Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi

Benzer belgeler
DÜZCE YÖRESİ SU VE TOPRAK KAYNAKLARININ TARIMSAL YÖNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ. Selçuk ÖZMEN, Merve YILDIRIM, Burhan ŞAHİN

ĠKLĠM DEĞĠġĠKLĠĞĠ ve TARIM VE GIDA GÜVENCESĠ

GÜNEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:

Türkiyede Bölgelere Göre Yetişen Ürünler

Türkiye'de Toprakların Kullanımı

KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1239 KAHRAMANMARAŞ'TA SEBZE TARIMININ MEVCUT DURUMU, PROJEKSİYONLAR VE ÖNERİLER

T.C. GIDA,TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI TÜRKİYE TARIM HAVZALARI ÜRETİM VE DESTEKLEME MODELİ. 30 Havza

Iğdır Aralık Rüzgâr Erozyonu Önleme Projesi

IĞDIR ARALIK RÜZGÂR EROZYONU ÖNLEME PROJESİ İZLEME RAPORU

Sürdürülebilir Tarım Yöntemleri Prof.Dr.Emine Olhan Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi

GAP Bölgesinde Yetiştirilen Bitkilerin Sulama Proğramları

TÜRKİYE EKONOMİSİ. Prof.Dr. İlkay Dellal Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü. Ankara

1.GİRİŞ. Şevki İSKENDEROĞLU 1, Bahadır İbrahim KÜTÜK 2, Şerife Pınar GÜVEL 3, Aynur FAYRAP 4,Mehmet İrfan ASLANKURT 5

KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1247

1. DOĞAL ÜZERİNDEKİ ETKİLER. PDF created with pdffactory trial version

ÖSYM. Diğer sayfaya geçiniz KPSS / GYGK-CS

SULAMA VE ÇEVRE. Küresel Su Bütçesi. PDF created with pdffactory trial version Yrd. Doç. Dr. Hakan BÜYÜKCANGAZ

Su, evrende varolan canlı varlıkların yaşamlarını devam ettirebilmeleri için gerekli olan en temel öğedir. İnsan kullanımı, ekosistem kullanımı,

COĞRAFYA-2 TESTİ. eşittir. B) Gölün alanının ölçek yardımıyla hesaplanabileceğine B) Yerel saati en ileri olan merkez L dir.

Bursa Ovası Yeraltısuyu Sulamasında Çiftçi Sulamalarının Değerlendirilmesi

4. Hafta Bahçe bitkilerinin ekolojik istekleri: İklim ve toprak faktörleri, yer ve yöney

ULUSAL HUBUBAT KONSEYİ 2018 ÜLKESEL HUBUBAT REKOLTE DEĞERLENDİRME RAPORU

ÇORAK TOPRAKLARIN ISLAHI VE YÖNETİMİ

COĞRAFYA ARAZİ KULLANIMI VE ETKİLERİ ASLIHAN TORUK 11/F-1701

AVUSTURYA VE MACARİSTAN DA TAHIL VE UN PAZARI

BÖLÜM 1. Eskipazar Dere ve Sırt Havzaları Sulama ve Tarımsal Dönüşüm Projesi Sayfa 3

Nüfus Dağılışını Etkileyen Faktörler İkiye Ayrılır: 1-Doğal Faktörler 2-Beşeri Faktörler

BAŞLICA TOPRAK TİPLERİ

İspanya ve Portekiz de Tahıl ve Un Pazarı

NİSAN 2017 ÜLKESEL BUĞDAY GELİŞİM RAPORU

2016 Özalp Tarihçesi: Özalp Coğrafyası: İlçe Nüfus Yapısı: Yaş Grubu Erkek Kadın Toplam 0-14 Yaş Yaş Yaş Yaş Yaş

MURADİYE Nüfus Erkek Kadın Toplam Gürpınar Oran %52 % Kaynak: Tüik

BATI AKDENİZ BÖLGESİNDE TARLA BİTKİLERİ TARIMI. Akdeniz üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Antalya

TÜRKİYE NİN İKLİMİ. Türkiye nin İklimini Etkileyen Faktörler :

Çaldıran daha önceleri Muradiye İlçesinin bir kazası konumundayken 1987 yılında çıkarılan kanunla ilçe statüsüne yükselmiştir.

Kuraklıkta Son Durum. Esin ERTEK TSKB Ekonomik Araştırmalar

Konu: Bölgeler Coğrafyası Özet-2

4. Ünite ÜRETTİKLERİMİZ

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

TARIM ve GIDA GÜVENLİĞİ ve GÜVENCESİ - 1. Prof. Dr. Hami Alpas ODTÜ- Gıda Mühendisliği Bölümü-Ankara

A R A Z İ V A R L I Ğ I ALAN(Ha) PAYI(%) Tarım Arazisi (Kullanılmayan hali Araziler Dahil) (*) ,7. Çayır Mera Alanı (*) 65.

Tarım, yeryüzündeki belli başlı üretim şekillerinden en gerekli ve yaygın olanıdır. Tarımın yapılış şekli ve yoğunluğu, ülkelerin gelişmişlik

T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Faaliyet Ön Bilgi Formu

SARAY Saray İlçesinin Tarihçesi:

UYGULAMALAR BUHARLAŞMA ve TERLEME

Meteoroloji. IX. Hafta: Buharlaşma

Archived at

TÜRKİYE ODALAR VE BORSALAR BİRLİĞİ

MANİSA İLİ SARUHANLI İLÇESİ

Fiziki Özellikleri. Coğrafi Konumu Yer Şekilleri İklimi

HARRAN OVASINDA SULAMAYA AÇILAN ALANDA ÜRÜN DESENİNDEKİ DEĞİŞMELER VE GAP TA ÖNGÖRÜLEN ÜRÜN DESENİ İLE KARŞILAŞTIRILMASI

İKLİM DEĞİŞİKLİĞİ VE KURAKLIK ANALİZİ. Bülent YAĞCI Araştırma ve Bilgi İşlem Dairesi Başkanı

SÜRDÜRÜLEBİLİR SULU TARIM (TOPRAKLARIMIZ) Prof.Dr. Engin YURTSEVEN Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü

III.BÖLÜM A - KARADENİZ BÖLGESİ HAKKINDA

MELEN SUYU VE HAVZASININ KORUNMASI

kalkerli-kumlu, besin maddelerince zengin, PH sı 6-8

DEVLETİN ADI: Büyük Britanya ve Kuzey İrlanda Birleşik Krallığı BAŞŞEHRİ: Londra YÜZÖLÇÜMÜ: km2 NÜFUSU: RESMİ DİLİ: İngilizce

DRENAJ KANALLARINDA MEVSİMSEL KİRLENMENİN BELİRLENMESİ, AŞAĞI SEYHAN ÖRNEĞİ *

ŞEKER PANCARI BİTKİSİNDE GÜBRELEME

1. Nüfus değişimi ve göç

Bölgesel iklim: Makroklima alanı içerisinde daha küçük alanlarda etkili olan iklimlere bölgesel iklim denir.(marmara iklimi)

İNCİRİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ. Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN

Sağlıklı Tarım Politikası

DEĞERLENDİRME NOTU: İsmail ARAS Mevlana Kalkınma Ajansı, Araştırma Etüt ve Planlama Birimi Uzmanı, Ziraat Yüksek Mühendisi

Başkale nin Tarihçesi: Başkale Coğrafyası:

KAVAK ÖKALİPTUS VE KIZILAĞAÇTA YETİŞME ORTAMI İSTEKLERİ. Prof.Dr. Ali Ömer Üçler 1

Tarım Konferansı 25 Nisan 2011 Hassa_HATAY

T.C. ÇORUM VALİLİĞİ İL GIDA TARIM VE HAYVANCILIK MÜDÜRLÜĞÜ ÇORUM İLİ TARIMSAL VERİLERİ

Salihli Yöresinde Sulama Açısından Kuraklık Analizi

TARIM SİSTEMLERİ 3. Nemli Tarım

Eşref Atabey Türkiye de illere göre su kaynakları-potansiyeli ve su kalitesi eserinden alınmıştır.

Su Yapıları I Su Kaynaklarının Geliştirilmesi

Gıda Güvencesinde, Değişen İklimin Ardındaki Gerçekler

Meyva Bahçesi Tesisi

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 24 (4): (2010) ISSN:

MANİSA İLİ ŞEHZADELER İLÇESİ KARAAĞAÇLI MAHALLESİ TEKNİK TARIM ÜRÜNLERİ İTH. İHR. SAN. TİC. LTD. ŞTİ.

EĞİTİM BİLGİLERİ Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi-TEKİRDAĞ Toprak Ana Bilim Dalı-2008

MEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE. Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri

HİDROLOJİ Doç.Dr.Emrah DOĞAN

Tarým Arazilerinin Amaç Dýþý Kullanýmý; Erzurum Örneði

2016 Yılı Buharlaşma Değerlendirmesi

BÖLGE KAVRAMI VE TÜRLERİ

ÖDEMİŞ İLÇESİNDE PATATES ÜRETİMİ, KOŞULLAR ve SORUNLAR

POTENTIAL OF AGRICULTURAL FIELDS IN THE BASIN OF ATATÜRK DAM AND EXPECTED AGRICULTURAL POLLUTION AFTER THE IRRIGATION

YAPRAĞI YENEN SEBZELERDE GÜBRELEME

AR&GE BÜLTEN. İl nüfusunun % 17 si aile olarak ifade edildiğinde ise 151 bin aile geçimini tarım sektöründen sağlamaktadır.

TARIMIN YENİ GÖZDESİ: HİDROPONİK TARIM

Ufuk TÜRKER* * A.Ü.Ziraat Fakültesi Tarım Makinaları Bölümü, Ankara uturker@agri.ankara.edu.tr

TÜRKİYE DE MEYVECİLİĞİN DURUMU

Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü, Tarımsal Sulama ve Arazi Islahı Çalışma Grubu Koordinatörü (2011-)

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

Fatih TOSUNOĞLU Su Kaynakları Ders Notları Su Kaynakları Ders Notları, Su Kaynakları Ders Notları

TÜRKİYE DE TARIMIN GELECEĞİ ve AVANTAJLAR

No: 217 Menşe Adı BİRECİK BELEDİYE BAŞKANLIĞI

ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİ ARAŞTIRMA PROJELERİ YARIŞMASI ŞENKAYA İLÇE MERKEZİNİN MEKAN OLARAK DEĞİŞTİRİLMESİ PROJESİ ONUR PARLAK TUĞÇE YAĞIZ

RULO ÇİM ÜRETİMİ DR TOHUMCULUK 2013

MANİSA İLİ SARUHANLI İLÇESİ

ÖZEL EGE LİSESİ İKLİM

Büyük İklim Tipleri. Ata Yavuzer 9- A Coğrafya Performans Ödevi. Bu çalışma Bilgi ve İletişim Teknolojileri dersinde hazırlanmıştır.

Transkript:

Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 1 (2013) 47 57 Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi Derleme Makalesi Düzce Yöresinde Su Kullanımı ve Tabansuyu Selçuk ÖZMEN* Bitkisel ve Hayvansal Üretim Bölümü, Çilimli Meslek Yüksekokulu, Düzce Üniversitesi, Düzce, TÜRKİYE * Sorumlu yazarın e-posta adresi: selcukozmen@duzce.edu.tr ÖZET Bu çalışmada, Düzce yöresinde su kullanımı ve tabansuyu durumu irdelenmiştir. Yörede bulanan toplam tarım arazilerinin % 36 sı sulanmakta olup, bu arazilerde ağırlıklı olarak yüzey sulama yöntemi uygulanmaktadır. Yapılan çalışmalar sonucunda; bu yörede sulama ile ilgili daha önce yapılan çalışmaların yetersiz olduğu ve basınçlı sulama tekniklerinin uygulama oranın sadece % 5-10 aralığında değiştiği saptanmıştır. Bununla birlikte, yörenin değişken topografik yapısı nedeniyle kış ve ilkbahar aylarında taban suyunun arttığı gözlenmiştir. Yörede sulama ve tabansuyu kaynaklı tuzluluk problemi olmadığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Sulama, Tabansuyu, Tuzluluk, Düzce Irrigation Water Use and Water Table in Düzce Area ABSTRACT In this study, water use and water table are examined in Duzce region. 36 % of all agricultural land is irrigated and surface irrigation method is mainly used in this region. As a result of search, studies related to irrigation are not enough and the application rate of pressurized irrigation techniques ranged between 5 and 10 % in this region. However, it was found out that water table was increased in the winter and the spring months due to the variable topographical structure of the region. There is no salinity problem due to irrigation and water table in the region. Keywords: Irrigation, Water Table, Salinity, Düzce I. GİRİŞ D ÜZCE, Türkiye'nin ancak % 3 ünde görülen oldukça kaliteli tarımsal topraklara ve zengin doğal kaynaklara sahip; tarımsal potansiyeli oldukça yüksek olan bir ildir. Toprak ve su kaynakları bakımından Batı Karadeniz Bölgesi içerisinde ise en yüksek potansiyele sahip yörelerin başında gelmektedir. Yörede, sulamayla ilgili olarak ilk çalışmalar 1975 yılnda Küçük Melen Çayı üzerine kurulu Hasanlar Barajı ile başlamıştır. Aynı zamanda bu baraj hidroelektrik üretim de yapmaktadır. Geliş: 25/06/2013, Düzeltme: 13/07/2013, Kabul: 14/07/2013 47

Düzce yöresinde 22.250 ha bürüt sulama alanına sahip baraj, 2006 yılından bu yana sulama birliği tarafından işletilmektedir [1]. Düzce yöresinde barajın kurulmasından sonra sulama ile birlikte entansif tarım gelişmiş, insan-bitkitoprak birleşik sisteminde büyük değişimler oluşmuştur. Ayrıca, arazi kullanımı ve bitki deseninin değişimi ile birçok bitki ekilir veya dikilir hale gelmiştir. Bununla birlikte, son yıllarda yeni tarım tekniklerinin öğrenimi ve bu tekniklerin uygulaması hız kazanmıştır. Örneğin, farklı sulama teknikleri, tarımsal mekanizasyon, bitki besleme ve tarımsal savaşım uygulamalarında büyük ilerlemeler kaydedilmiştir. Ancak, bu yeni teknikler yeterli düzeyde değildir. Özellikle sulama tekniklerinin uygulanması beklenenin çok altındadır. Ayrıca, sulu tarım belli düzeyde teknik bilgi ve beceri istemektedir. Belirtilen şartlar sağlanamadığında önemli ölçüde su kayıpları meydana gelebilmektedir. Buradan toprakların ve suların tarımsal kaynaklı kirlenmelerine neden olabilmektedir [2]. Düzce Ovası'nın sulanması sırasında toprağın özelliğine, suyun niteliğine ve uygulanan sulama teknolojilerine bağlı olarak pek çok sorun ile karşılaşılmaktadır. Ovada, büyük oranda kullanılan yüzey sulama yöntemi ve yapılan bilinçsiz sulama sonucunda derine sızma, yüzey akış, aşırı su kayıpları ve toprak kaybı oluşmaktadır. Karşılaşılan bu problemler, tabansuyu ve yeraltı suyu kirliliği, tuzluluk ve çevre sorunlarını ortaya çıkarmaktadır. Böylece, ovada aşırı su kullanımını ve oluşabilcek yeraltı suyu kirliliği ile birlikte tabansuyu ve tuzluluk problemlerini önlemek için gerekli çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır [3,4]. Bu çalışma ile ilk kez Düzce yöresinde sulama ve tabansuyu durumu irdelenmiştir. II. ÇALIŞMA ALANI Düzce il merkezi, 40 84' kuzey enlemi ile 31 16' doğu boylamında yer almakla birlikte deniz seviyesinden yüksekliği 150 m'dir. Düzce, Batı Karadeniz Bölgesi'nde yer almakta olup kuzeyinde Karadeniz ile sınırdır. Düzce yöresi; kuzeyinde Akçakoca kuzeydoğusunda Yığılca, kuzeybatısında Çilimli ve Cumayeri, batısında Gümüşova ile güneydoğusunda Gölyaka ve güneyinde Kaynaşlı ilçelerinden oluşmaktadır. Toplam nüfusu 328.918 olup; bu nüfusun 169.061 i köylerde, 159.857 si ise şehir merkezinde yaşamaktadır. 302 adet köy ve 3 adet beldeye sahip olan Düzce ilinin toplam yüzölçümü 259.300 ha'dır [5]. Düzce Ovası'nın hemen hemen tümünde I. sınıf alüvyal toprak bulunmaktadır. Yöredeki çukur alanlar az derin alüvyal topraklardır. Bu tip topraklar, genellikle kumlu killi topraklar grubuna girerler. Yüzey sularının tabanlarında ya da etki alanında akarsular tarafından taşınarak yığılmış bulunan genç sedimentler üzerinde yer alan düz düze yakın eğimli (A) C profilli azonal topraklardır. Düzce Ovası'na ait bu tip topraklarda, zaman içerisinde hafif kireç yıkanmaları oluştuğu gözlenmiştir. Ova, eğimsiz ve % 75 oranında tarıma elverişlidir. Ancak, ovada % 2'den fazla eğimli düzgün topografyalı araziler de bulunmaktadır. Yörede bulunan topraklarda kum oranı % 50 dolayında olan organik madde içermektedir. Karbonat bakımından zengin bulunan alanlar daha nitelikli olduklarından pancar, patates, sebze ve meyve üretimine elverişli iken organik madde ve karbonat yönünden daha az zengin olan kesimler ise tahıl üretimine elverişlidir [5,6]. Düzce Ovası'nda 38.963 ha, mutlak tarım arazisi olarak kullanılmaktadır. Toplam arazilerin kullanım oranları;% 68 ile meyvecilik (Fındık), % 27 ile tarla, % 2 ile sebze ve % 3 ile diğer alanlar şeklindedir. Ağırlıklı olarak yetiştirilen tarla ürünleri sırasıyla, mısır, silajlık mısır, buğday, tütün, şeker pancarı, 48

yonca ve fasulyedir. Sebze olarak ise çoğunlukla taze fasulye, lahana, ıspanak, kabak, salatalık, domates ve marul yetiştirilmektedir. Ovada çeltik, mısır (silajlık ve dane) ve sebzecilik ağırlıklı olarak, sırasıyla, Düzce Merkez'e bağlı Konuralp kasabasında, Çilimli'de ve Düzce Merkez'e bağlı köyler'de yetiştirilmektedir. Ağırlıklı olarak Akçakoca başta olmak üzere Düzce Ovası'nın her yerinde fındık yetiştiriciliği yapılmaktadır [5]. Düzce yöresi, coğrafik yapısı nedeniyle ilçeler arasında iklim farklılıklarına sahiptir. Bu farklılık Akçakoca için daha fazladır. Akçakoca'nın deniz kıyısında olmasından dolayı Düzce ve diğer ilçelere kıyasla yaz ayları daha sıcak, kış ayları ise biraz daha soğuktur. Bununla birlikte, Düzce'nin etrafının dağlarla çevrili olması rüzgâr hızlarının azalmasına ve kış aylarında sis oluşmasına etkisi olur. Düzce yöresi yazları sıcak, kışları ılık ve her mevsim yağışlıdır. Bölge en çok yağışı sonbahar ve kış aylarında almaktadır. Yaz aylarında iki ay kadar kuraklık hissedilir [7]. Düzce ve Akçakoca için son kırk yıllık aylara ait maksimum, minimum ve ortalama sıcaklık ve yağış miktarları Şekil 1 ve 2 'de gösterilmiştir. Şekil 1 (a) ve 2 (a)'da Düzce ve Akçakoca'ya ait ortalama yağış miktarları 814 mm ve 1077 mm olarak belirlenmiştir. Düzce ve Akçakoca için ortalama sıcaklıklar ise 13,2 C ile 12,8 C bulunmuştur (Şekil 1 (b) ve 2 (b)). Ayrıca, Düzce ve Akçakoca'ya ait ortalama nispi nem değerleri % 75 ve % 82 olarak saptanmıştır [7]. III. SU KULLANIMI ve TABANSUYU Sulama, bitkinin gelişmesi için yeterli nem koşulunu sağlayan bir işlem olarak tanımlanmaktadır. Bu amaçla bitkiler yetişme sezonu içersinde belirli dönemlerde sulanırlar [8]. Düzce Havzası su potansiyeli Tablo 1'de verilmiştir. Anılan suyun tümünü içme suyu, sulama ve enerji üretiminde kullanılması ile ülke ekonomisine büyük katkı sağlamaktadır [1]. Suyun maksimum akış hızı Küçük Melen çayında ve Nisan ayında gözlenmiştir. Bununla birlikte, minimum akış hızı ise Asarsuyu çayında ve Eylül ayında gözlenmiştir. Tablo 1. Düzce Havzası nın su potansiyeli Aylar Maksimum Akış (m 3 /s) Minimum Akış (m 3 /s) Beslenme Alanı (km 2 ) Derinlik (m) Büyük Melen 170 (Nisan) 8 (Ağustos) Küçük Melen 230 (Nisan) 2,3 (Ağustos) Aksu Asarsuyu Uğursuyu Efteni Gölü 175 (Haziran) 0,95 (Ocak) 130 (Mart) - - 0,35 (Eylül) - - - 250 281 180 285 5-25 - - - - - 118 49

Şekil 1. 1972-2012 yılları arasında Düzce için ortalama aylık: (a) yağış, (b) sıcaklık değerleri. 50

160 140 120 Yağış (mm) 100 80 60 40 20 00 Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık Aylar (a) Şekil 2. 1972-2012 yılları arasında Akçakoca için ortalama aylık: (a) yağış, (b) sıcaklık değerleri. Düzce yöresinde 22250 ha sulama alanın 2005 yılında 9936 ha alanında sulama yapılırken bu rakam 2012 yılında 14033 ha değerine ulaşmıştır. Dolayısıyla, yörede toplam tarım alanının % 36 sı sulanmaktadır [1]. Bununla birlikte, böyle bir ölçekte sulama alanına sahip yörede sulama ile ilgili yapılan çalışmalar yok denecek kadar azdır. İşlenen mutlak tarım arazileri göz önüne alındığında, toplam alanın yaklaşık % 5-10 luk bir kısmında basınçlı sulama sistemleri uygulanırken geri kalan alanlarda ise yüzey sulama yöntemi uygulanmaktadır [5]. Bu durum, yörede sulama ile ilgili yeterli düzeyde bilimsel çalışmaların yapılmayışı ve yöre çiftçilerin konuyla ilgili istenilen seviyede yeterli 51

bilgiye sahip olmayışına bağlanabilinir. Düzce yöresinde işlenen ve işlenmesi planlanan bitkiye göre uygun sulama yönteminin ve sulama suyu miktarının bilinmesi gerekmektedir. Bu durum yöre çiftçilerinin bilinçlenmesi açısından, bilimsel çalışmalara yönelik araştırmaların yapılmasını zorunlu kılmaktadır [9]. Bilinçsiz sulama, daha az verim alınmasının yanında taban suyunun yükselmesi sonucunda toprakların çoraklaşarak tuzlulaşmasını ve aşırı su girdilerini ortaya çıkarmaktadır. Yörenin denize yakın olması ve bununla birlikte yüzey sulama yöntemlerinin ağırlıklı olarak uygulanması tabansuyu problemlerinin araştırılmasını önemli hale getirmektedir [10]. Tabansuyu, toprakta geçirimsiz bir katman üzerinde bulunan ve bulunduğu düzeyin altındaki katlarını sürekli doygun halde tuttuğu için bitkilere zararlı olan su katmanı olarak tanımlanmaktadır [11]. Düzce Devlet Su İşleri (DSİ) 5. Bölge Müdürlüğü'nce 2009-2010 yılları arasında Düzce yöresinde 9750 ha net alanda tabansuyu ile ilgili araştırma yapılmıştır. Bu araştırmanın sonuçları Tablo 2 ve Şekil 3-6'da verilmiştir. Tablo 2'de gösterildiği gibi kış ve ilkbahar yağışları tabansuyunun yükselmesine neden olduğu ve bu dönemde toplam sulama alanın % 49'unda tabansuyu düzeyinin 0-1 m arasında değiştiği saptanmıştır. Ayrıca, sulamanın en yoğun olduğu dönemde, toplam sulanan alanın %13'ünde tabansuyu düzeyinin 0-1 m arasında yer aldığı belirlenmiştir (Tablo 2). Bu durum, anılan dönemde çeltik yetiştiriciliğinden kaynaklanabiliceği ifade edilmiştir [1]. Tablo 2. Düzce havzasında tabansuyu durumu. Tabansuyu Net Alan Sulamanın En Yoğun Olduğu Derinliği (m) En Yüksek (%) En Düşük (%) Net Alan (%) 0-1,0 49-13 1,0-1,5 11 8 7 1,5-2,0 15 7 26 2,0-3,0 16 66 39 3,0-4,0 9 19 15 4,0< - - - Toplam 100 100 100 Tabansuyunun en yüksek, en düşük, sulamanın en yoğun olduğu ay ve eşderinlik haritaları Şekil 3-6'da verilmiştir. Yörede tabansuyu'nun en yüksek olduğu ayın Şubat, en düşük olduğu ay'ın ise Eylül ve Ekim ayları olduğu belirlenmiştir (Şekil 3 ve 4). Sulama döneminde ise tabansuyunun en yüksek olduğu ay'ın Temmuz olduğu saptanmıştır (Şekil 5). Ayrıca, tabansuyu hareketinin Küçük Melen çayının akışına uygun olarak Kuzaydoğu-Güneybatı yönünde ve hareket yönü topoğrafik eğime uygun şekilde olduğu bulunmuştur (Şekil 6). Düzce DSİ 5. Bölge Müdürlüğü'nce yapılan bu araştırmada Düzce yöresinde sulama ve tabansuyu kaynaklı tuzluluk problemlerinin yer almadığı saptanmıştır. Bununla birlikte, sulama kaynaklı tabansuyu problem teşkil edecek miktarda yükselmediği ancak yörenin topoğrafik yapısı nedeniyle yağışlı dönemlerde tabansuyu sorunlarının oluştuğu gözlenmiştir [1]. 52

IV. SONUÇ VE ÖNERİLER Düzce yöresinde, sulama büyük oranda geleneksel şekilde uygulanmakta olup basınçlı sulama sistemlerinin kullanımı % 5 ila 10 civarlarındadır. Yörenin topoğrafik yapısından kaynaklı aşırı yağışlı dönemlerde tabansuyu sorunu oluşmaktadır. Toplam sulama alanın % 49'unda tabansuyu düzeyi 0-1 m arasında değişmiştir. Ancak, yörede tuzluluk ile ilgili sorun yaşanmadığı saptanmamıştır. Bu bağlamda; ele alınan bitki için uygun sulama yöntemi belirlenmelidir. Ayrıca, sulama zamanı ve miktarı için bilimsel araştırmalara yönelmek gerekmektedir. Bununla birlikte, tabansuyu sorununun etraflıca araştırılması için gözlem kuyularının sayısı artırılarak düzenli takibi önerilebilir. Böylece, oluşabilen tabansuyu drenaj kanalları aracılığı ile alandan uzaklaştırılabilir. Bunun için, drenaj kanallarının kullanıma hazır olması için düzenli bir şekilde bakımının yapılması önerilebilir. TEŞEKKÜR: Yazar, bu çalışmanın hazırlanmasında göstermiş oldukları katkılarından dolayı Düzce DSİ 5. Bölge Müdürlüğü'ne ve Düzce Sulama Birliği Başkanlığı'na teşekkür eder. V. KAYNAKLAR [1] Düzce DSİ 5. Bölge Müdürlüğü Raporları (2013). [2] O. Tekinel, R. Kanber, A. Yazar, M. Ünlü, F. Topaloğlu, M.A. Çullu, S. Önder, GAP Bölgesinde Toprak ve Su Kaynakları Kirliliğinin Boyutları, Nedenleri ve Çözüm Önerileri T.C. Başbakanlık Güneydoğu Anadolu Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı 17 Ankara (2001) 285. [3] R. Kanber, C. Kırda, O. Tekinel, Sulama Suyu Niteliği ve Sulamada Tuzluluk Sorunları Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Ders Kitapları 21(6) Adana (1992) 241. [4] R. Kanber, H. Köksal, M. Ünlü, B. Ödemiş, Sulama ve Çevre İlişkileri - GAP Yöresinde Çevre Eğitimi (4-7 Ekim 1999), Türkiye Çevre Vakfı Yayını 140, Ankara (1999) 195. [5] Düzce Tarım İl Müdürlüğü Raporları (2013). [6] R. Kanıt, H. Polat Karabük Üniversitesi Jestech 4(1-2) (2001) 181. [7] Düzce Meteorloji Genel Müdürlüğü, 2013. [8] R. Kanber, Sulama Ders Kitabı, 2. Baskı, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, 174(52) Adana (1999) 530. [9] J. Doorenbos, W.O. Pruitt, Crop Water Requirements, Irrigation and Drain Paper, 24, FAO Rome-Italy (1977) 144. [10] A. Seyrek, İ. Kızılgöz, M.A. Çullu, F. İnce, Harran Ovasında Tabansuyu Etkisindeki Toprakların Ağır Metal İçerikleri, GAP I. Tarım Kongresi, Şanlıurfa-Türkiye (1999) 931. [11] O. Tekinel, R. Kanber, Sulamada Tuzluluk ve Drenaj, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Seri Konferansı, Osmaniye-Türkiye (1987) 9. 53

Şekil 3. Düzce yöresinde tabansuyu'nn kritik en yüksek olduğu ay 54

Şekil 4. Düzce yöresinde tabansuyu'nun kritik en düşük ay 55

Şekil 5. Düzce yöresinde tabansuyu sulamanın en yoğun olduğu ay 56

Şekil 6. Düzce yöresinde tabansuyu hareketi 57