GÖL EKOSİSTEMİNDE EKOLOJİK KUŞAKLAR
ILIMAN KUŞAK GÖLLERİNDE MEVSİMLERE BAĞLI OLARAK GÖRÜLEN TABAKALAŞMA VE KARIŞMA Ilıman veya subtropikal bölgelerde 20 metreden derin ve büyük göllerde mevsimsel sıcaklık değişimleri ve buna bağlı tabakalaşma görülür.
GÖLLERDE MEVSİMSEL TABAKALAŞMA
ILIMAN KUŞAK GÖLLERİNDE MEVSİMLERE BAĞLI OLARAK GÖRÜLEN TABAKALAŞMA VE KARIŞMA
GÖL TOPLULUKLARI Sıçan Levrek Turna
Littoral kuşakta bulunan tüketiciler, sulardaki yaşam tarzının 5 şekli olan bentos (dipte veya sediment içinde yaşayan organizmalar); perifiton (köklü bitkilerin gövde ve yapraklarına veya göl tabanından yükselen diğer yüzeylere tutunmuş veya sarılmış olarak bulunan organizmalar); plankton (su akıntılarına bağlı olarak pasif hareketli organizmalar); nekton (yüzerek su içinde aktif olarak hareket eden organizmalar) ve nöston (yüzeyde duran veya yüzen organizmalar) şeklinde görülebilen 5 filuma ait büyük bir canlı çeşitliliği sergiler
DENİZEL TABAKALAŞMA
Denizi doldurmak!
DENİZEL TABAKALAŞMA Kıta Sahanlığı, jeolojik olarak ülkeyi oluşturan kara parçasının deniz altındaki uzantısıdır ve kıtanın bitip okyanusun başladığı kıtasal çizgiye kadardır. Neritik zon kıyı suları (kıta sahanlığı) Batiyal zon: okyanusun giderek derinleştiği tabaka Abisal düzlük (abisal zon): okyanus dibi
Haliçler ve denizlerin intertidal (kıyı) zonları. Bu bölgelerde yaşayan canlılarda Lisier etkisi (Sınır etkisi) görülür.
DENİZEL TOPLULUKLAR Deniz canlıları radyonüklidlere üç yolla maruz kalır.
KARASAL EKOSİSTEMLER
Karasal ekosistemlerin deniz ekosistemlerinden farkları
KARASAL EKOSİSTEMLER Tundra Çöl Step Savan Yağmur ormanı
Sıcaklık ve yağış biyomları belirleyen iki önemli değişkendir
Biyom Belli iklim koşullarının egemen olduğu geniş coğrafik bölgelerde belli gelişmiş bitkisel formlar yaygın olarak görülür veya bir başka deyişle, bu bölgeler belli fizyonomik özelliklere sahiptirler. Böyle benzer iklim ve bitki örtüsüne sahip olan geniş bölgeler biyom olarak isimlendirilir
Biyom: Yıllık sıcaklık ve yağış ortalamaları benzer olan geniş bölgeler
İKLİM KUŞAKLARI Tropikal yağmur ormanları Yaprağını döken ormanlar Çalılıklar Otlaklar Çöller Konifer ormanları (Tayga) Yüksek dağlar
TUNDRA: KUZEYIN SOĞUK DÜZLÜKLERI Tundra vejetasyonunda karayosunları, likenler ve otlar hakimdir. Çok yıllık bitkiler genellikle yoktur. Az sayıda hayvan türü olsa da, yılın belli zamanlarında faunada bir artış olur (Ren geyiği, tilkiler, tavşanlar, lemmingler) Yazın su kuğlarının yuvalanma alanı
TAYGA: Herdem yeşil kuzey ormanları Tayga vejetasyonunda Ladin, Köknar gibi ibreli herdem yeşil koniferler hakimdir. Yaprak döken ağaçlar da bulunur. Fauna açısından kuşlar ve böcekler dikkat çeker. önemli memeliler, geyik, ayı, kurt, sansar, vaşak ve kirpidir. (tavşan ve kemirgenler de bol bulunur)
tayga
SAVAN: Tropik çayırlar Geniş aralıklarla yerleşmiş dikenli ağaçların bulunduğu geniş çayırlar Doğal sık yangınlar Antilop, Zürafa, Zebra, Filler gibi herbivorlar çok yüksek sayıda bulunurlar
Aslan, Çita, Çakallar önemli predatörleridir Aşırı otlatma bu alanların çöle dönüşmesine yol açar
MAKİ: Çalılar ve küçük ağaçlar MAKİ: Çalılar ve küçük ağaçlar Kuraklığa dayanıklı çam ve meşe ağaçlarında oluşan çok yoğun bir vejetasyon Çoğu bitki su kaybını önlemek için sert, küçük, derimsi (sclerophyllous = kurakçıl) yapraklara sahiptir
Çöller
Tropik Yağmur Ormanları Yüksek dikey taç tabakalanmasına sahip ormanlar Yerkürede en yüksek çeşitliliğe ve üretkenliğe sahip alanlardır
EKOSİSTEM İÇİNDEKİ ENERJİ AKIŞI
EKOSİSTEM İÇİNDE ENERJİ AKIŞI
AYRIŞTIRICILAR organik maddeleri oluşturan besinsel elementlerin ekosistem içinde serbest kalabilmeleri ve üreticiler tarafından yeniden kullanılabilmeleri için anahtar role sahiptirler
AYRIŞTIRICI organizmalara örnekler
Biyoyükseltgenme nedir?
Analog Elementler ve Radyoizleyici Tekniği Ekosistemlerin birbirleri arasındaki ve üretici-tüketici-ayrıştırıcı türler arasındaki element ve radyonüklid devirleri radyoizleyici tekniği ve/veya analog elementler kullanılarak belirlenebilir. K Ca Zn Ag Cs-137 Sr-90, Ra-226 Zn-65 Ag-110m