştir. Yabancı yatırım tutarı, 300 milyon dolar seviyesindedir. Böylece teknoloji geliştirme merkezlerinde, bilim çevrelerinin birikimi, özel sektörün beklentisi ve kamunun desteğiyle önemli gelişmeler olmaktadır. Teknoloji Geliştirme Bölgelerinde, ağırlıklı olarak sanayicinin acil ihtiyaç duyduğu ve hemen ticarete dönüştürülebilen konulara öncelik vermekteyiz ve desteklemekteyiz. Bunların başında, yazılım, bilişim teknolojisi, elektronik, ileri malzeme teknolojileri başta olmak üzere, tasarım, nanoteknoloji, bioteknoloji, yenilenebilir enerji teknolojileri alanlarında da projeler sürdürülmektedir. Türkiye'nin ul uslararası ortamda da itibar kazanması fevkalade önemlidir. Bunu sağlayacak sanayi ile ilgili kurumlardan bir tanesi, Bakanlığıma bağlı olan Akreditasyon Kurumu'dur. Uluslararası tanınabilirlik, malların ticarette serbest dolaşımını sağlamak için fevkalade önem taşımaktadır. Özellikle AB ile üyelik süreci içinde olan ülkemizdeki laboratuarlarda verilmekte olan raporların ve belgelendirme kuruluşlarının sertifikalarının tanınabilirliğini sağlamak, önemli bir hedef olarak gündemimizde yer almıştır. Türk Akreditasyon Kurumu'nun 4 Nisan 2006 tarihinden itibaren uluslararası tanınabilirliği olan bir akreditasyon kurumu haline gelmesiyle, bu kurumumuz tarafından akredite edilmiş laboratuarlarımızın ve belgelendirme kuruluşlarımızın sağlamış olduğu sertifikaların refakat etmekte olduğu ürünlerimiz, girdikleri piyasalarda yeniden test edilme veya kontrolden geçirilme işlemleriyle karşı karşıya kalmayacaktır. Üreticilerimiz, ihtiyaçları olan akreditasyon hizmetlerini, ülkemizdeki kuruluşlardan alarak, ihracatta daha rekabetçi hale gelebileceklerdir. Buradan MeclisBaşkanımızSayınHüsamettin Kavi'nin titizlikle değindiği CEbelgesi hakkında bilgi vermek istiyorum.cebelgesi,bildiğiniz gibi, AB'nde belirlenmiş bazı ürünlerin hem bizim ülkemizde hem de AB'ne üye ülkelerde serbestdolaşımı için gerekli bir pasaport işlevigörmektedir. Ne yazık ki, AB bu konularda çifte standart uygulamaktadır ve gereksizoyalama ile yetki vermeyi geciktirmiştir. izninizle AB ilişkilerine değinmişken bir olayı anlatmak istiyorum. Cumartesi günü 18 milyon nüfusuyla Almanya'nın en büyük eyaleti olan ve 900 bin Türk vatandaşımızın yaşadığı Kuzey Ren-Vestfalyaeyaletinde düzenlenen "Türkiye- Almanya Ekonomik işbirliği ve Batıdan Doğuya Ekonomik Köprü Kurulması" konulu toplantıda Essen