DÜZCE YÖRESNN YENLEBLR MANTARLARI



Benzer belgeler
Ermenek (Karaman) Yöresinin Makrofungusları

BULDAN YÖRESİ MAKROFUNGUSLARI

ZEHİRSİZ DOĞA MANTARLARI. Yrd.Doç.Dr. Halil DEMİR

Türkiye Mikoflorası İçin Ascomycetes ten Yeni Kayıtlar

Edible Mushrooms of Kefe Plateau (Denizli)

Yenilebilir mantarlar Craterellus cornucopioides Gelincik, sezar (A manita caesarea Çayır, Agaricus campestri

Hadim ve Taşkent (Konya) Yöresinin Makrofungusları

Şimdi Söz sırası Mantarlarda..

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.

2. Karışımın Ağaç Türleri Meşcere karışımında çok değişik ağaç türleri bulunur. Önemli olan, ağaçların o yetişme ortamı özelliklerine uyum gösterip

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 4/3 (2011) 36-43

BÖLÜM 3. Artvin de Orman Varlığı

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

Kanlıca Mantarı: Lactarius salmonicolor (Melki mantarı olarak ta adlandırılır) Şapka Büyüklüğü 5-15 cm kadardır. Mantar gençken ortası hafifçe

MANTARLAR 1. Genel Bilgi 2. Toplama ve Kullanım Tekniği KUZU GÖBEĞİ MANTARI Morchella esculenta Morfolojik Özellikleri Şapkası; Sap; Etli kısım;

1. GENEL BİLGİLER Giriş

Makroskobik Özellikleri Şapka

Yalova İli Makrofungus Florası

128 ADA 27 VE 32 PARSEL NUMARALI TAŞINMAZLARA YÖNELİK 1/5000 ÖLÇEKLİ AÇIKLAMA RAPORU

BETULACEAE. Alnus cinsleri vardır.

Türkiye nin Bitki Zenginliği. Hazırlayan: Hakan ULUTAġ

IRROMETER NASIL ÇALIIR...

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

Beyreli (Hadim-Konya) Yöresinden Bazı Makrofunguslar 1

Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

CORYLACEAE 1C 1 E. Anemogam, kışın yaprağını döken odunsu bitkilerdir. Gövde kabukları çatlaksız ya da boyuna çatlaklıdır. Tomurcuklar sürgüne

EĞİTİM-ÖĞRETİM YILI ATATÜRK ARBORETUMU GEZİSİ RAPORU

ARTVİN-MERKEZ-SALKIMLI RESMİ KURUM ALANI

SİSTEMATİK BOTANİK II 1. LABORATUVAR BİTKİ TOPLAMA PİRESLEME LOKALİTE YAZMA KURUTMA ETİKET YAZMA

Ağaçbaşı Yaylası Turbalığı/Trabzon: Doğal Çevre Değişimine Güzel Bir Örnek

TRABZON İLİ SÜRMENE İLÇESİ ÇAMBURNU YÖRESİNDE ÇIKAN ORMAN YANGINI HAKKINDA RAPOR

Normal (%) Bozuk (%) Toplam (Ha) Normal (%)

Pistacia terebinthus L. (Menengiç)

MEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE. Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri

En ideali ağaçların tamamının tohum tuttuğu dönemdir.

Akdeniz iklimi / Roma. Okyanusal iklim / Arjantin

ÖZEL EGE LİSESİ İKLİM

ORMAN MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

MARMARA BÖLGESi. IRMAK CANSEVEN SOSYAL BiLGiLER ÖDEVi 5/L 1132

SARIZ (KAYSERİ) YÖRESİNDE YETİŞEN MAKROMANTARLAR ÜZERİNDE TAKSONOMİK ARAŞTIRMALAR. Osman Yaşar ATİLA

Mustafa Kemal SOYLU. Yüksek Mühendis.

Ö:1/ /02/2015. Küçüksu Mah.Tekçam Cad.Söğütlü İş Mrk.No:4/7 ALTINOLUK TEL:

Bigadiç (Balıkesir) Yöresi Makrofungusları

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

Juniperus communis. Adi Ardıç

Doğada Kendiliğinden Yetişen Mantarların Aile İçi Öztüketimdeki Yerinin Saptanması ve Gelir Arttırmadaki Rolü

Bölgesel iklim: Makroklima alanı içerisinde daha küçük alanlarda etkili olan iklimlere bölgesel iklim denir.(marmara iklimi)

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

SAF VE KARIŞIK SARIÇAM MEŞCERELERİNDE KALIN KÖK KÜTLESİ MİKTARI VE BUNU ETKİLEYEN ETMENLER ÖZET ABSTRACT

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

ÖZGEÇMİŞ Doç.Dr. Ilgaz AKATA

GROWTH RELATIONSHIPS OF PINUS SILVESTRIS FOR AFFORESTATIONS OF DERBENT (MOR BEL)- HASAN MOUNTAIN (YENIPINAR)

ÖZEL EGE L SES. HAZIRLAYAN Ö RENC LER: Tayanç HASANZADE Ahmet Rasim KARSLIO LU. DANI MAN Ö RETMEN: Mesut ESEN Dr. ule GÜRKAN

T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ISPARTA İLİ KİRAZ İHRACATININ ANALİZİ

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

BİYOMLAR KARASAL BİYOMLAR SELİN HOCA

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

Macromycetes of Sarız (Kayseri/Turkey) district. Osman Yaşar ATİLA 1, Abdullah KAYA *1

COĞRAFİ YAPISI VE İKLİMİ:

Aksi durumda yabacı bir bölgeden getirilen ırk/ırklar o yöreye uyum sağlamış yerel ırklarla polen alışverişine giriştiklerinde genetik tabanda

Orman Altı Odunsu Bitkiler

KOCAELİ YÖRESİ MAKROFUNGUSLARININ BELİRLENMESİ

MANTAR ZEHİRLENMELERİ VE BAŞLICA ZEHİRLİ MANTARLAR

EDİRNE UZUNKÖPRÜ DOĞAL ORTAMI TEMİZ HAVASI İLE SÜPER BİR YAŞAM BURADA UZUNKÖPRÜ DE. MÜSTAKİL TAPULU İMARLI ARSA SATIŞI İSTER YATIRIM YAPIN KAZANIN

İletişim yazarı/corresponding author: Geliş tarihi/received: , Kabul tarihi/accepted:

ADIM ADIM YGS-LYS 48. ADIM CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI-8 BİTKİLER ALEMİ

İKLİM TİPLERİ. Yıllık ortalama sıcaklık 25 C dolayındadır. Yıllık ve günlük sıcaklık farkı 2-3 C yi geçmez. Yıllık yağış miktarı 2000 mm den

Çaldıran daha önceleri Muradiye İlçesinin bir kazası konumundayken 1987 yılında çıkarılan kanunla ilçe statüsüne yükselmiştir.

TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

9. SINIF KONU ANLATIMI 46 CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI-8 BİTKİLER ALEMİ

Tarým Arazilerinin Amaç Dýþý Kullanýmý; Erzurum Örneði

ORMAN YANGINLARININ KIZILÇAM (Pinus brutia Ten.) ODUNUNUN BAZI FİZİKSEL ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE ETKİSİ ÖZET ABSTRACT

Picea A. Dietr. Ladinler

Türkiye'de Tarım. İnsanların toprağı işleyerek ekme ve dikme yoluyla ondan ürün elde etmesi faaliyetine tarım denir.

Yayla Turizmi, doğayla iç içe yaşamayı sevenler veya macera tutkunlarının genellikle günübirlik kullanım veya kısa süreli konaklama amacıyla yüksek

FARKLI PUZOLANK KATKILARIN ÇMENTO HARÇLARININ MEKANK ÖZELLKLER ÜZERNE ETKS. Özlem ÇELK stanbul Üniversitesi, naat Mühendislii Bölümü

Salix caprea L., Keçi Söğüdü, Orman Söğüdü

Tarım Alanları,Otlak Alanları, Koruma Alanları Öğrt. Gör.Dr. Rüya Bayar

CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI

IĞDIR ARALIK RÜZGÂR EROZYONU ÖNLEME PROJESİ İZLEME RAPORU

BİNA BİLGİSİ 2 ÇEVRE TANIMI - İKLİM 26 ŞUBAT 2014

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Arazi örtüsü değişiminin etkileri

MAĞARALARI VE YERLEŞİM ALANI

Quercus ilex L. (Pırnal meşesi)

TÜRKİYE NİN İKLİMİ. Türkiye nin İklimini Etkileyen Faktörler :

ALTERNATF BR ENERJ KAYNAI ÜRETELM

Anadolu nun Biyoçeşitliliğini oluşturan sebepler

ORMAN MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI

BALIKESİR İLİ BANDIRMA İLÇESİ SUNULLAH MAHALLESİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU 19M

MYCOTAXON. Volume 93, pp updated 9-Nov-06 Jul - Sep A study of wood decaying macrofungi of the western Black Sea Region, Turkey

Murat TÜRKEŞ ve Telat KOÇ Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü, Çanakkale

Manisa Celal Bayar Üniversitesi Yönetim Kurulu'nun 2016/17 sayılı ve XIX no'lu kararı ile basılmıştır.

Batman Yöresinin Makrofunguslarý

T.C. PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI

YENİLEBİLİR BAZI LACTARIUS TÜRLERİNİN MORFOLOJİK ÖZELLİKLERİNİN, PROTEİN VE MİNERAL İÇERİKLERİNİN BELİRLENMESİ

CURRICULUM VITAE Assoc. Prof. Dr. Aziz TÜRKOĞLU

Transkript:

DÜZCE YÖRESNN YENLEBLR MANTARLARI Beir Yüksel* Süleyman Akbulut* smail Baysal* Yaar S. Gültekin* * Düzce Üniversitesi, Orman Fakültesi Özet Yenen doal mantarlar birçok ülke tarafından kültüre edilmekte ve ihraç ürünü olarak piyasaya sunulmaktadır. Bu çalıma, Düzce ili ve çevre ormanlarında, 2002-2004 yılları arasında bazı makrofungus florasını ve tüketim durumlarını belirlemek amacıyla yapılmıtır. Materyal olarak kullanılan mantarların arazide fotorafı çekilip, morfolojik-ekolojik özellikleri ve yöre halkından alınan bilgiler arazi defterine kaydedilmitir. Mantarlar daha sonra laboratuara getirilerek sporları morfolojik yönden incelenmi ve herbaryum örnei haline getirilmek amacıyla fırında kurutulmutur. Aratırma sonucu 6 takımda 11 familyaya daılmı toplam 31 adet yenen mantar türü tespit edilmitir. Bu türlerden 10 tanesi yöre halkı tarafından bilinerek yenmekte ve halk pazarlarında satılmaktadır. Ormanlarımızdan elde edilen bir tali ürün olan yenen mantarların ekonomiye daha üst düzeyde ve devamlı katkısını salamak için dier bazı ülkelerde de uygulamaları görülen orman çiftlikleri kurulmasına yönelik alt yapının oluturulmasına balanmalıdır. Anahtar kelimeler: Yenen mantarlar, Düzce, orman çiftlikleri EDIBLE MACROFUNGI OF DUZCE DISTRICT Abstract The edible native fungi are cultivated and exported to the markets by many countries. In this study, some makrofungus floras and their consumption cases were investigated in forest sites of Düzce between 2002 and 2004. Collected fungi samples have photographed and their morphological and ecological properties and information gathered from rural people were noted to the field notebook. Fungi and their spores were investigated morphologically in the laboratory then samples were dried in the oven to preserve them as herbarium samples. Thirty-one edible fungus species belonging to four fungi orders and 11 families were identified. Ten of them have been consumed by local people and sold in local markets. As a non-wood product, edible fungi provided from natural forest sites should contribute to the economy in a large scale. Forest farming practices should be considered in Turkey as well like some other countries. Keywords: Edible Macrofungi, Düzce, Forest Farms

Beir Yüksel vd. Giri Türkiye nin mantar toplumunun belirlenmesi konusunda birçok çalıma yapılmıtır. Bununla birlikte mantar türleri henüz belirlenmemi bölge sayısı oldukça fazladır. Çalıma alanı olarak seçilen Düzce ili ve çevre ormanları, hastalık yapan makrofungusları belirlenmesine ramen, henüz yenilebilir makrofungusları tespit edilmemi bu bölgelerden birisidir. Batı Karadeniz Bölgesinin Bolu, Zonguldak ve Sakarya illeri arasında bulunan Düzce ili, denizden Abant ve Karada a kadar geni bir alanı kapsamaktadır. Düzce jeolojik yapı olarak güney yamaçlarda Pleistosen Alüvyonu, kuzeye doru Eosen-kalker kumlu ist ve andezit alanları mevcuttur (Yaltırık ve Ark, 1953). Bu yörede iklim Batı Karadeniz iklimi ile karasal iklim tipi arasında bir geçi durumundadır. Özyuvacı (1999) ya göre, corafik yapısının özellikleriyle bu etki sınırlanmı ve farklı iklim karakterleri olumutur. Burada yazlar sıcak ve nemli, kılar souk ve yaılı geçmektedir. Düzce yöresi bitki örtüsü; Türkiye nin üç büyük flora bölgesinden biri olan Avrupa-Sibirya flora bölgesinin Öksin (Euxin) kesiminde yer almaktadır (Anin, 1983; Atalay, 1994). Ovada kavak, söüt, çınar toplulukları yamaçlara doru kestane, mee, ardıç, ıhlamur kızılaaç, gürgen gibi geni yapraklı aaçlarla birlikte kayın, göknar gibi aaçlardan meydana gelen ormanlar 1400 m ye kadar yükselir. Bu yükseklikten itibaren göknar ve sarıçam gibi ine yapraklı aaçlardan meydana gelen orman örtüsü 1800 metreye kadar çıkar. Bu yükseltiden sonra alpinik zon olan çayırlarla kaplı step alanlar yer alır. Bu çalıma ile Düzce ili ve çevre ormanlarının yenilebilir makrofungus türlerinin belirlenmesi, yöre için yeni ilavelerle birlikte, yenilebilir türlerin dünü ve bugünü deerlendirilmitir. Materyal ve Metot Düzce il sınırları içerisinde gerçekletirilen arazi gezilerinde saptanan mantar örnekleri 2002 2004 yıllarında yörede yapılan dier çalımalar esnasında toplanmıtır. Arazi çalımaları sırasında örneklerin resimleri çekilmi, morfolojik özellikleri, habitatları ve substratları arazi defterine not edilmitir. Ayrıca halk tarafından ormanda ve yöre pazarlarında yenilebilir fungusların kayıtları tutulmutur. Bazı makrofungusa birer koleksiyon numarası verilerek laboratuarda üreme organlarının spor izleri izole edilmi ve mikroskobik incelemeler yapılmıtır. Arazi ve laboratuar verileri birletirilerek literatür yardımıyla (Breitenbach and Kranzlin 1995; Moser and Jülich 1999) türlerin tehisleri yapılmıtır. Daha sonra üreme organları kurutma fırınında birkaç saat kurutulmu ve polietilen torbalara yerletirilerek herbaryum numunesi haline getirilmitir. Herbaryum numuneleri A..B.Ü. Orman Fakültesinde saklanmaktadır. Bulgular 2

Düzce yöresinde belirlenen ve tehisleri yapılan 31 makrofungus türü aaıda listelenmitir. Türlerin sonlarına tür herbaryum numaraları, habitatları, toplanma tarihleri ve yenip yenmedikleri gibi özellikleri ilave edilmitir. Türlerin büyük çounluu Düzce yöresi için yeni kayıttır. Düzce yöresi yenilebilir makrofunguslar Ascomycetes Pezizales Takımı; Morchellaceae 1. Morchella conica Fr. Düzce: Samandere yöresi, Sarıçam ve kısmen kayın karıımı, Orman altında, 6-7. aylar, 1350-1450 m, Batı ve Güney bakılar, bilinen isimleri; Sivri tepeli kuzu mantar, Dedebörtü ve Kuzu mantarı, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır. 2. Morchella esculenta (L.) Pers.:Fr. Düzce: Samandere ve Çiçekli, Göl civarı, Sarıçam, göknar ile bazen kayın alanlarında, orman içi açık alanlarda, 6-7. aylar, 1300-1500 m, Güney bakı, bilinen isimleri; Kuzu göbei, Yer yaranı ve Yemeklik kuzu mantarı, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır, oldukça lezzetli. 3. Morchella vulgaris (Pers.) Boud. Düzce: Samandere; Yangın kulesi, Sarıçam, orman altında, 6. ay, 1450 m, Güney dou bakısı, bilinen ismi; Morille mantarı, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır. Otideaceae Aleuria aurantia (Fr.) Fuckel Düzce: Abant, Sinekli yaylası, göknar ormanlarında kısmen açık alanlarda görüldü, 9-10. aylar, 1450-1500 m, bilinen ismi; Portakalımsı kadeh mantarı 5. Caloscypha fulgens (Pers.) Boud. Düzce: Çiçekli, göknar, 9. ay, 1400 m, orman içi çayırlık alanlar ve meçere kenarları, bilinen ismi; amdan Basidiomycetes Agaricales Takımı; Agaricaceae 6. Agaricus angustus Fr. Düzce: Konuralp-Beçi yöresi, mee, ardıç ve böürtlen alanı, çayır ve orman içi açıklıklar, 200 m, bilinen isimleri; Gezi veya Dolama mantarı, oldukça lezzetli. 3

Beir Yüksel vd. 7. Agaricus arvensis Schaeff.: Secr. Düzce: Konuralp-Beçi yöresi, ardıç ve böürtlen alanı, çayır ve orman içi açıklıklarda, 10. ay, 180-200 m, bilinen isimleri; Anason mantarı ve At mantarı. 8. Agaricus silvicola (Vitt.) Peck. Düzce: Çiçekli, kayın ve mee ormanı, mezra-çayırlık alanlar, 6. ay, 400-900 m, bilinen isimi; Orman mantarı, oldukça lezzetli. Russulaceae 9. Lactarius blennius (Fr.) Fr. Düzce: Konuralp-Beçi yöresi, mee alanları, orman altında kısmen gölgeli alanları tercih eder, 4-5 aylar, 180-1400 m, bilinen isimleri; Dilburan ve Acı mantarı, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır. 10. Lactarius deliciosus (L.) Gray Düzce ormanlarında oldukça yaygın bir türdür, göknar, Pinus maritima ve Sarıçam ormanları, ine yapraklı orman altında gölgeli alanlar, 200 1500 m, Tüm bakılar, bilinen isimleri; Çintar ve Kanlıca, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır, oldukça lezzetli. 11. Lactarius piperatus (L.: Fr.) Pers. Düzce: Konuralp-Beçi, ardıç ve mee alanları, Tatlıdere, Mee ve Kızılaaç, Abant, yol kenarı mera alanı, yarı gölgeli alanlar, 180-1400 m, bilinen isimi; Biberli mantar, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır. 12. Lactarius volemus Fr. Düzce: Abant, Sinekli yaylası, Kayın, orman kenarlarında, Samandere, göl kenarı, Sarıçam, 7. ay, 200 1350 m, bilinen isimi; Tirmit, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır, oldukça lezzetli. 13. Russula chloroides Krhh. Düzce: Gölyaka, Zekeriya köyü, karıık yapraklı orman, mera ve çayırlık alanlar, 7. ay, 500 m, Güney bakı, bilinen isimi; Kayıkıran. 14. Russula delica Fr. Düzce: Abant, Sinekli mevkii, Sarıçam ve göknar ormanları, orman içi açıklıklar ve youn ibre dökülmü alanlar, 1450 m, Dou ve Güney bakı, bilinen ismi; Sütsüz mantar. Tricholomataceae 15. Armillariella mellea (Vahl.: Fr.) P.Kumm. Düzce: Kalıcı konutlar, Pinus maritima ormanı, kesilmi aaç kütüklerinde, 10. ay, 200 m, Batı bakısı, Dikili henüz ölmemi aaçların odununda geliir, bilinen isimleri; Bal mantarı, Ayakkabı baı mantarı ve Çıntar. 16. Armillariella ostoyae Romagn. 4

Düzce: Yıılca, Sarıçam, kütük diplerinde, 9. ay, 1200 m; Abant, Sinekli mevkii, 7 ay, 1500 m, Batı bakısı, Dikili henüz ölmemi aaçların odununda geliir, bilinen ismi; Adi bal mantarı, bölge için ilk kayıttır. 17. Flammulina velutipes (Curt.:Fr.) Karst. Düzce: Abant, Sinekli yaylası, Sarıçam, ölmü ve devrik aaçların kütük kenarlarında gelimekte, 7. ay, 1450 m, Güney batı bakısı, bilinen ismi; Hepsi bir dipli mantar. 18. Laccaria laccata (Scop.:Fr.) Berk. & Br. Düzce: Gölyaka, Zekeriya köyü merası, karıık orman ve fındıklık, yol ve orman kenarı ile açık alanlar, 7. ay, 600 m, Güney bakı, bilinen ismi; Kızılımsı hunimsi mantar. 19. Tricholoma flavovirens (Pers.: Fr.) Lund. & Nannf. Düzce: Gölyaka, Süleyman köyü ve Aksu çevresi, kestane, çınar, çayırlık alan, 10-11. aylar, 130-600 m, Dou ve Kuzey bakı, bilinen ismi; Sarıkız mantarı. Aphyllophorales Takımı; Clavariaceae 20. Clavaria condensata Fr. Düzce: Abant, Sinekli mevkii, göknar ve sarıçam altında, 7-9. aylar, 1400 m, Çiçekli, 1200 m, Batı bakısı, bilinen ismi; Tellice ve Gelin parmaı, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır. 21. Clavaria flava (Pers.: Fr.) Quél Düzce: Samandere, göknar ve sarıçam, 7-9. aylar, 1300-1550 m, bilinen ismi; Soluk sarımsı tellice, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır. Cantharellaceae 22. Cantharellus cibarius L.: Fr. Düzce: Konuralp-Beçi, ardıç ve böürtlen alanı, çayırlık alanlarda, 180 m, Akçakoca, Deirmenözü, Mee, orman içi açık alanlarda, 9. ay, 100 m, Batı bakısı, bilinen isimleri; Cücekız, Yumurta mantarı ve Hakiki horoz mantarı, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır, oldukça lezzetli. Boletales Takımı ; Boletaceae 23. Boletus edulis Bull.: Fr. Düzce: Göknar ormanlarında yaygın olarak tek tük bulunmakta 2002-2004 yıllarında, Samandere, Çiçekli, ne Yapraklı Aaç Ormanlarında, Yapraklı ormanı, Çam, Kayın, Mee, Yol Kenarlarında, orman içi açıklıklarda toprakta 600-1200 m, bilinen isimleri; Ay kökü, Ladin kaya mantarı ve Çörek mantarı, oldukça lezzetli. Polyporales Takımı; Pleurotaceae 24. Pleurotus cornucopiae (Paulet: Pers) Rolland Düzce: Samandere, Yangın kulesi, kesilmi ve çürümeye terkedilmi kayın kütüü, 1430 m, Kuzey bakı, Düzce: Akçakoca, Deirmenözü, dıbudak, devrik aaç gövdesinde, 7. ay, 60 m, Batı bakısı, bilinen 5

Beir Yüksel vd. isimleri; Kayın mantarı ve Karakulak mantarı, toplanmakta ve halk pazarlarında satılmaktadır, oldukça lezzetli. 25. Pleurotus ostreatus (Jacq.:Fr) Kumm. Düzce: Abant yöresi, göknar, devrik aaç gövdesinde, 7 ay, 1200 m, bilinen ismi; stridye mantarı ve Kültüre edilmi aaç istridyesi, oldukça lezzetli. Polyporaceae 26. Laetiporus sulphureus (Bull.:Fr.) Murr. Düzce: Gölyaka, Aksu deresi, mee ve kestane, dikili ölmekte olan ve aaçkakan izlerinin bulunduu aaçların odununda gelimekte, Düzce, merkez, Pseudotsuga menziesii aaçlandırma alanı, kayın, orman içi kesilmi kütükte, 300-400 m, bilinen ismi; Kükürt mantarı, oldukça lezzetli. 27. Panus conchatus (Bull.: Fr.) Fr. Düzce: Akçakoca, Deirmenözü, kayın ve dıbudak, kütük ve gövdelerinde, 9 ay, 70 m, Kuzey ve Batı bakısı, bilinen ismi; Kuka eklinde mantar, Yenir, fakat serttir. 28. Panus rudis Fr. Düzce: Kaynalı, Bolu daı, Kayın kütüü, 7. ay, 800 m, Batı bakısı, bilinen ismi; Kabakulak mantarı. 29. Polyporus squamosus (Huds.):Fr. Düzce: Samandere, kayın ormanları, devrik çürümekte olan kayın kütüü, 6 ay, 250-600 m, Dou bakısı, bilinen ismi; Pullu veya kepek gözenekli mantar. Order Lycoperdales; Lycoperdaceae 30. Calvatia excipuliformis (Scop.: Pers.) Perdeck Düzce: Konuralp-Beçi kampusu, fındıklık ve bo alanlarda, 5-10. aylar, 200-1200 m, Güney, Batı ve Dou bakılar, bilinen ismi; Keseli veya küçük torbalı mantar. 31. Calvatia utriformis (Bull.: Pers.) Jaap Düzce: Tatlıdere, fındıklık ve mera alanı, 10. ay, 350 m, Gölyaka, Zekeriya köyü, karıık orman, erelti ve mera alanı, 7. ay, 400 m, Samandere, Yangın kulesi, Sarıçam aaçlandırma alanı, 6. ay, 1400 m, Abant, Sinekli yaylası, 7. ay, 1450 m, bilinen ismi; Tavan mantarı. TARTIMA VE SONUÇ Düzce ili sınırları içerisinde gerçekletirilen arazi gezilerinde Ascomycetes sınıfına ait 5, Basidiomycetes sınıfına ait 26 tür tespit edilmitir. Bu türlerden 21 si normal olarak yenir ve 10 tanesi oldukça lezzetlidir. Yörede yaayan insanlar tespit ettiimiz yenilebilen türlerden sadece 11 adeti yöre halkı tarafından bilinerek toplanmakta ve yenilmektedir. Lactarius deliciosus, Cantharellus cibarius, L. blennius, L. volemus, Morchella conica, M. esculenta, M. vulgaris ve Pleurotus cornucopiae, Clavaria 6

condensata, C. flava ve P. ostreatus u tanıyıp besin olarak kullanmakta, dier yenilebilen türleri tanımamaktadır. Görüldüü kadarıyla yörede yetien yenen mantarlardan istifade oranı oldukça düüktür. Zehirli mantarlar konusunda yöre halkının yeterli bilgisi olmamasına ramen yukarda belirtilen 11 tür dıında dier türlerin zehirli olduu görüü hakimdir. Bu çalıma ile hem yörenin mantar türleri tespit edilirken, halk tarafından yenen türler dıında 20 adet yeni tür daha tespit edilmitir. Türkiye, 20.7 milyon hektarlık orman alanı ve geni ziraat arazileri ile kırlık araziler bakımından çok geni bir mantar yetime potansiyeline sahiptir. Henüz bu geni mantar potansiyelinden tam olarak yararlandıımız söylenemez. Ekonomik deeri olan mantar türlerini tanıyıp, korumaya alarak, en iyi ekilde faydalanmanın yollarını bulmak zorundayız. Ayrıca, yenen mantar türlerinin düzensiz ve kontrolsüz bir ekilde toplanması ve pazarlanması gibi ilemler kontrol altına alınarak sürekli ve verimli faydalanmayı salayacak düzenlemeler yapılmalıdır. Ormanlarda elde edilen bir tali ürün olan yenen mantarların ekonomiye daha üst düzeyde ve devamlı katkısını salamak için dier bazı ülkelerde de uygulamaları görülen orman çiftlikleri kurulmasına yönelik alt yapının oluturulmasına balanmalıdır. KAYNAKLAR Moser, M.; Jülich, W., 1999. Fabratlas der Basidiomyceten, Lfg. 17, Elsevier, 143 s. Breitenbach, J.; Kranzlin, F., (1984-1991) Fungi of Switzerland. Volume 1-3, Verlag Mycologia, Lucerne. Özyuvacı, N., 1999. Meteoroloji ve Klimatoloji..Ü. Orman Fakültesi Yayınları, Fakülte Yayın No: 460, stanbul. Yaltırık, F., güzar. H. ve Küçükkoca, A. H., 1953. Düzce lçesi ve Orman letmesi, Ülkü basımevi, stanbul. Anin, R., 1983. Türkiye nin Flora Bölgeleri ve Bu Bölgelerde Yayılan Asıl Vejatasyon Tipleri,. Ü. Orman Fak. Derg., 6.2 (1983) 318-339, stanbul. Atalay,., 1994. Vegetation Geography of Turkey. Ege University Press, Bornova, zmir. 7