DANIŞTAY 8. DAİRE KARARI Esas No: 2007/1861 Karar No: 2008/2875 Karar Tarihi: 18.04.2008 TOPLU TAŞIMA HİZMETİ (Belediye Meclisinin Toplu Taşıma Hizmetlerini İmtiyaz Yoluyla Kiraya Verebilmesi İçin Danıştay'ın Uygun Görüşü ve İçişleri Bakanlığı Kararının Alınması Gerektiği) DANIŞTAY GÖRÜŞÜ (Belediye Meclisinin Toplu Taşıma Hizmetlerini İmtiyaz Yoluyla Kiraya Verebilmesi İçin Alınması Gereği ve İçişleri Bakanlığı Kararı Alınacağı) ULAŞIM HİZMETLERİNİN İMTİYAZ YOLUYLA KİRAYA VERİLMESİ (Belediye Meclisinin Toplu Taşıma Hizmetleri - Danıştay'ın Uygun Görüşü ve İçişleri Bakanlığı Kararının Alınması Gerektiği) İÇİŞLERİ BAKANLIĞI KARARI ALINMASI ZARURETİ (Belediye Meclisinin Toplu Taşıma Hizmetlerini İmtiyaz Yoluyla Kiraya Verebilmesi İçin) BELEDİYE MECLİSİNİN TOPLU ULAŞIM HİZMETİ (İmtiyaz Yoluyla Kiraya Verebilmesi İçin Danıştay'ın Uygun Görüşü ve İçişleri Bakanlığı Kararının Alınması Gerektiği) 2577/m.17-5393/m.14,15 Özeti: Belediye Meclisinin, toplu taşıma hizmetlerini imtiyaz yoluyla kiraya verebilmesi için, Danıştay ın uygun görüşü ve İçişleri Bakanlığı kararı alınması gerekir. İstemin Özeti : Malatya şehiriçi ulaşımını sağlamak amacıyla toplam 14 hatta 20 adet otobüsün, özel halk otobüsü olarak 49 yıl süreyle imtiyaz yoluyla kiraya verilmesine ilişkin Malatya Belediye Meclisinin 04.01.2006 gün 6 sayılı kararının iptali istemiyle açılan davada; çevre illerden sürekli alınan yoğun göç ve üniversiteye bağlı yeni fakültelerin açılmasından kaynaklı öğrenci sayısındaki artışların şehrin nüfusunun artmasına, bütün bunların sonucunda da, belediye araçları ile taşınan yolcu sayısında artışa yol açtığı gerçeğinden hareketle mevcut otobüs filosundaki araçların yaşı ve sayısı dikkate alındığında bu araçlarla toplu taşımaya ilişkin kamu hizmetini yerine getirmede yetersiz kaldığı ve mali imkanların yetersizliği nedeniyle söz konusu hizmeti gereği gibi yerine getiremeyen davalı idarenin ihtiyaç duyulan yerlerdeki güzergahları belirlemesi sonucunda 14 hatta 20 adet otobüsün imtiyaz yoluyla kiraya verilmesine ilişkin dava konusu meclis kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davayı reddeden Malatya İdare Mahkemesinin 13.10.2006 gün ve E: 2006/694, K:2006/1874 sayılı kararının; mevcut araçların bile eksik yolcu ile taşımacılık yaptığı yerde yeni araçlara ihtiyaç bulunmadığı öne sürülerek; 2577 sayılı Yasanın 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir. Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir. Danıştay Tetkik Hakimi Talip KAYA nın Düşüncesi: istemin kabulü gerektiği düşünülmektedir. Danıştay Savcısı Gülsen BİŞKİN in Düşüncesi : Malatya şehiriçi ulaşımını sağlamak amacıyla toplam 14 hatta 20 otobüsün özel halk otobüsü olarak 49 yıl süreyle imtiyaz yoluyla kiraya verilmesine ilişkin Malatya Belediye Meclisinin 4.1.2006 günlü ve 6 sayılı kararının iptali istemiyle açılan davayı reddeden mahkeme kararı temiz edilmiştir. 5393 sayılı Kanunla Belediyelere 49 yıllığına imtiyaz sözleşmesi yapma imkanı tanınmış olsa da dava konusu edilen karardaki otobüs kiralama işi Yasanın öngördüğü uzun süreli yatırım yapmayı gerektirecek nitelikte olmadığı,sonraki dönem Belediyelerin tasarruf haklarını da ortadan kaldırıcı nitelikte olduğundan davanın reddi yolundaki kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince 2577 sayılı Yasanın 17. maddesi uyarınca davacının duruşma istemi kabul edilmeyerek işin gereği görüşüldü: Karar: Uyuşmazlık; Malatya şehiriçi ulaşımını sağlamak amacıyla toplam 14 hatta 20 adet otobüsün özel halk otobüsü olarak 49 yıl süreyle imtiyaz yoluyla kiraya verilmesine ilişkin Malatya Belediye Meclisi kararının iptali istemine ilişkindir. 5393 sayılı Belediye Yasasının 14. maddesinin (a) bendinde, İmar, su ve kanalizasyon, ulaşım gibi kentsel alt yapı; coğrafi ve kent bilgi sistemleri; çevre ve çevre sağlığı, temizlik ve katı atık; zabıta, itfaiye, acil yardım, kurtarma ve ambulans; şehir içi trafik; defin ve mezarlıklar; ağaçlandırma, park ve yeşil alanlar; konut; kültür ve sanat, turizm ve tanıtım, gençlik ve spor; sosyal hizmet ve yardım, nikah, meslek ve beceri kazandırma; ekonomi ve ticaretin geliştirilmesi hizmetlerini yapar veya yaptırır. Büyükşehir belediyeleri ile nüfusu 50.000 i geçen belediyeler, kadınlar ve çocuklar için koruma evleri açar. hükmü ile belirtilen işleri belediyelerin görev ve sorumlulukları arasında sayılmıştır. Yasanın 15. maddesinin (f) bendinde, Toplu taşıma yapmak; bu amaçla otobüs, deniz ve su ulaşım araçları, tünel, raylı sistem dahil her türlü toplu taşıma sistemlerini kurmak, kurdurmak, işletmek ve işlettirmek. ; (p) bendinde, Kara, deniz, su ve demiryolu üzerinde işletilen her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi sayılarını, bilet ücret ve tarifelerini, zaman ve güzergahlarını belirlemek; durak yerleri ile karayolu, yol, cadde, sokak, meydan ve benzeri yerler üzerinde araç park yerlerini tespit etmek ve işletmek, işlettirmek veya kiraya vermek; kanunların belediyelere verdiği trafik düzenlemesinin gerektirdiği bütün işleri yürütmek. ; (I) bendinden sonraki fıkrada, Belediye, (e), (f) ve (g) bentlerinde belirtilen hizmetleri Danıştayın görüşü ve İçişleri Bakanlığının kararıyla süresi kırkdokuz yılı geçmemek üzere imtiyaz yoluyla devredebilir; toplu taşıma hizmetlerini imtiyaz veya tekel oluşturmayacak şekilde ruhsat vermek suretiyle yerine getirebileceği gibi toplu taşıma hatlarını kiraya verme veya 67 nci maddedeki esaslara göre hizmet satın alma yoluyla yerine getirebilir. düzenlemesi yapılmıştır. Yasanın 18 inci maddesinin (j) bendinde ise, belediye meclisinin görev ve sorumlulukları arasında Belediye adına imtiyaz verilmesine ve belediye yatırımlarının yap-işlet veya yap-işlet-devret modeli ile yapılmasına; belediyeye ait şirket, işletme ve iştiraklerin özelleştirilmesine karar vermek. de yer almıştır. Dava dosyasının incelenmesinden, çevre illerden sürekli alınan yoğun göç, üniversiteye bağlı yeni fakültelerin açılmasından kaynaklı öğrenci sayısındaki artışların şehrin nüfusunun artmasına bütün bunların sonucunda da, belediye araçları ile taşınan yolcu sayısında artışa yol açtığı 1
gerçeğinden hareketle mevcut 70 adet otobüsün eski ve arızalı olup şehrin artan ulaşım ihtiyacını karşılamak ve taşımanın daha kaliteli olmasını sağlamaya yetecek düzeyde olmadığı, güzergahları ve sayıları belirlenen 14 hat için 20 adet otobüsün Özel Halk Otobüsü olarak imtiyaz yoluyla 49 yıllığına kiraya verilmesi için Malatya Belediye Meclisinde karar alındığı, bu karar alınırken Danıştayın görüşü ve İçişleri Bakanlığı kararının alınmadığı, söz konusu kararın iptali istemiyle açılan davanın, İdare Mahkemesince reddedildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda belediye meclisinin, toplu taşıma hizmetlerini imtiyaz yoluyla kiraya verebilmesi için Danıştayın uygun görüşü ve İçişleri Bakanlığı kararı alınmadığından tesis edilen dava konusu işlemde ve Mahkeme kararında hukuki isabet bulunmamaktadır. Sonuç: Açıklanan nedenlerle, Malatya İdare Mahkemesi kararının bozulmasına ve yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine, 18.04.2008 gününde oybirliği ile karar verildi. DANIŞTAY 8. DAİRE KARARI Esas No: 2009/4695 Karar No: 2010/2033 Karar Tarihi: 21.04.2010 ORMAN SAYILAN ALANLARDA SU İSALE HATTI VE SU DEPOSU YAPIMI (Davacı Belediyeye Orman Sahasında Yapılacak Tesisle İlgili Olarak Verilecek İzinden Bedel Alınması ve Alınan Bedelin İadesinin Mümkün Olmayacağı Şeklinde Tesis Edilen İşlemde Hukuka Aykırılık Görülmediği) BEDEL ALINMASI (Orman Sayılan Alanlarda Su İsale Hattı ve Su Deposu Yapımı - Davacı Belediyeye Orman Sahasında Yapılacak Tesisle İlgili Olarak Verilecek İzinden Bedel Alınması ve Alınan Bedelin İadesinin Mümkün Olmayacağı Şeklindeki İşlemde Hukuka Aykırılık Görülmediği) ORMAN SAHASINDA YAPILACAK TESİS (Davacı Belediyeye Orman Sahasında Yapılacak Tesisle İlgili Olarak Verilecek İzinden Bedel Alınması ve Alınan Bedelin İadesinin Mümkün Olmayacağı Şeklindeki İşlemde Hukuka Aykırılık Görülmediği) 5393/m.3-6831/m.17-5018/m.1 Özeti: Uyuşmazlık, Orman sahasına isabet eden su isale hattı ve su deposu yapımı sebebiyle davacı belediyeye verilecek izinden bedel alınmasına ilişkin işlemden kaynaklanmaktadır. Olayda; Mahkemece Üniter Devlet yapısına vurgu yapılmak suretiyle belediyelerin de Devlet sayılan idari bütünlüğün içinde yer aldığı belirtilmiş ise de; yukarıda anılan mevzuat hükümleri doğrultusunda belediyelerin Devlet tüzel kişiliğinden ayrı tüzel kişilikleri ve merkezi yönetim bütçesi dışında özerk bütçelerinin bulunması sebebiyle Devlet kavramı içinde değerlendirilmemelidir. Yasa da bahsi geçen Devlet kuruluşları 5018 sayılı Yasanın (1) sayılı cetvelde sayılan genel bütçeli kuruluşlardır. Kaldı ki işlemin tesisinden sonra tanzim edilmiş dahi olsa Orman Sayılan Alanlarda Verilecek izinler Hakkındaki Yönetmelikte kamu kurum ve kuruluşlarına verilen izinlerden bedel alınacağı düzenlemesi getirilmek suretiyle de Yasa maddesinin amacına uygun olarak işlemin gerekçesi pekiştirilmiştir. Davacı belediyeye orman sahasında yapılacak tesisle ilgili olarak verilecek izinden, bedel alınması ve alınan bedelin iadesinin mümkün olmayacağı şeklinde tesis edilen işlemde hukuka aykırılık görülmediğinden, aksi yöndeki Mahkeme kararında hukuki isabet bulunmamaktadır. İstemin Özeti: Davacı belediye başkanlığı tarafından orman sahası içinde kalan su isale hattı ve içme suyu deposu yapımı için verilen izin karşılığı olarak Antalya Orman Bölge Müdürlüğüne ödemiş olduğu bedelin iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin 13.11.2006 gün ve 10061 sayılı işlemin iptali istemiyle açılan davada; Orman Yasasının 17/3 maddesindeki; devletçe yapılan veya işletilen tesislerden bedel alınmayacağına ilişkin hükmün belediyeleri de kapsadığı; dayanağını Anayasadan alan ve idari bütünün bir parçası, olan belediyeye, mahalli ve müşterek nitelikteki bir hizmet tesisi için verilen izinden bedel talep edilemeyeceği gerekçesiyle dava konusu işlemi iptal eden Antalya 1. İdare Mahkemesinin 22.01.2009 gün ve E: 2008/1727, K: 2009/48 sayılı kararının; işlemin Orman Kanunu ve 22.03.2007 tarihli Orman Sayılan Alanlarda Verilecek İzinler Hakkında Yönetmelik hükümlerine uygun olduğu, Devlet kavramına sadece 5018 sayılı Kanunun ek (l) sayılı cetvelinde yer alan genel bütçeli kuruluşların girdiği ileri sürülerek, 2577 sayılı Yasanın 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir. Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir. Danıştay Tetkik Hakimi H. A. D. nun Düşüncesi: İstemin kabulü ile Mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir. Danıştay Savcısı Leyla Kodakoğlu nun Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir. Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü: Karar: Uyuşmazlık, Orman sahasına isabet eden su isale hattı ve su deposu yapımı sebebiyle davacı belediyeye verilecek izinden bedel alınmasına ilişkin işlemden kaynaklanmaktadır. 6831 Sayılı Orman Yasasının 17. maddesinin 3. fıkrasında; Savunma, ulaşım, enerji, haberleşme, su, atık su, petrol, doğalgaz, altyapı ve katı atık bertaraf tesislerinin; sanatoryum, baraj, gölet ve mezarlıkların; Devlete ait sağlık, eğitim ve spor tesislerinin ve bunlarla ilgili her türlü yer ve binanın Devlet ormanları üzerinde bulunması veya yapılmasında kamu yararı ve zaruret olması halinde, gerçek ve tüzel kişilere bedeli mukabilinde Çevre ve Orman Bakanlığınca izin verilebilir. Devletçe yapılan ve /veya işletilenlerden bedel alınmaz. Bu izin süresi kırkdokuz yılı geçemez. Bu alanlarda Devletçe yapılanların dışındaki her türlü bina ve tesisler iznin sona ermesi halinde eksiksiz ve bedelsiz olarak Orman Genel Müdürlüğünün tasarrufuna geçer. Söz konusu tesisler Orman Genel Müdürlüğü veya Çevre ve Orman Bakanlığı ihtiyacında kullanılabilir veya kiraya verilmek suretiyle değerlendirilebilir. İzin amaç ve şartlarına uygun olarak faaliyet gösteren hak sahiplerinin izin süreleri; yer bina ve tesislerin rayiç değeri üzerinden belirlenecek yıllık bedelle doksandokuz yıla kadar uzatılabilir. Bu durumda devir işlemleri uzatma süresi sonunda yapılır. Verilen izinler amaç dışında kullanılamaz. ifadesine yer verilmiştir. 2
5393 sayılı Belediye Yasasının 3. maddesinin (a) fıkrasında; Belediye; Belde sakinlerinin mahalli müşterek nitelikteki ihtiyaçlarını karşılamak üzere kurulan ve karar organı seçmenleri tarafından seçilerek oluşturulan, idari ve mali özerkliğe sahip kamu tüzel kişisini ifade eder. hükmü yer almaktadır. 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrolü Yasasının Ek (1) sayılı cetvelinde de genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri sayılmış olup, belediyeler, bu Yasada yer alan mahalli idare bütçesi kapsamında özerk bütçeli kuruluş olarak belirlenmiştir. 22.03.2007 gün ve 26470 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Orman Sayılan Alanlarda Verilecek izinler Hakkında Yönetmeliğin 42. maddesinde, paralel bir düzenleme ile; Kamu Kurum ve kuruluşlarına zorunlu durumlarda verilecek izinlerden bedel alınacağı hükmü getirilmiştir. Dosyanın incelenmesinden; davacı belediye tarafından orman sahasında; su ihale hattı ve su deposu yapımına izin verilmesi istemiyle davalı idareye başvurulduğu; alanın istenen amaca göre kullanılmasında kamu yararı ve zorunluluk bulunduğundan bahisle Orman Yasasının 17/3 maddesi uyarınca 25 yıl süre ile izin verildiği; davacı belediyece İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürlüğüne konuya ilişkin görüş sorulduğu ve verilen cevabi yazıda devletçe yapılacak tesislere verilecek izinlerden bedel alınmayacağı hükmünün belediyelere de uygulanması gerektiğinin bildirildiği; bunun üzerine belediyece söz konusu bedelin iadesi istemiyle başvuruda bulunulduğu; davalı idarece verilen cevapta ise belediyelerin devlet sayılan idarelerden olmayıp, Kamu kurum ve kuruluşu sayılan idarelerden olduğu ve bedel iadesinin mümkün olmadığının bildirildiği; bu işlemin iptali istemiyle dava açıldığı, anlaşılmaktadır. Olayda; Mahkemece Üniter Devlet yapısına vurgu yapılmak suretiyle belediyelerin de Devlet sayılan idari bütünlüğün içinde yer aldığı belirtilmiş ise de; yukarıda anılan mevzuat hükümleri doğrultusunda belediyelerin Devlet tüzel kişiliğinden ayrı tüzel kişilikleri ve merkezi yönetim bütçesi dışında özerk bütçelerinin bulunması sebebiyle Devlet kavramı içinde değerlendirilmemelidir. Yasa da bahsi geçen Devlet kuruluşları 5018 sayılı Yasanın (1) sayılı cetvelde sayılan genel bütçeli kuruluşlardır. Kaldı ki işlemin tesisinden sonra tanzim edilmiş dahi olsa Orman Sayılan Alanlarda Verilecek izinler Hakkındaki Yönetmelikte kamu kurum ve kuruluşlarına verilen izinlerden bedel alınacağı düzenlemesi getirilmek suretiyle de Yasa maddesinin amacına uygun olarak işlemin gerekçesi pekiştirilmiştir. Bu durumda; davacı belediyeye orman sahasında yapılacak tesisle ilgili olarak verilecek izinden, bedel alınması ve alınan bedelin iadesinin mümkün olmayacağı şeklinde tesis edilen işlemde hukuka aykırılık görülmediğinden, aksi yöndeki Mahkeme kararında hukuki isabet bulunmamaktadır. Sonuç: Açıklanan nedenlerle; Antalya 1. İdare Mahkemesi kararının bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine, 21.04.2010 gününde oybirliği ile karar verildi. Esas No: Karar No: 30795 Karar Tarihi: 05.05.2009 Personel Mevzuatı ile İlgili Kararlar BELEDİYE BAŞKANINA VEKALET (Görevli Olarak il Dışına Giden - Vekalet Eden Başkan Vekiline Vekalet Ücreti Ödenemeyeceği Verilebilmesinin Belediye Meclisinin Kararının Mevcudiyetine Bağlı Bulunduğu) GÖREVLE İL DIŞINA GİDEN BELEDİYE BAŞKANINA VEKALET ( Vekalet Eden Başkan Vekiline Vekalet Ücreti Verilebilmesinin Belediye Meclisinin Kararının Mevcudiyetine Bağlı Bulunduğu - Tazmin hükmünün Doğru Olduğu) BELEDİYE MECLİSİ KARARI GEREKTİREN ÖDEME (Görevli Olarak il Dışına Giden Belediye Başkanına Vekalet Eden Başkan Vekiline Vekalet Ücreti Verilebilmesi - Ödenmesine izin Veren Bir Mevzuat Hükmü Bulunmadığı) 5393/m. 1 Özet: Görevli olarak il dışına giden Belediye Başkanına vekalet eden Başkan Vekiline vekalet ücreti ödenemez. Belediye başkan vekiline ödenek verilebilmesini, belediye meclisinin kararının mevcudiyetine bağlıdır. Dava: Dosyada mevcut belgelerin incelenmesinden sonra gereği görüşüldü: Karar: 810 sayılı ilamın 5. maddesi ile; görevli olarak il dışına giden Belediye Başkanına vekalet eden Başkan Vekiline vekalet ücreti ödendiği gerekçesiyle... liraya tazmin hükmü verilmiştir. Dilekçiler ortak dilekçelerinde; 21.1.1992 tarih ve 22652 sayılı kararında, Sayıştay Temyiz Kurulunun, Danıştay 3. Dairesinin Esas No: 1966/116, Karar no: 1966/13, Esas No: 1965/473, Karar No: 1969/473 sayılı kararları ve içişleri Bakanlığının 12.6.1954 gün ve 621/316/7431 sayılı Genelgesine istinaden belediye başkan vekiline ödenek verilebilmesini, belediye meclisinin kararının mevcudiyetine bağladığını, 2004 yılı... Belediyesi Bütçesinin R cetveline başkan vekili ücreti için ödenek konulduğunu, bunun aynı zamanda Belediye Meclisi kararı anlamına geldiğini, başkan vekilinin başkanlığa vekalet ettiği dönemde vekalet ödeneğinin ödenmesinin hukuka aykırı olmadığını, Belirterek, tazmin kararının kaldırılmasını talep etmiştir. İlam hükmünün gerekçesi, seçilmiş bir organ olan Belediye Başkanlığına vekalet eden kişiye ödenek ödenmesine izin veren bir mevzuat hükmü bulunmamasına dayanmaktadır. Dilekçinin atıf yaptığı 22652 tutanak sayılı Temyiz Kurulu kararında, herhangi bir yasal düzenlemenin bulunmadığı bu konuda, boşluğun yargı içtihatlarına göre doldurulması gerektiği, yargı içtihatlarında ödemenin yapılabilmesi için meclis kararının bulunması gerektiğine hükmedildiği belirtilerek, meclis kararı olmadan başkan vekiline vekil ödeneği yerine başkan ödeneği ödendiği için tazmin hükmedilen fark tutarın tasdikine karar verilmiştir. Sonuç: Bir giderin yapılabilmesi ancak buna izin veren bir mevzuat hükmünün bulunmasına bağlıdır. Bütçeye konulan herhangi bir ödenek 3
o ödemeye yasal dayanak kazandırmaz. Ayrıca Başkan Vekilinin ödeneği ile, Belediye Başkanının görevde olmadığı günler için yerine vekalet edilen günler için yapılan vekalet ödemeleri birbirinden ayrı hususlardır. Bu nedenlerle, yerinde olan tazmin hükmünün TASDİKİNE, karar verildi. Esas No: Karar No: 38553 Karar Tarihi: 04.03.2014 İhale Mevzuatı ile İlgili Kararlar BELEDİYEYE AİT TAŞINMAZ (Belediye Gençlik ve Spor Kulübüne Tahsis Edilemeyeceği - Belediye Kanunu Devlet İhale Kanunu ve Diğer İlgili Mevzuat Hükümlerine Aykırılığı) BELEDİYE GENÇLİK VE SPOR KULÜBÜ (Belediyeye Ait Bir Kısım Taşınmazların Belediye Kanunu Devlet İhale Kanunu ve Diğer İlgili Mevzuat Hükümlerine Aykırı Şekilde Kulübe Tahsis Edilemeyeceği) 2886/m. 1-5393/m. 1 Özet: Belediyeye ait bir kısım taşınmazlar, 5393 sayılı Belediye Kanunu, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ve diğer ilgili mevzuat hükümlerine aykırı şekilde Belediye Gençlik ve Spor Kulübüne tahsis edilemez. Dava: 1541 sayılı ilamın 2.maddesi ile; Marmaris Belediyesi ne ait bir kısım taşınmazların 5393 sayılı Belediye Kanunu, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ve diğer ilgili mevzuat hükümlerine aykırı şekilde Marmaris Belediyesi Gençlik ve Spor Kulübüne tahsis edilmesi nedeniyle 1.552.021,25 YTL.ye tazmin hükmü verilmiştir. Sonuç: Dilekçi talebinin reddi ile 1541 sayılı ilamın 2.maddesi ile 1.552.021,25 YTL.ye ilişkin olarak verilen tazmin hükmünün TASDİKİNE, karar verilmiştir. Esas No: Karar No: 37736 Karar Tarihi: 08.10.2013 Çeşitli ları İlgilendiren Kararlar YILBAŞINI KUTLAMA AMAÇLI OLARAK YEREL GAZETELERDE İLAN VERİLMESİ (Bedelinin Belediye Bütçesinden Karşılanmasının Mevzuata Aykırı Olmadığı - Belediyece Yapılan Çalışmaların Halka Tanıtımı Amacıyla Gazeteye Verilen İlan Bedelinin Beldiye Bütçesinden Karşılanmasının Mevzuata Aykırı Olmadığı) BELEDİYE ÇALIŞMALARININ HALKA TANITIMI AMACIYLA GAZETEYE İLAN VERİLMESİ (Temsil Ağırlama ve Tören Giderleri - Yılbaşını Kutlama Amaçlı Gazeteye Verilen Kutlama İlanının Bedelinin Belediye Bütçesinden Karşılanmasının Mevzuata Aykırı Olmadığı) 5393/m. 13, 14, 60/k-p Özet: Belediyece yapılan çalışmaları halka tanıtma ve ayrıca halkın yılbaşını kutlama amaçlı olarak yerel gazetelerde yapılan ilanların bedelinin belediye bütçesinden karşılanması ilgili mevzuat hükümlerine uygun olduğundan yapılan uygulama ve ödemede mevzuata aykırılık bulunmamaktadır. Dava: Dosyada mevcut belgelerin okunup incelenmesinden sonra, gereği görüşüldü: Karar: 491 sayılı ilamın 4. maddesi ile Belediyenin görev alanında bulunmayan giderlerin bütçeden ödendiği gerekçesi ile 6.888,00 TL ye tazmin hükmü verilmiştir. Dilekçi dilekçesinde özetle; Yerel 09 Haber Gazetesi 3.sayfadaki 2008 yılının Belediye çalışmalarının tanıtımını amaçlayan tek bir sayfa için ödeme yapıldığını, başkaca hiçbir ödeme yapılmadığını, ayrıca yine yerel Flash Gazetesinde yer alan Söke Belediyesinin 2008 yılı çalışmalarının tanıtımını amaçlayan yayınlar için ödeme yapıldığını, bu tanıtımlar için verilen ilanlarda siyasi parti logosu veya siyasi içerik taşıyan hiçbir amblem, şekil, ifade yer almadığını, kaldı ki 5393 sayılı Belediye Kanunu 13. Maddesinde hemşerilerinin belediye kararı ve hizmetlerine katılma, belediye faaliyetleri hakkında bilgilenme ve belediyenin yapmış olduğu yatırımlardan faydalanma hakları olduğunun belirtildiğini, yapılan harcamalarda belediyenin ve vatandaşların menfaati gözetildiğini, yapılan yayınların belediye başkanının şahsi konumu ile ilgili olmayıp belediye tüzel kişiliği adına yapıldığını, belirterek verilen tazmin hükmünün kaldırılmasını talep etmiştir. Sayıştay Başsavcılığı; Belediyece yapılan çalışmaları halka tanıtma ve ayrıca halkın yılbaşını kutlama amaçlı olarak yerel gazetelerde yapılan ilanların bedelinin belediye bütçesinden karşılanması 5393 sayılı Kanunun 13-14 ve 60/k-p maddeleri ile Belediye Bütçesinden Yapılacak Temsil Ağırlama ve Tören Giderleri Yönergesinin 3 ve 9/a. maddelerine uygun olduğundan tazmin hükmünün 832 sayılı Kanun un 73. maddesi gereği kaldırılmasına karar verilmesinin uygun olacağı mütalaa edilmektedir. şeklinde görüş belirtmiştir. Belediyece yapılan çalışmaları halka tanıtma ve ayrıca halkın yılbaşını kutlama amaçlı olarak yerel gazetelerde yapılan ilanların bedelinin belediye bütçesinden karşılanması 5393 sayılı Kanunun 13-14 ve 60/k-p maddeleri ile Belediye Bütçesinden Yapılacak Temsil Ağırlama ve Tören Giderleri Yönergesinin 3 ve 9/a. maddelerine uygun olduğundan yapılan uygulama ve ödemede mevzuata aykırılık bulunmamaktadır. Sonuç: Bu itibarla, dilekçi talebinin kabulü ile 491 sayılı ilamın 4. maddesi ile 6.888,00 TL ye ilişkin olarak verilen tazmin hükmünün KALDIRILMASINA, Karar verildiği, 08.10.2013 tarihli ve 37736 sayılı tutanakta yazılı olmakla işbu ilam tanzim kılındı. 4
YARGITAY 12. DAİRE KARARI Esas No: 2006/1277 Karar No: 2006/4850 Karar Tarihi: 09.03.2006 ŞİKAYET (Kamuya Tahsis Kararı Nedeniyle Haczedilemezlik İddiası Nedeniyle) HACZEDİLEMEZLİK (Haciz lan Halk Bankasındaki Hesaplarla İlgili Alınan Kamuya Tahsis Kararı Haciz Tarihinden Sonraki Tarihi Taşıdığından Bu Tahsis Kararının Uygulanan Hacizlere Etkili Olmaması) 5393/m.1-2004/m.82 Özet: Haciz konulan Ergani Halk Bankasındaki hesaplarla ilgili alınan kamuya tahsis kararı haciz tarihinden sonraki 23.10.2003 tarihini taşıdığından bu tahsis kararı uygulanan hacizlere etkili değildir. Dava: Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklılar vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü: Karar: Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de; Ergani Halk Bankası nezdinde bulunan borçlu Belediyeye ait 104694 nolu hesap ile ilgili bir tahsis kararı yoktur. Bu nedenle haciz tarihi itibariyle de 5393 sayılı Yasanın anılan hesap yönünden uygulanma olanağı bulunmadığından mahkemece bu hesaba yönelik haczedilmezlik şikayetinin kabulü isabetsiz olduğu gibi, 10.10.2003 tarihinde haciz konulan Ergani Halk Bankasındaki hesaplarla ilgili alınan kamuya tahsis kararı haciz tarihinden sonraki 23.10.2003 tarihini taşıdığından bu tahsis kararı uygulanan hacizlere etkili değildir. Mahkemece hiç bir tefrik yapılmaksızın tüm dosyalarda uygulanan haciz işleminin iptaline karar verilmesi isabetsizdir. Sonuç: Alacaklılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),09.03.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi. 5