ANAEROBİK ENFEKSİYON ŞÜPHELİ HASTALARDAN İZOLE EDİLEN ANAEROP BAKTERİLER ANAEROBIC BACTERIA ISOLATED FROM PATIENTS WITH SUSPECTED ANAEROBIC INFECTIONS

Benzer belgeler
Işın Akyar 1,2, Meltem Kaya 2, Onur Karatuna 1,2, Yeşim Beşli 2. Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji AD, İstanbul 2

F. Ferda Tunçkanat Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

MİKROBİYOLOJİ LABORATUVARINDA UYULMASI GEREKEN KURALLAR

OLGULARLA ANAEROP BAKTERİYOLOJİ. Dr. F. Ferda Tunçkanat Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Dr. Ferda TUNÇKANAT. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

ÇEŞİTLİ KLİNİK ÖRNEKLERDEN İZOLE EDİLEN ANAEROP BAKTERİLERİN TANIMLANMASI VE ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARININ BELİRLENMESİ

Rutin anaerop tanımlama yapmıyorsak neyi kaçırıyoruz?

Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Kln. Mik Ana Bilim Dalı, Adıyaman 2

Panel: Rutinde Anaerop Bakteriyoloji: Ne Zaman? Ne Kadar? Steril Vücut Bölgelerinde Gelişen Enfeksiyonlar ve Anaeroplar

Kan Kültürlerini Nasıl Değerlendirelim? Rehber Eşliğinde. Dr. Banu Sancak

Karbapenemlere dirençli Bacteroides fragilis grubu bakterilerin varlığını araştırmak için rektal sürüntü örnekleriyle tarama

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

GİRİŞ. Kan dolaşımı enfeksiyonları (KDE) önemli morbidite ve mortalite sebebi. ABD de yılda KDE, mortalite % 35-60

İletişim adresleri : "Güven Külekçi" gkulekci@istanbul.edu.tr, "Turk Mikrobiyoloji Cemiyeti" tmc@tmc-online.org

Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonu etkeni çoklu dirençli patojenlerin bakteriyofaj duyarlılıklarının araştırılması

Klinik Örneklerden İzole Edilen Anaerob Bakteriler ve Antibiyotik Duyarlılıkları

ÇEŞİTLİ KLİNİK ÖRNEKLERDEN İZOLE EDİLEN ANAEROP BAKTERİLERİN TANIMLANMASI VE ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARININ BELİRLENMESİ*

Anaerop bakterilerin neden olduğu toplum kaynaklı plevrapulmoner enfeksiyona bağlı gelişen ölümcül sepsis vakası *

İdrar Örneklerinden İzole Edilen Bakteriler ve Antibiyotiklere Duyarlılıkları

Yara nfeksiyonlar nda Anaerop Bakterilerin Da l m (*)

Kan Dolaşım Enfeksiyonlarında Karar Verme Süreçleri. Prof. Dr. Aynur EREN TOPKAYA Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Yılları Arasında Ülkemizde Kan Kültürü ve Antibiyotik Duyarlılık Sonuçlarının Değerlendirmesi

1.ULUSAL KLİNİK MİKROBİYOLOJİ KONGRESİ KASIM ANTALYA. Doç.Dr.Hrisi BAHAR. İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi

Emrah Salman, Zeynep Ceren Karahan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi. Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Direnç hızla artıyor!!!!

Duyarlılık testleri vetürkiye verileri: Anaeroblar Dr. Nurver Ülger (Toprak) Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Aşı İçeriği ve Ülkemize Uyumu

Dr. Birgül Kaçmaz Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Yıllarında İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları

Enzimlerinin Saptanmasında

Riskli Ünitelerde Yatan Hastalarda Karbapenemaz Üreten Enterobacteriaceae taranması


Dr. Aysun Yalçı Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İbn-i Sina Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

Nocardia Enfeksiyonları. Dr. H.Kaya SÜER Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

ÇÜRÜK AKTİVİTE TESTİ (ÇAT):

Asist. Dr. Ayşe N. Varışlı

KAN VE BEYİN OMURİLİK SIVISI ÖRNEKLERİNDEN İZOLE EDİLEN STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE SUŞLARINDA ANTİBİYOTİK DİRENCİ

Yoğun Bakım Ünitelerinden İzole Edilen Nonfermentatif Gram Negatif Bakterilerin Antimikrobiyal Duyarlılıklarının Araştırılması

Steril vücut sıvılarının mikrobiyolojik olarak değerlendirilmesi. Dr. Dolunay Gülmez Kıvanç

Sorunlu Mikroorganizmalar, Sorunlu Antibiyotikler ve E Test. Prof.Dr.Güner Söyletir Marmara Üniversitesi, İstanbul

STANDARDİZASYON KURUMLARI VE TÜRKİYE

Doripenem: Klinik Uygulamadaki Yeri

Makrolid dirençli Staphylococcus aureus ile kolonize kistik fibrozis hastalarında MLS B direnç genlerinde yıllar içerisinde değişim var mı?

Anaerop Mikrobiyolojinin Yaşam Boyu Başarı Ödülü Almış Anaerop Çalışanları

MİKOBAKTERİYOLOJİ LABORATUVARI ÇALIŞILAN TESTLER

TÜBERKÜLOZ DIŞI MİKOBAKTERİLER (TDM)

YARA YERİ ÖRNEKLERİNDEN İZOLE EDİLEN MİKROORGANİZMALAR VE ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ*

Anaerop Haber Haziran 2015 sayısının konu başlığı : Yurt içi / yurt dışı anaerop yayınlar

Normal Mikrobiyal Flora

METİSİLİNE DİRENÇLİ STAPHYLOCOCCUS AUREUS VE VANKOMİSİNE DİRENÇLİ ENTEROKOK SUŞLARININ İN VİTRO LİNEZOLİD DUYARLILIĞI

Gram boyama Mikrobiyolojinin vazgeçilmezi

OLGULARLA PERİTONİTLER

Dr. Orhan YILDIZ Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

Araştırma. Harun AĞCA 2011 DEÜ TIP FAKÜLTESİ DERGİSİ CİLT 25, SAYI 3, (EYLÜL) 2011,

*Çeflitli Klinik Örneklerden zole Edilerek Tan mlanan Anaerob Bakteriler ve E-Test Yöntemi ile Antibiyotik Duyarl l klar n n Belirlenmesi

Olgularla Antimikrobiyal Duyarlılık Testleri (Gram Negatif Bakteriler)

ANTIBIOTIC RESISTANCE IN STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE STRAINS ISOLATED FROM STERILE BODY SITES. Öznur AK*, Serdar ÖZER*, Nur A.

Febril Nötropenik Hastada Antimikrobiyal Direnç Sorunu : Kliniğe Yansımalar

İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ağız Mikrobiyolojisi Laboratuvarı

Yılları Arasında Üretilen Salmonella İzolatlarının Antibiyotik Duyarlılık Sonuçları

Aşağıdaki 3 kriterin birlikte olması durumunda derin cerrahi alan enfeksiyonu tanısı konulur.

Klinik Örneklerden İzole Edilen E.coli Suşlarının Kümülatif Antibiyotik Duyarlılıklarının Belirlenmesi

: Kan Dolaşımı Enfeksiyonlarına ait Olgu Sunumları (Doç. Dr. Esra Karakoç, SB Ankara Eğitim Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji Kliniği )

DİRENÇLİ BAKTERİ ENFEKSİYONLARINA KARŞI KULLANILAN ANTİBİYOTİKLER

Pastırmada Enterokoklar

Doç.Dr.Ayşegül Gözalan, İstanbul Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji

Kan Kültürü Pozitifliği: Etken ya da Kontaminasyon mu?

Anaerop, Sporsuz, Gram Negatif Basiller


ÇORUM HİTİT ÜNİVERSİTESİ EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ NDE HEMODİYALİZ KATETER ENFEKSİYONLARI

Acinetobacter baumannii'de kolistin direncine yol açan klinik ve moleküler etkenler

Yücel DUMAN, Barış OTLU, Yusuf YAKUPOĞULLARI,M. Sait TEKEREKOĞLU İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

KL N K ÖRNEKLERDEN ANAEROP BAKTER LER N SOYUTLANMASI VE ANT B YOT K DUYARLILIKLARININ BEL RLENMES *

ÖZGEÇMİŞ. Lisans Tıp Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi

Tekrarlayan Üriner Sistem Enfeksiyonlarına Yaklaşım. Dr.Adnan ŞİMŞİR Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji AD

Doç. Dr. Bilgin ARDA Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

SAĞLIK HİZMETİ İLE İLİŞKİLİ KLEBSİELLA ENFEKSİYONLARI

Antimikrobiyal tedavide yeni yaklaşım: Doripenem. İn vitro Veriler. Prof.Dr.Güner Söyletir Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul

flora Escherichia coli İzolatlarına Üriner Sistem İnfeksiyonlarından İzole Edilen Fosfomisinin İn Vitro Etkinliği

ORTOPEDİK PROTEZ ENFEKSİYONLARINDA SONİKASYON DENEYİMİ

Acinetobacter Salgını Kontrolü Uzm. Hem. H. Ebru DÖNMEZ

Bölgemizden Soyutlanan Salmonella ve Shigella Bakterileri ve Antibiyotik. Duyarlılıkları

Klinik Örneklerden zole Edilen Anaerop Bakteriler ve Antibiyotiklere

Ventilatör İlişkili Pnömoni Tanısında Endotrakeal Aspirat Kantitatif Kültürü ile Mini-Bal Kantitatif Kültürü Arasındaki Uyum

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi

ÇÜRÜK DİŞLERDE DİŞ PLAKLARINDAKİ MİKROORGANİZMALARIN ANALİZİ

Enterobacteriaceae Ġzolatlarında Karbapenemazların Saptanmasında Modifiye Hodge Testi ve Carba NP Testlerinin Karşılaştırılması

Meropenem E-test, Bacteroides fragilis Suşlarında Karbapenem Direnç Geni cfia Varlığını Tahmin Etmede Kullanılabilir mi?*

ÖZGEÇMİŞ. I- Kişisel Bilgiler. II-Yabancı Dil. III-Eğitim: Doğum yeri ve tarihi : Ankara, 7 Şubat : Medical Park Bahçelievler Hastanesi

Yoğun Bakımlarda İnfeksiyon Kontrolü: Haricen Klorheksidin Uygulanmalı mı?

Genişlemiş Spektrumlu Beta-Laktamaz Üreten Gram Negatif Kan İzolatları: Karbapenemlere Duyarlılık ve Fenotipik/Genotipik Direnç Mekanizmaları

Biyofilm ile ilişkili enfeksiyonlara yaklaşım TANI. Prof Dr Ayşe Kalkancı Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Yrd. Doç. Dr. Mustafa TEK * Doç. Dr. Murat METİN ** Yrd. Doç. Dr. İsmail ŞENER *** Yrd. Doç. Dr. M. Cihan BEREKET *** Yrd. Doç. Dr.

BRUSELLOZDA KAN VE KEMİK İLİĞİ KÜLTÜRLERİNİN TANI DEĞERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

BİR EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİNDE YATAN HASTALARDAN İZOLE EDİLEN NONFERMENTATİF GRAM NEGATİF BASİLLERİN DAĞILIMI VE DİRENÇ PROFİLLERİ*

Deneysel Hayvan Modelinde Candida Tropicalis Peritonitinin Tedavisinde Kaspofungin ve Amfoterisin B Etkinliğinin Karşılaştırılması

TREATMENT OF ANAEROBIC SOFT TISSUE INFECTIONS ANAEROBİK YUMUŞAK DOKU İNFEKSİYONLARININ TEDAVİSİ

Klinik Örneklerden İzole Edilen Gram Negatif Bakterilerde Doripenem ve Diğer Karbapenemlerin İn-Vitro Etkinliklerinin Karşılaştırılması

Eklem Protez Enfeksiyonlarında Antimikrobiyal Tedavi

Transkript:

MİKROBİYOL MİKROBİYOLOJİ BÜLT 2005; 39: BÜLTENİ 447-454 447 ANAEROBİK ENFEKSİYON ŞÜPHELİ HASTALARDAN İZOLE EDİLEN ANAEROP BAKTERİLER ANAEROBIC BACTERIA ISOLATED FROM PATIENTS WITH SUSPECTED ANAEROBIC INFECTIONS Serpil ERCİS*, Ferda TUNÇKANAT*, Gülşen HASÇELİK* ÖZET: Bu çalışmada Ocak 1997-Mayıs 2004 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Erişkin Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı na anaerop kültür amacıyla gönderilen 394 klinik örnek incelenmiştir. Aynı hastanın aynı örneğine ait birden fazla kültür istemi olanlar çalışma dışı bırakılarak toplam 367 örnek değerlendirmeye alınmıştır. Kültürler anaerop kavanozda kuru sistem ile (AnaeroGen, Oxoid, Basingstoke, UK veya GENbox, biomérieux, Lyon, France) yapılmış, tanımlama için klasik yöntemler ve BBL Crystal System (Becton Dickinson, USA) kullanılmıştır. Örneklerin 120 sinde (%32.7) hiçbir üreme olmazken, 144 (%39.2) örnekte sadece aerop, 28 (%7.6) örnekte sadece anaerop ve 75 (%20.5) örnekte ise aerop ve anaerop bakteriler birlikte izole edilmiştir. Anaerop üremesi olan 103 örnekten 217 anaerop bakteri izole edilmiş, örneklerin 15 inde tek, 88 inde ise birden fazla bakteri üremesi olmuştur. İzole edilen anaerop bakteriler şunlardır: 92 adet Gram negatif basil (Bacteroides türleri 50, Prevotella türleri 14, Porphyromonas türleri 10, Fusobacterium türleri 7, Tissierella türleri 2, tanımlanamayan 9); 57 adet Gram pozitif basil (Clostridium türleri 17, Propionibacterium türleri 16, Lactobacillus türleri 8, Actinomyces türleri 5, Eubacterium türleri 2, Bifidobacterium adolescentis 1, Mobiluncus mulieris 1, tanımlanamayan sporsuz basil 7); 61 adet Gram pozitif kok (anaerop Gram-pozitif koklar 44, mikroaerofilik koklar 17) ve 7 adet Gram negatif kok (Veillonella türleri). Sonuç olarak, anaerop enfeksiyon ön tanısı ile gönderilen örneklerde en fazla Bacteroides türleri (%23) saptanırken, ikinci sırada anaerop Gram pozitif koklar (%20.3), üçüncü sırada ise Clostridium türlerinin (%7.8) yer aldığı belirlenmiştir. Anahtar sözcükler: Anaerobik bakteri, Bacteroides türleri. ABSTRACT: The study involved 394 clinical samples sent to the Clinical Microbiology Laboratory of Hacettepe University Adult Hospital between January 1997 and May 2004 for anaerobic cultivation. Since multiple cultures from the same clinical samples of the same patient were excluded, the study was carried on 367 samples. The anaerobic cultures were performed in anaerobic jar using AnaeroGen kits (Oxoid, Basingstoke, UK) or GENbox (biomérieux, * Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Ankara. Geliş Tarihi: 24.11.2005 Kabul Ediliş Tarihi: 16.12.2005

448 ANAEROBİK ENFEKSİYONLARDA ETKENLER Lyon, France). The isolates were identified by both classical methods and BBL Crystal System (Becton Dickinson, USA). While no growth was detected in 120 (32.7%) of the clinical samples studied, in 144 samples (39.2%) only aerobes, in 28 (7.6%) only anaerobes and in 75 (20.5%) of the samples both aerobes and anaerobes were isolated. The number of the anaerobic isolates was 217 from 103 samples with anaerobic growth. Of these 103 samples 15 showed single bacterial growth whereas in 88 samples multiple bacterial isolates were detected. Anaerobic isolates consisted of 92 Gram negative bacilli (Bacteroides spp. 50, Prevotella spp. 14, Porphyromonas spp. 10, Fusobacterium spp. 7, Tisierella spp. 2, unidentified 9), 57 Gram positive bacilli (Clostridium spp.17, Propionibacterium spp. 16, Lactobacillus spp. 8, Actinomyces spp. 5, Eubacterium spp. 2, Bifidobacterium adolescentis 1, Mobiluncus mulieris 1, unidentified nonspore forming rods 7), 61 Gram positive cocci (anaerobic cocci 44, microaerophilic cocci 17), and 7 Gram negative cocci (Veillonella spp.). In conclusion, in the samples studied with prediagnosis of anaerobic infection, Bacteroides spp. (23%) were the most common bacteria followed by anaerobic Gram positive cocci (20.3%) and Clostridium spp (7.8%). Key words: Anaerobic bacteria, Bacteroides spp. G İ R İ Ş Normal vücut florasının önemli bir bölümünü oluşturan anaerop bakteriler sıklıkla ciddi ve hayatı tehdit edici enfeksiyonlara neden olduklarından büyük önem taşımaktadırlar. Endojen floradan kaynaklanan ve polimikrobiyal özellik gösteren anaerop enfeksiyonların mikrobiyolojik tanısı zor olmaktadır. Özel üreme gereksinimleri olan bu bakterilerin klinik örneklerden izolasyonu ve tanımlanmaları oldukça güç ve zaman alıcı mikrobiyolojik çalışmaları gerektirir. Bu çalışmada, Ocak 1997-Mayıs 2004 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Erişkin Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarı na, anaerop kültür amacıyla gönderilen örneklerden izole edilen anaerop bakterilerin dağılımının araştırılması amaçlanmıştır. GEREÇ ve YÖNTEM Çalışmaya, anaerop kültür amacıyla laboratuvarımıza gönderilen ve anaerop koşullara uygun olarak alınmış 394 klinik örnek dahil edildi, ancak aynı hastanın aynı örneğine ait birden fazla kültür istemi olanlar çalışma dışı bırakılarak toplam 367 örnek değerlendirmeye alındı. Laboratuvara gelen örneklerin bekletilmeden ekimleri yapıldı. Bu amaçla K 1 vitamini (1 µg/ml) ve hemin (5 µg/ml) eklenen Schaedler agar (SA), fenil etil alkol agar, Bacteroides bile esculin (BBE) agar ve zenginleştirilmiş tiyoglikolat besiyerlerinin yanı sıra, aerop bakteriler için kanlı, çukulata ve EMB besiyerleri de kullanıldı. Gelen her örnekten ikişer adet preparat hazırlandı ve Gram boyama yapılarak incelendi. Anaerop kültür için kullanılan besiyerleri, anaerop kavanoza yerleştirilerek kuru sistem gaz paketi (AnaeroGen - Oxoid, Basingstoke, UK veya

MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ 449 GENbox-bioMérieux, Lyon, France) ile oksijensiz ortamda sağlandı, çukulata agar ise mumlu kavanoza yerleştirildi. Bütün besiyerleri 35-37 C de 48 saat inkübe edildi. İnkübasyon sonunda anaerop besiyerlerinde üreyen her koloniden SA ve çukulata agara pasajlar yapılarak aerotolerans testi uygulandı. Anaerop ortamda üreyip %5-10 CO 2 li ortamda çukulata agarda üremeyen bakteriler anaerop bakteri olarak değerlendirildi. Tanımlama için koloni yapısı incelenerek kolonilerin hemoliz özelliği, pigment oluşumu, BBE agarda safra duyarlılığı ve eskülin hidrolizi; ayrıca 366 nm UV ışığı altında floresan verip vermemeleri açısından değerlendirildi. Her farklı koloniden Gram boyama yapıldı ve preparatlar bakterinin boyanma özelliği ve spor oluşumu yönünden incelendi. Katalaz reaksiyonu için %15 lik H 2 O 2, indol oluşumu için spot indol testi kullanıldı. Gerektiğinde nitrat redüksiyonuna bakıldı; lipaz ve lesitinaz aktiviteleri için yumurta sarılı besiyerlerine ekim yapıldı. Tanımlama diskleri kullanılarak [vankomisin (5 µg; BBL, USA), kolistin (10 µg; Oxoid, Basingstoke, UK), kanamisin (1000 µg; BBL, USA)] Gram negatif basillerin ayırt edilmesi; sodyum poliyanetol sülfonat (SPS; Oxoid, Basingstoke, UK) diski kullanılarak da Peptostreptococcus anaerobius un diğer anaerop Gram pozitif koklardan ayırt edilmesi sağlandı. Klasik yöntemler dışında ayrıca, yarı otomatize bir sistem olan BBL Crystal System (Becton Dickinson, USA) kullanıldı. Bu sistem ile üremiş olan bakterilerden yoğun miktarda alınarak bakterilerin enzim aktivitelerine göre tür düzeyinde tanımlanması sağlandı. B U L G U L A R Çalışmaya alınan 367 klinik örneğin dağılımı Tablo I de görülmektedir. Örneklerin 120 sinde (%32.7) hiçbir üreme olmazken, 144 (%39.2) örnekte sadece aerop, 28 (%7.6) örnekte sadece anaerop ve 75 (%20.5) örnekte aerop ve anaerop bakteriler birlikte izole edilmiştir. Aerop ve anaerop üremelerin örnek türlerine göre dağılımı Tablo II de verilmiştir. Tablo I: Çalışılan Klinik Örneklerin Dağılımı Örnek Tipi Sayı (%) Püy 158 (43.1) Çeşitli vücut sıvıları Plevra sıvısı Vitreus Eklem sıvısı Beyin omurilik sıvısı Periton sıvısı Safra Amnion sıvısı Perikard sıvısı Orta kulak sıvısı 65 (17.7) 21 19 76 4 4 2 1 1 Kemik ve yumuşak doku 55 (15) Apse 53 (14.4) Yara 17 (4.6) Diğer 19 (5.2) Bronkoalveolar lavaj 5 Kan ve kateter 5 Endoservikal örnek 4 Periodontal örnek 4 Kolostomi ağzı örneği 1 Toplam 367

450 ANAEROBİK ENFEKSİYONLARDA ETKENLER Tablo II: Aerop ve Anaerop Üremelerin Örnek Türlerine Göre Dağılımı Aerop Anaerop+aerop Anaerop Örnek Türleri (Sayı) Sayı (%) Sayı (%) Sayı (%) Püy (158) 72 (46) 39 (25) 11 (7) Doku (55) 21 (38) 9 (16) 4 (7) Apse (53) 15 (28) 15 (28) 8 (15) Yara (17) 6 (35) 6 (35) 1 (6) Vücut sıvıları a (65) 23 (35) 3 (5) 1 (2) Diğer b (19) 7 (37) 3 (16) 3 (16) Toplam (367) 144 (39) 75 (20) 28 (8) a Plevra sıvısı, vitreus, eklem sıvısı, BOS, periton sıvısı, safra, amnion sıvısı, perikard sıvısı, orta kulak sıvısı. b BAL, kan ve kateter, endoservikal örnek, periodontal örnek, kolostomi ağzı. Anaerop üremesi olan 103 örnekten 217 anaerop bakteri izole edilmiş, örneklerin 15 inde tek, 88 inde ise birden fazla bakteri üremesi olmuştur. En fazla Gram negatif basil (n:92) ürerken, bunu Gram pozitif koklar (n:61) izlemiştir. İzole edilen bakterilerin tür düzeyinde dağılımları Tablo III de, örnek türlerine göre üreyen mikroorganizmalar ise Tablo IV de gösterilmiştir. Tablo III: İzole Edilen Anaerop Bakterilerin Tür Düzeyinde Dağılımı Gram Negatif Basiller (n) Gram Pozitif Basiller (n) Bacteroides türleri (50) Clostridium türleri (17) Bacteroides fragilis grubu (39) B.fragilis (14) C.perfringens (4) B.fragilis grup (6) C.clostridioforme (4) B.thetaiotamicron (6) C.histolyticum (1) B.ovatus (4) C.ramosum (1) B.eggerthii (4) C.sordellii (1) B.distasonis (2) C.sporogenes (1) B.vulgatus (2) Clostridium spp (5) B.stercoris (1) B.fragilis dışı (9) Propionibacterium türleri (16) B.capillosus (6) P.acnes (14) B.ureolyticus (2) P.propionicum (1) B.splanchnicus (1) P.avidum (1) Bacteroides spp (2) Lactobacillus türleri (8) Prevotella türleri (14) P.corporis (5) L.acidophilus (3) P.oris (3) L.jensenii (2) P.melaninogenica (2) L.casei (2) P.bivia (1) L.catenaformis (1) P.denticola (1) P.buccae (1) P.loescheii (1) Porphyromonas türleri (10) Actinomyces türleri (5) P.asaccharolytica (5) A.viscosus (3) P.endodontalis (2) A.odontolyticus (1) P.levii (2) A.pyogenes (1) Porphyr omonas spp (1) Fusobacterium türleri (7) Eubacterium türleri (2) F.nucleatum (6) E.limosum (1) F.necrophorum (1) E.lentum (1) Tissierella praeacuta (2) Bifidobacterium adolescentis (1) Tanımlanamayan (9) Mobiluncus mulieris (1) Tanımlanamayan sporsuz basiller (7) Gram Negatif Koklar (n) Gram Pozitif Koklar (n) Veillonella türleri (7) Anaerop koklar (44) Finegoldia magna (8) (P. magnus)* P.anaerobius (7) Micromonas micros (7) (P. micros)* Peptoniphylus asaccharolyticus (5) (P. asaccharolyticus)* Peptoniphilus indolicus (1) (P. indolicus)* Anaerococcus prevotii (2) (P.preovotii)* Anaerococcus tetradius (2) (P. tetradius)* Peptococcus niger (1) Tanımlanamayan (11) Mikroaerofilik koklar (17) * Parantez içindeki isimler bakterilerin önceki isimleridir, P: Peptostreptococcus.

MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ 451 Tablo IV: Örnek Türüne Göre Mikroorganizmaların Dağılımı Püy Yara Doku Apse Vücut Sıvıları a Diğer b Toplam Bacteroides türleri 23 9 2 14 2 50 B.fragilis grubu 18 8 1 10 2 39 B.fragilis dışı 3 1 1 4 9 Bacteroides spp 2 2 Anaerop Gram pozitif koklar 24 4 4 8 1 3 44 Clostridium spp 9 1 2 3 1 1 17 Mikroaerofilik koklar 7 1 2 6 1 17 Propionibacterium spp 8 7 1 16 Prevotella spp 5 1 7 1 14 Porphyromonas spp 4 3 3 10 Tanımlanamayan anaerop Gram negatif basiller 5 3 1 9 Lactobacillus spp 3 1 3 1 8 Fusobacterium spp 3 2 2 7 Tanımlanamayan anaerop Gram pozitif sporsuz basiller 4 1 2 7 Veillonella spp 3 1 1 1 7 Actinomyces spp 2 2 1 5 Tissierella praeacuta 1 1 2 Eubacterium spp 1 1 2 Bifidobacterium adolescentis 1 1 Mobiluncus mulieris 1 1 Toplam 102 20 23 53 5 14 217 a Plevra sıvısı, vitreus, eklem sıvısı, BOS, periton sıvısı, safra, amnion sıvısı, perikard sıvısı, orta kulak sıvısı. b BAL, kan, kateter, endoservikal örnek, periodontal örnek, kolostomi ağzı. T A R T I Ş M A Anaerop enfeksiyonların oluşmasında en önemli faktör, normal florada bulunan bu bakterilerin anatomik bütünlüğün bozulması sonucunda bulundukları bölgelerden başka bölgelere özellikle de steril vücut bölgelerine geçmeleridir. Çoğu anaerop enfeksiyon normal floradan köken aldığı için endojen ve polimikrobiyal özellik göstermektedir 1,2. Ocak 1997-Mayıs 2004 tarihleri arasında hastanemizde kültürü yapılarak tanı konan anaerop enfeksiyonların çoğunun polimikrobiyal olduğu (%85.4) ve bu enfeksiyonların %75 inde aerop ve anaerop etkenlerin birlikte izole edildiği görülmüştür (Tablo II). Çalışmamızda anaerop bakteriler en çok apse (%43), yara (%41) ve püy (%32) örneklerinde üremiştir. Bahar ve arkadaşları 3,4 yapmış oldukları çalışmalarda 212 apse örneğinin 109 undan ve 526 yara örneğinin 216 sından (%41) anaerop bakteri izole etmişlerdir. Durmaz ve Taştekin 5 91 klinik örnekle yapmış oldukları bir çalışmada ise en çok anaerop bakteriyi apse örneklerinden üretmişlerdir.

452 ANAEROBİK ENFEKSİYONLARDA ETKENLER Anaerop enfeksiyonlardan en fazla B.fragilis grubu bakteriler ve bunların da içinde B.fragilis izole edilmektedir 6. İzole ettiğimiz anaerop bakteriler arasında Bacteroides türleri en fazla (%23) saptanırken, ikinci sırada anaerop Gram pozitif koklar (%20.3), üçüncü sırada ise Clostridium türleri (%7.8) yer almıştır (Tablo III). Bacteroides türlerinin ve anaerop Gram pozitif kokların ürediği örnekler incelendiğinde ikişer örnekte tek tip üreme, diğerlerinde ise polimikrobiyal üreme olduğu görülmüştür. Clostridium türlerinin ürediği tüm örnekler polimikrobiyal özellik göstermiş, üç örnekte birden fazla Clostridium türünün ürediği saptanmıştır. İntra-abdominal ve pelvik enfeksiyonlarda en sık olarak çoğu B.fragilis grup olmak üzere Bacteroides türlerinin ve daha az sıklıkla da anaerop Gram pozitif kokların izole edildiği bildirilmektedir 6-10. Laboratuvarımızda anaerop üremesi olan 73 diyafram altı enfeksiyon örneğinin 24 ünde (%33) Bacteroides türleri, 14 ünde (%19) anaerop Gram pozitif koklar üremiştir. Bacteroides türlerinin 21 i (%88) B.fragilis grup olarak belirlenmiştir. Clostridium türleri en çok intra-abdominal ve pelvik enfeksiyonlardan alınan püy (n:6) ve apse (n:4) örneklerinde üremiştir. Baş-boyun, üst ve alt solunum yolu enfeksiyonlarından (otit, sinüzit, periodontal ve plöropulmoner enfeksiyonlar) sıklıkla oral florada yer alan bakteriler sorumludur 6,11. Bu çalışmada diyafram üstü enfeksiyon örneklerinden en fazla izole edilen bakteriler anaerop Gram negatif basiller (n:22; Bacteroides türleri 8, Prevotella türleri 7, Fusobacterium türleri 4 ve Porphyromonas türleri 2), anaerop Gram pozitif koklar (n:12) ve mikroaerofilik koklar (n:11) olmuştur. Bacteroides türleri daha çok anaerop enfeksiyonların intrakraniyal komplikasyonu olarak gelişen enfeksiyonlarda karşımıza çıkmaktadır 11. Bizim çalışmamızda da beyin apsesi gelişen bir olgudan üç farklı B.fragilis grubu bakteri, kafatası kemiğinde enfeksiyonu olan bir olgudan ise biri B.fragilis grup, diğeri B.fragilis dışı grup olmak üzere iki Bacteroides türü izole edilmiştir. Ayrıca torakal bölgede püstülize lezyonu olan bir hastada birden fazla sayıda B.fragilis grubu bakteri izole edilmiştir. Bu çalışmada diyafram üstü enfeksiyonlardan B.fragilis grubu bakteriler beklenenden fazla sayıda saptanmıştır. Kafa içi enfeksiyon olgularında bu durumu hematojen yayılım ile açıklamak mümkün olabilir. Toraksta püstülize enfeksiyonu olan olguda ise enfeksiyonun dışarıya açık olması kolon florası ile muhtemel bir teması düşündürmektedir. Laboratuvarımıza gelen ve anaerop üremesi olan 7 beyin apse örneğinden B.fragilis grubu dışında anaerop Gram pozitif koklar (n:3), mikroaerofilik koklar (n:3), Prevotella türleri (n:2) ve Propionibacterium acnes (n:1) üremeleri olmuştur. Anaerop Gram pozitif koklar, anaerop enfeksiyonlar içinde oldukça yüksek oranlarda (%27) saptanmaktadırlar. En önemli klinik izolatlar Finegoldia magna, Micromonas micros, Peptoniphylus asaccharolyticus ve Peptostreptococcus anaerobius olarak bildirilmektedir 11,12. Bizim çalışmamızda da anaerop Gram pozitif koklar %20.3 oranında saptanmış, en fazla izole edilen türler F.magna (n:8), M.micros (n:7), P.anaerobius (n:7) ve P.asaccharolyticus (n:5) olmuştur. Anaerop üremesi olan 79 diyafram üstü örnekte anaerop Gram pozitif koklar %15.2 (n:12), mikroaerofilik koklar %13.9 (n:11) ve Prevotella türleri %8.9 (n:7) olarak saptanmıştır. Ayrıca anaerop Gram pozitif kok üremesi olan 7 apse örneğinin 5 inin M.micros ile meydana geldiği görülmüştür. M.micros, yumuşak doku apselerinden en sık izole edildiği bildirilen anaerop Gram pozitif kok türüdür 12.

MİKROBİYOLOJİ BÜLTENİ 453 Yabancı cisme bağlı enfeksiyonlardan, özellikle de protezi ve şantı olan hastalardaki enfeksiyonlardan sıklıkla Propionibacterium türleri izole edilmektedir 11,13. Laboratuvarımıza gelen ve P.acnes üremesi olan örneklerin sadece ikisinde protez varlığı bildirilmiş, ortopedi servisinden gelen, ameliyat sırasında alınmış doku örnekleri gönderilen 4 hastada protez olup olmadığı not edilmediği için bu konuda kesin bir karara varmamız mümkün olamamıştır. Keratitlerden en sık izole edilen anaerop bakteri Propionibacterium türleridir 14. Laboratuvarımızda da anaerop üremesi olan bir kornea doku örneğinde P.acnes üremiştir. Veillonella türlerinin akciğer apsesi, aspirasyon pnömonileri, yanıklar, ısırık enfeksiyonları, sinüzit ve menenjitlerden izole edildikleri bildirilmiştir 15-18. Kültürde saf olarak izole edildiğinde patojen olarak kabul edilmesine rağmen bu bakteriler, çeşitli predispozan faktörler varlığında (cerrahi girişim, malignite, steroid tedavisi, yabancı cisim ve immün yetmezlik) polimikrobiyal enfeksiyonlara eşlik edebilmektedir 12,17. Laboratuvarımızda saptanan 7 Veillonella türünün 5 tanesi akciğer enfeksiyonları ile ilişkili örneklerden (BAL, torasentez, akciğer aspirasyon biyopsisi, ampiyem ve toraksta püstülize lezyon) izole edilmiştir. Yedi yıllık bir süreyi kapsayan bu çalışmada örnek sayısı Hacettepe Üniversitesi Hastanesi için olması gerekenin altındadır. Bu durum klinikte çalışan meslektaşlarımızın anaerop enfeksiyon düşünülen durumlarda genellikle kültür istemeden tedaviye başlaması ile açıklanabilir. Bir diğer önemli nokta ise çalışmamız kapsamına alınan örneklerin tümünün yalnızca anaerop koşullara uygun olarak alınmış ve gönderilmiş klinik örnekleri kapsamasıdır. Örnek sayısının 7 yıllık süre için beklenenden az olmasına rağmen bu çalışmada izole edilen bakteri türlerinin ve bunların örneklere göre dağılımının klasik bilgilerle uyumlu olduğunu düşünmekteyiz. KAYNAKLAR 1. Tancrede C: Role of human microflora in health and disease. Eur Clin Microbiol Infect Dis 1992, 11: 1012-1015. 2. Aldridge KE: The occurence, virulence, and antimicrobial resistance of anaerobes in polymicrobial infections. Am J Surg 1995, 169 (Suppl 5A): 2S-7S. 3. Bahar H, Mamal Torun M, Demirci M, Sever N, İstanbullu A: Çocuk hastaların abse materyallerinden izole edilen anaerop bakteriler ve antimikrobiklere direnç durumları. Ankem Derg 2002, 16: 486-491. 4. Bahar H, Mamal Torun M, Demirci M: Yara infeksiyonlarında anaerop bakterilerin dağılımı. Türk Mikrobiol Cem Derg 2003, 33: 42-46. 5. Durmaz B, Taştekin N: Anaerop enfeksiyon ön tanılı hastaların klinik örneklerinden izole edilen anaerobik bakteriler. Mikrobiyol Bül 1997, 31: 13-20. 6. Tzianabos AO, Kasper DL: Anaerobic infections: General concepts, p: 2810-2816. In: Mandell GL, Bennet JE, Dolin R (eds), Mandell, Douglas, and Bennet s Principles and Practice of Infectious Diseases. 2005, 6 th ed. Elsevier Churcill Livingstone Inc, Pennsylvania. 7. Goldstein EJC, Snydman DR: Intra-abdominal infections: review of the bacteriology, antimicrobial susceptibility and the role of ertapenem in their therapy. J Antimicrob Chemother 2004, 53 (Suppl 2): 29-36. 8. Bennion RS, Baron EJ, Thompson JE, et al: The bacteriology of gangrenous and perforated appendicitis-revisited. Ann Surg 1990, 211: 165-171.

454 ANAEROBİK ENFEKSİYONLARDA ETKENLER 9. Bennion RS, Thompson JE, Baron EJ, et al: Gangrenous and perforated appendicitis with peritonitis: treatment and bacteriology. Clin Ther 1990, 12 (Suppl C): 31-44. 10. Goldstein EJC, Citron DM: Bacteroides fragilis group: annual incidence, epidemiology, and comparative in vitro susceptibility to cefoxitin, cefotetan, cefmetazole, and ceftizoxime against recent community acquired isolates. J Clin Microbiol 1998, 26: 2361-2366. 11. Brook I: Anaerobic bacteria in upper respiratory tract and other head and neck infections. Ann Otol Rhinol Laryngol 2002, 111: 430-440. 12. Mascini EM, Verhoef J: Anaerobic cocci, p: 2847-2849. In: Mandell GL, Bennet JE, Dolin R (eds), Mandell, Douglas and Bennet s Principles and Practice of Infectious Diseases. 2005, 6 th ed. Elsevier Churcill Livingstone Inc, Pennsylvania. 13. Mascini EM, Verhoef J: Anaerobic gram-positive nonsporulating bacilli, p: 2849-2852. In: Mandell GL, Bennet JE, Dolin R (eds), Mandell, Douglas and Bennet s Principles and Practice of Infectious Diseases. 2005, 6 th ed. Elsevier Churcill Livingstone Inc, Pennsylvania. 14. Brook I: Ocular infections due to anaerobic bacteria. Int Ophthalmol 2001, 24: 269-277. 15. Marik PE, Careau P: The role of anaerobes in patients with ventilator-associated pneumonia and aspiration pneumonia: a prospective study. Chest 1999, 115: 178-183. 16. Imsand M, Janssens JP, Auckenthaler R, Mojon P, Budtz-Jorgensen E: Bronchopneumonia and oral health in hospitalized older patients. A pilot study. Gerodontol 2002, 19: 66-72. 17. Brook I: Veillonella infections in children. J Clin Microbiol 1996, 34: 1283-1285. 18. Bhatti MA, Frank MO: Veillonella parvula meningitis: case report and review of Veillonella infections. Clin Infect Dis 2000, 31: 839-840.