Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi 1

Benzer belgeler
Yığma yapı elemanları ve bu elemanlardan temel taşıyıcı olan yığma duvarlar ve malzeme karakteristiklerinin araştırılması

Journal of Engineering and Natural Sciences Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi

İÇERİSİ BETON İLE DOLDURULMUŞ ÇELİK BORU YAPI ELEMANLARININ DAYANIMININ ARAŞTIRILMASI ÖZET

Malzemenin Mekanik Özellikleri

Malzemelerin Mekanik Özellikleri

BETONARME KOLONLARIN AKMA EĞRİLİKLERİNİN TESPİTİ İÇİN TBDY-2016 DA VERİLEN AMPİRİK BAĞINTILARIN İNCELENMESİ

PERDELERDEKİ BOŞLUKLARIN YATAY ÖTELENMEYE ETKİSİ. Ayşe Elif ÖZSOY 1, Kaya ÖZGEN 2 elifozsoy@hotmail.com

DEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN ve MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 8 Sayı: 1 s Ocak 2006 SOĞUK ÇEKİLMİŞ LEVHA MALZEMELERDE GERİLME ANALİZİ

BİLGİLENDİRME EKİ 7E. LİFLİ POLİMER İLE SARGILANAN KOLONLARDA DAYANIM VE SÜNEKLİK ARTIŞININ HESABI

BETONARME KESİT DAVRANIŞINDA EKSENEL YÜK, MALZEME MODELİ VE SARGI DONATISI ORANININ ETKİSİ


MALZEME BİLGİSİ DERS 7 DR. FATİH AY. fatihay@fatihay.net

2. Amaç: Çekme testi yapılarak malzemenin elastiklik modülünün bulunması

Ek-3-2: Örnek Tez 1. GİRİŞ

Güçlendirme Alternatiflerinin Doğrusal Olmayan Analitik Yöntemlerle İrdelenmesi

Elastisite modülü çerçevesi ve deneyi: σmaks

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MADEN MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ KAYA MEKANİĞİ LABORATUVARI

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

TARİHİ YAPILARDA TAŞIYICI TUĞLA DUVARIN ELASTİSİTE MODÜLÜNÜN DENEYSEL VE MATEMATİKSEL MODEL İLE BELİRLENMESİ

Yüksek beton mukavemetli betonarme kirişlerde uygun sonlu eleman boyutları

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

MMU 420 FINAL PROJESİ

DOKUZ KATLI TÜNEL KALIP BİNA SONLU ELEMAN MODELİNİN ZORLAMALI TİTREŞİM TEST VERİLERİ İLE GÜNCELLENMESİ

7.3 ELASTĐK ZEMĐNE OTURAN PLAKLARIN DAVRANIŞI (BTÜ DE YAPILAN DENEYLER) BTÜ de Yapılan Deneyler

SARILMIŞ VE GELENEKSEL TİP YIĞMA YAPILARIN DEPREM DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ. Ali URAL 1

Uygulanan dış yüklemelere karşı katı cisimlerin birim alanlarında sergiledikleri tepkiye «Gerilme» denir.

) = 2.5 ve R a (T ,

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

ELASTİSİTE TEORİSİ I. Yrd. Doç Dr. Eray Arslan

Elastisite Teorisi Hooke Yasası Normal Gerilme-Şekil değiştirme

Tablo 1 Deney esnasında kullanacağımız numunelere ait elastisite modülleri tablosu

TEKNOLOJİK ARAŞTIRMALAR

BİLGİSAYAR DESTEKLİ TASARIM VE ANALİZ (ANSYS)

Yatak Katsayısı Yaklaşımı

Mukavemet 1. Fatih ALİBEYOĞLU. -Çalışma Soruları-

T.C. GÜMÜŞHANE ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK VE DOĞA BİLİMLERİ FAKÜLTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ DENEYLER II DERSİ

Dairesel Betonarme Kolonlarda Çatlamış Kesite Ait Etkin Eğilme Rijitliklerinin İrdelenmesi

Yrd.Doç.Dr. Hüseyin YİĞİTER

Saf Eğilme(Pure Bending)

BASMA DENEYİ MALZEME MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ. 1. Basma Deneyinin Amacı

MMU 420 FINAL PROJESİ. 2015/2016 Bahar Dönemi. Bir Yarı eliptik yüzey çatlağının Ansys Workbench ortamında modellenmesi

MECHANICS OF MATERIALS

KAYIT FORMU TEL : 0 (354) FAKS :. 0 (354) E-MAİL 1 : zbabayev@erciyes.edu.tr E-MAİL 2 :...

RİSKLİ YAPILARIN TESPİT EDİLMESİNE İLİŞKİN ESASLAR. 4- Özel Konular

Şev Stabilitesi I. Prof.Dr.Mustafa KARAŞAHİN

T.C. KAHRAMANMARAŞ SÜTÇÜ İMAM ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ M-220 ÇEKME DENEYİ

BURSA TEKNİK ÜNİVERSİTESİ DOĞA BİLİMLERİ, MİMARLIK VE MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ 3 NOKTA EĞME DENEYİ FÖYÜ

MEVCUT BİNALARDA DEPREM PERFORMANSLARININ AYRINTILI İNCELEME YÖNTEMLERİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ

KARADENİZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİ MADEN MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ KAYA MEKANİĞİ LABORATUVARI

BURSA TECHNICAL UNIVERSITY (BTU) Department of Mechanical Engineering

Maksimum Agrega Tane Boyutu, Karot Narinliği ve Karot Çapının Beton Basınç Dayanımına Etkisi GİRİŞ

ZEMİNLERİN GERİLME-ŞEKİL DEĞİŞTİRME DAVRANIŞI VE KAYMA MUKAVEMETİ

BASİT EĞİLME ETKİSİNDEKİ BETONARME ELEMANLARIN MOMENT-EĞRİLİK VE TASARIM DEĞİŞKENLERİ ÜZERİNE ANALİTİK BİR İNCELEME

ÇEKME DENEYİ. Şekil. a) Çekme Deneyi makinesi, b) Deney esnasında deney numunesinin aldığı şekiler

Beton Yol Kalınlık Tasarımı. Prof.Dr.Mustafa KARAŞAHİN

29- Eylül KOÜ. Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği Bölümü ( 1. ve 2. Öğretim 2. Sınıf / B Şubesi) Mukavemet Dersi - 1.

Burma deneyinin çekme deneyi kadar geniş bir kullanım alanı yoktur ve çekme deneyi kadar standartlaştırılmamış bir deneydir. Uygulamada malzemelerin

REZA SHIRZAD REZAEI 1

Kompozit Malzemeler ve Mekaniği. Yrd.Doç.Dr. Akın Ataş

T.C. TRAKYA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ AŞIRI PLASTİK DEFORMASYON METOTLARININ ALÜMİNYUM ALAŞIMLARININ MEKANİK ÖZELLİKLERİNE ETKİSİ

YARI RİJİT BİRLEŞİMLİ ÇELİK ÇERÇEVELERİN ANALİZİ

9. TOPRAKTA GERİLME DAĞILIMI VE YANAL TOPRAK BASINCI

BURSA TEKNĠK ÜNĠVERSĠTESĠ DOĞA BĠLĠMLERĠ, MĠMARLIK VE MÜHENDĠSLĠK FAKÜLTESĠ MAKĠNE MÜHENDĠSLĠĞĠ BÖLÜMÜ

HOMOJENLEŞTİRİLEN YIĞMA DUVARLARIN DOĞRUSAL OLMAYAN DAVRANIŞLARININ MODELLENMESİ MODELLING OF THE NONLINEAR BEHAVIORS OF THE HOMOGENIZED MASONRY WALLS

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAK 402 MAKİNE MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVARI DENEY 9B - BURULMA DENEYİ

FARKLI KESİT GEOMETRİLERİNE SAHİP BETONARME KOLONLARIN DAVRANIŞININ İNCELENMESİ INVESTIGATION OF RC COLUMN BEHAVIOUR HAVING DIFFERENT GEOMETRY

Kirişlerde Kesme (Transverse Shear)

MUKAVEMET DERSİ. (Temel Kavramlar) Prof. Dr. Berna KENDİRLİ

ÇATI KONSTRÜKSİYONLARINDA GAZBETON UYGULAMALARI Doç.Dr.Oğuz Cem Çelik İTÜ Mimarlık Fakültesi Yapı Statiği ve Betonarme Birimi

BETONARME ÇERÇEVELERDE DOLGU DUVAR ETKİSİNİN İNCELENMESİ ÜZERİNE DENEYSEL ÇALIŞMA

Pnömatik Silindir Tasarımı Ve Analizi

Şekil 1.1. Beton çekme dayanımının deneysel olarak belirlenmesi

BURULMA DENEYİ 2. TANIMLAMALAR:

= ε s = 0,003*( ,3979)/185,3979 = 6,2234*10-3

YIĞMA YAPI TASARIMI DEPREM BÖLGELERİNDE YAPILACAK BİNALAR HAKKINDA YÖNETMELİK

BAŞKENT ÜNİVERSİTESİ MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ MAK 402 MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ LABORATUVARI DENEY - 3 ÜÇ NOKTALI EĞİLME DENEYİ

ZEMİNDE GERİLMELER ve DAĞILIŞI

METALİK MALZEMELERİN ÇEKME DENEYİ

YTÜ Makine Mühendisliği Bölümü Mekanik Anabilim Dalı Genel Laboratuvar Dersi Eğilme Deneyi Çalışma Notu

BETONARME YAPI TASARIMI -KOLON ÖN BOYUTLANDIRILMASI-

Çelik Yapılar - INS /2016

DEÜ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ FEN ve MÜHENDİSLİK DERGİSİ Cilt: 3 Sayı: 3 sh Ekim 2001

Soğukta Şekil Verilmiş Korniyer Kolonların Davranışı

Zemin Gerilmeleri. Zemindeki gerilmelerin: 1- Zeminin kendi ağırlığından (geostatik gerilme),

Posta Adresi: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Mühendislik Fak. İnşaat Müh. Bölümü, Trabzon

KESME BAKIMINDAN DOĞRU TASARLANMAMIŞ BETONARME PERDE DUVARLI YÜKSEK BİNALARIN DEPREM PERFORMANSI

Çözüm: Borunun et kalınlığı (s) çubuğun eksenel kuvvetle çekmeye zorlanması şartından;

RYTEİE E GÖRE DOLGU DUVAR ETKİSİNİ DİKKATE ALAN BASİTLEŞTİRİLMİŞ YÖNTEMİN İRDELENMESİ

YTÜ Makine Mühendisliği Bölümü Mekanik Anabilim Dalı Özel Laboratuvar Dersi Strain Gauge Deneyi Çalışma Notu

Dairesel Temellerde Taban Gerilmelerinin ve Kesit Zorlarının Hesabı

Dersin Adı Dersin İngilizce Adi Seçmeli / Zorunlu. Tez Çalışması Thesis Zorunlu Computer Applications in Civil Engineering

HAFİF VE NORMAL BETONDAN YAPILMIŞ ÇİFT KONSOL NUMUNELERİN BASINÇ GÖÇMESİNDE BOYUT ETKİSİ

MMU 402 FINAL PROJESİ. 2014/2015 Bahar Dönemi

FZM 220. Malzeme Bilimine Giriş

KESİT HASAR SINIRLARININ BELİRLENMESİNDE SARGILAMA DURUMUNUN ETKİSİ

TAHRİBATLI MALZEME MUAYENESİ DENEYİ

KİRİŞLERDE PLASTİK MAFSALIN PLASTİKLEŞME BÖLGESİNİ VEREN BİLGİSAYAR YAZILIMI

PERDELĠ BETONARME YAPILAR ĠÇĠN DOĞRUSAL OLMAYAN ANALĠZ METOTLARI

İTME ANALİZİ KULLANILARAK YÜKSEK RİSKLİ DEPREM BÖLGESİNDEKİ BİR PREFABRİK YAPININ SİSMİK KAPASİTESİNİN İNCELENMESİ

Transkript:

İMO Teknik Dergi, 2004 3249-3265, Yazı 218 Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi 1 Ercüment KÖKSAL * H. Orhun KÖKSAL ** Hakkı YILDIRIM *** ÖZ Yığma yapıların tasarımında yığmanın basınç mukavemeti esas parametredir. Yığmanın basınç mukavemeti ise; yığmada kullanılan ok mukavemeti ve ok geometrisi, harç özellikleri ile örülme biçimi gibi bir çok faktöre bağlıdır. Bu nedenle, yığma prizmaların basınç deneyleri, basınç mukavemetini ve basınç mukavemetine bağlı diğer kriterleri elde etmek için yapılır. Üzerinde anlaşılmış standart bir deney yöntemi bulunmamaktadır. Araştırmalar h/t oranı 2 ila 5 arasında olan deney numunelerinin denenmesinin gerçeğe uygun sonuçlar verdiğini göstermektedir. Prizmaların davranışlarını ayrıntılı incelemek için deneylerin doğrusal elastik sonlu eleman analizleri de yapılmıştır. Bu çalışmada; daha önceki çalışmalarda beton için geçerliliği gösterilen Drucker-Prager akma kriteri seçilmiş ve LUSAS programı kullanılarak beton briketlerin doğrusal olmayan sonlu eleman analizleri başarı ile gerçekleştirilmiştir. Drucker-Prager kriterinin parametrelerinden olan kohezyon ve içsel sürtünme açısı değerleri, literatürde yer alan bazı deneylerin üç boyutlu sonlu eleman analizleri gerçekleştirilerek belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar; eksenel basınç altında yığma prizmaların davranışının, gerçekleştirilen sonlu eleman analizleri ile başarılı bir şekilde tahmin edilebildiğini göstermektedir. ABSTRACT Finite Element Analysis of Concrete Hollow-Block Masonry Prisms Under Axial Compression The design of masonry structures is based on the compressive strength of the masonry. Compressive strength of masonry depends on several factors such as ock strength, geometry of the hollow ocks, mortar properties, mortar bedding. Therefore, tests of masonry ocks under compression are performed to obtain the strength and other design criteria related to the compressive strength. There is no unique experimental method for testing prisms. Researches demonstrate that tests on prisms laid in stack bond with face Not: Bu yazı - Yayın Kurulu na 18.07.2002 günü ulaşmıştır. - 30 Eylül 2004 gününe kadar tartışmaya açıktır. * Yıldız Teknik Üniversitesi, İnşaat Fakültesi, İstanbul koksal@yildiz.edu.tr ** Yıldız Teknik Üniversitesi, İnşaat Fakültesi, İstanbul *** Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul - hyildir@yildiz.edu.tr

Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi shell bedding with h/t ratio in the range of 2-5 give results that are acceptay realistic. The linear elastic finite element analyses of these tests were performed to study the prisms behavior in detail. In this study, the nonlinear-finite element analyses of 3-course ock masonry prisms by using LUSAS program and the Drucker-Prager yield criterion which was shown to be appropriate for modeling of concrete behavior in previous studies, have been carried out successively. Cohesion which is one of parameters of the Drucker-Prager yield criterion, has been obtained from three dimensional finite element analyses of several experiments for hollow ocks in the literature. Results show that the performed finite element analysis can predict the behavior of masonry prisms under axial loading with reasonae accuracy. 1. GİRİŞ Yığma yapı tasarımında yığmanın basınç mukavemeti temel parametredir. Basınç mukavemeti ise; yığmada kullanılan ok mukavemeti ve geometrisi, harcın özellikleri ile harcın derze konulma biçimi ve yığmanın örülme şekli gibi birçok faktöre bağlıdır [1]. Bu nedenle yığma prizmaların basınç deneyleri, çoğunlukla gerekli mukavemetleri ve mukavemet kriterlerini elde etmek için yapılır. Yığmanın basınç mukavemetini belirlemek için çeşitli yönetmelikler tarafından aşağıdaki yöntemler önerilmektedir: 1. Yığma birimlerinin ve harcın basınç mukavemetine bağlı olarak yığmanın basınç mukavemetini veren önceden hazırlanmış çizelgeler kullanılması [2,3] ( Çizelge 1 ve Çizelge 2 ye bakınız ). 2. Yığma yapının boşluklu beton oklarla (briketlerle) ve harcın sadece beton oğun dış yüz kabuğu boyunca konulması halinde, oğun net alanının harç alanına oranını içeren önceden hazırlanmış çizelgeler kullanılması [2]. 3. Kullanılan malzemenin gerçek yapıdaki ile aynı ve yüksekliğin kalınlığa oranı 2 ila 5 arasında olması halinde, bindirmesiz olarak örülmüş yığma prizmaların denenmesi [1]. 4. Yüksekliğin kalınlığa oranının 2 ila 5 arasında bulunduğu durumlarda, yapıdaki gibi bindirmeli olarak örülmüş ve aynı şartlar altında benzer malzemelerden inşa edilmiş prizma numunelerin denenmesi [2]. 5. Yöntem 4 e ek olarak, farklı oklar ve harçlar ya da her ikisinin birden bulunması halinde, verileri karşılaştırmak için, yine yükseklik ile kalınlık arasındaki oranın 2 ila 5 arasında kalması koşulu ile, harcın oğun uzunluğu boyunca olan dış yüz kabuğu üzerine konulması halinde bindirmeli olarak örülmüş prizmaların denenmesi [1,4]. 6. Uzunluğu 1.20 1.80 m, yüksekliği 2.40-2.70 m ve minimum kesit alanı 0.125 m 2 olan, en az birbirinin aynısı iki adet duvarın denenmesi [3]. Yöntem 1 ve 2 deki çizelgeler çok sayıda duvar panel ve prizma numunenin denenmesinden elde edilen veriler yardımıyla oluşturulmuştur. Genel olarak, yönetmelikler tarafından deney yapılmasına alternatif olarak önerilmektedir. Yöntem 6 daki gerçek boyutlu duvarların deneylerde kullanımı pratik ve ekonomik olmamaktadır. Bu kadar çok değişik önerinin olması, üzerinde anlaşılmış tek bir standart deney yönteminin bulunmamasındandır. Yapılan araştırmalar, uygulama kolaylığı sağlayacak deneylerle yığmanın basınç mukavemetini belirlemeye yöneliktir. 3250

Ercüment KÖKSAL, H. Orhun KÖKSAL, Hakkı YILDIRIM Çizelge 1. En küçük yatay boyutun yüksekliğe oranı 0.6 olan oklarla belirlenen yığma f k karakteristik basınç mukavemetleri [3] Harç adı Birimin basınç mukavemeti ( MPa ) 2.8 3.5 5.0 7.0 10 15 20 35 ve daha büyük (i) 1.4 1.7 2.5 3.4 4.4 6.0 7.4 11.4 (ii) 1.4 1.7 2.5 3.2 4.2 5.3 6.4 9.4 (iii) 1.4 1.7 2.5 3.2 4.1 5.0 5.8 8.5 (iv) 1.4 1.7 2.2 2.8 3.5 4.4 5.2 7.3 Çizelge 2. En küçük yatay boyutun yüksekliğe oranı 2 ila 4 arasında olan boşluklu oklarla yapılmış yığmanın f k karakteristik basınç mukavemetleri [3] Harç adı Birimin basınç mukavemeti ( MPa ) 2.8 3.5 5.0 7.0 10 15 20 35 ve daha büyük (i) 2.8 3.5 5.0 5.7 6.1 6.8 7.5 11.4 (ii) 2.8 3.5 5.0 5.5 5.7 6.1 6.5 9.4 (iii) 2.8 3.5 5.0 5.4 5.5 5.7 5.9 8.5 (iv) 2.8 3.5 4.4 4.8 4.9 5.1 5.3 7.3 Hesap yöntemlerinin ihtiyaç duyduğu başlıca parametreler; başlangıç elastisite modülü E m ve basınç mukavemeti f m değerleri olduğundan, basınç deneylerinin çoğunluğu bu değerleri ölçmek için tasarlanmıştır. Şekil 1 de yığma birimi, harç ve prizmanın eksenel basınç altındaki davranışları gösterilmiştir. Şekil 2 de bir ok genişliğinde ve birim kalınlıklı ve değişik yüksekliklerdeki farklı sayıda ok ve derz içeren standart prizmalar gösterilmektedir. Yöntem A da h/t oranı 2 olan iki oklu ve 10 mm harç kalınlığına sahip tek derzli bir prizmanın denenmesi söz konusudur. Bu tek derzli prizmanın gerçek gerçek boyutlardaki duvarların davranışını tam yansıtmayacağı nedeniyle alternatif olarak Yöntem B de görülen yüksekliği Yöntem A daki ile aynı olan fakat altta ve üstte standart ok yüksekliğinin yarısı yüksekliğine sahip ortada ise tam ok olan iki harç derzine sahip prizmanın denenmesi ile gerçek yapıdaki davranışa yaklaşılmaktadır. Bu nedenle yönetmelikler minimum h/t oranının 2 olarak alınmasına izin vermesine karşılık araştırmacılar daha çok h/t oranı 3 ve daha fazla olan prizmaları kullanmaktadırlar. 3251

Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi Gerilme Yığma birimi derz f f m f mr Yığma birimi Prizma Harç Şekil değiştirme (a) Bindirmesiz örülmüş prizma (b) Gerilme-şekil değiştirme eğrisi f : ok mukavemeti, f m : yığma prizma mukavemeti, f mr : harç mukavemeti Şekil 1. Yığma prizmanın gerilme-şekil değiştirme eğrisi [5] Yöntem A ve Yöntem B t Yöntem A t Yöntem B h min = 380 mm (a) Tuğla Yığma t = 100 mm, 150 mm ve 200 mm ( nominal ) ( b ) Blok Yığma t = 300 mm ( nominal ) Şekil 2. Yığmanın eksenel basınç mukavemetini tayin etmek için kullanılan prizmalar [5]. 3252

Ercüment KÖKSAL, H. Orhun KÖKSAL, Hakkı YILDIRIM Düzeltme çarpanı 1.2 1.1 1.0 0.9 0.8 0.7 0.6 0.5 0.4 0.3 0.2 0.1 0.0 ACI530/ASCE 5/TMS 402 [2] Australian Code [6] C A N 3 - S304 [7] 1 2 3 4 5 h/t Beton Blok Yığma Şekil 3. Prizma basınç mukavemeti için düzeltme çarpanları [5]. Genellikle iki ila yedi oklu değişik yüksekliklerdeki prizmalar basınç deneylerinde kullanılmaktadır. Yüksekliğin, dolayısıyla derz sayısının, ölçülen mukavemete önemli oranda etkisi olduğundan, deney sonuçlarına çeşitli h/t oranları için düzeltme katsayıları uygulanmaktadır (Şekil 3 ). Boult, prizmaların minimum yüksekliğinin üç ok olması gerektiğini belirtmektedir [8]. Deneylerde ölçülen basınç mukavemeti değerinin üç ila beş ok yüksekliğindeki prizmalar için yaklaşık sabit kaldığı, beşten fazla ok kullanılmasının ise prizma mukavemetini etkilemediği gözlemlenmiştir (Şekil 4 ve Çizelge 3). Deneyler, ok boşlukları dolgu malzemesi ile doldurulduktan yedi gün sonra yapılmıştır. Prizma mukavemeti, MPa 25 20 15 10 B A 1 2 3 4 5 h / t Şekil 4. Değişik yığma birimleri için yükseklik-genişlik oranına karşılık prizma mukavemeti [8]. 3253

Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi Çizelge 3. Şekil 4 deki deneylerde kullanılan yığma birimlerinin boyutları [8] Kodu Tipi Nominal boyutlar (mm) Kuru ağırlık (N) Basınç mukavemeti (MPa) A 400x200x200 174 24.5 B 400x200x200 116 21.0 2. ELASTİSİTE MODÜLÜ Beton harç ve yığmanın tasarımında, Çizelge 4 de verilen elastisite modülü değerleri kullanılabilir [2]. Çizelge 4. Yığma elastisite modülü değerleri [2] Yığma biriminin net kesiti için basınç mukavemeti, MPa Elastisite modülleri* E m, ( GPa ) N tipi harç M ya da S tipi harç 41.5 ve daha büyük 24.0 34.5 19.5 22.0 27.5 18.0 20.0 20.5 16.0 17.0 17.0 15.0 16.5 14.0 12.5 15.0 10.5 10.5 11.0 *Ara değerler için lineer enterpolasyona izin verilir. m Kaynaklarda yığmanın f basınç mukavemeti ve E m elastisite modülü arasındaki ilişki için değişik bağıntılar önerilmektedir. Bu, kısmen malzeme özelliklerinin istatistiksel dağılımının çok geniş olmasından kaynaklanmaktadır. Aynı zamanda, basınç deneylerinde şekil değiştirmeleri ölçmek için benimsenen yöntemlerin değişik olmasıyla da ilgilidir [9]. Bir çok araştırmacı beton oklar için aşağıdaki bağıntıları önermektedir [10,11]: Beton yığma halinde: Kil tuğla yığma halinde: m br E = 500f ila 1500f (1) E = 750f (2) m 3254

Ercüment KÖKSAL, H. Orhun KÖKSAL, Hakkı YILDIRIM Burada f ve f br, sırasıyla, ok ve kil tuğlanın basınç mukavemetlerini göstermektedir. Bağıntı (1) ile verilen değerlerden, sonlu eleman analizlerinde, beton malzeme için gerçekçi sonuçlar verdiği belirtilen aşağıdaki değer kullanılacaktır [12,13,14] E m = 1000 f (3) Farklı tipteki harçlar için elastisite modülü değerlerinin 500f ve 1000 f mr arasında değişmekte olduğu belirtilmektedir [15,16]. Uygulamada, bağıntı (1) ve (2) yaygın olarak kullanılır. Poisson oranı, göçmeye yakın büyük artışlar gösterse de, davranışın genelinde 0.2 alınabilir. 3. HARÇ ÖZELLİKLERİ Harç karışımı ve kullanımı için BS 5628 de verilen tavsiyelere uyulmalıdır. Harç içerisindeki malzemelerinin oranları ve gerekli ortalama basınç mukavemetleri Çizelge 5 de verilmiştir. Boşluklu oklarla yapılan briket yığmanın f k karakteristik basınç mukavemetleri Çizelge 1 ve Çizelge 2 de verilmişti. Yığma yüzeyleri ve temiz beton arasındaki sürtünme katsayısı 0.6 alınabilir [3]. mr Harç adı (i) (ii) (ii) (iv) Çizelge 5. Harç özellikleri [3] Harç malzemesi hacimsel oranları Çimento: Kireç: Kum 1: 0 ila ¼: 3 1: 1/2: 4 ila 41/2 1: 1: 5 ila 6 1: 2: 8 ila 9 Yığma Çimentosu:Kum - 1: 21/2 ila 31/2 1: 4 ila 5 1: 51/2 ila 61/2 Çimento: Kum (Plastikliği artırıcı katkı ile) - 1: 3 ila 4 1: 5 ila 6 1: 7 ila 8 28 Günlük ortalama basınç mukavemeti İlk laboratuar Şantiye deneyleri, deneyleri, MPa MPa 16.0 6.5 3.6 1.5 11.0 6.5 2.5 1.0 4. BETON VE DRUCKER-PRAGER MALZEME MODELİ Lineer teoride malzemenin akma gerilmesi aşılmadıkça, gerilme-birim deformasyon ilişkisi doğrusal kabul edilir ve hesaplar doğrusal elastisite teorisine göre yapılır. Akma gerilmesi üzerindeki gerilmeler (pekleşme) dikkate alınmaz. Bu bağlamda, yapıların elastik olarak incelenmesinin, gerilme dağılımının her zaman düzgün olmadığı ve yüksek gerilmeli yerel bölgelerin plastikleşebileceğinin düşünülmesi durumunda, gerçeği tam olarak yansıtmayacağı açıktır. Plastik hesap, süneklikten faydalanarak beton içerisinde üniform dağılmayan gerilmeleri daha gerçekçi bir şekilde hesaplamaya imkan verir. Son yıllarda, malzemelerin bünye bağıntılarının belirlenmesinde kullanılan pek çok matematik model geliştirilmiştir. Söz konusu modeller betonun mekanik davranışını, plastik ve visko-plastik teoriler yardımıyla ifade edebilmektedir. Yapıların plastik analizinde kullanılmak üzere hazırlanmış, sonlu eleman yöntemi ile çalışan paket 3255

Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi programlarda yer alan ve en çok kullanılan, en temel malzeme modeli Drucker-Prager malzeme modelidir. Söz konusu modelde akma kriterinin, Von-Mises kriterinin genelleştirilmiş formu olduğu söylenebilir. Drucker-Prager, akma kriteri Von-Mises kriterinde hidrostatik gerilme etkisini ek bir terim ile dikkate alarak, f(i1,j 2) = αi1+ J2 k = 0 (4) şeklinde ifade etmektedir. Bu bağıntıda, α ve k malzeme sabitleri, I 1 gerilme tansörünün birinci invaryantını, J 2 ise deviatorik gerilme tansörünün ikinci invaryantını göstermektedir. α = 0 olması durumunda kriter, Von-Mises kriteri ile aynı olacaktır [17,18,19]. Bağıntı (4) ün gösterdiği akma yüzeyi, asal gerilme uzayında bir dairesel koni olacaktır; meridyenleri ve π- düzlemindeki kesiti Şekil 5 de görülmektedir. ρ σ 1 ρ o = 2 k k 3α ξ σ 2 ρ o σ 3 o ρ= 2k (b) π-düzlemi (a) Meridyen düzlemi θ=0 Şekil 5. Drucker-Prager kriteri [17]. Şekil 6b de görüldüğü gibi Drucker-Prager kriteri, Mohr-Coulomb kriterine oldukça yakındır. Drucker-Prager dairesi, Mohr-Coulomb altıgenine dıştan çizilen bir sınır daire olarak düşünülürse, iki yüzey θ = 60 o, α, k ile belirlenecek basınç meridyenine uygun düşer. Burada α ve k değerleri, φ ve c değerlerine bağlı olarak, α = 2sin φ, 3(3- sin φ) k = 6ccosφ 3(3-sin φ) (5) şeklinde belirlenebilir. Burada φ ve c, sırası ile malzemenin içsel sürtünme açısını ve kohezyonunu ifade eden parametrelerdir. LUSAS programı, plastik analiz safhasında bu değerleri dikkate almaktadır. Bağıntı (5) deki sabitlerle belirlenen koni, Mohr-Coulomb akma yüzeyindeki altıgen piramidi çevreleyen bir dış sınır görünümündedir (Şekil 6a). 3256

Ercüment KÖKSAL, H. Orhun KÖKSAL, Hakkı YILDIRIM σ 1 Drucker-Prager σ 1 60 o ρ t ρ c σ 2 σ 3 σ 3 Mohr-Coulomb σ 2 (a) (b) Şekil 6. Drucker-Prager ve Mohr-Coulomb kriterlerinin karşılaştırılması, (a) asal gerilme uzayında, (b) deviatorik düzlemde [18]. 5. SONLU ELEMAN MODELİ Ramamurthy [20] ve Khalaf [21] bindirmeli örülmüş yığmanın basınç mukavemetini belirlemek için deneyler yapmışlardır. Bu deneyler, iki yığma birimi ve üç yığma birimi üst üste konularak, değişik mukavemetteki harç ve boşluklu briket ile yapılmıştır. Deneylerde kullanılan numuneler sonlu eleman yöntemiyle LUSAS [22] programında simetriden de yararlanılarak dörtte birlik kısım için üç boyutlu olarak modellenmiştir (Şekil 7)[23]. yükleme plağı 190 10 190 10 190 beton boşluklu ok (briket) beton boşluklu ok (briket) beton boşluklu ok (briket) harç harç 120 30 130 70 130 40 40 390 mm Şekil 7. Eksenel basınç altında üç oktan oluşan prizma. 3257

Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi Sonlu eleman modelinde deneylerde kullanılan, yükü düzgün dağıtan ve numunenin üstten yatay olarak hareketini engelleyen yükleme plağı, numunenin üstten yanal hareketi tutularak temsil edilmiştir. ASTM E 447 ye göre 400x200 mm boyutlarındaki oklardan yapılmış prizma için yükleme plağının minimum kalınlığı 51 mm olmalıdır[24]. Deney sonuçları literatürde yer alan ve yukarıda sözü edildiği gibi üç boyutlu modeli yapılan deney numunelerinin LUSAS programında Drucker-Prager akma kriterine göre, plastik analizinin yapılabilmesi için, malzeme parametreleri olan kohezyon c, ve içsel sürtünme açısı φ, değerlerinin veri olarak sağlanması gerekmektedir. Bu değerler başlangıçta net olarak bilinmediğinden tahmini olarak girilmiş ve modelin plastik analizi yapılmıştır. Yapılan plastik analiz sonucunun, modele ait deney sonucuna yeterince yaklaştığı durumdaki c ve φ değerleri tespit edilmiştir. Bu işlem, deney sonuçları literatürde yer alan değişik ok ve harç mukavemetine sahip deney numuneleri için tekrarlanmış ve her defasında deney sonucuna yaklaşılan durumdaki c ve φ değerleri tespit edilmiştir.yapılan bu plastik analizlerin sonucu olarak, belirlenen c ve φ değerleri ile ok ve harç mukavemetleri arasındaki ilişki araştırılarak aşağıdaki bağıntılar türetilmiştir[23]: c = 0.248 f (7) c mr mr + = 0.129 f 1.85 (8) mr mr φ = 1.519 f (9) Beton ok için φ içsel sürtünme açısı 33.5 o olarak alınmıştır. Çizelge 6 da gösterilen parametreler kullanılarak elde edilen sonuçlar, deneysel veriler ile karşılaştırılmıştır. Deneysel veriler ile analiz sonuçları arasındaki sapmalar, ok ve harç mukavemetleri arasındaki farkın artması ile orantılı bir şekilde büyümektedir. (Ram.3) ve (Ram.4) numaralı numunelerin analizleri dışarıda tutulursa, deney ve analiz sonuçları arasındaki sapma miktarı %10 luk sınır içerisinde kalmaktadır. Sonlu eleman sonuçlarını kullanarak prizmaların basınç dayanımları için aşağıdaki bağıntı türetilmiştir: m ( f mr ) +0.75f f =1.57 ln (10) Şekil 8 de değişik yük seviyeleri altında deforme olmuş prizmalar gösterilmektedir. Araştırmacılar, basınç deneyinde erken kırılmayı önlemek için numunelerin üst kısmına yeterli rijitlikteki çelik plaka yerleştirilerek yanal hareketin önlenmesini önermektedirler [5,24]. Şekil 9 da yanal hareketin önlenmediği durumda prizmanın deforme şekilleri aşamalı olarak gösterilmiştir. Burada deformasyonun en üst ok ve harç arasında yoğunlaştığı görülmektedir. Şekil 10, Şekil 11 ve Şekil 12 de LUSAS programında yapılan sonlu eleman analizi sonucunda değişik yük durumlarında elde edilen gerilme ve şekil değiştirme grafikleri verilmiştir. 3258

Ercüment KÖKSAL, H. Orhun KÖKSAL, Hakkı YILDIRIM Çizelge 6. Deneyleri Ramamurthy vd., (2000) ve Khalaf vd., (1994) tarafından yapılmış prizmaların deney sonuçları ile sonlu eleman sonuçlarının karşılaştırılması Numune No Deney Sonlu Önerilen f sonuçları* eleman Oran mr c mr φ mr E mr Bağıntı sonuçları* (1)/(2) (10) (1) (2) MPa MPa MPa MPa MPa MPa f =19.75 MPa; E = 19750 MPa ; c = 4.90 MPa ; φ = 33.50 o Ram.1 15.60 3.86 23.70 15600 19.49 19.05 1.023 19.12 Ram.2 12.15 3.42 18.45 12150 18.41 18.67 0.986 18.73 Ram.3 5.00 2.50 7.60 5000 14.42 17.51 0.824 17.34 Ram.4 4.27 2.40 6.49 4270 14.11 17.44 0.809 17.09 f =17.56 MPa; E = 17560 MPa ; c = 4.35 MPa ; φ = 33.50 o Ram.5 15.60 3.86 23.70 15600 17.36 17.01 1.021 17.48 Ram.6 12.15 3.42 18.45 12150 16.90 16.71 1.011 17.09 Ram.7 5.00 2.50 7.60 5000 14.39 15.64 0.920 15.70 Ram.8 f 2.40 6.49 4270 13.31 15.51 0.858 15.45 f = 13.48 MPa; E = 13480 MPa ; c = 3.34 MPa ; φ = 33.50 o Ram.9 12.15 3.42 18.45 12150 13.48 12.97 1.039 14.03 Ram.10 5.00 2.50 7.60 5000 11.21 12.26 0.914 12.64 Ram.11 4.27 2.40 6.49 4270 11.00 12.12 0.908 12.39 f = 10.93 MPa; E = 10930 MPa ; c = 2.71 MPa ; φ = 33.50 o Ram.12 5.00 2.50 7.60 5000 11.14 10.08 1.105 10.73 Ram.13 4.27 2.40 6.49 4270 10.86 9.99 1.087 10.48 f = 6.74 MPa; E = 6740 MPa ; c = 1.67 MPa ; φ = 33.50 o Ram.14 4.27 2.40 6.49 4270 6.43 6.49 0.991 7.33 f = 19.44 MPa; E 0 = 19440 MPa; c = 4.82 MPa; φ = 33.50 Kha.1 7.36 2.80 11.18 7360 17.80 17.92 0.993 17.71 Kha.2 12.32 3.44 18.71 12320 17.40 18.80 0.926 18.52 Kha.3 21.20 4.58 32.20 21200 21.40 19.58 1.093 19.37 *Blokların net kesit alanları üzerinden hesaplanan ortalama basınç mukavemetleri. 3259

Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi m f = 2 MPa f m = 10 MPa f m = 15.19 MPa m f = 15.44 MPa f m = 15.47 MPa f m = 15.47 MPa Şekil 8. Artan yük adımlarında prizmanın deforme şekilleri. m f = 2 MPa f m = 15.22 MPa f m = 15.26 MPa 3260

Ercüment KÖKSAL, H. Orhun KÖKSAL, Hakkı YILDIRIM Şekil 9. Yükleme plağının bulunmadığı durumda değişik yük adımlarında prizmanın deforme şekilleri. Yük adımı = 1 Yük çarpanı= 0.100E+00 σ z gerilme dağılımı Yük adımı = 10 Yük çarpanı = 0.763E+00 σz gerilme dağılımı -2.45422-2.40413-2.35404-2.30396-2.25387-2.20379-2.1537-2.10361-2.05353-2.00344-1.95336-1.90327-1.85318-1.8031-1.75301-1.70293 Max -1.666 Düğüm No 60 Min -2.467 Düğüm No 146-32.3012-30.4011-28.501-26.601-24.7009-22.8008-20.9008-19.0007-17.1006-15.2006-13.3005-11.4004-9.50035-7.60028-5.70021-3.80014 Max -2.234 Düğüm No 60 Min -32.64 Düğüm No 62 Yük adımı = 22 Yük çarpanı = 0.772E+00 σz gerilme dağılımı Yük adımı = 100 Yük çarpanı= 0.774E+00 σz gerilme dağılımı -56.6979-51.5436-46.3892-41.2348-36.0805-30.9261-25.7718-20.6174-15.4631-10.3087-5.15436 0 5.15436 10.3087 15.4631 20.6174 Max 22.85 Düğüm No 60 Min -59.62 Düğüm No 115-56.6912-51.5375-46.3837-41.23-36.0762-30.9225-25.7687-20.615-15.4612-10.3075-5.15375 0 5.15375 10.3075 15.4612 20.615 Max 20.72 Düğüm No 60 Min -61.74 Düğüm No 146 Şekil 10. Artan yükler altında σ z gerilme dağılımı. 3261

Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi Yük adımı = 1 Yük çarpanı = 0.100E+00 εx şekil değiştirme dağılımı Yük adımı = 100 Yük çarpanı= 0.774E+00 εx şekil değiştirme dağılımı -2.58526e-006 0 2.58526e-006 5.17053e-006 7.75579e-006 1.03411e-005 1.29263e-005 1.55116e-005 1.80969e-005 2.06821e-005 2.32674e-005 2.58526e-005 2.84379e-005 3.10232e-005 3.36084e-005 3.61937e-005 Max 0.3803E-04 Düğüm No 97 Min -0.3337E-05 Düğüm No 57 0 0.0288795 0.0577589 0.0866384 0.115518 0.144397 0.173277 0.202156 0.231036 0.259915 0.288795 0.317674 0.346554 0.375433 0.404313 0.433192 Max 0.4455 Düğüm No 675 Min -0.1660E-01 Düğüm No 553 Şekil 11. Artan yükler altında ε x şekil değiştirmesi dağılımı. Yük adımı = 1 Yük çarpanı = 0.100E+00 εz şekil değiştirme dağılımı Yük adımı = 100 Yük çarpanı = 0.774E+00 εz şekil değiştirme dağılımı -0.000254618-0.000244009-0.0002334-0.000222791-0.000212182-0.000201573-0.000190964-0.000180355-0.000169746-0.000159136-0.000148527-0.000137918-0.000127309-0.0001167-0.000106091-9.54819e-005 Max -0.8512E-04 Düğüm No 60 Min -0.2549E-03 Düğüm No 799-0.440424-0.411062-0.381701-0.352339-0.322977-0.293616-0.264254-0.234893-0.205531-0.176169-0.146808-0.117446-0.0880847-0.0587232-0.0293616 0 Max 0.2696E-01 Düğüm No113 Min -0.4428 Düğüm No 703 Şekil 12. Artan yükler altında ε z şekil değiştirmesi dağılımı. 3262

Ercüment KÖKSAL, H. Orhun KÖKSAL, Hakkı YILDIRIM Şekil 13 ve Şekil 14 ise, eksenel kısalma ve yatay yer değiştirmelerin eksenel gerilme ile değişimini göstermektedir. Bu şekillerden davranışın maksimum yükün %80 ine kadar doğrusala yakın, bu yükten sonra ise hızla gelişen bir plastikleşme ve zayıflama olduğu gözlenmektedir. Şekil 15 de de bu plastikleşmeye paralel olarak giderek artan her yük artırımına ait iterasyon sayıları gösterilmiştir. 100 Eksenel gerilme ( % f m ) 80 60 40 20 0 0 0.5 1 1.5 Maksimum eksenel kısalma (mm) Şekil 13. Eksenel gerilme maksimum eksenel kısalma eğrisi. 100 Eksenel gerilme ( % f m ) 80 60 40 20 0 0 0.0002 0.0004 0.0006 0.0008 0.001 X ekseni doğrultusunda maksimum yatay yer değiştirme (mm) Şekil 14. X ekseni boyunca eksenel gerilme-maksimum yatay yer değiştirme eğrisi. 3263

Eksenel Basınç Altında Beton Briket Yığma Prizmaların Sonlu Eleman Analizi Toplam yük çarpanı ( % ) 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0,1 0 20 40 60 80 100 Yük durumu ( iterasyon sayısı ) Şekil 15. Yükün yüzdesi ile iterasyon sayısı ilişkisi. 6. SONUÇLAR Bu çalışmada, Drucker-Prager akma kriteri kullanılarak bindirmesiz örülmüş prizmaların lineer olmayan sonlu eleman analizleri gerçekleştirilmiştir. Beton ok ve harca ait kohezyon ve içsel sürtünme açısı değerleri için bağıntılar önerilmiş ve bu bağıntılar, doğrusal olmayan sonlu eleman analizlerinde kullanılarak prizmaların kırılmaya yakın gerçek davranışları başarıyla incelenmiştir. Elde edilen sonlu eleman sonuçları temel alınarak değişik mukavemete sahip olan ok ve harçtan örülecek prizmaların basınç mukavemetleri için bir bağıntı önerilmiştir. Prizmaların taşıma güçleri için türetilen bağıntı (10) kullanılarak yığma duvarların eksenel yük taşıma gücü kapasiteleri pratik ve elastik yöntemlere göre daha gerçekçi bir şekilde hesaplanabilir. 3264 Kaynaklar [1] Ganesan, T. P. ve Ramamurthy, K, Behavior of Concrete Hollow-Block Masonry Prisims Under Axial Compression, Journal of Structural Engineering, ASCE, 118(7), 1751-1769, 1992. [2] Bulding Code Requirements for Masonry Structures, ACI 530-92/ASCE 5-92/TMT 402-92, 1992. [3] British Standard 5628: Part 1: Code of Practice for Use of Masonry, 1992. [4] American Society of Testing and Materials: Compressive Strength of Masonry Assemages, E 447, 1992. [5] Drysdale, R. G., Hamid, A. A. ve Beker, L. R., Masonry Structures: Behavior and Design Englewood Cliffs, N.J: Prentice-Hill, 1994. [6] Masonry in Building, Australian Standard 3700-1988, Standards Association in Australia, SAA, North Sydney, N. S. W., 1988. [7] Masonry Design for Buildings, Canadian Standards Association, CSA Standard CAN3-s304-M84, CSA, Rexdale, Ontario, 1984.

Ercüment KÖKSAL, H. Orhun KÖKSAL, Hakkı YILDIRIM [8] Boult, B. F., Concrete Masonry Prism Testing ACI Journal, 76, 513-535, April 1979. [9] Paulay, T., Priestley, M.J.N., Earthquake Resistant Design Reinforced Concrete Construction Building, Reinforced Concrete-Earthquake Effects, New York-Wiley, 1992. [10] Sahlin, S., Structural Masonry, Practice-Hill Inc.,1971. [11] Reese, R. C., Martin, I. ve Thürlimann, B., Structural Design of Tall Concrete and Masonry Buildings, American Society of Civil Engineers, 1978. [12] Sturgeon, G. R., Longworth, J. and Warwaruk, J., An Investigation of Reinforced Concrete Block Masonry Columns, Department of Civil Engineering Edmonton, The University of Alberta, 1980. [13] Richart, F. E., Woodworth, P. M., and Moorman, R. B., Strength and Stability of Concrete Masonry Walls, Engineering Experiment Station Bulletin No.251, University of Illinois, Urbana, 1932. [14] Köksal, H. O., and Karakoç, C., An Isotropic Damage Model for Concrete, Materials and Structures, 32, 611-617, 1999. [15] Maher, A. ve Darwin, D., Mortar Constituent of Concrete in Compression, ACI Journal, 79, 100-109, 1982. [16] Cheema, T. S. and Klinger, R. E., Compressive Strength of Masonry Prisms, ACI Journal, 33(1), 88-97, 1986. [17] Chen, W. F. and Saleeb, A. T., Constitutive Equations for Engineering Materials, Vol.1, Elasticity and Modeling, New York, N. Y. Wiley, 1982. [18] Chen, W. F., Plasticity in Reinforced Concrete, New York, N. Y. McGraw-Hill Company, 1982. [19] Chen, W. F. and Han, D. J., Plasticity for Structural Engineers, New York, N. Y. Springer-Verlag, 1987. [20] Ramamurthy, K., Sathish, V. ve Ambalavan, R., Compressive Strength Prediction of Hollow Concrete Block Masonry Prisms, ACI Structural Journal, 97(1), 61-67, 2000. [21] Khalaf, F. M., Hendry, A. W., and Fairbairn, D. R., Study of the Compressive Strength of Blockwork Masonry, ACI Structural Journal, 91, 367-375, 1994. [22] FEA Ltd, LUSAS Finite Element System, UK, 2001. [23] Yıldırım, H., Yığma Yapı Elemanları İçin İzotropik Hasar Modeli Geliştirilmesi ve Sonlu Eleman Uygulamaları Doktora Tezi Denetleme Raporu 2, YTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2002. [24] Hamid, A. A. ve Chukwunenye, O., Compression Behavior of Concrete Masonry Prism, Journal of Structural Engineering, ASCE, 112(3), 605-613, 1986. 3265