T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI



Benzer belgeler
Sorun Analizi (Sorunların Sektörlere Ayrılarak Belirlenmesi)

Çaldıran daha önceleri Muradiye İlçesinin bir kazası konumundayken 1987 yılında çıkarılan kanunla ilçe statüsüne yükselmiştir.

Muhteşem Bir Tabiat Harikası SULTAN SAZLIĞI MİLLİ PARKI

YABANI MEYVELER ve KULLANıM ALANLARı. Araş. Gör. Dr. Mehmet Ramazan BOZHÜYÜK

Ekoloji, ekosistemler ile Türkiye deki bitki örtüsü bölgeleri (fitocoğrafik bölgeler)

LAND DEGRADATİON. Hanifi AVCI AGM Genel Müdür Yardımcısı

SULAMA VE ÇEVRE. Küresel Su Bütçesi. PDF created with pdffactory trial version Yrd. Doç. Dr. Hakan BÜYÜKCANGAZ

ÇEV 219 Biyoçeşitlilik. Ötrofikasyon. Ötrofikasyon

1. Nüfus değişimi ve göç

2-TUZ GÖLÜ ÖZEL ÇEVRE KORUMA BÖLGESİ. Nesli Tehdit ve Tehlike Altında Olan Tür ve Habitatların Korunması Peygamber Çiçeği.

UZUN DEVRELİ GELİŞME PLANI HAZIRLAMA SÜRECİ VE BÖLGELEME

DOĞA - İNSAN İLİŞKİLERİ VE ÇEVRE SORUNLARININ NEDENLERİ DERS 3

YABANİ BİTKİLERİN KORUNMASI, SÜRDÜRÜLEBİLİR HASADI ve KULLANIMI

BİYOMLAR KARASAL BİYOMLAR SELİN HOCA

Yıllar PROJE ADIMI - FAALİYET. Sorumlu Kurumlar. ÇOB, İÇOM, DSİ, TİM, Valilikler, Belediyeler ÇOB, İÇOM, Valilikler

TÜRKİYE SULAKALANLAR KONGRESİ SONUÇ BİLDİRGESİ Mayıs 2009 Eskikaraağaç Bursa

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

EKOLOJİ EKOLOJİK BİRİMLER

10. SINIF KONU ANLATIMI. 48 EKOLOJİ 10 BİYOMLAR Sucul Biyomlar

T.C. ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞI TABİAT VARLIKLARINI KORUMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ. Büyükşehir Belediye Alanlarında Tabiat Varlıklarının Yönetimi

BİYOMLAR SUCUL BİYOMLAR SELİN HOCA

Doğal Su Ekosistemleri. Yapay Su Ekosistemleri

SARAY Saray İlçesinin Tarihçesi:

10. SINIF KONU ANLATIMI. 46 EKOLOJİ 8 BİYOMLAR Karasal Biyomlar

KENTLERDE SU YÖNETİMİ İLE UYUM POLİTİKALARI. Dr. Tuğba Ağaçayak

DÜZCE NİN ÇEVRE SORUNLARI VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ ÇALIŞTAYI 4 ARALIK 2012 I. OTURUM OTURUM BAŞKANI: PROF. DR. SÜLEYMAN AKBULUT

ÇEVRE VE DOĞA KORUMAYLA İLGİLİ ULUSAL VE

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

GÖKSU DELTASI KIYI YÖNETİMİNİN DÜNÜ VE BUGÜNÜ ÖZET

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

TÜRKİYE PEYZAJI (FAKÜLTE)

Anadolu nun Biyoçeşitliliğini oluşturan sebepler

İZMİR KÖRFEZİNİ SOLUCANLARLA TEMİZLİYORUZ

128 ADA 27 VE 32 PARSEL NUMARALI TAŞINMAZLARA YÖNELİK 1/5000 ÖLÇEKLİ AÇIKLAMA RAPORU

TEBLĐĞ Çevre ve Orman Bakanlığından: KENTSEL ATIKSU ARITIMI YÖNETMELĐĞĐ HASSAS VE AZ HASSAS SU ALANLARI TEBLĐĞĐ ĐKĐNCĐ BÖLÜM

SU KİRLİLİĞİ HİDROLOJİK DÖNGÜ. Bir damla suyun atmosfer ve litosfer arasındaki hareketi HİDROLOJİK DÖNGÜ

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

GÖL EKOSİSTEMİNDE EKOLOJİK KUŞAKLAR


Kimyasal Toprak Sorunları ve Toprak Bozunumu-I

KORUNAN ALANLARDA ÇEVRE BİLİNCİ VE EĞİTİMİ

1. DOĞAL ÜZERİNDEKİ ETKİLER. PDF created with pdffactory trial version

Iğdır Aralık Rüzgâr Erozyonu Önleme Projesi

Polonya ve Çek Cumhuriyeti nde Tahıl ve Un Pazarı

KORUNAN ALANLAR. Şekil 1. Korunan Alanlar Haritası (1)

TOPRAK. Bitki ve Toprak İlişkisi ÇAKÜ Orman Fak. Havza Yönetimi ABD. 1

TEKİRDAĞ SU VE KANALİZASYON İDARESİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TESKİ

ANGİOSPERMAE (KAPALI TOHUMLULAR) Yrd. Doç. Dr. Hüseyin FAKİR

EDİRNE UZUNKÖPRÜ DOĞAL ORTAMI TEMİZ HAVASI İLE SÜPER BİR YAŞAM BURADA UZUNKÖPRÜ DE. MÜSTAKİL TAPULU İMARLI ARSA SATIŞI İSTER YATIRIM YAPIN KAZANIN

İSTANBUL UN ÇEVRE SORUNLARI

2016 Özalp Tarihçesi: Özalp Coğrafyası: İlçe Nüfus Yapısı: Yaş Grubu Erkek Kadın Toplam 0-14 Yaş Yaş Yaş Yaş Yaş

23-25 Ekim 2013 tarihinde SAMSUN da düzenlenen III. ULUSAL SULAK ALANLAR KONGRESİ ne

Alanın Gelişimi ile İlgili Kriterler

Ö:1/ /02/2015. Küçüksu Mah.Tekçam Cad.Söğütlü İş Mrk.No:4/7 ALTINOLUK TEL:

MURADİYE Nüfus Erkek Kadın Toplam Gürpınar Oran %52 % Kaynak: Tüik

COĞRAFİ YAPISI VE İKLİMİ:

Meteoroloji. IX. Hafta: Buharlaşma

T.C. BALIKESĠR ÜNĠVERSĠTESĠ FEN-EDEBĠYAT FAKÜLTESĠ COĞRAFYA BÖLÜMÜ HAVZA YÖNETĠMĠ DERSĠ. Dr. ġevki DANACIOĞLU

AVRUPA TOPLULUĞU PEGASO PROJESİ

ULUSAL SU VE SAĞLIK KONGRESİ

Başkale nin Tarihçesi: Başkale Coğrafyası:

T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü KORUNAN ALAN İSTATİSTİKLERİ METAVERİLERİ

ADANA BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ UYGULAMA ÖRNEĞİ. Çeşme/ İZMİR,2015

Fonksiyonlar. Fonksiyon tanımı. Fonksiyon belirlemede kullanılan ÖLÇÜTLER. Fonksiyon belirlemede kullanılan GÖSTERGELER

Yeraltısuları. nedenleri ile tercih edilmektedir.

IĞDIR ARALIK RÜZGÂR EROZYONU ÖNLEME PROJESİ İZLEME RAPORU

Şimdiye kadar özelliklerini belirtmeye çalıştığımız Kütahya Yöresi'nin kuzey kesimi içerisinde de farklı üniteler ayırd etmek mümkündür.

Horzumalayaka-ALAŞEHİR (MANİSA) 156 ADA 17 PARSEL DOĞAL MİNERALLİ SU ŞİŞELEME TESİSİ NAZIM İMAR PLANI AÇIKLAMA RAPORU

RAMSAR SÖZLEŞMESİ VE SULAK ALANLAR

Tarım Alanları,Otlak Alanları, Koruma Alanları Öğrt. Gör.Dr. Rüya Bayar

SU KALİTE ÖZELLİKLERİ


İspanya ve Portekiz de Tahıl ve Un Pazarı

TÜRKİYE EKONOMİSİ. Prof.Dr. İlkay Dellal Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü. Ankara

KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1247

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

KORUNAN ALANLAR ULUSAL SINIFLANDIRMASI

PROJE - FAALİYET KISA VADE ORTA VADE UZUN VADE 1 HAVZA KORUMA EYLEM PLANI STRATEJİSİNİN OLUŞTURULMASI

ÇEVRE VE ORMAN BAKANLIĞI 2023 YILI HEDEFLERİ

2016 Başkale nin Tarihçesi: Başkale Coğrafyası:

Sürdürülebilir Tarım Yöntemleri Prof.Dr.Emine Olhan Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi

İzmir Gediz Deltası nın UNESCO Doğa Mirası Kriterlerine Göre Değerlendirilmesi. Prof. Dr. Ahmet Karataş Yard. Doç. Dr. Erol Kesici Itri Levent Erkol

Yumurtalık Lagünleri Yönetim Planlaması Projesi Kuş Çalışması Akyatan-Tuzla Lagünleri Yönetim Planlaması Projesi Kuş Çalışması 2009

ULUSAL HAVZA YÖNETİM STRATEJİSİ

Ceviz Fidanı-Ağacı İklim ve Toprak İstekleri

Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği Havzalarda Özel Hüküm Belirleme Çalışmalarına İlişkin Usul Ve Esaslar Tebliği BÖLÜM I

Bölüm 8 Çayır-Mer alarda Sulama ve Gübreleme

AVUSTURYA VE MACARİSTAN DA TAHIL VE UN PAZARI

TRA1 FLORA. Erzurum Erzincan Bayburt FAUNA

BELEDİYELERCE BİLGİ SAĞLANACAK İDEP EYLEMLERİ

T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Faaliyet Ön Bilgi Formu

HAVZA SEÇİMİ YÖNTEM VE KRİTERLERİ

KORUNAN ALANLARIN PLANLANMASI

Fatih TOSUNOĞLU Su Kaynakları Ders Notları Su Kaynakları Ders Notları, Su Kaynakları Ders Notları

2016 Yılı Buharlaşma Değerlendirmesi

Ekosistem Ekolojisi Yapısı

ÇEVRE YASASI (18/2012 Sayılı Yasa) Madde 42(1),47(3) ve47(13) Altında Yapılan Tüzük

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

RES Projelerinin Değerlendirilmesinde Yer Seçiminin Önemi ve Dikkate Alınacak Ekolojik Parametreler

Önemleri. rk Prof. Dr. İzzet. II. Ulusal Taşkın n Sempozyumu Mart Afyonkarahisar

Transkript:

T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 2 Basım yılı: 2012

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI GİRİŞ Sulak alanlar geniş besin ağı ve zengin biyolojik çeşitliliğinden dolayı en verimli ekosistemlerden biri olarak kabul edilmektedir. Sulak alanlar, pek çok nedenden ötürü tehdit altında olan ve değişimlere çok çabuk tepki verebilen hassas sistemlerdir. Dolayısıyla su kalitesindeki bozulmalar, birçok canlı türünün neslinin tehlikeye düşmesi ya da telafisi mümkün olmayan sorunlara neden olmaktadır. Özellikle Su Kuşları Yaşama Ortamı Olarak Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanların Korunması Sözleşmesi (Ramsar), halen belirli bir ekosistemin korunmasına dair tek sözleşme olmakla birlikte doğal kaynakların korunmasına dair imzaya açılmış ilk hükümetler arası sözleşmedir. Ramsar Sözleşmesi nde sulak alanlar, doğal veya yapay, devamlı veya geçici, suları durgun veya akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu, denizlerin gel-git hareketinin çekilme devresinde altı metreyi geçmeyen derinlikleri kapsayan bütün sular, bataklıklar, sazlıklar ve turbalıklar olarak tanımlanmaktadır. Türkiye de uluslararası öneme sahip 135 sulak alan bulunmaktadır ve bunların 13 tanesi Ramsar Sözleşmesi ne dâhil edilmiştir. Tuzla Palas Gölü, Türkiye de Tuz Gölü nden sonra tuz çıkarılan ikinci büyük göldür. Alan kuş göç yolları üzerinde bulunmaktadır ve endemik bitki türlerine ev sahipliği yapmaktadır. 3

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ ALANIN KÜNYESİ Alanın Adı Bulunduğu İl Kapladığı Alan Koordinatlar Ortalama Yükseklik Tuzla Palas Gölü Sulak Alanı Kayseri 47.855 ha 38 o 50-39 o 06 K ve 35 o 43-36 o 08 D 1.054 m Koruma Statüsü 1. derece doğal sit alanı (2009) Nüfus 9.781 (TUİK, 2011). Mevcut Tesis Alanın Sembolü Yönetim Planı Sosyal tesis ve dinlenme tesisi (yapım aşamasında) Geleneksel tuz çıkarımı, çamur banyosu YOK 4

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI 1. Genel Bilgiler 1.1. Alanın Konumu, Tanımı ve Sınırları Alan, İç Anadolu nun Kızılırmak Havzası nda yer alan Kayseri ili, Yozgat, Sivas, Kahramanmaraş, Adana, Niğde ve Nevşehir illeriyle çevrilidir. Kayseri iline 60 km mesafede, 35 o 43 ile 36 o 08 doğu boylamları ve 38 o 50 ile 39 o 06 kuzey enlemleri arasında bulunan Tuzla Palas Gölü, Türkiye nin önemli sulak alanlarından biridir. Deniz seviyesinden 1.054 m yükseklikte yaklaşık 47.855 hektarlık bir alana yayılan Palas Ovası nda yer almaktadır (Harita 1). Harita 1. Tuzla Palas Gölü Sulak Alanı nın Konumu 5

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 1.2. Mülkiyet Durumu Alanın %51,9 u şahıs arazisi, %35,7 i mera, %6,2 si hazine arazisi, % 0,6 sı orman arazisi, %1 i tapulama harici alandır. Göl, alanın %4,5 ini kaplamaktadır (Harita 2). 1.3. İdari ve Yönetim Yapısı Harita 2. Mülkiyet Durumu Tuzla Palas Gölü Sulak Alan Alt Havzası, Kayseri Valiliği, Akkışla, Bünyan ve Sarıoğlan Kaymakamlıkları, İl Özel İdaresi, Palas Belediye Başkanlığı, Büyük Tuzhisar Belediye Başkanlığı ve 17 köy muhtarlığı tarafından yönetilmektedir. 1.4. Koruma Statüsü 6 13 Haziran 2007 tarihinde Ulusal Sulak Alan Koordinasyon kararıyla Sulak Alanları Koruma Yönetmeliğince Tuzla Palas Gölü nün Koruma Bölgeleri belirlenmiştir. Tuzla Palas Gölü, 26 Haziran 2009 tarihinde 1. derece doğal sit alanı ilan edilmiştir.

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI 2. Fiziksel Özellikler 2.1. Jeoloji ve Hidrojeoloji 2.1.1. Genel Jeoloji Alan, Erken Kretase ve Üst Paleosen aralığında dizilim gösteren allokton, metamorfik ve paraotokton örtü kayaçlar ile Kuvaterner yaşlı güncel birimlerden oluşmaktadır (Harita 3). Harita 3. Alanın Jeolojisi 7

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 2.1.2. Hidrojeoloji Gölün önemli su kaynaklarını, Değirmen Deresi, Yertaşpınar, Körpınar, Başpınar ve Soğukpınar oluşturur. Yeraltı, yağmur ve kar suları ile ıslak çayır alanlarının taşkın suları gölü besleyen diğer su kaynaklarıdır (Harita 4). Göl su seviyesinin en üst kotu 1.131 metredir. Haziran-Ekim döneminde yağışların azalmasına ve buharlaşmanın artmasına bağlı olarak göl alanı daralmakta, suyun içindeki tuz göl kenarına çökelmekte ve suyun çekildiği alanlarda 10-15 cm kalınlığında tuz tabakası oluşmaktadır 1. Harita 4. Alanın Hidrojeolojisi 8 1 Ekincioğlu, Ü., 2008, Tuzla Gölü (Palas-Kayseri) nde Salicornia Freitagii Yaprak ve Yurdakulol Kullanılarak Ağır Metal Kirliliğinin Tespiti, Erciyes Üniversitesi, Biyoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi (yayınlanmamış).

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI Göl suyuna girdi, yağış ve yüzeysel akım ile olurken göl suyundan boşalım sadece buharlaşma ile olmaktadır (Şekil 1). Göl tabanında ve çevresinde yer alan jeolojik birim hidrojeolojik açıdan geçirimsiz özellikte olmasından dolayı, yeraltı suyu ile yüzey suyu arasında hidrodinamik bir ilişki yoktur. 2.2. Su Kalitesi Şekil 1. Tuzla Palas Gölü nün Hidrolojik Kavramsal Modeli ve Bileşenleri Göl suyu IV. Sınıf, besleyici kaynaklar ise çoğunlukla II. ve III. Sınıftır 2 (Harita 5). Besleyen kaynaklardaki değerler, tarımsal ve evsel kaynaklı kirliliğe işaret etmektedir. KOİ, askıda katı madde, toplam azot ve klorofil-a değerleri, gölün ötrofikasyon kontrol sınır değerlerini aştığını göstermektedir. Tuzla Palas Gölü hiper tuzludur ve besleyici kaynaklardan ikisi dışındakiler düşük tuzluluğa sahiptir. 2.3. Meteoroloji ve İklim Kayseri ili, karasal iklim karakterindedir. Kış ayları dondurucu soğuk, yaz ayları sıcak, kurak ve kısadır. Kış ile yaz mevsimleri arasındaki ve gece ile gündüz arasındaki sıcaklık farkı büyüktür. Yağışlar kış, ilkbahar ve sonbahar aylarına rastlar. 2 Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği Kıta İçi Su Kaynaklarının Sınıflarına Göre Kalite Kriterleri ne göre IV. Sınıf ancak üst kalite sınıfına iyileştirilerek; II. ve III. Sınıf gıda, tekstil gibi kaliteli su gerektiren endüstriler hariç olmak üzere uygun bir arıtmadan sonra endüstriyel su temininde kullanılabilir. 9

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3. Biyolojik Özellikler 3.1. Habitat Özellikleri Tuzla Palas Gölü Sulak Alan Alt Havzası, Tuzla Palas Gölü, göl civarındaki sulak alan habitatları ve göle dökülen derelerin oluşturduğu sucul ekosistemler ile Orta Anadolu bozkır habitatının hâkim olduğu, ancak insan kullanımının etkisi ile farklı derecelerde bozulmuş habitatlara dönüşmüş olan mozaik yapıda karasal ekosistemlerden meydana gelmektedir. Alt havzanın en geniş su kültesini oluşturan Tuzla Palas Gölü, aşırı tuzlu yapısı ile suda yaşayan birçok canlı grubu için uygun bir habitat oluşturmamaktadır (Fotoğraf 1). Ancak kuş türlerinin civar habitatlardan yararlanmasına imkân tanıdığı için önemli bir habitattır. Özelikle yaz aylarında kuruyan göl, sadece tatlı su kaynaklarının civarında su birikintisi olarak kalmakta; bu su birikintileri kuşlar için daha da önemli bir alan haline gelmektedir. Fotoğraf 1. Göl Habitatı Tuzla Palas Gölü nün civarında tuzcul ortamlarda yaşamaya uyum sağlamış otsu bitkiler (Chenopodiaceae familyası) ve odunsu bitkilerden ılgıngiller (Tamarix türleri) oluşan tuzcul bozkır habitatı mevcuttur (Fotoğraf 2). Çok sayıda endemik bitki türü içeren bu habitatlar, biyolojik çeşitlilik açısından önemlidir. 10

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI Fotoğraf 2. Tuzcul Bozkır Habitatı Göl çevresinde Juncus türleri gibi su sever bitkilerin yer aldığı sulak çayır habitatı yer almaktadır (Fotoğraf 3). Kuşların üreme ve beslenme alanı olarak kullandığı bu habitat, biyolojik çeşitlilik açısından önemlidir. Fotoğraf 3. Sulak Çayır Habitatı Göl kıyısında az sayıda ve kıyı boyunca bazı noktalarda ince bir şerit halinde sazlıklar yer almaktadır. Özellikle Typha ve Phragmites türleri baskındır (Fotoğraf 4). Bu sazlıklar, kuşlar tarafından üreme alanı olarak kullanılma potansiyeline sahiptir. 11

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ Fotoğraf 4. Sazlık Habitatı Göl çevresinde dere ve kanallar boyunca ve alt havzanın doğusunda yer alan daha yüksek kesimlerde dere kenarları boyunca su sever söğüt ve kavak ağaçlarının hâkim olduğu su kenarı habitatı vardır (Fotoğraf 5). Aksöğüt (Salix alba) ve akkavak (Populus alba) baskın türleridir. Fotoğraf 5. Su Kenarı Habitatı Alt havza alanında farklı bozulma evrelerinde olan Orta Anadolu dağ bozkırı habitatı baskın durumdadır (Fotoğraf 6). 12

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI Fotoğraf 6. Dağ Bozkırı Habitatı Bölge içerisindeki birçok alanda, doğal bozkır vejetasyonu ya tarım alanına dönüştürülerek tamamen tahrip edilmiş ya da yoğun otlatma baskısına maruz kalarak aşırı derecede bozulmuştur. Alt havza alanının doğusunda endemik bir meşe alttürü olan İspir meşesinin (Quercus macranthera subsp. syspirensis) hâkim olduğu ve Crataegus meyeri ve ahlat (Pyrus elaeagnifolia) gibi gülgillere (Rosaceae familyası) ait türlerin eşlik ettiği çalılık vejetasyon bulunmaktadır (Fotoğraf 7). 3.2. Flora Fotoğraf 7. Çalılık Habitatı Alanda 51 familyaya, 188 cinse ve 294 türe ait toplam 295 damarlı bitki taksonu bulunmaktadır. Bu taksonların büyük bir kısmı İran-Turan fitocoğrafi bölgesine aittir. Alandaki taksonlardan 22 tanesi endemik olup yalnızca Türkiye sınırları içerisinde bulunmaktadırlar (Fotoğraf 8-12). Bunlardan Lepidium caespitosum Desv. ve Suaeda anatolica Aellen VU (hassas), 19 tanesi LC (en az endişe) tehlike; bir takson ise Nt (tehlike altında değil) kategorisindedir. 13

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ Fotoğraf 8. Astragalus compactus Fotoğraf 9. Convolvulus assyricus Fotoğraf 10. Quercus macranthera subsp. syspirensi Fotoğraf 11. Anthemis wiedemanniana 14 Fotoğraf 12. Phlomis sieheana

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI 3.3. Fauna Tuzla Palas Gölü özellikle bahar aylarında birçok iki yaşamlıyı (amfibi) ve sürüngeni tatlı suyun bulunduğu kıyı kesimlerinde barındırmaktadır (Fotoğraf 13). Ayrıca bu alanlar balıkçıl türleri için de beslenme olanağı sunmaktadır. Fotoğraf 13. Ova Kurbağası (Rana ridibunda) Özellikle ekilmeyen ve sürülmeyen çayırlık alanlarda Anadolu yer sincabı (gelengi) yaygın olarak bulunmaktadır (Fotoğraf 14). Fotoğraf 14. Anadolu Yer Sincabı (Spermophilus xanthoprymnus) 15

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 2012 yılı gözlemlerine göre, toplam 93 kuş türü bölgeyi beslenme, konaklama ve üreme amaçlı olarak kullanmaktadır (Fotoğraf 15-18). Göl, sonbahar ve kış aylarında kalabalık angıt (Tadorna ferruginea) popülasyonlarına ev sahipliği yapmaktadır. Göl çevresinde cılıbıtların kuluçkaya yattığı; turna (Grus grus) ve kızılsırtlı örümcek kuşu gibi kuşların da alanı göç sırasında beslenme ve barınma amaçlı olarak kullandığı bilinmektedir. Fotoğraf 15. Kılıçgaga (Recurvirostra avosetta) Fotoğraf 16. Kızılsırtlı örümcek kuşu (Lanius collurio) Fotoğraf 17. Boz kuyrukkakan (Oenanthe isabellina) Fotoğraf 18. Turna (Grus grus) Fotoğraf: Riyat Gül 16

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI Harita 5. Flora ve Fauna Dağılımı 17

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 4. Sosyo-Ekonomik, Demografik ve Kültürel Yapı 4.1. Nüfus Alandaki köylerde hane başına ortalama 4-5 birey bulunmaktadır. Ortalama yaş 50 ila 55 arasındadır. Genellikle genç nüfus tarımsal faaliyetlerle uğraşırken yaşlı nüfus ise emekli olduktan sonra tarımsal faaliyeti bırakmaktadır. Yaz aylarında dışarıdan göç alınması veya inşaat işçiliği için diğer illere gidilmesi nedeniyle nüfus hareketliliği bulunmaktadır. 4.2. Ekonomik Durum Bölgenin temel ekonomik yapısı tarımsal faaliyetlere dayanmaktadır. Bölgede ekonomik değeri yüksek olan ürünler buğday, arpa, çavdar, yulaf, patates, şeker pancarı, silajlık mısır ve sebzedir. Genellikle büyükbaş yetiştiriciliği yapılmaktadır. Ürünlerin pazarlama kanallarına bakıldığında üreticilerin buğday ile arpayı tüccara ve Toprak Mahsulleri Ofisi (TMO) ne, şeker pancarını Kayseri Şeker Fabrikası na, sütü ise tüccara verdiği görülmektedir. Sebze, peynir ve yoğurt il/ilçedeki esnafa ve/veya bakkala verilirken seyyar olarak da ilçe pazarlarında satışları yapılmaktadır. 4.3. İlgi Grupları Alandaki ana ilgi grupları tarımsal faaliyetlerle uğraşan üreticiler ve bölgede yaşayanlardır. 4.4. Alandaki İnsan Aktiviteleri Köylerde ve beldelerde temel tarımsal yapı, tarla tarımına (bitkisel üretim) yöneliktir. Ekilebilir toprakların çok büyük bir bölümü tarla olarak, geri kalan alanlar ise bağ-bahçe ve çayır-mera olarak kullanılmaktadır. Gıda amaçlı olarak, hardal, mantar, yemlik, kuşburnu, alıç, mantar, kış armudu, kekik, dağ çağlası ve meyan kökü toplanmaktadır. 18 Geçmiş dönemlerde önemli bir ekonomik faaliyet olan tuz çıkarımını günümüzde yöre halkı kendi ihtiyaçlarını gidermek üzere yapmaktadır. Gölden çıkartılan tuz; salça, turşu, hamur işleri, peynir yapımında kullanılmakta, hayvanlara yedirilmekte; nadiren de satılmaktadır.

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI 4.5. Kültürel Durum 0Tuzla Palas Gölü ve çevresi M.Ö. 2.000 lerden itibaren günümüze kadar birçok medeniyetin yerleşim alanı, göç ve ticaret yollarının önemli bir kesişim noktası olmuştur. Tarihi İpek Yolu üzerinde yer alan bölgede Sultan Hanı gibi birçok han, kervansaray, cami ve külliye bulunmaktadır. Bölgede ayrıca geleneksel yöntemlerle, helik denilen bir tür terlik kullanılarak tuz çıkarılmaktadır. 4.6. Ekoturizm Olanakları Tuzla Palas Gölü ve çevresinde farklı habitatların bir arada bulunması, birçok yerli ve yabancı gözlemci, bilim adamı ve doğaseverin bölgeye gelmesini sağlamaktadır. Bunun yanında doğa fotoğrafçılığı ve doğa sporları gibi ekoturizm olanakları da bulunmaktadır. 5. Değerlendirme 5.1. Ekolojik ve Biyolojik Çeşitlilik Yönünden Değerlendirme Tuzla Palas Gölü Sulak Alanı, çok sayıda sucul ve karasal habitatı içermektedir. Farklı habitatlar, bitki ve omurgalı türlerine ev sahipliği yapması alanın biyolojik çeşitliliğini artırmaktadır. Ayrıca, farklı türleri içeren habitatların yakın mesafelerde bir arada bulunuyor olması, hem alanın ekolojik çeşitliliğine katkı sağlamakta hem de alanın hassaslığını artırmaktadır. Bu iç içe geçmiş habitatlar, Tuzla Palas Gölü ve yakın çevresinde gerçekleştirilen insan faaliyetlerinden olumsuz yönde etkilenmektedir. 5.2. Niteliksel Değerlendirme Hassaslık: Alanda tespit edilen Aythya nyroca (Pasbaş patka), Falco naumanni (Küçük kerkenez) ve Testudo graeca (Tosbağa) IUCN Kırmızı Liste kriterlerine göre Hassas (VU) statüsündedir. 22 Endemik bitki türünden Lepidium caespitosum Desv. ve Suaeda anatolica Aellen Hassas (VU) statüsündedir. Linaria genistifolia (L.) Miller ssp. polyclada (Fenzl) Davis Tehdide Açık (NT) statüsünde iken diğer türler En Az Endişe (LC) statüsündedir. Nadirlik: Alanda genellikle kozmopolit türler bulunmaktadır. Hassas (VU) statüsünde türler bulunmasına karşın nesli tehlike altında herhangi bir tür yoktur. Dolayısıyla mutlak korunması gereken tür bulunmamaktadır. 19

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ Doğallık: Göl hidrodinamiği kapalı sistem özelliği göstermektedir. Tipiklik: Yaz aylarında suyun tamamen kaybolduğu tipik bir tuzlu göldür. Bu nedenle etrafındaki vejetasyon örtüsü tuzcul sistemlere adapte olmuş tipik bitkilerden oluşmaktadır. Özel İlgi: Alanda geleneksel olarak tuz çıkarımı yapılmaktadır. Ayrıca gölün yaz aylarında kurumasıyla sağlık amacı ile kalan çamurdan faydalanılmaktadır. Büyüklük: Tuzla Palas Gölü Sulak Alanı yaklaşık 47.855 ha olup iklimsel koşullara bağlı olarak değişmektedir. Çeşitlilik: Tuzla Palas Gölü nün tüm yıl boyunca barındırdığı 99 farklı kuş türü, Türkiye deki kuş faunasının %20 sinden fazlasına denk gelmektedir. 14 familyaya ait 28 memeli türü arasından Nalburunlu Küçük Yarasa (Rhinolophus hippossiderus), Uzunkulaklı Yarasa (Myotis capaccinii) ve Körfare (Spalax leucodon) ile Gelengi (Spermophilus xanthoprymnus) yoğun olarak bulunmaktadır. Tuzla Palas Gölü civarında 51 familyaya, 188 cinse ve 294 türe ait toplam 295 damarlı bitki taksonu bulunmaktadır. Sucul canlılar ise göl suyunun tuzlu olması nedeniyle oldukça düşük çeşitlilik sergilemektedir. Denge ve Dengesizlik: Tuzla Palas Gölü nde gölün su seviyesinin kontrol altında tutulması sistemin dengeli olarak devamlılığında önemlidir. Özellikle geleneksel tuz çıkarılması su seviyesi değişimlerine doğrudan tepki vermektedir. Ayrıca tarımsal ürünlerin kalitesi de gölün kuruması sonucu oluşacak tozlardan dolayı düşebilir. Göle ulaşan evsel ve tarımsal atıklar, gölün azot ve fosfor konsantrasyonlarında artışı tetiklemektedir. Aşırı otlatma ise habitat degradasyonu yaratmaktadır. Alanın Bölge ve Ülkenin Ekolojik Yapısındaki Yeri: Kuş göç yolları üzerinde olup ülkemiz avifaunasının %20 sini barındırmaktadır. 20 Gelişme/Restorasyon Potansiyeli: Turizm geliştirme projeleri ve tanıtım faaliyetleri ile çamurdan faydalanmak üzere alana daha fazla kişinin gelmesi sağlanabilir. Uygun şekilde konumlandırılan tesisler ile göl kenarındaki önemli kuş habitatlarına çamur banyosu için gelen kişi sayısında düşüş sağlanıp alanın kullanım potansiyeli su kuşları için artırılabilir.

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI Tuzla Palas Gölü nde evsel atıkların dereler yoluyla göle ulaşmasının arıtma tesisleri kurulması yoluyla engellenmesi ve su seviyesinin düşüşünü tetikleyecek kuyuların kullanımının engellenmesi gölün restorasyonunda uygulanabilecek yöntemlerdir. Civar belde ve köylerin kanalizasyonları Tuzla Palas Gölü nü besleyen derelere bağlıdır ve evsel atıksular yağışlı dönemlerde göle ulaşmaktadır. Bu nedenle arıtma tesisleri inşa edilmesi gerekmektedir. Ayrıca göl etrafındaki alanlarda aşırı otlatma yapıldığı için maruz kaldıkları için mera ıslahına yönelik stratejilerin geliştirilmesi gerekmektedir. 5.3. Sosyo-ekonomik Değerlendirme Alanda tarım, hayvancılık ve tuz çıkarımı yapılmaktadır. Üreticilerin kooperatifleşme oranı oldukça düşük olduğu için ürünler yeterince pazarlanamamaktadır. Karahıdır bölgesine özgü domatesin yetiştiriciliğinin artırılması ve yeni pazarlama ve tanıtım yollarının araştırılması yapılabilir. Ayrıca halkın bilgilendirilmesi ve bilinçlendirilmesi için çeşitli seminerler ve kurslar düzenlenmeli, eğitim faaliyetlerine önem verilmelidir. 5.4. Kültürel Değerlendirme Bölge genelinde Ulu Cami, Sultan Hanı, Kızılırmak üstünde yer alan Şahruh Köprüsü ve Girinci Köyü nün yaylasındaki mağaralar gibi çoğunlukla Selçuklular zamanından kalmış tarihi eserler bulunmaktadır. Bu tarihi doku ile birlikte çamur banyosunu kapsayan bir turizm turu yöre halkı için yeni bir gelir kaynağı olabilir. 21

DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 6. Başlıca Sorunlar ve Öneriler Tuzla Palas Gölü Sulak Alanı nda üç ana sorun vardır: i. Ekolojik Yapıların Bozulması: Habitat bozulmaları ve habitat kayıpları, Tuzla Palas Gölü Sulak Alanı nın ekolojik yapısının bozulmasına neden olmaktadır. Alternatif ekonomik kaynakların bulunmaması nedeniyle yeni tarım alanlarının açılması, çalılık habitatların insan müdahalesiyle bozkır habitatlara dönüşmesi, aşırı otlatma yapılması, mera otlatma ve ıslah planlarının olmaması habitat kayıplarına neden olabilmektedir. Su kuyularının izinsiz ve kontrolsüzce açılması ve kullanılması ile yaz aylarında gerçekleşen aşırı buharlaşma, yer üstü ve yeraltı su seviyelerinde azalmaya ve ekolojik dengenin bozulmasına neden olmaktadır. Bölgede düzenli bertaraf edilmeyen evsel ve tarımsal atıkların göle deşarj edilmesi, gölün kirlenmesine neden olmaktır. Tarım ilaçlarının ve ambalajlarının yarattığı kirlilik ile toprak ve gübre kullanımı konusunda bilgi yetersizliği ile yapılan zirai faaliyetler de doğal çevrenin bozulmasına neden olmaktadır. Tuzla Palas Gölü nde çamur banyosu ve tuz çıkarımı gibi bazı faaliyetler özellikle kuşların habitatını olumsuz yönde etkilemektedir. Bölgede yaşayan halk sulak alanların korunmasına yönelik yeterli bilgiye ve farkındalığa sahip değildir bu yüzden de alanı yeterince sahiplenmemektedir. Ekolojik yapının bozulmasını önlemek ya da alan üzerindeki baskısını en aza indirmek için, habitat kaybına yol açan arazi kullanımlarının engellenmesi, tarımsal kirliliği azaltacak yöntemlerin ve kompost gibi uygulamaların geliştirilmesi, kuş göç döneminde kontrollü tuz çıkarımı, otlatma stratejileri ile mera ıslah planlarının geliştirilmesi ve yöre halkının mevzuatlarla ilgili bilgilendirilmesi önerilmektedir. 22 ii. Sosyo-ekonomik Yapının Gelişmemesi: Ana geçim kaynağının tarım olduğu bölgede kooperatifleşmenin yetersiz olması nedeniyle ürünler yeterince pazarlanamamaktadır. Bu durum ekonomik kayıplara neden olmaktadır. Tuz çıkarımı, hayvancılık ve tarım dışında alternatif geçim kaynaklarının olmaması ekonomik faaliyetlerin gelişmesine engel teşkil etmektedir. Özelikle kooperatifleşme ile ilgili bilgilendirme yapılması ve tarımda verimliliği artırmak için toprak analizlerinin düzenli yapılması gerekmektedir. Ayrıca alan yeterince tanıtılmamaktadır. Çamur banyosu faaliyeti için tesis ve alana gelen konuklar için ziyaretçi merkezi olmaması gibi altyapı eksiklikleri vardır. Bu eksiklikler doğal ve kültürel varlıkların değerlendirilmemesine neden olmaktadır. Alternatif geçim kaynağı olarak düşünebilecek çamur banyosu faaliyetlerinin de kontrollü bir şekilde yapılması gerekmektedir.

TUZLA PALAS GÖLÜ SULAK ALANI iii. Çevre Kirliliği: Sadece ekolojik yapı için değil insan sağlığı açısından da en önemli sorunlardan biri çevre kirliliğidir. Foseptiklerde arıtma verimliliğinin düşük olması ve arıtma tesisi olmaması kirliliğe sebep olmaktadır. Çözüm olarak katı atık tesisleri kurulmalı ve köylerde çevre kirliliği ile hijyen konularında bilinç artırıcı faaliyetler gerçekleştirilmelidir. 23

24 DOĞA KORUMA VE MİLLİ PARKLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ