AYVALIK ANAOKULU EĞİTİM BÜLTENİ 2015-2016 YILI 2.DÖNEM İLKOKULA BAŞLIYORUM ÖZEL SAYI
1 Çocuğum İlkokula Başlıyor* Çocuğunuz ilkokula başlıyor. Siz de onunla birlikte yeni bir döneme giriyorsunuz. Okula ilk adımlarını atmadan önce 6 uyarımıza kulak verin Okulla İlgili Çocuğunuzu Bilgilendirin Çocuğu, okula başlamadan önce bu konuda bilgilendirmek ve psikolojik olarak okula hazırlamak çok önemlidir. Çocuk, hangi okula gideceği, okulun nasıl bir yer olduğu, okulda neler yapacağı konularında bilgilendirilmelidir. Çocuğa, birinci sınıfta arkadaşlar ve öğretmenlerle birlikte okuma-yazma öğreneceği anlatılmalıdır. 2 Okulu Bir Zorunluluk Gibi Göstermeyin Aileler çocuğun okula gitmeyi bir zorunluluk gibi algılamasına neden olacak şekilde konuşmalar yapmamalıdırlar. Anne babalar çocukları hiçbir zaman okula göndermekle tehdit etmemeli ve okula gitmeyi bir ceza olarak sunmamalıdırlar: Okula başla da senden kurtulayım. ya da Çok yaramazlık yapıyorsun, seneye seni okula vereceğim göreceksin o zaman gibi cümleler çocuğun okula gönderilmeyi bir ceza olarak algılamasına yol açar. 3 Okul Konusunda Olumlu Sohbetler Yapın Anneler çocuklarını okula hazırlarken, çocukların okula karşı negatif duygular beslememelerini ve önyargılı olmamalarını sağlamak için, okulun ve okumanın çocuğa kazandırabileceği şeylerden söz edebilirler. Örneğin, okulda yaşayacakları arkadaşlıkların ne kadar güzel olacağını, kitap ve dergi okumanın çok eğlenceli olacağını anlatabilirler. Anne babalar çocuğa kendi okul yaşamlarıyla ilgili güzel anılarını anlatarak da okulu sevdirebilirler. 4 Okula Başlama Zamanı Kardeşinin Doğduğu Zamana Denk Gelirse Bazı çocukların okula başlama dönemleri kardeşlerinin doğduğu döneme denk gelebilir. Bu konuda da ailelerin dikkatli olması gerekmektedir. Çocuk kendini kardeşi doğduğu için okula başlatılıyor, yani ev ortamından kardeşi nedeniyle uzaklaştırılıyor, aileden dışlanıyor gibi hissedebilir. Bu durumda, anne babanın çocuğun böyle düşünebileceğini göz önünde bulundurarak çocuğa verdiği mesajlara dikkat etmeleri ve mümkünse çocuğun okula başlama tarihini ileri bir tarihe atmaları önerilir. 5 Öğretmeni Korku Figürü Olarak Kullanmayın Bunun dışında, Seni öğretmenine şikâyet edeceğim gibi ifadeler de, çocuğun öğretmeni korkulacak, sürekli ceza verebilecek bir figür olarak algılamasına, okuldan ve öğretmenden soğumasına ve gereksiz yere ondan korkmasına neden olabilir. Bu nedenle, çocuğa okul ve öğretmenle ilgili söylenebilecek sözlere, verilen mesajlara çok dikkat edilmesi gerekir. 6 Gerektiğinde Uzmandan Yardım Alın Okula gitme konusunda bir sorun yaşanmadığı halde, okuldaki düzene uyum sağlamak konusunda sorun yaşayan çocuklar da vardır. Bu tip çocuklar okuldaki kurallara uyum sağlamada sorun yaşarlar. Saldırganca eğilimleri olabilir. Bazı çocuklar ailesine karşı duyduğu öfkeyi ya da güvensizliği okuldaki öğretmen ve arkadaşlarına yönlendirerek bu sıkıntılarını, bu duygularını açığa çıkarma olanağı bulabilirler. Asıl sorunun ortaya çıkarılması ve çözülmesi için gerekiyorsa bir uzmana başvurmak yararlı olacaktır. * Uzman Psikolog Şebnem KARTAL ın yazısından alınmıştır.
İLKÖĞRETİME HAZIRLIK Okul öncesi eğitim ve çocukların ilköğretime hazırlık süreci ebeveynler ve okulun işbirliği içinde olması gerektirir. Anaokulu ve hazırlık sınıflarının görevi, çocuğa ilköğretime başlama-dan, erken yaşta okuma yazma öğretmek değil, onun ilköğretimde okuma-yazma öğrenmesine yardımcı olacak kavramları ve becerileri kazandırmak olmalıdır. Bu amaçla, hem okulda yapılan çalışmalar hem de ailenin çocuğun gelişimini desteklemek için yapması gereken aile katılımı etkinlikleri son derece önemlidir. Çocuğun İlköğretime Hazır Hale Gelmesi Ne Demektir? Çocuğun ilköğretime hazır olması, herhangi bir duygusal sorun yaşamadan kolayca ve yeterli olarak öğrenebilecek bir duruma gelmesidir. İlköğretime hazırlık, sadece matematik ve çizgi çalışmalarının yapılması ya da okuma-yazmayı öğrenmeye hazır olmak demek değildir. Nitekim okuma-yazma, çocukların ilköğretime kadar sahip oldukları deneyimlerin beyinde organize edilmesiyle kazanılan bir süreçtir. Çocuk bu yeterliliğe okul öncesi dönemde öğrendiklerini tamamlayarak ulaşabilir. Okul öncesi dönemdeki çocukların sosyal-duygusal, dil ve bilişsel gibi farklı gelişim alanlarının desteklenerek ilköğretim için gerekli becerilerin kazandırıldığı sistemli çalışmalar bütünüdür. İlköğretime Hazır Oluşu Etkileyen Başlıca Faktörler Nelerdir? 1. Fiziksel Faktörler: Bir çocuğun ilköğretime başlaması için sahip olması gereken en temel özellik, sağlıklı ve normal bir beden gelişimine sahip olmasıdır. 2. Zihinsel Faktörler: İlköğretime hazır hale gelmesi için normal bir zekâ düzeyine sahip olması gerekmektedir. 3. Duygusal Faktörler: İlköğretime hazır olması için dengeli ve sağlıklı bir kişilik yapısına sahip olması gereklidir. Duygusal gelişimlerinde; Dengeli olmayan, Aşırı derecede hassas, Anneye bağımlı ve anneden ayrılmakta zorluk çeken çocukların ilköğretime başladıklarında sorun yaşama olasılıkları yüksektir. Çünkü bu çocukların okuldaki öğrenme faaliyetlerine katılmaları çok güçtür. Katıldıklarında ise, geç katılım gösterdikleri için, diğer çocukların gerisinde kalmış olurlar. 4. Sosyal ve Çevresel Faktörler: Aile ortamı ve sosyal çevre, zekâ gelişimi ve zekâ gelişiminden etkilenen öğrenme yeteneğinin gelişiminde, dolayısıyla okula hazır olmada son derece önemli rol oynar. Öğrencilerimizi İlköğretime Hazır Hale Getirmek İçin Belirlediğimiz Hedef Beceriler Nelerdir? Özbakım Becerileri açısından; Kendi kendine giyinme becerisini kazanmış olması (Fermuarını çekme, düğmesini ilikleme, ayakkabı bağlama vb.) Tuvalet kontrolünü kazanmış olması, Kendi temizliğini yapabilmesi. Fiziksel Gelişim açısından; Beden dengesini sağlayabilmesi, Vücut organları arasında koordinasyonu sağlayabilmesi ve koordineli hareket edebilmesi, Okuma yazma için gerekli olan el göz koordinasyonun sağlayabilmesi, Düzgün kalem tutma, çizgileri birleştirme ve kopya etme gibi ince motor becerilerine sahip olması gibi niteliklere sahip olması gerekmektedir.
Bilişsel Gelişim açısından; Dikkatlerini uzun süre yoğunlaştırması (Ders süresi 40 dakika), Nesneleri sayma, rakam tanıma ve nesnelerle arttırma ve eksiltme yapma gibi matematik becerilerini kazanmış olması, Renkleri ve şekilleri tanıması, Neden sonuç ilişkisini kurabilmesi, Tümevarım ve tümdengelimsel düşünme becerisini kazanmış olması Duygusal Gelişim açısından; Kendini duygularını tanıması ve ifade etmesi, Başkalarının duygularını anlaması ve empati kurabilmesi, Anne baba ve evden kolay ayrılabilmesi, Anneden ayrı oldukları için üzüntü duymaması. Sosyal Gelişim Açısından; Sırada dik ve belli bir mesafede oturabilmesi, Sırada beklemeleri ve sabırlı olması, Kendi sorumluluklarının farkında olması ve bunları yerine getirebilmesi, Öğretmen ile iletişim kurabilmesi, Öğretmenin verdiği yönergelere uyması, Diğer çocukların varlığına ve fikirlerine saygı duyması ve farklılıklara kabul gösterebilmesi Arkadaşlık ilişkiler ve iletişim becerilerine sahip olmaları. İlköğretime Geçişte Ailenin Sorumlulukları Nelerdir? Okulun aile katılım programlarını özenle takip etmelisiniz. OKULUN PROGRAMI DIŞINDA, ÖĞRETMENE DANIŞMADAN, EVDE ÇOCUKLARA OKUMA-YAZMA ÖĞRETMEMELİSİNİZ. Okula hazırlığın sadece bilişsel gelişimden ibaret olmadığı ve çocuğun tüm gelişim alanlarını eşit şekilde desteklemek gerektiğini unutmamalısınız. OKUL VE ÖĞRETMENDEN OKUL ÖNCESİ EĞİTİMİN AMAÇLARI DUŞUNDA OLAN (OKUMA-YAZMA, ÇARPMA VB. ÖĞRETMEK GİBİ) ÇOCUĞUN İLKÖĞRETİMDE ÖĞRENECEĞİ YETERLİLİKLERİN KAZANDIRILMASI İÇİN TALEPLERDE BULUNMAMALISINIZ. Çocuklarınızı diğer çocuklarla kıyaslamamalısınız. İlköğretim ve anaokulu karşılaştırmasını olumsuz cümleler kurarak yapmamalısınız. Örneğin; Anaokulunda oyuncaklar var ama ilköğretimde yok. gibi bir cümle kurmak yerine, Anaokulunda oyuncakların vardı, ilköğretimde ise kitapların olacak gibi bir cümle kullanmak yerinde olur. Anne baba olarak, ilköğretim ve okul seçimi hakkında kaygılarınızı çocuğa yansıtmamalısınız. Aksi takdirde, çocuk için zaten zor olan bir süreci daha da zorlaştırırsınız. Çocuğun, okul öncesi dönemde kendi kendine okumayı öğrenmesi durumunda çocuğun ilköğretime mutlaka ikinci sınıftan başlaması, sınıf atlaması konusunda ısrar etmemelisiniz. Unutmayın ki, çocuğunuzun ilköğretime hazır olması tüm gelişim alanlarında yeterliği olgunluğa ulaşması demektir.
EYVAH! ÇOCUĞUM OKULA GİTMEK İSTEMİYOR! Okul Fobisi Nedir? kaybolmaktadır. Okul fobisi, kuvvetli bir endişe nedeniyle çocuğun okula gitmeyi reddetmesi ya da okula gitmede isteksiz görünmesidir. Genellikle 5-8 yaşları arasındaki çocuklarda görüldüğü gibi 11-14 yaşlarında da görülebilmektedir. Okul fobisi olan çocuklar, okula olan isteksizliklerini bedensel yakınmalarla dile getirir ve anne babalarını iknaya çalışırlar. Bu bedensel yakınmalar çoğu zaman gerçekten olmaktadır ve okula gitme bahsi kapandığı zaman etkisi Okul fobisi olan çocukların mide bulantısı, karın ya da baş ağrısı şeklindeki bedensel şikayetleri genellikle sabahları uyanır uyanmaz görülmekte okula gitmemelerine karar verildiğinde ise kendiliğinden kaybolmaktadır. Eğer çocuk öğleden sonra okula gidecekse bu şikayetler öğleden sonra görülmektedir. Okul Fobisinin Nedenleri Her fobi gibi okul fobisinde de kalıtımsal ve yapısal etkenlerden çok, psikolojik yaşantılar daha önemli yer tutmaktadır. Okul fobisi nedensiz gözükse de, korkuyu oluşturan bazı temel etkenler vardır. Bunların başında aşırı koruyucu aile tutumları gelmektedir. Okul fobisi olan çocukların daha önceki yıllarında anneleri tarafından aşırı özen içinde büyütüldükleri görülmektedir. Bu tür anneler sürekli çocuklarını gözetir ve tüm isteklerini yerine getirirler. Çocuklarını gözlerinin önünden bir an olsun ayırmak istemeyen koruyucu anneler özellikle çocuklarının bedensel rahatsızlıklarıyla yakından ilgilidirler. Aşırı koruma sonucu annelerine bağımlı hale gelen çocuklarda anneden ayrı kalma korkusu (Bunaltısı) okul fobisiyle yakından ilgilidir. Çocuk anneden ayrı kaldığında annesine ya da kendisine bir şeyler olacağı endişesini yaşar. Böyle bir durumda bedensel şikâyetlerde bulunan çocuk bazen hırçınlık nöbetlerine girer ve sürekli ağlayabilir. Çocuğun okuldaki arkadaşları arasında pasif kalacağı ve başarılı olamayacağı gibi korkuları da okul fobisine neden olabilir. Çocuk kendisini derslerle ilgili konularda yetersiz görebilir. Bu durumda çocuk bu endişelerinin doğru olmadığına ikna edilmelidir. Ayrılık endişesi, değişikliğe olan uyum güçlüğü ve sıkıtılar da okul fobisinin nedenlerinden sayılabileceği gibi anne ve babanın hastalığı ya da evde hırsızlık olması vb. nedenler de çocuğun evden uzaklaşmasını engelleyen etkenlerden olabilirler.
Anne-Babaya Tavsiyeler Çocuklarınızı daha okula başlamadan okul konusunda güzel şeylerden bahsedin ve onları okula özendirin. Bu konuda kendi okul yaşantılarınızdaki güzel örnekler de faydalı olabilir. Kesinlikle çocuğunuzu arkadaşlarıyla karşılaştırma gayretine girmeyin. Ayrıca öğretmeniyle birlikte okul gezilerek okulun güzel yanları çocuğa anlatılarak okulun sevilmesine çalışılabilir. Çocuğa içinde bulunduğu durumu anladığımız ve ona yardımcı olacağımız mesajını vermeliyiz. Çocuğa yönelik eleştiriye dayalı, aşağılayan, korkutan ve onu sindirmeye çalışılan yaklaşımlar başarıya ulaşamayacağı gibi daha sonra oluşacak daha büyük sorunlara neden olabilir. Bazen bu tür yaklaşımlar başarıya ulaşmış gibi görünse de çocuklar üzerinde ileride sorun olabilecek olumsuz bir iz bırakabilmektedir. Uzmanların çoğu, çocuğun okula dönmesinden önce sorunun nedenlerini anlamaya çalışmak ve endişelerini azaltmak amacıyla bir süre için psikoterapi yapılmasının faydalı olacağı görüşündedirler. Bu tür bir sorunla karşı karşıya kalan ailelerin dikkat etmesi gereken hususları şöyle sıralayabiliriz; 1) Çocuğun fiziksel yakınmaları varsa kontrol etmek için doktora götürün. 2) Kendinizi çocuğunuzun yerine koyarak duyduğu kaygı ve endişeyi anlamaya çalışınız. 3) Sınıf çalışmalarının zorluğundan, sıkıcılığından veya okul arkadaşları ve öğretmeni ile ilgili konulardan şikayet ediyorsa okulu ziyaret edin. 4) Çocuğunuzu okula gitme zorluğu nedeniyle cezalandırmayın, küçük düşürücü sözlerle aşağılamayın. Çocuğun bunaltısı ile oluşan belirtileri şımarıklık, ilgi çekme arzusu ya da sizi kızdırmak için yapılan davranışlar olarak yorumlamaktan kaçınınız. 5) Okula devam etme konusunda kararlı davranın. Sabahları yakınmaya ve yavaş hareket etmeye devam etseler bile giyinmesine, servise binmesine yardımcı olun. 6) Okula devam etmesi ve muhalefet etmemesi karşılığında evde ya da okulda başka ayrıcalıklar vermek gibi bir takım ödüller sunun. 7) Sabırlı, tutarlı ve kararlı bir tavır içinde olunuz. Sorunu görmezlikten görmek ve bir sonraki yıla havale etmek sadece çözümü zorlaştırır. 8) Bir kere bile olsa çocuğun kazanmasına izin verilirse sorunun daha kötüleşeceği unutulmamalıdır. 9) Eğer durum çok zor ise; çocuğunuzla okula gelin fakat derse girmeyin. Okula gelişleri sistematik olarak azaltın. Örneğin; ilk hafta tam gün, ikinci hafta yarım gün, üçüncü hafta okula uğrayarak görüşme, dördüncü ve diğer haftalar arada bir uğrama. 10) Çocuğunuzun size güvenmesi çok önemlidir. O derste iken veya oyuna dalmışken bırakıp ayrılmayınız. Bu işinizi daha da zorlaştıracaktır. Çocuğunuz gideceğiniz vakti bilmelidir. 11) Çocuğunuz okula gitmek istemediğini söylüyor ve okulda kalamıyorsa bir çocuk psikiyatrisinden de yardım alabilirsiniz. Okul fobisi, hekim, aile ve öğretmenin işbirliği ile çözüme kavuşturulabilir bir sorundur.
HARÇLIK İÇİN, DOĞRU ZAMAN Çocukların para kavramını ve idaresini öğrenmelerinde anne ve babalarının yardımlarına ve yönlendirmelerine ihtiyaçları vardır. Özellikle de ilkokula başlayacak çocuklarda para harcama ve harçlık konusunda ailelerin çocuklarını bilinçlendirmeleri gerekir. Çocuklar için para ne anlam ifade eder? Çocuklar için para daha çok şeker veya oyuncak alabilmek anlamına gelir. Anne baba ya da aile büyükleri tarafından verilen harçlıklar çoğu zaman kısa sürede harcanır. Harçlık almak gerçek dünyaya atılan bir adımdır, Çocukların sorumluluk almalarını ve davranışlarının sonuçlarının yaşamalarını sağlar. Çocuklar 6-7 yaşlarına geldiklerinde harçlık almaya başlayabilirler. Harçlık Periyodu Öncelikle harçlığın her gün ya da haftada 2-3 gün sıklıkta belli miktarda olması önemlidir. Toplu harçlıklar iyi para idaresini gerektirdiğinden her yaş grubu için uygun değildir. Belirlenen miktardaki parayı kısa süreli olarak idare etmeyi öğrendikçe haftalık sisteme geçmek daha etkili olacaktır. Miktarı Belirleyin İlkokula başlayan çocuğa günlük olarak harçlık vermek ve onun bazı ihtiyaçlarını bu harçlıkla karşılamasını desteklemek çocuğun bilişsel, duygusal ve sosyal gelişiminde önemli rol oynar. Anne baba, çocuğa nasıl bir düzende ve ne kadar harçlık vereceklerini belirlemeli, daha sonra da çocuğa harçlığını nasıl değerlendirebileceği konusunda yol göstermelidir. Özellikle okul döneminde çocuğun günlük ihtiyaçları göz önüne alınarak (yemekhaneden mi, kantinden mi yemek yiyecek, yemek dışında başka ihtiyaçları olacak mı, abur cubur yemesine izin var mı?) harçlığın miktarı belirlenmelidir. Harcamaları Denetleyin Harçlık sistemine geçmeden önce anne baba, çocuklarının para kavramını ve paranın değerini bilip bilmediğinden emin olmalıdır. Özellikle başlarda anne babanın çocuklarına harçlığını nasıl değerlendireceği konusunda destek olmaları gerekecektir. Parasının hangi ihtiyaçları için, ne şekilde kullanacağını öğretmek önemlidir. Ayrıca belirlenen sınırlara (harçlık tutarı ve verilme sıklığı) uyulmasını sağlamak da önemlidir. Eğer çocuk harçlığının yanında istediği herhangi bir şey için anne babadan ya da bir başkasından ekstra para alabiliyorsa, harçlığını idare etmeyi ve harcamalarını kısıtlamayı öğrenmesi zorlaşır. Harçlık için miktar ve verilme sıklığı belirlemek, çocuğun sorumluluk kazanması ve kişisel gelişimi için gereklidir. Bu şekilde çocuk parasını yönetmeyi, istedikleri arasında öncelik sıralaması yapmayı, çok istediği bir şey için para biriktirip, tasarruf yapmayı öğrenebilir. Çocuğun harcamalarını denetlemek için anne babanın harçlık ile ilgili sınırlarda tutarlı ve kararlı olması önemlidir. Eğer çocuk istediği zaman istediği kadar harçlık alabiliyorsa, o zaman harcamalarını kontrol etmeyi öğrenme ihtiyacı hissetmeyecektir. Anne baba ve çocuk birlikte harçlık ile ilgili ortak karar verebilirler. Böylece hangi günler ne kadar harçlık alacağını bilen çocuk harcamalarını denetlemeyi öğrenebilir. Yol Gösterin Bir diğer önemli konu ise çocuğa harcamalarını nasıl yönlendireceği konusunda yol göstermektir. Anne baba çocuğa parasını nasıl harcaması gerektiği konusunda model olabilir. Öncelikli ve zorunlu olan harcamaları belirlemek (her gün kantinde yemek için ne kadar paraya ihtiyaç duyacağı vb.) daha sonra kalan parayı değerlendirme yollarını (istediği bir şey almak için biriktirmek gibi ) anlatmak önemlidir. Harçlık sayesinde çocuklar harcamalarını denetlemeyi öğreneceklerdir. Aksi takdirde ihtiyaçlarını ertelemekte zorlanan, gerekli olan ile olmayanı birbirinden ayıramayan, isteklerinin anında gerçekleşmesini bekleyen bireyler olacaklardır.
Anne Babalara Öneriler Harçlık çocukların öncelikle sorumluluk duygularının gelişimi için önemli bir yöntemdir. Harçlık sayesinde çocuklar kendi harcamalarını denetleme, karar verme, verdikleri kararın sonuçlarını yaşama fırsatlarını elde ederler. Önce Paranın Ne Olduğunu Öğretin Harçlık vermeye başlamadan önceki adım, para kavramının öğretilmesidir. Bunun 4-5 yaşında itibaren çocuğun kendi ile ilgili alışverişlerde bulunması önemlidir. Onun için aldığınız ayakkabının parasını kasada birlikte ödeyebilirsiniz. Çocuklar 7 yaşından itibaren günlük düzenli alışverişleri yapabilirler (Örneğin; gazete almak gibi). Para kavramının geliştirilmesi için günlük hayatta bol bol pratik yapmasına fırsat vermek önemlidir; sinema bileti almak, marketten birkaç ürünlük alışveriş yapmak gibi Yaşını ve İhtiyaçlarını Gözetin Anne baba harçlığın miktarını belirlerken çocuklarının yaşını ve ihtiyaçlarını göz önüne almalıdır. Harçlığın ihtiyaçtan fazla olması kadar, az olması da sıkıntı yaratacaktır. Anne babanın, harçlığa dahil olan ve olmayan harcamaları açıkça belirlemesi önemlidir. Ayrıca ekstra harcamalar söz konusu olduğunda da anne babanın ortak bir tutumunun olması önemlidir. Harçlığı Ödül veya Ceza Aracı Yapmayın Genel prensip olarak harçlığın ödül veya ceza olarak kullanılmaması önerilmektedir. Ancak harçlığını kullanarak bir hatasını telafi etmesi gereken durumlar olduğunda bu desteklenmelidir. Kazayla kırdığı bir eşyayı tamir ettirmesi ya da yenilemesi gerektiğinde bunu harçlığından ayırdığı parayla yapması beklenebilir. Bu bir ceza değil, davranışın sonucunu yaşamak ve sorumluluğunu almak olacaktır. Yönetin ve Yönlendirin Anne babanın çocuğun harcamalarını denetlemesi ve özellikle para yönetimi konusunda yönlendirmesi önemlidir. Parasını neye, nasıl harcayacağı, neler alabileceği, istediği bir şeyi almak için nasıl para biriktirebileceği, anne babanın öğretmesi gereken temel prensiplerdir. Sınırlar Koyun Çocukların öğrenmeleri ve gelişmeleri için sınırlar gereklidir. Her istediği alınan ya da her istediğini alabilen bir çocuğun sosyal olarak mutlu ve uyumlu bir birey olması zorlaşır. Ailece birlikte yapılan bütçe planlamaları, aileyi ilgilendiren mali konularda ortak alınan kararlar çocuklarda para kavramı ve yönetiminin gelişmesine yardımcı olacağı bilinmelidir.* *Uzm.Psi.Danışman Ece Akın Bakanay ın yazısından alınmıştır. (Çocuk ve Aile Dergisi S:Eylül 2004)