7.SINIF VÜCUDUMUZDAKİ SİSTEMLER ÜNİTESİNİN OYUN TABANLI ÖĞRENME YAKLAŞIMI İLE İŞLENMESİNİN ÖĞRENCİLERİNAKADEMİK BAŞARILARINA VE FEN TEKNOLOJİ DERSİNE KARŞI TUTUMLARINA ETKİSİ Mustafa DEMİR Özet Oyun üzerine yapılan araştırmalar gösteriyor ki oyun, çocuğun hayatında her yönüyle çok önemli bir yere sahiptir. Çocuk için böylesine önemli olan bu kavramı eğitim ve öğretimde kullanmanın etkili olacağı açıktır. Çocukların oyundan hoşlandıkları ve bu nedenle zamanlarının çoğunu oyunla geçirdikleri göz önüne alındığında, oyunun eğitim-öğretimde kullanılması gerektiği ortaya çıkmaktadır. 7.sınıf Fen ve Teknoloji dersi sistemler ünitesinde sistemler ile ilgili olarak birçok kavram bulunmaktadır. Bu kavramların öğrenilmesi ve akılda kalması zorlaşmakta ve öğrenilenler kısa sürede unutulmaktadır. Bu ünite öğrenciler için ezberlenmesi gereken bir ünite olarak görülmektedir. Ders kitabı incelendiğinde bu ünitenin işlenişinde görsel unsurlara yer verildiği, ayrıca etkinliklerle konunun işlendiği görülmektedir. Ancak yine de konular öğrencinin ilgisini yeterince çekememekte ve bu durum yüzeysel öğrenmeye ve ezberciliğe sebep olmaktadır. Buradan hareketle öğrencilerin bu konuları ezberleyerek değil anlayarak öğrenecekleri farklı tür yaklaşımlara ihtiyaç vardır. Bu yaklaşımlardan bir tanesi de oyun tabanlı öğrenme yaklaşımıdır. Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 7. sınıf Fen ve Teknoloji dersi Vücudumuzdaki Sistemler ünitesinin öğretiminde oyun tapanlı öğretim yaklaşımın kullanılmasının öğrencilerin akademik başarılarına, Fen ve Teknoloji dersine karşı tutumlarına ve bilginin kalıcılığına etkisini belirlemektir. Araştırma 2011-2012 öğretim yılının birinci döneminde Rize ilinin Fındıklı ilçesinde bulunan bir ilköğretim okulunda öğrenim görmekte olan 50 yedinci sınıf öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada bir uygulama ve bir kontrol grubu kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde bağımsız t-testi kullanılmış, yapılan bağımsız t testi sonucunda oyuna dayalı öğretimin uygulandığı uygulama grubundaki öğrencilerin akademik başarıları, derse karşı tutumları ve 6 ay sonra uygulanan kalıcılık testi puanları arasında uygulama grubunun lehinde anlamlı düzeyde farklılığın olduğu görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Fen ve Teknoloji öğretimi, Oyun tabanlı öğrenme, Akademik Başarı GİRİŞ Oyun ilköğretim cağındaki çocukların temel ihtiyaçlarından biridir. Çocukların bu çağlarda oyun oynama ihtiyaçlarının giderilmemesi ya da engellenmesi çocukların kişilik gelişimlerini olumsuz etkileyecektir. Çünkü çocuklar oyun içinde oynadıkları rollere göre ileriki yaşamları için deneyim kazanmaktadırlar. Sosyal kurallara uyma, yaratıcılığı geliştirme, psikolojik ve zihinsel yönlerini geliştirme, çocuğun doğuştan getirdiği yeteneklerinin, becerilerinin ve ilgilerinin açığa çıkarılması oyun sayesinde gerçekleşmektedir (Özbay,2006,165). Oyun pedagojik açıdan da çocuğun temel ilgilerini, eğilimlerini hatta psikolojik zorluklarını çözmede yardımcı ipuçları sunar (Acar vd,1985).
İlköğretim çağındaki çocuklarda adeta bitmek tükenmek bilmeyen bir enerjileri vardır. Bu enerjileri canlı olmanın getirdiği saklı bir saldırganlık dürtüsünü de besleyebilmektedir. Oyun çocuklara enerjilerini boşaltma ve doğal saldırganlık duygularını boşaltma imkânı sağlamaktadır (Yavuzer,1994). Abacıoğlu (2002) ye göre çocuklar oyun sayesinde dış dünyayı tanımakta ve yaratıcılıklarını ortaya koymaktadırlar. Yörükoğlu (1986) ya göre ise oyun çocuklar için en doğal anlaşma ortamı sağlar ve oyunu ortak bir dil olarak kullanabilen çocuklar, birbirlerini tanımasalar bile birlikte oynayabilirler. Böylece oyun, çocuğun toplumsal bir varlık olarak gelişmesinde önemli rol oynar. Çocukların duygularının, algılarının güçlenmesini, yeteneklerinin gelişmesini sağlayan en iyi ortamın oyun olduğunu savunan Kale (1997),eğitim ve öğretim etkinliklerinde de oyun tekniğinin kullanılmasının öğrencilerin başarılarını artıracağını ileri sürmektedir. Samur (1989), Kale (1997) gibi oyun tekniğinin eğitim öğretimde kullanılması gerektiğini savunmakta ve oyunun yararlarını şu şekilde sıralamaktadır; 1) Oyun, çocuğun derslere olan ilgisini arttırır, 2) Oyun, öğretmen için iyi bir güdüleme aracıdır, 3) Çocuk oyun içinde aktif olduğu için kendini mutlu hisseder, 4) Oyun derslere canlılık katar, dersleri kuru ve sıkıcı olmaktan kurtarır, Çekici hale getirir (Aktaran: Karabacak, 1996:15). Çocukların dikkat süreleri kısa olduğu için, derslerin ilgilerini çekecek şekilde düzenlenmesi gerekmektedir. Çünkü çocuklar eğlenirken daha iyi öğrenmekte ve motivasyonları en üst seviyeye çıkmaktadır. Bu nedenle öğretmenler derslerin işlenmesinde oyunlara yer vermelidirler Işık,2002).Literatürde oyunla öğretimin öğrenci başarısı üzerene etkisi ile ilgili birçok araştırma yapılmıştır. Bu araştırmaların birinde Paino (2001) Öğrencilerin Oynadığı Oyunlar isimli çalışmasında fen bilgisi derslerinde sınıf içinde dörderli gruplara ayrılarak televizyon yarışmalarında olduğu gibi deneyleri başarıyla diğerlerinden önce tamamlamaya ve sonrasında öğretmenin sorduğu sorulara önce ve doğru şekilde cevaplamaya çalışan rekabet halindeki örgencilerin derse daha çok motive oldukları sonucuna varmıştır. Bir başka çalışmada Aycan. (2002), "Periyodik Cetvelin Ve Elementlerin Tombala Oyun Tekniği ile Öğretimi ve Bellekte Kalıcılığının Saptanması" adlı çalışmaları, periyodik cetveli klasik yöntemden kurtarabilme düşüncesi ile başlamıştır. Elde edilen verilere göre oyun ile öğretim yapan grubun akademik başarısı yüksek çıkmıştır. Başka bir araştırmada Yurt (2007), Eğitsel Oyun Tekniği ile Fen Öğretimi ve Yeni İlköğretim Müfredatındaki Yeri ve Önemi adlı yüksek lisans tezinde eğitsel oyun tekniğinin dolayısıyla oyun etkinliklerinin başarıya etkisi, deneysel bir çalışma seklinde ön test son test kontrollü grup modelinin kullanılmasıyla ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Yapılan analizler sonucunda elde edilen bulgulara göre; eğitsel oyun tekniği ile yapılan öğretim lehine anlamlı bir fark tespit edilmiştir. Yine farklı derslerin oyun ile öğretimi ile ilgili bir çok araştırmada oyun ile öğretimin, öğrencilerin motivasyonlarını yükselttiği, derse karşı
öğrencilerin olumlu tutum geliştirmesini sağladığı ve akademik başarılarını artırdığı yönünde sonuçlar mevcuttur(doğanay, 2002; Köroğlu ve Yeşildere,2003; Serin,2001; Yıldız,2001; Bulman,1999; Taşlı2003; Seo,2003; Uğurel, 2003; Altunay, 2004; Tural, 2005; Susuzer, 2006; Kılıç, 2007; Kaya,2007). Çocuk için böylesine önemli olan bu kavramı eğitim ve öğretimde kullanmanın etkili olacağı açıktır. Çocukların oyundan hoşlandıkları ve bu nedenle zamanlarının çoğunu oyunla geçirdikleri göz önüne alındığında, oyunun eğitim-öğretimde kullanılması gerektiği söylenebilir. Araştırmalar öğrencilerin, olumlu tutuma sahip oldukları derslerde daha başarılı olduklarını, başarılı oldukları derslere karsı tutumlarının da pozitif yönde bir gelişme gösterdiğini ortaya koymaktadır. Öğrencilerin Fen ve Teknoloji derslerinde başarılarını artırmanın yolu, onların derse karsı tutumlarını olumlu düzeye yükseltecek öğrenme öğretme süreçlerini ve ortamlarını oluşturmak ve işler kılmaktır. Fen ve teknoloji Dersinde bulunan soyut kavramlar, öğrenciler için sıkıcı ve zor anlaşılan bir ders olarak algılanmasına neden olmaktadır. Bu durumu ortadan kaldırmanın bir yolu da derslerin işlenişinde oyun temelli öğrenme yaklaşımlarını sınıf ortamında kullanmaktan geçmektedir. 7.sınıf Fen ve Teknoloji dersi sistemler ünitesinde sistemler ile ilgili olarak birçok kavram bulunmaktadır. Bu kavramların öğrenilmesi ve akılda kalması zorlaştırmakta ve öğrenilenler kısa sürede unutulmaktadır. Bu ünite öğrenciler için ezberlenmesi gereken bir ünite olarak görülmektedir Ders kitabı incelendiğinde bu ünitenin işlenişinde görsel unsurlara yer verildiği, ayrıca etkinliklerle konunun işlendiği görülmektedir. Ancak yine de konular öğrencinin ilgisini yeterince çekememekte ve bu durum yüzeysel öğrenmeye ve ezberciliğe sebep olmaktadır. Buradan hareketle öğrencilerin bu kısımları ezberleyerek değil anlayarak öğrenecekleri farklı tür yaklaşımlarla konuların verilmesi gerekmektedir. Bu yaklaşımlardan bir tanesi de oyun tabanlı öğrenme yaklaşımıdır. Ders kitabı incelendiğinde vücudumuzdaki sistemler ünitesinin işlenişinde oyuna yer verilmemiştir. Buradan hareketle konuların ders kitaplarının dışına çıkarılarak öğrencilere daha cazip gelecek şekilde farklı yaklaşımlarla konuların verilmesi gerektiği düşünülmüştür. Öğrencilerin bu çağlarda oyunu sevmesi, zamanlarını çoğunu oyunla geçirmesi göz önüne alındığında; konuların oyunla verilmesi öğrencilerin ilgililerini daha çok çekip onları motive edebilecek ve kavramsal öğrenmelerini artırabilecektir. Amaç: Bu çalışma 7. Fen ve Teknoloji Dersi Vücudumuzdaki Sistemler ünitesinin oyun temelli işlenmesinin öğrenci başarısı üzerine etkisini belirlemek için yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda aşağıdaki sorulara cevap aranmıştır: Ön ve son test olarak uygulanan akademik başarı testinde kontrol grubu ile uygulama grubu arasında anlamlı bir farklılık var mıdır? Kontrol ve uygulama grubu tutum puanları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır? Üç ay sonra uygulanan bilginin kalıcılık testi puanları arasında Kontrol ve Uygulama grubunun puanları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır?
YÖNTEM Araştırmada yarı deneysel yöntem kullanılmıştır. Bu doğrultuda 7.sınıflardan rastgele bir sınıf deney bir sınıf kontrol grubu olarak seçilmiştir. Uygulanmadan önce, kontrol ve uygulama grubundaki örgencilerin Fen ve Teknoloji dersindeki akademik başarı ve Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutum düzeylerini belirleyebilmek için öğrencilere akademik başarı testi ve fen teknoloji tutum ölçeği ön test olarak uygulanmıştır. Bu ölçekler, uygulama işlemin sonunda kontrol ve uygulama gruplarındaki öğrencilere tekrar uygulanarak, araştırma sürecinin basındaki akademik başarı düzeyleri ile fen teknoloji dersine karşı tutumları süreç sonundaki değişimleri belirlenmeye çalışılmıştır Araştırmanın çalışma grubu 2011-2012 Eğitim -Öğretim yılı 1.döneminde Rize nin Fındıklı İlçesinde bulunan bir ilköğretim okulunda rastgele seçilen iki yedinci sınıf da bulunan 50 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama araçları Uygulama ve kontrol grubundaki öğrencilerin Akademik başarılarını ölçmek için uygulanan akademik başarı testi, araştırmacı tarafından geliştirilmiştir. Sorular hazırlanmadan önce ünite ile ilgili tüm kazanımlar çıkarılmış kazanım sayısına ve yoğunluğuna göre sorular belirlenmiştir. Sorular SBS, DPY, ders kitabı ve çalışma kitabından hazırlanmıştır. Başlangıçta 30 çoktan seçmeli soru hazırlanmıştır. Uzman görüşü alındıktan sonra soru sayısı 25 e indirilmiştir. Daha sonra test 25 kişiye uygulanmıştır. Bu uygulamadan sonra KR-20 formülüne göre güvenilirlik katsayısı 0,82 olarak bulunmuştur. Araştırmada öğrencilerin Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutumlarını tespit etmek için Geban ve arkadaşları tarafından geliştirilen "Fen e Yönelik Tutum Ölçeği" kullanılmıştır (Geban, Ertepınar, Yılmaz, Atlan ve Şahbaz; 1994). 15 maddeden oluşan tutum ölçeği, olumlu ve olumsuz maddelerden oluşmuştur. 5'li Likert tipinde geliştirilen ölçeğin güvenirliğinin 0,83 olduğu belirtilmiştir. Akademik başarı testi üç ay sonra kalıcılık testi olarak tekrar uygulanmıştır. Araştırmada Kullanılan İstatistiksel Teknikler Araştırmada kontrol ve uygulama grubunun puanları arasında anlamlı düzeyde fark olup olmadığını belirleyebilmek için, Bağımsız gruplar t-testi kullanılmıştır. Bağımsız gruplar için t-testi kullanmaktaki amaç, gruplar arasında gözlenen farkların istatistiksel olarak manidar olup olmadığını veya farkın şansla bağlı oluşup oluşmadığını belirlemektir (Büyüköztürk, 2006:39). Araştırmanın Uygulama Basamakları Uygulama ve kontrol grubu 7.sınıflar arasından rastgele seçilmiştir. Her iki grupta dersler geleneksel yönteme göre işlenmiş, uygulama grubunda farklı olarak öğrencilere vücudumuzdaki sistemler ünitesinde bulunan aşağıdaki konu başlıklarından birini seçerek oyun hazırlamaları istenmiştir. Sindirim Sistemi Boşaltım Sistemi Sinir Sistemi
İç Salgı Bezleri Göz Kulak Deri Burun Dil Öğrencilerin hazırladıkları oyunları derslerde arkadaşları ile paylaşıp beraberce oynamaları için fırsat verilerek dersler işlenmiştir. BULGULAR Bu bölümde alt amaçlar doğrultusunda veri toplama araçlarından elde edilen bulgulara yer verilmiştir. 1.Alt Amaç: Uygulama ve kontrol grubu arasında Akademik Başarı Testi puanları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır? Uygulama ve kontrol grubu öğrencilerinin Akademik Başarı Testi ne ait ön test ve son test puan ortalamalarına ilişkin bağımsız gruplar t- test i sonuçları Tablo 1 de gösterilmiştir. Tablo 1. Uygulama ve Kontrol Grubu Akademik Başarı Testine Ait Ön Test ve Son Test Puan Ortalamalarının Karşılaştırılmasına İlişkin Bağımsız t- testi Sonuçları (p 0,05) Testler Gruplar N Ss Sd t p Kontrol 25 33,21 9,23 50-1,09,277 Ön test Uygulama 25 35,57 8,23 Kontrol 25 49,69 12,84 50 3,53,000 Son- test Uygulama 25 61,75 13,41 Tablo 1 e göre uygulama ve kontrol grubu öğrencilerinin ön testten aldıkları puan ortalamaları incelendiğinde ortalamaların birbirlerine yakın olduğu, 0,05 anlamlılık düzeyinde iki grup arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı görülmektedir. Son test puanları incelendiğinde ise; 0,05 anlamlılık düzeyinde, uygulama ve kontrol grubu arasında uygulama grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık ortaya çıkmıştır (t (64) = 3,53, p<0,05). Başka bir deyişle, uygulamaya başlamadan önce iki grup arasında akademik başarı acısından bir fark yokken oyunlarla ders işlenen grup, geleneksel yaklaşımın uygulandığı gruba göre daha başarılı çıkmıştır.
2.Alt Amaç: Uygulama grubu ve kontrol grubu arasında Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutumları acısından anlamlı bir farklılık var mıdır? Uygulama ve kontrol grubunun Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutum ölçeğinden aldıkları ön test ve son test puan ortalamalarına ilişkin bağımsız t- testi sonuçları aşağıda verilmiştir. Tablo2. Uygulama ve Kontrol Grubunun Fen ve Teknoloji Dersi Tutum Ölçeğine Ait Ön Test ve Son Test Puan Ortalamalarının Karşılaştırılmasına İlişkin Bağımsız t- testi Sonuçları (p 0,05) Testler Gruplar N Ss Sd t p Kontrol 25 42,15 3,64 50,372,711 Ön test Uygulama 25 41,81 3,63 Kontrol 25 44,54 3,02 50 7,84,000 Son- test Uygulama 25 52,03 4,57 Tablo 2 e göre, uygulama ve kontrol grubunun Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutum ölçeğinden aldıkları puanlar incelendiğinde; bulunan p önemlilik düzeyinin 0,05 ten büyük olduğu görülmektedir. Bu değer uygulama ve kontrol grubu öğrencilerinin, uygulamaya başlamadan önce Fen ve Teknoloji dersine karşı tutumlarının birbirine yakın olduğunu göstermektedir ( t(64) =0,372, p>0.05). Son test puanlarına bakıldığı zaman ise, uygulama grubu lehine anlamlı bir farklılık ortaya çıkmıştır (t (64) = 7,8, p>0.05). 3.Alt Amaç: Uygulama ve kontrol grubu arasında bilginin kalıcılık testi puanları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır? Uygulama ve kontrol gruplarına, Akademik Başarı testi ön ve son test soruları 6 ay sonra tekrar uygulanmış ve grupların aldıkları toplam puanların ortalamalarına ilişkin bağımsız t testi sonuçları aşağıdaki tabloda verilmiştir. Tablo 3. Uygulama ve Kontrol Gruplarının Kalıcılık Testinden Aldıkları Son Test Puanları ile 6 Ay Sonra Aldıkları Puan Ortalamalarının Karşılaştırılmasına İlişkin Bağımsız t- testi Sonuçları(p 0,05) Testler Gruplar N Ss Sd t p Kontrol 25 49,69 12,84 50 3,53,000 Ön test Uygulama 25 61,75 13,41 Kontrol 25 34 5,20 50 4,75,001 Son- test Uygulama 25 50 6,40
Tablo 3 ye göre 6 ay sonra uygulanan kalıcılık testi puan ortalamaları arasında uygulama grubu lehine anlamlı bir farklılık ortaya çıkmıştır (t (32) = 4,75, p<0,05 ). Bir başka deyişle uygulama grubundaki öğrenciler kalıcılık testi olarak uygulanan Akademik başarı testinde daha başarılı olmuşlardır. TARTIŞMA VE SONUÇ Bu çalışma 7.sınıfta vücudumuzdaki sistemler ünitesinin oyun tabanlı öğretim yaklaşımı ile işlenmesinin öğrenci başarısı ve derse karşı tutumlarına etkisini tespit etmek için yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar alt amaçlar doğrultusunda verilmiştir. Tablo 1 e göre uygulama grubu ile kontrol grubunun ön test puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık ortaya çıkmamıştır. Bu durum her iki grubun akademik başarılarının bir birine yakın olduğunu göstermektedir. Son test sonuçlarında ise uygulama grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı bir farklılık ortaya çıkmıştır. Bu fark uygulama grubu lehine çıkmıştır. Aradaki bu farkın oyun tabanlı öğretim yaklaşımından kaynaklandığı ve oyun tabanlı öğretim yaklaşımının öğrencilerin akademik başarılarını yükselttiği söylenebilir. Oyunla öğretim; öğrencilerin dersi eğlenceli işlemesine ve buna bağlı olarak tüm ilgilerinin konuya yönelmesine, motivasyonlarının artmasına neden olmakta ve Oyunlarda somut materyallerin kullanılması, öğrencilerin çalışmalar sırasında etkileşim halinde olması akademik başarının yükselmesine neden olmuş olabilir. Bilsoy (1992) de yaptığı çalışmada çocukların oyun sayesine konuyu çok daha iyi öğrendiklerini beraberinde de akademik başarılarının yükseldiğini ifade etmiştir. Bu araştırma sonucunu destekleyen başka bir araştırma da Kaya (2007) tarafından yapılmış ve bu çalışmada da oyun tabanlı öğrenme tekniğinin öğrencilerin akademik başarılarını artırdığını sonucuna ulaşılmıştır.yine benzer bulgulara ulaşan araştırmalara literatürde rastlanmaktadır (Susüzer,2006;Taşlı,2003;Çalışkan,1999;Yeşildere ve Köseoğlu,2003). Tablo 2 e göre uygulama ve kontrol grubu öğrencilerinin ön test puanları arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı ortaya çıkmıştır. Bu sonuçlar öğrencilerin, Fen ve Teknoloji dersine karşı tutumlarının birbirine yakın olduğunu göstermektedir. Ünite bitiminde yapılan son test tutum ölçeğinde ise uygulama grubu lehine anlamlı bir farklılık olduğu ortaya çıkmıştır. Başka bir deyişle, oyun tabanlı öğretim yaklaşımının kullanılması öğrencilerin Fen ve Teknoloji dersine karşı tutumlarının olumlu yönde gelişmesini sağladığı söylenebilir. Bunun nedeni olarak, bütün öğrencileri sürece katacak kadar dikkat çekici ve güdüleyici olması, sınıf disiplin sorunlarını en aza indirerek, zaman ve enerjinin öğrenmeye harcanması, öğrenme ortamına somut, görsel, işitsel birçok materyal taşıyarak, öğrenme ortamını uyarıcılar açısından zenginleştirmesi, derse veya konuya olan ilginin sürekliliğini sağlaması ve dersi zevkli ve eğlenceli bir hale getirmesi söylenebilir. Literatürde yukarıdaki sonuçları destekleyen sonuçlar mevcuttur (Doganay, 2002; Köroglu, Yesildere, 2003; Taslı; 2003; Seo, 2003; Ugurel, 2003; Altunay, 2004;; Tural, 2005; Budak, Kanlı, Köseoglu, Yagbasan, 2006; Susüzer, 2006;Yurt, 2007; Kılıç, 2007). Zamanla öğrenilen bilgiler unutulmakta ve
bir aylık zaman diliminde öğrenilenlerin hatırlama oranı %20 lere katar düşmektedir (Maclin ve Maclin 2007).Bu bilgiye dayalı olarak son test olarak uygulanan başarı testi her iki gruba 6 ay sonra kalıcılık testi olarak uygulanmıştır. Tablo 3 e göre uygulama grubu puan ortalamaları arasında anlamlı bir azalma meydana gelmezken, kontrol grubu öğrencilerinin puan ortalamalarında anlamlı bir azalma meydana gelmiştir. Bu durum oyun tabanlı öğrenme tekniğinin bilginin kalıcılığı üzerindeki etkisinin yüksek olduğunun göstergesi sayılabilir.uygulamalar boyunca tüm öğrencilerin istekli oluşu ve tüm etkinliklere katılması, grup içi ve gruplar arası yardımlaşmanın en üst üst seviyede olması bilginin ve sınıfta akademik başarısı düşük olan öğrencilerinde aktif olarak bütün etkinliklerin her aşamasına istekli katılması bilginin kalıcı olmasında etkili olmuş olabilir. Aycan ve vd (2002),yaptığı araştırmada oyun tabanlı öğrenmenin bilginin kalıcılığını artırdığını bulmuştur. Bu sonuç yukarıdaki sonuçla örtüşmektedir.. Altunay (2004) ın yaptığı araştırmada da oyun tabanlı öğrenme tekniğinin bilginin kalıcılığı üzerine etkisinin olduğu yönünde bulgular elde edilmiştir. Bu sonuç da bu araştırmadan elde edilen bulguları desteklemektedir. Öneriler Araştırmada ulaşılan sonuçlar göz önüne alınarak aşağıdaki öneriler yapılabilir. Öğretmenler, çocukların oynamaktan zevk aldığı, uygulama sürecinde aktif olduğu, kendisini rahat ifade edebileceği oyunları tercih etmelidirler. Ders ve çalışma kitaplarında daha fazla oyun etkinliklerini yer verilmelidir. Öğrencilerden farklı oyunlar üretmeleri istenerek, yaratıcı düşünme yeteneklerinin gelişmesine katkıda bulunulabilir. Oyunlar hazırlanırken oyunların öğrencilerin yaş ve seviyelerine uygun olacak şekilde seçilmesine dikkat edilmelidir. Oyun kuralları sınıftaki bütün öğrencilerin katılımına izin vermelidir. Öğretmenlerin mesleki donanımlarını geliştirmek amacıyla oyun hazırlama ve uygulama konusunda hizmet içi eğitim kursları düzenlenmelidir.
KAYNAKLAR Abacıoglu, T. (2002). Çocuklara Oyunlarla Yabancı Dil Öğretimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara. Acar, Ö.; Akbas, A.; Arslan, O.; Bayram, C. ve Bolay, N. (1985). Yeni Türk Ansiklopedisi. Cilt İstanbul: Ötüken Yayınları. Altunay, D. (2004). Oyunla Desteklenmiş Matematik Öğretiminin Öğrenci Erişisine ve Kalıcılığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 190383. Aycan, S. (2002). Periyodik Cetvelin ve Elementlerin Tombala Oyun Tekniği ile Öğretimi ve Bellekte Kalıcılığının Saptanması, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. s. 61. Bilsoy E. (1992). İngilizce Öğretiminde Dilbilgisel Doğruluk ve İletişimsel Etkiliği Arttırmak için Önerilen Oyunlar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Budak,E.,U.,Köseoğlu,F.,Yaşbasan,R. (2006.) Oyunlarla Fen Öğretimi.6.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitim Kongresi,7-9 Eylül 2006,Gazi Eğitim Fakültesi,Ankara. Bulman, D. (1999). Sanat Öğretiminde Oyun Yöntemi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Büyüköztürk, S. (2006). Deneysel Desenler Ön Test-Son Test, Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi. Ankara: PegemA Yayıncılık. Çalışkan, S. (1999). Almanca Öğretiminde Oyun Tekniği ile Öğretim Yöntemleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya. Doganay, G. (2002). Tarih Öğretiminde Oyun. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Geban, Ö., Ertepınar, H., Yılmaz, G., Atlan, A. ve Şahbaz, Ö. (1994) Bilgisayar Destekli Eğitimin Öğrencilerin Fen Bilgisi Başarılarına ve Fen Bilgisi İlgilerine Etkisi. I. Ulusal Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, (15-17 Eylül 1994). Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi, İzmir. Işık, A. ve Soylu, Y. (2002). İlköğretimin Birinci Kademesinde Oyunlarla Matematik Öğretimi. Ankara: V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi (ODTÜ).
Kale, N. (1997). Oyun, Çocuğun Özgürlüğüdür. Yasadıkça Eğitim Dergisi, Mart-Nisan (51), 18-20. Karabacak, N. (1996). Sosyal Bilgiler Dersinde Eğitsel Oyunların Öğrencilerin Erişi Düzeyine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Kaya, Ü.,Ü. (2007). İlköğretim 1. Kademe İngilizce Derslerinde Oyun Tekniğinin Erisiye Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar,191175. Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. Sınıf Matematik Dersinde Oyunla Öğretimde Kullanılan Ödüllerin Matematik Başarısına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. Eğitim Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 210258. Köroğlu H. ve Yesildere S., (2002). İlköğretim II. Kademede Matematik Öğretiminde Oyunlar ve Senaryolar, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Milli Eğitim Bakanlığı, Ankara, s. 240. Köroğlu,H.,Yeşildere,S.(2003).İlköğretim 2.Kademede Matematik Konularının Öğretiminde Oyunlar ve Senaryolar,V.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Öğretimi Kongresi Bildirileri,Ankara,Cilt:2,s:1050. Özbay, Y. (2006) Kişisel Rehberlik Psikolojik Danışma ve Rehberlik. PegemA Yay. Ankara. Paino, P. (2001). Games Students Play, Science Teacher, 68, (4), 28-30. Samur, İ. (1989). Anaokulları ve İlkokullar İçin Eğitici Öğretici Oyunlar. (2.basım) İstanbul: Remzi Kitabevi. Seo, Kyoung - Hye. (2003). What Children s Play Tells Us About Teaching Mathematics. Young Children, January. Serin, O. (2001). Lisans ve Lisansüstü Düzeydeki Fen Grubu Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri, Fen ve Bilgisayara Yönelik Tutumları ile Başarıları Arasındaki, İliski, Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Susuzer K. (2006). Oyun Yoluyla Fransızca Öğretimi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 205471. Taslı, F. (2003). İlköğretimde İngilizce Öğretiminde Oyun Tekniğinin Erisiye Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Niğde.
Tural, H. (2005). İlkögretim Matematik Ögretiminde Oyun ve Etkinliklerle Öğretimin Erişi ve Tutuma Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 186560. Ugurel, I. (2003). Orta Ögretimde Oyunlar ve Etkinlikler ile Matematik Öğretimine İlişkin Öğretmen Adayları ve Ögretmenlerin Görüsleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, D.E.Ü. Egitim Bilimleri Enstitüsü Yavuzer, H. (1995). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitapevi. Yıldız, A. A. (2001). Teaching English To Young Learners Through Games. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yörükoglu, A. (1996). Çocuk Ruh Sağlığı. İstanbul: Özgür Yayınları. Yurt E. (2007). Egitsel Oyun Tekniği İle Fen Ögretimi Ve Yeni İlkögretim Müfredatındaki Yeri Ve Önemi (Muğla İli Merkez İlçe Örneği). Mugla Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla, 179557.
THE EFFECTS OF GAME BASED LEARNING APPROACH TO STUDYING BODY SYSTEMS IN 7TH CLASS ON ACADEMIC ACHIEVEMENT AND ATTITUDES TOWARDS THE COURSE OF SCIENCE AND TECHNOLOGY Abstract MUSTAFA DEMIR Researches carried out on games show that a game has an important role in a child s world. It is clear that using such an important method in education will be effective. Concerning that children like games and spend most of their time playing with them, games happen to be used in education. In the unit The Systems in Our Body appearing in the course of Science and Technology in 7 th class there are several concepts about systems. Learning these concepts and keeping them in mind are getting harder and the information is exposed to be forgotten. This unit seems to be an essential subject to learn. A search on textbooks indicates that exercises are applied and visual elements abound in this book. However, the concept is weak to alert students attention, which leads to superficial learning and memorizing. New kinds of approaches are needed to make students understand but not memorize. One of these approaches is Game Based Learning. The aim of this study is to identify the effects of using game based learning in teaching the unit The Systems in Our Body appearing in the course of Science and Technology in 7 th class on students academic achievement, attitudes towards the course of Science and Technology, and retention of information. This research is applied on 50 students in 7 th class currently attending a primary school in Fındıklı, a district of Rize, in the first term of 2011-2012. In this research, there are two groups which are an experimental group and a control group. On analyzing the data, an unpaired t-test is carried on. As a result of unpaired t-test, particularly positive difference in experimental group has appeared in academic achievement, attitudes towards the course, and the marks of retention test conducted after 6 months of the students in experimental group in which the game based learning is applied. Key words: Teaching Science and Technology, Game Based Learning, Academic Achievement